AĞUSTOS 2013
12.01.2017 • Views
Share Embed Flag

AĞUSTOS 2013

ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
oserhatzayim

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

START NOW

Diriliş Köklerdedir...<br />

ULUKAYIN<br />

Aylık Tarih, Düşünce ve Ekin Dergisi<br />

Yıl : 1 Sayı : 5 Ağustos <strong>2013</strong> Ederi : 5 TÜRK Lirası<br />

ENVER PAŞA<br />

KAHRAMANLIK DAĞLARININ DORUK NOKTASI

Genç bilim insanı Fırat Kargıoğlu'nun hazırladığı, "Sunuş"<br />

yazısını Atsız Beğ'in oğlu Buğra<br />

Atsız'ın yazdığı "Vaktiyle Bir Atsız Varmış" kitabı yayınlanmıştır.<br />

Bu zamana kadar Nihal Atsız'la ilgili hiç değinilmedik konulara değinilen kitaba, ULUKAYIN<br />

Yayın Kurulu Üyeleri Emre Koşak, "İçten, Açıkyürekli Bir Yorumlama Gereksinimi Ya da<br />

Atsız'a Komplekssiz Bir Bakış" adlı yazısıyla, Burkay Kılavuz, "1944 : Atsız Haklıydı"<br />

yazısıyla ve Fırat Kargıoğlu, "Toplu Bakış : Yazmasam Deli Olacaktım" adlı yazısıyla katkı<br />

sunmuştur.<br />

Kitap, fkargioglu@hotmail.com ulak kutusuyla iletişime geçilerek veya<br />

facebook.com/VaktiyleBirAtsizVarmis sayfasına özel ileti göndererek Fırat Kargıoğlu'ndan<br />

edinilebilinir.<br />

Temsilcilerimiz<br />

Adana - Samet Akan - 0541 935 66 54<br />

Karabük<br />

Antalya - Fatma Kuş - 0555 811 50 62 * Safranbolu - M. Süleyman Koç - 0549 678 18 78<br />

Balıkesir Kayseri - Çağdaş Zeybeker - 0543 498 93 69<br />

* Bandırma - H. İbrahim Aydın - 0542 548 16 78 Kocaeli / İzmit - Halil Haliloğlu - 0554 502 26 89<br />

Bursa - Ahmet Abanoz - 0538 899 82 77 Konya - Ali İhsan Saran - 0537 288 44 23<br />

Elazığ - Cengizhan Aydın - 0531 984 84 85 Kütahya - İbrahim Enes Delibaş - 0545 640 90 74<br />

Elazığ - Soner Ankut - 0506 373 10 56<br />

Mersin<br />

Erzurum - Celal Saltukoğlu - 0534 610 47 76 * Tarsus - Alihan Kara - 0536 796 14 74<br />

Eskişehir - Eren Şahin - 0535 729 20 99<br />

Osmaniye<br />

Gaziantep - Mehmet Tabur - 0539 692 20 45 * Bahçe - Ali Kutlu - 0543 745 63 23<br />

Isparta - Ahmet Avşar - 0537 055 93 95 Sakarya - Kadir Kamacıoğlu - 0543 447 49 06<br />

İstanbul - Ubeydullah Günel - 0536 495 13 03 Samsun - Yunus Emre Uyar - 0506 698 31 11<br />

İzmir - Yılmaz Çubukçuoğlu - 0505 864 69 94 Sivas -Samed Ayazlı - 0531 222 20 58

ULUKAYIN'dan<br />

İmtiyaz Sahibi<br />

Aykut KUTUCU<br />

Genel Yayın Yönetmeni<br />

Burkay KILAVUZ<br />

Sorumlu Yazıişleri Müdürü<br />

Serkan AKGÖZ<br />

Yayın Danışmanı<br />

Cazim GÜRBÜZ<br />

Yayın Kurulu<br />

Emre KOŞAK<br />

Burkay KILAVUZ<br />

Ahmet GENÇAL<br />

Ubeydullah GÜNEL<br />

Düzeltmen<br />

Emre KOŞAK<br />

Yayın Türü<br />

Yerel Süreli Yayın<br />

Yönetim Yeri<br />

Mimar Sinan Mah. Hakimiyeti<br />

Milliye Cad. Büyük Hamam Sok.<br />

Uğur İşhanı Kat:2 Üsküdar/İstanbul<br />

Yazıişleri : 0507 573 4719<br />

Sürdürümcülük : 0531 381 6445<br />

E-Posta : bilgi@ulukayin.net<br />

Basım Yeri : Cemil Baskı Çözümleri<br />

Basım Tarihi : 01.09.<strong>2013</strong><br />

Esenlikler…<br />

Şu gün Türkiye'de düzenli olarak yayınını sürdüren tek<br />

Türkçü yayın organı ULUKAYIN'dır.<br />

Bunu kendi kendimizi kutlamak ve mutlu olmak adına<br />

belirtmiyoruz, bize derin üzüntü veren bir saptama olarak dile<br />

getiriyoruz.<br />

Türk'ün yurdunda Türk'e düşmanlık güdenler “psikolojik<br />

savaş aracı” gibi kullandıkları yayın organlarıyla saf Türkler'in<br />

beyinlerini yıkarken biz isteriz ki; yüzbinlerce hatta<br />

milyonlarca basılan pek çok Türkçü dergi, gazete olsun…<br />

1938'den sonra Türkçülük düşüncesi iğfal edilmiş, istismar<br />

edilmiş, maske/paravan edilmiş, politik taktik adına dolgu<br />

malzemesi ve basamak edilmiş, hedef tahtası edilmiş, dillere<br />

slogan edilmiş ve en son “ayaklara paspas edildiği” dile<br />

getirilmiş ancak kesinlikle bir türlü iktidar edilmemiştir.<br />

Kendisini “Türkçü” olarak tanımlayanların niye bu durumda<br />

olduklarını sorgulamaları, bu durumun nedeni olan kalıtsal<br />

yanılgılarını üzerlerinden atmaları, içe dönük kayıkçı<br />

kavgalarını bırakmaları, üretim kabızlığından kurtulmaları,<br />

giriştikleri işlerde düzen tutturmaları ve doğru söylemlerini ve<br />

ereklerini büyük bir hızla kendilerinin dışında olan ancak<br />

Türklük bilincine sahip geniş kitlelere anlatmaları ve onları<br />

kazanmaları gerekmektedir.<br />

Bunlar özellikle ve öncelikle basın-yayını etkin kullanarak<br />

olacaktır.<br />

Biz bu bağlamda son söz olarak diyoruz ki;<br />

ULUKAYIN'IN GÖLGESİNDEYİZ,<br />

TÜRK ULUSU'NUN HİZMETİNDEYİZ…<br />

1

3<br />

5<br />

6<br />

7<br />

8<br />

11<br />

14<br />

15<br />

16<br />

18<br />

23<br />

25<br />

28<br />

31<br />

32<br />

32<br />

Tugana Destanı (Şiir)<br />

Hasan ERİMEZ<br />

Gökalp ve 21. Yüzyılda "Padişah" Olma Hevesinde Bir Figüran<br />

Emre KOŞAK<br />

'Ulukayın' ve 'kandaşlarımız'!*<br />

Arslan TEKİN<br />

Arslan Tekin’e Açık Mektup<br />

Emre KOŞAK<br />

Enver Paşa’nın Mektuplarından Kesitler<br />

Uluğbey<br />

Azerbaycan, Enver Paşa’<br />

nın Türklüğe Armağanı ve Tek Başarısıdır<br />

Cazim GÜRBÜZ<br />

'' Atatürk Milliyetçiliği''<br />

Samed KOCADEMİR<br />

Yolların Sonu Üzerine Çözümlemeleme Denemeleri (3)<br />

Yunus Emre UYAR<br />

Ulusalcılara Kin Gütmek Türk Milliyetçiliğinin Gereği mi?<br />

Afşar ZEYBEKOĞLU<br />

Türk Hukuk Devrimcisi : Mahmut Esat Bozkurt<br />

Ahmet GENÇAL<br />

Katledebilen Enerji<br />

Serkan AKGÖZ<br />

Çocuk-Oyun-Ekin İlişkisi, Ergenekon Destanı’ndaki Çocuk<br />

Üzerinden Bu İlişkeye İlişkin Bir Yorum<br />

Dilek AKILLIOĞLU<br />

Orhun’dan Gelen Sesi Ankara’dan Duymak<br />

Ömer ÜNAL<br />

Peki, Ya Sonra?<br />

Mürsel Ferhat SAĞLAM<br />

Özeleştiriler Bakış<br />

Ulukayın (Şiir)<br />

Alp ALDATMAZ<br />

Dergimizdeki yazılar kaynak gösterilerek alıntı yapılabilinir.<br />

Satış Noktalarımız<br />

Adana Karşı Sokağı) İstanbul Nu : 6/39<br />

Çukurova - Şahin Gıda – Belediye Odunpazarı - İnsancıl Kitabevi – Üsküdar - Ulukayın Yerleşkesi –<br />

Evleri Mahallesi, Zahid Akdağ Dershaneler Sokağı Mimar Sinan Mah. Hakimiyeti Mersin<br />

Bulvarı, Narçiçeği Sitesi altı Tepebaşı – İnsancıl Kitabevi – Milliye Cad. Büyük Hamam Akdeniz – Azak Büfe - Uray<br />

NEO Alışveriş Merkezi Sokak, Uğur İş hanı Kat : 2 (Pazar Caddesi üzeri (Valilik civarı)<br />

Ankara Tepebaşı - İnsancıl Kitabevi - günü 14:00-20:00 arası açıktır) Akdeniz - Tekağaç Kitabevi -<br />

Kızılay – Yüce Erek Sahaf - Hoşnudiye Mah. Porsuk Bulvarı Kadıköy - Dolunay Kitabevi – Çankaya Mah. Atatürk Cad. 4716.<br />

Bayındır 1. Sokağı Nu : 27/3 Sahilyolu Sok. Nu : 34 / A Neşet Ömer Sokağı Nu : 11 / 3A Sokak Nu : 16/b (Balık pazarı<br />

Tepebaşı - Adımlar Kitabevi - Akmar Pasajı alt kat giriş civarı)<br />

Eskişehir<br />

Odunpazarı - İnsancıl Kitabevi -<br />

İstiklal Mahallesi Yeşiltepe Sokağı<br />

Nu:24/A (Esnaf Sarayı C Kapısı<br />

Hoşnudiye Mah. İsmet İnönü Cad.<br />

Akdeniz – Yörük Türkmen Vakfı<br />

Nu : 17/B Konya Mersin Şubesi – İş Bankası Merkez<br />

Anadolu Üniversitesi - İnsancıl Merkez - Buğra Kitabevi – Şükran Şubesi’nin arka sokağı<br />

Kitabevi – Ada Müzik<br />

Mah. Başaralı Cad. Rampalı Çarşı<br />

2

Tugana Destanı<br />

Hasan Erimez<br />

Yağız yer toprak iken,<br />

Gökkube göğen balkır iken,<br />

Gökte Tanrı gazapla doldu<br />

Tekmil acun suda boğuldu<br />

Kara toprak göğene döndü<br />

Göğen kubbe kapkara oldu<br />

Sade bir gemi kaldı;<br />

Birkaç insan, her türden hayvan.<br />

Dediler: “Şu Tanrı'nın gazabı da ne yaman!”<br />

Gazap nihayete erdi, yerde sular kurudu<br />

Vardı gemi bir dağın doruğuna oturdu<br />

Gemiden bir uludur ak sakallı indi<br />

Üç oğluna “Toplanın etrafıma” dedi<br />

Üç oğluna üç öğüt verip veriştirdi<br />

Acunu üçe böldü üçüne üleştirdi<br />

Odur ki bir oğul; Yafes doğuya gitti<br />

Neslinin tohumundan yedi oğulu bitti<br />

Oğullarının büyüğü; adını Magok koydu<br />

Magok ile Türk soyu böylece başlıyordu...<br />

Fidanın ağaçlandığı, ağacın yeşillendiği<br />

Urumdaylı, kulanlı uçsuz bozkır eşiği<br />

Burasıdır... Altay'ın Tanrı Dağ'ın gölgeliği<br />

Birgün Magok sadağından yayına bir ok gerdi<br />

Magok oka bir baktı, ok çok değişik idi<br />

“Ulu Tanrı” dedi, “Bu da nedir böyle?”<br />

Sesine bir ses geldi: “Sözümü iyi belle!”<br />

Magok açtı gözünü gökleri tarıyordu<br />

Çünkü cevap veren ses göklerden geliyordu<br />

“Magok” dedi, “O okun adı tuganadır”<br />

“Kutluladım ben onu, sana ve soyunadır.”<br />

Dedi Magok: “Bu ok ne işe yarayacak?”<br />

“Fırlat!” dedi Tanrı,<br />

“Senden bütün soyuna ulaşacak”<br />

Magok çekti yayını verdi oku kirişe<br />

3<br />

Rast gele göklerde, ta ki soyuna erişe<br />

Ok fırlayanda yaydan ne de yaman gitmişti<br />

Magok'un görevi de işte böyle bitmişti...<br />

Ok öyle bir uçtu<br />

Çağları aşıp geçti<br />

Var varası Türk soydan<br />

Oğuz Ata'yı seçti.<br />

Oğuz da Oğuz'du ki; Eyvah kurt bakışından!<br />

Kağan olmuş, taht almış, kut dileyip Tanrı'dan.<br />

Diyor: “İşte sizlere oldum ben Kağan”<br />

“Güneş tuğumuz olsun, gök bize kurıkan!”<br />

Acunun dört yanına nice ordular saldı<br />

Yenilmez orduların elinden yurtlar aldı<br />

Oğuz'un, Türk'ün gücü acundan taşıyordu<br />

İzbe elde “Türk” desen kuşlar bile kaçıyordu<br />

Ne erkliydi ki Oğuz herkese baş eğdirdi<br />

Gücünün nişanesi bir piramit diktirdi<br />

Piramit ki göklere uzar bir temren gibi<br />

Üç yüz at boyu yüksekten yere ulaşır dibi.<br />

Ve geldi gün çattı<br />

Oğuz öz döşeğine yattı<br />

Kurt gözleri göğe baktı<br />

Gökte bir çakın attı<br />

Çakınların içinden bir bozkurt çıka geldi<br />

Diz kırıp bağır bastı, “Oğuz, son gecen...” dedi<br />

“Bilirim” dedi Oğuz “Bu son gecem olacak”<br />

“Gök'tür beni gönderen, yine gökler alacak...”<br />

Oğuz'un bedenini korkunç bir ağrı yaktı<br />

Göğsünün ortasından bir ok dışarı çıktı<br />

“Oğuz” dedi o bozkurt “Bu bir tuganadır”<br />

“Bütün gücün kudretin bu okun kutundandır”<br />

Göğe giderken bu oku gökyüzüne fırlatacak<br />

Ki soyundan birine gelecek, gücünü koruyacak<br />

Fırlattı oku Oğuz gece karanlığında<br />

Son kez acuna bakarken Tanrı Dağ doruğunda...<br />

Ok bir uçtu bir uçtu<br />

Kaç bin ömür geçti<br />

Çağları dolaştı, nice günleri aştı<br />

Vardı bir alp yağızın tam göğsünde durdu<br />

Ok bilirdi işini, geldi Mete'yi vurdu<br />

Mete'nin o vakitler bir analığı vardı ki<br />

Han Teoman'a al edip Mete'yi esir verdi ki...<br />

Mete asla yılmadı esirlikte de bir an<br />

Zaten kaçtı kurtuldu imkan bulduğu zaman.<br />

Han Teoman pişmandı, Mete geldi sevindi

Mete'nin buyruğuna sağlam ordular verdi<br />

Ama Mete kaygındı, bu ordular yetmezdi<br />

Hem azdı, yetersizdi, bir de düzen eksikti.<br />

Mete dizdi orduyu, on on, yüz yüz saydı<br />

“İtaat edin!” dedi, eşlerini oklattı<br />

Öyle ki oklayanlar çelik gibi er oldu<br />

İtaat etmeyenler oklandı toprak oldu<br />

Mete ancak böyle ki büyük bir ordu kurdu<br />

Öncelikle baş edenin gitti başını vurdu<br />

Heyhat ki yağı kesilene, kaçacak yeri mi var?<br />

Sarmış dört bir yanını çelik gibi ordular<br />

Mete, Türk'e diş bileyen tek yağı bırakmadı<br />

Öyle yürüdü ki şanı; Oğuz'u aratmadı.<br />

Her mevsim bir Türk tuğu yağı iline dikildi<br />

Türk'ün adım attığı yerden kim vardıysa çekildi.<br />

Ve Mete böyle iken kudretin doruğunda<br />

Günü gelmiş onun da yatardı otağında<br />

Onun da göğsünden tugana peyda oldu<br />

Gerdi oku yayına döşeğinden doğruldu<br />

“Tanrı Türk'ü korusun, gökte dursun bu sancak”<br />

“Gökte gezinen bu ok sahibini bulacak”<br />

Dedi ve attı oku kanın sürüp ucuna<br />

Tanrı Dağ'da “Elveda” der iken acuna<br />

İşte böyle öyküsü kutlu ok tugananın<br />

Emaneti Magok'dan bugüne Gök-Tanrı'nın<br />

Saplanır dara düşünce layıkının bağrına<br />

Baş kaldırtır yağının düzenine kahrına<br />

Ki şimdi göklerdedir 38'den beri<br />

Arıyordur layıkınca saplanacağı yeri<br />

Daha nice tasalı günler gelecektir<br />

Diyeceksin “Ulusumun hali ne olacaktır?”<br />

Bulacaksın kendinde baş kaldıracak ilham<br />

Beklemeyeceksin bir önder yahut da bir kahraman<br />

Memleketin her yanı bağından çözülecek<br />

Tugana saplanmayıp göklerde süzülecek<br />

Bulamayacak çünkü layıkınca bir tane<br />

O vakit aç bağrını bir kez de sen dene<br />

Belki sana gelir ok, ilhamını bulursun<br />

Beklediğin kahraman belki de sen olursun<br />

Uçar hala tugana henüz durağı yoktur<br />

Ne ağaçtan, ne daldan, Tanrı kutundan oktur<br />

Tanrı onu bilgiyle, cesaretle donatmış<br />

Ancak bilge ve cesur olana saplanırmış<br />

Eğer tasan var ise yurdundan yana<br />

Eğer ki düşeceksen tugananın ardına<br />

Hem oku hem de yaz, cesaret sal ruhuna<br />

Tugana seni bulur, gün olursun yurduna…<br />

* Tugana; içi oyulmuş, içinde gizli evrak taşınan özel<br />

bir oktur.<br />

Ok bir uçtu bir uçtu<br />

Yine ömürler aştı<br />

Nice çağları geçti<br />

Attila'ya saplandı, Roma'ya kan kusturdu<br />

Bir saplandı Kür Şad'a, koca Çin'i pusturdu<br />

Ve dahi Tomris Han'a Kiros'un başını kestirdi<br />

İstanbul surlarına sancak nasıl dikildi?<br />

Derler “Ulubatlı onca okla sancağı nasıl dikti?”<br />

Tuganaydı o oklar, ona o gücü verdi.<br />

Plevne'de Osman Paşa'nın göğsündeki nişan<br />

Medine'de Mehmetçiği yıldırmayan o iman<br />

Bil ki şanlı tarihinde böyle kahramanlar çoktur<br />

Destanları yazdıran o kutlulanmış oktur<br />

Saplanır hiç durmadan Türk dara düştüğü zaman<br />

Eder en suskununu şanı büyük kahraman!<br />

Kemal Paşa, çok yaşa! Aldın eline oku<br />

Saldın yedi düvele hem şan, hem de korku<br />

4

Gökalp ve 21. Yüzyılda "Padişah" Olma Hevesinde Bir Figüran<br />

Emre Koşak<br />

ultan 2. Abdülhamit'in bir cuma selamlığında<br />

Sher zamanki gibi sağında ve solundaki insan<br />

topluluğu "padişahım çok yaşa!" diye<br />

bağırmaktadır. O sırada, o kalabalığın arasından<br />

sıyrılan genç Ziya Gökalp, bir meczup gibi<br />

"MİLLETİM ÇOK YAŞA!" diye bağırır. Ve anında<br />

padişahın gizli polisleri genç Gökalp'i tutuklar ve<br />

gözaltına alır. Değişik bir bakış açısına göre Gökalp,<br />

orada “millete rağmen milliyetçilik” yapmıştır.<br />

Oysa ki o gün, orada toplanan insan topluluğunun<br />

bir “millet” özelliği gösterdiği kesinlikle<br />

söylenemez. O insan topluluğu “tebaa” olarak, veya<br />

“padişahın kulları” olarak tanımlanabilirler.<br />

Belki Gökalp'in yaptığı, “bir meczup gibi” gelecek<br />

olan yeni çağı, yeni toplumsal düzeni önceden<br />

haber vermektir. Bu bağlamda, yukarıdaki “meczup<br />

gibi” söylemini özellikle kullanmış olduk… Oysa<br />

ki, derin boyutlarda gezinen her düşünce insanının<br />

bir yanı doğal olarak “meczup”tur.<br />

Belki Gökalp'in yaptığı, o an “gerçek” olmayan bir<br />

“ülkü”nün peşinden koşmaktır. Olmayanı 2. Abdülhamit ve O'nun öncülleri her şeye karşın<br />

dilemek, bir şeyin yokken var olması için (o an için dirayetliydiler ve kendilerinin üstünde bir dış<br />

birçoklarınca da “beyhude” denilmesine karşın) gücün otoritesini kesinlikle kabul etmezlerdi. Ama<br />

