typiko_2021

ΤΥΠΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ 

ΕΤΟΥΣ 2021 

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

Κατηρτίσθη 

ὑπό τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου 

τοῦ Οἰκουµενικοῦ Θρόνου 

Γεωργίου Λαδουκάκη

ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ 

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2021 

Ἰνδικτιών ιδ΄ 

Ἡλίου κύκλοι 25 

Σελήνης κύκλοι 5 

Σελήνης θεμέλιον 28 

Κρεῳφαγίας ἡμέραι 73 

Τά Ἅγια Θεοφάνεια ἡμέρᾳ Τετάρτῃ 

Τό Τριῴδιον ἄρχεται Φεβρουαρίου 21 

(Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν δ΄) 

Ἡ Ἀπόκρεως Μαρτίου 7 

Ὁ Εὐαγγελισμός τῇ Πέμπτῃ τῆς Β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν 

Νομικόν Φάσκα Μαΐου 1 

Λατίνων Πάσχα Ἀπριλίου 4 

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ Μαΐου 2 

Ἡ Ἀνάληψις Ἰουνίου 10 

Ἡ Πεντηκοστή Ἰουνίου 20 

Ἡ Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων Ἰουνίου 27 

Ἡ Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἡμέρα 1 

Ἡ Μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἡμέρᾳ Τρίτῃ 

Ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἡμέρᾳ Τρίτῃ 

Ἡ Παραμονή τῶν Χριστουγέννων ἡμέρᾳ Παρασκευῇ

ΚΑΝΟΝΙΟΝ 

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2021 

ΚΑΘΟΡΙΖΟΝ ΤΟΝ ΗΧΟΝ, ΤΟ ΕΩΘΙΝΟΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑΣ 

ΠΕΡΙΚΟΠΑΣ ΕΚΑΣΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ 

MHNOΛ. 

IANOYAPIOΣ 

3 

10 

17 

24 

31 

EYAΓΓEΛION 

Κυριακή πρό τῶν Φώτων 

Κυριακή μετά τά Φῶτα 

Κυριακή ΙΒ΄ Λουκᾶ (τῶν Δέκα Λεπρῶν) 

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ (τοῦ Τυφλοῦ) 

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκᾶ (τοῦ Ζακχαίου) 

AΠOΣTOΛOΣ 

Κυριακή πρό τῶν Φώτων 

Κυριακή μετά τά Φῶτα 

Τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου 

Κυριακή ΛΑ΄, Περίοδος Δ΄ 

Κυριακή ΛΒ΄, Περίοδος Δ΄ 

HXOΣ 

πλ. α΄ 

πλ. β 

βαρύς 

πλ. δ΄ 

α΄ 

EΩΘINON 

Η΄ 

Θ΄ 

Ι΄ 

ΙΑ΄ 

Α΄ 

ΦEBPOYAPIOΣ 

7 

14 

21 

28 

Κυριακή ΙΣΤ΄ Ματθαίου (τῶν Ταλάντων) 

Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου (τῆς Χαναναίας) 

Κυριακή ΙΣΤ΄ Λουκᾶ (Τελώνου καί Φαρισαίου) 

Κυριακή ΙΖ΄ Λουκᾶ (τοῦ Ἀσώτου) 

Κυριακή ΙΣΤ΄, Περίοδος Β΄ 

Κυριακή ΙΖ΄, Περίοδος Β΄ 

Κυριακή ΛΓ΄, Περίοδος Δ΄ 

Κυριακή ΛΔ΄, Περίοδος Ε΄ 

β΄ 

γ΄ 

δ΄ 

πλ. α΄ 

Β 

Γ΄ 

Δ΄ 

Ε΄ 

MAPTIOΣ 

7 

14 

21 

28 

Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω 

Κυριακή τῆς Τυροφάγου 

Κυριακή Α΄ τῶν Νηστειῶν (τῆς Ὀρθοδοξίας) 

Κυριακή Β΄ τῶν Νηστειῶν 

Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω 

Κυριακή τῆς Τυροφάγου 

Κυριακή Α΄ τῶν Νηστειῶν (τῆς Ὀρθοδοξίας) 

Κυριακή Β΄ τῶν Νηστειῶν 

πλ. β΄ 

βαρύς 

πλ. δ΄ 

α΄ 

ΣΤ΄ 

Ζ΄ 

Η΄ 

Θ΄ 

AΠPIΛIOΣ 

4 

11 

18 

25 

Κυριακή Γ΄ τῶν Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως) 

Κυριακή Δ΄ τῶν Νηστειῶν 

Κυριακή Ε΄ τῶν Νηστειῶν 

Κυριακή ΣΤ΄ τῶν Βαΐων 

Κυριακή Γ΄ τῶν Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως) 

Κυριακή Δ΄ τῶν Νηστειῶν 

Κυριακή Ε΄ τῶν Νηστειῶν 

Κυριακή ΣΤ΄ τῶν Βαΐων 

β΄ 

γ΄ 

δ΄ 

— 

I΄ 

ΙΑ΄ 

Α΄ 

Ὄρθρου 

MAΪOΣ 

2 

9 

16 

23 

30 

Κυριακή Α΄ τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 

Κυριακή Β΄ τοῦ Θωμᾶ 

Κυριακή Γ΄ τῶν Μυροφόρων 

Κυριακή Δ΄ τοῦ Παραλύτου 

Κυριακή Ε΄ τῆς Σαμαρείτιδος 

Κυριακή Α΄ τοῦ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 

Κυριακή Β΄ τοῦ Θωμᾶ 

Κυριακή Γ΄ τῶν Μυροφόρων 

Κυριακή Δ΄ τοῦ Παραλύτου 

Κυριακή Ε΄ τῆς Σαμαρείτιδος 

— 

— 

β΄ 

γ΄ 

δ΄ 

Β΄ 

Α΄ 

Δ΄ 

Ε΄ 

Ζ΄ 

IOYNIOΣ 

6 

13 

20 

27 

Κυριακή ΣΤ΄ τοῦ Τυφλοῦ 

Κυριακή Ζ΄ τῶν Ἁγ. Πατ. τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου 

Κυριακή Η΄ τῆς Πεντηκοστῆς 

Κυριακή Α΄ Ματθαίου (τῶν Ἁγίων Πάντων) 

Κυριακή ΣΤ΄ τοῦ Τυφλοῦ 

Κυριακή Ζ΄ τῶν Ἁγ. Πατ. τῆς Α΄ Οἰκ. Συνόδου 

Κυριακή Η΄ τῆς Πεντηκοστῆς 

Κυριακή Α΄, Περίοδος Α΄ 

πλ. α΄ 

πλ. β΄ 

— 

πλ. δ΄ 

Η΄ 

Ι΄ 

Ὄρθρου 

Α΄ 

IOYΛIOΣ 

4 

11 

18 

25 

Κυριακή Β΄ Ματθαίου 

Κυριακή Γ΄ Ματθαίου 

Κυριακή τῶν Ἁγ. Πατέρων 

τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου 

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου 

Κυριακή Β΄, Περίοδος Α΄ 

Τῆς Ἁγίας Εὐφημίας 

Κυριακή τῶν Ἁγ. Πατέρων 

τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου 

Τῆς ¨Ἁγίας Ἄννης 

α΄ 

β΄ 

γ΄ 

δ΄ 

Β΄ 

Γ΄ 

Δ΄ 

Ε΄

MHNOΛ. 

EYAΓΓEΛION 

1 Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου 

8 Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου 

15 Τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 

22 Κυριακή Θ΄ Ματθαίου 

29 Τοῦ Προδρόμου 

AYΓOYΣTOΣ 

AΠOΣTOΛOΣ 

Κυριακή ΣΤ΄, Περίοδος Α΄ 

Κυριακή Ζ΄, Περίοδος Α΄ 

Τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου 

Κυριακή Θ΄, Περίοδος Α΄ 

Τοῦ Προδρόμου 

HXOΣ 

πλ. α΄ 

πλ. β΄ 

βαρύς 

πλ. δ΄ 

α΄ 

EΩΘINON 

ΣΤ΄ 

Ζ΄ 

Ὄρθρου 

Θ΄ 

Ι΄ 

ΣEΠTEMBPIOΣ 

5 

12 

19 

26 

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου 

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως 

Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν 

Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου 

Κυριακή ΙΑ΄, Περίοδος Β΄ 

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως 

Κυριακή μετά τήν Ὕψωσιν 

Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου 

β΄ 

γ΄ 

δ΄ 

πλ. α΄ 

ΙΑ΄ 

Α΄ 

Β΄ 

Γ΄ 

OKTΩBPIOΣ 

3 

10 

17 

24 

31 

Κυριακή Β΄ Λουκᾶ 

Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ 

Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ τῶν Ἁγίων 

Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμ. Συνόδου 

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ 

Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ 

Κυριακή ΙΕ΄, Περίοδος Β΄ 

Κυριακή ΙΣΤ΄, Περίοδος Β΄ 

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων 

τῆς Ζ΄ Οἰκουμ. Συνόδου 

Κυριακή ΙΗ΄, Περίοδος Γ΄ 

Κυριακή ΙΘ΄, Περίοδος Γ΄ 

πλ. β΄ 

βαρύς 

πλ. δ΄ 

α΄ 

β΄ 

Δ΄ 

Ε΄ 

ΣΤ΄ 

Ζ΄ 

Η΄ 

NOEMBPIOΣ 

7 

14 

21 

28 

Κυριακή Ζ΄ Λουκᾶ 

Κυριακή Η΄ Λουκᾶ 

Τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου 

Κυριακή ΙΓ΄ Λουκᾶ 

Κυριακή Κ΄, Περίοδος Γ΄ 

Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου 

Τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου 

Κυριακή ΚΓ΄, Περίοδος Γ΄ 

γ΄ 

δ΄ 

πλ. α΄ 

πλ. β΄ 

Θ΄ 

Ι΄ 

Ὄρθρου 

Α΄ 

ΔEKEMBPIOΣ 

5 

12 

19 

26 

Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ 

Κυριακή ΙΑ΄ Λουκᾶ 

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως 

Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν 

Τοῦ Ἁγίου Σάββα 

Τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος 

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως 

Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν 

βαρύς 

πλ. δ΄ 

α΄ 

β΄ 

Β΄ 

Γ΄ 

Δ΄ 

Ε΄ 

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, Σεπτέμβριος 2020 

ΕΚ ΤΗΣ ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ 

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΜΗΝ 

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 

1. 

Ἔχων ἡμέρας τριάκοντα καί μίαν. 

Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας 10 καί ἡ νύξ ὥρας 14. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ - 

ΣΤΟΥ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου 

Και σαρείας τῆς Καππαδοκίας καί τῆς μητρός αὐτοῦ, Ἁγίας Ἐμμελείας. 

Πατριαρχική καί Συνοδική Χοροστασία. 

Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...». 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 1 

Ὁ Πατριάρχης κατέρχεται μετά τῶν Κληρικῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς εἰς 

τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν. Εἰς τόν Νάρθηκα περιβάλλεται μανδύαν καί 

λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου. Προχωρεῖ πρός 

τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» 

καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Λαμβάνουσι καιρόν ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος μετά τοῦ 

Δευτερεύοντος καί τοῦ Τριτεύον τος καί εἶτα οἱ λοιποί Ἱερεῖς τῆς Πατριαρχικῆς 

1 

Τά ἐντός πλαισίου κείμενα ἀφοροῦν τήν ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τηρουμένην 

τάξιν. Ἐφεξῆς οἱ μή ἐνδιαφερόμενοι δι’ αὐτήν, δέον ὅπως παρακολουθοῦν τό ἐκτός πλαισίου 

κείμενον πρός ἄμεσον ἐξυπηρέτησιν αὐτῶν.

10 

MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021 

1. 

Αὐλῆς. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...», προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἐξ - 

έρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες 

σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ λαμβάνουσι τάς ἐν τῷ Ναῷ θέσεις αὐτῶν. 

Κατά τήν ἀπόλυσιν ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί 

τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐξέρχονται κατά σειράν 

ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχον ται εἰς τόν Πατριαρχικόν Οἶκον. 

Προοιμιακός – Ψαλτήριον. 

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄. 

Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ... – Οὐκ 

ἐπῃσχύνθη...», τό πρῶτον δίς καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὁ 

ἐπωνύμως κληθείς τῆς βασιλείας... – Ἱεραρχίας στολαῖς ἠγλαϊσμένος... – Ὁ οὐ - 

ρανίαις συνών χοροστασίαις...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Σοφίας ἐραστής...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Ὤ θεία καί ἱερά... – Πάντων τῶν 

Ἁγίων... – Τῶν ὄντων ἐκμελετήσας...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 

τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου 

σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει 

κρίσιν». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὁ τήν χάριν τῶν θαυμάτων...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος...». 

Τρισάγιον. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς 

Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ σαρκί περιτμηθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν 

σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Χριστόν 

εἰσοικισάμενος...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς. Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

Ἑξάψαλμος. 

Εἰς τό· «Θεός Κύριος...». 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί Θεοτοκίων, 

ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς καί τά μετά τόν Πολυέλεον Καθίσματα τοῦ Ἁγίου μετά τοῦ 

Θεοτοκίου αὐτῶν. 

Ἀναϐαθμοί: Τό α΄ Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...». 

Προκείμενον: «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν».

1. 


Στίχος: «Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τήν 

οἰκουμένην». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχό με νος...» 

(Ἰω. ι΄ 1-9), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἱεράρχου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε, λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δό - 

ξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Σοῦ τήν φωνήν...» μετά στίχου· 

«Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί 

νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

Ἀπό γ΄ ᾨδῆς· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἐξανοίξας τό στόμα...». 2.– Δόξα· «Πᾶσαν 

ἤρδευσας...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...». 

Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς· 

Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἁγίου. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. 

Καταϐασίαι: Διπλαῖ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει θαλάσ σης...» 2 . 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς 

Ἑορτῆς καί τοῦ Ἁγίου, ὡς ἑξῆς: 

1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 

«Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα...». 

2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν κατά τόν Νόμον σαρκί περιτμηθέντα. 


3. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν τῇ ὀγδόῃ περιτομήν λαβόντα. 

«Ὑπερβάς τούς ὅρους Χριστός...». 

4. Σήμερον ὁ Δεσπότης σαρκί περιετμήθη καί Ἰησοῦς ἐκλήθη. 

«Δεῦτε τοῦ Δεσπότου τά ἔνδοξα...». 

5. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν Ἱεράρχαις Βασίλειον τόν Μέγαν. 

«Τοῦ Ἀρχιποίμενος ὡς πρόβατον...». 

6. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ Καισαρείας Βασίλειον τόν Μέγαν. 

«Τό τῆς Ἐκκλησίας πανίερον...». 

7. Δόξα· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καί ἀδιαιρέτου Θεότητος τό κράτος. 

«Τῆς τῶν Ἀποστόλων...». 

11 

2 

Αἱ διπλαῖ Καταβασίαι ψάλλονται κατά τόν ἀκόλουθον τρόπον: 

ᾨδὴα΄. πεζή, δεξιός, ἰαμβική, ἀριστερός 

» γ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» δ΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός 

» ε΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» ς΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός 

» ζ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» η΄. » ἀριστερός, » δεξιός, καί 

» θ΄. » δεξιός » ἀριστερός.

12 


1. 

8. Καί νῦν· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. 

«Ὁ τά ὑπερῷα ἐν ὕδασι...». 

Καταϐασία α΄: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 

«Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». 

Καταϐασία β΄: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. 

«Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». 

Εἰς τό πρῶτον Ἐξαποστειλάριον προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου 

ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Φιλοσοφίας ἔρωτι...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν 

σάρκα περιτέμνε ται...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους δ΄. 

Αἶνοι: 1.– Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῆς Ἑορτῆς· «Φέρει περιτομήν ἐν σαρκί...» καί 

2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Θέσει υἱός Θεοῦ γεγονώς... – Ἔνδον 

ἐπουρανίου Ναοῦ... – Ὅλως ἱερωμένος Θεῷ...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ...». 

Δοξολογία: Μεγάλη. 

«Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς. 

«Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ. 

Ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. 

Διηγήσασθε πάντα τά θαυμάσια αὐτοῦ. 

Εἴπατε τῷ Θεῷ· ὡς φοβερά τά ἔργα σου. 

Δόξα...Καί νῦν...». 

ΕΙΣ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ 

Ἀντίφωνον α΄. 

Ἦχος β΄. 

Ἀντίφωνον β΄. 

Ἦχος ὁ αὐτός. 

«Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί 

καί ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ. 

ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, 

ᾄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ. 

Ἐκ Σιών ἡ εὐπρέπεια τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ. 

Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῆ, 

πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν. 

Δόξα...Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...». 

«Ταῖς πρεσβείαις 

τῆς Θεοτόκου, 

Σῶτερ, 

σῶσον ἡμᾶς». 

«Σῶσον ἡμᾶς, 

Υἱέ Θεοῦ, 

ὁ σαρκί 

περιτμηθείς, 

ψάλλοντάς σοι, 

Ἀλληλούια».


13 

1. 

Ἀντίφωνον γ΄. 

Ἦχος α΄. 

«Τά ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τόν αἰῶνα ᾄσομαι. 

Ἀπαγγελῶ τήν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στόματί μου. 

Ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν». 

Εἴσοδος. 

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ σαρκί περιτμηθείς...». 

Μετά τήν Εἴσοδον. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν 

τήν γῆν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...» (τό ἐπισφραγιστικόν τῶν Μεσ - 

ῳδίων Καθισμάτων). 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλα γω γῶν...» (Κολ. β΄ 8-12). 

Εὐαγγέλιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέστρεψαν οἱ Ποιμένες...» (Λουκ. β΄ 20-21. 40-52). 

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἐπί σοί χαίρει...». 

Εἰς τά Δίπτυχα: Τό Μεγαλυνάριον· 


«Τόν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, μύστην τοῦ Δεσπότου, τόν φωστῆρα τόν φαεινόν, 

τόν ἐκ Καισαρείας καί Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τόν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν». 

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλούια». 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Εἰς τό· «Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν» ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην 

καί τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐξέρχονται 

κατά σειράν ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχονται εἰς τόν Πατριαρχικόν 

Οἶκον. 

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Ὁ θυσίαν αἰνέσεως...». 

Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ. 

Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται κατά τήν 

ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἔτους, κατά τήν 

ἑξῆς τάξιν: 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ 

ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 

Ὁ Διάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα...». 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». 

Ὁ Χορός: Ἀμήν. 

«Μορφήν 

ἀναλλοιώτως 

ἀνθρωπίνην...».

14 


1. 

Τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. 

Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ὤν κατ’ οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε 

Κύριε· καί Νόμον ἐκπληρῶν περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως 

παύσῃ τά σκιώδη καί περιέλῃς τό κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ 

σῇ· δόξα τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου· δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ, Λόγε, συγκαταβάσει σου. 

Εἶτα τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.Ἦχος α΄. 

Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τόν λόγον σου· δι’ οὗ 

θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τήν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τά τῶν ἀνθρώπων ἤθη 

κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, πάτερ ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι 

ἡμῖν τό μέγα ἔλεος. 

Εἶτα τό Κοντάκιον τῆς Ἰνδίκτου. Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς. 

Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐνι - 

αύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρῳ Οἰκτί ρμον, πάντας τούς 

λατρεύοντάς σοι τῷ μόνῳ Δεσπότῃ καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό 

ἔτος χορήγησον. 

Εἶτα δέ στίχους τῆς Δοξολογίας· 

«Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς...». 

Ὁ Διάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον...», τρίς (εἰς ἑκάστην δέησιν). 

Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα, ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν...». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους καί πάσης Ἀρχῆς καί ἐξουσίας ἐν 

αὐτῷ, τοῦ κατά ξηράν, θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν Στρατοῦ καί ὑπέρ τοῦ 

Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἐπιπλέον συνεργῆσαι καί κατευοδῶσαι αὐτούς ἐν πᾶσιν». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί και ρῶν 

εἰρηνικῶν καί ὑπέρ τοῦ εὐλογηθῆναι τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν...». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον» (μ΄ χῦμα, ὡς εἴθισται καί ἠπίως). 

«Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν φωνῆς τῆς δεήσεως 

ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. 

Ὁ Διάκονος: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», ἅπαξ. 

Ὁ Ἱερεύς τήν Εὐχήν ταύτην: 

Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καί 

ἀτελεύτητος καί ἐπέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε καί ὑπάρ χων, ὁ πάσης ἐκτός με - 

ταβολῆς τε τῶν ὄντων καί ἀλλοιώσεως, ὁ τόν πάντα χρόνον τόν τε γεγονότα, τόν τε ὄντα 

καί τόν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτόν 

εἰσελθεῖν· αὐτός, πανάγαθε Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι 

εὐλόγησον· ὄμβρους εἰρηνικούς πρός καρποφορίαν τῇ γῇ δώρησαι· τούς ἀέρας ὑγιεινούς 

καί εὐκράτους ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι κατασκεύασον· δός ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ 

βεβαίᾳ τόν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ

1. 

2. 


φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας. Τήν ἁγίαν ἡμῶν 

Ἐκκλησίαν καλῶς διαφύλαξον· τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος τῇ δυνάμει σου κραταίωσον· τούς 

Ἄρχοντας ἡμῶν καί τόν Στρατόν τῇ κραταιᾷ σου χειρί στερέωσον καί κράτυνον. Τήν νεότητα 

παιδαγώγησον, τό γῆρας περικράτησον, τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε, τούς πεπλανημένους 

ἐπανάγαγε καί σύν αψον τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ. Ἐλθέτω δή ἐφ’ ἡμᾶς ἡ 

βα σιλεία σου, βασιλεία πάν των τῶν αἰώ νων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης καί εἰρήνης 

καί ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὑμνεῖν σε καί δοξάζειν τόν ἐν Τριάδι 

ἄναρχον καί αἰώνιον Θεόν εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 

Εἶτα ἡ Ἀπόλυσις. 

Τῇ αὐτῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 

Τῷ ἑσπέρας τῆς σήμερον καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς καί Δευτέρας, μετά τό· 

«Νῦν ἀπολύεις...», ψάλλονται τά διά τό Ἀπόδειπνον Τριῴδια ἤ Διῴδια ἤ καί πλήρεις 

Κανόνες, μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ 

Εἱρμός αὐτῆς. 

Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...», τρίς. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῶν Φώτων. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Σιλϐέστρου, Πάπα 

Ρώ μης, καί Κοσμᾶ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Ἱεροσολυμίτου. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. 

Τῷ Σαϐϐάτῳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Προεόρτιον 

Ἀπολυτίκιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Ἐν 

τοῖς ῥείθροις σήμερον...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Καθίσματα: Τά Προεόρτια τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). 

Κανόνες: 1.– Ὁ Προεόρτιος· «Τῷ τήν ἄβατον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Υἱοθετήθης ἐν χάριτι 

Σίλβεστρε...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς 

τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τόν φόβον σου, Κύριε...». 

Αἴτησις. 

Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...». 

Τό Προεόρτιον Κοντάκιον (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ποταμός εὐσεβείας ἀναδειχθείς...» καί 2.– 

Δόξα, Kαί νῦν, τό Προεόρτιον· «Ἀόρατε Θεέ...». 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τήν δέησιν ἐκχεῶ πρός Κύριον...». 


15

16 


2. 

Ἐκφώνησις: «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς...». 

Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Προεόρτια. 


Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Νικηταί τυράννου...». 

Ἡ Τιμιωτέρα. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Κυρίως Θεοτόκον...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 


Ἐκφώνησις: «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...». 

Ἐξαποστειλάρια: Τά δύο Προεόρτια· «Φωνή βοῶντος ἤχησε...» καί· «Πῶς ῥεῖθρά 

σε ποτάμια...». 


Αἶνοι: Τά 4 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Αἱ Ἀγγελικαί... – Στόμασιν ἁγνοῖς... – 

Μέγα καί φρικτόν... – Ἄνθος ἐκ Δαυΐδ...». 

Δόξα: Προσόμοιον αὐτῶν· «Τρέμει τῇ χειρί...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Προσόμοιον· «Ἅπασα ἡ γῆ...». 

«Σοί δόξα πρέπει...». 

Δοξολογία: (Χῦμα). 

Πληρωτικά. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Φαιδροτέρα ἡλίου... – Ἑτοιμάζου, 

Ἰορδάνη... – Ἀγαλλιάσθω ἡ ἔρημος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 

τελευταῖα. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἰωάννη Βαπτιστά...». 

«Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...». 


Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 

Ἐκτενής. 

Ἀπόλυσις. 


Ἀντίφωνα: Τά καθ’ ἡμέραν 3 . 



«Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυρίῳ 

καί ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε. 

Τοῦ ἀναγγέλλειν τό πρωΐ τό ἔλεός σου 

καί τήν ἀλήθειάν σου κατά νύκτα. 

Ὅτι εὐθύς Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν καί 

οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ. 




Σῶτερ, 


3 

Τά Ἀντίφωνα ψάλλονται ἐν πάσαις ταῖς καθημεριναῖς Θ. Λειτουρ γίαις ἐφ’ ὅσον τό Τυπικόν 

δέν προβλέπει ἑτέραν διάταξιν. (Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 31 § 37 Προθεωρίας καί σελ. 46 § 3).

2. 

3. 




«Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν 

ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος 

δύναμιν καί περιεζώσατο. 

Καί γάρ ἐστερέωσε τήν οἰκουμένην, 

ἥτις οὐ σαλευθήσεται. 

Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, 

εἰς μακρότητα ἡμερῶν. 




«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, 

ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν. 

Προφθάσωμεν τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐν 

ἐξομολογήσει καί ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν 

αὐτῷ· ὅτι Θεός μέγας, Κύριος καί 

Βασιλεύς μέγας ἐπί πᾶσαν τήν γῆν. 

Ὅτι ἐν τῇ χειρί αὐτοῦ τά πέρατα τῆς γῆς, 

καί τά ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ εἰσιν· ὅτι 

αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα καί αὐτός 

ἐποίησεν αὐτήν καί τήν ξηράν 

αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν». 


«Πρεσβείαις 

τῶν ἁγίων σου, 

σῶσον ἡμᾶς, 

Κύριε». 



ὁ ἐν ἁγίοις 

θαυμαστός, 


Ἀλληλούια». 

Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...». 


Ἀπόστολος: Σαββάτου πρό τῶν Φώτων· «Οἱ καλῶς διακονήσαντες...» (Α΄ Τιμ. γ΄ 13- 

16, δ΄ 1-5), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί 

ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι. – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραγίνεται Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής...» (Ματθ. γ΄ 1-6), ζήτει 

ἀμφότερα εἰς τό τέλος τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω...». 

«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ. 


Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς 5ης Ἰανουαρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, 

ψάλλονται αἱ Καταβασίαι· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί Κοντάκιον· «Ἐν τοῖς 

ῥείθροις σήμερον...». 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Μαλαχίου Προφήτου καί Γορδίου Μάρτυρος. 

17

18 


3. Ἦχος πλ. α΄ Ἑωθινόν Η΄ . 

Τῷ Σαϐϐάτῳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 

Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά. 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 


Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄. 

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Διά τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ... – Ὁ τήν 

ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἑσπερινήν 

προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας 

ἐνηχοῦντο...» καί 3.– Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Προεόρτια 

ᾄσματα... – Ὁ Χριστός ἀναδείκνυται... – Ποταμόν τῆς εἰρήνης σε...», τό πρῶτον 

δίς, ζήτει ταῦτα εἰς τά Ἑσπέρια τῇ 2ᾳ Ἰανουαρίου. 

Δόξα: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ἔρχεται πρός Ἰορδάνην...», ζήτει καί τοῦτο εἰς 

τά Ἑσπέρια τῇ 2ᾳ Ἰανουαρίου. 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆ ρα...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... 

– Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ἰωάννη Βαπτιστά...», ζήτει τοῦτο 

ὡσαύτως εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῇ 2ᾳ Ἰανουαρίου. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 

Τῇ Κυριακῇ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά Τριαδικά· 

«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Προεόρτιον Ἀπολυτίκιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβου λών...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· 

«Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» 4 καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. 

4 

Ἡ ἀρχαία τῆς Ἐκκλησίας τάξις ἀπαιτεῖ ὅπως τό α΄ Θεοτοκίον τῶν Ἀπολυτικίων τοῦ ἤχου 

– ἐάν τοῦτο δέν ἐψάλη τῷ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἤ εἰς τό· «Θεός Κύριος...» τῆς Κυριακῆς – 

ψάληται ὡς ἐπισφραγιστικόν τῶν Καθισμάτων τῆς α΄ Στιχολογίας. Πρβλ. Κυριακή τῶν Μυροφόρων, 

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος, Κυριακή τῶν Πατέρων κτλ.


19 

3. 

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. 

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 

2.– Ὁ Προεόρτιος τῆς ἡμέρας· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί 



Τό Προεόρτιον Κοντάκιον (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τό Προεόρτιον· «Ἀόρατε Θεέ...», ἅπαξ, ζήτει τοῦτο τῇ 2ᾳ 

Ἰανουαρίου. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τὰ Ἀναστάσιμα. 


Καταϐασίαι: «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον ψυχή μου... – Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». 

«Ἅγιος Κύριος...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...» καί 2.– Τό 

Προ εόρτιον· «Πῶς ῥεῖθρά σε ποτάμια...», ζήτει τοῦτο ὡσαύτως τῇ 2ᾳ Ἰα νουαρίου. 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄. 

Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου... – Κύριε, 

τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον... – Κύριε, ὥσπερ 

ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Αἱ Ἀγγελικαί... – Στόμασιν 

ἁγνοῖς... – Μέγα καί φρικτόν... – Ἄνθος ἐκ Δαυΐδ...», μετά στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα: α΄.– «Διά τοῦτο μνησθήσομαί σου ἐκ γῆς Ἰορδάνου καί Ἑρμωνιείμ, 

ἀπό ὄρους μικροῦ». β΄.– «Εἴδοσάν σε ὕδατα ὁ Θεός, εἴδοσάν σε ὕδατα καί 

ἐφοβήθησαν», ζήτει ταῦτα εἰς τούς Αἴνους τῇ 2ᾳ Ἰανουαρίου. 

Δόξα: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Τά τῆς Μαρίας δάκρυα...». 

Καί νῦν: «Ὑπερευλογημένη...». 


«Σήμερον σωτηρία...». 


Ἀντίφωνα: Τῶν Κυριακῶν 5 . (Ψάλλονται καί εἰς μνήμας ἑορταζομένων Ἁγίων). 

5 

Ἐφ’ ὅσον δέν ψάλλονται πλέον κατά τάς Κυριακάς καί τάς μνήμας τῶν Ἁγίων τά Τυπικά 

καί οἱ Μακαρισμοί, διά νά ὑπάρξῃ δέ ὁμοιόμορφος ἐκτέλεσις τῶν Ἀντιφώνων τῆς Θ. Λειτουργίας 

(Πρβλ. Ἀντίφωνα Πάσχα, Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν καί καθημερινῶν 

Λειτουργιῶν) δέον ὅπως τῶν ἤδη ψαλλομένων· «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...», «Σῶσον 

ἡμᾶς...» καί τοῦ Ἀπολυτικίου νά προτάσσονται καί στίχοι ψαλμικοί ἐρανισθέντες ἐκ τῶν 

ἀντιστοίχων Ψαλμῶν 91, 92 καί 94 κατά τήν ἀρχαίαν τάξιν.

20 


3. 

4. 















Δόξα... Καί νῦν...Ὁ Μονογενής Υἱός...». 








Σῶτερ, 


(Διά τάς Κυριακάς) 

«Σῶσον ἡμᾶς... 

ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 

(Διά τάς μνήμας τῶν Ἁγίων) 


ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». 




ἐξομολογήσει καί ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν αὐτῷ. 


Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 


Τό Ἀναστάσιμον 

Ἀπολυτίκιον 

ἤ τοῦ Ἁγίου. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τό Προεόρτιον· 

«Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων· «Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι...» (Β΄ Τιμ. δ΄ 

5-8). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων· «Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ...» 

(Μᾶρκ. α΄ 1-8), ζήτει ἀμφότερα εἰς τό τέλος τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. 


Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...». 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Προεόρτια τῶν Φώτων. Σύναξις τῶν Ἁγίων Ο΄ Ἀποστόλων καί τοῦ 

Ὁ σίου Θεοκτίστου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ.

4. 

5. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – Οἱ 

οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τό Προεόρτιον· «Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε...» (Ἰω. α΄ 18-28), ζήτει 

τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ τῆς Διακαινησίμου). 

ΤΡΙΤΗ: Προεόρτια τῶν Φώτων. Θεοπέμπτου καί Θεωνᾶ τῶν Μαρτύρων. Τῆς 

Ὁ σίας Συγκλητικῆς καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, τοῦ ἐν Ἀκρίτᾳ. 



Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», ψάλλεται ὁ διά τό Ἀπόδειπνον προορισμένος Προεόρτιος 

Κανών· «Κύματι θαλάσσης... – Κύριε Θεέ μου...». Εἰς τό τέλος ἐπανα - 

λαμβάνεται ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς· «Μή ἐποδύρεσθε μάτην...». 

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπεστρέφετό ποτε...», τρίς. 

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 

Μετά τό· «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...», τό Τρισάγιον, τό Προεόρτιον Ἀπολυτίκιον· 

«Ἀπεστρέφετό ποτε...», ἡ Ἐκτενής, γίνεται τελεία Ἀπόλυσις καί εὐθύς ἡ Ἀ- 

κο λουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν. 

ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΩΡΑΙ 

Ὥρα Α΄. 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». «Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». «Βασιλεῦ 

οὐράνιε...». 


Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σοῦ ἐστιν...». 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄. «Δόξα, Καί νῦν...». «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» 

καί οἱ Ψαλμοί τῆς Α΄ Ὥρας. Δόξα· «Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Τί σε καλέσωμεν, 

ὦ Κεχαριτωμένη...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον τῶν ὑδάτων... – Ὡς ἄνθρωπος 

ἐν ποταμῷ...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 

Δόξα, Καί νῦν: «Πρός τήν φωνήν τοῦ βοῶντος...». 

Ἡ Προφητεία: «Εὐφράνθητι ἔρημος...» (Ἠσ. λε΄ 1-10). 

Ἀπόστολος: «Ὡς δέ ἐπλήρου ὁ Ἰωάννης τόν δρόμον...» (Πράξ. ιγ΄ 25-33). 

Εὐαγγέλιον: «Παραγίνεται ὁ Ἰωάννης...» (Ματθ. γ΄ 1-6). 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Τά διαβήματά μου κατεύθυνον...». 


Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παντί 

καιρῷ...». «Κύριε, ἐλέησον...», τρίς. «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν 

ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...» καί ἡ Εὐχή· «Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν...» 

καί ἄρχεται ἐν συνεχείᾳ ἡ Γ΄ Ὥρα. 

21

22 


5. 

Ὥρα Γ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Γ΄ Ὥρας. Δόξα· 

«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Ἡ τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ... – Ἡ 

Τριάς ὁ Θεός ἡμῶν...» (ἄρχεται ὁ β΄ Χορός). 

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος 6 φέρων τόν μέλανα Μανδύαν 

καί κρατῶν κατζίον ἐξέρχεται τῆς Βορείου Πύλης, προπορευομένου λαμπαδούχου 

καί θυμιᾷ ἀπό τοῦ πρό τῆς Ὡραίας Πύλης χώρου τόν Θρόνον τρίς, ἀνά τρίς τάς 

τέσσερας εἰκόνας τοῦ Τέμπλου, τήν Δυτικήν Πύλην, εἶτα τόν Θρόνον τρίς, τούς 

Χορούς, σχῆμα εἰς τόν Θρόνον καί ἐν συνεχείᾳ, ὡς συνήθως, τόν λαόν· κατά τήν 

ἐπιστροφήν τρίς τόν Θρόνον, τό τέμπλον καί εἰσέρχεται διά τῆς Νοτίου Πύλης εἰς 

τό Ἱερόν Βῆμα. 

Δόξα, Καί νῦν: «Ἐρχόμενος μετά σαρκός...». 

Ἡ Προφητεία: «Λούσασθε καί καθαροί γίνεσθε...» (Ἠσ. α΄ 16-20). 

Ἀπόστολος: «Ἐγένετο ἐν τῷ τόν Ἀπολλώ εἶναι...» (Πράξ. ιθ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: «Ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου...» (Μᾶρκ. α΄ 1-8). 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Κύριος ὁ Θεός εὐλογητός...». 


Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...» κτλ. ὡς καί ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Δέσποτα Θεέ...» καί ἄρχεται ἡ ΣΤ΄ Ὥρα. 

Ὥρα ΣΤ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς ΣΤ΄ Ὥρας. Δόξα· 

«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤῥησίαν...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Ἰδιόμελα· «Τάδε λέγει Κύριος... – Σήμερον ἡ ψαλμική προφητεία...» 

(ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Δευτερεύων 7 φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί 

κρατῶν κατζίον θυμιᾷ, ὡς καί ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος κατά τήν Γ΄ Ὥραν. 

Δόξα, Καί νῦν: «Τί ἀναχαιτίζεις σου τά ὕδατα...». 

Ἡ Προφητεία: «Ἀντλήσατε ὕδωρ μετ’ εὐφροσύνης...» (Ἠσ. ιβ΄ 3-6). 

Ἀπόστολος: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν...» (Ῥωμ. ς΄ 3-11). 

Εὐαγγέλιον: «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς...» (Μᾶρκ. α΄ 9-11). 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Ταχύ προκαταλαβέτωσαν...». 


Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥεῖθροις σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

6 

Ἤ ὁ ἑκασταχοῦ Ἱερεύς ἤ Διάκονος. 

7 

Πρβλ. ὑποσημ. 4.


23 

5. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν δυνάμεων...» καί ἄρχεται ἡ Θ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Θ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Θ΄ Ὥρας. Δόξα· 

«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Ἰδιόμελον· «Θάμβος ἦν κατιδεῖν...». 

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων ὁ Τριτεύων 8 φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί 

κρατῶν κατζίον θυμιᾷ, ὡς καί οἱ ἄλλοι Διάκονοι. 

Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό ἕτερον Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ὅτε πρός αὐ τόν...», τό τέλος 

τοῦ ὁποίου· «... σύν Πατρί καί Ἁγίῳ Πνεύματι», ψάλλει ὁ β΄ Χορός. 

Ὁ α΄ Χορός: Δόξα. 

Ὁ β΄ Χορός: Καί νῦν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ· 

Κανονάρχης: Στάς εἰς τό μέσον τοῦ Ναοῦ καί βλέπων πρός ἀνατολάς, ἀναγινώσκει 

εὐλαβῶς καί κατά τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό Ἰδιόμελον· «Τήν χεῖρά σου τήν 

ἁψαμένην...», τρίς καί συνεχίζει· «Μεθ’ ἧς καί δακτύλῳ αὐτόν...», μέχρι τοῦ· 

«Καί δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τό δέ· «Ἐπισφραγίζων 

τόν ὕμνον...», ἅπαξ. 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τοῦτο δίχορον κατά στίχον. Μεθ’ ὅ· 

Ἡ Προφητεία: «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου...» (Ἠσ. μθ΄ 8-15). 

Ἀπόστολος: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...» (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7). 

Εὐαγγέλιον: «Ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ...» (Λουκ. γ΄ 1-18). 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Μή δή παραδῴης ἡμᾶς...». 


Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ...» καί ἡ μικρά 


Ο ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 

ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 

«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...». 

Προοιμιακός – Εἰρηνικά. 


Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡ μῶν... – Τοῦ Λυτρωτοῦ 

ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖ θρα... – Σῶσαι βουλόμενος...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέκλινας κάραν τῷ Προδρόμῳ ...». 

Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...» καί· 

Εὐθύς· 

8 

Ὡσαύτως.

24 


5. 

1.– Τό Α΄ Ἀνάγνωσμα 9 · «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός...», ἐν τέλει τοῦ ὁποίου· 

Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Ἐπεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ...». 

Ὁ Ἀναγνώστης: Τούς στίχους, εἰς ἕκαστον τῶν ὁποίων· 

Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ ψάλλουσι τό τέλος τοῦ Τροπαρίου· «Ἵνα φωτίσῃ τούς ἐν 

σκότει...». 

Πληρωθέντων δέ τῶν στίχων· 

Ὁ α΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

2.– Τό Ε΄ Ἀνάγνωσμα· «Εἶπεν Ἠλίας τῷ Ἐλισσαιέ...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Ἁμαρτωλοῖς καί τελώναις...». 


Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ ψάλλουσι τό τέλος τοῦ Τροπαρίου· «Ποῦ γάρ εἶχε τό φῶς σου 

λάμψαι...». 


Ὁ β΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

3.– Τό ΣΤ΄ Ἀνάγνωσμα· «Παρεγένετο Νεεμάν...». 

Εὐθύς· 


Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...». 


Ἀπόστολος: «Ἐλεύθερος ὤν ἐκ πάντων...» (Α΄ Κορ. θ΄ 19-27). 





«Εἴδομεν τό φῶς...». 


Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ 

Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν καί τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...», οἱ Χοροί ψάλλουν τά 

Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ διάταξιν. 

(Ἡ εὐχή· «Τριάς Ὑπερούσιε...» δέν ἀναγινώσκεται κατά τήν τέλεσιν τοῦ σημερινοῦ Μεγάλου 

Ἁγιασμοῦ, ἀλλά μόνον τήν κυριώνυμον ἡμέραν. Σήμερον ἀρχόμεθα ἀπό τοῦ· «Μέγας 

εἶ, Κύριε...»). Μετά τήν Ἐκφώνησιν τῆς κεφαλοκλισίας· «Σύ γάρ εἶ ὁ ἁγιασμός τῶν 

ψυχῶν...», ὁ ἱερεύς βαπτίζει τρίς τόν Τίμιον Σταυρόν, κρατῶν αὐτόν ὄρθιον κατάγει ἐν τῷ 

ἡγιασμένῳ ὕδατι καί ἀνάγει, ψάλλων τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, 

9 

Πρό τῶν Ἀναγνωσμάτων ἐκφωνεῖται ἁπλῶς· «Ἑσπέρας» καί οὐχί· «Ἑσπέρας· Προκείμενον», 

καθόσον οὐδέν Προκείμενον προηγεῖται τῶν Ἀναγνωσμάτων τῆς παρούσης Ἑορτῆς. 

Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τόν Μ. Ἑσπερινόν, τοῦ Μ. Σαββάτου καί τῶν Χριστουγέννων.

5. 

6. 


Κύριε...» καί οἱ Χοροί ἐπαναλαμβά νουσι αὐτό ἀνά μίαν. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἱερεύς ραντίζει τόν 

Ναόν καί τόν Λαόν μέ τό ἡγιασμένον ὕδωρ, ψάλλων τό Κοντάκιον· «Ἐπε φάνης σήμερον...», 

μετά προσέρχεται ὁ λαός, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί τήν Δεξιάν τοῦ Ἱερέως, ὁ 

ὁποῖος ραντίζει ἕνα ἕκαστον διά τῆς «ἁγιαστούρας» τοῦ β΄ Χοροῦ ψάλλοντος τό Ἰδιόμελον· 

«Ἀνυμνήσωμεν οἱ πιστοί...». Εἶτα ὁ Ἱερεύς· «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν–Εὐλογία Κυ ρίου...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν 


Ἐν τῇ τραπέζῃ νηστείᾳ. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ 

ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. 

Πατριαρχική καί Συνοδική Θ. Λειτουργία. 

Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ 

ἀναβαλλόμενος φῶς...» κτλ. (ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν) καί τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν 

Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ· «Ἐν Ἰορδάνῃ ποταμῷ...», κτλ. (ἐπίσης ἄνευ τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων, καθ’ ὅ μή ψαλέντα χθές), μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...», τρίς. 

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 

ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 


Προκείμενον: «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». 

Στίχος: «Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ, Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά 

ὀπίσω;». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπό Ναζαρέτ...» (Μᾶρκ. α΄ 9- 

11). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Τά σύμπαντα σήμερον...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό 

Ἰδιόμελον· «Θεός Λόγος ἐπεφάνη ἐν σαρκί...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί· «Στείβει θαλάσσης...» 

μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 

Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ὑπακοή: «Ὅτε τῇ ἐπιφανείᾳ σου...» (χῦμα). 

Ἀφ’ ς΄ ᾨδῆς· 

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς. 


25

26 


6. 

Καταϐασίαι: Οἱ Εἱρμοί ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει 

θαλάσσης...» (ἴδε ὑποσημ. 2). 


Ἑορτῆς, ὡς ἑξῆς: 



2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν Ἰορδάνῃ ἐλθόντα βαπτισθῆναι. 

«Δαυΐδ, πάρεσο Πνεύματι...». 

3. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ὑπό Προδρόμου τό βάπτισμα λαβόντα. 

«Ὁ Ἠσαΐας λούσασθε...». 

4. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς πατρῴας φωνῆς μαρτυρηθέντα. 

«Συντηρώμεθα χάριτι, πιστοί καί σφραγῖδι...». 

5. Σήμερον ὁ Δεσπότης, κλίνει τόν αὐχένα χειρί τῇ τοῦ Προδρόμου. 

«Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου σου θαυμάτων...». 

6. Σήμερον Ἰωάννης, βαπτίζει τόν Δεσπότην ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου. 



«Ἴδμεν τά Μωσεῖ τῇ βάτῳ δεδειγμένα...». 


«Χρίεις τελειῶν τήν βρότειον οὐσίαν...». 





Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...», τρίς. 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους ς΄. 

Αἶνοι: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – Σύ ἐν 

Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς... – Ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Νάματα Ἰορδάνεια...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ Χριστός...», μέχρι τοῦ· «ἡμεῖς δέ, οἱ φωτισθέντες, 

βοῶμεν». 

Δοξολογία: Καί εὐθύς ὁ α΄ Χορός ἄ ρ χεται τῆς Μεγάλης Δοξολογίας ἀπό τοῦ τελευταίου 

στίχου τοῦ Ἰδιομέλου· «Δόξα τῷ φανέντι Θεῷ καί ἐπί γῆς ὀφθέντι καί 

φω τίσαντι τόν κόσμον». 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ 10 

Μετά τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...» τῆς Μεγάλης Δοξολογίας, οἱ Χοροί ψάλ- 

10 

Τό ΤΜΕ, 6 Ἰαν. Περίπτωσις Δ΄, § 3, σελ. 143, τό Μηναῖον καί ὅλα τά παλαιά Τυπικά 

ὁρίζουν τόν Μ. Ἁγιασμόν τῆς σήμερον εἰς τό τέλος τῆς Μ. Δοξολογίας, ἀλλά κατά σχετικήν 

πρόβλεψιν τοῦ ΤΜΕ, σελ. 143, ὑποσημ. 4, εἰς πλείστους Ναούς τελεῖται εἰς τό τέλος τῆς Θ. 

Λειτουργίας, διά νά μή γίνεται ἀταξία καί πρός καλλιτέραν ἐξυπηρέτησιν τῶν πιστῶν.

6. 


λουν τά Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός ὡς χθές. Ἀναγινώσκονται 

ἅπασαι αἱ εὐχαί, Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...», μετά προσέρχεται 

ὁ λαός, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί τήν Δεξιάν τοῦ Ἱερέως, ὁ ὁποῖος ραν τίζει 

ἕνα ἕκαστον διά τῆς· «ἁγιαστούρας», τοῦ α΄ Χοροῦ ψάλλοντος τό Τροπάριον τῆς η΄ 

ᾨδῆς τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς· «Τριάδος ἡ φανέρωσις...». 

Εἰς τό τέλος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ ὁ β΄ Χορός ψάλλει τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου...» καί ἄρχεται ἡ Θεία Λειτουργία. 

27 


ΕΝ Τῌ ΑΓΙᾼ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ 

Μετά τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...», τῆς Μεγάλης Δοξολογίας οἱ Χοροί 

ψάλλουν τά Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Εἰς τό μέσον 

τοῦ Δοξαστικοῦ (εἰς τό· «εἴδοσάν σε ὕδατα καί ἐφοβήθησαν...») κατέρχεται 

τοῦ Θρόνου ὁ Πατριάρχης καί ἵσταται ἔμπροσθεν τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγιασμοῦ. 

Συμπληρωθέντος τοῦ Δοξαστικοῦ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἀναγινώσκει τάς Προφητείας 

τοῦ Μ. Ἁγιασμοῦ καί οἱ λοιποί Διάκονοι ἐναλλάξ τό· «Σοφία· πρόσχωμεν». Εἶτα ὁ 

Α΄ Δομέστικος τόν Ἀπόστολον. Ὁ Ἀριστερός Χορός· «Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλ - 

ληλούια». Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Σοφία· ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου...». 

Ὁ Πατριάρχης· «Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ Δεξιός Χορός· «Καί τῷ Πνεύματί σου». Ὁ Πατριάρχης· 

«Ἐκ τοῦ κατά Μᾶρκον Ἁγίου Εὐαγγελίου τό Ἀνάγνωσμα». Ὁ Δευτερεύων· 

«Πρόσχωμεν». Ὁ Ἀριστερός Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· 

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς...». Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, 

δόξα σοι». Καί εὐθύς ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος τήν Μ. Συναπτήν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ. 

Ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει μυστικῶς τήν εὐχήν· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ μονογενής 

Υἱός...». Πληρωθείσης ὑπό τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου τῆς Μεγάλης Συναπτῆς, ὁ Πατριάρχης 

ἐκφώνως ἀναγινώσκει τάς εὐχάς· «Τριάς ὑπερούσιε...». «Μέγας εἶ, 

Κύριε...». Ὁ Πατριάρχης· «Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Τάς κεφαλάς ἡμῶν 

τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν». Ὁ Πατριάρχης μυστικῶς τήν εὐχήν· «Κλῖνον, Κύριε, τό οὖς 

σου...» καί τήν ἐκφώνησιν· «Σύ γάρ εἶ ὁ ἁγιασμός...». Εἶτα λαμβάνει τόν Σταυρόν 

καί τήν· «ἁγιαστούραν» καί τά βαπτίζει καί εἰς τά τρία δοχεῖα ψάλλων τό· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...». καί ἀνά μίαν οἱ Χοροί. Μετά ταῦτα ὁ Πατριάρχης ραντίζει τόν Ναόν 

καί τόν λαόν διά τοῦ Ἁγιασμοῦ ψάλλων τό Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...». 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Πατριάρχης εὐλογεῖ διά τοῦ Σταυροῦ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων 

τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». Ἀνέρχεται ἐν συνεχείᾳ εἰς τήν α΄ βαθμί δα τοῦ 

Θρόνου. 

Τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Τριάδος ἡ φανέρωσις, ἐν Ἰορδάνῃ γέγονεν...» 

(η΄ ᾨδή), κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων των οἱ συλλειτουργοῦντες Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς 

καί ἁγιάζονται ὑπό τοῦ Πατριάρχου, ἐν συνεχείᾳ οἱ ἱερουργοῦντες Κληρικοί, οἱ 

λοιποί Κληρικοί τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, οἱ Ὀφφικιάλιοι καί οἱ Χοροί. 

Εἰς τό τέλος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ ὁ Ἀριστερός Χορός ψάλλει τό Ἀπολυτίκιον· 

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου...» καί ἄρχεται ἡ Θεία Λειτουργία.

28 


6. 





«Ἐν ἐξόδῳ Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, 

οἴκου Ἰακώβ ἐκ λαοῦ βαρβάρου. 

Ἐγεννήθη Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ. 

Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν· 

ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω. 

Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες καί σύ 

Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω; 




Σῶτερ, 




«Ἠγάπησα, ὅτι εἰσακούσεται Κύριος 

τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου. 

Ὅτι ἔκλινε τό οὖς αὐτοῦ ἐμοί καί ἐν ταῖς 

ἡμέραις μου ἐπικαλέσομαι. 

Περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, κίνδυνοι 

ᾅδου εὕροσάν με. 

Ἐλεήμων ὁ Κύριος καί δίκαιος, 

καί ὁ Θεός ἡμῶν ἐλεεῖ. 




ὁ ἐν Ἰορδάνῃ 

ὑπό Ἰωάννου 

βαπτισθείς, 





«Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, 

ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῦ. 

Εἰπάτω δή οἶκος Ἰσραήλ, ὅτι ἀγαθός, 


Εἰπάτω δή οἶκος Ἀαρών, ὅτι ἀγαθός, 


Εἰπάτωσαν δή πάντες οἱ φοβούμενοι τόν 

Κύριον, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα 

τό ἔλεος αὐτοῦ». 


«Ἐν Ἰορδάνῃ 

βαπτιζομένου σου, 

Κύριε...». 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Θεός Κύριος καί 

ἐπέφανεν ἡμῖν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθείς, 

ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἐπεφάνης σήμερον...».

6. 

7. 


Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...». 

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ...» (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπό τῆς Γαλιλαίας...» (Ματθ. γ΄ 13-17). 

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσ σα...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις. Ἀλληλούια». 

«Ἐν Ἰορδάνῃ...» κτλ. 


Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις εἰς πάντα. 

ΠΕΜΠΤΗ: Ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βα πτι - 

στοῦ Ἰωάννου. 

Ἀπολυτίκιον: «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 

Κοντάκιον: «Ἐπεφάνης σήμερον...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». 

Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 


Προοιμιακός. 


Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡμῶν... – Τοῦ 

Λυτρωτοῦ ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Προδρόμου· «Πανεύφημε Πρόδρομε Χριστοῦ... – Ὑψόθεν προσέβλεψας 

σοφέ... – Ῥωσθείς θείᾳ χάριτι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἔνσαρκε λύχνε...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θεός Λόγος ἐπεφάνη...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ...», 

μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Ὡς εἶδέ σε, Δέσποτα... – 

Δεῦρο δή μοι σήμερον... – Ἥλιον ῥυπτόμενον...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη 

εἰς τά ὀπίσω». β΄.– «Τί σοι ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ, Ἰορδάνη, ὅτι 

ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ὡς τοῦ Πνεύματος ἐραστής...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε μιμησώμεθα...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Μνήμη 

Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 



29

30 


7. 

Τῇ Πέμπτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορ - 

δάνῃ...» 11 . 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἑσπερινοῦ. 

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. 


Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Βαπτιζόμενον, τῷ τῶν πα θῶν μου κλύδωνι...» μετά στίχου· «Βαπτιστά τοῦ 

Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμ - 

φότεροι εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ μέγας ὑετός...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἑκών προῆλθεν ἐπί γῆς...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Προδρόμου. 


Καταϐασίαι: Αἱ ἰαμβικαί· «Στείβει θαλάσσης...». 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς 

μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Προδρόμου μετά στίχου· «Βαπτιστά 

τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

ἀμφότεροι εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπὲρ νοῦν...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Προφήτην σε προέφησε...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». 


Αἶνοι: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ Φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – 

Σύ ἐν Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς ἐπεφάνη... – Ὁ περιβάλλων τόν οὐ ρα - 

νόν...», τό πρῶτον δίς. 

11 

Κατ’ ἀντιστοιχίαν πρός τήν τυπικήν διάταξιν τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου (26 Δεκεμβρίου) 

καί εἰς τήν προκειμένην Σύναξιν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, εἰς τό τέλος τοῦ Με σο - 

νυκτικοῦ καί εἰς τό τέλος τοῦ Ὄρθρου πρέπει νά ψαλῇ τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...» ἀντί τοῦ· «Μνήμη δικαίου...», ὡς ἀντιφατικῶς ὁρίζει τό ΤΜΕ. 

Πρβλ. 25 Δεκ. §10 6 Ἰαν. § 6 καί 

Δεκ. 19 Ἰαν. § 15 

Ἐπί πλέον δέ διά τήν 25ην Δεκεμβρίου. Πρβλ. καί § § 28, 38, 42.

7. 

8. 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἄγγελος ἐκ στειρωτικῶν ὠδίνων...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ Χριστός...». 


«Ἐν Ἰορδάνῃ...» 12 . 


Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τῆς Ἑορτῆς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Μνήμη Δικαίου 

μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ 13 . 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνης σήμερον...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐγένετο, ἐν τῷ τόν Ἀπολλώ εἶναι...» (Πράξ. ιθ΄ 1-8), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. – Εἰσάκουσον, ὁ 

Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Παρασκευῇ ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Βλέπει ὁ Ἰωάννης τόν Ἰησοῦν...» (Ἰω. α΄ 29-34). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ 

νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον...». 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γεωργίου τοῦ Χοζεϐίτου, τῆς Ὁσίας 

Μητρός ἡμῶν Δομνίκης. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀττικοῦ καί Κύρου, 

Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν...» (Ῥωμ. ς΄ 3-11), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν. – Ὁ Κύριος 

ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί», ζήτει τοῦτον τῷ Μεγάλῳ Σαββάτῳ. 

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί οἱ μαθηταί αὐτοῦ...» (Ἰω. γ΄ 22- 

33), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ τῆς Διακαινησίμου. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς. Ἀπόλυσις· «Ὁ ἐν 

Ἰορδάνῃ...» καί Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...». Μέχρι τῆς 13ης Ἰανουαρίου: Ἐν 

τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί· 

«Στείβει θαλάσσης...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τῆς ἡμέρας 

ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Στείβει θαλάσσης...». Ἡ Τιμιωτέρα. 

Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». Εἰς τό Ἐξαιρέτως· 

«Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

31 

12 

Ἴδε προηγουμένην ὑποσημείωσιν 11. 

13 

Εἰς τό ΤΜΕ, εἰς τήν διατύπωσιν τῆς σημερινῆς Ἀκολουθίας (§ 7, σελ. 146) δέν ἀνα γράφεται 

τό τοῦ Ναοῦ Ἀπολυτίκιον, τοῦτο ὅμως προβλέπεται εἰς τήν Προθεωρίαν (§ 39, σελ. 33).

9. ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Μετά τά Φῶτα. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου. 

10. 

32 





Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὁ μάρτυς σου, 

Κύριε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Σαββάτου μετά τά Φῶτα· «Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ...» (Ἐφεσ. ς΄ 10- 

17), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί ἀγαλ - 

λιᾶσθε, δίκαιοι. – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ 

κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀνήχθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν ἔρημον...» (Ματθ. δ΄ 1-11), ζήτει 

τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου. 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι...». 

«Εἴδομεν τό φῶς...», κτλ. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου, Ἐ - 

πισκόπου Νύσσης, καί Δομετιανοῦ, Ἐπισκόπου Μελιτινῆς. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Θ΄. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Δόξα· «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε...». 







Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Νίκην ἔχων, Χριστέ... – Σήμερον ὁ 

Χριστός... – Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ 

Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Διά παντός εὐλογοῦν τες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει 

σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡμῶν... 

– Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα... – Σῶσαι βουλόμενος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, πληρῶσαι βουλόμενος...», ζήτει τοῦτο εἰς 

τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας.


33 

10. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ 

Ἀλ φάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... 

– Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ κτίσις φωτίζεται...», 

ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 


σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί τῶν 

Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιφανέντος σου...» καί· «Ἰορδάνη 

ποταμέ...». 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Ὁ β΄ τῆς Ἑορτῆς· «Στείβει θαλάσσης...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 14 μετά 




Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» ἅπαξ, (τό μετά τόν Πολυέλεον). 




Καταϐασίαι: «Στείβει θαλάσσης...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...» κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». 


14 

Εἰς τό ΤΜΕ, εἰς τήν διατύπωσιν τῆς σημερινῆς Ἀκολουθίας (§ 7, σελ. 146) δέν ἀνα γράφεται 

τό τοῦ Ναοῦ Ἀπολυτίκιον, τοῦτο ὅμως προβλέπεται εἰς τήν Προθεωρίαν (§ 39, σελ. 33).

34 


10. 

11. 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...» καί 2.– 

Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε... – Ἡ ταφή σου, Δέσποτα... 

– Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά 

Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ Φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – Σύ ἐν 

Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡ 

θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». β΄.– «Τί σοί ἐστι, 

θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;». 

Δόξα: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Ὡς ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων...». 





Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ 

ὑπό Ἰωάννου...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τά Φῶτα· «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις...» (Ἐφεσ. δ΄ 

7-13), μετά τοῦ Προκειμένου· «Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεος ἐφ’ ἡμᾶς – Ἀγαλλιᾶσθε, 

δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ», ζήτει τοῦτον μετά τήν 11ην Ἰανουαρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη...» (Ματθ. δ΄ 12- 

17), ζήτει τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ Κοινοϐιάρχου. Τοῦ Ἁγίου 

Νεομάρτυρος Νικηφόρου, τοῦ ἐκ Κριτσᾶς. 


ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 17-23), ζήτει 

τοῦτο τῇ Παρασκευῇ β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Καταϐασίαι: «Στείβει θαλάσσης...».

11. 

12. 

13. 

14. 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων 

σου ῥοαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί ἀνταποδώσωμεν 

τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ 


Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς ἀπό τοῦ Ἰορδάνου...» (Λουκ. 

δ΄ 1-15), ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 


Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον...». 



ΤΡΙΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Τατιανῆς. Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Βασιλείου 

καί Ἰωάννου. 

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Κατελθών ὁ Παῦλος εἰς Καισάρειαν...» (Πράξ. ιη΄ 22- 

28), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – 

Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Τετάρτῃ ς΄ ἑβδομάδος 

τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ἐζήτουν οἱ Ἰουδαῖοι...» (Ἰω. ι΄ 39-42), ζήτει τοῦτο τῇ 

12ῃ Ἰανουαρίου. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἑρμύλου καί Στρατονίκου. Τῆς Ὑπεραγίας 

Θεοτόκου τῆς Μεσοπαντητίσσης. 

Κατ’ αὐτήν συμψάλλεται καί ἡ Ἀκολουθία τῶν ἐν Σινᾷ καί Ραϊθῷ 

ἀναιρεθέντων Ἁγίων Ἀββάδων καθ’ ὅτι ἡ μνήμη των συμπίπτει 

μέ τήν Ἀπόδοσιν τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. 

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν...» (Γαλ. γ΄ 23-29, δ΄ 1-5), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε 

τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτήρί μου. – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν 

τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Διδάσκοντος τοῦ Ἰησοῦ τόν λαόν...» (Λουκ. κ΄ 1-8), 

ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΠΕΜΠΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σινᾷ καί Ραϊθῷ ἀναι - 

35

36 


14. 

15. 

16. 

ρεθέντων Ὁσίων Ἀϐϐάδων. Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Πλάτωνος, Ἐπισκό που 

Ταλλίνης καί πάσης Ἐσθονίας καί τῶν σύν αὐτῷ Πρεσϐυτέρων Μιχαήλ καί Νικολάου. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξαι - 

ρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά 

τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ 

Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ. Μετά τήν γ΄ ᾨδήν, 

ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» 

καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. 







Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Ἔφη Πέτρος πρός τόν λαόν...» (Πράξ. β΄ 38-43), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς, ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ τῆς Διακαινησίμου. 



Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...». 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Παύλου τοῦ Θηϐαίου καί Ἰωάννου 

τοῦ Καλυϐίτου. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ὁσίων· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν», 

ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Μή φοβοῦ, τό μικρόν ποίμνιον...» (Λουκ. ιβ΄ 32-40), ζήτει 

τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 9ης Φεβρουαρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, 

Καταβασίαι· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» καί Κοντάκιον· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἡ προσκύνησις τῆς τιμίας Ἁλύσεως τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου. 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Κατ’ ἐκεῖνον τόν καιρόν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης...» (Πράξ. 

ιβ΄ 1-11), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. 

– Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ δ΄ ἑβδομάδος 

τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. κα΄ 15-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.

MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021 37 

17. ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (τῶν Δέκα Λεπρῶν). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου 

τοῦ Μεγάλου. Ἀντωνίου τοῦ νέου τοῦ ἐν τῇ Σκήτῃ τῆς Βερροίας ἀσκήσαν τος 

καί Γεωργίου Νεομάρτυρος τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις. 

Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ι΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Τήν Ῥώμην μή λιπών...». 

Κοντάκιον: «Τόν Κορυφαῖον καί πρῶτον...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Σταυρόν 

ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· 

«Κἄν συνελήφθης... – Δαυϊτικήν προφητείαν... – Κατῆλθες ἐν τῷ ᾅδῃ...» καί 3.– 

Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὁ φωτισθείς ταῖς τοῦ Πνεύματος... – Ὁ 

τῶν δαιμόνων τά τόξα... – Ὁ χαρισμάτων ἐνθέων... – Ὁ καθαρός τήν ψυχήν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τό κατ’ εἰκόνα τηρήσας...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Μήτηρ μέν ἐγνώσθης...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνέστης ἐκ τοῦ τάφου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών... – Φοβερός 

ὤφθης, Κύριε...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τῶν Μοναστῶν τά πλήθη...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ὁσίου· «Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ 

αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἄνοιξόν μου τό στό μα...», τά διά τήν 

Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ὁσίου· «Ἀσκητικόν γυμνάσιον...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, 

Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄ ξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ 

Ὁσίου· «Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Ὡς 

τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν καί τά μετά τόν Πολυέλεον Καθίσματα τοῦ Ὁσίου, μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν.

38 


17. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Νεύσει σου πρός γεώδη...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ἀθανασίας καί ζωῆς λαβόμενος...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ 

Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι 

εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ὁσίου (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ὡς πανάμωμος Νύμφη...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Ἀναστάσιμα. 


Καταϐασίαι: «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... ἐπί τῆς θαλάσσης 

τῆς Τιβεριάδος...» κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Ἐν σώματι διατελῶν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐλπίς τοῦ κόσμου 

ἀγαθή...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἀνέστη Χριστός ἐκ νεκρῶν... – Ἀνάστασιν 

Χριστοῦ θεασάμενοι... – Χριστοῦ τήν ἀνάστασιν... – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ 

Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ Ἀντώνιε... 

– Ὅσιε Πάτερ Ἀντώνιε... – Πίστει συνελθόντες πάντες σε... – Πάτερ Πατέρων 

Ἀντώνιε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄. – «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ 

θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν 

ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». 

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...». 





«Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21), μετά

17. 

18. 

19. 

20. 


τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί ἀνταποδώσωμεν 

τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον 

τῇ 6ῃ Δεκεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τῶν Δέκα Λεπρῶν)· «Εἰσερχομένου 

τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην...» (Λουκ. ιζ΄ 12-19). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχῶν 

Ἀλεξανδρείας. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Ἔργοις λάμψαντες ὀρθοδοξίας...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19). 





ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡ μῶν Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, καί Μακαρίου 

τοῦ Ἀλεξανδρέως. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μάρκου, Ἐπισκόπου Ἐφέσου, 

τοῦ Εὐγενικοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μακαρίου, Ἱεροδιακόνου τοῦ 

Καλογερᾶ, τοῦ Πατμίου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ. – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν», 


Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Κυριακῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία 

τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ...» (Ματθ. κβ΄ 2-14). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡ μῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου. Τοῦ Ἁγίου 

Ἱερομάρτυρος Ἰωάννου. 




39

40 


20. 

21. 

22. 

23. 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Εὐφραίνου, ἔρημος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6- 

15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ. – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ 

ᾆσμα καινόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 17-23), ζήτει 

τοῦτο τῇ 17ῃ Ἰανουαρίου. 





ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Νεοφύτου, Ἁγνῆς, Πατρόκλου, Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ καί Εὐγενίου 

τοῦ ἐκ Τραπεζοῦντος. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι...» (Φιλιπ. α΄ 12-20), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί ἀνταπο - 

δώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 

Τετάρτῃ ιθ΄ ἑβδομάδος τῶν Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πᾶς ὅς ἄν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοί...» (Λουκ. ιβ΄ 8-12), ζήτει τοῦτο 

τῇ 6ῃ Νοεμβρίου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τιμοθέου καί τοῦ Ὁσιομάρτυρος 

Ἀναστασίου τοῦ Πέρσου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, τοῦ Ἡγιασμένου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Τέκνον Τιμόθεε, χάριν ἔχω...» (Β΄ Τιμ. α΄ 3-9), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 22ᾳ Ἰανουαρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοί...» (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27- 

30), ζήτει τοῦτο τῇ Κυριακῇ α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κλήμεντος, Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Ἀγαθαγγέλου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡ μῶν Διονυσίου τοῦ ἐν 

Ὀλύμπῳ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· (Φιλιπ. γ΄ 20-21, δ΄ 1-3), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος 

ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ 

Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 24ῃ Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς τοῖς Σάββασι...» (Μᾶρκ. β΄ 23-28, γ΄ 1- 

2), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν.

MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021 41 

24. ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Τυφλοῦ). Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Ξένης. Τοῦ Ἁ - 

γίου Ἱερομάρτυρος Βαϐύλα. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Κλῆμα ὁσιότητος...». 

Κοντάκιον: «Τῆς ἀμπέλου γέγονας...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ἑσπερινόν ὕμνον... – Κύριε, Κύριε, μή 

ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ 

Θεοῦ Πατρός Λόγος... – Τήν ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν... – Δόξα σοι, Χριστέ Σω - 

τήρ... – Σέ δοξάζομεν Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁσίας· «Μεταναστεύουσα 

πρῴην... – Ἐν τῷ λιμένι τοῦ θείου... – Θεοπρεπεῖ τῇ μιμή σει...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Χριστόν δοξολογήσωμεν... – Ψαλμοῖς καί ὕμνοις... – Ὦ 

Δέσποτα τῶν ἁπάντων...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀνύμφευτε Παρθένε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τά Τριαδικά· 

«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Αἱ μυροφόροι τοῦ ζωοδότου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 

Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 

2.– Τῆς Ὁσίας· «Ξένον ὄντα πάσης ἀρετῆς...» μετά στίχου· «Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ὁσίας· «Τόν δι’ οἶκτον ὀφθέντα...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Πειρασμοῖς πολυτρόποις...».

42 


24. 

25. 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς... καί λέγει 

τῷ Σίμωνι...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...» καί 2.– Τό 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ φοβερόν μυστήριον...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς θνητόν 

ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, 

Κύριε...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἔπαθες διά Σταυροῦ... – Προσκυνῶ 

καί δοξάζω... – Τό ζωοδόχον σου μνῆμα... – Πορευθέντος σου ἐν πύλαις ᾅδου...». 

Δόξα: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Φανερῶν σεαυτόν...». 





«Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός... ὅτι Χριστός 

Ἰησοῦς ἦλθεν...» (Α΄ Τιμ. α΄ 15-17), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. δ΄ ἤχου· 

«Εὔξασθε καί ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν – Γνωστός ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός, 

ἐν τῷ Ἰσραήλ μέγα τό ὄνομα αὐτοῦ». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Τυφλοῦ)· «Ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν 

τόν Ἰησοῦν εἰς Ἱεριχώ...» (Λουκ. ιη΄ 35-43). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Καστίνου, 

Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.

25. 

26. 

27. 


ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 15 

Στίχοι Ἀποστίχων: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὁ ποιμενικός αὐλός τῆς θεολογίας σου...» καί 2.– 

Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. ζ΄ 26-28, η΄ 

1-2), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς 

καρδίας μου σύνεσιν. – Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16), ζήτει ἀμφότερα τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 





ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ξενοφῶντος καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. 

Ἀπόστολος: Παραλειφθείς· Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ς΄ 18-23). 

Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Κυριακῆς ιε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κβ΄ 35-46). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, 

Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου. 

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Μνήμη Δικαίου...». 

Κοντάκιον: «Προφῆτα Θεοῦ, καί Πρόδρομε...». 


43 

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ τελεῖται πανηγυρικός Ἑσπερινός 

καί Θ. Λειτουργία τοποθετουμένης τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἑορταζομένου Ἁγίου εἰς 

τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Θρόνον, τοῦ δέ Πατριάρχου χοροστατοῦντος ἐκ τοῦ Παραθρονίου. 

15 

Τά ἕτερα Στιχηρά τά πρός τό· «Ποίοις εὐφημιῶν...» παραλείπονται. Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 161 

§ 1 καί σελ. 109 § 1 ὑποσημ. 1.

44 


27. 

Τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. 

Ἅμα τῇ κρούσει τῶν κωδώνων δύο Ἱερεῖς καί δύο Διάκονοι ἐνδεδυμένοι τά 

ἄμφια αὐτῶν εὑρίσκονται ἐν τῷ Ἱ. Βήματι, οἱ πρῶτοι ἱστάμενοι ἑκατέρωθεν τοῦ 

Συνθρόνου, ἵνα λιτανεύσωσι τήν Ἱ. Εἰκόνα, οἱ δέ Διάκονοι ἔμπροσθεν, ἵνα θυμιῶσι 

ταύτην. Τῆς Α.Θ. Παναγιότητος κατελθούσης μετά τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς εἰς 

τόν Νάρθηκα, οἱ Πατριαρχικοί Χοροί ἄρχονται, ἐντός τοῦ Ἱ. Βήματος, ψάλλοντες 

τά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου καί λιτανεύεται ἡ Ἱ. Εἰκών διά τῆς Βορείου Πύλης 

προπορευομένων τῶν ἑξαπτερύγων, ἀκολουθούντων τοῦ Πριμικηρίου μέ τό 

Διβάμβουλον καί τῶν Ἱεροψαλτῶν καί ἑπομένων τῶν Διακόνων θυμιώντων τήν 

ὑπό τῶν Ἱερέων φερομένην Ἱεράν Εἰκόνα. Ὅταν ἡ ἀνωτέρω πομπή φθάσῃ εἰς τόν 

Νάρθηκα ὁ Πατριάρχης εἰσοδεύει εἰς τόν Ναόν, προπορευόμενος τῆς Ἱ. Εἰκόνος. 

Ἐν τῷ Σολέᾳ οἱ λαμπαδοῦχοι λαμβάνουσι τάς ἑκατέρωθεν τῆς Ὡραίας Πύλης θέσεις 

αὐτῶν. Οἱ χοροί ἀνέρχονται εἰς τά ἀναλόγια καί ὁ Πριμικήριος μέ τό Διβάμβουλον 

ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. Ὁ Πατριάρχης παραμερίζει ἀριστερά, οἱ Ἱερεῖς 

τοποθετοῦσι μετ’ εὐλαβείας τήν Ἱ. Εἰκόνα ἐπί τοῦ Θρόνου καί κατελθόντες ἵστανται 

ἑκατέρωθεν τοῦ Διβαμβούλου. Τότε ἀνέρχεται ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί προσδένει 

ἐπί τοῦ ἀριστεροῦ κίονος τοῦ Θρόνου τήν Ποιμαντορικήν Ράβδον. Ὁ Πατριάρχης 

ἵσταται ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Σολέα. Ὁ πρῶτος τῶν Ἱερέων λαμβάνει τό θυμιατήριον 

καί θυμιᾷ ἐννεάκις τήν τοποθετηθεῖσαν Ἱ. Εἰκόνα καί λαμβάνει θέσιν πλησίον 

τῶν Ἱερέων. Ἡ Α.Θ. Παναγιότης ποι εῖ τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, εἶτα σχῆμα 

πρό τῆς Ἱ. Εἰκόνος καί ἀνέρχεται εἰς τό Παραθρόνιον. Εἷς Ἱερεύς καί δύο Διάκονοι 

λαμβάνουσι Καιρόν ἐκ τῆς Ἱ. Εἰκόνος ποιοῦντες τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, μετάνοιαν 

καί ἀσπαζόμενοι τήν Ἱ. Εἰκόνα ποιοῦσι σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί 

εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τῆς Βορείου καί Νοτίου Πύλης διά τόν Ἑσπερινόν. 


Προοιμιακός – Ψαλτήριον 


Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν χρυσήλατον σάλπιγγα... – 

Τόν ἀστέρα τόν ἄδυτον... – Ὁ ἐπίγειος Ἄγγελος...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου 16 . 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Οὐκ ἔδει σε, Χρυσόστομε...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ Θεοπάτωρ...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίρει ἡ Ἐκ κλησία Χριστοῦ... 

– Βρύει ὡς μυροθήκη τερπνή... – Κόσμου ὁ σιτομέτρης, πιστοί...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ 

μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καί ἡ 

γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν». 

16 

Τά ἕτερα Στιχηρά τά πρός τό· «Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς...», παραλείπονται. Πρβλ. ΤΜΕ, 

σελ. 161 § 1 καί σελ. 109 § 1, ὑποσημ. 13.

27. 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅσιε τρισμάκαρ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ Ἱεράρχου...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 



Μετά τό· «Δι’ εὐχῶν...» ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ Παραθρονίου, ποιεῖ 

σχῆμα εἰς τήν Ἱ. Εἰκόνα καί ἐξέρχεται εἰς τόν Νάρθηκα διά νά ἀπέλθῃ εἰς τά Πατριαρχικά 

δώματα. 

45 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἱεράρχου· «Φωστήρ 

Ἰωάννη...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, ζήτει ταῦτα τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἱεράρχου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 

μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν. 


Προκείμενον: «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». 

Στίχος: «Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τήν 


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερ χό μενος...» 

(Ἰω. ι΄ 1-9), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον σκιρτῶσιν ἐν πνεύματι...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς 

Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Σάλπιγξ χρυσόφωνος ἀνεδείχθης...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ἁρματηλάτην Φαραώ ἐβύθισε...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί 2.– Τοῦ 

Ἱεράρχου· «Πλοῦ τον ἐναπέθου σῇ ψυχῇ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν σοφίαν ἐξ ὕψους...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τῆς Τριάδος τόν ἕνα...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἱεράρχου.

46 


27. 

Τήν στιγμήν αὐτήν ὁ Πατριάρχης εἰσέρχεται εἰς τόν Ναόν καί ὅταν φθάσῃ 

ἀπέναντι τοῦ Θρόνου ποιεῖ τρεῖς μετανοίας, ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον, ἀσπάζεται 

τήν Ἱ. Εἰκόνα, κατέρχεται καί χοροστατεῖ ἀπό τοῦ Παραθρονίου. 




Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ σκιᾷ καί γράμματι...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀγάλλου, πόλις πόλεων...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Φρικτή ἡ προστασία σου...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χρυσοῦ τηλαυγέστερον... – Ἀδίκως 

τῆς ποίμνης σου... – Ὁ στῦλος ὁ πύρινος... – Κόσμον ὡς βασίλειον...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πάτερ Χρυσόστομε...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκ παντοίων κινδύνων...». 


«Ἡ τοῦ στόματός σου...». 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 







Εἰς τό τέλος τοῦ Εὐαγγελίου καί εἰς ὅλας τάς ἄλλας περιπτώσεις, ὅπου προβλέπεται 

εὐλογία, ὁ Πατριάρχης δέν εὐλογεῖ διά τοῦ Σταυροῦ. 




Ἀπόλυσις.

27. 


Δέν ψάλλεται ὑπό τῶν Χορῶν τό· «Τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα...». Μετά τήν 

διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὁ Πατριάρχης ποιεῖ τρεῖς μετανοίας πρό τοῦ Θρόνου, 

ἀσπάζεται τήν ἐπί τοῦ θρόνου Ἱ. Εἰκόνα καί ἀπέρχεται. 

47 

28. 

29. 

30. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. 


τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – Τί 

ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον 

τῷ Σαββάτῳ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος 

Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἰγνατίου καί Νικάνδρου 

τῶν Σιναϊτῶν. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἀναμιμνῄσκεσθε τάς πρότερον ἡμέρας...» (Ἑβρ. 

ι΄ 32-38), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου 

αὐτοῦ. – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», 

ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί οἱ Μαθηταί αὐτοῦ...» (Μᾶρκ. θ΄ 33-41), 

ζήτει τοῦτο τῇ Παρασκευῇ ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Μεγάλων Ἱεραρχῶν καί Οἰκουμενικῶν 

Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου 

τοῦ Χρυσοστόμου. 


Σήμερον ἑορτάζεται καί ἡ ἑορτή τῶν Γραμμάτων. Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ 

Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ τελεῖται Θ. Λειτουργία χοροστατοῦντος τοῦ Πατριάρχου μετά 

τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐκκλησιαζομένων τῶν διδασκόντων 

καί διδασκομένων ἐν τοῖς ἐκπαιδευτηρίοις τῆς Πόλεως ἡμῶν. Εἰς τό τέλος τῆς Θ. 

Λειτουργίας τελεῖται Τρισάγιον ὑπό τοῦ Πατριάρχου ὑπέρ ἀναπαύσεως «τῶν μακαρίων 

ἱδρυτῶν, εὐεργετῶν, ἐφόρων, σχολαρχῶν, καθηγητῶν, διδασκάλων, 

ἐπιμελητῶν καί μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς καί τῶν 

ἀειμνήστων Γουρδουνιωτῶν». 

Ἀπολυτίκιον: «Καί τρόπων μέτοχος...». 

Κοντάκιον: «Ἐξ Ἑῴας...». 


Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ

48 


30. 




Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Τά τῆς χάριτος ὄργανα... – Τῆς Τριάδος 

οἱ πρόμαχοι... – Οὔκ εἰσι λαλιαί φησιν... – Τά τοῦ Πνεύματος ὄργανα...», τά 

δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Τάς μυστικάς σήμερον...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Χαίροις, Ἱε ραρχῶν ἡ τριάς... – Χαίροις, 

Ἱεραρχῶν ἡ τριάς... – Χαίροις, Ἱεραρχῶν ἡ τριάς...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Καυχήσονται Ὅσιοι ἐν δόξῃ, καί ἀγαλ - 

λιάσονται ἐπί τῶν κοι τῶν αὐτῶν». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, 

καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μακαρίζομέν σε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁ γίων· «Δεῦτε τῆς 

οὐρανίου Τριάδος...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆ ρας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας...». 2.– Δόξα, τό ἕτερον· 

«Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 

Καθίσματα: Τῶν Ἁγίων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τά μετά τόν Πολυέλεον, μετά 

τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν. 


Προκείμενον: «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου 

ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». 

Στίχος: «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἱεραρχῶν· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Διδασκάλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 


Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Δεῦτε λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς». 2.– Οἱ δύο τῶν Ἁγίων· «Τίς ἀμοιβή; τίς

30. 


ἀνταπόδοσις...» καί· «Οὐκ ἀνθρωπίνης τό παρόν...», ἀμφότεροι μετά στίχου· 

«Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί 

νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς μεγάλους φωστῆρας τούς φεραυγεῖς...». 

2.– Δόξα· «Τήν σοφίαν λαβόντες παρά Θεοῦ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν ψυχήν μου, Παρθένε...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἁγίων. 



Ἡ Τιμιωτέρα: Στιχολογεῖται εἰς β΄ ἦχον, ἤτοι εἰς τόν ἦχον τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου. 

Ὁ Κανών τῆς Θεοτόκου μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» 

καί οἱ δύο Κανόνες τῶν Ἁγίων, μετά τῶν Μεγαλυναρίων αὐτῶν καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τά τοῦ φωτός δοχεῖα...». 2.– «Ἡ ἑνιαία Θεότης...» 

καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Χρυσοπλοκώτατε πύργε...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι... – Ποίοις 

ὑμνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις ἐγκωμιῶν ῥήμασιν... – Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον αἱ ψυχαί τῶν γηγενῶν...». 

Καί νῦν: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ Χριστός...». 


«Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι...». 


«Τούς τρεῖς μεγίστους...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν. – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου. 



Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 



49

50 


30. 

Ἅμα τῇ ἐνάρξει τοῦ Κοινωνικοῦ ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος μετά τοῦ Διακόνου 

τῆς Σειρᾶς, ἐξερχομένου διά τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἵστανται 

ἔμπροσθεν τοῦ Θρόνου καί λαμβάνουσι Καιρόν. Εἶτα εἰσέρχον ται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα, ἔνθα ἐνδύονται τάς διακονικάς αὐτῶν στολάς. Εἰς τό· «Εἴη τό ὄνομα...» 

ἐξέρχονται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί οἱ τέσσαρες Διάκονοι κατά 

τήν εἰθισμένην τάξιν, κρατοῦντες δικηροτρίκηρα ἱστάμενοι ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου 

εἰς τάς συνήθεις θέσεις αὐτῶν. Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος λαμβάνει ἀπό τόν Μ. Ἐκ - 

κλησιάρχην τό Ἐπιτραχήλιον καί τό μικρόν Ὠμοφόριον τοῦ Πατριάρχου καί ἐνδύει 

Αὐτόν. Ὁ ἱερουργῶν Ἱερεύς, μετά τό· «Δι’ εὐχῶν...» τῆς Θ. Λειτουργίας, ἐξέρχεται 

καί ἵσταται παρά τῷ τρίτῳ Διακόνῳ. 

Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα». 

Ὁ Πατριάρχης: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». 

Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: Τό Τρισάγιον. 

Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σοῦ ἐστιν...». 

Οἱ χοροί: «Μετά πνευμάτων...», κτλ. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 

Ὁ Δευτερεύων: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 

Ὁ Πατριάρχης: «Ὁ Θεός τῶν Πνευμάτων...». 

Ὁ Τριτεύων: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 

Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...». 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Δόξα, Καί νῦν, Κύριε ἐλέησον τρίς, Δέσποτα Ἅγιε, 

εὐλόγησον». 

Ὁ Πατριάρχης: Ἀπόλυσις· «Ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων...». 

Οἱ Χοροί: «Αἰωνία ἡ μνήμη...». 

Δύο μαθηταί τῆς Π. Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς προσκομίζουσι τόν δίσκον 

τῶν κολλύβων εἰς τόν Πατριάρχην καί τόν εὐλογεῖ. 

Ὁ Ἱερεύς: «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...». 

Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος ἀκολουθεῖ δεξίωσις 

ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου. 

31. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Ζακχαίου). Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν Ἀν - 

αργύρων Κύρου καί Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων γυναικῶν Θεοδότης, Θεοκτίστης 

καί Εὐδοξίας καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ ἐν Πάρῳ. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Α΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας...». 

Κοντάκιον: «Τούς ἱερούς καί θεοφθόγγους...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά.

31. 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... – Κυκλώσατε, 

λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· 

«Εὐφράνθητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Ἀθληταί γενναιότατοι... – Τοῦ 

συνέχοντος κλύδωνος... – Ὡς ναοί χρηματίσαντες...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Δυάς Μαρτύρων σήμερον...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖκες μυροφόροι...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Δεῦτε, τῶν πιστῶν ὁ σύλλογος...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤ θαύματος καινοῦ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τῶν 

Ἁγίων· «Τά θαύματα τῶν ἁγίων σου Μαρτύρων...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον ἀρχήν...», 

τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἡ τοῦ 

λῃ στοῦ μετάνοια...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τοῦ 

Γαβριήλ φθεγξαμένου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ 

Θεο τοκίου αὐτῶν. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 

2.– Τῶν Ἁγίων· «Τό κῦρος κατά τῆς πλάνης...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, 

πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι 

εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ἁγίων· «Τάς χαμαιζήλου ἡδονάς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Μετά Θεόν ἐπί τήν σήν...». 




51

52 


31. 


Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα Μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τῶν 

Ἁγίων· «Θαυματουργοί φωστῆρες...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ προστασίαν 

πάντες...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... 

– Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» καί 

2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Τήν δυάδα τιμήσωμεν... – Ἰατροί 

ἀνεδείχθητε... – Συγχορεύουσι σήμερον...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα: α΄.– «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ». 

β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήμα - 

τα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς». 

Δόξα: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Εἰς τό ὄρος τοῖς Μαθηταῖς...». 





«Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τά 

θαύματα τῶν ἁγίων σου Μαρτύρων...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός... εἰς τοῦτο 

γάρ...» (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ α΄ ἤχου· «Γένοιτο, Κύριε, 

τό ἔλεός σου ἐφ’ ἡμᾶς – Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Ζακχαίου)· «Διήρχετο ὁ Ἰη σοῦς 

τήν Ἱερι χώ...» (Λουκ. ιθ΄ 1-10). 




Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

ΜΗΝ 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 

1. 

Ἔχων ἡμέρας εἴκοσι ὀκτώ. 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Τά Προεόρτια τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Τρύφωνος, τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Περπετούας καί τῶν σύν αὐτῇ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις 

Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, καί τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος 

Ἀναστασίου, τοῦ ἐκ Ναυπλίου. Τῶν ἐν Μεγάροις ἀθλησάντων τεσσάρων 

Ἁγίων Μαρτύρων Ἀνδριανοῦ, Πολυεύκτου, Πλάτωνος καί Γεωργίου. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Οὐράνιος χορός...». 2.– Τοῦ Μάρτυρος· «Ὁ μάρτυς 

σου, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· 

Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον. 

«Ὡς ἀγκάλας σήμερον, πιστοί, καρδίας, ἐφαπλοῦντες δέξασθε, καθαρωτάτῳ 

λογισμῷ, ἐπιδημοῦντα τόν Κύριον, προεορτίους, αἰνέσεις προσᾴδοντες» 17 . 


Ἀπόστολος: Τοῦ Μάρτυρος· «Οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν...» (Ῥωμ. η΄ 28-39), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος. 

– Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ 2ᾳ Σεπτεμβρίου. 

17 

Τό Προεόρτιον Κοντάκιον δέον νά εἶναι τό ἐν τῇ α΄ ἐκδόσει τοῦ Μηναίου τοῦ μηνός Φεβρουαρίου 

τοῦ ἐκδοθέντος ἐν Κωνσταντινουπόλει τό ἔτος 1843 ὑπό Βαρθολομαίου Κουτ 

λουμουσιανοῦ τοῦ Ἰμβρίου.

54 

MHN ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021 

1. 

2. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἰδού, δίδωμι ὑμῖν τήν ἐξουσίαν...» (Λουκ. ι΄ 19-21), ζήτει 

τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 





ΤΡΙΤΗ: Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩ ΤΗ ΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗ - 

ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. 

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ. 

Ἀπολυτίκια: 1.– «Οὐράνιος χορός...». 2.– Δόξα· «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Ὡς ἀγκάλας σήμερον...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Λέγε, Συμεών... – Δέχου, Συμεών... 

– Δεῦτε καί ἡμεῖς...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Κατακόσμησον τόν νυμφῶνά σου, 

Σιών... – Τόν ἐκλάμψαντα πρό αἰώνων... – Τόν ὀχούμενον ἐν ἅρμασι...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν 

σου, Δέσποτα, κατά τό ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν 

σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν». β΄.– «Φῶς, εἰς 

ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καί δόξαν λαοῦ σου, Ἰσραήλ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχού μενος...». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθῆναι καταδεξάμενος διά τήν 

ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ παλαιός 

ἡμερῶν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισ άγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...», τρίς. 


ἅπαντα ἐκ δευτέρου.

2. 



Προκείμενον: «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ». 

Στίχος: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν· λέγω ἐγώ τά ἔργα μου τῷ βασιλεῖ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσαλήμ...» (Λουκ. β΄ 25- 

33). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰ διόμελον· 

«Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη...». 

Κανών: Τῆς Ἑορτῆς· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ ἄνευ στίχου 

καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ...», ἅπαξ. 





Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται ἀντ’ αὐτῆς τά Μεγαλυνάρια τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἀκατάληπτόν ἐστι...» μέχρι καί τοῦ στίχου· «Κατελθόντ’ ἐξ οὐρανοῦ...», ἀπό 

δέ τοῦ στίχου· «Λάμπρυνόν μου τήν ψυχήν...», ἀνά Τροπάριον τῆς θ΄ ᾨδῆς τοῦ 

Κανόνος τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ α΄ Τροπαρίου δευτερουμένων. 

Εἱρμός θ΄ Ὠδῆς: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμματι...». 

Ἐξαποστειλάριον: Τό Αὐτόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Πνεύματι τῷ ἱερῷ...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Νόμον τόν ἐν γράμματι... – Φῶς εἰς 

ἀποκάλυψιν... – Κόλπων τοῦ Γεννήτορος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὁ ἐν χερσί πρεσβυτικαῖς...». 


«Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

55 





«Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν. 

Ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου. 

Ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου. 

Διά τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεός εἰς τόν αἰῶνα. 




Σῶτερ, 

σῶσον ἡμᾶς».

56 


2. 

3. 



«Περίζωσαι τήν ῥομφαίαν σου ἐπί 

τόν μηρόν σου δυνατέ. 

Καί ἔντεινε καί κατευοδοῦ καί βασίλευε. 

Τά βέλη σου ἠκονημένα δυνατέ· 

λαοί ὑποκάτω σου πεσοῦνται. 

Ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου 


«Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε, 

καί κλῖνον τό οὖς σου. 

Τό πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν 

οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. 

Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου 

ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ». 



«Χαῖρε, 

κεχαριτωμένη...». 



ὁ ἐν ἀγκάλαις 

τοῦ Δικαίου Συμεών 

βασταχθείς, 




Εἰσοδικόν,Ἦχος β΄: «Ἐγνώρισε Κύριος τό σωτήριον αὑτοῦ ἐναντίον πάντων τῶν 

ἐθνῶν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθείς, 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Χωρίς πάσης ἀντιλογίας...» (Ἑβρ. ζ΄ 7-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀνήγαγον οἱ γονεῖς τό παιδίον Ἰησοῦν...» (Λουκ. β΄ 22-40). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμ ματι...». 

Κοινωνικόν: «Ποτήριον σωτηρίου...». 



ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου, καί Ἄν νης τῆς Προφήτιδος. 

Ἰωάννου, Νικολάου καί Σταματίου, Νεομαρτύρων ἐκ Σπετσῶν († 1822). 

Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Βρεφοτρόφου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Χριστός παραγενόμενος ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. θ΄ 11-14), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς 

φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ε΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν. 

Εὐαγγέλιον: Μεθέορτον· «Ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσαλήμ...» (Λουκ. β΄ 25-38). 


ἀγκάλαις...» καί Κοντάκιον· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». Μέχρι τῆς 8ης Φεβρουαρίου: 

Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ Κανών τῆς Ἑορτῆς· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» μετά στίχου· «Ὑπερ-

3. 

4. 

5. 

6. 


αγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑο ρ- 

τάζηται Ἅγιος· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... 

ὁ ἐν ἀγκάλαις...». Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς 

ἡμέρας. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου. Νικολάου 

Ὁμολογητοῦ, τοῦ Στουδίτου († 868). Ἀϐραμίου Ἱερομάρτυρος († 347). 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἰακ. α΄ 19-27). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 17-28). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀγάθης. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Πολυεύκτου, 

Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἰακ. β΄ 1-13). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 24-32). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν καί Ἰσαποστόλου Φωτίου, Πατριάρχου 

Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ (858-867, 877-888) 18 καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Βουκόλου, Ἐπισκόπου Σμύρνης. 

Ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Φωτίου τελεῖται πανηγυρικῶς ἐν τῇ Ἱερᾷ 

Πατριαρχικῇ καί Σταυροπηγιακῇ Μονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος Χάλκης, ἧς, κατά τήν παράδοσιν, 

ὑπῆρξεν ὁ ἱδρυτής. Κατά τά ἔκπαλαι κρατοῦντα ἡ ἡμέρα αὕτη ἑορτάζεται ὡς 

«Ἡμέρα τῶν Ἀποφοίτων» τῆς ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ στεγαζομένης γεραρᾶς Ἱερᾶς Θεολογικῆς 

Σχολῆς. 

Ὁ ἀείμνηστος Κωνσταντῖνος, Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως, ὁ Τυπάλδος συν - 

ερανίσθη ἐξ ἀρχαιοτέρων τῆς Ἐκκλησίας ὕμνων καί συνέθεσε ἰδιαιτέραν Ἀκολουθίαν, 

ἥτις καί ψάλλεται τήν ἡμέραν αὐτήν. 

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Φωτίου 

Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις. 

Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 


Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν ἀγκάλαις...». 




57 

18 

Ἡ ἐπανέκδοσις τῆς Ἱερᾶς Ἀκολουθίας, ἐπί τῷ ἑορτασμῷ τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων 

τῆς 1100ῆς ἐπετείου ἀπό τῆς Κοιμήσεως τοῦ Ἱεροῦ Πατρός, ἐγένετο κατ’ Ὀκτώβριον τοῦ 

1991.

58 


6. 

Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ Ποιητής τῶν ἁπάντων... – 

Ὁ Συμεών ἐν ἀγκάλαις... – Τόν ἐπ’ ἐσχάτων τεχθέντα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὅτε ἐπινεύσει θεϊκῇ... – Ὅτε παρ’ ἀνόμων δικαστῶν... 

– Ὅτε ἐκοιμήθης ἱερῶς...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὅσιε τρισμάκαρ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοιγέσθω ἡ πύλη...», ζήτει τοῦτο εἰς 

τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τῆς Ἑορτῆς. 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Χαίροις, Ἀρχιερεῦ τοῦ Χριστοῦ... – 

Χαίροις, Ἱεραρχῶν ὁ κανών... – Χαίροις, Πατριαρχῶν καλλονή...», μετά τῶν πρό 




Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἔπρεπε τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ ἱερά 

Μήτηρ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων τῇ 

5ῃ Φεβρουαρίου. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 




Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Εὐφραίνου 

ἐν Κυρίῳ...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· 

«Ὁ ἐν χερσί πρεσβυτικαῖς...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Αἴνων τῆς 

Ἑορτῆς. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς 

τό Δόξα, Καί νῦν, ἀντί Θεοτοκίων, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Χορός ἀγγελικός...», 

«Ὁ ὤν σύν τῷ Πατρί...» καί· «Νηπιάζει δι’ ἐμέ...». 





Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος...» 

(Ἰω. ι΄ 1-9), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου.

6. 



καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Φωστήρ θεαυγέστατε...» 

μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Τόν Προφήτην Ἠλίαν...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐτέχθης ἐπί γῆς...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν 

5ῃ Φεβρουαρίου). 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Προστάτην σε θερμότατον...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἐν Πνεύματι τῷ ἱερῷ...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Τῆς Ἐκκλησίας τόν θεῖον... – Τῶν 

ἀρετῶν σε δοχεῖον.... – Τοῖς Ἀποστόλοις συνήφθης... – Τοῦ ἐπί γῆς ἑωσφόρου...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὅπου ἐπικληθῇ σου τό ὄνομα...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς...», ζήτει τοῦτο 

εἰς τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. 


«Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροπος...». 




Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν ἀγκάλαις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν 

Ἀποστόλων ὁμότροπος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπε ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. ζ΄ 26-28, η΄ 1-2), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας 

μου σύνεσιν. – Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη». 






59

60 


6. 

7. 

Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Φωτίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. α΄ 1-6). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 10-15). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (τῶν Ταλάντων). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Παρθενίου, 

Ἐπισκόπου Λαμψάκου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Λουκᾶ, τοῦ ἐν Στειρίῳ 

τῆς Ἑλλάδος ἀσκήσαντος. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου, τοῦ ἐξ Ἀλικιανοῦ. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Β΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 


Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν ἀγκάλαις...». 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός... – Χριστός ὁ 

Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· 

«Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, 

Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Λέγε, Συμεών... – Δέχου, 

Συμεών... – Δεῦτε καί ἡμεῖς...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, 

τῆς Λιτῆς. 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σω τήρ...» καί τά 

κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ, κατήργησας... – Ἐν τῶ Σταυρῶ, 

Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ παλαιός ἡμερῶν...», ζήτει καί 

τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς 

Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 


ἡμῶν σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν 

ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· 

«Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

Ἑξάψαλμος.


61 

7. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Χορός ἀγγελικός...» καί· «Ὁ ὤν σύν 

τῷ Πατρί...». 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 




Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ...», ἅπαξ. 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐν Πνεύματι τῷ ἱερῷ...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή καί πᾶσα κτίσις... – Εἰπάτωσαν 

Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Νόμον τόν ἐν γράμματι... – Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν... – 

Κόλπων τοῦ Γεννήτορος...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: 

α΄.– «Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν σου, Δέσποτα, κατά τό ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι 

εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου, ὅ ἡτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων 

τῶν λαῶν». β΄.– «Φῶς, εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καί δόξαν λαοῦ σου, Ἰσραήλ». 

Δόξα: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Μετά μύρων προσελθούσαις...». 





Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν ἀγκάλαις 

τοῦ δικαίου Συμεών βασταχθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 



Μετά τήν Εἴσοδον.

62 


7. 

8. 

9. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...» 

καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Tῆς Ἑορτῆς· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μή 

εἰς κενόν...» (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ β΄ ἤχου· «Ἰσχύς μου 

καί ὕμνησίς μου ὁ Κύριος – Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (τῶν Ταλάντων)· «Ἄνθρωπός τις 

ἀποδημῶν...» (Ματθ. κε΄ 14-30). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί τοῦ 

Ἁγίου Προφήτου Ζαχαρίου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Μεγαλομάρτυρος· «Ὁ Θεός πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει...», μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε 

τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κγ΄ ἐβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα...» (Ματθ. ι΄ 16-22), 

ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΤΡΙΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Νικηφόρου. Μαρκέλλου, Ἐπισκόπου Σικελίας. Φιλαγρίου, Ἐπισκόπου Κύπρου. 

Παγκρατίου, Ἐπισκόπου Ταυρομενίου. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐ ξαι - 

ρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά 

τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ 

Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ, τοῦ Συναξαρίου, 

ἀντ’ αὐτοῦ δέ ἀναγινώσκεται τῆς ἡμέρας. 


Ἀντίφωνα - Εἰσοδικόν: Τῆς Ἑορτῆς. 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἰακ. γ΄ 1-10), μετά τοῦ 

Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ια΄ 11-23). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... – Ἐν νόμῳ, σκιᾷ καί γράμ ματι...». 



Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν ἀγκάλαις...».

10. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους τοῦ Θαυ ματουργοῦ. 


11. 

12. 

13. 

MHN ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021 63 


Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς στῦλος ἀκλόνητος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Προστασία...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Τέκνον, Τιμόθεε, ἐνδυναμοῦ...» (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς 

φωνῆς μου». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν...» (Ἰω. ιε΄ 17-27, ις΄ 1-2), ζήτει 

ἀμφότερα τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου. 





ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βλασίου, Ἀρχιεπισκόπου Σεϐαστείας. Θεο - 

δώρας τῆς Βασιλίσσης, τῆς στερεωσάσης τήν Ὀρθο δοξίαν (867). Εὕρεσις λειψάνων 

Ζαχαρίου τοῦ Προφήτου, πατρός τοῦ Τιμίου Προδρόμου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἔχοντες ἀρχιερέα μέγαν...» (Ἑβρ. δ΄ 14-16, ε΄ 1-6), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. – 

Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει 

τοῦτον τῇ Κυριακῇ γ΄ τῶν Νηστειῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τούς δώδεκα μαθητάς αὐτοῦ...». 

(Ματθ. ι΄ 1. 5-8), ζήτει τοῦτο τῇ 1ῃ Νοεμβρίου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Μελετίου, Ἀ ρχι επισκόπου Ἀν τιο - 

χείας τῆς Μεγάλης, καί Ἀντωνίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μελετίου, τοῦ ἐν Ὑψενῇ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Πέτρ. α΄ 1-25, 

β΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιβ΄ 1-12). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μαρτινιανοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων 

Ἀκύλα καί Πρισκίλλης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. ε΄ 14-23). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιζ΄ 3-10).

64 


14. ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (τῆς Χαναναίας). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Αὐξεν - 

τίου τοῦ ἐν τῷ Βουνῷ. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Γ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Τήν φλόγα τῶν πειρασμῶν...». 

Κοντάκιον: «Ὡς ἀσκητήν τῆς εὐσεβείας...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Πεφώτισται τά 

σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν 

σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦ μεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...» καί 

3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Αὔξησιν ἀσκήσεως... – Χάριν τῶν 

ἰάσεων... – Αὐξήσας τό τάλαντον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ἡ καθαρά τοῦ Πνεύματος...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Πῶς μή θαυμάσωμεν...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλ - 

λοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ὁσίου· «Τῆς ἐρήμου πολίτης...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἦχου· «Ἐκπλήττων τῇ 

ὁράσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Σέ 

τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὁ τά ὕδατα πάλαι, νεύματι θείῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Αὐξήσας τήν πρός Θεόν...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά


65 

14. 

στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Εἰς ὄρος ἀνελθών...». 2.– Δόξα· «Ἀνελθών 

ἐν τῷ ὄρει...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ὡς Παρθένον καί μόνην...». 




Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ τῃ Σαββάτου...» 

κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἅπας γηγενής...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Αὐξήσει τῶν ἀγώνων σου...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Καί σχετικῶς 

ἀσπάζομαι...». 



Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε πάντα τά ἔθνη... – Διηγήσαντο πάντα 

τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου, Δέσποτα...» 

καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὕμνον ἑωθινόν... – Ἐξαστράπτων 

Ἄγγελος... – Εἰς τό μνῆμα σέ ἐπεζήτησεν... – Ἑβραῖοι συνέκλεισαν...». 

Δόξα: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας...». 





«Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Τῆς ἐρήμου πολίτης...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὑμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ...» (Β΄ Κορ. 

ς΄ 16 - 18, ζ΄ 1), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ γ΄ ἤχου· «Ψάλατε τῷ Θεῷ ἡμῶν, ψάλατε. 

– Πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (τῆς Χαναναίας)· «Ἐξῆλθεν ὁ 

Ἰησοῦς εἰς τά μέρη Τύρου καί Σιδῶνος...» (Ματθ. ιε΄ 21-28).

66 


14. 

15. 

16. 

17. 

18. 

19. 

20. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ὀνησίμου, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου 

Παύλου, καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου τοῦ Γέρον τος, τοῦ ἐν Χίῳ. Τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ὀνησίμου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ...» (Φιλήμ. 1-25), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 22ᾳ Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιβ΄ 13-17). 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Παμφίλου καί τῶν σύν αὐτῷ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Φλαϐιανοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Πέτρ. γ΄ 10-22). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιβ΄ 18-27). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος. Μαριάμνης 

Ἰσαποστόλου (α΄ αἰ.). Αὐξεντίου Ὁσίου. Μαρκιανοῦ καί Πουλχερίας τῶν εὐσεϐῶν 

Βασιλέων. Θεοδώρου Νεομάρτυρος τοῦ Βυζαντίου († 1795). 


Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς 

φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Προσέχετε ἀπό τῶν Γραμματέων...» (Λουκ. κ΄ 46-47, κα΄ 1- 

4), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Λέοντος, Πάπα Ῥώμης. Ἀγαπητοῦ, 

Ἐπισκόπου Σιναίου, τοῦ Ὁμολογητοῦ (δ΄ αἰ.). 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Πέτρ. δ΄ 12-19, ε΄ 1- 

5). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιβ΄ 38-44). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁ γίων Ἀποστόλων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καί Ἀπφίας. Τῆς 

Ὁσίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Πέτρ. α΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιγ΄ 1-9). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί θαυματουργοῦ Λέοντος. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μετά τοῦ· «Ἀλληλούϊα». 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Τιμ. β΄ 11-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιη΄ 2-8).

MHN ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021 67 

21. ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

Τιμοθέου τοῦ ἐν Συμβόλοις. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, Πατριάρχου 

Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἀπό Σχολαστικῶν. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Δ΄. 

Ἄρχεται τό Τριῴδιον. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». 

Κοντάκιον: «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...». 




Εἰς τό· «Τῆς Παναγίας Ἀχράντου...» τῆς Μ. Συναπτῆς κατέρχονται ἀπό τά 

στασίδια αὐτῶν ὁ Πρωτοψάλτης καί ὁ Λαμπαδάριος, ποιοῦσι σχῆμα εἰς τήν Ὡραίαν 

Πύλην, καί προσέρχονται ὁ μέν Πρωτοψάλτης ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, 

ὁ δέ Λαμπαδάριος ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας, ποιοῦσι μετάνοιαν, 

προσκυνοῦσι τήν εἰκόνα, λαμβάνουσι τά Τριῴδια, ποιοῦσι καί αὖθις μετάνοιαν, 

προσέρχονται ἔμπροσθεν τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσι μετάνοιαν, ἀνέρχονται κατά 

σειράν τάς βαθμίδας τοῦ Θρόνου, ἀσπάζονται τήν δεξιάν Αὐτοῦ, ποιοῦσι καί αὖθις 

μετάνοιαν καί ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια αὐτῶν. 


Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυρόν... – Τοῦ ξύλου 

τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου συνέτριψας...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· 

«Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς... – 

Κύριε, ἡ ἐκ Πατρός σου...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή 

προσ ευξώμεθα φαρισαϊκῶς... – Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Παντοκράτορ Κύριε...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ ρῶ...» καί τά 

κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – 

Μετά δακρύων γυναῖ κες...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Βεβαρημένων τῶν ὀφθα λ μῶν μου...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τριάδα θεαρχικήν δοξά-

68 


21. 

σωμεν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, 

τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 19 . 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τό 

αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος 

ἀπόκρυφον...». 



Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν 

Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παραβολαῖς ἐμβιβάζων...» μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ταπείνωσις ὕψωσε...». 2.– Δόξα· «Ταπείνωσις 

ὕψωσε...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ταχύ δέξαι, Δέ σποινα...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τριῳδίου. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου. 

Καταϐασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...» 

κτλ. 

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...». 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: Δόξα· «Τῆς μετανοίας...». Καί νῦν· «Τῆς σωτηρίας...» καί εἰς τόν στίχον· 

«Τά πλήθη...» 20 . 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τοῦ 

Τριῳδίου· «Ὑψηγορίαν φύγωμεν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής 

τῆς κτίσεως...». 

19 

Κατά τήν ἐν τῇ Προθεωρίᾳ τοῦ ΤΜΕ § 17 διάταξιν: «Ἐν ταῖς Κυριακαῖς τοῦ Τριῳδίου 

(ὅταν μή συμπίπτῃ ἐν ταύταις ἡ Ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς ἤ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ), τῆς Γ΄ Κυριακῆς 

ἐξαιρουμένης, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλονται τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, 

ἐλέησον ἡμᾶς κτλ. ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μεγάλῳ Ἀποδείπνῳ». 

20 

Ἡ αὐτή τάξις ἐφαρμόζεται καί τάς ἑπομένας Κυριακάς μέχρι καί τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν 

Νηστειῶν συμπεριλαμβανομένης.

21. 

22. 

23. 



Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ 

σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» 

καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Μή προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς... 

– Φαρισαῖος κενοδοξίᾳ νικώμενος... – Τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου... – Τοῦ 

Φαρισαίου τήν μεγάλαυχον φωνήν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι...». 





«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Φαρισαίου φύγωμεν...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς λγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ...» 

(Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ δ΄ ἤχου· «Ὡς ἐμεγαλύνθη 

τά ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου)· «Ἄνθρωποι 

δύο...» (Λουκ. ιη΄ 10-14). 





Τήν ἑϐδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Μνήμη τῆς εὑρέσεως τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τῶν 

ἐν τοῖς Εὐγενίου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Θαλασσίου καί Βαραδάτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Πέτρ. α΄ 20-21, β΄ 

1-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιγ΄ 9-13). 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Πολυκάρπου, Ἐπισκόπου Σμύρ νης καί Προτερίου, 

Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Πέτρ. β΄ 9-22). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιγ΄ 14-23). 

69

70 


24. ΤΕΤΑΡΤΗ: Μνήμη τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Προφήτου Προδρόμου 

καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. 


Ἀπολυτίκιον: «Μνήμη Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...». 

Κοντάκιον: «Προφῆτα Θεοῦ, καί Πρόδρομε...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Χαίροις ἡ ἱερά Κεφαλή... – 

Στάμνῳ ἐγκεκρυμμένη ποτέ... – Κάρα ἡ τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Θησαυρός ἐνθέων δωρεῶν...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον· «Τίς μή μακαρίσει σε...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Δεῦτε, τήν τιμίαν κεφαλήν... 

– Ὥσπερ ἐκ μετάλλων ὁ χρυσός... – Πάλαι ὥσπερ θεῖος θησαυρός...», μετά στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον 

τῷ χριστῷ μου». β΄.– «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος 

αὐτοῦ». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...», ζήτει ταῦτα εἰς τόν Ἑσπερινόν 

πρό τῆς 25ης Φεβρουαρίου. 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον· «Ὦ θαύματος καινοῦ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐκ γῆς ἀνατείλασα...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, Δόξα, τό Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τοῦ Προδρόμου· 

«Ἡ πρώην ἐπί πίνακι...», Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, 

σύ εἰ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ Προδρόμου...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Προδρόμου· 

«Ἐκ γῆς ἀνατείλασα...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐκ γῆς ἀνατείλασα...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 

Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 



Προκείμενον: «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου».


71 

24. 

Στίχος: «Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαυΐδ, καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ...» (Λουκ. ζ΄ 

17-30). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ σοῦ Προδρόμου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ὑγράν διοδεύσας ὡσεί ξηράν...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Δεῦτε εὐφήμῳ τῇ γλώττῃ...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, 

πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 

4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὡς ἐν ταμείῳ θησαυρός...». 2.– Δόξα· 

«Τοῦ Βαπτιστοῦ ἡ Κεφαλή...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τό προσταχθέν 

μυστικῶς...». 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Λαμπροφανής ἀνέτειλεν...» καί 2.– Τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ψυχαγωγεῖται, πάναγνε...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Ἤνοιξε προπύλαια... – Μύρα 

ὥσπερ νάματα... – Ἔτεμεν ἡ Κάρα σου...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Την πανσεβάσμιον Κάραν...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐκ γῆς ἀνατείλασα...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, 

τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης...» (Ματθ. ια΄ 2-15). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄξιόν ἐστιν...».

72 


24. 

25. 

26. 

27. 

28. 




ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ταρασίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. α΄ 8-9, β΄ 1-6). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιγ΄ 31-37, ιδ΄ 1-2). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Πορφυρίου, Ἐπισκόπου Γάζης, τῆς 

Ἁγίας Μάρτυρος Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος καί τοῦ Ἁγίου Μάρ τυρος Θεοκλήτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. β΄ 7-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ιδ΄ 3-9). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου. Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ἐφραίμ τοῦ Κατουνακιώτου. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. ς΄ 1-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κ΄ 46-47, κα΄ 1-4 ). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Ἀσώτου). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ 

Βασιλείου, συνασκητοῦ τοῦ Ἁγίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου. Τοῦ Ὁσιομά ρ - 

τυρος Ἰωνᾶ τοῦ Λερίου. 

Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Ε΄. 










προσκύνησιν... – Τόν ἀρ χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας... 

– Κύριε, ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· 

«Εἰς ἀναμάρτητον χώραν... – Ἐπιγνῶμεν, ἀδελφοί...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὤ πόσων ἀγαθῶν...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα Σωτῆρα Χριστόν...» καί 

τά κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς... – Ξένη σου ἡ σταύρωσις... 

Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

28. 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρικῆς δωρεᾶς...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...». 



τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά 

τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 21 . 

ΟΡΘΡΟΣ 




3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...». 




2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἰησοῦ ὁ Θεός...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα 

σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τριῳδίου· «Ἀγκάλας πατρικάς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ἀνύμφευτε ἁγνή...». 




Καταϐασίαι: «Τήν Μωσέως ᾠδήν...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό μνη - 

μεῖον...» κτλ. ὡς τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τῶν γηγενῶν τίς ἤκουσε...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...». 2.– Τοῦ 

Τριῳδίου· «Τόν πλοῦτον, ὅν μοι δέδωκας...». 3.– «Ἐ σκόρπισας τόν πλοῦτόν 

σου...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐ τῶν· «Ἁγία Μητροπάρθενε...». 



73 

21 

Ἴδε ὑποσημ. 19.

74 


28. 


ἐξ ῆλθες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Κύριε, ὁ βασιλεύς τῶν αἰώνων...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν... – Ὡς 

ὁ ἄσωτος υἱός... – Δαπανήσας ἀσώτως...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάτερ ἀγαθέ...». 





«Τόν συνάναρχον Λόγον...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πατρῴας δόξης σου...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς λδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Πάντα μοι ἔξεστιν...» (Α΄ Κορ. ς΄ 

12-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καί 

διατηρήσαις ἡμᾶς – Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Ἀσώτου)· «Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο 

υἱούς...» (Λουκ. ιε΄ 11-32). 





ΜΗΝ 

ΜΑΡΤΙΟΣ 

1. 

2. 

3. 

4. 

5. 

Ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν. 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Εὐδοκίας τῆς ἀπό Σαμαρειτῶν. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας λε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. β΄ 28-29, γ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω (Μᾶρκ. ια΄ 1-11). 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἡσυχίου τοῦ Συγκλητικοῦ καί τῶν Ὁσίων Πατέρων 

ἡμῶν Νικολάου τοῦ Πλανᾶ καί Ἰωακείμ Βατο παιδινοῦ, τοῦ ἐπονομα - 

ζομένου «Παπουλάκη». 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης λε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. γ΄ 9-22). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω (Μᾶρκ. ιδ΄ 10-42). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Εὐτροπίου, Κλεονίκου καί Βασιλίσκου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης λε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. γ΄ 22-24, δ΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω (Μᾶρκ. ιδ΄ 43-72, ιε΄ 1). 

Κατάλυσις οὐ γίνεται. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ καί τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Παύλου καί Ἰουλιανῆς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης λε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Ἰω. δ΄ 20-21, ε΄ 1-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω (Μᾶρκ. ιε΄ 1-5). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Κόνωνος τοῦ ἐν Ἰσαυρίᾳ. Τοῦ Ἁγίου 

Νεομάρτυρος Παρθενίου τοῦ ἐν Διδυμοτείχῳ ἀθλήσαντος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς λε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Ἰω. 1-13). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω (Μᾶρκ. ιε΄ 21,22,25, 31-41). 

Κατάλυσις οὐ γίνεται.

76 

MHN ΜΑΡΤΙΟΣ 2021 

6. ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῆς Ἀπόκρεω (Ψυχοσάϐϐατον). Ἐν ᾧ μνήμην ἐπιτελοῦμεν 

πάν των τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος κεκοιμημένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πατέρων καί 

ἀδελφῶν ἡμῶν. Τῶν ἐν Ἀμορίῳ Τεσσαράκοντα δύο Μαρτύρων. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ τάξιν. 


Ἀπολυτίκιον: «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ πλ. α΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· 

«Τῶν ἐπιγείων ἁπάντων... – Τόν θυρεόν τῆς πίστεως... – Πρεσβεύσατε ὑπέρ 

ἡμῶν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Κεκοιμημένων· «Τῶν ἀπ’ αἰῶνος 

σήμερον νεκρῶν... – Ὁ τῷ οἰκείῳ αἵματι Σωτήρ... – Τῇ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσει σου...». 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Θρηνῶ καί ὀδύρομαι...». 


Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» καί ἀντί τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας εἰς ἦχον πλ. 

δ΄ τό· «Ἀλληλούια» τρίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τό β΄· «Μακάριοι οὕς 

ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε» καί εἰς τό γ΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς 

γενεάν καί γενεά». 

Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ πλ. α΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου 

εἰς τούς Αἴνους τῷ Σαββάτῳ πρωΐ)· εἰς τό α΄ Τροπάριον ἄνευ στίχου· 

«Εὐλογημένος ὁ στρατός...», εἰς τό β΄ στίχος· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις 

αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ. – Οἱ Ἀθλοφόροι σου Κύριε...», εἰς τό γ΄ στίχος· «Τοῖς 

ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα αὐτοῦ 

ἐν αὐτοῖς. – Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες...» καί εἰς τό δ΄ στίχος· «Ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι 

καί ὁ Κύριος εἰσ ήκουσεν αὐτῶν. – Ἐν ταῖς βασάνοις ὄντες...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἀρχή μοι καί ὑπόστασις...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πρεσβείαις τῆς Τεκούσης σε...». 

Νεκρώσιμος Κανών: Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...» ψάλλεται ὁ Νεκρώσιμος Κανών 

τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Ἐν οὐρανίοις θαλάμοις...», ἄνευ τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ, μετά τῶν στίχων: 

εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς· «Πρεσβείαις τῶν Μαρτύρων σου, Χριστέ ὁ 

Θεός, ἀνάπαυσον τάς ψυχάς τῶν δούλων σου», εἰς τό β΄ Τροπάριον· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν 

ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται», εἰς τό γ΄, Δόξα καί εἰς τό δ΄, Καί νῦν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ 

ᾨδῆς ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...», ζήτει τοῦτον εἰς τήν Παρακλητικήν 

τῷ Σαββάτῳ πρωΐ ἤ εἰς τό Πεντηκοστάριον μετά τόν Ἑσπερινόν τοῦ 

Σαββάτου τῆς ζ΄ Ἑβδομάδος. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...». 2.– Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον 

αὐτοῦ· «Ἐν σοί γάρ τήν ἐλπίδα...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Σέ καί 

τεῖχος...». Ἡ Ἐκτενής καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι ἐλεήμων...».


77 

6. 

Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων. 

Μετά τήν Ἐκφώνησιν ψάλλονται τά Τροπάρια· «Μετά πνευμάτων δικαίων...» 

κτλ. μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος 

τοῦ Χριστοῦ, κάτωθι τῆς ὁποίας εὑρίσκονται τά κόλλυβα, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον 

τῶν Κεκοιμημένων ὡς ἑξῆς: 

Ὁ Ἱερεύς: «Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον 

καί ἐλέησον». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον» γ΄ (χῦμα). 

Ὁ Ἱερεύς: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων 

τῶν ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων 

χριστιανῶν, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, διακόνων, 

μοναχῶν, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέ - 

κνων, ἀδελφῶν καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, 

καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», γ΄ (χῦμα). 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὅπως, Κύριος ὁ Θεός, τάξῃ τάς ψυχάς αὐτῶν ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀνα - 

παύονται τά ἐλέη τοῦ Θεοῦ, τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν καί ἄφεσιν τῶν αὐτῶν 

ἁμαρτιῶν παρά Χριστῷ τῷ ἀθανάτῳ βασιλεῖ καί Θεῷ ἡμῶν αἰτη σώμεθα». 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν εὐχήν: «Ὁ Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ τόν θάνατον 

καταπατήσας, τόν δέ διάβολον καταργήσας καί ζωήν τῷ κόσμῳ σου δωρησάμενος· 

αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον τάς ψυχάς πάντων τῶν ἐπ’ ἐλπίδι ἀναστάσεως 

ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, βασιλέων, 

πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, διακόνων, μοναχῶν, πατέρων, 

προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν καί 

συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν 

τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός. 

Πᾶν ἁμάρτημα τό παρ’ αὐτῶν πραχθέν, ἐν λόγῳ ἤ ἔργῳ ἤ διανοίᾳ ὡς ἀγαθός 

καί φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὅς ζήσεται καί 

οὐχ ἁμαρτήσει· σύ γάρ μόνος ἐκτός ἁμαρτίας ὑπάρχεις· ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη 

εἰς τόν αἰῶνα καί ὁ λόγος σου ἀλήθεια». 

Ὁ Ἱερεύς: «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 


Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάπαυσις τῶν κεκοιμημένων δούλων 

σου, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, καί 

σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί καί τῷ παναγίῳ καί 

ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων». 

Ὁ Χορός: «Αἰωνία ἡ μνήμη», ἐκ τρίτου. Εἶτα· 

Ὁ Ἱερεύς: «Σοφία». «Ὁ ὤν εὐλογητός...» κτλ. καί ἐκφωνεῖ τήν μεγάλην Ἀπόλυσιν. 


Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου, ὡς εἴθισται.

78 


6. 

ΟΡΘΡΟΣ 


Μετά τά Εἰρηνικά καί τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι πρέπει...» ἀντί τοῦ· «Θεός 

Κύριος...», ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια» τετράκις ἀνά τρίς, δίς ἄνευ στίχων καί δίς μετά 

τῶν στίχων· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε», «Καί τό μνημόσυνον 

αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν». 


Καθίσματα: Τά Μαρτυρικά τοῦ πλ. α΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Κύριε, 

τό ποτήριον τοῦ πάθους σου... – Τά θαύματα τῶν ἁγίων σου Μαρτύρων... – 

Διωγμούς καί κινδύνους ὑπεριδόντες...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα, Δόξα, τό Νεκρώσιμον· «Ἀνάπαυσον Σωτήρ ἡμῶν..», Καί νῦν, 

τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...» (τό τελευταῖον ἐκ τῆς Παρακλητικῆς 

τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας). 

Εὐλογητάρια: Τά Νεκρώσιμα, μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί 

ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, 

ὡς ἐσημειώθη, ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Ἐν συνεχείᾳ τό ἐν τῷ Τριῳδίῳ Κάθισμα· 

«Ἀνάπαυσον...». Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον αὐτοῦ· «Καί πάντα τά ἐν 

ἀ γνοίᾳ...». Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ἐκ Παρθένου ἀνατείλας...». 


Κανών: Ὁ τοῦ Τριῳδίου· «ᾎσμα ἀναπέμψωμεν λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ· εἰς 

τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς στίχος· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου 

Κύριε», εἰς τό β΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν», εἰς τό γ΄· 

«Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 

Καί νῦν, εἰς 6. 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Ὁ στερεώσας ἐν τῇ χειρί σου...». 


Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ δι’ ἡμᾶς ὑπομείνας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν ταχεῖάν σου σκέπην...». 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Συνεχόμενον δέξαι με...». 



Κοντάκιον – Οἶκος: Τά Νεκρώσιμα, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 


Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν ἐν ὄρει, ἁγίῳ...». 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων...». 2.– «Ἀνά-

6. 


παυσον τούς δούλους σου...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μαρία θεονύμφευτε...». 


Αἶνοι: Τά 4 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια· «Δεῦτε πρό τέλους... – Τί ἀπατᾶται 

ἄνθρωπος... – Ὁ τῇ χειρί σου πλάσας... – Χριστός ἀνέστη...». 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὡς ἄνθος μαραίνεται...». 

Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, Μαρία Θεοτόκε...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Θεοφάνους τοῦ πλ. α΄ ἤχου 

(βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Αἴγλῃ τοῦ σοῦ προσώπου Χριστέ... – Ψάλλειν 

παναρμονίῳ φωνῇ... – Ὅπου τῶν Προφητῶν ὁ χορός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα. 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἄλγος τῷ Ἀδάμ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...» 







Ἀντίφωνα: Τά καθ’ ἡμέραν. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Νεκρώσιμον· «Μετά τῶν ἁγίων...». 


Ἀπόστολος: Τῶν Κεκοιμημένων· «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περί τῶν κεκοιμημένων...» 

(Α΄ Θεσ. δ΄ 13-17), μετά τοῦ Προκειμένου· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς 

αὐλισθήσονται – Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι ὁ Θεός μου», ζήτει τοῦτον εἰς τό 

τέλος τοῦ Ἀποστόλου (εἰς διαφόρους Τελετάς). 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ἑβδομάδος τῆς Ἀπόκρεω «Βλέπετε μή πλανηθῆτε...» 

(Λουκ. κα΄ 8-9, 25-27, 33-36). 




Μετά τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...», ψάλλονται τά Νεκρώσιμα Τροπάρια· «Μετά 

πνευμάτων δικαίων...» κτλ. καί τελεῖται τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, ὡς ἐν τῷ 

Ἑσπερινῷ. Μετά τό· «Αἰωνία ἡ μνήμη...» ὁ Ἱερεύς· «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν... Εὐλογία 

Κυρίου καί ἔλεος...» καί ἡ συνήθης Ἀπόλυσις. 

79

80 


7. ΚΥΡΙΑΚΗ: ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς δευτέρας καί ἀδεκάστου 

παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τῶν ἐν Χερσῶνι ἐπισκοπησάντων 

Ἁ γίων Ἱερομαρτύρων Ἐφραίμ, Βασιλέως, Εὐγενίου, Ἀγαθοδώρου, Ἐλπιδίου, 

Καπίτωνος καί Αἰθερίου. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ὁ βάθει σοφίας...». 

Κοντάκιον: «Μετά τῶν ἁγίων...». 








σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν μέλλῃς 

ἔρ χεσθαι... – Βίβλοι ἀνοιγήσονται... – Ἠ χήσουσι σάλπιγγες... – Κλαίω καί 

ὀδύρομαι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν τίθωνται θρόνοι...». 




Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύ σεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι μέλαινα ψυχή...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ τήν εὐλογημένην...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑ μνοῦμεν...», 

τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Τάς τοῦ Κυρίου γνῶντες 

ἐντολάς...», Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὑπό τήν σήν Δέσποινα...», τά Τριαδικά· 

«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια· 

«Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 22 . 

22 


7. 


ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ τήν εὐλογημένην...». 




καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ἡμέραν τήν φρικτήν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ 

Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν...». 2.– Δόξα· «Εἰς τήν 

κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἐλπίς τοῦ 

κόσμου ἀγαθή...». 




Καταϐασίαι: «Βοηθός καί σκεπαστής...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» κτλ. ὡς 

τῇ Κυρια κῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀσπόρου συλλήψεως...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...». 2.– Τοῦ 

Τριῳδίου· «Τήν φοβεράν τῆς κρίσεως...». 3.– «Ἰδού ἡμέρα ἔρχεται...» καί 4.– Τό 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τήν ὥραν τῆς ἐτάσεως...». 



– Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν 

Ἀνατολικόν· «Κύριε, μέγα καί φοβερόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ 

Τριῳδίου· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν ἐκείνην... – Ὤ ποία ὥρα τότε... – Δανιήλ ὁ Προφήτης...», 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς 

ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Προκαθάρωμεν ἑαυτούς...». 





«Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 



81

82 


7. 

8. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Ὅταν ἔλθῃς, ὁ Θεός...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω· «Βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι...» (Α΄ Κορ. η΄ 8-13, 

θ΄ 1-2), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Μέγας ὁ Κύριος 

ἡμῶν καί μεγάλη ἡ ἰσχύς αὐτοῦ. – Αἰνεῖτε τόν Κύριον ὅτι ἀγαθός». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅταν δέ ἔλθῃ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου...» (Ματθ. κε΄ 31-46). 





Τήν ἑϐδομάδα ταύτην γίνεται κατάλυσις τυροῦ, ᾠῶν καί ἰχθύων 

(Λευκή νηστεία). 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Τυρινῆς. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοφυλάκτου, Ἐπισκόπου 

Νικομηδείας. Ἑρμοῦ Ἀποστόλου καί Δομετίου Ὁσίου. 

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 

Κοντάκιον: «Ὅταν ἔλθῃς ὁ Θεός...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς τοῦ πλ. β΄ 

ἤχου· «Ὁ πάντων βουλόμενος... – Ὁ μόνος Φιλάνθρωπος..». 2.– Τό 1 Στιχηρόν 

Προσόμοιον τῶν Ἀσωμάτων· «Ἦχον ἑορτάσιμον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (8ῃ Μαρτίου)· «Πάτερ Θεοφύλακτε Θεοῦ... 

– Πάτερ Θεοφύλακτε τῆς γῆς... – Πάτερ Θεοφύλακτε Θεόν...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Νοσοῦσαν Πανύμνητε 

δεινῶς...». 

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Λιχνευσάμενοι, τήν πρώτην 

ὑπέστημεν γύμνωσιν...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Μάρ τυρες Κυρίου...», 

μετά τῶν στίχων αὐτῶν. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...». 


23 

Αἱ καθημεριναί Ἀκολουθίαι ἀπό σήμερον καί ἑξῆς μέχρι τοῦ Σαββάτου ψάλλονται κατά 

τήν τάξιν τοῦ ΤΜΕ σελ. 322 § 13, δι’ ὅ καί ἡ τυπική διάταξις σήμερον ἀναγράφεται ἐνταῦθα 

ἀναλυτικώτερον.

8. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ...». 


Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ 

Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν, ὡς εἴθισται. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ...». 

Καθίσματα: Τά 2 Κατανυκτικά Καθίσματα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ πλ. β΄ ἤχου (βλέπε 

ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Ἐννοῶ τήν ἡμέραν... – Εἰς τήν κοιλάδα τοῦ 

κλαυθμῶνος...», τό Μαρτυρικόν· «Φῶς Δικαίοις διά παντός...» καί Δόξα, Καί 

νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν ὑπερένδοξον τοῦ Θεοῦ...». Τῆς β΄ Στιχολογίας 

τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ἠνέῳκται τῆς θείας μετανοίας...» καί Δόξα, Καί 

νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τάς χεῖρας σου τάς θείας...». 


Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ 

Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 

εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν. Ἡ γ΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς 

Παρακλητικῆς τοῦ πλ. β΄ ἤχου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τοῦ Μηναίου ἄνευ 

τοῦ Εἱρμοῦ. 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «ᾨδήν ἐπινίκιον, ᾄσωμεν πάντες...» (Εἱρμός α΄ 

ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου). 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Ἐξασκήσας ὁσίως Πάτερ 

σοφέ...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τοῦ Ἡλίου νεφέλη τοῦ νοητοῦ...». Ἡ δ΄, 

ε΄ καί ς΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν καί 

οἱ ἀντίστοιχοι τοῦ Μηναίου ἄνευ τῶν Εἱρμῶν. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Χιτῶνά μοι παράσχου φωτεινόν...». 



Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς ἡμέρας. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.Ἡ ζ΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς μετά τοῦ 

Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά 

τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ ἡ 

θ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τρι- 

ῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

83

84 


8. 

9. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Ὕμνον σοι, προσφέρομεν...» 

(Εἱρμός η΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Σέ τήν ὁραθεῖσαν πύλην...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς 

τοῦ β΄ Τριῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Ὁ οὐρανόν τοῖς ἄστροις...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν ἀγγέλων...». 




Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πάντα τόν χρόνον...», δίς καί τό 

Μαρτυρικόν· «Τῶν Ἁγίων Ἀθλοφόρων...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα· «Ἐνεπλήσθημεν τῷ πρωΐ τοῦ ἐλέους σου...» καί· «Καί ἔστω ἡ 

λαμπρότης Κυρίου...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀσπόρως συνέλαβες...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον τό εἰς τό τέλος τοῦ Ὄρθρου· «Ὅτι πάντων ὑπάρχεις...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς ἡμέρας· «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Γ΄ Ἰω. 1-15). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Λουκ. ιθ΄ 29-40, κβ΄ 7-39). 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους...». 



ΤΡΙΤΗ: Τῆς Τυρινῆς. Τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων τῶν ἐν Σεϐαστείᾳ 

μαρτυρησάντων. 

Τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...».

9. 


Κοντάκιον: «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μαρτύρων· «Φέροντες τά παρόντα... – 

Ῥίπτοντες περιβόλαια... – Βλέποντες ὡς τρυφάς τάς βασάνους...», ἅπαντα ἐκ 

δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μαρτύρων· «Τήν λίμνην ὡς Παράδεισον...», ζήτει τοῦτο εἰς 

τό Δόξα, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων. 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Αἴνων τῶν Μαρτύρων· «Δεῦτε, μαρτυρικήν 

ἀδελφοί... – Χαίροις, συναγωγή κραταιά... – Χαίροις, τροπαιοφόρος πληθύς...», 

μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐδοκίμασας ἡμᾶς, ὁ Θεός, ἐπύρωσας 

ἡμᾶς, ὡς πυροῦται τό ἀργύριον». β΄.– «Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί 

ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μαρτύρων· «Ἐν ᾠδαῖς ᾀσμάτων...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν 

Ἀθλοφόρων...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Μαρτύρων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὡς Λιτή, τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων τῶν Μαρτύρων· 

«Χορός τετραδεκαπύρσευτος... – Τήν τετραδεκάριθμον χορείαν... – Ἀληθείας κρατῆρα...». 

Δόξα, τό Ἰδιόμελον· «Ἐν ᾠδαῖς ᾀσμάτων...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, τῶν 

Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ 

ἡ ἄμπελος...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Μαρτύρων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν 

Ἁγίων σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Μαρτύρων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...». 2.– Δόξα, τό 

αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 

Καθίσματα: Τῶν Μαρτύρων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 



Προκείμενον: «Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν». 

85

86 


9. 

Στίχος: «Ἐπύρωσας ἡμᾶς, ὡς πυροῦται τό ἀργύριον» 24 . 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Μαρτύρων· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀνθρώπων...» (Λουκ. 

κα΄ 12-19), ζήτει τοῦτο τῇ Τρίτῃ ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀθλοφόρων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Προφητικῶς ἀνεβόα...». 


αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τῶν Μαρτύρων· 

«Θεοστεφῆ, φάλαγγα μέλπω...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, 

πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι 

εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Μαρτύρων· «Τῷ Χριστῷ στρατευθέντες...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Μαρτύρων. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Μαρτύρων· «Χορός τετραδεκάριθμος...» καί 2.– Τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, κατάρας λύτρωσις...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Μαρτύρων· «Δεῦτε, μαρτυρικήν ἀδελφοί... – 

Χαίροις, συναγωγή κραταιά... – Χαίροις, τροπαιοφόρος πληθύς...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀθλοφόροι Χριστοῦ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μακαρίζομέν σε...». 


«Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...». 


«Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Μαρτύρων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 2.– Τοῦ 

Ναοῦ. 


24 

Προτιμητέον τοῦ ἐν τῷ (ΤΜΕ, § 2 σελ. 196), ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Θαυμαστός 

ὁ Θεός...» τό ἐν τῷ Μηναίῳ, ὡς συνᾷδον τόσον εἰς τό μαρτύριον τῶν Ἁγίων, ὅσον καί εἰς τό 

ἀκολουθοῦν Ἰδιόμελον.

9. 

10. 



Ἀπόστολος: Τῶν Μαρτύρων· «Τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον...» (Ἑβρ. ιβ΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν...» (Ματθ. κ΄ 1-16). 





ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῆς Τυρινῆς. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Κοδράτου τοῦ ἐν Κορίνθῳ καί 

τῶν σύν αὐτῷ. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ τάξιν. 


Ἀπολυτίκιον: «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...». 

Κοντάκιον: «Πᾶσαν στρατιάν...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Σταυρώσιμα Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς τοῦ πλ. 

β΄ ἤχου· «Ὁ Θεός ὁ θέλων σωθῆναι... – Τόν ταῖς ἁμαρτίαις καταποθέντα...». 2.– 

Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῆς Θεοτόκου· «Ὁ γάμος ηὐτρέπισται...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (10ῃ Μαρτίου)· «Κοδράτε 

πανάριστε ζωῆς... – Κοδράτε θεόληπτε ὁδόν... – Κοδράτε καλλίνικε στρατόν...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον· «Χαῖρε ξένον 

ἄκουσμα Ἁγνή...». 

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Περιχαρῶς δεξώμεθα πιστοί...», 

δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Ὤ τῆς καλῆς ὑμῶν πραγματείας...», μετά στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον 

ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν· «Παρθένος ἡ ἄσπιλος...». 


Ἀπολυτίκια: Ἀντί Ἀπολυτικίων ψάλλονται τά Τροπάρια· «Θεοτόκε Παρθένε...», 

«Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...». Καί νῦν· «Ὑπό 

τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...» (χῦμα) 25 ,«Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν 

τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου...». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε βασι - 

λεῦ...», αἱ 3 μεγάλαι μετάνοιαι μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί Ἀπόλυσις. 



87 

25 

Πρβλ. ΤΜΕ, Κυριακή τῆς Τυρινῆς § 17, ὑποσημ. 5, σελ. 324.

88 


10. 

ΟΡΘΡΟΣ 


Μεγάλη Συναπτή. 

Τριαδικά: Μετά τήν μεγάλην Συναπτήν ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια», ἀντί τοῦ· «Θεός 

Κύριος...», εἰς ἦχον πλ. β΄ τετράκις ἀνά τρίς, μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων· «Ἐκ 

νυκτός ὀρθρίζει τό πνεῦμά μου...» κτλ. ὡς ἐν τῷ Ὡρολογίῳ. Ἀκολούθως ψάλλονται 

οἱ Τριαδικοί ὕμνοι τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Παριστάμενα φόβῳ τά Χερουβίμ...», 

Δόξα· «Ἀσωμάτοις στόμασιν...», Καί νῦν· «Τριαδικῆς μονάδος θεότητα...» 

(βλέπε ἐν τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου). Εἰς τό τέλος τοῦ α΄ Τροπαρίου· 

«Δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, σῶσον ἡμᾶς» κτλ. [Τά ἐνδιάτακτα 2 Καθίσματα 

τοῦ Ψαλτηρίου]. Εἶτα μικρά Συναπτή καί Ἐκφώνησις· «Ὅτι σόν τό 

κράτος...». 

Καθίσματα: Τά 2 Σταυρώσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ πλ. β΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Σήμερον τό προφητικόν... – Ὁ Σταυρός σου Κύριε ἡγίασαι...» καί 

Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν· «Ἡ σέ κυήσασα Χριστέ...». 

Τῆς β΄ Στιχολογίας τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Μετ’ εἰρήνης διελθεῖν ἡμᾶς...» 

καί Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Παρεστῶσα τῷ Σταυρῷ σου...». 


Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Παρακλητικῆς τοῦ πλ. β΄ ἤχου μετά τοῦ 

Εἱρμοῦ αὐτῆς, τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ 

Εἱρμοῦ. Ἡ γ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Τριῳδίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν 

δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. (Ἐν αἷς δέ ᾨδαῖς ψάλλομεν τά 

Τριῴδια, καταλιμπάνονται αἱ ᾨδαί τῆς Παρακλητικῆς, καί τοῦ Μηναίου, 

ἐπειδή δύειρμόν ἐστι τό Τριῴδιον). 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Στειρωθέντα μου τόν νοῦν...» (Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς 

τοῦ β΄ Τριῳδίου). 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Τῇ καρτερίᾳ τῶν δεινῶν...», μετά 

τοῦ Σταυροθεοτοκίου αὐτοῦ· «Τόν ἐξ ἀνάρχου τοῦ Πατρός...». Ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ 

ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Παρακλητικῆς μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν καί οἱ 

ἀντίστοιχοι τοῦ Μηναίου καί τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τῶν Εἱρμῶν. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ὡς Ἰωνᾶν τόν Προφήτην...». 



Κοντάκιον: Τό Μαρτυρικόν τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Ἀθλητικαί ἐνστάσεις...» (βλέπε ἐν τέλει 

τοῦ Τριῳδίου). 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Ἡ ζ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Παρακλητικῆς μετά τοῦ Εἱρμοῦ 

αὐτῆς, οἱ ἀντίστοιχοι τοῦ Μηναίου καί τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τῶν Εἱρμῶν. Ἡ η΄ 

ᾨδή τοῦ Τριῳδίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου

10. 

11. 


ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο 

Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν ἐν τῇ βάτῳ Μωσεῖ...» 



Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ὑπερφυῶς σαρκί...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ 

Τριῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Φωταγωγικόν: Τοῦ πλ. β΄ ἤχου· «Δυνάμει Κύριε τοῦ Σταυροῦ σου, κατάπεμψον ταῖς 

ψυχαῖς ἡμῶν, τό φῶς σου τό ἀΐδιον» κτλ. 


Δοξολογία: (χῦμα). 


Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Βρωμάτων νηστεύουσα ψυχή 

μου...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Ὑμᾶς πανεύφημοι Μάρτυρες...», μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Ἐνεπλήσθημεν τῷ πρωΐ τοῦ ἐλέους σου...» καί· 

«Καί ἔστω ἡ λαμπρότης Κυρίου...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν...». 



Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῷ ναῷ ἑστῶτες...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν 

τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου...». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε 

Βασιλεῦ...» καί αἱ 3 μεγάλαι μετάνοιαι μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί 

εὐθύς αἱ· 

ΩΡΑΙ 

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» τρίς, καί ἀναγινώσκονται αἱ Ὧραι α΄, γ΄ καί ς΄. Μετά 

τό Θεοτοκίον τῆς ς΄ Ὥρας· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤῥησίαν...», τό Τροπάριον τῆς Προφητείας 

τοῦ Τριῳδίου, ἡ Προφητεία μετά τῶν Προκειμένων τῆς ἀρχῆς καί τοῦ τέλους, 

τό· «Ταχύ προκαταλαβέτωσαν...» καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τῆς ς΄ Ὥρας καί μετά τήν 

εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν Δυνάμεων...» καί Ἀπόλυσις. 

Σήμερον καί προσεχῆ Παρασκευήν κατ᾽ ἀρχαῖον ἔθος 

τῆς Ἐκκλησίας δέν τελεῖται Θεία Λειτουργία. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Τυρινῆς. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σωφρονίου Πατριάρχου 

Ἱεροσολύμων. 

Ὅλαι αἱ Ἀκολουθίαι, ὡς προδιετυπώθησαν τήν Δευτέραν τῆς Τυρινῆς. 


Κανόνες: Ἡ α΄ καί γ΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς τοῦ πλ. β΄ ἤχου μετά 

τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Οὐκ ἐν σοφίᾳ, καί δυνάμει...» καί τό· 

89

90 


11. 

12. 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Τοῖς λόγοις ἐκόσμησας...», μετά 

τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἐκαίνισας Ἄχραντε...». Ἡ δ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά 

τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ μετά 


νῦν. Ἡ ε΄ καί ς΄ ᾨδή τῶν δύο Κανόνων τῆς Παρακλητικῆς μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτῶν καί οἱ ἀντίστοιχοι τοῦ Μηναίου ἄνευ τῶν Εἱρμῶν. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ἐλήλυθας ἐκ Παρθένου...» (Εἱρμός δ΄ ᾨδῆς τοῦ 

β΄ Τριῳδίου) κτλ. ὡς τῇ Δευτέρᾳ. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς ἡμέρας· «Ἀπόστολοι ἅγιοι...». 2.– «Κανόνα πίστεως...» καί 3.– 


Κοντάκιον: Τῆς ἡμέρας· «Toύς ἀσφαλεῖς καί θεοφθόγγους κήρυκας...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Ἰούδ. 11-25). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς (Λουκ. κγ΄ 1-31. 33. 44-56). 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Τυρινῆς. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ Θεοφάνους 

τῆς Σιγριανῆς. 

Ὅλαι αἱ Ἀκολουθίαι, ὡς προεδιετυπώθησαν τῇ προλαβούσῃ Τετάρτῃ. 


Κανόνες: Ἡ α΄ καί γ΄ ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Παρακλητικῆς τοῦ πλ. β΄ ἤχου μετά 

τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς, τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ 

Εἱρμοῦ. 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Οὐρανίας ἁψῖδος...» καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Ζῆλον ἔνθεον...», μετά τοῦ Σταυροθεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ἡ ἀμίαντος...». Ἡ δ΄ ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Παρακλη - 

τικῆς μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς, τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ Τριῳδίου 

ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ ε΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο 

Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ ς΄ ᾨδή τοῦ α΄ τοῦ Κανόνος τῆς 

Παρακλητικῆς μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς, τοῦ Μηναίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ καί τοῦ 

Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

Ἀφ᾽ ς΄ ᾨδῆς·

12. 

13. 

14. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ἱλάσθητί μου Σωτήρ...» κτλ. ὡς τῇ προλαβούσῃ 

Τετάρτῃ. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Τυρινῆς. Ἐν ᾧ μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάν - 

των Ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν. Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικηφόρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἅπασαι αἱ Ἀκολουθίαι κατά τήν τάξιν τοῦ Τριῳδίου. 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 

Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τίς μή μακαρίσει σε...». 

Ἄνευ Εἰσόδου. 


Καταϐασίαι: Οἱ Εἱρμοί τοῦ Κανόνος τῶν Πατέρων· «ᾎσμα ἀναπέμψωμεν...». 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τόν προδηλωθέντα...». 


«Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...». 


«Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Πατέρων· «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Πατέρων· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά 

τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου, ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ 


Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ἑβδομάδος τῆς Τυρινῆς «Προσέχετε τήν ἐ - 

λεημοσύνην...» (Ματθ. ς΄ 1-13). 





ΚΥΡΙΑΚΗ: ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς ἀπό τοῦ Παραδείσου 

τῆς τρυφῆς ἐξορίας τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Βενεδίκτου. 

Εὐσχήμονος, Ἐπισκόπου Λαμψάκου, Ὁμολογητοῦ. 

Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ζ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν...». 

91

92 


14. 

Κοντάκιον: «Ὡς εὐσεβείας κήρυκας...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα... – Σταυρόν 

ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες τήν ἔγερσιν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνα - 

τολικά· «Κἄν συνελήφθης, Χριστέ... – Δαυϊτικήν προφητείαν... – Κατῆλθες ἐν 

τῷ ᾅδῃ...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ πλάστης μου Κύριος... 

– Στολήν θεοΰφαντον... – Παράδεισε πάντιμε... – Ἀδάμ ἐξωστρά κισται...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐκάθισεν Ἀδάμ...». 




τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατ ελθών... 

– Φοβερός ὤφθης, Κύριε...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη Ἀδάμ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Ἄνοιξόν μου τό στόμα..», 

τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Ἥλιος ἀκτῖνας ἔκρυψεν...», Καί νῦν, 

τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μυστικῶς ἀνυμνοῦμέν σε...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, τά 3 Κατανυκτικά τροπάρια· «Ἐλέησον 

ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 26 . 

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν δύο θεῖαι Λειτουργίαι 

τῶν Προηγιασμένων Δώρων. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...». 




26 



93 

14. 

καί 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦρο ψυχή μου ἀθλία...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ 



Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί Οἶκος (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ἐξεβλήθη ὁ Ἀδάμ...». 2.– Δόξα· «Νῦν ὁ 

καιρός τῶν ἀρετῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Οὐ σιωπήσωμέν 

ποτε...». 




Καταϐασίαι: «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ζ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδα ληνή...» 

κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ζ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι ᾖραν τόν Κύριον...» καί 2.– Τά 2 τοῦ 

Τριῳδίου· «Τῆς ἐντολῆς σου, Κύριε...» καί· «Ἀποικισθέ ντες, Κύριε...». 




Κυρίῳ...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Πύλας ᾅδου συνέτριψας...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Οἴμοι ὁ Ἀδάμ... – Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν 

ἠνέῳκται... – Ἀδάμ τοῦ Παραδείσου διώκεται...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔφθασε καιρός...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς· «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία...» (Ῥωμ. ιγ΄ 11- 

14, ιδ΄ 1-4), μετά τοῦ ἐν τῷ Τριῳδίῳ ἀναγραφομένου Προκειμένου· «Εὔξασθε 

καί ἀπόδοτε, Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. – Γνωστός ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐάν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις...» (Ματθ. ς΄ 14-21). 


Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε...».

94 


14. 

15. 



Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 

Κοντάκιον: «Τῆς σοφίας ὁδηγέ...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ βαρέος ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Ὡς ὁ ἄσωτος υἱός... – Ὡς ὁ περιπεσών εἰς τούς λῃστάς... – Ὡς τήν 

συκήν τήν ἄκαρπον... – Ὡς Ἥλιος ὑπάρχων δικαιοσύνης...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Ἐγκρατείᾳ τήν σάρκα... – Ἐμαυτόν ἀπελπίζω... – 

Τόν τῆς νηστείας καιρόν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ 

Μηναίου (15ῃ Μαρτίου)· «Μάρτυρες Χριστοῦ ἑπτάριθμοι... – Μάρτυς ἀθλητά 

Ἀγάπιε... – Μάρτυρες ἀξιοθαύμαστοι...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Χαῖρε φωτός θεῖον 

ὄχημα...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν 

σου...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἐκτενής μέχρι καί τῆς αἰτήσεως· «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...». 

«Καταξίωσον...». 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἔλαμψεν ἡ χάρις σου, Κύριε...», 

δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Ὁ ἐνδοξαζόμενος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, 

Κύ ριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις...». 


Μετά τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...», τά Τροπάρια· «Θεοτόκε 

Παρθένε...», «Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...», Καί νῦν· 

«Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...». «Κύριε, ἐλέησον» μ΄, «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... 

– Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε 

βασιλεῦ...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας μετά τῆς εὐχῆς τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί 

Ἀπόλυσις. Τοῦ Ἀριστεροῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Πάντων προστατεύεις ἀγαθή...» ὁ 

κλῆρος καί ὁ λαός ἀσπάζονται τήν δεξιάν τοῦ Πατριάρχου λαμ βάνοντες συγχώρησιν 

παρ’ Αὐτοῦ. Ὁ Ἱερεύς ἐκφωνεῖ τό ἐπισφράγισμα· «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...». 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Α΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Καθαρά Δευτέρα. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Ἀγαπίου καί τῶν σύν αὐτῷ. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Μανουήλ, τοῦ ἐκ Σφακίων. 

Ἄρχεται ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή.


95 

15. Αἱ καθ’ ἡμέραν Ἀκολουθίαι κατά τήν διάρκειαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης 

Τεσσαρακοστῆς τελοῦνται συμφώνως πρός τήν εἰς τό Τυπικόν τῆς Μεγάλης 

τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἐκτιθεμένην τάξιν, σελ. 325 κ. ἑξ. § 18 κ. ἑξ. 

Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 

Καταλιμπάνεται (μόνον σήμερον) τό Μεσονυκτικόν, τῇ Τρίτῃ καί ταῖς λοιπαῖς 

ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (ἐξαιρουμένου τοῦ Σαββάτου 

καί τῆς Κυριακῆς), λέγεται τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν, ὡς εἴθισται, καί ἐν τέλει 

τά τρία Κατανυκτικά Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ. ἡ μικρά 

Ἀπόλυσις μετά τοῦ· «Ἐὐξώμεθα ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου» κτλ. 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...» θυμιῶν σταυροειδῶς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν. Τρισ - 

άγιον· «Ὅτι σοῦ ἐστιν...». «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄. «Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, 

πάτερ». «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...» 27 . 



Τριαδικά: Μετά τήν μεγάλην Συναπτήν ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια», εἰς τόν τυχόντα 

ἦχον τῆς ἑβδομάδος (α΄ ἑβδομάς ἦχος βαρύς) τετράκις ἀνά τρίς μετά τῶν πρό 

αὐτοῦ στίχων· «Ἐκ νυκτός ὀρθρίζει τό πνεῦμά μου...» κτλ. ὡς ἐν τῷ Ὡρολογίῳ. 

Ἀκολούθως ψάλλονται οἱ Τριαδικοί ὕμνοι τοῦ ἤχου τῆς ἑβδομάδος (βλέπε ἐν 

τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου). Σήμερον καί δι’ ὅλην τήν ἑβδομάδα 

ψάλλονται οἱ τοῦ βαρέος ἤχου· «Ὁ ὑψίστῳ δυνάμει...», Δόξα· «Ὡς ὕπνον τόν 

ὄκνον...», Καί νῦν· «Τῇ ἀπροσίτῳ Θεότητι...» 28 . [Τά ἐνδιάτακτα 3 Καθίσματα 

τοῦ Ψαλτηρίου]. Εἶτα μικρά Συναπτή καί Ἐκφώνησις· «Ὅτι σόν τό κράτος...». 

Καθίσματα: Τά Κατανυκτικά Καθίσματα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει 

τοῦ Τριῳδίου), ἐξ ὧν τό β΄ μετά τοῦ οἰκείου στίχου 29 καί Δόξα, Καί νῦν, τό Θε- 

27 

Ἡ τάξις αὐτή τηρεῖται μόνον σήμερον. Τάς ἄλλας ἡμέρας ἡ ἔναρξις τοῦ Ὄρθρου, ὡς 

ἀναγράφεται εἰς τό Ὡρολόγιον. 

28 

Μετά τό· «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός...», ἕκαστος ὕμνος συμπληρώνεται ὡς ἑξῆς: Διά 

τόν α΄) τήν Δευτέραν· «προστασίαις τῶν Ἀσωμάτων σῶσον ἡμᾶς», τήν Τρίτην· «πρεσβείαις 

τοῦ Προδρόμου σῶσον ἡμᾶς», τήν Τετάρτην· «δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, σῶσον ἡμᾶς», τήν 

Πέμπτην· «πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ Ἱεράρχου σῶσον ἡμᾶς» καί τήν Παρασκευήν 

πάλιν· «δυνάμει τοῦ Σταυροῦ σου, σῶσον ἡμᾶς». Διά τόν β΄) ὅταν ὁ Ναός τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι 

Ἁγίου ἤ Ἁγίας τότε· «πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου (ἤ Ἁγίων ἤ Ἁγίας ἤ Ὁσίου ἤ Ὁσίας κτλ.), σῶσον 

ἡμᾶς», ἀναλόγως τῆς προσωνυμίας τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Εἰς περιπτώσεις κατά τάς ὁποίας ὁ 

Ναός τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι γεγονότος ἐκ τοῦ Δεσποτικοῦ ἤ Θεομητορικοῦ κύκλου τότε 

ἐπαναλαμβάνεται ἡ κατακλείς τοῦ α΄ ὕμνου. Διά τόν γ΄) ἡ συμ πλήρωσις πάντοτε διά τοῦ· «διά 

τῆς Θεοτόκου σῶσον ἡμᾶς». 

29 

Οἱ στίχοι τοῦ β΄ Κατανυκτικοῦ Καθίσματος τοῦ ἤχου τῆς α΄ Στιχολογίας εἶναι οἱ ἑξῆς: Τῇ 

Δευτέρᾳ καί Τρίτῃ· «Κύριε, μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδέ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με» (Ψαλμ. 

6, 2). Τῇ Τετάρτῃ καί Παρασκευῇ· «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ 

ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι» (Ψαλμ. 8, 5). Τῇ Πέμπτῃ· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν

96 


15. 

οτοκίον ἤ Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν (Τετάρτῃ καί Παρασκευῇ). Τῆς ἡμέρας τῆς 

β΄ Στιχολογίας· «Τῆς νηστείας τῇ θείᾳ ἀπαρχῇ...» καί Δόξα, Καί νῦν· «Εὐσπλαγχνίας 

ὑπάρχουσα πηγή...» καί τῆς γ΄ Στιχολογίας· «Τήν πάνσεπτον ἐ γ - 

κράτειαν...» καί Δόξα, Καί νῦν· «Τήν ἄμαχον πρεσβείαν σου...». 


Ὁ Ἱερεύς: «Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου...», ἡ Ἐκφώνησις· «Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς...» 

καί εὐθύς· 

Ἡ Στιχολογία τῶν ἐννέα ᾨδῶν 30 . 

Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ 

Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ, ἅπαντες ἄνευ στίχου (χῦμα) καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν. Ἡ γ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε λαοί...» (Εἱρμός α΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου). 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Ἑπτάριθμος χορός...», μετά τοῦ 

Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Μητέρα σε Θεοῦ...» (διά τήν Τετάρτην καί Παρασκευήν 

Σταυροθεοτοκίον). Ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου, μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ...». 



Κοντάκιον: Τό Μαρτυρικόν τοῦ βαρέος ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου). 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Ἡ ζ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. Ἡ η΄ ᾨδή 

ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῶν» (Ψαλμ. 18, 5). 

Τῷ Σαββάτῳ· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσραήλ» (Ψαλμ. 67, 36) καί 

διά τό γ΄ Κάθισμα· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα 

αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς» (Ψαλμ. 15, 3). 

30 

Αἱ ἐννέα ᾿Ωδαί στιχολογοῦνται ὁλόκληραι μέν ἐκεῖναι τῶν ὁποίων ὑπάρχουσι ἐν τῷ 

Τριῳδίῳ Τριῴδια, πλήν τῆς θ΄ ᾿Ωδῆς τῆς ὁποίας τό δεύτερον μέρος μόνον στιχολογεῖται ἤτοι 

ἡ Προσευχή τοῦ Ζαχαρίου, ἐπειδή τό α΄ μέρος στιχολογεῖται εἰς τήν· «Τιμιωτέραν», τῶν δέ 

λοιπῶν μόνον ἡ ἀρχή καί τό τέλος καί ἡ Μικρά Δοξολογία τό Δόξα, Καί νῦν. Ἡ τάξις αὕτη 

σχηματικῶς ἔχει ὡς ἀκολούθως: 

ΗΜΕΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΩΔΗ Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ 

Δευτέρα α΄ η΄ θ΄ γ΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄ 

Τρίτη β΄ η΄ θ΄ α΄ γ΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄ 

Τετάρτη δ΄ η΄ θ΄ α΄ δ΄ ε΄ ς΄ ζ΄ 

Πέμπτη δ΄ η΄ θ΄ α΄ γ΄ ε΄ ς΄ ζ΄ 

Παρασκευή ε΄ η΄ θ΄ α΄ γ΄ δ΄ ς΄ ζ΄ 

Κατά τήν αὐστηροτέραν τάξιν αἱ ὑπολειπόμεναι δύο ᾿Ωδαί ς΄ καί ζ΄ στιχολογοῦνται 

ὁλόκληραι τά Σάββατα τῆς β΄, γ΄ καί δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν πάντοτε κατά τό ἴδιον σύστημα. 

Ὁλόκληραι ἡ ς΄, ζ΄, η΄ καί θ΄ καί ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῆς α΄, γ΄, δ΄ καί ε΄.

15. 


τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ 

τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο 

Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν πάλαι δροσίσαντα...» 



Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ὑπερφυῶς σαρκί...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ 




Φωταγωγικόν: Τοῦ τυχόντος ἤχου τῆς ἑβδομάδος τρίς (βλέπε ἐν τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν 

τέλει τοῦ Τριῳδίου). Διά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα τοῦ βαρέος ἤχου· «Διέγειρόν 

με Κύριε...» (ἡ συμπλήρωσις τῶν Φωταγωγικῶν γίνεται ὡς καί ἡ τῶν Τριαδικῶν 

ὕμνων). 

«Σοί δόξα πρέπει...». [Ὁ 148ος, 149ος καί 150ός Ψαλμός]. 



Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἐλήλυθεν ἡ νηστεία...», δίς καί 

τό Μαρτυρικόν· «Εὐλογημένος ὁ στρατός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα· «Ἐνεπλήσθημεν τό πρωΐ τοῦ ἐλέους σου, Κύριε...» καί· «Καί 

ἔστω ἡ λαμπρότης Κυρίου τοῦ Θεοῦ...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Σέ τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα...» (διά τήν 

Τετάρτην καί Παρασκευήν τό Σταυροθεοτοκίον). 




τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου...». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε Βα - 

σιλεῦ...» καί εὐθύς ἀναγινώσκονται αἱ· 

ΩΡΑΙ 

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» τρίς. Εἰς τήν Θ΄ Ὥραν, μετά τό τροπάριον· «Βλέπων 

ὁ λῃστής...» κτλ. τό· «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν τιμιωτέραν...». Δι’ 

εὐχῶν...», τάς γ΄ μεγάλας μετανοίας μετά τῶν εὐχῶν καί εὐθύς οἱ Μακαρισμοί. Εἶτα 

τά τροπάρια· «Χορός ὁ ἐπουράνιος...» κτλ. τό· «Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν...», «Ἄνες, 

ἄφες...», «Πάτερ ἡμῶν...», «Ὅτι σοῦ ἐστιν...» καί ἀναγιγνώσκονται τά Κοντάκια· 

«Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...», τῆς ἡμέρας 31 , τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Τό Μαρτυρικόν 

τοῦ ἤχου τῆς ἡμέρας τό πρό τοῦ Συναξαρίου ἀναγνωσθέν. Δόξα, τό Νεκρώσιμον· 

97 

31 

Δευτέρα: τῶν Ἀσωμάτων· «Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ...». Τρίτη: τοῦ Προδρόμου· «Προφῆτα 

Θεοῦ...». Τετάρτη: τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς...». Πέμπτη: τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων· «Τούς 

ἀσφαλεῖς καί θεοφθόγγους κήρυκας...» καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου· «Ἐν τοῖς Μύροις, ἅγιε...». 

Παρασκευή: τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς...», ζήτει ταῦτα εἰς τό Ὡρολόγιον, Ἀκολουθία τῶν 

Τυπικῶν καί εἰς τό Τριῴδιον, Δευτέρα α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν εἰς τήν οἰκείαν σειράν.

98 


15. 

«Μετά τῶν ἁγίων...». Καί νῦν, Θεοτοκίον· «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...», «Κύριε, 

ἐλέησον», μ΄, «Ὁ ἐν παντί καιρῶ...», «Κύριε, ἐλέησον» γ΄, «Δόξα, Καί νῦν». «Τήν τιμιωτέραν...». 

«Ὁ Θεός, οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας, τήν εὐχήν 

τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός. 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΝΕΥ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ 

Ὁ Προοιμιακός – Τά Εἰρηνικά καί τά· «Πρός Κύριον...», ἤτοι τό ΙΗ΄ Κάθισμα τοῦ 

Ψαλτηρίου. 


Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Πᾶσαν ἁμαρτίαν διεπραξάμην... 

– Ὄμβρους μοι παράσχου Χριστέ... – Δεῦτε προθύμως...» καί 2.– Τά 3 

Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (16ῃ Μαρτίου)· «Κύριε, σύ τό 

ἀσθενές... – Κύριε, σύ τόν Ἀθλοφόρον... – Κύριε, σύ ταῖς τῶν Μαρτύρων...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Κύριε, δέξαι σῆς Μητρός...» 

(Τρίτην καί Πέμπτην τό Σταυροθεοτοκίον καί τήν Παρασκευήν τό α΄ 

Θεοτοκίον τοῦ ἤχου). 

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» (χῦμα), ὁ Ἱερεύς· «Ἑσπέρας». Τά Ἀναγνώσματα 

μετά τῶν Προκειμένων καί τῶν στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

«Καταξίωσον, Κύριε...». 


Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν...», 

δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Μεγάλη τῶν Μαρτύρων σου...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· 

«Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Θεοτόκε ἡ προστασία...» (Τρίτην καί 

Πέμπτην τό Σταυροθεοτοκίον). 

«Νῦν ἀπολύεις...». 


Μετά τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...», τά Τροπάρια· «Θεοτόκε 

Παρθένε...», «Βαπτιστά τοῦ Χριστοῦ...», Δόξα· «Ἱκετεύσατε ὑπέρ ἡμῶν...», Καί νῦν· 

«Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...» (τό τελευταῖον χῦμα). «Κύριε, ἐλέησον» μ΄, «Δόξα, 

Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». «Ὁ ὤν 

εὐλογητός... – Ἐπουράνιε βασιλεῦ...», τάς τρεῖς μεγάλας μετανοίας μετά τῆς εὐχῆς 

τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ. Τρισάγιον. «Ὅτι σοῦ ἐστιν...», «Κύριε, ἐλέησον» ιβ΄ καί τήν εὐχήν· 

«Παναγία Τριάς...», «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...» τρίς, ἀναγινώσκεται ὁ 33ος Ψαλμός καί 


Τῷ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ 

Τό Μέγα Ἀπόδειπνον κατά τήν ἐν τῷ Ὡρολογίῳ τάξιν. 

Μετά τό· «Εὐλογητός ὁ Θεός...», «Βασιλεῦ οὐράνιε...», Τρισάγιον κτλ. «Δεῦτε 

προσκυνήσωμεν...» τρίς, καί ἀρχόμεθα τῆς ἀναγνώσεως τῶν Ψαλμῶν ἀπό τοῦ δ΄ 

Ψαλμοῦ· «Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου ὁ Θεός...». Μετά τήν Δοξολογίαν 

ψάλλεται διά τήν σήμερον τμῆμα τοῦ Μεγάλου Κανόνος, τό ἐν τῷ Τριῳδίῳ μετά στίχου· 

«Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με». Εἰς τό τέλος τῆς ς΄ ᾨδῆς ψάλλεται ἐμμελῶς

15. 

16. 

17. 


τό Κοντάκιον· «Ψυχή μου, ψυχή μου...» καί εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται 

ἐμμελῶς ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Ἀσπόρου συλλήψεως...». Τρισάγιον. Τό Τροπάριον· «Κύριε 

τῶν δυνάμεων...» μετά τῶν στίχων τοῦ 150στοῦ Ψαλμοῦ καί ἐν συνεχείᾳ ἡ λοιπή 

Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου. Μετά τό· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...», τό 

Εὐαγγέλιον τῆς Παννυχίδος τῆς Δευτέρας α΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Καὶ ὑπὲρ 

τοῦ καταξιωθῆναι...» κτλ. «Εἶπεν ὁ Κύριος· βλέπετε μή πλανηθῆτε...» (Λουκ. κα΄ 8- 

36). Εὐθύς· «Εἰρήνη πᾶσι... – Τάς κεφαλάς ἡμῶν... – Δέσποτα Πολυέλεε...» καί τήν δέησιν· 

«Εὐξώμεθα...». Τό· «Πάντων προστατεύεις...» 32 , παρέχεται συγχώρησις καί τό· 

«Δι’ εὐχῶν...». 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Σαϐϐίνου τοῦ Αἰγυπτίου, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

Χριστοδούλου, κτήτορος τῆς ἐν Πάτμῳ Ἱερᾶς Μονῆς Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. 

Ὅλαι αἱ Ἀκολουθίαι κατά τήν τάξιν τῆς χθεσινῆς ἡμέρας. 

Τῷ ἑσπέρας: 

Εἰς τό Μέγα Ἀπόδειπνον τό β΄ τμῆμα τοῦ Μεγάλου Κανόνος καί τό Εὐαγγέλιον 

τῆς Παννυχίδος τῆς Τρίτης α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Εἶπεν ὁ Κύριος· προσέχετε 

τήν ἐλεημοσύνην...» (Ματθ. ς΄ 1-13). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀλεξίου, ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ. Τοῦ Ἁγίου 

Ὁ σιομάρτυρος Παύλου. 

Ὅλαι αἱ Ἀκολουθίαι, ὡς προδιετυπώθησαν. 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ 

«Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία...». 

Ὁ Προοιμιακός – Τά Εἰρηνικά καί τά· «Πρός Κύριον...», ἤτοι τό ΙΗ΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. 


Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Νηστεύοντες ἀδελφοί 

σωματικῶς...», δίς καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Εἴ τις ἀρετή...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια· «Φεγγοβόλους ὑμᾶς ὡς ἀστραπάς... – Ἀρετῶν Ἠλιού... – 

Ἀπόστολοι θεῖοι...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου 

(18ῃ Μαρτίου)· «Ὡς ἀστήρ ἀνατέταλκας... – Τῇ σοφίᾳ τῶν λόγων σου... – Νοῦν 

ἀλάστορα ᾔσχυνας...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Φωτοφόρον παλά τιον...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...» (χῦμα), ὁ Ἱερεύς· «Ἑσπέρας», ὁ Ἀναγνώστης τό Προκείμενον 

καί ἐν συνεχείᾳ τό Ἀνάγνωσμα ἐκ τῆς Γενέσεως, τό ἀκολουθοῦν ἕτερον 

Προκείμενον μετά τοῦ στίχου αὐτοῦ καί ἐμμελῶς· «Κέλευσον», ὁ Ἱερεύς 

ἱστάμενος πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης καί κρατῶν εἰς τήν δεξιάν λαμπάδα ἀνημ - 

99 

32 

Τήν Τρίτην· «Σφαγήν σου τήν ἄδικον...». Τήν Τετάρτην· «Πάντων προστατεύεις...». Τήν 

Πέμπτην· «Σφαγήν σου τήν ἄδικον...».

100 


17. μένην καί ἐξηρτημένον θυμιατήριον, ἐκ φωνεῖ· «Σοφία, ὀρθοί», στραφείς δέ 

πρός τόν λαόν καί ἐξελθών εἰς τά Βημόθυρα ἐπιλέγει· «Φῶς Χριστοῦ φαίνει 

πᾶσι», ἀκολούθως ὁ Ἀναγνώστης τό β΄ Ἀνάγνωσμα ἐκ τῶν Παροιμιῶν. Καί 

εὐθύς ὁ Ἱερεύς εὐλογῶν τόν Ἀναγνώστην λέγει· «Εἰρήνη σοι». Εἶτα λαβών θυμιατήριον 

ἐν τῇ δεξιᾷ χειρί καί λαμπάδα ἐν τῇ ἀριστερᾷ, στάς πρό τῆς ἁγίας 

Τράπέζης καί θυμιῶν αὐτήν, ψάλλει σεμνῶς καί κατανυκτικῶς, ἀργῶς τό 

πρῶτον, εἰς ἦχον μέν πλάγιον τοῦ δευτέρου τήν πρώτην καί τήν Μεγάλην 

Ἑβδομάδα, εἰς ἦχον δέ πλάγιον τοῦ πρώτου σύντομον τάς λοιπάς Προηγιασμένας, 

τό· «Κατευθυνθήτω...». Οἱ Χοροί εἶτα ἐπαναλαμβάνουσιν τό αὐτό τετράκις 

ἐναλλάξ καί εἰς τόν αὐτόν ἦχον, κατερχόμενοι τῶν στασιδίων αὐτῶν. 

Ὁ Ἱερεύς, τῶν Χορῶν ψαλλόντων, θυμιᾷ κύκλῳ ἑκάστην γωνίαν τῆς ἁγίας 

Τραπέζης, λέγων τούς οἰκείους στίχους. Καί ὁ Ἱερεύς ἐπανελθών ἐνώπιον τῆς 

ἁγίας Τραπέζης, ἐπαναλαμβάνει ψάλλων· «Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου». 

Ἐξελθών δέ εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην, θυμιᾷ τήν εἰκόνα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ 

ψάλλων· «ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου...». Ἀκολούθως δέ θυμιᾷ τάς λοιπάς 

Εἰκόνας καί τόν λαόν, τοῦ δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό ἐπίλοιπον τοῦ στίχου· 

«ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή» καί πάντων ποιούντων μεγάλας μετανοίας 

τρεῖς. 

Ἐκτενής: Μέχρι καί τοῦ· «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡ μῶν...» καί ἐν 

συνεχείᾳ ἡ λοιπή Ἀκολουθία τῆς Λειτουργίας τῶν Προηγιασμένων Δώρων συμφώνως 

πρός τήν Ἱερατικήν φυλλάδα καί τήν τοῦ Τυπικοῦ διάταξιν (σελ. 330- 

332, § 21). 

Ἀντί τοῦ Χερουϐικοῦ ὁ ὕμνος: «Νῦν αἱ δυνάμεις...». 

Κοινωνικόν: «Γεύσασθε καί ἴδετε...». 

«Εὐλογήσω τόν Κύριον...». 

Ὀπισθάμβωνος Εὐχή: «Δέσποτα παντοκράτορ...». 

«Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...» ἐκ γ΄ (χῦμα). 

Μετά δέ τήν Ἀπόλυσιν καί πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...», ἀναγινώσκεται ὁ 33ος Ψαλμός· 

«Εὐλογήσω τόν Κύριον...» καί ὁ 44ος Ψαλμός· «Ὑψώσω σε, ὁ Θεός μου...» καί ὁ 

Ἱερεύς διανέμει τό Ἀντίδωρον τῷ λαῷ. 


Τό Μέγα Ἀπόδειπνον καί τό γ΄ τμῆμα τοῦ Μεγάλου Κανόνος. Τό Εὐαγγέλιον τῆς 

Παννυχίδος τῆς Τετάρτης α΄ ἑβδομάδος τῶν Νη στειῶν· «Εἶπεν ὁ Κύριος· ἔχετε πίστιν 

Θεοῦ...» (Μᾶρκ. ια΄ 23-26, Ματθ. ζ΄ 7-8). 

18. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κυρίλλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. 



Τό Μέγα Ἀπόδειπνον καί τό δ΄ (τελευταῖον) τμῆμα τοῦ Μεγάλου Κανόνος. Εὐαγ - 

γέλιον τῆς Παννυχίδος τῆς Πέμπτης α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Αἰτεῖτε καί δοθήσεται 

ὑμῖν...» (Ματθ. ζ΄ 7-11).

19. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χρυσάνθου καί Δαρείας. 


20. 

MHN ΜΑΡΤΙΟΣ 2021 101 


Προοιμιακός – Τά· «Πρός Κύριον...». 


Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε πιστοί ἐπεργασώμεθα...», 

δίς. 2.– Τά 4 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ βαρέος ἤχου· «Δόξα σοι Χριστέ ὁ Θεός... 

– Ἅγιοι Μάρτυρες... – Καταφρονήσαντες πάντων... – Πανεύφημοι Μάρτυρες...» 

καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου· «Δεῦτε φιλομάρτυρες... – 

Τήν θεοδώρητον χάριν... – Δῶρον Θεοῦ ὑπέρτατον... – Θείων δωρεῶν 

ἐπώνυμον...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὀργάνῳ χρησάμενος...». 


Καθεξῆς ἡ λοιπή Ἀκολουθία καί ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. 


Οἱ Χαιρετισμοί τῆς Θεοτόκου. Τό Μικρόν Ἀπόδειπνον, ὡς ἐν τῷ Ὡρολογίῳ, 

μέχρι τοῦ· «Ἄξιόν ἐστιν...». Μετά ἄρχεται ὁ Κανών τῆς Θεοτόκου· «Ἀνοίξω τό στόμα 

μου...». «Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργῶς καί ἡ α΄ Στάσις τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου· «Ἄγγελος 

πρωτοστάτης...». «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον. Τρισάγιον. Τό Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου 

Θεοδώρου· «Πίστιν Χριστοῦ ὡσεί θώρακα...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παντί 

καιρῷ...» κτλ. καί ἐφεξῆς ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. Μετά τό· «Τήν 

πᾶσαν ἐλπίδα μου...», τό Εὐαγγέλιον τῆς Παννυχίδος τῆς Παρασκευῆς α΄ ἑβδομάδος 

τῶν Νηστειῶν· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος...» (Ἰω. ιε΄ 1-7). Μικρά Ἀπόλυσις. «Εὐξώμεθα...». 

«Τήν ὡραιότητα...». «Δι’ εὐχῶν...». 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Α΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Μνήμη τοῦ διά τῶν κολ λύϐων θαύματος 

τοῦ Ἁγίου καί ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος. Τῶν 

Ἁγίων Ἀϐϐάδων τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τῶν Μαύρων ἐν τῇ Μονῇ τοῦ Ἁγίου 

Σάϐϐα τοῦ Ἡγιασμένου. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Μύρωνος, τοῦ ἐν Ἡρακλείῳ. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὡς Λιτή, τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων· 

«Χορεύουσι στίφη Μαρτύρων...» κτλ. ἄνευ τῶν πρό αὐτῶν στίχων μετά τοῦ Δόξα, 

Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». 

Καθίσματα: Τά Μαρτυρικά τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ βαρέος ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Ἀγαλλιᾶσθε Δίκαιοι... – Τῆς ἀθεότητος τῶν τυράννων... – Ἅγιοι

102 


20. 

πρεσβεύσατε...». Δόξα, Καί νῦν, τό α΄ Θεοτοκίον· «Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» 

καί τοῦ Ἁ γίου τῆς β΄ Στιχολογίας· «Ζέων πίστεως...», Δόξα· «Θεῖον δῶρον σε...», 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἡ τόν ἀχώρητον...». 


Κανόνες: 1.– Τῶν Ὁσίων ἐκ τοῦ Μηναίου (20ῇ Μαρτίου)· «ᾎσμα ἀναπέμψωμεν 

λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὅσιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε 

ὑπέρ ἡμῶν» καί 2.– Οἱ δύο τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ πάντων ἐπέκεινα...» 

καί· «Ὁ θαυμαστός ἐν Ἁγίοις...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Θεϊκήν παντευχίαν...». 2.– Δόξα· «Μαξιμίνου 

θωπείαις μή ἐκλυθείς...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ὡς πανάμωμος 

Νύμφη τοῦ ποιητοῦ...». 




Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Στεφανηφόρος, Ἅγιε...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ἐν τῇ γαστρί σου Κύριος...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Τόν ἀριστέα τῆς ἄνω... – Τῷ φερωνύμῳ 

τῇ κλήσει... – Τῆς εὐσεβείας τόν πλοῦτον... – Τῇ παμφαεῖ πανηγύρει...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἁγιωσύνης δωρεά...». 

Kαί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος...». 


«Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 


«Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Μεγάλα τά τῆς πίστεως...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 




Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ. – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς 

φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Ἐπορεύετο ὁ 

Ἰησοῦς ἐν τοῖς Σάββασιν...» (Μᾶρκ. β΄ 23-28, γ΄ 1-5). 

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

20. 

21. 





Μετά τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...» γίνεται ἡ εὐλόγησις τῶν εἰς ἀνάμνησιν τοῦ 

θαύματος τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου προτιθεμένων κολλύβων μετά τῆς εὐχῆς· «Ὁ πάντα 

τελεσφορήσας...» (ἴδε Ἱερατικόν) καί· 


ΚΥΡΙΑΚΗ: Α΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ). Ἐν ᾗ ἀνάμνησιν ποιούμεθα 

τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καί σεπτῶν Εἰκό νων. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἰακώϐου, Ἐπισκόπου τοῦ Ὁμολογητοῦ καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Θωμᾶ Α΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Η΄. 


103 


Ἀπολυτίκιον: «Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 

Κοντάκιον: «Πίστιν Χριστοῦ...». 






ἀποῤῥίψῃς ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ 

Θεοῦ Πατρός Λόγος... – Τήν ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν... – Δόξα σοι, Χριστέ 

Σωτήρ...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Σέ τόν ἀκατάληπτον... 

– Λόγῳ σε κηρύξαντες... – Φύσει ἀπερίγραπτος... – Ὑπέρτιμον κόσμησιν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ χάρις ἐπέλαμψε...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ...» καί τά κατ’ 


Δέσποτα τῶν ἁπάν των...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Οἱ ἐξ ἀσεβείας...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῆς Ἑορτῆς· 

«Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τό διά τήν

104 


21. 

Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου Δόξα· «Χαίρετε, Προφῆται τίμιοι...». Καί νῦν, τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθῇ μία θεία Λειτουργία 


ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Ὁ 

δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 

2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σκιρτῶντες μετ’ εὐφροσύνης...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ 




Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν θείαν σου μορφήν...». 2.– Δόξα· «Μορφάς 

τῶν Προφητῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τοῖς πόθῳ σου 

Σεμνή...». 




Καταϐασίαι: «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνημεῖον...» κτλ. ὡς 

καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Λίθος ἀχειρότμητος...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Σκιρτήσατε, κροτήσατε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ῥομφαῖαι 

νῦν ἐξέλιπον...». 



ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, 

Κύριε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ όμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν σοί νῦν ἀγάλλεται... 

– Σαρκός τό ἐκτύπω μα... – Ἡμέρα χαρμόσυνος...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, ἀντιστρόφως τῆς ἐν τῷ Τριῳδίῳ σειρᾶς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Μωσῆς τῷ καιρῷ τῆς ἐγκρατείας...». 



«Σήμερον σωτηρία...».

21. 






«Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, 

ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καί περιεζώσατο. 



Τίς λαλήσει τάς δυναστείας τοῦ Κυρίου, 

ἀκουστάς ποιήσει πάσας τάς αἰνέσεις Αὐτοῦ; 

Εἰπάτωσαν οἱ λελυτρωμένοι ὑπό Κυρίου, 

οὕς ἐλυτρώσατο ἐκ χειρός ἐχθροῦ. 




«Ἐξομολογησάσθωσαν τά ἐλέη αὐτοῦ 

καί τά θαυμάσια αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς 

τῶν ἀνθρώπων. 

Ὑψωσάτωσαν αὐτόν ἐν ἐκκλησίᾳ λαοῦ 

καί ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων. 

Ὀφθαλμοί Κυρίου ἐπί τούς ἐλπίζοντας 

ἐπί τό ἔλεος αὐτοῦ. 

Τοῦ ἀκοῦσαι τοῦ στεναγμοῦ τῶν πεπεδημένων, 

τοῦ λῦσαι τούς υἱούς τῶν τεθανατωμένων. 






Σῶτερ, 




ὁ ἀναστάς 

ἐκ νεκρῶν, 



«Αἰνεσάτωσαν αὐτόν οἱ οὐρανοί καί ἡ γῆ. 

Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἀγαλλιασώμεθα 

καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. 

Κύριε, ὁ Θεός μου, εἰς τόν αἰῶνα 

ἐξομολογήσομαί σοι». 




«Tήν ἄχραντον 

Εἰκόνα σου...». 

105 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν 

ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος...» 

(Ἑβρ. ια΄ 24-26, 32-40). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τήν Γαλιλαίαν...» (Ἰω. α΄ 44-52).

106 


21. 







Μετά τήν Ἀπόλυσιν ἐξέρχονται οἱ Ἱερεῖς, οἱ δύο Διάκονοι (Τριτεύων καί Διάκονος 

τῆς Σειρᾶς), οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ ἕτεροι δύο Διάκονοι (Ἀρχιδιάκονος καί Δευτερεύων) 

καί ὁ Πατριάρχης καί λαμβάνουσι τάς θέσεις αὐτῶν καί τελεῖται τό Τρισάγιον 

τῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἀγωνισαμένων καί τελειωθέντων. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα». 


Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Τρισάγιον κτλ. 


Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ τό· «Μετά πνευμάτων...». «Εἰς τήν κατάπαυσίν σου...». 

«Δόξα». «Σύ εἶ ὁ Θεός...». «Καί νῦν». «Ἡ μόνη ἁγνή...». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός». 


Ὁ Πατριάρχης: «Ὁ Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ τόν θάνατον 

καταπατήσας, τόν δέ διάβολον καταργήσας καί ζωήν τῷ κόσμῳ σου δωρησάμενος· 

αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον τάς ψυχάς τῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως 

ἀγωνισαμένων καί τελειωθέντων ἐν αὐτῇ ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν 

τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός. Πᾶν ἁμάρτημα τό 

παρ’ αὐτῶν πραχθέν ἐν λόγῳ ἤ ἔργῳ ἤ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός, 

συγχώρησον· ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὅς ζήσεται καί οὐχ ἁμαρτήσει· σύ γάρ μόνος 

ἐκτός ἁμαρτίας ὑπάρχεις· ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τόν αἰῶνα καί ὁ λόγος 

σου ἀλήθεια». 


Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις, ἡ ζωή καί ἡ ἀνάπαυσις τῶν ὑπέρ 

τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἀγωνισαμένων καί τελειωθέντων ἐν αὐτῇ, Χριστέ ὁ 

Θεός ἡμῶν καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί καί τῷ 

παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας 

τῶν αἰώνων». 


Οἱ Ἀρχιερεῖς κατά σειράν: «Ὅτι σύ εἶ ἡ ἀνάστασις...» καί 

Οἱ Ἱερεῖς ἐπίσης κατά σειράν. 

Ὁ Πατριάρχης: «Δόξα σοι, Χριστέ ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ καί 

νεκρῶν καί ζώντων τήν ἐξουσίαν ἔχων ὡς ἀθάνατος βασιλεύς καί ἀναστάς ἐκ 

νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καί 

παν αμώμου ἁγίας αὐτοῦ Μητρός· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καί πανευφήμων ἀποστόλων· 

τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν· τῶν ἁγίων, ἐνδόξων προπατόρων 

Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ· τοῦ ἁγίου καί δικαίου φίλου αὐτοῦ Λαζάρου τοῦ τε-


107 

21. 

τραημέρου καί πάντων τῶν ἁγίων, καί τάς ψυχάς τῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν 

πίστεως ἀγωνισαμένων καί τελειωθέντων ἐν αὐτῇ δούλων αὐτοῦ, ἐν σκηναῖς δικαίων 

τάξαι, ἐν κόλποις Ἀβραάμ ἀναπαύσαι καί μετά δικαίων συναριθμήσαι, ἡμᾶς 

δέ ἐλεήσαι καί σώσαι ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος». 



Οἱ Χοροί: «Ἀμήν». 

Εἶτα προπορευομένων τῶν λαμπαδούχων, τῶν ἑξαπτερύγων, τοῦ Ἄρ χοντος 

Πριμηκηρίου φέροντος τό Διβάμβουλον, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τήν Καταβασίαν· 

«Ἐπαρθέντα σέ ἰδοῦσα ἡ Ἐκκλησία, ἐπί Σταυροῦ τόν Ἥ λιον...», τῶν δύο Ἱερέων 

φερόντων τήν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τῶν δύο Διακόνων (Τριτεύοντος καί Διακόνου 

τῆς Σειρᾶς), τῶν Ἀρχιερέων, τῶν ἑτέρων δύο Διακόνων (Ἀρχιδιακόνου καί Δευτερεύοντος) 

καί τοῦ Πατριάρχου κρατοῦντος εἰς τήν δεξιάν αὐτοῦ μικράν εἰκόνα τοῦ 

Χριστοῦ, ἐξέρχεται ἡ πομπή τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ καί ἀνέρχεται εἰς τόν Πατριαρχικόν 

Οἶκον. Εἰς τόν ἐξώστην ὁ Πατριάρχης διά τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ 

εὐλογεῖ τά πλήθη καί εἰσέρχεται πορευόμενος πρός τό Π. Παρεκκλήσιον, ἔνθα 

ἀπεκδύεται τά ἄμφια Αὐτοῦ, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τόν πολυχρονισμόν Αὐτοῦ· 

καί οὕτω λήγει ἡ ὅλη Ἀκολουθία. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 

Κοντάκιον: «Ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ πλ. δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τρι - 

ῳδίου)· «Σέ τόν Βασιλέα καί Δεσπότην... – Ἀθάνατος ὑπάρχουσα ψυχή μου... 

– Δάκρυά μοι δός ὁ Θεός... – Ὅταν λάβω κατά νοῦν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Τριῳδίου· «Δίδου μοι κατάνυξιν... – Μωσῆς ὁ θεσπέσιος... – Τά τῶν 

Νηστειῶν νῦν δισέβδομα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου 

(22ᾳ Μαρτίου)· «Ἱερωσύνης στολαῖς ἠγλαϊσμένος... – Ἀφαιρεθείς τήν 

δοράν... – Ὡραϊσμένος τοῖς στίγμασι...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ὅτι τά βάθη πολ - 

λῶν...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά 

τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε ἐκκαθάρωμεν ἑαυτούς...», 

δίς καί τό Μαρτυρικόν· «Μάρτυρες Κυρίου...», μετά στίχων εἰς τά δύο τε λευ - 

ταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐ - 

λέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...».

108 


21. 

22. 

23. 

24. 


κτλ. ὡς εἰς τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βασιλείου, Πρεσϐυτέρου τῆς Ἀγκυρανῶν 

Ἐκκλησίας. 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νίκωνος καί τῶν αὐτοῦ 199 μαθητῶν. 


Τῇ αὐτῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 



Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Σταυρῷ ἐξεπέτασας Χριστέ... 

– Τούς Παῖδας στομώσασα ποτέ... – Καιρός εὐφρόσυνος τῆς Νηστείας...» καί 2.– 

Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια ἐκ τοῦ Μηναίου (24ῃ Μαρτίου)· «Κεκρυμμένον 

μυστήριον... – Φωτοφόρον Παλάτιον... – Γαβριήλ ὁ Ἀρχάγγελος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ...». 

Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» καί τά Ἀναγνώσματα τῆς ἡμέρας. 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ σαρκί σταυρωθείς Κύριε...», δίς 

καί τό Μαρτυρικόν· «Προφῆται, καί Ἀπόστολοι Χριστοῦ...», μετά στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, 

ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Γλῶσσαν ἥν οὐκ ἔγνω...», ζήτει 

τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῇ ἐπαύριον. 


Τά Τροπάρια· «Θεοτόκε Παρθένε...» κτλ. 

Τῷ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Προεόρτια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ἀρτέμονος, Ἐπισκόπου Σελευκείας τῆς Πισιδίας. 


Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Προεόρτιον 

Ἀπολυτίκιον· «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Ἐπελεύσει 

Πνεύματος...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς...», δίς. 

Καθίσματα: Τά 2 Σταυρώσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ πλ. δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Βλέπων ὁ λῃστής τόν ἀρχηγόν... – Ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν...», τό 

Μαρτυρικόν· «Τῆς στενῆς καί τεθλιμμένης...» καί Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον

24. 


109 

Σταυροθεοτοκίον αὐτῶν· «Τόν ἀμνόν καί ποιμένα...». Τῆς β΄ Στιχολογίας τῆς 

ἡμέρας ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Χριστέ ἐπί Σταυροῦ...» καί Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὡς εἶδεν ἐν Σταυρῷ...» καί τῆς γ΄ 

Στιχολογίας· «ᾈσμάτων σάλπιγγι...» καί Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Σταυροθεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τόν ἐπονείδιστον...». 


Ὁ Ἱερεύς: «Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου...». 

Ἡ Στιχολογία τῶν ἐννέα ᾨδῶν. 

Κανόνες: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Προεορτίου Κανόνος ἐκ τοῦ Μηναίου· «Θαλάσσης, τό 

ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. Ἡ γ΄ ᾨδή τοῦ Προεορτίου Κανόνος 

ἐκ τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ 

Τριῳδίου· «Σταυρῷ παλάμας ἐξεπέτασας...» καί· «Στερέωσον Κύριε...». 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Στερέωσον Κύριε...» (Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ 

Τριῳδίου). 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τό Προεόρτιον· Σήμερον ἅπασα...», ἅπαξ. Αἱ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδαί 

τοῦ Μηναίου μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Θύσω σοι, μετά φωνῆς...». 



Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἐπελεύσει Πνεύματος...». 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Ἡ ζ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. Ἡ η΄ ᾨδή 

τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τῆς η΄ ᾨδῆς τοῦ 

Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί 

τῶν δύο Τριῳδίων τῆς θ΄ ᾨδῆς τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν ἐν φλογί...» 



Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Ἐν Σιναίῳ τῷ ὄρει...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ 




Ἐξαποστειλάριον: Τό Προεόρτιον· «Ὡς δῶρα προεόρτια...», ἅπαξ. 




Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ διά τοῦ Σταυροῦ σου...», δίς 

καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Φωστῆρες ἀνεδείχθη σαν...», μετά στίχων εἰς τά 


λαμπρότης Κυρίου...».

110 


24. 

25. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Γλῶσσαν ἥν οὐκ ἔγνω...». 



Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς...» κτλ. τοῦ Ὄρθρου 

καί ἐν συνεχείᾳ αἱ Ὧραι λιταί, ἐν αἷς λέγεται Ἀπολυτίκιον καί Κοντάκιον τά 

Προεόρτια. Μετά τήν ς΄ Ὥραν· 


ΠΕΜΠΤΗ: Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ ΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟ - 

ΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. 


Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς...». 

Κοντάκιον: «Ἐπελεύσει Πνεύματος...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνῃ μοι 

ὡς ἄνθρωπος... – Θεός ὅπου βούλεται...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπεστάλη ἐξ οὐρανοῦ...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσμα τα. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ μηνί... – Γλῶσσαν ἥν οὐκ 

ἔγνω... – Ἰδού ἡ ἀνάκλησις...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τε - 

λευταῖα: α΄.– «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν» 33 . 

β΄.– «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον χαρᾶς εὐαγ γέλια...». 


Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐκ Πνεύματος 

ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθῆ ναι καταδεξάμενος, Χριστός ὁ 

ἀληθινός Θεός ἡμῶν...» 34 . 

33 

Εἰς ὅλας σχεδόν τάς ἐκδόσεις τῆς Π. Διαθήκης ὁ 2ος στίχος τοῦ Ϟε΄ Ψαλμοῦ λήγει μέ τό· 

«... τό σωτήριον αὐτοῦ». Πρβλ. Ἔκδοσις Λειψίας 1879, ἔκδοσις «Ζωῆς», Ἀθῆναι 1961 καί SE- 

PTUAGINTA Stuttgart 1979, σ. 104, vol. ΙΙ. 

34 

Πρβλ. ΤΜΕ Προθεωρία, § 16, σελ. 13-14.

25. 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ 

μηνί...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς 

Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

111 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς. 

Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τά μετά τόν Πολυέλεον. 


Προκείμενον: «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». 

Στίχος: «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό 

Ἰδιόμελον· «Εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς 

Λιτῆς. 

Κανών: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐ τοῦ ἄνευ στίχου 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ...», ἅπαξ. 


Κοντάκιον-Οἶκος: Τῆς Ἑορτῆς. Ψάλλεται τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Ὁ Ἱερεύς 

πρό τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου φέρων ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον ἀπαγγέλλει 

τόν Οἶκον· «Ἄγγελος πρωτοστάτης...». 


Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς, μετά 

τοῦ Μεγαλυναρίου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Εὐαγγελίζου... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγελικῶν Δυνάμεων...» καί 2.– «Χαῖ ρε κατάρας 

λύτρωσις...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν οὐρανίων ἁψίδων... – Ὁ Γαβριήλ 

τῇ Παρθένῳ... – Ὁ συναΐδιος Λόγος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριον...». 


«Σήμερον τῆς σωτηρίας...».

112 


25. 


«Ὁ Θεός, τό κρῖμά σου τῷ βασιλεῖ δός, 

καί τήν δικαιοσύνην σου τῷ υἱῷ 

τοῦ βασιλέως. 

Ἀναλαβέτω τά ὄρη εἰρήνην τῷ λαῷ, 

καί οἱ βουνοί δικαιοσύνην. 

Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας 

τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν, 

καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν. 


«Καταβήσεται ὡς ὑετός ἐπί πόκον, 

καί ὡσεί σταγών ἡ στάζουσα 

ἐπί τήν γῆν. 

Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος. 

Ὁ Θεός ἐμφανῶς ἥξει, ὁ Θεός ἡμῶν, 

καί οὐ παρασιωπήσεται. 

Ἀνατελεῖ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ 

δικαιοσύνην καί πλῆθος εἰρήνης. 








Ἦχος δ΄. 

«Ἔσται τό ὄνομα αὐτοῦ εὐλογημένον 

εἰς τούς αἰῶνας. 

Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ, 

ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος. 

Εὐλογημένον τό ὄνομα αὐτοῦ εἰς τόν 

αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος». 




Σῶτερ, 




ὁ δι’ ἡμᾶς 

σαρκωθείς, 



«Σήμερον 

τῆς σωτηρίας 

ἡμῶν...». 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς, ψάλ λοντάς σοι, Ἀλληλούια». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅ τε ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι...» (Ἑβρ. β΄ 11-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Συνέλαβεν Ἐλισάβετ...» (Λουκ. α΄ 24-38).


113 

25. 

26. 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Εὐαγγελίζου γῆ χαράν μεγάλην... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...». 

Κοινωνικόν: «Ἐξελέξατο Κύριος τήν Σιών, ᾐρετήσατο αὐτήν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ. 




Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις ἰχθύος. 

Σημείωσις: Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται 

κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, κατά τήν ἐν τῷ Ἱερατικῷ τάξιν 

(βλ. Ἱερατικόν, ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας Ἐκκλησίας Ἑλλάδος). 

Τῇ αὐτῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Σήμερον τῆς σωτηρίας...». 


Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους...». 


Ἐν ᾧ ἀποδίδεται ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. 



Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνῃ 

μοι ὡς ἄνθρωπος... – Θεός ὅπου βούλεται...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Ἀρχαγγέλου (26ῃ Μαρτίου)· «Γαβριήλ ὁ μέγιστος... – Τό μέγα μυστήριον... 

– Φωτός ὤν ἀνάπλεως...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπεστάλη ἐξ οὐρανοῦ...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ ἕκτῳ μηνί... – Γλῶσσαν ἥν οὐκ 

ἔγνω... – Ἰδού ἡ ἀνάκλησις...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τε - 

λευταῖα: α΄.– «Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». 

β΄.– «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον χαρᾶς εὐαγγέλια...». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς σωτηρίας...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐκ Πνεύματος 

ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθῆ ναι καταδεξάμενος, Χριστός ὁ ἀ- 

ληθινός Θεός ἡμῶν...». 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχιστρατήγου Γαϐριήλ. 





Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος...»,

114 


26. 

27. 

δίς. 2.– Τά 4 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ πλ. δ΄ ἤ χου· «Μάρτυρες Κυρίου... – Μάρτυρες 

Κυρίου... – Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε... – Εἴ τις ἀρετή...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῆς Ἁγίας ἐκ τοῦ Μηναίου (27ῃ Μαρτίου)· «Ἰουδαίων φρυάγματι... 

– Βασιλείας εὐπρέπειαν... – Οὐ ζυγός τῆς δουλείας σε...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον τοῦ πλ. δ΄ ἤχου· «Θρηνῶ καί ὀδύρομαι...». 




Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου ἐν συνδυασμῷ μετά τῆς β΄ Στάσεως τῶν 

Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου· «Ἤκουσαν οἱ ποιμένες...». Τό Μαρτυρικόν Κοντάκιον· 

«Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...» καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ἴδε 

Παρασκευῇ 19ῃ Μαρτίου, πλήν τοῦ Εὐαγγελίου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Β΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ματρώνης τῆς 

ἐν Θεσσαλονίκῃ. 


Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου, ὡς εἴθισται. 

ΟΡΘΡΟΣ 


Μετά τήν μεγάλην Συναπτήν καί τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι πρέπει...» ἀντί τοῦ· 

«Θεός Κύριος...» 35 , ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια» εἰς ἦχον β΄ τετράκις ἀνά τρίς, δίς ἄνευ 

στίχων καί δίς μετά τῶν στίχων· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε», «Καί 

τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν». 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Μαρτυρικόν· «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». 2.– Δό ξα, τό Νεκρώσιμον· 

«Μνήσθητι, Κύριε...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μήτηρ ἁ- 

γία...». 

Καθίσματα: Τά Μαρτυρικά τοῦ πλ. δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Φωστῆρες 

νοεροί... – Οἰκουμένης φωστῆρες ἀειλαμπεῖς... – Δι’ ἐγκρατείας τῶν πα - 

θῶν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, Δόξα, τό Νεκρώσιμον· 

«Ὁ βάθει σοφίας...», Καί νῦν, τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ δι’ ἡμᾶς 

γεν νηθείς...» (τό τελευταῖον ἐκ τῆς Παρακλητικῆς τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας). 

Εὐλογητάρια: Τά Νεκρώσιμα καί εὐθύς τό Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, ὡς προεδηλώθη 

τῷ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου τῆς Ἀπόκρεω, μετά τό Νεκρώσιμον Κάθισμα· 

«Ἀνάπαυσον, Σωτήρ ἡμῶν...», Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον· «Καί πάντα τά ἐν 

ἀγνοίᾳ...». Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Ὁ ἐκ Παρθένου ἀνατείλας...». 


35 

Καί ἐνταῦθα παρατηρεῖται ἀσυμφωνία εἰς τό ΤΜΕ μεταξύ Προθεωρίας § 19, σελ. 18, 

ὁριζούσης τό· «Ἀλληλούια» καί τῆς τυπικῆς διατάξεως τοῦ Τριῳδίου § 34, σελ. 339, ὁριζούσης 

τό· «Θεός Κύριος». Ἡ τάξις ἀπαιτεῖ τό· «Ἀλληλούια» τῆς Προθεωρίας.

27. 


115 


Κανόνες: Τῆς Ἁγίας ἐκ τοῦ Μηναίου μέχρι καί τῆς ε΄ ᾨδῆς. Ἀπό τῆς ς΄ ᾨδῆς καί ἑξῆς 

συμψάλλονται καί αἱ ᾨδαί τοῦ Τετραῳδίου ἐκ τοῦ Τριῳδίου μέχρι τῆς θ΄ ᾨδῆς 

προψαλλομένων τῶν ᾨδῶν τοῦ Μηναίου. 


Ὁ Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Εὐφραίνεται ἐπί σοί...». 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἁγίας· «Ἐπέστη φιλέορτοι...», μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· 

«Ἐκαίνισας Ἄχραντε...». 


Ὁ Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Βυθός μοι τῶν παθῶν ἐπανέστη...» (Εἱρμός 

ς΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τετραῳδίου). 




Οἶκος: Ὡσαύτως· «Αὐτός μόνος ὑπάρχεις...», ζήτει ἀμφότερα τῷ Σαββάτῳ πρό τῆς 

Ἀπόκρεω. 


Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν ἐξ ἀνάρχου τοῦ 

Πατρός...» (Εἱρμός η΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τετραῳδίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Σέ τήν ἀθάνατον πηγήν...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ 

β΄ Τετραῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ καί νεκρῶν καί ζών των...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ἡμεῖς ἐν σοί καυχώμεθα, Θεοτόκε...», ζήτει ταῦτα εἰς τήν Παρακλητικήν 

τῷ Σαββάτῳ πρωΐ, εἰς τόν α΄ ἦχον. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ πλ. δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· «Τί 

ὑ μᾶς καλέσωμεν Ἅγιοι... – Μεγάλως ἠγωνίσασθε Ἅγιοι... – Μάρτυρες Χριστοῦ 

οἱ ἀήττητοι... – Τόν θώρακα τῆς πίστεως...». 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ὁ θάνατός σου Κύριε...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἡ σκέπη σου Θεοτόκε Παρθένε...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Θεοφάνους (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Βασιλικῶς μοι ὑπέγραψας... – Ἱεραρχήσας ὡς ἄνθρωπος... – Βάθει 

σοφίας ἀῤῥήτου σου...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα. 

Δόξα: Τό Προσόμοιον αὐτῶν· «Λόγος ὑπάρχων ἀόρατος...». 

Καί νῦν: Τό ὅμοιον Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ὡς συλλαβοῦσα τόν ἄναρχον...».

116 


27. 

28. 


Τά Ἀπολυτίκια τῆς ἀρχῆς τοῦ Ὄρθρου. 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Μαρτυρικόν· «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». 2.– Τό Νεκρώσιμον· 

«Μνήσθητι, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Μαρτυρικόν· «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Βλέπετε μή ποτε 

ἔσται...» (Ἑβρ. γ΄ 12-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Ἀπῆλθεν ὁ Ἰησοῦς 

εἰς ἔρημον τόπον...» (Μᾶρκ. α΄ 35-44). 





Τό Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων. 


ΚΥΡΙΑΚΗ: Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Ἐν ᾗ μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Γρηγορίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ Παλαμᾶ. Τοῦ Ὁσίου 

Ἱλαρίωνος τοῦ Νέου, Ἡγουμένου τῆς Μο νῆς Πελεκητῆς. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Θ΄. 









λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Εὐφράν 

θητε, οὐρανοί – Τόν σαρκί ἑκουσίως... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Ποίοις εὐφημιῶν ᾄ σμασιν... – Ποίοις 

ὑμνῳδιῶν ἄνθεσιν... – Ποίοις οἱ γηγενεῖς χείλεσι...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ὅσιε τρισμάκαρ...».


117 

28. 




τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖ κες μυροφόροι...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ γρήγορος γλῶσσά σου...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ἱεράρχου· «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον 

ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἀντί τῆς Ὑπακοῆς τοῦ ἤχου, 

τά 3 Κατανυκτικά· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 36 . 



ΟΡΘΡΟΣ 





Γαβριήλ φθεγξαμένου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ῥητόρων οἱ ἔνθεοι...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, 

πρέ σβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ἱεράρχου (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν πλάνην κατέφλεξας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...». 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Θ΄ Ἑωθινόν· «Οὔσης ὀψίας...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ 

Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 

36 


118 


28. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσπο τα...». 2.– Τοῦ 

Ἱεράρχου· «Χαῖρε, Πατέρων καύχημα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Δέσποινα 

πάντων Ἄνασσα...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν 

ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» 

καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν μακαρίαν ἐν Κόσμῳ... – 

Ὀρθοδοξίας τά δόγματα... – Τήν τοῦ ἀμέμπτου σου βίου...», τό πρῶτον δίς, μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Στόμα δικαίου ἀποστάζει 

σοφίαν, χείλη δέ ἀνδρῶν ἐπίστανται χάριτας». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, 

ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τοῖς ἐν σκότει ἁμαρτημάτων...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· 

«Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Κατ’ ἀρχάς σύ, Κύριε, τήν γῆν 

ἐθεμελίωσας...» (Ἑβρ. α΄ 10-14, β΄ 1-3), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ α΄ ἤχου· «Γένοιτο, 

Κύριε, τό ἔλεός σου ἐφ’ ἡμᾶς – Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ...» (Μᾶρκ. β΄ 1-12). 







Ἀπολυτίκια: 1.– «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα· «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ...». 

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἡ τοῦ λῃστοῦ μετάνοια...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

28. 

29. 

30. 

31. 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ α΄ ἤχου· (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· 

«Ὅτι τό πέλαγος πολύ... – Ὅτι ἐννοίαις πονηραῖς... – Ἄλλος σε κόσμος ψυχή... 

– Μή ἀποδοκιμάσῃς με Σωτήρ μου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ 

Τριῳδίου· «Ἀμέτρητά σοι πταίσας... – Ἐμέ τόν πλανηθέντα... – Νηστείας 

ἐναρξάμενοι...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ τοῦ Μηναίου 

(29ῃ Μαρτίου)· «Ἐνστάσει γενναίᾳ Ἱεράρχα... – Ἐκτάσει χειρῶν σου Ἱεράρχα... 

– Ὡς Μύστης καί Μάρτυς...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Θεοτοκίον· «Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν 

σου...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Χαλινούς ἀποπτύσας...», δίς καί 

τό Μαρτυρικόν· «Μάρτυρες Κυρίου...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· 

«Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...». 


κτλ. ὡς εἰς τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μάρ κου, Ἐπισκόπου Ἀρεθουσίων, Κυρίλλου 

Διακόνου καί τῶν σύν αὐτοῖς καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰωνᾶ, Βαραχησίου καί 

τῶν σύν αὐτοῖς. 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ συγγραφέως τῆς «Κλίμακος». 

119 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος καί θαυματουργοῦ Ὑπατίου, Ἐπισκόπου 

Γαγγρῶν. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Θεοφίλου καί τῶν σύν αὐτῷ. 





Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἀσώτως διασπείρας...», δίς καί 

τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Ἱερεῖα ἔμψυχα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια· 

«Ἡλίου αὐγάσματα... – Εἰς χώραν ὁ Ἄσωτος... – Ἀπόστολοι τοῦ Σωτῆρος...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁσίας ἐκ τοῦ Μηναίου (1ῃ Ἀπριλίου)· 

«Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ὁ γάμος ηὐτρέ πι - 

σται...». 

Καθεξῆς ἡ λοιπή Ἀκολουθία καί ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων.

ΜΗΝ 

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 

1. 

2. 

Ἔχων ἡμέρας τριάκοντα. 


ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Ὁσίας Μη τρός ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Τίτου τοῦ θαυματουργοῦ. 





Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἀσώτου δίκην...», δίς. 2.– Τά 4 

Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ α΄ ἤχου· «Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε... – Ἡ ἐν σταδίῳ ὑμῶν 

ὁ μο λογία... – Ὤ τῆς καλῆς ὑμῶν, πραγματείας... – Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑ - 

μᾶς...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (3ῃ Ἀ πρι - 

λίου)· «Λόγῳ κυβερνώμενος ψυχῶν... – Πρᾶος πεφυκώς καί προσηνής... – Ὅ τε 

ἐξορίαις σε πι κραῖς...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον τοῦ α΄ ἤχου· «Ποία τοῦ βίου τρυφή...». 




Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου ἐν συνδυασμῷ μετά τῆς γ΄ Στάσεως τῶν 

Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου· «Νέαν ἔδειξε κτίσιν...». Τό Μαρτυρικόν Κοντάκιον· «Ὡς 

ἀπαρχάς τῆς φύσεως...» καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ἴδε Παρασκευῇ 

19ῃ Μαρτίου, πλήν τοῦ Εὐαγγελίου.

122 

MHN ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021 

3. ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Γ΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμο - 

λογητοῦ Νικήτα, Ἡγουμένου Μονῆς Μηδικίου καί Ἰωσήφ τοῦ Ὑμνο γράφου. 

4. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν τάξιν τοῦ Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, 

μετά τῶν Στιχηρῶν, Μαρτυρικῶν καί Νεκρωσίμων τοῦ α΄ ἤχου. 






Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». 2.– «Μνήσθητι, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ 

Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Ἀναμιμνῄσκεσθε 

τάς πρότερον ἡμέρας...» (Ἑβρ. ι΄ 32-38). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Παράγων ὁ Ἰησοῦς, 

εἶδε Λευΐν...» (Μᾶρκ. β΄ 14-17). 





Τό Μνημόσυνον τῶν κεκοιμημένων. 


ΚΥΡΙΑΚΗ: Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ). Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Γεωργίου τοῦ ἐν Μαλεῷ. Πλάτωνος τοῦ Στουδίτου καί Ζωσιμᾶ 

Ὁσίων. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Θεωνᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, κτήτορος 

καί ἀνακαινιστοῦ τῆς ἐν Χαλκιδικῇ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας 

τῆς Φαρμακολυτρίας καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Νικήτα τοῦ ἐν Σέρραις 

ἀθλήσαντος (†1808). Τῶν ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἁγίων Θεοδούλου καί Ἀγαθόποδος. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Ι΄. 








Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ι΄.


123 

4. 



«Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι, 

Κύ ριε...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Λάμψον ὁ τοῦ Κυρίου 

Σταυρός... – Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός... – Χαίροις ὁ ζωηφόρος Σταυρός... – 

Δεῦρο τῶν Πρωτοπλάστων δυάς...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου, Χριστέ Σωτήρ...» καί τά 

κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ, κατήργησας... – Ἐν τῶ Σταυρῶ, 

Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ συμμαχήσας, Κύριε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες..». 2.– Δόξα, τοῦ Σταυροῦ· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 





ἀρχικήν...», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ Δόξα, Καί νῦν· «Ὁρῶσά σε ἡ 

κτίσις ἅπασα...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ 

Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 



ΟΡΘΡΟΣ 





«Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν παραδείσῳ 

μέν τό πρίν...», δίς. 

Τά Εὐλογητάρια καταλιμπάνονται, ἡ μικρά Συναπτή καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι ηὐλόγηταί 

σου τό ὄνομα...». 

Ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. 

Κανών: Μόνον ὁ τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ θειότατος προετύπωσε...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ· εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς στίχος· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει 

σου, Κύριε», εἰς τά ἑπόμενα· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 8. 


Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά·

124 


4. 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ Σταυρός σου, Κύριε...». 2.– Στίχος· 

«Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν...», «Σήμερον τό Προφητικόν πεπλήρωται λόγιον...». 

3.– Δόξα· «Μόνον ἐπάγη τό ξύλον, Χριστέ...» καί 4.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον 

αὐτῶν· «Θεοτόκε Παρθένε, ἱκέτευε τόν Υἱόν σου...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Σταυροῦ. 


Καταϐασίαι: «Ὁ θειότατος προετύπωσε...». 


τῆς Τιβεριάδος...» κτλ. ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου 

(21ῃ Φεβρουαρίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὦ Μῆτερ Παρθένε...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· 

«Σταυρόν Χριστοῦ τόν τίμιον...» καί 3.– Τό Σταυροθεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ξύλον 

ἐν ᾧ, Πάνσεμνε...». 




Προ σόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν φωναῖς ἀλαλάξωμεν... – Προσελθόντες ἀρύσα - 

σθε... – Ἐκκλησίας ἑδραίωμα...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡ μῶν καί προ σκυνεῖτε τῷ 

ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅ γιός ἐστι». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν 

πρό αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ὑψηλόφρονα γνώμην...». 


Δοξολογία: Μεγάλη εἰς ἦχον δ΄ (ἅγια). 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ 

Οἱ Χοροί κατέρχονται καί μεταβαίνουσι εἰς τήν Βόρειον Πύλην τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. 

Εἰς τό· «Δόξα Πατρί...» τοῦ· «Ἅγιος ὁ Θεός...» τῆς Δοξολογίας, ὁ Ἱερεύς λαμβάνει 

τό θυμιατόν καί θυμιᾷ ἐννεάκις τόν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης εὑρισκόμενον, ηὐτρε - 

πισμένον δι’ ἀνθέων καί τριῶν κηρῶν δίσκου Τίμιον Σταυρόν καί θυμιάσας, ποιεῖ 

τρεῖς μετανοίας, ἀσπάζεται τήν Ἁγίαν Τράπεζαν καί αἴρει τόν δίσκον μετά τοῦ Τιμίου 

Σταυροῦ ἐπί κεφαλῆς καί ἐξέρχεται ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱ. Βήματος, τῶν 

Χορῶν ψαλλόντων τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...», προπορευομένων τῶν Λαμπαδούχων 

μετά Ἑξαπτερύγων (πλήν τοῦ Σταυροῦ) καί τῶν Ἱεροψαλτῶν. 

Ἡ πομπή, ὅταν φθάσῃ εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα, περιφέρεται τρίς πέριξ τοῦ τρισκελίου. 

Ἀκολούθως ὁ Ἱερεύς βλέπων πρός ἀνατολάς, ὑψώνει τόν δίσκον καί ἐκφωνεῖ 

τό· «Σοφία· ὀρθοί» καί ἐν συνεχείᾳ τίθησι τόν δίσκον ἐπί τοῦ τρισκελίου καί λαβών 

τό θυμιατόν καί θυμιῶν κυκλοτερῶς τοῦ τρισκελίου τόν Τίμιον Σταυρόν ψάλλει τό· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσιν οἱ δύο χοροί.

4. 


Εἶτα ὁ Ἱερεύς ἤ ὁ Ἀρχιερεύς, ὅστις ἄν ᾖ χοροστατῶν κατέρχεται τοῦ θρόνου, ποιεῖ 

τρεῖς μετανοίας μετά Σταυροῦ, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί ψάλλει τό· «Τόν 

Σταυρόν σου προσ κυνοῦμεν, Δέσποτα...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσι καί οἱ δύο Χοροί 

καί γίνεται ὑπό τοῦ λαοῦ ἡ προσκύνησις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῶν χορῶν ψαλλόντων 

τά Ἰδιόμελα· «Δεῦτε, πιστοί...» κτλ. Ἀκολούθως ὁ Ἀριστερός χορός ψάλλει τό· «Σῶσον, 

Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ 


Οἱ Χοροί κατέρχονται καί μεταβαίνουσιν εἰς τήν Βόρειον Πύλην τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. 

Εἰς τό· «Δόξα Πατρί...» τοῦ· «Ἅγιος ὁ Θεός...» τῆς Δοξολογίας, ὁ Ἀρ χι - 

γραμματεύς, ὅστις μετά τοῦ Ὑπογραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου εἶναι οἱ 

λειτουργοί τῆς ἡμέρας, λαμβάνει τό θυμιατόν καί θυμιᾷ ἐννεάκις τόν ἐπί τῆς Ἁγίας 

Τραπέζης εὑρισκόμενον, ηὐτρεπισμένον δι’ ἀνθέων καί τριῶν κηρῶν δίσκου Τίμιον 

Σταυρόν καί θυμιάσας δίδει τό θυμιατόν εἰς τόν Ὑπογραμματέα, ποιεῖ τρεῖς μετανοίας, 

ἀσπάζεται τήν Ἁγίαν Τράπεζαν καί αἴρει τόν δίσκον μετά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 

ἐπί κεφαλῆς καί ἐξέρχεται ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱ. Βήματος, τῶν Χορῶν ψαλλόντων 

τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...», προπορευομένων τῶν Λαμπαδούχων μετά 

Ἑξαπτερύγων (πλήν τοῦ Σταυροῦ), τοῦ Πριμηκηρίου φέροντος τό Διβάμβουλον, τῶν 

Ἱεροψαλτῶν καί τῶν Διακόνων θυμιώντων καί κρατούντων λαμπάδας. 

Ἐν τῷ Σολέᾳ ὁ Πατριάρχης κατέρχεται ἐκ τοῦ Θρόνου· ἡ πομπή διέρ χεται 

πρό αὐτοῦ καί περιφέρεται τρίς πέριξ τοῦ τρισκελίου. Ἀκολούθως ὁ Ἀρχιγραμματεύς 

βλέπων πρός ἀνατολάς, ὑψώνει τόν δίσκον καί ἐκφωνεῖ τό· «Σοφία· ὀρθοί» καί 

ἐν συνεχείᾳ τίθησι τόν δίσκον ἐπί τοῦ τρισκελίου καί λαβών ἐκ τοῦ Ὑπογραμματέως 

τό θυμιατόν καί θυμιῶν κυκλοτερῶς τοῦ τρισκελίου τόν Τίμιον Σταυρόν, ψάλλει 

τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσιν οἱ δύο χοροί. 

Εἶτα προσέρχεται ἔμπροσθεν τοῦ τρισκελίου ὁ Πατριάρχης, ποιεῖ τρεῖς μετανοίας 

μετά Σταυροῦ, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί ψάλλει τό· «Τόν Σταυρόν 

σου προσκυνοῦμεν...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσι καί οἱ δύο Χοροί. Ὁ Πατριάρχης 

εὐλογεῖ ἐν συνεχείᾳ διά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· 

«Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». Μετά τήν εὐλογίαν ἀποτίθησι τόν Τίμιον Σταυρόν ἐπί 

τοῦ δίσκου καί ἐπανέρχεται εἰς τήν τελευταίαν βαθμίδα τοῦ Θρόνου. 

Ὁ Ἀριστερός Χορός ψάλλει τό Ἰδιόμελον· «Δεῦτε, πιστοί...», ὁπότε οἱ συγχοροστατοῦντες, 

Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς, κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων αὐτῶν 

κατά τήν τάξιν, ἔρχονται ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσιν εὐλαβῶς ὑπόκλισιν 

καί ἵστανται ἔμπροσθεν τοῦ τρισκελίου. Ποιοῦσι τρεῖς μετανοίας μετά Σταυροῦ, 

ἀσπάζονται τόν τίμιον Σταυρόν, ποιοῦσι καί αὖθις τρεῖς μετανοίας μετά Σταυροῦ 

καί λαμβάνουσιν ἐκ τῆς χειρός τοῦ Πατριάρχου ἄνθη. 

Περατωθέντος τοῦ προσκυνήματος τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων, ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης 

λαμβάνει τόν Τίμιον Σταυρόν ἐκ τοῦ δίσκου καί φέρει τοῦτον εἰς τόν Πατριάρχην, 

ὅστις διανέμει ἄνθη εἰς τούς λοιπούς κληρικούς τῆς Π. Αὐλῆς, τούς Ὀφφικιάλους 

καί τούς Ἱεροψάλτας, οἵτινες ἀσπάζονται τόν Τίμιον Σταυρόν καί τήν δεξιάν τοῦ 

Πατριάρχου. 

125

126 


4. 

Μετά τήν προσκύνησιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ λαμβάνει τοῦτον ὁ Μ. Ἐκκλη - 

σιάρχης καί εἰσερχόμενος εἰς τό Ἱερόν Βῆμα ἐναποθέτει αὐτόν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης. 

Εἶτα ὁ Ἀριστερός χορός ψάλλει τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 





«Ἐσημειώθη ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς 

τοῦ προσώπου σου, Κύριε. 

Ἔδωκας τοῖς φοβουμένοις σε σημείωσιν 

τοῦ φυγεῖν ἀπό προσώπου τόξου. 

Ἀνέβης εἰς ὕψος, ᾐχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν. 

Ἔδωκας κληρονομίαν τοῖς φοβουμένοις 

τό ὄνομά σου, Κύριε. 




«Εἴδοσαν πάντα τά πέρατα τῆς γῆς 

τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Προσκυνήσωμεν εἰς τόν τόπον, 

οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ. 

Ὁ δέ Θεός, Βασιλεύς ἡμῶν, πρό αἰώνων 

εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς. 

Ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν· 

ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ. 




«Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί 

προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ. 

Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου 

καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. 

Καί ποίμανον αὐτούς 

καί ἔπαρον αὐτούς ἕως τοῦ αἰῶνος». 



Σῶτερ, 








«Σῶσον, Κύριε, 

τόν λαόν σου 

καί εὐλόγησον 

τήν κληρονομίαν σου...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες..». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, 

Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 


Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν...». 

Ἀπόστολος: Κυριακῆς γ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Ἔχοντες Ἀρχιερέα μέγαν...» 

(Ἑβρ. δ΄ 14-18, ε΄ 1-6).

4. 

5. 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν...» (Μᾶρκ. η΄ 34 -38, θ΄ 1). 


127 


Κοινωνικόν: «Ἐσημειώθη ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. Ἀλληλούϊα». 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὅτε κατῆλθες..». 2.– Δόξα· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Κοντάκιον: «Οὐκέτι φλογίνῃ ῥομφαίᾳ...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ β΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· 

«Ἥμαρτον εἰς σέ, Σωτήρ... – Κράζω σοι, Χριστέ Σωτήρ... – Τῶν πεπραγμένων 

μου δεινῶν... – Τάς ἀνομίας μου πάριδε, Κύριε...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Τριῳδίου· «Κύριε, ὁ ἐπί Σταυροῦ ἑκουσίως... – Κύριε, τῶν ἁμαρτιῶν μου τά 

πλήθη... – Μέγιστον θαῦμα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ 

τοῦ Μηναίου (5ῃ Ἀπριλίου)· «Ὀφθαλμούς ἐκκεντούμενοι... – Σύν Κλαυδίῳ τιμήσωμεν... 

– Οἱ τό πάθος τό ἅγιον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Τήν σκηνήν τήν 

ἀμόλυντον...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονο μίαν...», μετά 

τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ἀτενίσαι τό ὄμμα...», δίς καί τό Μαρτυρικόν· 

«Μάρτυρες Κυρίου...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ 

ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τά οὐράνια ὑμνεῖ σε...». 


κτλ. ὡς καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κλαυδίου, Διοδώρου, Οὐίκτωρος, Οὐϊ κτω - 

ρίνου, Παππίου, Νικηφόρου καί Σεραπίωνος. Τῆς Ἁγίας Θεοδώρας τῆς ἐν Θεσ - 

σαλονίκῃ. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί τῶν Ὡρῶν, ὡς προδιετυπώθησαν, πλήν τῶν στίχων 

τῆς Α΄ Ὥρας· «Τά διαβήματά μου...», ἀντί τῶν ὁποίων ψάλλεται τό· «Τόν Σταυρόν 

σου προσκυνοῦμεν...» καί Κοντάκιον εἰς ὅλας τάς Ὥρας καί εἰς τούς Μακαρισμούς 

μετά τό· «Πάτερ ἡμῶν...» λέγεται μόνον τοῦ Σταυροῦ· «Οὐκέτι φλογίνῃ ῥομφαίᾳ...» 37 . 

37 

Ἡ αὐτή τάξις ἐπαναλαμβάνεται τήν Τετάρτην καί τήν Παρασκευήν.

128 


6. ΤΡΙΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Εὐτυχίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

7. 

8. 

9. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καλλιοπίου καί Ἀκυλίνης. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Γεωργίου, Ἐπισκόπου Μυτιλήνης. Τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Πατέρων 

ἡμῶν Γερασίμου τοῦ Βυζαντίου καί Σάϐϐα τοῦ ἐν Καλύμνῳ ἀσκήσαντος. 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Ἡ τῶν ἀγαθῶν πρόξενος...», 

«Οἱ ἐν κρυπτῷ ἀρετάς...» καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Ἀκορέστῳ διαθέσει 

ψυχῆς...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Νηστείας ἐν ὕδατι 

ψυχάς... – Ἀποστόλων καύχημα Σταυρέ... – Σήμερον τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ τοῦ Μηναίου (8ῃ Ἀπριλίου)· 

«Ἀετοί ὡς ὑπόπτεροι... – Ἡρωδίωνα Ἄγαβον... – Οὐρανοί χρηματίσαντες...», 

τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Σήμερον ὁ ἀπρόσιτος τῇ οὐσίᾳ...». 

Καθεξῆς ἡ λοιπή Ἀκολουθία καί ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων 38 . 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ τῶν Ο΄ Ἡρωδίωνος, Ἀγάϐου, Ρούφου, Ἀ - 

συγκρίτου, Φλέγοντος καί Ἑρμοῦ. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου τοῦ ναυκλήρου, 

ἐν Κῷ μαρτυρήσαντος. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εὐψυχίου τοῦ ἐν Καισαρείᾳ καί τῶν Ἁγίων 

νεοφανῶν Ὁσιομαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης τῶν ἐν Λέσϐῳ (μετατίθεται 

τῇ Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου, ἡμέρᾳ τοῦ μαρτυρίου των). 



Προοιμιακός – Τά· «Πρός Κύριον». 


Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τοῖς πάθεσι δουλώσας...», δίς. 

2.– Τά 4 Στιχηρά Μαρτυρικά τοῦ β΄ ἤχου· «Οἱ τήν ἐπίγειον ἀπόλαυσιν... – Τῶν 

ἁγίων Μαρτύρων... – Χοροί Μαρτύρων... – Μεγάλη ἡ δόξα...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῶν Ἀγίων ἐκ τοῦ Μηναίου (10ῃ Ἀπριλίου)· «Πολυώνυμον 

σύνταγμα... – Ὁ περίδοξος Μάξιμος... – Οὐ λιμός οὐδέ κίνδυνος...» εἰς 4, τό 

πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον τοῦ β΄ ἤχου· «Οἴμοι, οἷον ἀγῶνα ἔχει ἡ ψυχή...». 


38 

Ἀπό σήμερον λέγονται τά· «διακονικά τῶν φωτιζομένων» μέχρι καί τῆς Μ. Τετάρτης.

9. 

10. 

11. 




Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου ἐν συνδυασμῷ μετά τῆς δ΄ Στάσεως τῶν 

Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου· «Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων...». Τό Μαρτυρικόν Κοντάκιον· 

«Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...» καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ἴδε 

Παρασκευῇ 19ῃ Μαρτίου, πλήν τοῦ Εὐαγγελίου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Δ΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τερεντίου, Πομ - 

πηΐου, Μαξίμου, Μακαρίου, Ἀφρικανοῦ καί τῶν σύν αὐτοῖς. Τῶν 150 καί πλέον 

Ὁσιομαρτύρων Πατέρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης. Τοῦ 

Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ε΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν τάξιν τοῦ Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, 

μετά τῶν Στιχηρῶν, Μαρτυρικῶν καί Νεκρωσίμων τοῦ β΄ ἤχου. 

129 






Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἀπόστολοι, Μάρτυρες...». 2.– «Μνήσθητι, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ 

Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Πεπείσμεθα περί 

ὑμῶν...» (Ἑβρ. ς΄ 9-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «Ἐξελθών ὁ Ἰησοῦς 

ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καί Σιδῶνος...» (Μᾶρκ. ζ΄ 31-37). 





Τό Μνημόσυνον τῶν Kεκοιμημένων. 


ΚΥΡΙΑΚΗ: Δ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ συγγραφέως τῆς «Κλίμακος». Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος 

Ἀντίπα, Ἐπισκόπου Περγάμου 39 . 

39 

Τήν αὐτήν Κυριακήν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας ἐν 

Χαλκιδικῇ, συνεορτάζεται καί ἡ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Θεωνᾶ, Ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης, 

κτίτορος καί ἀνακαινι στοῦ αὐτῆς.

130 


11. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄. 











3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Πάτερ Ἰωάννη Ὅσιε... – Πάτερ 

Ἰωάννη ἔνδοξε... – Πάτερ Ἰωάννη Ὅ σιε...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...», τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλ λοίωτος... 

– Ἵνα τό γένος ἡμῶν...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τόν ἐπί γῆς Ἄγγελον...». 




Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ δι’ 

ἡμᾶς γεννηθείς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία..», τά 


Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 40 . 

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν τρεῖς θεῖαι Λειτουργίαι 


ΟΡΘΡΟΣ 





40 



131 

11. 

τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 



αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Ὡμοιώθην ἐγώ...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός 

ἡμῶν, δόξα σοι.» καί 3.– Τοῦ Ὁσίου· «Ἐν φωτί ἀΰλῳ καί νοητῷ...» μετά στίχου· 

«Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

ἅπαντες εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ὁσίου (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν ἄχραντον Σταυρόν σου...». 2.– Δόξα, 

τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς ἀρεταῖς πρός οὐρανόν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ὁ ἐπί θρόνου Χερουβίμ...». 






τῷ Σίμωνι Πέτρῳ...» κτλ. ὡς τῇ Κυρια κῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν Ἔγερσιν...». 2.– Τοῦ 

Ὁσίου· «Τοῦ κόσμου τήν εὐπάθειαν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Κυρίως 

Θεοτόκον σε...». 




καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Πάτερ 

Ἰωάννη Ὅσιε... – Πάτερ Ἰωάννη ἔνδοξε... – Πάτερ Ἰωάννη Ὅσιε...», τό πρῶτον 

δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν 

Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». β΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου 

ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Δεῦτε ἐργασώμεθα...». 








132 


11. 

12. 

13. 


«Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Τῷ Ἀβραάμ ἐπαγγειλάμενος ὁ 

Θεός...» (Ἑβρ. ς΄ 13-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ γ΄ ἤχου· «Ψάλατε τῷ Θεῷ 

ἡμῶν, ψάλατε – Πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» (Μᾶρκ. θ΄ 17-31). 







Ἀπολυτίκια: 1.– «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα· «Ταῖς τῶν δακρύων σου 

ῥοαῖς...». 

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ γ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· 

«Ἑσπερινόν ὕμνον... – Σῶσόν με Κύριε... – Τόν διεσπαρμένον μου νοῦν... – Πολλάκις 

τήν ὑμνῳδίαν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Τριῳδίου· «Μεγίστους 

ἐν καιρῷ... – Τόν χρόνον τῆς νηστείας... – Ὑπερμεσάσαντες ταύτην...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (12ῃ Ἀπριλίου)· «Ἡλίου 

φαιδρότερον... – Βέλει τῷ τῶν λόγων σου... – Σοφῶς ἀντικτώμενος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ἄνθρακα κυήσασα...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Μή ἀποστρέψῃς...», μετά τῶν πρό 

αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἀπόστιχα: Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τριῳδίου· «Ὁ τόν ἀμπελῶνα φυτεύσας...», 

«Λῃσταῖς λογισμοῖς...» καί τό Μαρτυρικόν· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς 

μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἀρχαγγελικῶς ἀνυμνήσωμεν...». 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἐπισκόπου Παρίου. Τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σεργίου Β΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μαρτίνου, Πάπα Ρώμης, τοῦ Ὁμολογητοῦ.

14. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ τῶν Ο΄, Ἀριστάρχου, Πούδη καί Τροφίμου. 


15. 

MHN ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2021 133 



Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους λ΄. 

Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν...», 

δίς, ἀρχόμεθα δέ ἀπό τοῦ στίχου· «Πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν...». 2.– 

Τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Εἴ τις ἀρετή καί εἴ τις ἔπαινος...». 3.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια· «Κύριε, σύ τούς ἱερούς Μαθητάς... – Ἔχοντες πάντες, τόν καιρόν 

τῆς Νηστείας... – Ἀπόστολοι πανεύφημοι...» καί 4.– Τά 24 κατ’ Ἀλφάβητον Στιχηρά 

Προσόμοια· «Ἅπας ὁ βίος μου μετά πορ νῶν...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Ὤ τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει...». 


Τῷ ἑσπέρας: Ὁ Μέγας Κανών μετ᾽ Ἀποδείπνου. 

Ἀναγινώσκεται τό Μικρόν Ἀπόδειπνον μέχρι τοῦ· «Ἄξιόν ἐ στιν...» καί ἐν 

συνεχείᾳ ψάλλεται ὁ Μέγας Κανών, ποίημα Ἀνδρέου Κρήτης, μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ καί μετά τοῦ στίχου· «Ἐλέησόν με ὁ Θεός, ἐλέησόν με», τά Τροπάρια ἑκάστης 

ᾨδῆς τῆς Ὁσίας Μαρίας μετά στίχου· «Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν», τοῦ 

Ἁγίου Ἀνδρέου μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν», τό Τριαδικόν 

εἰς τό Δόξα καί τό Θεοτοκίον εἰς τό Καί νῦν. Εἰς τό τέλος τῆς ς΄ ᾨδῆς ψάλλεται τό 

Κοντάκιον· «Ψυχή μου, ψυχή μου...» ἀργῶς καί ἐπίσης ἀργῶς εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς, 

ψάλλεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Ἀσπόρου συλλήψεως...», εἶτα Τρισάγιον. Τό Κοντάκιον· 

«Ψυχή μου, ψυχή μου...» (χῦμα) καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. 

Ἀπόλυσις μικρά τό· «Εὐξώμεθα...» καί τό· «Δι’ εὐχῶν...». 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Μεγάλου Κανόνος. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Κρήσκεντος, τοῦ ἐν 

Μύ ροις τῆς Λυκίας καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Λεωνίδου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θ. Λειτουργίας τῶν Προηγιασμένων 

Δώρων τελεῖται κατά τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ τάξιν καί τήν ἐν τῷ ΤΜΕ 

§ § 46 καί 47, σελ. 345 καί 346 διατύπωσιν. 



ΟΡΘΡΟΣ 



Τριαδικά: Μετά τήν μεγάλην Συναπτήν ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια», ἀντί τοῦ· «Θεός 

Κύριος...», εἰς ἦχον γ΄ τετράκις ἀνά τρίς, μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων· «Ἐκ νυκτός 

ὀρθρίζει τό πνεῦμά μου...» κτλ. ὡς ἐν τῷ Ὡρολογίῳ. Ἀκολούθως ψάλλον - 

ται οἱ Τριαδικοί ὕμνοι τοῦ γ΄ ἤχου· «Τριάς ὁμοούσιε...», Δόξα· «Πατέρα 

ἄναρχον...», Καί νῦν· «Ἀθρόον ὁ Κριτής...» (βλέπε ἐν τῷ Ὡρολογίῳ ἤ ἐν τέλει

134 


15. 

τοῦ Τριῳδίου). Εἰς τό τέλος τοῦ α΄ Τροπαρίου· «Πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων, 

καί τοῦ Ἱεράρχου, σῶσον ἡμᾶς». [Τά ἐνδιάτακτα 3 Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου]. 

Εἶτα μικρά Συναπτή καί Ἐκφώνησις· «Ὅτι σόν τό κράτος...». 

Καθίσματα: Τά 2 Ἀποστολικά τῆς α΄ Στιχολογίας τοῦ γ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ 

Τριῳδίου)· «Θεῖοι κήρυκες τῆς ἀληθείας... – Δεῦτε ἅπαντες τούς Ἀποστό - 

λους...», τό Μαρτυρικόν· «Θωρακισάμενοι τήν πανοπλίαν...» καί Δόξα, Καί νῦν, 

τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὡς ἀγεώργητος Παρθένε ἄμπελος...». Τῆς β΄ 

Στιχολογίας τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Φωστῆρες θεαυγεῖς...», Δόξα· «Τῶν 

Ἀποστόλων δωδεκάς...», Καί νῦν, τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Τόν ἀπερίληπτον Θεοῦ Υἱόν...» (βλέπε ταῦτα ἐν τέλει τῆς γ΄ ᾨδῆς). 




Κανόνες: Ἡ α΄ καί γ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου, μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Μηναίου· «Εὐφραίνεται ἐπί σοί...». 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου· «Τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν κληρονόμος...», 

μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε Θεοτόκε...». Ἡ δ΄ 

ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου 

ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ ε΄ καί ς΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. 


Εἱρμός ς΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Εἰσακήκοα Κύριε...» (Εἱρμός δ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ 

Τριῳδίου). 



Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Μεγάλου Κανόνος. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου. Εἶτα, τά ἐν τῷ Τριῳδίῳ 

Τροπάρια τῶν Μακαρισμῶν μετά στίχου· «Ἐλέησόν με ὁ Θεός, ἐλέησόν με...». 

Ἡ ζ΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς. Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά 

τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. Ἡ θ΄ 

ᾨδή τοῦ Μηναίου μετά τοῦ Εἱρμοῦ αὐτῆς καί τῶν δύο Τριῳδίων τοῦ Τριῳδίου 

ἄνευ τοῦ Εἱρμοῦ. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν ἄναρχον Βασιλέα 

τῆς δόξης...» (Εἱρμός η΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Τριῳδίου). 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ἐκ τοῦ Τριῳδίου· «Σέ τήν Οὐρανοῦ καί γῆς...» (Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς τοῦ 

β΄ Τριῳδίου) καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Φωταγωγικόν: Τοῦ γ΄ ἤχου· «Ἐξαπόστειλον τό φῶς σου...», τρίς. 


Δοξολογία: (χῦμα).

15. 

16. 


135 


Ἀπόστιχα: Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ταῖς λῃστρικαῖς ἐφόδοις...», δίς 

καί τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Τόν θώρακα τῆς Πίστεως...», μετά στίχων εἰς τά 


λαμπρότης Κυρίου...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὅμοιον Θεοτοκίον· «Δέχου τάς φωνάς τῶν οἰκετῶν σου...». 




τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου...». «Ὁ ὤν εὐλογητός... – Ἐπουράνιε Βα - 

σιλεῦ...» καί εὐθύς αἱ· 

ΩΡΑΙ 

«Δεῦτε προσκυνήσωμεν...», τρίς. Εἰς τάς Ὥρας Κοντάκιον λέγεται τό· «Ψυχή 

μου, ψυχή μου...» καθώς καί εἰς τούς Μακαρισμούς. 



Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». 

Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Αὐτεξουσίως ἐξεδύθην...», δίς 

καί τό Μαρτυρικόν· «Μάρτυρες Κυρίου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια· 

«Ἡλούμενος, Κύριε... – Νηστείας λαμπρότητί ποτε... – Τόν ζωοποιόν 

προσκυνοῦντες...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων ἐκ τοῦ Μηναίου 

(16ῃ Ἀπριλίου)· «Παρθένοι νεάνιδες σεπτῶν... – Παρθένοι νεάνιδες σαφῶς... 

– Γενναίῳ φρονήματι Χριστόν...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Σταυροθεοτοκίον· «Σφαγήν σου 

τήν ἄδικον Χριστέ...». 


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Γυναικῶν Ἀγάπης, Εἰρήνης καί Χιονίας. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀμφιλοχίου, τοῦ ἐν Πάτμῳ. 





Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Ὡς ἐξ Ἰερουσαλήμ...», δίς. 2.– 

Τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Βουλήν προαιώνιον... – Φαίνει μοι ὡς ἄνθρωπος... 

– Θεός ὅπου βούλεται...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριον...». 


Τῷ ἑσπέρας: Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος μετ᾽ Ἀποδείπνου. 

Ψάλλεται ὁλόκληρος ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος ἐν συνδυασμῷ μετά τοῦ Μικροῦ 

Ἀποδείπνου, ὡς ἀκολούθως:

136 


16. 

Ἀναγινώσκεται τό Μικρόν Ἀπόδειπνον μέχρι τοῦ· «Ἄξιόν ἐ στιν...», μετ’ αὐτό 

ψάλλεται τό Τροπάριον· «Τό προσταχθέν μυ στικῶς...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον 

καί ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ (Ἀρχ.) Ἱερέως ἡ α΄ Στάσις (Α-Ζ) τῶν Οἴκων 

(Χαιρετισμῶν) τῆς Θεοτόκου. 

Ἀκολούθως ψάλλεται ἡ α΄ καί γ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου, τό Κοντάκιον· 

«Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργῶς καί ἀναγινώσκεται ἡ β΄ Στάσις (Η-Μ). 

Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται ἡ δ΄, ε΄ καί ς΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος, πάλιν τό Κοντάκιον· 

«Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἀργοσύντομον καί ἀναγινώσκεται ἡ γ΄ Στάσις (Ν-Σ). 

Τέλος ψάλλονται αἱ ᾨδαί ζ΄, η΄ καί θ΄ τοῦ Κανόνος (κατά τήν διάρκειαν τῆς θ΄ 

ᾨδῆς ὁ Ἱερεύς θυμιᾷ, ὡς εἴθισται), τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον καί ἡ 

δ΄ Στάσις (Τ-Ω καί Α). 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ α΄ Χορός ψάλλει τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» σύντομον. 


Κοντάκιον: «Τῇ ὑπερμάχῳ...» (χῦμα). 

Καί τά λοιπά τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. 




λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον. Προχωρεῖ πρός τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, 

τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. 

Λαμβάνουσι καιρόν εἷς Ἱερεύς μετά τῶν δύο πρώτων Διακόνων καί εἶτα οἱ ἕτεροι 

δύο Διάκονοι μόνοι των. 

Ὁ Ἱερεύς ποιεῖ Εὐλογητόν καί ἄρχεται ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. 

Μετά τό· «Ἄξιόν ἐστιν...» ψάλλεται ὑπό τοῦ α΄ Χοροῦ ἀργῶς· «Τό προσταχθέν...», 

ὅτε καί ἐξέρχονται οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς, προπορευομένου τοῦ Μ. 

Ἐκκλησιάρχου καί ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ λαμβάνουσι τάς ἐν τῷ Ναῷ θέσεις 

αὐτῶν. Ἐπιστρέφων ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα μετά τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου 

καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. Ψαλλομένου τοῦ Τροπαρίου· «Τό προσταχθέν...» 

ὑπό τοῦ β΄ Χοροῦ, ἐξέρχονται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί οἱ τέσσαρες 

Διάκονοι κρατοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου. 

Εἰς τό μέσον τοῦ Τροπαρίου καί εἰς τό σημεῖον· «χωρεῖται ἀναλ λοιώ τως...», κατέρχεται 

τοῦ Θρόνου ὁ Πατριάρχης καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἀσπάζεται τό 

Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ἐνδύεται Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον. Ὅτε ὁ α΄ Χορός 

ψάλλει τό τρίτον· «Τό προσταχθέν...» (σύντομον), ἐξέρχεται ὁ Πατριάρχης μετά 

τῶν Διακόνων καί τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί ἵσταται πρό τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου 

τοῦ τέμπλου, ποιεῖ τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ καί θυμιᾷ τρίς. Συμπληρωθέντος 

τοῦ Τροπαρίου, ἄρχεται ὁ Πατριάρχης τήν ἀνάγνωσιν τῆς α΄ ἑξάδος τῶν Οἴκων (Α΄ 

- Ζ΄). 

Μετά τό πέρας τῆς πρώτης ἑξάδος θυμιᾷ ὁ Πατριάρχης μόνον τήν Ἱεράν 

Εἰκόνα τρίς, ἀσπάζεται αὐτήν καί ἐλθών πρό τῆς Ὡραίας Πύλης εὐλογεῖ τόν λαόν 

διά τρικηρίου, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». Εἰσέρχεται

16. 


εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἀπεκδύεται τό Ὠμοφόριον καί τό Ἐπιτραχήλιον. Ἐν συνεχείᾳ 

ἐξέρχεται καί ἀνέρχεται πάλιν εἰς τόν Θρόνον. Οἱ Χοροί ψάλλουσι τόν Κανόνα· 

«Ἀνοίξω τό στόμα μου...», εἰς 6 τροπάρια. Οἱ Διάκονοι ποιοῦσι σχῆμα ἀνά δύο καί 

εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. 

Εἰς τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...», τοῦ τέλους τῆς γ΄ ᾨδῆς οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται 

κρατοῦντες δικηροτρίκηρα καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ὁ Μ. 

Ἐκκλησιάρχης ἵσταται πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τόν Α΄ Ἀρχιερέα, 

ὅστις διερχόμενος πρό τοῦ Πατριάρχου ποιεῖ σχῆμα καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα μετά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί τῶν Διακόνων. Ἐνδύεται Ἐπιτραχήλιον καί 

Ὠμοφόριον καί ἐξελθών πρό τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας ἀναγινώσκει τήν δευτέραν 

ἑξάδα τῶν Οἴκων (Η-Μ). Εἰς τό τέλος θυμιᾷ τήν Ἱ. Εἰκόνα καί τόν Πατριάρχην καί 

εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα μετά τῶν Διακόνων καί ἀπεκδύεται τά ἱερά ἄμφια. 

Ὁ β΄ Χορός ἄρχεται ψάλλειν τήν δ΄ ᾨδήν. Εἰς τό τέλος τῆς ς΄ ᾨδῆς ὁ β΄ Χορός 

πάλιν τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται κρα τοῦντες δικηροτρίκηρα 

καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ἐξέρχεται καί ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί ἵσταται 

πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τόν ἕτερον Ἀρχιερέα, ὅστις, ὡς καί ὁ 

προηγούμενος, ἀναγινώσκει τήν τρίτην ἑξάδα τῶν Οἴκων (Ν-Σ) καί ἀκολούθως 

κατά τήν ἰδίαν τάξιν εἰσέρ χεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. 

Ὁ α΄ Χορός ἄρχεται ψάλλειν τήν ζ΄ ᾨδήν. Ψαλλομένων τῶν ᾨδῶν τούτων οἱ 

Διάκονοι θυμιῶσι κατά τήν τάξιν τόν Ναόν καί τόν λαόν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς 

ψάλλεται πάλιν τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Οἱ δύο Διάκονοι ἐξέρχονται κρατοῦντες δικηροτρίκηρα 

καί ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης. Ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ἐξέρχεται 

καί ἵσταται πρό τοῦ Πατριάρχου καί διά σχήματος καλεῖ τούς ἑτέρους Ἀρχιερεῖς, 

οἵτινες διερχόμενοι πρό τοῦ Πατριάρχου ποιοῦσι σχῆμα καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα μετά τοῦ Μ. Ἐκ κλησιάρχου καί τῶν δύο Διακόνων. Ὁ πρῶτος ἐξ αὐτῶν ὡς 

καί οἱ προηγούμενοι ἀναγινώσκει τήν τετάρτην ἑξάδα τῶν Οἴκων (Τ-Ω καί Α). Εἰς 

τό τέλος κατά τήν ἰδίαν πάντοτε τάξιν εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ α΄ Χορός ψάλλει τό· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Τρισάγιον, κτλ. Κοντάκιον· 

«Τῇ ὑπερμάχῳ...» καί ἐν συνεχείᾳ ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. 

137 

17. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ε΄ ἑϐδομάδος τῶν Νηστειῶν. Τοῦ Ἀκαθίστου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερο - 

μάρτυρος Συμεών τοῦ ἐν Περσίδι καί τῶν σύν αὐτῷ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Μακαρίου, Ἀρχιεπισκόπου Κορίνθου, τοῦ Νοταρᾶ. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν 

μυστικῶς...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν...», δίς. 

Κάθισμα: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ὁ μέγας Στρατηγός...» δίς, ζήτει τοῦτο μετά τήν γ΄ Στάσιν 

τῶν Οἴκων.

138 


17. 


Κανών: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

εἰς 6. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Ὁ μέγας Στρατηγός...», ἅπαξ. Ἐν τῇ ς΄ ᾨδῇ, 

ὡς καί τῇ ζ΄, η΄ καί θ΄ συμψάλλονται καί τά Τριῴδια τῶν Μαρτύρων. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀκαθίστου. Ψάλλεται τό Κοντάκιον· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Ὁ 

Ἱερεύς πρό τῆς Εἰκόνος τῆς Θεοτόκου φέρων ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον 

ἀπαγγέλλει τόν Οἶκον· «Ἄγγελος πρωτοστάτης...». 





Ἐξαποστειλάριον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό ἀπ’ αἰῶνος σήμερον...», δίς. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀκαθίστου· «Κεκρυμμένον μυστήριον... – Φωτοφόρον 

παλάτιον... – Γαβριήλ ὁ Ἀρχάγγελος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Γλῶσσαν, ἥν οὐκ ἔγνω...». 


«Τό προσταχθέν μυστικῶς...». 


«Τό προσταχθέν μυστικῶς...». 




Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἀκαθίστου· «Τό προσταχθέν μυστικῶς...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῇ ὑπερμάχῳ...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Θεοτόκου· «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ΄ 1-7), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί 

τῷ Θεῷ τῷ σωτήρί μου. – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», 

ζήτει τοῦτον τῇ 21ῃ Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ 

Σεπτεμβρίου. 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἅπας γηγενής...». 



Ἀπόλυσις.

18. 


ΚΥΡΙΑΚΗ: Ε΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς Ὁσίας Μητρός 

ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, μαθητοῦ τοῦ 

Ἁ γίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Α΄. 

139 


Ἀπολυτίκιον: «Τό προσταχθέν...». 








«Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...» καί 

3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁσίας· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους προσκυνήσασα... 

– Ἔρημον οἰκήσασα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Ἐθαυματούργησε, Χριστέ...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ ρῶ...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Κρεμάμενος ἐπί ξύλου... – Λαός παράνομος... – Μετά 

δακρύων γυναῖ κες...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ὁσίας· «Τά τῆς ψυχῆς θηρεύματα...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τῆς 

Ὁσίας· «Ἐν σοί μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσω μεν...», τά 


Τροπάρια· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» κτλ 41 . 



ΟΡΘΡΟΣ 



41 


140 


18. 


Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό 

ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ 



Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον πέλαγος...», μετά τῶν 

Εἱρμῶν αὐτοῦ. 2.– Τοῦ Τριῳδίου· «Παρεῖκάς με πλούτῳ τῶν ἡδονῶν...» μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῆς Ὁσίας· «Πόθῳ τήν φωσφόρον...» 

μετά στίχου· «Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο 



Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ὁσίας, (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ὁσίας· «Τά σκιρτήματα πάντα...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Εἰς ἰλύν ἐνεπάγην...». 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα Μαθηταί ἐπορεύθη σαν...» κτλ. 

ὡς καί τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου (21ῃ Φεβρουαρίου). 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τῆς 

Ὁσίας· «Ὑπόδειγμα μετανοίας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός 

τῶν Ἀγγέλων...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου, 

Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– Τά 

3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ὁ σίας τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Σέ μέν διεκώλυε... – Τόπους 

προσκυνήσασα... – Ἔρημον οἰκήσασα...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοι καί 

εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί 

κατηύθυνε τά διαβήματά μου». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ...». 







Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».


141 

18. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τῆς Ὁσίας· 

«Ἐν σοί, μῆτερ, ἀκριβῶς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν· «Χριστός παραγενόμενος 

ἀρχιερεύς...» (Ἑβρ. θ΄ 11-14), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ δ΄ ἤχου· «Ὡς 

ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. – Εὐλόγει, ἡ ψυχή 

μου, τόν Κύριον». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τούς δώδεκα...» (Μᾶρκ. ι΄ 32-45). 







Ἀπολυτίκια: 1.– «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα· «Ἐν σοί, μῆτερ 

ἀκριβῶς...». 

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τά τῆς σῆς παραδόξου ἐγέρσεως...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 4 Στιχηρά Κατανυκτικά τοῦ δ΄ ἤχου (βλέπε ἐν τέλει τοῦ Τριῳδίου)· 

«Ἤθελον δάκρυσιν ἐξαλεῖψαι... – Τίς χειμαζόμενος... – Πλῦνόν με τοῖς δάκρυσί 

μου... – Πρόβατόν εἰμι...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ όμοια τοῦ Τριῳδίου· «Πτωχεύσας 

ὁ πλούσιος... – Κακίαν ἐ πλούτισα δει νῶς... – Τήν ἕκτην τῶν σεπτῶν...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ Μηναίου (19ῃ Ἀπριλίου)· 

«Τῆς ἀσεβείας καθεῖλες... – Τούς ἱερούς σου ἀγῶνας... – Ἡ τῶν λειψάνων σου 

θήκη...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Τῶν οὐρανίων ταγμάτων...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονο μίαν...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Θαυμαστή τοῦ Σωτῆ ρος...», δίς καί τό 

ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε...», μετά στίχων εἰς τά δύο 

τελευταῖα· «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...» καί· «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐ- 

λέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τῶν οὐρανίων ταγμάτων...». 


κτλ. ὡς καί τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς.

142 


19. ΔΕΥΤΕΡΑ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Παφνουτίου καί τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Τρύφωνος, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

20. 

21. 

22. 

23. 

ΤΡΙΤΗ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Τριχινᾶ καί 

τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ζακχαίου. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰανουαρίου, Ἐπισκόπου, 

καί τῶν σύν αὐτῷ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μαξιμιανοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 





Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Πλούσιος ἐν πάθεσιν 

ὑπάρχων...», δίς. 2.– Τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Ἀκορέστῳ διαθέσει ψυχῆς...». 

3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια· «Πέραν τοῦ Ἰορδάνου σαρκί... – Μάρθαν καί τήν 

Μαρίαν πιστοί... – Δισημερεύει Λάζαρος...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Ὁσίου ἐκ τοῦ Μηναίου (22ᾳ Ἀπριλίου)· «Ἱερομύστης τοῦ Λόγου... – Ταῖς 

οὐρανίες ἀκτῖσι... – Τοῦ ἀμπελῶνος ἐργάτης...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Θεομακάριστε Κόρη...». 


ΠΕΜΠΤΗ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Συκεώτου. 

Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ναθαναήλ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου Γρα - 

βανοῦ, ἐκ Νισύρου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου 

τοῦ Τροπαιοφόρου (μετατίθεται τῇ Δευτέρᾳ τῆς Διακαινησίμου, 3ῃ Μαΐου). 


ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ 42 


Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους η΄. 

Ἑσπέρια: 1.– Τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου· «Τήν ψυχωφελῆ πληρώ σαν τες 

Τεσσαρακοστήν...», δίς. 2.– Τό ὁμόηχον Μαρτυρικόν· «Μάρ τυρες Κυρίου...» καί 

3.– Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Λαζάρου· «Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ἰδεῖν... 

– Κύριε, ἐπί τόν τάφον... – Κύριε, ἡ φωνή σου... – Κύριε, πιστῶσαι θέλων... – 

Κύριε, παραλαμβάνων...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Λαζάρου· «Ἐπιστάς τῷ μνήματι Λαζάρου...». 

42 

Ἀπό σήμερον καί μέχρι τοῦ Σαββάτου τῆς Ἀποδόσεως τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, οὔτε 

Μαρτυρικόν, οὔτε τι ἐκ τῆς Παρακλητικῆς ψάλλεται.


143 

23. Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον αὐτοῦ· «Τήν ψυχωφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακο - 

στήν...» (τό μέγα). 

24. 


Τῷ ἑσπέρας: Μικρόν Ἀπόδειπνον. 

Μετά τό· «Ἄξιόν ἐστιν...» ὁ Κανών τοῦ Λαζάρου· «ᾨδήν ἐπινίκιον...», μετά τῶν 

Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». Εἰς τό τέλος τοῦ Κανόνος 

ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς· «Ἐποίησε κράτος, ἐν βραχίονι αὐ τοῦ...». 


Κοντάκιον: «Ἡ πάντων χαρά...». 

Καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῶν Βαΐων. Τοῦ Ἁγίου καί δικαίου φίλου τοῦ Χριστοῦ Λαζάρου 

τοῦ τετραημέρου 43 . Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Ἐλισάϐετ τῆς θαυματουργοῦ. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Λαζάρου· «Τήν κοινήν 

Ἀνάστασιν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Λαζάρου· «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...», τρίς. 

Κάθισμα: Τοῦ Λαζάρου· «Κατοικτείρας τῆς Μάρθας...», δίς. 

Τά Ἀναστάσιμα Εὐλογητάρια, ἡ μικρά Συναπτή καί ἡ ἐκφώνησις· «Ὅτι ηὐλόγηταί 

σου...» καί τό· 

Κάθισμα: «Ἡ πηγή τῆς σοφίας...», δίς. 



Κανόνες: Οἱ δύο τοῦ Λαζάρου· «ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· 

«Ὁ πρίν ἐκ μή ὄντων...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 

εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφό τεροι εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Λαζάρου· «Συμπαρέστησαν Χριστῷ...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν· «Προγινώσκων τά πάντα ὡς Ποιητής...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Λαζάρου. 


Καταϐασίαι: «Ὑγράν διοδεύσας ὡσεί ξηράν...». 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τοῦ 

Λαζάρου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

43 

Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων τελεῖται 

ἄνευ παραθέσεως κολλύβων.

144 


24. 

25. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Κυρίως Θεοτόκον...». 

«Ἅγιος Κύριος...» δίς, ἄνευ τοῦ· «Ὑψοῦτε...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Λαζάρου· «Λόγῳ σου, Λόγε τοῦ Θεοῦ...», δίς καί 2.– «Διά 

Λαζάρου σε, Χριστέ...». 


Αἶνοι: Τά 8 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Λαζάρου· «Ἀνάστασις καί ζωή... – Λάζαρον 

τεθνεῶτα... – Μάρθα καί Μαρία... – Τῆς Θεότητός σου, Χριστέ... – Τεταρταῖον 

ἤγειρας... – Μάρθα τῇ Μαρίᾳ ἐβόᾳ... – Λάζαρον τεθνεῶτα... – Καθώς εἶπας, 

Κύριε...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Μέγα καί παράδοξον θαῦμα...». 





«Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 




Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Λαζάρου· «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἡ πάντων χαρά...». 


Ἀπόστολος: Σαββάτου Λαζάρου· «Βασιλείαν ἀσάλευτον...» (Ἑβρ. ιβ΄ 28-29, ιγ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦν δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος...» (Ἰω. ια΄ 1-45). 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Τήν ἁγνήν ἐνδόξως τιμήσωμεν...». 

Κοινωνικόν: «Ἐκ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων κατηρτίσω αἶ νον». 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...» 44 , «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ. Ἐν ᾗ τήν λαμπράν καί ἔνδοξον πανήγυριν τῆς εἰς 

Ἱερουσαλήμ εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν. Τοῦ Ἁγίου 

ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου (μετατίθεται τῇ Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου, 

4ῃ Μαΐου). 



Ἀπολυτίκιον: «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 

Κοντάκιον: «Ἡ πάντων χαρά...». 

44 

Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Πεντηκοστῆς τό· «Εἴδομεν τό φῶς...» παραλείπεται. Ἐπαναλαμβάνεται 

τήν Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

25. 


145 





Ἑσπέρια: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ χάρις... – Ὁ ἔχων θρόνον 

οὐρανόν... – Δεῦτε καί ἡμεῖς σήμερον... – Τήν σεπτήν Ἀνάστασιν... – Πρό ἕξ 

ἡμερῶν τοῦ Πάσχα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό α΄ Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ χάρις...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε καί εὐφραίνου... – Ἦλθεν ὁ 

Σωτήρ... – Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχούμενος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων κατηρτίσω 

αἶνον». β΄.– «Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστόν τό ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον ἡ χάρις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν· «Συνταφέντες σοι διά τοῦ βαπτίσματος...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐπί πώλου ὄνου καθεσθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, 

Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον 

Πνεῦμα...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τῆς Ἑορτῆς· «Συνταφέντες σοι...». 

Σημείωσις: Κατά τήν παροῦσαν ἑβδομάδα, θά τελεσθοῦν τρεῖς θεῖαι Λειτουργίαι 


ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τῆς Ἑορτῆς τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, ὡς 

ἐν τῷ Τριῳδίῳ, τό τελευταῖον δίς. 


Προκείμενον: «Ἐκ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον». 

Στίχος: «Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστόν τό ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε ἤγγισεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...» 

(Ματθ. κα΄ 1-11, 15-17). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον ὁ Χριστός εἰσέρχεται ἐν πόλει τῇ ἁγίᾳ ἐν 

πώλῳ καθήμενος...» 45 . Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον ἡ χάρις...». 

45 

Τό εἰς ὁρισμένας ἐκδόσεις τοῦ Τριῳδίου ἀναγραφόμενον Στιχηρόν· «Σήμερον ὁ Χριστός 

εἰσέρχεται ἐν πόλει Βηθανίᾳ...» εἶναι ἀνακόλουθον. Ὁ Χριστός σήμερον εἰσέρχεται εἰς τά

146 


25. 

Κανών: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὤφθησαν, αἱ πηγαί τῆς ἀβύσσου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 


Ὑπακοή: «Μετά κλάδων ὑμνήσαντες πρότερον...». 




Καταϐασίαι: «Ὤφθησαν αἱ πηγαί...». 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς καί 

εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν...». 

Εἰς τήν ἀρχήν τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐξέρχονται ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ βήματος, 

προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, οἱ συγχοροστατήσοντες Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς 

καί λαμβάνουσι τάς οἰκείας αὐτῶν θέσεις ἐν τῷ Ναῷ. 

«Ἅγιος Κύριος...» τρίς, ὡς Ἐξαποστειλάριον. 

Ἀρχομένου τοῦ· «Ἅγιος Κύριος...», ὁ Πατριάρχης περιβάλλεται τά ὑπό τοῦ Μ. 

Ἀρχιδιακόνου προσαγόμενα Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον. Οἱ λα μπαδοῦχοι φέρουσι 

ἐντός κανίστρου τά βαΐα καί ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει τήν εἰδικήν εὐχήν. 

Μετά τήν εὐχήν ὁ Α΄ Χορός τό· «Πᾶσα πνοή...», καί ὁ β΄ Χορός τό· «Αἰνεῖτε...». Εἰς 

τό β΄· «Αἰνεῖτε...», ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ Θρόνου καί ἀσπάζεται τήν ἐν τῷ 

τρισκελίῳ εἰκόνα τῆς Βαϊφόρου καί εὐλογεῖ τόν λαόν, τοῦ Α΄ Χοροῦ ψάλλοντος τό· 

«Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» λαμ βάνει τά βαΐα παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί ἵσταται 

εἰς τήν τελευταίαν βαθμίδα τοῦ Θρόνου. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πλεῖστος ὄχλος, Κύριε... – Μέλλοντός 

σου εἰσιέναι... – Ἐξέλθετε ἔθνη... – Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 

Ψαλλομένων τῶν Αἴνων οἱ συγχοροστατοῦντες μετά τοῦ Πατριάρχου Ἅγιοι 

Ἀρχιερεῖς κατέρχονται κατά σειράν τῶν στασιδίων αὐτῶν, ποιοῦσι σχῆμα πρό τοῦ 

Θρόνου, ἀσπάζονται τήν ἐν τῷ τρισκελίῳ εἰκόνα τῆς Βαϊφόρου καί προσέρχονται 

τῷ Πατριάρχῃ ἀσπάζονται τήν δεξιάν Αὐτοῦ καί λαμβάνουσι παρ’ Αὐτοῦ τά βαΐα 

τῶν φοινίκων. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα...». 

Ἱεροσόλυμα, ἤτοι τήν ἁγίαν πόλιν, καί ὄχι εἰς Βηθανίαν, διό καί ἡ γενομένη εἰς μεταγενεστέρας 

ἐκδόσεις τοῦ Τριῳδίου διόρθωσις, ὡς ἀνωτέρω, εὔστοχος.

25. 



«Συνταφέντες σοι...». 







Περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, 

κίνδυνοι ᾅδου εὕροσάν με. 

Θλῖψιν καί ὀδύνην εὗρον καί τό 

ὄνομα Κυρίου ἐπεκαλεσάμην. 

Εὐαρεστήσω ἐνώπιον Κυρίου ἐν χώρᾳ ζώντων. 




«Ἐπίστευσα, διό ἐλάλησα· 

ἐγώ δέ ἐταπεινώθην σφόδρα. 

Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί 

πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; 

Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καί 

τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. 

Τάς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω, 

ἐναντίον παντός τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. 




Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, 






Εἰπάτωσαν δή πάντες οἱ φοβούμενοι 

τόν Κύριον, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν 

αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῦ». 




Σῶτερ, 




ὁ ἐπί πώλου ὄνου 

καθεσθείς, 



«Τήν κοινήν 

Ἀνάστασιν...». 

147 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· Θεός Κύριος 

καί ἐπέφανεν ἡμῖν, Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐπί πώλου ὄνου καθεσθείς, ψάλλοντάς 

σοι, Ἀλληλούια». 


148 


25. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...» καί 2.– «Συνταφέντες 

σοι...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῷ θρόνῳ ἐν οὐρανῷ...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς Βαΐων· «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε...» (Φιλιπ. δ΄ 4-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα...» (Ἰω. ιβ΄ 1-18). 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Θεός Κύριος καί ἐπέφανεν ἡμῖν...». 

Κοινωνικόν: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Ἀλληλούια». 

Ἀντί τοῦ «Εἴδομεν τό φῶς...»: «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...» κτλ. 




Ἀπολυτίκια: 1.– «Τήν κοινήν Ἀνάστασιν...». 2.– Δόξα· «Συνταφέντες σοι...». 

Κοντάκιον: «Τῷ θρόνῳ ἐν οὐρανῷ...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐπί πώλου ὄνου...». 


Ἐν ᾧ ἀποδίδεται ἡ Ἑορτή τῶν Βαΐων. 



Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Χαῖρε καί εὐφραίνου, πόλις Σιών... 

– Ἦλθεν ὁ Σωτήρ σήμερον... – Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχούμενος...», ἅπαντα ἐκ 


Δόξα: Τό α΄ Ἰδιόμελον· «Χαῖρε καί εὐφραίνου...». 

Καί νῦν: Τό γ΄ Ἰδιόμελον· «Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχούμενος...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἐκ βαΐων καί κλάδων... – Φοβερόν 

τό ἐμπεσεῖν... – Συναγωγή πονηρά...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 


Δόξα: Τό α΄ Ἰδιόμελον· «Ἐκ βαΐων καί κλάδων...». 

Καί νῦν: Τό β΄ Ἰδιόμελον· «Φοβερόν τό ἐμπεσεῖν...». 


Καί εὐθύς ὁ Κανών τοῦ Ἀποδείπνου· «Ἰωσήφ τήν σωφροσύνην...» μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». Εἰς τό τέλος ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ 

Ὠδῆς· «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρ θενία...», ἀργῶς. 



Ἀπόλυσις: «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον πάθος διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός 

ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

Εἰς τήν συγχώρησιν τό Σταυροθεοτοκίον· «Σφαγήν σου τήν ἄδικον...».


26. ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου καί τῆς ὑπό 

τοῦ Κυρίου, διά τήν ἀκαρπίαν αὐτῆς, καταρασθείσης καί ξηρανθείσης συκῆς. 

Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βασιλέως, Ἐπισκόπου Ἀμασείας. 

Τῇ Κυριακῇ τῶν Βαΐων ἑσπέρας: ΟΡΘΡΟΣ 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Δευτέρας ὡς ἑξῆς: Μετά τό· «Εὐλογητός ὁ 

Θεός ἡμῶν...», «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι», «Βασιλεῦ οὐράνιε...». Τρισάγιον, 

«Κύ ριε ἐλέησον», ιβ΄· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...», τρίς, καί ἀναγινώσκονται ἀργῶς 

καί, ἐμμελῶς οἱ Ψαλμοί· «Ἐπακοῦσαί σου Κύριος...» καί· «Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου...». 

Κατά τό διάστημα τοῦτο ὁ Ἱερεύς θυμιᾷ διά κατζίου τόν λαόν. Τρισάγιον κτλ. 


Εἰς τό· «Ἀλληλούια». 

Ἀπολυτίκιον: Τό Τροπάριον· «Ἰδού ὁ νυμφίος ἔρχεται...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον 

μετά τῶν οἰκείων χαρακτηριστικῶν 46 . 

Καθίσματα: Τοῦ Τριῳδίου· «Τά πάθη τά σεπτά... – Ἀόρατε Κριτά... – Τῶν παθῶν 

τοῦ Κυρίου...», τό τελευταῖον δίς. 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Μ. Δευτέρας· «Ἐπανάγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ματθ. κα΄ 18-43). 


Κανών: Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Τῷ τήν ἄβατον...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 


Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: «Τῷ τήν ἄβατον...», ἀργῶς. 

Μικρά συναπτή καί ἡ ἐκφώνησις· «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς τῆς εἰρήνης...». 



Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Ἔφριξε Παίδων εὐαγῶν...», εἰς 6. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Ἔφριξε Παίδων εὐαγῶν...», ἀργῶς. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Ἐμεγάλυνας 

Χριστέ...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἐμεγάλυνας Χριστέ...», ἀργῶς. 

Ἐξαποστειλάρια: «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω...», τρίς. 


Αἶνοι: 

Εἰς τό β΄· «Αἰνεῖτε...» κατέρχεται ὁ Πατριάρχης ἐκ τοῦ Παραθρονίου καί προπορευομένου 

τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἔρχεται πλησίον τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παμμακαρίστου, 

εἰς τό δεξιόν κλῖτος, καί ἀσπάζεται τάς Ἱεράς Εἰκόνας τῶν Παθῶν. 

Πλησίον τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων ἵσταται ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος καί ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος. 

Ὁ Πατριάρχης ἔρχεται εἰς τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλον - 

τος τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τό Παραθρόνιον. (Ἡ τάξις 

αὐτή ἐφαρμόζεται καί εἰς τόν Ὄρθρον τῆς Μ. Τρίτης καί τῆς Μ. Τετάρτης). 

46 


150 


26. 

Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος... – Φθάσαντες πιστοί...», ἀμφότερα ἐκ 


Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Κύριε, ἐρχόμενος πρός τό πάθος...». 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Κύριε, πρός τό μυστήριον... – Κύριε, τά τελεώτατα 

φρονεῖν... – Τῆς ξηρανθείσης συκῆς...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δευτέραν Εὔαν τήν Αἰγυπτίαν...». 



Κοντάκιον: «Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο...» (χῦμα). «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄. «Ὁ ὤν εὐλογητός... 

Ἐπουράνιε Βασιλεῦ...». 

Ἀπόλυσις: «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον πάθος...». 

Τῇ Μ. Δευτέρᾳ πρωΐ: ΑΙ ΩΡΑΙ 

Ἀναγινώσκονται τά πέντε Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου (δ΄, ε΄, ς΄, ζ΄ καί η΄) καί ἐν 

συνεχείᾳ αἱ Ὧραι λιταί, μετά δέ τούς Ψαλμούς ἑκάστης Ὥρας τό Τροπάριον· «Ἰδού 

ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» καί μετά τό Τρισ άγιον. Τό Κοντάκιον· «Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο...». 

Εἰς τήν Θ΄ Ὥραν, οἱ Μακαρισμοί καί μετά τό· «Πάτερ ἡμῶν...», τό Κοντάκιον· «Ὁ 

Ἰακώβ ὠδύρετο...» καί τά λοιπά, ὡς συνήθως. 

Ἀπόλυσις: «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον πάθος...». 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων· «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος... – Φθάσαντες 

πιστοί... – Κύριε, ἐρχόμενος πρός τό πάθος...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα 

τῶν Ἀποστίχων· «Κύριε, πρός τό μυστήριον... – Κύριε, τά τελεώτατα 

φρο νεῖν... – Τῆς ξηρανθείσης συκῆς...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δευτέραν Εὔαν τήν Αἰγυπτίαν...». 

Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...». Τά Ἀναγνώσματα καί τό· «Κατευθυνθήτω...». 

Εὐαγγέλιον: Μ. Δευτέρας· «Καθημένου τοῦ Ἰησοῦ...» (Ματθ. κδ΄ 3-35). 

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. 

Ἀπόλυσις: «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος...». 

Τῇ Μ. Δευτέρᾳ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ 

Εἰς τό Μέγα Ἀπόδειπνον μετά τήν Δοξολογίαν, ψάλλεται τό Τριῴδιον· «Πρόσεχε, 

οὐρανέ καί λαλήσω...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς 

ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Τόν προδηλωθέντα...» ἀργῶς καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία 

τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου. Εἰς τήν συγχώρησιν τό Σταυροθεοτοκίον· «Σφαγήν 

Σου τήν ἄδικον...».


27. ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς τῶν δέκα Παρθένων Παραϐολῆς 

ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Συμεών, Ἐπισκόπου 

Ἱεροσολύμων, συγγενοῦς τοῦ Κυρίου. 

Τῇ Μ. Δευτέρᾳ ἑσπέρας: ΟΡΘΡΟΣ 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Τρίτης, ὅπως ἀκριβῶς 

διετυπώθη διά τόν Ὄρθρον τῆς Μεγάλης Δευτέρας. 


Ἀπολυτίκιον: Ὡς χθές. 

Καθίσματα: Τοῦ Τριῳδίου· «Τόν Νυμφίον ἀδελφοί... – Βουλευτήριον Σωτήρ... – Ὁ 

Ἰούδας τῇ γνώμῃ φιλαργυρεῖ...», τό τελευταῖον δίς. 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Μ. Τρίτης· «Συμβούλιον ἔλαβον οἱ Φαρισαῖοι κατά τοῦ 

Ἰησοῦ...» (Ματθ. κβ΄ 15-48, κγ΄ 1-39). 


Εὐθύς μικρά Συναπτή καί ἡ ἐκφώνησις· «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς τῆς εἰρήνης...». 


Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τρι ῳδίου. 

Κανών: Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Διῳδίου· «Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ...» καί εἰς τά δύο 


Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Τῷ δόγματι τῷ τυραννικῷ...», ἀργῶς. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Διῳδίου· «Ἡ τόν ἀχώρητον 

Θεόν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν...», ἀργῶς. 

Ἐξαποστειλάρια: «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Ἐν ταῖς λαμπρότησι... – Ὁ τῆς ψυχῆς ῥαθυμίᾳ...», 

ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τοῦ κρύψαντος τό τάλαντον...». 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δεῦτε πιστοί... – Ὅταν ἔλθῃς ἐν δό ξῃ... – Ὁ Νυμφίος 

ὁ κάλλει ὡραῖος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἰδού σοι τό τάλαντον...». 



Κοντάκιον: «Τήν ὥραν ψυχή...». 

Καί τά λοιπά τῆς Ἀκολουθίας, ὡς καί χθές. 

Τῇ Μεγάλη Τρίτῃ πρωΐ: ΑΙ ΩΡΑΙ 

Ἀναγινώσκονται τά πέντε Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου (θ΄, ι΄, ια΄, ιβ΄ καί ιγ΄). Ἐν 

συνεχείᾳ αἱ Ὧραι λιταί. Μετά τούς Ψαλμούς ἑκάστης Ὥρας, τό Τροπάριον· «Ἰδού 

ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» καί μετά τό Τρισ ά γιον, τό Κοντάκιον· «Τήν ὥραν ψυχή...» κτλ. 

Ἀπόλυσις: «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος...».

152 


27. 

28. 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων· «Ἐν ταῖς λαμπρότησι... – Ὁ τῆς 

ψυχῆς ῥαθυμίᾳ... – Τοῦ κρύψαντος τό τάλαντον...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστίχων· «Δεῦτε, πιστοί... – Ὅταν ἔλθῃς ἐν δόξῃ... – Ὁ Νυμφίος 

ὁ κάλλει ὡραῖος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἰδού σοι τό τάλαντον...». 


Εὐαγγέλιον: Μ. Τρίτης· «Περί τῆς ἡμέρας ἐκείνης...» (Ματθ. κδ΄ 36-51, κε΄ 1-46, κς΄ 

1-2). 



Τῇ Μ. Τρίτῃ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ 

Εἰς τό Μέγα Ἀπόδειπνον μετά τήν Δοξολογίαν, ψάλλεται τό Τριῴδιον· «Στειρωθέντα 

μου τόν νοῦν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς 

ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Τήν ὑπερφυῶς σαρκί...», ἀργῶς καί ἡ λοιπή 

Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου. Εἰς τήν συγχώρησιν τό Σταυροθεοτοκίον· 

«Σφαγήν Σου τήν ἄδικον...». 

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς ἀλειψάσης τόν Κύριον μύρῳ 

πόρνης γυναικός, ὡς οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν, ὅτι πρό τοῦ σωτηρίου πάθους 

μικρόν τοῦτο γέγονεν. Τῶν Ἁγίων ἐννέα Μαρτύρων τῶν ἐν Κυζίκῳ. 

Τῇ Μ. Τρίτῃ ἑσπέρας: ΟΡΘΡΟΣ 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Τετάρτης, ὅπως ἀκρι βῶς 

διετυπώθη εἰς τόν Ὄρθρον τῆς Μεγάλης Δευτέρας. 


Ἀπολυτίκιον: Ὡς χθές. 

Καθίσματα: Τοῦ Τριῳδίου· «Πόρνη προσῆλθέ σοι... – Ἰούδας ὁ δόλιος... – Ἡ πόρνη 

ἐν κλαυθμῷ...», τό τελευταῖον δίς. 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Μ. Τετάρτης· «Ἐμαρτύρει ὁ ὄχλος...» (Ἰω. ιβ΄ 17-50). 


Κανών: Ἡ γ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Τῆς πίστεως ἐν πέτρᾳ με στερεώσας...» καί εἰς τά 

δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς: «Τῆς πίστεως...», ἀργῶς. 



Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Ῥῆμα τυράννου...», εἰς 6. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Ῥῆμα τυράννου...», ἀργῶς. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ψάλλεται ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· 

«Ψυχαῖς καθαραῖς...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6.


153 

28. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ψυχαῖς καθαραῖς...», ἀργῶς. 

Ἐξαποστειλάριον: «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σέ τόν τῆς Παρθένου Υἱόν... – Τό πολυτίμητον 

μύρον... – Ὅτε ἡ ἁμαρτωλός... – Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἡ ἁμαρτωλός ἔδραμε...». 

Καί νῦν: Τό ἐν συνεχείᾳ Ἰδιόμελον· «Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρ τίᾳ...». 



Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον ὁ Χριστός... – Ἥπλωσεν ἡ πόρνη... – 

Προσῆλθε γυνή... – Ἡ ἀπεγνωσμένη διά τόν βίον...» 47 . 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὑπό τῆς Κασσιανῆς Μοναχῆς ποιηθέν Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Κύριε, 

ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις...». 



Κοντάκιον: «Ὑπέρ τήν πόρνην, ἀγαθέ, ἀνομήσας...». 

Καί τά λοιπά τῆς Ἀκολουθίας, ὡς καί εἰς τό τέλος τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Δευτέρας. 

Τῇ Μ. Τετάρτῃ πρωΐ: ΑΙ ΩΡΑΙ 

Ἀναγινώσκονται τά ἕτερα πέντε Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου (ιδ΄, ιε΄, ις΄, ιθ΄ καί 

κ΄). Ἐν συνεχείᾳ αἱ Ὧραι λιταί. Μετά τούς Ψαλμούς ἑκάστης Ὥρας, τό Τροπάριον· 

«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» καί μετά τό Τρισάγιον, τό Κοντάκιον· «Ὑπέρ τήν πόρνην...» 

κτλ. 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 6 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων· «Σέ τόν τῆς Παρθένου Υἱόν... – Τό 

πολυτίμητον μύρον... – Ὅτε ἡ ἁμαρτωλός... – Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος... – Ἡ 

ἁμαρτωλός ἔδραμε πρός τό μύρον... – Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρτίᾳ...» καί 2.– Τά 

4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστίχων· «Σήμερον ὁ Χριστός, παραγίνεται... – 

Ἥπλωσεν ἡ πόρνη... – Προσῆλθε γυνή... – Ἡ ἀπεγνωσμένη διά τόν βίον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις...». 


47 

Εἰς τά Ἀπόστιχα τοῦ Ὄρθρου τῶν καθημερινῶν προβλέπονται 3 Στιχηρά, ὑπάρχουσι δέ 

μόνον δύο στίχοι, διά τό 2ον καί 3ον Στιχηρόν ἀντιστοίχως. Εἰς τήν σημερινήν ὅμως περίπτωσιν, 

ὅπου ψάλλονται 4 Ἰδιόμελα, ὁ α΄ στίχος τέμνεται κατ’ ἀνάγκην εἰς δύο καί τό μέν α΄ μέρος 

αὐτοῦ· «Ἐνεπλήσθημεν τό πρωΐ τοῦ ἐλέους σου, Κύριε, καί ἠγαλλιασάμεθα, καί ηὐφράνθημεν 

ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν» προτάσσεται τοῦ 2ου Ἰδιομέλου τό δέ β΄ μέρος· «Εὐφρανθείημεν 

ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις...» μέχρι τέλους, τοῦ 3ου Ἰδιομέλου, καί ὁλόκληρος ὁ β΄ στίχος τοῦ 4ου 

Ἰδιομέλου.

154 


28. 

29. 

Εὐαγγέλιον: Μ. Τετάρτης· «Τοῦ Ἰησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ...» (Ματθ. κς΄ 6-16). 



Τῇ Μ. Τετάρτῃ ἑσπέρας: ΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ 

Εἰς τό Μικρόν Ἀπόδειπνον μετά τό· «Ἄξιόν ἐστιν...», τό Τριῴδιον· «Ἀνώγεων 

ἐ στρωμένον...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ 

ᾨ δῆς ψάλλεται ὁ Εἱρμός· «Ἀσπόρου συλ λήψεως...», ἀργῶς. 


Κοντάκιον: «Τόν ἄρτον λαβών...» 48 . 

Καί τά λοιπά τοῦ Μ. Ἀποδείπνου, ὡς συνήθως. 


ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: Ἐν ᾗ ἑορτάζομεν τόν Ἱερόν Νιπτῆρα, τόν Μυστικόν 

Δεῖπνον, τήν Ὑπερφυᾶ Προσευχήν καί τήν Προδοσίαν. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων 

Ἰάσωνος καί Σωσιπάτρου ἐκ τῶν Ο΄, τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Κερκύρας, τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Μητροπολίτου Θηϐῶν, τῶν 

Ὁσίων Θεοχάρους καί Ἀποστό λου τῶν ἐν Ἄρτῃ. 

Τῇ Μ. Πέμπτῃ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τό Τροπάριον· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον. 

Εὐθύς· 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Μ. Πέμπτης· «Ἤγγιζεν ἡ ἑορτή τῶν ἀζύμων...» (Λουκ. κβ΄ 1-39). 


Κανών: «Τμηθείσῃ τμᾶται...» ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

εἰς 6. 

Εἰς τό τέλος ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– «Ὁ λίμνας καί πηγάς...». 2.– Δόξα· «Ταπεινούμενος δι’ 

εὐσπλαγχνίαν...» καί 3.– Καί νῦν· «Συνεσθίων, Δέσποτα...». 



48 

Κατ’ ἀντιστοιχίαν πρός τήν Παρασκευήν τῆς α΄ καί ε΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, ὅπου εἰς 

τό Μικρόν Ἀπόδειπνον ἀντί τοῦ κανονικοῦ Κοντακίου· «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...» 

ἀναγινώσκονται τά Κοντάκια· «Πίστιν Χριστοῦ ὡσεί θώρακα...» (ΤΜΕ Τριῴδιον § 26, σελ. 

335) καί· «Τῇ ὑπερμάχῳ...» (ΤΜΕ Τριῴδιον § 50, σελ. 348) θά ἔδει καί εἰς τήν περίπτωσιν αὐτήν 

νά ἀναγνωσθῇ τό Κοντάκιον τῆς ἡμέρας· «Τόν ἄρτον λαβών...» ἀντί τοῦ ὑπό τοῦ ΤΜΕ (Τριῴδιον 

§ 77, σελ. 357) ὁριζομένου· «Ὑπέρ τήν πόρνην...», ἐφ’ ὅσον προεψάλη καί τό Τριῴδιον 

τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου.

29. 



Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος ἄνευ στίχων καί 


Ἐξαποστειλάριον: «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Συντρέχει λοιπόν... – Ἰούδας ὁ παράνομος... – Ἰούδας 

ὁ προδότης... – Ἰούδας ὁ δοῦλος...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅν ἐκήρυξεν ἀμνόν Ἡσαΐας...». 



Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον ὁ κατά τοῦ Χριστοῦ... – Σήμερον ὁ 

Ἰούδας... – Ὁ τρόπος σου δολιότητος γέμει... – Μηδείς, ὦ πιστοί...», μετά τῶν 

πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά τρία τελευταῖα: α΄.– «Ὁ ἐσθίων ἄρτους μου ἐμεγάλυνεν 

ἐπ’ ἐμέ πτερνισμόν». β΄.– «Ἐξεπορεύετο ἔξω καί ἐλάλει ἐπί τό αὐτό· κατ’ ἐμοῦ 

ἐψιθύριζον πάντες οἱ ἐχθροί μου, κατ’ ἐμοῦ ἐλογίζετο κακά μοι». γ΄.– «Λόγον 

παράνομον κατέθεντο κατ’ ἐμοῦ· μή ὁ κοιμώμενος οὐχί προσ θήσει τοῦ ἀναστῆναι». 

Δόξα: Τό 3ον Ἰδιόμελον· «Ὁ τρόπος σου δολιότητος γέμει...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Μυσταγωγῶν σου, Κύριε...». 



Τό Τροπάριον τῆς Προφητείας, ἡ Προφητεία καί ἡ Ἐκτενής. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ὑπερβάλλουσαν ἀγαθότητα ὁδόν ἀρίστην τήν ταπείνωσιν 

ὑποδείξας ἐν τῷ νῖψαι τούς πόδας τῶν Μαθητῶν καί μέχρι Σταυροῦ καί ταφῆς 

συγκαταβάς ἡμῖν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 

Ὁ Πατριάρχης φέρων Σταυρόν στήθους καί ἐπανωκαλύμμαυχον κατέρ χεται 

εἰς τόν Νάρθηκα, ἔνθα περιβάλλεται μανδύαν καί εἰσέρχεται εἰς τόν Ναόν. Εἰς τό 

μέσον τοῦ Σολέα εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» 

καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. 

155 



Ἑσπέρια: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων· «Συντρέχει λοιπόν... – Ἰούδας ὁ παράνομος... 

– Ἰούδας ὁ προδότης... – Ἰούδας ὁ δοῦλος... – Ὅν ἐκήρυξεν Ἀμνόν...», 


Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Γέννημα ἐχιδνῶν...». 

Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...». Τά Ἀναγνώσματα. 

Εὐθύς· 



Τρισάγιον.

156 


29. 

30. 

Ἀπόστολος: Μ. Πέμπτης· «Ἐγώ παρέλαβον ἀπό τοῦ Κυρίου...» (Α΄ Κορ. ια΄ 23-32). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οἴδατε ὅτι μετά δύο ἡμέρας τό Πάσχα γίνεται...» (Ματθ. κς΄ 2- 

20, Ἰω. ιγ΄ 3-17, Ματθ. κς΄ 21-39, Λουκ. κβ΄ 43-44 καί Ματθ. κς΄ 40-75, κζ΄ 1-5). 


Ἀντί τοῦ Χερουϐικοῦ ὁ ὕμνος: «Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ...». 

Ἡ Εἴσοδος τῶν Τιμίων Δώρων γίνεται μετά τήν φράσιν· «οὐ φίλημά σοι δώσω, 

καθάπερ ὁ Ἰούδας...» καί πάλιν ὁ α΄ Χορός συμπληρώνει τόν ὕμνον ἀπό τοῦ σημείου· 

«ἀλλ’ ὡς ὁ λῃστής...» καί ἑξῆς. 


Κοινωνικόν: «Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ...». Καί ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...». 


Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ὑπερβάλλουσαν ἀγαθότητα ὁδόν ἀρίστην τήν ταπείνωσιν ὑπο - 

δείξας ἐν τῷ νῖψαι τούς πόδας τῶν Μαθητῶν καί μέχρι Σταυροῦ καί ταφῆς συγ - 

καταβάς ἡμῖν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἐν ᾗ τά Ἅγια καί Σωτήρια καί Φρικτά Πάθη τοῦ Κυ - 

ρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν. Τοῦ Ἁγίου Ἀ - 

ποστόλου Ἰακώϐου, ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τῆς Ἁγίας Νεο - 

μάρτυρος Ἀργυρῆς τῆς ἐν Πικριδίῳ (Χάσκιοϊ) Κωνσταντινουπόλεως καί τοῦ 

Ὁσίου Κλήμεντος τοῦ Ποιητοῦ. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Παρασκευῆς (τά Δώδεκα Εὐαγγέλια) τελεῖται κατά 

τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ τάξιν καί τήν ἐν τῷ ΤΜΕ § 80 σελ. 358 κ. ἑξ. διατύπωσιν. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Παρασκευῆς, ὅπως ἀκρι βῶς 

διετυπώθη εἰς τόν Ὄρθρον τῆς Μεγάλης Δευτέρας. 

Ἡ ἔναρξις τοῦ Ὄρθρου, ὡς διετυπώθη τῷ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων 

διά τόν Ὄρθρον τῆς Μ. Δευτέρας. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἑξάψαλμος. Μεγάλη Συναπτή, 

καί ψάλλεται μετά τῶν ὡρισμένων στίχων· «Ἐκ νυκτός ὀρθρίζει...», τό Ἀλλη - 

λουϊάριον καί τό Τροπάριον· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον. 

Ἀρχομένου τοῦ πρώτου· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί...», οἱ μέλλοντες χοροστατῆσαι 

μετά τοῦ Πατριάρχου, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, 

ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καί λαμβάνουσι τάς οἰκείας 

αὐτῶν θέσεις, ὁ δέ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιήσας σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, εἰσέρχεται 

διά τῆς Βορείου Πύλης εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. Εὐθύς ἀμέσως ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος 

κατελθών καί ποιήσας σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. Εἰς τήν 

θέσιν αὐτοῦ παρά τῷ Πατριάρχῃ προσέρχεται ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος. 

Ἀρχομένου ὑπό τοῦ ἀριστεροῦ Χοροῦ τοῦ δευτέρου· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι 

Μαθηταί...», ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ὡς καί οἱ λοιποί Διάκονοι ἐξέρχονται ἐκ τῆς Ὡραίας 

Πύλης, ἐνδεδυμένοι τάς ἱεράς αὐτῶν στολάς καί κρατοῦντες δικηροτρίκηρα ἵστανται 

ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου.

30. 


Ἀρχομένου τοῦ τρίτου· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί...», ὁ Πατριάρχης κατ έρχεται 

τοῦ Θρόνου καί, προπορευομένων τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, τοῦ Πριμηκηρίου 

κρατοῦντος τό Διβάμβουλον καί τῶν Διακόνων, εἰσέρχεται διά τῆς Ὡραίας Πύλης 

εἰς τό Ἱερόν Βῆμα καί ἐνδύεται Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον. Εἰς τό ἔξω χεῖλος 

τοῦ ὑψηλοτέρου βάθρου πρό τῆς Ὡραίας Πύλης τίθεται, ἀφοῦ ἐξέλθωσιν οἱ τέσσαρες 

Διάκονοι, τό Τρισκέλιον καί ἐπ’ αὐτοῦ τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον. Πληρωθέντος 

τοῦ μέλους, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκ φωνεῖ· «Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι...», καί 

ἀναγινώσκεται ὑπό τοῦ Πατριάρχου τό Εὐαγγέλιον τῆς Διαθήκης· «Εἶπεν ὁ Κύριος...» 

(Ἰω. ιγ΄ 31-38, ιδ΄, ιε΄, ιστ΄, ιζ΄ καί ιη΄ 1). 

Περατωθείσης τῆς ἀναγνώσεως τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου ὁ δεξιός Χορός ψάλλει· 

«Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». Τούτου πληρωθέντος ὁ Πατριάρχης 

λαμβάνει παρά τοῦ Ἀρχιδιακόνου τό τρικήριον καί, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· 

«Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα», εὐλογεῖ τόν λαόν. Ὁ δεξιός Χορός ἄρχεται ψάλλειν τά 

Ἀντίφωνα· «Ἄρχοντες λαῶν συνήχθησαν...». 

Ὁ Πατριάρχης στραφείς εἰς τό Ἱερόν Βῆμα ἐκδύεται τό Ὠμοφόριον καί τό 

Ἐπιτραχήλιον καί προπορευομένων τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, τοῦ Πριμηκηρίου καί 

τῶν Διακόνων, ἀνέρχεται καί αὖθις εἰς τόν Θρόνον. Μετ’ ὀλίγον ὁ Πριμηκήριος 

καί οἱ Διάκονοι ποιήσαντες σχῆμα ἀπέρχονται. Ὁ Μ. Ἀρ χιδιάκονος καί ὁ Δευτερεύων 

ἐκδυθέντες τάς στολάς αὐτῶν ἐπανέρχονται εἰς τάς παρά τῷ Πατριάρχῃ 

θέσεις αὐτῶν. 

Εἰς τό β΄ Ἀντίφωνον· «Ἔδραμε λέγων ὁ Ἰούδας...», ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης, ὁ 

Τριτεύων καί ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς ἐξέρχονται ἐκ τῆς Ὡραίας Πύλης καί οἱ μέν 

Διάκονοι ἵστανται ἔμπροσθεν αὐτῆς, ὁ δέ Μ. Ἐκκλησιάρχης προσ έρχεται τῷ Θρόνῳ, 

ποιεῖ σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ καί δι’ ὑποκλίσεως καλεῖ τόν πρῶτον Ἀρχιερέα· οὗτος 

κατέρχεται τῆς θέσεως αὐτοῦ, ποιεῖ ὑπόκλισιν τῷ Πατριάρχῃ καί, προπορευομένων 

τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου καί τῶν Διακόνων, εἰσέρχεται διά τῆς Ὡραίας Πύλης εἰς τό 

Ἱερόν Βῆμα, προσκυνεῖ τήν Ἁγίαν Τράπεζαν καί τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ἐνδύεται 

Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον ἐξέρχονται ἐν συνεχείᾳ οἱ Διάκονοι κρατοῦντες δικηροτρίκηρα 

καί ἵστανται ἑκατέρωθεν τοῦ Τρισκελίου διά τήν ἀνάγνωσιν τοῦ β΄ 

Εὐαγγελίου. 

Πληρωθέντος τοῦ Καθίσματος· «Ἐν τῷ δείπνῳ τούς Μαθητάς...», ὁ Τριτεύων 

ἐκφωνεῖ· «Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι...». Ὁ Πατριάρχης· «Εἰρήνη πᾶσι», ὁ δέ 

Ἀρχιερεύς ἀναγινώσκει τό β΄ Εὐαγγέλιον· «Ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς σύν τοῖς μαθηταῖς...» 

(Ἰω. ιη΄ 1-28). Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι»· Ὁ 

αὐτός τρόπος κλήσεως ἐπαναλαμβάνεται καί εἰς τούς λοιπούς χοροστατοῦν τας 

Ἀρχιερεῖς. 

Ὁ ἀριστερός Χορός ἄρχεται τοῦ δ΄ Ἀντιφώνου· «Σήμερον ὁ Ἰούδας, καταλιμπάνει...». 

Ἀρχομένου τοῦ ε΄ Ἀντιφώνου, ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν δεύτερον 

Ἀρχιερέα, ὅστις πληρωθέντος τοῦ Καθίσματος· «Ποῖός σε τρόπος, Ἰούδα...», 

ἀναγινώσκει τό γ΄ Εὐαγγέλιον· «Οἱ στρατιῶται κρατήσαντες τόν Ἰησοῦν...» (Ματθ. 

κς΄ 57-75). Ὁ ἀριστερός χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ δεξιός Χορός ἄρχεται τοῦ ζ΄ Ἀντιφώνου· «Τοῖς συλλαβοῦσί σε...». Ἀρχομένου 

τοῦ θ΄ Ἀντιφώνου καλεῖται ὑπό τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ὁ γ΄ Ἀρχιερεύς, ὅστις πλη- 

157

158 


30. 

ρωθέντος τοῦ Καθίσματος· «Ὤ πῶς Ἰούδας ὁ ποτέ σου μαθητής...», ἀναγινώσκει 

τό δ΄ Εὐαγγέλιον· «Ἄγουσι τόν Ἰησοῦν ἀπό τοῦ Καϊάφα...» (Ἰω. ιη΄ 28-40, ιθ΄ 1- 

16). Ὁ δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ ἀριστερός Χορός ἄρχεται τοῦ ι΄ Ἀντιφώνου· «Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς 

ἱμάτιον...». Ψαλλομένου τοῦ ιβ΄ Ἀντιφώνου· «Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις...», 

ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν τέταρτον Ἀρχιερέα, ἵνα ἀναγνώσῃ τό ε΄ Εὐαγγέλιον. 

Πληρωθέντος τοῦ Καθίσματος· «Ὅτε παρέστης τῷ Καϊάφᾳ...», ἀναγινώσκεται τό 

ε΄ Εὐαγγέλιον· «Ἰδών Ἰούδας ὅτι ὁ Ἰησοῦς κατεκρίθη...» (Ματθ. κζ΄ 3-32). Ὁ 

ἀριστερός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ δεξιός Χορός ἄρχεται τοῦ ιγ΄ Ἀντιφώνου· «Τό ἄθροισμα τῶν Ἰουδαίων...». 

Εἰς τό Θεοτοκίον τοῦ ιδ΄ Ἀντιφώνου· «Χαῖρε ἡ δι’ Ἀγγέλου...» ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης 

ἐνδεδυμένος ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον μέλανα, αἴρει τόν Ἐσταυρωμένον καί ποιήσας 

κύκλον περί τήν Ἁγίαν Τράπεζαν, ψάλλων κατά τό ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου, ἐν 

κατανύξει, τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον κρεμᾶ ται ἐπί ξύλου...», ἐξέρχεται τῆς Βορείου 

Πύλης, προπορευομένων τοῦ Πριμηκηρίου κρατοῦντος τό Διβάμβουλον, τῶν Λαμ - 

παδούχων, τῶν δύο Διακόνων ἐνδεδυμένων μέλανα στολήν καί θυμιώντων, καί 

φθάνει εἰς τό μέσον τοῦ Ναοῦ, ἔνθα πήγνυται ὁ Σταυρός. Εἶτα ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης 

λαβών τό θυμιατόν, παρ’ ἑνός τῶν ἑκατέρωθεν ἱσταμένων Διακόνων, θυμιᾷ 

ἐννεάκις δίδουσι τά θυμιατά εἰς τόν νεωκόρον καί σύντρεις ποιοῦσι τρεῖς μετανοίας 

πρό τοῦ Ἐσταυρωμένου, σχῆμα πρό τοῦ Πατριάρχου καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα, ἐνῶ οἱ Χοροί ψάλλουσι τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου...», δίχορον. 

Καθ’ ὅλην τήν περιφοράν ὅ τε Πατριάρχης καί οἱ Ἀρχιερεῖς κατέρχονται 

τῶν στασιδίων των. 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν ε΄ Ἀρχιερέα, ὅστις, πληρωθέντος 

τοῦ Καθίσματος· «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς...», ἀναγινώσκει τό ἕκτον Εὐαγγέλιον· «Οἱ 

στρατιῶται ἀπήγαγον τόν Ἰησοῦν...» (Μᾶρκ. ιε΄ 16-32). Ὁ Ἀριστερός Χορός· «Δόξα 

τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ δεξιός Χορός ἄρχεται τῶν Μακαρισμῶν. Ψαλλομένων τῶν Μακαρισμῶν ὁ 

Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν ς΄ Ἀρχιερέα, ὅστις, πληρωθέντος τοῦ Προκειμένου· 

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου...», ἀναγινώσκει τό ἕβδομον Εὐαγγέλιον· «Ἐλθόντες 

οἱ στρατιῶται εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ...» (Ματθ. κζ΄ 33-54). Ὁ δεξιός Χορός· 

«Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ Πατριάρχης τόν Ν΄ Ψαλμόν (χῦμα). Ἀναγινωσκομένου τοῦ Ν΄ Ψαλμοῦ, ὁ 

Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν ζ΄ Ἀρχιερέα, ὅστις, πληρωθέντος τοῦ Ν΄ Ψαλμοῦ, 

ἀναγινώσκει τό ὄγδοον Εὐαγγέλιον· «Ἤγοντο σύν τῷ Ἰησοῦ...» (Λουκ. κγ΄ 32-49). 

Ὁ ἀριστερός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ δεξιός Χορός ἄρχεται τοῦ Κανόνος· «Πρός σέ ὀρθρίζω...» εἰς 4. Ὁ Εἱρμός· 

«Πρός σέ ὀρθρίζω...», ἀργῶς. Αἴτησις. Κοντάκιον· «Τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα...» 

καί Οἶκος· «Τόν ἴδιον Ἄρνα, ἡ ἀμνάς θεωροῦσα...». Τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας καί 

τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου. Ἡ η΄ ᾨδή· «Στήλην κακίας ἀντιθέου...». Ὁ Εἱρμός 

τῆς η΄ ᾨδῆς· «Στήλην κακίας ἀντιθέου...», ἀργῶς. «Τήν Θεοτόκον...». Ἡ θ΄ ᾨδή· 

«Τήν τιμιωτέραν...» καί ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς ἀργῶς· «Τήν τιμιωτέραν...». Αἴτησις. 

Ἐξαποστειλάριον· «Τόν λῃστήν αὐθημερόν...», τρίς.

30. 


Εἰς τήν ἀρχήν τοῦ πρώτου Ἐξαποστειλαρίου, ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν 

η΄ Ἀρχιερέα, ὅστις, πληρωθέντος τοῦ τρίτου Ἐξαποστειλαρίου, ἀναγινώσκει τό 

ἔνατον Εὐαγγέλιον· «Εἱστήκεσαν παρά τῷ Σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ...» 

(Ἰω. ιθ΄ 25-37). Ὁ ἀριστερός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

«Πᾶσα πνοή...». «Αἰνεῖτε...». 

Εἰς τό· «Πᾶσα πνοή...» ἐξέρχονται οἱ δύο Διάκονοι (Τριτεύων καί Διάκονος 

τῆς Σειρᾶς) καί ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί ἵστανται ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου. Εἰς τό 

β΄· «Αἰνεῖτε...», ὁ Πατριάρχης κατέρχεται καί, μετά τῶν Διακόνων, ἐλθών πρό τοῦ 

Ἐσταυρωμένου, ἀσπάζεται Αὐτόν, εὐλογεῖ διά τρικηρίου, τῶν Χορῶν ψαλλόντων 

τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Τό αὐτό ποιοῦσι καί 

οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ποιοῦντες σχῆμα πρό τοῦ Πατριάρχου ἀσπάζονται τόν Ἐ - 

σταυρωμένον ποιοῦντες καί αὖθις σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ ἐπιστρέφουσιν εἰς τάς θέσεις 

αὐτῶν. Οἱ Διάκονοι μέχρι καί τοῦ τελευταῖου Ἀρχιερέως ἵστανται ἑκατέρωθεν 

τοῦ Θρόνου. 

Εἰς τούς Αἴνους τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δύο καί πονηρά ἐποίησεν... – Ἕκα - 

στον μέλος τῆς Ἁγίας σου σαρκός... – Σταυρωθέντος σου, Χριστέ...», τό πρῶ τον 

δίς. Δόξα· «Ἐξέδυσάν με τά ἱμάτιά μου...». Καί νῦν· «Τόν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς μαστίγωσιν...». 

Εἰς τήν ἀρχήν τοῦ Δοξαστικοῦ ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τόν θ΄ Ἀρχιερέα, 

ὅστις, πληρωθέντος τοῦ· «Καί νῦν», ἀναγινώσκει τό δέκατον Εὐαγ γέλιον· «Ἐλθών 

Ἰωσήφ...» (Μᾶρκ. ιε΄ 43-47). Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, 

δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· «Σοί δόξα πρέπει, Κύριε ὁ Θεός...». Πληρωτικά. Κατά 

τά Πληρωτικά ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καλεῖ τούς λοιπούς Ἀρχιερεῖς καί ὁ πρῶτος ἐξ 

αὐτῶν ἀναγινώσκει τό ἑνδέκατον Εὐαγγέλιον· «Ἠρώτησε τόν Πιλᾶτον ὁ Ἰωσήφ...» 

(Ἰω. ιθ΄ 38-42). Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ὁ ἀριστερός Χορός ἄρχεται τά Ἀπόστιχα· «Πᾶσα ἡ κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ...», 

«Λαός δυσσεβής καί παράνομος...», «Σήμερόν σε θεωροῦσα, ἡ ἄμεμπτος Παρ - 

θένος...», «Ἐπί ξύλου βλέπουσα κρεμάμενον, Χριστέ...». Δόξα, «Κύριε, ἀνα - 

βαίνοντός σου ἐν τῷ Σταυρῷ...». Καί νῦν, «Ἤδη βάπτεται κάλαμος...». 

Ἀρχομένου τοῦ Δοξαστικοῦ, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος, ποιήσας σχῆμα, εἰσέρχεται 

εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἐνδύεται μέλανα στολήν, προσέρχεται μετά τοῦ Εὐαγγελίου τῷ 

Πατριάρχῃ λέγων· «Εὐλόγησον, Δέσποτα, τόν Εὐαγγελιστήν...» καί ὁ Πατριάρχης· 

«Ὁ Θεός διά πρεσβειῶν...» καί ἐπιστρέψας εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τῆς Βορείου Πύλης, 

ἀνέρχεται εἰς τόν Ἱερόν Ἄμβωνα. Πληρωθέντος τοῦ· «Καί νῦν», ἀναγινώσκει 

τό δωδέκατον Εὐαγγέλιον· «Τῇ ἐπαύριον, ἥτις ἐστί μετά τήν Παρασκευήν...» (Ματθ. 

κζ΄ 62-66). 

Ὁ Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖ - 

σθαι...». Τρισάγιον. Τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς, ἐκ τῆς κατάρας...», τρίς. 

Ἐκτενής. «Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός...», «Στερεῶ σαι...» καί Ἀπόλυσις. «Δόξα σοι, ὁ 

Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν δόξα σοι. Ὁ ἐμ πτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί 

Σταυρόν καί θάνατον ὑπομείνας διά τήν τοῦ κόσμου σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός 

Θεός ἡμῶν...». 

Ὁ Πατριάρχης κατά τήν Ἀπόλυσιν εὐλογεῖ διά Σταυροῦ τόν λαόν, τῶν Χορῶν 

159

160 


30. 

ψαλλόντων· «Τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα...» κατέρχεται τοῦ Θρόνου, ποιεῖ τρίς τό 

σημεῖον τοῦ Σταυροῦ πρό τοῦ Ἐσταυρωμένου, καί μετά τό· «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου 

Δεσπότου...», στραφείς ἀπέρχεται. 



Ἀπολυτίκιον: Τό Τροπάριον· «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί...», δίς ἀργῶς καί ἅπαξ σύντομον. 

Εὐθύς· 

Τό Α΄ Εὐαγγέλιον· 

Εἰς τό τέλος τοῦ Εὐαγγελίου καί μέχρι καί τοῦ ΙΑ΄ λέγομεν· «Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ 

σου, Κύριε, δόξα σοι». 

Ἀντίφωνα: Ἄρχεται ὁ δεξιός Χορός καί ψάλλουσιν οἱ Χοροί ἐναλλάξ τά Τροπάρια 

τῶν Α΄, Β΄ καί Γ΄ Ἀντιφώνων μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. 

Κάθισμα: «Ἐν τῷ δείπνῳ τούς Μαθητάς...». 

Τό Β΄ Εὐαγγέλιον· 

Ἀντίφωνα: Ἄρχεται ὁ ἀριστερός Χορός καί ψάλλουσιν οἱ Χοροί ἐναλλάξ τά Τροπάρια 

τῶν Δ΄, Ε΄ καί ΣΤ΄ Ἀντιφώνων μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. 

Κάθισμα: «Ποῖός σε τρόπος, Ἰούδα...». 

Τό Γ΄ Εὐαγγέλιον· 


τῶν Ζ΄, Η΄ καί Θ΄ Ἀντιφώνων μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. 

Κάθισμα: «Ὤ πῶς Ἰούδας ὁ ποτέ σου μαθητής...». 

Τό Δ΄ Εὐαγγέλιον· 

Ἀντίφωνα: Ἄρχεται ὁ ἀριστερός Χορός καί ψάλλουσιν οἱ Χοροί ἐναλλάξ τά Τροπάρια 

τῶν Ι΄, ΙΑ΄ καί ΙΒ΄ Ἀντιφώνων μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. 

Κάθισμα: «Ὅτε παρέστης τῷ Καϊάφᾳ...». 

Τό Ε΄ Εὐαγγέλιον· 


τῶν ΙΓ΄ καί ΙΔ΄ Ἀντιφώνων μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. 

Εἰς τό τέλος τοῦ Δόξα, Καί νῦν, τοῦ ΙΔ΄ Ἀντιφώνου· «Χαῖρε ἡ δι’ Ἀγγέλου... ἡ 

ἀξιωθεῖσα γενέσθαι μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ» γίνεται ἡ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ἔξοδος 

τοῦ Ἐσταυρωμένου, τοῦ φέροντος αὐτόν Ἱερέως, ἐνδυθέντος ἐπιτραχήλιον καί φελώνιον 

μέλανα, ἐκφωνοῦντος κατά τό ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου, τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον 

κρεμᾶται ἐπί ξύλου...», ἐν συνεχείᾳ τό αὐτό Ἰδιόμελον ψάλλουσιν οἱ Χοροί (δίχορον) 

καί τά ὑπόλοιπα Τροπάρια τοῦ ΙΕ΄ Ἀντιφώνου μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτοῦ. 

Κάθισμα: «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς...». 

Τό ΣΤ΄ Εὐαγγέλιον· 

Μακαρισμοί: Ἄρχεται ὁ δεξιός Χορός. 

Προκείμενον: «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς· καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον 

κλῆρον». 

Στίχος: «Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με;». 

Τό Ζ΄ Εὐαγγέλιον·

30. 


161 


Τό Η΄ Εὐαγγέλιον· 

Κανών: Ἡ ε΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Πρός σέ ὀρθρίζω...» ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο 


Εἱρμός ε΄ ᾨδῆς: «Πρός σέ ὀρθρίζω...», ἀργῶς. 



Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Στήλην κακίας...», εἰς 4. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Στήλην κακίας...», ἀργῶς. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Τήν τιμιωτέραν...» 

ἄνευ στίχων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ...», ἀργῶς. 

Ἐξαποστειλάριον: «Τόν λῃστήν αὐθημερόν...», τρίς. 

Τό Θ΄ Εὐαγγέλιον· 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δύο καί πονηρά... – Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου 

σαρκός... – Σταυρωθέντος σου, Χριστέ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἐξέδυσάν με...». 

Καί νῦν: Τό ἀκολουθοῦν Ἰδιόμελον· «Τόν νῶτον μου ἔδωκα εἰς μαστίγωσιν...». 

Τό Ι΄ Εὐαγγέλιον· 




Τό ΙΑ΄ Εὐαγγέλιον· 

Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Πᾶσα ἡ κτίσις... – Λαός δυσ σεβής... – Σήμερον 

σέ θεωροῦσα... – Ἐπί ξύλου βλέπουσα...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

τρία τελευταῖα. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Κύριε, ἀναβαίνοντός σου ἐν τῷ Σταυρῷ...». 

Καί νῦν: Τό ἀκολουθοῦν ἕτερον Ἰδιόμελον· «Ἤδη βάπτεται κάλαμος...». 

Τό ΙΒ΄ Εὐαγγέλιον· 

«Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». 



Ἀπολυτίκιον: «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς...», τρίς. 


Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐμπτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί Σταυρόν καί θάνατον 

ὑπομείνας διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

Τῇ Μ. Παρασκευῇ πρωΐ: ΑΙ ΜΕΓΑΛΑΙ ΩΡΑΙ 

Ὥρα Α΄. 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». «Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». «Βασιλεῦ 

οὐράνιε...». 

Τρισάγιον.

162 


30. 



καί οἱ Ψαλμοί τῆς Α΄ Ὥρας. Δόξα· «Σταυρωθέντος σου, Χριστέ...», Καί νῦν· «Τί 

σέ καλέσωμεν, ὦ Κεχαριτωμένη...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον τοῦ ναοῦ τό καταπέτασμα... – 

Ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν ἤχθης...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 

Δόξα, Καί νῦν: «Τοῖς συλλαβοῦσί σε παρανόμοις...». 

