Test długodystansowy Suzuki Gladius

BRZYDKIEKACZĄTKOmógłby być bardziejczuły), a pozycja pozwalabez stresu śmigaćz prędkościami do ok.120 km/h. Pozycja zasterami jest wygodna,nieco przyzwyczajeniawymagały jedynie wysokoulokowane podnóżki.Mimo że siodło jest dośćtwarde, bez zaciskaniazębów przejeżdżałem200-250 km. Większeodległości stanowiąhistoria testukm25 00020 00015 0001400013 00012 00011 00010 66110 00090008450700061345000468438913000200010710dla tyłka poważne wyzwanie, chociażbardziej doskwierały mi mocno ugiętew kolanach nogi.V-dwójka da się lubićJeżeli chodzi o dynamikę, to widlastadwójka wprawdzie nie wyrywa łap zestawów, niemniej zbiera się od samegodołu, jest elastyczna, a sposób oddawaniamocy przez całą skalę obrotów wywołujeszeroki uśmiech na twarzy. Wrażenieto utrwala precyzyjna, lekko pracującaskrzynia biegów. Hamownia wykazała,że piec naszego egzemplarza generuje73,5 KM przy 9280 obr/min i 60,4Nm 8310 obr/min, co pozwala wydusićz niego nieco więcej niż zegarowe 190Vobecny przebiegVzamontowanie szyby firmy PuigVprzegląd po 6000 kmVzałożyliśmy podnóżek – blokadęLuma Xmart i tankbag LEM MaxVmaszyna dostała crashpady, końcówkikierownicy i rolki na wahacz firmy ZipserVprzegląd po 1000 kmVpoczątek testukm/h. Do takich przelotów zawieszeniasą nieco zbyt miękkie, tzn. powyżej 160km/h maszyna łapie lekką „rybę”. Swojerobi również pęd powietrza, który próbujewówczas urwać jeźdźcowi głowę. BiadaJapońskiego stylistęYoshinori Kohinatę– pomysłodawcę wygląduGladiusa – nagrodzonow 2009 r.Good Design Award.Czasami naprawdętrudno zrozumiećJapończyków.2011/8 test + technika 39