çabalamaktır.<br />

Gökalp, Gökalp gibiler ve onların öncülleri de<br />

Belki Gökalp'in yaptığı, kendisi yanarken dirençliydiler. Hatta onların bu dirençleri 2.<br />

içerisinde olduğu toplumu aydınlatmaktır, onlara Abdülhamit gibilerinin dirayetlerinden çok daha<br />

“güneş” olmaktır. Adı da zaten “Ziya” değil midir? güçlü bir dirençti…<br />

Yani “ışık”… “Aydın ışık taşır, sahte aydınsa …<br />

karanlık” sözü üzre, aydın olma sorumluluğu Yukarıda anlattığımız söz konusu olaydan yaklaşık<br />

gereği, tıpkı güneş gibi önce gözleri kamaştırmak, 100 yıl sonra ise “büyük küresel oyun”da figüran<br />

sonra uyandırmak… Uyanmadan hemen önceki konumunda olan, yüreğindeki ve beynindeki<br />

durumda güneşle muhatap olan kişinin yüzünü zeminde seccadesini Pentagon'a karşı seren bir tipin<br />

buruşturduğu, “istemem” tepkisi verdiği gibi kendisine “Padişahım çok yaşa!” dedirtmek için<br />

Gökalp ve O'nun gibiler de uyandırma sürecinde elinden geleni yaptığını görüyoruz.<br />

bu izdüşümü toplumsal düzlemde çok Ama O'nun gerçek anlamda bir direnci hiç<br />

yaşamışlardır.<br />

olmamakla birlikte Gökalplerin direnci bu<br />

“Belki”lerin hangisini sıralarsak sıralayalım; topraklarda, hiç eksilmeden hep yaşamıştır, hep<br />

değişmeyen bir gerçek vardır. O da Ziya Gökalp'in yaşayacaktır…<br />

bu tavrı ve duruşuyla bir “devrimci” olduğudur.<br />

Sonrasında Büyük Türk Devrimi'ni gerçekleştiren<br />

kadronun içerisinde, hatta beyin merkezinde yer<br />

alan Gökalp gerçek anlamda devrimcidir…<br />

5

'Ulukayın' ve 'kandaşlarımız'!*<br />

Arslan Tekin<br />

ir dergi daha hayata merhaba dedi: makalesi uzun ve ayrıntılıdır. Şunun için meseleyi<br />

B“Ulukayın”. Derginin birinci sayısından eşeledim: Yusuf Akçura'nın yazdıkları itibara<br />

bahsetme fırsatı bulamadan 3. sayı önüme geldi... alınarak yürünüyorsa, asıl kaynağa inilmesi<br />

Derginin muhtevası giderek çeşitleniyor.<br />

yararlıdır. ( “1928 Türk Yılı” nın tamamını yeni<br />

İdealist insanlar bir araya gelirler... Günlerce yazıya Dr. A. Zeki İzgöer'le aktardık. TDK<br />

tartışırlar ve işi başlangıçta kolay sanırlar. Çalışmaya yayınları arasından çıktı.)<br />

başlayınca güçlükler bir bir karşılarına dikilir. Burada “Ulukayın”ın bütün sayıları üzerinde<br />

Başımdan geçtiği için nelerle karşılaşılacağını durmak isterdim. Hususiyetle iki sayıdır devam<br />

biliyorum. eden Fırat Kargıoğlu'nun “Nurullah Ataç'ı<br />

Ulukayın dergisi “Atsızcı” çizgide...<br />

Anlamak” üzerine denemelerini ele almak benim<br />

Derginin ortaya koyduğu ölçüler, benim fikir açımdan gerekliydi ama bir köşe yazısında güç.<br />

sistemimin dışında olduğunu başta belirteyim... Hiçbir yayın faydadan arî değildir. İnsanı<br />

Dergiyi çıkaranlar çoklukla üniversiteli veya yeni düşünmeye sevk eder, farklılıkları fark ettirmeyi<br />

bitirmiş gençler. Türkiye'nin ayrı yerlerinden bir sağlar. “Ulukayın” da öyle...<br />

araya geldikleri anlaşılıyor. (İrtibat için: 05313816445)<br />

Girişte, “Okuyucuya Not” başlığı altında ilk<br />

cümlede “... Türklüğe hizmet etmek amacıyla bir 22 Temmuz <strong>2013</strong>-Yeniçağ<br />

dergi çıkarmaya karar verdik.” deniliyor. Nasıl *<br />

güçlüklerle karşılaştıkları sıralanıyor.<br />

Böyle idealist hareketlerde kiminin enerjisi hemen<br />

tükenir ve yolunu değiştirir. Ulukayıncılarda da,<br />

ihanet demeyeyim de, geriye çekilenler olmuş.<br />

“Kandaşlarımız” diye bir kelime kullanılıyor.<br />

Demek ki, “Türklüğe” hizmet için “kandaşlar”<br />

yola çıkmışlar.<br />

“Türklük”, “kandaş” meseleleri geçmişte tartışılmış<br />

ve “Türk milleti” tarifinde, ırkî mülahazalara yer<br />

olmadığı ortaya konmuştur. “Kandaşlık”la yola<br />

çıkarsanız, hitap edeceğiniz bir kitle bulabilir<br />

misiniz? Sanmıyorum. Ancak bir avuç insan<br />

entelektüel tartışmanın içinde kaybolup gider.<br />

Birinci sayının birinci yazısı derginin başyazarı<br />

Emre Koçak'ın; “Türkçülüğün Tarihi” üzerine...<br />

“Türkçülüğün tarihi” başlığı altında çıkan<br />

kitapların ana kaynağı Yusuf Akçura'dır (1879-<br />

1935). Nitekim bazı kitapların onun adıyla<br />

yayınlandığı görülmektedir. Yusuf Akçura<br />

Türkçülüğün tarihini nerede işlemiştir? “Türk<br />

Yurdu” dergisinin “1928 Türk Yılı” ilâvesinde...<br />

Akçura, Türk Yurdu'nun 1911'de hayata<br />

geçirilmesine de öncülük etmiştir. Türk Tarih<br />

Kurumu'nun da ilk başkanıdır.<br />

“1928 Türk Yılı” ilâvesi, 600 sayfadan fazladır. Bu<br />

kitapta birçok tanınmış ismin makalesi vardır ve<br />

makalelerin toplanmasına da öncülük eden<br />

Akçura'dır. Akçura'nın Türkçülük tarihini işlediği<br />

6

Arslan Tekin'e Açık Mektup<br />

Saygın Arslan Beğ;<br />

Öncelikle köşenizde bize yer verdiğiniz için teşekkür<br />

ederiz. Ancak samimi yönünüzü iyi bildiğimiz ve bu<br />

bağlamda yine yer vereceğinizi düşündüğümüz için 2<br />

madde halinde yazınızdaki bazı söylemlerinize ilişkin<br />

itirazlarımızı belirteceğiz.<br />

1- Kendimizi kesinlikle "Atsızcı" olarak<br />

tanımlamıyoruz. Böylesi bir tanımlamayı kendisini o<br />

biçimde tanımlayan için bir özentiye tutulmuşluk,<br />

bilinçsizlik olarak yorumlarız. Biz zaten "Türkçülük"<br />

düşüncesini post-modern tarikat, Atsız'ı bu tarikatın<br />

şeyhi ve kendisini de bu tarikatın müridi olarak gören<br />

algının cepheden karşısındayız. Ancak biz, kendimizi<br />

Gaspıralı'nın, Akçura'nın, Gökalp'in, Togan'ın ve<br />

Atsız'ın yolunun yorulmaz ve yılmaz yolcusu olarak<br />

görürüz.<br />

2- "“Kandaşlık”la yola çıkarsanız, hitap edeceğiniz bir<br />

kitle bulabilir misiniz? Sanmıyorum. Ancak bir avuç<br />

insan entelektüel tartışmanın içinde kaybolup gider."<br />

demişsiniz... "Kandaş" sözcüğü "soydaş" sözcüğünden<br />

ayrı bir anlam taşımamaktadır. Ve biz, siz, hatta<br />

devletin düzenlediği ilk Türk kurultaylarının<br />

gerçekleştiği yıllarda, o kurultaylarda örsün üzerinde<br />

çekiçle demir döven Süleyman Demirel, Erdal İnönü<br />

gibi bu ülkede büyük kitlelerde toplumsal karşılık<br />

bulmuş ve hükümet olmuş siyasetçiler Türkiye<br />

dışındaki Türkleri tanımlarken yapmış oldukları açılış<br />

konuşmalarında "soydaş" yani "ırkdaş" tanımını<br />

kullanmışlardır. Yine siz de biz de biliriz ki; Türklüğün<br />

varlığı kesinlikle "ırk" unsuruna indirgenemez. Ancak<br />

Ulu Önder Atatürk'e ait olan "Medeni Bilgiler" adlı<br />

önemli kitapta "ırk (menşe) birliği" Türklüğü var eden<br />

unsurlardan bir unsurdur.<br />

Çalışmalarınızda başarılar ve esenlikler dileriz. Saygılar<br />

sunarız...<br />

Emre Koşak<br />

ULUKAYIN Yayın Kurulu Üyesi ve Başyazarı<br />

7

Enver Paşa'nın Mektuplarından Kesitler<br />

Uluğbey<br />

Tarih yazmak, tarih yapmak kadar mühimdir, yazan yapana sadık kalmazsa,<br />

değişmeyen hakikat insanlığı şaşırtacak bir mahiyet alır. Biz daima hakikati arayan<br />

ve onu buldukça ve bulduğumuzda kani oldukça ifadeye cüret gösteren adamlar<br />

olmalıyız.<br />

Mustafa Kemal ATATÜRK<br />

yakın'' dır. Manastır'da Mustafa Kemal'in de<br />

aralarında bulunduğu seçkin askerler yetiştiren<br />

Manastır Askeri Lisesi'nde öğrenimine devam eder.<br />

Sessiz ve sakin olmasının yanında askeri okulların<br />

hepsinde yaşanan kavgacılık ve kabadayılık<br />

akımlarının dışında kalması takdir toplamasına<br />

yetmiştir. Harp Okulu'nda kişiliği oturmaya<br />

başlayan Enver Paşa, sessiz halinden uzaklaşarak<br />

açılmaya başlar.<br />

Enver Paşa'nın ilk olayı amcası Halil Paşa ile birlikte<br />

bir gece tutuklanmaları ve Abdülhamit'in Yıldız<br />

Sarayı'na sevk edilmesi, sorgulanmasıyla<br />

başlamıştır. Bir yanlış anlaşılmayla Enver Paşa ve<br />

amcası evlerine gelen iki konuk yüzünden<br />

mahkemeye çıkmışlar ama birkaç uyarıdan sonra<br />

özgür bırakılmışlardır. İşte Enver Paşa'nın siyasi<br />

yaşamı bu şekilde başlamıştır.<br />

Kurmay Okulu'nu 5.likle bitirdikten sonra<br />

sırasıyla; 3. Ordu, 13. Topçu Alayı, 14. Topçu<br />

Alayı'na atanmış ve ardından binbaşılığa terfi<br />

etmiştir. Daha sonra memur edildiği Rumeli eşkıya<br />

takibinde Sırp, Rum, Bulgar, Arnavut<br />

milliyetçilerinin savaşçı güçleri ve öncüleriyle<br />

savaşım vererek gerçek hayaline kavuşmuştur.(1)<br />

‹'Babası Ahmet Bey'in ''İki gözüm nuru aslan Yaşamının sonraki bölümünü derinden etkileyecek<br />

evladım…'' başlığını atarak yazdığı aile mektubuna olan ve Genç Türkler hareketinin küllerinden<br />

göre; İsmail Enver, 23 Kasım 1881 (12 Kasım doğan İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne üye olmuştur.<br />

1298) Çarşamba günü İstanbul'da doğdu. Enver 2. Meşrutiyet'in ilanında oynadığı rol nedeniyle<br />

Paşa'nın baba tarafı Gagavuz Türkleri'ndendi. Yani, ''Hürriyet Kahramanı'' olarak anılmaya başlar.<br />

Enver Paşa'nın yedinci atası Hıristiyan Kuşkusuz Enver Paşa'nın ordu yönetme gücünün<br />

Gagavuzlardandı; Abdullah Killi bu soydan en büyük kanıtı Tırablus ve Bingazi'de yerli Arap<br />

Müslümanlığa dönen ilk soy büyüğüdür. “Killi” kabilelerini müthiş bir yetenekle organize etmesi ve<br />

soyadına gelirsek; Tuna, Karadeniz'e dökülmeden İtalyanlar'a karşı kahramanca çarpışmasıdır. Üst<br />

Kilya, Sünne ve Hızırilyas kollarına ayrılırdı. Bu düzey bir ordu yöneticisi olmasının yanında,<br />

Kilya kolu üzerinde yer alan Kilya-Kilye duygusal yönüne de mektuplarında sıkça rastlamak<br />

(Kastamonu) adlı kasaba veya şehir Enver Paşa'nın mümkündür. Bir mektubunda: “Bu ordu için çok<br />

soyunun dayandığı yerdir.<br />

hususi bir taktiğim var. Düşmanı düzenli birliklerin<br />

İsmail Enver, İstanbul'da başlayan ilköğrenimini açtığı ateşe karşı yaklaşmaya zorlamak, 100-50<br />

Manastır'da ortaöğrenimiyle devam ettirir. Bu adım kala da kanatlardaki Arap kitleleriyle<br />

dönemlerde Enver Paşa'nın tahsil durumu ''İyiye saldırmak. … Her şeye en başından başlamamamı<br />

8

gerektiren bu iptidai dünyadan size anlatacak öyle<br />

çok şey var ki. Tam şimdi bir asker çadırının önünde<br />

şarkı söylüyor, oldukça hüzünlü bir şarkı...”(2)<br />

Özellikle eşine yazdığı mektuplarda Enver Bey<br />

duygu yüklü yazılar yazmıştır. Aynı mektupta,<br />

duygusallaştığını itiraf ederken yaşadıklarını<br />

paylaşmaktan çekinmiyor. “… Hakikaten<br />

duygusallaştım. Bir Arap bana ölü askerlerin atış<br />

karnelerini, karmakarışık risalelerini filan getirdi.<br />

Onları karıştırırken de kartpostallar ve aşk<br />

mektupları buldum. Ne kadar hüzünlü bütün<br />

bunlar…”<br />

Burada da büyük saygı gören Enver Paşa iki rütbe<br />

birden kazanarak yerini kuvvetlendirmiş ve uzak<br />

topraklardaki savaşımını bırakarak Balkan<br />

topraklarının savunmasında etkin rol oynamıştır.<br />

Bu savaşımların ayrıntısına inersek üç-beş sayfada<br />

bitiremeyeceğimiz için sonuç kısmında Enver Paşa<br />

hakkındaki önemli gördüğümüz noktalara<br />

değinirsek gerekli bilgiyi vermiş oluruz. Enver Paşa<br />

Birinci Balkan Savaşı'ndan sonra Osmanlı<br />

bürokratlarının yapmış olduğu ve imparatorluğun<br />

onurunu ayaklar altına alan antlaşmaları tanımak<br />

istemiyor ve bu antlaşmayı imzalayanlara da ateş<br />

püskürüyordu.(3) Kahraman Enver, Saray'ın ve<br />

Osmanlı ordusundaki üst rütbeli subayların<br />

teslimiyetçi ve etkisiz tutumlarına kızıyor ve bu ona<br />

büyük acı veriyordu. Bu hali bile onu orduda ve<br />

sarayda asil kılmaya yetiyordu.<br />

Enver Paşa denildiğinde akla ilk gelenlerden biri de<br />

elbette meşhur Bab-ı Ali Baskını'dır. Bu olayla<br />

birlikte devletin geleceği Mahmut Şevket Paşa ve<br />

İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin eline geçmiştir.<br />

Mahmut Şevket Paşa'nın suikaste kurban<br />

gitmesiyle de, Enver, Cemal ve Talat Paşa'nın başını<br />

çektiği üçlü komite 1918 yılına kadar iktidarda<br />

kalmış ve halkın Türklük bilinci artarak,<br />

milliyetçilik söylemleri Türk siyasetinde sıklıkla<br />

söylenir olmuştur. 2. Balkan Savaşı'nda Edirne'nin<br />

yeniden ele geçirilmesi Enver Paşa'nın itibarını<br />

oldukça arttırmış, gücüne güç katmıştır.<br />

Enver Paşa'nın Turancı mı; yoksa Murat<br />

Bardakçı'nın iddia ettiği gibi İslamcı mı olduğu<br />

konusunda düşünce belirtmek birkaç sayfaya<br />

sığacak kadar önemsiz bir konu değildir. Ama şunu<br />

da belirtmek isterim ki Enver Paşa'nın yazdığı<br />

mektuplarda genellikle ''İslam alemini ihtilale<br />

sevke çalışıyoruz.'' ya da ''Kafkasya'daki İslam<br />

istiklali…''diye başlayan tümceler kurması yalnızca<br />

taktik siyaset gereğidir. Pek yakında yapılacak<br />

kaynak taramalarıyla bu konuyla ilgili uzun bir yazı<br />

dizisi hazırlayacak ve bu konuyu tüm gerçekliğiyle<br />

9<br />

ortaya koyacağız.<br />

Vatan sevgisi ve milliyetçiliği<br />

Recep Baysun'da bulunan Alimcan Akçur'un<br />

imzası ile Paşa'ya; “siz Türkiyeli'siniz; memleketiniz<br />

düşman istilası altındadır. Askeri kuvvet ve<br />

kudretinizi kendi vatanınızı kurtarmak için<br />

sarfetseniz daha iyi olur” gibi sözler taşıyan bir<br />

mektup geliyor.<br />

Paşa da; ''Benim vatanımı kurtaracak adamlar var.<br />

Merak etmeyiniz çalışıyorlar. Burası da benim<br />

vatanımın bir parçasıdır. İnsanların damarlarında<br />

dolaşan kan benim damarlarımdaki gibi Türk<br />

kanıdır. Burası bir Rus memleketi değil, halis bir<br />

Türk ülkesidir…''(4) diye cevap veriyor.<br />

''Vatanımın şimdilik alacağı şekil, yakın<br />

zamanlarda bu topraklarda yararlı bir iş<br />

göremeyeceğime ayan bir alamettir.''<br />

Enver Paşa, 1918 yılında sadrazam Ahmet İzzet<br />

Paşa'ya ülkenin durumu ve kendi izleyeceği yol ile<br />

ilgili bir mektup yollar. Bu mektupta: ''…<br />

Mütareke-yi münferide dolayısıyla vatanımın<br />

şimdilik alacağı şekil, yakın zamanlarda bu<br />

topraklarda nafi' (yararlı) bir iş göremeyeceğime<br />

ayan bir alamettir. Binaenaleyh zaten mevcut olan<br />

mezuniyetim (iznim) zamanında faydalı bir iş<br />

göreceğimi ümid ettiğim Kafkasya'ya hareket<br />

ediyorum. Bu suretle bütün hayat ve<br />

mevcudiyetimi iyiliğine vakf ettiğim<br />

memleketimde kalarak dinime, milletime,<br />

padişahıma hizmet edememekten mütevellit<br />

teessürüm büyüktür…''(5)<br />

Sarıkamış Vasiyeti<br />

Enver Bey'in en çok eleştirildiği hatta yerden yere<br />

vurulup, “hain”, “hayalci” damgasını yediği<br />

Sarıkamış Harekatı'nın Türk tarihindeki yeri çok<br />

acıdır. Özünde Sarıkamış Harekatı; düşman<br />

güçlerinin arkasına düşmeyi hedefleyen bir plandı.<br />

Ancak ordunun kış şartlarına hazır olmaması,<br />

hayvanların telef olması, açlık ve Enver Paşa'nın<br />

haritacılık konusundaki deneyim yetersizliği<br />

başarısızlığın en önemli nedenlerindendir. Biraz<br />

daha açacak olursak; bir Türk erinin mektubunda<br />

belirttiği gibi, cehennem sıcağı Yemen'den buz gibi<br />

bir iklime gelen orduda meydana gelen hastalıklar,<br />

askere verilmesi düşünülen içlikler ve paltoların<br />

devletin düştüğü zor durumdan dolayı gelmemesi<br />

başarısızlığa neden olan olaylardır. Enver Paşa<br />

harita okuma konusundaki yetersizliğini ise Naciye<br />

Hanım'a yazdığı bir mektubunda şöyle anlatmıştır:<br />

“Sevgili Meleğim! Gece bir türlü gözüme uyku

girmedi. Sabaha karşı dalmışım… Sonra bir harita her zaman çok yakışıklı dediğin bir baş; bu<br />

alıp odamda biraz bakmaya başladım… Fakat bir vücudun, öyle ki senin göz önünde melekler kadar<br />

