ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ ΝΕΑ - ΤΕΥΧΟΣ 125

Γιατί είναι «στοίχημα» αυτό το τέλος
του 2014; Τι θα συμβεί αν βγείτε έξω
από τους χρόνους σας;
Παραμένουμε στους στόχους της αδείας
μας και θέλουμε να φέρουμε σε πέρας
την υποχρέωσή μας. Αν η Πολιτεία κρίνει
ότι χρειάζεται να διαφοροποιήσει το
χρονοδιάγραμμα όπως όταν μετέθεσε
την έναρξη, τότε θα ακολουθήσουμε αυτό
που θα μας πει εφόσον βέβαια αυτό
είναι και επιχειρησιακά εφικτό. Προς το
παρόν έχουμε συμπιέσει τον χρόνο της
μετάβασης πρακτικά από τις 210 ημέρες
στον αρχικό σχεδιασμό, στις 175 ημέρες
γεγονός που έχει βάλει σε σημαντική πίεση
τον επιχειρησιακό μας μηχανισμό. Να
υπενθυμίσω ότι η μετάβαση της Ελλάδας
πρέπει να είναι η συντομότερη στην Ευρώπη
με γνώμονα πάντα κράτη με μέγεθος
δικτύου αντίστοιχο με το δικό μας. Η
Ψηφιακή μετάβαση αποτελεί τον πρώτο
κρίκο ενός ευρύτερου σχεδιασμού που
αφορά το Ψηφιακό μέρισμα και γι αυτό
προσπαθούμε να μην διαταράξουμε αυτόν
τον σχεδιασμό. Θα πρέπει να ληφθεί
υπόψη όμως ότι το συγκεκριμένο έργο α-
ποτελεί και τον πιο ευαίσθητο κρίκο αυτής
της διαδικασίας δεδομένου ότι ακουμπάει
το σύνολο του πληθυσμού αλλά και μια
ολόκληρη βιομηχανία που καλείται να
προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.
Σε ποιόν βαθμό ευσταθούν τα σενάρια
αναβολής της μετάβασης συνεπεία
έλλειψης αποκωδικοποιητών;
Υπάρχουν δύο αντικρουόμενες επιστολές
προς τον Γ.Γ. του υπ. Υποδομών από
εταιρείες εισαγωγής αποκωδικοποιητών
γι’ αυτό δεν ξέρω αν τελικά θα βαρύνει
στον τελικό σχεδιασμό. Το σίγουρο είναι
ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι θέλουμε να υ-
πάρχουν αποκωδικοποιητές όταν γίνεται
μετάβαση. Η αγορά έχει δείξει ότι πάντα
βρίσκει τον δρόμο να προμηθεύσει στο
κοινό αποκωδικοποιητές. Μπορεί να μην
είναι ο οικονομικότερος δρόμος αλλά αν
κάποιος θέλει να βρει, θα βρει. Ότι και να
λέμε πάντως για το επόμενο switch off η
πραγματικότητα είναι ότι η συνολική μετάβαση
θα γίνει μέσα στο επόμενο τρίμηνο.
Το πότε θα γίνουν τα ενδιάμεσα είναι κάτι
που θα το μάθουμε. Το παρακολουθούμε
και αν διαπιστωθεί ότι η αγορά «στερεύει»
τότε θα το δούμε. Δεν νομίζω όμως ότι
είναι αυτός ο λόγος που θα προκαλέσει
αρρυθμίες στον δρόμο για την ολοκλήρωση
της μετάβασης.
Είναι επίπονη αυτή η διαδικασία
ενός switch off; Ποια είναι δηλαδή τα
βασικά τεχνικά βήματα, ο μηχανισμός
που ενεργοποιείται;
Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα τεχνικών οι
οποίοι προσπαθούν και φέρουν σε πέρας
αυτό το έργο. Κάθε switch off αφορά σε
πάνω από 20 κέντρα εκπομπής κατά μέσον
όρο, τα οποία περνούν από την ανα-
λογική στην ψηφιακή εποχή με μια σειρά
ενεργειών από πλήρη εγκατάσταση ενός
νέου κέντρου έως αντικατάσταση ή επαναρύθμιση
του ενεργού εξοπλισμού στις
περιπτώσεις που έχουμε αλλαγή συχνοτήτων,
με παράλληλη εγκατάσταση του επιπλέον
εξοπλισμού που απαιτείται για τους
επιπλέον πολυπλέκτες που προβλέπονται.
