KAMINI

KAMINI
Γ Α Λ Α Τ Σ Ι
Περιοδικη εκδοΣη διαΝεΜεται δωρεαΝ
ΝικοΣ ΧωριαΝοΠουλοΣ
Τα απορρίμματα δεν
είναι για πέταμα
Σελ. 15
ΧρhΣτοΣ καΝλhΣ
Οι εξετάσεις δεν
χαρακτηρίζουν
τους μαθητές
ΝτiΝα τΣουκαλA
Παραμύθι
πνιγμένο στη
χρυσόσκονη
Σελ. 13 Σελ. 16
αρ. φυλλου: 6 • ιουλιοΣ 2021
Αγγέλικα Σαπουνά: Σιωπηλή δυσαρέσκεια στο Γαλάτσι
Σελ. 4-5
“Το μεγAλο φαγοπOΤη” γιΩργος ςαπουνAς, 1998, λαδια ςε καμβα, 1Χ1,5 μ.
ΠυραΣφAλεια
Δεν αρκεί ο εθελοντισμός
• Ηλίας Ανδριόπουλος: Τα ζητούμενα για το Μητροπολιτικό Πάρκο
• Ηλίας Κίρκος: Οι ερωτήσεις δίνουν τις απαντήσεις
• Ίκαρος Πετρόπουλος: Οι κίνδυνοι για το δάσος
Σελ. 10-11
αυθαιρετο
AρηΣ ΠαΠαδοκωΣτOΠουλοΣ
Η παρανομία συνεχίζεται
Σελ. 8

2
ενκαμίνω
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
Ανάμεσα στο όλα και στο τίποτα
ΕΝΑ ζΗΤΗΜΑ που πέρασε «στα ψιλά», στον
τύπο στην Ελλάδα, αλλά αναμένεται να αποτελέσει
σημείο αναφοράς στις μελλοντικές σχέσεις
της σοσιαλδημοκρατίας με την αριστερά,
σε όλη την Ευρώπη, είναι η πρόταση δυσαρέσκειας
που κατέθεσε το κόμμα «Αριστερά» της
Σουηδίας κατά της μειοψηφικής σοσιαλδημοκρατικής
κυβέρνησης της χώρας, την οποία
στήριζε ως τότε με ψήφο ανοχής. Αποτέλεσμα,
να πέσει η κυβέρνηση και να επικρατήσει
προσωρινό κυβερνητικό αδιέξοδο, ενώ η
«Αριστερά» αυξάνει την επιρροή της κατά τις
δημοσκοπήσεις.
Η σουηδική «Αριστερά» αντέδρασε με αυτόν
τον τρόπο στην αθέτηση, εκ μέρους των Σοσιαλδημοκρατών,
ενός από τους κύριους
όρους της προγραμματικής τους δέσμευσης,
που αφορά το κομβικό, για ευρύτατα λαϊκά
στρώματα, ζήτημα του κοινωνικού ελέγχου
των τιμών των ενοικίων (βλ. εφημερίδα «Εποχή»,
27/6/2021, www.epohi.gr)
ΠοΙο ΚοΜΜΑ, στην Ελλάδα, θα σκεφτόταν
να κάνει κάτι αντίστοιχο και να μην κατηγορηθεί
για συμπόρευση με συντηρητικούς κύκλους;
Ποιος/α πολιτικός αρχηγός θα διακύβευε
την καριέρα του και τη συνοχή του κόμματός
του, προκειμένου να υποστηρίξει προγραμματικές
αρχές και συμφωνίες, τη στιγμή
που η επιλογή του αυτή μπορεί να μετατραπεί
σε μπούμερανγκ για ό,τι υπερασπίζεται, καθώς
εγκυμονεί ο κίνδυνος εισόδου ακροδεξιών
στην κυβέρνηση;
Φυσικά, δεν μπορεί να γίνει κανενός είδους
σύγκριση μεταξύ της πολιτικής συμπεριφοράς
στη Σουηδία και την Ελλάδα. Άλλη η ιστορία
των χωρών, των κοινωνιών τους, των πολιτικών
τους και εν τέλει της πολιτικής διαπαιδαγώγησης
των πολιτών τους. Παρ’ όλα αυτά,
το στοιχείο αυτό μπορεί να τεθεί ως ένα νέο
ορόσημο, που διευρύνει τους ορίζοντες της
πολιτικής, ιδιαίτερα στο πεδίο της σχέσης σοσιαλδημοκρατίας
– αριστεράς.
Εφημερίδα «Καμίνι»
ΣΤΑ ΚΑθ' ΗΜΑΣ. Έχοντας αφήσει πολύ πίσω
μας τη λογική του «όλα ή τίποτα», που
χαρακτήριζε μεγάλη μερίδα αριστερών ψηφοφόρων,
και γνωρίζοντας πολύ καλά πλέον
ότι όπου και όποτε επικράτησε αυτός ο τρόπος
σκέψης και συμπεριφοράς, νικητής βγήκε
το «τίποτα», καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε
την πραγματικότητα με τους όρους
που εκείνη μας θέτει και όχι με αυτούς που,
για διάφορους λόγους, έχουμε σχηματίσει
στο μυαλό μας.
Σήμερα, η αριστερά στην Ελλάδα έχει πλέον
εμπειρία διοίκησης, όχι μόνον σε κυβερνητικό
επίπεδο, αλλά κι εκεί που χτυπάει η
καρδιά του κόσμου, στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης.