şey anlamadım. Ne yapayım. Cidden müteessirim. masum ve bütün askerlerden daha heybetli olan bu<br />

Ah telgraf vermek mümkün değil. Fakat ne vücuttan koparılmış, kanlar içerisinde şehit olmuş.<br />

yapmalı…”(6)<br />

Bundan daha büyük bir mazhariyet var mıdır?<br />

Görüldüğü gibi Enver Paşa'nın ordusu çeşitli Hayat kısa, ölüm ise mukadderdir. Öyleyse<br />

olumsuzlukların ardından bir de taktiksel hata ölümden korkmak niye? Bir kimse rahat yatağında<br />

sebebiyle başarıya ulaşamamıştır. Kimi tarihçiler 90 ölmektense, şehit olarak ölmeye niye gayret<br />

bin, kimileri ise 50-60 bin civarında şehit etmesin? Hâlbuki şehitlik mutlak ölüm-yokluk<br />

verdiğimizi yazmışlardır. Evet, Enver Paşa başarısız değildir. O, yeni bir hayata, hem de ebedi bir hayata<br />

olmuştur. Ancak unutulmamalıdır ki; başarılı kavuşmaktır.”(8)<br />

olunsaydı Rusya'ya öldürücü darbe vurulacak ve şu<br />

an tarih bambaşka yazılacaktı. Önemli olan Enver 1-Şevket Süreyya Aydemir, Makedonya'dan Orta Asya'ya<br />

Enver Paşa Cilt 1, Remzi Kitabevi, İstanbul 1970<br />

Paşa'nın bu girişimde bulunması ve Balkan 2-Şükrü Hanioğlu, Kendi Mektuplarında Enver Paşa, İstanbul<br />

Savaşı'nda devletin en güçlü ordusunun perişan 1989<br />

olmasından sonra Sarıkamış'da gösterilen direniş ve 3-Kenan Aksu, İngiliz Gizli Belgelerinde Enver Paşa, Çatı<br />

sabırdır.<br />

Yayınları, İstanbul 2007<br />

4-Abdullah Recep Baysun, Türkistan İstiklal Hareketleri ve<br />

Enver Paşa tüm umutlarına rağmen ölüm olasılığı<br />

Enver Paşa, Turan Kültür Vakfı, İstanbul 2001<br />

içerisinde yaşamış ve bir vasiyetname yazmıştır. Bu 5-Dr. Yusuf Gedikli, Enver Paşa Nutukları, Makaleleri, Bazı<br />

vasiyetnameden de ufak bir kesit sunuyoruz:<br />

Beyannameleri ve Mektupları, Ufuk Ötesi Yayınları, İstanbul<br />

''Planım, Ruslara, hemen iki misli faik iki kolordu 2006<br />

ile arkalarına düşerek onları ricata mecbur etmek ve 6-Kenan Aksu, İngiliz Gizli Belgelerinde Enver Paşa, Çatı<br />

Yayınları, İstanbul 2007<br />

bu suretle 11. Kolordu ve Süvari Fırkasıyla takip 7-Şevket Süreyya Aydemir, Makedonya'dan Orta Asya'ya<br />

olunan düşmanı karşılayıp, tamamıyla Enver Paşa Cilt 3, Remzi Kitabevi, İstanbul 1972<br />

mahvetmekti. 9. ve 10. Kolordu Süvari Fırkasını 8-Dr. Yusuf Gedikli, Enver Paşa Nutukları, Makaleleri, Bazı<br />

bekliyorum. Gelir de yetişirse düşmanı bozacağım. Beyannameleri ve Mektupları, Ufuk Ötesi Yayınları, İstanbul<br />

2006<br />

Fakat gelmeden düşman zayıflamış kıtaatımıza<br />

taarruz eder ve taarruzda muvaffak olursa o vakit<br />

ordu mahvolmuş demektir.<br />

Şimdiye kadar asker ve zabitler hiç kusursuz harp<br />

ettiler. Her manevrayı yaptılar. Eğer Allah da<br />

yardım ederse, muvaffakiyet katidir. Eğer muvaffak<br />

olamazsam, son neferimle beraber öleceğim.''(7)<br />

Türk tarihi, Enver Paşa gibi cepheden cepheye<br />

koşan bir kahraman ve kahraman olduğu kadar<br />

eşine (ailesine) sadık, duygusal bir komutan<br />

yetiştirir mi bilemiyoruz. Onun hemen her gün<br />

kalemini eline alıp yüreğindekileri çekinmeden<br />

kağıda dökmesi bizler için büyük bir şans olsa<br />

gerektir. Eğer bu mektupları yazmasaydı, eminim,<br />

bu kadar cesur, korkusuz ve savaşçı ruhlu bir<br />

adamın duygusuz ve küstah olduğunu<br />

düşünürdük. Yazımıza Naciye Hanım'a yazdığı bir<br />

mektuptan kesitle son veriyoruz:<br />

“…Ve bir kere daha söylüyorum: Sakın sen kocana<br />

bu harp meydanlarında sağ salim kurtulup gelmesi<br />

için dua etmeyesin. Bu bir nevi kendini düşünmek<br />

olur ki, Allah da bundan memnun olmaz. Sen<br />

Allah'a önce kocanın yaptığı hizmetleri kabul<br />

etmesi için dua et ki, muzaffer bir komutan olarak<br />

dönsün veya şehitlik mertebesine ulaşsın.<br />

Sevgili Naciye! Bir kere düşün. Bu baş, öyle ki senin<br />

10

Azerbaycan, Enver Paşa'nın Türklüğe Armağanı ve Tek<br />

Başarısıdır<br />

Cazim GÜRBÜZ<br />

Almanlar'ın Osmanlı ülkesini “Enverland”<br />

(Enveristan) olarak nitelemeleri, kaşındaki<br />

beyazlığı “cihangirlik alameti” olarak saymaları<br />

Enver Paşa'nın müthiş hoşuna gitmiş, gururunu<br />

okşamıştır.<br />

Almanya safında savaşa girmeye can atmıştır,<br />

hesapsız ve kitapsız olarak…<br />

Fransız Yazar Benoit Mechin, “Kurt ve Pars” adlı<br />

kitabında, Enver Paşa ile Mustafa Kemal Paşa'yi<br />

'Türk Birliği' ülküsü açısından da karşılaştırır ve<br />

oldukça sağlıklı ve ilginç sonuçlar çıkarır:<br />

“Eski bölgesel antlaşmalar şeklindeki bu İran ve<br />

Afgan antlaşmaları politikası Gâzi'nin sonraları<br />

girişeceği daha geniş siyasi faaliyetlerin başlangıcı<br />

idi. O, bir hayal peşinde idi. Yalnız İran ile<br />

Afganistan değil, Rus Azerbaycanı'nı, Rus ve Çin<br />

Türkistanlarını içine alacak 80 milyon nüfuslu<br />

Türk Birliği'ni kurmak istiyordu. Bir gece<br />

Çankaya'da bir davette özel dostlarına şöyle<br />

diyordu:<br />

'Bir gün dünya, Asya yamaçlarında uyuklamakta<br />

olan bu görünmeyen imparatorluğun uyandığını ve<br />

harekete geçtiğini gördüğü zaman hayretten donup<br />

kalacaktır. Bu yeni imparatorluk, Osmanlı<br />

İmparatorluğu gibi karma karışık ve yamalı bir şey<br />

değil, fakat hayali güç olan bir şekilde, aynı ırktan<br />

milletlerin oluşturacağı bir birlik görünümü arz<br />

edecek ve Türkiye de meydana getirdiği eserinin<br />

getirilerinden bir şey yitirmeden onunla<br />

birleşebilecekti. Tabiatıyla bu hayal, bugün, hatta<br />

yarın da gerçekleşmeyecekti.'<br />

(…) O zamana kadar Türkiye, başa geçebilecek<br />

seviyeye gelmeli ve teşkilatı kuracak ve rehberlik<br />

edecek kudrette olmalı idi.<br />

Oysa Enver Paşa da böyle bir hülya peşinde<br />

koşmuştu ve bir bakımdan bu hülyanın kurbanı<br />

olmuştu. O uzak bölgelerin ne kadar dayanılmaz<br />

bir cazibesi olmalı idi ki Mustafa Kemal'in de<br />

kafasına girmişti.<br />

Aslında o, bu hülyaları aşağılamıştı. Şimdi o da…<br />

Nefret ettiği rakibi Kafkaslar mağlubu bunu ona<br />

miras bırakıyordu adeta.<br />

Fakat Enver'de romantik bir coşkunluk olan bu<br />

hülya, Atatürk'te olumlu ve uygun bir görüş halini<br />

almıştı. Enver Paşa, zaman ve mesafe kavramından<br />

habersiz olarak yirmi yaşında bir delikanlının<br />

11<br />

baloya koşması gibi hezimete koşmuştu. Gâzi bu<br />

kadar düşüncesizlikten pek uzaktı. O, ne zamanı,<br />

ne de mesafeyi ihmal ederdi. Ve o kadar uzak bir<br />

geleceğe gömülmüş olan imkânlar içinde günün<br />

gerçeklerini feda edemezdi. Onun şimdilik<br />

yapabildiği şey, çok söz etmeden bu mesele üzerinde<br />

sürekli kafa yormak ve yolunu tespit etmek için ilk<br />

işaret flamalarını sıralamaktı. (…) O vaktiyle<br />

İttihat ve Terakki devrinde 'Yeni Turan', 'Türkleşen<br />

Türkiye', 'Yeni Türkler' gibi şeyleri duydukça<br />

omuzlarını kaldırmamış mıydı?<br />

O adamlar böyle anlamlı sözlerle ne demek<br />

istediklerini biliyorlar, fakat bunu Türklüğün<br />

labirentlerinde arıyorlardı. Oysa o, Türklüğün nasıl<br />

meydana çıkarılacağını biliyordu. Bu,<br />

labirentlerden çıkmakla olacaktı ve Gâzi bu suretle<br />

Yeni Turan'ın ne olduğunu yurttaşlarına<br />

gösterecekti.”<br />

Evet… Enver Paşa yürekli, yiğit ve ülkücü bir adam,<br />

hepsi o kadar… İyi bir asker ama iyi bir kurmay<br />

değil… Devlet adamı hiç değil…<br />

Hak etmediği mevkilere çok genç yaşta geliyor,<br />

yanlış üstüne yanlış yapıyor… O yanlışlardan en<br />

vahimi de bizi paldır küldür 1. Dünya Savaşı'na<br />

sokmasıdır.<br />

Bazıları şunu diyorlar: “Emperyalizm, 'hasta adam'<br />

Osmanlı'yı paylaşmayı kafasına koymuştu. Biz<br />

harbe girmiyoruz diyemezdik, kendimizi<br />

korumamız için bu şart ve elzemdi”. Bu saptamanın<br />

ilk tümcesi doğru, sonrası yanlış… Girerdik ama<br />

öyle paldır küldür, Hükümet Başkanından bile<br />

saklayarak Alman Savaş gemileri Göben ve<br />

Bröslav'ı (Yavuz ve Midilli) bir tertiple Karadeniz'e<br />

sokup Rus limanlarını topa tutturarak değil,<br />

dikkatli adımlar atarak, ince hesaplar yaparak…<br />

Öyle paldır küldür ve “ip üzengi, tahta kılıç”<br />

girmişizdir ki o savaşa, Almanlar'ı Ruslar'la<br />

savaştıkları kendi cephelerinde biraz daha az<br />

kuvvetle karşı karşıya bırakmak uğruna, o kış<br />

kıyamette Sarıkamış Harekatı'na kalkışmışızdır.<br />

Sarıkamış Harekatı… O coğrafyayı karış karış bilir<br />

bu satırların yazarı. Dedesi Sarıkamış'dan yaralı<br />

dönebilmiş bir Gazi idi. Ondan dinlediklerini ve<br />

okuduklarını (hem de ne okuma sayfalarca,<br />

ciltlerce), öykü olarak, şiir olarak, oyun olarak,<br />

makale olarak yazıp durmuştur yıllardır.

Sarıkamış askeri açıdan tam bir fiyaskodur… Enver yaveri olan kahramanının anılarına dayanarak<br />

Paşa cesaret örnekleri vermiştir o harekatta, yazdığı “Yüzbaşı Selahattin” romanında bu zaferin<br />

bölüklerin bile başına geçip askeriyle birlikte tüm gerçekleri vardır. Yani buradan da Enver'e bir<br />

savaşmıştır. Ama bütün bunlar Ruslar'ın dediği o pay veremeyiz.<br />

“mareşal kış”a yenilmemizi önleyememiştir ve 1. Dünya Savaşı'nda başka zaferimiz var mı? Var<br />

sonuçta 80 bin Türk çocuğunu feda etmişizdir. elbet, Mustafa Kemal Paşa, Rusları yenip Muş ve<br />

Enver Paşa bu yenilginin konuşulup yazılmasını Bitlis'i geri aldı. O bunları yaparken Enver Paşa,<br />

yasaklamış, saklamış, sansürlemiştir. Mustafa Almanlar'ın hoşuna gitsin diye Türkiye ile sınırı<br />

Kemal Paşa gibi merak edip soranlara da “Biraz bile bulunmayan Galiçya'ya asker gönderiyordu. O<br />

harp ettik o kadar… Orada ölmeseler köylerinde Galiçya şehitleri, tutsakları, onlar korkunç bir<br />

yoksulluktan ve hastalıktan zaten öleceklerdi” dramdır. Ne işimiz vardı bizim Galiçya'da?<br />

demiştir.<br />

Enver Paşa'nın sevap hanesine yazacağımız tek<br />

askeri başarı ve ileri görüşlülük, harbin son<br />

aylarında Kafkas İslam Ordusu'nu kurdurarak,<br />

Azerbaycan'ı; müttefikimiz Almanlar'a ve<br />

İngilizler'e rağmen Bolşevik-Ermeni işgali ve<br />

zulmünden kurtarıp, orada sahipsiz ve köksüz bir<br />

biçimde kurdurulan Azerbaycan Cumhuriyeti'ni<br />

sağlam bir köke kavuşturmasıdır.<br />

Bu ordunun başında o olmasa da, fikir ve planlama<br />

onundur. Kafkasya'ya dönük olarak “Türk Sıhhı<br />

Misyonu” adında bir komite kurdurmuştu.<br />

Azerbaycan'ın Türk Birliği'ne açılan kapı<br />

olduğunun bilincindeydiler İttihatçılar. 6. Ordu<br />

Kumandanı olan Halil Paşa, Enver Paşa'nın<br />

yönergesiyle, Musul'dan Topçu Teğmen Muzaffer<br />

Bey başkanlığında bir heyeti Kafkas'a gönderdi.<br />

Muzaffer Bey'in verdiği rapor ve bölgeden<br />

İstanbul'a gelen heyetlerin aktardığı bilgiler dikkate<br />

alınarak, oraya Osmanlı Ordusu'ndan ayrıymış<br />

görüntüsü verilen bir özel ordunun teşkil edilip<br />

gönderilmesi kararlaştırıldı. “Kafkas İslam<br />

Ordusu” adı verilen bu ordunun başına, iki rütbe<br />

birden atlatılan Nuri Paşa getirildi. Nuri Paşa, üvey<br />

k a r d e ş i y d i E n v e r Pa ş a ' n ı n … C e p h e<br />

kumandanlığına ise amcası Halil Paşa getirilmişti.<br />

Bazıları “E canım Sarıkamış tamam da, Enver Paşa, bu harekât sırasında Almanlar'ı ustaca<br />

Çanakkale'de harikalar yarattık, sonuçta idare etmiş, onlara diplomatik çalımlar da atmıştır.<br />

Başkumandan vekili Enver Paşa değil mi, onu niye Sözgelimi bir yandan Nuri Paşa'ya telgraf çekip<br />

onun hanesine yazmıyorsunuz?” derler, bu da “Derhal harekâtı durdurun” demekte ve bu telgraf<br />

doğru değildir. Neden? Çünkü Enver Paşa metinlerini Almanlara göstermektedir. Fakat el<br />

Çanakkale Savaşı'nın planlama aşamasında olsa da, altından Halil Paşa ve Nuri Paşa'ya “Durmayın,<br />

icra safhasında yoktur, o harbin yıldızı, zorla, ilerleyin, Bakû'yu mutlaka alın, Almanları ekarte<br />

kerhen görev verdiği Mustafa Kemal'dir.<br />

edin” diye buyruk vermektedir.<br />

1. Dünya Savaşı'nın bir zaferi daha vardır. Irak Kafkas İslam Ordusu, Azerbaycan'ı boydan boya<br />

cephesinde Kut-ül Amare'de İngilizler'i yendik. geçip 15 Eylül 1918 sabahı Bakû'yu teslim aldı.<br />

Hem de ne yenme, 13 general, 481 subay, 3000 Harekat durmadı, Dağıstan'a doğru gelişti,<br />

İngiliz, 7000 Hintli, beyaz teslim bayrağı çekti. Dağıstan da alındı ve orada da Kuzey Kafkas<br />

İngiliz Devlet-i Fahimesi kumandanı olan General Cumhuriyeti kuruldu.<br />

Tovnshend de tutsaklar arasındaydı. Bu zaferi Kafkas İslam Ordusu ile ilgili Dr. Mustafa<br />

kazanan da Enver Paşa'nın amcası Halil Paşa'dır. Görüryılmaz tarafından yazılmış değerli bir kitap<br />

