mevzubahis22.10

Sizden Gelenler
بِسْ‏ مِ‏ االلهِ‏ ارَّحْمَنِ‏ ارَّحِيم
سُ‏ بْحَانَ‏ الَّذِي أَسْ‏ ‏َى بِعَبْدِهِ‏ لَيْالً‏ مِّنَ‏ الْمَسْ‏ جِ‏ دِ‏ الْحَرَامِ‏ إِلَ‏ الْمَسْ‏ جِ‏ دِ‏ األَقْصَ‏ الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ‏ لِنُ‏ ‏ِيَهُ‏ مِنْ‏ آيَاتِنَا إِنَّهُ‏ هُوَ‏ السَّ‏ مِيعُ‏ البَصِ‏ ريُ‏
Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla
Âyetlerimizi göstermek için, kulunu geceleyin Mescid-i Haram’dan, etrafını mübarek kıldığımız Mescid-i
Aksa’ya yürüten Allah, Sübhan’dır (bütün noksanlıklardan münezzehtir). Muhakkak ki O, en iyi işiten,
en iyi görendir.
İşte belki de ömrümüzü bu ayet için feda ederiz, etmeliyiz! Düşünüyorum ve Hz. Muhammed ‘in (SAV)
ayak bastığı mukaddes mekân. İsra’ya, Miraç’a şahitlik etmiş bir Beytül Makdis aşkıyla yanarken
gidememek çok zordu. Birden Kudüs Kumbarası’nı duydum ve bu fırsatı kaçırmamalıyım dedim. Hemen
başvurdum. Kazandığımı öğrendiğim zaman istemsizce bağırıyordum. Sevinçten ne yaptığımı bilmeden.
Filistin topraklarına ilk ayak basışımda bana çok tanıdık geldi o mukaddes şehir. Kendime ve etrafımdaki
insanlara ‘Burası sanki benim memleketim.’ demeye başladım. Sonra düşündüm, gibiyi attım ve
‘Burası zaten benim gönlümün diyarı, burası bizim işgal altındaki topraklarımız.’ dedim. Bunu gerçekten
orada anlıyor insan. Filistin halkı bizi öyle bir karşılıyor ki, o kadar sıcakkanlılar ki oraya âşıkken bir
daha âşık oldum pervasızca. Çocuklar Beytül Makdis ‘te top oynayabiliyor, koşuşturabiliyor Elhamdülillah.
Aralarında bir de Ebrar vardı ki maşallah! Türkçe konuşuyorlar. Evet, gerçekten orada bizimle
Türkçe konuştular. Ama zorunda değiller, neden öğrendiler ki? Öyle bir düşündüm ve İslam âleminin
parçalanmışlığı ve Türkiye’nin Filistin’e sahip çıkması belki de her şeyi açıklıyordur. Bu da onların bize
sunduğu muhteşem bir armağan değil mi? Bu konuda bile işgalci devletin bir endişesi, korkusu var!
Türkiye burayı Türkleştirmeye çalışıyor” diyorlar. İşte bu korku yüzünden bizim Beytül Makdis’e hediyelerle
girmemize, oradaki insanlara yalnız değilsiniz biz buradayız dememize, oradaki çocuklara, ailelere
bu güveni hiç yoktan bir hediye ile sağlamamıza izin vermediler. Yıldırmaya çalışıyorlar bizi ama
nafile. Filistinlilerin bizi görünce yüzlerinde oluşan gülümsemeler var ya bir daha bir daha bir daha
gitmeliyim dedirtiyor bana.
Rabbim, benim oraya gidip en başta Peygamberimiz sonra diğer peygamberlerimizin, Hz. Ömer’in, Selahaddin
Eyyubi’nin ayak bastığı, kendilerinden bir şeyler bıraktığı, oranın havasını soluduğu ‘Mukaddes
Şehre’ gitmemde ve gitmemizde vesile olan herkesten razı olsun ve özellikle proje sahibi Gönül Abla
daha sonra Burak Derneği’nden de Rabbim razı olsun. Sakın 1 TL kumbaraya göndersem ne göndermesem
ne demeyin. Çünkü o 1 TL’ler benim gibi binlerce gencin bir umudu, o gençlerin arasında belki
de bir Selahaddin’in umududur. Allah’a hamdolsun ki ben umut ettiğim şeye kavuştum. Bundan önce
elimden geldiği kadar elimle, dilimden geldiği kadar dilimle Kudüs dediğim gibi bundan sonra da oraları
görmüş birisi olarak daha gür bir şekilde Kudüs diyeceğim Biiznillah.
…Kanım damla damla Âksa’da, Yahudi’nin olmaz.
Gözyaşın kurumaz ise gözlerim açık gider.
Ve gönlüm ölmüştür, gözyaşım kurumaz ise bu diyarda.
Diren Ey Kudüs yetişir dualarım Rahman duyar sesimizi…
Rabbim hepinizden razı olsun. Bir gün Beytül Makdis ‘te görüşmek ümidiyle…
ONUR ŞANCI
20