Και στο επίπεδο αυτό, οι αιρετοί
κι οι αιρετές συνειδητοποιούν γρήγορα ότι,
ανάμεσα στο όλα και στο τίποτα, υπάρχει ο
καθημερινός άνθρωπος, που σε μια κοινωνία
με τεράστιες ανισότητες και με τις δυνατότητες
του περιορισμένες, θέλει να δει
το παιδί του αποκαταστημένο σε μια αξιοπρεπή
δουλειά, με μισθό που θα του επιτρέπει
να ζήσει σαν άνθρωπος, θέλει να αισθάνεται
την ασφάλεια πως αν έρθει η κακιά
στιγμή και χρειαστεί, ο ίδιος ή κάποιος
δικός του, να μπει στο νοσοκομείο, θα βγει
ζωντανός χωρίς να έχει ξεπουλήσει ό,τι
έχει και δεν έχει. Στις αγωνίες αυτού του
ανθρώπου, η προτροπή για συστράτευση
προκειμένου να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη
για τη ζωή του, δεν μπορεί να είναι
μόνον «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός».
Πρέπει να περιγραφεί αυτός ο «κόσμος»
και πρέπει να διευκρινιστεί το τι θα γίνει
εφικτό, πώς και πότε.
Εκδότης – Διευθυντής: Νίκος Σερβετάς
Σχεδιασμός – Παραγωγή: Μάνος Συμεωνάκης
Εκδίδεται από την EirMa M.ΕΠΕ. Έδρα: Κριναγόρου 14, 11745 Αθήνα
Τηλέφωνο: 210 9342 539, E-mail: kamini@eirma.gr
Συνδρομές – Δωρεές:
Εθνική Τράπεζα, ΙΒΑΝ GR 8601 1015 3000 0015 3470 3138 5
ΠΑρΑλλΗλΑ, όμως, ξεπετάγεται σαν ζιζάνιο
και η δυνατότητα της πολιτικής εκμετάλλευσης
των ανθρώπων που αγωνιούν, μέσω
υποσχέσεων για ατομική – προσωπική λύση
των προβλημάτων, δυνατότητα υπαρκτή όσο
και ανεπίτρεπτη. Επειδή είναι, βέβαια, ανεπίτρεπτο
να μετατρέπεται ο άνθρωπος της «διπλανής
πόρτας» σε ανταλλάξιμη αξία για τοπικούς
παράγοντες οι οποίοι, στο όνομα της
συμπόρευσης με την «προοδευτική» πλευρά
χρησιμοποιούν πελατειακά τις ανάγκες των
ανθρώπων δημιουργώντας «στρατό» οπαδών,
προκειμένου οι ίδιοι να πετύχουν την
ένταξή τους σε κάποιο ψηφοδέλτιο ή τον διορισμό
τους σε Διοικητικό Συμβούλιο κάποιας
εταιρείας του δημόσιου ή του ευρύτερου δημόσιου
τομέα. Αυτή η λογική έχει χρεοκοπήσει
και, δυστυχώς, ήταν μια από τις αιτίες
που οδήγησε στη χρεοκοπία και τη χώρα. Δεν
μπορεί να την επαναλαμβάνει κανείς και καμία,
ειδικά εξ ονόματος της αριστεράς.
Το ΚΑΚο ΕΙΝΑΙ ότι οι συμπεριφορές αυτές
συχνά παρουσιάζονται ως η «μεσαία λύση»,
δίνοντας άλλοθι δημοκρατικότητας σε
όσους/ες τις εφαρμόζουν και τακτοποιώντας
τις συνειδήσεις όσων βλέπουν τους ψηφοφόρους
ως παθητικό όχλο, που με υποσχέσεις
για προσωπικές διευθετήσεις ή και με
το χάιδεμα των αυτιών για μεγάλα και ανεκπλήρωτα,
μπορεί να άγεται και να φέρεται
από παραγοντίσκους με αμφισβητούμενους
στόχους.
(συνέχεια στη σελίδα 16)

ασβεστorial
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
3
Κάπου πήγα, κάτι είδα,
κάποιος μου ’πε να σας πω
ο Γιώργος το καλό παιδί
ΦΙλΕ ΔΗΜΑρχΕ, δεν αμφισβητούμε ότι
είσαι καλό παιδί, ότι νοιάζεσαι για το
Γαλάτσι, ότι συνεχίζεις να κυκλοφορείς
(χωρίς κράνος) με το μηχανάκι σ’ όλες τις
γειτονιές. Τι ήταν όμως αυτό που έκανες και
χτυπιούνται οι επικοινωνιολόγοι; Έβαλες το
αυθαίρετο στο Άλσος Βεΐκου, παραδέχτηκες
την παρανομία στο δημοτικό συμβούλιο,
ισχυρίστηκες ότι θα το νομιμοποιήσεις εκ
των υστέρων, έφαγες το πρόστιμο από την
Πολεοδομία και την Διεύθυνση Δασών,
υποχρεώνεσαι να το κατεδαφίσεις… αλλά οι
γνωστοί (με πολλά ψευδώνυμα)
υποστηρικτές σου βρίζουν σταθερά και
μόνιμα όποιον τολμάει να αναφέρει έστω
την είδηση. Για σκέψου, τελικά στο Γιώργο το
καλό παιδί κάνουν κακό πρώτα.
Β.Κ.
