16.12.2012 Views

Czas sianokosów.pdf

Czas sianokosów.pdf

Czas sianokosów.pdf

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

farmer.pl<br />

<strong>Czas</strong> <strong>sianokosów</strong><br />

Termin koszenia łąk na siano wyznacza kłoszenie się dominujących gatunków traw w runi<br />

łąkowej. Kalendarzowo zbiór pierwszego pokosu przypada na pierwszą dekadę czerwca. Czy<br />

trawy łąkowe zawsze warto suszyć?<br />

Zbioru pierwszego pokosu nie naleŜy przyspieszać, poniewaŜ nie tylko maleje plon, ale równieŜ<br />

występuje wysokie jeszcze uwodnienie zielonki. Powoduje to przeciągnięcie w czasie suszenia. Nie<br />

naleŜy teŜ opóźniać zbioru. Co prawda wzrasta wówczas ilość zebranego siana, ale jego jakość jest<br />

niŜsza. Rośnie bowiem zawartość włókna, a spada białka.<br />

Dobry termin<br />

Wartość pokarmową siana zebranego z łąk skoszonych w najlepszym terminie ocenia się na 12–14<br />

proc. białka ogólnego i 30–34 proc. włókna surowego. Dane te dotyczą siana zebranego w dobrych<br />

warunkach pogodowych. W wypadku zmoknięcia skoszonych traw na pokosach następuje znaczne<br />

obniŜenie jakości. Zawartość białka ogólnego spada do 8–9 proc., ilość włókna surowego podnosi<br />

się do 36–38 proc., a wartość energetyczna siana obniŜa się o ponad 15 proc.<br />

Suszenie moŜna przyspieszyć, stosując zgniatacze pokosów zwane takŜe kondycjonerami.<br />

Uszkadzając tkankę roślinną, zwiększają one powierzchnię parowania i tempo wysychania<br />

zielonki. Ogranicza to ryzyko negatywnego wpływu pogody (opadów) na jakość siana. Godne<br />

polecenia jest uŜycie kondycjonerów na intensywnych uŜytkach zielonych. Zbierane tam pokosy są<br />

bardzo obfite i wyjątkowo bogato ulistnione. Kłopot z dosychaniem nasila się we wrześniu przy<br />

zbiorze trzeciego pokosu traw. Dni są wówczas krótsze, a dobowe temperatury niŜsze.<br />

Wysychający powoli w ciągu dnia pokos ponownie chłonie wodę podczas wilgotnych nocy. Proces<br />

wysychania dodatkowo spowalnia wysoka zawartość białka, tłuszczu i cukrów obecnych w liściach<br />

traw. Związki te wiąŜą chemicznie spore ilości wody. Przy panujących jesienią temperaturach<br />

ubytek wody następuje wolno, przeciągając w czasie wysychanie zielonki. W tej sytuacji zbiór<br />

siana wysokiej jakości bez uŜycia kondycjonera pokosów jest obarczony wysokim ryzykiem.<br />

Kiszenie<br />

Większe gospodarstwa mające obory powyŜej 15 krów dojnych zmieniły sposób konserwacji traw.<br />

Suszenie zastąpiono kiszeniem w belach po wcześniejszym podsuszeniu masy zielonej. Sposób ten<br />

polecany jest zarówno ze względów organizacyjnych, jak i Ŝywieniowych.<br />

Zakiszanie okazuje się mniej pracochłonne i nie stwarza wysokiego ryzyka uzyskania paszy o<br />

niskiej wartości Ŝywieniowej ze względu na krótki okres podsuszania na pokosach. W kilogramie<br />

suchej masy kiszonki znajduje się więcej energii netto potrzebnej do produkcji mleka i przyrostu<br />

masy ciała niŜ w kilogramie suchej masy siana. WyŜsza jest takŜe zawartość białka strawnego,<br />

witamin i soli mineralnych. Kiszonkę z traw moŜna podawać w ilości do 10 proc. masy ciała<br />

krowy. Co najwaŜniejsze, wprowadzenie jej do dawki Ŝywieniowej wpływa na wzrost opłacalności<br />

