ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΝΑΦΩΝΗΤΡΙΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΑΝΤΡΕΑΣ ΜΑΡΤΣΩΚΗΣ (1849 - 1923 )Ο ΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΦΩΝΗΤΡΑΣΕκεί μακριά στης Παναγιάς το άγιο μοναστήριΛιμάνι κάστρο της ψυχής, Παράδεισου γεφύριΜε της ζωής το σάβανο το μαύρο τυλιγμένοςΚαι στη λαγούσα τ’ ασκητή απάνου ακουμπισμένος,Χλωμός αχνός στο πρόσωπο μ’ αργό πλησιάζει βήμαΚαλόγερος π’ αναζητά στην ερημιά ένα μνήμαΞέσκεπο μνήμα που η ζωή θάφτεται να πλαγιάσειΠροσμένοντας το θάνατο ναλθεί να το σκεπάσει.Τάχα ποιος είν’ ο άγνωστος ποιο νάναι το όνομά τουΜην είν’ αμαρτωλός που για τα κρίματα τουΜετανοιωμένος έρχεται στην άγια μοναξιά……………………………………………..Βαθιά ναι η νύχτα και τα στοιχείαΑντιπαλεύουν μ’ άγρια μανίαΚαι μες στην πάλη τη φοβερήΤρέμουν οι βράχοι, σαλεύει η γηΤΟ ΞΕΠΟΡΤΟ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ Ο ΦΟΝΙΑΣΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΝΑΦΩΝΗΤΡΙΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 14