θέλει μαγκιά
[f\
ΦΙλΕ ΔΗΜΑρχΕ, ξέρεις πολύ καλά ότι η
διαφωνία για το αυθαίρετο στο Άλσος
Βεΐκου δεν έχει να κάνει σε τίποτα με το
θρησκευτικό αίσθημα και την πίστη των
συνδημοτών. Δεν μπορεί όμως ο πρώτος
πολίτης του δήμου, να πατάει στην δύναμή
του για να κάνει μια παρανομία, να την
παραδέχεται και όλα καλά, όλα ωραία. Το
λάθος είναι λάθος και ουδείς άσφαλτος, κατά
την ρήση δημοφιλούς αοιδού.
Παραφράζοντας λοιπόν ένα παλιό γνωστό
τραγούδι, θα σου πω μελωδικά:
Θέλει μαγκιά για να δεχτείς
του λάθους σου τα κυβικά
Να το διορθώσεις και να πεις
Γιωργάκη, δεν σου πάνε αυτά…
Β.Κ.
[f\
το σταυροδρόμι καρμανιόλα
ΕΝΑ ΑΚοΜΑ ατύχημα έγινε πριν μερικές
ημέρες στη διασταύρωση Βεϊκου, Αγ,
Γλυκερίας – Γαλατσίου, Πρωτοπαπαδάκη.
Όλοι και όλες έχουμε δει οδηγούς να
παραβιάζουν το κόκκινο και να στρίβουν
αριστερά από τη Βεϊκου στην
Πρωτοπαπαδάκη ή να μη σέβονται την
προτεραιότητα των πεζών και να στρίβουν
δεξιά από την Αγ. Γλυκερίας. Γεγονός είναι
ότι τα φανάρια σε αυτό το πολύ επικίνδυνο
σταυροδρόμι χρειάζονται επανασυντονισμό.
Γεγονός είναι ότι αυτά τα φανάρια δεν
ανήκουν στην αρμοδιότητα του δήμου αλλά
της περιφέρειας και η ρύθμιση της
κυκλοφορίας δεν είναι δουλειά του
αστυνομικού τμήματος της περιοχής αλλά
της τροχαίας. Όμως, κάποιος αναρμόδιος θα
πρέπει κάποτε να ειδοποιήσει κάποιον
αρμόδιο να κάνει τη δουλειά του. Και αυτό
το «κάποτε» προσδιορίζεται στο «πριν
θρηνήσουμε θύματα»
Ν.Σ.
[f\
δέντρα για σκιά και οξυγόνο ή
απόπειρες φυσικής γλυπτικής;
ολΑ ΤρΙΓυρω ΑλλΑζουΝΕ, όπως έλεγε
και το τραγούδι και δεν πιστεύουμε στα μάτια
μας με όσα αντικρίζουμε κάθε μέρα. Στα
πεζοδρόμια της Αγ. Γλυκερίας καμαρώναμε τις
νεραντζιές που κάθε άνοιξη πλημμύριζαν τον
αέρα με το άρωμά τους. Τις μέρες με τους
καλοκαιρινούς καύσωνες στεκόμασταν πολλές
φορές στη σκιά τους για μια ανάσα. Φέτος το
σκηνικό άλλαξε. Οι υπηρεσίες πρασίνου
αποφάσισαν να κουτσουρέψουν το πλούσιο
φύλλωμά τους, μετατρέποντάς τες σε
απροσδιόριστου είδους σφαιρικά δεντράκια
σαν ψεύτικα. Οι νεραντζιές φέτος δεν άνθισαν
στην Αγ. Γλυκερίας. Θέλουμε το άρωμά τους
πίσω, θέλουμε τη σκιά τους το καλοκαίρι που
ήρθε καυτό.
Β.Κ.
[f\
ούτε πόλεμος να είχε γίνει
Η ΔΗΜοΤΙΚΗ αρχή της Νέας Ιωνίας
ξεπέρασε όλες τις προηγούμενες κακές
πρακτικές της. Τη Δευτέρα 31 Μαϊου,
απέστειλε στις 09.43, πρόσκληση για έκτακτη
σύγκληση της οικονομικής επιτροπής στις
11.00 της ίδιας ημέρας με θέμα: «Έγκριση
υποβολής χρηματοδότησης Ψηφιακό
Μουσείο Ιωνικού Πολιτισμού και Ιστορίας»
Είναι λογικό για μία δημοτική αρχή, να έχει
τέτοια συμπεριφορά σε υποθέσεις που
αφορούν δημόσιο χρήμα και την προοπτική
μιας πόλης; Ποια πολιτική κουλτούρα
εκπέμπει η δημοτική αρχή όταν κρύβει τα
σχέδια της, όταν δεν απαντά σε ερωτήσεις στο
Δημοτικό Συμβούλιο και ταυτόχρονα θεωρεί
δεδομένο ότι η αντιπολίτευση πρέπει να
συμμετέχει σε κάθε μεγαλομανία της
δημάρχου χωρίς καμία ενημέρωση;
Και εκτός αυτού η δημοτική αρχή έχει το
ανάρτηση στην
σελίδα του Facebook,
e-galatsi
Ν.Σ.
θράσος να κατηγορεί δημόσια, τους
εργαζόμενους δημοτικούς συμβούλους που θα
έπρεπε να έχουν δει το mail, μία ώρα πριν την
έναρξη της έκτακτης συνεδρίασης, να έχουν
παρατήσει την εργασία τους, να έχουν
φροντίσει να μελετήσουν και να συσκεφτούν
για να τους εξετάσει ο αντιδήμαρχος
οικονομικών που “παίζει” με τα χρήματα του
Δήμου κατ’ εντολή της δημάρχου.
