Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ἄγκυρα Ἐλπίδος<br />
τόν ἀναπληρώσει. Μοιραῖα οἱ ἐκλογές ἀπό πολιτικές<br />
γίνονται πολιτειακές.<br />
Τό κόμμα τῶν Φιλελευθέρων ἔχασε τίς ἐκλογές<br />
ἐξαιτίας καί τοῦ ἐκλογικοῦ συστήματος<br />
πού ἦταν πλειοψηφικό μέ εὐρεία περιφέρεια.<br />
Ὁ Βενιζέλος δέν ἐκλέχθηκε οὔτε βουλευτής.<br />
Χολωμένος ἔφυγε γιά τό Παρίσι, δηλώνοντας<br />
ὅτι παραιτεῖται ἀπό τήν πολιτική.<br />
Οἱ νέοι ἡγέτες τῆς Ἑλλάδος, ὄχι μόνο δέν διέκοψαν<br />
τήν ἐκστρατεία στή Μικρά Ἀσία, πού<br />
προεκλογικά εἶχαν ὑποσχεθεῖ στόν ἑλληνικό<br />
λαό, ἀλλά θέλοντας νά ἱκανοποιήσουν τούς<br />
συμμάχους, συνέχισαν τήν ἐκστρατεία.<br />
Στίς 5 Δεκεμβρίου 1920, ἡ μέ δημοψήφισμα<br />
ἐπιστροφή τοῦ ἐξόριστου βασιλιᾶ Κωνσταντίνου<br />
ἐπέτρεψε στούς Συμμάχους νά ἐγκαταλείψουν<br />
τήν Ἑλλάδα. Ἀγγλία καί Γαλλία εἶχαν<br />
εἰδοποιήσει τήν πρώτη μεταβενιζελική κυβέρνηση,<br />
ὅτι ἄν ξαναγύριζε ὁ γερμανόφιλος<br />
Κωνσταντίνος θά ἔπαυαν νά θεωροῦν τήν<br />
Ἑλλάδα σύμμαχη χώρα.<br />
Ὁ πρωθυπουργός Δ. Ράλλης, Ν. Στράτος,<br />
Δημ. Γούναρης μάταια προσπάθησαν νά ἐξασφαλίσουν<br />
ἐνίσχυση ἀπό τούς Συμμάχους, οἱ<br />
ὁποῖοι ἔπαιζαν διπλό καί τριπλό παιχνίδι.<br />
Δηλαδή, ἐνῶ διατηροῦσαν συμμαχική σχέση<br />
μέ τήν Ἑλλάδα καί σχέση συμφωνίας μέ τόν<br />
σουλτάνο, τό Φεβρουάριο τοῦ 1921 στή συνδιάσκεψη<br />
τοῦ Λονδίνου γιά ἐξεύρεση λύσης<br />
κάλεσαν καί τόν Κεμάλ καί ἐκπροσώπους τοῦ<br />
σουλτάνου, ἀναγνωρίζοντας ἔτσι καί ἐπίσημα<br />
τόν Κεμάλ, ὁ ὁποῖος δέν περιορίστηκε μόνο<br />
στό Σύμφωνο Φιλίας μέ τούς Σοβιετικούς.<br />
Ὑπόγραψε συμφωνίες μέ τούς Γάλλους καί τούς<br />
Ἰταλούς, μέ κύριο ὅρο νά ἀποσυρθοῦν οἱ<br />
Γάλλοι ἀπό τή ΝΑ Μικρασία (Κιλικία) καί οἱ<br />
Ἰταλοί ἀπό τή ΝΔ (περιοχή Ἀττάλειας). Φεύγοντας<br />
οἱ Γάλλοι μέ τό πρόσχημα ἐξοπλισμοῦ<br />
τῆς τουρκικῆς χωροφυλακῆς, τοῦ ἄφησαν<br />
ὅλο τόν ὁπλισμό τους. Ἐπίσης, τόν Ὀκτώβριο<br />
τοῦ 1921 ὁ Κεμάλ συνάπτει μέ τούς Γάλλους<br />
