GAZETO ANDALUZIA 2014

16 Januaro -- Marto
Gazeto Andaluzia
traktadon kontraŭ la sklavoj. Ili ofte laboris ĉe la domo de la mastro
kiel servistoj kaj kvankam estis eble heredi la sklavojn post la morto de
la mastro, verdire ĉiuj sklavo-posedantoj liberigis ilin per testamenta
decido.
Kiel kuriozaĵo ni diru, ke en Sevilo eĉ oni organizis religian
kunfratiĝon de nigraj sklavoj por marŝadi dum Pasko. Temas pri la
ankoraŭ konata kiel “Cofradía de los Negritos” (Kunfrataro de la
Nigruletoj).
Reklamoj aperantaj sur sevilaj ĵurnaloj dum la 19-a jarcento. Ilia
celo estis la vendado de sklavinoj. Sur ili oni elstaras la kvalitojn kiel
servistinojn de ambaŭ virinoj.
Tamen post la 18-a jarcento la afero pri la sklaveco ŝanĝiĝis.
Oni ne transportis jam pliajn sklavojn en Eŭropon, sed rekte en
Amerikon pere de britaj, francaj kaj nederlandaj ŝipoj. La celo estis
laborigi ilin en la agrikulturaj plantejoj en Nordameriko kaj Brazilo.
Tiuj kiuj ankoraŭ venis en Andaluzio akompanis siajn mastrojn, kiam
ili revenis el Ameriko, ĉefe el la insulo Kubo. La sklavecon en
Hispanio oni malpermesis definitive en la jaro 1837, tamen ĝi daŭriĝis
en la insulo Portoriko ĝis 1873 kaj en Kubo ĝis 1880.
Kial, do, la idaro de tiuj eksaj sklavoj koncentriĝis en Onubo
kaj pli konkrete en la vilaĝo Gibraleón? Nu, du teorioj ekzistas por
respondi tiun demandon kaj eble ambaŭ estas pravaj. Oni diras, ke
preskaŭ ĉiuj afrika sklavoj eniris en Hispanion tra la onuba provinco,