χρ. Κανλής
[f\
Στο (θερινό) Γαλάτσι
της καρδιάς μας
ΜοΝΑΔΙΚοΣ χώρος αναψυχής, το άλσος
του Βεΐκου. Δεύτερο καλοκαίρι στεγνό από
πολιτιστικές εκδηλώσεις. Δεύτερο καλοκαίρι
το κολυμβητήριο γιαπί. Πρώτο καλοκαίρι
χωρίς ούτε γήπεδα τένις. Άντε, πάμε έστω
μια βόλτα για περπάτημα! Βραδάκι που
δροσίζει. Ά! 7.30 με 9. Το πολύ. Γιατί μετά;
Σκοτάδι-πίσσα! Είναι-δεν είναι; Ο λύκος εδώ;
Στο άλσος 96 φωτιστικά εκτός λειτουργίας.
Στο 1ο πάρκινγκ, 9, δηλαδή όλα. Στην
Ομορφοκκλησιά, 33, δηλαδή όλα. Ούτε κερί
αναμμένο! Στο παρτέρι-περίπατο από
Δρυοπίδος μέχρι το άλσος, 16. Και 23
υποδοχές φωτιστικών που δεν
εγκαταστάθηκαν ποτέ. 3ος ή 4ος χρόνος;
Χάσαμε το λογαριασμό. Για την απέναντι
πλευρά ας μην το θίξουμε.
Κατ. Αρβ.
[f\
ο ΣυριΖα φταίει για όλα!
ΞΕΚρΈΜΑΣΤο αφήνουν τον οικουμενικό
Γιώργο Μαρκόπουλο οι ευρύτερες
Προοδευτικές Συμμαχίες του. Αν θυμάμαι
καλά, τουλάχιστον μια εκπρόσωπος της
αντιπολίτευσης, η κα Ζέρβα Γκιουρτζιάν, είχε
δηλώσει ότι θα βοηθήσει τον δήμαρχο να
νομιμοποιήσει το αυθαίρετο. Τώρα που ήρθε
η … λυπητερή, ούτε μια γλυκειά κουβέντα
ούτε ένα δελτίο τύπου όπως τον παλιό καλό
καιρό;
Δημ. Τουρκ.
Άξιος διάδοχος
[f\
ΤοΝ ΠΙο ΔυΣΚολο τελικό Survivor όλων
των εποχών θα παρακολουθήσει το
πανελλήνιο το Κυριακοδεύτερο 4 και 5
Ιουλίου, σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση
από το Άλσος Βεϊκου. Τέτοιες γκλαμουριές
στο θεατράκι μας, πρώτα ο Κούλης με την
Αττικό Μετρό, μετά το Survivor, θα βγει το
φάντασμα του Παπαδιονυσίου να δώσει την
ευλογία του! Κι επειδή είναι άδικο ο
δήμαρχος να κλέβει όλη τη δόξα, εμείς θα το
πούμε: κι ο πρόεδρος του ΠΑΟ και καθ’ ύλην
αρμόδιος για το Άλσος, ο Μάνος ο
Ελευθερίου, που κράτησε κλειστό για τους
πλεμπαίους το Άλσος όλο το χειμώνα, ένα
συγχαρητήριο το αξίζει!
Δημ. Τουρκ.
[f\
οξυγόνο από μαρούλια
ΕΝΤυΠωΣΗ προκάλεσε η ανακοίνωση του
δημάρχου ότι θα παραχωρήσει έκταση 10
στρεμμάτων στο Άλσος Βεϊκου για τη
δημιουργία δημοτικού λαχανόκηπου. Η
ανακοίνωση ήρθε ως απάντηση σε αίτημα
πολιτών, που μάλιστα δηλώνουν έτοιμοι να
προχωρήσουν στην καλλιέργεια
ζαρζαβατικών στο Άλσος. Προκύπτουν,
βέβαια, μια σειρά από αναπάντητα μέχρι
στιγμής ερωτήματα: Πώς μπορεί ένας
δήμαρχος να «παραχωρήσει» μια έκταση
που είναι ήδη «παραχωρημένη» στο δήμο
από το δημόσιο, με συγκεκριμένο
χαρακτήρα, δηλαδή ως δασική και όχι ως
καλλιεργήσιμη γη; Τι είδους καλλιέργειες
ζαρζαβατικών είναι σκόπιμο να γίνουν σ’
ένα χώρο όπου, με βάση την εγκεκριμένη
διαχειριστική του μελέτη, επιτρέπεται η
φύτευση μόνον δασικών δένδρων και
θάμνων; Και ποιος θα εκμεταλλεύεται την
καλλιέργεια αυτή, με ποιο θεσμικό καθεστώς,
με ποιες εργασιακές σχέσεις, με ποιες
πιστοποιήσεις και πού θα πηγαίνουν τα εν
λόγω προϊόντα; Και τέλος πάντων, τόσοι
αγώνες δόθηκαν από τη δεκαετία του ’80
μέχρι σήμερα για να διασωθεί αυτή η
έκταση ως δασική. Τι μας (τους) έχει πιάσει,
σήμερα, να αλλοιώνουμε το χαρακτήρα του
δάσους, είτε για τα τάματα είτε για τα
ζαρζαβατικά «του λαού»; Μήπως για λόγους
άγνοιας ή σκοπιμότητας καλλιεργείται και η
ιδέα ότι τόσο «άχρηστο» πράσινο καιρός
είναι «ν’ αξιοποιηθεί» – να βγαίνει και κάνα
φραγκάκι εδώ που τα λέμε, ας είναι και για
καλό σκοπό; Όμως, θάναι τραγικό να
καταλήξει το Γαλάτσι ν’ αναζητεί το οξυγόνο
του στους λαχανόκηπους, ενώ δίπλα του είχε
το δάσος που «αξιοποιήθηκε»…
Δημ. Τουρκ.