Προφητεία: «Τάδε λέγει Κύριος· Λήψομαι τήν ῥάβδον μου...» (Ζαχ. ια΄ 10-13). 

Ἀπόστολος: «Ἐμοί μή γένοιτο...» (Γαλ. ς΄ 14-18). 

Εὐαγγέλιον: «Πρωΐας γενομένης...» (Ματθ. κζ΄ 1-56). 



Κοντάκιον: «Τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παντί καιρῷ...». 

«Κύριε, ἐλέησον», τρίς. «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι 

Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...» καί ἡ Εὐχή· «Χριστέ, τό φῶς τό ἀληθινόν...» 

καί ἄρχεται ἡ Γ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Γ΄. 


«Κύριε, κατέκρινάν σε...», Καί νῦν· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων... – Πρό 

τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ...» (ἄρχεται ὁ β΄ Χορός). 


καί κρατῶν κατζίον ἐξέρχεται τῆς Βορείου Πύλης, προπορευομένου λαμπαδούχου, 


τέσσαρας εἰκόνας τοῦ Τέμπλου, τήν Δυτικήν Πύλην, ἐλθών δέ πρό τοῦ 

Ἐσταυρωμένου θυμιᾷ ἐννεάκις εἶτα τόν Θρόνον τρίς, τούς Χορούς, σχῆμα εἰς τόν 

Θρόνον καί ἐν συνεχείᾳ, ὡς συνήθως, τόν λαόν κατά τήν ἐπιστροφήν ἐννεάκις τόν 

Ἐσταυρωμένον, τρίς τόν Θρόνον, τό τέμπλον καί εἰσέρχεται διά τῆς Νοτίου Πύλης 

εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. 

Δόξα, Καί νῦν: «Ἑλκόμενος ἐπί Σταυροῦ...». 

Προφητεία: «Κύριος δίδωσί μοι γλῶσσαν...» (Ἠσ. ν΄ 4-11). 

Ἀπόστολος: «Ἔτι Χριστός...» (Ῥωμ. ε΄ 6-10). 

Εὐαγγέλιον: «Οἱ στρατιῶται ἀπήγαγον τόν Ἰησοῦν...» (Μᾶρκ. ιε΄ 16-41). 



Κοντάκιον: «Τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα, δεῦτε πάντες ὑμνήσωμεν...» κτλ. ὡς ἐν τῇ 

Α΄ Ὥρᾳ. 

49 

Ἤ ὁ ἑκασταχοῦ Ἱερεύς ἤ Διάκονος.


163 

30. 



Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς ΣΤ΄ Ὥρας. Δόξα· «Σωτηρίαν 

εἰργάσω ἐν μέσῳ τῆς γῆς...», Καί νῦν· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤῥησίαν...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις... – Οἱ 

νομοθέται τοῦ Ἰσραήλ...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 



Δόξα, Καί νῦν: «Δεῦτε χριστοφόροι λαοί...». 

Προφητεία: «Τάδε λέγει Κύριος· ἰδού συνήσει...» (Ἠσ. νβ΄- 13, νδ΄ 1). 

Ἀπόστολος: «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι...» (Ἑβρ. β΄ 11-18). 

Εὐαγγέλιον: «Ἤγοντο δέ καί ἕτεροι δύο κακοῦργοι...» (Λουκ. κγ΄ 32-49). 



Κοντάκιον: «Τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν Δυνάμεων...» καί ἄρχεται ἡ Θ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Θ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Θ΄ Ὥρας. Δόξα· «Βλέπων 

ὁ λῃστής...», Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεν νηθείς...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Θάμβος ἦν κατιδεῖν...». 

Ἀρχομένων τῶν Ἰδιομέλων, ὁ Τριτεύων 51 φέρων τόν μέλανα Μανδύαν καί 


Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό ἕτερον Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ὅτε σέ Σταυρῷ προσή λω σαν...», 

τό τέλος τοῦ ὁποίου· «...σύν Πατρί καί ἁγίῳ Πνεύματι», ψάλλει ὁ β΄ Χορός. 



Κανονάρχης: Στάς εἰς τό μέσον τοῦ Ναοῦ, ἐνώπιον τοῦ Ἐσταυρωμένου καί βλέπων 

πρός ἀνατολάς, ἀναγινώσκει εὐλαβῶς καί κατά τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό 

Ἰδιόμελον· «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου...», τρίς καί συνεχίζει· «Στέφανον ἐξ 

ἀκανθῶν...» μέχρι τοῦ· «Προσ κυνοῦμεν σου τά πάθη, Χριστέ...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνει, 

τρίς, τό δέ· «Δεῖξον ἡμῖν...», ἅπαξ. 

Οἱ Χοροί: ψάλλουσι τοῦτο (δίχορον) κατά στίχον. Μεθ’ ὅ· 

Προφητεία: «Κύριε, γνώρισόν μοι...» (Ἰερ. α΄ 18 - ιβ΄ 5, 9-11, 14-15). 

Ἀπόστολος: «Ἔχοντες παῤῥησίαν...» (Ἑβρ. ι΄ 19-31). 

50 

Πρβλ. ὑποσημ. 49. 

51 

Ὡσαύτως.

164 


30. 

Εὐαγγέλιον: «Ὅτε ἐσταύρωσαν τόν Ἰησοῦν...» (Ἰω. ιθ΄ 23-37). Εὐθύς· 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Μή δή παραδῴῃς ἡμᾶς...». 


Τό Κοντάκιον: «Τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐμπτυσμούς καί μάστιγας καί κολαφισμούς καί Σταυρόν καί θάνατον 

ὑπομείνας διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 


Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μ. Ἑσπερινοῦ τελεῖται κατά τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ 

τάξιν καί τήν ἐν τῷ ΤΜΕ § 84, σελ. 361 κ. ἑξ. διατύπωσιν. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς Θ΄ Ὥρας ὁ Πατριάρχης μετά τῆς συνοδείας του κατέρχεται 

εἰς τόν Π. Πατριαρχικόν Ναόν. Εἰς τόν Νάρθηκα περιβάλλεται τόν Μανδύαν, 

λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον καί πορεύεται πρός τόν Ναόν. Εἰς τόν 

Σολέα εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». 

Ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός. 

Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...», ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης, ἵνα συγχοροστατήσωσι 

μετά τοῦ Πατριάρχου, οἱ Σεβ. Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς. 

Ἅμα τῇ ἐνάρξει τῆς ἀναγνώσεως τοῦ Ἀποστόλου, προπορευομένου τοῦ Μ. 

Ἐκκλησιάρχου, ἐξέρχεται ἐκ τῆς Ὡραίας Πύλης ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος καί λαμβάνει 

καιρόν παρά τοῦ Πατριάρχου διά τό κήρυγμα. 

Μετά τά Πληρωτικά οἱ Χοροί ἔρχονται εἰς τήν Βορείαν Πύλην τοῦ Ἱεροῦ Βήματος 

καί ἄρχονται ψάλλοντες ἀργῶς τά Ἀπόστιχα· «Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου... – Ὅτε αἱ 

δυνάμεις σε, Χριστέ...» κτλ. καί γίνεται ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου. 

Ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης φέρει ἐν τῇ δεξιᾷ τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον· ἡ πομπή ἐξέρχεται 

τοῦ Ἱεροῦ Βήματος προπορευομένων τῶν Λαμπαδούχων, τῶν Ψαλ τῶν, τοῦ Πριμηκηρίου 

φέροντος τό Διβάμβουλον καί τῶν Διακόνων θυμιώντων, ἔρχεται εἰς τό 

μέσον τοῦ Ναοῦ, ὅπου ἵσταται ηὐτρεπισμένον τό Κουβούκλιον καί οἱ Ἱερεῖς φέροντες 

ἐπί κεφαλῆς αὐτῶν τόν Ἐπιτάφιον ποιοῦσι τρεῖς κύκλους περί τό Κουβούκλιον· 

εἶτα τιθέασιν αὐτόν ἐντός τοῦ Κουβουκλίου καί ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ραίνει μέ εὔοσμα 

ἄνθη. 

Ὁ Πατριάρχης προσέρχεται, ποιεῖ τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ καί μετανοίας, 

ἀσπάζεται τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τόν Ἐπιτάφιον καί εὐλογήσας τόν λαόν, τῶν 

Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα», ἀνέρχεται εἰς τήν τελευταίαν 

βαθμίδα τοῦ Θρόνου. Ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης δίδει εἰς Αὐτόν δέσμην ἀνθέων καί 

ἀσπάζεται τήν Δεξιάν Αὐτοῦ. Εἰς τό· Δόξα, Καί νῦν· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον τό 

φῶς...», οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς προσέρχονται, ἀσπάζονται τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί 

τόν Ἐπιτάφιον, καί λαμβάνοντες ἄνθη παρά τοῦ Πατριάρχου ἀσπάζονται τήν Δεξιάν 

Αὐτοῦ καί ἀπέρχονται διά τῆς Ὡραίας Πύλης εἶτα· προσέρχεται ὁ ἱερός κλῆρος,

30. 


οἱ λοιποί κληρικοί τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, οἱ Ὀφφικιάλοι, οἱ Χοροί καί ὁ λαός 

καί συνεχίζει τό ὑπόλοιπον τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν τά 

φρικτά πάθη καί τόν ζωοποιόν Σταυρόν καί τήν ἑκούσιον ταφήν σαρκί καταδεξάμενος 

Χριστός ὁ ἀληθινός...». 

165 



Ἑσπέρια: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Πᾶσα ἡ κτίσις... – Λαός δυσσεβής... – Σήμερον σέ 

θεωροῦσα... – Ἐπί ξύλου βλέπουσα... – Σήμερον ὁ Δεσπότης...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὤ πῶς ἡ παράνομος συναγωγή...». 

Καί νῦν: Τό ἀκολουθοῦν Ἰδιόμελον· «Φοβερόν καί παράδοξον...». 

Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...». Τά Ἀναγνώσματα: α΄.– «Ἐλάλησε Κύριος 

πρός Μωϋσῆν...» (Ἔξοδ. λγ΄ 11-23). β΄.– «Εὐλόγησε Κύριος τά ἔσχατα τοῦ 

Ἰώβ...» (Ἰώβ μβ΄ 12-17) καί γ΄.– «Τάδε λέγει Κύριος· ἰδού συνήσει ὁ παῖς μου...» 

(Ἠσ. νβ΄ 13, νδ΄ 1). 

Ἀπόστολος: Μ. Παρασκευῆς· «Ὁ λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ...» (Α΄ Κορ. α΄ 18-31, β΄ 1-2). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερεῖς...» (Ματθ. κζ΄ 1-38, 

Λουκ. κγ΄ 39-43, Ματθ. κζ΄ 39-54, Ἰω. ιθ΄ 31-47 καί Ματθ. κζ΄ 55-61). 




Ἀπόστιχα: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον· «Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν...» καί τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια· «Ὅτε ἐν τῷ τάφῳ τῷ και νῷ... – Ὅτε ἐν τῷ τάφῳ σαρκικῶς... 

– Ὅτε αἱ Δυνάμεις σε, Χριστέ...», ἅτινα ψάλλονται κατά τήν περιφοράν τοῦ 

Ἐπιταφίου, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά τρία τελευταῖα. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί 2.– «Ταῖς μυροφόροις γυναιξί...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν τά φρικτά 

πάθη καί τόν ζωοποιόν Σταυρόν καί τήν ἑκούσιον ταφήν σαρκί καταδεξάμενος, 

Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...».

ΜΗΝ 

ΜΑΪΟΣ 

1. 



ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἐν ᾧ τήν θεόσωμον Ταφήν καί τήν εἰς ᾍδου κάθοδον τοῦ 

Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν, δι᾽ ὧν τῆς 

φθορᾶς τό ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν πρός αἰωνίαν ζωήν μεταϐέϐηκε. Τοῦ Ἁγίου 

Προφήτου Ἰερεμίου. Τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Μαρίας τῆς ἐκ Φουρνῆς Μεραμβέλλου 

Κρήτης. 


Τῇ Μεγάλη Παρασκευῇ ἑσπέρας: ΟΡΘΡΟΣ 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τοῦ Μ. Σαββάτου (Ἐπιτάφιος θρῆνος) τελεῖται κατά 

τήν ἐν τῷ Τριῳδίῳ τάξιν καί τήν ἐν τῷ ΤΜΕ § 85, σελ. 362 κ. ἑξ. διατύπωσιν. 


τόν Νάρθηκα, ἐνδύεται Μανδύαν καί εἰσέρχεται εἰς τόν Ναόν. Εὐλογεῖ τόν λαόν, 

ἄνευ τοῦ· «Εἰς πολλά ἔτη», καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Λαμ βάνουσι καιρόν ὁ Μ. 

Ἀρχιμανδρίτης μετά τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου καί τοῦ Δευτερεύοντος καί ὁ Ἐφημέριος 

μετά τοῦ Τριτεύοντος καί τοῦ Διακόνου τῆς Σειρᾶς. Εἰσέρχονται ὅλοι εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα, πλήν τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου, ὁ ὁποῖος ἵσταται παρά τῷ Πατριάρχῃ. 



Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...», μέχρι τό· «κηδεύσας ἀπέθετο». 2.– Δόξα· 

«Ὅτε κατῆλθες...» καί 3.– Καί νῦν· «Ταῖς μυροφόροις... ἐδείχθη ἀλλότριος». 

Καθίσματα: 1.– «Σινδόνι καθαρά...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν· «Ἐξέστησαν χοροί...».

168 

MHN MAΪΟΣ 2021 

1. 

Εἰς τό τελευταῖον Κάθισμα ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ποιεῖ σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ καί 

εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἵνα μετά τῶν λοιπῶν κληρικῶν ἐνδυθῇ τήν αὐτοῦ 

στολήν. 


Κανών: «Κύματι θαλάσσης...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ 

Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. 

Εἰς τό τέλος ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: «Τόν τάφον σου, Σωτήρ, στρατιῶται τηροῦντες...», ἅπαξ. 

Εἰς τήν ἀρχήν τῆς δ΄ ᾨδῆς· «Τήν ἐν Σταυρῷ σου θείαν κένωσιν...», ἐξέρχονται 

τῆς Ὡραίας Πύλης οἱ τέσσαρες Διάκονοι μετά δικηροτρικήρων καί ποιήσαντες 

σχῆμα ἀνά δύο, λαμβάνουσι τάς ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου θέσεις αὐτῶν καί εὐθύς 

ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ Θρόνου καί εἰσέρχεται διά τῆς Ὡραίας Πύλης εἰς τό 

Ἱερόν Βῆμα, ἔνθα ἀσπάζεται τό Ἱερόν Εὐαγ γέλιον προσαγόμενον ὑπό τοῦ Μ. 

Ἀρχιμανδρίτου. 




Ὁ Διάκονος: «Τήν Θεοτόκον...». Ὁ Διάκονος δέν θυμιᾷ. 

Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἀνοίγεται ἡ Ὡραία Πύλη καί ἐξέρχονται πρῶτον οἱ 

Ἱερεῖς, ὁ Τριτεύων καί ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς, οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, ὁ Μ. Ἀρχι διάκονος, 

ὁ Δευτερεύων καί ὁ Πατριάρχης, ὅστις κρατῶν θυμιατόν ἄρχεται ψάλλειν 

τό· «Ἡ ζωή ἐν τάφῳ...». 

Οἱ Ἀρχιερεῖς λαμβάνουσι τάς εἰς τά Ἀρχιερατικά στασίδια θέσεις αὐτῶν, οἱ 

Ἱερεῖς τάς ἑκατέρωθεν τοῦ Κουβουκλίου θέσεις αὐτῶν, ὁ Πατριάρχης πλαισιωμένος 

ὑπό τῶν τεσσάρων Διακόνων, προπορευομένου τοῦ Πριμηκηρίου μετά τοῦ Διβαμβούλου, 

τοῦ Ἀρχικλητῆρος καί ἀκολουθούντων τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, τοῦ Μ. Πρωτοσυγκέλλου 

καί τοῦ Ἀρχιγραμματέως θυμιᾷ ὅλον τόν Ναόν καί τόν λαόν. Καθ’ 

ὅν χρόνον ὁ Πατριάρχης θυμιᾷ, τάς αἰτήσεις καί τάς ἐκφωνήσεις ποιοῦσιν οἱ Ἅγιοι 

Ἀρχιερεῖς. 

Εἰς τό τέλος τῆς α΄ στάσεως τῶν ἐγκωμίων, μετά τήν Αἴτησιν, ἡ ἐκφώνησις· 

«Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα, καί δεδόξασταί σου ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ 

Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων...»· καί 

ἄρχεται ἡ β΄ στάσις τῶν Ἐγκωμίων. 

Εἰς τό τέλος τῆς β΄ στάσεως Συναπτή μικρά, καί ἐκφώνησις· «Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ 

Θεός ἡμῶν, ὁ ἐπί θρόνου δόξης τῶν Χερουβείμ ἐπαναπαυόμενος καί σοί τήν δόξαν 

ἀναπέμπομεν σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καί τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ 

σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰῶνων»· καί ἄρχεται ἡ γ΄ στάσις 

τῶν ἐγκωμίων.

1. 


Εἰς τό· «Ἔῤῥαναν τόν Τάφον...», ὁ Πατριάρχης, κατελθών πρό τοῦ Ἐπιταφίου, 

λαμβάνει παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου τό κανίον καί ραίνει τόν Ἐπιτάφιον ψάλλων 

ὁ ἴδιος τό· «Ἔῤῥαναν τόν Τάφον...», ὅπερ ἐπαναλαμ βάνεται καί ὑπό τῶν Χορῶν, 

καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. 

Εἰς τό τέλος τῆς γ΄ στάσεως τῶν ἐγκωμίων μικρά Συναπτή καί ἡ ἐκφώνησις· 

«Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς τῆς εἰρήνης...»· καί ἄρχονται τά Ἀναστάσιμα Εὐλογητάρια, 

καί τούτων πληρωθέντων, μικρά Συναπτή καί ἐκφώνησις· «Ὅτι σέ αἰνοῦσι...». 

Ἐξαποστειλάριον· «Ἅγιος Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν», τρίς. «Πᾶσα πνοή...». «Αἰνεῖτε...». 

Εἰς τό β΄· Αἰνεῖτε...» ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ Θρόνου καί ἀσπάζεται τόν 

Ἐπιτάφιον καί οἱ Ἀρχιερεῖς ποιοῦσι σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἀσπάζονται τόν 

Ἐπιτάφιον, ποιοῦσιν πάλιν σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ καί ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια 

αὐτῶν. 

Εἰς τούς Αἴνους: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον συνέχει τάφος... – Τί τό 

ὁρώμενον θέαμα... – Δεῦτε ἴδωμεν τήν ζωήν ἡμῶν... – ᾘτήσατο Ἰωσήφ τό σῶμα 

τοῦ Ἰησοῦ...». Δόξα· «Τήν σήμερον μυστικῶς...». Καί νῦν, «Ὑπερ ευλογημένη...». 

Δοξολογία Μεγάλη. 

Ἀρχομένου τοῦ ᾈσματικοῦ· «Ἅγιος ὁ Θεός...», ὁ Πατριάρχης καί οἱ Ἀρχιερεῖς 

κατέρχονται καί λαμβάνουσιν θέσιν πέριξ τοῦ Κουβουκλίου. Οἱ λαμπαδοῦχοι, οἱ 

Χοροί, οἱ δύο Ἱερεῖς, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος, ὁ Δευτερεύων, ὁ Πατριάρχης καί οἱ 

κρατοῦντες τόν Ἐπιτάφιον Ἀρχιερεῖς λαμβάνουσι θέσιν εἰς τόν κεντρικόν διάδρομον 

τοῦ κυρίως Ναοῦ· τοῦ Τριτεύοντος καί τοῦ Διακόνου τῆς Σειρᾶς θυμιώντων καί 

τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό Τροπάριον· «Τόν Ἥλιον κρύψαντα...» γίνεται ἡ ἔξοδος 

τοῦ Ἐπιταφίου, ὁ ὁποῖος κρατεῖται ὑπό ἕξ Ἀρχιερέων, τοῦ πρώτου βαστάζοντος 

τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον. Ἀκολούθως γίνεται ἡ πρώτη αἴτησις: 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός... 

Ὁ Δευτερεύων: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν... 

Ὁ Τριτεύων: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου... 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων... 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ὑγείας καί διαφυλάξεως τῶν ἐν - 

θέρμων προστατῶν τῶν Ἐκπαιδευτικῶν καί Φιλανθρωπικῶν Καθιδρυμάτων τῆς 

Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 

Ὁ Πατριάρχης: Ὅτι ἐλεήμων... 

Ἐξέρχονται ἀκολούθως τοῦ Νάρθηκος, στρέφουσι ἀριστερά καί ἐρχόμενοι κάτωθεν 

τῆς κλίμακος τῆς ἀγούσης εἰς τήν Μ. Πρωτοσυγκελλίαν ποιοῦσι τήν δευτέραν 

αἴτησιν. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Ἐλέησον ἡμᾶς... 

Ὁ Δευτερεύων: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου... 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 

Ὁ Πατριάρχης: Τήν σχετικήν εὐχήν. 

Κατόπιν διά τῆς νοτίου θύρας τοῦ Νάρθηκος εἰσέρχονται εἰς αὐτόν καί φθάσαντες 

πρό τῆς Κεντρικῆς θύρας τοῦ Ναοῦ ποιοῦσι τήν τρίτην αἴτησιν. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Ἐλέησον ἡμᾶς... 

Ὁ Δευτερεύων: Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως 

169

170 


1. 

τῶν ψυχῶν τῶν προκεκοιμημένων δούλων σου, τῶν κτητόρων τῆς Ἱερᾶς Ἐκκλησίας 

ταύτης καί πάντων τῶν ἐν μετανοίᾳ καί πίστει τελειωθέ ντων. 

Ὁ Πατριάρχης: Ὅτι σύ ἡ ἀνάστασις... 

Περατωθεισῶν τῶν αἰτήσεων εἰσέρχονται εἰς τόν Ναόν· οἱ Χοροί λαμ βάνουσι 

τάς θέσεις αὐτῶν καί οἱ λαμπαδοῦχοι ἵστανται ἑκατέρωθεν τῆς Ὡραίας Πύλης. 

Ὁ Πατριάρχης πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης ἐκφωνεῖ κρατῶν θυμιατήριον· «Πρόσ - 

χωμεν. Εἰρήνη πᾶσι. Σοφία» καί θυμιᾷ κύκλῳ τρίς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν. Ψάλλονται 

τά Ἀπολυτίκια· «Ὅτε κατῆλθες...», «Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί...» μέχρι τοῦ· «Ἐδείχθη 

ἀλλότριος», καί· «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...» μέχρι τό· «Κηδεύσας ἀπέθετο» 

καί ἀποθέτουσι τόν Ἐπιτάφιον ἐπί τῆς ἁγίας Τραπέζης. Ὁ Ἀναγνώστης 

ἀναγινώσκει τό Τροπάριον τῆς Προφητείας· «Ὁ συνέχων τά πέρατα...», καί τήν 

Προφητείαν· Προκείμενον ἦχος δ΄. «Ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν... – Ὁ Θεός, ἐν 

τοῖς ὠσίν ἡμῶν ἠκούσαμεν... Προφητείας Ἰεζεκιήλ τό Ἀνάγνωσμα. Ἐγένετο ἐπ’ 

ἐμέ...» (Ἰεζεκ. λζ΄ 1-14), ὁ Ἀπόστολος· «Μικρά ζύμη ὅλον τό φύραμα ζυμοῖ...» (Α΄ 

Κορ. ε΄ 6-8 καί Γαλ. γ΄ 13-14). Ὁ Πατριάρχης τό Εὐαγγέλιον· «Τῇ ἐπαύριον, ἥτις 

ἐστί μετά τήν Παρασκευήν...» (Ματθ. κζ΄ 62-66). Ἐκτενής. Πληρωτικά. Ἀπόλυσις 

ὑπό τοῦ Πατριάρχου, πρό τῆς Ὡραίας Πύλης· «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί 

διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν τά φρικτά πάθη καί τόν ζωοποιόν Σταυρόν, καί τήν 

ἑκούσιον ταφήν σαρκί καταδεξάμενος, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». Ὁ Μέγας 

Ἀρχιμανδρίτης· «Δι’ εὐχῶν τοῦ Ἁγίου Δεσπότου...». 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 6. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἀνοίγεται ἡ Ὡραία 

Πύλη καί ἐξέρχεται ὁ Ἱερεύς, ὅστις κρατῶν θυμιατόν ἄρχεται ψάλλειν τό· «Ἡ 

ζωή ἐν τάφῳ...». Μετά τήν πλήρωσιν τῆς α΄ στάσεως, μικρά Συναπτή καί ἡ 

Ἐκφώνησις· «Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα...». Εὐθύς ἄρχεται ἡ β΄ στάσις· 

«Ἄξιόν ἐστιν...», ἧς πληρωθείσης μικρά Συναπτή καί πάλιν καί ἡ Ἐκφώνησις· 

«Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡ μῶν...». Ἐν συνεχείᾳ ἄρχεται ἡ γ΄ στάσις· «Αἱ γενεαί 

πᾶσαι...», πληρωθείσης καί αὐτῆς γίνεται καί πάλιν μικρά Συναπτή μετ’ Ἐκφωνήσεως· 

«Σύ γάρ εἶ ὁ βασιλεύς...». 

Τά Ἀναστάσιμα Εὐλογητάρια, ἡ μικρά Συναπτή καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι σέ 

αἰνοῦσι...». 

«Ἅγιος Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον συνέχει τάφος... – Τί τό ὁρώμενον θέαμα... 

– Δεῦτε ἴδωμεν τήν ζωήν ἡμῶν... – ᾘτήσατο Ἰωσήφ τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τήν σήμερον μυστικῶς...». 



Εἰς τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...» γίνεται ἡ περιφορά τοῦ Ἐπιταφίου. Κατά 

τήν ἐπάνοδον ἅμα τῇ εἰσόδῳ τῆς πομπῆς εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ὁ (Ἀρχ) ἱερεύς ἐκφωνεῖ· 

«Πρόσχωμεν». «Εἰρήνη πᾶσι». «Σοφία» καί προπορευόμενος τῶν κρατούντων τόν 

Ἐπιτάφιον θυμιᾷ κύκλῳ τήν ἁγίαν Τράπεζαν ψάλλων τά Ἀπολυτίκια· «Ὅτε


171 

1. 

κατῆλθες...», «Ταῖς Μυροφόροις γυναιξί... ἐδείχθη ἀλλότριος» καί· «Ὁ εὐσχήμων 

Ἰωσήφ... κηδεύσας ἀπέθετο». Τήν στιγμήν αὐτήν ἀποθέτουσιν τόν Ἐπιτάφιον ἐπί 

τῆς ἁγίας Τραπέζης. 

Προφητεία: Τό τροπάριον τῆς Προφητείας· «Ὁ συνέχων τά πέρατα...», τό Προκείμενον 

αὐτῆς· «Ἀνάστα, Κύριε...» καί ἡ Προφητεία τοῦ Ἰεζεκιήλ· «Ἐγένετο ἐπ’ 

ἐμέ χείρ Κυρίου...» (Ἰεζεκ. λζ΄ 1-14). 

Ἀπόστολος: «Μικρά ζύμη...» (Α΄ Κορ. ε΄ 6-8, Γαλ. γ΄ 13-14). 

Ὁ (Ἀρχ) ἱερεύς ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τό· 

Εὐαγγέλιον: «Τῇ ἐπαύριον...» (Ματθ. κζ΄ 62-66). 

Ἐκτενής. Πληρωτικά. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν τά φρικτά 

πάθη καί τόν ζωοποιόν Σταυρόν καί τήν ἑκούσιον ταφήν σαρκί καταδεξάμενος 

Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 

Τῷ Μ. Σάϐϐατῳ πρωΐ: ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 





λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν... – Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί 2.– Τά 

3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς ἡμέρας· «Σήμερον ὁ ᾅδης στένων βοᾷ... – Σήμερον ὁ 

ᾅδης στένων βοᾷ... – Σήμερον ὁ ᾅδης στένων βοᾷ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τήν σήμερον μυστικῶς...». 


Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...». Τά Ἀναγνώσματα: α΄.– Γενέσεως τό 

Ἀνάγνωσμα· «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός...». β΄.– Προφητείας Ἰωνᾶ τό 

Ἀνάγνωσμα· «Ἐγένετο λόγος Κυρίου...» καί γ΄.– Προφητείας Δανιήλ τό 

Ἀνάγνωσμα· «Ἔτους ὀκτωκαιδεκάτου...». 

(Τά ἀνωτέρω Ἀναγνώσματα εἰς τό Τριῴδιον ἔχουσιν ἀντιστοίχως ἀρίθμησιν α΄, 

δ΄ καί ιε΄). Εἰς τό τέλος τοῦ γ΄ Ἀναγνώσματος ἀνιστάμενοι ψάλλομεν εἰς ἦχον α΄· «Τόν 

Κύριον ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας», ὅπερ ἐπαναλαμβάνεται ὑπό 

τῶν Χορῶν ἕως οὗ ὁ Κανονάρχης πληρώσῃ πάντας τούς στίχους τῆς η΄ ᾨδῆς. 

Εὐθύς· 




Ἀπόστολος: Μεγάλου Σαββάτου· «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν...» (Ῥωμ. ς΄ 3-11). 

Δέν ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια» ἀντ’ αὐτοῦ δέ ὁ λειτουργῶν Ἱερεύς ἐξερχόμενος 

διά τῆς Ὡραίας Πύλης καί σκορπίζων φύλλα δάφνης ψάλλει εἰς ἦχον βαρύν τό· 

«Ἀνάστα ὁ Θεός...», τό ὁποῖον ἐπαναλαμβάνουσιν οἱ Χοροί ἐναλλάξ μετά τῶν πρό 

αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Τριῳδίῳ, μέχρις ὅτου ὁ Ἱερεύς περιέλθῃ ὅλον τόν Ναόν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὀψέ Σαββάτων...» (Ματθ. κη΄ 1-20). 

Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

172 


1. 

2. 

Ἀντί τοῦ Χερουϐικοῦ ὁ ὕμνος: «Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία...». 

Ἡ Εἴσοδος τῶν Τιμίων Δώρων γίνεται μετά τήν φράσιν· «πάσης ἀρχῆς καί 

ἐξουσίας» καί πάλιν ὁ α΄ Χορός συμπληρώνει τόν ὕμνον ἀπό τοῦ σημείου· «Τά πολυόμματα 

Χερουβείμ...» καί ἑξῆς. 


Κοινωνικόν: «Ἐξηγέρθη, ὡς ὁ ὑπνῶν Κύριος καί ἀνέστη σώζων ἡμᾶς. Ἀλληλούια». 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», εἰς ἦχον β΄, εἱρμολογικῶς, τό· 

«Μνήσθητι, εὔσπλαχνε, καί ἡμῶν, καθώς ἐμνημόνευσας τοῦ λῃστοῦ, ἐν τῇ βασι - 

λείᾳ τῶν οὐρανῶν». 



ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ: Ἐν ᾗ αὐτήν τήν ζωηφόρον Ἀ - 

νάστασιν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν. 

Μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀ - 

θανασίου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (μετατίθεται τῇ Τετάρτῃ τῆς Διακαινησίμου, 

5ῃ Μαΐου). 


Τῷ Μεγάλῳ Σαϐϐάτῳ ἑσπέρας: ΠΑΝΝΥΧΙΣ 


Ὁ Πατριάρχης: «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι. Βασιλεῦ οὐράνιε...». 

Ὁ Ἀναγνώστης: Τρισάγιον. «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄, «Δόξα, Καί νῦν...», «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...». 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (χῦμα). 

Ὁ Κανών: Τοῦ Μ. Σαββάτου· «Κύματι θαλάσσης...», μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός 

ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 6. 

Εἰς τήν δ΄ ᾨδήν· «Τήν ἐν Σταυρῷ σου θείαν κένωσιν...», ἐξέρχονται οἱ τέσσαρες 

Διάκονοι ἐνδεδυμένοι τάς διακονικάς των στολάς μετά δικηροτρικήρων καί λαμβάνουσι 

θέσιν ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου καί εὐθύς ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ 

Θρόνου καί προσελθών, τῇ συνοδείᾳ τῶν Διακόνων, πρό τοῦ Εἰκονοστασίου λαμβάνει 

Καιρόν καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα καί ἐνδύεται ἅπασαν τήν Ἀρχιερα - 

τικήν Αὐτοῦ στολήν, ὡς καί ἅπαντες οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς. 

Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ὁ Ἱερεύς λέγει ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τό Τρισάγιον, τό 

Ἀπολυτίκιον· «Ὅτε κατῆλθες...», τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...», καί μετά 

τήν ἐκφώνησιν· «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...», τήν Ἀπόλυσιν· «Ὁ ἀναστάς 

ἐκ νεκρῶν...». 

Ἐν συνεχείᾳ ἀνοίγεται ἡ Πύλη καί ἐξέρχεται ὁ Πατριάρχης κρατῶν δικηροτρίκηρα 

ἀνημμένα ἐκ τῆς ἀκοιμήτου Κανδήλης καί ψάλλων τό· «Δεῦτε λάβετε φῶς...» 

προσφέρει φῶς εἰς τούς πιστούς.

2. 


Προπορευομένων τῶν Ἑξαπτερύγων, τῶν Χορῶν, τοῦ Πριμηκηρίου φέροντος 

τό Διβάμβουλον, δύο Ἱερέων κρατούντων τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τήν Ἱεράν 

Εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως, ἐξέρχονται οἱ δύο Διάκονοι (Τριτεύων καί Διάκονος τῆς 

Σειρᾶς), οἱ Ἀρχιερεῖς, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος, ὁ Δευτερεύων καί ὁ Πατριάρχης, κρατῶν 

τό Μικρόν Εὐαγγέλιον, περιστοιχούμενος ὑπό τοῦ Μ. Πρωτοσυγκέλλου, τοῦ Ἀρχιγραμματέως 

καί τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, ψάλλοντες τό· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ 

Σωτήρ...», ὅπερ ἐπαναλαμ βάνουσι καί οἱ Χοροί, ἕως ὅτου φθάσωσιν εἰς τήν ἐπί 

τούτῳ ηὐτρεπισμένην ἐξέδραν. 

Λαβόντων πάντων τάς θέσεις αὐτῶν ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκφωνεῖ· «Καί ὑπέρ 

τοῦ καταξιωθῆναι...», καί ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει τό Β΄ Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον· 

«Διαγενομένου τοῦ Σαββάτου...» (Μᾶρκ. ις΄ 1-8), καί λαβών τό θυμιατόν καί ἐκ - 

φωνήσας· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι, πάντοτε 

νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων», ψάλλει τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς. 

Τοῦτο ψάλλεται ἑξάκις ὑπό τῶν Χορῶν, τοῦ Πατριάρχου θυμιῶντος καί λέγον - 

τος τούς τέσσαρας στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...». Δόξα, Καί νῦν, καί αὖθις ὑπό 

τοῦ Πατριάρχου, θυμιῶντος τόν κλῆρον καί τόν λαόν. 

Περατωθέντος τούτου ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος τήν Μ. Συναπτήν, εἰς τό τέλος τῆς 

ὁποίας ὁ Πατριάρχης ἐκφωνεῖ· «Ὅτι πρέπει σοι...». 

Μετά τούτου οἱ Ἱερεῖς λαμβάνουσι ἐκ τοῦ τρισκελίου τήν Εἰκόνα τῆς ἀνα - 

στάσεως καί τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί ἐπιστρέφουσιν εἰς τόν Ναόν ὡς καί κατά 

τήν ἔξοδον, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τόν Κανόνα τῆς Ἀναστάσεως· «Ἀναστάσεως 

ἡμέρα...». 

Φθάσαντες εἰς τόν Σολέα ὁ Πατριάρχης ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον, οἱ Ἀρχιερεῖς 

εἰς τάς οἰκείας αὐτῶν θέσεις, οἱ Διάκονοι ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου, παρ’ αὐτοῖς οἱ 

Ἱερεῖς, οἱ Χοροί εἰς τά ἀναλόγια καί οἱ Λαμπαδοῦχοι πρό τῆς Ὡραίας Πύλης (ἑκα - 

τέρωθεν). 

Τάς εἰς τό τέλος ἑκάστης ᾨδῆς μικράς Συναπτάς λέγουσιν οἱ Διάκονοι κατά 

σειράν, τάς δέ ἐκφωνήσεις ὁ Πατριάρχης καί οἱ Ἀρχιερεῖς. 

Μετά τήν α΄ ᾨδήν: Ὅτι σόν τό κράτος... 

Μετά τήν γ΄ ᾨδήν: Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν... 

Μετά τήν δ΄ ᾨδήν: Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος... 

Μετά τήν ε΄ ᾨδήν: Ὅτι ἡγίασται καί δεδόξασται... 

Μετά τήν ς΄ ᾨδήν: Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς... 

Μετά τήν ζ΄ ᾨδήν: Εἴη τό κράτος τῆς Βασιλείας σου... 

Μετά τήν η΄ ᾨδήν: Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα... 

173 

Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ὁ Ἱερεύς λέγει ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τό Τρισάγιον, τό 

Ἀπολυτίκιον· «Ὅτε κατῆλθες...», τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...» καί μετά τήν 

Ἐκφώνησιν· «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...», τήν Ἀπόλυσιν· «Ὁ ἀναστάς ἐκ 

νεκρῶν...».

174 


2. 

ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 

Ὁ Ἱερεύς μέ πλήρη ἱερατικήν στολήν κρατῶν ἐν τῇ δεξιᾷ χειρί τό Ἱερόν Εὐ - 

αγγέλιον καί ἐν τῇ ἀριστερᾷ του λαμπάδα ἀνημμένην ἐκ τῆς ἐν τῷ Ἱερῷ Βήματι ἀ - 

κοιμήτου Κανδήλης, ἀνοιγομένων τῶν Βημοθύρων ἐξέρχεται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος 

ψάλλων εἰς ἦχον πλ. α΄ τό· «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός καί δοξάσατε 

Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν», καλεῖ τούς πιστούς νά ἀνάψωσι τάς πασχαλινάς 

λαμπάδας των. Οἱ Χοροί ἐναλλάξ ψάλλουσι τό αὐτό Τροπάριον μέχρις ὅτου ὅλοι λάβουσι 

τό ἱερόν φῶς. Ἀκολούθως ψαλλομένου τοῦ Ἀναστασίμου Στιχηροῦ· «Τήν 

ἀνάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ...» ὁ Ἱερεύς μεθ’ ἁπάσης τῆς πομπῆς φθάνει μέχρι τοῦ 

διά τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως ηὐτρεπισμένου χώρου, ἀποθέτει τό Ἱ. Εὐαγγέλιον 

ἐπί τοῦ τρισκελίου, ἀναγινώσκει τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαβ βάτου...» 

(Μᾶρκ. ις΄ 1-8). Οἱ Χοροί· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». 

ΟΡΘΡΟΣ 

Ὁ Ἱερεύς ἐκφωνεῖ· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...». 

Ὁ Ἱερεύς ψάλλει εἰς ἦχον πλ. α΄ τό Ἀναστάσιμον Τροπάριον· «Χριστός ἀνέστη 

ἐκ νεκρῶν...», τρίς· θυμιῶν κύκλῳ τό τρισκέλιον καί τόν λαόν καί κρατῶν εἰς μέν τήν 

δεξιάν θυμιατήριον, εἰς δέ τήν ἀριστεράν λαμπάδα ἀνημμένην μετά Σταυροῦ. Εἶτα 

ἀπαγγέλλει ἐμμελῶς τούς 4 στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...» κτλ. καί τό Δόξα, Καί νῦν, 

τῶν Χορῶν ψαλλόντων ἐναλλάξ τό· «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν...», μεθ’ ὅ ὁ Ἱερεύς 

ἐπαναλαμβάνει πάλιν τό αὐτό Τροπάριον καί οἱ Χοροί συμπληρώνουσιν αὐτό διά 

τοῦ ἀκροτελευτίου αὐτοῦ· «ζωήν χαρισάμενος». 

Μεγάλη Συναπτή: Ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι πρέπει...». Μετά ταῦτα ὁ Ἱερεύς μεθ’ 

ἁπάσης τῆς πομπῆς εἰσοδεύει εἰς τόν Ἱ. Ναόν ψάλλων τόν Εἱρμόν τῆς α΄ ᾨδῆς τοῦ 

Κανόνος τῆς Ἀναστάσεως· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», ἐν συνεχείᾳ οἱ Χοροί ἐπα ναλαμ 

βάνουσιν τόν Εἱρμόν καί ψάλλουσιν τά τροπάρια ἑκάστης ᾨδῆς ὡς ἑξῆς· Τό α΄ Τροπάριον 

μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τό αὐτό Τροπάριον μετά 

τοῦ αὐτοῦ στίχου, τό β΄ Τροπάριον εἰς τό Δόξα καί τό τρίτον εἰς τό Καί νῦν, εἶτα 

ἐπανα λαμβάνεται ὁ Εἱρμός τῆς ᾨδῆς, ὡς Καταβασία καί τά Τροπάρια· «Χριστός 

ἀνέστη...», τρίς, «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ καί ἡ μικρά Συναπτή μέ Ἐκφωνήσεις. 

Μετά τήν α΄ ᾨδήν: Ὅτι σόν τό κράτος... 

Μετά τήν γ΄ ᾨδήν: Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν... 

Μετά τήν δ΄ ᾨδήν: Ὅτι ἀγαθός καί φιλάνθρωπος... 

Μετά τήν ε΄ ᾨδήν: Ὅτι ἡγίασται καί δεδόξασται... 

Μετά τήν ς΄ ᾨδήν: Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς... 

Μετά τήν ζ΄ ᾨδήν: Εἴη τό κράτος τῆς Βασιλείας σου... 

Μετά τήν η΄ ᾨδήν: Ὅτι ηὐλόγηταί σου τό ὄνομα... 


Ὑπακοή: «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...» (χῦμα). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Πάσχα.

2. 


Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἀμέσως τό· 

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», τρίς, 

ὑπό τοῦ Πατριάρχου καί δύο Ἀρχιερέων, 

καί τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἐπίσης, τρίς. 

ὑπό τῶν Ἀρχιερέων 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, μετά 

τῶν Μεγαλυναρίων, ὡς ἑξῆς: 

1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐθελουσίως παθόντα καί ταφέντα καί ἐξαναστάντα 

τριήμερον ἐκ τάφου. 

«Φωτίζου, φωτίζου...». 

2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστόν τόν ζωοδότην. 


3. Χριστός τό Καινόν Πάσχα, τό ζωόθυτον θῦμα, ἀμνός Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν 

κόσμου. 

«Ὤ θείας! ὤ φίλης!...». 

4. Σήμερον πᾶσα κτίσις ἀγάλλεται καί χαίρει, ὅτι Χριστός ἀνέστη καί ᾍδης 

ἐσκυλεύθη. 



«Ὤ Πάσχα τό μέγα...». 

6. Καί νῦν· Χαῖρε, Παρθένε, χαῖρε, χαῖρε εὐλογημένη, χαῖρε δεδοξασμένη· σός γάρ 

Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου. 


Καταϐασία. Ὁ Ἄγγελος ἐβόα τῇ Κεχαριτωμένη· Ἁγνή, Παρθένε χαῖ ρε καί πάλιν ἐρῶ 

χαῖρε, ὁ σός Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου. 


Ἐξαποστειλάριον: Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...», τρίς. 

Εἰς τό· «Πᾶσα πνοή...», ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης λαμβάνει παρά τοῦ Πατριάρχου 

τό μικρόν Εὐαγγέλιον καί στάς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Σολέα προσάγει τοῦτο εἰς τόν Πατριάρχην, 

ὅστις, εἰς τό β΄· «Αἰνεῖτε...» κατερχόμενος τοῦ Θρόνου, ἀσπάζεται αὐτό. 

Εἶτα ὁ Πατριάρχης ἀνέρχεται εἰς τήν τελευταίαν βαθμίδα τοῦ Θρόνου, λαμβάνει 

παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου τό μικρόν Εὐαγγέλιον καί προσερχόμενοι κατά σειράν 

οἱ Ἀρχιερεῖς ἀσπάζονται τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τήν Δεξιάν τοῦ Πατριάρχου καί 

ἀνέρχονται εἰς τά στασίδια αὐτῶν. 

175

176 


2. 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμέν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... 


2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ 

Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μέχρι τοῦ· «Καί οὕτω βοήσωμεν», εἶτα ὁ β΄ 

Χορός ψάλλει τό· «Χριστός ἀνέστη...» εἰς τό σύνηθες μέλος, ἀκολούθως ὁ α΄ 

Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...» καί πάλιν ὁ β΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...». 

Ἐν συνεχείᾳ ἀναγινώσκεται ὁ Κατηχητικός Λόγος τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου· «Εἴ 

τις εὐσεβής καί φιλόθεος...». Εἰς τό τέλος δέ τοῦ Λόγου τό Ἀπολυτίκιον· «Ἡ τοῦ στόματός 

σου...» καί ἄρχεται ἡ Θεία Λειτουργία. 


Μετά τό· «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία...», ψάλλεται δεκάκις τό· «Χριστός ἀνέστη...», 

τρίς ὑπό τοῦ Ἱερέως, ἱσταμένου πρό τῆς ἁγίας Τραπέζης θυμιῶντος ἑκάστοτε αὐτήν 

καί κρατῶν εἰς μέν τήν δεξιάν θυμιατήριον, εἰς δέ τήν ἀριστεράν λαμπάδα ἀνημμένην 

μετά Σταυροῦ. Ἑξάκις ὑπό τῶν Χορῶν, τοῦ Ἱερέως θυμιῶντος κύκλῳ ἑκάστην γωνίαν 

τῆς Ἁγίας Τραπέζης, εἰς τό Δόξα τήν Ἁγίαν Πρόθεσιν, Καί νῦν πάλιν τήν Ἁγίαν 

Τραπέζαν, ἀπαγγέλλοντος τούς στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...» κτλ. Εἶτα ἐξελθών 

εἰς τήν Ὡραίαν Πύλην, θυμιᾷ τήν εἰκόνα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ ψάλλων τό· «Χριστός 

ἀνέστη...», τάς λοιπάς Εἰκόνας καί τόν λαόν, τοῦ δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό 

ἐπίλοιπον τοῦ Τροπαρίου· «ζωήν χαρισάμενος». 

Ἀντίφωνα: Τοῦ Πάσχα. 




Ψάλατε δή τό ὀνόματι αὐτοῦ 

δότε δόξαν ἐν αἰνέσει αὐτοῦ. 

Εἴπατε τῷ Θεῷ· Ὡς φοβερά τά ἔργα σου. 

Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι 

καί ψαλάτωσάν σοι. 




Σῶτερ, 


2. 




«Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς 

καί εὐλογήσαι ἡμᾶς. 

Ἐπιφάναι τό πρόσωπον αὐτοῦ 

ἐφ’ ἡμᾶς καί ἐλεήσαι ἡμᾶς. 

Τοῦ γνῶναι ἐν τῇ γῇ τήν ὁδόν σου 

ἐν πᾶσιν ἔθνεσι τό σωτήριόν σου. 

Ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί, 

ὁ Θεός, ἐξομολογησάσθωσάν σοι λαοί πάντες. 



Ἦχος πλ. α΄. 

«Ἀναστήτω ὁ Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν 

οἱ ἐχθροί αὐτοῦ καί φυγέτωσαν 

ἀπό προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. 

Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, 

ὡς τήκεται κηρός ἀπό προσώπου πυρός. 

Οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοί 

ἀπό προσώπου τοῦ Θεοῦ 

καί οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν. 

Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος, 

ἀγαλλιασώμεθα, καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ». 








«Χριστός 

ἀνέστη 

ἐκ νεκρῶν...». 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν, Κύριον ἐκ πηγῶν Ἰσραήλ. 

Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, ψάλ λοντάς σοι, Ἀλληλούια» 52 . 


«Χριστός ἀνέστη...». 

Ἡ Ὑπακοή: Τοῦ Πάσχα· «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...». 

Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...» 53 . 

Ἀπόστολος: Τοῦ Πάσχα· «Τόν μέν πρῶτον λόγον...» (Πράξ. α΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος...» (Ἰω. α΄ 1-17). 

177 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». 

Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πηγῆς ἀθανάτου γεύσασθε» (ἄνευ 

Ἀλληλούια εἰς τό τέλος). 

52 

Τό Εἰσοδικόν τοῦτο ψάλλεται καθ’ ἑκάστην μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα. 

53 

Τό· «Ὅσοι εἰς Χριστόν...» ψάλλεται μέχρι τοῦ Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου καί ἐν τῇ 

Ἀποδόσει, καθώς καί ἡ διαλογική Ἀπόλυσις.

178 


2. 

3. 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Χριστός ἀνέστη...» καί ἀντί τοῦ· «Εἴη τό ὄνομα 

Κυρίου...», πάλιν τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς 54 . 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...», διαλογική. 

Ὁ Πατριάρχης (ὁ Ἱερεύς): Πρός τόν λαόν· «Χριστός ἀνέστη», κρατῶν εἰς τήν δεξιάν 

λαμπάδα ἀνημμένην μετά Σταυροῦ. 

Ὁ Λαός: «Ἀληθῶς ἀνέστη», τό αὐτό ἐπαναλαμβάνεται ἄλλας δύο φοράς καί 

ἀκολούθως ἐκφωνεῖ· 

Ὁ Πατριάρχης: «Δόξα τῇ αὐτοῦ τριημέρῳ ἐγέρσει». 

Ὁ Λαός: «Προσκυνοῦμεν αὐτοῦ τήν τριήμερον ἔγερσιν». 

Ὁ Πατριάρχης: Κατακλείει διά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...» (ὅλον). 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Διακαινησίμου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τιμοθέου καί Μαύρας 

καί τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Πέτρου, Ἐπισκόπου Ἄργους καί Θεοφάνους, 

Ἐ πισκόπου Περιθεωρίου. 


Σήμερον συμψάλλεται καί ἡ ἑορτάσιμος Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου 

Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, ὡς μή ψαλεῖσα 

κατά τήν ἡμέραν τῆς μνήμης αὐτοῦ (23ῃ Ἀπριλίου) 55 . 

Πατριαρχική καί Συνοδική Χοροστασία 

Τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα ἑσπέρας: 

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ 

Ἀπό τῆς σήμερον μέχρι τοῦ Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου, ὡς καί τῇ ἡμέρᾳ τῆς 

Ἀποδόσεως, ἀντί τῆς πρό τοῦ Ἑσπερινοῦ Θ΄ Ὥρας, τῶν Ὡρῶν, τοῦ Ἀποδείπνου καί 

τοῦ Μεσονυκτικοῦ, ἀναγινώσκεται ἡ διατεταγμένη Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία ὡς ἑξῆς: 

«Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν...». 

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι 

ζωήν χαρισάμενος (τρίς). 

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον Ἰησοῦν, τόν 

μόνον ἀναμάρτητον. Τόν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καί τήν ἁγίαν σου 

ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν· σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν, ἐκτός σοῦ ἄλλον οὐκ οἴ - 

δαμεν, τό ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν τήν τοῦ 

Χριστοῦ ἁγίαν ἀνάστασιν· ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ, χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. 

54 

Ἐπίσης τό μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν· «Χριστός ἀνέστη», τρίς, ψάλλεται μέχρι τοῦ 

Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου καί ἐν τῇ Ἀποδόσει, ἀπό δέ τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ ψάλλεται 

τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». 

55 

ΤΜΕ, 23η Ἀπριλίου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-3, σελ. 239-240.

3. 


Διαπαντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον· ὑμνοῦμεν τήν Ἀνάστασιν αὐτοῦ· Σταυρόν γάρ 

ὑπομείνας δι’ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν (τρίς). 

Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον αἱ περί Μαριάμ καί εὑροῦσαι τόν λίθον ἀποκυλισθέντα 

τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου· Τόν ἐν φωτί ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα, μετά νεκρῶν τί 

ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; βλέπετε τά ἐντάφια σπάργανα, δράμετε καί τῷ κόσμῳ κηρύξατε, 

ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος, θανατώσας τόν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ 

σῴζοντος τό γένος τῶν ἀνθρώπων. 

Εἰ καί ἐν τάφῳ κατῆλθες, ἀθάνατε, ἀλλά τοῦ ᾅδου καθεῖλες τήν δύναμιν· καί 

ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστέ, ὁ Θεός, γυναιξί Μυροφόροις φθεγξάμενος, Χαίρετε, καί 

τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν. 

Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν ᾅδου δέ μετά ψυχῆς ὡς Θεός, ἐν Παραδείσῳ δέ μετά 

λῃστοῦ, καί ἐν θρόνῳ ὑπῆρ χες, Χριστέ, μετά Πατρός καί Πνεύματος, πάντα πληρῶν 

ὁ ἀπερίγραπτος. 

Δόξα Πατρί... 

Ὡς ζωηφόρος, ὡς Παραδείσου ὡραιότερος ὄντως, καί παστάδος πάσης βασι - 

λικῆς, ἀναδέδεικται λαμ πρότερος, Χριστέ, ὁ τάφος σου, ἡ πηγή τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως. 

Καί νῦν καί ἀεί... 

Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα, χαῖρε· διά σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά, 

Θεοτόκε, τοῖς κραυγάζουσιν· Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν ὑπάρχεις, πανάμωμε Δέσποινα. 

«Κύριε, ἐλέησον», μ΄. Δόξα, Καί νῦν, «Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ...». «Δι’ 

εὐχῶν...». 

Ἡ Ἀκολουθία αὕτη, ἐξαιρέσει τοῦ Εὐλογητοῦ, τρισσεύεται ἔν τε τῷ Μεσο - 

νυκτικῷ καί ταῖς Ὥραις καί τῷ Ἀποδείπνῳ· ἐν τούτῳ δέ λέγομεν καί τήν εὐχήν· 

«Εὐλογητός εἶ, Δέσποτα παντοκράτορ...» καί μετά μικρά Ἀπόλυσις ἐπισφραγιζομένη 

διά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...». 

MEΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 

Δύο Ἱερεῖς καί τέσσαρες Διάκονοι λαβόντες καιρόν παρά τοῦ Πατριάρχου 

ἐνδύονται τά ἄμφια αὐτῶν. Ὁ Πατριάρχης καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς εἰσέρχονται εἰς 

τό Μέγα Συνοδικόν καί τῶν Χορῶν ψαλλόντων ἀργῶς τό· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...» 

ἐνδύονται τάς Ἀρχιερατικάς αὐτῶν στολάς. Ἀκολούθως, προπορευομένων τῶν 

λαμπαδούχων, τοῦ Πριμηκηρίου, φέροντος τό Διβάμβουλον καί τῶν Χορῶν ψαλλόντων 

τό· «Χριστός ἀνέστη...», κατέρχονται διά τῆς κλίμακος τῆς Μ. Πρωτοσυγκελλίας 

εἰς τόν Ἱερόν Ναόν καί κατευθύνονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, οἱ φέροντες τήν 

εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως Ἱερεῖς, ὁ Τριτεύων καί ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς, οἱ Ἀρχιερεῖς, 

ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος καί ὁ Δευτερεύων, ὁ Πατριάρχης καί οἱ συνοδεύοντες Αὐτόν Μ. 

Πρωτοσύγκελλος, Ἀρχιγραμματεύς, Μ. Ἐκκλησιάρχης, καί οἱ Ὀφφικιάλοι. 

Εἰς τό Ἱερόν Βῆμα ὁ Πατριάρχης λαμβάνει τό θυμιατόν, θυμιᾷ πρό τῆς ἁγίας 

Τραπέζης καί ἐκφωνεῖ· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ 

Τριάδι, πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων», καί ψάλλει τό· «Χριστός 

ἀνέστη...» , τρίς καί οἱ Χοροί ἑξάκις, τοῦ Πα τριάρχου θυμιῶντος καί λέγοντος 

τούς στίχους· «Ἀναστήτω ὁ Θεός...» καί τέλος ὁ Πατριάρχης ψάλλει τό αὐτό, 

θυμιῶν τούς Ἀρχιερεῖς καί τόν λαόν. 

179

180 


3. 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος τήν Μεγάλην Συναπτήν καί ὁ Πατριάρχης 

τήν ἐκφώνησιν· «Ὅτι πρέπει σοι...». Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...», ἐξέρχονται οἱ 

Ἀρχιερεῖς διά τῆς Ὡραίας Πύλης εἰς τάς θέσεις αὐτῶν. Εἰς τό· «Κατευθυνθήτω...» 

ὁ Πατριάρχης, τῇ συνοδείᾳ τῶν τεσσάρων, προπορευομένου τοῦ Πριμηκηρίου μετά 

τοῦ Διβαμβούλου καί τοῦ Ἀρχικλητῆρος καί ἀκολουθοῦντος τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, 

τοῦ Μ. Πρωτοσυγκέλλου καί τοῦ Ἀρχιγραμματέως, θυμιᾷ ὅλον τόν Ναόν καί 

ἐπιστρέψας εἰς τό Ἱερόν Βῆμα ἀποθέτει τό θυμιατόν ἐξέρχεται καί ἀνέρχεται εἰς 

τόν Θρόνον. 

Ὁ Ἱερεύς φέρων ἅπασαν τήν ἱερατικήν αὐτοῦ στολήν καί ἱστάμενος ἐν τῷ Ἁγίῳ 

Βήματι πρό τῆς ἁγίας Τραπέζης ἐκφωνεῖ τό· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...» 

ἀκολούθως ψάλλει τό· «Χριστός ἀνέστη...» δεκάκις, ὡς προεδηλώθη καί θυμιᾷ συγχρόνως 

τήν ἁγίαν Τράπεζαν κύκλῳ, ὡς ἐν τῷ Ὄρθρῳ καί τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τοῦ 

Πάσχα. 




Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀ- 

νατολικόν· «Σέ τόν σταυρωθέντα...» καί 3.– Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τοῦ Ἁ- 

γίου· «Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν...» καί τά 3 Στιχηρά Προσόμοια· «Ῥωμαλέῳ 

φρονήματι... – Τῷ Σωτῆρι συνέπαθες... – Τῷ τῆς πίστεως θώρακι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἀξίως τοῦ ὀνόματος...». 


Εἰς τό Θεοτοκίον οἱ τέσσαρες Διάκονοι, ἀνά δύο, ποιοῦσι σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ 

καί εἰσέρχονται διά τῆς Ὡραίας Πύλης εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τήν Εἴσοδον. 

Εἴσοδος: Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Τίς Θεός 

μέγας...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων. 

Εὐαγγέλιον: «Οὔσης ὀψίας...» (Ἰω. κ΄ 19-25). 





4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι 

γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Τόν νοερόν ἀδάμαντα...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἀκο λούθως ὁ β΄ 

Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...» καί 

πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...». 

Ἀπόλυσις: Διαλογική, ὡς ἐν τῇ Θ. Λειτουργίᾳ.


181 

3. 


Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα). 

ΟΡΘΡΟΣ 

Ὁ Ἱερεύς φέρων ἅπασαν τήν ἱερατικήν αὐτοῦ στολήν καί ἱστάμενος ἐν τῷ Ἁγίῳ 

Βήματι πρό τῆς ἁγίας Τραπέζης ἐκφωνεῖ τό· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...» ἀκολούθως 

ψάλλει τό· «Χριστός ἀνέστη...» δεκάκις, ὡς προεδηλώθη καί θυμιᾷ συγχρόνως 

τήν ἁγίαν Τράπεζαν κύκλῳ, ὡς ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πάσχα. 

Μεγάλη Συναπτή καί εὐθύς οἱ· 


Προκείμενον: «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». 

Στίχος: «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀν θρώ πων...» (Λουκ. κα΄ 12-19). 

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», ἅπαξ. 

Δόξα: «Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου πρεσβείαις...». 

Καί νῦν: «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον ἡ οἰκουμένη 

πᾶσα...». 

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὑπέρ ἥλιον 

ἐξήστραψεν ἡ μνήμη σου...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» 

καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης 

ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· 

«Χριστός ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή 

καί ἡ οἰκεία ἐκφώνησις ἑκάστης ᾨδῆς. 


Ἡ Ὑπακοή καί τό Κοντάκιον τοῦ Πάσχα (χῦμα). 



Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί ἐκ τῆς 23ης Ἀπριλίου, τό Ὑπόμνημα τοῦ Ἁγίου μόνον. 

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», τρίς καί τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», τρίς. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα· «Φωτίζου, φωτίζου...», 

μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ 

Κανόνος τοῦ Ἁγίου· «Γλυκύτατον δρόσον...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡ μῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἔαρ ἡμῖν 

ἐξέλαμψεν...» καί 3.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 



Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Ἁγίου· «Δεῦτε, τήν πανέορτον φαιδράν... – Ὅλον, προσενήνοχας 

σαυτόν... – Σπόρον, γεωργήσας ἐμμελῶς... – Μάρτυς, ἀθλοφόρε τοῦ Χριστοῦ...»,

182 


3. 

4. 

μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος 

ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, 

ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· 

«Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἀνέτειλε τό ἔαρ...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...» τρίς, πλήν τοῦ 

Κατηχητικοῦ Λόγου τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου καί τοῦ Ἀπολυτικίου αὐτοῦ, 

ἅτινα καταλιμπάνονται. 


Ἀντίφωνα-Εἰσοδικόν: Τοῦ Πάσχα. 




Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής...». 

Κοντάκιον: Τοῦ Πάσχα· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Κατ’ ἐκεῖνον τόν καιρόν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης...» (Πράξ. ιβ΄ 1- 

11), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐ φρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον ὁ 

Θεός τῆς φω νῆς μου», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ δ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Δευτέρας Διακαινησίμου· «Θεόν οὐδείς ἑώρακε...» (Ἰω. α΄ 18-28). 


Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ...». Εἰς τούς πανηγυρίζον τας Ναούς· «Εἰς μνημόσυνον...» 

56 . 

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ. ὡς χθές. 

Ἀπόλυσις: Διαλογική 57 . 

ΤΡΙΤΗ: Τῆς Διακαινησίμου. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Πελαγίας. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἱλαρίου τοῦ θαυματουργοῦ. Τῶν Ἁγίων νεοφανῶν Ὁσιομαρτύρων Ραφαήλ, 

Νικολάου καί Εἰρήνης, τῶν ἐν Λέσϐῳ καί τῶν Ἁγίων Χριστοδούλου καί 

Ἀ ναστασίας, τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ μαρτυρησάντων. 

Ἦχος γ΄. 

Σήμερον συμψάλλεται καί ἡ ἑορτάσιμος Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου 

ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, ὡς μή ψαλεῖσα 

κατά τήν ἡμέραν τῆς μνήμης αὐτοῦ (25ῃ Ἀπριλίου) 58 . 

56 

Ἐάν ὁ Ναός τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου. 

57 

Ἡ τάξις αὕτη τηρεῖται καθ’ ὅλην τήν Διακαινήσιμον Ἑβδομάδα. 

58 

ΤΜΕ 25η Ἀπριλίου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-2, σελ. 251-252.


183 

4. 


Ἀντ’ αὐτῆς ἡ Ἐναρκτήριος Ἀκολουθία τοῦ Πάσχα (βλέπε Ἑσπερινόν τοῦ Πάσχα). 


«Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...». 

«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις καί ἡ μεγάλη Συναπτή. 



σύμπαντα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν 

Σταυρόν σου τόν τίμιον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· 

«Τῶν θεηγόρων λογίων... – Συνοδοιπόρος ἐγένου... – Τάς κεκαυμένας καί χέρσους...», 


Δόξα: Τό δ΄ Ἀναστάσιμον Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Οἱ ἀναξίως ἑστῶτες...» ἤ τοῦ 

Εὐαγγελιστοῦ (ἐάν ἑορτάζηται) τό Ἰδιόμελον αὐτοῦ· «Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». 




Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου Χριστέ...» καί τά 4 Στιχηρά 

τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – 

Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Δεῦτε τῆς οὐρανίου μυσταγωγίας...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἀκολούθως ὁ β΄ 

Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά 

Μᾶρκε...» καί πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...». 

Ἀπόλυσις: Διαλογική. 



ΟΡΘΡΟΣ 


«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή καί εὐθύς οἱ· 

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– 

Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μᾶρκον τόν θεόπτην εὐφημῶν...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε 


ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ Κανόνος 

τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς 

ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία ἐκφώνησις ἑκάστης ᾨδῆς. 




Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί ἐκ τῆς 25ης Ἀπριλίου, τό Ὑπόμνημα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ 

μόνον.

184 


4. 

5. 


Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, 

ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά στίχου· 

«Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Σύ 

τήν υἱότητα Πέτρου...» καί 3.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 



τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Αἰγύπτου φωστήρ ὁ φαεινός... – Δογμάτων τῶν θείων συγγραφεύς... 

– Τοῦ Πέτρου τοῦ θείου ὀπαδός...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· 

«Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Σοῦ ἐξεχύθη χάρις...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς. 






Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Μᾶρκε...». 



Ἀπόστολος: Τρίτης τῆς Διακαινησίμου· «Σταθείς ὁ Πέτρος...» (Πράξ. β΄ 14-21). 

Εὐαγγέλιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), 

ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου. 


Κοινωνικόν: Τοῦ Πάσχα· «Σῶμα Χριστοῦ...». 

«Χριστός ἀνέστη...» κτλ. 


ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῆς Διακαινησίμου. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Εἰ ρήνης. Τῶν 

Ἁγίων Μαρτύρων Νεοφύτου, Γαΐου καί Γαϊανοῦ. Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος 

Ἐφραίμ τοῦ νέου. 


Σήμερον συμψάλλεται καί ἡ ἑορτάσιμος Ἀκολουθία 

τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας, 

ὡς μή ψαλεῖσα κατά τήν ἡμέραν τῆς μνήμης αὐτοῦ (2ᾳ Μαΐου) 59 . 

59 

Μή προβλεπομένης τῆς παρούσης Ἑορτῆς ὑπό τοῦ ΤΜΕ, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ κατ’


185 

5. 








τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Δεῦτε, 

ἀνυμνήσωμεν, λαοί...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Διωγμούς 

ἐκαρτέρησας... – Ἀστραπαῖς τοῦ κηρύγματος... – Ἀρετήν πᾶσαν ἤσκησας...», τό 


Δόξα: Τό δ΄ Ἀναστάσιμον Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Κύριε ἡ ἐκ Πατρός σου γέννησις...» 

ἤ τοῦ Ἁγίου (ἐάν ἑορτάζηται) τό Ἰδιόμελον αὐτοῦ· «Χριστοῦ τόν Ἱεράρχην...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ διά σέ θεοπάτωρ...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Φωνῇ μου πρός Κύριον 

ἐκέκραξα...», μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ ρῷ...» καί τά 4 

Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ χρυσοῤῥόας...». 


Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...» καί πάλιν ὁ α΄ Χορός 

τό· «Χριστός ἀνέστη...». 




ΟΡΘΡΟΣ 

Δόξα τῇ ἁγίᾳ καί ὁμοουσίῳ...». 



Τοῦ Ἁγίου· «Ὡς ἀθάνατον ἐν Ἐκκλησίᾳ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡ μῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα 

ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. 

Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία ἐκφώνησις ἑκάστης ᾨδῆς. 




ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 25ης Ἀπριλίου, Περίπτωσις Α΄ § § 1-2, σελ. 251-252.

186 


5. 

6. 


Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί ἐκ τῆς 2ας Μαΐου, τό Ὑπόμνημα τοῦ Ἁγίου· μόνον. 


Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα καί τοῦ Ἁγίου μετά 

στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡ μῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀρχιερέων 

τό κλέος...» καί 3.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 



Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· 

«Τοῖς πυρίνοις σου δόγμασι... – Τῇ τῶν λόγων λαμπρότητι... – Τῆς Χριστοῦ 

ἀπεδίωξας...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό 

θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Τό μέγα κλέος τῶν ἱερέων...». 






Ἡ Ὑπακοή: «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...». 

Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Ἁγίου· «Στῦλος γέγονας...». 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων...» (Ἑβρ. ιγ΄, 7-16), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν. – Ὅτι δίκαιος 

εἶ ἐπί πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τετάρτης τῆς Διακαινησίμου· «Εἱστήκει ὁ Ἰωάννης...» (Ἰω. α΄ 35-52). 





ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Διακαινησίμου. Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου καί πολυάθλου Προφήτου 

Ἰώϐ καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σεραφείμ τοῦ ἐν τῷ ὄρει Δομβοῦς ἀσκή - 

σαντος. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Σοφίας τῆς ἐν Κλεισούρᾳ. 


Ἅπασαι αἱ Ἀκολουθίαι κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. 

Ἀπόστολος: Πέμπτη ς τῆς Διακαινησίμου· «Ἔφη Πέτρος πρός τόν λαόν...» (Πράξ. β΄ 

38-43).

6. 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἄνθρωπός τις ἦν ἐκ τῶν Φαρισαίων...» (Ἰω. γ΄ 1-15). 

187 

7. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Διακαινησίμου. Ἐν ᾗ ἑορτάζομεν τά ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῆς 

Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν καί Θεομήτορος, τῆς ζωηφόρου (ζωοδόχου) Πηγῆς· 

ἔτι δέ καί μνείαν ποιούμεθα τῶν ἐν τούτῳ τελεσθέντων ὑπερφυῶν θαυμάτων 

παρά τῆς Θεομήτορος. Ἡ ἀνάμνη σις τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου 

Σταυροῦ ἐπί Κωνσταντίου Βασιλέως, υἱοῦ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, καί 

Κυρίλλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. 

Ἦχος πλ. β΄. 









Σταυρῷ σου, Χριστέ... – Δόξα τῇ δυνάμει σου... – Διά παντός εὐλογοῦντες τόν 

Κύριον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Ξένα καί παράδοξα... 

– Μάννα σε οὐράνιον... – Ῥεῖθρα τῶν ἰάσεων...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἀγαπήσω σε, Κύριε ἡ ἰσχύς μου...», 

μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. 

Ἀπόστιχα: 1.– Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ Σωτήρ...» 

(ἄρχεται ὁ β΄ Χορός) καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Χαίροις 

ἡ ζωηφόρος... – Ὕμνοις ἐν ἐξαισίοις... – Χαίροις ἡ ζωοδόχος Πηγή...» 60 , μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων: α΄.– «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω 

ἐγώ τά ἔργα μου τῷ βασιλεῖ». β΄.– «Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος». γ΄.– 

«Τοῦ ποταμοῦ τά ὁρμήματα εὐφραίνουσι τήν πόλιν τοῦ Θεοῦ». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου· «Σαλπίσωμεν, φιλέορτοι...». 


60 

Καταχωρίζομεν ὧδε τό 3ον Στιχηρόν Προσόμοιον, ληφθέν ἐκ χειρογράφων Κωδίκων, 

καθ’ ὅσον τό εἰς τά ἔντυπα Πεντηκοστάρια καταχωρημένον εἶναι ἐλλιπές. 

Χαίροις ἡ ζωοδόχος Πηγή, ἡ ἀενάως ἀναβλύζουσα χάριτας, ἡ βρύσις τῶν ἰαμάτων, ἡ πᾶσαν 

νόσων ἰσχύν, ἀσθενῆ καί φαύλην ἀπελέγχουσα· τυφλῶν ἡ ἀνάβλεψις, καί λεπρῶν θεία κάθαρσις· 

σθένος ἀρρώστων, παρειμένων ἀνόρθωσις, ἡ πηγάζουσα, νοσημάτων πᾶν φάρμακον, 

ἅπασι τοῖς προστρέχουσι, πιστῶς τῷ τεμένει σου, μέγα κοινόν ἰατρεῖον, ἄμισθον ὄντως καί 

ἕτοιμον, Χριστοῦ Μῆτερ Λόγου, τοῦ πηγάζοντος τῷ κόσμῳ, τό μέγα ἔλεος. 

Πρβλ. «Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 1997», σελ. 114.

188 


7. 

Χορός τό Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου 61 καί πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός 

ἀνέστη...». 




ΟΡΘΡΟΣ 



Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Νῦν πηγάσαις 

μοι...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλα μ - 

βάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός 

ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία 

ἐκ φώνησις ἑκάστης ᾨδῆς. 


Τό Κοντάκιον τοῦ Πάσχα (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Θεοτόκου· «Τήν ἀέναον κρήνην...», ἅπαξ. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Θεοτόκου. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. 


Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα· «Φωτίζου, φωτίζου...», 

μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ 

Κανόνος τῆς Θεοτόκου· «Ὑδάτων ἁπάντων...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τῆς Θεοτόκου· «Πηγή 

ὑπάρχεις ἀληθῶς...». 



– Σύν Πατρί καί Πνεύματι... – Τριήμερος ἀνέστης, Χριστέ...». 2.– Τά 4 

61 

Ἐπειδή εἰς τά ἔντυπα Πεντηκοστάρια καί δή τῆς Βενετίας δέν ἀναγράφεται τό 

Ἀπολυτίκιον ἀντ’ αὐτοῦ δέ τό ΤΜΕ, ὑποδεικνύει ὡς τοιοῦτον τό Κοντάκιον· «Ἐξ ἀκενώτου 

σου Πηγῆς...», ὅπερ ἄτοπον, παρατίθεται ἐνταῦθα τό Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου ὁλόκληρον. 


Ὁ ναός σου, Θεοτόκε, ἀνεδείχθη παράδεισος, ὡς ποταμούς ἀειζώους, ἀναβλύζων ἰάματα· 

ᾧ προσερχόμενοι πιστῶς, ὡς ζωοδόχου ἐκ Πηγῆς, ῥῶσιν ἀντλοῦμεν, καί ζωήν τήν αἰώνιον· πρεσβεύεις 

γάρ σύ, τῷ ἐκ σοῦ τεχθέντι Σωτῆρι Χριστῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

7. 

8. 


Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· «Ὕδωρ τό τῆς πηγῆς... – Φρέαρ τό ζωηρόν... 

– Ῥώννυσι τάς ψυχάς... – Στάμνος ἡ ἱερά...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό 

θέας γυναῖκες... – Αἱ μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν 

πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέ στη...»,τρίς. 



189 



Ἡ Ὑπακοή: «Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον...». 

Ἀπολυτίκιον: Τῆς Θεοτόκου· «Ὁ ναός σου, Θεοτόκε...». 



Ἀπόστολος: Παρασκευῆς τῆς Διακαινησίμου· «Πέτρος καί Ἰωάννης ἀνέβαινον...» 

(Πράξ. γ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ...» (Ἰω. β΄ 12-22). 



«Ὕδωρ τό ζωήῤῥυτον τῆς πη γῆς, μάννα τό προχέον, τόν ἀθάνατον δροσισμόν, 

τό νέκταρ τό θεῖον, τήν ξένην ἀμβροσίαν, τό μέλι τό ἐκ πέτρας, ὕμνοις τιμήσωμεν». 



Ἀπόλυσις: Διαλογική 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Διακαινησίμου. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγ - 

γελιστοῦ, ἐπιστηθίου φίλου, ἠγαπημένου καί παρθένου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου· 

ἤτοι, ἡ σύναξις τῆς Ἁγίας Κόνεως, τῆς ἐκ πεμπομένης ἐκ τοῦ τάφου αὐτοῦ, ἤγουν 

τοῦ μάννα 62 . Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ Μεγάλου. 

Ἦχος πλ. δ΄. 








62 

Μή προβλεπομένης καί τῆς παρούσης Ἑορτῆς ὑπό τοῦ ΤΜΕ, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ κατ’ 

ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 23ης Ἀπριλίου, Α΄ § § 1-2, σελ. 251-252.

190 


8. 

ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ὁ 

ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· 

«Ὁ θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου 

γλώττῃ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Ἔδωκας κληρονομίαν...», μετά 

τῶν πρό αὐτοῦ στίχων καί τά Ἀναγνώσματα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, εἰς τό ὕφος 

τοῦ Ἀποστόλου. 

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ...» καί τά 4 Στιχηρά 

τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – 

Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἀκο λούθως ὁ β΄ 

Χορός τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 

πάλιν ὁ α΄ Χορός τό· «Χριστός ἀνέστη...». 




ΟΡΘΡΟΣ 




Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς 

οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». 

Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ· ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό 

στερέωμα». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. 

κα΄ 15-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν. 

«Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι...», ἅπαξ. 

Δόξα: «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου πρεσβείαις...». 

Καί νῦν: «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τήν τῶν Ἀποστόλων 

ἀκρότητα...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν. 


Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὡς καθαρός ἠγαπημένος γέγονας...» μετά στίχου· «Ἀπό - 

στολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί 

νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. Ἐν τέλει ἑκάστης ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός τοῦ 

Κανόνος τοῦ Πάσχα ὡς Καταβασία, τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς, τό· «Ἀναστάς 

ὁ Ἰησοῦς...», ἅπαξ. Μικρά Συναπτή καί ἡ οἰκεία ἐκφώνησις ἑκάστης ᾨδῆς. 





191 

8. 




Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Πάσχα, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, 

ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν, καί τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά στίχου· 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· 

«Θεολογῶν ἐβρόντησας...» καί 3.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 



ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, 

Κύριε...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μάκαρ Ἰωάννη 

πάνσοφε... – Τό παρθενίας ἀπάνθισμα... – Θεολογίας τά νάματα...», τό πρῶτον 

δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος 

αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα» καί 

3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εὐαγγελιστά Ἰωάννη...». 







Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...». 



Ἀπόστολος: Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου· «Κρατοῦντος τοῦ ἰαθέντος χωλοῦ τόν 

Πέτρον...» (Πράξ. γ΄ 11-16). 

Εὐαγγέλιον: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εἱστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ...» (Ἰω. ιθ΄ 25-27, 

κα΄ 24-25). 


Κοινωνικόν: Τοῦ Πάσχα· «Σῶμα Χριστοῦ...». Εἰς τούς πανηγυρίζον τας Ναούς· «Εἰς 

πᾶσαν τήν γῆν...» 63 . 



63 


192 


9. ΚΥΡΙΑΚΗ: Β΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ ἤ ΤΟΥ ΘΩΜΑ). Ἐν ᾗ τά 

ἐγκαίνια ἑορτάζομεν τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως καί τήν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου 

Θωμᾶ ψηλάφησιν. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠσαΐου καί τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Χριστοφόρου. 

Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἐμμανουήλ, Θεοδώρου, Γεωργίου, Μιχαήλ 

καί ἑτέρου Γεωργίου ἐκ Σαμοθράκης. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱερωνύμου τοῦ 

Σιμωνοπετρίτου. 




«Εὐλογητός ὁ Θεός...». 

Τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς (ἅπαξ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καί ἀνά μίαν ὑπό τῶν 

Χορῶν) καί ἀναγινώσκεται ὁ Προοιμιακός ἄνευ τοῦ· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» 64 . 

Τά· «Εἰρηνικά» καί τό Α΄ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. 


Ἑσπέρια: Τά 6 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλει σμένων... – Μεθ’ 

ἡμέρας ὀκτώ... – Θωμᾶς, ὁ λεγόμενος Δίδυμος... – Τῶν Μαθητῶν δισταζόντων... 

– Μετά τήν ἔγερσίν σου... – Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ 

τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων: α΄.– «Ἐπαίνει, Ἰερουσαλήμ, τόν Κύριον, αἴνει τόν Θεόν σου, 

Σιών». β΄.– «Ὅτι ἐνίσχυσε τούς μοχλούς τῶν πυλῶν σου, εὐλόγησε τούς υἱούς 

σου ἐν σοί». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Φιλάνθρωπε, μέγα καί ἀνεί καστον...». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...», κατακλειομένη διά τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» 65 . 


«Εὐλογητός ὁ Θεός...» 66 . «Χριστός ἀνέστη...», τρίς 67 καί εὐθύς· «Δόξα, Καί νῦν», 

64 

Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα καταλιμπάνεται τό· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» 

καί ἀρχόμεθα εὐθύς τοῦ Προοιμιακοῦ. 

65 

Ἡ κατακλείς αὕτη, τηρεῖται εἰς πάσας τάς Ἀκολουθίας ἀπό τῆς σήμερον μέχρι καί τῆς 

Θ΄ Ὥρας τῆς Τρίτης ς΄ ἑβδομάδος τοῦ Πάσχα. 

66 

Ἐν τῷ Μεσονυκτικῷ καί τῇ Θ΄ Ὥρᾳ τό· «Βασιλεῦ Οὐράνιε...» καταλιμπάνεται μέχρι τῆς 

Πεντηκοστῆς. 

67 

Ἀπό τῆς σήμερον μέχρι τῆς ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα μετά τό· «Χριστός ἀνέστη...» καταλιμπάνεται 

τό· «Ἅγιος ὁ Θεός...» εἰς τήν ἀρχήν τοῦ Μεσονυκτικοῦ, τοῦ Ὄρθρου καί τῶν 

Ὡρῶν, λέγεται δέ εὐθύς τό Δόξα, Καί νῦν.

9. 


«Παναγία Τριάς...» κτλ. «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄, «Δόξα... Καί νῦν...», «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...». 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ α΄ ἤχου· «Μίαν τρισυπόστατον 

ἀρχήν...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, τῇ ἀστέκτῳ...» κτλ. 

καί μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

193 






Τά Εὐλογητάρια καταλιμπάνονται καί εὐθύς οἱ· 


Προκείμενον: «Ἐπαίνει, Ἰερουσαλήμ, τόν Κύριον, αἴνει τόν Θεόν σου, Σιών». 

Στίχος: «Ὅτι ἐνίσχυσε τούς μοχλούς τῶν πυλῶν σου, εὐλόγησε τούς υἱούς σου ἐν σοί» 

καί εὐθύς ὁ· 

Κανών: Τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐ τοῦ ἄνευ στίχου 



Ὑπακοή: «Ὡς ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν σου...» (χῦμα). 




Καταϐασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθη σαν...», ὅπερ 

ἀναγινώσκεται ἐντός τοῦ ἱεροῦ Βήματος. 


Ὁ Ν΄ Ψαλμός: Ψάλλεται, καί γίνεται ἡ προσκύνησις τοῦ Εὐαγγελίου κτλ. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς· «Σέ 

τήν φαεινήν λαμπάδα...» ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



«Ἅγιος Κύριος...», μετά τοῦ· «Ὑψοῦτε Κύριον...». 

Ἐξαποστειλάρια: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...», δίς καί· «Σήμερον ἔαρ 

μυρίζει...», ἅπαξ. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Μετά τήν ἐκ τάφου σου... – Θωμᾶς ὁ 

καί Δίδυμος... – Ὡς θέλεις, ψηλάφησον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ...». 


«Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...».

194 


9. 

10. 


Μετά τό· «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...», ψάλλεται τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς, 

ἅπαξ ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καί ἀνά μίαν ὑπό τῶν Χο ρῶν 68 . 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 



Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Διά τῶν χειρῶν τῶν Ἀποστόλων...» (Πράξ. ε΄ 12-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ...» (Ἰω. κ΄ 19-31). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν φαεινήν λαμπάδα...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπαίνει, Ἰερουσαλήμ, τόν Κύριον, αἴνει τόν Θεόν σου Σιών. Ἀλ - 

ληλούια». 


«Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...». 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Σίμωνος τοῦ Ζηλωτοῦ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς ἀποστόλους ἐσχάτους...» (Α΄ Κορ. 

δ΄ 9-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. 

– Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος 

Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τό ὄρος προσεύξασθαι...» (Λουκ. ς΄ 12- 

19), ζήτει τοῦτο τῇ Πέμπτῃ β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Σημείωσις α΄: Ἀπό σήμερον ἐπανέρχεται ἡ χρῆσις τοῦ Μηναίου, πλήν Κυριακῆς 

καί Ἑορτῆς τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἐ φ εξῆς ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, πλήν Κυριακῆς, 

μετά τά Δοξαστικά, Καί νῦν ψάλλονται τῆς προλαβούσης Κυριακῆς ἤ Ἑορτῆς, καί 

οὐχί τοῦ Πάσχα, ὡς καί τά Ἀπολυτίκια, οἱ Κανόνες, τά Ἐξαποστειλάρια (καί τά Κον - 

τάκια μόνον διά τήν ἑβδομάδα τοῦ Θωμᾶ, τῶν Μυροφόρων, τῆς Δευτέρας καί Τρίτης 

τοῦ Τυφλοῦ). Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», 

πλήν τῆς περιόδου τῆς Μεσοπεντηκοστῆς καί πλήν Κυριακῆς, Δευτέρας καί 

Τρίτης τοῦ Τυφλοῦ· στιχολογοῦμεν δέ καί τήν Τιμιωτέραν ἐν τῷ Ὄρθρῳ καί ἐν τῇ 

Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό· «Ἄξιόν ἐστιν...», ἐκτός ἄν ὁρίζῃ ἄλλως τό Τυπικόν. 

Σημείωσις β΄: Ἀπό τῆς σήμερον μέχρι καί τοῦ ἑπομένου Σαββάτου αἱ Καθημεριναί 

Ἀκολουθίαι διεξάγονται κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ 

Ὄρθρῳ ὁ Κανών τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...» μετά στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ 

ἀναστάσει σου, Κύριε» καί τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ 

Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Τῇ φιλοπράγμονι 

δεξιᾷ...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας ἐκτός τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς. 

68 

Ἡ τάξις αὕτη τηρεῖται ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Τρίτης ΣΤ΄ ἑβδομάδος τοῦ Πάσχα.

11. ΤΡΙΤΗ: Ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερο - 

μάρτυρος Μωκίου, τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου τῶν ἐκ Θεσσαλονίκης, 

Ἰσαποστόλων καί φωτιστῶν τῶν Σλαύων. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. δ΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. γ΄ 16-21). 

12. 

13. 

14. 

15. 

MHN MAΪΟΣ 2021 195 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἐπιφανίου, Ἐπισκόπου Κύπρου καί 

Γερμανοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων 

τοῦ Ὁσίου Ἰωακείμ Βατοπαιδινοῦ, τοῦ ἐπονομαζομένου «Παπουλάκη». 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. δ΄ 13-22). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ε΄ 17-24). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Γλυκερίας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. δ΄ 23-31). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ε΄ 24-30). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰσιδώρου τοῦ ἐν Χίῳ. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρ - 

τυρος Θεράποντος. Τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Μάρκου καί Ἰωάννου. Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Λεοντίου, Πατριάρχου Ἱεροσολύμων. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ε΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ε΄ 30-47, ς΄ 1-2). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἐν ᾧ ἀποδίδεται ἡ Ἑορτή τοῦ Ἀντίπασχα (τοῦ Θωμᾶ). Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Παχωμίου τοῦ Μεγάλου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀχιλλείου, Ἀρ - 

χιεπισκόπου Λαρίσης. Ἐπανακομιδή τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου 

Τίτου. 

Ἅπασαι αἱ Ἀκολουθίαι κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά. Ἡ Ἀναστάσιμος. 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων... – 

Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ... – Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅλην σου τήν ἔφεσιν... – Σοί νῦν ἐξεγένετο... – 

Ἅπασαν τήν αἴσθησιν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ α΄ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...». 


Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... – Κυκλώσατε,

196 


15. 

λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν... – Τῷ πάθει σου, Χριστέ...», μετά τῶν 

πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Φιλάνθρωπε μέγα καί ἀνείκα - 

στον...». 





Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀπολυ - 

τίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· 

«Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν καί τῆς 

β΄ Στιχολογίας τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ φόβῳ τῶν Ἑβραί ων...», δίς. 



Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε» καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Πεποιθώς 

χρηστότητι τῶν σῶν...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» 

καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Τῶν δακρύων τοῖς ὄμβροις...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπέστης ἡ ζωή...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν Κυριακῇ 

πρωΐ). 





Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς καί 



Ἐξαποστειλάρια: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐμῶν μελῶν χειρί σου...» καί· «Σήμερον ἔαρ μυρίζει...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμέν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν 

ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς 

Ἑορτῆς· «Μετά τήν ἐκ τάφου σου φρικτήν... – Θωμᾶς ὁ καί Δίδυμος... – Ὡς θέλεις 

ψηλάφησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεθ’ ἡμέρας ὀκτώ...».

15. 

16. 



«Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 




Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ε΄, 21-32), 

μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄, 14-27). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν φαεινήν λαμπάδα...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπαίνει, Ἰερουσαλήμ, τόν Κύριον, αἴνει τόν Θεόν σου Σιών. Ἀλ - 

ληλούια». 



ΚΥΡΙΑΚΗ: Γ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τῶν Μυροφόρων). Ἐν ᾗ τήν τῶν Ἁγίων Γυ - 

ναι κῶν Μυροφόρων Ἑορτήν ἑορτάζομεν· ἔτι δέ μνείαν ποιούμεθα καί τοῦ ἐξ 

Ἀριμαθαίας Ἰωσήφ, ὅς ἦν μαθητής κεκρυμμένος· πρός δέ καί τοῦ νυκτερινοῦ 

μαθητοῦ Νικοδήμου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Ἡγιασμένου. Τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Πέτρου τοῦ ἐν Βλαχέρναις. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Νικολάου Α΄ τοῦ Μυστικοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Δ΄. 


Κατά τήν ἡμέρα ταύτην ὁ Πατριάρχης μεταβαίνει μεθ’ ἁπάσης τῆς Ἀκολουθίας 

Αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν Ζωοδόχου Πηγῆς 

Βαλουκλῆ καί τελεῖ κατά τήν ἔκπαλαι κρατοῦσαν τάξιν τήν Θ. Λειτουργίαν, συμφώνως 

τῷ Τυπικῷ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος...». 

Κοντάκιον: «Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ...». 


197 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Ἀναστάσιμα Στιχηρά· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός... – Χριστός ὁ 


«Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – Ἠνοίγησάν σοι,

198 


16. 

Κύριε... – Τόν σωτήριον ὕμνον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· 

«Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Τί τά μύρα τοῖς δάκρυσι... – Αἱ Μυροφόροι 

ὄρθριαι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...». 

Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά...». 



4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ 

εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά 

διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· «Μυροφόροι γυναῖκες...» κτλ. μετά 

τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐ σχήμων Ἰωσήφ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 






Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί 

2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅρον...» εἰς 2 καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τῶν Μυροφόρων. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Μυροφόρων· «Τά μύρα θερμῶς...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν· «Τῶν Μαθητῶν σου ὁ χορός...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Μυροφόρων. 



Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων ὄρθρου βαθέος...» 

κτλ. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα καί 

τῆς Θεοτόκου, μετά τῶν Μεγαλυναρίων, ὡς ἑξῆς: 

1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐθελουσίως παθόντα καί ταφέντα καί ἐξαναστάντα 

τριήμερον ἐκ τάφου. 

«Φωτίζου, φωτίζου...».


199 

16. 

2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστόν τόν ζωοδότην. 


3. Χριστός τό Καινόν Πάσχα, τό ζωόθυτον θῦμα, ἀμνός Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν 

κόσμου. 


4. Σήμερον πᾶσα κτίσις, ἀγάλλεται καί χαίρει, ὅτι Χριστός ἀνέστη καί ᾍδης 

ἐσκυλεύθη. 



«Συμφώνως Παρθένε...». 

6. Καί νῦν· Χαῖρε Παρθένε χαῖρε, χαῖρε εὐλογημένη, χαῖρε δεδοξασμένη· σός γάρ 

Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου. 

«Εὐφραίνου, ἀγάλλου...». 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Ὁ Ἄγγελος ἐβόα, τῇ Κεχαριτωμένη· Ἁγνή Παρθένε χαῖρε καί πάλιν 

ἐρῶ χαῖρε, ὁ σός Υἱός ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τῶν Μυροφόρων· 

«Γυναῖκες ἀκουτίσθητε...», ἅπαξ. 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Πᾶσα πνοή... – Εἰπάτωσαν Ἰουδαῖοι... – Χαίρετε 

λαοί... – Ἄγγελος μέν τό Χαῖρε...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα 

ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό 

τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 


Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἅπαξ. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ εὐσχήμων 

Ἰωσήφ...». 3.– Τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Εἰ καί ἐν τάφῳ...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Πληθυνόντων τῶν μαθητῶν...» 

(Πράξ. ς΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων· «Ἐλθών Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας...» 

(Μᾶρκ. ιε΄ 43-47, ις΄ 1-8). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...».

200 


16. 

17. 

18. 

19. 

20. 

21. 

Κοινωνικόν: «Σῶμα Χριστοῦ...». 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καί Ἰουνίας καί τῶν Ἁγίων Θεο - 

φάνους καί Νεκταρίου, κτητόρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βαρλαάμ Μετεώρων. Τοῦ 

Ἁγίου Νικολάου τοῦ νέου, τοῦ ἐν Μετσόϐῳ τῆς Ἠπείρου μαρτυρήσαντος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ς΄ 8-15, ζ΄ 1- 

5, 47-60). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας γ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. δ΄ 46-54). 

Σημείωσις: Ἀπό τῆς σήμερον μέχρι καί τοῦ ἑπομένου Σαββάτου αἱ Καθημεριναί 

Ἀκολουθίαι διεξάγονται κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ 

Κανών τῶν Μυροφόρων· «Τήν Μωσέως ᾠδήν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡ - 

μῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· 

«Ἀναστάσεως ἡμέρα...», καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...» 

καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μα ρ τύρων Πέτρου, Διονυσίου, Παύλου, Χριστίνης, Ἡρα - 

κλείου, Παυλίνου καί Βενεδίμου. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Στεφάνου Α΄, Πατριάρχου 

Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. η΄ 5-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης γ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄ 27-33). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πατρικίου, Ἐπισκόπου Προύσης, καί τῶν 

σύν αὐτῷ Ἀκακίου, Μενάνδρου καί Πολυαίνου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μέμνονος 

τοῦ θαυματουργοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. η΄ 18-25). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης γ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄ 35-39). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Θαλλελαίου. Λυδίας τῆς Φιλιππησίας καί Ἰ σα - 

ποστόλου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης γ΄ ἑβδομάδος Πράξεων (Πράξ. η΄ 26-39). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης γ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄ 40-44). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων ἐνδόξων, μεγάλων, θεοστέπτων καί Ἰσαποστόλων Βασιλέων, 

Κωνσταντίνου καί Ἑλένης 69 . 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, 

μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων. 

69 

Μή προβλεπομένης τῆς παρούσης Ἑορτῆς ὑπό τοῦ ΤΜΕ, δέον ὅπως ἐφαρμοσθῇ κατ’ 

ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 23ης Ἀπριλίου, Περίπτωσις Ζ΄ § § 19-20, σελ. 245-246 καί 

ὑποσημειώσεις 3 καί 4.

21. 



Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– Δόξα· «Ταῖς 

Μυροφόροις...». 

Κοντάκιον: «Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...». 


201 




Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὅπλον κραταιότατον... – 

Ἔδωκας, φιλάνθρωπε... – Πρῶτος καθυπέταξας...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Πλουσίων δωρεῶν τά κρείττονα...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι ὄρθριαι γενό - 

μενοι...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον. 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Πρῶτος, Βασιλεύς 

Χριστιανῶν... – Ὄντως, μακαρία ἡ γαστήρ... – Πόθῳ καί ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ...», 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὕψωσα ἐκλεκτόν ἐκ 

τοῦ λαοῦ μου, εὗρον Δαυΐδ τόν δοῦλον μου, ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν». 

β΄.– «Διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς 

μετόχους σου». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Σέλας φαεινότατον...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· ᾘτήσατο Ἰωσήφ...», ζήτει 

τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων τῆς σήμερον. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Ἰσαποστόλων· 

«Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 3.– Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἰσαποστόλων· 

«Χρεωστικῶς ἐκτελοῦμεν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ίδιόμελον τοῦ 

Ἰωσήφ· «ᾘτήσατο Ἰωσήφ...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν 

Ἑσπερίων τῆς χθές. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ 

σου τόν τύπον...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τῶν Ἰσαποστόλων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον 

καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῶν Μυροφόρων· «Πρός τό μνῆμά σου 

Σῶτερ...», «Τά μύρα Σωτήρ...» καί· «Τά μύρα θερμῶς...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως 

τῇ Τετάρτῃ, Πέμπτῃ καί Παρασκευῇ πρωΐ.

202 


21. 


Προκείμενον: «Ὕψωσα ἐκλεκτόν ἐκ τοῦ λαοῦ μου, εὗρον Δαυΐδ τόν δοῦλον μου, ἐν 

ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν». 

Στίχος: «Διά τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους 

σου». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16), ζήτει 

τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 


Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Θεοστέπτων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Τοῦ εὐσεβοῦς Κωνσταντίνου...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν 

Λιτήν. 

Κανόνες: 1.– Τῶν Μυροφόρων· «Τήν Μωσέως ᾠδήν...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Μόνε 

ἐπουράνιε Βασιλεῦ...» μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» 



Τό Κοντάκιον τῶν Μυροφόρων (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τάς αἰσθήσεις ἐκτείνας...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Τῶν Μαθητῶν σου ὁ χορός...» (τό μετά τήν 

β΄ Στιχολογίαν Σαββάτῳ πρωΐ). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἰσαποστόλων. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων εἴληφε...» καί 2.– Τῶν 

Μυροφόρων· «Γυναῖκες ἀκουτίσθητε...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἰσαποστόλων· «Χαίροις, Κωνσταντῖνε πάν σοφε... 

– Ὁ βασιλεύων τῆς κτίσεως... – Τά τοῦ Κυρίου διδάγματα... – Ἔλαιον ἀγαλ - 

λιάσεως...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἰσαποστόλων· «Ὁ τῶν ἀνάκτων Ἄναξ...». 

Καί νῦν: Το Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Μετά φόβου ἦλθον αἱ γυναῖκες...», ζήτει 

τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον. 


«Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς 

Μυροφόροις...». 3.– Τῶν Ἰσαποστόλων· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...» καί 

4.– Τοῦ Ναοῦ.

21. 

22. 


Κοντάκιον: Τῶν Μυροφόρων· «Τό Χαῖρε ταῖς Μυροφόροις...». 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἰσαποστόλων· «Ἀγρίππας ὁ βασιλεύς...» (Πράξ. κς΄ 1,12-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος...» (Ἰω. ι΄ 1-9). 





ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Μυροφόρων. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Βασιλίσκου 

καί τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Δημητρίου καί Παύλου τῶν ἐν Τριπόλει. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– «Ταῖς Μυροφόροις...». 

4.– Δόξα· «Τοῦ Σταυροῦ σου τόν τύπον...». 






Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – 

Τί τά μύρα τοῖς δάκρυσι... – Αἱ Μυροφόροι ὄρθριαι γενόμεναι...» καί 2.– Τά 3 

Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Βασιλείαν ἀσάλευτον... – Τούς σούς πόδας 

ὑπέδησαν... – Προσευχῇ σου ἐβλάστησε...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες...». 


Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας. 

Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... – 

Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν... – Ἡ ἀνάστασίς 

σου...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μυροφόρων· «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον...». 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἰωσήφ· «Ὁ 

εὐσχήμων Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῶν Μυροφόρων· «Ταῖς Μυροφόροις...». 


Τῷ Σαϐϐάτῳ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος Πράξεων (Πράξ. θ΄ 19-31). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ιε΄ 17-27, ις΄ 1-2). 

203

204 


23. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Δ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τοῦ Παραλύτου). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

καί Ὁμολογητοῦ Μιχαήλ, Ἐπισκόπου Συνάδων. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Ε΄. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– «Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ...». 3.– Δόξα· «Ταῖς 

Μυροφόροις...». 








σου τόν τίμιον... – Ὑμνοῦμεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδη καταβάς... – Οἱ 

ἀναξίως ἑστῶτες...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Παραλύτου· «Ὁ τῇ 

παλάμῃ τῇ ἀχράντῳ... – Ἄταφος νεκρός ὑπάρχων...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά 4 Στιχηρά 

τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐν τῇ Στοᾷ τοῦ Σολο μῶντος...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυριαρχία...», τό 

διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου Δόξα· «Ἐπί τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ...», 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη ὑπάρχεις...», τά Τριαδικά. 

Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 

Καθίσματα:Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεο τοκίων αὐτῶν. 

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.


205 

23. 

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί 


Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Παραλύτου. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Παραλύτου· «Ῥῆμα παράλυτον...» μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν ὡραιότητα...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Παραλύτου. 



Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό 

μνημεῖον...» κτλ. 


τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τοῦ Παραλύτου· 

«Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος...». 




καί 2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... 

– Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Κύριε, τόν Παράλυτον...». 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Ἐγένετο Πέτρον διερχόμενον...» 

(Πραξ. θ΄ 32-42). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...» (Ἰω. ε΄ 

1-15). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Συμφώνως, Παρθένε...» 70 . 

70 

ΤΜΕ, § 22, ὑποσημ. 12, σελ. 379.

206 


23. 

24. 

25. 




ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Συμεών τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ ὄρει. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας δ΄ ἑβδομάδος Πράξεων (Πράξ. ι΄ 1-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας δ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄ 56-69). 

Σημείωσις: Σήμερον ἡ Καθημερινή Ἀκολουθία διεξάγεται κατά τήν ἐν τῷ 

Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ Κανών τοῦ Παραλύτου· «Θαυμαστός 

ἐνδόξως...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, 

ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», καί ἐν τῇ Θείᾳ 

Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΤΡΙΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Παραλύτου. Ἡ τρίτη εὕρεσις τῆς τιμίας Κε - 

φαλῆς τοῦ Ἁγίου καί ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάν νου 71 . 


μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τοῦ Παραλύτου. 


Ἀπολυτίκιον: «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 

Κοντάκιον: «Τήν ψυχήν μου, Κύριε...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Παραλύτου· «Ὁ τῇ παλάμῃ τῇ ἀχράντῳ... 

– Ἄταφος νεκρός ὑπάρχων...», τό πρῶτον δίς καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Προδρόμου· «Μάκαρ Ἰωάννη Πρόδρομε... – Χάριν ἀέναον βρύουσα... – Τρίτην 

τελοῦ μεν φανέρωσιν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Θησαυρός ἐνθέων δω ρεῶν...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Δεῦτε, τήν τιμίαν κεφαλήν... 

– Ὥσπερ, ἐκ μετάλλων ὁ χρυσός... – Πάλαι, ὥσπερ θεῖος θησαυρός...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ 

Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου». β΄.– «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί 

πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ». 

71 


ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 23ης Ἀπριλίου, Περίπτωσις Ι΄ § 26, σελ. 248, ἐν συνδυασμῷ 

μέ τήν Περίπτωσιν Ζ΄ § § 19-20, σελ. 245-246.


207 

25. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἡ τῶν θείων ἐννοιῶν...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐν τῇ Στοᾷ τοῦ Σολο - 

μῶντος...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· 

«Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 




Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀναστά - 

σιμον Ἀπολυτίκιον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τήν 

ψυχήν μου Κύριε...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ Στιχολογίας, μετά Θεοτοκίου εἰς τό Δόξα, Καί 

νῦν· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τῆς β΄ Στιχολογίας τοῦ Προδρόμου 

καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» καί τό 

μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Προδρόμου καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τοῦ 

Παραλύτου· «Ῥῆμα παράλυτον...» (Μεσῴδιον Κάθισμα Κυριακῇ πρωΐ). 


Προκείμενον: «Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου». 

Στίχος: «Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ...» (Λουκ. ζ΄ 

17-30), ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου. 



καί τό Ἰδιόμελον· «Ἡ τῶν θείων ἐν νοιῶν...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, 

τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων. 

Κανόνες: 1.– Τοῦ Παραλύτου· «Θαυμαστός ἐνδόξως..», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Φωνή τοῦ 

Λόγου γεγονώς...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς 



Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Παραλύτου (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐπεφάνη σήμερον...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τοῦ Παραλύτου· «Πάρεσιν εὕραντο...» (τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν). 




Καταϐασίαι: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...».

208 


25. 

26. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἐν τῇ εὑρέσει, Πρόδρομε...» καί 2.– Τοῦ Παραλύτου· 

«Ἐπέστη ὁ φιλάνθρωπος...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Χαίροις, ἡ ἱερά Κεφαλή... – Σκεύει 

τοῦ Βαπτιστοῦ ἀργυρῷ... – Κάρα ἡ τόν ἀμνόν τοῦ Θεοῦ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Τήν πανσεβάσμιον κάραν...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τοῦ Παραλύτου· «Ἐπί τῇ Προβατικῇ κολυμβήθρα...», 

ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον. 


«Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Ὡς θεῖον θησαύρισμα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. 

δ΄ 6-15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, 

ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ...» (Ματθ. ια΄ 2-15), 

ζήτει τοῦτο τῇ 24ῃ Φεβρουαρίου. 





ΤΕΤΑΡΤΗ: Τήν τῆς Μεσοπεντηκοστῆς ἑορτάζομεν Ἑορτήν, ὡς ἑνοῦ σαν τάς δύο 

μεγάλας Ἑορτάς, τήν τοῦ Πάσχα καί τῆς Πεντηκοστῆς. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων 

Κάρπου ἐκ τῶν Ο΄ καί Ἀλ φαίου καί τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀλεξάνδρου ἐκ Θεσσαλονίκης. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα· «Ὡς θεῖον θησαύρισμα...». 

