Ewa Kassala, "Semiramida"

More documents

Recommendations

Info

Wyglądał, jakby sam był zdziwiony słowami, którewłaśnie wypowiedział.– Nie słyszę, co powiedziałeś, generale – roześmiałasię, nie wierząc w deklarację.– Ożenię się z tobą! – tym razem zagrzmiał tak donośniei wyraźnie, że słyszeli go nawet żołnierze stojącyznacznie dalej. – Ożenię się z tą kobietą! – zawołałna cały głos, zwracając się w stronę wojska.– Kiedy? – Wiedziała, że powinna kuć żelazo, pókigorące.– Tak szybko, jak będzie gotowa twoja suknia ślubna.A rozkażę ją szyć jeszcze dzisiaj.Czuła, że mówi prawdę. Kobiety zawsze wiedzą,kiedy męskie intencje są szczere.– Semiramida – szepnęła mu do ucha. – Mam naimię Semiramida.– To znaczy „najwyższe niebo”. – Dotknął jej dłoni.Simmas patrzył zza krzaków. Stał, jakby coś wstrzymywałogo przed nawet najmniejszym ruchem. Wiatrwiał w jego stronę, słyszał więc prawie każde słowo wypowiadaneprzez Semiramidę i Onnesa. I zastanawiałsię, jak i kiedy to się stało, że jego przybrana córka miaław sobie tyle odwagi, i kto sprawił, że z takim przekonaniemprzedstawiła się jako córka Atargatis. Zawszestarał się wychowywać ją tak, by niczego i nikogo sięnie bała, ale może także bogini miała w tej jej niezwykłejdzielności jakiś swój udział? Zastanawiał się i kolejnyjuż raz w ostatnim czasie podał w wątpliwość swojąniewiarę w istnienie tych, którzy, gdyby tylko mieli takikaprys, mogli mieć wpływ na losy człowieka.Teraz przed Simmasem stała ta, którą wychował.Ta, która wkrótce miała stać się żoną najważniejszegogenerała w królestwie. Patrzył na nią i kręcił głową– 18 –
z niedowierzaniem. Nie wiedział, kiedy minęły lata odczasu, kiedy pierwszy raz wziął w ramiona bezbronnemaleństwo. Tak, jego mała dziewczynka była już dorosła.I wyglądało na to, że właśnie zaczynała wchodzićw wielki świat.***Semiramida zrobiła wrażenie na królu Ninusie.– Ta dziewczyna powinna należeć do mnie! Gdzieją znalazłeś?– Panie, to kwiat z twojego królestwa. Stąd, z wybrzeżaAsyrii. – Generał wolał uznać słowa władcy zapochwałę swojego wyboru niż usłyszeć groźbę, którąz sobą niosły. – A tak w zasadzie, to owo zjawisko niejest kwiatem, ale czymś znacznie bardziej wartościowym.– To znaczy?– Jest córką bogini Atargatis.– Ciekawe… – Król cenił poczucie humoru generała,ale tym razem czuł, że jego słowa to nie żart. – Wyjaśniszmi to?Wytężył słuch. Przypomniał sobie jedną z przepowiednikapłanek. Dotyczyła roli, jaką miała odegraćw jego życiu córka bogini.– Spotkałem ją tu nieopodal, kiedy właśnie wychodziłaz wody. Do końca swoich dni nie zapomnętego widoku… – Oczy generała zaszły lekką mgłą.– Od razu wiedziałem, że musi być moja.– Naprawdę aż tak cię poruszyła, że chcesz się żenić?Pięknych kobiet jest bez liku. Ta jest, owszem,niebrzydka, nie przeczę, ale chyba żeby ją posiąść, niemusisz jej poślubić? Pochodzi z zamożnego rodu?– 19 –
Page 3: SemiRamidA
Page 6 and 7: RedakcjaMaria KaniaProjekt okładki
Page 9 and 10: PrologOkoło 800 r. p.n.e. Wybrzeż
Page 11 and 12: je nad brzegiem, aby znalazca je pr
Page 13 and 14: - Kiedyś żył mądry król. Nazyw
Page 15 and 16: na nią kapłanki modliły się. Pr
Page 17 and 18: sela. Wieczorem, w czasie uroczysto
Page 19: Roześmiał się. Od początku mia
Page 23 and 24: - Królu, twojej prośby - nawet je
Page 25 and 26: było wjechać przez jedną z ośmi
Page 27 and 28: ślała, że może nie jest w zwyk
Page 29 and 30: najwyraźniej uznał, że ten spos
Page 31 and 32: Zacisnęła pięści.- Pójdziesz t
Page 33 and 34: Dopóki żyła, zajmowała tam najw
Page 35 and 36: Miał już swoje lata - dochodził
Page 37 and 38: nie dotykał jej intymnych miejsc,
Page 39 and 40: Może jad żmii? Kto to wie… Musi
Page 41 and 42: wiedziała, że chce i musi przetrw
Page 43: ła. Był pewny, że znała się na

Ewa Kassala, "Semiramida"

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?