4 Άποψη
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
ο κρυΜΜεΝοΣ ΝεοφιλελευθεριΣΜοΣ εΝοΣ «οικουΜεΝικου» δηΜαρΧου
Σιωπηλή δυσφορία στο Γαλάτσι
Της Αγγέλικας Σαπουνά
Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης
«Γαλάτσι Από Κοινού»
Μ’ αυτά και τ’ άλλα,
ο Γιώργος Μαρκόπουλος
επανεξελέγη, εν είδει
«οικουμενικού» δημάρχου,
για το καλό πρωτίστως του
Γαλατσίου κατά τα δικά του
λεγόμενα. Πώς αξιοποίησε,
έως τώρα, την αξιοζήλευτη
αυτή δυναμική;
Το 2019 ο δήμαρχος Γιώργος
Μαρκόπουλος εξελέγη, από την
πρώτη Κυριακή, για τη δεύτερη
θητεία του, με τη συντριπτική
πλειοψηφία του 61, 4%. Το προφίλ
του «καλού λαϊκού παιδιού με το μηχανάκι»,
που είναι πανταχού παρών στα προβλήματα
του κάθε Γαλατσιώτη, τα λέει χύμα
και τσουβαλάτα, δεν φοβάται τη σύγκρουση
με τους δικούς του και τη σύμπλευση με
τους (πολιτικούς) αντιπάλους, όταν χρειαστεί
για το καλό του δήμου –απόδειξη η καλή
συνεργασία του με την τότε Περιφερειάρχη
Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου– διεμβόλισε
τελικά το σώμα των ψηφοφόρων του
Γαλατσίου. Κι αυτό παρά τη διαφορετική επιλογή
στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο: ο ΣΥΡΙ-
ΖΑ πήρε 37,3% στις εθνικές εκλογές, βγαίνοντας
πρώτο κόμμα στο Γαλάτσι, ενώ η ΝΔ,
μέλος της οποίας είναι ο Γ. Μαρκόπουλος,
32,7%.
Ποιες επιλογές του δημάρχου αντάμειψαν
οι κάτοικοι, εκτός από το προσηνές και φιλικό
ύφος; Κατά τα κοινώς λεγόμενα σε δρόμους
και καφενεία: Τη χρήση του Παλαί για
τις ανάγκες των δημοτών και την μη εμπορευματοποίησή
του από ιδιώτες, με κορυφαία
στιγμή την «κατάληψη» του χώρου από
τα κινήματα πολιτών, με επικεφαλής τον δήμαρχο,
και την προσωρινή φιλοξενία των
προσφύγων του πρώτου κύματος στο χώρο·
την προστασία και την ανάδειξη του Άλσους
Βεϊκου σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, ανάσα
για κατοίκους και επισκέπτες· την δημιουργία
του μεγάλου αθλητικού χώρου με γήπεδα
μπάσκετ, ποδοσφαίρου, στίβου στο Άλσος,
ύστερα από προσωπικές παρεμβάσεις
του δημάρχου σε κάθε αρμόδιο (φημολογείται
ακόμη και ραντεβού του δημάρχου, με
δική του πρωτοβουλία, με τον τότε πρωθυπουργό
και γείτονα, Αλέξη Τσίπρα)· το καλοκαιρινό
φεστιβάλ στο θεατράκι του Άλσους
με πληθώρα θεατρικών παραστάσεων και
συναυλιών· τη θέσπιση δημοτικών δομών
αλληλεγγύης όπως το κοινωνικό παντοπωλείο·
την ίδρυση πρότυπων παιδικών σταθμών,
που κάλυψαν έως και το 2020 την έλλειψη
σχολικής στέγης για νηπιαγωγεία· και
φυσικά το καμάρι του δημάρχου και πολλών
Γαλατσιωτών, την καλή λειτουργία της δημοτικής
καθαριότητας.
Μικροπροβλήματα που προέκυψαν στη
διαχείριση όλων των παραπάνω δεν στάθηκαν
ικανά ν’ ανακόψουν την θριαμβευτική
πορεία. Όπως η ενοικίαση του μισού Παλαί
από το Christmas Theater και διάφορα ριάλιτυ
τύπου Survivor και Voice of Greece, τα
οποία απέφεραν κέρδη στην ΕΤΑΔ και όχι
στο δήμο. Ή όπως η συγκάλυψη του προβλήματος
με το παράνομο –καθότι σε δασική περιοχή–
πάρκινγκ απορριμματοφόρων, με την
προσωρινή λύση της στάθμευσης των απορριμματοφόρων
στο Παλαί. Ή τέλος και με την
πρακτική αποσιώπηση του γεγονότος ότι
όλες αυτές οι ενέργειες υλοποιήθηκαν, αφενός
επειδή δυναμικό κίνημα κατοίκων τις
υποστήριζε αφετέρου επειδή η Περιφερειακή
Αρχή και η τότε κυβέρνηση, χρώματος
ΣΥΡΙΖΑ αμφότερες, ενίσχυσαν όχι πελατειακά
αλλά προγραμματικά, στο βαθμό που
τους αναλογούσε, όλες αυτές τις πρωτοβουλίες.
