Dzieci w sektach – prawda i mity (Mirosława Brasławska – Haque ...

Metody podtrzymywania zaangażowania mają na celu wywoływanie u osoby
zwerbowanej względnie trwałej zmiany postaw wobec życia, ukształtowanie
tożsamości grupowej oraz posłuszeństwa. Sposoby realizacji:
• technika małych kroków – rozciągnięta w czasie odmiana metody
„zaangażowania i konsekwencji”. Zaangażowanie w wiele nowych zajęć
i praktyk połączonych z wielogodzinnymi ćwiczeniami wywołującymi
odmienne stany świadomości oraz dietą znacznie obniża zdolność do
krytycznego myślenia zwiększając podatność na sugestię
• ukryty system kar i nagród często odbywa się bez świadomości osoby,
która podlega temu procesowi. Nie zdając sobie sprawy z zaplanowanego
wpływu aprobaty i dezaprobaty wobec pewnych zachowań, adept
przypisuje zmiany we własnych postawach swoim niezależnym decyzjom
• reinterpretacja rzeczywistości – ciągłe powtarzanie tych samych
formułek, naśladowanie znaczących aktualnie postaci, żargon sekty,
nieświadoma identyfikacja z panującymi w grupie wzorcami kształtują
nowy sposób myślenia i tłumaczenia zdarzeń oraz sytuacji
• szantaż emocjonalny – dotyczy manipulacji ludzkimi uczuciami: lękiem,
strachem, poczuciem winy i zobowiązania, w celu podporządkowania
wymogom grupy i uzależnienia od niej
• autocenzura myślenia polega na odrzuceniu wszelkich myślowych
wątpliwości i pytań, przejawów krytycyzmu i indywidualizmu
w myśleniu, gdyż nie prowadzą one do żadnego celu
• techniki relaksacyjne i hipnotyczne – wprowadzanie w odmienne stany
świadomości za pomocą monotonnego powtarzania sylab, ćwiczeń
oddechowych, długotrwałej koncentracji na określonym bodźcu
wzrokowym czy słuchowym, rytmicznym tańcu – może powodować
zmiany w percepcji rzeczywistości, zwiększając podatność na sugestię
oraz identyfikację z osobą lidera.