Лулзим ХАЗИРИ - КОГА ЉУБОВТА СЕ ТРОШИ КАКО КРЕДА
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
46<br />
III<br />
Градот е физички работник што спие со немиени очи<br />
Да го оставиме да спие изморен со прашина в лице<br />
Тротоарите нека ги чуваат бакнежите свежи цела ноќ<br />
Лентата на ноќта треба да ја оставиме да снима до утрината<br />
И да ги слушнеме тогаш соништата со дигнати уши<br />
Пијаните разговори со вкус на дрска грижа<br />
Пиејќи го утринското кафе<br />
Да се сомневаме во искреноста на воздишките<br />
Сонливото зборување да нè тера да мислиме и да се сомневаме<br />
Уличните чистачи нека ја бришат лентата в зори<br />
Има лезет да го гледаш градот со немиени очи<br />
Тогаш со мамурлакот на зората станувам едно со него<br />
Растам, станувам голем колку зградата<br />
Што од вчерашната болка главата ја врзала со крпа<br />
Улиците треба да се мијат кога луѓето одат на работа<br />
Сонцето да се рефлектира од црното огледало<br />
В очи да ми влезе<br />
Измореното тело да ми го осветли
Change language