POLSKIE ORGANIZACJE W NIEMCZECH

2.3. Formy współpracy i partnerzy 153
Jednocześnie część liderów organizacji zauważa, że wsparcie to nadal
nie jest dostatecznie i że wiele można jeszcze w ramach tej współpracy
poprawić.
To, co polski rząd, my go doceniamy, ale robi za mało. Pracujemy nad tym.
(II D4)
Szczególnie istotnym wątkiem pojawiającym się w wywiadach jest
opis relacji między MSZ a Konwentem Organizacji Polskich w Niemczech,
który jest uznawany przez ministerstwo za organizację reprezentującą
Polaków w RFN. Przedstawiciele polskich stowarzyszeń
w Niemczech uznają, że ich oficjalne relacje z MSZ podnoszą prestiż
i znaczenie Konwentu – także do pewnego stopnia w relacjach z niemiecką
administracją publiczną.
To jest tutaj gigantycznym sukcesem, że powstało coś takiego jak Konwent
Organizacji Polskich w Niemczech (...). I że zostało to zauważone (...). Dzięki
temu, (...) istnieje jednak przełożenie na polską politykę, bo i doszło do
spotkań i z prezydentem i jednym, i drugim (...) i były spotkania na różnych
szczeblach, strukturach MSZ i to strona polska jakby też promowała (...).
To strona polska podtrzymuje i w jakiś sposób promuje [Konwent M.N.],
co stronie niemieckiej to nie jest za bardzo po drodze. (I CK3)
Ponadto czasami MSZ jest tylko przekazicielem postulatów polskich
organizacji związanych z Konwentem. Dezyderaty Polaków w Niemczech
przekazywane są urzędnikowi MSZ, który może je w niektórych
sytuacjach przedstawić właściwym władzom niemieckim.
Konwent (...) zaczął wyciągać, że to [ustalenie traktatowe – M.N.] nie jest
realizowane (...) i zaczął się głośno upominać, ale poprzez stronę polską. (...)
Można powiedzieć my zaczynamy krzyczeć i podkładamy podkładki stronie
polskiej, a nasz MSZ wtedy wytyka Niemcom, że to, to, to i to się nie podoba.
(...) Dlatego uważam, że to jest takie dobre. (I CK3)
W wypowiedzi jednego z liderów badanych stowarzyszeń pojawia się
także wątek niedoceniania i niewykorzystania potencjału polskich organizacji
w Niemczech. Może tu chodzić o konkretne sprawy Polaków
w Niemczech i udział organizacji w opracowywaniu polityki MSZ i rządu
polskiego wobec tej grupy. Może to także dotyczyć szerszych stosunków