PAOJ Przewodnik Architektoniczny Osiedla Jazdów
Osiedle Jazdów to zielona enklawa drewnianych domków fińskich w samym centrum miasta – pierwsze w powojennej Warszawie osiedle mieszkaniowe. Zbudowane jako tymczasowe dla pracowników Biura Odbudowy Stolicy, przetrwało dzięki mieszkańcom i społecznikom, którzy zorganizowali się, by bronić unikatu przed wyburzeniem. Dziś jest największym oddolnym centrum edukacji i kultury w Polsce (Otwarty Jazdów - www.jazdow.pl). W Przewodniku przyglądamy się historii domków, opisujemy ich wyjątkową architekturę i metody mądrej konserwacji. Zespół autorski: Magda Koźluk, Mateusz Potempski, Dariusz Śmiechowski
Osiedle Jazdów to zielona enklawa drewnianych domków fińskich w samym centrum miasta – pierwsze w powojennej Warszawie osiedle mieszkaniowe. Zbudowane jako tymczasowe dla pracowników Biura Odbudowy Stolicy, przetrwało dzięki mieszkańcom i społecznikom, którzy zorganizowali się, by bronić unikatu przed wyburzeniem. Dziś jest największym oddolnym centrum edukacji i kultury w Polsce (Otwarty Jazdów - www.jazdow.pl). W Przewodniku przyglądamy się historii domków, opisujemy ich wyjątkową architekturę i metody mądrej konserwacji.
Zespół autorski: Magda Koźluk, Mateusz Potempski, Dariusz Śmiechowski
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
odbudowa finlandii
Działania związane z odbudową kraju ze zniszczeń wojennych
zaczęły się w Finlandii w roku 1940 (jeszcze w czasie wojny zimowej).
Stowarzyszenie Fińskich Architektów (safa) wyłoniło
wtedy komitet odbudowy, którego przewodniczącym został
Alvar Aalto. Z jego inicjatywy w 1942 roku powołano Biuro Odbudowy
– specjalną, finansowaną przez państwo jednostkę safa,
do której przekierowano zmobilizowanych wcześniej do wojska
architektów. Jednym z głównych celów było szybkie i możliwie
tanie zapewnienie mieszkań weteranom oraz przesiedleńcom
(w tym półmilionowej grupie uchodźców z Karelii zajętej przez
zsrr w wyniku wojny zimowej), a osiągnięto to dzięki racjonalizacji
i standaryzacji budownictwa.
Aalto już w 1941 roku, na łamach czasopisma „Arkkitehti”, przedstawiał
odbudowę Finlandii jako ciekawe pole do eksperymentu.
Związany z doświadczeniem wojennym model budownictwa
interwencyjnego mógł posłużyć również innym krajom za
wzorzec pierwszej pomocy budowlanej porównywalnej z działalnością
Czerwonego Krzyża. Aalto podkreślał, że od tego
modelu należy jednak jak najprędzej przejść do stanu normalnego,
z uniknięciem tymczasowości. Krytykował projekty typowe
o sztywnym charakterze. Z jednej strony potępiał ideę stawiania
obiektów zastępczych, prowizorycznych, np. mieszkalnych baraków,
a z drugiej – budowania wszystkiego od razu jako struktur
skończonych, zamkniętych. Proponował stopniowy rozwój,
48