Başlıksız-1

MODERN ÇAĞDA AVATAR OLMAK:
NAMAZDA HUŞU MESELESİ
Huşu, sözlükte “sessiz-sakin durmak, alçakgönüllü olmak, Hakk’a boyun eğmek” 1 manalarına
gelir. Terim olarak ise “Allah’ın huzurunda olduğu bilinciyle tevazu gösterip boyun
eğmeyi” ifade eder. 2 Aslında tasavvuf ehli müellifler, huşunun belirli ibadetler esnasında
değil de, hayatın her anında Allah’ın huzurunda takınmamız gereken bir tavır olduğunu
söylemiştir. 3 Buna mukabil biz bu yazıda namaz esnasındaki huşuyu gündemimize alacağız.
Çünkü hem şekil, hem muhteva olarak namaz; kulluğun yaşanmasına ve hareketlerle
ifade edilmesine uygun bir ibadet olarak aklımıza huşuyu getirir. 4
Huşu, dış dünyayla irtibatı kesip, kişinin bütün benliği ile “ibadetin içinde” olmasıdır.
Bazı İslam alimlerine göre ise “kişinin namaza durduğu zaman sağında-solunda kimlerin
olduğunu bilemeyecek şekilde kendini ibadete vermesidir” huşu. 5 Allah’ın huzurunda
olduğunun bilinci ile namazını eda etmesidir. Allah Resulü’nün (sav.) “ihsan” tanımında
ifade edilen “Allah’ı görüyormuşcasına ibadet etmendir” şeklindeki ifadesini baz alıp söyleyecek
olursak; namazı ihsan ile kılmaktır. Yahut huşu, vücuduna savaşta saplanan oku,
acı hissetmemek adına namazda, secde esnasında çıkarttıran Hz. Ali edası ile namazı eda
etmektir. Nitekim namaz vakti geldiğinde de, titreyen ve yüzü sararan Hz. Ali, kendisine
bunun sebebini soranlara “Yerle göğün kaldıramadığı, dağların taşımaktan aciz kaldığı bir
emaneti eda etme zamanı gelmiştir. Onu kusursuz olarak yapabilecek miyim, bilemiyorum.”
şeklinde cevap vermiştir. 6
Hükmüne dair ulemanın ittifak ettiği söylenemez. Huşuyu ulemanın bir kısmı namazın
şartı, bir kısmı sünneti olarak görmüştür. 7
1 Şener, Mehmet. 1998. “Huşu”. DİA. cilt: 18, sayfa: 422-423.
2 a.g.m.
3 a.g.m.
4 a.g.m.
5 a.g.m.
6 Coşkun, Muharrem. (2014, 9 Temmuz). “Hz.Ali’nin vücuduna saplanan oku namazda çıkardılar.” Erişim Tarihi:
21 Nisan 2017, http://www.star.com.tr/
7 a.g.m
12