Κοντάκιον: «Τήν ψυχήν μου, Κύριε...». 




Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

26. 


Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν... – 

Ἤκουσε καί εὐφράνθη ἡ Σιών... – Ἤγγικεν ἡ τοῦ θείου δαψιλής...», ἅπαντα ἐκ 


Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀνα γνώσματα. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πεντηκοστῆς ἐφέστηκεν... – Ἐν τῷ 

ἱερῷ ἐπέστης... – Ὅτε τό μέσον τῆς Ἑορτῆς ἐπέστη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, ἧς ἐκτήσω ἀπ’ 

ἀρχῆς». β΄.– «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν 

μέσῳ τῆς γῆς». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...», τρίς. 



209 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης 

τῆς Ἑορτῆς...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...», τρίς. 




Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί· «Ἔθνη κροτήσατε...» ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἑστηκώς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ἱεροῦ...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν· «Τῆς σοφίας τό ὕ δωρ...». 




Καταϐασίαι: «Θάλασσαν ἔπηξας...». 


Ἑορτῆς ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...». 

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τόν κρατῆρα ἔχων...», δίς. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ σοφία καί δύναμις... – Γραμματεῖς 

ἐπεστόμιζεν... – Μωϋσέα ἐλίθασαν...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Φωτισθέντες ἀδελφοί...».

210 


26. 

27. 

28. 

29. 

30. 


«Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 




Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Κατέφυγον οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. ιδ΄ 6-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Τῆς Ἑορτῆς μεσούσης...» (Ἰω. ζ΄ 14-30). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἀλλότριον τῶν μητέρων ἡ παρθενία...». 

Κοινωνικόν: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα...» (ἄνευ Ἀλληλούϊα εἰς τό τέλος). 




ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Ἑλλαδίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης δ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ι΄ 34-43). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης δ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 12-20). 

Σημείωσις: Τῇ Πέμπτῃ, τῇ Παρασκευῇ, τῷ Σαββάτῳ, τῇ Δευτέρᾳ καί τῇ Τρίτῃ 

αἱ Καθημεριναί Ἀκολουθίαι διεξάγονται κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. 

Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Θαλάσσης, τό ἐρυθραῖον...» καί· 

«Ἔθνη κροτήσατε...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Μηναίου. 

Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τῆς Μεσοπεντηκοστῆς· «Θάλασσαν ἔ- 

πηξας...» καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...» καί 

Κοι νωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εὐτυχοῦς, Ἐπισκόπου Μελιτινῆς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς δ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ι΄ 44-48, 

ια΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς δ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 21-30). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Θεοδοσίας καί τῆς Ἁγίας Παρθενομάρτυρος 

Θεοδοσίας τῆς Κωνσταντινουπολιτίσσης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου δ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιβ΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου δ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 31-42). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ε΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τῆς Σαμαρείτιδος). Ἐν ᾗ τήν τῆς Σαμαρείτιδος 

Ἑορτήν ἑορτάζομεν. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰσαακίου, Ἡγουμένου τῆς 

Μο νῆς τῶν Δαλμάτων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (Κυριακῇ τῆς Σαμαρείτιδος) μνήμην ἐ -


211 

30. 

πιτελοῦμεν πάντων τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀρχιεπισκόπων καί Πατριαρ - 

χῶν Κωνσταντινουπόλεως 72 . 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ζ΄. 


Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν 

Κωνσταντινουπόλεως, ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις. 


Ἀπολυτίκιον: «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 

Κοντάκιον: «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά. ῾Η Ἀναστάσιμος. 




῾Εσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυ ρόν... – Τοῦ ξύλου 

τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου συνέτριψας, Κύριε...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν 

Ἀνατολικόν· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί...». 3.– Τά 2 Στιχηρά ᾿Ιδιόμελα τῆς Σαμαρείτιδος· 

«᾿Επί τήν πηγήν ἐπέστη... – ᾿Επί τό φρέαρ ὡς ἦλθεν ὁ Κύριος...» καί 

4.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατριαρχῶν· «᾿Εκκλησία φαιδρύνθητι... – 

Ἀποστόλων ὁμότροποι... – Τῇ σοφίᾳ τοῦ Πνεύματος... – Πολιτείας λαμπρό τητι...». 

Δόξα: Τό ᾿Ιδιόμελον τῶν Πατριαρχῶν· «Σήμερον ὡς ἀστέρες...». 

Καί νῦν: Τό ᾿Ιδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Παρά τό φρέαρ τοῦ ᾿Ιακώβ...». 



Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα: Τό ἕτερον ᾿Ιδιόμελον τῶν Πατριαρχῶν· «Τῷ τοῦ Πνεύματος φωτί...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον ᾿Ιδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «῾Ως ὤφθης ἐπί γῆς...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τῶν 

Πατριαρχῶν· «Βυζαντίου ποιμένες...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης 


Ἀπόλυσις: «῾Ο ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 

72 

Ὁ ἀπό κοινοῦ ῾Εορτασμός τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως ἐθεσπίσθη κατά 

τήν συνεδρίαν τῆς Ἁγίας καί ῾Ιερᾶς Συνόδου τῇ 19ῃ Νοεμβρίου 1991. ῾Η Ἀσματική Ἀκολουθία, 

ποίημα τοῦ ῾Υμνογράφου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, 

ἐδημοσιεύθη εἰς τόν Τόμον· Βασιλείου Θ. Σταυρίδου, Ἅγιοι Ἀρχιεπίσκοποι καί Πατριάρχαι 

Κωνσταντινουπόλεως. Τό προσκύνημα τῶν ᾿Οφφικιάλων, Ἀθῆναι 2000, σελ. 87-115.

212 


30. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», τά 

διά τήν Λιτήν Στιχηρά ᾿Ιδιόμελα τῶν Πατριαρχῶν· «Εὐ φραί νου ἐν Κυρίῳ...» κτλ. μετά 

τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Ἀγαλλιάσθω σήμερον 

φαιδρῶς...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν 

Πατριαρχῶν· «Βυζαντίου ποιμένες...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

῾Εξάψαλμος. 


Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ ῾Εσπερινοῦ. 

Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Πατριαρχῶν, Καί νῦν, 

τό Θεοτοκίον· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τό Ἀναστάσιμον 

τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα, τῶν Πατριαρχῶν, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Κατεπλάγη 

᾿Ιωσήφ...» καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Πα τριαρχῶν μετά 

τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ. 

Τά Εὐλογητάρια, ἡ ῾Υπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. 

Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4. 2.– 

Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅρον...» εἰς 2 μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί 3.– Τῶν Πατριαρχῶν· «Θείῳ φωτί τῆς τριλαμποῦς Θεότητος...» 

εἰς 4 μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς 

τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τῆς Σαμαρείτιδος. 

Ἀπό γ΄ ᾿Ωδῆς· 

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῶν Πατριαρχῶν (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Πατριαρχῶν· «῾Ιεράρχαι Κυρίου θεοειδέστατοι...» καί 

2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Σαμαρείτιδος· «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανός...». 

Ἀφ᾽ ς΄ ᾿Ωδῆς· 

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Σαμαρείτιδος. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας, τῶν Πατριαρχῶν καί τό ῾Υπόμνημα τοῦ Πεντηκοσταρίου. 

Καταϐασίαι: «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ζ΄ ῾Εωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μα γδαληνή...» 

κτλ. 

῾Η Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, τῆς 

Θεο τόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων καί τῶν Πατριαρχῶν μετά στίχου· 

«Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «῾Ο Ἄγγελος ἐβόα... – Φωτίζου, φωτίζου...». 


᾿Εξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τῶν Πατριαρχῶν· 

«῾Ιεραρχῶν τό σύστημα...» καί 3.– Τῆς Σαμαρείτιδος· «Σαμάρειαν κατέλαβες...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «῾Ο Σταυρόν ὑπομείνας... – ᾿Εν τῷ Σταυρῷ


213 

30. 

σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν 

Πατριαρχῶν· «Τόν θεοσύλλεκτον δῆμον... – Ἀγαλλιᾶται ἡ πόλις ἡ βασιλεύ - 

ουσα... – Τούς εὐκλεεῖς ῾Ιεράρχας...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα 


τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων». 

Δόξα: Τό ᾿Ιδιόμελον τῶν Πατριαρχῶν· «Τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ πληθύς...». 

Καί νῦν: Τό ᾿Ιδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «῾Η πηγή τῆς ζωαρχίας...». 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Μεσούσης τῆς Ἑορ τῆς...». 3.– Τῶν Πατριαρχῶν· «Βυζαντίου ποιμένες...» καί 

4.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Πατριαρχῶν· «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς...» (῾Εβρ. ζ΄ 26-28, 

η΄ 1-2), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς 

καρδίας μου σύνεσιν. – Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη», ζήτει τοῦτον τῇ 13ῃ 

Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τῆς Σαμαρείτιδος· «῎Ερχεται ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας...» 

(᾿Ιω. δ΄ 5-42). 

Εἰς τό ᾿Εξαιρέτως: «῾Ο Ἄγγελος ἐβόα... – Εὐφραίνου, ἀγάλλου...». 



Ἀπόλυσις: ῾Η τοῦ ῾Εσπερινοῦ. 

Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν, 

ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις. 

Ἀπολυτίκιον: «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 

Κοντάκιον: «Τῆς Ἑορτῆς τῆς νομικῆς...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά. ῾Η Ἀναστάσιμος. 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν ζωοποιόν σου Σταυ ρόν...– Τοῦ ξύλου 

τῆς παρακοῆς...– Πύλας ᾅδου συνέτριψας, Κύριε...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν 

Ἀνατολικόν· «Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν, λαοί...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς 

Ἑορτῆς· «Πάρεστιν ἡ μεσότης ἡμερῶν... – Ἤκουσε καί εὐφράνθη ἡ Σιών... –

214 


30. 

Ἤγγικεν ἡ τοῦ θείου δαψιλής...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Σαμαρείτιδος· 

«Ἐπί τήν πηγήν ἐπέστη... – Ἐπί τό φρέαρ ὡς ἦλθεν ὁ Κύριος... – Ὁ συ ν - 

άναρχος καί συναΐδιος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Παρά τό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ...». 




Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε, ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι 

γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Ὡς ὤφθης ἐπί γῆς...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 



νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσω μεν...», τό 

διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Ἀγαλλιάσθω σήμερον φαιδρῶς...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης 


ΟΡΘΡΟΣ 




αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...». 



Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί 


Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τῆς Σαμαρείτιδος. 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Σαμαρείτιδος· «Ἀγαλλιάσθω οὐρανός...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῆς σοφίας χορηγός...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Σαμαρείτιδος. 



Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ζ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μα γδαληνή...» 

κτλ. 


τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων.

30. 

31. 


215 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τῆς Σαμαρείτιδος· «Σαμάρειαν 

κατέλαβες...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μεσούσης παραγέγονας...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... – Ἐν τῷ Σταυρῷ 

σου, Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 

2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – 

Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Σαμαρείτιδος· «Ἡ πηγή τῆς ζωαρχίας...». 








«Μεσούσης τῆς Ἑορτῆς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Διασπαρέντες οἱ Ἀπόστολοι...» 

(Πράξ. ια΄ 19-30). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τῆς Σαμαρείτιδος· «Ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας...» 

(Ἰω. δ΄ 5-42). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ Ἄγγελος ἐβόα... – Εὐφραίνου, ἀγάλλου...» 73 . 

Κοινωνικόν: τοῦ Πάσχα· «Σῶμα Χριστοῦ...». 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἑρμείου. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Εὐστα - 

θίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιβ΄ 12-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ε΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 42-52). 

73 


ΜΗΝ 

ΙΟΥΝΙΟΣ 

1. 

2. 

3. 



ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰουστίνου τοῦ Φιλοσόφου καί ἑτέρου Ἰουστίνου 

Μάρτυρος καί τῶν σύν αὐτῷ καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Πύρρου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιβ΄ 25, ιγ΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ε΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 52-59). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Νικηφόρου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῆς Ἑορτῆς, 

ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Ὑπομνήματος 

τοῦ Πεντηκοσταρίου καί ἐν τῇ Θ. Λειτουργίᾳ τοῦ Ἀποστόλου καί τοῦ 

Εὐαγγελίου, ἀντ’ αὐτῶν δέ· 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιγ΄ 13-24), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ε΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ς΄ 5-14). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Λουκιλλιανοῦ, Παύλης καί τῶν σύν αὐτοῖς νηπίων 

Κλαυδίου, Ὑπατίου, Παύλου καί Διονυσίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιδ΄ 20-28, ιε΄ 1-4). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ε΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. θ΄ 39-41, ι΄ 1-9). 

Σημείωσις: Τῇ Πέμπτῃ, τῇ Παρασκευῇ καί τῷ Σαββάτῳ αἱ Καθημεριναί 

Ἀκολουθίαι διεξάγονται κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ 

Κανών τῆς Σαμαρείτιδος· «Ὁ πατάξας Αἴγυπτον...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός 

ἡμῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τοῦ Πάσχα· 

«Ἀναστάσεως ἡμέρα...», καί ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Εἰ καί ἐν τάφῳ...» 

καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας.

218 

MHN ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 

4. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μητροφάνους, Ἀρχι επισκό που Κωνσταντινουπόλεως, 

καί τῶν Ἁγίων γυναικῶν Μάρθας καί Μαρίας, ἀδελφῶν τοῦ 

Λαζάρου. 




Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· (Ἰω. ι΄ 9-16), ζήτει ἀμφότερα τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

5. 

6. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Σαμαρείτιδος. Τοῦ Ἁγίου Ἱερο μάρ τυρος 

Δωροθέου, Ἐπισκόπου Τύρου, καί τῶν Ἁγίων Μαρ τύρων Νικάνδρου, Γοργίου 

καί Ἀπόλλωνος καί τῶν σύν αὐτοῖς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ε΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιε΄ 35-41). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ε΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ι΄ 27-38). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΣΤ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (τοῦ Τυφλοῦ). Ἐν ᾗ ἑορτάζομεν τό εἰς τόν ἐκ 

γενετῆς Τυφλόν, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ γενόμενον 

θαῦμα. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱλαρίωνος τοῦ νέου, Ἡγουμένου τῆς 

Μονῆς τῶν Δαλμάτων. Τῶν ἐν Καστορίᾳ ἑπτά Ἁγίων Νεάθλων Μαρτύρων. 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (πρώτῃ Κυριακῇ τοῦ μηνός Ἰουνίου) μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν 

150 θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, τῶν συνελθόντων ἐν τῇ δευτέρᾳ Οἰκουμενικῇ 

Ἁγίᾳ Συνόδῳ, συγκροτηθείσῃ ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐν ἔτει 381, ἐπί Θεοδοσίου 

τοῦ Μεγάλου 74 . 

Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Η΄. 

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς 

Συνόδου, ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις 75 . 


Ἀπολυτίκιον: «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 

Κοντάκιον: «Πίστει ἐλθοῦσα...». 




74 

Ὁ ἑορτασμός ἐθεσπίσθη δι’ ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου κα τά τήν συνεδρίαν 

τῆς 20ῆς Δεκεμβρίου 1980. (Πρβλ. Κώδ. Β΄ 103 Διοικητικῶν Πρακτικῶν, ἔτους 1980, 

σσ. 450-451). Ἡ Ἀκολουθία τῶν Πατέρων τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποιηθεῖσα ὑπό Γερασίμου 

Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, 

ἐξεδόθη τό πρῶτον ἐν Ἀθήναις, ἐν ἔτει 1981. 

75 


ἀντιστοιχίαν ἡ τυπική διάταξις τῆς 21ης Μαΐου, Περίπτωσις Δ΄ § 7, σελ. 268, ἐν συνδυασμῷ 

μέ τήν Περίπτωσιν Γ΄ § § 7-9, τῆς 8ης Μαΐου, σελ. 261.

6. 


219 



ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Ἑσπερινήν 

προσκύνησιν...». 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς... 

– Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» καί 4.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν 

Πα τέ ρων· «Οὐρανόθεν δεξάμενοι... – Ὡς τοῦ Πνεύματος ὄργανα... – Ὁ θεόφρων 

Νεκτάριος... – Τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Σήμερον ὥσπερ ἀστέρες παμφαεῖς...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...». 


Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ 

Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖ - 

κες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τήν ῥομφαίαν τοῦ Πνεύμα τος...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Δικαιοσύνης ἥλιε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· 

«Τῆς δευτέρας Συνόδου...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 




Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...», τά διά τήν 

Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Πατέρων· «Ὡς θαυμαστή ὑμῶν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα 

αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Ὅλον τόν βίον ὁ τυφλός...», τά Τριαδικά. 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Τῆς δευτέρας Συνόδου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





«Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τό Ἀναστάσιμον τῆς β΄ Στιχολογίας, 

Δόξα, τῶν Πατέρων, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε ἅγιον ὄρος...» καί τό μετά 

τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῶν Πατέρων καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· 

«Ἀπειρόγαμε νύμφη...». 


Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4. 2.– 

Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅ ρον...» εἰς 2 μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί 3.– Τῶν Πατέρων· «Τριάς ὑπερούσιε...» εἰς 4 μετά στίχου· 


Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Τυφλοῦ. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῶν Πατέρων (χῦμα) καί τά·

220 


6. 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Πατέρων· «Τῶν Ἁγίων Πατέρων...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τυφλοῦ. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας, τό Ὑπόμνημα τῶν Πατέρων καί τοῦ Πεντηκοσταρίου. 

Καταϐασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνη μεῖον...» κτλ. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, τῆς 

Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων καί τῶν Πατέρων μετά στίχου· 


νῦν. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...». 2.– Τῶν Πατέρων· «Οἱ τήν 

δευτέραν Σύνοδον...» καί 3.– Τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...». 



τούς μοχλούς τούς αἰωνίους... – Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Τούς τῆς δευτέρας Συνόδου... – Ὁδηγηθέντες Πατέρες... 

– Ὁ θεοσύλλεκτος δῆμος...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα 


τερπνόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τοῦ Παρακλήτου τῇ χάριτι...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...». 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τῶν Πατέρων· 

«Τῆς δευτέρας Συνόδου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Πατέρων· «Πιστός ὁ λόγος...» (Τίτ. γ΄ 8-15), ζήτει τοῦτον μετά τήν 

11ην Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. θ΄ 1-38). 





Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατέρων, 

ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις.

6. 



221 

Ἀπολυτίκιον: «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 

Κοντάκιον: «Πίστει ἐλθοῦσα...». 






ἀνάστασιν διδούς... – Μέγα θαῦμα...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· 

«Ἑσπερινήν προσκύνησιν... – Τόν ἀρ χηγόν τῆς σωτηρίας ἡμῶν... – Οἱ τῆς κουστωδίας... 

– Κύριε, ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ 

Τυφλοῦ· «Ὁ τυφλός γεννηθείς... – Παράγων ὁ Ἰησοῦς...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Κύριε, παράγων ἐν τῇ ὁδῷ...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Σέ τόν σαρκωθέντα...» καί τά 4 Στιχηρά τοῦ 

Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Δικαιοσύνης ἥλιε...». 

Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», ἅ παξ. 



τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Κράτος τῆς ἑνιαίας...» καί τό διά τήν 

Λιτήν Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ Δόξα· «Ὅλον τόν βίον ὁ τυφλός...», Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Νεῦσον παρακλή σε σι...», τά Τριαδικά. Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή 

τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, πύλη Κυρίου...». 



Κανόνες: 1.– Τοῦ Πάσχα· «᾿Αναστάσεως ἡμέρα...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 4 καί 

2.– Τῆς Θεοτόκου· «Θανατώσεως τόν ὅ ρον...» εἰς 2 καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, καταλιμπανομένου τοῦ Κανόνος τοῦ Τυφλοῦ. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Τυφλοῦ· «Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης...», ἅπαξ.

222 


6. 

7. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Τυφλοῦ. 


Καταϐασίαι: «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Η΄ Ἑωθινόν· «Μαρία εἱστήκει πρός τό μνη μεῖον...» κτλ. 


τῆς Θεοτόκου, ὡς καί τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πάσχα· «Σαρκί ὑπνώσας...» καί 2.– Τά 2 τοῦ Τυφλοῦ· 

«Τούς νοερούς μου ὀφθαλμούς...» καί· «Παράγων ὁ Σωτήρ ἡμῶν...». 




ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας 

γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι γυναῖκες... – Πάσχα τό τερπνόν...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Τυφλοῦ· «Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου...». 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Ἐγένετο πορευομένων ἡμῶν...» 

(Πράξ. ις΄ 16-34). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. θ΄ 1-38). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Θεοδότου τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Παναγῆ (Μπασιᾶ). 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. ιζ΄ 1-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ς΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ια΄ 47-54). 

Σημείωσις: Τῇ Δευτέρᾳ καί τῇ Τρίτῃ αἱ Καθημεριναί Ἀκολουθίαι διεξάγονται 

κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ διάταξιν. Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ Κανών τοῦ Τυφλοῦ· «Γῆν, 

ἐφ’ ἥν οὐκ ἔλαμψεν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τοῦ Μη-

7. 

8. 

9. 


ναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, τῆς Ἀναλήψεως· «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...», καί 

ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ τό Κοντάκιον· «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...» καί Κοινωνικόν τῆς 


ΤΡΙΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ. Ἡ ἀνακομιδή τοῦ λειψάνου τοῦ 

Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί τῆς Ἁγίας Μάρτυρος 

Καλλιόπης. 

Ἡ Ἀκολουθία, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ, ἥν ζήτει πρό τῆς Ἀκολουθίας 

τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, ἤτοι τῇ Τετάρτῃ πρό τῆς Ἀναλήψεως 

(Β΄ Διάταξις Ἑορτῆς τοῦ Τυφλοῦ). 

Ἀπόστολος: Τοῦ Μεγαλομάρτυρος· «Ὁ Θεός πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει...», μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε 

τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κγ΄ ἐβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα...» (Ματθ. ι΄ 16-22), 

ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κυρίλλου, 

Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας. Τῶν Ἁγίων πέντε Κανονικῶν Παρθένων. 


Ἀπολυτίκιον: «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 

Κοντάκιον: «Τῆς ψυχῆς τά ὄμματα...». 




«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή (ὡς ἐν τῷ Ἑσπερινῷ τοῦ Πάσχα). 


Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα τοῦ α΄ ἤχου· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐχάς... 

– Κυκλώσατε, λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνή σω μεν...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Ἀνατολικά· «Εὐφράνθητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως σταυρωθέντα... – 

Τῷ ζωοδόχῳ σου τά φῳ...». 

Δόξα: Τό 4ον Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν τῷ Πατρί συνάναρχον...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά 4 Στιχηρά 

τοῦ Πάσχα· «Πάσχα ἱερόν... – Δεῦτε ἀπό θέας γυναῖκες... – Αἱ Μυροφόροι 


Δόξα, Καί νῦν: «Ἀναστάσεως ἡμέρα...», μετά τοῦ· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...», διαλογική (ὡς ἐν τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα). 



223

224 


9. 

10. 

ΟΡΘΡΟΣ 


«Χριστός ἀνέστη...», δεκάκις, ἡ μεγάλη Συναπτή (ὡς ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πάσχα). 

Ἡ λοιπή Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας. Πλήν τοῦ Ὑπομνήματος τοῦ Πάσχα, τοῦ Κατηχητικοῦ 

Λόγου καί τοῦ Ἀπολυτικίου τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. 








Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ς΄ ἑβδομάδος Πράξεων· «Κατ ελθών ὁ Παῦλος εἰς 

Καισάρειαν...» (Πράξ. ιη΄ 22-28), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ Πάσχα· «Αὕτη ἡ 

ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος· ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. – 

Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα τό ἔλεος αὐτοῦ». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ς΄ ἐβδομάδος Ἰωάννου· «Ἕως τό φῶς ἔχετε, πιστεύε 

τε εἰς τό φῶς...» (Ἰω. ιβ΄ 36-47). 



Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Χριστός ἀνέστη...» κτλ. καί ἀντί τοῦ· «Εἴη τό ὄνομα 

Κυρίου...», πάλιν τό· «Χριστός ἀνέστη...», τρίς. 


ΠΕΜΠΤΗ: Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ 

ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀλεξάνδρου καί Ἀντωνίνης. Τοῦ Ἁγίου 

Ἱερομάρτυρος Τιμοθέου, Ἐπισκόπου Προύσης. Θεοφάνους καί Πανσέμνης Ὁ - 

σίων. 




«Εὐλογητός ὁ Θεός...», εὐθύς· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί ὁ· 



Ἑσπέρια: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς... 

– Κύριε, τῇ σῇ Ἀναλήψει... – Ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις... – Κύριε, οἱ Ἀπόστολοι 

ὡς εἶδόν σε... – Κύριε, τῆς οἰκονομίας πληρώσας...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν μή χωρι σθείς...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώ σματα.

10. 


225 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἐτέχθης ὡς αὐτός ἠθέλησας... – 

Ἀναλαμβανομένου σου, Χριστέ... – Ἀνελήφθης ἐν δό ξῃ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Πάντα τά ἔθνη, κροτήσατε χεῖρας, ἀλαλάξατε 

τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν». β΄.– «Ἀνέβη ὁ Θεός, ἐν ἀλαλαγμῷ Κύριος ἐν φωνῇ 

σάλπιγγος». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀνέβη ὁ Θεός, ἐν ἀλαλαγμῷ...». 


Ἀπολυτίκιον: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς καί ἐν δεξιᾷ καθίσας 

τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τό· «Εὐλογητός...» εὐθύς Τρισάγιον, ὁ Ν΄ Ψαλμός, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά 

Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελθών εἰς οὐρανούς...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν 

αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...», τρίς. 




Προκείμενον: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος». 

Στίχος: «Πάντα τά ἔθνη, κροτήσατε χεῖρας, ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώτῃ Σαββάτου...» 

(Μᾶρκ. ις΄ 9-20), τό Γ΄ Ἑωθινόν. 


Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς 

Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον ἐν οὐρανοῖς...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ εἰς 6 καί· 

«Ἀνέστης τριήμερος...», ἄνευ στίχων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιβάς ἐν νεφέλαις τῶν οὐρα νῶν...», ἅπαξ. 




Καταϐασίαι: «Θείῳ καλυφθείς...». 


Ἑορτῆς, ὁ α΄ μετά τῶν Εἱρμῶν ἄνευ στίχου εἰς 6 καί ὁ β΄ μετά τῶν Μεγαλυναρίων· 

«Ἄγγελοι τήν ἄνοδον...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Χαίροις, Ἄνασσα...». 

Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων σε...», τρίς.

226 


10. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγελικῶς οἱ ἐν κόσμῳ... – Οἱ ἀρχηγοί 

τῶν Ἀγγέλων... – Οἱ Γαλιλαῖοι ὁρῶντες...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἐτέχθης ὡς αὐτός ἠθέλησας...». 


«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 


«Πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας, 

ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ 

ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως. 

Ὅτι Κύριος ὕψιστος, φοβερός, 


Ὑπέταξας λαούς ἡμῖν, καί ἔθνη 

ὑπό τούς πόδας ἡμῶν. 







«Μέγας Κύριος, καί αἰνετός σφόδρα. 

Ὁ Θεός ἐν ταῖς βάρεσιν αὐτῆς γινώσκεται. 

Ὅτι ἰδού οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς συνήχθησαν. 


«Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τά ἔθνη. 

Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, 

καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν. 

Κλινῶ εἰς παραβολήν τό οὖς μου, 

ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τό πρόβλημά μου». 






Σῶτερ, 


«Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, 

ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς 

ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς, 


«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Σῶσον 

ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς, ψάλλοντάς 

σοι, Ἀλληλούια». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν...». 

Τρισάγιον.

10. 

11. 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Τόν μέν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην...» (Πράξ. α΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» (Λουκ. κδ΄ 36-53), τό ΣΤ΄ 

Ἑωθινόν. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Ἀλληλούια». 

«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...» κτλ. 


Τῇ αὐτῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 


με τά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Βαρθολομαίου καί Βαρνάϐα. Ἡ Σύναξις 

τοῦ ἀρχαγγέλου Γαϐριήλ ἐν τῷ ᾌδειν (Ἄξιόν ἐστιν). Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Λουκᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας, τοῦ θαυματουργοῦ. 

Κατά τήν ἡμέραν ταύτην, καθ’ ἥν ἄγει τά σεπτά Αὐτῆς ὀνομαστήρια ἡ Αὐτοῦ 

Θειοτάτη Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟ ΜΑΙΟΣ, ἡ Ἀκολου 

θία ψάλλεται ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθο λο - 

μαίου 76 , μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Διασπαρέντες οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. ια΄ 19-30), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – Οἱ οὐρα 

νοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ τῆς Σαμαρείτιδος. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο 


Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου, 



Ἀπολυτίκιον: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Κοντάκιον: «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...». 

227 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελθών εἰς οὐρανούς... – 

76 

Ἡ Ἀκολουθία, ποίημα τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας 

Μο ναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου (†) ἐξεδόθη τό πρῶτον ἐν Ἀθήναις τό 1992 (Ἐκδο - 

τική, Ἀθηνῶν Α.Ε.) καί ἐπανεξεδόθη πολυτελεστέρα τόν Ἰούνιον τοῦ 1997 (Ἐκδόσεις Ἐπέ - 

κταση).

228 


11. 

Ἀνῆλθες Χριστέ... – Οἱ Ἄγγελοί σου Κύριε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Ἀποστόλου· «Τῇ σαγήνῃ τῆς γλώττης σου... – Ὁ τῆς δόξης σε ἥλιος... – Καθυπείκων 

τοῖς νεύμασιν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ διδασκάλου Χριστοῦ...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐτέχθης ὡς αὐτός ἠθέλησας...». 


μετά τῶν πρό αὐτοῦ στίχων καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... 

– Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ... – Χαίροις Βαρθολομαῖε σοφέ...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος 


διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ Παρακλήτου τό θεῖον πῦρ...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς καί ἐν δεξιᾷ καθίσας 

τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἀποστόλου· «Τό 

φῶς τό ἀληθινόν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς 

Ἑορτῆς· «Κύριε τό μυστήριον...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ ἠκολούθησας...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἀποστόλου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον 

καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγγέλων θαυμαζόντων...», «Ὁ 

προαιώνιος, Θεός...» καί· «Κατελθών οὐρανόθεν...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως 

τῇ προλαβούσῃ Πέμπτῃ. 




Στίχος: «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό 


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. 

ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Νοεμβρίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτό - 

κου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τῷ τοῦ Πνεύματος φωτί...».

11. 


229 

Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Τῷ Σωτῆρι Θεῷ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βυθοῦ 

πα ραπτώσεων...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» 




Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὡς οὐρανός περικαλλής διηγήσω...» 

καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιβάς ἐν νεφέλαις τῶν οὐρα νῶν...» 

(Μεσῴδιον Κάθισμα τῇ προλαβούσῃ Πέμπτῃ). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἀποστόλου. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Βαρθολομαῖε πάνσοφε...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων σε...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῷ σαρκωθέντι δι’ οἶκτον... – Ἐν 

ὑπερώῳ πυρίνῃ... – Ἐν τοῖς Ἰνδοῖς παρεγένου... – Ἐν τῷ Σταυρῷ προση λώθης...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἀποστολικῇ ἠγλαϊσμένος χάριτι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, ἀναλαμβανομένου σου...», ζήτει 

τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον. 


«Χριστῷ ἠκολούθησας...». 




Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Χριστῷ 

ἠκολούθησας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16), 

μετά τοῦ οἰκείου Προκειμένου, ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος Ἐπι - 

στολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο 

μετά τήν 11ην Ἰουλίου. 


Κοινωνικόν: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...».

230 


11. 

12. 

13. 



Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, Ἀπόλυσις· «Ὁ ἐν 

δόξῃ ἀναληφθείς...» καί Κοντάκιον· «Τήν ὑπέρ ἡμῶν πληρώσας...». Μέχρι τῆς 

ἑπομένης Πέμπτης: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Τῷ Σωτῆρι 

Θεῷ...» καί· «Ἀνέστης τριήμερος...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» 

καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Θείῳ καλυφθείς...». 

Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...». 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...». Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...» τό· «Ἀνελήφθης ἐν 

δόξῃ...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ὀνουφρίου τοῦ Αἰγυπτίου. Πέτρου τοῦ 

ἐν Ἄθῳ. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀντωνίνης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. κ΄ 7-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ς΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ιδ΄ 10 -21). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ 

Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τῶν συγκροτησάντων αὐτήν 318 θεοφόρων Πατέρων. 

Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀκυλίνης. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Ι΄. 









Χριστός... – Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ 

Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς... – Κύριε, τῇ σῇ Ἀναλήψει... – Ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς 

ἁγίοις...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ἐκ γαστρός ἐ τέχθης 

πρό ἑωσ φόρου... – Τίς σου τόν χιτῶνα... – Κρημνῷ περιπίπτει... – Ἄρειος ὁ 

ἄφρων...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τάς μυστικάς σήμερον...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... – 

Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τήν ἐτήσιον μνήμην...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, τό μυστήριον...».

13. 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· 

«Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν καί ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς 

καί ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τρεῖς ὑποστάσεις ὑμνοῦμεν...», τό 

διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων Δόξα· «Ἀποστολικῶν παραδόσεων...», Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, τῆς οἰκονομίας πληρώσας...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» 77 . 

ΟΡΘΡΟΣ 

231 






Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 

2.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῶν Πατέρων· «Τήν τῶν ἁγίων Πατέρων...» 

μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά 

δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Πατέρων· «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι...». 2.– Δόξα· 

«Τῶν Νικαέων ἡ λαμπρά πόλις...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ ἀνελθών 

εἰς οὐρανούς μετά δόξης...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Πατέρων. 








77 

Εἰς τήν τυπικήν διάταξιν τῆς ἡμέρας ΤΜΕ, σελ. 386 § 42 προβλέπεται τό Ἀπολυτίκιον 

τῶν Πατέρων, εἰς τήν Προθεωρίαν ὅμως (αὐτόθι σελ. 15-16 § 17) ὁρίζεται τό τῆς Ἑορτῆς 

Ἀπολυτίκιον ὡς κατακλείς τοῦ Μεσονυκτικοῦ. Πρόκειται περί μιᾶς ἀκόμη ἀντιφάσεως τοῦ 

Τυπικοῦ.

232 


13. 

14. 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τῶν Πατέρων· 

«Πατέρων θείων σήμερον...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Μαθητῶν ὁρώντων 

σε...». 




Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ὅλην συγκροτήσαντες... – Ὅλην εἰσ δε ξά - 

μενοι... – Ὅλην συλλεξάμενοι...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν καί 

αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας. β΄.– Συναγάγετε αὐτῷ 

τούς Ὁσίους αὐτοῦ, τούς διατιθεμένους τήν διαθήκην αὐτοῦ ἐπί θυσίαις». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τῶν Ἁγίων Πατέρων ὁ χορός...». 





Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων εἰς μέν τό β΄˙ «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν δόξῃ 

ἀναληφθείς...», εἰς δέ τό γ΄˙ «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 3.– Τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 4.– 




Ἀπόστολος: Κυριακῆς ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων· «Ἔκρινεν Παῦλος παραπλεῦσαι...» 

(Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ ἀπό τοῦ Πάσχα· «Ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τούς ὀφθαλμούς...» 

(Ἰω. ιζ΄ 1-13). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἐλισσαίου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μεθοδίου, 

Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κυρίλλου, 

Ἐπισκόπου Γορτύνης τῆς Κρήτης. Τῶν ἐν Ἐσθονίᾳ Ἁγίων Ἱερομαρτύρων 

Βασιλείου Πρωτοπρεσϐυτέρου, Ἰωάννου, Ἰωάννου, Ἀρτεμίου καί Νικολάου Πρεσϐυτέρων, 

Βασιλείου καί Πέτρου Διακόνων καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μάρθας 

Πρεσϐυτέρας, Ἰωάννου, Θεοδώρου καί Ἄννης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. κα΄ 8-14). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ζ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ιδ΄ 27-31, ιε΄ 1-7).

15. ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀμώς, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱερωνύμου καί 

τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Αὐγουστίνου, Ἐπισκόπου Ἱππῶνος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. κα΄ 26-32). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ις΄ 2-12). 

16. 

17. 

18. 

19. 

MHN ΙΟΥΝΙΟΣ 2021 233 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Τύχωνος, Ἐπισκόπου Ἀμαθοῦντος τῆς 

Κύπρου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. κγ΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ζ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου (Ἰω. ις΄ 15-23). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰσαύρου καί τῶν σύν αὐτῷ Βα σιλείου, 

Ἰννοκεντίου, Ἑρμείου, Φήλικος καί Περεγρίνου, καί τῶν Ἁ γίων Μαρτύρων Μανουήλ, 

Σαϐέλ καί Ἰσμαήλ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων (Πράξ. κε΄ 13-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ζ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου· (Ἰω. ις΄ 23-33). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου. Τοῦ Ἁγίου 

Μάρτυρος Λεοντίου καί τῶν σύν αὐτῷ Ὑπατίου καί Θεοδούλου. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐ - 

ξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ· τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ· τῶν 

διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ· τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετά 

αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ καί τοῦ 

Ὑπομνήματος τοῦ Πεντηκοσταρίου. 




Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ...». 



Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ζ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων «Ὡς ἐκρίθη τοῦ 

ἀποπλεῖν ἡμᾶς εἰς τήν Ἰταλίαν...» (Πράξ. κζ΄ 1-44, κη΄ 1), μετά τοῦ Προκειμένου 

τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ζ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου «Ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τούς 

ὀφθαλμούς αὐ τοῦ...» (Ἰω. ιζ΄ 18-26). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Σέ τήν ὑπέρ νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος. Ἀλληλούια». 


Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς...». 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῆς Πεντηκοστῆς (Ψυχοσάϐϐατον). Ἐν ᾧ μνήμην ἐπιτελοῦμεν 

πάντων τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος κεκοιμημένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πατέρων καί 

ἀδελφῶν ἡμῶν. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰούδα. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ζωσίμου, 

καί τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ζήνωνος καί Παϊσίου τοῦ Μεγάλου.

234 


19. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ τάξιν. 








Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Μαρτυρικά· «Οἱ Μάρτυρές σου, Κύριε... – Οἱ μαρτυρήσαντες... 

– Οἱ ἀθλοφόροι Μάρτυρες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν 

Κεκοιμημένων· «Τῶν ἀπ’ αἰῶνος σήμερον νεκρῶν... – Ὁ τῷ οἰκείῳ αἵματι 

Σωτήρ... – Τῇ ἐκ νεκρῶν ἐγέρσει σου...». 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Θρηνῶ καί ὀδύρομαι...». 


Ἄνευ Εἰσόδου: «Φῶς ἱλαρόν...» καί ἀντί τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας εἰς ἦχον πλ. 

δ΄ τό· «Ἀλληλούια» τρίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τό β΄· «Μακάριοι οὕς 

ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε» καί εἰς τό γ΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς 

γενεάν καί γενεά». 

Ἀπόστιχα: Τό 1 Στιχηρόν Μαρτυρικόν· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...» καί τά 2 Νεκρώσιμα 

Στιχηρά· «Ἐτίμησας εἰκόνι σου... – Ἵνα μοι τό ἀξίωμα...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται». 

β΄.– «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου Κύριε». 

Δόξα: Τό ἕτερον Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἀρχή μοι καί ὑπόστασις...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πρεσβείαις τῆς Τεκούσης σε...». 

Νεκρώσιμος Κανών: Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...» ψάλλεται ὁ Νεκρώσιμος Κανών· 

«Ἐν οὐρανίοις θαλάμοις...», μετά τῶν στίχων: εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς· 

«Πρεσβείαις τῶν Μαρτύρων σου, Χριστέ ὁ Θεός, ἀνάπαυσον τάς ψυχάς τῶν δούλων 

σου», εἰς τό β΄ Τροπάριον· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται», εἰς τό γ΄, 

Δόξα καί εἰς τό δ΄, Καί νῦν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Θεόν 

ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...». 2.– Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον 

αὐτοῦ· «Ἐν σοί γάρ τήν ἐλπίδα...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Σέ καί 

τεῖχος...». Ἡ Ἐκτενής καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι ἐλεήμων...». 

Μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων. 

Μετά τήν Ἐκφώνησιν ψάλλονται τά Τροπάρια· «Μετά πνευμάτων δικαίων...» 

κτλ. μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος 

τοῦ Χριστοῦ, κάτωθι τῆς ὁποίας εὑρίσκονται τά κόλλυβα, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον 

τῶν Κεκοιμημένων. [Διά τήν μνημόνευσιν τῶν Κεκοιμημένων ἴδε Σάββατον πρό τῆς 

Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω (6ῃ Μαρτίου)]. 

Ἀπόλυσις.


235 

19. 


Τό Μεσονυκτικόν τοῦ Σαββάτου, ὡς εἴθισται. 

ΟΡΘΡΟΣ 


Μετά τά Εἰρηνικά καί τήν Ἐκφώνησιν· «Ὅτι πρέπει...» ἀντί τοῦ· «Θεός Κύριος...», 

ψάλλεται τό· «Ἀλληλούια» τετράκις ἀνά τρίς, δίς ἄνευ στίχων καί δίς μετά 

τῶν στίχων· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου, Κύριε», «Καί τό μνημόσυνον 

αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν». 


Καθίσματα: Τά Μαρτυρικά· «Ἀθλητικαί ἐνστάσεις... – Ἀθλητικόν ἀγῶνα... – Τῶν 

Ἁγίων σου ἡ μνήμη...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα, Δόξα, 

τό Νεκρώσιμον· «Ἐν ταῖς σκηναῖς τῶν ἐκλεκτῶν...», Καί νῦν, τό α΄ Θεοτοκίον 

τοῦ ἤχου· «Ὁ τήν εὐλογημένην...». 

Εὐλογητάρια: Τά Νεκρώσιμα, μεθ’ ἅ ὁ Ἱερεύς ἐξερχόμενος εἰς τά Βημόθυρα καί 

ἱστάμενος πρό τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ἐκφωνεῖ τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, 

ὡς ἐσημειώθη, ἐν τῷ Ἑσπερινῷ. Ἐν συνεχείᾳ τό ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ 

Κάθισμα· «Ἀνάπαυσον Σωτήρ ἡμῶν...». Δόξα, τό ἀκροτελεύτιον αὐτοῦ· «Καί 

πάντα τά ἐν ἀγνοίᾳ...». Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ἐκ Παρθένου ἀ- 

νατείλας...». 


Κανών: Τῶν Κεκοιμημένων· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ· 

εἰς τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς στίχος· «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καί προσελάβου 

Κύριε», εἰς τό β΄· «Καί τό μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καί γενεάν» καί 



Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς σύ...». 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Κεκοιμημένων· «Ὁ τά πάντα ποιήσας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς...». 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τοῦ βίου τήν θάλασσαν...». 



Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Κεκοιμημένων, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα ἐκ τοῦ Τριῳδίου 78 . 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνείαν πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ’ ἐλπίδι 

ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου, οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν. 

Στίχοι: Ἀμνημόνησον πταισμάτων νεκροῖς, Λόγε, 

78 

ΤΜΕ, § 45, σελ. 388.

236 


19. 

Τά χρηστά νεκρά σπλάγχνα σου μη δεικνύων. 

Τάς τῶν προαναπαυσαμένων ψυχάς κατάταξον, Δέσποτα Χριστέ, ἐν ταῖς τῶν 

Δικαίων σου σκηναῖς, καί ἐλέησον ἡμᾶς, ὡς μόνος ἀθάνατος. Ἀμήν. 

Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Ἔκστηθι φρίττων οὐρανέ...». 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Μνήμην τελοῦντες πάντων...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων...». 


Αἶνοι: Τά 4 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια· «Φοβερόν τό τέλος... – Πάντες οἱ ἐν 

βίῳ... – Νῦν ἐπί τόν τάφον... – Πάντας τούς ἐνθένδε...». 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ὡς ἄνθος μαραίνεται...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Νεκρώσιμα Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Θεοφάνους· «Ἔχων ἀκατάληπτον... 

– Νέκρωσιν ὑπέμεινας... – Ζώντων κυριεύοντα...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα. 

Δόξα: Τό Νεκρώσιμον Ἰδιόμελον· «Ἄλγος τῷ Ἀδάμ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Προσόμοιον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὤφθης ἐνδιαίτημα...». 











Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Νεκρώσιμον· «Ὁ βάθει σοφίας...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Κεκοιμημένων· «Οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περί τῶν κεκοιμημένων...» 

(Α΄ Θεσ. δ΄ 13-17), μετά τοῦ Προκειμένου· «Αἱ ψυχαί αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται 

– Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι ὁ Θεός μου», ζήτει τοῦτον εἰς τό τέλος τοῦ 

Ἀποστόλου (Εἰς διαφόρους Τελετάς). 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου πρό τῆς Πεντηκοστῆς «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ 

Ἰησοῦς...» (Ἰω. κα΄ 14-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν.

19. 

20. 



Κοινωνικόν: «Μακάριοι οὕς ἐξελέξω...». 

«Ὁ βάθει σοφίας...» κτλ. 

Μετά τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...», ψάλλονται τά Νεκρώσιμα Τροπάρια· «Μετά 

πνευμάτων δικαίων...» κτλ. καί τελεῖται τό μνημόσυνον τῶν Κεκοιμημένων, ὡς ἐν τῷ 

Ἑσπερινῷ. Μετά τό· «Αἰωνία ἡ μνήμη...» ὁ Ἱερεύς· «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Εὐλογία 

Κυρίου καί ἔλεος...» καί ἡ συνήθης Ἀπόλυσις. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Η΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ἐν ᾗ τήν Ἁγίαν ΠΕΝΤΗΚΟ ΣΤΗΝ ἑορτάζομεν. 

Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μεθοδίου, Ἐπισκόπου Πατάρων. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Καλλίστου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Νικολάου Κα- 

ϐάσιλα, τοῦ Θεσσαλονικέως. 



Ἀπολυτίκιον: «Ὁ βάθει σοφίας...». 

Κοντάκιον: «Μετά τῶν ἁγίων...». 




237 


Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν... – 

Γλώσσαις ἀλλογενῶν... – Πάντα χορηγεῖ...», τό πρῶτον δίς καί 2.– Τά ἕτερα 5 

Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Εἴδομεν τό φῶς... – Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας... – Ἐν 

ταῖς αὐλαῖς σου ὑμνήσω σε... – Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου, Κύριε... – Τριάδα 

ὁμοούσιον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε λαοί...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγνοοῦντα τά ἔθνη, Κύριε... – Κύριε 

τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἡ ἐπιφοίτησις... – Βασιλεῦ οὐράνιε...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ 

Θεός καί Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου». β΄.– «Μή ἀποῤῥίψῃς 

με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό Πνεῦμα σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Γλῶσσαί ποτε συνεχύθησαν...». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν οὐρανόθεν καταπέμψας τό πανάγιον 

Πνεῦμα, ἐπί τούς ἁγίους αὐτοῦ μαθητάς καί Ἀποστόλους, Χριστός ὁ ἀληθινός 

Θεός ἡμῶν...».

238 


20. 


Μετά τό· «Εὐλογητός...» εὐθύς Τρισάγιον, ὁ Ν΄ Ψαλμός, διά τήν Λιτήν Στιχηρά 

Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας ὑ μῖν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, 

Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 







Προκείμενον: «Τό Πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ». 

Στίχος: «Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Οὔσης ὀψίας...», μέχρι τοῦ· «... ἄν τινων κρατῆτε 

κεκράτηνται» (Ἰω. κ΄ 19-23), τό Θ΄ Ἑωθινόν. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Βασιλεῦ οὐράνιε...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Πόντῳ ἐκάλυψε...» καί· «Θείῳ καλυφθείς...» μετά τῶν 

Εἱρμῶν αὐτῶν, ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι 

εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Οἱ τοῦ Σωτῆρος ἐρασταί...», ἅπαξ. 




Καταϐασίαι: Οἱ Εἱρμοί ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων· «Πόντῳ ἐκάλυψε...» καί· «Θείῳ 

καλυφθείς...» (ἴδε ὑποσημ. 2). 


Ἑορτῆς, ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

Εἱρμοί θ΄ ᾨδῆς: «Μή τῆς φθορᾶς...» καί· «Χαίροις, Ἄνασσα...». 

Ἐξαποστειλάρια: Τῆς Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον Πνεῦμα...», δίς καί· «Φῶς ὁ Πατήρ...», 

ἅπαξ. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Παράδοξα σήμερον... – Τό Πνεῦμα τό 

ἅγιον, ἦν μέν ἀεί... – Τό Πνεῦμα τό ἅγιον, φῶς καί ζωή...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Βασιλεῦ οὐράνιε...». 


«Εὐλογητός εἶ...».

20. 






«Οἱ Οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν 

δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. 

Ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, 

καί νύξ νυκτί ἀναγγέλλει γνῶ σιν. 

Οὐκ εἰσί λαλιαί οὐδέ λόγοι, 

ὧν οὐχί ἀκούονται αἱ φωναί αὐτῶν. 

Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, 

καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης 

τά ῥήματα αὐτῶν. 




«Ἐπακοῦσαί σου Κύριος ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, 

ὑπερασπίσαί σου τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ. 

Ἐξαποστεῖλαί σοι βοήθειαν ἐξ ἁγίου, 

καί ἐκ Σιών ἀντιλάβοιτό σου. 

Μνησθείη πάσης θυσίας σου, 

καί τό ὁλοκαύτωμά σου πιανάτω. 




«Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐ φρανθή σεται ὁ Βασιλεύς, 

καί ἐπί τῷ σωτηρίῳ σου ἀγαλλιάσεται σφόδρα. 

Τήν ἐπιθυμίαν τῆς καρδίας αὐ τοῦ ἔ δωκας αὐτῷ 

καί τήν θέλησιν τῶν χειλέων αὐτοῦ 

οὐκ ἐστέρησας αὐτόν. 

Ὅτι προέφθασας αὐτόν ἐν εὐλογίαις χρηστότητος, 

ἔθηκας ἐπί τήν κεφαλήν αὐτοῦ στέφανον ἐκ λίθου τιμίου. 

Ζωήν ᾐτήσατό σε, καί ἔδωκας αὐτῷ 

μακρότητα ἡμερῶν εἰς αἰῶνα αἰῶ νος». 



Σῶτερ, 



Παράκλητε 

ἀγαθέ, 



«Εὐλογητός εἶ 

Χριστέ 

ὁ Θεός ἡμῶν...». 

239 


Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου, ᾄσωμεν καί ψαλοῦμεν τάς 

δυναστείας σου. Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούια». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ὅτε καταβάς...». 

Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Ὅσοι εἰς Χριστόν...».

240 


20. 

Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τήν ἡμέραν...» (Πράξ. β΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς...» (Ἰω. ζ΄ 37-52). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μή τῆς φθορᾶς...». 

Κοινωνικόν: «Τό Πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. Ἀλληλούια». 

«Εὐλογητός εἶ...» κτλ. 


Ἐν συνεχείᾳ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ 

τῆς Γονυκλισίας, ὡς ἕπεται. 

Μετά τήν Ἀπόλυσιν ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκφωνεῖ τό· «Εὐλόγησον, Δέσποτα», 

καί ὁ Πατριάρχης ἀπό τοῦ Θρόνου· «Εὐλογητός ὁ Θεός...». Ὁ Προοιμιακός. Πρός 

τό τέλος τοῦ Προοιμιακοῦ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ποιήσας σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ καί 

ἐλθών πρό τῆς Ὡραίας Πύλης ἐκφωνεῖ τήν μεγάλην Συναπτήν τῆς Πεντηκοστῆς. 

Μετά τήν ἐκφώνησιν τῆς μεγάλης Συναπτῆς ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἔρχεται εἰς τό μέσον 

τοῦ Σολέα, πλησίον δέ αὐτοῦ ἔρχεται ὁ Δευτερεύων μετά τοῦ Τριτεύοντος, ποιοῦσι 

σύντρεις σχῆμα καί ὁ μέν Μ. Ἀρχιδιάκονος λαμβάνει τήν θέσιν αὐτοῦ κάτω δεξιά 

τοῦ Θρόνου, οἱ δέ Διάκονοι (Δευτερεύων καί Τριτεύων) εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα καί λαβόντες θυμιατά ἐξέρχονται εἰς τό· «Κατευθυνθήτω...», ἵνα θυμιάσωσι. 

Εἰς τό τελευταῖον προσόμοιον οἱ Διάκονοι ποιοῦσι σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ ἀνά 

δύο καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τήν Εἴσοδον. 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς μετά δικήρου, ὁ Τριτεύων μετά δικήρου, ὁ Δευτερεύων 

μετά δικηροτρικήρων, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος μετά θυμιατοῦ καί οἱ Ἱερεῖς πορεύονται 

πρός τόν Σολέα. 

Ὁ Δευτερεύων καί ὁ Τριτεύων λαμβάνουσι θέσιν δεξιά τοῦ Θρόνου, ὁ Διάκονος 

τῆς Σειρᾶς ἀριστερά καί οἱ Ἱερεῖς πλησίον αὐτοῦ. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἀπέναντι τοῦ Θρόνου θυμιᾷ καί ἐκφωνεῖ· «Σοφία· ὀρθοί», 

καί λαμβάνει θέσιν εἰς τήν σειράν τῶν Ἱερέων. «Φῶς ἱλαρόν...». 

Εἰς τήν τελευταίαν λέξιν τοῦ· «Φῶς ἱλαρόν...» κατέρχεται ὁ Πατριάρχης εἰς 

τήν τελευταίαν βαθμίδα τοῦ Θρόνου, λαμβάνει παρά τοῦ Δευτερεύοντος τά δικηροτρίκηρα 

καί μετά τήν ἐκφώνησιν ὑπό τοῦ Δευτερεύοντος· «Ἑσπέρας, Προκείμενον», 

ἄρχεται ἀμέσως ψάλλειν τό· «Τίς Θεός μέγας...» καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν 

Βῆμα. 

Ψαλλομένου ὑπό τοῦ Ἀριστεροῦ Χοροῦ διά τρίτην καί τελευταίαν φοράν τοῦ 

Προκειμένου οἱ τέσσαρες Διάκονοι μετά τῶν δικηροτρικήρων αὐτῶν ἵστανται πρό 

τῆς Ὡραίας Πύλης· περατωθέντος δέ τοῦ τρίτου Προκειμένου ἐκφωνεῖ ὁ Μ. 

Ἀρχιδιάκονος· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 

Ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει τάς εὐχάς· «Ἄχραντε, ἀμίαντε, ἄναρχε, ἀόρατε...». 

«Εὐλογητός εἶ, Κύριε, Δέσποτα Παντοκράτορ...». 

Εἰς τό τέλος τῆς εὐχῆς ταύτης ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, 

ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας ἀχράντου...». 

Ἐκφώνησις ὑπό τοῦ Πατριάρχου· «Σόν γάρ ἐστιν τό ἐλεεῖν καί σῴζειν ἡμᾶς...». Ἡ 

Ἐκτενής, ὑπό τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου. 

Ὁ Δευτερεύων· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεη θῶμεν» καί

20. 


ὁ Πατριάρχης ἐπεύχεται· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν...». «Κύριε, Κύριε, ὁ 

ῥυ σάμενος ἡμᾶς ἀπό παντός βέλους...». Ὁ Δευτερεύων· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, 

ἐλέησον, ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας 

ἀχράντου...». Ὁ Πατριάρχης· «Εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ...». 

«Καταξίωσον...». 

Ὁ Τριτεύων· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεηθῶ μεν». Ὁ 

Πατριάρχης· τάς τρεῖς τελευταίας εὐχάς· «Ἡ ἀενάως βρύουσα ζωτική καί φωτιστική 

πηγή...». «Ὁ Θεός ὁ μέγας καί αἰώνιος...». «Ὁ Θεός ὁ μέγας καί ὕψιστος...». Ὁ 

Τριτεύων· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, 

τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας ἀχράντου...». Ὁ Πατριάρχης· «Σύ γάρ εἶ ἡ ἀνάπαυσις, 

τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν...». 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς τά· «Πληρωτικά». Ὁ Πατριάρχης· «Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ 

Διάκονος τῆς Σειρᾶς· «Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν». Ὁ Πατριάρχης· 

«Εἴη τό κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον...». 

Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Ἀποστίχων ὁ Πατριάρχης ἐξέρχεται καί ἀνέρχεται εἰς τόν 

Θρόνον, διά τήν Ἀπόλυσιν. 

241 

21. 

ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 



Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· Παράδοξα σήμερον... – Τό Πνεῦμα τό 

ἅγιον ἦν μέν ἀεί... – Τό Πνεῦμα τό ἅγιον, φῶς καί ζωή...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Βασιλεῦ οὐράνιε...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Τίς Θεός μέγας...», μετά τῶν πρό 

αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Πεντηκοσταρίῳ καί αἱ εὐ χαί τῆς Γονυκλισίας. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Νῦν εἰς σημεῖον τοῖς πᾶσιν... – Νῦν 

τό Παράκλητον Πνεῦμα... – Νῦν περιβάλλονται κράτος...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί 

Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου». β΄.– «Μή ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ 

προσώπου σου καί τό Πνεῦμα σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δεῦτε λαοί...». 



Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐκ τῶν πατρικῶν κόλπων...» ἀπαραλλάκτως, ὡς ἀναγράφεται ἐν τῷ 

Πεντηκοσταρίῳ καί ἐν τῷ Ἱερατικῷ. 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Μετά τήν Πεντηκοστήν. Ἐν ᾗ ἑορτάζομεν αὐτό τό πανάγιον καί ζωοποιόν 

καί παντοδύναμον Πνεῦμα, τόν ἕνα τῆς Τριάδος Θεόν, τό ὁμότιμον καί 

ὁμοούσιον καί ὁμόδοξον τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰουλιανοῦ 

τοῦ ἐν Κιλικίᾳ καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Τερεντίου, Ἐπισκόπου Ἰκονίου. Τοῦ 

Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα, ἐκ Νισύρου.

242 


21. 


Μετά τό· «Εὐλογητός... – Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι. – Βασιλεῦ οὐράνιε...». 

Τρισάγιον. Ὁ Ν΄ Ψαλμός. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 






Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Πόντῳ ἐκάλυψε...» καί· «Θείῳ καλυφθείς...» μετά τῶν 


εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον Πνεῦμα...», ἅπαξ. 




Καταϐασίαι: Αἱ ἰαμβικαί· «Θείῳ καλυφθείς...». 


Ἑορτῆς ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ἐξαποστειλάρια: Τῆς Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον Πνεῦμα...», δίς καί· «Φῶς ὁ Πατήρ...», 

ἅπαξ. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας... – Ἐν 

ταῖς αὐλαῖς σου ὑμνήσω σε... – Ἐν ταῖς αὐλαῖς σου, Κύριε...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Γλῶσσαί ποτε συνεχύθησαν...». 


«Εὐλογητός εἶ...». 





Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ὅτε καταβάς...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν «Ὡς τέκνα φωτός 

περιπατεῖτε...» (Ἐφεσ. ε΄ 8-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου «Ὁρᾶτε μή καταφρονήσητε...» 

(Ματθ. ιη΄ 10-20). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Χαίροις, Ἄνασσα...». 

Κοινωνικόν: «Τό Πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀφ’ ἡμῶν δεόμεθα, φιλάνθρωπε. 


«Εἴδομεν τό φῶς...» κτλ.

21. 

22. 

23. 

24. 





ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος Εὐσεϐίου, Ἐπισκόπου Σαμοσάτων. Τῶν Ἁγίων 

Μαρ τύρων Ζήνωνος καί Ζηνᾶ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. α΄ 1-7, 13-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. δ΄ 23-25, ε΄ 1-13). 


εἴδει πυρίνων γλωσσῶν...» καί Κοντάκιον· «Ὅτε καταβάς...». Μέχρι τῆς ἑπομένης 

Παρασκευῆς: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Πόντῳ ἐκάλυψε...» 

καί· «Θείῳ καλυφθείς...» μετά στίχου˙·«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τῆς 

ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Θείῳ καλυφθείς...». 

Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγα - 

θέ...». Εἰς τό Ἐξαι ρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀγριππίνης καί τῶν Ἁγίων Μαρ τύρων Ἀρι - 

στοκλέους Πρεσϐυτέρου, Δημητρίου Διακόνου καί Ἀθανασίου Ἀναγνώστου. Τῶν 

Ἁγίων Νεομαρτύρων Ἀρχιερέων, Κρήτης Γερασίμου, Κνωσσοῦ Νεοφύτου, Χερρονήσου 

Ἰωακείμ, Λάμπης Ἱεροθέου, Σητείας Ζαχαρίου, Πέτρας Ἰωακείμ, Ῥε - 

θύμνης Γερασίμου, Κυδωνίας Καλλινίκου, Κισάμου Μελχισεδέκ, Διοπόλεως 

Καλλινίκου καί τῶν σύν αὐτοῖς μαρτυρησάντων (1821-1822). 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. α΄ 18-27). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ε΄ 20-26). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τό Γενέθλιον τοῦ τιμίου καί ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί 

Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Παρίου. 


μετά τῶν Μεθεόρτων τῆς Ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς. 


Ἀπολυτίκιον: «Εὐλογητός εἶ...». 

Κοντάκιον: «Ὅτε καταβάς...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν...». 

243 




Ἑσπέρια: Τά 7 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου· «Λύει τοῦ Ζαχαρίου τήν σιωπήν... 

– Σήμερον ἡ φωνή τοῦ Λόγου... – Θεοῦ Λόγου μέλλοντος... – Ἐπέφανε σήμερον... 

– Προφήτης καί Πρόδρομος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ἰωάννη πανεύφημε...», 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Σήμερον τοῦ φωτός ὁ λύχνος...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Βασιλεῦ οὐράνιε...», ζήτει τοῦτο εἰς τό

244 


24. 

Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς Παρασκευῆς. 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου· «Τόν ἐκ Προφήτου Προφήτην... 

– Ἦλθεν ἡ φωνή τῆς χάριτος... – Ὁ ἐκ κοιλίας μητρός...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι 

ἐπεσκέψατο καί ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ». β΄.– «Καί σύ παιδίον Προφήτης 

Ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γάρ πρό προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι 

ὁδούς αὐτοῦ». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἠσαΐου νῦν τοῦ προφήτου...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε τό Πνεῦμα σου...», 

ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Ἑσπερίων τῆς Πέμπτης. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Προφῆτα καί Πρόδρομε...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 






Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου· «Σταλάξατε 

τά ὄρη γλυκασμόν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Ἰδιόμελον τῆς 

Ἑορτῆς· «Ὅτε τό Πνεῦμά σου...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Προδρόμου· «Προ φῆ τα καί Πρόδρομε...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Προφῆτα καί Πρόδρομε...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 

Καθίσματα: Τοῦ Προδρόμου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον 

καί εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Τήν μεθέορτον πιστοί...», «Ἡ 

τοῦ Πνεύματος πηγή...» καί· «Μετά τήν Ἔγερσιν, Χριστέ...», ζήτει ταῦτα ἀντιστοίχως, 

τῇ Κυριακῇ πρωΐ. 


Προκείμενον: «Καί σύ, Παιδίον, Προφήτης Ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γάρ πρό 

προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδούς αὐτοῦ». 

Στίχος: «Εὐλογητός Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καί ἐποίησε λύτρωσιν 

τῷ λαῷ αὐτοῦ». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Προδρόμου· «Συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνή Ζαχαρίου...» 

(Λουκ. α΄ 24-25, 57-68, 76, 80). 


καί τό Ἰδιόμελον· «Ὁ ἐκ κοιλίας μητρός ἁγιασθείς...», ζήτει τοῦτο εἰς 

τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ.

24. 


245 

Κανόνες: 1.– Ὁ β΄ τῆς Ἑορτῆς· «Θείῳ καλυφθείς...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Οἱ δύο τοῦ Προδρόμου· «Τριστάτας 

κραταιούς...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν καί· «Κοσμεῖται τήν χάριν νῦν...», 

ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο 




Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὥσπερ ἥλιος φαιδρός...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἰδού προφητικαί...» (τό μετά τήν α΄ Στιχολογίαν). 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Τό τοῦ Προδρόμου σήμερον...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Τό πανάγιον Πνεῦμα...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – 

Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου 

θαύματος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἀστήρ ἀστέρων Πρόδρομος...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τοῖς Προφήταις ἀνήγγειλας...», ζήτει ὡ- 

σαύτως εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῆς σήμερον. 


«Προφῆτα καί Πρόδρομε...». 




Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Παράκλητε ἀγαθέ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Εὐλογητός εἶ...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Προφῆτα καί 

Πρόδρομε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε καταβάς...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία...» (Ῥωμ. ιγ΄ 11-14, ιδ΄ 

1-4), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, 

ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ τῆς Τυρινῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐπειδήπερ πολλοί ἐπεχείρησαν...» (Λουκ. α΄ 1-25, 57-68, 76, 80). 




Ἀπόλυσις: Ἡ τοῦ ἑσπερινοῦ.

246 


25. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Προδρόμου. Τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος 

καί πολυάθλου Φεϐρωνίας. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μεθοδίου, τοῦ ἐν Νηϐρύτῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. β΄ 14-28). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ε΄ 33-41). 

26. 

27. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἐν ᾧ ἀποδίδεται ἡ Ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Δαυΐδ, τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐν μέν 

τῷ Ἑσπερινῷ τά Στιχηρά Ἰδιόμελα Ἑσπέρια εἰς 8, ἅπαντα ἀνά μίαν, ἐξαιρουμένων 

τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ· τῶν διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων 

καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ· τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετά αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου 

τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ καί τοῦ Ὑπομνήματος τοῦ Πεντηκοσταρίου. 





Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε καταβάς...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν «Χάρις ὑμῖν καί 

εἰρήνη...» (Ῥωμ. α΄ 7-12), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου «Τῷ αἰτοῦντί σε δίδου...» 

(Ματθ. ε΄ 42-48). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Χαίροις, Ἄνασσα...». 

Κοινωνικόν: «Τό Πνεῦμά σου τό ἀγαθόν...». 


Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν...». 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Α΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (τῶν Ἁγίων Πάντων). Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σαμψών, 

τοῦ Ξενοδόχου. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Α΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Εὐλογητός εἶ...». 

Κοντάκιον: «Ὅτε καταβάς...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν...». 





ἀποῤῥίψῃς ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ 


Σωτήρ...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Οἱ πνευματορήτορες...

27. 


– Πυρί ἐκκαιόμενοι... – Θηρσί προσ παλαίοντες... – Ἐν πᾶσι τοῖς πέρασι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Μαρτύρων θεῖος χορός...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἀνῆλθες ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ...» καί τά κατ’ 


Δέσποτα τῶν ἁπάν των...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Δεῦτε πιστοί...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Ἁγίων· 

«Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό 

ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τῷ τρισηλίῳ βασιλεῖ...», 

τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁγίων· «Πίστεως συμφωνία...» κτλ. μετά τοῦ 

Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί Ἀπολυτίκιον τῶν 

Ἁγίων· «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

247 






Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τῶν σῶν Ἁγίων ἀνυμνῶν τά τά γματα...» μετά στίχου· 





Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ἁγίων· «Προπατόρων Πατέρων Πατριαρ χῶν...», μετά τοῦ 

Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τήν οὐράνιον πύλην...». 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθη σαν...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τῶν

248 


27. 

28. 

Ἁγίων· «Τόν Βαπτιστήν καί Πρόδρομον...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ 

ἄνω δοξαζόμενος...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς 

θνητόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, 

Κύριε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Τούς ἁγίους ὁ Κύριος... 

– Σύν Προφήταις Ἀπόστολοι... – Οἱ τήν γῆν οὐρανώσαντες...», τό πρῶτον δίς, 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι 

καί ὁ Κύριος εἰσ ήκουσεν αὐτῶν». β΄.– «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, 

ὁ Θεός Ἰσραήλ». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τῶν ἐν 

ὅλῳ τῷ κόσμῳ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῶν Ἁγίων· «Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Οἱ ἅγιοι πάντες...» (Ἑβρ. ια΄ 33- 

40, ιβ΄ 1-2). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει...» (Ματθ. 

ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30). 


Κοινωνικόν: «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις. Ἀλλη λού ια». 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων καί θαυματουργῶν Ἀν - 

αργύρων Κύρου καί Ἰωάννου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σεργίου, τοῦ Μαγίστρου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας β΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. β΄ 28-29, γ΄ 1-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας β΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ς΄ 31-34, ζ΄ 9-11). 

Σήμερον μόνον ἡ Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον ἐπανέρχεται ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς. Ἐ φ εξῆς καί 

μέχρι τῆς 26ης Ἰουλίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, Καταβασίαι· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» 

καί Κοντάκιον· «Προ στασία τῶν Χριστιανῶν...».


29. ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀ πο στόλων καί Πρωτοκορυφαίων 

Πέτρου καί Παύλου. 


Ἀπολυτίκια: «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» 






Ἑσπέρια: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἀποστόλων· «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν...» 

καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια· «Ποίοις ὑ μνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις 

πνευματικοῖς ᾄσμασιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστόλων· «Τῷ τριττῷ τῆς ἐρωτήσεως...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, εἰς τό 

ὕφος τοῦ Ἀποστόλου. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστόλων· «Τά κατά πόλιν δεσμά... – Τά 

κατά πόλιν δεσμά... – Τούς φωστῆρας τούς μεγάλους...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, 

καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται 

δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἑορτή χαρμόσυνος...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν Ἀποστόλων...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστόλων· «Δεῦ - 

ρο δή μοι σήμερον...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυ - 

τίκιον τῶν Ἀποστόλων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 

Καθίσματα: Τῶν Ἀποστόλων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον 



Προκείμενον: «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καί εἰς τά πέρατα τῆς 

οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῶν».

250 


29. 



Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ἀποστόλων· «Ἐφανέρωσεν ἑαυτόν ὁ Ἰησοῦς...» (Ἰω. κα΄ 

15-25), τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεο τό - 

κου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Πέτρε Κορυφαῖε...», ζήτει τοῦτο, εἰς τήν Λιτήν. 

Κανόνες: Οἱ δύο τῶν Ἀποστόλων· «Οὐκ ἔστι σοι ὅμοιος...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί· «Ὥσπερ ὄντα καλῶν...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, 

πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ὑπακοή: «Ποία φυλακή...» (χῦμα). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἀποστόλων. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων· «Τῶν Ἀποστόλων ἅπαν τες...» καί 2.– Τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό μέγα καί παράδοξον...». 


Αἶνοι: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἀποστόλων· «Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς...» καί τά 

3 Στιχηρά Προσόμοια· «Ὁ τοῦ Ἀνάρχου Πατρός... – Σύ ἐπαξίως πέτρα προσηγορεύ 

θης... – Ὁ Χριστοκῆρυξ Σταυροῦ καύχημα φέρων...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν Ἀποστόλων...». 


«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 


«Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἐν ᾧ δ’ ἄν τις τολμᾷ...» (Β΄ Κορ. ια΄ 21-33, ιβ΄ 1-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐλθών ὁ Ἰησοῦς εἰς τά μέρη Καισαρείας...» (Ματθ. ις΄ 13-19). 




Ἀπόλυσις.


30. ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων τῶν ΙΒ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 

Κοντάκιον: «Τούς ἀσφαλεῖς καί θεοφθόγγους κήρυκας...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Κορυφαίων· «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν... 

– Ποίοις ὑμνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις Πνευματικοῖς ᾄσμασιν...», ἅ ζήτει 

εἰς τόν Ἑσπερινόν τῆς χθές καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Δώδε - 

κα Ἀποστόλων· «Ὡς αὐτόπται καί Μάρ τυρες... – Ὡς βολίδες ἀστράπτουσαι... 

– Ἁλιέων ὁ κάλαμος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστόλων· «Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων...». 



Ἀπόστιχα: Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῶν Ἀποστόλων· «Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς...» καί 

τά 2 Στιχηρά Προσόμοια· «Ὁ τοῦ Ἀνάρχου Πατρός... – Σύ ἐπαξίως πέτρα προσ - 

ηγορεύθης...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς 

πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά 

ῥήματα αὐτῶν». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν 

αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἑορτή χαρμόσυνος...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν 

Ἀποστόλων». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Κορυφαίων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 2.– Δόξα, τῶν ΙΒ΄ 

Ἀποστόλων· «Ἀπόστολοι ἅγιοι...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀποστόλων· «Ἀπόστολοι 

ἅγιοι...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τῶν Κορυφαίων τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, μετά τῶν Θεοτοκίων αὐτῶν, 

ἐκ τῆς 29ης Ἰουνίου. 


Κανόνες: 1.– Τῶν Κορυφαίων· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ

252 


30. 

καί 2.– Τῶν ΙΒ΄ Ἀποστόλων· «Χορείαν τῶν Ἀποστόλων...» μετά στίχου· «Ἀπόστολοι 

τοῦ Χριστοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ἀποστόλων· «Κατοικισθέντες ἐν φωτί...», μετά τοῦ Θεοτο - 

κίου αὐτοῦ· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ἀποστόλων. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ἀποστόλων· «Τῶν Μαθητῶν τήν πάντιμον...» καί 2.– Τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἡμεῖς ἐν σοί καυχώμεθα...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἀποστόλων· «Ἡ κορυφαία κρηπίς τῶν Ἀποστόλων... 

– Ὁ ἐκ κοιλίας μητρός ἀφωρισμένος... – Ὁ φῶς ὑπάρχων πρό πάντων... 

– Πέτρε καί Παῦλε...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ἥν διήλθετε κτίσιν...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Δέσποινα, πρόσδεξαι...». 


«Ἀπόστολοι ἅγιοι...». 


«Ἀπόστολοι ἅγιοι...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Κορυφαίων· «Οἱ τῶν Ἀποστόλων...». 2.– Τῶν ΙΒ΄ Ἀποστόλων· 

«Ἀπόστολοι ἅγιοι...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 






Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἰδών ὁ Ἰησοῦς τούς ὄχλους...» (Ματθ. θ΄ 36, ι΄ 1-8). 




Ἀπόλυσις.

ΜΗΝ 

ΙΟΥΛΙΟΣ 

1. 



ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ 

τῶν ἐν Ῥώμῃ μαρτυρησάντων. 



Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τῶν Ἀναργύρων...». 





Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Ἅγιοι Ἀνάργυροι...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ...» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-31, ιγ΄ 1-8), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος 

– Προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τούς δώδεκα μαθητάς αὐτοῦ...» 

(Ματθ. ι΄ 1. 5-8), ζήτει ἀμφότερα τῇ 1ῃ Νοεμβρίου. 




Ἀπόλυσις.

254 

MHN IOYΛΙΟΣ 2021 

2. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Μνήμη τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ σορῷ καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐ σθῆτος τῆς 

Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις. Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ὀρ φανῆς. 

3. 

4. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Θεοτόκου· «Περιβολήν πᾶσι πιστοῖς...». 




τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ 

Σεπτεμβρίου. 





ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ὑακίνθου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Ἀνα τολίου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. γ΄ 19-26). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ζ΄ 1-8). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀνδρέου, Ἀρχιεπισκό - 

που Κρήτης, τοῦ Ἱεροσολυμίτου. Ἡ Σύναξις πάντων τῶν ἐν Κρήτῃ διαλαμψάν - 

των Ἁγίων. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Β΄. 








Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τάς ἑσπερινάς ἡμῶν εὐ χάς... – Κυκλώσατε, 

λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Εὐφράν 

θητε, οὐρανοί... – Τόν σαρκί ἑκουσίως... – Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ... – Τόν 

τῷ Πατρί συνάναρχον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Τί σε


255 

4. 

νῦν Ἀνδρέα καλέσωμεν... – Τί σε νῦν Ἀνδρέα προσείπωμεν... – Τί σε νῦν Ἀνδρέα 

προσφθέγξωμαι...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Τήν παγκόσμιον δόξαν...». 




Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ἰδού πεπλήρωται ἡ τοῦ Ἠσαΐου πρόῤῥησις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 




ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἡ τοῦ 

λῃστοῦ μετάνοια...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 




2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ὕπνον ἀπό βλεφάρων...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου· «Λαμπρυνθείς τήν καρδίαν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ὡς Παρθένον καί μόνην...». 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Β΄ Ἑωθινόν· «Διαγενομένου τοῦ Σαβ βάτου...» κτλ. 



«Ἅγιος Κύριος...» 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ἄγγελος μέν ἐκόμισε...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπο - 

μείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» καί 

2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὅτε προσηλώθης τῷ ξύλῳ... – Ὀδυρόμενοι μετά

256 


4. 

5. 

σπουδῆς... – Τήν τῶν παθῶν θείαν μωλώπωσιν... – Τό φιλοτάραχον γένος τῶν 

Ἰ ου δαίων...». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη...» (Ῥωμ. 

β΄ 10-16). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Περιπατῶν ὁ Ἰησοῦς παρά τήν θάλασσαν...» 

(Ματθ. δ΄ 18-23). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ ἐν τῷ Ἄ - 

θῳ, καί Λαμπαδοῦ τοῦ Θαυματουργοῦ. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Τήν ἐν σαρκί ζωήν σου...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 






Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πάντα μοι παρεδόθη...» (Ματθ. ια΄ 27-30), ζήτει τοῦτο τῇ 5ῃ 

Δεκεμβρίου. 




Ἀπόλυσις.

6. ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σισώη τοῦ Μεγάλου καί τῶν Ἁγίων Ἀπο στό - 

λων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καί Ὀνησίμου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης γ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ζ΄ 14-25, η΄ 1-2). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ι΄ 9-15). 

7. 

8. 

9. 

10. 

MHN IOYΛΙΟΣ 2021 257 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θωμᾶ τοῦ ἐν Μαλεῷ καί τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος 

Κυριακῆς. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν...» (Γαλ. γ΄ 23-29, δ΄ 1-5), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις 

εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠκολούθει τῷ Ἰησοῦ ὄχλος πολύς...» (Μᾶρκ. ε΄ 24-34), ζήτει 

τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ ιε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 





ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

Θεοφίλου τοῦ Μυροϐλύτου τοῦ ἐν τῷ Ἄθῳ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Μεγαλομάρτυρος· «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός ὁ λόγος...» (Α΄ Τιμ. δ΄ 9- 

15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις 

εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ λβ΄ ἑβδομάδος Ἐ πι - 

στολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν πρός τόν Ἰησοῦν ὄχλος Μαθητῶν...» (Λουκ. ς΄ 7-19, 

θ΄ 1, ι΄ 16-22), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Ἰουλίου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Παγκρατίου, Ἐπισκόπου Ταυρομενίας 

καί τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Διονυσίου τοῦ Ῥήτορος καί Μητροφάνους, τῶν 

ἐν τῷ Ἄθῳ ἀσκητικῶς διαλαμψάντων. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Μεθοδίου, 

Ἐπισκόπου Λάμπης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς γ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. θ΄ 6-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ι΄ 32-36). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῶν Ἁγίων ΜΕ΄ Μαρτύρων τῶν ἐν Νικοπόλει τῆς Ἀρμενίας καί τοῦ 

ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, Ἐπισκόπου Ἄσσου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων 

Παρθενίου καί Εὐμενίου, τῶν ἐν Κουδουμᾷ. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μετά τοῦ· «Ἀλληλούϊα».

258 


10. 

11. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. γ΄ 28-31, δ΄ 1-3). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ζ΄ 24-29, η΄ 1-4). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί πανευφήμου Εὐφη - 

μίας, ἥτις τόν τόμον τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐκύρωσεν. Τῆς 

Ἁγίας Ὄλγας τῆς Ἰσαποστόλου καί τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Νεκταρίου τοῦ ἐκ 

Βρυούλων. Τῶν Ὁσιομαρτύρων Νεοφύτου τοῦ Ἀμοργινοῦ, Ἰωνᾶ τοῦ Λερίου, 

Νεο φύτου τοῦ Φαζοῦ, Ἰωνᾶ τοῦ Γαρμπῆ καί Παρθενίου τοῦ Φιλιππουπολίτου. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σωφρονίου τοῦ Ἁγιορείτου. 

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον τό Ἱερόν 

Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς 

Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Γ΄. 








Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα... 

– Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Ἀνατολικά· «Σέ τόν σταυρωθέντα... – Ἐν τῷ Σταυρῷ σου κατήργησας... – 

Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Ὤ τοῦ 

παραδόξου θαύματος... – Μάρτυς ἀληθῶς πανεύφημε... – Θείων Πατέρων συν - 

άθροισμα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἐκ δεξιῶν τοῦ Σωτῆρος...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα 79 . 

Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ἡ ἀνάστασίς σου...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδό τα Χριστέ...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Ἡ διηνθισμένη ταῖς ἀρεταῖς...». 



79 

Εἰς τάς παλαιάς ἐκδόσεις τῶν Μηναίων τά Ἀναγνώσματα εὑρίσκονται εἰς τήν 27ην 

Ἰουλίου, εἰς τάς νεωτέρας ἐκδόσεις εἰς τήν οἰκείαν θέσιν.

11. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῆς Ἁγίας· «Λίαν 

εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», 

τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας· «Δεῦτε, πάντες οἱ πιστοί...» 

κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας τούς Ὀρθοδόξους...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

259 





«Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῆς Ἁγίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ. 



αὐτοῦ καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· «Ἁγία τοῦ Θε - 

οῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι 

εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἁγίας (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἁγίας· «Τόν νυμφίον σου Χριστόν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτε νῶς...». 






κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τῆς Ἁγίας· 

«Καί θανοῦσα ζωηρόν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ Θεός ἡμῶν, Ἁγνή...». 




Προσ όμοια τῆς Ἁγίας· «Χαίροις, Παρθενομάρτυς Χριστοῦ... – Δεῦτε τῆς 

Ἀθληφόρου Χριστοῦ... – Ὅρους παραλαβοῦσα σεμνή...», τό πρῶτον δίς, μετά

260 


11. 

12. 

13. 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε 

μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας 

μου καί κατηύθυνεν τά διαβήματά μου». 

Δόξα: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας...» 80 . 





«Ὅτε κατῆλθες...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Λίαν εὔφρανας 

τούς Ὀρθοδόξους...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν...» (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε 

τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ 

ὀφθαλμός...» (Ματθ. ς΄ 22-33). 



«Δεῦτε τήν φυλάττουσαν τόν σεπτόν, ὅρον τῶν Πατέρων, τήν λαμπάδα τήν φαεινήν, 

νύμφην τοῦ Δεσπότου καί ἄσπιλον ἀμνάδα, τήν θείαν Εὐφημίαν, ὕμνοις τιμήσωμεν». 




ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πρόκλου καί Ἱλαρίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Μιχαήλ τοῦ Μαλεΐνου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων Γερασίμου τοῦ Βυζαντίου καί 

Ἀκακίου τοῦ νέου ἀσκητοῦ. Τοῦ Ὁ σίου Πατρός ἡμῶν Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας δ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. θ΄ 18-33). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας δ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ια΄ 1-15). 

ΤΡΙΤΗ: Ἡ Σύναξις τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαϐριήλ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Στεφάνου 

τοῦ Σαϐϐαΐτου. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Γολινδούχ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Εἰ ὁ δι’ ἀγγέλων λαληθείς λόγος...» (Ἑβρ. β΄ 2-10), 

80 

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Πᾶσα γλῶσσα κινείσθω...».

13. 

14. 

15. 

16. 

17. 


μετά τοῦ Προκειμένου· «Ὁ ποιῶν τούς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καί τούς λειτουργούς 

αὐτοῦ πυρός φλόγα – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον. Κύριε ὁ Θεός 

μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει ἀμφότερα 


ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀκύλα, ἑνός ἐκ τῶν Ο΄. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Ἰωσήφ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ Ὁμολογητοῦ, καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Πέτρου 

καί τῶν Ἁγίων 4 Νεομαρτύρων, τῶν ἐκ Μελισσουργείου Κισσάμου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Συνίστημι ὑμῖν Φοίβην τήν ἀδελφήν ἡμῶν...» (Ῥωμ. 

ις΄ 1-16), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ 

– Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Παρασκευῇ ε΄ ἑβδομάδος 


Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης δ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ια΄ 20-26). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κηρύκου καί Ἰουλίττης τῆς μητρός αὐτοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῶν Μαρτύρων· «Ὅτε ἤμην νήπιος...» (Α΄ Κορ. ιγ΄ 11-13, ιδ΄ 1-5), ζήτει 

τοῦτον τῇ 15ῃ Ἰουλίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Προσῆλθον οἱ τά δίδραχμα λαμβάνοντες...» (Ματθ. ιζ΄ 24-27, 

ιη΄ 1-4), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἀθηνογένους, Ἐπισκόπου Πηδαχθόης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς δ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ια΄ 25-36). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς δ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιβ΄ 1-8). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν 81 . 


Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ 

νόμου...». 





261 

81 

Διά τόν ἐπισημότερον ἑορτασμόν τῆς μνήμης τῆς Μεγαλομάρτυρος δανειζόμεθα τά ἐκ 

τῆς Ἀκολουθίας αὐτῆς ἐλλείποντα ἐν τῷ Ὄρθρῳ Καθίσματα τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας ἐκ τῆς 

Ἀκολουθίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς (26ῃ Ἰουλίου) καί προψάλλεται τοῦ Κανόνος τῆς Ἁγίας 

καί ὁ τῆς Θεοτόκου (Μικρός Παρακλητικός Κανών) μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ.

262 


17. 

18. 

Ἀπολυτίκια: 1.–Τῆς Ἁγίας· «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις 








ΚΥΡΙΑΚΗ: Τῶν 630 Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς 

Δ΄ Συνόδου, ἐν Χαλκηδόνι. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Αἰμιλιανοῦ, τῶν Ἁγίων Μα ρ - 

τύρων Παύλου, Θέης καί Οὐαλεντίνης καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Στεφάνου, 

Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Δ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ...». 

Κοντάκιον: «Παρθενίας κάλλεσι...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Τῷ σῷ Σταυρῷ... – Πεφώτισται τά σύμπαν - 

τα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν Σταυρόν 

σου τόν τίμιον...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Σέ τόν 

ἀπερίγραπτον... – Πύῤῥον τε καί Σέργιον... – Ἄκτιστον ἐκήρυξαν... – Τριάδα 

τήν ἄκτιστον...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου, ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν 

Ἀκολουθίαν μετά τήν 13ην Ἰουλίου 82 . 




Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφά 

βητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλ λοίωτος... 


82 

Εἰς τό ΤΜΕ, § 1, σελ. 289, καίτοι ἀναγράφονται: «... ἀναστάσιμα Στιχηρά ς΄ καί τῶν Πατέρων 

δ΄», δέον ὅπως ἀκολουθηθῇ ἡ ἐν τῇ Προθεωρίᾳ, § 7, σελ. 8, διατυπουμένη τάξις· 

«... τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Δ΄ καί Ζ΄ Συνόδου... ψάλλονται κατ’ ἐξαίρεσιν Ἀναστάσιμα δ΄ καί 

τῶν Ἁγίων ς΄».

18. 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Ἀποστολικῶν παραδόσεων...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· 

«Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 




Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυρι αρχία...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος 

εἶ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

263 






αὐτῶν. 



αὐτοῦ καί 2.– Ὁ α΄ τῶν Πατέρων· «Πλάνης καθαιρέτας...» μετά στίχου· «Ἅγιοι 

τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 




Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Πατέρων· «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ταχύ δέξαι, Δέσποινα...». 



Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς τῶν Πατέρων. 


Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου βαθέος...» 

κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τῶν 

Πατέρων· «Πατέρων θείων σήμερον...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐν δύο 

ταῖς θελήσεσι...». 



τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου, Δέσποτα...»

264 


18. 

19. 

20. 

καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ὅλην συγκροτήσαντες... – 

Ὅλην εἰσδεξάμενοι... – Ὅλην συλλεξάμενοι...», τό πρῶτον δίς, μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων 

ἡμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰῶνας». β΄.– 

«Συναγάγετε αὐτῷ τούς Ὁσίους αὐτοῦ, τούς διατιθεμένους τήν διαθήκην αὐτοῦ 

ἐπί θυσίαις». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τῶν Πατέρων· 

«Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῶν Πατέρων· «Πιστός ὁ λόγος...» (Τίτ. γ΄ 8-15), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι – Μακάριοι ὧν 

ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον μετά τήν 11ην Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο 

μετά τήν 11ην Ἰουλίου. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μακρίνης, ἀδελφῆς τοῦ Μ. Βασιλείου, καί 

τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Δίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιβ΄ 4-5, 15-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιβ΄ 9-13). 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου Ἠλιού τοῦ Θεσϐίτου. Τῶν ἐν τῇ 

Πατριαρχικῇ Ἐξαρχίᾳ τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς 

Παραδόσεως διακονησάντων Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Πρωτοπρεσϐυτέρου Ἀλεξίου 

Mednedkov, Πρεσϐυτέρου Δημη τρίου Skobtsov, Ὁσιομάρτυρος Μαρίας Skobtsov, 

τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Μάρτυρος Jouri Skobtsov καί τοῦ Μάρτυρος Elie Fondaminskii. 



Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων· «Θεοτόκε σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ Προφήτου...».

20. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προφήτου· «Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Προφήτου· «Ὑπόδειγμα λάβετε...» (Ἰακ. ε΄ 10-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐθαύμαζον οἱ ὄχλοι...» (Λουκ. δ΄ 22-30). 


Κοινωνικόν: «Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι ἐν Κυρίῳ...». 



265 

21. 

22. 

23. 

24. 

25. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου καί Συμεών τοῦ διά Χριστόν 

Σαλοῦ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Παρθενίου, Ἐπισκόπου Ραδοϐυζίων Ἄρτης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιε΄ 7-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιβ΄ 38-45). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μυροφόρου καί Ἰσαποστόλου Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς 

καί τῆς Ἁγίας Παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης τῆς Χιοπολίτιδος. 

Ἀπόστολος: Τῆς Ἰσαποστόλου· «Ἡ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς...» (Α΄ Κορ. θ΄ 2- 

12), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν 

ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ια΄ ἑβδομάδος 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς κατά πόλιν καί κώμην..» (Λουκ. η΄ 1-3), 

ζήτει τοῦτο τῇ 22ᾳ Ἰουλίου. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Φωκᾶ, τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἰεζεκιήλ 

καί τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Πελαγίας τῆς ἐν Τήνῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ις΄ 1-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιγ΄ 3-9). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνης. Ἀθηναγόρου τοῦ Ἀπολο - 

γητοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. η΄ 14-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 9-13). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἡ Κοίμησις τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητρός τῆς Ὑπερ - 

αγίας Θεοτόκου καί τῶν Ὁσίων Γυναικῶν Ὀλυμπιάδος καί Εὐπραξίας. Τοῦ 

Ἁγίου Γρηγορίου, Μητροπολίτου Ἡρακλείας, τοῦ Καλλίδου. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ε΄.

266 


25. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ...». 

Κοντάκιον: «Φωτοειδής περιστερά...». 






τῆς παρακοῆς... – Πύλας ᾅδου...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, 

λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...» καί 3.– Τά 3 

Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Μνήμην τελοῦντες Δικαίων... – Ἡ πρῴην ἄ - 

γονος στεῖρα.... – Μνήμην Δικαίων τελοῦντες..», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τῆς Ἁγίας· «Οἱ ἐξ ἀκάρπων λαγόνων…». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Κύριε, ἀνελθών ἐν τῷ Σταυ ρῷ...» καί τά κατ’ 



Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Δεῦτε πᾶσα ἡ κτίσις...». 



νῦν, τῆς Ἁγίας· «Ζωήν τήν κυήσασαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών τοῦ ἤχου· «Τριάδα θεαρχικήν δοξάσωμεν...», 

τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας· «Τήν ἀπαρχήν τῆς ἡμῶν σωτηρίας...» 

κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας· «Ζωήν τήν κυήσασαν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἁγίας· «Ζωήν τήν κυήσασαν...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἁγίας· «Ἡ εὐκλεέστατος καί ἀξιέπαινος...» καί· 

«Τάς νόμου ἐντολάς...». 



Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Πταισμάτων συγχώρησιν...» μετά στίχου· 

«Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 


Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·


267 

25. 

Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἁγίας (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἁγίας· «Τῆς μητρός τοῦ Δεσπότου...», ἅπαξ. 






μεῖον...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...» καί 2.– Τῆς 

Ἁγίας· «Χρεωστικῶς ὑμνήσωμεν...». 



Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Μνήμην τελοῦντες αἰσίαν... – Μνήμην 

ἁγίαν τελοῦντες... – Πρός τάς ἀΰλους χορείας...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.–«Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι πρέπει 

αἴνεσις». β΄.– «Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τόν Κύριον, οἱ πορευόμενοι ἐν 

ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ». 

Δόξα: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὤ τῶν σοφῶν σου κριμάτων...». 





«Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...» 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τῆς Ἁγίας· 

«Ζωήν τήν κυήσασαν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἁγίας· «Προγόνων Χριστοῦ...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Ἀβραάμ δύο υἱούς ἔσχεν...» (Γαλ. δ΄ 22-27), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε 

τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ 23ῃ Σεπτεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ἐλθόν τι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν 

τῶν Γεργεσηνῶν...» (Ματθ. η΄ 28-34, θ΄ 1). 





268 


26. ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἑρμολάου καί τῶν σύν αὐτῷ Ἑρμίππου 

καί Ἑρμοκράτους καί τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Παρα σκευῆς. 

27. 




αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· 

«Ὕμνοις τήν φωτοφόρον...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ 

ἡμῶν» καί 3.– Τῆς Ἁγίας· «Ὑμνοῦσι, τήν φωτοφόρον μνήμην σου...» μετά στίχου· 

«Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί 

νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Τήν σπουδήν σου...». 2.– Τῶν Ἱερομαρτύρων· «Οἱ μάρτυρές 

σου, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 












ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Τήν σπουδήν σου...». 2.– Δόξα· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Τόν ναόν σου πάνσεμνε...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὁ ἐπαξίως κληθείς Παντελεήμων... 

– Ὁ ἰαμάτων τήν χάριν δεδεγμένος... – Ὁ ἐξ ἀΰλων πηγῶν τοῦ σωτηρίου...», 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἐξελαμψε σήμερον...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.

27. 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Παντελεήμονος μνήμην... – Τήν 

κατά γνώμην σύ χάριν... – Τίς ἄν ἀξίως τούς ἄθλους...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος 

ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς 

αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Μητρικήν ἀγαπήσας εὐσέβειαν...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον· «Δέσποινα, πρόσδεξαι...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀθλοφόρε ἅγιε...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Ἀγῶνα 

καλόν ἠγωνίσω...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τοῦ Ἁγίου· «Ἀθλοφόρε ἅγιε...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

269 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀθλοφόρε ἅγιε...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, 

τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, μετά 



Προκείμενον: «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει, καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». 

Στίχος: «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀν θρώ πων...» (Λουκ. κα΄ 12- 

19). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου πρεσβείαις...». Καί νῦν· «Ταῖς 

τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐλεήμονα Χριστόν...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Προσελθών 

προθύμως τῷ Χριστῷ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ 

ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου· «Μαρτυρήσας γενναίως...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν Σοφίαν καί Λόγον...». 




Καταϐασίαι: «Χοροί Ἰσραήλ...». 

Ἡ Τιμιωτέρα.

270 


27. 

28. 

29. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Ὁ τόκος σου ἄφθορος...». 

Ἐξαποστειλάριον: Τοῦ Ἁγίου· «Παντελεῆμον πάνσοφε...», ὅπερ ἐπέχει καί τόπον 

Θεοτοκίου. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ἔλεος Θεοῦ μιμούμενος... – Ἔργον προνοίας 

τῆς ἄνωθεν... – Κάλλει θεόφρον τοῦ σώματος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον ἐξέλαμψε...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκ παντοίων κινδύνων...». 


«Ἀθλοφόρε ἅγιε...». 


«Ἀθλοφόρε ἅγιε...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἀθλοφόρε ἅγιε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι...» (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς 

μου». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν...» (Ἰω. ιε΄ 17-27, ις΄ 1-2), ζήτει ἀμφότερα 

τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου. 





Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 5ης Αὐγούστου, ἐάν ἑορτάζεται Ἅγιος, 

Καταβασίαι· «Χοροί Ἰσραήλ...» καί Κοντάκιον μέχρι τῆς 13ης Αὐγούστου· «Ἐπί τοῦ 

ὄρους μετεμορφώθης...». 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Διακόνων Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος 

καί Παρμενᾶ. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Εἰρήνης τῆς Χρυσοϐαλάντου καί τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Παύλου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Πληθυνόντων τῶν μαθητῶν...» (Πράξ. ς΄ 1-7), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυ ριακῇ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ς΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιγ΄ 31-36). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καλλινίκου, Θεοδότης καί τῶν τέκνων αὐτῆς. 

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κωνσταντίνου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως 

καί τοῦ εὐσεϐοῦς Βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ νέου.

29. 

30. 

31. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. γ΄ 18-23). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ς΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιγ΄ 36-42). 

271 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ τῶν Ο΄ Σίλα, Σιλουανοῦ, Κρήσκεντος, 

Ἐπαινετοῦ καί Ἀνδρονίκου. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἀποστόλων· «Παῦλος καί Βαρνάβας διέτριβον...» (Πράξ. ιε΄ 35-41), 


οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ ε΄ ἑβδομάδος τῶν 

Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ς΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιγ΄ 44-54). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Εὐδοκίμου καί Προεόρτια τῆς Προόδου 

τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Τοῦ Ἁγίου Ὁσιο μάρτυρος Διονυσίου τοῦ 

Βατοπαιδινοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. θ΄ 1-5). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ς΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 18-26).

ΜΗΝ 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 

1. 



ΚΥΡΙΑΚΗ: ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ἀνάμνησις τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει τελουμένης 

τό πάλαι, Προόδου τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ 83 . Τῶν Ἁγίων ἑπτά Παίδων 

τῶν Μακκαϐαίων, τῆς μητρός αὐτῶν Σολομονῆς καί τοῦ διδασκάλου αὐτῶν 

Ἐλεαζάρου. 

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένον τό 

Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον 

τῆς Ἁγίας Σολομονῆς, ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπ - 

έναντι τοῦ Θρόνου. 

Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄. 

Ἄρχεται ἡ νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου. 

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Σολομονῆς, 



83 

Ὅπου κατά τάς σημειώσεις τοῦ Τυπικοῦ (ΤΜΕ, 1ῃ Αὐγ. § 2, σελ. 295) καί τοῦ Μηναίου 

πρόκειται νά γίνῃ ἡ Πρόοδος καί ἡ Προσκύνησις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ – κατά τήν τάξιν τῆς 

Γ΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν – μετά τήν τελετήν ψάλλεται τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» 

καί εἰς τήν Θ. Λειτουργίαν τά Ἀντίφωνα τῆς Γ΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν. Ἀντί δέ τοῦ Τρισ - 

αγίου· «Τόν Σταυρόν σου προσ κυνοῦμεν...».

274 

MHN ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2021 

1. 

Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε...». 

Κοντάκιον: «Ἡ σεπτή σου σήμερον...». 







προσκύνησιν...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὡς κοινόν 

φυλακτήριον... – Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι... – Ὑπέρ ἥλιον ἔλαμψεν...» καί 4.– Τά 

3 Στιχηρά Προσ όμοια τῶν Ἁγίων· «Τοῦ νόμου τόν ὄροφον ἑπτά... – Ὑπέρ τά 

ὁρώμενα τόν νοῦν... – Ψυχῆς ἐν νεότητι στεῤῥῶς...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅν περ πάλαι Μωϋσῆς...». 






Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Ψυχαί δικαίων ἐν χειρί Κυρίου...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φωνή τοῦ Προφήτου σου...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῶν Ἁγίων· 

«Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 3.– Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, 





«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν 

λαόν σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: Τά τοῦ Ἐσπερινοῦ. 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φύσις τῶν βροτῶν...» καί· 

«Εὐφροσύνης πρόξενος...». 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 

2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Τόν τοῦ Κυρίου ζωηφόρον...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 3.– Τῶν Ἁγίων· «Μωσέως τά δόγματα...» 

μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τε - 

λευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.


275 

1. 


Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Εὐσεβῶς συντραφέντες Παῖδες σοφοί...» καί 

2.– Δόξα, Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...». 




Καταϐασίαι: «Σταυρόν χαράξας...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἐκ νεκρῶν...» κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...». 2.– Τῶν 

Ἁγίων· «Τούς θαυμαστούς ὑμνήσωμεν Μακκαβαίους...» καί 3.– Τοῦ Σταυροῦ· 

«Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 



τούς μοχλούς τούς αἰωνίους...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν 

φωναῖς ἀλαλάξωμεν... – Προσελθόντες ἀρύσασθε... – Ἐκκλησίας ἑδραίωμα...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁγίων· «Ἡ πολύαθλος μήτηρ... – Ἑπτά στῦ - 

λοι ἐκλεκτοί... – Οἱ τοῦ νόμου φύλακες...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα: α΄.– «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσ ραήλ». 

β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θε - 

λήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς». 

Δόξα: Τό ΣΤ΄ Ἑωθινόν· «Ἡ ὄντως εἰρήνη σύ, Χριστέ...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 3.– Τῶν Ἁγίων· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων 

σου...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ἔχοντες χαρίσματα κατά τήν 

χάριν...» (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ Ματθαίου· «Ἐμβάς ὁ Ἰησοῦς εἰς τό πλοῖον...» (Ματθ. θ΄ 1-8). 


276 


1. 




Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Σολομονῆς, 



Ἀπολυτίκια: 1.– «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 2.– Δόξα· «Ἐκ γῆς ὁ καλέσας σε...». 

Κοντάκιον: «Ἡ σεπτή σου σήμερον...». 







προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας 

ἐνηχοῦντο...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὡς κοινόν φυλακτήριον... 

– Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι... – Ὑπέρ ἥλιον ἔλαμψεν...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅν περ πάλαι Μωϋσῆς...». 






Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φωνή τοῦ Προφήτου σου...». 



τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 




«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν 

λα όν σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




3.– Καί νῦν, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Ἡ φύσις τῶν βροτῶν...» καί· «Εὐφροσύνης 

πρόξενος...».


277 

1. 



2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Τόν τοῦ Κυρίου ζωηφόρον...» ἄνευ τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· 




Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ Σταυρός σου Κύριε...», ἅπαξ. 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...» καί 2.– Τοῦ 

Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 




ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν φωναῖς 

ἀλαλάξωμεν... – Προσελθόντες ἀρύσασθε... – Ἐκκλησίας ἑδραίωμα...», τό 

πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν 

ἡ μῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅ γιός ἐστι». β΄.– «Ὁ 

δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ἔχοντες χαρίσματα κατά τήν 

χάριν...» (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ Ματθαίου· «Ἐμβάς ὁ Ἰησοῦς εἰς τό πλοῖον...» (Ματθ. θ΄ 1-8). 


278 


1. 





Ἀπολυτίκια: 1.– «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...». 

3.– Δόξα· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 






Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Τῇ τοῦ Πνεύματος χάριτι... 

– Ὡς βαθμίδες καί κλίμακες... – Ἐν σημείοις καί τέρασιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Πρῶτος ἐν Μάρτυσιν ἐδείχθης...». 



Ἀπόστιχα: Τά ἕτερα 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Πρῶτος ἐν Διακόνοις... 

– Τόν Πρωτομάρτυρα καί γενναῖον... – Ἁγιωσύνην ἐνεδύσω...», μετά στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν 

τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς 

αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Χαίροις ἐν Κυρίῳ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ Ἀ- 

θλοφόρου...». 


Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 

Ὁ Ἀναγνώστης: Εὐθύς τόν Ψαλμόν· «Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσ ευχῆς μου...». Εἶτα 

οἱ· 

Χοροί: Ψάλλουν εἰς ἦχον δ΄ τό· «Θεός Κύριος...», τετράκις. Τό Θεοτοκίον· «Τῇ Θεο- 

84 

Ἀπό τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς σήμερον 2ας Αὐγούστου καί μέχρι τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς 13ης 

Αὐγούστου, πλήν τῆς ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου καί τῆς παραμονῆς τῆς Ἑορτῆς τῆς Θ. Μεταμορφώσεως, 

συμψάλλονται ἐναλλάξ ὁ Μικρός καί ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών πρός τήν 

Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ἀρχῆς γενομένης σήμερον τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος. Εἰς 

τούς Ἑσπερινούς τῶν Κυριακῶν ἀνεξαρτήτως σειρᾶς ψάλλεται πάντοτε ὁ Μέγας Παρακλητικός 

Κανών, ὅπως προκύπτει καί ἐκ τῶν ἐν τῷ ΤΜΕ, ἀναγραφομένων δύο περιπτώσεων: 

α.– Τῇ Β΄ – Ἡ Ἀνακομιδή... «Εἰ τύχοι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Στεφάνου ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ... Τῇ αὐτῇ 

Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ὁ Κανών τῆς Μεγάλης Παρακλήσεως» (ΤΜΕ, § 2, σελ. 298). 