ορόσημα στην πολιτική
Μ’ αυτά και τ’ άλλα, ο Γιώργος Μαρκόπουλος
επανεξελέγη, εν είδει «οικουμενικού»
δημάρχου, για το καλό πρωτίστως του
Γαλατσίου κατά τα δικά του λεγόμενα. Πώς
αξιοποίησε, έως τώρα, την αξιοζήλευτη αυτή
δυναμική; Μερικά ορόσημα:
Τραπεζικός δανεισμός ύψους τεσσεράμισι
εκατομμυρίων ευρώ, για την υλοποίηση του
ονείρου της «κεντρικής πλατείας», με εχέγγυο
–αν υπογραφεί η σύμβαση– τα έσοδα
από το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (δηλαδή
τα δημοτικά τέλη που όλοι πληρώνουμε μέσω
των λογαριασμών του ηλεκτρικού) για
δέκα χρόνια.
Αύξηση των δημοτικών τελών στη διάρκεια
της πανδημίας και για τα οχτώ επόμενα
χρόνια, για αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον
οικοπέδων ιδιωτών αντικειμενικής αξίας 16
εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς καμία τεχνικοοικονομική
μελέτη για την αξιοποίησή τους
ως «ελεύθερων χώρων» και χωρίς καμία διασφάλιση
ότι έτσι όντως θα γίνει.
Ενοικίαση του Παλαί στο δήμο από την
ΕΤΑΔ με μια αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση,
που κανείς ιδιώτης δεν θα υπέγραφε ουδέποτε,
εκτός κι αν εκβιαζόταν, και μάλιστα
με διαφοροποίηση προς το χειρότερο των
όρων του τελικού συμβολαίου, χωρίς να λάβει
γνώση το δημοτικό συμβούλιο.
Μεταφορά της διαχείρισης του Παλαί,
από την Οικονομική Επιτροπή του δήμου,
όπως ίσχυε έως σήμερα, στη μονομετοχική
εταιρεία ακινήτων του δήμου, που δεν υπάγεται
στις δικαιοδοσίες του δημοτικού συμβουλίου.
Νομιμοποίηση του ρυπογόνου γκαράζ
απορριμματοφόρων στη δασική αναδασωτέα
περιοχή του λόφου Κόκκου και συνέχιση
της ρίψης κλαδεμάτων και μπάζων στον -
επίσης δασικό- χώρο του παλαιού λατομείου
ΛΑΤΟ.
Αυθαίρετη εγκατάσταση του προκατ ναϋδρίου
στο Άλσος Βεϊκου, με προσωπική ανάληψη
ευθύνης από το δήμαρχο, που δήλωσε
ότι αυτοβούλως καταπάτησε τη δασική έκταση,
παραβιάζοντας το νόμο, και ότι «θα το
νομιμοποιήσει», για λόγους θρησκευτικού
συναισθήματος.
Ίδρυση Ανώνυμης Μονομετοχικής Εταιρείας
του δήμου, με αρχικό κεφάλαιο 50.000
ευρώ προερχόμενο από τα δημοτικά έσοδα
και διοικητικό συμβούλιο πενταετούς διάρκειας
(δεσμεύοντας και την επόμενη δημοτική
αρχή, αφού η θητεία της παρούσης λήγει
σε περίπου δύο χρόνια), με Πρόεδρο το
δήμαρχο και εκτελεστικά μέλη (Διευθύνοντα
Σύμβουλο και Αντιπρόεδρο) που δεν επιτρέπεται
να είναι αιρετοί – ποιοι θα είναι; άγνωστο
προς το παρόν. Η Α.Ε. δεν ελέγχεται θεσμικά
από το δημοτικό συμβούλιο, δικαιούται
να κάνει απευθείας αναθέσεις σε ιδιώτες
της προτίμησης της, προσλαμβάνει προσωπικό
με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου, εκτός
ΑΣΕΠ, και οι δραστηριότητες που περιγράφονται
στο καταστατικό της περιλαμβάνουν
όλο το τεχνικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό
πρόγραμμα του δήμου. Η ιδιωτικοποίηση
του δήμου είναι εδώ.
Πόσο «οικουμενικό» είναι αυτό το –ντε φάκτο
και ντε γιούρε– πρόγραμμα; Για να πούμε
τα πράγματα με τ’ όνομά τους:
Ο «οικουμενικός» δήμαρχος με τις επιλογές
του ευθυγραμμίζεται επί της ουσίας με
τις αντιλήψεις και πρακτικές του Άδωνη Γεωργιάδη,
του Μάκη Βορίδη, του Κωστή Χατζηδάκη.
Εφαρμόζει και εκμεταλλεύεται κατά
γράμμα όλη την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης
ΝΔ:
Στον αντίποδα της «κινηματικής» πρακτικής
της προηγούμενης περιόδου απευθύνεται
σήμερα στα πιο συντηρητικά τμήματα
της κοινωνίας, καταπατώντας το δάσος για
χάρη ενός … τάματος!