produkcji mleka.<br />

Termin zbioru traw przeznaczonych do zakiszenia jest identyczny jak w wypadku siana. Po<br />

skoszeniu trawy powinny schnąć, aŜ zawartość suchej masy wzrośnie do 30–40 proc. Przy<br />

słonecznej pogodzie następuje to po upływie jednej do półtorej doby. Podsuszenie eliminuje<br />

wyciekanie soku w zakiszanej zielonce i zapobiega rozwojowi pleśni. Trudno jednak uniknąć<br />

psucia się kiszonki, gdy jest ona przechowywana w belach do maja-czerwca następnego roku, ze<br />

względu na występujące wówczas temperatury. Optymalnym rozwiązaniem staje się<br />

zakonserwowanie tylko części traw w balotach. Na okres wiosny i wczesnego lata najlepiej<br />

przygotować kiszonkę w silosie przejazdowym.<br />

W silosie<br />

Kiszenie w silosie to wyjątkowo efektywny sposób konserwacji traw podczas deszczowej wiosny i<br />

zbierania ich z duŜego obszaru łąk. MoŜna bowiem wówczas nie zdąŜyć ze zbiorem w optymalnym<br />

terminie koszenia, przez co traci się wiele na jakości paszowej. RównieŜ trawy ścięte na duŜym<br />

areale tak szybko wysychają, Ŝe nie nadają się do zakiszenia, a tylko na siano. W silosie moŜna<br />

kisić powiędniętą zielonkę łąkową lub zwozić i ugniatać wilgotną. W tym ostatnim wypadku, aby<br />

zapobiec wyciekowi soku kiszonkowego, naleŜy na kaŜdą tonę zielonki dodać 65 kg suchych<br />

wysłodków buraczanych lub śruty jęczmiennej. Dodatki te podwyŜszają zawartość suchej masy i<br />

obniŜają kwasowość kiszonki. Dzięki temu krowy pobierają więcej paszy. Doświadczenia<br />

Ŝywieniowe dowodzą takŜe, Ŝe karmienie zakiszonymi wysłodkami buraczanymi z zielonką<br />

http://www.farmer.pl/druk/?id_strona=10445<br />

Strona 1 z 2<br />

2008-11-13


farmer.pl<br />

łąkową zwiększa wydajność mleczną krów o 1 l dziennie.<br />

Przy zakiszaniu przydatne są preparaty zawierające wyselekcjonowane szczepy bakterii kwasu<br />

mlekowego. Stosowanie tego typu dodatku kiszonkarskiego przynosi dobre zakonserwowanie traw<br />

i zapewnia podawanie bydłu paszy o wysokich walorach Ŝywieniowych. Wynika to z<br />

korzystniejszego składu chemicznego, niŜszej zawartości kwasu octowego, braku kwasu<br />

masłowego i niŜszej kwasowości kiszonki. Pasza taka jest wyjadana chętniej i w większej ilości, co<br />

wpływa na wyŜszą zawartość tłuszczu i białka w mleku.<br />

WaŜne siano<br />

Całkowita rezygnacja z Ŝywienia sianem jest błędem. Jego udział w dawce Ŝywieniowej u<br />

dorosłych przeŜuwaczy wpływa korzystnie na procesy fermentacyjne w Ŝwaczu i odczyn treści<br />

pokarmowej. Zapobiega równieŜ chorobom metabolicznym zwierząt. Siano jest teŜ niezbędne do<br />

łagodnego przejścia z Ŝywienia zimowego na letnie, w którego skład wchodzą zielonki. Wyjątkową<br />

rolę odgrywa w Ŝywieniu cieląt i młodzieŜy. Przyspiesza bowiem rozwój Ŝwacza, a tym samym<br />

moŜliwość rozpoczęcia podawania im innych pasz.<br />

Autor: Wojciech Konieczny<br />

http://www.farmer.pl/druk/?id_strona=10445<br />

Źródło: "Farmer" 08/2008<br />

Strona 2 z 2<br />

2008-11-13

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!