Przegląd Piaseczyński, Wydanie 111

11 NR 111 (4) 20 LIPCA 2016 felietony/społeczeństwo
\\\ FAJERWERKI
Moje lęki
Boję się, boję coraz bardziej
i ten strach nieustannie narasta.
Pewnie każdy z czytelników
ma w pamięci choć jedno zdarzenie
ze swojego życia, gdy czuł
bezsilność wobec bezprawia. Pewnie
każdy spotkał się z sąsiadem
albo jakimś innym osobnikiem,
który przez wiele lat był jak wrzód
i zarówno policja, jak i sądy były
bezsilne. Ostatnio ul. Puławska
była terroryzowana przez pirata
drogowego o ksywce Frog. Właściwie
tylko dzięki sympatycznemu
zbiegowi okoliczności zawdzięczamy,
że nikt nie zginął albo nie został
kaleką. Wiemy również o drobnych
złodziejaszkach, którzy zaraz po
aresztowaniu wychodzą z aresztu,
ponieważ „mała szkodliwość czynu”
nie pozwala na karę, która by nas
satysfakcjonowała. Takie przypadki
można mnożyć i można również zauważyć,
że im dłużej działa przestępca
bezkarnie, tym bardziej wzrasta
jego poziom bezczelności i poczucie,
że jest ponad prawem. Następuje
również eskalacja jego czynów, są
coraz groźniejsze.
Muszę się przyznać, że zgadzam
się z p. Kaczyńskim i rządem p. Beaty
Szydło, że coś w sprawie egzekwowania
prawa w Polsce jest nie halo...
Zgadzam się, ale chyba nie tylko ja
zostałem zaskoczony tym, jak obecna
władza zabrała się za „naprawę”
tegoż prawa. Kodeks Karny, Rozdział
XVII Przestępstwa przeciwko Rzeczpospolitej
Polskiej mówi: „Art. 127.
§ 1. Kto, mając na celu pozbawienie
niepodległości, oderwanie części obszaru
lub zmianę przemocą konstytucyjnego
ustroju Rzeczypospolitej
Polskiej, podejmuje w porozumieniu
z innymi osobami działalność zmierzającą
bezpośrednio do urzeczywistnienia
tego celu, podlega karze
pozbawienia wolności na czas nie
krótszy od lat 10, karze 25 lat pozbawienia
wolności albo karze dożywotniego
pozbawienia wolności”.
Konstytucja mówi o tym, że Prezydent
RP jest strażnikiem Konstytucji
i Jego podstawowym obowiązkiem
jest pilnowanie, by nikt przy tym nie
gmerał. Natomiast Premier RP ma
obowiązek publikować i stosować się
do wyroków Trybunału Konstytucyjnego,
a... nie ma prawa decydować,
który z wyroków publikować, a którego
nie. Ta sprawa od wielu miesięcy jest
na pierwszych stronach gazet, wciąż
słyszymy o tym w mediach, ale zwykły
obywatel jest tym już znudzony (tak to
już jest i właśnie na taką postawę Polaków
liczy zarówno PiS, jak i rząd). Wracając
do mojego lęku – jeśli przestępca,
którym w tym wypadku jest rząd, a nie
jakiś osiedlowy menel, w ten sposób
zaczyna pełnienie swoich obowiązków,
to na czym skończy? Pewność
siebie i poczucie bezkarności
Prezydenta, Premier
i członków obecnego rządu
jest tak ogromna, że mogę
przypuszczać z dużym prawdopodobieństwem,
że posiadają
plan, który sprawi
że będą bezkarni zawsze.
I tu z kolei przychodzi mi jedyne
rozwiązanie, jakiego
możemy się spodziewać.
Oni zapewne sądzą, że będą
rządzić po wsze czasy,
co oznacza brak w dającej
się przewidzieć przyszłości
wolnych wyborów. A więc
czeka nas autorytarny rząd,
który będzie działał ponad
prawem, co oznacza
również ustanawianie prawa, które
będzie korzystne wyłącznie dla Prezydenta,
Premiera, jednej partii i rządu.