β.– Τῇ Κυριακῇ μετά τήν Ἑορτήν· «Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας... ψάλλεται ἡ Μεγάλη Παράκλησις, 

ὡς εἴθισται» (ΤΜΕ, § 9, σελ. 304).

1. 


279 

τόκῳ ἐκτενῶς...». Δόξα, τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Καί νῦν, τό ἕτε - 

ρον Θεοτοκίον· «Οὐ σιωπήσωμέν ποτε...». 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα) καί ἀκολούθως· 

Ὁ Μέγας Παρακλητικός Κανών: «Τῶν λυπηρῶν ἐπαγωγαί χειμάζουσι...», ἄνευ τῶν 

Εἱρμῶν μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4. 

Εἰς τό τέλος τῆς γ΄ ᾨδῆς· 

Ψάλλονται ἄνευ στίχων τά δύο Τροπάρια· «Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί· «Ἐπίβλεψον 

εὐμενείᾳ...». 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. 

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...». 

Οἱ Χοροί: Ἀμέσως τό· «Πρεσβεία θερμή...» καί ψάλλονται αἱ ᾨδαί δ΄, ε΄ καί ς΄ τοῦ 

Κανόνος εἰς τό τέλος δέ αὐτῶν πάλιν ἄνευ στίχων ψάλλονται τά δύο Τροπάρια· 

«Διάσωσον ἀπό κινδύνων...» καί· «Ἐπίβλεψον εὐμενείᾳ...». 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 

Ἐκφώνησις: «Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος...». 

Κοντάκιον: «Προστασία τῶν Χριστιανῶν...» καί εὐθύς οἱ· 

Οἱ Χοροί: Τό Προκείμενον· «Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου...», μετά τοῦ στίχου 

αὐτοῦ. 

Εὐαγγέλιον: «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28), ζήτει 

τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 

Οἱ Χοροί: Δόξα· «Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτό κου...». Ὁ Στίχος· 

«Ἐλέησόν με, ὁ Θεός...» καί τά· «Μή καταπιστεύσῃς με... – Οὐδείς προστρέχων 

ἐπί σοί... – Μεταβολή τῶν θλιβομένων...». 


Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», δωδεκάκις. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκφώνησιν· «Ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς...». Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ 

ᾨδαί ζ΄, η΄ καί θ΄ τοῦ Κανόνος. 

Μετά τήν θ΄ ᾨδήν ἐπισυνάπτονται καί τά Μεγαλυνάρια· «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς... 

– Τήν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν...» κτλ. 

῞Οταν δέ ψάλληται τό· «῎Αλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν...» ὁ Πατριάρχης ἀ - 

σπάζεται τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί ἐπιστρέφων εὐλογεῖ τόν Λαόν, τῶν Χορῶν 

ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». 

Εἶτα ψάλλονται καί τά λοιπά Μεγαλυνάρια· «Ψάλλομεν προθύμως σοι τήν 

ᾠδήν...», τό τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ καί τό· «Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Ἐκτενῆ· «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...».

280 


1. 

2. 

Οἱ Χοροί: Τό· «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. 

Ὁ Πατριάρχης: «Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός...». 

Ὁ Ἱερεύς: «Σοφία. Ὁ ὤν εὐλογητός...». 

Ὁ Πατριάρχης: «Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεός...». 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Μεγάλην Ἀπόλυσιν. Εἰς τό τέλος καί πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» ψάλλονται 

τά 4 Ἐξαποστειλάρια· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων... – Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων... 

– Καί σέ μεσίτριαν ἔχω... – Χρυσοπλοκώτατε πύργε...». 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἡ ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος καί 

Ἀρ χι διακόνου Στεφάνου. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Νεομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ ἐν 

Δαρδανελλίοις. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Βασίλειον διάδημα...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Στέφανος πλήρης πίστεως καί δυνάμεως...» 

(Πραξ. ς΄ 8-15, ζ΄ 1-5. 47-60), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν 

ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον 

τῇ Δευτέρᾳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀμπελῶνα ἐφύτευσεν ἄνθρωπος...» (Μᾶρκ. ιβ΄ 1-12), ζήτει 

τοῦτο τῇ Παρασκευῇ ιε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ 85 . 





Τῇ αὐτῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Θ΄ ΩΡΑ 

Ἀπολυτίκιον: «Βασίλειον διάδημα...». 

Κοντάκιον: «Πρῶτος ἐσπάρης ἐπί γῆς...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Δεσποτικά Προσόμοια ἐκ τῆς Παρακλητικῆς, τοῦ πλ. α΄ 

85 

Ἐπειδή καί κατά τήν 27ην Δεκεμβρίου ἀναγινώσκεται εἰς τό Εὐαγγέλιον ἡ ἰδία παραβολή 

κατ’ ἀφήγησιν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, προτιμητέα ἐνταῦθα ἡ ἀφήγησις τοῦ Εὐαγ - 

γελιστοῦ Μάρκου, ἡ ὁποία συμφωνεῖ καί με τήν ὑπόδειξιν τοῦ Μηναίου (πρβλ. Μηναῖον τοῦ 

Αὐγούστου, ἔκδοσις β΄, Βενετία 1852, σελ. 16).

2. 

3. 

4. 


ἤχου· «Λῦσόν μου τῆς καρδίας Σωτήρ... – Χείλη μεμολυσμένα κινῶ...». 2.– Τό 1 

Στιχηρόν Προσόμοιον τοῦ Προδρόμου· «Ῥεῦμα σφοδρόν καί πάνυ δεινόν...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ὁσίων ἐκ τοῦ Μηναίου (3ῃ Αὐγούστου)· 

«Οἱ Ὅσιοί σου, Κύριε... – Δαλμάτος καί Ἰσάκιος... – Ἀστέρες στερεώματι...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό συνακολουθοῦν Προσόμοιον Θεοτοκίον· «Οἱ λογισμοί ἀκά - 

θαρτοι...». 


Ἀπόστιχα: Τά 2 Στιχηρά Κατανυκτικά· «Κύριε, ἁμαρτάνων οὐ παύομαι... – Κύριε, καί 

τόν φόβον σου πτοοῦμαι...» καί τό Μαρτυρικόν· «Τόν θυρεόν τῆς πίστεως...», 

μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Πρός σέ ᾖρα τοῦ ὀφθαλμούς μου...». 

β΄.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε...». 


Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 


Ἀπολυτίκια: Διά τό μή ἔχειν ἡ Ἀκολουθία τῶν Ὁσίων Στιχηρόν Ἰδιόμελον, ψάλλον - 

ται ἀντί Ἀπολυτικίων τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια. 1.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, 

Κύριε...». 2.– Δόξα· «Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· 

«Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην...». Πρό τοῦ· «Δι’ εὐχῶν...» ψάλλονται τά Τροπάρια· 

«Πάντων προστατεύεις ἀγαθή... – Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά... – Δέσποινα 

πρόσδεξαι...» καί· «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου...» 86 . 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἰσαακίου, Δαλμάτου καί Φαύστου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ς΄ 20, ζ΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 1-13). 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὡς προδιετυπώθη τήν Δευτέραν. 



Ἀπολυτίκια: Διά τό μή ἔχειν ἡ Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Στιχηρόν Ἰδιόμελον, ψάλλονται 

ἀντί Ἀπολυτικίων τά 3 Κατανυκτικά Τροπάρια. 1.– «Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε...». 

2.– Δόξα· «Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον· «Τῆς εὐσπλαγ 

χνίας τήν πύλην...». 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἑπτά Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ζ΄ 12-24). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιδ΄ 35-36, ιε΄ 1-11). 

281 

86 

Ὅπου ψάλλονται τά 4 Ἐξαποστειλάρια· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...» κτλ. πρό τοῦ· «Δι’ 

εὐ χῶν...» καί κατά τόν Μικρόν Παρακλητικόν Κανόνα, ψάλλονται οὐχί κατ’ ἀπαίτησιν τοῦ 

ΤΜΕ, ἀλλά· «κατ’ Ἀθηναϊκόν τελετουργικόν ἔθιμον, ἀπό τινων ἐτῶν, ἐπικρατῆσαν...» (Πρβλ. 

Ἡμερολόγιον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ ἔτους 1965, σελ. 149).

282 


4. 

5. 

Τῇ αὐτῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 


Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...», ἅπαξ. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τά Προεόρτια τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί 

Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εὐσιγνίου καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Εὐθυμίου, 

Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Χρήστου, τοῦ ἐκ 

Πρε βέζης. 




Ἀπολυτίκιον· «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Ἐν τῇ 

θείᾳ σήμερον, Μεταμορφώσει...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...», δίς. 

Καθίσματα: Τά Προεόρτια τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Προεόρτιος· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Ταῖς πανευκλεεστάταις...» 

μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί 3.– Τό Προεόρτιον 

Τριῴδιον· «Ταύτην προεόρτιον...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, 

δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Σύ εἶ τό στερέωμα...». 


Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...» καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἐναντίον ἀνόμων...» καί 2.– Δόξα, Kαί νῦν, 

τό Προεόρτιον· «Ἐπεφάνη ἤστραψε...». 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τήν δέησιν ἐκχεῶ...». 



Κοντάκιον – Οἶκος: Τό Προεόρτιον καί τοῦ Ἁγίου. 


Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Τόν Βασιλέα Χριστόν...». 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Σέ τήν ἀπειρόγαμον Θεοτόκον...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Αἴτησις.

5. 

6. 


283 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Θωρακισθείς, Εὐσίγνιε...» καί 2.– Τό Προεόρτιον· 

«Οἱ δόξης ἐφιέμενοι...». 


Αἶνοι: Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων· «Τῆς παναγίας 

ἐνδόξου... – Ἐπί τό ἅγιον ὄρος... – Αὕτη ἐστίν ἡ ἡμέρα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Νόμου καί Προφητῶν σε, Χριστέ...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Φέγγει τῶν ἀρετῶν... – Σῆμα θεοπρεπές... 

– Φύσιν τήν ἐξ Ἀδάμ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 


Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...», ζήτει ταῦτα εἰς τά 

Ἀπόστιχα τῶν Ἑσπερίων τῆς χθές. 



Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον Μεταμορφώσει...». 


Ἀπόστολος: Προεόρτιος· «Πέτρος Ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ...» (Καθ. Α΄ Πέτρ. α΄ 1- 

25, β΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ 

φθόγγος αὐτῶν – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Παρασκευῇ 

λβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιε΄ 12-21). 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: «Χριστοῦ τήν Μεταμόρφωσιν...».

284 


6. 

Κοντάκιον: «Ἐν τῇ θείᾳ σήμερον Μεταμορφώσει...». 





Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε... – Πρό 

τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, παραλαβών... – Εἰς ὄρος ὑψηλόν... – Ὄρος τό ποτε 

ζοφῶδες...» τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Προτυπῶν τήν Ἀνάστασιν τήν σήν...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ πάλαι τῷ Μωσεῖ συλλαλήσας... – 

Τήν σήν τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ... – Τό ἄσχετον τῆς σῆς φωτοχυσίας...», μετά τῶν 

πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καί σή ἐστιν 

ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας». β΄.– «Θαβώρ καί 

Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πέτρῳ καί Ἰωάννῃ καί Ἰακώβῳ...». 


Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων 

αὐτοῦ μαθητῶν καί Ἀποστόλων, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ φωτί 

σου ἅπασαν...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς. 




Προκείμενον: «Θαβώρ καί Ἑρμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται». 

Στίχος: «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν οἰκουμένην καί τό πλήρωμα αὐτῆς 

σύ ἐθεμελίωσας». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέ τρον...» (Λουκ. 

θ΄ 28-36). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀποστόλων...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...» 

καί τό Ἰδιόμελον· «Ὁ φωτί σου ἅπασαν...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Χοροί Ἰσραήλ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· «Μωσῆς 

ἐν θαλάσσῃ...», ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμ - 

φότεροι εἰς 4.

6. 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τό ὄρος τό Θαβώρ...», ἅπαξ. 






Ἑορτῆς καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἀναλλοίωτον, Λόγε...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου... – Ὁ 

πρό αἰώνων ὑπάρχων Θεός Λόγος... – Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Παρέλαβεν ὁ Χριστός...». 


«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 





285 

«Μέγας Κύριος, καί αἰνετός σφόδρα· 

ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Ἑτοιμάζων ὄρη ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ. 

Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. 

Τά ὄρη ἀγαλλιάσονται ἀπό 

προσώπου Κυρίου. 




Σῶτερ, 




«Οἱ θεμέλιοι αὐτοῦ ἐν τοῖς ὄρεσι τοῖς ἁγίοις. 

Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών, ὑπέρ πάντα 

τά σκηνώματα Ἰακώβ. 

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ, 

ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. 

Μήτηρ Σιών, ἐρεῖ ἄνθρωπος· καί ἄνθρωπος 

ἐγεννήθη ἐν αὐτῇ. 




ὁ ἐν τῷ ὄρει 

τῷ Θαβώρ, 

μεταμορφωθείς, 


Ἀλληλούια».

286 


6. 

7. 


Ἦχος βαρύς. 


Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοί 

τά θαυμάσιά σου, Κύριε. 

Μακάριος ὁ λαός ὁ γινώσκων ἀλαλαγμόν. 

Κύριε, ἐν τῷ φωτί τοῦ προσώπου σου 

πορεύσονται καί ἐν τῷ ὀνόματί σου 

ἀγαλλιάσονται ὅλην τήν ἡμέραν». 

«Μετεμορφώθης 

ἐν τῷ ὄρει, 

Χριστέ ὁ Θεός...». 


Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ὅτι παρά σοί πηγή ζωῆς, Κύριε, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. 

Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντάς σοι, 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆ σιν...» (Β΄ Πέτρ. α΄, 10-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον καί Ἰάκωβον...» (Ματθ. 

ιζ΄, 1-9). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: Τό τροπάριον τῆς ζ΄ ᾨδῆς τοῦ β΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς· «Νῦν τά 

ἀνήκουστα ἠκούσθη...». 

Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φωτί τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τόν 

αἰῶνα. Ἀλληλούια». 

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» κτλ. 



Τῇ αὐτῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 




Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», ἅπαξ. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Μετά τήν Ἑορτήν. Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Δομετίου τοῦ Πέρσου. 

Τῶν ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Νικάνορος τοῦ Θαυματουργοῦ καί Θεοδοσίου 

τοῦ νέου καί Ἰαματικοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ τοῦ Γεροντογιάννη, 

τοῦ ἐκ Λιθινῶν τῆς Ἐπαρχίας Σητείας. Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης 

καί τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γαλακτοτροφούσης.

7. 



Τῷ Σαϐϐάτῳ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 

287 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῆς παναγίας ἐνδόξου... – Ἐπί τό ἅγιον 

ὄρος... – Αὕτη ἐστίν ἡ ἡμέρα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ φωτί σου ἅπασαν...», ζήτει ταῦτα εἰς 

τά Ἑσπέρια τῇ 9ῃ Αὐγούστου. 




Ἀπόστιχα: «Ἐν ὄρει τῷ Θαβώρ... – Νεφέλη φωτεινή... – Ἠλίας σύν Μωσεῖ...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὅμοιον Προσόμοιον· «Εἶδον ἐν τῷ Θαβώρ...», ζήτει καί ταῦτα εἰς 

τά Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων τῇ 9ῃ Αὐγούστου. 









Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιβ΄ 1-3). 

Εὐαγγέλιον: Μεθέορτον· «Παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τόν Πέτρον...» (Μᾶρκ. θ΄ 2-9), 

ζήτει τοῦτο τῇ 7ῃ Αὐγούστου. 




Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». 


τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...» καί Κοντάκιον· «Ἐπί τοῦ ὄρους μετεμορφώθης...». Μέχρι τῆς 

12ης Αὐγούστου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Χοροί Ἰσραήλ...» 

καί· «Μωσῆς ἐν θαλάσσῃ...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τῆς 

ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Σταυρόν χαράξας...». 

Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». Εἰς τό 

Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας.

288 


8. ΚΥΡΙΑΚΗ: Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Αἰμιλιανοῦ, Ἐπισκόπου 

Κυζίκου, τοῦ Ὁμολογητοῦ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μύρωνος, Ἐπισκόπου 

Κρήτης, τοῦ Θαυματουργοῦ. Τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Τριανταφύλλου τοῦ ἐκ 

Ζαγορᾶς καί Ἀναστασίου τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Καλλινίκου, 

Μητροπολίτου Ἐδέσσης καί Πέλλης. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Ζ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 


Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». 







σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ Σταυροῦ 

σου, Κύριε, ὄρος οὐρανόν ἐμιμεῖτο... – Πρό τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, παραλαβών... 

– Εἰς ὄρος ὑψηλόν... – Ὄρος τό ποτε ζοφῶδες..». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου», ζήτει τοῦτο 

εἰς τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. 




Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς πάλαι... 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Νόμου καί προφητῶν σε, Χριστέ...», 

ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ μεταμορφωθείς ἐν δόξῃ ἐνώπιον τῶν ἁγίων 

αὐτοῦ μαθητῶν καί Ἀποστόλων καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός 




Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης 

ἐν τῷ ὄρει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί


289 

8. 

3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Τήν τῶν βροτῶν ἐναλλαγήν...» καί· 

«Ἐπί τό ὄρος τό Θαβώρ...». 



καί 2.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Χοροί Ἰσραήλ...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 





Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπί τό ὄρος τό Θαβώρ...», ἅπαξ. 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ζ΄ Ἑωθινόν· «Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδα - 

ληνή...» κτλ. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ζ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι ᾖραν τόν Κύριον...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Φῶς ἀναλλοίωτον, Λόγε...». 




Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Πρό τοῦ τιμίου Σταυροῦ σου... – Ὁ πρό αἰώνων 

ὑπάρχων Θεός... – Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης σε τεχθέντα...», τό πρῶτον δίς, μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί, καί σή ἐστιν ἡ γῆ· τήν 

οἰκουμένην καί τό πλήρωμα αὐτῆς σύ ἐθεμελίωσας». β΄.– «Θαβώρ καί Ἑρμών 

ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα: Τό Ζ΄ Ἑωθινόν· «Ἰδού σκοτία καί πρωΐ...». 





Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ 

Θαβώρ...», εἰς δέ τό γ΄· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης 

ἐν τῷ ὄρει...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ.

290 


8. 

9. 

10. 

11. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοί...» 

(Ῥωμ. ιε΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Παράγον τι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν 

αὐτῷ...» (Ματθ. θ΄ 27-35). 





Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ματθία καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κωνσταντίνου, 

Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εὐθυ - 

μίου, Μητροπολίτου Ρόδου. 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ὑπέστρεψαν οἱ Ἀπόστολοι...» (Πράξ. α΄ 12-17. 21- 

26), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ 

οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Δευτέρᾳ τῆς Διακαινησίμου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ις΄ 1-6). 

Τῇ αὐτῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 



ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος καί Ἀρχιδιακόνου Λαυρεντίου. Ξύστου, Ἐπισκό - 

που Ρώμης, τοῦ ἐξ Ἀθηνῶν. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης η΄ ἑβδομάδος ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. θ΄ 13-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ις΄ 6-12). 

Τῇ αὐτῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 



ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εὔπλου τοῦ Διακόνου. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Νήφωνος, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, καί ἀνάμνησις τοῦ θαύματος 

τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος, δι᾽ οὗ ἀπηλλάγη ἡ Κέρκυρα τῆς πολιορκίας 

(1716). 



291 

11. 

12. 

13. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ι΄ 12-22). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ις΄ 20-24). 

Τῇ αὐτῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑο ρ- 

τῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...». 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φωτίου καί Ἀνικήτου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων 

ἡμῶν Σεργίου, Στεφάνου, Κάστορος καί Παλάμωνος. Τῶν Ἁγίων ΙΒ΄ Μαρτύρων 

Στρατιωτῶν, τῶν ἐκ Κρήτης. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ι΄ 28-33, ια΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ις΄ 24-28). 

Τῇ αὐτῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 

Ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, ἄνευ τῶν Ἀναγνωσμάτων. 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...», τρίς. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Θείας Μεταμορφώσεως. Τοῦ Ὁσίου 

Πα τρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, 

ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων, ἐν 

δέ τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ 

Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ, τοῦ Συναξάριου, ἀντ’ αὐτοῦ δέ ἀναγινώσκεται τῆς 








Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ια΄ 8-23), 

μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιζ΄ 10-18). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ τόκος σου ἄφθορος...» 87 . 

87 

Τό Τροπάριον· «Νῦν τά ἀνήκουστα ἠκούσθη...». Ψάλλεται μόνον τήν α΄ ἡμέραν τῆς 

Ἑορτῆς. Εἰς τήν ἀπόδοσιν ψάλλεται ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς τοῦ α΄ Κανόνος (Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 

304, § 13).

292 


13. 

14. 

15. 

Κοινωνικόν: «Ἐν τῷ φωτί τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τόν 

αἰῶνα. Ἀλληλούια». 

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει...» κτλ. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῷ ὄρει τῷ Θαβώρ...». 

Τῇ αὐτῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 


Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Λαοί, προσκιρτήσατε...», ἅπαξ. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί Ἀει - 

παρθένου Μαρίας. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Μιχαίου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος 

Μαρκέλλου, Ἐπισκόπου Ἀπαμείας, καί τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Συμεών τοῦ ἐκ 

Τραπεζοῦντος (†1653). 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Λαοί, προσκιρτήσατε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου η΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιγ΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου η΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιβ΄ 30-37). 





ΚΥΡΙΑΚΗ: Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟ ΤΟ - 

ΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. 

Ἦχος βαρύς. 

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία. 

Ὁ Πατριάρχης κατά τήν ἡμέραν ταύτην μεταβαίνει, ἀπό τοῦ ἔτους 2010, μεθ’ 

ἁπάσης τῆς ᾿Ακολουθίας Αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν 

Μονήν Ὑπεραγίας Θεοτόκου Σουμελᾶ Τραπεζοῦντος καί τελεῖ τήν Θείαν Λειτουργίαν, 

συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ᾿Εκκλησίας. 


Ἀπολυτίκιον: «Λαοί, προσκιρτήσατε...». 

Κοντάκιον: «Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου...». 



Προοιμιακός – Ψαλτήριον.

15. 




ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· 

«Κἄν συνελήφθης...» καί 3.– Τό 1 Στιχηρόν Αὐτόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ 

παραδόξου θαύματος...» καί τά 2 Στιχηρά Προσόμοια· «Βαβαί τῶν σῶν μυστηρίων... 

– Τήν σήν δοξάζουσι Κοίμησιν...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὀκτώηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θεαρχίῳ νεύματι...», δίχορον. 



τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατ ελθών... 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε ἐξεδήμησας, Θεοτόκε Παρθένε...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί 3.– Καί νῦν, τό αὐτό. 



293 


Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἔπρεπε τοῖς αὐτόπταις τοῦ Λόγου...» κτλ. μετά 

τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀ- 

πολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῆς 

Ἑορτῆς, δίς. 

Τά Εὐλογητάρια καταλιμπάνονται, μικρά Συναπτή καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι ηὐλόγηταί 


Ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ ἤχου καί τό· 


Στίχος: «Ἄκουσον, θύγατερ καί ἴδε, καί κλῖνον τό οὖς σου, καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ 

σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς τοῦ κάλλους σου». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τήν ὀρεινήν...» 

(Λουκ. α΄ 39-49. 56). 



Ἰδιόμελον· «Ὅτε ἡ μετάστασις...». 


καί 2.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...» καί· «Ἀνοίξω τό

294 


15. 

στόμα μου...» μετά τῶν Εἰρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί ἡ· 

Ὑπακοή: «Μακαρίζομέν σε...» (χῦμα). 




Καταϐασίαι: «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». 


Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅ ροι...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...», δίς. 




Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ἐνδόξῳ Κοιμήσει 

σου... – Ἐκ περάτων συνέδραμον... – Τήν ζωήν ἡ κυήσασα...», τό πρῶτον δίς, 

μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν 

σου, σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου». β΄.– «Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ 

ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ 

θρόνου σου». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ἀθανάτῳ σου Κοιμήσει...». 





«Ἀλαλάξατε τῷ Θεῷ πᾶσα ἡ γῆ. 

Ἐξομολογεῖσθε αὐτῷ, αἰνεῖτε 

τό ὄνομα αὐτοῦ. 

Ἐν πόλει Κυρίου τῶν δυνάμεων, 

ἐν πόλει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. 

Ἐγεννήθη ἐν εἰρήνῃ ὁ τόπος αὐτοῦ, 

καί τό κατοικητήριον αὐτοῦ ἐν Σιών. 

Δόξα... Καί νῦν...». 






Σῶτερ, 


15. 




«Ἀγαπᾷ Κύριος τάς πύλας Σιών, 

ὑπέρ πάντα τά σκηνώματα Ἰακώβ. 

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ 


Ὁ Θεός ἐθεμελίωσεν αὐτήν εἰς τόν αἰῶνα. 


Δόξα... Καί νῦν... Ὁ Μονογενής Υἱός...». 







295 

16. 



«Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ Θεός, 

ἑτοίμη ἡ καρδία μου. 

Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 

ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; 

Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, 

καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν ἐν πρεσβείαις...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν...» (Φιλιπ. β΄ 5-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...». 




ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἀνάμνησις τῆς ἐξ Ἐδέσσης τῆς Μεσοποταμίας εἰς Κωνσταντινούπολιν 

ἀνακομιδῆς τῆς ἀχειροποιήτου Εἰκόνος τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος 

ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Διομήδους. 

Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Τιμοθέου, Ἐπισκόπου Εὐρίπου, κτήτορος τῆς 

Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης, καί Γερασίμου τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ, τοῦ νέου ἀσκητοῦ. 

Τῶν ἐν Μεγάροις ἀθλησάντων ἕξ Ἁγίων Μαρτύρων Δωροθέου, Σαράντη, Ἰα - 

κώϐου, Σεραφείμ, Δημητρίου καί Βασιλείου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ 

τοῦ Ἡσυχαστοῦ. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα· «Ἐν τῇ Γεννήσει...».

296 


16. 

Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ποίοις οἱ γηγενεῖς 

ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν... – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...» καί 

2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ όμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χείλεσι... – Τίνα 

τά φοβερά ᾄσματα... – Ποῖα πνευματικά ᾄσματα...», ζήτει ταῦτα ἐν τῷ Μικρῷ 

Ἑσπερινῷ τῆς Ἑορτῆς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε τήν παγκόσμιον Κοίμησιν...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Δῆμος τῶν μαθητῶν... – Ὤ τῶν 

ὑπερφυῶν... – Κλίμαξ πρός οὐρανόν...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ὅμοιον Προσόμοιον· «Ὅτε πρός τόν ἐκ σοῦ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 



Τό καθ’ ἡμέραν Μεσονυκτικόν ὡς εἴθισται, μετά τό β΄ Τρισάγιον, τό Ἀπολυτίκιον· 

«Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Τήν ἐν πρεσβείαις...» κτλ. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 2.– Δόξα, τό 

αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 


Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...», μετά τῶν Εἰρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· 

«Σωματικῶς μορφωθῆναι...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα 

σοι...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ἐδέσσης βασιλεύς...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Θεόν συλλαβοῦσα...». 


Κοντάκιον: Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου. 




16. 

17. 


297 


Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος...», δίς. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Ποίοις οἱ 

γηγενεῖς ὄμμασιν... – Ποίοις οἱ χοϊκοί ψαύσωμεν... – Πάλιν Δεσποτικῆς πάρεστι...», 


Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...». 


«Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Τήν ἄχραντον Εἰκόνα σου...». 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου Μανδηλίου· «Οἱ καλῶς διακονήσαντες...» (Α΄ Τιμ. γ΄ 13-16, δ΄ 

1-5), μετά τοῦ Προκειμένου· «Μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπό τοῦ παιδός 

σου – Ἡ σωτηρία σου, ὁ Θεός, ἀντιλάβοιτό μου», ζήτει τοῦτον τῷ Σαβ βάτῳ 

πρό τῶν Φώτων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγένετο ἐν τῷ συμπληροῦσθαι...» (Λουκ. θ΄ 51-57, ι΄ 22-24, 

ιγ΄ 22), ζήτει τοῦτο τῇ 16ῃ Αὐγούστου. 





Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς, Κοντάκιον· «Τήν 

ἐν πρεσβείαις...». Μέχρι τῆς 22ας Αὐγούστου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς 

ἐναλλάξ· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...» καί· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν 

ἑορτάζηται Ἅγιος· «Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰς τό Ἐξαιρέτως· 


ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Μύρωνος. «Παναγίας τῆς Γουμενίσσης», πανη - 

γυρικῶς ἑορταζομένης ἐν τῇ φερωνύμῳ Ἱερᾷ Μονῇ καί πόλει. Τοῦ Ἁγίου Ὁ - 

σιομάρτυρος Δημητρίου τοῦ νέου, τοῦ ἐκ Σαμαρίνης τῆς Ἠπείρου καταγομένου 

(1808). Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Εὐτυχίου καί Εὐτυχιανοῦ καί Κασσιανῆς τῶν 

αὐταδέλφων. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιβ΄ 12-26). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιη΄ 18-22, ιθ΄ 1-2. 13-15).

298 


18. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φλώρου, Λαύρου, Λέοντος καί Ἑρμοῦ. Τῶν 

ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου καί Γεωργίου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου, τοῦ 

ἐν Πάρῳ ἀσκήσαντος. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ ἐκ Καππούης. 

Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ματθαίου, τοῦ ἐκ Γερακαρίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιγ΄ 4-13, ιδ΄ 1-5). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κ΄ 1-16). 

19. 

20. 

21. 

22. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀνδρέου τοῦ Στρατηλάτου καί τῶν σύν 

αὐτῷ 2593. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τιμοθέου, Ἀγαπίου καί Θέκλης. Τοῦ Ὁσίου 

Θεοφάνους τοῦ νέου, τοῦ ἐν Ναούσῃ ἀσκήσαντος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιδ΄ 6-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κ΄ 17-28). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Σαμουήλ καί τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λουκίου 

τοῦ Βουλευτοῦ. Τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, πρώτου Βασιλέως τῆς Οὑγγαρίας καί τοῦ 

Ἁγίου Ἱεροθέου, Ἐπισκόπου αὐτῆς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιδ΄ 26-40). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κα΄ 12-14. 17-20). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Θαδδαίου καί τῆς Ἁγίας Μάρ τυρος Βάσσης 

καί τῶν τέκνων αὐτῆς. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Πατελάρου, 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιδ΄ 6-9). 

Εὐαγγέλιον: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τό ὄρος...» (Μᾶρκ. γ΄ 13-21), ζήτει 

τοῦτο τῇ Τρίτῃ ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀγαθονίκου καί τῶν σύν αὐτῷ. 

Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀνθούσης. Τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Μανουήλ καί Ἰω - 

άννου. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Θ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 

Κοντάκιον: «Τήν ἐν πρεσβείαις...». 






ἀποῤῥίψης ἡμᾶς... – Χαῖρε, Σιών ἁγία...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὁ ἐκ 


Σωτήρ...» καί 3.– Τό 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου

22. 


θαύματος... – Βαβαί τῶν σῶν μυστηρίων... – Τήν σήν δοξάζουσι Κοίμησιν...», τό 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν 

Λιτήν. 






Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «ᾌσατε λαοί, τῇ μητρί...», ζήτει 

καί τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 




«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

299 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναβόησον Δαυΐδ...» καί· «Ὁ πάντιμος 

χορός...». 



καί 2.– Ὁ β΄ τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 




Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν χερσί τοῦ δι’ ἡμᾶς...» 88 , ἅπαξ (τό μετά τήν β΄ 

Στιχολογίαν 17ῃ Αὐγούστου). 





88 

Εἰς τά Μηναῖα Ἐκδόσεως Βενετίας ἀπαντᾶ ὁ τύπος· «Σέ χερσί τοῦ δι’ ἡμᾶς...».

300 


22. 

23. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...» καί 2.– 

Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων...». 



ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, Κύ - 

ριε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσ ό μοια τῆς Ἑορτῆς· «Τῇ ἐνδόξῳ Κοιμήσει σου... 

– Ἐκ περάτων συνέδραμον... – Τήν ζωήν ἡ κυήσασα...», τό πρῶτον δίς, μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀνάστηθι Κύριε, εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ 

καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου». β΄.– «Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν καί 

οὐ μή ἀθετήσῃ αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι, ἐπί τοῦ θρόνου σου». 






Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς ἐκ 

νεκρῶν...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ 

Γεννήσει...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς θ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί...» (Α΄ Κορ. 

γ΄ 9-17). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς θ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τούς μαθητάς 

αὐτοῦ...» (Ματθ. ιδ΄ 22-34). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Τοῦ ἐν Ἁγίοις 

Πατρός ἡμῶν Εἰρηναίου, Ἐπισκόπου Λουγδούνου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λούπου 

καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικολάου τοῦ Σικελιώτου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Καλλινίκου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

Χαραλάμπους, τοῦ ἐν Καλυϐιανῇ.

23. 


Πατριαρχική Θεία Λειτουργία. 

῾Ο Πατριάρχης κατά τήν ἡμέραν ταύτην μεταβαίνει, ἀπό τοῦ ἔτους 2015, μεθ’ 

ἁπάσης τῆς ᾿Ακολουθίας Αὐτοῦ εἰς τήν Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν 

Μονήν Ὑπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης Κυζίκου καί τελεῖ τήν Θείαν Λειτουργίαν, 

συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ᾿Εκκλησίας. 

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ὅπου εὑρίσκεται τεθησαυρισμένη ἡ Ἱερά 

Εἰκών τῆς Παναγίας Φανερωμένης, προερχομένη ἐκ τῆς ἐκ Κυζίκου ὁμωνύμου Ἱερᾶς 

Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς, τελεῖται Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία. 

301 

24. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξ - 

αιρου μένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν 

διά τήν Λιτήν Στιχηρῶν Ἰδιομέλων καί ἐν τῷ Ὄρθρῳ τοῦ Πολυελέου καί τοῦ μετ’ 

αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ. Μετά τήν γ΄ 

ᾨδήν, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα· «Ἐν τῇ Γεννήσει 

σου...» καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. 






Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν τῇ Γεννήσει...». 





Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Αἱ γενεαί πᾶσαι... – Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι...». 




ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Εὐτυχοῦς, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ 

Θεολόγου καί Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ 89 . Μνήμη τῆς μεταθέσεως εἰς Ζάκυνθον τοῦ 

σεπτοῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Διονυσίου, Ἐπισκόπου Αἰγίνης, 

τοῦ Θαυματουργοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κα΄ 23-27). 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 21ης Σεπτεμβρίου, ἐάν ἑορτάζηται 

89 

Πλήρης ᾈσματική Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ παρατίθεται εἰς τό τέλος τῆς νέας ἐκδόσεως 

τοῦ Μηναίου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.

302 


24. 

25. 

26. 

27. 

28. 

29. 

Ἅγιος, Καταβασίαι· «Σταυρόν χαράξας...» καί Κοντάκιον μέχρι τῆς 12ης Σεπτεμβρίου· 

«Ἰωακείμ καί Ἄννα...». 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἡ Ἐπάνοδος τοῦ σεπτοῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου 

Βαρθολομαίου. Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου, Ἐπισκόπου Γορτύνης τῆς κατά 

Κρήτην, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν 

Μηνᾶ, Ἐπιφανίου, Γενναδίου, τοῦ Σχολαρίου καί Ἰωάννου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. 

Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καρπαθίου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ...» (Τίτ. α΄ 1-5, β΄ 15, γ΄ 1-2. 12- 


οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 25ῃ Αὐγούστου. 

Εὐαγγέλιον: Τῶν Ἀποστόλων· «Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε΄ 14-19), 

ζήτει τοῦτο τῇ 12ῃ Νοεμβρίου. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀδριανοῦ καί Ναταλίας καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἰωάσαφ. 

Ἀπόστολος: Τῶν Μαρτύρων· «Ἀναμιμνῄσκεσθε τάς πρότερον ἡμέρας...» (Ἑβρ. ι' 32- 

38), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν 

ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ γ΄ ἑβδομάδος Νηστειῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κα΄ 43-46). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ποιμένος καί τῶν Ἁγίων Μαρ τύρων 

Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς 90 καί Ἀνθούσης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. α΄ 12-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κβ΄ 23-33). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μωϋσέως τοῦ Αἰθίοπος καί τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Διομήδους καί Λαυρεντίου. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιε΄ 30-33). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ι΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιζ΄ 24-27, ιη΄ 1-4). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἡ ἀποτομή τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, 

Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Ι΄. 



90 

Πλήρης ᾈσματική Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Φανουρίου παρατίθεται εἰς τό τέλος τῆς νέας 

ἐκδόσεως τοῦ Μηναίου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.

29. 


303 







λαοί, Σιών... – Δεῦτε, λαοί, ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Εὐφράν 

θητε, οὐρανοί...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου· «Γενεθλίων 

τελουμένων... – Ὠρχήσατο ἡ μαθήτρια... – Οὐκ ἔδει σε, ὦ Ἡρώδη... – 

Πά λιν Ἡρωδιάς μαίνεται...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό α΄ Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Γενεθλίων τελουμένων...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων... – Γυναῖκες 

μυροφόροι...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Πρόδρομε τοῦ Σωτῆρος...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· 

«Μνήμη Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». 




ἀρχήν...», τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Προδρόμου· «Τί σέ καλέσωμεν, 

Προφῆτα...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Προδρόμου· «Μνήμη Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Προδρόμου, Καί νῦν, τό 

Θεοτοκίον· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τό Ἀναστάσιμον 

τῆς β΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Προδρόμου, Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ καί τό 

μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Προδρόμου μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ. 



2.– Οἱ δύο τοῦ Προδρόμου· «Τόν ἀπό νηδύος στειρωτικῆς...» καί· «Τόν ὑπέρ 

πάντας ἀνθρώπους...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ 

ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4.

304 


29. 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Τόν Πρόδρομον Χριστοῦ...». 2.– Δόξα· 

«Νῦν ἐπέφανεν ἡμῖν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Κατεπλάγησαν, 

ἁγνή...». 










Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Τῶν ἐν Προφήταις...». 3.– «Ὁ ἀσελγής Ἡρώδης...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Ἡ τήν ἀράν τοῦ κόσμου...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας... 


2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... 

– Ὤ τῆς Ἡρώδου πωρώσεως... – Ὤ τῆς ὑπέρ νοῦν ἐκπλήξεως...», τό πρῶτον 

δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί 

κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ 

καί ἐλπιεῖ ἐπ’ αὐτόν». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Πάλιν Ἡρωδιάς μαίνεται...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Μνήμη Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Ἰωακείμ καί Ἄννα...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ὡς ἐπλήρου Ἰωάννης τόν δρόμον...» (Πράξ. ιγ΄ 25-32). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἤκουσεν Ἡρώδης ὁ βασιλεύς...» (Μᾶρκ. ς΄ 14-30). 


29. 





Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις οἴνου καί ἐλαίου. 

305 

30. 

31. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Προφήτου, 

Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν 

Ἀλεξάνδρου, Ἰωάννου καί Παύλου τοῦ νέου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ια΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. β΄ 3-15). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ια΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κγ΄ 14-22). 

ΤΡΙΤΗ: Ἡ κατάθεσις τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κωνσταντινουπόλει 

σεϐασμίῳ οἴκῳ αὐτῆς, τῷ ὄντι ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις. 



Καταϐασίαι: «Σταυρόν χαράξας...» 91 . 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Θεοτόκου· «Τήν θεοδόχον γαστέρα σου, Θεοτόκε...» 92 . 




τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά...» (Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27- 

28), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 





91 

Τό Μηναῖον καί τό Τυπικόν τῆς Μονῆς Ἁγ. Παύλου (σελίς 256), ὁρίζουν Καταβασίας· 

«Ἀνοίξω τό στόμα μου...». Δέν εὑρίσκομεν τοῦτο ἄτοπον, ἰδίᾳ διά Ναούς πανηγυρίζοντας, ὡς 

συνᾴδουσαι αὗται εἰς τήν Θεομητορικήν Ἑορτήν. 

92 

Τό ἐν τῇ προθεωρίᾳ ἀναγραφόμενον τοῦτο Κοντάκιον εἶναι τό ἀκριβές καί οὐχί τό μετά 

τήν γ΄ ᾨδήν Κάθισμα· «Τά καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης...» Πρβλ. ΤΜΕ, § 40, σελ. 35.

ΜΗΝ 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 

1. 



ΤΕΤΑΡΤΗ: Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου, ἤτοι τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἡ σύναξις 

τῆς ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ κατατεθειμένης εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας 

Θεοτόκου, τῆς ἐπιλεγομένης «τῆς Παμμακαρίστου». Τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου 

καί ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῶν Μιασηνῶν. Τῶν Ἁγίων Μ΄ 

Μαρτύρων παρθένων ἀσκητριῶν καί Ἀμμοῦν Διακόνου καί διδασκάλου αὐτῶν. 

Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Καλλίστης, Εὐόδου καί Ἑρμογένους τῶν αὐτα δέλφων. 

Μελετίου Ὁσίου τοῦ ἐν τῷ ὄρει τῆς Μυϊουπόλεως ἀσκήσαντος καί Ἰησοῦ τοῦ 

Ναυῆ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικολάου τοῦ Κουρταλιώτου. 

Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Χοροστασία. 

Ἡ ἡμέρα αὐτή τῆς ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου ἀφιεροῦται εἰς τήν προστασίαν 

τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ὁ ἑορτασμός ἐθεσπίσθη κατά τήν 

Συνεδρίαν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τῇ 6ῃ Ἰουνίου 1989. 

Ἡ ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τάξις. 


Ἀπολυτίκιον: «Θεοτόκε ἀειπάρθενε...». 

Κοντάκιον: «Τήν θεοδόχον γαστέρα σου...». 



Χοροστατεῖ ὁ Πατριάρχης. Λαμβάνουσι καιρόν ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης, ὁ Δευτερεύων 

καί ὁ Τριτεύων τῶν Πατριαρχικῶν Διακόνων. Εἰσερχομένου τοῦ Πατριάρχου 

εἰς τόν Σολέα τοῦ Ναοῦ, ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν 

ράβδον, ὁ δέ Πατριάρχης ποιῶν τρεῖς μετανοίας πρό τῆς εἰκόνος τῆς Παμμακαρί-

308 

MHN ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 

1. 

στου, ἀσκεπής, ἀσπάζεται αὐτήν καί, λαβών τήν ποιμαντορικήν ράβδον, ἔρχεται 

εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά 

ἔτη, Δέσποτα», ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός. 



Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἰνδίκτου· «Τῆς αὐτολέκτου καί θείας... 

– Ὡς τῶν Ἑβραίων τά κῶλα... – Ὁ ἐν Σιναίῳ τῷ ὄρει...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τῆς Παμμακαρίστου 93 · «Σήμερον λαμπρά πανήγυρις... – Σήμερον 

φαιδροῖς ἐν ᾄσμασιν... Σήμερον τήν σήν πανήγυριν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά 

Προσόμοια τοῦ Περιβάλλοντος 94 · «Ὁ ἐκ μή ὄν των τά πάντα – Πᾶσι τοῖς 

ἔθνεσι δίδου...– Τό περιβάλλον στοιχεῖον...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ Πνεύματι Ἁγίῳ συνημ μένος...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Παμμακαρίστου· «Σήμερον συγκαλεῖται ἡμᾶς...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα, δύο 

τῆς Ἰνδίκτου καί ἕν τῆς Παμμακαρίστου ἐκ τῆς Προφητείας Ἰεζεκιήλ, ζήτει 


Ἀπόστιχα: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἰνδίκτου· «Ἐπέστη ἡ εἴσοδος τοῦ ἐνιαυτοῦ... 

– Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν... – Θαυμαστός εἶ ὁ Θεός... – Ὁ ἐν σοφίᾳ τά πάντα...», 

μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά τρία τελευταῖα: α΄.– «Σοί πρέπει ὕμνος, ὁ 

Θεός, ἐν Σιών, καί σοί ἀποδοθήσεται εὐχή ἐν Ἰερουσαλήμ». β΄.– «Πλησθησόμεθα 

ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου σου, ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστός ἐν 

δικαιοσύνῃ». γ΄.– «Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός 

σου, Κύριε». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Περιβάλλοντος· «Διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἰνδίκτου· «Σύ Βασιλεῦ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ πάσης δημιουργός τῆς κτίσεως...». 2.– Δόξα, 

τοῦ Περιβάλλοντος· «Ὁ πάντα τῷ ῥήματι...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Παμμακαρίστου· 

«Πανήγυριν σήμερον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ πάσης 

δημιουργός τῆς κτίσεως...». 

93 

Ἡ Ἀκολουθία τῆς Παμμακαρίστου ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος: Ἡ Ἀκολουθία τοῦ 

Ἑσπερινοῦ, τοῦ Ὄρθρου καί τῆς Θ. Λειτουργίας τῆς Ἑορτῆς τῆς Παμμακαρίστου, ἐν Κωνσταντινουπόλει, 

ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ Τυπογραφείου, 1905. 

94 

Ὡσαύτως καί ἡ Ἀκολουθία τοῦ Περιβάλλοντος ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος: Ἡ Ἀκολουθία 

ἱκετήριος πρός τόν Φιλάνθρωπον Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὑπέρ τοῦ 

περι βάλλοντος ἡμᾶς στοιχείου καί εὐσταθείας πάσης τῆς κτίσεως, ἐποιήθη ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, ὑπό 

Γερασίμου Μοναχοῦ Μικραγιαννανίτου, Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.

1. 


ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τῆς Ἰνδίκτου τῆς α΄ Στιχολογίας· «Ὁ καιρούς καρποφόρους...», 

Δόξα, Καί νῦν τῆς Παμμακαρίστου· «Κατ’ εἰκόνος σεπτῆς σου...». Τῆς β΄ Στιχολογίας 

τῆς Ἰνδίκτου· «Ὡς Δεσπότῃ τοῦ παντός...» (τό μετά τόν Πολυέλεον) 

Δόξα, Καί νῦν τῆς Παμμακαρίστου· «Ἡ ἁγία σου, Ἁγνή...» καί τό μετά τόν 

Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Περιβάλλοντος· «Ἐκ μή ὄντων τά πάντα...» καί 

Δόξα, Καί νῦν, τῆς Παμμακαρίστου· «Ἡ θεία σου εἰκών...». 



Στίχος: «Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε καί κλῖνον τό οὖς σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ 

σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς τοῦ κάλλους 

σου». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Παμμακαρίστου· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 

39-49. 56), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Παναχράντου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεο - 

τόκου...» καί τό Ἰδιόμελον τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ ἐν σοφίᾳ τά πάντα...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «ᾌσωμεν πάντες λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ με - 

τά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». 2.– Τῆς Παμμακαρίστου· «Ἀ ν - 

έτειλε σήμερον τῆς Παναχράντου...» μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον 

ἡμᾶς» καί 3.– Τοῦ Περιβάλλοντος· «Χρηστότητα, Λόγε...» μετά στίχου· «Δόξα 

σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες 

εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Παμμακαρίστου (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Ὡς Δεσπότῃ τοῦ παντός...». 2.– Δόξα, 

τοῦ Περιβάλλοντος· «Ὡς Δεσπότῃ καί Κτίστῃ...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Παμμακαρίστου· 

«Ἡ ἁγία σου, Ἁγνή...» (Κάθισμα τό μετά τήν β΄ Στιχολογίαν). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἰνδίκτου. 

(Συντεθέντα ὑπό Ἰακώβου Πρωτοψάλτου). 

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ. 

«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν 

ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου, τῷ ἀπείρῳ οἰκτίρμων, πάντας 

τούς λατρεύοντας, σοί τῷ μόνῳ Δεσπότῃ, καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον 

πᾶσι τό ἔτος χορήγησον». 

Ὁ Οἶκος. 

«Ἀρρήτῳ πάντα ὡς Θεῷ ποιήσαντι σοφίᾳ, ἰσχύι τε παντουργικῇ διασῴζοντι 

πάντα, τόν ὕμνον δέει ἐκ ψυχῆς προσάγομεν ἐντρόμως δυσωποῦντες παρασχεῖν 

εὐφορίαν τῇ γῇ ἐν τῇ σήμερον ἐτησίῳ ἀπαρχῇ, παντός ῥυσθῆναι δυσχεροῦς, 

309

310 


1. 

ὁρατῶν καί ἀοράτων δυσμενῶν, ἐν ταῖς αἰσίαις κράζοντες περιόδοις· Εὔφορον 


Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Παμμακαρίστου ἐκ τῆς Φυλλάδος. 

Εἰς τό Κοντάκιον χοροστατεῖ ὁ Πατριάρχης, εὐλογεῖ τόν λαόν καί ἀνέρχεται εἰς 



Ἡ Τιμιωτέρα: Στιχολογεῖται εἰς α΄ ἦχον, ἤτοι εἰς τόν ἦχον τοῦ Κανόνος τῆς 

Ἰνδίκτου. Εἶτα ὁ Κανών τῆς Ἰνδίκτου· «Τύπον τῆς ἁγνῆς λοχείας σου...» μετά 

στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι», ὁ τῆς Παμμακαρίστου· «Λαμπροφεγγής 

ὡς ἡμέρα...» μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί ὁ τοῦ Περιβάλλοντος· «Σεισμῶν 

καί δυσπραγίας...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 

εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Θεέ θεῶν καί Κύριε...». 2.– Τοῦ Περιβάλλοντος· 

«Ὁ οὐρανόν τῷ νεύματι...» καί 3.– Τῆς Παμμακαρίστου· «Ἀγγελικῶς 

σε μέλπωμεν...». 

Εἰς τό πρῶτον Ἐξαποστειλάριον, προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου, ἐξέρ - 

χονται ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί λαμβάνουσι 

τάς οἰκείας παρά τῷ Θρόνῳ θέσεις αὐτῶν. Εἰς τό· «Αἰνεῖτε...», ἐ ξέρ χεται 

ἐκ τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης, ἔρχεται 

ἀπέναντι τοῦ Θρόνου καί ποιεῖ σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, κατέρχεται δέ καί ὁ Μ. 

Ἀρχιδιάκονος ἐκ τῆς θέσεως αὐτοῦ. Ἀρχομένου τοῦ β΄· «Αἰνεῖτε...» ὁ Πατριάρχης 

κατέρχεται τοῦ Θρόνου ποιῶν σχῆμα εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα πρός τήν 

Ὡραίαν Πύλην, ἔρχεται ἔμπροσθεν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παμμακαρίστου, 

δίδει τήν ποιμαντορικήν ράβδον εἰς τόν Μ. Ἐκκλησιάρχην, ποιεῖ τρεῖς μετανοίας 

καί ἀσκεπής ἀσπάζεται τήν Ἱ. Εἰκόνα. Ποιῶν καί αὖθις τρεῖς μετανοίας, 

λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον ἀπό τόν Μ. Ἐκκλησιάρχην, ἔρχεται εἰς 

τό μέσον τοῦ Σολέα καί εὐλογεῖ τόν λαόν, τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· 

«Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα», καί ἀκολούθως ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἰνδίκτου· «Προαιώνιε Λόγε τοῦ Πατρός... – 

Ἡ βασιλεία σου, Χριστέ... – Αἱ πορεῖαί σου ὁ Θεός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τῆς Παμμακαρίστου· «Παμμακάριστος, Δέσποινα... – Μεγαλύνομεν, 

ἄχραντε... – Γενεαί πᾶσαι, Πάναγνε...» καί 3.– Τά 2 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ 

Περιβάλλοντος· «Ὕμνον σοι προσάγομεν... – Πάντα καθυπέστησας...», μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν 

δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». β΄.– «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου, 

Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Παμμακαρίστου· «Ἡ Πνεύματι ἁγίῳ συλλαβοῦσα...». 


«Ὁ πάσης Δημιουργός τῆς κτίσεως...».


311 

1. 


«Ὁ πάσης Δημιουργός τῆς κτίσεως...». 


Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ πάσης Δημιουργός τῆς κτίσεως...». 2.– Τῆς 

Παμμακαρίστου· «Πανήγυριν σήμερον...». 3.– Τοῦ Περιβάλλοντος· «Ὁ πάντα 

τῷ ῥήματι...» καί 4.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἰνδίκτου. 







Ἀπόστολος: Τῆς Παμμακαρίστου· «Τοῦτο φρονείσθω ἐν ὑμῖν...» (Φιλιπ. β΄ 5-11), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό 

πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν 

τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς Ἰνδίκτου· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ...» (Λουκ. δ΄ 16-22). 



«Τῆς Ἀειπαρθένου σεμνῆς Μητρός, τῆς Παμμακαρίστου, τήν χαρμόσυνον 

ἑορτήν, σήμερον τελοῦντες, ἐν μέσῳ Ἐκκλησίας, τήν ἄχραντον Εἰκόνα, πάντες τιμήσωμεν». 

Κοινωνικόν: «Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, Κύριε. 




Ἡ Τελετή τῆς Ἰνδίκτου 

Ἀρχομένου τοῦ Κοινωνικοῦ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος καί ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς 

λαμβάνουσι Καιρόν καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, διά τῆς Βορείου καί Νοτίου 

Πύλης, ποιοῦσι τρεῖς μετανοίας πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης καί ἐνδύονται τάς διακονικάς 

αὐτῶν στολάς. Παρά τῷ Πατριάρχῃ εὑρίσκεται ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος. 

Ψαλλομένου τοῦ· «Εἴη τό ὄνομα...» ἐξέρχονται οἱ τέσσαρες Διάκονοι κρατοῦντες 

δικηροτρίκηρα καί, ποιήσαντες σχῆμα πρό τοῦ Πατριάρχου, λαμβάνουσι τάς 

ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου θέσεις αὐτῶν. 

Ἐκ τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ἐξέρχεται ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης 

κρατῶν τό Ἐπιτραχήλιον καί τό Ὠμοφόριον (ἅτινα καί ἐνδύει τῷ Πατριάρχῃ ὁ 

Μ. Ἀρχιδιάκονος) καί τήν Ἀρχιερατικήν Φυλλάδα τοῦ Πα τριάρχου. Ἐκ τῆς Νοτίου 

Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ἐξέρχονται ὁ Ἀρχιγραμματεύς, ὁ Ὑπογραμματεύς καί 

ὁ Κωδικογράφος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί ἵστανται πρό τῆς τραπέζης 

τῆς εὑρισκομένης ἔμπροσθεν τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ. Ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης, περατώσας

312 


1. 

τήν Ἀπόλυσιν, λαμβάνει τήν ἀπέναντι τοῦ Θρόνου θέσιν αὐτοῦ καί ἄρχεται ἡ τελετή 

τῆς Ἰνδίκτου. Μετά τό· «Δι’ εὐχῶν τοῦ Ἁγίου Δεσπότου...», ὁ Μ. Ἀρχιδιά - 

κονος ποιήσας σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ ἐκφωνεῖ· «Εὐλόγησον, Δέσποτα». 


Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: Τρισάγιον. «Παναγία Τριάς... Πάτερ ἡμῶν...». 


Ὁ Δεξιός Χορός: «Ὁ πάσης δημιουργός τῆς κτίσεως...». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός...». 

Ὁ Δευτερεύων: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν...». 

Ὁ Τριτεύων: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου...». 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων τῶν τε 

ἐνδημούντων καί τῶν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις αὐτῶν». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν χειμαζομένων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, 

τοῦ φωτισμοῦ καί ἀγαθῶν ἐπινεύσεων τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, καί τοῦ 

εὐλογηθῆναι τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος Κυρίου». 

Ὁ Δευτερεύων: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καί 

τῆς κατά Θεόν εὐημερίας». 

Ὁ Τριτεύων: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ 

Μεγάλην Ἐκκλησίαν...». 

Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς: «Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν 

Θεόν ἡμῶν...». 

Ὁ Πατριάρχης: «Ἐπάκουσον ἡμῶν ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν...». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Δόξα, Καί νῦν, Κύριε ἐλέησον (ἐκ γ΄), Δέσποτα Ἅγιε, 

εὐλόγησον». 

Ὁ Πατριάρχης: Τήν Ἀπόλυσιν. 

Ὁ Μ. Ἀρχιμανδρίτης: «Δι’ εὐχῶν τοῦ ἁγίου Δεσπότου...». 

Ἐν συνεχείᾳ προσέρχονται ὁ Ἀρχιγραμματεύς καί ὁ Ὑπογραμματεύς τῆς 

Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου φέροντες τόν Κώδικα περιέχοντα τήν Πρᾶξιν τῆς Ἰνδίκτου. 

Ποιοῦσι σχῆμα ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου καί ἀνέρχονται παρά τῷ Πα - 

τριάρχῃ. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκφωνεῖ· «Πρόσχωμεν», καί ὁ Πατριάρχης ἄρχεται τῆς 

ἀναγνώσεως τῆς Πράξεως. Ὁ Δευτερεύων, ἅμα τῷ ἀκούσματι τῆς ἀναγνώσεως 

τῶν λέξεων· «ἱκέτιδας χεῖρας ἀναφωνοῦμεν», ἐκφωνεῖ τό· «Τοῦ Κυρίου δεηθῶ - 

μεν», καί ὁ Πατριάρχης συνεχίζει τήν ἀνάγνωσιν τῆς Πράξεως. 

Μετά τήν ἀνάγνωσιν τῆς Πράξεως κατέρχεται ὁ Πατριάρχης τοῦ Θρόνου, 

ἔρχεται πρό τῆς τραπέζης, δίδει τήν ποιμαντορικήν ράβδον τῷ Ὑπογραμματεῖ, 

ἀσπάζεται τό ὑπό τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου κρατούμενον Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί καθίσας 

ὑπογράφει τήν Πρᾶξιν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τόν Πολυχρονισμόν Αὐτοῦ. 

Περατωθείσης τῆς ὑπογραφῆς τῆς Πράξεως ὑπό τοῦ Πατριάρχου ἐγείρεται, 

ἐκδύεται τό Ὠμοφόριον καί τό Ἐπιτραχήλιον καί ἐλθών εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα 

εὐλογεῖ διά τοῦ τρικήρου τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, 

Δέσποτα». Ἀκολούθως ἀνέρχεται εἰς τήν πρώτην βαθμίδα τοῦ Θρόνου. Ὁ Μ. 

Ἀρχιδιάκονος καί ὁ Δευτερεύων εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ἐκδύονται τάς


313 

1. 

διακονικάς αὐτῶν στολάς καί ἐπιστρέφουσιν εἰς τάς θέσεις αὐτῶν. 

Ἐν συνεχείᾳ, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων τῆς Ἰν δίκτου 

ἀργῶς, οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων αὐτῶν, ποιοῦσι σχῆμα 

τῷ Πατριάρχῃ, ἔρχονται ἔμπροσθεν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παμμακαρίστου ποιοῦσι 

τρεῖς μετανοίας καί προσκυνοῦσιν ἀσκεπεῖς αὐτήν, ἐνδύονται ὑπό τῶν Διακόνων 

Ἐπιτραχήλιον καί Ὠμοφόριον, ἀσπάζονται τό ὑπό τοῦ Μ. Ἐκ κλησιάρχου 

κρατούμενον Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί καθήμενοι ὑπογράφουσι τήν Πρᾶξιν. 

Μετά τήν ὑπογραφήν ἐκδύονται τό Ὠμοφόριον καί τό Ἐπιτραχήλιον, προσ - 

έρχονται τῷ Πατριάρχῃ, ἀσπάζονται τήν Δεξιάν Αὐτοῦ βάλλοντες μετάνοιαν καί 

ἀπέρχονται διά τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. 

Ληξάσης τῆς ὑπογραφῆς τῆς Πράξεως ὑπό τῶν Ἀρχιερέων ὁ Πατριάρχης 

λαμβάνει παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου τόν Σταυρόν καί ἁγιάζει τόν λαόν ἐπί τῇ 

πρώτῃ τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου. 

Ἡ ἐκτός τοῦ Πανσέπτου Πατριαρχικοῦ Ναοῦ τάξις. 

Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἰνδίκτου. 



(Συντεθέντα ὑπό Ἰακώβου Πρωτοψάλτου). 


«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐ - 

νιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου, τῷ ἀπείρῳ οἰκτίρμων, πάντας τούς 

λατρεύοντας, σοί τῷ μόνῳ Δεσπότῃ, καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό 

ἔτος χορήγησον». 


«Ἀρρήτῳ πάντα ὡς Θεῷ ποιήσαντι σοφίᾳ, ἰσχύι τε παντουργικῇ διασῴζοντι πάν - 

τα, τόν ὕμνον δέει ἐκ ψυχῆς προσάγομεν ἐντρόμως δυσωποῦντες παρασχεῖν εὐφορίαν 

τῇ γῇ ἐν τῇ σήμερον ἐτησίῳ ἀπαρχῇ, παντός ῥυσθῆναι δυσχεροῦς, ὁρατῶν καί ἀορά - 

των δυσμενῶν, ἐν ταῖς αἰσίαις κράζοντες περιόδοις· Εὔφορον πᾶσι τό ἔτος χορήγησον». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἰνδίκτου· «Ὁ πάσης δημιουργός τῆς κτίσεως...». 2.– Τῆς Θεοτόκου· 

«Χαῖρε, κεχαριτωμένη...». 3.– Τοῦ Ὁσίου· «Ὑπομονῆς στῦλος γέγονας...» 


Κοντάκιον: Τῆς Ἰνδίκτου· 





πᾶ σι τό ἔτος χορήγησον».

314 


1. 

2. 

3. 

4. 

5. 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἰνδίκτου· «Τέκνον Τιμόθεε, παρακαλῶ πρῶτον πάν των...» (Α΄ Τιμ. 

β΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ...» (Λουκ. δ΄ 16-22). 


Κοινωνικόν: «Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, Κύριε. 




ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Μάμαντος. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἰω - 

άννου τοῦ Νηστευτοῦ καί Παύλου Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Κοσμᾶ, τοῦ Ἐρημίτου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Μάρτυρος· «Οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν...» (Ῥωμ. η΄ 28-39), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ 

Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ 2ᾳ Σεπτεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ια΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κδ΄ 13-28). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἀνθίμου, Ἐπισκόπου Νικομηδείας. Τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοκτίστου, συνασκητοῦ τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου. Τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Πολυδώρου, τοῦ ἐν Νέᾳ Ἐφέσῳ μαρτυρήσαντος. Ἀνακομιδή 

τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυ - 

ματουργοῦ, τοῦ ἐν Αἰγίνῃ τεθησαυρισμένου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ια΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. δ΄ 13-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ια΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κδ΄ 27-33. 42-51). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βαϐύλα, τοῦ Ἁγίου καί Θεόπτου Μωϋσέως 

τοῦ Προφήτου, τοῦ Ὁσίου Ἀνθίμου Κουρούκλη, τοῦ ἐκ Ληξουρίου 

Κεφαλληνίᾳς. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου, τοῦ νέου ἀσκητοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ια΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. α΄ 3-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ια΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. ιθ΄ 3-12). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ζαχαρίου, πατρός Ἰωάννου 

τοῦ Προδρόμου. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν ΙΑ΄. 



Κοντάκιον: «Ὡς εὐσεβείας κήρυκα...». 





5. 



– Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνή σωμεν...». 2.– Τά 3 Στιχηρά 


Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προφήτου· 

«Χρῖσμα περικείμενος... – Παιδίον ἑώρακας... – Ναός ζῶν καί ἔμψυχος...», τό 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προφήτου· «Ἱερωσύνης νομικῆς...». 




τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προφήτου· «Ὡς καθαρός ἱερεύς...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Προφήτου· 

«Ἱερωσύνης στολισμόν...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 




ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Μετά 

τό πάθος πορευθεῖσαι...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

315 





«Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 



αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Προφήτου· «Τήν μνήμην Προφῆτα...» μετά στίχου· «Προφῆτα 

τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προφήτου· «Ἱερουργήσας τῷ Θεῷ...». 2.– Δόξα· «Τοῦ 

Βαραχίου τόν υἱόν...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Θεοχαρίτωτε 

Ἁγνή...». 




Καταϐασίαι: «Σταυρόν χαράξας...».

316 


5. 

6. 


τῷ Σίμωνι...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...». 2.– Τοῦ Προφήτου· 

«Ἀμέμπτως ἱεράτευσας...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Παρῆλθον Μητροπάρθενε...». 




Ἀνατολικά· «Ἔῤῥαναν μύρα... – Αἰνεσάτωσαν ἔθνη... – Ἐσταυρώθης, ἐτάφης... 

– Ὄντως παράνομοι...». 

Δόξα: Τό ΙΑ΄ Ἑωθινόν· «Φανερῶν σεαυτόν...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τοῦ Προφήτου· «Ἱερωσύνης 

στολισμόν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ια΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ἡ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς...» 

(Α΄ Κορ. θ΄ 2-12). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ια΄ ἑβδομάδος Ματθαίου· «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν 

ἀνθρώπῳ βασιλεῖ...» (Ματθ. ιη΄ 23-35). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἡ ἀνάμνησις τοῦ ἐν Χώναις (Κολοσσαῖς) θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου 

Μιχαήλ. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Καλοδότης. 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀρχαγγέλου· «Εἰ ὁ δι’ ἀγγέλων λαληθείς λόγος...» (Ἑβρ. β΄ 2-10), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Ὁ ποιῶν τούς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καί τούς λειτουργούς 

αὐτοῦ πυρός φλόγα – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον. Κύριε ὁ Θεός 

μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα».

6. 

7. 

8. 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει ἀμφό - 

τερα τῇ 8ῃ Νοεμβρίου. 

ΤΡΙΤΗ: Προεόρτια τῆς Γεννήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Σῴζοντος καί Κασσιανῆς τῆς Ὑμνογράφου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν 

Ἐπισκόπων Λέρνης Ἰωάννου καί Σεργίου (Ε΄ καί Ζ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων). 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Δανιήλ τοῦ Κατουνακιώτου. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἡ Παρθένος σήμερον, καί Θεοτόκος Μαρία...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ιβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ε΄ 15-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιβ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Μᾶρκ. α΄ 16-22). 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Εἰς μνημόσυνον...». 



317 

ΤΕΤΑΡΤΗ: ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ Η ΜΩΝ ΘΕΟ - 

ΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί...». 






Ἑσπέρια: Τά 6 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις 

ἐπαναπαυόμενος... – Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου... – Εἰ καί θείῳ βουλήματι... – Σήμερον 

στειρωτικαί... – Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς... – Σήμερον ἡ στεῖρα 

Ἄννα...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ παγκόσμιος χαρά... – Δι’ Ἀγγέλου 

προῤῥήσεως... – Στεῖρα ἄγονος ἡ Ἄν να...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε καί κλῖνον τό οὖς σου καί 

ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου». β΄.– «Τό πρόσωπόν σου 

λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δεῦτε, ἅπαντες πιστοί...».

318 


8. 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...», τρίς. 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ ἀπαρχή 

τῆς ἡμῶν σωτηρίας...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...», τρίς. 





Στίχος: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό Ἰ διόμελον· 

«Ἡ παγκόσμιος χαρά...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε λαοί...» καί· «Τῷ συντρίψαντι πολέμους...», μετά 

τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» 

καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀ μ φό τεροι εἰς 4. 


Ὑπακοή: «Πύλην ἀδιόδευτον...» (χῦμα). 






Ἑορτῆς μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, εἰς 4. 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγάλλονται τά πέρατα...» καί 2.– «Ἀ δάμ, 

ἀνακαινίσθητι...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ 

τοῦ παραδόξου θαύματος... – Στήλη σωφροσύνης ἔμψυχος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου...». 


«Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...».

8. 






«Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ 

καί πάσης τῆς πραότητος αὐτοῦ. 

Ἰδού ἠκούσαμεν αὐτήν ἐν Ἐφραθᾷ, 

εὕρομεν αὐτήν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ. 

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. 

Ὁ Θεός ἐν μέσῳ αὐτῆς καί οὐ σαλευθήσεται. 




Σῶτερ, 


319 

«Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυΐδ ἀλήθειαν 

καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν. 

Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου 

θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου. 

Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, 

ἡτοίμασα λύχνον τῷ Χριστῷ μου. 

Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τήν Σιών, 

ᾑρετίσατο αὐτήν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ. 






«Ὧδε κατοικήσω ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν. 


Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστός ἐν δικαιοσύνῃ». 







«Ἡ γέννησίς σου, 

Θεοτόκε...». 




Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἰωακείμ καί Ἄννα...». 







Ἀπόλυσις.

320 


9. ΠΕΜΠΤΗ: Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων καί Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης. 

Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Σεϐηριανοῦ. 

10. 

11. 

12. 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ἀβραάμ δύο υἱούς ἔσχεν...» (Γαλ. δ΄ 22-27), μετά τοῦ Προκειμένου· 



Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οὐδείς λύχνον ἅψας...» (Λουκ. η΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῷ 

Σαββάτῳ ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς Κοντάκιον· 

«Ἰωακείμ καί Ἄννα...». Μέχρι τῆς 11ης Σεπτεμβρίου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς 

Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Δεῦτε λαοί...» καί· «Τῷ συντρίψαντι πολέμους...» μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν 

ἑορτάζηται Ἅγιος· «Σταυρόν χαράξας...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν 

ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μηνοδώρας, Μητροδώρας καί Νυμφοδώρας. 

Τῆς Ἁγίας Πουλχερίας τῆς Βασιλίσσης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ζ΄ 10-16). 

Εὐαγγέλιον: Τό Προεόρτιον· «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον...» (Ἰω. γ΄ 16-21), 

ζήτει τοῦτο τῇ Τρίτῃ β΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῆς Ὑψώσεως. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Θεοδώρας τῆς ἐν 

Ἀλεξαν δρείᾳ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐφροσύνου τοῦ μαγείρου καί τῆς Ἁγίας 

Μάρτυρος Εὐανθίας. Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ἀντιφωνητρίας. 

Ἀπόστολος: Σαββάτου πρό τῆς Ὑψώσεως· «Σοφίαν λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις...» 

(Α΄ Κορ. β΄ 6-9), μετά τοῦ Προκειμένου· «Ψάλατε τῷ Θεῷ ἡμῶν, ψάλατε – Πάντα 

τά ἔθνη, κροτήσατε χεῖρας», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ ιγ΄ ἑβδομάδος Ἐ πιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπέρ ἐμέ...» (Ματθ. ι΄ 37-42, ια΄ 1), 

ζήτει τοῦτο μετά τήν 13ην Σεπτεμβρίου. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ. Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεο - 

τόκου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Αὐτονόμου καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κορνούτου, 

Ἐπισκόπου Ἰκονίου. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Α΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...». 





12. 


321 



τα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· «Τόν Σταυρόν 

σου τόν τίμιον...» καί 3.– Τά 6 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον, ὁ τοῖς 

νοεροῖς θρόνοις... – Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου... – Εἰ καί θείῳ βουλήματι... – Σήμερον 

στειρωτικαί... – Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς... – Σήμερον ἡ στεῖρα Ἄννα...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφάβητον 

τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλ λοίωτος... 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε, ἅπαντες πιστοί...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...» καί 3.– Καί νῦν, τό αὐτό. 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἀκατάληπτε μόνη κυ ριαρχία...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ γέννησίς 

σου, Θεοτόκε...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναβόησον Δαυΐδ...» καί· «Ἐκ τῆς 

ῥίζης Ἰεσσαί...». 



αὐτοῦ καί 2.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε λαοί...» καί· «Τῷ συντρίψαντι πολέμους...» 

μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Παρθένος Μαριάμ...», ἅπαξ. 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ. 

Ἡ Τιμιωτέρα: Στιχολογεῖται εἰς β΄ ἦχον, ἤτοι εἰς τόν ἦχον τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Ἑορ-

322 


12. 

13. 

τῆς. Ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς Ἑορτῆς, ἀμφότεροι μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἀγάλλονται τά πέρατα...» καί 3.– «Ἀ δάμ, ἀνακαινίσθητι...». 



τά θαυμάσια... – Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται... – Ἐν τῷ φωτί σου Δέσποτα...» 

καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... 

– Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Στήλη σωφροσύνης ἔμψυχος...», τό πρῶτον 

δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε καί 

κλῖνον τό οὖς σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου». 

β΄.– «Τό πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αὕτη ἡ ἡμέρα Κυρίου...». 





Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀναστάς ἐκ 

νεκρῶν...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε...». 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἰωακείμ καί Ἄννα...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως· «Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν...» (Γαλ. 

ς΄ 11-18), μετά τοῦ Προκειμένου· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί εὐλόγησον 

τήν κληρονομίαν σου. – Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι ὁ Θεός μου», ζήτει τοῦτον 

τῇ Κυριακῇ κβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οὐδείς ἀναβέβηκεν εἰς τόν οὐρανόν...» (Ἰω. γ΄ 13-17) ζήτει 

τοῦτο μετά τήν 13ην Σεπτεμβρίου. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Μνήμη τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἀ - 

ναστάσεως. Προεόρτια τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Κορνηλίου, τοῦ Ἑκατοντάρχου.


323 

13. 


14. 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Τόν ζωοποιόν Σταυρόν...». 2.– Τῶν Ἐγκαινίων· 

«Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῶν Ἐγκαινίων· «Οὐρανός πολύφωτος...». 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἐγκαινίων· «Κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι...» (Ἑβρ. γ΄ 1-4). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐλθών ὁ Ἰησοῦς εἰς τά μέρη Καισαρείας...» (Ματθ. ις΄ 13-19), 

ζήτει τοῦτο τῇ 29ῃ Ἰουνίου. 


Κοινωνικόν: «Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου, καί τόπον σκηνώματος δόξης 

σου. Ἀλληλούια». 



ΤΡΙΤΗ: Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. 



Ἀπολυτίκια: 1.– «Τόν ζωοποιόν Σταυρόν...». 2.– Δόξα· «Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος...». 

Κοντάκιον: «Οὐρανός πολύφωτος...». 





Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός ἀνυψού μενος... – Μωσῆς 

προετύπου σε... – Σταυρέ πανσεβάσμιε...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Δεῦτε, ἅπαντα τά ἔ θνη...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Χαίροις, ὁ ζωηφόρος Σταυρός... 

– Χαίροις, ὁ τοῦ Κυρίου Σταυρός... – Χαίροις, ὁ τῶν τυφλῶν ὁδηγός...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν 

ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστιν». β΄.– 

«Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅν περ πάλαι Μωϋσῆς...». 


Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», τρίς. 


Τῇ Τρίτῃ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ

324 


14. 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Σταυροῦ· «Σήμερον 

ὡς ἀληθῶς...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», τρίς. 

Καθίσματα: Τοῦ Σταυροῦ τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 



Προκείμενον: «Εἴδοσαν πάντα τά πέρατα τῆς γῆς τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». 

Στίχος: «ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Σταυροῦ· «Πάτερ, δόξασόν σου τό ὄνομα...» (Ἰω. ιβ΄ 28-36). 


Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σύ μου σκέπη κραταιά...». Καί νῦν, τό αὐτό καί τό 

Ἰδιόμελον· «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ...». 

Κανών: Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρόν χαράξας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ ἄνευ στίχου 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν Παραδείσῳ με τό πρίν...», ἅ παξ. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Σταυροῦ. 


Ἀναγινωσκομένου ὑπό τοῦ Α΄ Δομεστίκου τοῦ Κοντακίου χοροστατεῖ ὁ Πατριάρχης 

καί λαμβάνουσι Καιρόν κατά τήν τάξιν ὁ Ἀρχιγραμματεύς, ὁ Ὑπογραμ - 

ματεύς καί ὁ Κωδικογράφος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. 


Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς τά Τροπάρια τῆς διείρμου θ΄ ᾨδῆς τοῦ 

Κανόνος τοῦ Σταυροῦ, ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 

εἰς 8. 

Εἱρμοί θ΄ ᾨδῆς: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...» καί· «Ὁ διά βρώσεως τοῦ 

ξύλου...». 

Ἐξαποστειλάρια: Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...», δίς 

καί· «Σταυρός ὑψοῦται σήμερον...», ἅπαξ. 

Εἰς τό α΄ Ἐξαποστειλάριον προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἐξέρχονται 

ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος οἱ Σεβ. Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς καί 

λαμβάνουσι τάς παρά τῷ Θρόνῳ θέσεις αὐτῶν. Ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιήσας σχῆμα 

τῷ Πατριάρχῃ εἰσέρχεται διά τῆς Βορείου Πύλης εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.


325 

14. 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ 

τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σήμερον προέρχεται...». 

Δοξολογία: Μεγάλη, εἰς ἦχον δ΄· «Ἅγια» καί ἐπακολουθεῖ: 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ 

Οἱ χοροί κατέρχονται καί μεταβαίνουσι εἰς τήν Βόρειον Πύλην τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. 

Εἰς τό· «Δόξα Πατρί...» τοῦ· «Ἅγιος ὁ Θεός...» τῆς Δοξολογίας, ὁ Ἱερεύς λαμβάνει 

τό θυμιατόν καί θυμιᾷ ἐννεάκις τόν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης εὑρισκόμενον, ηὐτρε - 

πισμένον διά βασιλικοῦ καί τριῶν κηρῶν δίσκου, Τίμιον Σταυρόν καί θυμιάσας, ποιεῖ 

τρεῖς μετανοίας, ἀσπάζεται τήν Ἁγίαν Τράπεζαν καί αἴρει τόν δίσκον μετά τοῦ Τιμίου 

Σταυροῦ ἐπί κεφαλῆς καί ἐξέρχεται ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱ. Βήματος, τῶν χορῶν 

ψαλλόντων τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...», προπορευομένων τῶν Λαμπαδούχων 

μετά ἑξαπτερύγων (πλήν τοῦ Σταυροῦ) καί τῶν Ἱεροψαλτῶν. 

Ἡ πομπή, ὅταν φθάσῃ εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα, περιφέρεται τρίς πέριξ τοῦ τρισκελίου. 

Ἀκολούθως ὁ Ἱερεύς βλέπων πρός ἀνατολάς, ὑψώνει τόν δίσκον καί ἐκφωνεῖ 

τό· «Σοφία· Ὀρθοί» καί ἐν συνεχείᾳ τίθησι τόν δίσκον ἐπί τοῦ τρισ κελίου καί λαβών 

τό θυμιατόν καί θυμιῶν κυκλοτερῶς τοῦ τρισκελίου τόν Τίμιον Σταυρόν ψάλλει τό· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσιν οἱ δύο Χοροί. 

Λαβών ἐν συνεχείᾳ ἀπό τόν δίσκον τόν Τίμιον Σταυρόν μετά κλάδων βασιλικοῦ, 

κρατεῖ αὐτόν ὑψηλά καί ἐκφωνεῖ· 

«Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου...». Οἱ Χοροί ψάλλουσι μ΄ 

φοράς τό· «Κύριε, ἐλέησον». Ὁ Διάκονος ἤ ἄλλος τις, ραντίζει μέ κανίον τόν ὑπό τοῦ 

Ἱερέως κρατούμενον Τίμιον Σταυρόν καί βασιλικόν καί κλίνει μέχρι τοῦ ἐδάφους καί 

κατ’ ὀλίγον ἀνίσταται. Ἐλθών πρός τά δεξιά τοῦ τρισκελίου, βλέπων πρός βορρᾶν 

ἐκ φωνεῖ· 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν» καί ποιεῖ τήν 

β΄ Ὕψωσιν. Ἐλθών εἰς τήν ἀνατολικήν πλευράν καί βλέπων πρός δυσμάς ἐκφωνεῖ· 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...» καί ποιεῖ τήν γ΄ Ὕψωσιν. 

Ἐλθών πρός βορρᾶν (ἀριστερά) ἐκφωνεῖ· 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, συγχωρήσεως 

καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων καί 

συνδρομητῶν τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης σύν γυναιξί καί τέκνοις αὐτῶν» καί 

ποιεῖ τήν δ΄ Ὕψωσιν. Ἐλθών δέ πάλιν πρό τοῦ τρισκελίου καί βλέπων πρός ἀνατολάς 

ἐκφωνεῖ· 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ πάσης ψυχῆς Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, ὑγείας τε καί σωτηρίας 

καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» καί ποιεῖ τήν ε΄ Ὕψωσιν. 

Μετά τό· «Κύριε, ἐλέησον» τίθησι τόν Τίμιον Σταυρόν καί τόν βασιλικόν ἐπί τοῦ 

δίσκου. Εἶτα ὁ Ἱερεύς ἤ ὁ Ἀρχιερεύς, (ὅστις ἄν ᾖ χοροστατῶν κατέρχεται τοῦ θρόνου), 

λαμβάνει ἐκ τοῦ δίσκου τόν Τίμιον Σταυρόν μετά κλάδων βασιλικοῦ, ὑψώνει τοῦτον 

καί ψάλλει τό Κοντάκιον· «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». Εἶτα ἀποθέτει αὐτόν ἐπί 

τοῦ δίσκου, ποιεῖ τρεῖς μετανοίας μετά Σταυροῦ, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί

326 


14. 

ψάλλει τό· «Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσι 

καί οἱ δύο χοροί καί γίνεται ὑπό τοῦ λαοῦ ἡ προσκύνησις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῶν 

Χορῶν ψαλλόντων τά Ἰδιόμελα· «Δεῦτε, πιστοί...» κτλ. Ὁ Ἀριστερός χορός ψάλλει τό 

Ἀπολυτίκιον· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ 

ΕΝ Τῌ ΑΓΙᾼ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ 95 

Οἱ χοροί κατέρχονται καί μεταβαίνουσι εἰς τήν Βόρειον Πύλην τοῦ ῾Ιεροῦ Βήματος. 

Εἰς τό· «Δόξα Πατρί...» τοῦ· «῞Αγιος ὁ Θεός...» τῆς Δοξολογίας, ὁ ᾿Αρχιγραμματεύς, 

ὅστις μετά τοῦ ῾Υπογραμματέως τῆς ῾Αγίας καί ῾Ιερᾶς Συνόδου εἶναι οἱ λειτουργοί 

τῆς ἡμέρας, λαμβάνει τό θυμιατόν καί θυμιᾷ ἐννεάκις τόν ἐπί τῆς ῾Αγίας 

Τραπέζης εὑρισκόμενον, ηὐτρεπισμένον διά βασιλικοῦ καί τριῶν κηρῶν δίσκου Τίμιον 

Σταυρόν καί θυμιάσας δίδει τό θυμιατόν εἰς τόν ῾Υπογραμματέα, ποιεῖ τρεῖς 

μετανοίας, ἀσπάζεται τήν ῾Αγίαν Τράπεζαν καί αἴρει τόν δίσκον μετά τοῦ Τιμίου 

Σταυροῦ ἐπί κεφαλῆς καί ἐξέρχεται ἀπό τῆς Βορείου Πύλης τοῦ ῾Ι. Βήματος, τῶν 

χορῶν ψαλλόντων τό ᾀσματικόν· «῞Αγιος ὁ Θεός...», προπορευομένων τῶν Λαμπαδούχων 

μετά ἑξαπτερύγων (πλήν τοῦ Σταυροῦ), τοῦ Πριμηκηρίου φέροντος τό Διβάμβουλον, 

τῶν ῾Ιεροψαλτῶν καί τῶν Διακόνων θυμιώντων καί κρατούντων λαμπάδας. 

᾿Εν τῷ Σολέᾳ ὁ Πατριάρχης κατέρχεται ἐκ τοῦ θρόνου· ἡ πομπή διέρχεται πρό 

αὐτοῦ καί, περιφέρεται τρίς πέριξ τοῦ τρισκελίου. ᾿Ακολούθως ὁ ᾿Αρχιγραμματεύς 

βλέπων πρός ἀνατολάς, ὑψώνει τόν δίσκον καί ἐκφωνεῖ τό· «Σοφία· ᾿Ορθοί» καί 

ἐν συνεχείᾳ τίθησι τόν δίσκον ἐπί τοῦ τρισ κελίου καί λαβών ἐκ τοῦ ῾Υπογραμματέως 

τό θυμιατόν καί θυμιῶν κυκλοτερῶς τοῦ τρισκελίου τόν Τίμιον Σταυρόν ψάλλει 

τό· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσιν οἱ δύο Χοροί. 

Λαβών ἐν συνεχείᾳ ἀπό τόν δίσκον τόν Τίμιον Σταυρόν μετά κλάδων βασιλικοῦ, 

κρατεῖ αὐτόν ὑψηλά καί ἐκφωνεῖ· 

«᾿Ελέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου...». Οἱ Χοροί ψάλλουσι 

μ΄ φοράς τό· «Κύριε, ἐλέησον». ῾Ο ῾Υπογραμματεύς λαβών ἀπό τοῦ Μ. ᾿Εκκλησιάρχου 

μικρόν δίσκον καί κανίον ραν τίζει τόν ὑπό τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως κρατούμενον 

Τίμιον Σταυρόν καί βασιλικόν καί κλίνουσιν ὁμοῦ μέχρι τοῦ ἐδάφους καί κατ’ 

ὀλίγον ἀνίστανται. 

᾿Ελθών πρός τά δεξιά τοῦ τρισκελίου ἐκφωνεῖ· 

«῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν» καί ποιεῖ 

τήν β΄ ῞Υψωσιν.᾿Ελθών εἰς τήν ἀνατολικήν πλευράν καί βλέπων πρός δυσμάς 


«῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ἡμῶν...» καί ποιεῖ σχῆμα τῷ 

Πατριάρχῃ. 

95 

Ἡ Τελετή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὡς διετυπώθη, ἀντιστοιχεῖ πρός τήν τοῦ 

ΤΜΕ, ἐξαιρουμένων τῶν ἐν αὐτῇ προσώπων.

14. 


᾿Ελθών πρός βορρᾶν (ἀριστερά) ἐκφωνεῖ· 

«῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ τῶν ῾Αγίων ᾿Αρχιερέων, τῶν τε ἐνδημούντων καί τῶν 

ἐν ταῖς ἐπαρχίαις αὐτῶν». Καί αὖθις ἔρχεται ἔμπροσθεν τοῦ τρισκελίου καί 


«῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ τῶν διακονούντων καί διακονησάντων ἐν τῇ ῾Αγίᾳ 

τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ ᾿Εκκλησίᾳ, καί ὑπέρ πάσης ψυχῆς Χριστιανῶν 

Ὀρθοδόξων, ὑγείας τε καί σωτηρίας καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». 

Μετά τό· «Κύριε, ἐλέησον» τίθησι τόν Τίμιον Σταυρόν καί τόν βασιλικόν ἐπί 

τοῦ δίσκου καί ἵσταται εἰς τό ἀριστερόν μέρος τοῦ τρισκελίου. 

Εἶτα προσέρχεται ἔμπροσθεν τοῦ τρισκελίου ὁ Πατριάρχης, λαμβάνει ἐκ τοῦ 

δίσκου τόν Τίμιον Σταυρόν μετά κλάδων βασιλικοῦ, ὑψώνει τοῦτον καί ψάλλει τό 

Κοντάκιον· «῾Ο ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». 

Περατωθέντος τοῦ Κοντακίου ἀποτίθησι τόν Τίμιον Σταυρόν ἐπί τοῦ δίσκου, 

ποιεῖ τρεῖς μετανοίας μετά Σταυροῦ, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί ψάλλει τό· 

«Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνουσιν καί οἱ 

δύο χοροί. ῾Ο Πατριάρχης εὐλογεῖ ἐν συνεχείᾳ διά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τόν λαόν, 

τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». Μετά τήν εὐλογίαν ἀποτίθησι 

τόν Τίμιον Σταυρόν ἐπί τοῦ δίσκου καί ἐπανέρχεται εἰς τήν τελευταίαν βαθμίδα 

τοῦ Θρόνου. 

῾Ο ᾿Αριστερός Χορός ψάλλει τό ᾿Ιδιόμελον· «Δεῦτε, πιστοί...», ὁπότε οἱ 

συγχοροστατοῦντες, ῞Αγιοι Συνοδικοί ᾿Αρχιερεῖς κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων 

αὐτῶν κατά τήν τάξιν, ἔρχονται ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου, ποιοῦσιν εὐλαβῶς 

ὑπόκλισιν καί ἵστανται ἔμπροσθεν τοῦ τρισκελίου. Ποιοῦσι τρεῖς μετανοίας μετά 

Σταυροῦ, ἀσπάζονται τόν Τίμιον Σταυρόν, ποιοῦσι καί αὖθις τρεῖς μετανοίας μετά 

Σταυροῦ καί λαμβάνουσιν ἐκ τῆς χειρός τοῦ Πατριάρχου τήν δέσμην τοῦ βασιλικοῦ. 

Περατωθέντος τοῦ προσκυνήματος τῶν ῾Αγίων ᾿Αρχιερέων ὁ Μ. ᾿Εκ κλησιάρχης 

λαμβάνει τόν Τίμιον Σταυρόν ἐκ τοῦ δίσκου καί φέρει τοῦτον εἰς τόν Πατριάρχην, 

ὅστις διανέμει δέσμην βασιλικοῦ εἰς τούς λοιπούς κληρικούς τῆς Π. Αὐλῆς, τούς 

᾿Οφφικιάλους καί τούς ῾Ιεροψάλτας, οἵτινες ἀσπάζονται τόν Τίμιον Σταυρόν καί 

τήν δεξιάν τοῦ Πατριάρχου. 

Μετά τήν προσκύνησιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ λαμβάνει τοῦτον ὁ Μ. ᾿Εκ - 

κλησιάρχης καί εἰσερχόμενος εἰς τό ῾Ιερόν Βῆμα ἐναποθέτει αὐτόν ἐπί τῆς ῾Αγίας 

Τραπέζης. ῾Ο ᾿Αριστερός Χορός ψάλλει τό ᾿Απολυτίκιον· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν 

σου...». 

327

328 


14. 





«Ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι, 

ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; 


Μακράν ἀπό τῆς σωτηρίας μου 

οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου. 


Ὁ Θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, 

Σῶτερ, 

καί οὐκ εἰσακούσῃ. 


Σύ δέ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖς, 

ὁ ἔπαινος τοῦ Ἰσραήλ. 




«Ἵνα τί, ὁ Θεός, ἀπώσω εἰς τέλος; 

Μνήσθητι τῆς συναγωγῆς σου, 


ἧς ἐκτήσω ἀπ’ ἀρχῆς. 


Ὄρος Σιών τοῦτο, 

ὁ σαρκί σταυρωθείς, 

ὅ κατεσκήνωσας ἐν αὐτῷ. 


Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν 

πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν 


ἐν μέσῳ τῆς γῆς. 




«Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί. 

«Σῶσον,Κύριε, 

Κύριος ἐν Σιών μέγας καί ὑψηλός ἐστι. 

τόν λαόν σου...». 

Ἐξομολογησάσθωσαν τῷ ὀνόματί σου τῷ μεγάλῳ». 


Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ 

τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ σαρκί σταυρωθείς, 



Ἀπολυτίκιον: Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». 

Ἀντί τοῦ Τρισαγίου: «Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα καί τήν ἁγίαν σου 

ἀνάστασιν δοξάζομεν». 

Ἀπόστολος: Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ...» (Α΄ Κορ. α΄ 18-24).

14. 

15. 

16. 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Συμβούλιον ἐποίησαν οἱ Ἀρχιερεῖς...» μέχρι τοῦ· «... κλίνας 

τήν κεφαλήν παρέδωκεν τό πνεῦμα» (Ἰω. ιθ΄ 6-11, 13-20, 25-28, 30). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μυστικός εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος...». 

Κοινωνικόν: «Ἐσημειώθη ἐφ’ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. Ἀλληλούια». 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» κτλ. 



Τῇ αὐτῇ Τρίτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 



ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Νικήτα, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλοθέου 

Πρεσϐυτέρου καί Θαυματουργοῦ, τοῦ Ἁγίου Βησ σαρίωνος, Ἐπισκόπου 

Λαρίσης καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Συμεών, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. 

Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου, τοῦ ἐκ Σφακίων. 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου...» (Κολ. α΄ 24-29, β΄ 1), 


Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· (Ματθ. ι΄ 16-22), ζήτει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς Ἀποδόσεως τῆς Ἑορτῆς Κοντάκιον· «Ὁ 

ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». Μέχρι τῆς 20ῆς Σεπτεμβρίου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ Κανών τῆς 

Ἑορτῆς· «Σταυρόν χαράξας...» μετά στίχου· «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει 

σου» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· 

«Σταυρόν χαράξας...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ σαρκί 

σταυρωθείς...». Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῆς Ἁ γίας Μεγαλομάρτυρος καί πανευφήμου Εὐφημίας. 


Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας, τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον 

τῆς Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. 


329 

Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν...» (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις 

εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠρώτα τις τῶν Φαρισαίων...» (Λουκ. ζ΄ 36-50), ζήτει τοῦτο 

τῇ Δευτέρᾳ δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

330 


17. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Σοφίας καί τῶν τριῶν θυγατέρων αὐτῆς 

Πίστεως, Ἀγάπης καί Ἐλπίδος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ια΄ 5-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Μᾶρκ. δ΄ 1-9). 

18. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Μετά τήν Ὕψωσιν. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐμενίου, Ἐπισκό - 

που Γορτύνης τοῦ Θαυματουργοῦ καί τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀριάδνης. 



Κανόνες: 1.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρόν χαράξας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· 

«Ἔχων Χριστόν, πάτερ θεόφρον Εὐμένιε...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 


Ἄνευ Καταϐασιῶν. 

Μετά τόν Εἱρμόν τῆς η΄ ᾨδῆς. 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εὐμένιε θεόληπτε...» καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός, 

ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ τά ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ (14ῃ 

Σεπτεμβρίου)· «Ὑψουμένου σου, Δέσποτα... – Ψαλμικῶς νυνί βλέπομεν... – Ὡς 

ἀήττητον τρόπαιον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ἀκολουθοῦν Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σύ μου σκέπη κραταιά...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἀπόστιχα Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ξύλον τό τοῦ 

Σταυροῦ... – Ὕδατι θεουργῷ... – Λόγχην σύν τῷ Σταυρῷ...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό ὅμοιον Προσόμοιον· «Δεῦτε, χαρμονικῶς...». 









Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ σαρκί σταυρωθείς...».

18. 

19. 


331 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τοῦ Σταυροῦ· «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ...». 


Ἀπόστολος: Σαββάτου μετά τήν Ὕψωσιν· «Βλέπετε τήν κλῆσιν ὑ μῶν...» (Α΄ Κορ. 

α΄ 26-31, β΄ 1-5), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον 

καί ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον τῷ 

Σαββάτῳ ιβ΄ ἑ β δο μάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγώ ὑπάγω, καί ζητήσετέ με...» (Ἰω. η΄ 21-30), ζήτει τοῦτο 

τῇ Παρασκευῇ δ΄ ἑβδομάδος Ἰωάννου. 





ΚΥΡΙΑΚΗ: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τροφίμου, Σαϐϐατίου 

καί Δορυμέδοντος. Τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Πλάτωνος, ἐκ Πάτμου. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Β΄. 










«Δεῦτε, ἀνυμνήσωμεν, λαοί... – Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι... – Πύλας χαλκᾶς...» καί 

3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρός ἀνυψούμενος... – Μωσῆς 

προετύπου σε... – Σταυρέ πανσεβάσμιε...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Δεῦτε, ἅπαντα τά ἔ θνη...». 






Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Σταυροῦ· «Ὅνπερ πάλαι Μωϋσῆς...». 



νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

332 


19. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τριάδα θεαρχικήν δοξά σωμεν...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, 


ΟΡΘΡΟΣ 




αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τοῦ Σταυροῦ· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τοῦ Σταυροῦ· «Τοῦ Σταυροῦ σου τό ξύλον...» καί· 

«Μόνον ἐπάγη τό ξύλον...». 



Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Σταυροῦ· «Σταυρόν χαράξας...» μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου» καί εἰς 



Τό Κοντάκιον τοῦ Σταυροῦ (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Σταυροῦ· «Ἐν παραδείσῳ μέν τό πρίν...», ἅπαξ. 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...» καί 2.– Τοῦ 

Σταυροῦ· «Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης...». 




3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Σταυροῦ· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ 

παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος», τό πρῶτον δίς, μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὑψοῦτε Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν καί 

προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστιν». β΄.– «Ὁ δέ Θεός 

Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς». 




«Σήμερον σωτηρία...».

19. 

20. 

21. 



Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ σαρκί σταυρωθείς...», 

εἰς δέ τό γ΄· «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τοῦ Σταυροῦ· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωσιν· «Εἰδότες ὅτι οὐ δι καιοῦται ἄνθρωπος...» 

(Γαλ. β΄ 16-20), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ δ΄ ἤχου· «Ὡς ἐμεγαλύνθη τά ἔργα 

σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας – Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον», ζήτει 

τοῦτον τῇ Κυριακῇ κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν...» (Μᾶρκ. η΄ 34-38, θ΄ 1). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐσταθίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης. Τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ξένου καί τοῦ Ἁγίου νέου Ὁσιομάρτυρος Ἱλαρίωνος. 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ...» (Ἐφεσ. ς΄ 10-17), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστω σεν ὁ Κύριος – Προωρώμην 

τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κζ΄ 

ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀνθρώπων...» (Λουκ. κα΄ 12-19), ζήτει 

τοῦτο τῇ Τρίτῃ ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΤΡΙΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τοῦ Ἁγίου 

Ἀποστόλου Κοδράτου τοῦ ἐν τῇ Μαγνησίᾳ καί τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἰωνᾶ. 

Ἡ Ἀκολουθία ψάλλεται ἀπαραλλάκτως, ὡς καί τήν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς, ἐξ - 

αιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν 


αὐτοῦ Καθίσματος, τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου καί τῆς τάξεως αὐτοῦ, τοῦ Συν - 

αξαρίου, ἀντ’ αὐτοῦ δέ ἀναγινώσκεται τῆς ἡμέρας καί τῆς μετά τήν Δοξολογίαν 

τελετῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. 



333

334 


21. 

22. 

23. 

24. 





Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ιδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ιβ΄ 20-21, ιγ΄ 1-2), 

μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. γ΄ 23-38, δ΄ 1). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ὁ διά βρώσεως...». 

Κοινωνικόν: «Ἐσημειώθη ἐφ’ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε. Ἀλληλούια». 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου...» κτλ. 


ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Φωκᾶ, Ἐπισκόπου Σινώπης τοῦ Θαυμα - 

τουργοῦ. Φωκᾶ τοῦ Κηπουροῦ καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰσαάκ καί Μαρτίνου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ιδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ιγ΄ 3-13). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. δ΄ 1-15). 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 7ης Νοεμβρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, 

Καταβασίαι· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» καί Κοντάκιον· «Προστα σία...». 

ΠΕΜΠΤΗ: Σύλληψις τοῦ Τιμίου, Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτι - 

στοῦ Ἰωάννου. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ἀβραάμ δύο υἱούς ἔσχεν...» (Γαλ. δ΄ 22-27). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου...» (Λουκ. α΄ 5-25). 





ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Θέκλης. Ἀνά - 

μνησις τοῦ ἐν Κυθήροις θαύματος τῆς Θεοτόκου τῆς «Μυρτιδιωτίσσης». Τοῦ ὁ - 

σίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Στεφάνου. Τῆς Ὑπεραγίας 

Θεοτόκου τῆς Παληανῆς.

24. 


335 

Αἱ δύο Ἀκολουθίαι συμψάλλονται, προηγουμένης τῆς Θεοτόκου 

(ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας αὐτῆς Φυλλάδος) 96 . 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα...». 

Κοντάκιον: «Εὐφραίνεται λαμπρῶς...». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου. 

Ἦχος α΄. Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος. 

Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος, τοῦ φανέντος ἡμῖν, ἐν τῇ μνήμῃ σήμερον, τῆς μόνης 

τόν ποιητήν ἡμῶν, καί Κύριον, τεκούσης ἄνευ σπορᾶς, ἀνερμηνεύτως ἀῤῥήτως ὡς 

ἄνθρωπον, καί πόθῳ τούς εὐσεβεῖς, πρός εὐφροσύνην καί ἦχον ἑόρτιον, καί πρός 

εὐωχίαν θείαν, προσκαλοῦντος ἅπαντας, τῇ Παρθένῳ κραυγάζειν, χαῖρε πάντων ἡ 

ἀντίληψις. 

Βαβαί τῶν σῶν θαυμασίων ἁγνή! ὅτι ἀνεδείχθη, πηγή θαυματόβρυτος, ὁ πάνσεπτος 

καί τερπνός, καί θεῖος οἶκός σου. Συνδράμωμεν οὖν πιστοί, καί χαρμοσύνως οἱ 

πάντες ὀψόμεθα, τό μέγα καί θαυμαστόν, καί ὑπερένδοξον ἔργον γεραίροντες, τῆς 

πανυπεράγνου Κόρης, τό λαμπρόν τεράστιον, ἥν πιστῶς προσκυνοῦμεν· τόν παράλυτον 

γάρ ἤγειρε. 

Τήν σήν ὑμνοῦσι μετάστασιν, Θεομῆτορ κόρη, ἀσωμάτων τάξεις τε, τήν δόξαν σου 

καί λαμπρότητα, νῦν γεραίρουσαι. Συμφώνως οὖν καί ἡμεῖς, πάντων τά στίφη πιστῶς 

συγκροτοῦμέν σοι, ἐν φόβῳ τε καί χαρᾷ, τήν θαυματόβρυτον ταύτην πανήγυριν, τῆς 

σῆς πανενδόξου μνήμης, τεσσαρακονθήμερον, καί πιστῶς προσκυνοῦμεν, τήν πανσέβαστον 

εἰκόνα σου. 

Καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Κύριε, εἰ καί ἐν θυρίδι... – Κύριε, 

εἰ καί δεσμευθέντι... – Κύριε, εἰ καί διδασκάλου...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου. 


Τίς μή θαυμάσει, τίς μή δοξάσει, Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τά πολλά καί ὑπέρ φύσιν 

μεγαλεῖά σου; Οὐ μόνον γάρ παράλυτον, προσελθόντα σοι πιστῶς, θαυμασίως ἰά - 

τρευσας, ἀλλά καί πάντοτε, τοῖς αἰτοῦσί σε πόθῳ, τά αἰτήματα παρέχεις. Διό ἄ χραντε 

Θεόνυμφε, εὐχαρίστως πόθῳ δεόμεθα· τήν σήν βοήθειαν ἡμῖν δώρησαι, καί σῶσον 

τάς ψυχάς ἡμῶν. 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα τῆς Θεο - 

τόκου, ζήτει ταῦτα τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 

96 

Διά τήν ἀκριβῆ τέλεσιν τοῦ Ἑσπερινοῦ καί τῶν ἄλλων Ἀκολουθιῶν τῆς σήμερον παρατίθενται 

τά ἀπαραίτητα στοιχεῖα ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος τῆς Θεοτόκου (τά παρόντα ἐκ 

τῆς ἐκδόσεως 1894). Οἱ κάτοχοι τῆς ἑτέρας Ἀκολουθίας τῆς ἐγκριθείσης ὑπό τῆς Ἐκκλησίας 

τῆς Ἑλλάδος καί ἐκδοθείσης ἐν ἔτει 1953 ψάλλουσι τά ἀντίστοιχα τροπάρια ἐξ αὐτῆς.

336 


24. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Ὦ εὐκλεής Πρωτομάρτυς... – 

Δι’ ὀμβροτόκου νεφέλης... – Τόν πανωραῖον ἐν κάλλει...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῆς 

καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτῆς». β΄.– «Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν 

τούς πόδας μου, καί κατηύθυνε τά διαβήματά μου». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Λεόντων ὁρμάς κατεπάτησας...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου. 


Ὤ τῶν πολλῶν σου θαυμάτων ἁγνή! Πῶς ταύτῃ τῇ τῶν Κυθηραίων Νήσῳ, δέδωκας 

εἰς ἐπίσκεψιν τήν θείαν σου εἰκόνα. Πηγή γάρ θαυμάτων τοῖς προσ τρέχουσιν 

ὑπάρχει, δι’ ἧς ἡμῖν τάς ἐνεργείας σου φανεροῖς. Καί γάρ τόν προσ ιόντα σοι, εὐθέως 

ἐθεράπευσας καί τήν τῶν ἄρθρων ῥῶσιν δέδωκας αὐτῷ. Ἀλλ’ ἡ πάντα τά πρός βοήθειαν 

ἡμῖν ἀπονέμουσα, οὐ μόνον αὐτόν ὑγιῆ ἐποίησας, ἀλλά καί πάντας τούς πίστει 

σοι προστρέχοντας, χαρίσμασιν ἰάσεων πλουτίζεις. Διό καί ἡμῶν αἱ καρδίαι, πρός 

πόθον σου ἀναφλέγονται. Καί μετά πίστεως τῷ σῷ ναῷ συναθροισθέντες, δοξάζομεν 

τά μεγαλεῖα σου, δι’ ὧν ἐλέησον ἡμᾶς. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Θείου κήρυκος διδασκαλίας...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τῆς Θεοτόκου· «Λαοί, νῦν κροτήσωμεν...». 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Θέκλης. 

