Program Ochrony Årodowiska dla powiatu wieluÅskiego na lata ...
Program Ochrony Årodowiska dla powiatu wieluÅskiego na lata ...
Program Ochrony Årodowiska dla powiatu wieluÅskiego na lata ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Program</strong> <strong>Ochrony</strong> Środowiska <strong>dla</strong> <strong>powiatu</strong> wieluńskiego <strong>na</strong> <strong>lata</strong> 2010–2013<br />
Charakterystycznym zespołem roślinnym <strong>dla</strong> nizin są grądy, obejmujące zbiorowiska wielogatunkowych<br />
lasów liściastych. W skład warstwy drzewostanu wchodzą: dąb szypułkowy, lipa drobnolist<strong>na</strong>, klon, świerk,<br />
jodła, buk, a podszycia: leszczy<strong>na</strong>, tarni<strong>na</strong>, kruszy<strong>na</strong>, kali<strong>na</strong> i głóg. Obecnie spotyka się tylko niewielkie<br />
płaty grądów, bowiem większość siedlisk zajmują uprawy rolne. Nizinnym zbiorowiskiem roślinnym jest<br />
również świetlista dąbrowa, składająca się z dębu bezszypułkowego z domieszką sosny. W podszycie<br />
dominuje leszczy<strong>na</strong>, <strong>na</strong>tomiast runo odz<strong>na</strong>cza się wielką różnorodnością roślin.<br />
Powiat wieluński jest dość bogato wyposażony w lasy, wody i tereny rekreacyjno–turystyczne.<br />
Wieluńszczyznę określa się mianem „zielonych płuc” Górnego Śląska. Dla roślinności <strong>powiatu</strong> wieluńskiego<br />
charakterystyczne jest duże zróżnicowanie spowodowane przebiegiem granicy między dwiema krai<strong>na</strong>mi<br />
geobotanicznymi tzn. Wyżyną Krakowsko – Wieluńską i Północnymi Wysoczyz<strong>na</strong>mi Brzeźnymi. W<br />
rezultacie reprezentowa<strong>na</strong> jest tutaj roślinność typowa <strong>dla</strong> wyżyn Polski południowej i nizin Polski<br />
Środkowej.<br />
4.5.2 Lasy i zalesienia<br />
Powiat wieluński położony jest w południowo – zachodniej części województwa łódzkiego. Tworzy go<br />
dziesięć gmin: Biała, Mokrsko, Skomlin, Pątnów, Konopnica, Ostrówek, Osjaków, Wierzchlas, Wieluń i<br />
Czarnożyły. Powierzchnia <strong>powiatu</strong> wynosi pond 926km 2 , powierzchnia leś<strong>na</strong> ogółem stanowi 24,75%<br />
powierzchni <strong>powiatu</strong>. Największe kompleksy leśne usytuowane są w rejonie Wielunia. Gospodarkę w lasach<br />
państwowych prowadzi Nadleśnictwo Wieluń. Nadzór <strong>na</strong>d lasami prywatnymi sprawuje Starostwo<br />
Powiatowe w Wieluniu. Powierzchnia lasów państwowych wynosi 13 528 ha, a prywatnych 8 982 ha.<br />
Nadzór <strong>na</strong>d lasami prywatnymi sprawuje Starostwo Powiatowe w Wieluniu. Natomiast przeciętny wiek<br />
drzewostanów wynosi 39 lat. Lasy oprócz funkcji produkcyjnej i rekreacyjnej korzystnie<br />
wpływają również <strong>na</strong> klimat, powietrze, glebę, wodę, warunki życia człowieka oraz równowagę<br />
przyrodniczą. Powiat wieluński posiada wysoki potencjał gruntów do zalesienia – nieużytki 699 ha, grunty<br />
klasy V po<strong>na</strong>d 18 000 ha, grunty klasy VI po<strong>na</strong>d 9 000 ha. Najbardziej zalesione są gminy Osjaków, Pątnów<br />
i Wierzchlas, <strong>na</strong>tomiast <strong>na</strong>jmniejszy odsetek lasów jest w gminie Biała.<br />
Pod względem przyrodniczym terytorium <strong>powiatu</strong> położone jest w VI krainie Małopolskiej i podzielone jest<br />
dzielnicami: od północy Dzielnicą Radomsko – Iłżecką i od południa Dzielnicą Wyżyny Woźnicko –<br />
Wieluńskiej, kształtując się tym samym nieco odmienną gospodarkę leśną. W lasach prywatnych przeważają<br />
drzewostany iglaste zajmując ok. 90% powierzchni. Głównym gatunkiem lasotwórczym jest sos<strong>na</strong> zajmująca<br />
ok. 80% powierzchni leśnej i występuje niemal we wszystkich typach siedliskowych lasu, po<strong>na</strong>dto duże<br />
z<strong>na</strong>czenie gospodarcze prezentuje dąb, brzoza, a także olsza.<br />
4.5.3 System obszarów i obiektów prawnie chronionych<br />
– 53 –
Change language