Θα πρέπει να τονίσουμε ότι έχει προστεθεί
μεγάλη πολυπλοκότητα στο εγχείρημα, ε-
ξαιτίας της προσθήκης των περιφερειακών
καναλιών στο έργο μας, πρόβλημα που
προέκυψε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος
από οποιονδήποτε άλλον για την ανάληψη
των συγκεκριμένων δικαιωμάτων. Πρόκειται
για μια υποχρεωτική ευθύνη λοιπόν
με αρκετή πολυπλοκότητα τόσο ως προς
το δίκτυο αυτό καθεαυτό -έχει κάποιες
ιδιαιτερότητες που δεν χαρακτηρίζει το
αντίστοιχο της εθνικής εμβέλειας- ως και
ένα μεγάλο αριθμό πελατών ορισμένοι εκ
των οποίων θα χρειαστούν ίσως κάποιο
χρόνο παραπάνω για να προσαρμοστούν
στις ευκαιρίες αλλά και τις υποχρεώσεις
του νέου ψηφιακού περιβάλλοντος.
Λέτε λοιπόν ότι σχεδόν
αναγκαστήκατε να «ανεβάσετε» τα
περιφερειακά κανάλια. Συνέφερε
όμως τους περιφερειακούς σταθμούς
να «ανέβουν» στη δική σας
πλατφόρμα;
Τους περιφερειακούς σταθμούς σίγουρα
τους συνέφερε να έρθουν σε ένα κεντρικό
πάροχο διότι μέσω αυτού απολαμβάνουν
μεγάλες οικονομίες κλίμακας οι οποίες
αντικατοπτρίζονται σε απόλυτα νούμερα
στο τίμημα που καλούνται να πληρώσουν
κατ’ αρχήν σε επίπεδο του οριζόμενου α-
πό την ΕΕΤΤ Ανώτατο Όριο Τιμών (ΑΟΤ).
Στο μοντέλο της ρυθμιστικής αρχής, της
ΕΕΤΤ, προβλέπονταν ο υπολογισμός για
τρία επιμέρους δίκτυα, α) ένα αμιγώς ε-
θνικής εμβέλειας, β) 13 αμιγώς περιφερειακής
εμβέλειας και γ) ένα τρίτο, την
ένωση των α και β, δηλαδή κάποιος που
ήταν εθνικής εμβέλειας και αναλάβει και
τα περιφερειακά κανάλια. Στα δύο πρώτα
μοντέλα τα κόστη που είναι «fixed», δηλαδή
η διοίκηση, οι απολαβές των τεχνικών,
οι πολυπλεξίες, κάποια κεντρικά ενοίκια
τα οποία θα πληρώνονταν τουλάχιστον δύο
φορές, δηλαδή θα τα κατέβαλε και ο εθνικής
εμβέλειας αν θα ήταν μόνος του και
θα τα ξαναπλήρωνε ο πάροχος κάθε περιφέρειας
ή των περιφερειών που θα είχε
αναλάβει Αυτό που συνέβη στο μοντέλο
της ένωσης των δύο χρεώσεων είναι ότι
αυτά τα κόστη καταβάλλονται πλέον άπαξ
και μοιράζονται σε όλους του πελάτες. Ά-
ρα και μόνον από αυτό, προκύπτει μεγάλη
οικονομία κλίμακας. Δεν αναφέρομαι στις
μεγάλες οικονομίες κλίμακας σε επίπεδο
δικτύου που οξύνουν ακόμη περισσότερο
την διαφορά.
Αναφέρετε ένα παράδειγμα;
Αν υποθέσουμε ότι υπήρχε ένας δεύτερος
πάροχος περιφερειακής εμβέλειας
θα έπρεπε να φτιάξει το δικό του δίκτυο,
να βάλει τα δικά του panel, να πληρώνει
τον δικό του «Γενικό Διευθυντή», τον
δικό του Οικονομικό Διευθυντή, Τεχνικό
Διευθυντή κ.λπ., θα έπρεπε δηλαδή
να υπήρχε ξανά ένας οργανισμός από
το «μηδέν» ο οποίος θα ερχόταν και θα
βάραινε αποκλειστικά από τους πελάτες
t 33 z z z z z z