(Συντεθέν ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Κυρίλλου Ϛ΄). 

Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως. 

Θείου κήρυκος διδασκαλίας, πόθῳ κτίστου σου ἀναφλεχθεῖσα, τῶν γεηρῶν ὡς 

ῥεόντων ἠλόγησας· καί σεαυτήν ἱερόν καλλιέργημα, τῷ Θεῷ δοῦσα ποινῶν κατετόλμησας. 

Θέκλα ἔνδοξε, Παύλου τοῦ θείου συνέκδημε, τόν σόν Νυμφίον Χριστόν ἱκέτευε, 

δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος. 

Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου. 

Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε. 

Λαοί νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τάς χεῖρας πιστῶς, καί ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, 

ἐν πόθῳ κραυγάζοντες· χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων· χαῖρε ἡ σωτηρία 

τῶν τιμώντων σε πόθῳ· χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τήν ἴασιν βραβεύσασα. 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Θεοτόκου· «Μέγα 

καί παράδοξον θαῦμα...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν 97 . Τρισάγιον καί τό 

97 

Εἰς τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα. 


Μέγα καί παράδοξον θαῦμα τοῖς πᾶσιν ἐπέλαμψε, τῆς Θεοτόκου ὁ Ναός· ἐν τούτῳ γάρ

24. 


Ἀπολυτίκιον τῆς Θεοτόκου· «Λαοί νῦν κροτήσωμεν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

337 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Θείου κήρυκος διδασκαλία...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 

3.– Καί νῦν, τῆς Θεοτόκου· «Λαοί νῦν κροτήσωμεν...». 

Καθίσματα: Τῆς Θεοτόκου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 


Τῆς α΄ Στιχολογίας.Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. 

Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, δεῦτε θεάσασθε θερμῶς θαῦμα παράδοξον καί γάρ, σήμερον 

ἔλαμψεν ἡμῖν, ἐν τῇ πανσέπτῳ καί τεσσαρακονθημέρῳ ἡμέρᾳ τῆς ἁγνῆς θείας 

κοιμήσεως, ἐν ᾗ λαμπρῶς τελοῦμεν τήν πανήγυριν, πᾶς ὁ λαός καί παῖδες τῶν Κυθηραίων· 

καί γάρ Παράλυτον ἤγειρεν ἡ Θεοτόκος, ἐν τῷ ἁγίῳ τῶν Μυρτιδίων Ναῷ αὐτῆς. 

Τῆς β΄ Στιχολογίας.Ἦχος πλ. δ΄. Τό προσταχθέν. 

Τῶν Ὀρθοδόξων ὁ πιστός σύλλογος θεῖος ἐν τῷ πανσέπτῳ σου Ναῷ, Κόρη παν - 

άχραντε, μετά πόθου προθύμως νῦν προσπελάζων, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου κράζει 

θερμῶς. Ἐν ὥρᾳ τῆς καταδίκης τε καί ὀργῆς, τῆς μελλούσης Κολάσεως, λύτρωσαι πάν - 

τας τούς πιστούς, καί σωτηρίαν δώρησαι τοῖς πιστῶς προσκυνοῦσί σε. 

Τό μετά τόν Πολυέλεον.Ἦχος δ΄. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. 

Κατεπλάγη εὐλαβῶς, τῶν Κυθηραίων ὁ λαός καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν, τῶν ἀκε - 

νώτων δωρεῶν, πηγήν σε εἶναι, Θεόνυμφε καί Παρθένε, ἄνανδρον, Παρθένον καί 

παν έντιμον, πύλην κεκλεισμένην Θεοῦ ἡμῶν καί ἱερόν παλάτιον τοῦ Λόγου καί πλάστου 

Πατρός τοῦ ὑψίστου, τοῦ γεννηθέντος σπέρματος δίχα, ἐκ τῆς νηδύος σοῦ τῆς 

θεόπαιδος. 

προστρέχοντες ἐν πίστει ἀδιστάκτῳ, τά αἰτήματα λαμβάνομεν πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως. 

Ἡ γάρ χάρις κατῴκησε τῆς Πανάγνου ἐν αὐτῷ· διό πάν τες προσείπωμεν· Δέσποινα ἁγνή τούς 

σέ τιμῶντας καί ἑορτάζοντας, περιφρούρει καί σκέπε, ἐκ πάντων κινδύνων, καί σῶσον τάς 

ψυχάς ἡμῶν. 

Ὁ αὐτός. 

Μέγας ἦχος τῶν ἑορταζόντων πέφηνεν, ἡ θαυματούργησις ἁγνή τῆς πανσέπτου καί παν - 

τίμου σου Εἰκόνος. Ὅτι τόν παράλυτον ἤγειρε, καί τήν Νῆσον ταύτην περιέπει ἀπό παντοίων 

κινδύνων. Διό πάντες πιστοί ἐν φωναῖς ἀγαλλιάσεως μεγαλύνομεν τό ὄνομά σου, Δέσποινα, 

καί δοξολογοῦμέν σε πᾶσαι αἱ γενεαί τῶν πιστῶν. 

Δόξα, Καί νῦν, ἦχος πλ. β΄. 

Σήμερον συγκαλεῖται ἡμᾶς τάς ὁμηγύρεις τῶν πιστῶν ἡ πανέορτος καί πανθαύμαστος πανήγυρις, 

τῆς πανυμνήτου Θεομήτορος. Δεῦτε οὖν φιλέορτοι καί φιλόδουλοι τῆς ἡμῶν Δεσποίνης, 

ἑορτάσωμεν ψαλμικῶς τήν πάνσεπτον μεγαλουργίαν αὐτῆς, ἐπί τῇ θείᾳ νεύσει τῇ χαριτοβρύτῳ 

τῆς παντίμου αὐτῆς Εἰκόνος. Ἰδού γάρ οἱ προστρέχοντες πίστει καί πόθῳ πρός αὐτήν, κορέννυνται 

ἰάματα ψυχῶν τε καί σωμάτων· οὐ μόνον γάρ παράλυτον θαυμασίως συνέσφιξεν, ἀλλά 

καί πᾶσαν αἴτησιν τοῖς πᾶσι χορηγεῖ· πάντες οὖν ἐκβοήσωμεν. Φύλαξον ἡμᾶς πανάχραντε Θεοτόκε, 

ἐκ τῶν ἀθέων βαρβάρων, καί σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν.

338 


24. 

Ἀναϐαθμοί: Τό α΄ ἀντίφωνον τοῦ δ΄ ἤχου· «Ἐκ νεότητός μου...». 

Προκείμενον:«Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου...». 

Στίχος: «Ἄκουσον, θύγατερ καί ἴδε...». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Θεοτόκου· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56), 

ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 


Ἰδιόμελον· «Σήμερον συγκαλεῖται ἡμᾶς...», ζήτει τοῦτο εἰς Δόξα, Καί νῦν τῆς 

Λιτῆς. 

Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Θεοτόκου· «Ὑμνήσωμεν ἅπαντες πίστει...» 98 , μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Ἦχος 

γλώττης οὐ σθένει...» μετά στίχου· «Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡ μῶν» 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Εἰς ἀνδρείαν τό θῆλυ...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τῆς Θεοτόκου· «Κατεπλάγη εὐλαβῶς...» (τό μετά τόν Πολυέλεον). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Θεοτόκου. 

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ. 

Τῇ Θεοτόκῳ, οἱ πιστοί νῦν προσπελάσωμεν, ὡς χορηγούσῃ τοῖς πιστοῖς πᾶσιν 

ἰάματα, ἀναμέλποντες ἐφύμνια μετά πόθου· ἀλλ’ ὡς ἤγειρας παράλυτον, Θεόνυμφε 

ἀπό πάσης ἡμᾶς ῥῦσαι περιστάσεως, τούς σοί κράζοντας, χαῖρε δόξα παγκόσμιος. 


Ἄγγελοι ἀοράτως, καί βροτῶν πᾶσα φύσις, συμφώνως ἀνυμνήσωμεν πάντες, τήν 

πανθαύμαστον Θεοτόκον ἁγνήν· πολλῶν γάρ θαυμάτων αὐτουργός πέφηνε, καί ταύτην 

χαρμοσύνως εὐφημήσωμεν, πιστῶς βοῶντες. 

Χαῖρε Παρθένε Μῆτερ Κυρίου. 

Χαῖρε ἀρχή Μυστηρίου θείου. 

Χαῖρε ἀνομβρίας αὐχμόν καταπαύουσα. 

Χαῖρε ἐναντίους ἐχθρούς καταθραύουσα. 

Χαῖρε ὅτι τόν παράλυτον καθυγείωσας λαμπρῶς. 

Χαῖρε ὅτι τῶν προσφύγων σου προστατεύεις ἐναργῶς. 

Χαῖρε ὅτι τῶν Κυθηραίων πέλεις καύχημα πάντων. 

Χαῖρε παντός τοῦ κόσμου ὑπερμέγιστον θάμβος. 

Χαῖρε δι’ ἧς ἡ χαρά ἐπέλαμψε. 

Χαῖρε δι’ ἧς ἡ λύπη κατέπαυσε. 

Χαῖρε ἁγνή ἀσθενῶν ἰατρεία. 

Χαῖρε πάντων τῶν πιστῶν σωτηρία. 

Χαῖρε δόξα παγκόσμιος. 

98 

Ὅπου δέν ὑπάρχει Φυλλάς τῆς Ἀκολουθίας τῆς Θεοτόκου δύναται ὁ Κανών νά 

ἀντικατασταθῇ ἤ διά τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος ἤ ἑτέρου τῆς Θεοτόκου κατά βούλησιν 

ἐκ τῆς Παρακλητικῆς ἤ καί τοῦ Θεοτοκαρίου.

24. 


Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό τῆς Θεοτόκου. 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ποιοῦμεν ἐνθύμησιν τοῦ θαύματος τῆς ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν 

Θεοτόκου τῶν Μυρτιδίων ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων, ὅτε τόν παράλυτον ἤγειρε. 

Στίχοι: Τέρας νεουργόν εὐλογῶ τῆς Παρθένου. 

σφιγξε καί γάρ νῦν μέλη παρειμένα. 

Εἰκάδι ἀμφί τετάρτῃ ἔῤῥωται παράλυτος. 

Ταῖς τῆς ἀχράντου Μητρός σου πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. 

Ἀμήν. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Ῥωσθεῖσα καλλιπάρθενε...» καί 2.– Τῆς Θεοτόκου. 

Ἦχος β΄. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν. 

Νῦν τῷ τεμένει δράμωμεν, Μυρτιδίων τῷ θείῳ, ὅπως ψυχῆς καί σώματος, λάβωμεν 

τάς ἰάσεις, παρά Μαρίας Παρθένου καί Θεοῦ ἡμῶν Λόγου, τοῦ γεννηθέντος ἐξ 

αὐτῆς, ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον, ἵνα ἡμᾶς ἐκ χειρός ἁρπάσῃ τοῦ διαβόλου καί πρός 

ζωήν αἰώνιον, καί τρυφήν ἐπανάγῃ. 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά τῆς Θεοτόκου· «Θυμιατήριον θεῖον... – Δεῦτε προθύμῳ 

καρδίᾳ... – Ὡς θαυμαστά τά ἔργα...» 99 καί 2.– Τά 3 Ἰδιόμελα τῆς Ἁγίας· «Ἀθλητικόν 

στάδιον σήμερον... – Νυμφίον ἔχουσα ἐν οὐρανοῖς... – Ἀναθεῖσα σεαυτήν 

παντοδυνάμῳ...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Τήν σήν ὑπέρ ἄνθρωπον ἄθλησιν...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Θεοτόκου. 


Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Πανάχραντε, ἐκεῖθεν τῶν ἀνιάτων ἀλγηδόνων 

διώκεται ἡ δύναμις· τίς γάρ μετοχή φωτός πρός σκότος, ἤ εὐεργετικῶν ἀγαθῶν πρός 

τιμωρίαν ἀθεράπευτον; Διό καί ἡμᾶς τῇ κραταιᾷ τῆς εὐσπλαγχνίας σου σκέπῃ προσ - 

τρέχοντας, μή ὑπερίδῃς δεόμεθα· ἀλλ’ ἐν τῇ τῆς δυνάμεώς σου φρούρησον σκέπη, 

Μαρία, Χριστιανῶν τό καύχημα. 


«Λαοί, νῦν κροτήσωμεν...». 


«Λαοί, νῦν κροτήσωμεν...». 




339 

99 

Ὅπου δέν ὑπάρχει Φυλλάς τά εἰς τόν Ἑσπερινόν 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Θεοτόκου· 

«Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος...» κτλ.

340 


24. 

25. 

26. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Λαοί, νῦν κροτήσωμεν...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Θείου 

κήρυκος διδασκαλίας...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ...» (Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15), 

μετά Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις 

εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς Θεοτόκου· «Εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινα...» (Λουκ. ι΄ 38-42, 

ια΄ 27-28), ζήτει τοῦτο τῇ 8ῃ Σεπτεμβρίου. 





ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Εὐφροσύνης τῆς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καί τοῦ 

πατρός αὐτῆς Παφνουτίου. Ἡ ἀνάμνησις τοῦ μεγάλου σεισμοῦ, ἐν ᾗ τελεῖται ἡ 

ἐν τῷ ἀέρι ἁρπαγή τοῦ παιδός, γενομένη ἐν Ὑψωμαθείοις Κωνσταντινουπόλεως. 

Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Εὐαγγελιστρίας, Μο χοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ιδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. δ΄ 1-5) 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. δ΄ 31-36). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ἡ Μετάστασις τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ 

Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. 

Ἦχος πλ. α΄, Ἑωθινόν Γ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς...». 

Κοντάκιον: «Τῆς ἄνω ζωῆς...». 







προσκύνησιν...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσό μοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ὁ 

θεατής τῶν ἀῤῥήτων... – Ἡ θεοκίνητος λύρα... – Τῇ βροντοφώνῳ σου γλώττῃ...», 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τόν υἱόν τῆς βροντῆς...». 






– Ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκί πάθος δεξάμενος...».

26. 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε Χριστοῦ...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· 

«Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 





Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ποταμοί θεολογίας...» κτλ. μετά τοῦ 

Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

341 




Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, Καί νῦν 

τό Θεοτοκίον· «Χαῖρε πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4). Τό Ἀναστάσιμον τῆς 

β΄ Στιχολογίας, Δόξα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, Καί νῦν τό Θεοτοκίον αὐτοῦ καί τό 

μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Εὐαγγελιστοῦ μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ. 



2.– Ὁ α΄ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Βασιλείαν τήν τῶν οὐρανῶν...» μετά στίχου· 





Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Τῆς Σοφίας τῷ στήθει ἀναπεσών...», μετά 

τοῦ Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Ἐλεήμονα Λόγον καί συμπαθῆ...». 






κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τοῦ 

Εὐαγγελιστοῦ· «Βροντῆς υἱός γενόμενος...» καί 3.– Τό Σταυροθεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου σου...». 

Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

342 


26. 

27. 

28. 



ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Μάκαρ 

Ἰωάννη πάνσοφε... – Θεολογίας τά νάματα... – Τό παρθενίας ἀπάνθισμα... – 

Εὐαγ γελιστά θεσπέσιε...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν 

τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα 

αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ 

ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Εὐαγγελιστά Ἰωάννη...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· 

«Ἀπόστολε, Χριστῷ τῷ Θεῷ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Θεόν οὐδείς πώποτε τεθέαται…» (Α΄ Ἰω. δ΄ 12-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἱστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ...» (Ἰω. ιθ΄ 25-27, κα΄ 24-25). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Καλλιστράτου καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Τοῦ 

Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀριστάρχου καί τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀκυλίνης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 11-16). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. δ΄ 38-44). 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ Χαρίτωνος. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἀλκισῶνος, Μητροπολίτου Νικοπόλεως τῆς Παλαιᾶς Ἠπείρου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν», 

ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 


τοῦτο τῇ Παρασκευῇ β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ.

29. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Κυριακοῦ τοῦ Ἀναχωρητοῦ. Πετρωνίας 

Μάρτυρος. Τοῦ Ἁγίου νέου Ὁσιομάρτυρος Μαλαχίου ἐκ Λίνδου. 




Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 33-39). 

30. 

MHN ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021 343 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Γρηγορίου, Ἐπισκόπου τῆς Μεγάλης 

Ἀρμενίας, τοῦ Φωτιστοῦ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Γρηγορεῖτε, στήκετε τῇ πίστει...» (Α΄ Κορ. ις΄ 13- 

24), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ 

– Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει 

τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Γρηγορεῖτε, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ...» (Ματθ. κδ΄ 42-47), 

ζή τει τοῦτο τῇ 30ῇ Σεπτεμβρίου.

ΜΗΝ 

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 

1. 

2. 

3. 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἡ Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ Ἁγίου 

Ἀποστόλου Ἀνανίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ῥωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἦν τις μαθητής ἐν Δαμασκῷ...» (Πράξ. θ΄ 10-12), μετά 


διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 1ῃ Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 17-23). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κυπριανοῦ καί τῆς Ἁγίας Μάρτυρος 

Ἰουστίνης τῆς Παρθένου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με...» (Α΄ Τιμ. α΄ 12- 

17), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ. 

– Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει 

τοῦτον τῇ 2ᾳ Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 17-26). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Β΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου, 

Ἐπισκόπου καί πολιούχου Ἀθηνῶν. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ρου στικοῦ καί Ἐλευ - 

θερίου. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Δ΄. 



Κοντάκιον: «Ὡς Ἱεράρχην τίμιον...». 


346 

MHN OKTΩΒΡΙΟΣ 2021 

3. 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Νίκην ἔχων, Χριστέ... – Σήμερον ὁ Χριστός... 

– Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ Σταυρῷ 

σου, Χριστέ... – Διά παντός εὐλογοῦν τες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει σου, 

Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἀγκίστρῳ τῆς 

χάριτος σοφῶς... – Ἀγγέλοις ὁμότιμον τόν νοῦν... – Ἐμφιλοσοφώτατα Θεῷ...», 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Δεῦτε συμφώνως οἱ πιστοί...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τήν ἀνάστασίν σου, Χριστέ...» καί τά 

κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Πύλας συντρίψας χαλκᾶς... – Ῥεύσεως ἡμᾶς τῆς 

πάλαι... – Σταυρωθείς ὡς ἠβουλήθης...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τῆς οὐρανίου γνώσεως...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Νεῦσον παρακλήσεσι...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱερομάρτυ - 

ρος· «Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 





Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Τῷ ἑκουσίῳ καί 

ζωοποιῷ σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





τήν εὐλογημένην...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν. 



καί 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τῷ Παύλῳ τῷ θείῳ μαθητευθείς...» μετά στίχου· 

«Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ὡς τοῦ Σκεύους ὑπάρχων...», μετά τοῦ 

Θεοτοκίου αὐτοῦ· «Τοῦ Ἡλίου νεφέλη...». 


3. 

4. 


347 





κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τοῦ 

Ἱερομάρτυρος· «Τῷ Παύλῳ Διονύσιε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐν τῇ 

σεπτῇ κοιμήσει σου...». 




Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Ἀγκίστρῳ τῆς 

χάριτος σοφῶς... – Ἀγγέλοις ὁμότιμον τόν νοῦν... – Ἐμφιλοσοφώτατα Θεῷ...», 

τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Δίκαιος ὡς φοῖνιξ 

ἀνθήσει, ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται». β΄.– «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν 

τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος». 

Δόξα: Τό Δ΄ Ἑωθινόν· «Ὄρθρος ἦν βαθύς...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· 

«Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους...» (Β΄ 

Κορ. δ΄ 6-15). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Καθώς θέλετε, ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ 

ἄνθρωποι...» (Λουκ. ς΄ 31-36). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἱεροθέου, Ἐπισκόπου Ἀθηνῶν. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Γαλ. δ΄ 28-31, ε΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας γ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 24-30).

348 


5. ΤΡΙΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Χαριτίνης καί τῆς Ὁ σίας Μητρός ἡμῶν Μεθοδίας 

τῆς ἐν Κιμώλῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Γαλ. ε΄ 11-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης γ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 37-45). 

6. 

7. 

8. 

9. 

10. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἐρωτηΐδος. 



μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οὔσης ὀψίας...» Ἰω. κ΄ 19-31), τό Θ΄ Ἑωθινόν. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Σεργίου καί Βάκχου. Πολυχρονίου 

Ἱερομάρτυρος. Ἰουλιανοῦ Πρεσϐυτέρου, Καισαρίου καί Διακόνου, Μαρτύρων. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, τοῦ Ἐρημίτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. α΄ 1-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης γ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄ 17-30). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Πελαγίας καί Πελαγίας τῆς παρθένου. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλίππου, Ἐπισκόπου Γορτύνης. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. α΄ 7-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς γ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄ 31-35). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώϐου τοῦ Ἀλφαίου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Ἀνδρονίκου καί Ἀθανασίας τῆς συμβίου αὐτοῦ. Ποπλίας Μάρτυρος. 


μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ι΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς πολύν ὄχλον...» (Ματθ. θ΄ 36-38, ι΄ 1-8), ζήτει 

τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ γ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Γ΄ ΛΟΥΚΑ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Εὐλαμπίου καί Εὐλαμπίας καί 

τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοφίλου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός 

ἡμῶν Πινυτοῦ, Ἐπισκόπου Κνωσοῦ. 

Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ε΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἀπόστολε ἅγιε Ἰάκωβε...». 

Κοντάκιον: «Ὡς ἑωσφόρον ἐκλάμποντα...». 


10. 



349 





«Κἄν συνελήφθης, Χριστέ... – Δαυϊτικήν προφητείαν... – Κατῆλθες ἐν τῷ ᾅδῃ...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Μαρτύρων· «Ἡλίου λαμπρότερον... – 

Σιδήρῳ ξεόμενος... – Τήν Εὔαν τόν τρώσαντα...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Μαρτύρων· «Τῇ φιλαδελφίᾳ, ἡ ὁμωνυμία συγκραθεῖσα...». 




τοῦ ἤχου· «Τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν... – Ὑπό τόν ᾅδην κατελθών... 


Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Μαρτύρων· «Τῷ τῆς Τριάδος φωτί...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τῶν 

Μαρτύρων· «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 




Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Ἄνοιξόν μου τό στό μα...», τά Τριαδικά· 

«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ὁ ἡμετέραν μορφήν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ 




καί 2.– Τῶν Μαρτύρων· «Ταῖς φανοτάταις ἀκτῖσι τῆς τριλαμποῦς...» μετά στίχου· 




Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Μαρτύρων· «Τῶν βασάνων τά νέφη...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν ψυχήν μου Παρθένε...». 



Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας.

350 


10. 

11. 



μεῖον...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...». 2.– Τῶν 

Μαρτύρων· «Ἀξίως ἐποφείλομεν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ῥανίσι τοῦ 

ἐλέους σου...». 




Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Πύλας ᾅδου συνέτριψας, Κύριε... – 

Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Ἐξαστράπτων Ἄγγελος... – Τί ἀπεδοκιμάσατε 

τόν λίθον...». 

Δόξα: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὤ τῶν σοφῶν σου κριμάτων...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τῶν Μαρτύρων· 

«Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ις΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν...» 

(Β΄ Κορ. ς΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς γ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν...» 

(Λουκ. ζ΄ 11-16). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου ἑνός τῶν ἑπτά Διακόνων καί τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοφάνους τοῦ Ὁμολογητοῦ, Ἐπισκόπου Νικαίας τοῦ 

Ποιητοῦ καί Γραπτοῦ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζηναΐδος καί Φιλονίλλης καί τῶν 

ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Νεκταρίου, Ἀρσακίου, Σισινίου καί Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησε...» (Πραξ. η΄ 26-39), μετά

11. 

12. 

13. 

14. 

15. 

16. 

17. 



διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄ 36-50). 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Πρόϐου, Ταράχου καί Ἀνδρονίκου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. β΄ 19-22, γ΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 1-3). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κάρπου καί Παπύλου, ὧν τό Μαρτύριον εὑ - 

ρίσκεται κάτωθεν τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Ὑψωμαθείων Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀγαθοδώρου καί Ἀγαθονίκης. Βενιαμίν Διακόνου καί τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος 

Χρυσῆς Μογλενῶν. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μελετίου τοῦ Πηγᾶ, Πατριάρχου 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. γ΄ 8-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 22-25). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ναζαρίου, Γερϐασίου, Προτασίου καί Κελσίου. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Κοσμᾶ τοῦ Ποιητοῦ, τοῦ Ἁ γιο πολίτου, Ἐπι σκόπου 

Μαϊουμᾶ. Ἰγνατίου τοῦ Ἀγαλλιανοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης (Κτή τορος τῆς 

Ἱερᾶς Μονῆς Λειμῶνος). Παρασκευῆς Ὁσίας, τῆς Ἐπιϐατηνῆς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. δ΄ 14-17). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 7-11). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Λουκιανοῦ, Πρεσϐυτέρου τῆς Μεγάλης 

Ἀντιοχείας, Σαϐίνου Ὁσίου, Βάρσου Ὁμολογητοῦ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. δ΄ 17-25). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 12-18). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου τοῦ φρουρήσαντος 

ἐπί τοῦ Σταυροῦ καί ἐν τῷ τάφῳ τόν Κύριον. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ιζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιδ΄ 20-25). 

Εὐαγγέλιον: Τοῦ Μάρτυρος· «Ἐλθόντες οἱ στρατιῶται εἰς τόπον...» (Ματθ. κζ΄ 33- 

54), ζήτει τοῦτο τῇ Μεγάλῃ Παρασκευῇ, Ζ΄ Εὐαγγέλιον. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Δ΄ ΛΟΥΚΑ. Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τῶν 

ἐν Νικαίᾳ τό δεύτερον συνελθόντων, κατά τῶν Εἰκονομάχων. Τοῦ Ἁγίου Προφήτου 

Ὠσηέ, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν ἐξ 

Ἀραϐίας καί τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Ἀνδρέου τοῦ ἐν τῇ Κρίσει. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Εὐφροσύνως γέγηθεν...». 


351

352 


17. 






ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...» καί 3.– Τά 6 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Τάς 

ἑπτά Συνόδους... – Τό τοῦ Νόμου γράμμα... – Τήν Τριάδα πᾶσιν... – Ἤρκεσε καί 

μίαν ζωήν ἐμπνεῦσαι... – Τόν διῃρημένον Χριστοῦ Χιτῶνα... – Τούς Μακεδονίους...», 

ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 11ην Ὀκτωβρίου. 







Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τήν ἐτήσιον μνήμην σήμερον...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· 

«Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὁ 

δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τῷ τρισηλίῳ Βασιλεῖ...», τό διά τήν 

Λιτήν Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων Δόξα· «Ἀποστολικῶν παραδόσεων...». Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, ἡ προστασία...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 







καί 2.– Τῶν Πατέρων· «Ὑμνολογῆσαι τήν ἑβδόμην ἄθροισιν...» μετά στίχου· 





Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Πατέρων· «Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ταχύ ἡμᾶς πρόφθασον...». 


17. 

18. 



Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῶν Πατέρων. 






Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...». 2.– Τῶν 

Πατέρων· «Πατέρες οὐρανόφρονες...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πρεσβείαις 

ὑπεράγαθε...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ... – Κύριε, εἰ καί ὡς 

θνη τόν ἐν μνημείῳ... – Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου... – Ὁ Ἄγγελός σου, 

Κύ ριε...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ὅλην συγκροτήσαντες... 

– Ὅλην εἰσδεξάμενοι... – Ὅλην συλλεξάμενοι...», τό πρῶτον δίς, μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός 

τῶν Πατέρων ἡμῶν καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς αἰ- 

ῶνας». β΄.– «Συναγάγετε αὐτῷ τούς Ὁσίους αὐτοῦ, τούς διατιθεμένους τήν 

διαθήκην αὐτοῦ ἐπί θυσίαις». 






353 

«Ἐξ ὕψους κατῆλθες...» 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῶν Πατέρων· 

«Ὑπερδεδοξασμένος εἶ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς τῶν Πατέρων· «Πιστός ὁ λόγος...» (Τίτ. γ΄ 8-15), ζήτει τοῦτον 

μετά τήν 11ην Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς δ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι...» 

(Λουκ. η΄ 5-15). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ. Μαρίνου 

Μάρτυρος τοῦ Γέροντος.

354 


18. 

19. 

20. 

21. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Λουκᾶ...» καί 

2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε...» (Κολ. δ΄ 5-11. 14-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21), ζήτει τοῦτο 






ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἰωήλ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Οὐά ρου καί τοῦ Ἁγίου 

Ἰωάννου τῆς Ῥίλας. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Προφήτου· «Σταθείς ὁ Πέτρος σύν τοῖς ἔνδεκα...» (Πράξ. β΄ 14-21), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Σύ Ἱερεύς εἰς τόν αἰῶνα, κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ. 

– Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς 

σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου», ζήτει τοῦτον τῇ Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 23-27). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου, τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Ματρώνης 

τῆς Χιοπολίτιδος καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου τοῦ ἐν Κε - 

φαλληνίᾳ. Τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Ἀνδρονίκου. 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Ἀρτεμίου κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. 

Ὅπου ἑορτάζουσιν ὁ Ἅγιος Γεράσιμος ἤ ἡ Ἁγία Ματρώνα, ἡ Ἀκολουθία αὐτῶν 

ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Φυλλάδος συμψάλλεται μετά τοῦ Ἁγίου Ἀρτεμίου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι...» (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν Κυρίῳ – Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς 

μου», ζήτει τοῦτον τῇ 26ῃ Ὀκτωβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 44-50). 

Ψαλλομένης Ἀκολουθίας Ἁγίου τινός, ἐκ τῶν σήμερον ἑορταζομένων 

ἀναγινώσκονται τά εἰς τήν ἰδιαιτέραν αὐτοῦ Φυλλάδα 

εὑρισκόμενα ἁγιογραφικά Ἀναγνώσματα. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἱλαρίωνος τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Χριστοδούλου τοῦ Θαυματουργοῦ τοῦ ἐν Πάτμῳ. Θεοδότης καί

21. 

22. 

23. 

24. 


Σωκράτους Μαρτύρων καί Ἰωάννου Νεομάρτυρος ἐκ Γουϐῶν Μονεμβασίας. Φιλοθέου 

Ὁσίου. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ σπείρων φειδομένως...» (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11), μετά τοῦ Προκειμένου· 

«Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί ἀνταποδώσωμεν 

τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ 

ιη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 49-56). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἰσαποστόλου Ἀϐερκίου, Ἐπισκόπου Ἱεραπόλεως, τοῦ 

Θαυματουργοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἑπτά Παίδων τῶν ἐν Ἐφέσῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. ς΄ 18-24). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ι΄ 1-15). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώϐου τοῦ Ἀδελφοθέου καί τοῦ ἐν Ἁγίοις 

Πατρός ἡμῶν Ἰγνατίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 



Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἑσπερίων τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρα νῶν...». 


«Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Ἀποστόλου· «Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Γνωρίζω ὑμῖν τό Εὐαγγέλιον...» (Γαλ. α΄ 11-19), μετά 


διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν πατρίδα αὐτοῦ...» (Ματθ. ιγ΄ 54-58), 

ζήτει τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ ζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 





ΚΥΡΙΑΚΗ: ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἀρέθα καί τῆς συνοδείας 

αὐτοῦ. Σεϐαστιανῆς Μάρτυρος. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Ζ΄. 


Ἀπολυτίκια: «Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής...». 

355

356 


24. 

Κοντάκιον: «Ὁ τοῦ Πατρός μονογενής...». 








καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ἑβραίων ὠμότητι τήν σήν... – 

Ἀρέθα πανένδοξε τερπνήν... – Παρθένοι νεάνιδες Χριστοῦ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «ᾈσματικῶς τόν ποιμενάρχην...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά 

κατ’ Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἀγαλλιάσθω ἡ κτίσις... – Βασιλεύς ὑπάρχων...– 

Γυναῖκες μυροφόροι...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Τήν πονηράν καί ἄπιστον…». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ἁγίου· «Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 




ἀρχήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἡ τοῦ 

λῃστοῦ μετάνοια...». 

ΟΡΘΡΟΣ 







2.– Τοῦ Ἁγίου· «Μάρτυς ἀθλοφόρε τοῦ Χριστοῦ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ 


εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἁγίου· «Τοῦ Σταυροῦ τῇ δυνάμει...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Ὡς πανάμωμος Νύμφη...». 


24. 

25. 


357 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ζ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι ᾖραν τόν Κύριον...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· 

«Ἀρέθα παναοίδιμε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Φθαρεῖσαν ἀνεκαί - 

νισας...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν ὑπο - 

μείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» καί 

2.– Τά 4 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ὅτε προσηλώθης τῷ ξύλῳ... – Ὀδυρόμενοι μετά 

σπουδῆς... – Τήν τῶν παθῶν θείαν μωλώπωσιν... – Τό φιλοτάραχον γένος τῶν 

Ἰουδαίων...». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Τάς 

ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων σου...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ σπείρων φειδομένως...» (Β΄ 

Κορ. θ΄ 6-11). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τήν χώραν...» 

(Λουκ. η΄ 27-39). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Νοταρίων Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου καί 

τῆς Ἁγίας Ταϐιθᾶς τῆς Ἐλεήμονος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ι΄ 22-24).

358 


26. ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροϐλύτου. 

Ἀνάμνησις τοῦ γεγονότος σεισμοῦ (740). 


Ἀπολυτίκιον: «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Ἀγωνισάμενοι καλῶς...». 





Ἑσπέρια: Τά 6 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ 

τοῦ παραδόξου θαύματος... – Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος... – Πύργος εὐσε - 

βείας πέφηνας... – Πάθει τό πάθος μιμούμενος... – Αἵματι τῷ σῷ σταζόμενος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Σήμερον συγκαλεῖται ἡμᾶς...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον· «Παναγία Δέσποινα...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Σεισμοῦ· «Τῆς γῆς συνταρασσομένης... – Φοβερός 

εἶ Κύριε... – Νινευῖται τοῖς παραπτώμασι...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Συνέσεισας τήν γῆν καί συνετάραξας αὐτήν». β΄.– 

«Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν καί ποιῶν αὐτήν τρέμειν». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἔχει μέν ἡ θειοτάτη σου ψυχή...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τοῦ Σεισμοῦ· «Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Εὐφραίνου 

ἐν Κυρίῳ...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ 

Ἁγίου· «Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τοῦ Σεισμοῦ· «Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, μετά 



Προκείμενον: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». 

Στίχος: «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Προσέχετε ἀπό τῶν ἀν θρώ πων...» (Λουκ. κα΄ 12-19).

26. 


359 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀθλοφόρου πρεσβείαις...». Καί νῦν· «Ταῖς 

τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Εἰς τά ὑπερκόσμια σκηνώ μα - 

τα...». 

Κανόνες: 1.– Ὁ τοῦ Σεισμοῦ· «Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Ὁ β΄ τοῦ Ἁγίου· «Μερίς 

μου Δημήτριε...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά 

δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εὐσεβείας τοῖς τρόποις...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τοῦ Σεισμοῦ· «Τῆς ἐπελθούσης σου ὀργῆς...». 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Μάρτυς Χριστοῦ Δημήτριε...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τόν σαρκωθέντα Κύριον...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Δεῦρο Μάρτυς Χριστοῦ πρός ἡμᾶς... – 

Τεῖχος ὠχυρωμένον ἡμῖν... – Πᾶσαν τήν ἀρετήν συλλαβών...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Τόν λόγχαις κληρωσάμενον...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν...». 


«Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...». 


«Μέγαν εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...» 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Σεισμοῦ· «Ὁ ἐπιβλέπων ἐπί τήν γῆν...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Μέγαν 

εὕρατο ἐν τοῖς κινδύνοις...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι...» (Β΄ Τιμ. β΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν...» (Ἰω. ιε΄ 17-27, ις΄ 1-2). 



«Εἴδομεν τό φῶς» κτλ. 

Ἀπόλυσις.

360 


27. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Νέστορος καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κυ - 

ριακοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 12-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 9-13). 

28. 

29. 

30. 

ΠΕΜΠΤΗ: Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου 100 . Τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Τερεντίου καί Εὐνίκης καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Στεφάνου τοῦ 

Σαϐϐαΐτου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀρσενίου καί Ἀθανασίου, Πατριαρχῶν 

Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἐξ Ἀνδρούσης Μεσσηνίας. Ἀγγελῆ, Μανουήλ, Γεωργίου 

καί Νικολάου τῶν νεομαρτύρων, τῶν ἐν Ρεθύμνῃ μαρτυρησάντων. Τοῦ 

Ἁγίου Ροστισλάϐου, Μεγάλου Φωτιστοῦ, Δουκός τῆς Μοραϐίας. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν ἐκδόσεως Ἀποστολικῆς Διακονίας. 



τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», 





Ἄλλως· 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 20-27). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 14-23). 

Σημείωσις: Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται 

κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, κατά τήν ἐν τῷ Ἱερατικῷ τάξιν 

(βλ. Ἱερατικόν, ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας Ἐκκλησίας Ἐλλάδος). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας καί τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀϐραμίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. α΄ 27-30, β΄ 

1-4). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 23-26). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζηνοϐίου καί Ζηνοϐίας. Κλεόπα καί Ἀρτε - 

μᾶ ἐκ τῶν Ο΄ Ἀποστόλων καί τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, Πατριάρχου 

Κωνσταντινουπόλεως. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ιε΄ 58, ις΄ 1-3). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. η΄ 16-21). 

100 

Ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος καθιερώθη, ἀπό τοῦ ἔτους 1952, ὅπως τήν ἡμέραν αὐτήν 

συνεορτάζεται ἡ Ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης, ἥτις ἑορτάζεται καί τήν 1ην τοῦ μηνός.

MHN OKTΩΒΡΙΟΣ 2021 361 

31. ΚΥΡΙΑΚΗ: Ε΄ ΛΟΥΚΑ. Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Στάχυος, κατασταθέντος Ἐπι - 

σκό που τῆς ἐν Βυζαντίῳ Ἐκκλησίας (38-45) παρά τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς Ἀποστόλου 

Ἀνδρέου, Ἀπελλοῦ, Ἀμπλία, Οὐρϐανοῦ, Ἀριστοϐούλου καί Ναρκίσσου ἐκ τῶν Ο΄. 

Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἐπιμάχου καί Νικολάου Νεομάρτυρος ἐν Χίῳ. 

Ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τελεῖται Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Η΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Οἱ μάρτυρές σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Τούς ἀληθείας μάρτυρας...». 






– Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τά 4 Στιχηρά 


Ἠνοίγησάν σοι, Κύριε... – Τόν σωτήριον ὕμνον...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τῶν Ἀποστόλων· «Εἰς πᾶσαν ἐξέδραμε τήν γῆν... – Στάχυς ὁ πανόλβιος 

Χριστοῦ... – Φωστῆρες ὑπέρλαμπροι Χριστοῦ...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό α΄ Θεοτοκίον τοῦ ἤχου· «Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου...». 



τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Ὤ θαύματος καινοῦ...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, ὁ Τριαδικός Κανών· «Τήν τριττήν καί μίαν ἀρχικήν...», τά 

Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Μετά τό πάθος 

πορευθεῖσαι...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν...». 


Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου.

362 


31. 

Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἐν βυθῷ κατέστρωσέ ποτε...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Τῶν Ἀποστόλων· «Πίστει τούς γεραίροντας ὑμῶν...» μετά στίχου· 

«Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ἁποστόλων· «Εἰς ἅπασαν τήν γῆν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου· 

«Τήν βάτον ἥν Μωσῆς...» (Μεσῴδιον Κάθισμα 29ῃ Ὀκτωβρίου). 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...» καί 2.– Τό 

Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τριάδος Κόρη τέτοκας...». 




Ἀνα τολικά· «Ἔῤῥαναν μύρα... – Αἰνεσάτωσαν ἔθνη... – Ἐσταυρώθης, ἐτάφης... 

– Ὄντως παράνομοι...». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς ιθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός καί πατήρ τοῦ Κυρίου 

ἡμῶν...» (Β΄ Κορ. ια΄ 31-33, ιβ΄ 1-9). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις ἦν πλού σιος...» (Λουκ. 

ις΄ 19-31). 





ΜΗΝ 

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 

1. 

2. 



ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, 

τῆς μητρός αὐτῶν Θεοδότης καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Δαυΐδ τοῦ ἐν Εὐϐοίᾳ 

ἀσκήσαντος. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν ἐν συνδυασμῷ 

μετά τῆς ἑορτασίμου Ἀκολουθίας τῆς 1ης Ἰουλίου. 





Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Ἅγιοι Ἀνάργυροι...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ...» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-31, ιγ΄ 1-8). 


(Ματθ. ι΄ 1. 5-8). 





ΤΡΙΤΗ: Ἁγίων Μαρτύρων Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδηφόρου καί 

Ἀνεμποδίστου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. β΄ 16-23). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 34-41).

364 

MHN NΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021 

3. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀκεψιμᾶ, Ἰωσήφ καί Ἀειθαλᾶ. Ἀνάμνησις 

τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἐν Λύδδῃ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ἤτοι 

τῆς καταθέσεως τοῦ τιμίου σώματος αὐτοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί νέου 

Ἱερομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Νεαπολίτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. β΄ 24-30). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 42-46). 

4. 

5. 

6. 

7. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωαννικίου τοῦ Μεγάλου καί τῶν Ἁγίων 

Ἱερομαρτύρων Νικάνδρου, Ἐπισκόπου Μύρων, καί Ἑρμαίου Πρεσϐυτέρου. 

Πορφυρίου Μάρτυρος. Ἰωάννη Βατάτζη τοῦ Βασιλέως καί Ἐλεήμονος. Τοῦ Ὁ - 

σίου Πατρός ἡμῶν Γεωργίου Καρσλίδου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. γ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ια΄ 47-54, ιβ΄ 1). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Γαλακτίωνος καί Ἐπιστήμης καί τῶν 

Ἁγίων Ἀποστόλων Ἑρμᾶ, Πατρόϐα, Λίνου, Γαΐου καί Φιλολόγου ἐκ τῶν Ο΄. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Φιλιπ. γ΄ 8-19). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ζ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιβ΄ 2-12). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Παύλου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως 

τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέαν...» (Ἑβρ. η΄ 1-6). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πᾶς ὅς ἄν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοί...» (Λουκ. ιβ΄ 8-12), ζήτει 

ἀμφότερα τῇ 6ῃ Νοεμβρίου. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ζ΄ ΛΟΥΚΑ. Τῶν Ἁγίων Τριάκοντα τριῶν Μαρτύρων τῶν ἐν Μελι - 

τινῇ 101 . Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί θαυματουργοῦ Λαζάρου, τοῦ ἐν τῷ Γαλησίῳ 

ὄρει ἀσκήσαντος. Ἀθηνοδώρου Μάρτυρος. Ἀλεξάνδρου Μάρτυρος τοῦ ἐκ Θεσσαλονίκης. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν Θ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Θείας πίστεως ὁμολογία...». 

Κοντάκιον: «Ἀστράψας ἐν γῇ...». 





101 

Ἡ Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων 33 Μαρτύρων, ἐπειδή στερεῖται Δοξαστικοῦ Ἰδιομέλου, καταλιμπάνεται 

εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις τοῦ ΤΜΕ, 

«ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 11ῃ Νοεμβρίου § 2, σελ. 94 κτλ.


365 

7. 


τα... – Δοξάζω τοῦ Πατρός...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Τόν Σταυρόν σου 

τόν τίμιον... – Ὑμνοῦ μεν τόν Σωτῆρα... – Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβάς...» καί 3.– Τά 3 

Στιχηρά Προσ όμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅλην ἀποθέμενος... – Ὕλης ἀχθοφόρημα... 

– Κόσμον ἀπωσάμενος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ, οὐκ ἔδωκας...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ 

Ἀλφάβητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλ - 

λοίωτος... – Ἵνα τό γένος ἡμῶν...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ὅσιε Πάτερ...». 




Ὁσίου· «Ταῖς ἐπαγρύπνοις προσευχαῖς...» καί 3.– Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 

«Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 




Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁρά - 

σει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 






αὐτῶν. 



αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Λαμπτήρ θεαυγέστατε...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ 


εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Τόν λαμπτῆρα τόν μέγαν...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὑτοῦ· «Χαριστήριον αἶνον...». 







366 


7. 

8. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...». 2.– Τοῦ 

Ὁσίου· «Ἐκ μητρικῆς ἡγίασε...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὄρος ποτέ 

ἑώρακεν…». 




καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὁ τοῦ Κυρίου τήν ζῶσαν... – Ὡς 

ἐν θαλάμῳ φωτός... – Ὁ ἐξ ὀσφύος μητρός...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς 

τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». 

β΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει 

σφόδρα». 











«Ταῖς ἐπαγρύπνοις προσευχαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...» 

(Γαλ. α΄ 11-19). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ζ΄ Ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις προσ ῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» 

(Λουκ. η΄ 41-56). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Ἡ Σύναξις τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαϐριήλ καί τῶν λοιπῶν 

Ἀσωμάτων Δυνάμεων. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα· «Ταῖς ἐπαγρύπνοις 

προσευχαῖς...». 

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἐκπλήττων τῇ ὁράσει...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...»..


367 

8. 




Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Τρισηλίου Θεότητος... 

– Καί τό εἶδος σου πύρινον... – Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους σου...» καί 2.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Γαβριήλ· «Νοῦς ὁ προαιώνιος... 

– Θρόνῳ παριστάμενος... – Θραῦσον τά φρυάγματα...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Συγχάρητε ἡ μῖν, ἅπασαι αἱ τῶν 

Ἀγγέλων ταξιαρχίαι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον· «Συγχάρητε ἡ μῖν, ἅπασαι αἱ τῶν παρθένων χοροστασίαι...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Ἀγγελικῶς οἱ ἐν 

κόσμῳ... – Τῶν οὐρανίων πρωτεύων... – Τῶν ἀσωμάτων Ἀγγέλων...», μετά τῶν 

πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους αὐτοῦ 

πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα...». β΄.– «Εὐλόγει, ἡ ψυχή 

μου, τόν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὡς ταξιάρχης καί πρόμαχος...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, 

τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν 

νοερῶν Δυνάμεων...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· 

«Σήμερον ὁ θεοχώρητος ναός...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Ταξιαρχῶν· 

«Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπό κρυφον...». 

Καθίσματα: Τῶν Ταξιαρχῶν τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 



Προκείμενον: «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ 

πυρός φλόγα...». 

Στίχος: «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον, καί πάντα τά ἐντός μου τό ὄνομα τό ἅγιον 

αὐτοῦ...». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῶν Ταξιαρχῶν· «Ὁρᾶτε μή καταφρονήσητε...» (Ματθ. ιη΄ 10-20). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῶν Ἀσωμάτων, Οἰκτίρμον, προστασίαις...». Καί 

νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις...» καί τό Ἰδιόμελον· «Τῷ ἀύλῳ θρόνῳ περι 

κυκλοῦντες...».

368 


8. 


αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Ὁ β΄ τῶν 

Ταξιαρχῶν· «Τούς νοερούς τῶν ἀσωμάτων...» μετά στίχου· «Ἀρχάγγελοι τοῦ 

Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν ἀσωμάτων τούς χο ρούς...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Εὐχαριστοῦμέν σοι ἀεί...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Ταξιαρχῶν. 


Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» 102 . 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῶν Ταξιαρχῶν· «Ὡς πρόμαχον καί πρύτανιν...». 2.– «Ἀῤ- 

ῥήτως πυρσευόμενος...». 3.– «Ἐξουσιῶν Δυνάμεων...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τιμιωτέρα πέφυκας...». 


Αἶνοι: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ· «Τῶν οὐρανίων ταγμάτων... 

– Ὁ Ταξιάρχης τῶν ἄνω... – Ὑπό τήν σκέπην τῶν θείων...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ταξιαρχῶν· «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῶν Εἰσοδίων· «Ὁ καθαρώτατος Ναός...». 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἀσωμάτων· «Εἰ ὁ δι’ Ἀγγέλων λαληθείς λόγος...» (Ἑβρ. β΄ 2-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει...» (Λουκ. ι΄ 16-21). 

102 

Αἱ σημεριναί Καταβασίαι ψάλλονται μέχρι τῆς 20ῆς Νοεμβρίου, μέ τάς ἑξῆς ἀλλαγάς 

εἰς τό κείμενον: Α΄ ᾨδή· «...ταύτης τήν Εἴσοδον». Γ΄ ᾨδή· «...ἐν τῇ σεπτῇ Εἰσόδῳ σου στεφάνων 

δόξης ἀξίωσον». Ε΄ ᾨδή· «Ἐξέστη τά σύμπαντα, ἐν τῇ σεπτῇ Εἰσόδῳ σου· σύ γάρ ἀπειρόγαμε 

Παρθένε, ἔνδον εἰσῆλθες ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ, ὥσπερ καθαρώτατος Ναός, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί 

σε, τήν εἰρήνην βραβεύουσα». Θ΄ ᾨδή· «Ἅπας γηγενής... τά ἱερά Εἰσόδια τῆς Θεομήτορος...».

8. 



Κοινωνικόν: «Ὁ ποιῶν τούς Ἀγγέλους...». 



369 

9. 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ὀνησιφόρου καί Πορφυρίου, τῆς Ὁσίας Μητρός 

ἡμῶν Ματρώνης. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Θεοκτίστης τῆς Λεσϐίας καί τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου, Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ. 

Ὅπου τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, Ἐπισκόπου 

Πενταπόλεως, ἀκολουθεῖται ἡ κατωτέρω τάξις 103 . 


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: «Γρηγορεῖτε, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ...» (Ματθ. κδ΄ 42-47), 

ζήτει τοῦτο τῇ 30ῇ Σεπτεμβρίου. 

Καταϐασίαι: «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» (8ῃ Νοεμβρίου). 


«Σηλυβρίας τόν γόνον...» 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Σηλυβρίας τόν γόνον...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Ὁ καθαρώτατος Ναός...». 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὡ τέκνα φωτός περιπατεῖτε...» (Ἐφεσ. ε΄ 8-19), μετά 



τῇ Δευτέρᾳ α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ὄχλοι πολλοί...» (Ματθ. δ΄ 25, ε΄ 1- 

12), ζήτει τοῦτο τῇ 10ῃ Ἰανουαρίου. 





Ὅπου δέν ἑορτάζεται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. α΄ 1-3, 6-11). 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης η΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιβ΄ 42-48). 

103 

Πλήρης Ἀσματική Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου παρατίθεται εἰς τό τέλος τῆς νέας 

ἐκδόσεως τοῦ Μηναίου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.

370 


10. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ὀλυμπᾶ, Ῥοδίωνος, Σωσιπάτρου, Τερτίου, 

Ἐράστου καί Κουάρτου ἐκ τῶν Ο΄. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ὀρέστου καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ἀρ σενίου τοῦ Καππαδόκου. 




Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης η΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιβ΄ 48-59). 

11. 

12. 

13. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου. Τῆς Ἁγίας 

Μάρτυρος Στεφανίδος· καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ Θεοδώρου 

τοῦ Στουδίτου. 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6- 

15), μετά Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις 

εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπι στο - 

λῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης η΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 1-9). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, Πατριάρχου 

Ἀλεξανδρείας, καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ Ἀσκητοῦ. Τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Λέοντος, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Στυππῆ. 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὁ σπείρων φειδομένως...» (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί ἀνταποδώσωμεν 

τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 

Κυριακῇ ιη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· (Ματθ. ε΄ 14-19), ζήτει τοῦτο τῇ 12ῃ Νοεμβρίου. 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, 

τοῦ Χρυσοστόμου καί τῆς μητρός αὐτοῦ, Ἁγίας Ἀνθούσης. 

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου τελεῖται ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ 

μετ’ ἰδιατέρου Τυπικοῦ (βλ. Τυπικόν 27ης Ἰανουαρίου) 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Ἐν τῇ ὑπομονῇ σου...». 2.– Δόξα· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...». 

Κοντάκιον: «Τόν πλοῦτον τόν σόν...». 




Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...» ἱστῶμεν Στίχους ς΄.

13. 



Τόν ἀστέρα τόν ἄδυτον... – Ὁ ἐπίγειος Ἄγγελος...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ὅσιε τρισμάκαρ...». 


Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώ σματα. 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίροις, τό χρυσαυγές καί τερπνόν... 

– Χαίροις, τῶν ὀρφανῶν ὁ Πατήρ... – Οἶκον τῶν ἱερῶν ἀρετῶν...», μετά 

τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, 

καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– «Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, 

καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Σάλπιγξ χρυσόφωνος...». 







Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἱεράρχου· «Φωστήρ 

Ἰωάννη...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

371 





Καθίσματα: Τοῦ Ἱεράρχου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τά μετά τόν Πολυέλεον, 





Οἰκουμένην». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχό με - 

νος...» (Ἰω. ι΄ 1-9). 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον σκιρτῶσιν ἐν πνεύματι...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς 

Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...». 


αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τοῦ Ἱεράρχου· 

«Τῆς μετανοίας γεγονώς θερμότατος...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῆς ἀῤῥήτου σοφίας...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τόν φλογμόν τῆς γεέννης...».

372 


13. 

14. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Ἱεράρχου. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τόν μεγαλοφωνότατον...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Παρθένε παναμώμητε...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χρυσοῦ τηλαυγέστερον... – Ὁ στῦλος 

ὁ πύρινος... – Ἥλιος πολύφωτος... – Ἀδίκως τῆς ποίμνης σου...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Χρυσέοις ἔπεσι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Δέσποινα, πρόσδεξαι...». 












1-2). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα...» (Ἰω. ι΄ 9-16). 





ΚΥΡΙΑΚΗ: Η΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου Φιλίππου, 

τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, τοῦ 

Παλαμᾶ. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ι΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 

Κοντάκιον: «Ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐδέξω...». 





14. 





Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Πρᾶξιν μέν ἐπίβασιν... – Θείαις ἀνα - 

βάσεσι... – Ὄργανον κρουόμενον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Τοῦ μεγάλου, Φίλιππε...». 





δα κρύων γυναῖ κες...». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Καταλιπών τά ἐπί γῆς...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ἀποστόλου· «Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Σέ τήν μεσιτεύσασαν...». 



373 


Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου· 

«Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τά Ἀναστάσιμα τῆς α΄ Στιχολογίας μετά Θεοτοκίου εἰς τό Καί νῦν· «Τό 

ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ 




Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ταῖς ὑπερφώτοις ἀκτῖσι...» μετά στίχου· 




Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ἀποστόλου (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Ἐλατήρ τῶν δαιμόνων...». 2.– Δόξα· 

«Ὀμβροφόρος νεφέλη...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν 

ψυχήν μου, Παρθένε...». 




374 


14. 

15. 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· 

«Δρόμον ὡραίων σου πο δῶν...». 3.– «Πνεύματος θείου ἀκτῖνα...» καί 4.– 

Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὑπεραγία Παρθένε...». 



Χριστέ... – Τῷ σῷ Σταυρῷ, Χριστέ... – Τῶν πατρικῶν σου κόλπων...» καί 2.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τῶν οὐρανίων σου φθόγγων... – 

Ὡς ἑωσφόρον σε πάντες... – Διά Σταυροῦ τόν ἀγῶνα...», τό πρῶτον δίς, μετά 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, 

καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται 

δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό Ι΄ Ἑωθινόν· «Μετά τήν εἰς ᾅδου κάθοδον...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τό φαιδρόν τῆς ἀναστάσεως...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· 

«Ἀπόστολε ἅγιε Φίλιππε...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 




μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ 


Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς η΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» 

(Λουκ. ι΄ 25-37). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί Ὁμολογητῶν Γουρία, Σαμωνᾶ καί Ἀϐί - 

βου. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Θωμᾶ Β΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

15. 

16. 

17. 

18. 

19. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας κβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. β΄ 13-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιδ΄ 1. 12-15). 

Ἀπό σήμερον ἄρχεται ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. 

375 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου. 

Ἡ Ἀκολουθία κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν, ὡς διετυπώθη καί τήν 14ην Νοεμβρίου. 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Ἀπόστολε ἅγιε, καί Εὐαγγελιστά Ματθαῖε...» 




Ἀπόστολος: Τοῦ Εὐαγγελιστοῦ· «Λέγει ἡ γραφή· «Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπί τῷ Θεῷ...» 

(Ῥωμ. ι΄ 11-21, ια΄ 1-2), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ 

φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Τρίτῃ δ΄ 

ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παράγων ὁ Ἰησοῦς, εἶδεν ἄνθρωπον...» (Ματθ. θ΄ 9-13), ζήτει 

τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου 





ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου, Ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας, 

τοῦ Θαυματουργοῦ. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γενναδίου καί Μαξίμου, 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἑκάστῳ δίδοται ἡ φανέρωσις...» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 7-11), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί 



Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιε΄ 1-10). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Πλάτωνος. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος 

Ρωμανοῦ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ρωμανοῦ καί Ζακχαίου τῶν Διακόνων. Τοῦ 

Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀναστασίου τοῦ ἐκ Παραμυθίας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. δ΄ 2-9). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 1-9). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀϐδιού. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Βαρ λαάμ 

καί Ἡλιοδώρου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀνθίμου, Θαλ λελαίου, Χριστοφόρου καί 

Εὐφημίας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Κολασ. δ΄ 10-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 15-18, ιζ΄ 1-4).

376 


20. ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Προεόρτια τῆς ἐν τῷ Ναῷ Εἰσόδου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ 

Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου καί τοῦ ἐν Ἁ γίοις Πατρός 

ἡμῶν Πρόκλου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Χαράν προμνηστεύεται...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τό Προεόρτιον· «Εὐφροσύνης σήμερον...». 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου κβ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ε΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. θ΄ 57-62). 





21. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: Η ΕΝ Τῼ ΝΑῼ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ 

ΘΕΟΤΟΚΟΥ. 



Κατά τήν ἡμέραν ταύτην ὁ Πατριάρχης μεταβαίνει μεθ’ ἁπάσης τῆς Ἀκο - 

λουθίας Αὐτοῦ εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱερόν Ναόν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Σταυροδρομίου, 

τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταν τινουπόλεως, καί τελεῖ κατά 

τήν ἔκπαλαι κρατοῦσαν τάξιν τήν Θ. Λειτουργίαν, συμφώνως τῷ Τυπικῷ τῆς Ἁγίας 

τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 


Ἀπολυτίκιον: «Χαράν προμνηστεύεται...». 

Κοντάκιον: «Εὐφροσύνης σήμερον...». 







προσκύνησιν...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον, πιστοί, 

χορεύσωμεν... – Σήμερον ναός ὁ ἔμψυχος... – Σύ τῶν Προφητῶν τό 

κήρυγμα...» καί 4.– Τά ἕτερα 3 Στιχηρά Προσόμοια· «Τῶν Ἁγίων εἰς Ἅγια... – 

Αἱ νεάνιδες χαίρουσαι... – Γηθομένη ὑπόδεξαι...». 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μετά τό τεχθῆναί σε...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώ σματα.

21. 





Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον Ἑορτῆς· «Σήμερον τά στίφη τῶν πιστῶν...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τῆς Ἑορτῆς· 

«Σήμερον τῆς εὐδοκίας...» καί 3.– Καί νῦν, τό αὐτό. 




Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ἀγαλλιάσθω σήμερον ὁ οὐρανός...» κτλ. μετά 

τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

377 





Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τῆς 

Ἑορτῆς, δίς. 

Τά Εὐλογητάρια καταλιμπάνονται, μικρά Συναπτή καί ἡ Ἐκφώνησις· «Ὅτι ηὐλόγηταί 


Ἡ Ὑπακοή, οἱ Ἀναβαθμοί τοῦ ἤχου καί τό· 

Προκείμενον: «Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε καί κλῖνον τό οὖς σου, καί ἐπιλάθου τοῦ 

λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, καί ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεύς τοῦ κάλλους 

σου». 

Στίχος: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναστᾶσα Μαριάμ...» (Λουκ. α΄ 39-49. 56), ζήτει 



Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον ὁ ναός ὁ ἔμψυχος...». Καί νῦν, τό αὐτό καί 

τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ θεοχώρητος ναός...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν Λιτήν. 


2.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί· 

«Συνδράμωμεν σήμερον...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἀναβόησον Δαυΐδ...», ἅπαξ. 




378 


21. 

Καταϐασίαι: «Χριστός γεννᾶται...». 

Κατά τάς Καταβασίας χοροστατεῖ ὁ Πατριάρχης, ἀλλά σήμερον, ἀφοῦ εὐλογήσῃ 

τόν λαόν, δέν ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον ἀλλ’ ἀκούει τήν Καταβασίαν· «Χριστός 

γεννᾶται...», ἐν μέσῳ τοῦ Σολέα καί περατωθείσης τῆς Καταβασίας ἀνέρχεται εἰς 


Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμ φοτέρων τῶν Κανόνων τῆς 


Διά τόν εἰς ἦχον δ΄ πρῶτον Κανόνα. 

1. Ἄγγελοι τήν Εἴσοδον τῆς Παρθένου, ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο, πῶς ἡ Παρθένος 

εἰσῆλθεν εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. 

«Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ...». 

2. Ἄγγελοι τήν Εἴσοδον τῆς Πανάγνου, ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο, πῶς μετά δόξης 


«Ὡς ὑπέρλαμπρον, Θεοτόκε ἁγνή...». 

3. Ἄγγελοι τήν Εἴσοδον τῆς Παρθένου, ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο, πῶς παραδόξως 


«Ὑπερίπταται, Θεοτόκε ἁγνή...». 

4. Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι τῆς Παρθένου τήν Εἴσοδον τιμήσωμεν, ὅτι ἐν δόξῃ εἰσῆλθεν 

εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. 

«Παραδόξως προδιετύπου, ἁγνή...». 

Διά τόν εἰς ἦχον α΄ δεύτερον Κανόνα. 

5. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν προσενεχθεῖσαν ἐν τῷ ναῷ Κυρίου καί εὐλογηθεῖσαν 

χερσί τῶν Ἱερέων. 

«Ἐκ τῶν Δικαίων προῆλθεν...». 

6. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν προσενεχθεῖσαν ἐν τῷ ναῷ Κυρίου καί εὐλογηθεῖσαν 

χερσί τῶν Ἱερέων. 

«Τήν νηπιάζουσαν φύσιν...». 


«Τήν Τρισυπόστατον φύσιν...». 

8. Καί νῦν· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν καί ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 

«Ὑπό τήν σήν εὐσπλαγχνίαν...». 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν καί ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω 

στρατευμάτων. «Μυστήριον ξένον...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΙΑ΄ Ἀναστάσιμον· «Μετά τήν θείαν ἔγερσιν...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἥν πάλαι προκατήγγειλε...», δίς. 


Εἰς τούς Αἴνους ἱστῶμεν Στίχους η΄.

21. 




ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Λαμπαδηφόροι Παρθένοι... 

– Ἐπαγγελίας ἁγίας... – Ἐπουρανίῳ τραφεῖσα... – Ἐξανοιγέσθω ἡ πύ - 

λη...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ 

παρ θένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι». β΄.– «Ἀπενεχθήσονται 

ἐν εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναόν βασιλέως». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῷ ναῷ προσάγεται...». 







«Μέγας Κύριος καί αἰνετός σφόδρα. 

Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περί σοῦ 


Ὁ Θεός ἐν ταῖς βάρεσιν αὐτῆς γινώσκεται. 

Καθάπερ ἠκούσαμεν οὕτω καί εἴδομεν. 


«Ἡγίασε τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος. 

Ἁγιωσύνη καί μεγαλοπρέπεια ἐν 

τῷ ἁγιάσματι αὐτοῦ. 

Αὕτη ἡ πύλη Κυρίου, δίκαιοι 

εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ. 

Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστός 

ἐν δικαιοσύνῃ. 






«Τό πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν 

οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. 

Πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρός τοῦ βασιλέως 

ἔσωθεν, ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς 

περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. 

Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ 

παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς». 



Σῶτερ, 








«Σήμερον 

τῆς εὐδοκίας 

Θεοῦ 

τό προοίμιον...». 



379

380 


21. 

22. 

23. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ καθαρώτατος Ναός...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Εἶχεν ἡ πρώτη σκηνή...» (Ἑβρ. θ΄ 1-7). 



Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄγγελοι τήν εἴσοδον τῆς Παρθένου... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβω τῷ...». 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλήμονος καί τῶν σύν αὐτῷ Ἀπφίας, Ἀρχίπ - 

που καί Ὀνησίμου. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Κικιλίας καί τῶν σύν αὐτῇ. Τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Καλλίστου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ξανθοπούλου. 

Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου, Προέδρου Κρήτης. Τοῦ Ὁ σίου Πατρός 

ἡμῶν Ἰακώϐου, τοῦ ἐν Εὐϐοίᾳ. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ...» (Φιλήμ. 1-25) μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 22ᾳ Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιζ΄ 20-25). 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς 24ης Δεκεμβρίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται 

Ἅγιος· «Χριστός γεννᾶται...» καί μέχρι τῆς 25ης Νοεμβρίου Κοντάκιον· «Ὁ 

καθαρώτατος Ναός...». Μέχρι τῆς 24ης Νοεμβρίου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς 

Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» καί· «Συνδράμωμεν σήμερον...» μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Ἡ Τιμιωτέρα. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀμφιλοχίου, Ἐπισκόπου Ἰκονίου, καί 

Γρηγορίου, Ἐπισκόπου Ἀκραγαντίνων. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Διονυσίου, 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. α΄ 6-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιζ΄ 26-37, ιη΄ 8). 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς 24ης Δεκεμβρίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται 

Ἅγιος· «Χριστός γεννᾶται...» καί μέχρι τῆς 25ης Νοεμβρίου Κοντάκιον· «Ὁ 

καθαρώτατος Ναός...». Μέχρι τῆς 24ης Νοεμβρίου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς 

Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...» καί· «Συνδράμωμεν σήμερον...» μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Ἡ Τιμιωτέρα. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας.

24. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κλήμεντος, Ἐπισκόπου Ρώμης καί τοῦ 

Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πέτρου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἱεραρχῶν· «Ἡμῶν τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει» (Φιλιπ. γ΄ 

20-21, δ΄ 1-3), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τάς εὐχάς μου τῷ Κυρίῳ ἀποδώσω 

ἐναντίον παντός τοῦ λαοῦ αὐτοῦ – Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, 

ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 24ῃ Νοεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιη΄ 15-17. 26-30). 

25. 

MHN NΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021 381 

ΠΕΜΠΤΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος 

καί πανσόφου Αἰκατερίνης καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 2.– Δόξα· «Ὁ Θεός τῶν πατέρων 







Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον, πιστοί, χορεύσωμεν... 

– Σήμερον ναός ὁ ἔμψυχος... – Σύ τῶν Προφητῶν τό κήρυγμα...» καί 2.– Τά 3 

Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἁγίας· «Σήμερον τέρπεται πόλις... – Αἰκατερίνης τήν 

μνήμην... – Χαίροις, πανένδοξε Μάρτυς...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Χαρμονικῶς τῇ πανηγύρει...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Μετά τό τεχθῆναί σε...». 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας 104 . 

Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Χαίρει ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ... – 

Ἄννα ἡ θεία χάρις... – Ἔνδον ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Θεοῦ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω 

αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι». β΄.– «Ἀπενεχθήσονται ἐν 

εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναόν βασιλέως». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Βίον ἄυλον ἐξησκημένη...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τά στίφη τῶν πι στῶν...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 2.– Δόξα, τῆς Ἁγίας· «Τήν 

πανεύφημον νύμφην...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 


104 

Τά Ἀναγνώσματα τῆς Ἁγίας, ἅτινα παρασιωπᾷ μέν τό ΤΜΕ, ἀναγράφουσιν ὅμως τά 

Μηναῖα παραπέμποντα εἰς τήν 23ην Ἀπριλίου.

382 


25. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας Δόξα· «Ὡς 

ἀλάβαστρον μύρου...», Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ θεοχώρητος ναός...». Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τῆς Ἁγίας τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον καί εἰς 

τό Δόξα, Καί νῦν, ἀντί Θεοτοκίων, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς. 


Προκείμενον: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ὁ Θεός Ἰσρα ήλ». 

Στίχος: «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος, πάντα τά θελήματα 

αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἁγίας· «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις...» 

(Ματθ. κε΄ 1-13), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ιζ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τῆς Ἀθληφόρου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεο - 

τόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Βίον ἄυλον ἐξησκημένη...», ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, 

τῶν Ἀποστίχων. 

Κανόνες: 1.– Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Ἀνοίξω τό στόμα μου...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί· «Συνδράμωμεν σήμερον...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, 

σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Τῆς Ἁγίας· «Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου Μάρτυρος...» μετά 

στίχου· «Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 

Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τῆς Ἑορτῆς (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Τήν σοφίαν τήν ὄντως...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ ἀμίαντος ἀμνάς...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῆς Ἁγίας. 




Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί τῆς Ἁγίας μετά στίχου· «Ἁγία τοῦ Θεοῦ, 

πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 

Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Μυστήριον ξένον...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Ἐνεύρωσας τό φρόνημα...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Τοῦ Ἱεροῦ σε σήμερον...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῆς Ἑορτῆς· «Λαμπαδηφόροι παρ θένοι... – 

Ἐπαγγελίας ἁγίας... – Ἐπουρανίῳ τραφεῖσα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τῆς Ἁγίας· «Μνήμην τήν παν ίερον... – Μάρτυς ἐθελούσιος... – Χάριν τήν 

τοῦ Πνεύματος...».

25. 

26. 

27. 

28. 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἁγίας· «Βίον ἄυλον ἐξησκημένη...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῷ ναῷ προσάγεται...». 


«Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 

383 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον τῆς εὐδοκίας...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Τήν πανεύφημον 

νύμφην...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 








Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Ἄγγελοι τήν εἴσοδον... – Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ...». 




ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἀλυπίου τοῦ Κιονίτου, Νίκωνος τοῦ 

Μετανοεῖτε καί Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. β΄ 14-20). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 12-28). 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅ - 

γιος, τό Κοντάκιον· «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν προαιώνιον Λόγον...». 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἰακώϐου τοῦ Πέρσου καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ναθαναήλ. Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου 

καί Γερασίμου τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου, τοῦ 

ἐν Ῥάξῳ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου κγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. η΄ 1-5). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ι΄ 19-21). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Στεφάνου τοῦ νέου καί τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Εἰρηνάρχου 105 . 

105 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Εἰρηνάρχου, ἐπειδή στερεῖται Δοξαστικοῦ Ἰδιο - 

μέλου, καταλιμπάνεται εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις 

τοῦ ΤΜΕ, «ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 11ῃ Νοεμβρίου § 2, σελ. 94 κτλ.

384 


28. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Α΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Πεισθείς τῇ καλῇ...». 






Χριστός... – Σέ, Κύριε, τόν ὄντα...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Ἀνατολικά· «Ἐν τῷ Σταυρῷ 

σου, Χριστέ... – Διά παντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον... – Δόξα τῇ δυνάμει 

σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὅλος ἐκ νεότητος... 

– Τεσσαρακονθήμερον... – Λαός ὁ παράνομος...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Ἐκ βρέφους τῷ Θεῷ...». 






Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τό κατ’ εἰκόνα τηρήσας...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τοῦ Ὁσίου· 

«Ἀσκητικῶς προγυμνασθείς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 







ΟΡΘΡΟΣ 






αὐτῶν. 



καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Χαρμονικῶς διοδεύσας...» μετά στίχου· «Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, 

πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.


385 

28. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Τῶν μοναστῶν ὑπογραμμός...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Καταφυγή τῶν ἐν δεινοῖς...». 





Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Α΄ Ἑωθινόν· «Οἱ ἕνδεκα μαθηταί ἐπορεύθησαν...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Α΄ Ἀναστάσιμον· «Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν...». 2.– Τοῦ 

Ὁσίου· «Ἐκομίσω πρός Χριστοῦ...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἄχραντε Δέσποινα 

ἁγνή...». 




Προσόμοια τοῦ Ὁσίου τά ἐν τῷ Ἑσπερινῷ· «Ὅλος ἐκ νεότητος... – Τεσσαρακονθήμερον... 

– Λαός ὁ παράνομος...», τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο 

τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Μακάριος 

ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Ἀσκητικῶς προγυμνασθείς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν προαιώνιον Λόγον...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς κγ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὁ Θεός πλούσιος ὤν ἐν ἐλέει...» 

(Ἐφεσ. β΄ 4-10). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις προσ ῆλθε τῷ Ἰησοῦ...» 

(Λουκ. ιη΄ 18-27). 





386 


29. ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Παραμόνου καί Φιλουμένου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

Νικολάου, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Διονυσίου, 

Ἐπισκόπου Κορίνθου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας κδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. β΄ 20. γ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 37-44). 

30. 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. 

ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 


Πρίν ἤ ἀρχίσει ὁ Ἑσπερινός γίνεται ἡ λιτάνευσις τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ 

Ἀποστόλου. Ἡ Εἰκών εὑρίσκεται ἐν τῷ Ἱερῷ Βήματι (ἐν τῷ Συνθρόνῳ). Ἔμπροσθεν 

τοῦ Συνθρόνου ἵστανται δύο Ἱερεῖς καί δύο Διάκονοι, ἵνα λιτανεύσωσι τήν Ἱεράν 

Εἰκόνα. 

Τοῦ Πατριάρχου κατελθόντος, τῇ συνοδείᾳ τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, ἐν τῷ 

Νάρθηκι, οἱ Πατριαρχικοί Χοροί ἄρχονται ψάλλειν τά Ἰδιόμελα τῆς Λιτῆς· «Ὁ Πρωτόκλητος 

Μαθητής...», «Ὑμνήσωμεν οἱ πιστοί...» καί λιτανεύεται ἡ Ἱερά Εἰκών διά 

τῆς Βορείου Πύλης προπορευομένων τῶν ἑξαπτερύγων, ἀκολουθούντων τοῦ Πριμηκηρίου 

φέροντος τό Διβάμβουλον καί τῶν Ἱεροψαλτῶν καί ἑπομένων τῶν Διακόνων 

θυμιώντων καί τῶν Ἱερέων φερόντων τήν Ἱεράν Εἰκόνα. 

Ὅταν ἡ ἀνωτέρῳ πομπή φθάσῃ εἰς τόν Νάρθηκα εἰσοδεύει καί ὁ Πατριάρχης 

προπορευόμενος τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος. Ἐν τῷ Σολέᾳ οἱ Λαμπα δοῦχοι λαμβάνουσι 

τάς ἑκατέρωθεν τῆς Ὡραίας Πύλης θέσεις αὐτῶν, οἱ Χοροί ἀνέρχονται εἰς τά 

ἀναλόγιά των, ὁ Πριμηκήριος κρατῶν τό Διβάμβουλον ἵσταται ἀπέναντι τοῦ Θρόνου, 

ὁ Πατριάρχης παραμερίζει ἀμέσως ἀριστερά καί οἱ Ἱερεῖς τοποθετοῦσι μετ’ 

εὐλαβείας τήν Ἱεράν Εἰκόνα ἐπί τοῦ παρά τῷ ἀριστερῷ μέρει τοῦ Θρόνου 

εὑρισκομένου τρισκελίου. Ἀμέσως μετά τήν τοποθέτησιν ὁ πρῶτος τῶν Ἱερέων 

θυμιᾷ ἐννεάκις τήν Ἱεράν Εἰκόνα καί ἀποσύρεται εἰς τήν σειράν τῶν Ἱερέων. 

Ὁ Πατριάρχης προσέρχεται καί ἀσπάζεται τήν Ἱεράν Εἰκόνα, ἔρχεται εἰς τό 

μέσον τοῦ Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν – τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, 

Δέσποτα» – ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός. 


Ἀπολυτίκιον: «Τῶν οὐρανίων στρατιῶν...». 






Ἑσπέρια: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὁ τῷ Προδρόμου φωτί μεμορφωμένος... 

– Ὁ τῆς Προδρόμου φωνῆς ἐνηχημένος... – Ὁ τῷ ἐκ στείρας βλαστήσαντι 

φοιτήσας...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτοκλήτου· «Τήν τῶν ἰχθύων ἄγραν...».

30. 


Καί νῦν: Τό Προεόρτιον ὁμόηχον Ἰδιόμελον· «Ἡσαΐα, χόρευε...». 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτοκλήτου· «Χαίροις, ὁ λογικός οὐρα νός... 

– Πρῶτον τῶν ὀρεκτῶν εὑρηκώς... – Ἔθνη τά μή εἰδότα Θεόν...», μετά τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος 


διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτοκλήτου· «Τόν συναίμονα Πέτρου...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Προεόρτιον ὁμόηχον Ἰδιόμελον· «Ἰωσήφ, εἰπέ ἡμῖν...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος...» καί 2.– 

Δόξα, Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 


Ὁ Πατριάρχης κατά τήν ἔξοδόν Του, ποιεῖ μόνον σχῆμα εἰς τήν Ἱεράν Εἰκόνα. 


387 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὁ 

Πρωτόκλητος Μαθητής...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλη τος...». 2.– Δόξα, 

τό αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος 

ἀπόκρυφον...». 

Καθίσματα: Τοῦ Πρωτοκλήτου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 







Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Περιπατῶν ὁ Ἰησοῦς παρά τήν θάλασσαν...» 

(Ματθ. δ΄ 18-23), ζήτει τοῦτο τῇ Κυριακῇ β΄ Ματθαίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός (Χῦμα). Δόξα· «Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου...». Καί νῦν· «Ταῖς τῆς Θεοτό - 

κου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Ὁ Πρωτόκλητος Μαθητής...», ζήτει τοῦτο εἰς τήν 

Λιτήν. 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «ᾨδήν ἐπινίκιον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς» καί 2.– Ὁ α΄ τοῦ Πρωτοκλήτου· «Τήν 

τεθολωμένην μου ψυχήν...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε 

ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

388 


30. 


Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὡς πρωτόκλητον πάν των...». 2.– 

Δόξα· «Τῶν εἰδώλων τά θράση...» καί 3.– Καί νῦν, τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χαῖρε, 

θρόνε πυρίμορφε...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τοῦ Πρωτοκλήτου. 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὁ Λόγος ὁ προάναρχος...». 2.– «Τοῦ Πέτρου 

τόν συναίμονα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεόν ὅνπερ ἐγέννησας...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Πρωτοκλήτου· «Βηθσαϊδά νῦν ἀγάλλου... – 

Ἀνδρέα, χαῖρε καί σκίρτα... – Ὁ μυστολέκτης τῆς θείας... – Ἡ τῶν Πατρέων σε 

πόλις...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Πρωτοκλήτου· «Τόν κήρυκα τῆς πίστεως...». 

Καί νῦν: Τό Προεόρτιον ὁμόηχον Ἰδιόμελον· «Ὑπόδεξαι, Βηθλεέμ...». 


«Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος...». 


«Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος...» καί 2.– 




Ἀπόστολος: Τοῦ Πρωτοκλήτου· «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους...» (Α΄ Κορ. δ΄ 9- 



Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Εἱστήκει ὁ Ἰωάννης καί ἐκ τῶν μαθητῶν αὐ τοῦ δύο...» (Ἰω. 

α΄ 35-52). 




Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν ἐξέρχεται ὁ Πατριάρχης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, 

προηγουμένων τῶν Ἱερέων καί τῶν Διακόνων καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον 

ὅπου ἀναγινώσκει τήν εὐχήν τῶν Κολλύβων, εὐλογεῖ αὐτά καί ποιεῖ Ἀπόλυσιν. 

Ἀπόλυσις.

ΜΗΝ 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 

1. 

2. 

3. 

4. 



ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ναούμ, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλαρέτου 

τοῦ Ἐλεήμονος. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀνανίου τοῦ Πέρσου καί τοῦ Ἁγίου Πατρός 

ἡμῶν Θεοκλήτου, Ἀρχιεπισκόπου Λακεδαιμονίας, τοῦ Θαυματουργοῦ. Τῶν 

Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Ἀνανίου καί Σολόχωνος, Ἀρχιεπισκόπων Ἐφέσου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης κδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. δ΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κ΄ 1-8). 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀϐϐακούμ. Τοῦ Ὁ σίου Πατρός ἡμῶν Κυρίλλου 

τοῦ Φιλεώτου καί τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Μυρόπης. Τοῦ Ὁ σίου Πατρός ἡμῶν Πορφυρίου 

τοῦ Καυσοκαλυϐίτου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. δ΄ 18. ε΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κ΄ 9-18). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Σοφονίου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡ μῶν Ἰωάν - 

νου, Ἐπισκόπου Κολωνίας, τοῦ Ἡσυχαστοῦ. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀγα πίου καί 

Σελεύκου, καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Θεοδώρου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλε ξαν - 

δρείας. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀγγελῆ (†1813). Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρ τυρος Κάρπου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κδ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Θεσ. ε΄ 9-13, 

24-28). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κ΄ 19-26). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρϐάρας, τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν 

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καί τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Σεραφείμ, Ἐπισκόπου 

Φαναρίου.

390 

MHN ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021 

4. 

5. 



Στίχοι Ἀποστίχων: α΄.– «Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς ἐντολαῖς 

αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». β΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου 

αὐτοῦ». 

Εἰς τό Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ σοῦ Ὁσίου...», 

ἐφ’ ὅσον τά Στιχηρά τῶν Ἀποστίχων ἀναφέρονται, εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν 

Δαμασκηνόν. 





Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἁγίας· «Βαρβάραν τήν ἁγίαν τιμήσωμεν...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις 








ΚΥΡΙΑΚΗ: Ι΄ ΛΟΥΚΑ. Τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Σάϐϐα τοῦ 

Ἡγιασμένου καί τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Διογένους. 

Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Β΄. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Βαρβάραν τήν ἁγίαν τιμήσωμεν...». 2.– Δόξα· «Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ...». 

Κοντάκιον: «Τῷ ἐν Τριάδι εὐσεβῶς...». 







«Κἄν συνελήφθης... – Δαυϊτικήν προφητείαν... – Κατῆλθες ἐν τῷ ᾅδῃ...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Σάββα θεόφρον... – Σάββα παμμάκαρ... 

– Σάββα θεόφρον...», τό πρῶτον δίς.

5. 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τό κατ’ εἰκόνα τηρήσας...». 






Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ὁσίου· «Τῶν Μοναστῶν τά πλήθη...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τοῦ 

Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 





Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ὁσίου· «Ἀσκητικόν γυμνάσιον...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, 

Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ 

Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...». 

ΟΡΘΡΟΣ 

391 





τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Ὁσίου μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ. 



καί 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Τῇ φωταυγείᾳ τοῦ ἁγίου Πνεύματος...» μετά στίχου· «Ὅσιε 

τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 



Τό Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος τοῦ Ὁσίου (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ὁσίου· «Τούς θορύβους τοῦ βίου...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν ψυχήν μου Παρθένε...». 







Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Μυστήριον ξένον...».

392 


5. 

6. 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Β΄ Ἀναστάσιμον· «Τόν λίθον θεωρήσασαι...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Ἡ ἔρημος εὐφραινέσθω...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Χρυσοπλοκώτατε 

Πύργε...». 




Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ὁσίου· «Ὁ ὑπερόπτης τῶν 

κάτω... – Ἔξω σαρκός καί τοῦ κόσμου... – Μέτριος ἄκακος πρᾶος...», τό πρῶτον 

δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος 

τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Μακάριος ἀνήρ ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, ἐν ταῖς 

ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· 

«Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 






Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ι΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἦν διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν Συναγω - 

γῶν...» (Λουκ. ιγ΄ 10-17). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου, Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς 

Λυκίας, τοῦ Θαυματουργοῦ. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα· «Ταῖς τῶν δακρύων σου 

ῥοαῖς...». 

Κοντάκιον: Ἀντ’ αὐτοῦ ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ὁ ἡμετέραν μορφήν...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

6. 




393 


Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Μύροις, παροικήσας αἰσθητῶς... 

– Νίκη, φερωνύμως ἀληθῶς... – Ὤφθης, Κωνσταντίνῳ βασιλεῖ... – Μέγας, ἀντιλήπτωρ 

καί θερμός...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἱεραρχῶν τήν καλλονήν...». 

Καί νῦν: Τό Προεόρτιον ὁμόηχον Ἰδιόμελον· «Σπήλαιον εὐτρεπίζου...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίροις, ἡ ἱερά κεφαλή... – Χαίροις, 

ὁ ἱερώτατος νοῦς... – Χαίροις, ὁ ζήλου θείου πλησθείς...», μετά τῶν πρό 

αὐ τῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ 

Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί 

σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Προεόρτιον ὁμόηχον Ἰδιόμελον· «Ἀνύμφευτε Παρθένε, 

πόθεν ἥ κεις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τό 

ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 


Τῇ Δευτέρᾳ πρωΐ: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ. 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐνατενίσας 

ἀκλινῶς...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον καί τό Ἀπο λυτίκιον 

τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί 

νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τό ἀπ’ αἰῶνος ἀπόκρυφον...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἱεράρχου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον μετά 



Προκείμενον: «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». 

Στίχος: «Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος 

διά τῆς θύρας...» (Ἰω. ι΄ 1-9). 


καί τό Ἰδιόμελον· «Εὖ δοῦλε ἀγαθέ...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «ᾨδήν ἐπινίκιον...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Ὁ 

β΄ τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀπόρῳ γλώττῃ καί χείλεσιν...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, 

πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.

394 


6. 

7. 

8. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ποταμόν ἰαμάτων...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τήν Σοφίαν καί Λόγον...». 







Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τόν μέγαν ἀρχιποίμενα...». 2.– «Μεγάλως σε 

ἐ δόξασεν...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· «Σοφίαν ἐνυπόστατον...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Τῆς Ἐκκλησίας τά ἄνθη... – Τῆς 

ἱερᾶς διπλοΐδος... – Τῶν ἀθεάτων τά κάλλη... – Ὡς ἐν ὀνείρῳ ἐπέστης...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Παρθένε...». 


«Κανόνα πίστεως...». 


«Κανόνα πίστεως...». 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Κανόνα πίστεως...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 17-23). 





ΤΡΙΤΗ: Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀμβροσίου, Ἐπι σκό που Μεδιολάνων. Τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Ἀθηνοδώρου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου, τοῦ ἀσκη - 

τοῦ, τοῦ ἐξ Εὐ βοίας. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Θεσ. α΄ 10-12, β΄ 1-2). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κα΄ 12-19). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Προεόρτια τῆς Συλλήψεως τῆς Ἁγίας Ἄννης. Τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡμῶν Παταπίου καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Σωσθένους, Ἀπολλώ, Κηφᾶ, Τυχικοῦ, 

Ἐπαφροδίτου, Καίσαρος καί Ὀνησιφόρου, Ο΄. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης κε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Θεσ. β΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κα΄ 5-8. 10-11. 20-24).

9. ΠΕΜΠΤΗ: Ἡ Σύλληψις τῆς Ἁγίας Ἄννης, Μητρός τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί 

τῆς Ἁγίας Προφήτιδος Ἄννης. 

10. 

11. 

12. 

MHN ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2021 395 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἐγκαινίων· «Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος...». 2.– Τῆς Ἁγίας· «Σήμερον 

τῆς ἀτεκνίας... » καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἁγίας· «Ἑορτάζει σήμερον...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἁγίας· «Ἀβραάμ δύο υἱούς ἔσχεν...» (Γαλ. δ΄ 22-27), μετά τοῦ Προκειμένου· 



Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Οὐδείς λύχνον ἅψας...» (Λουκ. η΄ 16-21), ζήτει τοῦτο τῷ 

Σαββάτῳ ς΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 


Κοινωνικόν: «Ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις. Ἀλ ληλούια». 



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Μηνᾶ τοῦ Καλλικελάδου, Ἑρμογένους 

καί Εὐγράφου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Θεσ. γ΄ 6-18). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Παρασκευῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. κα΄ 37-38. κβ΄ 1-8). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Δανιήλ τοῦ Στυλίτου καί Λου κᾶ τοῦ 

νέου Στυλίτου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀκεψεῆ καί Ἀειθαλᾶ καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων 

Μείρακος καί Βαρσαϐᾶ. Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Βασιλέως Νικηφόρου, τοῦ 

Φω κᾶ. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Σαββάτου κε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Γαλ. α΄ 3-10). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Σαββάτου ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 19-29). 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ. Τῶν Ἁγίων Προπατόρων. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν 

Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ Θαυματουργοῦ. 

Ἦχος πλ. δ΄, Ἑωθινόν Γ΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ὑπομονῆς στῦλος γέγονας...». 

Κοντάκιον: «Ὥσπερ ἀστήρ πολύφωτος...». 




396 


12. 




ἐκ Θεοῦ Πατρός Λόγος...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Προπατόρων· 

«Τῶν Προπατόρων σήμερον πιστοί... – Ὁ τούς ἁγίους Παῖδας ἐκ πυρός... – Ὡς 

ἐν ψεκάδι μέσον τῆς φλογός...», ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά 

τήν 10ην Δεκεμβρίου καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίροις 

Ἀρχιερέων κανών... – Πρᾶος καί κληρονόμος τῆς γῆς... – Πάθη ἀπονεκρώσας 

σαρκός...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Τούς πρό τοῦ νόμου Πατέρας...». 






Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἱεραρχῶν τό θεῖον κειμήλιον...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Τῶν Προπατόρων τό σύστημα...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱεράρχου· 

«Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης...» καί 3.– Καί νῦν, τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει 

τούς Προπάτορας...». 




«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Προπατόρων· «Ἐν πίστει τούς 

Προπάτορας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...» (πρβλ. ὑποσημ. 4), τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτῶν καί τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ Ἱεράρχου μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἁρματηλάτην Φαραώ...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. 

2.– Τῶν Προπατόρων· «Πατράσιν αἶνον προσ άξωμεν...» μετά στίχου· «Ἅγιοι 

τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί 3.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῶν πραέων γῆν 

καταλαβών...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά 

δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Ὑπακοή: «Εἰς δρόσον τοῖς παισί...», τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα).


397 

12. 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Προπατόρων. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῶν Προπατόρων. 


Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Γ΄ Ἑωθινόν· «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς πρωΐ πρώ τῃ Σαββάτου...» κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Γ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι Χριστός ἐγήγερται...». 2.– Τῶν Προπατόρων· 

«Πατέρων μνήμην σήμερον...». 3.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐδόξασεν ἐν θαύμασι...» 

καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκύησας Πανάχραντε...». 



ἐν μνημείῳ...». 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Προπατόρων· «Πάντες 

τήν τῶν σεπτῶν... – Ἔσβεσαν τοῦ πυρός... – Λάκκῳ κατακλεισθείς...» καί 3.– 

Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Ἐν τῇ τοῦ Πνεύματος αἴγλῃ... – Ταῖς 

οὐρανίαις ἀκτῖσι... – Τοῦ ἀμπελῶνος ἐργάτης...», μετά στίχων εἰς τά δύο τε - 

λευταῖα: α΄.– «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ». β΄.– «Οἱ 

Ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλ - 

λιάσονται». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Προπατόρων· «Δεῦτε, ἅπαντες πιστῶς...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἐξ ὕψους κατῆλθες...». 2.– Τῶν Προπατόρων· 

«Ἐν πίστει τούς Προπάτορας...». 3.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης...» 




Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε...» (Ἐφεσ. ε΄ 8-19), μετά 

τοῦ Προκειμένου, «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν», 

ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ κς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ· «Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέ - 

γα...» (Λουκ. ιδ΄ 16-24). 





398 


13. ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Εὐστρατίου, Αὐξεντίου, Εὐγε νίου, Μαρδαρίου 

καί Ὀρέστου. Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Λουκίας τῆς Παρθένου. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Δευτέρας κς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. α΄ 1-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Δευτέρας ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. η΄ 11-21). 

14. 

15. 

16. 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Θύρσου, Λευκίου, Καλλινίκου, Φιλήμονος, 

Ἀπολλωνίου, Ἀῤῥιανοῦ καί τῶν σύν αὐτοῖς. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. α΄ 8-14, β΄ 8-15). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. η΄ 22-26). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου καί τῆς μητρός αὐτοῦ Ἀνθίας. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Ἱερέων ποδήρει...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Μή ἐπαισχυνθῇς τό μαρτύριον...» (Β΄ Τιμ. α΄ 8-18), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – 

Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;». 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς τοῖς Σάββασι διά τῶν σπορίμων...» 

(Μᾶρκ. β΄ 23-28, γ΄ 1-5), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ α΄ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν. 





ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἀγγαίου, τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μοδέστου, 

Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων. Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Θεοφανοῦς τῆς 

Βασιλίσσης, Κτητορίσσης τῆς ἐν Χαλκιδικῇ Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυρο - 

πηγιακῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας (883) 106 . Τοῦ ἐν 

Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νικολάου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Χρυσο- 

ϐέργη καί Μέμνωνος, Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου. 


Ἱερόν Λείψανον τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Θεοφανοῦς τῆς Βασιλίσσης, τελεῖται 

Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία. Τό Ἱερόν Λείψανον τῆς Ἁγίας ἐκτίθεται εἰς προσκύνησιν 

τῶν πιστῶν εἰς τόν Σολέα ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. 

106 

Ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας ἀπό τήν ἰδιαιτέραν αὐτῆς Φυλλάδα (Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας 

Ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καί Πανευφήμου Εὐφημίας σύν τῇ τῆς ὁσίας Θεοφανοῦς τῆς Βασιλίδος..., 

Ἔκδοσις Β΄, ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ Τυπογραφείου 1857).

16. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. γ΄ 1-13). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. θ΄ 10-15). 

399 

17. 

18. 

19. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ἁγίου Προφήτου Δανιήλ, τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων Ἀνανίου, 

Ἀ ζαρίου καί Μισαήλ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Διονυσίου, Ἐπισκόπου Αἰ γί - 

νης, τοῦ Θαυματουργοῦ, οὗ τό ἱερόν Λείψανον τεθησαύρισται ἐν Ζακύνθῳ. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων Παίδων· «Οἱ ἅγιοι πάντες...» (Ἑβρ. ια΄ 33-40, ιβ΄ 1-2), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλο 

γεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ α΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς ιγ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. θ΄ 33-41). 

ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Σεϐαστιανοῦ 

καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μιχαήλ Συγκέλλου τοῦ Ὁμο - 

λογητοῦ. 


Ἀπόστολος: Σαββάτου πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως· «Προϊδοῦσα ἡ γραφή...» (Γαλ. 

γ΄ 8-12), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί ἀγαλλιᾶσθε, 

δίκαιοι – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ 

κς΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπεως...» (Λουκ. 

ιγ΄ 19-29), ζήτει τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. Ἐν ᾗ μνήμην ἐπιτελοῦμεν πάν - 

των τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπό Ἀδάμ ἄχρι καί Ἰωσήφ, τοῦ Μνήστορος 

τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατά γενεαλογίαν, καθώς ὁ Εὐαγγελιστής 

Λουκᾶς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο, ὁμοίως καί τῶν Προφητῶν καί Προφητίδων, 

ἐξαιρέτως δέ τοῦ Προφήτου Δανιήλ καί τῶν Ἁγίων Τριῶν Παίδων. Τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Βονιφατίου, Πρόϐου, Ἄρεως, Τιμοθέου, Πολυεύκτου, Εὐτυχίου καί 

Θεσσαλονίκης. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγεντίου, Ἐπισκόπου Αἰθιοπίας. 

Ἦχος α΄, Ἑωθινόν Δ΄. 











καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Τά τῶν Πατέρων σήμερον πιστοί... 

– Ὡς ἐν ψεκάδι μέσον τῆς φλογός... – Ὥσπερ ἐν δρόσῳ ὄντες οἱ πιστοί...»,

400 


19. 

τό πρῶτον δίς, ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 17ην Δεκεμβρίου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Δανιήλ ἀνήρ ἐπιθυμιῶν...». 





Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Χαίρετε Προφῆται τίμιοι...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα, τῶν Πατέρων· 

«Μεγάλα τά τῆς πίστεως...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 





ἀρχήν...», τό διά τήν Λιτήν Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων Δόξα· «Βολίδες ἀστράπτοντες...», 

Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον ἐκ τῆς Παρακλητικῆς· «Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις...», 

ζήτει τοῦτο εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τοῦ α΄ ἤχου τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας, 

τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῶν Πατέρων· «Μεγάλα 

τά τῆς πίστεως...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





Γαβριήλ φθεγξαμένου...» (πρβλ. ὑποσημ. 4) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ 



Κανών: Μόνον ὁ τῶν Πατέρων· «Κύματι θαλάσσης...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ· εἰς 

τό α΄ Τροπάριον ἑκάστης ᾨδῆς στίχος· «Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», 

εἰς τά ἑπόμενα· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο 



Ἡ Ὑπακοή: «Ἄγγελος Παίδων ἐδρόσισε κάμινον...», τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί 

ὁ Οἶκος (χῦμα). 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Πατέρων· «Χειρόγραφον εἰκόνα μή σεβασθέντες... – 

Ἔκτεινόν σου τήν χεῖραν...». 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως.


401 

19. 



κτλ. 




Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον· «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες...». 2.– Τῶν 

Πατέρων· «Πατριαρχῶν οἱ πρόκριτοι...» καί 3.– Τό Δ΄ Ἀναστάσιμον Θεοτοκίον· 

«Τό Χαίρετε φθεγξάμενος...». 


Αἶνοι: 1.– Τά 4 Στιχηρά Ἀναστάσιμα· «Ὑμνοῦμεν σου, Χριστέ... – Ὁ Σταυρόν 

ὑπομείνας... – Ὁ τόν ᾅδην σκυλεύσας... – Τήν θεοπρεπῆ σου συγκατάβασιν...» 

καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Πατέρων· «Ἆρόν σου τήν φωνήν ἀληθῶς... 

– Δεῦρο ὁ ἐν πυρίνῳ ποτέ... – Ὤφθη ἡ ἀπ’ αἰῶνος ἐν γῇ...», τό πρῶ τον 

δίς, μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, 

ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἰς τούς 

αἰῶνας». β΄.– «Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπί πᾶσιν, οἷς ἐποίησας ἡμῖν καί πάντα τά ἔργα 

σου ἀληθινά καί εὐθεῖαι αἱ ὁδοί σου». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Πατέρων· «Τῶν νομικῶν διδαγμάτων...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Τῶν Πατέρων· 

«Μεγάλα τά τῆς πίστεως...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως· «Πίστει παρ ῴκησεν Ἀβραάμ...» 

(Ἑβρ. ια΄ 9-10. 32-40), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν 

Πατέρων ἡμῶν. – Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπί πᾶσιν οἷς ἐποίησας ἡμῖν», ζήτει τοῦτον 

μετά τήν 22αν Δεκεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ...» (Ματθ. α΄ 1-25), ζήτει 

τοῦτο μετά τήν 20ήν Δεκεμβρίου. 





402 


20. ΔΕΥΤΕΡΑ: Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνα - 

τίου τοῦ Θεοφόρου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Φιλογονίου, Ἐπισκόπου Ἀν - 

τιοχείας. Ἰωάννου Νεομάρτυρος τοῦ ἐκ Θάσου (1652). 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος...». 2.– Δόξα· «Μεγάλα τά τῆς πίστεως...». 

Κοντάκιον: «Χειρόγραφον εἰκόνα μή σεβασθέντες....». 





Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Προεορτάσωμεν, λαοί... – Προεορτάσωμεν, 

λαοί... – Ἄκουε, οὐρανέ...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ 

Ἁγίου· «Ὁ Θεοφόρος καλούμενος ἀξίως... – Ὁ τετρωμένος ἀγάπῃ τῇ τελείᾳ... – 

Συνεσταυρώθης Χριστῷ Ἱεροφάντορ...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Θεοφόρε Ἰγνάτιε...». 

Καί νῦν: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ὑπόδεξαι, Βηθλεέμ...». 


Ἀπόστιχα: Τά 2 Προεόρτια Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Βηθλεέμ γῆ Ἰούδα... – Δεῦτε 

ἅπαντες...» καί τό 1 Αὐτόμελον· «Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ...», μετά τῶν πρό αὐτῶν 

στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ὁ Θεός ἀπό Θαιμάν ἤξει καί ὁ ἅγιος ἐξ ὄρους 

κατασκίου δασέος». β΄.– «Κύριε, εἰσακήκοα τήν ἀκοήν σου καί ἐφοβήθην. Κύριε, 

κατενόησα τά ἔργα σου καί ἐξέστην». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὤ τῆς στεῤῥᾶς καί ἀδαμαντίνου σου ψυχῆς...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ἰδού καιρός ἤγγικεν...». 

Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», συνάπτεται ὁ διά τό Ἀπόδειπνον προορισμένος 

Προεόρτιος Τριῴδιος Κανών· «Τῷ τήν ἄβατον...». Εἰς τό τέλος ἐπαναλαμβάνεται ὁ 

Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς· «Ἐμεγάλυνας, Χριστέ...» 107 . 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἁγίου· «Καί 

τρόπων μέτοχος...» καί 3.– Καί νῦν, τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ...». 




Ἀπολυτίκιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ...» καί μετά τό γ΄, τό Κοντάκιον· «Ἡ Παρθένος 

σήμερον τόν προαιώνιον Λόγον...» κτλ. 

107 

Ἡ αὐτή τάξις – διά τά εἰς τό Ἀπόδειπνον ψαλλόμενα Τριῴδια ἤ Διῴδια ἤ καί πλήρεις 

Κανόνες, – ἐφαρμόζεται καί τάς ἑπομένας ἡμέρας, ἤτοι ἑσπέρας Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης 

καί Πέμπτης.

20. 


ΟΡΘΡΟΣ 

403 




Καθίσματα: Τά Προεόρτια τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. 


Κανόνες: 1.– Ὁ Προεόρτιος· «ᾨδήν ἐπινίκιον... », μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Φαιδρῶς ἑορτάζοντες...» 

μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο 

τε λευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Λίθον ὅν ἀπεδοκίμασαν...». 


Ἐκφώνησις: «Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός...». 

Τό Προεόρτιον Κοντάκιον καί ὁ Οἶκος (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἐξ Ἑῴας ἐκλάμψας...». 2.– Δόξα· «Χειροθετούμενος 

ὑπό Χριστοῦ...» καί 3.– Καί νῦν, τό Προεόρτιον· «Χαρᾶς πεπλήρωνται...». 


Ὁ Εἱρμός αὐτῆς: «Τόν Προφήτην Ἰωνᾶν...». 





Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν... – Ὅν φρίττουσιν Ἄγγελοι...» 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Τήν ζωοδόχον Πηγήν τήν ἀέναον...» καί εὐθύς τό· «Ἄξιόν ἐστιν...». 



Ἐξαποστειλάρια: Τά Προεόρτια καί τοῦ Ἁγίου. 


Αἶνοι: Τά 5 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Αἱ Ἀγγελικαί... – Ἀνίσχει ὁ Ἀστήρ... – 

Βουνοί γλυκασμόν... – Γῆθεν ἀνυψῶν... – Δεῦτε οἱ πιστοί...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Προσόμοιον αὐτῶν· «Ἐγγίζει ὁ Χριστός...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Προσόμοιον· «Ζῆλός τε καί πῦρ...». 




Ἀπόστιχα: Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Βηθλεέμ εὐτρεπίζου... – Χριστός ὁ 

ἐρχόμενος... – Ἠσαΐα, χόρευε...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τε - 

λευταῖα. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Στήλη ἔμψυχος...».

404 


20. 

21. 

22. 

Καί νῦν: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Σπήλαιον εὐτρεπίζου...». 



Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ...». 








Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Βηθλεέμ...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Καί τρόπων 

μέτοχος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 




ι΄ 32-38), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου 









Σημείωσις: Ἀπό σήμερον παύει ἡ χρῆσις τῆς Παρακλητικῆς μέχρι τῆς Ἀποδό - 

σεως τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, τοὐτέστιν ἕως τῆς 14ης Ἰανουαρίου, πλήν 

Κυριακῶν. 

ΤΡΙΤΗ: Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουλιανῆς 

τῆς ἐν Νικομηδείᾳ καί Θεμιστοκλέους. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. ε΄ 11-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τρίτης ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 2-12). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος 

Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χρυσογόνου καί 

Θεοδότης. Τά Θυρανοίξια τῆς τοῦ Θεοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τετάρτης κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. ε΄ 22-25, ς΄ 1-11). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Τετάρτης ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 11-16).