İlhan Selçuk tarafından belgelere ve Halil Paşa'nın bulunmaktadır. Bu kitap her Türkçü'nün<br />

12

kitaplığında olmalıdır bence.<br />

Kafkas İslam Ordusu, Enver Paşa tarafından teşkil<br />

olunup bu harekat yapılmasaydı, Azerbaycan<br />

Cumhuriyeti bir geçici heves olarak kalırdı, bazı<br />

devletler tarafından asla tanınmazdı. 1920 yılında<br />

Azerbaycan'ı alan Sovyet yönetimleri de,<br />

Azerbaycan diye bir ülkenin varlığını asla kabul<br />

etmezlerdi, “Azerbaycan bir ülke ve devlet adı değil,<br />

bir coğrafya adıdır. Burada Rusya egemenliği<br />

öncesinde hanlıklar vardı” derlerdi. Bunu<br />

diyemediyseler, bu, Kafkas İslam Ordusu ve Enver<br />

Paşa'nın bu bağlamda gösterdiği öngörü ve<br />

kararlılık sayesinde olmuştur.<br />

Kafkas Seddi Yıkılmalıydı…<br />

Azerbaycan, Enver Paşa, Mustafa Kemal Paşa, Halil<br />

Paşa deyip de şu “Kafkas Seddi” konusuna<br />

değinmemek olmaz.<br />

1920 yılında, Kafkas Seddi'nin yıkılmasında,<br />

amcası Halil Paşa kadar, Enver Paşa'nın da katkıları<br />

olmuştur, çünkü Enver Paşa Moskova'daydı o<br />

sıralar, Sovyetler'le ilişkileri de çok iyiydi. Halil<br />

Paşa, Bekirağa Bölüğü'nden İttihatçılar tarafından<br />

kaçırıldıktan sonra, Sivas Kongresi çalışmaları<br />

içinde bulunan Mustafa Kemal Paşa'nın yanına<br />

gider, görev ister. Kongrede İttihatçılar aleyhine bir<br />

hava esmektedir, Halil Paşa'nın orada durması<br />

sakıncalıdır. Mustafa Kemal Paşa, Azerbaycan'a<br />

gitmesini ister, görevi, Azerbaycan devlet<br />

yetkililerini Rus Sovyet Cumhuriyeti yani Lenin'le<br />

işbirliğine ikna etmek olacaktır. Çünkü orada, yani<br />

Kafkas'da; Azerbaycan, Ermenistan ve Gürcistan'ın<br />

oluşturduğu bir “Kafkas Seddi” vardır. Bu Seddi<br />

oluşturan ülkeler İngiliz yanlısıdırlar, İngilizler,<br />

Sovyetler'le işbirliğimizi önlemek için bu seddi<br />

kullanmaktadır. Bu set yıkılmalıdır. Yıkılmalıdır ki,<br />

Sovyet Şura Hükümetleri bize yardım edebilsinler<br />

ve dünyadaki yalnızlıklarına bir sınırdaş müttefik<br />

bularak son vermiş olsunlar.<br />

Bazıları “Halil Paşa, Azerbaycan'ı Lenin'e sattı”<br />

derler. Bu işin aslını ve Halil Paşa'nın<br />

Azerbaycan'daki çalışmalarını Taylan Sorgun'un<br />

değerli eseri “Bitmeyen Savaş”ı okuyarak<br />

öğrenebilirler.<br />

Sonuçta 27 Nisan 1920'de Bolşevik 11.<br />

Kızılordusu Azerbaycan'a girer. İngiliz yanlısı ve<br />

Mustafa Kemal'le işbirliğine soğuk bakan Müsavat<br />

Hükümeti gider. Yerine Neriman Nerimanov gelir.<br />

Gürcistan'daki yönetim de değişir. Ermenileri ise,<br />

biz bu yandan onlar o yandan vurarak birlikte<br />

hallederiz, böylece Kafkas Seddi yıkılmış olur.<br />

Bu sayede biz hem Sovyetler'den, hem<br />

13<br />

Azerbaycan'dan dünyanın yardımını alırız.<br />

Mustafa Kemal Paşa'nın borç talebine “gardaş<br />

gardaşa borç vermez el tutar” diye karşılık veren<br />

Nerimanov'un yaptığı yardımların tüm ayrıntısını,<br />

Hüseyin Adıgüzel, “Nerimanov” adlı eserinde<br />

yazmıştır.<br />

Milliyetçi kesimler, daha sonra Türkiye'ye sığınan<br />

Müsavatçılar'ın etkisiyle Nerimanov'u “hain”,<br />

Resulzade'yi baş tacı etmişlerdir, yanlıştır, ikisi de<br />

başımızın tacıdır. Zaten onlar eski dostturlar.<br />

Resulzade, yaşamını, eski savaşım arkadaşları Stalin<br />

ve Nerimanov'a borçludur. (Bu yazdıklarımın ve o<br />

yılların Azerbaycan'ında olup bitenlerin gerçek<br />

ayrıntılarını merak edenler İldeniz Kurtulan'ın<br />

“Amcam Hamlet” adlı kitabını okuyabilirler).<br />

Atatürk, Azerbaycan'da bir komünist yönetim<br />

kurulmasına, Azerbaycan'ın bağımsızlığı koşuluyla<br />

ve zorunlu “evet” demişti, Ruslar uzun yıllar buna<br />

uydular da, fakat zaman sonra, bağımsızlık gitti. Bu<br />

bağlamda ayrıntı isteyenlere de bir değerli yapıt<br />

önerebilirim: Dr. Mehman Ağayev'in “Kurtuluş<br />

Savaşı Yıllarında Türkiye-Azerbaycan İlişkileri”.<br />

Çıkışı Efsane, Sonu Destan…<br />

Ruslar'ın Mustafa Kemal'in başarısız olması<br />

olasılığına karşı, “elde bir” olarak, Sakarya Savaşı<br />

sonuna dek tuttukları Enver Paşa'yı, Sakarya Savaşı<br />

kazanılınca atarlar bir kenara. O da Anadolu'ya<br />

geçmek üzere beklediği Batum'dan tam ters yöne<br />

doğru, Türkistan'a döndürür rotayı. O da bir<br />

maceradır, hazırlıksız ve sonu düşünülmeden…<br />

Ve o bilinen acı son… Kahramanca şehit düşer<br />

Enver Paşa… Şehadet haberi Ankara'ya ulaşır.<br />

Mustafa Kemal Paşa haberi duyunca, yıllarca<br />

çekişip çeliştiği bu eski arkadaşı için çok üzülür,<br />

uzun uzun uzaklara bakar mavi gözleri ve der ki:<br />

“Çıkışı efsane, sonu destan, bu ikisinin arasını da<br />

tarihe bırakalım…”<br />

Enver Paşa'yı bu cümle içinde düşünmeliyiz…

'' Atatürk Milliyetçiliği''<br />

Samed KOCADEMİR<br />

u başlığı görenler içeriği okumadan beni hedef<br />

Btahtasına oturtacaklar, eminim ilk görüşte<br />

küplere binceklerdir. Ancak anlatmak istediğim<br />

kavram kargaşasıdır. Atatürk'ün milliyetçi oluşu<br />

herkesçe bilinmekte. Tartışma konusu ise o<br />

milliyetçiliğin sınırlarıdır. Yani hangi milliyetçilik<br />

sorusunun cevabıdır. Milliyetçilik 20.yüzyılın en<br />

önemli ideolojisidir. Osmanlı devleti'nin son<br />

dönemlerinde yaşananlar milliyetçiliğin devlet<br />

ideolojisi olmasını zorunlu kılmıştır. Osmanlı<br />

topraklarında yaşayan farklı etnik unsurların birer<br />

birer ayaklanması Türk milliyetçiliğinin hızla<br />

yayılmasına zemin hazırlamıştır. Mustafa Kemal<br />

Atatürk yaşanan olayların sonucunda geçmişte<br />

yapılan hatanın farkına vardığını ve hatanın neden<br />

kaynaklandığını ise 20 Mart 1923'de Konya'da<br />

yaptığı açıklamayla dile getirmiştir; ''Biz milliyet<br />

fikirlerini tatbikte çok gecikmiş ve çok ilgisizlik<br />

göstermiş bir milletiz. Bunun zararlarını fazla<br />

faaliyetle gidermeye çalışmalıyız. Osmanlı<br />

İmparatorluğu içindeki çeşitli toplumlar, hep millî<br />

inançlarına sarılarak, milliyetçilik idealinin gücüyle<br />

kendilerini kurtardılar... Kuvvetimizin zayıfladığı<br />

anda bizi hor ve hakir gördüler. Anladık ki,<br />

kabahatimiz kendimizi unutmuş olduğumuzmuş.''<br />

Atatürk Milliyetçiliği kavramı 1980 darbesinin<br />

ürünü olarak ortaya çıkmıştır. İlk olarak 1982<br />

Anayasasında yer bulmuştur. Ortaya çıkış sebebi ise<br />

Atatürk'ün anladığı milliyetçilik anlayışı yada<br />

Atatürkçü milliyetçilik anlayışı diye tanımlanan dil,<br />

tarih, kültür ve ülkü birliğine dayanan tanımı<br />

diğerlerinden ayırma çabasıdır. Diğer tanımlar ise<br />

dil, tarih, kültür ve ülkü birliğinin yanısıra din<br />

birliğini esas alan Türk-İslam sentezi ve dil, tarih,<br />

kültür ve ülkü birliğinin yanısıra ırk birliğinide esas<br />

alan Türkçü tanımdır. Atatürk Milliyetçiliği<br />

rahmetli Prof.Dr.Turhan Feyzioğlu'nun önerisiyle<br />

ortaya çıkmış bir kavramdır. Turhan Feyzioğlu<br />

bugün Türkiye Barolar Birliği başkanlığı görevini<br />

yürüten Metin Feyzioğlu'nun dedesi ve manevi<br />

babasıdır. Turhan Feyzioğlu darbe döneminin<br />

tartışmalı isimlerindendir. Başbakan yapılmış,<br />

ardından karar geri çekilmiştir.<br />

ATATÜRK DİYOR Kİ;<br />

''Biz doğrudan doğruya millet severiz ve Türk<br />

milliyetçisiyiz. Cumhuriyetimizin dayanağı Türk<br />

topluluğudur. Bu topluluğun fertleri ne kadar Türk<br />

kültürüyle dolu olursa, o topluluğa dayanan<br />

cumhuriyet de o kadar kuvvetli olur.''<br />

''Ben her şeyden evvel bir Türk milliyetçisiyim.<br />

Böyle doğdum, böyle öleceğim. Türk birliğinin, bir<br />

gün hakikat olacağına inancım vardır. Ben<br />

görmesem bile, gözlerimi dünyaya onun rüyaları<br />

içinde kapayacağım. Türk birliğine inanıyorum,<br />

onu görüyorum. Yarının tarihi, yeni fasıllarını Türk<br />

birliğiyle açacaktır. Dünya sükununu bu fasıllar<br />

içinde bulacaktır. Türk'ün varlığı bu köhne aleme<br />

yeni ufuklar açacak, güneş ne demek, ufuk ne<br />

demek, o zaman görülecek.''<br />

Şimdi biz kime inanacağız ? Atatürk'ün kendisine<br />

mi ? Yoksa Turhan Feyzioğluna mı ? Rahmetli<br />

Turhan Feyzioğlu büyük bir yanlış yapmış Kenan<br />

Evrende o yanlışa sahip çıkmıştır. İşte bu hatalar<br />

yüzünden Türk gençliği birçok konuda olduğu gibi<br />

bu konuda da kavram kargaşasayıla boğuşmakla<br />

meşgul. 21 yıldır bu tartışmalar devam ediyor. Bir<br />

21 yıl daha tartışırız biz...<br />

14

Yolların Sonu Üzerine Çözümleme Denemeleri (3)<br />

Yunus Emre Uyar<br />

Bir önceki yazıda Nihal Atsız'ın Yolların Sonu birçok kaygıyı içeren bir tepkidir. Bunun için Ömer<br />

şiirinin ilk üç dörtlüğünden hareketle bir içerik Seyfettin'in ilgili yakınmaları yerinde örneklerdir.<br />

çözümlemesinin yapılmasından sonra bu yazıda O, her şeyden önce dilin Türkçeleştirilmesini<br />

şiir, bazı dış yapı özellikleri açısından ele alınacaktır. amaçlayan bir aydın olarak aruz kalıbının birçok<br />

Nihal Atsız'ın metinlerinde en dikkat çeken özelliği Türkçe sözcüğü şiirdeki kullanımın dışına ittiğini<br />

kullandığı dildir. Şair, her ne kadar bir makalesinde söyler. “Anadolu”nun adını, “sevişebilecek miyiz?”<br />

ilkelerini sıralarken “Arınmış Türkçeciyiz” demiş sorusunu bile şiirden dışlamasından yakınır. Ne de<br />

olsa da devrinin yaşayan Türkçesinin örneklerini olsa aruz ölçüsü hecelerin sayısına değil, açıklığına<br />

verdiği görülür. Sözgelimi şiirde “anı” sözcüğünü kapalılığına dayanan bir dizgedir. Arap, Fars<br />

değil, “hatıra” sözcüğünü seçmiştir. Buna ölçüyü ekinlerinin bir ürünü olarak o ekinlerin dilleriyle<br />

yakalama amacı neden olmuştur denebilir. Oysa ki, akrabalığı bile bulunmayan bambaşka bir dili olan<br />

“hayal”, “arzu” gibi sözcükler de buna örnek Türkçe'ye uymayan ama kendi koşullarının<br />

gösterilebilir. Ancak Türkçe kökenli sözcüklerin, gereklilikleri olan birtakım özelliklere sahip olması<br />

şiirin çok büyük bir bölümüne egemen olması bir onu Türk şiiri için uygun olmaktan çıkarmaya,<br />

rastlantıdan öte bir kastı gösterir. O da Türkçe ulusal bakışları da onu dışlamaya itmiştir.<br />

kökenli sözcüklere öncelik verme amacıdır. Onun Nihal Atsız'ın fikir babası olarak gösterilebilecek<br />

için “Türkçe'yi olabildiğince öz halinde olan Ziya Gökalp de çok öncesinden şu dizelerle<br />

kullanmaya çalışmışsa da şiir dilinin birtakım seslenmişti: “Aruz sizin olsun hece bizimdir. /<br />

gerekliliklerinden dolayı az da olsa ödün vermiştir” Halkın söylediği Türkçe bizimdir. / Leyl sizin, şeb<br />

demek yerinde olur. Onun arı Türkçe amacının en sizin, gece bizimdir. / Değil bir mana üç ada<br />

işlevsel yanı herhangi bir zorlamaya başvurmamış muhtaç.” Bu dizelerde Gökalp'in de dilin<br />

olmasıdır. Şiirinde kendisinin türettiği ya da yeni Türkçeleşmesiyle ölçünün Türkleşmesi arasında<br />

türetildiği halde toplumca kabul görmeyen kurduğu bağ görülebilir.<br />

sözcükleri kullanma takıntısı yoktur. Onun için Nazım birimi olarak ulusal halk yazınını diriltmeye<br />

“ölçülü bir özleşmeci” denmesi başat dayanağını yönelik çaba, ölçü söz konusu olduğunda da<br />

buradan alır.<br />

Atsız'da görülür. Şiirin nazım biçimiyle, nazım<br />

Şiir, altı adet dörtlük biçiminde oluşturulmuştur. birimiyle, ölçüsüyle, uyak örgüsüyle bilişsel ve<br />

Bu haliyle gelenekli Türk halk yazınının en belirgin duyuşsal bir bütün oluşu akla getirildiğinde Atsız'ın<br />

özelliklerinden birini göstermek kaygısı açıkça yaklaşımının doğallığı ortaya çıkar.<br />

görülür. Ne de olsa Nihal Atsız'ın düşünce Nihal Atsız'ın “Yolların Sonu” adlı şiirinden alınan<br />

evreninin kaynaklarından biri de yüzyıllarca örnek birimlerin gerek içerik, gerekse dışarık<br />

“yüksek” zümrenin baskısı altındaki yazına sırt açısından çözümlenmesi denemeleri bu yazı<br />

çevirip kendi içinde kendi yazınını sürdüren dizisinin ilk bölümünde öne sürülen varsayımları<br />

halktır. O, oldukça değer verdiği bu halk tavrını destekler sonuçlar ortaya çıkarmıştır. Kendi kişiliği<br />

diriltmek üzere şiirinde böyle bir yola başvurmuş gibi şiirinin de ana özelliği ulusal olmak olan ozanın<br />

olabilir. Ne de olsa şair her şeyden önce bir ele alınan ürünü ülkücü düşünce evreni<br />

milliyetçidir ve evrenselci bir zümreye karşı ulusal çerçevesinde tarihin her dönemindeki ulusal şiirin<br />

kalan halktır. Uyandırılması gerekir.<br />

başat özelliklerini yansıtmaktadır. Bundan sonra da<br />

Şiir 7+7=14'lü hece ölçüsüyle yazılmıştır. Bilindiği Atsız'ın şiirlerinin toplumsal gerçekliği ve birtakım<br />

üzere heceye dayanan şiir ölçüsü düzeneği özelleşmiş konuları yorumlamak üzere yardımcı<br />

Türkler'in ulusal ürünüdür. İslamlık'la birlikte kaynak olarak kullanılması önerilebilir.<br />

Türk şiirini –özellikle Divan şiirini- saran, hatta<br />

çoğu yerde halk ozanlarına da bulaşan aruz modası<br />

ulusal bir bakış açısı için çoğu kez karşı durulması<br />

gereken bir değer olarak görülür. Bu aruzun<br />

yalnızca köken itibariyle “Türk” olmamasından<br />

kaynaklanan bir karşı duruş değil, bugün için de<br />

15

Ulusalcılara Kin Gütmek Türk Milliyetçiliğinin Gereği mi?*<br />

Afşar Zeybekoğlu<br />

Şimdilerde, okuduğum yazılarda ulusalcı denen Ulusalcılar artık Türk tarihine ilgi duyan, Türk<br />

grupla bir hesaplaşma modası görüyorum.<br />

kültürünün derinliğine hayranlık besleyen, Türk<br />

Onlar geçmişte ülkücülerle çatışırken ne olmuş da olmakla iftihar eden, aynı ideolojiyi belki şimdi<br />

bugün vatansever olmuşlar?<br />

bile paylaşmakla birlikte etnik ırkçıları reddeden<br />

Soru haklı fakat tepkisel.<br />

insanlar.<br />

Ulusalcılarla aramızdaki farka değinenlerin Ulusalcıların böyle insanlar olmadıklarını “aslında”<br />

tamamının referansı din. Bu milletin inancına Türk düşmanı dinsiz insanlar olduklarını<br />

saygısız adamların nasıl milliyetçi sayılacağı sorulup ispatlamaya çalışmak basit bir kindarlıktan öte -<br />

duruluyor.<br />

Eğer illâ Müslümanca düşüneceksek- açıkça suizan.<br />

Bu mantık, milliyetçiliğin geçmişte dincilikle ifsat Elinde Türk bayrağıyla ağzında Türk adıyla dinci<br />

edilmesinin sonucundan başka bir şey değil, kimse enternasyonalizmin baskısına karşı, Ermeni<br />

kusura bakmasın.<br />

yalanlarına karşı, etnik ırkçılığın fesadına karşı<br />

Dini siyasi platformda kullanmak milliyetçilere duran insanları, bitmez tükenmez bir kindarlık ve<br />

yaramadı. Ya seçmenlerini, gönüldaşlarını dindarlıkla “fasık”, “dinsiz” vs. gibi görmeye<br />

tarikatlara cemaatlere kaptırmalarına sebep oldu ya çalışmak hiç kimseye fayda getirmez.<br />

da birer Taliban gibi anılmalarına ve sözlerinin Milliyetçiler insanları sürekli dinli/dinsiz diye<br />

ciddiyetini kaybetmesine.<br />

sınıflandırırken yaptıkları işin Talibanlıktan,<br />

Bugünün ulusalcılarının bir kısmı geçmişte softalıktan, yobazlıktan pek de farklı olmadığını<br />

gerçekten ajanlık, kışkırtıcılık yapmıştı, doğrudur. artık bilmelidirler.<br />

Bugünkü ulusalcıların geçmişte enternasyonalist Türk milliyetçileri, Türk'ün bekasını, refahını ve<br />

olduklarını da biliyoruz, o da doğrudur.<br />

hürriyetini yani hayat, mülkiyet ve hürriyetini<br />

Sorun bugünkü millî çıkmaza nasıl baktıklarıdır. düşünürken bunları savunan başka insanların<br />

