ÇOCUK-İSTİSMARINA-YÖNELİK-RAPOR

Tıbbi Açıdan Değerlendirme
Şiddetin her boyutunda olduğu gibi cinsel istismar vakalarında da sağlık kurumlarının
ve çalışanlarının görevlerini doğru ve tam şekilde yapmaları önemlidir. Şiddete maruz
kalan mağdurlarda şiddete bağlı oluşan lezyonların tespiti, adli rapor ile belgelenmesi
ve tedavisi sağlık kurumlarının üstlenmesi ve eksiksiz gerçekleştirmesi gereken
görevlerin başlarında gelmektedir. Çocuk dile getirmemiş/getirememiş olsa da hem
istismara uğramış bir çocuğun hem de istismar olgusu olarak hastaneye
başvurmamış olan çocukların fizik muayenelerinde, çocukla ilgilenen doktor ve
hemşirelerin istismarın herhangi bir türünün sebep olabileceği lezyonlara karşı dikkatli
olmaları gerekmektedir. Bu haberde çocukların herhangi bir sağlık kuruluşuna
başvurup gerekli muayene, tespit ve bakımlarının yapıldığından bahsedilmemektedir.
Oysa bu vakalarda adli tıp uzmanı ve diğer doktorlar tarafından doğru bir şekilde
çocuğun anamnezinin alınması, muayenelerin yapılması ve adli prosedürlerin
yürütülmesi için diğer kurumlara bu bilgilerin iletilmesi gerekmektedir.
Hukuki Açıdan Değerlendirme
Haberin başlığı niteleme açısından cinsel taciz mesajı olarak geçmektedir. Halbuki
TCK m.103 kapsamında çocuklara karşı bedensel temas içeren bir fiil mevcuttur. Bu
durumda haberde dahi yanıltıcı dilin kullanıldığı tespit edilmektedir.
Haberin içeriğine göre mağdur çocukların ifadelerinin emniyet görevlileri tarafından
alındığı anlamı çıkmaktadır. Oysaki cinsel eylemlere maruz kalan çocukların
ifadelerinin bir kereye mahsus, tam ve eksiksiz olarak alınması çocuğun travmayı
atlatması için çok büyük önem taşımaktadır. Haberde geçen olayda çocukların
ifadeleri aynalı oda sistemiyle kamerayla kaydedilecek şekilde alınması gerekirdi.
Cinsel istismar eylemlerinde eylemi gerçekleştiren görevlin hakkında (olayımızda
öğretmen) soruşturma kapsamında çocuklardan uzak tutulmasını sağlayacak önleyici
adli ve idari tedbirlerin uygulanması gerekir.
Psikolojik Açıdan Değerlendirme
Cinsel istismar tanınmasında fizik muayene önemli bir rol oynamaktadır. Ancak tek
başına tanı konulmasında yetersiz olabilmektedir. Özellikle olay fiziksel iz
bırakmayacak şekilde okşama, dokunma ve oral temas şeklinde gerçekleşebilir. Bu
durumda uzman psikologdan destek alınmalıdır. Çünkü çocukluk çağı cinsel
istismarları ifade edilmesi zor süreçlerdir. Çoğunlukla günahından dolayı
cezalandırılacağı ya da terk edileceğine dair korku yaşamış, utanç ve suçluluk
duygularıyla bu suçluluk saklanır.
Ancak olayda çocuğun başarısında meydana gelen değişikliği anlayan rehberlik
öğretmeni olayın ortaya çıkarılmasında etkili rol oynamıştır.
56