23. ΠΕΜΠΤΗ: Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τῶν Ἁγίων Δέκα Μαρτύρων τῶν 

ἐν Κρήτῃ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Παύλου, Ἀρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας, 

ἑνός τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ. Ἀνάμνησις τῶν Ἐγκαινίων τῆς 

Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἤτοι τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, ἐν Κωνσταν - 

τινουπόλει. Τοῦ Ἁγίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Ναούμ τοῦ θαυματουργοῦ, 

φωτιστοῦ καί ἱεροκήρυκος Βουλγαρίας. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. ς΄ 17-21). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· Πέμπτης ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 17-28). 

24. 


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος 

Εὐγενίας καί τῶν σύν αὐτῇ. 


Τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 

Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», συνάπτεται ὁ διά τό Ἀπόδειπνον προορισμένος 

Προ εόρτιος Κανών· «Κύματι θαλάσσης... – Ἄρχων ἐξ Ἰούδα...». Εἰς τό τέλος ἐπαναλαμβάνεται 

ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς· «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». 

Ἀπολυτίκιον: Τό Προεόρτιον· «Ἀπεγράφετό ποτε...», τρίς. 

Τῇ Παρασκευῇ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 


«Ἀπεγράφετό ποτε...», ἡ Ἐκτενής, γίνεται τελεία Ἀπόλυσις καί εὐθύς ἡ 

Ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν. 


Ὥρα Α΄. 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι...», «Βασιλεῦ 

Οὐράνιε...». 




καί οἱ Ψαλμοί τῆς Α΄ Ὥρας. Δόξα· «Ἀπεγράφετό ποτε...», Καί νῦν· «Τί σέ καλέσωμεν, 


Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Βηθλεέμ, ἑτοιμάζου... – Νῦν προφητική 

πρόῤῥησις...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 

Δόξα, Καί νῦν: «Τάδε λέγει Ἰωσήφ...». 

Ἡ Προφητεία: «Καί σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ...» (Μιχ. ε΄ 2). 

Ἀπόστολος: «Πολυμερῶς καί πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεός...» (Ἑβρ. α΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: «Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ Γέννησις οὕτως ἦν...» (Ματθ. α΄ 18-25). 


Τρισάγιον.

406 


24. 

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παν τί καιρῷ...». 

«Κύριε, ἐλέησον», τρίς. «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνόματι Κυρίου 

εὐλόγησον, πάτερ». 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...» καί ἡ Εὐχή· «Χριστέ, τό φῶς τό ἀληθινόν...» 

καί ἄρχεται ἡ Γ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Γ΄. 


«Ἀπεγράφετό ποτε...», Καί νῦν· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Οὗτος ὁ Θεός ἡμῶν... – Πρό τῆς Γεννήσεως 

τῆς σῆς...» (ἄρχεται ὁ β΄ Χορός). 




τέσσερας εἰκόνας τοῦ Τέμπλου, τήν Δυτικήν Πύλην, εἶτα τόν Θρόνον τρίς, τούς Χορούς, 

σχῆμα εἰς τόν Θρόνον καί ἐν συνεχείᾳ, ὡς συνήθως, τόν λαόν· κατά τήν 



Δόξα, Καί νῦν: «Ἰωσήφ, εἰπέ ἡμῖν...». 

Προφητεία: «Οὗτος ὁ Θεός ἡμῶν...» (Βαρούχ γ΄ 36-δ΄ 4). 

Ἀπόστολος: «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν...» (Γαλ. γ΄ 23-29). 

Εὐαγγέλιον: «Ἐξῆλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αὐγούστου...» (Λουκ. β΄ 1-20). 



Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...» κτλ. ὡς καί τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 




«Ἀπεγράφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤῥησίαν...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Δεῦτε, πιστοί, ἐπαρθῶμεν... – Ἄκουε, 

οὐρανέ καί ἐνωτίζου ἡ γῆ...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 



Δόξα, Καί νῦν: «Δεῦτε, χριστοφόροι λαοί...». 

Προφητεία: «Προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ Ἄχαζ...» (Ἠσ. ζ΄ 10). 

108 


109 



407 

24. 

Ἀπόστολος: «Κατ’ ἀρχάς σύ, Κύριε, τήν γῆν ἐθεμελίωσας...» (Ἑβρ. α΄ 10-14, β΄ 1-3). 

Εὐαγγέλιον: «Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεέμ...» (Ματθ. β΄ 1-12). 



Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν Δυνάμεων...» καί ἄρχεται ἡ Θ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Θ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Θ΄ Ὥρας. Δόξα· «Ἀπε 

γράφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ἐξεπλήττετο ὁ Ἡρώδης...». 



Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό ἕτερον Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ὅτε Ἰωσήφ, Παρθένε...», τό 

τέλος τοῦ ὁποίου· «σύν Πατρί καί Ἁγίῳ Πνεύματι», ψάλλει ὁ β΄ Χορός. 




εὐλαβῶς καί κατά τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό Ἰδιόμελον· «Σήμερον γεννᾶται 

ἐκ Παρθένου...» τρίς καί συνεχίζει· «Ῥάκει καθάπερ βροτός...» μέχρι τοῦ· «Προσκυνοῦμέν 

σου τήν Γένναν, Χριστέ», ὅπερ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τό δέ· «Δεῖξον 

ἡμῖν...», ἅπαξ. 


Προφητεία: «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν...» (Ἠσ. θ΄ 6). 

Ἀπόστολος: «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι...» (Ἑβρ. β΄ 11-18). 

Εὐαγγέλιον: «Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων...» (Ματθ. β΄ 13-23). 



Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 



110 

Ὡσαύτως.

408 


24. 

Ο ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 


«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...». Προοιμιακός – Εἰρηνικά. 


Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα... – Τοῦ Κυρίου 

Ἰησοῦ γεννηθέντος... – Ἡ βασιλεία σου, Χριστέ ὁ Θεός... – Τί σοι προσενέγκωμεν, 

Χριστέ...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αὐγούστου μοναρχήσαντος...». 


Εὐθύς· 


Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Λαθών ἐτέχθης...». 


Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τό τέλος τοῦ Τροπαρίου· «Καί μάγους σοι προσ ήνεγκεν...». 


Ὁ α΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν, καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

2.– Τό Ζ΄ Ἀνάγνωσμα· «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Ἀνέτειλας, Χριστέ, ἐκ Παρθένου...». 

Ὁ Ἀναγνώστης: Τούς στίχους, εἰς ἕκαστον τῶν ὁποίων·· 

Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ ψάλλουσι τό τέλος· «Μάγους ὁδηγήσας...». 


Ὁ β΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν, καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

3.– Τό Η΄ Ἀνάγνωσμα· «Προσέθετο Κύριος...». 

Εὐθύς· 




Ἀπόστολος: «Πολυμερῶς καί πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεός...» (Ἑβρ. α΄ 1-12). 

Εὐαγγέλιον: «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθεν δόγμα...» (Λουκ. β΄ 1-20). 






Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς καί ἐν φάτνῃ ἀνακλιθείς διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν, 

Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός...». 


111 

Πρβλ. ὑποσημ. 9, Ἑσπερινοῦ Θεοφανείων.


25. ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩ- 

ΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ οὐρανός 

καί ἡ γῆ...» κτλ. (ἄνευ τοῦ, Δόξα, Καί νῦν) καί τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀπο - 

στίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ· «Μέγα καί παράδοξον θαῦμα...» κτλ. (ἐπίσης ἄνευ τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων, καθό μή ψαλέντα χθές), μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...», τρίς. 




Προκείμενον: «Ἐκ γαστρός πρό Ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος καί οὐ μεταμεληθήσεται». 

Στίχος: «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς 

σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν...» 

(Ματθ. α΄ 18-25). 


Ἰδιόμελον· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Χριστός γεν νᾶται...» καί· «Ἔσωσε λαόν...» μετά τῶν 


εἰς 4. 


Ὑπακοή: «Τήν ἀπαρχήν τῶν ἐθνῶν...» (χῦμα). 

Ἀφ᾽ ς΄ Ὠδῆς· 



Καταϐασίαι: Οἱ Εἱρμοί ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων· «Χριστός γεν νᾶται...» καί· 

«Ἔσωσε λαόν...» (ἴδε ὑποσημ. 2). 

Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων τῆς 


1.– Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν καί ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 

«Μυστήριον ξένον...». 

2.– Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς Παρθένου, Θεόν σαρκί τεχθέντα. 

«Ἐξαίσιον δρόμον...».

410 


25. 

3.– Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν τῷ σπηλαίῳ, τεχθέντα Βασιλέα. 

«Νεηγενές, μάγων λεγόντων, παιδίον...». 

4.– Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ὑπό τῶν Μάγων, Θεόν προσκυνηθέντα. 

«Ἠκρίβωσε χρόνον Ἡρώδης ἀστέρος...». 

5.– Σήμερον ἡ Παρθένος, τίκτει τόν Δεσπότην, ἔνδον ἐν τῷ σπηλαίῳ. 

«Στέργειν μέν ἡμᾶς...». 

6.– Σήμερον ὁ Δεσπότης τίκτεται ὡς βρέφος, ὑπό Μητρός Παρθένου. 


7.– Δόξα· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καί ἀδιαιρέτου Θεότητος τό 

Κράτος. 

«Τύπου ἀφεγγεῖς...». 

8.– Καί νῦν· Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην, ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. 

«Πόθου τετευχώς...». 

Καταϐασία α΄: Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν τιμιωτέραν καί ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω 

στρατευμάτων. 

«Μυστήριον ξένον...». 



Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Εὐφραίνεσθε, δίκαιοι... – Ὁ Πατήρ εὐδόκησεν... 

– Θεοτόκε Παρθένε... – Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅτε καιρός...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ Χριστός...», μέχρι τοῦ· «ἡμεῖς δέ ἀκαταπαύστως 


Δοξολογία: Καί εὐθύς ὁ α΄ Χορός ἄρχεται τῆς Μεγάλης Δοξολογίας ἀπό τοῦ τελευταίου 

στίχου τοῦ Ἰδιομέλου· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν 

ἀνθρώποις εὐδοκία». 

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 





«Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, 

ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα 

τά θαυμάσιά σου. 

Ἐν βουλῇ εὐθέων καί συναγωγῇ, 

μεγάλα τά ἔργα Κυρίου. 

Ἐξεζητημένα εἰς πάντα τά θελήματα αὐτοῦ. 

Ἐξομολόγησις καί μεγαλοπρέπεια 

τό ἔργον αὐτοῦ, καί ἡ δικαιοσύνη 

αὐτοῦ μένει εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 




Σῶτερ, 


25. 




«Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τόν Κύριον· 

ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. 

Δυνατόν ἐν τῇ γῇ ἔσται τό σπέρμα αὐτοῦ. 

Δόξα καί πλοῦτος ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, 

καί ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει 

εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 

Ἐξανέτειλεν ἐν σκότει φῶς τοῖς εὐθέσιν. 




ὁ ἐκ Παρθένου 

τεχθείς 



411 

26. 



«Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ 

δεξιῶν μου, ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου 

ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. 

Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών. 

Μετά σοῦ ἡ ἀρχή ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου, 

ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου». 

«Ἡ Γέννησίς σου, 

Χριστέ ὁ Θεός...». 


Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος, καί 

οὐ μεταμεληθήσεται. Σύ Ἱερεύς εἰς τόν αἰῶνα, κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ. Σῶσον 

ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς, ψάλλοντάς σοι,Ἀλληλούια». 


Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός...». 

Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν Ὑπερούσιον τίκτει...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου...» (Γαλ. δ΄ 4-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεέμ...» (Ματθ. β΄ 1-20). 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Μυστήριον ξένον...». 

Κοινωνικόν: «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ. Ἀλληλούια». 

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός...» κτλ. 


Κατάλυσις εἰς πάντα ἀπό τῆς σήμερον μέχρι τῆς παραμονῆς τῶν Θεοφανείων. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. Ἐν ᾗ μνήμην ἐπιτελοῦμεν Ἰω - 

σήφ τοῦ Μνήστορος, Δαυΐδ τοῦ Βασιλέως καί Ἰακώϐ τοῦ Ἀδελφοθέου. Ἡ Σύναξις 

τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εὐθυμίου, Ἐπισκόπου 

Σάρδεων. Τοῦ Ἁγίου νέου Ἱερομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ Ρώσσου, ἐν Κων - 

σταν τινουπόλει ἀθλήσαντος (†1743).

412 


26. 

Ἦχος β΄, Ἑωθινόν Ε΄. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός...». 

Κοντάκιον: «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...». 






– Χριστός ὁ Σωτήρ ἡμῶν... – Σύν Ἀρχαγγέλοις ὑμνήσωμεν...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν 

Ἀνατολικόν· «Σέ τόν σταυρωθέντα...». 3.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· 

«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ... – Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος... – Ἡ βασιλεία 

σου, Χριστέ...» καί 4.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Θεοπατόρων· «Τόν 

Θεοπάτορα πάντες... – Τῶν Προφητῶν τάς προῤῥήσεις... – Τόν Ἀδελφόθεον 

πάν τες...», ζήτει ταῦτα καί ἅπασαν τήν Ἀκολουθίαν μετά τήν 26ην Δεκεμβρίου 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ...» (26ῃ Δεκεμβρίου). 

Εἴσοδος: «Φῶς ἱλαρόν...». Τό μέγα Προκείμενον· «Τίς Θεὸς μέγας...», μετά τῶν πρό 

αὐτοῦ στίχων, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. 


τοῦ ἤχου· «Διά ξύλου, Σῶτερ... – Ἐν τῷ Σταυ ρῷ, Χριστέ... – Ζωοδότα Χριστέ...» 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Θεοπατόρων· «Ἱερέων μνήμη...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Βηθλεέμ συνέδραμον ποιμένες...» 

(26ῃ Δεκεμβρίου). 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Δόξα, τῶν Θεοπατόρων· 

«Εὐαγγελίζου Ἰωσήφ...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χρι - 

στέ...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς καί ἐν φάτνῃ ἀνακλιθείς διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν 

καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 



ἀρχικήν...», τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί...» καί· «Τί θαυμάζεις, 

Μαριάμ...».


413 

26. 



αὐτοῦ καί 2.– Τοῦ Μνήστορος· «Χριστοῦ θεράπων μακάριε...» μετά στίχου· 

«Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 




Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Μνήστορος· «Πατρός ὡς ἀληθῶς...» καί 2.– Δόξα, 

Καί νῦν, τῶν Θεοπατόρων· «Χορός τῶν Προφητῶν...». 


Κοντάκιον – Οἶκος: Τῶν Θεοπατόρων. 

Συναξάριον: Τῆς ἡμέρας καί τό Ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν. 

Καταϐασίαι: Αἱ ἰαμβικαί· «Ἔσωσε λαόν...». 

Εὐαγγέλιον Ἑωθινόν: Τό Ε΄ Ἑωθινόν· «Ὁ Πέτρος ἀναστάς ἔδραμεν ἐπί τό 

μνημεῖον...» κτλ. 


Ἑορτῆς, μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 


Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ε΄ Ἀναστάσιμον· «Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός...». 2.– Τῶν Θεοπατόρων· 

«Σύν Ἰακώβῳ μέλψωμεν...» καί 3.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεσκέψατο ἡ- 

μᾶς...». 



Ἰ ουδαῖοι... – Χαίρετε, λαοί... – Ἄγγελος μέν τό χαῖρε...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά 

Ἰ διόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Εὐφραίνεσθε, δίκαιοι... – Θεοτόκε Παρθένε... – Δεῦτε 

ἀνυμνήσωμεν... – Ὁ Πατήρ εὐδόκησεν... », μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά 

δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως 

ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». β΄.– «Ἐκ γαστρός πρό 

ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε Κύριος καί οὐ μεταμεληθήσεται». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Αἷμα καί πῦρ...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ ἀόρατος φύσις...» (26ῃ Δεκεμβρίου). 




Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς, μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ Παρθένου 

τεχθείς...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἡ Γέννησίς σου...». 


Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...».

414 


26. 

27. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ὅτε κατῆλθες...». 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς 

σου, Χριστέ...». 3.– Τῶν Θεοπατόρων· «Εὐαγγελίζου Ἰωσήφ...» καί 4.– Τοῦ 

Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον τίκτει...». 


Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν· «Γνωρίζω ὑμῖν τό εὐαγγέλιον...» 

(Γαλ. α΄ 11-19), μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις 

αὐτοῦ. – Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ 

κ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναχωρησάντων τῶν Μάγων...» (Ματθ. β΄ 13-23), ζήτει τοῦτο 

μετά τήν 29ην Δεκεμβρίου. 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...». 

Κοινωνικόν: «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐ τοῦ. Ἀλληλούια». 

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...» κτλ. 


ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρ τυρος καί Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, καί τοῦ Ὁ - 

σίου Πατρός ἡμῶν καί Ὁμολογητοῦ Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ, αὐταδέλφου Θεο - 

φάνους τοῦ Ποιητοῦ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Θεοδώρου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. 


Καταϐασίαι: «Ἔσωσε λαόν...». 






Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 2.– Τοῦ Πρωτομάρτυρος· 

«Βασίλειον διάδημα...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Πρωτομάρτυρος· «Στέφανος πλήρης πίστεως καί δυνάμεως...» 

(Πραξ. ς΄ 8-15, ζ΄ 1-5. 47-60), μετά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν 

ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον 

τῇ Δευτέρᾳ γ΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης...» (Ματθ. κα΄ 33-42), ζήτει 

τοῦτο τῇ Κυριακῇ ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 


27. 

28. 

29. 

30. 

31. 




Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...». 

415 


σπηλαίῳ γεννηθείς...» καί Κοντάκιον· «Ἡ Παρθένος σήμερον, τόν ὑπερούσιον 

τίκτει...». Μέχρι τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου: Ἐν τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλ - 

λάξ· «Χριστός γεν νᾶται...» καί· «Ἔσωσε λαόν...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, 

δόξα σοι» καί τῆς ἡμέρας ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· 

«Ἔσωσε λαόν...». Ἡ Τιμιωτέρα. Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐκ Παρθένου 

τεχθείς...». Εἰς τό Ἐξαιρέτως· «Ἄξιόν ἐστιν...» καί Κοινωνικόν τῆς ἡμέρας. 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν Ἁγίων Δισμυρίων Μαρ τύρων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων. Τοῦ 

Ἁγίου Μάρτυρος Γλυκερίου. Τοῦ Ὁσίου Σίμωνος τοῦ Μυροϐλύτου, κτήτορος τῆς 

ἐν τῷ Ἄθῳ Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας. 


Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Τρίτης κη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Β΄ Τιμ. γ΄ 16-17, δ΄ 1-4). 

Εὐαγγέλιον: Τῶν Ἁγίων· «Συνεπορεύοντο τῷ Ἰησοῦ ὄχλοι πολλοί...» (Λουκ. ιδ΄ 25- 

35), ζήτει τοῦτο τῇ Τρίτῃ θ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ἁγίων Νηπίων τῶν ὑπό Ἡρώδου ἀναιρεθέντων, χιλιάδων ιδ΄. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μαρκέλλου, Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων. 

Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θαδδαίου τοῦ Ὁμολογητοῦ. 


Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων Νηπίων· «Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι...» (Ἑβρ. β΄ 11-18), 

μετά τοῦ Προκειμένου· «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ – Ἐν ἐκ - 

κλησίαις εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῇ ΣΤ΄ Ὥρᾳ τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀναχωρησάντων τῶν Μάγων...» (Ματθ. β΄ 13-23), ζήτει τοῦτο 

μετά τήν 29ην Δεκεμβρίου. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ὁσιομαρτύρων Ἀνυσίας καί Γεδεών τοῦ νέου τοῦ ἐν Τυρνάϐῳ, 

τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Φιλεταίρου καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Λέοντος τοῦ 

Ἀρχιμανδρίτου. 

Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ψάλλεται καί ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Μελάνης, 

διά τό ἀποδίδοσθαι αὔριον τήν Ἑορτήν τῶν Χριστουγέννων. 

Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Πέμπτης κη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14). 

Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Παρασκευῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Μᾶρκ. ι΄ 24-32). 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Τῆς Ὁσίας Μητρός 

ἡμῶν Μελάνης τῆς Ρωμαίας καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ζωτικοῦ Πρεσϐυτέρου, 

τοῦ Ὀρφανοτρόφου.

416 


31. 


ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν 



ᾨδήν, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό Μεσῴδιον Κάθισμα· «Ἀγαλλιάσθω οὐρανός...» 

καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. 




Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 



Ἀπόστολος: Τῆς ἡμέρας· Παρασκευῆς κη΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 15-16, β΄ 1- 

10), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς. 

Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Σαββάτου ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 10-15). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Στέργειν μέν ἡμᾶς...». 

Κοινωνικόν: «Λύτρωσιν ἀπέστειλεν Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ. Ἀλληλούια». 

«Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...» κτλ. 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς...».

2022

ΜΗΝ 

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022 

1. 

Ἔχων ἡμέρας τριάκοντα καί μίαν. 


ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ- 

ΣΤΟΥ. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας 

τῆς Καππαδοκίας καί τῆς μητρός αὐτοῦ, Ἁγίας Ἐμμελείας. 



Ἀπολυτίκιον: «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ...». 






λαμβάνει τήν ποιμαντορικήν ράβδον παρά τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου. Προχωρεῖ πρός 

τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόντων τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» 

καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον. Λαμβάνουσι καιρόν ὁ Μ. Πρωτοσύγκελλος μετά τοῦ 

Δευτερεύοντος καί τοῦ Τριτεύον τος καί εἶτα οἱ λοιποί Ἱερεῖς τῆς Πατριαρχικῆς 

Αὐλῆς. Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...», προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου ἐξέρχονται 

τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες 

1 

Τά ἐντός πλαισίου κείμενα ἀφοροῦν τήν ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τηρουμένην 

τάξιν. Ἐφεξῆς οἱ μή ἐνδιαφερόμενοι δι’ αὐτήν, δέον ὅπως παρακολουθοῦν τό ἐκτός πλαισίου 

κείμενον πρός ἄμεσον ἐξυπηρέτησιν αὐτῶν.

420 

MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022 

1. 


Κατά τήν ἀπόλυσιν ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί 

τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐξέρχονται κατά σειράν 

ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχον ται εἰς τόν Πατριαρχικόν Οἶκον. 



Ἑσπέρια: 1.– Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ... – Οὐκ 

ἐπῃσχύνθη...», τό πρῶτον δίς καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Ὁ 

ἐπωνύμως κληθείς τῆς βασιλείας... – Ἱεραρχίας στολαῖς ἠγλαϊσμένος... – Ὁ 

οὐρανίαις συνών χοροστασίαις...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Σοφίας ἐραστής...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ...». 


Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Ὤ θεία καί ἱερά... – Πάντων τῶν Ἁγίων... 

– Τῶν ὄντων ἐκμελετήσας...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: 

α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν». β΄.– 

«Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, καί ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ὁ τήν χάριν τῶν θαυμάτων...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...» καί 2.– Δόξα, Καί νῦν, τῆς 

Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ σαρκί περιτμηθῆναι καταδεξάμενος διά τήν ἡμῶν 



Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἁγίου· «Χριστόν 

εἰσοικισάμενος...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα αὐτῶν, Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς. Τρισάγιον καί τό 

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 2.– Δόξα, τό αὐτό καί 3.– Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Καθίσματα: Τοῦ Ἁγίου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί εἰς τό Καί νῦν, ἀντί Θεοτοκίων, 

ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς καί τά μετά τόν Πολυέλεον Καθίσματα τοῦ Ἁγίου μετά τοῦ 






Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἁγίου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχόμενος...» 

(Ἰω. ι΄ 1-9), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου.

1. 


421 



Κανόνες: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε, λαοί...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ μετά στίχου· 

«Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Σοῦ τήν φωνήν...» μετά 

στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Ἐξανοίξας τό στόμα...». 2.– Δόξα· «Πᾶσαν 

ἤρδευσας...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...». 




Καταϐασίαι: Διπλαῖ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει θαλάσ σης...» 2 . 


Ἑορτῆς καί τοῦ Ἁγίου, ὡς ἑξῆς: 



2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν κατά τόν Νόμον σαρκί περιτμηθέντα. 


3. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν τῇ ὀγδόῃ περιτομήν λαβόντα. 

«Ὑπερβάς τούς ὅρους Χριστός...». 

4. Σήμερον ὁ Δεσπότης σαρκί περιετμήθη καί Ἰησοῦς ἐκλήθη. 

«Δεῦτε τοῦ Δεσπότου τά ἔνδοξα...». 

5. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν Ἱεράρχαις Βασίλειον τόν Μέγαν. 

«Τοῦ Ἀρχιποίμενος ὡς πρόβατον...». 

6. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ Καισαρείας Βασίλειον τόν Μέγαν. 

«Τό τῆς Ἐκκλησίας πανίερον...». 


«Τῆς τῶν Ἀποστόλων...». 


«Ὁ τά ὑπερῷα ἐν ὕδασι...». 



2 

Αἱ διπλαῖ Καταβασίαι ψάλλονται κατά τόν ἀκόλουθον τρόπον: 

ᾨδὴα΄. πεζή, δεξιός, ἰαμβική, ἀριστερός 

» γ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» δ΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός 

» ε΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» ς΄. » ἀριστερός, » δεξιός, τέλος ἀριστερός 

» ζ΄. » δεξιός, » ἀριστερός, τέλος δεξιός 

» η΄. » ἀριστερός, » δεξιός, καί 

» θ΄. » δεξιός » ἀριστερός.

422 


1. 



Εἰς τό πρῶτον Ἐξαποστειλάριον προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου 

ἐξέρχονται τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ οἱ Ἅγιοι Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς καί ποιοῦντες 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἁγίου· «Φιλοσοφίας ἔρωτι...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· «Τήν 

σάρκα περιτέμνε ται...». 


Αἶνοι: 1.– Τό 1 Στιχηρόν Προσόμοιον τῆς Ἑορτῆς· «Φέρει περιτομήν ἐν σαρκί...» καί 

2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἁγίου· «Θέσει υἱός Θεοῦ γεγονώς... – Ἔνδον 

ἐ που ρανίου Ναοῦ... – Ὅλως ἱερωμένος Θεῷ...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἁγίου· «Ἐξεχύθη ἡ χάρις...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ...». 


«Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 






Ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. 

Διηγήσασθε πάντα τά θαυμάσια αὐτοῦ. 

Εἴπατε τῷ Θεῷ· ὡς φοβερά τά ἔργα σου. 




«Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοί 

καί ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ. 

ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν, 

ᾄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ. 

Ἐκ Σιών ἡ εὐπρέπεια τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ. 

Ὁ Θεός ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐν τῇ γῆ, 

πάντα ὅσα ἠθέλησεν ἐποίησεν. 





Ἀπαγγελῶ τήν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στόματί μου. 

Ἠγάπησας δικαιοσύνην καί ἐμίσησας ἀνομίαν». 



Σῶτερ, 




ὁ σαρκί 

περιτμηθείς, 



«Μορφήν 

ἀναλλοιώτως 

ἀνθρωπίνην...»


423 

1. 


Εἰσοδικόν: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ σαρκί περιτμηθείς...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 2.– Τοῦ Ἁγίου· «Εἰς πᾶσαν 

τήν γῆν...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

Κοντάκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...» (τό ἐπισφραγιστικόν τῶν Μεσῳδίων 

Καθισμάτων). 


Ἀπόστολος: Τοῦ Ἁγίου· «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλα γω γῶν...» (Κολ. β΄ 8-12). 

Εὐαγγέλιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέστρεψαν οἱ Ποιμένες...» (Λουκ. β΄ 20-21. 40-52). 





«Τόν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, μύστην τοῦ Δεσπότου, τόν φωστῆρα τόν φαεινόν, 

τόν ἐκ Καισαρείας καί Καππαδόκων χώρας, Βασίλειον τόν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν». 

Κοινωνικόν: «Αἰνεῖτε τόν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλληλούια». 

Ἀντί τοῦ· «Εἴδομεν τό φῶς...», τό· «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 

Εἰς τό· «Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν» ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης ποιεῖ σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην 

καί τούς Ἀρχιερεῖς, οἵτινες, ποιοῦντες σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ, ἐξέρχονται 

κατά σειράν ἐκ τῆς Νοτίου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἀνέρχονται εἰς τόν Πατριαρχικόν 

Οἶκον. 



Εἰς τάς ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχίας τοῦ Θρόνου εἴθισται νά τελῆται κατά τήν 

ἡμέραν ταύτην ἡ καθιερωμένη Δοξολογία, ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἔτους, κατά τήν 

ἑξῆς τάξιν: 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ 

Ὁ Διάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα...». 


Ὁ Χορός: Ἀμήν. 

Τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς. 

Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. 

Μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεός ὤν κατ’ οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε 

Κύριε· καί Νόμον ἐκπληρῶν περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως 

παύσῃ τά σκιώδη καί περιέλῃς τό κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ 

σῇ· δόξα τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου· δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ, Λόγε, συγκαταβάσει σου.

424 


1. 

Εἶτα τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Βασιλείου. 


Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τόν λόγον σου· δι’ οὗ 

θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τήν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τά τῶν ἀνθρώπων ἤθη 

κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, πάτερ ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι 

ἡμῖν τό μέγα ἔλεος. 

Εἶτα τό Κοντάκιον τῆς Ἰνδίκτου. 

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς. 

Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητής καί Δεσπότης, Θεέ τῶν ὅλων ὑπερούσιε ὄντως, τήν ἐνι - 

αύσιον εὐλόγησον περίοδον, σῴζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρῳ Οἰκτί ρμον, πάντας τούς 

λατρεύοντάς σοι τῷ μόνῳ Δεσπότῃ καί ἐκβοῶντας φόβῳ· Λυτρωτά, εὔφορον πᾶσι τό 

ἔτος χορήγησον. 

Εἶτα δέ στίχους τῆς Δοξολογίας· 

«Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς...». 

Ὁ Διάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον...», τρίς (εἰς ἑκάστην δέησιν). 

Ὁ Διάκονος: «Ἔτι δεόμεθα, ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν...». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους καί πάσης Ἀρχῆς καί 

ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατά ξηράν, θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν 

Στρατοῦ καί ὑπέρ τοῦ Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἐπιπλέον συνεργῆσαι καί κατευοδῶσαι 

αὐτούς ἐν πᾶσιν». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καί 

καιρῶν εἰρηνικῶν καί ὑπέρ τοῦ εὐλογηθῆναι τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος 

τοῦ Κυρίου». 

«Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν...». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον» (μ΄ χῦμα, ὡς εἴθισται καί ἠπίως). 

«Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν φωνῆς τῆς δεήσεως 

ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς». 

Ὁ Χορός: «Κύριε, ἐλέησον», τρίς. 



Ὁ Ἱερεύς τήν Εὐχήν ταύτην: 

Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος, ὁ 

ἄναρχος καί ἀτελεύτητος καί ἐπέκεινα παντός χρόνου νοούμενός τε καί ὑ - 

πάρχων, ὁ πάσης ἐκτός μεταβολῆς τε τῶν ὄντων καί ἀλλοιώσεως, ὁ τόν πάντα 

χρόνον τόν τε γεγονότα, τόν τε ὄντα καί τόν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ 

σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτόν εἰσελθεῖν· αὐτός, πανάγαθε 

Δέσποτα, τήν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐλόγησον· ὄμβρους εἰρηνικούς 

πρός καρποφορίαν τῇ γῇ δώρησαι· τούς ἀέρας ὑγιεινούς καί εὐκράτους 

ἀνθρώποις τε καί κτήνεσι κατασκεύασον· δός ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ βεβαίᾳ 

τόν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, 

τῷ φωτί τῶν ἐντολῶν σου εὐσχημόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας. Τήν ἁγίαν

1. 

2. 


ἡμῶν Ἐκκλησίαν καλῶς διαφύλαξον· τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος τῇ δυνάμει σου 

κραταίωσον· τούς Ἄρχοντας ἡμῶν καί τόν Στρατόν τῇ κραταιᾷ σου χειρί στερέωσον 

καί κράτυνον. Τήν νεότητα παιδαγώγησον, τό γῆρας περικράτησον, 

τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε, τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον 

τῇ ἁγίᾳ σου Ἐκκλησίᾳ. Ἐλθέτω δή ἐφ’ ἡμᾶς ἡ βασιλεία σου, βασιλεία πάν - 

των τῶν αἰώνων, βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης καί εἰρήνης καί ἀξίωσον 

ἡμᾶς ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὑμνεῖν σε καί δοξάζειν τόν ἐν Τριάδι ἄναρχον 

καί αἰώνιον Θεόν εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 

Εἶτα ἡ Ἀπόλυσις. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Σιλϐέστρου, Πά - 

πα Ρώμης, καί Κοσμᾶ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Ἱεροσολυ μίτου. 

Ἦχος γ΄, Ἑωθινόν ΣΤ΄. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Μορφήν ἀναλλοιώτως...». 2.– Δόξα· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν...». 

Κοντάκιον: «Ὁ τῶν ὅλων Κύριος...». 

Ἀπόλυσις: Μικρά· «Ὁ ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ...». 

425 







3.– Τά 3 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Προεόρτια ᾄσματα... – Ὁ Χριστός 

ἀναδείκνυται... – Ποταμόν τῆς εἰρήνης σε...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ἔρχεται πρός Ἰορδάνην...». 



Ἀπόστιχα: Τό Ἀναστάσιμον Στιχηρόν· «Ὁ τῷ πάθει σου, Χριστέ...» καί τά κατ’ Ἀλφά 

βητον τοῦ ἤχου· «Ἡ ζωοδόχος σου ἔγερσις... – Θεός ὑπάρχων ἀναλλοίωτος... 


Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Προεόρτιον Ἰδιόμελον· «Ἰωάννη Βαπτιστά...», ζήτει τοῦτο 

εἰς τό Δόξα, Καί νῦν, τῶν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων τῇ ἐπαύριον. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 




Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Προεόρτιον Ἀπολυτίκιον· «Ἑτοιμάζου, 

Ζαβουλών...».

426 


2. 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Δόξα, τό αὐτό 

καί 3.– Καί νῦν, τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...». 


τήν μεσιτεύσασαν...» 3 καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. 



αὐτοῦ καί 2.– Ὁ Προεόρτιος· «Τῷ τήν ἄβατον, κυμαινομένην θάλασσαν...» ἄνευ 

τῶν Εἱρμῶν μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο 

τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 


Τό Προεόρτιον Κοντάκιον (χῦμα) καί τό· 

Μεσῴδιον Κάθισμα: Τό Προεόρτιον· «Ἀόρατε Θεέ...», ἅπαξ. 




Καταϐασίαι: «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...». 



Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον ψυχή μου... – Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα...». 


Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό ΣΤ΄ Ἀναστάσιμον· «Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος...» καί 2.– Τό 

Προεόρτιον· «Πῶς ῥεῖθρά σε ποτάμια...». 




καί 2.– Τά 4 Προεόρτια Στιχηρά Προσόμοια· «Αἱ Ἀγγελικαί... – Στόμασιν 

ἁγνοῖς... – Μέγα καί φρικτόν... – Ἄνθος ἐκ Δαυΐδ...», μετά στίχων εἰς τά δύο 

τελευταῖα: α΄.– «Διά τοῦτο μνησθήσομαί σου ἐκ γῆς Ἰορδάνου καί Ἑρμωνιείμ, 

ἀπό ὄρους μικροῦ». β΄.– «Εἴδοσάν σε ὕδατα ὁ Θεός, εἴδοσάν σε ὕδατα καί 

ἐφοβήθησαν». 





3 

Ἡ ἀρχαία τῆς Ἐκκλησίας τάξις ἀπαιτεῖ ὅπως τό α΄ Θεοτοκίον τῶν Ἀπολυτικίων τοῦ ἤχου 

– ἐάν τοῦτο δέν ἐψάλη τῷ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἤ εἰς τό· «Θεός Κύριος...» τῆς Κυριακῆς – 

ψάληται ὡς ἐπισφραγιστικόν τῶν Καθισμάτων τῆς α΄ Στιχολογίας. Πρβλ. Κυριακή τῶν Μυροφόρων, 

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος, Κυριακή τῶν Πατέρων κτλ.


427 

2. 


Ἀντίφωνα: Τῶν Κυριακῶν 4 . (Ψάλλονται καί εἰς μνήμας ἑορταζομένων Ἁγίων). 























Σῶτερ, 


(Διά τάς Κυριακάς) 


ὁ ἀναστάς ἐκ νεκρῶν...». 

(Διά τάς μνήμας τῶν Ἁγίων) 


ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός...». 




ἐξομολογήσει καί ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν αὐτῷ. 

Τό Ἀναστάσιμον 

Ἀπολυτίκιον 

ἤ τοῦ Ἁγίου. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Εὐφραινέσθω τά οὐράνια...». 2.– Τό Προεόρτιον· 

«Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 

4 

Ἐφ’ ὅσον δέν ψάλλονται πλέον κατά τάς Κυριακάς καί τάς μνήμας τῶν Ἁγίων τά Τυπικά 

καί οἱ Μακαρισμοί, διά νά ὑπάρξῃ δέ ὁμοιόμορφος ἐκτέλεσις τῶν Ἀντιφώνων τῆς Θ. Λειτουργίας 

(Πρβλ. Ἀντίφωνα Πάσχα, Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν καί καθημερινῶν 

Λειτουργιῶν) δέον ὅπως τῶν ἤδη ψαλλομένων· «Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου...», «Σῶσον 

ἡμᾶς...» καί τοῦ Ἀπολυτικίου νά προτάσσονται καί στίχοι ψαλμικοί ἐρανισθέντες ἐκ τῶν 

ἀντιστοίχων Ψαλμῶν 91, 92 καί 94 κατά τήν ἀρχαίαν τάξιν.

428 


2. 

3. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων· «Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι...» (Β΄ Τιμ. δ΄ 

5-8). 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς πρό τῶν Φώτων· «Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ...» 

(Μᾶρκ. α΄ 1-8), ζήτει ἀμφότερα εἰς τό τέλος τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. 





Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ 

Τῷ ἑσπέρας τῆς σήμερον, τῷ ἑσπέρας τῆς Δευτέρας καί Τρίτης, μετά τό· «Νῦν 

ἀπολύεις...», ψάλλονται τά διά τό Ἀπόδειπνον Τριῴδια ἤ Διῴδια ἤ καί πλήρεις Κανόνες, 

μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός 

αὐτῆς. 


Σημείωσις: Ἀπό σήμερον μέχρι τῆς 5ης Ἰανουαρίου, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος, 

ψάλλονται αἱ Καταβασίαι· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί Κοντάκιον· «Ἐν τοῖς 

ῥείθροις σήμερον...». 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Προεόρτια τῶν Φώτων. Μαλαχίου Προφήτου καί Γορδίου Μάρτυρος. 



Ἀντίφωνα: Τά καθ’ ἡμέραν 5 . 












Σῶτερ, 


5 

Τά Ἀντίφωνα ψάλλονται ἐν πάσαις ταῖς καθημεριναῖς Θ. Λειτουρ γίαις ἐφ’ ὅσον τό Τυπικόν 

δέν προβλέπει ἑτέραν διάταξιν. (Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 31 § 37 Προθεωρίας καί σελ. 46 § 3).

3. 

4. 

















ἐξομολογήσει καί ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν 

αὐτῷ· ὅτι Θεός μέγας, Κύριος καί 


Ὅτι ἐν τῇ χειρί αὐτοῦ τά πέρατα τῆς γῆς, 

καί τά ὕψη τῶν ὀρέων αὐτοῦ εἰσιν· ὅτι 

αὐτοῦ ἐστιν ἡ θάλασσα καί αὐτός 

ἐποίησεν αὐτήν καί τήν ξηράν 

αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἔπλασαν». 

«Πρεσβείαις 

τῶν ἁγίων σου, 

σῶσον ἡμᾶς, 

Κύριε». 







429 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Προεόρτιον· «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Παραληφθείς· Σαββάτου πρό τῶν Φώτων· «Οἱ καλῶς διακονήσαντες...» 

(Α΄ Τιμ. γ΄ 13-16, δ΄ 1-5), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Ὁ ποιῶν τούς 

ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα. – Εὐλόγει, 

ἡ ψυχή μου, τόν Κύριον. Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα». 

Εὐαγγέλιον: Παραληφθέν· Σαββάτου πρό τῶν Φώτων «Παραγίνεται Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής...» 

(Ματθ. γ΄ 1-6), ζήτει ἀμφότερα εἰς τό τέλος τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. 




ΤΡΙΤΗ: Προεόρτια τῶν Φώτων. Σύναξις τῶν Ἁγίων Ο΄ Ἀποστόλων καί τοῦ Ὁσίου 

Θεοκτίστου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ. 


430 


4. 

5. 


με τά τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – Οἱ 


Εὐαγγέλιον: Τό Προεόρτιον· «Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε...» (Ἰω. α΄ 18-28), ζήτει 

τοῦτο τῇ Δευτέρᾳ τῆς Διακαινησίμου). 

ΤΕΤΑΡΤΗ: Προεόρτια τῶν Φώτων. Θεοπέμπτου καί Θεωνᾶ τῶν Μαρτύρων. Τῆς 

Ὁσίας Συγκλητικῆς καί τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, τοῦ ἐν Ἀκρίτᾳ. 



Μετά τό· «Νῦν ἀπολύεις...», ψάλλεται ὁ διά τό Ἀπόδειπνον προορισμένος Προεόρτιος 

Κανών· «Κύματι θαλάσσης... – Κύριε Θεέ μου...». Εἰς τό τέλος ἐπαναλαμβάνεται 

ὁ Εἱρμός τῆς θ΄ ᾨδῆς· «Μή ἐποδύρεσθε μάτην...». 

Ἀπολυτίκιον: «Ἀπεστρέφετό ποτε...», τρίς. 

Τῇ Τετάρτῃ πρωΐ: ΟΡΘΡΟΣ 


«Ἀπεστρέφετό ποτε...», ἡ Ἐκτενής, γίνεται τελεία Ἀπόλυσις καί εὐθύς ἡ 

Ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν. 


Ὥρα Α΄. 

Ὁ Ἱερεύς: «Εὐλογητός ὁ Θεός...». «Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι». «Βασιλεῦ οὐρά - 

νιε...». 




καί οἱ Ψαλμοί τῆς Α΄ Ὥρας. Δόξα· «Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Τί σε καλέσωμεν, 


Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Σήμερον τῶν ὑδάτων... – Ὡς ἄνθρωπος 

ἐν ποταμῷ...» (ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 

Δόξα, Καί νῦν: «Πρός τήν φωνήν τοῦ βοῶντος...». 

Ἡ Προφητεία: «Εὐφράνθητι ἔρημος...» (Ἠσ. λε΄ 1-10). 

Ἀπόστολος: «Ὡς δέ ἐπλήρου ὁ Ἰωάννης τόν δρόμον...» (Πράξ. ιγ΄ 25-33). 

Εὐαγγέλιον: «Παραγίνεται ὁ Ἰωάννης...» (Ματθ. γ΄ 1-6). 



Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...». «Κύριε, ἐλέησον», μ΄. «Ὁ ἐν παντί καιρῷ...». 

«Κύριε, ἐλέησον...», τρίς. «Δόξα, Καί νῦν...». «Τήν τιμιωτέραν... – Ἐν ὀνό - 

ματι Κυρίου εὐλόγησον, πάτερ». 

Ὁ Ἱερεύς: «Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς...» καί ἡ Εὐχή· «Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν...» 

καί ἄρχεται ἐν συνεχείᾳ ἡ Γ΄ Ὥρα.


431 

5. 

Ὥρα Γ΄. 


«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Ἡ τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ... – Ἡ 

Τριάς ὁ Θεός ἡμῶν...» (ἄρχεται ὁ β΄ Χορός). 




τέσσερας εἰκόνας τοῦ Τέμπλου, τήν Δυτικήν Πύλην, εἶτα τόν Θρόνον τρίς, τούς Χορούς, 

σχῆμα εἰς τόν Θρόνον καί ἐν συνεχείᾳ, ὡς συνήθως, τόν λαόν· κατά τήν 



Δόξα, Καί νῦν: «Ἐρχόμενος μετά σαρκός...». 

Ἡ Προφητεία: «Λούσασθε καί καθαροί γίνεσθε...» (Ἠσ. α΄ 16-20). 

Ἀπόστολος: «Ἐγένετο ἐν τῷ τόν Ἀπολλώ εἶναι...» (Πράξ. ιθ΄ 1-8). 

Εὐαγγέλιον: «Ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου...» (Μᾶρκ. α΄ 1-8). 



Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...» κτλ. ὡς καί ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 




«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὅτι οὐκ ἔχομεν παῤ ῥησίαν...». 

Οἱ Χοροί: Ψάλλουσι τά Ἰδιόμελα· «Τάδε λέγει Κύριος... – Σήμερον ἡ ψαλμική προφητεία...» 

(ἄρχεται ὁ α΄ Χορός). 



Δόξα, Καί νῦν: «Τί ἀναχαιτίζεις σου τά ὕδατα...». 

Ἡ Προφητεία: «Ἀντλήσατε ὕδωρ μετ’ εὐφροσύνης...» (Ἠσ. ιβ΄ 3-6). 

Ἀπόστολος: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθημεν...» (Ῥωμ. ς΄ 3-11). 

Εὐαγγέλιον: «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς...» (Μᾶρκ. α΄ 9-11). 



Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥεῖθροις σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 

6 


7 


432 


5. 

Ὁ Ἱερεύς: Τήν Εὐχήν· «Θεέ καί Κύριε τῶν δυνάμεων...» καί ἄρχεται ἡ Θ΄ Ὥρα. 

Ὥρα Θ΄. 

Ὁ Ἀναγνώστης: «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...» καί οἱ Ψαλμοί τῆς Θ΄ Ὥρας. Δόξα· 

«Ἀπεστρέφετό ποτε...», Καί νῦν· «Ὁ δι’ ἡμᾶς γεννηθείς...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Ἰδιόμελον· «Θάμβος ἦν κατιδεῖν...». 



Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό ἕτερον Στιχηρόν Ἰδιόμελον· «Ὅτε πρός αὐ τόν...», τό τέλος 

τοῦ ὁποίου· «... σύν Πατρί καί Ἁγίῳ Πνεύματι», ψάλλει ὁ β΄ Χορός. 




εὐλαβῶς καί κατά τό ὕφος τοῦ Ἀποστόλου τό Ἰδιόμελον· «Τήν χεῖρά σου τήν 

ἁψαμένην...», τρίς καί συνεχίζει· «Μεθ’ ἧς καί δακτύλῳ αὐτόν...», μέχρι τοῦ· 

«Καί δεῦρο στῆθι μεθ’ ἡμῶν...», ὅπερ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τό δέ· «Ἐπισφραγίζων 

τόν ὕμνον...», ἅπαξ. 


Ἡ Προφητεία: «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου...» (Ἠσ. μθ΄ 8-15). 

Ἀπόστολος: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...» (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7). 




Κοντάκιον: «Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον...» κτλ. ὡς ἐν τῇ Α΄ Ὥρᾳ. 



Ο ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 


«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...». 

Προοιμιακός – Εἰρηνικά. 


Ἑσπέρια: Τά 4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡ μῶν... – Τοῦ Λυτρωτοῦ 

ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖ θρα... – Σῶσαι βουλόμενος...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα, Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Ὑπέκλινας κάραν τῷ Προδρόμῳ ...». 


8 

Ὡσαύτως.


433 

5. 

Εὐθύς· 


Ὁ α΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Ἐπεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ...». 


Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ ψάλλουσι τό τέλος τοῦ Τροπαρίου· «Ἵνα φωτίσῃ τούς ἐν 

σκότει...». 


Ὁ α΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

2.– Τό Ε΄ Ἀνάγνωσμα· «Εἶπεν Ἠλίας τῷ Ἐλισσαιέ...». 

Ὁ β΄ Χορός: Ψάλλει τό Τροπάριον· «Ἁμαρτωλοῖς καί τελώναις...». 


Οἱ Χοροί: Ἐναλλάξ ψάλλουσι τό τέλος τοῦ Τροπαρίου· «Ποῦ γάρ εἶχε τό φῶς σου 

λάμψαι...». 


Ὁ β΄ Χορός: Δόξα, Καί νῦν καί ψάλλει ὁλόκληρον τό Τροπάριον. 

Εἶτα· 

3.– Τό ΣΤ΄ Ἀνάγνωσμα· «Παρεγένετο Νεεμάν...». 

Εὐθύς· 




Ἀπόστολος: «Ἐλεύθερος ὤν ἐκ πάντων...» (Α΄ Κορ. θ΄ 19-27). 








Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν καί τό· «Εἴη τό ὄνομα Κυρίου...», οἱ Χοροί ψάλλουν 

τά Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός κατά τήν ἐν τῷ Μηναίῳ 

διάταξιν. (Ἡ εὐχή· «Τριάς Ὑπερούσιε...» δέν ἀναγινώσκεται κατά τήν τέλεσιν τοῦ 

σημερινοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, ἀλλά μόνον τήν κυριώνυμον ἡμέραν. Σήμερον ἀρχόμεθα 

ἀπό τοῦ· «Μέγας εἶ, Κύριε...»). Μετά τήν Ἐκφώνησιν τῆς κεφαλοκλισίας· «Σύ γάρ εἶ 

ὁ ἁγιασμός τῶν ψυχῶν...», ὁ ἱερεύς βαπτίζει τρίς τόν Τίμιον Σταυρόν, κρατῶν αὐτόν 

9 

Πρό τῶν Ἀναγνωσμάτων ἐκφωνεῖται ἁπλῶς· «Ἑσπέρας» καί οὐχί· «Ἑσπέρας· Προκείμενον», 

καθόσον οὐδέν Προκείμενον προηγεῖται τῶν Ἀναγνωσμάτων τῆς παρούσης Ἑορτῆς. 

Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τόν Μ. Ἑσπερινόν, τοῦ Μ. Σαββάτου καί τῶν Χριστουγέννων.

434 


5. 

6. 

ὄρθιον κατάγει ἐν τῷ ἡγιασμένῳ ὕδατι καί ἀνάγει, ψάλλων τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε...» καί οἱ Χοροί ἐπαναλαμβάνουσι αὐτό ἀνά μίαν. 

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἱερεύς ραντίζει τόν Ναόν καί τόν Λαόν μέ τό ἡγιασμένον ὕδωρ, ψάλλων 

τό Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...», μετά προσέρχεται ὁ λαός, ἀσπάζεται τόν Τίμιον 

Σταυρόν καί τήν Δεξιάν τοῦ Ἱερέως, ὁ ὁποῖος ραντίζει ἕνα ἕκαστον διά τῆς 

«ἁγιαστούρας» τοῦ β΄ Χοροῦ ψάλλοντος τό Ἰδιόμελον· «Ἀνυμνήσωμεν οἱ πιστοί...». 

Εἶτα ὁ Ἱερεύς· «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν – Εὐλογία Κυρίου...». 

Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διά τήν 



ΠΕΜΠΤΗ: ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ 




Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Ὁ 

ἀναβαλλόμενος φῶς...» κτλ. (ἄνευ τοῦ Δόξα, Καί νῦν) καί τά Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν 

Ἀποστίχων τοῦ Ἑσπερινοῦ· «Ἐν Ἰορδάνῃ ποταμῷ...», κτλ. (ἐπίσης ἄνευ τῶν πρό 

αὐτῶν στίχων, καθ’ ὅ μή ψαλέντα χθές), μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν. Τρισάγιον 

καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 



Ἀπολυτίκιον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...», τρίς. 




Προκείμενον: «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». 

Στίχος: «Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ, Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀ - 

πίσω;». 

Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπό Ναζαρέτ...» (Μᾶρκ. α΄ 9- 

11). 


Ἰδιόμελον· «Θεός Λόγος ἐπεφάνη ἐν σαρκί...». 

Κανόνες: Οἱ δύο τῆς Ἑορτῆς· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί· «Στείβει θαλάσσης...» 

μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτῶν, ἄνευ στίχου καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, 

Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4.


435 

6. 


Ὑπακοή: «Ὅτε τῇ ἐπιφανείᾳ σου...» (χῦμα). 




Καταϐασίαι: Οἱ Εἱρμοί ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε...» καί· «Στείβει 

θαλάσσης...» (ἴδε ὑποσημ. 2). 





2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐν Ἰορδάνῃ ἐλθόντα βαπτισθῆναι. 

«Δαυΐδ, πάρεσο Πνεύματι...». 

3. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ὑπό Προδρόμου τό βάπτισμα λαβόντα. 

«Ὁ Ἠσαΐας λούσασθε...». 

4. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τόν ἐκ τῆς πατρῴας φωνῆς μαρτυρηθέντα. 

«Συντηρώμεθα χάριτι, πιστοί καί σφραγῖδι...». 

5. Σήμερον ὁ Δεσπότης, κλίνει τόν αὐχένα χειρί τῇ τοῦ Προδρόμου. 


6. Σήμερον Ἰωάννης, βαπτίζει τόν Δεσπότην ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου. 



«Ἴδμεν τά Μωσεῖ τῇ βάτῳ δεδειγμένα...». 


«Χρίεις τελειῶν τήν βρότειον οὐσίαν...». 





Ἐξαποστειλάριον: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...», τρίς. 


Αἶνοι: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – Σύ 

ἐν Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς... – Ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν...», τό πρῶτον 

δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Νάματα Ἰορδάνεια...». 

Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον· «Σήμερον ὁ Χριστός...», μέχρι τοῦ· «ἡμεῖς δέ, οἱ φωτισθέντες, 


Δοξολογία: Καί εὐθύς ὁ α΄ Χορός ἄ ρ χεται τῆς Μεγάλης Δοξολογίας ἀπό τοῦ τελευταίου 

στίχου τοῦ Ἰδιομέλου· «Δόξα τῷ φανέντι Θεῷ καί ἐπί γῆς ὀφθέντι καί 

φωτίσαντι τόν κόσμον».

436 


6. 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ 10 

Μετά τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...» τῆς Μεγάλης Δοξολογίας, οἱ Χοροί ψάλλουν 

τά Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός ὡς χθές. Ἀναγινώσκονται 

ἅπασαι αἱ εὐχαί, Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...», μετά προσέρχεται 

ὁ λαός, ἀσπάζεται τόν Τίμιον Σταυρόν καί τήν Δεξιάν τοῦ Ἱερέως, ὁ ὁποῖος ραν τίζει 

ἕνα ἕκαστον διά τῆς· «ἁγιαστούρας», τοῦ α΄ Χοροῦ ψάλλοντος τό Τροπάριον τῆς η΄ 

ᾨδῆς τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς· «Τριάδος ἡ φανέρωσις...». 

Εἰς τό τέλος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ ὁ β΄ Χορός ψάλλει τό Ἀπολυτίκιον· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου...» καί ἄρχεται ἡ Θεία Λειτουργία. 



Μετά τό ᾀσματικόν· «Ἅγιος ὁ Θεός...», τῆς Μεγάλης Δοξολογίας οἱ Χοροί ψάλ - 

λουν τά Ἰδιόμελα· «Φωνή Κυρίου...» καί τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Εἰς τό μέσον 

τοῦ Δοξαστικοῦ (εἰς τό· «εἴδοσάν σε ὕδατα καί ἐφοβήθησαν...») κατέρχεται τοῦ 

Θρό νου ὁ Πατριάρχης καί ἵσταται ἔμπροσθεν τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγιασμοῦ. Συμ - 

πληρωθέντος τοῦ Δοξαστικοῦ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἀναγινώσκει τάς Προφητείας τοῦ 

Μ. Ἁγιασμοῦ καί οἱ λοιποί Διάκονοι ἐναλλάξ τό· «Σοφία· πρόσχωμεν». Εἶτα ὁ Α΄ Δομέστικος 

τόν Ἀπόστολον. Ὁ Ἀριστερός Χορός· «Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλ ληλούια». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Σοφία· ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου...». Ὁ Πατριάρχης· 

«Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ Δεξιός Χορός· «Καί τῷ Πνεύματί σου». Ὁ Πατριάρχης· 

«Ἐκ τοῦ κατά Μᾶρκον Ἁγίου Εὐαγγελίου τό Ἀνάγνωσμα». Ὁ Δευτερεύων· «Πρόσ - 

χωμεν». Ὁ Ἀριστερός Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». Ὁ Πατριάρχης· «Τῷ καιρῷ 

ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς...». Ὁ Δεξιός Χορός· «Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι». Καί 

εὐθύς ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος τήν Μ. Συναπτήν τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ. Ὁ Πα τριάρχης 

ἀναγινώσκει μυστικῶς τήν εὐχήν· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ μονογενής Υἱ ός...». Πληρωθείσης 

ὑπό τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου τῆς Μεγάλης Συναπτῆς, ὁ Πατριάρχης ἐκφώνως 

ἀναγινώσκει τάς εὐχάς· «Τριάς ὑπερούσιε...». «Μέγας εἶ, Κύριε...». Ὁ Πατριάρχης· 

«Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλί νωμεν». Ὁ 

Πατριάρχης μυστικῶς τήν εὐχήν· «Κλῖνον, Κύριε, τό οὖς σου...» καί τήν ἐκφώνησιν· 

«Σύ γάρ εἶ ὁ ἁγιασμός...». Εἶτα λαμβάνει τόν Σταυρόν καί τήν· «ἁ για στούραν» καί 

τά βαπτίζει καί εἰς τά τρία δοχεῖα ψάλλων τό· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». καί ἀνά μίαν οἱ 

Χοροί. Μετά ταῦτα ὁ Πατριάρχης ραντίζει τόν Ναόν καί τόν λαόν διά τοῦ Ἁγιασμοῦ 

ψάλλων τό Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...». Ἐν συνεχείᾳ ὁ Πατριάρχης εὐλογεῖ 

διά τοῦ Σταυροῦ τόν λαόν, τῶν Χορῶν ψαλλόν των τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα». 

Ἀνέρχεται ἐν συνεχείᾳ εἰς τήν α΄ βαθμί δα τοῦ Θρόνου. 

10 

Τό ΤΜΕ, 6 Ἰαν. Περίπτωσις Δ΄, § 3, σελ. 143, τό Μηναῖον καί ὅλα τά παλαιά Τυπικά 

ὁρίζουν τόν Μ. Ἁγιασμόν τῆς σήμερον εἰς τό τέλος τῆς Μ. Δοξολογίας, ἀλλά κατά σχετικήν 

πρόβλεψιν τοῦ ΤΜΕ, σελ. 143, ὑποσημ. 4, εἰς πλείστους Ναούς τελεῖται εἰς τό τέλος τῆς Θ. 

Λειτουργίας, διά νά μή γίνεται ἀταξία καί πρός καλλιτέραν ἐξυπηρέτησιν τῶν πιστῶν.

6. 


Τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Τριάδος ἡ φανέρωσις, ἐν Ἰορδάνῃ γέγονεν...» 

(η΄ ᾨδή), κατέρχονται ἐκ τῶν στασιδίων των οἱ συλλειτουργοῦντες Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς 

καί ἁγιάζονται ὑπό τοῦ Πατριάρχου, ἐν συνεχείᾳ οἱ ἱερουργοῦντες Κληρικοί, οἱ 

λοιποί Κληρικοί τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, οἱ Ὀφφικιάλιοι καί οἱ Χοροί. 

Εἰς τό τέλος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ ὁ Ἀριστερός Χορός ψάλλει τό Ἀπο - 

λυτίκιον· «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου...» καί ἄρχεται ἡ Θεία Λειτουργία. 

437 


«Ἐν ἐξόδῳ Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, 

οἴκου Ἰακώβ ἐκ λαοῦ βαρβάρου. 

Ἐγεννήθη Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ. 

Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν· 

ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω. 

Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες καί σύ 

Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω; 

Δόξα... Καί νῦν...». 








Ὅτι ἔκλινε τό οὖς αὐτοῦ ἐμοί καί ἐν ταῖς 

ἡμέραις μου ἐπικαλέσομαι. 

Περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, κίνδυνοι 

ᾅδου εὕροσάν με. 

Ἐλεήμων ὁ Κύριος καί δίκαιος, 

καί ὁ Θεός ἡμῶν ἐλεεῖ. 




«Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, 






Εἰπάτωσαν δή πάντες οἱ φοβούμενοι τόν 

Κύριον, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τόν αἰῶνα 

τό ἔλεος αὐτοῦ». 




Σῶτερ, 




ὁ ἐν Ἰορδάνῃ 

ὑπό Ἰωάννου 

βαπτισθείς, 



«Ἐν Ἰορδάνῃ 

βαπτιζομένου σου, 

Κύριε...».

438 


6. 

7. 

Εἰσοδικόν, Ἦχος β΄: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Θεός Κύριος καί 

ἐπέφανεν ἡμῖν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱέ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπό Ἰωάννου βαπτισθείς, 




Κοντάκιον: Ὁμοίως· «Ἐπεφάνης σήμερον...». 


Ἀπόστολος: Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ...» (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7). 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπό τῆς Γαλιλαίας...» (Ματθ. γ΄ 13-17). 


Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσ σα...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις. 




Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις εἰς πάντα. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἡ Σύναξις τοῦ Τιμίου Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί 

Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. 








Ἑσπέρια: 1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡμῶν... – Τοῦ 

Λυτρωτοῦ ἡμῶν... – Τά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια 

τοῦ Προδρόμου· «Πανεύφημε Πρόδρομε Χριστοῦ... – Ὑψόθεν προσέβλεψας 

σοφέ... – Ῥωσθείς θείᾳ χάριτι...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἔνσαρκε λύχνε...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Θεός Λόγος ἐπεφάνη...». 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Προδρόμου· «Ὡς εἶδέ σε, Δέσποτα... – 

Δεῦρο δή μοι σήμερον... – Ἥλιον ῥυπτόμενον...», μετά τῶν πρό αὐτῶν στίχων 

εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡ θάλασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη 

εἰς τά ὀπίσω». β΄.– «Τί σοι ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ, Ἰορδάνη, ὅτι 

ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;». 

Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ὡς τοῦ Πνεύματος ἐραστής...». 

Καί νῦν: Τό ἐπίσης ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Δεῦτε μιμησώμεθα...». 

Τρισάγιον.

7. 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Δόξα, τοῦ Προδρόμου· «Μνήμη 

Δικαίου μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 




439 

Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν. Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...» 11 . 

ΟΡΘΡΟΣ 






Κανόνες: 1.– Ὁ α΄ τῆς Ἑορτῆς· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί 2.– Τοῦ Προδρόμου· 

«Βαπτιζόμενον, τῷ τῶν πα θῶν μου κλύδωνι...» μετά στίχου· «Βαπτιστά τοῦ 

Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφό - 

τεροι εἰς 4. 



Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Ὁ μέγας ὑετός...» καί 2.– Δόξα, Καί 

νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἑκών προῆλθεν ἐπί γῆς...». 




Καταϐασίαι: Αἱ ἰαμβικαί· «Στείβει θαλάσσης...». 

Ἡ Τιμιωτέρα: Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ α΄ Κανόνος τῆς Ἑορτῆς 

μετά τῶν Μεγαλυναρίων καί ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Προδρόμου μετά στίχου· «Βαπτιστά 



Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπὲρ νοῦν...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Προδρόμου· «Προφήτην σε προέφησε...» καί 2.– Τῆς Ἑορτῆς· 

«Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». 


11 

Κατ’ ἀντιστοιχίαν πρός τήν τυπικήν διάταξιν τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου (26 Δεκεμβρίου) 

καί εἰς τήν προκειμένην Σύναξιν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, εἰς τό τέλος τοῦ Με - 

σονυκτικοῦ καί εἰς τό τέλος τοῦ Ὄρθρου πρέπει νά ψαλῇ τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...» ἀντί τοῦ· «Μνήμη δικαίου...», ὡς ἀντιφατικῶς ὁρίζει τό ΤΜΕ. 

Πρβλ. 25 Δεκ. §10 6 Ἰαν. § 6 καί 

Δεκ. 19 Ἰαν. § 15 

Ἐπί πλέον δέ διά τήν 25ην Δεκεμβρίου. Πρβλ. καί § § 28, 38, 42.

440 


7. 

8. 

Αἶνοι: Τά 5 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ Φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – 

Σύ ἐν Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς ἐπεφάνη... – Ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν...», 


Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου· «Ἄγγελος ἐκ στειρωτικῶν ὠδίνων...». 

Καί νῦν: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ὁ Χριστός...». 


«Ἐν Ἰορδάνῃ...» 12 . 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Τοῦ Προδρόμου· «Μνήμη Δικαίου 

μετ’ ἐγκωμίων...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ 13 . 



Ἀπόστολος: Τοῦ Προδρόμου· «Ἐγένετο, ἐν τῷ τόν Ἀπολλώ εἶναι...» (Πράξ. ιθ΄ 1-8), 


Θεός, τῆς φωνῆς μου», ζήτει τοῦτον τῇ Παρασκευῇ ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Βλέπει ὁ Ἰωάννης τόν Ἰησοῦν...» (Ἰω. α΄ 29-34). 

Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ 

νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον...». 




ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Μετά τά Φῶτα. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γεωργίου τοῦ Χοζεϐίτου, 

τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Δομνίκης. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀττικοῦ καί 

Κύρου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 


12 

Ἴδε προηγουμένην ὑποσημείωσιν 11. 

13 

Εἰς τό ΤΜΕ, εἰς τήν διατύπωσιν τῆς σημερινῆς Ἀκολουθίας (§ 7, σελ. 146) δέν ἀνα γρά - 

φεται τό τοῦ Ναοῦ Ἀπολυτίκιον, τοῦτο ὅμως προβλέπεται εἰς τήν Προθεωρίαν (§ 39, σελ. 33).


441 

8. 

9. 


Ἀπόστολος: Σαββάτου μετά τά Φῶτα· «Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ...» (Ἐφεσ. ς΄ 10- 

17), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εὐφράνθητε ἐπί Κύριον καί ἀγαλ - 

λιᾶσθε, δίκαιοι – Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ 


Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀνήχθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τήν ἔρημον...» (Ματθ. δ΄ 1-11), ζήτει 

τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου. 


Κοινωνικόν: Τῆς ἡμέρας· «Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι...». 


Ἀπόλυσις: «Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...» 


Ἰορδάνῃ...» καί Κοντάκιον· «Ἐπεφάνης σήμερον...». Μέχρι τῆς 13ης Ἰανουαρίου: Ἐν 

τῷ Ὄρθρῳ ὁ εἷς Κανών τῆς Ἑορτῆς ἐναλλάξ· «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα...» καί· 

«Στείβει θαλάσσης...» μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί τῆς ἡμέρας 

ἐκ τοῦ Μηναίου. Καταβασίαι, ἐάν ἑορτάζηται Ἅγιος· «Στείβει θαλάσσης...». Ἡ Τιμιωτέρα. 

Εἰσοδικόν· «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ...». Εἰς τό Ἐξαιρέτως· 


ΚΥΡΙΑΚΗ: ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου. 

Ἦχος δ΄, Ἑωθινόν Ζ΄. 











Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Τόν φωτισμόν ἡμῶν... – Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν... 

– Τά Ἰορδάνεια ῥεῖθρα... – Σῶσαι βουλόμενος...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Κύριε, πληρῶσαι βουλόμενος...», ζήτει τοῦτο εἰς 

τό Δόξα, τῆς Λιτῆς. 






Δόξα, Καί νῦν: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῆς Ἑορτῆς· «Σήμερον ἡ κτίσις φωτίζεται...», 

ζήτει καί τοῦτο εἰς τό Καί νῦν, τῆς Λιτῆς.

442 


9. 



νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 


σωτηρίαν καί ἀναστάς ἐκ νεκρῶν, Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν...». 



Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν 

Ἰορδάνῃ...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




αὐτό καί 3.– Καί νῦν, τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 


Θεοτοκίων αὐτῶν, ἀνά ἕν τῆς Ἑορτῆς· «Ἐπιφανέντος σου...» καί· «Ἰορδάνη 

ποταμέ...». 

Τά Εὐλογητάρια, ἡ Ὑπακοή, Οἱ Ἀναβαθμοί καί τό Προκείμενον τοῦ ἤχου. 


Εἱρμῶν αὐτοῦ καί 2.– Ὁ β΄ τῆς Ἑορτῆς· «Στείβει θαλάσσης...» μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ 14 μετά στίχου· «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι» καί εἰς τά δύο τελευταῖα 

Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τῆς Ἑορτῆς· «Τά ῥεῖθρα ἡγίασας...» ἅπαξ, (τό μετά τόν Πολυέλεον). 








Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς: «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τήν λυτρωσαμένην... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». 

«Ἅ γιος Κύριος...». 

Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ζ΄ Ἀναστάσιμον· «Ὅτι ᾖραν τόν Κύριον...» καί 2.– Τῆς 

Ἑορτῆς· «Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ...». 


14 

Ψάλλεται ὁ β΄ Κανών τῆς Ἑορτῆς ἀντί τοῦ α΄, ὅν ὁρίζει τό ΤΜΕ, σελ. 147 § 9, διά τήν 

συμφωνίαν μετά τῶν Καταβασιῶν (Εἱρμοί β΄ Κανόνος), αἵτινες θά ψαλῶσι ἐν συνεχείᾳ.

9. 

10. 

11. 




4 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς· «Φῶς ἐκ Φωτός... – Πῶς σε, Χριστέ... – Σύ ἐν 

Ἰορδάνῃ... – Τό ἀληθινόν φῶς...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Ἡ 

θά λασσα εἶδε καί ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τά ὀπίσω». β΄.– «Τί σοί ἐστι, 

θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τά ὀπίσω;». 






Ἀντίφωνα: Τῆς Ἑορτῆς μετ’ ἐφυμνίων, εἰς μέν τό β΄· «Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν Ἰορδάνῃ 

ὑπό Ἰωάννου...», εἰς δέ τό γ΄· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 





«Ἐν Ἰορδάνῃ...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς μετά τά Φῶτα· «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις...» (Ἐφεσ. δ΄ 

7-13), μετά τοῦ Προκειμένου· «Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεος ἐφ’ ἡμᾶς – Ἀγαλλιᾶσθε, 

δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ», ζήτει τοῦτον μετά τήν 11ην Ἰανουαρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη...» (Ματθ. δ΄ 12- 

17), ζήτει τοῦτο μετά τήν 13ην Ἰανουαρίου. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου, Ἐπισκόπου Νύσσης, καί 

Δομετιανοῦ, Ἐπισκόπου Μελιτινῆς. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις...» (Ἐφεσ. δ΄ 7-13), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου 

σύνεσιν. – Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ μετά τά 

Φῶτα. 

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ἡρῴδης ὁ τετράρχης...» (Λουκ. γ΄ 19-22), ζήτει τοῦτο 

τῇ Δευτέρᾳ α΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΤΡΙΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θεοδοσίου τοῦ Κοινοϐιάρχου. Τοῦ Ἁγίου Νεο - 

μάρτυρος Νικηφόρου, τοῦ ἐκ Κριτσᾶς. 


443

444 


11. 

12. 

13. 


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 17-23), ζήτει 

τοῦτο τῇ Παρασκευῇ β΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τῆς Ἑορτῆς· «Ἐν Ἰορδάνῃ...». 2.– Τοῦ Ὁσίου· «Ταῖς τῶν δακρύων 

σου ῥοαῖς...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί ἀνταπο - 

δώσωμεν τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ 








ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Τατιανῆς. Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Βασιλείου 

καί Ἰωάννου. 

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Κατελθών ὁ Παῦλος εἰς Καισάρειαν...» (Πράξ. ιη΄ 22- 

28), μετά τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί 

ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου – Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν 

ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Τετάρτῃ ς΄ ἑβδομάδος τῶν Πράξεων. 

Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Ἐζήτουν οἱ Ἰουδαῖοι...» (Ἰω. ι΄ 39-42), ζήτει τοῦτο τῇ 

12ῃ Ἰανουαρίου. 

ΠΕΜΠΤΗ: Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἑρμύλου καί Στρατονίκου. Τῆς Ὑπεραγίας 

Θεοτόκου τῆς Μεσοπαντητίσσης. 

Κατ’ αὐτήν συμψάλλεται καί ἡ Ἀκολουθία τῶν ἐν Σινᾷ καί Ραϊθῷ 

ἀναιρεθέντων Ἁγίων Ἀββάδων καθ’ ὅτι ἡ μνήμη των συμπίπτει 

μέ τήν Ἀπόδοσιν τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. 

Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Πρό τοῦ ἐλθεῖν τήν πίστιν...» (Γαλ. γ΄ 23-29, δ΄ 1-5), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς ἡμέρας· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν – 

Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ ιε΄ ἑβδομάδος 

Ἐπιστολῶν.

13. 

14. 

15. 

16. 


Εὐαγγέλιον: Τό Μεθέορτον· «Διδάσκοντος τοῦ Ἰησοῦ τόν λαόν...» (Λουκ. κ΄ 1-8), 

ζή τει τοῦτο τῇ Τετάρτῃ ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σινᾷ καί Ραϊθῷ 

ἀναιρεθέντων Ὁσίων Ἀϐϐάδων. Τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων Πλάτωνος, Ἐπισκόπου 

Ταλλίνης καί πάσης Ἐσθονίας καί τῶν σύν αὐτῷ Πρεσϐυτέρων Μιχαήλ καί Νικολάου. 


ἐξαιρουμένων ἐν μέν τῷ Ἑσπερινῷ τῶν Ἀναγνωσμάτων, ἐν δέ τῷ Μεσονυκτικῷ τῶν 



ᾨδήν, ἀντί τῆς Ὑπακοῆς ψάλλεται τό μετά τόν Πολυέλεον Κάθισμα· «Τά ῥεῖθρα 

ἡγίασας...» καί ἀναγινώσκεται τό Συναξάριον τῆς ἡμέρας. 







Ἀπόστολος: Ὁ Μεθέορτος· «Ἔφη Πέτρος πρός τόν λαόν...» (Πράξ. β΄ 38-43), μετά 

τοῦ Προκειμένου τῆς Ἑορτῆς, ζήτει τοῦτον τῇ Πέμπτῃ τῆς Διακαινησίμου. 



Εἰς τό Ἐξαιρέτως: «Μεγάλυνον, ψυχή μου... – Ὤ τῶν ὑπέρ νοῦν...». 

Κοινωνικόν: «Ἐπεφάνη ἡ χάρις...». 



ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Παύλου τοῦ Θηϐαίου καί Ἰωάννου τοῦ 

Καλυϐίτου. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ὁσίων· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά 



Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Μή φοβοῦ, τό μικρόν ποίμνιον...» (Λουκ. ιβ΄ 32-40), ζήτει 

τοῦτο τῷ Σαββάτῳ ια΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ. 

Σημείωσις: Ἀπό σήμερον καί μέχρι τῆς 9ης Φεβρουαρίου, ἐάν ἑορτάζηται 

Ἅγιος, Καταβασίαι· «Χέρσον ἀβυσσοτόκον...» καί Κοντάκιον· «Ὁ μήτραν παρθενικήν...». 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (τῶν Δέκα Λεπρῶν). Ἡ προσκύνησις τῆς τιμίας Ἁλύσεως 

τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου. 

Ἦχος πλ. α΄ Ἑωθινόν Η΄ . 

445

446 


16. 


Ἀπολυτίκιον: «Ἐκ βρέφους τόν Κύριον...». 

Κοντάκιον: «Ποθήσας, σοφέ...». 







προσκύνησιν... – Τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας... – Οἱ τῆς κουστωδίας ἐνηχοῦντο...» 

καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τήν ἀπάτην ἐδέσμευσας... 

– Διά σοῦ γνῶσιν δέχεται... – Ὅν ἠρνήσω κρινόμενον...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Σήμερον ἡμῖν ἡ κρηπίς...». 






Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἀποστόλου· «Πάλιν ἡμῖν ὁ θερμός...». 



Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἀ- 

ποστόλου· «Τήν Ῥώμην μή λιπών...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 





«Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί ἡ Ὑπακοή τοῦ ἤχου· «Ἀγγελικῇ ὁράσει...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





«Χαῖρε, πύλη Κυρίου...» (πρβλ. ὑποσημ. 3) καί τῆς β΄ Στιχολογίας μετά τοῦ Θεο - 

τοκίου αὐτῶν, 


Κανόνες: 1.– Ὁ Ἀναστάσιμος· «Ἵππον καί ἀναβάτην...», μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ 

καί 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Πέτρᾳ στηριζόμενοι...» μετά στίχου· «Ἀπόστολε τοῦ 

Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν...» καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, 


Ἀπό γ΄ ᾨδῆς·

16. 


447 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τοῦ Ἀποστόλου· «Τριάδος γενόμενος...». 2.– Δόξα· «Ὡς 

Κορυφαῖον τῶν σοφῶν...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Τῶν 

Χερουβίμ καί Σεραφίμ...». 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Η΄ Ἀναστάσιμον· «Δύο Ἀγγέλους βλέψασα...». 2.– Τοῦ 

Ἀποστόλου· «Οὐ σάρξ καί αἷμα...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Παρθένος 

παν αμώμητος...». 




ἐξῆλθες...» καί 2.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἀποστόλου· «Τούς πόνους τοῦ 

κηρύγματος... – Ὡς ἐκ τῆς ἀθεΐας βυθοῦ... – Πρεσβείαις σου ὡς θείαις κλεισί...», 

τό πρῶτον δίς, μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν 

ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ». 

β΄.– «Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει 

τό στερέωμα». 










Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Τόν συνάναρχον Λόγον...». 2.– Τοῦ Ἀποστόλου· 

«Τήν Ῥώμην μή λιπών...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς κθ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Ὅταν ὁ Χριστός φανερωθῇ, ἡ 

ζωή ἡμῶν...» (Κολασ. γ΄ 4-11), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. α΄ ἤχου· «Σύ, 

Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καί διατηρήσαις ἡμᾶς – Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν 

ὅσιος». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιβ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τῶν Δέκα Λεπρῶν)· «Εἰσερχομένου 

τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην...» (Λουκ. ιζ΄ 12-19).

448 


16. 

17. 

18. 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Ἀντωνίου τοῦ νέου 

τοῦ ἐν τῇ Σκήτῃ τῆς Βερροίας ἀσκήσαν τος καί Γεωργίου Νεομάρτυρος τοῦ ἐν 

Ἰωαννίνοις. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21), μετά 



τῇ 6ῃ Δεκεμβρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Ἔστη ὁ Ἰησοῦς ἐπί τόπου πεδινοῦ...» (Λουκ. ς΄ 17-23). 





ΤΡΙΤΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχῶν 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Ἔργοις λάμψαντες ὀρθοδοξίας...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16). 





Ἀπόλυσις.

19. ΤΕΤΑΡΤΗ: Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡ μῶν Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, καί Μακαρίου 

τοῦ Ἀλεξανδρέως. Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μάρκου, Ἐπισκόπου Ἐφέσου, 

τοῦ Εὐγενικοῦ. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μακαρίου, Ἱεροδιακόνου τοῦ Καλογε - 

ρᾶ, τοῦ Πατμίου. 




Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Κυριακῆς ιγ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου «Ἄνθρωπός τις ἦν 

οἰκοδεσπότης..» (Ματθ. κα΄ 33-42). 

20. 

21. 

22. 

MHN ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022 449 

ΠΕΜΠΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡ μῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου. Τοῦ Ἁγίου Ἱερο - 

μάρτυρος Ἰωάννου. 






Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ὁσίου· «Εὐφραίνου, ἔρημος...» καί 2.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι...» (Β΄ Κορ. δ΄ 6- 

15), μετά τοῦ Προκειμένου· «Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ. – ᾌσατε τῷ Κυρίῳ 

ᾆσμα καινόν», ζήτει τοῦτον τῇ Κυριακῇ ιε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 







ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, τῶν Ἁγίων 

Μαρτύρων Νεοφύτου, Ἁγνῆς, Πατρόκλου, Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ καί Εὐγενίου 

τοῦ ἐκ Τραπεζοῦντος. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ὁσίου· «Γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι...» (Φιλιπ. α΄ 12-20), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ – Τί ἀνταποδώσωμεν 

τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;», ζήτει τοῦτον τῇ Τετάρτῃ 

ιθ΄ ἑβδομάδος τῶν Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πᾶς ὅς ἄν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοί...» (Λουκ. ιβ΄ 8-12), ζήτει τοῦτο 


ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τιμοθέου καί τοῦ Ὁσιομάρτυρος Ἀναστα - 

σίου τοῦ Πέρσου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωσήφ, τοῦ Ἡγιασμένου.

450 


22. 

23. 

Ἀπόστολος: Τοῦ Ἀποστόλου· «Τέκνον Τιμόθεε, χάριν ἔχω...» (Β΄ Τιμ. α΄ 3-9), μετά τοῦ 

Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 22ᾳ Ἰανουαρίου. 

Εὐαγγέλιον: Ὁμοίως· «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοί...» (Ματθ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27- 

30), ζήτει τοῦτο τῇ Κυριακῇ α΄ ἑβδομάδος Ματθαίου. 

ΚΥΡΙΑΚΗ: ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ (τοῦ Τυφλοῦ). Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κλήμεντος, 

Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀγαθαγγέλου 15 καί τοῦ Ὁσίου Πατρός 

ἡ μῶν Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ. 

Ἦχος πλ. β΄, Ἑωθινόν Θ΄. 


Ἀπολυτίκια: 1.– «Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς...». 2.– Δόξα· «Ὁ μάρτυς σου, Κύριε...». 

Κοντάκιον: «Τόν θεῖον Μαθητήν...». 








σου, Κύριε...» καί 3.– Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Κλῆμα τῆς 

ἀμπέλου τῆς ζωῆς... – Ὅτε ἱερούργεις τήν φρικτήν... – Θύων τόν Ἀμνόν τόν τοῦ 

Θεοῦ...», τό πρῶτον δίς. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τήν τῶν χρόνων τετραχῶς...». 






Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τόν θαυμαστόν ἐν Ἱερεῦσι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἰδού πεπλήρωται ἡ τοῦ Ἠσαΐου 

πρόῤῥησις...». 


Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Δόξα, τοῦ Ἱερομάρτυρος· 

«Κλῆμα ὁσιότητος...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· 



15 

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Ἀγαθαγγέλου, ἐπειδή στερεῖται Δοξαστικοῦ Ἰδιομέλου, καταλιμπάνεται 

εἰς τόν Ἑσπερινόν καί τόν Ὄρθρον καί «ψάλλεται» κατά τάς διατάξεις τοῦ ΤΜΕ, 

«ἐν τοῖς Ἀποδείπνοις». Πρβλ. ΤΜΕ, 11ῃ Νοεμβρίου § 2, σελ. 94 κτλ.

23. 






ΟΡΘΡΟΣ 






αὐτῶν, 



καί 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Μετά τῆς ἄνω χορείας...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ 


εἰς 4. 


Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱερομάρτυρος· «Τοῦ μαρτυρίου ἀληθῶς τῇ δρεπάνῃ...», 

μετά τοῦ ὁμοήχου Θεοτοκίου· «Μετά Θεόν ἐπί τήν σήν Θεοτόκε...» (Μεσῴδιον 

Κάθισμα 21ῃ Ἰανουαρίου). 









Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Θ΄ Ἀναστάσιμον· «Συγκεκλεισμένων, Δέσποτα...». 2.– Τοῦ 

Ἱερομάρτυρος· «Ὡς Παῦλος ὁ Ἀπόστολος...» καί 3.– Τό Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ὡς 

οὖσα καθαρώτατον...». 




Ἀνατολικά· «Κύριε, μέγα καί φοβερόν... – Ὤ παράνομοι Ἰουδαῖοι... – 

Σφραγισθέντος τοῦ μνήματος... – Τό ζωοδόχον σου μνῆμα...». 







451

452 


23. 

24. 

25. 




Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Ἀγγελικαί δυνάμεις...». 2.– Τοῦ Ἱερομάρτυρος· 

«Κλῆμα ὁσιότητος...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Κυριακῆς λα΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν· «Τέκνον Τιμόθεε, πιστός... ὅτι Χριστός 

Ἰησοῦς ἦλθεν...» (Α΄ Τιμ. α΄ 15-17), μετά τοῦ Προκειμένου τοῦ πλ. β΄ ἤχου· 

«Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. – Πρός σέ, 

Κύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου». 

Εὐαγγέλιον: Κυριακῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ (τοῦ Τυφλοῦ)· «Ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν 

τόν Ἰησοῦν εἰς Ἱεριχώ...» (Λουκ. ιη΄ 35-43). 





ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Ξένης. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βαϐύλα. 

Ἀπόστολος: Τῆς Ὁσίας· «Ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος...» (Γαλ. ε΄ 22-26, ς΄ 1-2), μετά 


εὐλογεῖτε τόν Θεόν», ζήτει τοῦτον τῷ Σαββάτῳ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 

Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Κυριακῆς ιδ΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κβ΄ 2-14). 

ΤΡΙΤΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Καστίνου, 

Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως. 


ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 16 

Στίχοι Ἀποστίχων: α΄.– «Τό στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καί ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου 







Ἀπολυτίκια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ὁ ποιμενικός αὐλός τῆς θεολογίας σου...» καί 2.– 


16 

Τά ἕτερα Στιχηρά τά πρός τό· «Ποίοις εὐφημιῶν...» παραλείπονται. Πρβλ. ΤΜΕ, σελ. 161 

§ 1 καί σελ. 109 § 1 ὑποσημ. 1.

25. 

26. 

27. 






καρδίας μου σύνεσιν – Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη». 






ΤΕΤΑΡΤΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ξενοφῶντος καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. 

Ἀπόστολος: Παραλειφθείς· Κυριακῆς ε΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι΄ 1-10). 

Εὐαγγέλιον: Παραλειφθέν· Κυριακῆς ιε΄ ἑβδομάδος Ματθαίου (Ματθ. κβ΄ 35-46). 

ΠΕΜΠΤΗ: Ἀνακομιδή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, 

Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου. 



Κοντάκιον: «Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ σταυρῷ...». 


Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ τελεῖται πανηγυρικός Ἑσπερινός 

καί Θ. Λειτουργία τοποθετουμένης τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἑορταζομένου Ἁγίου εἰς 

τόν Ἀρχιεπισκοπικόν Θρόνον, τοῦ δέ Πατριάρχου χοροστατοῦντος ἐκ τοῦ Παραθρονίου. 

Τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας 

Ἅμα τῇ κρούσει τῶν κωδώνων δύο Ἱερεῖς καί δύο Διάκονοι ἐνδεδυμένοι τά 

ἄμφια αὐτῶν εὑρίσκονται ἐν τῷ Ἱ. Βήματι, οἱ πρῶτοι ἱστάμενοι ἑκατέρωθεν τοῦ 

Συνθρόνου, ἵνα λιτανεύσωσι τήν Ἱ. Εἰκόνα, οἱ δέ Διάκονοι ἔμπροσθεν, ἵνα θυμιῶσι 

ταύτην. Τῆς Α.Θ. Παναγιότητος κατελθούσης μετά τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς εἰς τόν 

Νάρθηκα, οἱ Πατριαρχικοί Χοροί ἄρχονται, ἐντός τοῦ Ἱ. Βήματος, ψάλλοντες τά 

Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου καί λιτανεύεται ἡ Ἱ. Εἰκών διά τῆς Βορείου Πύλης 

προπορευομένων τῶν ἑξαπτερύγων, ἀκολουθούντων τοῦ Πριμικηρίου μέ τό Διβάμβουλον 

καί τῶν Ἱεροψαλτῶν καί ἑπομένων τῶν Διακόνων θυμιώντων τήν ὑπό 

τῶν Ἱερέων φερομένην Ἱεράν Εἰκόνα. Ὅταν ἡ ἀνωτέρω πομπή φθάσῃ εἰς τόν Νάρθηκα 

ὁ Πατριάρχης εἰσοδεύει εἰς τόν Ναόν, προπορευόμενος τῆς Ἱ. Εἰκόνος. Ἐν 

τῷ Σολέᾳ οἱ λαμπαδοῦχοι λαμβάνουσι τάς ἑκατέρωθεν τῆς Ὡραίας Πύλης θέσεις 

αὐτῶν. Οἱ χοροί ἀνέρχονται εἰς τά ἀναλόγια καί ὁ Πριμικήριος μέ τό Διβάμβουλον 

ἀπέναντι τοῦ Θρόνου. Ὁ Πατριάρχης παραμερίζει ἀριστερά, οἱ Ἱερεῖς τοποθετοῦσι 

μετ’ εὐλαβείας τήν Ἱ. Εἰκόνα ἐπί τοῦ Θρόνου καί κατελθόντες ἵστανται ἑκατέρωθεν 

453

454 


27. 

τοῦ Διβαμβούλου. Τότε ἀνέρχεται ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί προσδένει ἐπί τοῦ 

ἀριστεροῦ κίονος τοῦ Θρόνου τήν Ποιμαντορικήν Ράβδον. Ὁ Πατριάρχης ἵσταται 

ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Σολέα. Ὁ πρῶτος τῶν Ἱερέων λαμβάνει τό θυμιατήριον καί θυμιᾷ 

ἐννεάκις τήν τοποθετηθεῖσαν Ἱ. Εἰκόνα καί λαμβάνει θέσιν πλησίον τῶν Ἱερέων. 

Ἡ Α.Θ. Παναγιότης ποι εῖ τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, εἶτα σχῆμα πρό τῆς Ἱ. 

Εἰκόνος καί ἀνέρχεται εἰς τό Παραθρόνιον. Εἷς Ἱερεύς καί δύο Διάκονοι λαμβάνουσι 

Καιρόν ἐκ τῆς Ἱ. Εἰκόνος ποιοῦντες τρίς τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, μετάνοιαν καί 

ἀσπαζόμενοι τήν Ἱ. Εἰκόνα ποιοῦσι σχῆμα εἰς τόν Πατριάρχην καί εἰσέρχονται εἰς 

τό Ἱερόν Βῆμα διά τῆς Βορείου καί Νοτίου Πύλης διά τόν Ἑσπερινόν. 





Τόν ἀστέρα τόν ἄδυτον... – Ὁ ἐπίγειος Ἄγγελος...», ἅπαντα ἐκ δευτέρου 17 . 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τοῦ Ἱεράρχου· «Οὐκ ἔδει σε, Χρυσόστομε...». 



Ἀπόστιχα: Τά 3 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χαίρει ἡ Ἐκ κλησία Χριστοῦ... 

– Βρύει ὡς μυροθήκη τερπνή... – Κόσμου ὁ σιτομέτρης, πιστοί...», μετά τῶν πρό 




Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Ὅσιε τρισμάκαρ...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Θεοτόκε, σύ εἶ ἡ ἄμπελος... μετά τοῦ 

Ἱεράρχου...». 





Μετά τό· «Δι’ εὐχῶν...» ὁ Πατριάρχης κατέρχεται τοῦ Παραθρονίου, ποιεῖ 

σχῆμα εἰς τήν Ἱ. Εἰκόνα καί ἐξέρχεται εἰς τόν Νάρθηκα διά νά ἀπέλθῃ εἰς τά Πατριαρχικά 

δώματα. 


Μετά τόν Ν΄ Ψαλμόν, τά διά τήν Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τοῦ Ἱεράρχου· «Φω- 

17 

Τά ἕτερα Στιχηρά τά πρός τό· «Ὁ ἐξ ὑψίστου κληθείς...», παραλείπονται. Πρβλ. ΤΜΕ, 

σελ. 161 § 1 καί σελ. 109 § 1, ὑποσημ. 13.

27. 


στήρ Ἰωάννη...» κτλ. μετά τοῦ Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, ζήτει ταῦτα τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱεράρχου· «Ἡ τοῦ στόματός σου...». 

ΟΡΘΡΟΣ 





Καθίσματα: Τοῦ Ἱεράρχου τῆς α΄ καί β΄ Στιχολογίας καί τό μετά τόν Πολυέλεον, 




Στίχος: «Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τά ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τήν 


Εὐαγγέλιον Ὄρθρου: Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὁ μή εἰσερχό - 

μενος...» (Ἰω. ι΄ 1-9), ζήτει τοῦτο τῇ 13ῃ Νοεμβρίου. 

Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Δόξα· «Σήμερον σκιρτῶσιν ἐν πνεύματι...». Καί νῦν· «Ταῖς 

τῆς Θεοτόκου...» καί τό Ἰδιόμελον· «Σάλπιγξ χρυσόφωνος ἀνεδείχθης...». 

Κανόνες: 1.– Τῆς Θεοτόκου· «Ἁρματηλάτην Φαραώ ἐβύθισε...», μετά τῶν Εἱρμῶν 

αὐτοῦ μετά στίχου· «Ὑπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν» καί 2.– Τοῦ 

Ἱεράρχου· «Πλοῦ τον ἐναπέθου σῇ ψυχῇ...» μετά στίχου· «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε 



Μεσῴδιον Κάθισμα: Τοῦ Ἱεράρχου· «Τήν σοφίαν ἐξ ὕψους...», μετά τοῦ Θεοτοκίου 

αὐτοῦ· «Τῆς Τριάδος τόν ἕνα...». 



Τήν στιγμήν αὐτήν ὁ Πατριάρχης εἰσέρχεται εἰς τόν Ναόν καί ὅταν φθάσῃ 

ἀπέναντι τοῦ Θρόνου ποιεῖ τρεῖς μετανοίας, ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον, ἀσπάζεται 

τήν Ἱ. Εἰκόνα, κατέρχεται καί χοροστατεῖ ἀπό τοῦ Παραθρονίου. 

455 





Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τοῦ Ἱεράρχου· «Ἀγάλλου, πόλις πόλεων...» καί 2.– Τό Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Φρικτή ἡ προστασία σου...». 


Αἶνοι: Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τοῦ Ἱεράρχου· «Χρυσοῦ τηλαυγέστερον... – Ἀδίκως 

τῆς ποίμνης σου... – Ὁ στῦλος ὁ πύρινος... – Κόσμον ὡς βασίλειον...». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Πάτερ Χρυσόστομε...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ἐκ παντοίων κινδύνων...».

456 


27. 















Εἰς τό τέλος τοῦ Εὐαγγελίου καί εἰς ὅλας τάς ἄλλας περιπτώσεις, ὅπου προβλέπεται 

εὐλογία, ὁ Πατριάρχης δέν εὐλογεῖ διά τοῦ Σταυροῦ. 





Δέν ψάλλεται ὑπό τῶν Χορῶν τό· «Τόν Δεσπότην καί Ἀρχιερέα...». Μετά τήν 

διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὁ Πατριάρχης ποιεῖ τρεῖς μετανοίας πρό τοῦ Θρόνου, 

ἀσπάζεται τήν ἐπί τοῦ θρόνου Ἱ. Εἰκόνα καί ἀπέρχεται. 

28. 

29. 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἐφραίμ τοῦ Σύρου. 




τῷ Σαββάτῳ κζ΄ ἑβδομάδος Ἐπιστολῶν. 



ΣΑΒΒΑΤΟΝ: Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνα - 

τίου τοῦ Θεοφόρου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἰγνατίου καί Νικάνδρου τῶν 

Σιναϊτῶν. 


ι΄ 32-38), μετά τοῦ Προκειμένου· «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου

29. 

30. 






ΚΥΡΙΑΚΗ: Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Μεγάλων Ἱεραρχῶν καί Οἰκουμενικῶν 

Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου 

τοῦ Χρυσοστόμου. 

Ἦχος βαρύς, Ἑωθινόν Ι΄. 


Σήμερον ἑορτάζεται καί ἡ ἑορτή τῶν Γραμμάτων. Ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ 

Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ τελεῖται Θ. Λειτουργία χοροστατοῦντος τοῦ Πατριάρχου μετά 

τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐκκλησιαζομένων τῶν διδασκόντων 

καί διδασκομένων ἐν τοῖς ἐκπαιδευτηρίοις τῆς Πόλεως ἡμῶν. Εἰς τό τέλος τῆς Θ. 

Λειτουργίας τελεῖται Τρισάγιον ὑπό τοῦ Πατριάρχου ὑπέρ ἀναπαύσεως «τῶν μακαρίων 

ἱδρυτῶν, εὐεργετῶν, ἐφόρων, σχολαρχῶν, καθηγητῶν, διδασκάλων, 

ἐπιμελητῶν καί μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς καί τῶν 

ἀειμνήστων Γουρδουνιωτῶν». 

457 



Κοντάκιον: «Ἐξ Ἑῴας...». 






ὑπέμεινας, Σωτήρ... – Ἀπόστολοι ἰδόντες...». 2.– Τό 1 Στιχηρόν Ἀνατολικόν· 

«Κἄν συνελήφθης...» καί 3.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Τά τῆς χάριτος 

ὄργανα... – Τῆς Τριάδος οἱ πρόμαχοι... – Οὔκ εἰσι λαλιαί φησιν... – Τά τοῦ 

Πνεύματος ὄργανα...», τά δύο πρῶτα ἐκ δευτέρου. 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Τάς μυστικάς σήμερον...». 






Δόξα: Τό ἕτερον Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι...». 

Καί νῦν: Τό ὁμόηχον Θεοτοκίον αὐτοῦ· «Ναός καί πύλη ὑπάρχεις...». 

Τρισάγιον.

458 


30. 

Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Δόξα, τῶν 

Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον Θεοτοκίον 

αὐτοῦ· «Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου...». 




Λιτήν Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἁ γίων· «Δεῦτε τῆς οὐρανίου Τριάδος...» κτλ. μετά τοῦ 

Δόξα, Καί νῦν αὐτῶν, τά Τριαδικά· «Ἄξιόν ἐστιν...». Τρισάγιον καί τό Ἀπολυτίκιον 

τῶν Ἁγίων· «Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆ ρας...». 

ΟΡΘΡΟΣ 




Καθίσματα: Τό Ἀναστάσιμον τῆς α΄ Στιχολογίας, Δόξα τῶν Ἁ γίων, Καί νῦν τό Θεοτοκίον· 

«Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως...» (πρβλ. ὑποσημ. 3). Τό Ἀναστάσιμον τῆς 

β΄ Στιχολογίας, Δόξα τῶν Ἁ γίων, Καί νῦν τό Θεοτοκίον αὐτῶν καί τά μετά τόν 

Πολυέλεον Καθίσματα τῶν Ἁ γίων μετά τοῦ Θεοτοκίου αὐτῶν. 



καί 2.– Τῶν Ἁγίων· «Τίς ἀμοιβή; τίς ἀνταπόδοσις...» καί· «Οὐκ ἀνθρωπίνης τό 

παρόν...», ἀμφότεροι μετά στίχου· «Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν» 

καί εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἅπαντες εἰς 4. 


Τό Ἀναστάσιμον Κοντάκιον καί Οἶκος (χῦμα) καί τά· 

Μεσῴδια Καθίσματα: 1.– Τῶν Ἁγίων· «Τούς μεγάλους φωστῆρας τούς φεραυγεῖς...». 

2.– Δόξα· «Τήν σοφίαν λαβόντες παρά Θεοῦ...» καί 3.– Καί νῦν, τό ὁμόηχον 

Θεοτοκίον αὐτῶν· «Τήν ψυχήν μου, Παρθένε...». 







Ἡ Τιμιωτέρα: Στιχολογεῖται εἰς β΄ ἦχον, ἤτοι εἰς τόν ἦχον τοῦ α΄ Κανόνος τῶν 

Ἁγίων 18 . Εἶτα οἱ δύο Κανόνες τῶν Ἁγίων, μετά τῶν Μεγαλυναρίων αὐτῶν καί 

εἰς τά δύο τελευταῖα Δόξα, Καί νῦν, ἀμφότεροι εἰς 4. 

18 

Τό ΤΜΕ, § 4 σελ. 167, ὁρίζει ὡς μή ὤφειλε τήν θ΄ ᾨδήν τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου, ὁ 

ὁποῖος ὅμως καταλιμπάνεται ἐν Κυριακῇ εἰς ὅλας τάς ᾨδάς, ὅρα ΤΜΕ, 25ῃ Ἰανουαρίου § 3 

σελ. 162, εἰς ἥν καί παραπέμπει. Ὀρθότερον θά ἦτο νά ψαλῇ ἡ Τιμιωτέρα εἰς τόν ἦχον τοῦ 

Ἀναστασίμου Κανόνος, εἶτα ὁ Ἀναστάσιμος Κανών καί οἱ δύο Κανόνες τῶν Ἁγίων.


459 

30. 



Ἐξαποστειλάρια: 1.– Τό Ι΄ Ἀναστάσιμον· «Τιβεριάδος θάλασσα...». 2.– Τῶν Ἁγίων· 

«Τά τοῦ φωτός δοχεῖα...». 3.– «Ἡ ἑνιαία Θεότης...» καί 4.– Τό Θεοτοκίον αὐτῶν· 

«Χρυσοπλοκώτατε πύργε...». 




Κυρίῳ...» καί 2.– Τά 4 Στιχηρά Προσόμοια τῶν Ἁγίων· «Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασι... 

– Ποίοις ὑμνῳδιῶν κάλλεσιν... – Ποίοις ἐγκωμιῶν ῥήμασιν... – Ποίοις 

εὐφημιῶν στέμμασι...», μετά στίχων εἰς τά δύο τελευταῖα: α΄.– «Καυχήσονται 

Ὅσιοι ἐν δόξῃ, καί ἀγαλλιάσονται ἐπί τῶν κοι τῶν αὐτῶν». β΄.– «Οἱ Ἱερεῖς σου, 

Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην, καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται». 

Δόξα: Τό Ἰδιόμελον τῶν Ἁγίων· «Σήμερον αἱ ψυχαί τῶν γηγενῶν...». 









Ἀπολυτίκια: 1.– Τό Ἀναστάσιμον· «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου...». 2.– Τῶν Ἁγίων· 

«Τούς τρεῖς μεγίστους...» καί 3.– Τοῦ Ναοῦ. 



Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν...» (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν. – Οἱ οὐρανοί 

διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ», ζήτει τοῦτον τῇ 18ῃ Ἰανουαρίου. 






Ἅμα τῇ ἐνάρξει τοῦ Κοινωνικοῦ ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος μετά τοῦ Διακόνου 

τῆς Σειρᾶς, ἐξερχομένου διά τῆς Βορείου Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἵστανται 

ἔμπροσθεν τοῦ Θρόνου καί λαμβάνουσι Καιρόν. Εἶτα εἰσέρχον ται εἰς τό Ἱερόν Βῆ - 

μα, ἔνθα ἐνδύονται τάς διακονικάς αὐτῶν στολάς. Εἰς τό· «Εἴη τό ὄνομα...» 

ἐξέρχονται τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὁ Μ. Ἐκκλησιάρχης καί οἱ τέσσαρες Διάκονοι κατά 

τήν εἰθισμένην τάξιν, κρατοῦντες δικηροτρίκηρα ἱστάμενοι ἑκατέρωθεν τοῦ Θρόνου 

εἰς τάς συνήθεις θέσεις αὐτῶν. Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος λαμβάνει ἀπό τόν Μ. Ἐκ κλησι -

460 


30. 

άρχην τό Ἐπιτραχήλιον καί τό μικρόν Ὠμοφόριον τοῦ Πατριάρχου καί ἐνδύει Αὐτόν. 

Ὁ ἱερουργῶν Ἱερεύς, μετά τό· «Δι’ εὐχῶν...» τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐξ έρχεται 

καί ἵσταται παρά τῷ τρίτῳ Διακόνῳ. 

Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: «Εὐλόγησον, Δέσποτα». 


Ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος: Τό Τρισάγιον. 


Οἱ χοροί: «Μετά πνευμάτων...», κτλ. 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός...». 


Ὁ Πατριάρχης: «Ὁ Θεός τῶν Πνευμάτων...». 


Ὁ Πατριάρχης: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...». 


Ὁ Ἱερεύς: «Ὅτι σύ εἶ ἡ Ἀνάστασις...». 

Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος: «Δόξα, Καί νῦν, Κύριε ἐλέησον τρίς, Δέσποτα Ἅγιε, εὐ - 

λόγησον». 

Ὁ Πατριάρχης: Ἀπόλυσις· «Ὁ καί νεκρῶν καί ζώντων...». 


Δύο μαθηταί τῆς Π. Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς προσκομίζουσι τόν δίσκον 

τῶν κολλύβων εἰς τόν Πατριάρχην καί τόν εὐλογεῖ. 


Μετά τήν διανομήν τοῦ ἀντιδώρου ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος ἀκολουθεῖ δεξίωσις 

ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου. 

31. 

ΔΕΥΤΕΡΑ: Τῶν Ἁγίων καί Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κύρου καί Ἰωάννου, τῶν 

Ἁγίων Μαρτύρων γυναικῶν Θεοδότης, Θεοκτίστης καί Εὐδοξίας καί τοῦ Ὁσίου 

Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ ἐν Πάρῳ. 

Ἀπόστολος: Τῶν Ἁγίων· «Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ...» (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27-31, ιγ΄ 1-8), μετά 

τοῦ Προκειμένου· «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος 

– Προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός», ζήτει τοῦτον τῇ 1ῃ Νοεμβρίου. 


(Ματθ. ι΄ 1. 5-8), αὐτόθι.

typiko_2021

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?