Sorun bugünkü millî çıkmazda devletimizin dindarlığını veya imanını, dinciler gibi sorgulayıp<br />

yapısını Atatürk'ün kurduğu şekliyle savunup durmaktan vazgeçmelidir.<br />

savunmadıklarıdır.<br />

Türk milliyetçiliği sadece Müslüman Türk'ün değil<br />

Bugün kıdemli ülkücüler, geçmişin acı hatıraları bütün Türklerin beka, refah ve hürriyetini<br />

üzerinden ulusalcıları yerden yere vuruyor.<br />

düşünmektir.<br />

Ulusalcılardan uzaklaşmak kindarlıktan dolayı Türk milliyetçiliği, Türk dışındaki Müslüman<br />

mazur görülebilir.<br />

kavim veya milletleri Türk gibi düşünerek onların<br />

Mesele onlardan uzaklaşırken şu millî mücadele işleri için endişelenmek değildir; bunu yapanlar<br />

esnasında kimlere yakınlaştığımızdır.<br />

zaten ümmetçilerdir, siyasal İslâmcılardır,<br />

Durmaksızın Arapça terimlerle, Arap tarihinden dincilerdir. Zaten hiçbir Müslüman topluluk da<br />

atıflarla kendi kendimize iman tazelememiz b i z i m o n l a r ı o n l a r g i b i b e n i m s e y i p<br />

milliyetçiliği nereye götürüyor?<br />

benimsemediğimizi umursamamakta….<br />

Bugün milliyetçiliğin yaygın tonu dinci ve Arapçı, Artık söylemlerde dini motiflerden daha doğrusu<br />

gene kimse kusura bakmasın. Milliyetçi denen Arap özentiliğinden vazgeçilmelidir.<br />

kitlenin büyük kısmı, aynen dinciler gibi dinini her Artık “ulemaya”, “şeyhe”, “seyyide” vs danışarak<br />

an kaybetmek korkusu yaşıyor ve ağzını her Türk olmaya çalışmaktan vazgeçilmelidir.<br />

açtığında milliyetçiliği bir tür dini fanatizm gibi Artık hayatın, din profesyonellerine itaat ve biatle<br />

gösteriyor.<br />

yaşanacak bir şey olduğu kanaatinden<br />

Dinden durmadan bir tür “ülkü”, “ideoloji” gibi vazgeçilmelidir.<br />

bahsetmek ne dini ne de milliyetçileri bir yere Ulusalcıların yaygın şekilde Marksist oldukları<br />

getiriyor.<br />

doğrudur. Ulusalcıları eleştireceksek onları<br />

Sadece milliyetçileri, adları “Türk” olan Talibanlar savundukları ideoloji ile eleştirmeliyiz. Peki, bu<br />

gibi gösteriyor o kadar.<br />

yapılmakta mıdır? Hayır! Onlarla aynı Marksist<br />

Ulusalcılar lâik bir Türkiye'yi savunuyor ya kalıplar ve terimler her gün kullanılarak onları<br />

milliyetçiler?<br />

dindar olup olmadıklarıyla yargılamak gibi bir<br />

16

garabete düşülmektedir. uzaklaştırmak Türk düşmanı dincileri ve etnik<br />

Ve fakat içinde bulunduğumuz şartlarda, artı ölçü, ırkçıları güçlendirir mi güçlendirmez mi?<br />

günün ne kadarında tespih çekilip Araplara ne “Türk” diyen solculara kin gütmek bize gerçekten<br />

kadar hayran olunduğu veya hangi tarikatta daha huzur verir mi?<br />

fazla zikre durulduğu değil.<br />

“Türk” diyen insanları dinsiz diye reddederken<br />

Artık Arapça konuşarak dincilikle Türklüğü Türk'e zerrece sevgi beslemeyen bazı<br />

mütemmim cüz haline getirmeye çalışmak Müslümanlarla din kardeşi olmak Türk<br />

taassubuna “Türk İslâm” deyip de toplumu milliyetçiliğiyle bağdaştırılabilir mi?<br />

kucaklayabileceğimizi sanmaktan vazgeçmeliyiz. Türk'ün bekasının, refahının ve hürriyetinin din<br />

Artık devir Türklüğü kendi, tarihimizden, istismarıyla tehdit edildiği bir devirde dincilerle<br />

kültürümüzden daha önemlisi kendi aklımızdan aynı terimleri kullanmanın ve vatansever insanları<br />

seyyitlerin, şeyhlerin, cemaatlerin güzelliklerinin dinciler gibi dışlamanın sadece dincileri tasdik<br />

insafına terk etmek devri değildir.<br />

etmek olduğu artık anlaşılmalıdır.<br />

Devir, Türk adının, vatanının ve bayrağının Türk adını savunmak farkımızı reddetmek değildir.<br />

müdafaası devridir.<br />

Farkımızdan dolayı Türklüğün diğer unsurlarını<br />

Devir milletin bekası, refahı ve hürriyeti için kinle ve öfkeyle dışlamak Türklüğü önceleyen hiç<br />

mücadele eden herkesin birlik olması devridir. kimseye yakışmaz.<br />

Bu devirde Türk milliyetçilerinin hiç kimseyi hele Ne mutlu “Türküm” diyene!<br />

dinciler gibi tefrik etmek, suçlamak lüksü yok.<br />

Türk milliyetçileri kendilerine artık şunları haberiniz.com, 08 Mayıs <strong>2013</strong><br />

sormalıdır:<br />

“Türk” diyen ( Türk İslamcılara göre)“dinsizleri” * Bu yazı, saygın yazar Afşar Zeybekoğlu'nun özel izniyle<br />

siz ULUKAYIN okurları için alıntılanmıştır…<br />

Her sözün ararsan vardır Türkçesi...<br />

Ziya Gökalp<br />

Kültür : Ekin<br />

Kültürel : Ekinsel<br />

Adres : Bulunum<br />

Abonelik : Sürdürüm<br />

Abone : Sürdürümcü<br />

Hazırlayan : Çağan Soykan<br />

17

Türk Hukuk Devrimcisi : Mahmut Esat Bozkurt<br />

Ahmet Gençal<br />

azi Mustafa Kemal Atatürk, Türk milletini Cemiyeti'nin başkanlığına seçilmiştir. 15 Mayıs<br />

Giki kez kurtaran bir liderdir. Birinci olarak 1919 günü İzmir'in işgalinin ardından da<br />

Kurtuluş Savaşı sırasında uçurumun kenarındaki İsviçre'den ayrılıp arkadaşları Şükrü ve Kazım Nuri<br />

Türk milletini, Batı sömürgeciliğinin kanlı Beylerle Anadolu'ya geçmiş, Kuşadası bölgesinde<br />

pençelerini parçalayarak kurtarmıştır. İkinci olarak Kuvayi Milliye'yi kurarak ulusal savaşıma<br />

da Kurtuluş zaferini taçlandırmak için katılmıştır.(2)<br />

gerçekleştirdiği Türk devrimi ile Türk milletini 1920 yılında Meclis'e giren Mahmut Esat Bey,<br />

kendisini çepeçevre saran cehalet ve bağnazlıktan 1922 yılında henüz 30 yaşında iken Rauf Bey<br />

kurtarmıştır. Atatürk, hem savaş alanlarında hem kabinesinde İktisat Vekili (Ekonomi Bakanı) olmuş<br />

de siyaset meydanında Türk milletinin kurtuluşunu ve bu görevi süresince Ziraat Bankası'nın<br />

sağlarken etrafında asker-sivil pek çok kimse iyileştirimesi, çiftçi-kredi kooperatiflerinin<br />

bulunmaktaydı. Bunlardan bir tanesi de özellikle kurulması, esnaf örgütlerinin yeniden<br />

devrimler sürecinde hukuk alanında yapılan yapılandırılması, Emlak ve Eytam Bankası'nın<br />

yeniliklerde Atatürk'ün yakın çalışma arkadaşı olan kurulması gibi çalışmalara imza atmıştır.<br />

ve getirilen pek çok yeniliğin mimarlarından olan Cumhuriyetin ilanından az bir süre sonra 1924<br />

Mahmut Esat Bozkurt'tur. Bu çalışmamızda yılında Adliye Vekili (Adalet Bakanı) olan Mahmut<br />

öncelikle Mahmut Esat Bozkurt'un yaşam Esat Bey, bu görevi sırasında adını Türk tarihine<br />

öyküsünü genel hatlarıyla ortaya koymaya altın harflerle yazdıracağı hukuki devrimlerin<br />

çalışacağız. Ardından ortaya koyduğu eserleri, mimarlığını üstlenmiştir. Bu görevi sırasında attığı<br />

Türkiye Cumhuriyetine katkılarını, Türk ilk önemli adım Türk Ulusu'nun gerek duyacağı<br />

devrimindeki yerini ve ardından bıraktığı izlenimi çağdaş Türk hukukçularının yetiştirileceği “Ankara<br />

irdeleyeceğiz.<br />

Hukuk Mektebi”ni kurmuş olmasıdır. 1926 yılına<br />

gelindiğinde ise Türk Devrimi'nin önemli<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Yaşamına Genel Bir ayaklarından olan laik ve çağdaş “Medeni<br />

Bakış…<br />

Kanun”un hazırlanmasında büyük emeği geçen bir<br />

Mahmut Esat Bozkurt, 1892 yılında İzmir kişilik olarak adını Türk Hukuk tarihine<br />

Kuşadası'nda doğmuştur. Babası çiftçilik ve yazdırmıştır. Bu kanun 17 Şubat 1926'da<br />

ticaretle uğraşan, bir dönem Kuşadası Belediye Meclis'den geçmiş, 4 Nisan 1926'da Resmi<br />

B a ş k a n l ı ğ ı d a y a p m ı ş o l a n H a c ı Gazete'de yayınlanarak 6 ay gibi kısa bir geçiş<br />

Mahmutoğullarından H a s a n B e y ' d i r. döneminden sonra uygulamaya konmuştur.<br />

İlköğrenimini Kuşadası ve “İzmir Yusuf Rıza Mahmut Esat Bey'in Adliye Vekilliği sırasında<br />

Mektebi”nde yaptı. “İzmir İdadisi”ni bitirdikten Medeni Kanun dışında çağdaş Türk hukukunun<br />

sonra 1908'de “İstanbul Hukuk Mektebi”ne girdi. temel yapıtaşlarından olan Borçlar Kanunu, Ceza<br />

1912'de “İstanbul Hukuk Mektebi”nden mezun Kanunu, Ticaret Kanunu, Ceza Muhakemeleri<br />

oldu. Daha sonra ise dayısı Ubeydullah Efendi'nin Kanunu, Deniz Ticaret Kanunu, Türk Vatandaşlık<br />

desteğiyle İsviçre'ye giderek Fribourg Kanunu, İcra İflas Kanunu ve 1930 yılında<br />

Üniversitesi'nde Hukuk alanında yeniden lisans kadınlara seçme ve seçilme hakkını tanıması<br />

eğitimi aldı ve doktorasını 'Osmanlı nedeniyle büyük önem taşıyan Belediye Kanunu<br />

Kapitülasyonları Rejimi' adlı tezle yaptı.(1) Bu tezi uygulamaya konmuştur.<br />

ile 'Summa Cum Laude' diye anılan onur derecesi Mahmut Esat Bozkurt, 6 yıldır yürüttüğü Adliye<br />

ile hukuk doktoru oldu. 1919 yılında İsviçre Vekilliğinden 1930 yılında istifa ederek, Ankara<br />

Lausanne kentinde kurulan Türk Talebe Hukuk Fakültesi'nde 'Devletler Hukuku', Siyasal<br />

18

Bilgiler Fakültesi'nde 'Anayasa Hukuku' profesörü<br />

olarak görev yapmıştır. 1934 yılında ise Atatürk'ün<br />

isteği üzerine Türk gençliğine Türk Devrimi'nin<br />

hukukunu anlatmak üzere İstanbul Üniversitesi<br />

İnkılap Tarihi Kürsüsü'nde ders vermeye<br />

başlamıştır.<br />

Mahmut Esat Bozkurt, yalnızca siyasetle değil,<br />

kalemiyle de Türk Ulusu'na büyük hizmetlerde<br />

bulunmuş ve 1908 yılından vefat ettiği 1943 yılına<br />

kadar kalemini elinden bırakmamıştır.<br />

Mahmut Esat Bozkurt, ulusal savaşım yıllarında<br />

“Anadolu'da Yenigün” ve “Hakimiyet-i Milliye”<br />

gazetelerinde yazılar yazmıştır. Son yıllarında “Yeni<br />

Sabah” gazetesinde yazan Mahmut Esat Bozkurt,<br />

son yazısı “Yürekler Acısı”nı kaleme aldıktan sonra<br />

rahatsızlanmış ve 21 Aralık 1943 günü sonsuzluğa<br />

erişmiştir. Son yazısı “Yürekler Acısı” vefat haberi<br />

ile birlikte Yeni Sabah gazetesinde yayınlanmıştır.<br />

Ölümünün ardından vasiyeti üzerine Selçuk'daki<br />

çiftliğinde aile mezarlığında toprağa verilmiştir.<br />

Mahmut Esat Bozkurt, yaşamı boyunca da birçok<br />

ölümsüz yapıta imza atmıştır. Bunların<br />

başlıcaları şunlardır: Beynelmilel Bozkurt-Lotus<br />

Davasında Türkiye-Fransa Müdafaaları (1927),<br />

Osmanlı Kapitülasyonlarına Dair (1928), Türk<br />

İhtilalinde Vatan Müdafaası (1934), Türk<br />

Köylülerin ve İşçilerin Hakları (1939), Hukuk-u<br />

Düvel Yardımcı Talebe El Notu (1939),<br />

Devletlerarası Hak (1940), Atatürk İhtilali (1940),<br />

Aksak Demir'in Devlet<br />

Politikası (1943)<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Doktora Tezi<br />

Üzerine…<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un İsviçre Fribourg<br />

Üniversitesi'ndeki doktora tezinin de önemli<br />

olduğu görüşündeyim. Mahmut Esat Bey'in<br />

doktora tez konusu 'Osmanlı Kapitülasyonları<br />

Rejimi' adını taşımaktaydı ve bu tezin sonuç<br />

bölümünde Mahmut Esat Bey şu söylemlere yer<br />

veriyordu:<br />

‹'Kapitülasyonlar ister tek taraflı, ister karşılıklı<br />

anlaşma sayılsın, taraflardan birinin hayati<br />

menfaatlerine aykırı düşerse veya tabi oldukları<br />

şartlar değişirse tek taraflı olarak ilga edilebilir.''<br />

Mahmut Esat, böylece, Avrupa'nın saygın<br />

19<br />

ü n i v e r s i t e l e r i n d e n b i r i n d e O s m a n l ı<br />

İmparatorluğu'nun kapitülasyonları tek taraflı<br />

kaldırma hakkına sahip olduğunu bilimsel bir tezle<br />

savunmuş ve kabul ettirmiştir.<br />

Kurtuluş Savaşı ve Mahmut Esat Bozkurt<br />

1. Paylaşım Savaşı'nın en hararetli günlerinden<br />

itibaren İsviçre'nin hemen her şehrinde sayıları<br />

yüzlerle belirtilen Türk öğrencilerin çoğu, sıraları<br />

geldikçe askeri görevlerini yapmak için yurda<br />

dönmeye başlamışlardır. Geride yalnızca bir avuç<br />

Türk genci kalmıştır ve onlar da gelecek emri<br />

beklemektedir. Ancak ülkenin duyumsanmaya<br />

başlanan aydın kayıplarının önlenebilmesi için<br />

Meclis-i Mebusan kabul ettiği bir yasa ile bu<br />

gençlerin silah altına alınmasını bir süre askıya<br />

almıştır.(3)Mahmut Esat Bozkurt da İsviçre'de<br />

kalan Türk öğrencilerindendir. O da İzmir'in<br />

işgalinin ardından arkadaşı Şükrü Bey ile artık<br />

yurda dönüp Kurtuluş Savaşı'na katılma anının<br />

geldiğini düşünmüştür. Venizelos ise, Mahmut Esat<br />

ve Şükrü Bey'lerin ulusal savaşımda görev<br />

alacaklarından kuşkulanmış, bunu engelleyebilmek<br />

için telgrafla Roma'ya haber vermiştir. Venizelos'un<br />

bu isteğine karşın iki kararlı yurtsever yurda<br />

dönmeyi başarmışlardır.<br />

Mahmut Esat Bey, yurda döner dönmez, Demirci<br />

Mehmet Efe'nin karargahı olan Nazilli'ye giderek,

durum değerlendirmesi yapmıştır. Bunun<br />

sonucunda Mahmut Esat, işgallere karşı Temmuz<br />

1919'da oluşturulan cephenin Kuşadası<br />

d ö n e m d e İ z m i r İ k t i s a t Ko n g resi'nin<br />

toplanmasında Mahmut Esat kilit rol oynamıştır.<br />

Ancak İzmir İktisat Kongresi tam olarak istenen<br />

sonucu verememiştir. Mahmut Esat tarafından her<br />

yıl toplanması planlanan bu İktisat Kongresi bir<br />

daha toplanamamıştır. Mahmut Esat, kongrede<br />

liberal ekonomik politikaları eleştirerek ''Yeni<br />

Türkiye İktisat Mektebi'' adlı bir ekonomik<br />

program önermiştir. Ancak kongrede alınan aksi<br />

kararlar 1930 yılına dek Türkiye'de uygulanmıştır.<br />

Bu durum Mahmut Esat'ın İktisat Vekilliği<br />

görevinden ayrılarak, yerini Hasan (Saka) Bey'e<br />

bırakması ile sonuçlanmıştır.<br />

Mahmut Esat'ın İktisat Vekilliği döneminde İzmir<br />

İktisat Kongresi dışında da bazı önemli<br />

düzenlemeler gerçekleştirilmiştir. Bunlara kısaca<br />

değinirsek; Ziraat Bankasında yapılan yenilikler,<br />

kooperatif ve korporasyonlar, çiftçi, kredi, sigorta<br />

gibi sosyo-ekonomik sorunlarla ilgilenmiştir.(5)<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Adliye Vekilliği<br />

Mahmut Esat Bey Adliye Vekilli olarak ilk defa Ali<br />

Fethi Okyar hükümeti döneminde 22 Kasım 1924-<br />

3 Mart 1925 tarihleri arasında görev almıştır. Daha<br />

bölümünde 120 kişilik milli müfrezenin başına sonra İsmet İnönü başkanlığında kurulan<br />

geçmiştir. Mahmut Esat Bey, Kuvayi Milliye 4. ve 5. hükümetlerinde de 3 Mart 1924-27 Eylül<br />

hareketindeki görevini bir yıl kadar sürdürmüştür. 1930 tarihleri arasında Adliye Vekilliği görevini<br />

Bu süre içerisindeki eylemleri hakkında ise çok sürdürmüştür. Mahmut Esat Bozkurt'un Türk<br />

ayrıntılı bilgiler mevcut değildir.(4)<br />

tarihine altın harflerle geçmesini sağlayan<br />

etkinlikleri Adliye Vekilliği döneminde<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Milletvekilliği ve İlk gerçekleştirilmiştir. Öncelikle bu dönemde çağdaş<br />

