Przegląd Piaseczyński, Wydanie 111

11 NR 111 (4) 20 LIPCA 2016 SPORT
Crossminton
Taki mały, taki duży
\\\ Konstancin-Jeziorna
Mieszanka squasha, tenisa
i badmintona – możliwość
spróbowania swoich sił w tej
nowej dyscyplinie oferuje
Gminny Ośrodek Sportu
i Rekreacji.
Od początku lipca w Parku Zdrojowym
w Konstancinie-Jeziornie,
na terenie położonym przy Konstancińskim
Domu Kultury Hugonówka
mieszkańcy spędzają piątkowe wieczory,
grając w crossmintona. Zwany
dawniej „speed badmintonem”
(nazwa została zmieniona w 2016
roku na prośbę Światowej Federacji
Badmintona) sport narodził się
w Niemczech, a wymyślił go Bill
Brandes, który wynalazł specjalne
W Parku Zdrojowym można spróbować
gry w crossmintona
Fot. Adam Grzegorzewski
aerodynamiczne lotki „speedery”.
W 2001 opracowano do nich lekkie
rakiety z silnym naciągiem, co pozwoliło,
by lotki osiągały prędkość do 290
kilometrów na godzinę. Rok później
dynamiczna i pełna emocji gra oficjalnie
została zarejestrowana jako nowa
dyscyplina sportu.
Do gry nie są potrzebne siatki,
słupki czy kort. Dzięki temu mecze
można rozgrywać w zasadzie wszędzie
– na polanach, ulicach, plażach,
a w formie ekstremalnej nawet
i na dachach budynków czy górskich
szczytach. Ponadto speedery charakteryzuje
wysoka stabilność na wietrze,
więc nawet trudne warunki atmosferyczne
nie przeszkodzą w grze.
Dodajmy, że o każdej porze dnia i nocy,
ponieważ dzięki świecącym lotkom
można grać również wtedy, gdy
na dworze panuje ciemność.
Podstawy gry opanowuje się bardzo
szybko, a w razie czego każdy
z mieszkańców może liczyć na pomoc
instruktora pana Adama Grzegorzewskiego.
Ciekawostką jest, że grając
w crossmintona, można szybko stracić
na wadze. 10 minut gry pozwala
stracić 100 kalorii.
Zajęcia z crossmintona odbywają
się w każdy wtorek i piątek lipca oraz
sierpnia w godzinach 18.30-20.30.
Sprzęt, czyli rakietki oraz lotki, zapewnia
organizator – Gminny Ośrodek
Sportu i Rekreacji.
Rafał Lipski
\\\ Góra Kalwaria
...może na bramce stać. Albo
i nie. Przykładem zespół
Korony Góra Kalwaria.
Jakiś czas temu na stronie na Facebooku
Korony Góra Kalwaria
pojawiło się pewne ogłoszenie. Klub
poszukiwał bramkarza z rocznika
1998/1999 (w Koronie najstarszy
rocznik to U-17, więc można sądzić,
że transfer przewidywany był do seniorów).
Jedynymi warunkami, które
powinien spełniać potencjalny kandydat,
były: minimum 185 centymetrów
wzrostu oraz chęć do ciężkiej pracy.
Cały proces pozyskiwania zawodników
niewątpliwie należy określić jako
niezwykle intrygujący.
/// Wzrost a umiejętności
Po pierwsze zaskakuje model
skautingu przyjęty przez klub i kryteria,
którymi się on kieruje, dobierając
piłkarzy do zespołu. Ot, tyle tylko,
żeby był w miarę wysoki i żeby mu
się chciało przychodzić na treningi.
O ile co do drugiego wymogu nie ma
większych zastrzeżeń (tym bardziej
że kilka osób ze środowiska lokalnej
piłki mówiło niedawno o niskiej frekwencji
na zajęciach za czasów trenera
Kasztankiewicza), o tyle pierwszy
stanowi pewną zagadkę.
Wiadomo, że wzrost przydaje się
w piłce nożnej, na pozycji bramkarza
tym bardziej, aczkolwiek nie powinien
być warunkiem koniecznym. Potwierdza
to ogromna liczba golkiperów
w Europie i na świecie, którzy tydzień
w tydzień pokazują klasę na boisku,
a do Korony, zakładając, że nie robimy
ustępstw, zwyczajnie by się nie załapali.
Gwiazdor reprezentacji Kolumbii
i rezerwowy Arsenalu Londyn David
Ospina (183 cm)? Za niski. Jeden z najlepszych
bramkarzy Czarnego Lądu
Vincent Enyeama (182 cm)? Też nie
ma szans. Najniższemu, a zarazem
jednemu z najlepszych broniących
golkiperów na Euro 2016, Yannowi
Sommerowi, też brakuje dwóch centymetrów.
Dowody na to, że wzrost
nie ma aż takiego wpływu na umiejętności,
można by mnożyć. W polskiej
Ekstraklasie niższy jest między innymi
Krzysztof Pilarz z Niecieczy. Zresztą
nie trzeba szukać aż tak daleko, ponieważ
sztandarowy przykład znajduje
się bliżej, niż się wydaje.
/// 178 cm wystarczy
Podstawowy bramkarz w rundzie
wiosennej ubiegłego sezonu ekipy
z Góry Kalwarii również nie jest zbytnio
wysoki. Powołując się na profil
na portalu playarena.pl (bo przecież
z miarką nikt za nim chodził nie będzie),
Marcin Tywonek mierzy 178
centymetrów wzrostu. Ile by to nie
było, do gigantów futbolu doświadczony
golkiper Korony się nie zalicza.
W obydwu znaczeniach, aczkolwiek
umiejętności mu na pewno aż tak bardzo
nie brakuje. Właśnie ten niewysoki
bramkarz był jednym z najbardziej
jasnych punktów w zespole w minionym
sezonie. Imponował refleksem
w kilku sytuacjach. I choć Korona bramek
straciła bardzo wiele, bo aż 88, to
mogło być ich jeszcze więcej, gdyby
nie interwencje Tywonka.
Nie za bardzo rozumiem, po co
ktoś ustala takie wymogi. Co to za różnica
– 185 czy 181. A szansa, że swoje
piłkarskie CV przyśle prawdziwy karzeł,
jest, uwierzcie mi, naprawdę niewielka...
Biorąc pod uwagę, że Korona
spadła do A Klasy, może ciekawym
pomysłem byłaby wymiana wszystkich
niskich zawodników na tych po
190 centymetrów minimum? Można
by ustawić przed wejściem na murawę
takiego klauna, jak w wesołym
miasteczku, który by ręką wskazywał
„musisz mieć *** centymetrów, by
wejść na boisko”. I wtedy tylko długa
piłka na aferę, a bramki wpadają aż
miło... Mam jednak nadzieję, że gra
Korony w nadchodzącym sezonie będzie
absolutnym przeciwieństwem
typowych kopanin z niższych lig.
Korona to naprawdę zespół
z potencjałem. Niejednokrotnie na
ich stadionie można było zobaczyć
niezłą grę i zaangażowanie. Oby tak
było w A Klasie. Trzeba liczyć na to, że
po jednym kroku w tył uda się zrobić
dwa do przodu.
RL
R E K L A M A