Susan Elizabeth Phillips - Taş Bebek

Susan Elizabeth Phillips
artık Fleur’ün dünyayla ya da kendiyle ilgili bakış açısını
kontrol edemezdi.
“Ben Ritz’de kalıyorum,” dedi Fleur. “Sabah tekrar geleceğim
ve bunu çözeceğiz.” Belinda’yı yanında götürmesi
gerekiyordu fakat cenazecinin ve arkadaşlarının buna izin
vereceğini sanmıyordu. Başka bir yol bulmalıydı.
Belinda hızlı bir hareketle ve umutsuzca sarıldı kızına.
“Geri dönme, bebeğim. Başından beri istediğinin sen olduğunu
anlamalıydım. Her şey yoluna girecek. Lütfen, geri dönme.”
Fleur annesinin gözlerine baktı ve gerçekten samimi
olduğunu anladı. “Beni merak etme sen.”
Labirent gibi koridorlardan geçerek merdivene geri döndü.
Cenazeci merdivenin altında onu bekliyordu. Fleur adama
soğuk gözlerle baktı. “Şimdi Monsieur Savagar’ı görebilirim.”
“Özür dilerim, mademoiselle, beklemeniz gerekecek. Babanız
henüz sizinle görüşmeye hazır değil.” Adam, kütüphane
kapısının önündeki rokoko koltuğu işaret etti.
Demek savaş sürüyordu. Cenazecinin gözden kaybolmasını
bekledikten sonra ön salona gitti, şöminenin üzerindeki beyaz
güllerden birini aldı ve kadife elbisesinin derin V yakasına
soktu. Çiçek teninde parıldadı. Koridora ve kütüphane kapısına
dönerken gülün ağır kokusunu beraberinde taşıyordu.
Ağır panellere rağmen, Alexi’nin diğer taraftaki varlığını
hissedebiliyordu; Fleur’e uzanıyor, gülün kokusu kadar
belli belirsiz bir şekilde ona dokunuyordu. Kendinden emin,
şeytani Alexi, sinir harbinin her dakikasına çentik atıyordu.
Fleur yavaşça tokmağı çevirdi.
Süslü odada sadece tek bir loş lamba yanıyor, etrafını
gölgelere boğuyordu. Buna rağmen, hatırladığı o canlı adamın
çökmüş olduğunu görebildi. Sağ elini üzerine koyduğu
473