Bakanlığı<br />

Türk hukukçularının yetiştirilebilmesi için Ankara<br />

Mahmut Esat Bey, ilk kez 7 Haziran 1920 Hukuk Fakültesi açılmıştır. Yine bu döneminde<br />

tarihindeki bir oturumda Meclis'de hazır çağdaş Türk hukukunun temelini oluşturan<br />

bulunmuş ve İnönü Utkusu'ndan sonra ise Londra kanunlar bir bir meclisten geçirilmiş, Türk<br />

Konferansı'na giden Bekir Sami Bey heyetinde Devriminin Hukuksal ayağı bu sayede<br />

'murahhas' olarak bulunmuştur. Mahmut Esat, bu tamamlanabilmiştir. Çağdaş Türk devletinin bu<br />

dönemde hem cephede savaştığı hem de çağdaş yasalarını kronolojik olarak sıralamaya<br />

milletvekilliği görevini sürdürdüğü için 24 Nisan kalkarsak sırasıyla şu kanunlar Mahmut Esat<br />

1924'de Kırmızı-Yeşil İstiklal Madalyası ile Bozkurt'un Adliye Vekilliği döneminde<br />

ödüllendirilmiştir.<br />

uygulamaya konmuştur: 1-Türk Medeni Kanunu<br />

Mahmut Esat, 1922 yılına gelindiğinde henüz 30 (17 Şubat 1926), 2-Türk Ceza Kanunu (1 Mart<br />

yaşında iken 12 Temmuz'da kurulan ve 4 Ağustos 1926), 3- Kabotaj Kanunu (19 Nisan 1926), 4-<br />

1923'e kadar görev yapan Rauf (Orbay) Bey Borçlar Kanunu (22 Nisan 1926), 5-Türk Ticaret<br />

Hükümetinde İktisat Vekili (Ekonomi Bakanı) Kanunu (29 Mayıs 1926), 6-Hukuk Muhakemeleri<br />

olmuştur. Bu görevini 14 Ağustos'da kurulan Fethi Usulü Kanunu (18 Haziran 1926) 7-Belediye<br />

Bey Hükümeti döneminde de sürdürmüştür. Bu Kanunu (3 Nisan 1930). Belediye Kanunu ile<br />

20

elediye seçimlerinde kadınlara seçme ve seçilme döneminden sonra kesin olarak uygulamaya<br />

hakkı verilmesi bu kanuna ayrı bir nitelik konmasını da kabul ettirmeyi başarmıştır. Bu geçiş<br />

kazandırmaktadır.<br />

süresinin çok kısa olduğunu ileri süren ve İsviçre'de<br />

Türk Hukuk Devrimini anlayabilme adına özellikle bile 4 yılık geçiş döneminin yaşandığını, din<br />

Ankara Hukuk Fakültesinin açılması ve Türk kaynağına dayanan hukuk sisteminin kolay kolay<br />

Medeni Kanunu üzerinde durulması gerektiği değiştirilemeyeceğini ileri sürenlere karşı, ''Türk<br />

görüşündeyim.<br />

Hukukçuları için 6 aylık sürenin yeterli olacağına<br />

-Ankara Hukuk Fakültesinin Açılması (1925) dair inancını'' belirtmiştir. Kanunun uygulamaya<br />

Bu fakültenin açılması Türk Devrimi açısından geçişindeki başarı Mahmut Esat Bey'in bu konuda<br />

önemli bir gündür. Çünkü;<br />

ne kadar haklı olduğunu göstermiştir.<br />

1-Cumhuriyet ilk yükseköğretim kurumunu Türk Medeni Kanunu ile; kadın-erkek eşitliğinin<br />

kurmuştu. Bir bilim kurumu kurmak dünyanın sağlanması, evlilikte resmi nikah zorunluluğunun<br />

her vaktinde ve her yerinde önemli bir iştir. getirilmesi, erkekler için tek eşle evlilik esasının<br />

Kendini, en yetkili oğlunun diliyle, bilime ve bilim getirilmesi, kadınlara istedikleri mesleğe girebilme<br />

adamlarının telkinlerine dayandıran genç Türkiye hakkı tanınması, mahkemelerde tanıklık yapma,<br />

için de en belli başlı işti.<br />

miras ve boşanma konularında kadın-erkek<br />

2-Devlet merkezi (Ankara) ilk yükseköğretim eşitliğinin sağlanması, reşit olan her vatandaşın<br />

kurumuna kavuşmuştu. Bilim kurumları yalnızca kendi dinini seçmekte özgür bırakılması,<br />

yüksek bilgi öğretmez, yalnız bilim yapmaz ve Patrikhanenin din işleri dışındaki yetkilerinin<br />

bilimi ilerletmez; kurulduğu yeri de yükseltir. kaldırılması gibi önemli adımlar atılmıştır. Ayrıca<br />

3-Türk Devrimi bu fakülte ile birlikte Atatürk'ün Türk Medeni Kanunun doğal sonucu olarak ileriki<br />

deyişiyle ''mevcudiyetini ve zihniyetini sosyal yıllarda kadınlara siyasal alanda da haklar<br />

hayatın temeli olan yeni hukuki esaslarda tespit ve tanınmıştır. Belediye ve muhtarlık seçimlerine<br />

teyit etmek çaresine tevessül' ediyordu.<br />

katılma hakkı, milletvekili seçme ve seçilme hakkı<br />

Ankara Hukuk Fakültesinin açılmasının ana sebebi gibi. Türk Medeni Kanununun yürürlüğe<br />

adli teşkilatın yetersizliğidir. Mahmut Esat Bozkurt girmesinin ardından, Mahmut Esat Bozkurt'un<br />

Adliye Vekili olunca, hakim kadrolarında çok açık yükseköğrenim yaptığı ve doktorasını aldığı<br />

bulunduğunu ve hakimlerin çoğunun hukuk Fribourg Üniversitesi kendisine bir mektup<br />

mezunu olmadığını gözlemlemiştir. O yıllarda göndererek başarısını kutlamıştır.(7)<br />

İstanbul Hukuk Fakültesi yılda 40—50 mezun -Lotus-Bozkurt Davası<br />

vermekteydi ve bu mezunlarla bu açıkların 2 Ağustos 1926'da Naki Bey Vapurculuk şirketinin<br />

kapatılması ve eksikliklerin telafi edilmesi mümkün Bozkurt yük gemisi ile Fransız bandıralı Lotus<br />

görünmüyordu.<br />

yolcu vapuru Midilli Adası kuzeyinde çarpıştı ve<br />

İnkılapçı Mahmut Esat, ihtilaller tarihi dersinin Bozkurt gemisi battı. Gemi personelinin 8'i<br />

profesörlüğünü de üzerine almıştı. İngiliz, Fransız boğularak öldü. Bu olay üzerine Lotus Gemisinin<br />

ve Sovyet Rusya inkılap ve ilkelerini, merkezi kaptanı Desmons ile Bozkurt gemisinin kazadan<br />

Avrupa hareketlerini, Türk ihtilallerini bu fakültede kurtulan kaptanı Hasan Kaptan tutuklanarak<br />

anlatacaktı. Bu ders vasıtasıyla Mahmut Esat'ın da cezaevine gönderildi. Ayrıca mahkeme Lotus<br />

bizzat görev aldığı Ankara Hukuk Fakültesi personelini tazminat ödemeye mahkum etti. Fransa<br />

ilkmezunlarını 8 Temmuz 1932 tarihinde ise bu karara itiraz etti ve hapisteki kaptanın serbest<br />

vermiştir.(6)<br />

bırakılmasını talep etti. Türkiye bu talebi kabul<br />

-Türk Medeni Kanunu (17 Şubat 1926)<br />

etmeyince iki ülke arasında sorun doğdu. Ancak iki<br />

17 Şubat 1926'da Türk Medeni Kanunun kabul ülke sorunu Lahey Adalet Divanına götürme<br />

edilmesinde Mahmut Esat önemli bir rol konusunda anlaştılar.(8)Lahey Adalet Divanına<br />

oynamıştır. Bu kanunun tarihi gerekçesi de onun gönderilen bu davada Mustafa Kemal Paşa<br />

eseridir. 4 Nisan 1926 tarihinde Resmi Gazetede tarafından Türkiye Cumhuriyetini temsil etmek<br />

yayınlanan Türk Medeni Kanununun 6 aylık geçiş üzere Mahmut Esat Bey görevlendirildi ve<br />

21

Mahmut Esat Bey bu davada Türk tezini kabul<br />

ettirmeyi başardı. Bu başarısı ile Türk<br />

mahkemelerinin ve hakimlerinin hak ve<br />

yetkilerinin en medeni ülkelerle bir olduğunu<br />

dünyaya kabul ettirmiş oldu. Mahmut Esat bu<br />

hizmetinin ödülünü Atatürk'ün kendisine 1934<br />

Soyadı Kanunu ile 'Bozkurt' soyadını vermesiyle<br />

almış oldu.<br />

bizzat Mustafa Kemal tarafından yönlendirilmiştir.<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un masonlar hakkında<br />

bilgilenmesi için ona kitaplar veren Mustafa Kemal<br />

'bunu güzelce düşün, bir önerge ile Halk Partisi<br />

grup başkanlığına ver, grupta bunlara şiddetli<br />

hücum yap ve grupça kapanmasına önayak ol'<br />

demiştir. Kemalist iktidarın masonlara karşı<br />

yürüttüğü bu etkinliğin sonunda, Türkiye Mason<br />

Derneğinin tüm malları Halkevleri'ne bağışlanmış,<br />

1935'te dernek kapatılmıştır.(9)<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Kişiliği, Ölümü ve<br />

Ardından Söylenenler<br />

Mahmut Esat Bozkurt, ilk 'millicilik' ve<br />

'vatanseverlik' dersini daha çocuk yıllarında<br />

dedesinin ve ninesinin hasretli ve hararetli<br />

gözyaşları ile anlattıkları kaybedilmiş vatan<br />

hikayelerinden almıştır.<br />

Mahmut Esat'ın kişiliğindeki en derin izleri ise<br />

kendi söylemi ile 'milli ihtilal' savaşları bırakmıştır.<br />

Mahmut Esat, Milli Mücadeleye düşman nefreti<br />

kadar, istibdat ve irtica nefreti ile de girmişti. Onun<br />

düşüncesinde, cehalet ve ihanete dayanan istibdat<br />

bu ülke ve millete düşmanlardandaha çok kötülük<br />

yapmış ve zarar vermiştir. Ülkeyi ve milleti ancak,<br />

'millicilik, medenicilik' kurtarabilirdi. Bu ihtiras ve<br />

endişe Mahmut Esat'ın yaşayışında, düşünüşünde,<br />

ilişkilerinde, işlerinde ve eserlerinde daima izlerini<br />

Mahmut Esat Bozkurt'un Adalet Bakanlığından göstermiştir.(10)<br />

Ayrılması<br />

Mahmut Esat Bozkurt, 21 Aralık 1943 tarihinde<br />

27 Eylül 1930 tarihine gelindiğinde Mahmut Esat vefat edince, Türk milleti bir büyük değerini daha<br />

Bey Adalet Bakanlığı görevini bıraktığını yitirmiştir. Türk devriminin başından sonuna her<br />

duyurmuştur. İsmet Paşa'ya gönderdiği istifa aşamasında büyük fedekarlık ve özveriyle görev alan<br />

mektubunda ''Türk Milleti ve Türk Devrimi Mahmut Esat Bozkurt, ölümsüz eserleriyle Türk'ün<br />

aleyhine olan gelişmeler nedeniyle mecliste ve kalbinde aziz bir hatıra bırakmıştır. Yusuf Ziya<br />

partide serbest çalışmak' için istifa ettiğini Ortaç, ölümü üzerine Mahmut Esat'ı anlattığı<br />

belirtmiştir. Mahmut Esat Bey'in istifasının makalesini şu cümlelerle bitiriyordu: ''İsviçre<br />

ardından Anadolu Gazetesi, Mete Tuncay ve Cihan dağlarından, Anadolu dağlarına silah omuzda<br />

Yamakoğlu ise daha farklı tezler ortaya atmışlardır. koşan hukuk doktoru, serdengeçti Mahmut Esat<br />

Bakanlıktan istifa eden Mahmut Esat Bey Bozkurt, vatan hudutlarından fikir hudutlarına<br />

milletvekilliği görevini ise ölünceye kadar kadar her cephede döğüşe döğüşe, en son, kalem<br />

sürdürmüştür. 1930 sonrası dönemde kadınlara elinde, Allah'ına kavuştu. Bir yanardağı toprağa<br />

seçme ve seçilme hakkı verilmesinde, soyadı veriyoruz.'' Dönemin Milli Eğitim Bakanı Hasan<br />

kanununun yürürlüğe konmasında ve 1935'de Ali Yücel ise Mahmut Esat'ın ardından şu cümleleri<br />

mason localarının kapatılmasında önemli roller yazıyordu: ''Gerçek kişiliği İstiklal Savaşının içinde<br />

oynamıştır. Mahmut Esat Bey'in 1931 yılında doğmuş olan Mahmut Esat Bozkurt'un ölümü,<br />

yazılarıyla masonlara karşı başlattığı kampanya, bizim için kıymeti düşünülmeye değer bir bilim ve<br />

22

politika adamının kaybı oldu. Adliye tarihimizin<br />

son asırlarda en önemli olayı olan Medeni Kanun<br />

onun vekilliği zamanına rastlar. Heyecanlı<br />

nutukları, nutukları gibi heyecanlı yazıları,<br />

siyaset ve fikir tarihimizin vesikaları arasında<br />

kalacaktır. Bilim yazıları bile coşkun, cezbeli bir<br />

eda taşıyan Mahmut Esat'ın hukuk fakültesinin<br />

19.yıl dönümünde, fakültenin, kendisi Adliye<br />

Vekili iken kurulduğu söylenildiği zaman Türk<br />

gençliğinin yüreğinden kopan alkışları önünde<br />

nasıl ağladığını şu anda hatırlıyorum da, yalnız<br />

düşünen değil, fakat yapan insanın ne şekilde<br />

ödüllendirildiğini bir kere daha anlamış<br />

bulunuyorum. ''<br />

Mahmut Esat Bozkurt'ta diğer milli<br />

kahramanlarımız gibi bugün her türlü İslamcının,<br />

mürtecinin, neo-liberalin, müflis solcunun açık<br />

hedefi haline gelmiştir. Bu insanlar, savcı ve<br />

yargıçların kendisini karşılamaya gelmesine<br />

karşı çıkan ve onların ayağına giden Adalet<br />

Bakanı Mahmut Esat Bozkurt'un savcılar<br />

hakkındaki sözlerini asıldıkları yerlerden<br />

indirdiler, kazındıkları mermerlerden sildiler:<br />

''Cumhuriyet Savcıları! Meriç kıyısında çalışan<br />

Türk köylüsünün kaybolan sabanından tutunuz<br />

da bu davada yaşayanların uğrayacakları en ufak<br />

bir haksızlıktan, hatta Bingöl dağlarının ıssız<br />

kuytularında nafakalarını bekleyen öksüzlerin<br />

gözyaşlarından sizler sorumlusunuz.''<br />

Mahmut Esat Bozkurt, Cumhuriyet'in en büyük<br />

kahramanlarından biridir. O, artan görev<br />

harcırahlarını bakanlığa geri veren bir ahlak<br />

anıtıdır.(11)<br />

1 Mehmet Akzambak, Atatürk’ün Devrimci Adalet Bakanı<br />

Mahmut Esat Bozkurt I-II, Kastaş Yayınevi, 2005<br />

2 Özdemir İnce, Mahmut Esat Bey Neden Bozkurt, Aydınlık<br />

Gazetesi, 5 Mart <strong>2013</strong><br />

3 Mazhar Göknil, Mahmut Esat Bozkurt, Ankara Hukuk<br />

Fakültesi Dergisi, 01-03-1944<br />

4 Mehmet Akzambak, Atatürk'ün Devrimci Adalet Bakanı<br />

Mahmut Esat Bozkurt 1-2, Kastaş Yayınevi, 2005<br />

5 Mehmet Akzambak, Atatürk'ün Devrimci Adalet Bakanı<br />

Mahmut Esat Bozkurt 1-2, Kastaş Yayınevi, 2005<br />

6 Cemil Bilsel, 5 İkinciteşrin ve Mahmut Esat Bozkurt, Ankara<br />

Hukuk Fakültesi Dergisi, 01-03-1944<br />

7 Özdemir İnce, Mahmut Esat Bey Neden Bozkurt, Aydınlık<br />

Gazetesi, 7 Mart <strong>2013</strong><br />

8 Dr.MustafaHergüner, Cumhuriyetimizin Başlangıç<br />

Yıllarında Denizciliğimize İlişkin Bir İnceleme, 2003<br />

9 Mahmut Esat Bozkurt, Masonlar Dinleyiniz, Kaynak<br />

Yayınları, 2005<br />

10 Mehmet Akzambak, Atatürk'ün Devrimci Adalet Bakanı<br />

Mahmut Esat Bozkurt I-II, Kastaş Yayınevi, 2005<br />

11 Özdemir İnce, Mahmut Esat Bey Neden Bozkurt, Aydınlık<br />

Gazetesi, 6 Mart <strong>2013</strong><br />

Saygın Fırat Kargıoğlu, 3 aylık bir süredir<br />

başarı ile yürüttüğü ULUKAYIN Yayın<br />

Kurulu üyeliği görevinden ayrılmıştır.<br />

Yerine bu görevi Saygın Ahmet Gençal<br />

üstlenmiştir.<br />

Görevi süresince ULUKAYIN'a sunduğu<br />

emekten dolayı Kargıoğlu'na teşekkür<br />

ederiz, Gençal'a yeni görevindeki<br />

çalışmalarında üstün başarılar dileriz...<br />

ULUKAYIN Dergisi Yönetimi<br />

REHBERİMİZ TÜRKÇÜLÜK DÜŞÜNCESİ,<br />

SON HEDEFİMİZ BÜYÜK TÜRK BİRLİĞİ...<br />

23

Katledebilen Enerji<br />

Serkan Akgöz<br />

srknkgz<br />

irçoğumuzun bildiği üzere yurdumuzda son patlamış ve bu olayın sonucunda toprak kayması ve<br />

Byıllarda yenilenebilir enerji konusunda derin çukurlar oluşmuştur.(2) Patlamanın geç<br />

devletimizin birçok projesi hayata geçirilmiştir. saatlerde gerçekleşmiş olması yaralı ve ölü kaybı<br />

