Susan Elizabeth Phillips - Taş Bebek

Taş Bebek
sözlerinde bir çocuk sesinin yankılarını duyabiliyordu. Senin
de bizimle oynamana izin vermeyeceğiz işte.
“Michel özel biri.”
Belinda daha fazla dayanamadı ve yüzü buruştu. Koltuğunda
öne eğildi ve parmaklarını havaya dikti. “Bana Alexi’nin
baktığı gibi baktı. Bir böcekmişim gibi. Beni anlayan tek kişi
sensin. Neden herkes hayatımı bu kadar zorlaştırıyor?”
Fleur, hayatını zorlaştıranın Belinda’nın kendi seçimleri
olduğunu vurgulayarak nefesini boşa harcamadı. “Michel’den
uzak durman muhtemelen en iyisi olur.”
“O, benden Alexi’nin ettiğinden bile daha çok nefret ediyor.
Alexi neden beni sanatoryuma kapatmak istiyor?”
Fleur annesinin sigarasını söndürdü. “Şu anda Alexi’nin
yaptıklarının seninle pek ilgisi yok. Beni buraya getirmek için
seni kullandı. Eski hesapları kapamak istiyor.”
Belinda’nın başı aniden kalktı ve huysuzluğu geçti. “Tabii
ya! Bunu düşünmeliydim.” Ayağa fırladı. “Hemen gitmelisin.
O çok tehlikeli biri. Tahmin etmeliydim... Seni incitmesine
müsaade edemem. Düşünmeme izin ver.”
Belinda bir eliyle saçlarını yüzünden çekip diğeriyle
sigaralarına uzanarak halının üzerinde volta atmaya başladı,
çocuğunu nasıl koruyacağına karar vermeye çalışıyordu. Fleur
hem etkilenmiş hem de rahatsız olmuştu. Yaşları ilerledikçe
annelerle kızları arasındaki rollerin nasıl bulanıklaştığını
ilk kez anlıyordu.
Anne olma sırası bende. Hayır, sen bebek ol. Hayır, ben
anne olmak istiyorum.
Belinda halının üstünde bir aşağı bir yukarı volta atıp
kızını nasıl koruyacağını düşünürken, Fleur onun bebeği
olma zamanının sonsuza dek geçtiğini anlıyordu. Belinda
472