Istanbul Tip Fakultesi 93

uzaklaştırmakta ve sonucunda bitmek tükenmez bir hayat
varmış gibi , sınırsız ve kontrolsüz arzu ve isteklerle örülü bir
yaşantı ve meslek ahlakı geliştirmekteyiz.
Ben bütün bunların sonunda kendimi , insan mühendisi
olmaktan kurtarmak , insanın kimliğini , yaşamın hedef ve
gerçekliğini kavramak için çaba harcamaya sorumlu
hissediyorum .
Sizlerin çoğuyla karşılaşma imkanım belki olmayacak .
Çoğunuzia ilk diyaloğum bu satırlarda ve bir kısmınızla da son
diyaloğum bu satırlarda olacak. Yıllar sonra çoğumuzun
yukarıda sıkıntısını çektiğim insan tipine dönüşme ihtimali beni
üzmekte ama buna karşı sadece sizlere bir dost tavsiyesi ve
ötesinde dua .etmekten başka irşeyde elimden gelmemektedir.
AHMET BULUT
1970 Kilis
Insan Mühendisi
6 yıl önce üneversite sınavına girerken bilgisayar
mühendisi olmak istemiştim . Mühendislik pozitif bilimin kesin
yargılarla , istisna bırakmadan pratize ettiği bir ilimdir . Ama tıp
fakillesine girince artık kendimi makinalarla değil evrenin en
ilginç yaratığı olan insanla ilgilenmeye ve insanın çok geniş
dünyası karşısında basit indirgemeci yaklaşımlarda
bulunmamaya hazırlamıştım.
Sıradan ve yapılmış olsun diye yapılan bir eğitim sistemi
sonunda beni umduklarımın tersine , insanı makineleştiren ve
doktoruda mühendisleştiren bir mekanizma ile karşılaştırdı.
Derslerimizde bize makinanın işleyişi ve parçaların
birbirleriyle ilişkisi anlatılıyordu . Son sınıflarda ise parçalar
bozulunca ne yapılacağı öğretiidi . Hatta yedek parça !akma bile
mümkündü . Gen mühendisliği ise istenilen parçanın yapımın
mümkün kılıyordu.
Insanı böyle gören bir bilim doktorunu ( mühendisini )
nasıl yetiştiriyordu acaba ?
Mühendis doktorlar büyük ideal ve hayallerle gördükleri
okulda , okulun realitesine uyum sağlamakta gecikmezler .
insanlara hizmet olarak görülen doktorluk bir süre sonra karlı bir
ticarete , şifa bekleyen hastalar altın yumurtlayan tavuk misali
bir müşteriye dönüşebilmektedir. Doktor adayları uzmanlıklarını
" en karlısı , en iyisidir " diye seçmektedirler. Devlet
hastanesinde ilgi göremeyen , bazan azarlanabilen hastalar ,
özel muayenehanede ücretini ödeyince ilgi ve alakaya
boğulmaktadı r.
Bu eleştirim yalnız dekteriara has değildir. Yaşadığımız
ortam her yönüyle bu tip insan yetişrirken , toplumun aydın
kesimi olduğunu iddia eden bizlerde bu gidişatın tersine tavır
takınamıyoruz.
Ben hepimizin yeniden hayatın hedefi ve yaşamdaki rolü
ve insanın kişilik ve yapısı konusunda düşünmeye ihtiyacı
olduğu kanaatindeyim .
Çoğumuz hayata ciddi bakışlar üretmek zorunda olmadan
, yüzeyel ve dar bakışlı ama bir o kdar da etkileşime ve
yönlendirilmeye müsait bir hayat ve düşünüşü içerisindeyiz.
Kendimiz ve hayatımızia ilgili kabullerimiz . Ne kadar
bizim ve ne kadar temelleri sağlıklı olduğu konusunda
düşünmemişizdir. Kabullerimizi ya bizden öncekilerin
uyduklarına yada moda olarak bize dayatılan fikirlere ve
kabullere dayandırıyoruz. Sonunda bedenimizde kendimiz
dışında herşeyin bir kompleksini barındırıyoruz. Hayatı
günübirlik yaşama ve günübirlik hayatı en iyi zevki alacak
yaşama isteğimiz bizi yukarıda sıraladığımız sorgulamalardan