Bunlara rüzgâr türbinleri, güneş panelleri, yaşanmasına engel olmuştur.5 Kasım 2012<br />

jeotermal ve hidroelektrik santralleri örnek tarihinde Karabük'ün Merkez ilçesinde yapımı<br />

verilebilir. Devletimizin dış ülkelere olan enerji süren HES Proje müdürü inşaatın ilerleyen<br />

bağımlılığımızı azaltma amacıyla uyguladığı zamanlarında veya inşaat sonrasında yaşanılacak<br />

projelerin birçoğunu takdir ediyoruz. Ancak toprak kayması ve su baskınları sonucunda can<br />

oluşturulan bu yenilenebilir enerji santrallerinden kaybının yaşanacağını görerek görevinden istifa<br />

bazılarının doğaya zarar vermesi, bu enerjinin etmişti.(3)15 Mayıs 2012 tarihinde Giresun'un<br />

katledebilir olduğunu gösteriyor.<br />

Dereli ilçesinde yapımı süren HES inşaatında<br />

ihmaller ve önlemsizlikler sonucunda yaşanan<br />

Hidro Elektrik Santralleri (HES) için hemen toprak kaymasında 4 işçi vefat etmiştir.Bu olayda<br />

hemen yurdumuzun her bölgesinde 2008 yılı HES ihalelerini kazanan firmaların doğaya ve<br />

itibariyle ihaleler düzenlendi. İhale sonuçlarıyla insana önem vermediğini ispatlamıştır.(4)Temmuz<br />

bunların yapımlarına başlandı, ancak santrallerin ayının sonlarında Erzurum'un İspir ilçesinde<br />

inşaatlarının ve daha sonrasında santrallerin doğaya bulunan HES baraj kapaklarının bir anda<br />

vereceği zarar yetkililer tarafından düşünülmedi! açılmasıyla nehir yatağının kenarında balık<br />

tutmaya çalışan 2 çocuk vefat etmiştir.(5)Ağustos<br />

HESlerin ihaleleri sonrasında başta Karadeniz ayının başında Rize'nin İkizdere ilçesinde bulunan<br />

bölgesi olmak üzere, birçoğunda bölge insanları Salarha deresinin çalışmaya başlayan santral<br />

tarafından protestolar gerçekleştirilmiştir. Bu nedeniyle kurumuş olması doğanın katledilişine bir<br />

protestolar jandarma ve polis desteğiyle bastırılmış, örnektir.(6) Geçmişte gerçekleşen heyelanlar ve<br />

inşaatlarla birlikte doğa katliamı başlamıştır. derelerin taşması sonucunda bölgede yaşanan can<br />

kayıplarının belki daha fazlasına neden olacaktır.<br />

Karadeniz, denizinden çok ormanlarıyla tanınır. Bu<br />

ormanları da irili ufaklı onlarca dere besler.<br />

Santrallerin yapım aşamasında oluşturulacak<br />

kanallar için kilometrelerce alanda ağaçlar kesilmiş,<br />

kanal inşaatları yapılmış ve yapılmaya devam<br />

ediliyor. Büyük derelerin kanal borularına<br />

hapsedilmesiyle bu derelerin onlarca küçük kolu<br />

kurumuştur. Kanal borularına hapsedilen derelerin<br />

de ağaçları beslemesinin önüne geçilmiştir.<br />

HES inşaatları sırasında gerçekleştirilen doğa<br />

eylemleri kolluk kuvvetleri tarafından bastırılmış<br />

eylemciler gözaltına alınarak bölge insanı Başbuğumuz Mustafa Kemal Atatürk'ün 1930<br />

susturulmaya çalışmıştır.(1)Yine bölge yılında köşk inşaatı sırasında bir ağacın kesilmesine<br />

sanatçılarının seslendirmiş olduğu "Diren karşı çıkıp yaklaşık 5 metre yana çekmesi, Fatih<br />

Karadeniz" şarkısı ulusal basında yer bulmasına Sultan Mehmet'in "Ormanımda bir dalı kesenin<br />

karşın yetkililer tarafından dikkate alınmamıştır. başını keserim." sözü de doğa sevgimize birer<br />

örnektir. Daha eski zamanlarda bozkırın göbeğinde<br />

Bölgede zaman zaman artan yağış miktarı yaşayan atalarımız o zamanki inancımız olan Gök<br />

düşünülmedi.Kanalların artan su şiddetini kontrol Tanrı dinini doğayla bir bütün olarak<br />

edememesi sonucunda 8 Ağustos 2011 gece k a b u l l e n m i ş t i r. B u n u n ı ş ı ğ ı n d a g ö k<br />

saatlerinde Trabzon'un Çaykara ilçesinde kanallar gürültülerinden, yağmur yağışlarına, yer<br />

24

sarsıntılarına kadar birçok doğa olayını Tanrısal güç Bölgedeki santral inşaatları durdurulmalı, çalışan<br />

olarak görmüştür. Ağaç dikilmesine büyük önem santraller kapatılmalıdır. Yetkililerin derhal bu<br />

vermiştir, bunu bir yaşam şartı olarak görmüştür. konuya ilgi göstermesini, yenilenebilir enerji adıyla<br />

Bu konuyla ilgili olarak ölen kişinin ardından "Bir doğanın katledilmesine engel olmasını istiyoruz.<br />

dikili ağacı olmadan gitti." deyimi örnek<br />

gösterilebilir. Yine doğa sevgisiyle ilgili olarak "Yaş Alıntılar<br />

kesen, baş keser", "Ağaca beşikten mezara kadar 1-) http://www.sondakika.com/haber/haber-karacam-da-hes-<br />

muhtacız.", "Ağaçsız memleket duvaksız geline e y l e m i - 4 7 6 7 1 5 1 /<br />

2 - )<br />

benzer. " atasözleri de doğa sevgisini gösterir.<br />

http://www.radikal.com.tr/cevre/hes_kanali_patladitarlalari_s<br />

Santrallerin çalışmaya başladığı 1 yıllık süreç<br />

u _ b a s t i - 1 0 5 9 2 8 4<br />

3-) http://www.insanhaber.com/insan-ozel/alarm-hes-olumiçerisinde<br />

yaşanan olaylar ışığında, santral getirecek-h548.html<br />

4-) http://gundem.milliyet.com.tr/hes-insaatinda-heyelan-4-<br />

inşaatlarının ve santral çalışmalarının bu bölgede<br />

olu/gundem/gundemdetay/15.05.2012/1540656/default.ht<br />

devam etmesi gelecek yıllarda ağaç sayısının gittikçe m<br />

düşeceğini ve doğal hayatın büyük darbeler 5 - ) h t t p : / / w w w. b i z u m g a s t e . n e t / h a b e r - 1 0 8 4 1 -<br />

a l a c a ğ ı n ı g ö s t e r i y o r . h e s _ o l u m _ g e t i r d i . h t m l<br />

6-) http://www.hurriyet.com.tr/gundem/24442300.asp<br />

ULUKAYIN YEŞERİYOR,<br />

TÜRKLER BİLİNÇLENİYOR...<br />

25

Çocuk-Oyun-Ekin İlişkisi, Ergenekon Destanı'ndaki Çocuk<br />

Üzerinden Bu İlişkiye İlişkin Bir Yorum…<br />

Dilek Akıllıoğlu<br />

Toplumsal ve dini olarak ürettiğimiz çocukluk ilgili olarak, temel kavramları kazanan bir çocuk<br />

kavramı çoğu kez üzerinde konuşmaya bile gerek elindeki malzeme ile kendini düzenleyici konuma<br />

duyulmamış bir konudur. Tarihi değerlendirmeye gelebilecektir” biçiminde yorumlar getirmiştir.<br />

göz atıldığında ise çocuk; “köle”, “büyücü”, “günah (Montesorri-1967, Piaget 1963) Örneğin; Bloklar<br />

keçisi”, “masum”, “yalın varlık” gibi tanımlamalarla ile kule inşa eden çocuk alıcıya “savunucu” davranış<br />

nitelendirilmiştir. Başka bir deyiş ile çocukluk sergiliyor olabilmektedir. Elindeki her figür<br />

egemen olan siyasi, toplumsal ve dini kişiliklerin kendini düzenleyecek, gerekli sıraya, gerekli mesaja<br />

verdiği yargı ile türetilmiştir. Bu kuramların yerine bürünecektir. Yani onlar yetişkinlerden daha farklı<br />

bilimin çocukluğa verdiği kişilik üzerinden düşünmekte, davranışları gözlemlendiğinde<br />

gidilecek olması belki de onun için izlenecek yolun görünmeyecek derin yapılara sahip oldukları ortaya<br />

doğru belirlenmesinde başa çıkılmayacak zorluklar çıkmaktadır. Çocuklar bir bilim adamının deneyini<br />

yaratmayacaktı. Çocukluk kavramı adına çıkan yaptığı gibi yaşamakta, aynı zamanda bir<br />

zorlukları, toplum her zamanki gibi onları anlamak düşünürün beyin kıvrımlarında oluşturduğu<br />

yerine onlarla savaşarak yaptığı için bilimin verdiği d e r i n l i k i ç e r i s i n d e a d ı m l a r ı n ı<br />

ambalaj değiştirilmeye çalışılmış olsa gerektir. yönlendirmektedirler. Kalemi ilk defa eline<br />

Kendi içerisinde bir evren, toplum için bir armağan aldığında bilim adamının deneyini yaptığı gibi onu<br />

olarak kabul ettiğimiz bu varlıklar doğanın onlara kağıt üzerinde hareket ettirir, neler yapabileceğini<br />

verdiği malzemeler aracılığı ile iletişimi deneyerek görür. Kağıdına dokunur, kağıttan çıkan<br />

sağlamaktadırlar. Evirip çevirip, kırıp döküp bu sesi dinler, eline çıkan renkleri inceler, onları koklar.<br />

malzemelerden anlamlar üretmektedirler. Piaget ve Diğer yandan ise düşünür; bu varlığın ne<br />

Montesorri, “anne karnından dünyaya olduğunu, neden ona verildiğini, ağzına götürerek<br />

geldiklerinde anlamların var edilmeye başlaması ile var olup olmadığını, kalemi yemeye çalışarak<br />

26

gereksinimini gidermek için mi planlandığını ise çocuk- hayvan ilişkisi içerinde başka bir bağ<br />

kontrol eder. Kağıt dışında işe yarayıp yaramadığını ortaya çıkmıştır. Hayvanın duygusal içgüdüleri<br />

görmek için duvarı karalar. Kalemini sıkıca tutar, insanlara benzemese dahi doğanın onlara verdiği<br />

desenler çıkarabileceğini anladıktan sonra o yavruyu sahiplenme durumu söz konusudur. Hem<br />

desenlere yön vermek ister. Böyle bir düzen fizyolojik açıdan hem de duygusal açıdan insan<br />

içerisinde kendini oluşturmaktadır. Bir şarkı, bir denen varlığın ilk temel ölçülerini bu ortamda<br />

oyun onlar için pek çok şey ifade etmektedir. gören çocuk ruhsal olarak çevreyi kabullenecektir.<br />

Fotoğraf kareleriyle bir ülkeyi tanımaya Toplumsal bilimler konusunda çocuk bilişsel<br />

çalıştığınızı düşünün; çocuk, şarkılar, oyunlar, etkinlikleri kullanmaktadır. Bilişsel etkinlikler için<br />

resimler ile yaşadığı yeri tanımlamaktadır. Toplumu olgunlaşma dönemi gereklidir. Kurdun yanında<br />

bir dizi olay içerisine yerleştirmektedir. Fotoğraf onun yaşam biçimini, kendine düzenleyici olarak<br />

kareleri, ellerindeki malzemeler ve figürlerdir. almış ve toplumsal bilimleri algılamış, çocuk<br />

Burada bazı çocuk gelişimi uzmanlarının ileri anlayışı yaratmış olma olasılığı vardır. Çocuk<br />

sürdükleri çevre etmenine destek vermiş gibi anlayışı, eğitimde erken çocuklukta öğretmenin<br />

görünmek ile birlikte çocukların figürleri çocuğa vereceği her şeyin onun elinde, onun gözü<br />

yorumlarken bellekleri ile hareket ettiklerini de ile oluşmasıdır. Oynaması için çocuğuna tren alan<br />

gözden kaçırmamak gerekmektir. En basitinden bir babanın, ray düzeneğini kurup çocuğun önüne<br />

ekini yani çevrenin yaşam biçimini oluşturan bu diziyi bıraktığında çocuğunun ray düzeneğini<br />

imgeyi insan bence çocukken yapmıştır.<br />

söküp merdiven gibi kullandığını görmesi<br />

Anımsamakta zorlanmayacağınıza inandığım bir olağandır. Bu nedenle erken çocuklukta eğitimciler<br />

efsane üzerinden bu yorumuma devam etmek çocuk gibi düşünmelidirler. Efsanede onun gibi<br />

istiyorum: Türkler'in Ergenekon destanı… Kısaca düşünen yetişkin olmamasına karşın çocuk<br />

bu destanda bir çocuğun kurtlar tarafından anlayışının etkisi ile toplumsal bilimler, ekin,<br />

yetiştirildiğinden, bu çocuğun Türk toplumunu, yaşama biçimi bizim toplumumuz adına ortaya<br />

soyunu devam ettirdiğinden söz edilmiştir. çıkmış olabilir. Bunu oluşturmaya başlayan da bir<br />

Destanlar ve efsaneler gerçek niteliği taşımasa bile çocuk olmuştur. Diğer yandan oyun veya şarkı gibi<br />

bir toplumun geleneğini oluşturduğu bir gerçektir. etkenlerin çocuklar için öneminden söz ettik. Bu<br />

“Kurt” simgesi bizde cesaret, özgürlük, güçlü olma efsanedeki çocuğun oyun veya doğanın ritimlerini<br />

niteliklerini taşıdığı için kendimizi bu efsaneye ilgi algılayış biçimlerini de düşünürsek toplumuza ait<br />

duymaktan alıkoyamayız. Efsaneyi tartışmak birçok oyun ve şarkı ritimlerini incelemek<br />

yerine benim burada anlatmak istediğim bu gerekecektir. Kurdun bir bozkır üzerinde<br />

çocuğun bizlere bıraktığı ekini oluşturduğuna ve koşuşturması, yavrularının birbirlerine kafa<br />

ruh yapısına yorumlama getirmektir. Anne-babası tutuşları, onun tek başına dik yaşaması gibi<br />

yerine bir kurdun yanında dünyaya “merhaba” yüreğimize işleyen semboller efsanedeki çocukluğu<br />

diyen bu çocuğun gelişimcilerin dediği anlamları bir nebze daha bize yaklaştıracaktır.<br />

var etmeye başlaması, çevre etkisiyle yön bulmuş Oyunun insan yaşamındaki rolü farklı biçimlerde<br />

ama aynı anda belleğin yol buluşları ile yaşamının ve oldukça farklı birçok disiplinin bakış açısından<br />

çerçevesini oluşturmuştur. Çünkü gelişim süreci yorumlanmıştır. Oyunun kaynağına ilişkin<br />

içerisinde bir çocuğa vereceğiniz kalem-kağıt, birbirinden farklı birçok yaklaşımın kapsamlı bir<br />

kemik-deri onun bu figürleri kullanması ile listesi Bruner, Jolly ve Sylva tarafından verilmiştir<br />

ilgilidir. Kurdun ona sağladığı yiyecek faktörü .(1) Kapsamlı listenin burada verilmesinden ziyade<br />

fizyolojik (bedensel) açıdan bir bağlılık yaratacak, destan üzerinden oyuna, oyunun ekinsel<br />

insanoğlunun ilk gereksinimi olan yiyeceği etkilerinden söz etmek istiyorum. Oyun, imge<br />

sağlayan kaynağa doğru tıpkı bebek-anne ilişkisi gücü ile gelişen bir durumdur. Çocuklar vakit<br />

içinde çocuğu kurda doğru çekecektir. Duygusal geçirmek için değil yaşamlarının bir parçası olduğu<br />

açıdan bakıldığında ise yetişkinler ile çocukların için oyun oynamaktadırlar. Kurdun yanında da olsa<br />

beyinleri aynı olmasa bile çok benzerdir. Efsanede annesinin kucağında da olsa çocuk öğrenme<br />

27

etkinliğine geçecektir. Bunu oyun ile yapması güven, değerler gibi durumları doğanın ona<br />

olasıdır. Doğanın ona verdiği yetkiler sayesinde gösterdiği şekilde bünyesine almıştır. Söylemdeki<br />

dünyayı oyun ile algılamaya başlayacaktır. Erken gibi yalnızca oyuncak ile imge gücünü, dünyasını<br />

çocukluk alanında ünlü araştırmacılardan olan geliştiren kısır döngüden Türk soyunun devamını<br />

Montesorri, “oyunun çocuğun işi olduğu”nu sağlayan çocuk kurtulmuştur, toplumsal uyumun<br />

vurgulamış aynı zamanda toplumsal uyum içinde gereğini yapmıştır. Yaşam biçimini, bulunduğu<br />

gerekli olduğunu belirtmiştir. Oyun, imge gücü ve evrene bakarak ekinini oluşturmuştur. Büyük bir<br />

toplumsal uyum ile ilişkilendirilmiştir. Bununla topluma ait olmadan tek başına yetişen, oyunu<br />

ilgili olarak çok önemli vurgulamalar yapan hayal gücü ile şekillendiren bu çocuk toplumunu<br />

araştırmacı, bizim de Ergenekon destanı üzerinde oluşturmuştur. Çünkü toplumsal düzenden<br />

yaptığımız önemli noktalara şu biçimde açıklama habersiz olarak dünyaya gelen insan, çocukluk<br />

getirmiştir:<br />

d ö n e m i n d e d ü z e n e u y u m s a ğ l a m a y a<br />

(…)Çocuğun ruh evreninde hayal kurmaya her başlamaktadır. Dünya üzerindeki kurulu düzeni;<br />

zaman çok önemli bir yer verilmiştir ve dünyanın iyilerin kim olduğunu, gökyüzünün yalnızca<br />

her yerinde insanlar çocuklarına onların çok maviye boyanabileceğini diğer insanlar<br />

hoşuna gidecek peri masalları anlatırlar. Çünkü kazandırmaktadır.<br />

çocukların bu yeteneklerini geliştirmek istedikleri Destanda vurgu yaptığımız ait olma, bağlılık, sevgi,<br />

düşünülür. Çocuğun hayal kurmaktan hoşlandığı ihtiyaçlarını karşılamayı toplumsal uyum ile<br />

konusunda hepimiz aynı düşüncede olsak bile, gerçekleştirmiştir. Bunu da bizim günümüzde<br />

niçin çocuklara bu yeteneklerini geliştirmeleri için yaptığımız, erken çocukluk dönemindeki eğitim<br />

yalnızca peri masalları anlatıyor ve oyuncaklar içerisine yerleştirdiğimiz oyun ile yapmaktadır.<br />

veriyoruz? Eğer bir çocuk bir periyi veya peri Montesorri 'nin dediği de işte burada su yüzüne<br />

ülkesini hayal edebiliyorsa, o çocuğun Amerika'yı çıkmaktadır. Oyun ile yetiştirdiğimiz bu çocuklar,<br />

hayal etmesi de güç olmaz. Amerika'yı konuşmalar toplumun geleceğini de geçmişini de oyun ile<br />

arasında belli belirsiz duymak yerine, Amerika'nın belirlemektedir. Toplumsal olarak ortaya<br />

bulunduğu küreye bakarak kendi fikirlerini çıkardığımız “çocukluk” kavramının aslında<br />

netleştirebilir. (Montessori,1965)<br />

incelendiğinde destanları, sanatsal veya estetik<br />

Oyunun yaşamı öğrenmek, yaşam için kendi durumları hatta ekini ortaya çıkardığını ve<br />

düşüncelerini üretmek olduğunu, bizim için çıkarmak için de elinde oyun gibi bir yaratıcının<br />

çocuğa onun gözünden bir pencere açmak olduğunu unutmamak gerektiğini bize<br />

olduğunu her eğitim kitabı yazmaktadır. hatırlatmaktadır. Ekini, çocuğu, bilim ile göz<br />