Wszystko oczywiście pod sztandarem
czynienia dobra obywatelom. W obecnej
chwili opozycja jest bezsilna, więc
osobiście nie rozglądałbym się za jakimś
zbawicielem, który wyplącze nas
wszystkich z sytuacji, która przynosi
nam wstyd na całym świecie. Kluczem
są pieniądze. Rząd nie posiada jakichś
tajemniczych pieniędzy, które może
rozdawać w nieskończoność, wszystkie
pieniądze, jakimi dysponuje rząd,
pochodzą z naszych kieszeni i gdy one
zostaną wydrenowane, gdy rząd zabierze
nam pieniądze z ubezpieczenia,
z emerytur, gdy mnogość podatków
sprawi, że będziemy piszczeć – wtedy
nastąpi krach dolce vita tej ekipy, ale...
wtedy będzie już o wiele za późno na
to, by powstrzymać kryzys, jaki spadnie
na nasze głowy. A spadnie, to mamy
jak w banku.
Ryszard „Pako” Fajer
napisz do autora
r.fajer@przegladpiaseczynski.pl
Nowe prawo zapobiegnie powodziom?
\\\ KRAJ
W ubiegłą środę, kiedy
potężne opady deszczu zalały
m.in. Piaseczno i Warszawę,
Komitet Stały Rady Ministrów
przyjął projekt nowego Prawa
wodnego.
Pod koniec lipca będzie nad nim
obradować Rada Ministrów, z kolei
do prac w parlamencie zostanie
skierowany po wakacjach.
Nowe Prawo wodne wprowadza
opłaty za korzystanie z wody w celach
przemysłowych. To jest zresztą obowiązek,
który nakłada na Polskę unijna
Ramowa dyrektywa wodna. Opłaty te
mają służyć m.in. budowie infrastruktury
przeciwpowodziowej. Jak podkreślono
na konferencji, która odbyła się
w Ministerstwie Środowiska w zeszłym
tygodniu, szczególną rolę ma odgrywać
mała retencja, czyli niewielkie zbiorniki,
które mogą być budowane na obszarach
już zurbanizowanych.
– Nowe przepisy będą regulowały
także kwestie związane z zapobieganiem
tzw. powodziom miejskim, które
wystąpiły w środę w Warszawie,
a wcześniej m.in. w Poznaniu, Krakowie
i Gorzowie Wielkopolskim.
Sytuacja ta spowodowana jest także
brakiem infrastruktury odprowadzającej
wodę deszczową na nowo
powstałych osiedlach. Ustawa prawo
wodne będzie zobowiązywała miasta,
poprzez odpowiedni system finansowy,
do inwestowania w sieci kanalizacji
deszczowych i zbiorniki retencyjne
– uważa Ministerstwo Środowiska.
Fala dyskusji na temat nowego
prawa przeszła przez Polskę w kwietniu,
kiedy pojawił się tekst tego projektu
liczący 300 stron.
Powołuje ono spółkę pod nazwą
Państwowe Gospodarstwo Wodne
„Wody Polskie”, która ma odpowiadać
m.in. za wydawanie pozwoleń wodno-
-prawnych, co należało do tej pory do
kompetencji starostw.
Ustawa spowoduje także obciążenie
mieszkańców m.in. opłatą
opadową, czyli tzw. podatkiem od
deszczu. Będzie to opłata za usługę
utrzymania infrastruktury zagospodarowania
wód opadowych
i roztopowych w należytej sprawności
technicznej, świadczoną przez
przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne
lub innych eksploatatorów
sieci.
JG
Fot. mos.gov.pl
\\\ matka piaseczyńska
Źródło Google
To jest coś, co mnie autentycznie
wkurza od lat. Kradzież
zdjęć. Kradzież, która ma plus
minus milion odmian.
Ustawa o prawie autorskim mówi
w swoim pierwszym artykule:
przedmiotem prawa autorskiego
jest każdy przejaw działalności
twórczej o indywidualnym charakterze,
ustalony w jakiejkolwiek
postaci, niezależnie od wartości,
przeznaczenia i sposobu wyrażenia
(utwór).
Oczywiście prawnicy spierają
się, która fotografia jest utworem,
a która nie. Można jednak przyjąć,
że jeżeli doszło do świadomego
wyboru momentu fotografowania,
uchwycenia szczególnego momentu,
czy punktu widzenia, jeżeli
istnieje jakaś kompozycja obrazu,
oświetlenie nie jest przypadkowe,
czy zdjęcie jest po prostu wykadrowane,
jest ono utworem. Utworem
chronionym prawnie.