τό σύμφωνο οἰκονομικῆς συνεργασίας Φρανκλέν-Μπουγιόν,<br />
πού ἀποτέλεσε βαριά διπλωματική<br />
ἥττα γιά τήν Ἑλλάδα καί θορύβησε<br />
τούς Ἄγγλους, πού διέκριναν νά ἀπειλοῦνται<br />
τά οἰκονομικά τους συμφέροντα στήν περιοχή.<br />
Στίς 2 Μαΐου 1919, ὁ ἑλληνικός στρατός ὄχι<br />
ἀναίμακτα, ἀποβιβάστηκε στή Σμύρνη, ὕστερα<br />
ἀπό ἀπόφαση τῶν Οὐίλσον (ΗΠΑ), Κλεμανσώ<br />
(Γαλλία) καί Λόυντ Τζώρτζ (Ἀγγλία) γιά<br />
νά ἐξουδετερωθεῖ ἡ Ἰταλική ἀπειλή, ἡ ὁποία<br />
ἀπέβλεπε στήν κατάληψη τῶν δυτικῶν Μικρασιατικῶν<br />
παραλίων.<br />
Οἱ Τοῦρκοι εἶδαν τούς Ἕλληνες σάν διεκδικητές<br />
τῶν ἐδαφῶν τους καί ὄχι σάν προσπάθεια<br />
τῶν Ἑλλήνων γιά ἐξασφάλιση τῆς τάξης<br />
στήν περιοχή. Σταδιακά, οἱ Τοῦρκοι ἐθνικιστές,<br />
οἱ περιβόητοι τσέτες, ἄρχισαν τίς βαναυσότητες<br />
καί τίς διώξεις τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ<br />
στήν ἐνδοχώρα. Στήν Περγάμο, στό Ἀϊδίνιο<br />
σημειώθηκαν ἔκτροπα ἐμφανῶς σκηνοθετημένα<br />
ἀπό Ἰταλούς.<br />
Ὁ Βενιζέλος παρακολουθοῦσε ἄγρυπνα τίς<br />
ἐξελίξεις στή Μικρασία καί συνιστοῦσε ψυχραιμία<br />
στίς ἑλληνικές ἀρχές.<br />
Μέ τή συγκατάνευση τῶν Συμμάχων διόρισε<br />
Ὕπατο Ἁρμοστή Σμύρνης τόν παλιό του συνεργάτη<br />
Ἀριστείδη Στεργιάδη, ὀπαδό τῆς<br />
ἑλληνοτουρκικῆς συνυπάρξεως. Ὁ διορισμός<br />
Στεργιάδη, ἀντί νά λύσει, περιέπλεξε τό ζήτημα.<br />
Οἱ Ἕλληνες δικαιολογημένα θεώρησαν<br />
τή στάση του μεροληπτική ὑπέρ τῶν Τούρκων,<br />
μέ συνέπεια νά ἐνταθοῦν πάλι οἱ σχέσεις, καί<br />
νά σβήσει κάθε ἐλπίδα συμβιβασμοῦ μεταξύ<br />
Ἑλλήνων καί Τούρκων. Περίεργο εἶναι, ὅτι ὁ<br />
Στεργιάδης διατήρησε τή θέση του καί ὅταν<br />
ἦλθαν στήν ἐξουσία οἱ ἀντιβενιζελικοί.<br />
Μᾶλλον ἦταν πράκτορας τῶν Ἄγγλων (γιά τόν<br />
Στεργιάδη ἔχουμε ἀναφερθεῖ σέ προηγούμενη<br />
ὁμιλία μας).<br />
Ἀπό τήν ἀπόβαση τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ<br />
στή Σμύρνη (2 Μαΐου 1919) ἕως τήν ὑπογραφή<br />
τῆς Συνθήκης τῶν Σεβρῶν (28 Ἰουλίου 1920)<br />
παρῆλθαν 15 μῆνες, χωρίς νά γίνει μιά γενι-<br />
20