Montesorri'nin oyunu dayandırdığı temel ise önüne alırken nelerin değişeceğini oyunla perdede<br />

toplumsal uyumdur. Ergenekon'daki çocuk gibi sergilemektedir.<br />

oyunu bir toplumsal uyum aracı olarak<br />

yorumlamıştır. Doğa ile konuşmasını öğrenen KAYNAKÇA<br />

çocuk, avlanmayı oyun ile öğrenmiş, kendine (1)Bruner, J., Jolly, A., & Sylva, K. (Eds.). (1976). Play: Itsrole<br />

in development and evolution. New York: Penguin. (1976)<br />

28

Orhun'dan Gelen Sesi Ankara'dan Duymak<br />

Ömer Ünal<br />

öktürk Devleti'nin; tarihe, Türk ve dünya<br />

uygarlığına diktiği büyük bir kalıttır<br />

GOrhun Yazıtları. Kimileri bakar da<br />

görmez o yazıtları. Yazıtlarda anlatılanlar bir ulusun<br />

isyan çığlığıdır, sömürgeciliğe ve ulusuna düşman<br />

olmuş her şeye… Yüksek bir ekine sahip olan Türk<br />

Ulusu'nun yazını da dili de çok güçlüdür. Tarihi<br />

ilmek ilmek işleyerek Türkçemizi o bengütaşlara<br />

kazıyan atalarımızın düşleriyle, 20. yüzyılın o<br />

sarışın, mavi gözlü önderinin de düşleri aynıydı;<br />

Özgür ve bağımsız bir Türk ulusu…<br />

Mustafa Kemal ATATÜRK'ün 10. Yıl Söylevi'nde<br />

belirttiği, “Türklüğün unutulmuş büyük vasfı ve<br />

uygar yeteneği” işte Göktürklerin sahip olduğu o<br />

kutlu güçte saklıdır. Kemal ATATÜRK'ün en çok<br />

okumuş olduğu kitap türleri; dilbilim, askeri ve<br />

tarihi alanlardır. Okumuş olduğu kitaplar arasında<br />

o büyük yapıtımız olan Orhun Yazıtları da<br />

bulunmaktadır. Bu konuda Prof. Dr. Osman Fikri<br />

29<br />

Sertkaya, “Atatürk ve Türk Dili” başlıklı bir<br />

sunumunda aynen şu söylemleri kullanmıştır:<br />

“Ben Atatürk'ün okuduğu bazı kitapları inceledim.<br />

Atatürk, Vilhelm Thomsen'in Inscriptions de<br />

l'Orkhon (Orhun Yazıtları) adlı eserini okumuş.<br />

Birçok kelimenin altını mavi kalemle, kırmızı<br />

kalemle çizmiş, bazı kelimeleri yeniden tercüme<br />

etmiş, bazen soru işareti koymuş. Kısacası Atatürk<br />

millî pınardan su içmiş, ecdadımız Köl Tigin'in,<br />

Bilge Kağan'ın metinlerini orijinalinden okumuş.<br />

Atatürk kökümüzü, geçmişimizi bildiği için<br />

Batılıların yapmış olduğu yanlış tarih yorumları<br />

karşısında Türk Tarih Kurumu'nu kurduruyor.”<br />

Osmanlıcılığın, Türk ulusçuluğunun önünde bir<br />

engel oluşturduğunu bilen Mustafa Kemal,<br />

“Osmanlı” algısına ait olan birçok unsuru kabul<br />

etmemiştir. Hatta öyle ki Atatürk, ay yıldızlı<br />

bayrağı, Osmanlı'yı ve Arap dünyasını çağrıştırdığı<br />

gerekçesiyle değiştirmeyi düşünmüş ve bunu<br />

dönemin başbakanı Celal Bayar'a söylemiş. Yerine<br />

düşündüğü ise; mavi fon üzerinde profilden<br />

görünen yeşil bir kurt... Atatürk'ün sağlığında<br />

yazılan tek özgeçmişi H.C.Amstrong'a aitti ve<br />

"Bozkurt" başlığını taşıyordu. Nazım Hikmet,<br />

Kurtuluş Savaşı Destanı'nda Mustafa Kemal'den<br />

söz ederken "Sarışın bir kurda benziyordu" diye<br />

yazmıştı. "Kurt", Türklük ile olduğu kadar onunla<br />

da özdeşleştirilmiş bir simgeydi adeta… Atatürk,<br />

bu bayrağın hem genç Cumhuriyet'in geçmişten<br />

kopuş çabasını engellediği kanısındaydı, hem de<br />

üzerindeki ay yıldızın ilk bakışta Arap dünyasını<br />

akla getirdiğine inanıyordu. Oysa o, yeni Türk<br />

devletine bir ulusal kimlik kazandırma<br />

çabasındaydı. Bu bayrakla o kimliği kanıtlamak<br />

olası değildi. Daha 1927'de Türkiye<br />

Cumhuriyeti'nin piyasaya çıkardığı 5 ve 10 liralık<br />

ilk banknotların üzerine, karlı dağlarda koşturan<br />

bir bozkurt resmi konmuştu. Atatürk 1930'da<br />

tarihçilere "Türk tarihinin ana hatları"nı<br />

yazdırmaya başladığında da istediği şey, İslam'ın<br />

Türk tarihinin sadece bir bölümünü<br />

oluşturduğunu, oysa ondan önce de Türklere ait<br />

pek şanlı bir geçmiş bulunduğunu kanıtlamaktı. Bu

amaçla okullar için hazırlanan ders kitapları, bir<br />

bozkurt önderliğinde Orta Asya'dan çıkan<br />

Türkler'in dünyaya nasıl yayıldıklarını gösteren<br />

haritalarla doldurulmuştu. Atatürk, bu yolla<br />

halkına bir ulusal gurur ve tarihi özgüven aşılamak<br />

niyetindeydi. Bu eğilim, bütün dillerin Türkçe'den<br />

türediğini öne süren "Güneş Dil Kuramı”na kadar<br />

varacaktı. Bu büyük devrim niteliği taşıyan<br />

yenilikleri Atatürk' ün Türkçülüğünün bir<br />

kanıtıydı. Atatürk'ün amacıysa elbetteki ulusal<br />

ekinimizi yeniden bir güneş gibi gökyüzüne<br />

çıkartmaktı.<br />

Mustafa Kemal, Türk ulusuna Ergenekon gibi<br />

kutlu bir destan bırakmış Göktürkler'i araştırma<br />

tutkusu içerisindeydi. Göktürkler'le ilgili yazılmış<br />

tüm yabancı kaynakları Türkçe'ye çevirtiyor, büyük<br />

bir hızla bu kitapları okuyordu. Kendi ekinine<br />

yaklaşmak, yabancıların evreninden kurtulmak<br />

demekti. Çünkü Türk ekini bize aitti ve kutlu Türk<br />

dili denizin içindeki bir inci gibiydi. Denize girilip<br />

çıkartılmayı bekliyordu adeta… İşte o inciyi oradan<br />

çıkartan ise Büyük Önder olmuştu. Peki ne<br />

yapılabilirdi bu konuda? Mustafa Kemal, o “insani<br />

yönü”yle de bize aitti. Orhun Yazıtları'nı okurken<br />

kimi zaman anlamını bilemediği bir sözcüğü<br />

dilbilimcilere soruyor, kimi zamansa masasının<br />

üzerini adeta işgal eden etimolojik sözlüklere<br />

sarılıyordu. İşte Mustafa Kemal, elindeki renkli<br />

kalemlerle geçmişin yüce değerleriyle 20. yy<br />

Türkiye'sini aydınlığa boyuyordu. Atatürk,<br />

bütünleştiğimiz tek varlığın Türklük olduğunu<br />

belirterek şu sözleri tarihin yapraklarına<br />

düşürüyordu:<br />

“Biz sosyalist değiliz, biz liberalist değiliz, kimseye<br />

benzemiyor ve kendimizi kimseye benzetmiyoruz.<br />

Biz sadece ama sadece kendimize benziyoruz. En<br />

büyük övünç kaynağımız da budur.“<br />

Batı hayranlarına tokat gibi inen bu sözüyle Kemal<br />

Atatürk, bizim kendimizi görmek için karşımıza<br />

tutacağımız şeyin bir tarih aynası olması gerektiğini<br />

söylüyordu. O aynada gördüklerini kendi yorum<br />

gücüyle ortaya koyan Büyük Önder, 10. Yıl<br />

Söylevi'nde ulusumuzun tehlikelere karşı uyanık<br />

olmasını öğütlüyor. Orhun Yazıtları'nda ise Türk<br />

Ulusu'nun benliğini unutmaması ve<br />

birlik olması gerektiği, düşmanın tatlı sözüne ve<br />

hediyelerine kanmaması gerektiği vurgulanıyor.<br />

Orhun Yazıtları'nda dağılan Göktürkler'in Bilge<br />

Kağan ve kardeşi Kültiğin tarafından, bir araya<br />

getirilişi ve Göktürk Devleti'nin yeniden kuruluşu<br />

anlatılmaktadır. Söylev'de ise ulusal varlığı sona<br />

ermiş sayılan büyük Türk Ulusu'nun,<br />

bağımsızlığını nasıl kazandığı; bilim ve tekniğin en<br />

son verilerine dayanan ulusal ve çağdaş bir devletin<br />

nasıl kurulduğu anlatılır. Orhun Yazıtları'nda<br />

yabancı yer adları hariç dil Öztürkçe'dir, anlaşılır ve<br />

yalındır. Aliterasyonlar (yinelemeler) vardır. Her iki<br />

yapıtta da devlet başkanları, Türk Ulusu'na hitap<br />

etmektedir. Hatta öyle yerler vardır ki Bilge Kağan<br />

ile Kemal Atatürk'ün söyleyişleri birbirine çok<br />

benzer. Söylev, Atatürk tarafından tüm Türk<br />

Ulusu'na, yazıtlar ise Bilge Kağan, Tonyukuk ve<br />

Kül-Tigin'in sözleriyle Yoluğ Tiğin tarafından<br />

Göktürk toplumuna yazılmıştır. Bugün Orhun<br />

Yazıtları'nı okuduğumuzda karşımıza çıkan<br />

manzara, başucumuzdaki Söylev'in sayfalarında<br />

dolaşan hava ile aynıdır.<br />

Türk ulusu bu sese kulak ver!<br />

Orhun'dan gelen ses Ankara'da yankılanırken<br />

şimdi nasıl olur da kulağını kapatabilirsin?!<br />

KAYNAKLAR:<br />

(1) Kül Tigin Yazıtları,Çince Yazılan Bölümü , Batı Yüzü.<br />

(2) Kül Tigin Yazıtları Doğu Yüzü 22. Kısım.<br />

(3) Kül Tigin Yazıtları, Güney Yüzü 5-6-8. Kısımlar.<br />

(4) Arslan Bulut_30.06.2008, Yeniçağ Gazetesi<br />

( 5) Arslan Bulut_30.06.2008, Yeniçağ Gazetesi<br />

30

Peki, Ya Sonra?<br />

Mürsel Ferhat Sağlam<br />

“Ey Türk gençliği!<br />

Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk Cumhuriyetini,<br />

ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.”<br />

Atatürk<br />

vet! Dün, gençliğe böyle bir seslenişte<br />

Ebulunmuştu büyük kumandan. Bugün o<br />

seslenişe kulak tıkayanların durumu ortadadır. Yolu<br />

belli olmayan umarsız varlıklar olarak ete kemiğe<br />

bürünmüş idraki kapalı bir varlık haline döndüler.<br />

Döndük… Aslında bu yaşamsal seslenişte öyle bir<br />

öğüt var ki duyabilene alkış tutmalıyız. Onu<br />

omzumuzda taşımalıyız. Zira yanı başımızda olanbiten<br />

her şeyden habersiz yaşamayı meslek edinmiş<br />

durumdayız. Üstelik bu iş bize kazandırmıyor, hep<br />

kaybettiriyor…<br />

Unutmayın; “duyarsızlık,” “bana necilik” bir ulusu<br />

tam ortadan bölen en tehlikeli duygusal haldir.<br />

Yazık ki biz buna bağımlı yaşamaya başladık.<br />

Bağımlı olduk. Toz, duman, alkolden ziyade<br />

cahilliğin ve yenilginin bağımlısı…<br />

Böyle öğüt dolu seslenişleri duymak yahut<br />

algılamak çok büyük bir olaymış sanılıyor. Her<br />

fırsatta, gerekli-gereksiz her şeye alkış tutmayı<br />

alışkanlık edindik. Fakat o eller bir kerecik olsun<br />

vicdanımızı uyandırmak için çarpmadı.<br />

Durup düşündük mü hiç, bizi bu hale getiren<br />

nedir? Daha dün şanıyla, şöhretiyle ve efsane olan<br />

cesurluğuyla, sorunlara akılcı çözüm üretmesiyle<br />

adından söz ettiren bu kanlı Anadolu’nun<br />

evlatlarına ne oldu da şimdi ters yönde koşuyorlar?!<br />

Galiba işin temelinde küreselleşmenin<br />

özendiriciliği yatıyor. Artık ayıbın beceri olduğu<br />

çağdayız. Bu, su götürmez bir gerçektir. Onca<br />

yanlışa karşın dosdoğru kalmak yetmiyor, tersine<br />

onların gözünde seni en büyük yalancı, düzenbaz<br />

yapıyor. “Dışlanacağıma doğrularımdan<br />

vazgeçerim” diyenlerin sesi gürleştikçe Atatürk’ün<br />

hayalini kurduğu, özünü koruyan, çalışkan gençlik<br />

üzgünüm ki kenara çekiliyor.<br />

“Sürü algısı”ndan ne zaman ki kurtulup bireysel<br />

yaşamaya, kendi doğrularımızı savunmaya,<br />

31<br />

okumaya, okutmaya yönelirsek, özenmekten<br />

kurtulur, başka ulusları kendimize özendirmeye<br />

doğru yol alırız. Bunları başarmak için ille de yalnız<br />

olmak gerekmiyor ve hatta yalnızlık bu süreçte<br />

tehlikelidir. Bireyselliğimizi kaybetmeyeceğiz ama<br />

el ele olacağız. Tek yürek atmayı, aynı düşünmek<br />

şeklinde algılamamalıyız. Ayrı düşünmeliyiz, farklı<br />

giyinmeliyiz belki; ancak ayrışmamalıyız. Aklın<br />

yolu doğruda da yanlışta da birdir. Bu yüzden çok<br />

farklı düşünsek de bizi bizden koparacak oyunlara<br />

gelmemeliyiz.<br />

“Düşünme” duyusuyla “uygulama” davranışını<br />

“inanç” tepsisinde yoğurup ortaya sımsıcak “yarar”ı<br />

çıkarmalıyız.<br />

Farkında mısınız bilmem ama bireysel düşünmeyi<br />

vurgulayan ben bile şu anda çoğulcu yazıyorum.<br />

“BİZ” diyorum. Zira bencillik, aklı kemirdiği<br />

sürece yarardan söz edemeyiz. Yararlı olmayacak bir<br />

çaba boşa yorulmak anlamına gelir. Bunun kimseye<br />

artısı olmaz.<br />

Anadolu’nun gönlü dik gençliği, ara sıra tökezlese<br />

bile kimliğinden, benliğinden, birlikteliğinden bir<br />

şey yitirmiyor. Bugünlerde çok tökezliyoruz, doğru,<br />

ama dün –bundan 80 yıl önce- dimdik ayakta<br />

olduğumuzu, dünya efendiliğine dörtnala<br />

koştuğumuzu unutmayın. Yarınlara kalmak için<br />

bazen ufak düşüşler, yaralanmaların olması<br />

doğaldır.<br />

Ulu Önder Atatürk’ün öğütleri eşliğinde, Fatih’in<br />

hırsını örnek alarak, Yavuz’un stratejik duyarlılığını<br />

meslek edinerek, Kanuni’nin adaletini<br />

uygulayarak, Attila’nın hoşgörü ve siyasetini<br />

öğrenerek kafamızı yeni düşüncelere açmalıyız.<br />

Böylece atalarına layık bir genç kuşak olabiliriz.<br />

Son olarak… Umarım bu yazı, “Peki Ya<br />

Daha Sonra?” serzenişini karşılar nitelikte<br />

olmuştur…

Önümüzdeki sayılarda özellikle Türk Ulusu'na,<br />

Atatürk’e ve cumhuriyetimize yönelik aşağılama<br />

ve algı operasyonlarına yanıt niteliğinde<br />

çalışmalar yayınlamamız gerektiğini<br />

düşünüyorum. Ayrıca dergiyi, yayınlanacağı ayın<br />

en geç ilk 10 gününde yayınlamaya çalışmalıyız.<br />

Ahmet Gençal<br />

Yayın Kurulu Üyesi<br />

ÖZELEŞTİREL BAKIŞ<br />

Sayı 3-4 Haziran-Temmuz<br />

Türkçülüğün ilgili olduğu bütün konulara<br />

değinmemiz, ülkünün yararına olacağı gibi<br />

ULUKAYIN’a da ayrı bir özgünlük<br />

kazandıracaktır. Ayrıca “arınmış Türkçe”<br />

ilkemizden ödün vermeden yayınlanan yazılarda<br />

geçen terimlerin Türkçeleştirilmemiş eski<br />

adlarının parantez içerisinde belirtilmesi,<br />

okuyurun anlamasını kolaylaştıracağı gibi anlam<br />

kayması sorununu da önleyecektir.<br />

Derginin son sayısını bitirdikten sonra aklıma ilk<br />

olarak güncel sorunlarla ilgili yazıların<br />

artırılabileceği geldi. Yazıların içeriğine söz<br />

edemem ama "Aylık Tarih, Düşünce ve Ekin<br />

Dergisi" sloganıyla çıkan dergide tarih ve yazınla<br />

ilgili daha fazla yazının yer almasını isterim;<br />

örneğin bir yazın köşesi olabilir, burada<br />

önerilebilecek kitaplar (roman, öykü, şiir vd.) yer<br />

alabilir... Dergi, görsel açıdan da biraz daha<br />

varsıllaştırılabilir ayrıca...<br />

Samed Ayazlı<br />

Sivas Temsilcisi<br />

ULUKAYIN'ın eksikleri yok değil, tabii ki var...<br />

Örneğin; sanat, spor, ekonomi gibi dallarda da<br />

yazılar olsa içerik daha varsıl olur... Başlangıç<br />

olarak içerik bakımından gayet başarılı olan<br />

ULUKAYIN, ilerleyen sayılarda daha başarılı<br />

işlere imza atacaktır...<br />

Eren Şahin<br />

Eskişehir Temsilcisi<br />

ULUKAYIN<br />

Kötü ruhlar def edilip, dinlensin ULUKAYIN!<br />

Gölgende toplanılsın, yorgalara kalksın tayın<br />

Ne çıkar bir milyon olmayıversin senin sayın,<br />

Köktürk ordu kuranda anca ikiyüzbin ederdi...<br />

Yeryüzünü Türk atları, hep Türk atlar ezerdi...<br />

ULUKAYIN ululukta, hem çınar hem gürgendir...<br />

Duruşuyla ve gölgesiyle, say ki o bir kurgandır!<br />

Konuşmuyor ne demek! düşününce bergendir...<br />

Davullarının tokmağında, alkış-dua olunsun,<br />

ULUKAYIN gölgesine nice milyon dolunsun!<br />

Alp Aldatmaz - Hollanda<br />

Ahmet Abanoz<br />

Bursa Temsilcisi<br />

Türkçülük yalnızca yönetsel bir milliyetçilik<br />

düşüncesi değil, yaşamın her alanına hitap eden<br />

başlı başına bir uygarlık ülküsüdür. Ekonomiden,<br />

mimariye hatta sanat ve ötesine kadar<br />

Haziran-Temmuz ayında, ULUKAYIN'ı etkinlik alanında başarılı<br />

biçimde tanıtan, dergimizi daha fazla kişiye ulaştırarak okurlarıyla<br />

buluşturan Osmaniye/Bahçe Temsilcimiz Ali Kutlu, "ayın<br />

temsilcisi" olarak belirlenmiştir.<br />

"En iyi" kavramının sonu yoktur...<br />

Önümüzdeki aylarda, bütün temsilcilerimize çalışmalarında üstün<br />

başarılar dileriz...<br />

ULUKAYIN Dergisi Yönetimi<br />

32

sen'e ben, ben'e sen<br />

neyi neye benzetsem,<br />

diye düşünürken<br />

ışığı karalmış bir şehirde,<br />

seni bana benzetiverdi arşk...<br />

sen ben oldun,<br />

düşüncemde dağılmadan.<br />

ben sen oldum,<br />

uzaklardan sağılmadan...<br />

gecenin gündüzden<br />

gündüzün geceden,<br />

farklı kadar mı,<br />

benle sen arasındaki?<br />

halbuki,<br />

gece de sen, gündüz de sen<br />

benim gözümde<br />

hüzün de sen, mut da sen...<br />

ışık oldu da,<br />

geceden gündüze<br />

en güzel hediye,<br />

ben bulamadım 'ben'e<br />

'sen'den güzel kafiye<br />

şimdi,<br />

ne gece ne gündüz,<br />

ne hüzün, ne mut,<br />

sen, ben, birde,<br />

peşinden koştuğum umut...<br />

Zülfikar Aytaç

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!