mevzubahis22.10

Biyografi
Abdulmetin Hoca denilince akla gelen en önemli hasleti,
Türkiye’nin bir ucunda hayır işlerinde koşturup evine gelir,
eşyalarını kıyafetlerini değiştirir ve tekrar evden
bir hayır işi yoluna revan olmak için çıkardı.
Her cemaate, her gruba hizmet ediyordu; hiçbir ayrım yapmıyordu.
Herkes de ona yakındı çünkü o, adres ayrımı yapmıyordu. Abdulmetin Hoca’nın cemaatinde,
“Bütün şarkıları onun için söylediği” ayyaş birini bulabilirdiniz. Sokakta yaşayan insanları camiye alır
ve onlara “yatılı cemaat” derdi. Bu insanlar Allah’ın izniyle ve Hoca’nın vesilesiyle
hidayete ermişlerdir. Kendisini bazen de Afrika’da bir çocuğun yüzünü yıkarken,
gittiği yerlerdeki çocukları oynatırken görürdük. O, bütün ümmeti Peygamber efendimizin
sancağı altında toplamaya çalışmıştır: Biz buna şahidiz. Türkiye’yi de karış karış gezmiş,
dünyada ulaşabildiği kadar insana da ulaşmıştır.
Halil Balkanlıoğlu, , babasının şehit olmayı çok istediğini,
“Allah’ım, ömrümün sonuna kadar insanları sana tavlayayım, cenazemle bile
insanlara vaaz edeyim” diye dua ettiğini belirtmiştir ve Allah’ın izniyle
Abdulmetin Hoca’nın cenazesi bu isteğini yerine getirir nitelikteydi.
Fatih Camii’ndeki cenazesinde gördüğümüz kalabalık her Müslümanın
isteyeceği fakat herkese nasip olamayacak bir kalabalıktı.
Her cenahtan insan, Hoca’ya hüsnü şehadette bulunmak için oradaydı.
Mesele bir kubbede hoş bir sadâ bırakmaksa, Abdulmetin Hoca’nın
bu amacı yerine getirdiğine şahidiz.
Allah-u Teala bizlere de hayır işlerinde koşarak geçen,
istikamet üzere bir ömür nasip etsin. Hocamızın mekânı cennet,
makamı âli olsun.
Abdulmetin Balkanlıoğlu
23