Wiele osób jednak nie chce tego
zauważyć i na swoich blogach,
fanpejdżach, grupach na Facebooku,
czy forach internetowych, wstawiają
zdjęcie pobrane z Internetu
i podpisują „źródło: Google”. Skąd
je więc pobrali? Z wyszukiwarki? No
chyba raczej z jakiejś strony, która
posiada swój unikalny adres. Pomijając
kwestię, czy mogą w ogóle
pobrać to zdjęcie, nie płacąc za nie,
ich absolutnym obowiązkiem jest
przynajmniej wpisać źródło, którym
jest adres strony, a nie międzynarodowa
wyszukiwarka. Gdyby tak
robili wszyscy, dotarcie do autora
byłoby śmiesznie proste.
To jest wg mnie kradzież ignorancka
– spowodowana głupotą,
brakiem wyobraźni i wiedzy. Zresztą
jedna z naszych parafii wzięła
sobie kiedyś na swoją stronę bardzo
dobre zdjęcia Piaseczna autorstwa
mojego znajomego. Przycięła,
zmieniła kolory. W dodatku nie
chciała oddać, ale w końcu skasowała.
Siódme: nie kradnij.
Istnieje także kradzież zarazem
kretyńska i bezczelna. Pobierasz
na dysk z jakiejś publicznej facebookowej
strony zdjęcie i wysyłasz
innej stronie, twierdząc, że jesteś
jego autorem. Np. zdjęcie zalanego
Piaseczna z zeszłego tygodnia.
Nasza dziennikarka zrobiła je nad
ranem. Musiała wstać o nieludzkiej
porze i zrobić dobre zdjęcie, stojąc
w deszczu i wodzie. To jest praca,
no ludzie! Kradnąc takie zdjęcie,
pokazujecie, jak bardzo macie
gdzieś czyjąś pracę. Na szczęście ta
inna strona zareagowała prawidłowo.
A to też nie zawsze.
Znajomy spotter (robi świetne
zdjęcia samolotom) opowiadał
mi, że jego zdjęcie bez jego zgody
wylądowało w pewnej popularnej
telewizji w zajawce programu
o samolotach. Niewiele sobie robili
z tego, że znajomy zgłaszał im to.
Zrobienie takiego zdjęcia wymaga
talentu, czasu (ci ludzie sterczą
pod płotem w upał, deszcz, ogólnie
nie jest łatwo) i sprzętu. Jasne,
można zrobić zdjęcie kompaktem
za 2 500 zł, ale niektórzy spotterzy
mają obiektywy za 9 000 zł. No czy
naprawdę popularna telewizja nie
mogła zapłacić temu człowiekowi
za zdjęcie?
Mogła, ale ktoś, kto wziął sobie
to zdjęcie, myślał chyba, że
skoro jest dostępne w Internecie,
to przecież jest za darmo. Wszyscy
je widzą, to co za różnica, gdzie je
widzą? Mogą je widzieć także w zajawce
programu.
Dziewczyna, która uznała, że
zdjęcie pochodzące z Przeglądu jest
jej autorstwa, to nie wiem, o czym
myślała. Chyba w ogóle nie myślała.
I jeszcze po co? Po to żeby inna
strona napisała jej imię? Co jej to
dało w ogóle? W zasadzie wszystko
jedno. Kradzież to kradzież. Kradniesz
zdjęcie, to jesteś złodziejem.
Kupujesz aparat. Kupujesz photoshopa.
Idziesz na kurs albo kupujesz
książki o fotografii, albo to i to.
Uczysz się robić zdjęcia. Chodzisz,
żeby zrobić dobre zdjęcie. Jedziesz
samochodem, wydajesz na benzynę.
Robisz kilkaset zdjęć, żeby
12 z nich było naprawdę dobrych.
Ustawiasz się, klękasz, mokniesz
albo pocisz się w upale. Albo masz
tyle szczęścia, że jesteś w odpowiednim
miejscu w odpowiednim
czasie. Albo jesteś tak świetny, że
wiesz, gdzie jest dobre miejsce
i odpowiedni czas. Nawet jak korzystasz
z telefonu. I ktoś sobie to zdjęcie
po prostu bierze, przywłaszcza
jak swoje. I ciebie ma w kompletnym
poważaniu. Dla niego jesteś
nikim. Nie istniejesz.
Ściągasz nielegalnie muzykę, to
też ją kradniesz. Ale czy bierzesz
z YouTube teledysk, wstawiasz na
swój profil na Facebooku i mówisz,
że jesteś jego autorem?
Czy wstawiasz wiersz Szymborskiej,
kasujesz autora i piszesz
„źródło Google”?
Nie mieści się w głowie? A to
to samo. Utwór to utwór. Kradzież
to kradzież.
Joanna Grela
napisz do autorki
j.grela@przegladpiaseczynski.pl