Αντιμετωπίζει την υποχρέωση του δήμου
για λιγότερο ρυπογόνα διαχείριση των
απορριμμάτων ως γραφειοκρατική τυπικότητα.
thecAller.gr

Άποψη
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
5
Μια ανησυχία που θα
γίνει εκκωφαντική όταν
τα έργα του Μετρό
μετατρέψουν τους
θεμέλιους λίθους της
γαλατσιώτικης
ανάπτυξης του
λιανεμπορίου και της
εστίασης, τις λεωφόρους
Βεϊκου, Γαλατσίου και
αγίας Γλυκερίας,
σε αβίωτο εργοτάξιο –
για πολλά χρόνια.
Υιοθετεί την αγοραία λογική ως προς τη
διαχείριση του κοινού δημοτικού ταμείου.
Δεσμεύει το δήμο Γαλατσίου σε μακροχρόνια
έξοδα που υπερβαίνουν τα μέχρι
στιγμής έσοδά του, καθιστώντας την ιδιωτικοποίηση
αναπόφευκτη, την κοινωνική πολιτική
ανέφικτη και την υπερχρέωση ενός
εύρωστου δήμου διόλου απίθανη στο όχι
και πολύ μακρινό μέλλον.
Συνταγή αποτυχίας
Μέσα στην κατήφεια της πανδημίας, ο δήμος
Γαλατσίου κατρακυλά, ανεπαισθήτως
προς το παρόν για την μεγάλη πλειοψηφία,
αλλά σταθερά και ίσως αναπότρεπτα αναφορικά
με κάποιες πτυχές, σε μια κλασική συνταγή
αποτυχίας για τους πολλούς, συνδυασμό
νεοφιλελευθερισμού και πελατειακών
σχέσεων. Και βέβαια μια υπόγεια δυσφορία
αυξανόμενου αριθμού δημοτών, ακόμη μουδιασμένων
απ’ όλ’ αυτά τα δύσπεπτα, αλλά
με μια ανησυχία που την οσφραίνονται ήδη
όσοι κυκλοφορούν στους δρόμους αντί για
τους διαδρόμους. Μια ανησυχία που θα γίνει
εκκωφαντική όταν τα έργα του Μετρό μετατρέψουν
τους θεμέλιους λίθους της γαλατσιώτικης
ανάπτυξης του λιανεμπορίου και
της εστίασης, τις λεωφόρους Βεϊκου, Γαλατσίου
και Αγίας Γλυκερίας, σε αβίωτο εργοτάξιο
– για πολλά χρόνια. Σενάριο για το
οποίο η δημοτική αρχή τα περιμένει όλα απ’
την Αττικό Μετρό. Καμιά δημοτική αυτενέργεια
ως τώρα, κι ας έχουν ήδη χτυπήσει όλα
τα καμπανάκια.
Ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος, από την
πλευρά που το βλέπουμε εμείς, τουλάχιστον,
στο «Γαλάτσι Από Κοινού». Η σιωπηλή αγωνία
των ανθρώπων πρέπει να γίνει φωνή
πριν γίνει κραυγή απελπισίας. Και είναι μονόδρομος,
πιστεύω, ν’ ανοίξουμε τώρα τη
δημόσια συζήτηση στην πόλη μας, όλοι όσοι
δυσφορούμε: εντός και εκτός πολιτικών εκπροσωπήσεων,
ενεργοί πολίτες, θαρραλέοι
ευσυνείδητοι άνθρωποι των κινημάτων πόλης,
περιβάλλοντος, πολιτισμού, δημότες εν
τέλει που αντί για παθητικοί αποδέκτες, ευχαριστημένοι
ή όχι, θέλουμε να είμαστε κοινωνοί
και συμμέτοχοι στα σχέδια που επηρεάζουν
καθοριστικά τη ζωή τους. Και να
επεξεργαστούμε κοινούς τόπους και διεκδικήσεις,
προτάσεις εφαρμόσιμες μεν αλλά
στον αντίποδα του δυστοπικού μέλλοντος,
που προδιαγράφει ήδη για την πόλη μας ο
«οικουμενικός» λαϊκιστικός νεοφιλελευθερισμός
και οι υποστηρικτές του.

6
αυτοδιοικητικά
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
Σε αΝωΝυΜεΣ εταιρειεΣ ΜετατρεΠοΝται οι οτα
Η Δημοκρατία θύμα της μετάλλαξης
της Αυτοδιοίκησης
Tου Σπύρου Παναγιώτου
Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης
«Γαλάτσι ο Τόπος μου»
H«Αυτοδιοίκηση» με την έννοια της
δημοκρατικής συμμετοχής των
πολιτών και των φορέων τους στο
καθορισμό προτεραιοτήτων, αναγκών και
οραμάτων της τοπικής κοινωνίας έχει
μετατραπεί σε έναν κακόηχο ευφημισμό.
Έχει αντικατασταθεί από ένα συνεχώς
ενισχυόμενο δημαρχοκεντρικό σύστημα
διοίκησης που κυριαρχείται από το
«ρεαλισμό» της αγοράς και των ιδιωτικών
συμφερόντων. Ότι θυμίζει δημόσιο αγαθό,
δημόσιο χώρο, κοινωνική προσφορά ,
συλλογική συμμετοχή και έλεγχο έχει
αποτιναχθεί.
Δεν φτάσαμε τυχαία στον ευτελισμό της
έννοιας της Αυτοδιοίκησης.
Αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις και πολιτικά –
οικονομικά συμφέροντα πασχίζουν για
δεκαετίες για τη μετάλλαξη της. Άλλοτε με
το σαμποτάρισμα κάθε προσπάθειας
τοπικής κοινωνικής χειραφέτησης. Άλλοτε
με τον εμποτισμό των ΟΤΑ με διαφθορά.
Πάντοτε με το ξεγύμνωμα της
αυτοδιοίκησης από την πολιτική και την
ασφυκτική της πρόσδεση σε κομματικές
σκοπιμότητες, καταγραφές, κακέκτυπες
αντιγραφές και μικρό-υπολογισμούς.
Και όπου αυτά αποτύγχαναν,
επιστρατευόταν ως πιο αποτελεσματικός ο
οικονομικός στραγγαλισμός. Η Τοπική
Αυτοδιοίκηση συστηματικά φορτωνόταν με
νέες αρμοδιότητες χωρίς αντίστοιχους
νέους πόρους. Το ίδιο συστηματικά
γίνονταν περικοπές των πόρων της. Η
κατάργηση της Συνταγματικής υποχρέωσης
των Κυβερνήσεων να αποδίδουν στους
ΟΤΑ, μέρος των φόρων των πολιτών έγινε
το κύριο μέσο εκφυλισμού της.
Δίπλα σε αυτά υπήρξαν συνεχείς
εναλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των ΟΤΑ με
κύριο στόχο την μετατροπής τους σε
«Ανώνυμες Εταιρείες» και το φίμωμα κάθε
αδέσμευτης – χειραφετητικής φωνής σε
τοπικό επίπεδο.
Η μετάλλαξη της Αυτοδιοίκησης σε
Ετεροδιοίκηση αναπόφευκτα είχε στόχο τη
Δημοκρατία. Όμως όλα τα μέσα που
χρησιμοποιήθηκαν θα ήταν ανίκανα να
κάνουν τόση ζημιά αν δεν υπήρχε μια
σημαντική αποδυνάμωση των συλλογικών
διεκδικήσεων και ένα χαμήλωμα των
προσδοκιών και των απαιτήσεων των
πολιτών.
η καταθλιπτική εικόνα
της πόλης…
Η διοίκηση και ο Δήμαρχος δεν
κρίνονται και δεν λογοδοτούν για το
σχέδιο και το όραμα που έχουν για την
πόλη. Δεν λογοδοτούν για το βαθμό
εκτέλεσης του τεχνικού προγράμματος, της
κοινωνικής πολιτικής, των δράσεων για
την παιδεία και τον πολιτισμό. Δεν έχει
σημασία πιο έργο εκτελείται στη πόλη, αν
υπάρχει ανάγκη για αυτό, πόσο χρόνο
διαρκεί. Αρκεί να εμφανίζεται μια κάποια
«δραστηριότητα». Τα υπόλοιπα
υποκαθίστανται από τα likes και τα
μπράβο «φίλων και ημετέρων» στα
κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Δήμαρχος και
διοίκηση κρίνονται από το βαθμό
εξυπηρέτησης ατομικών αιτημάτων και
συμφερόντων και αυτή είναι η «δημόσια
εικόνα» που προβάλλουν και καλλιεργούν.
… με απτά παραδείγματα
Μέσα στην πανδημία η διοίκηση
«αποφάσισε και διέταξε» το κλείσιμο του
Άλσους. Δεν χρειαζόταν να ρωτηθεί
κάποιος ειδικός για τη σκοπιμότητα της
απόφασης. Ούτε για τη διάρκεια της. Η
διοίκηση αποφάσισε ερήμην του
Δημοτικού Συμβουλίου γιατί από μόνη της
θεώρησε ότι «τιμωρώντας» με αποκλεισμό
τους πολίτες από έναν ελεύθερο δημόσιο
χώρο τους «προστατεύει» από την
πανδημία. Τι και αν οι πολίτες
συνωστίζονταν στις ελάχιστες πλατείες της
πόλης και στους γύρω από το Άλσος
δρόμους; Η συντηρητική της προσέγγιση,
συναντήθηκε με τον αυταρχισμό μιας
«μεσσιανικής λογικής» προσβάλλοντας τη
λογική, τους πολίτες και τη Δημοκρατία.
Κατά το ίδιο τρόπο Δημοτικό Συμβούλιο
και δημοτικοί σύμβουλοι (ακόμα και της
διοίκησης) καταργήθηκαν για να
η αυτοδιοίκηση και η
δημοκρατία υφίστανται
πλήγματα ως δυνατότητες
να οραματιζόμαστε τη ζωή
και την πόλη μας σύμφωνα
με τις ανάγκες μας, ως μια
εκπαιδευτική διεργασία
βαθύτερων
μετασχηματισμών.
ικανοποιηθεί ένα «προσωπικό τάμα» με την
εγκατάσταση ενός ναΐσκου σε δασική
έκταση. Το χειρότερο είναι η προσπάθεια
εκμετάλλευσης του θρησκευτικού
αισθήματος των συμπολιτών ώστε να
δικαιολογηθεί μια καταφανώς παράνομη
πράξη ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος
της εμπορικής εκμετάλλευσης και κυρίως
να ενθαρρυνθούν μελλοντικές αυθαιρεσίες
σε ένα δημόσιο δασικό χώρο που
διεκδικείται από ιδιωτικά συμφέροντα.
Πιο πρόσφατα η διοίκηση αποφάσισε,
χωρίς συζήτηση, την ματαίωση για δεύτερη
χρονιά των πολιτιστικών εκδηλώσεων του
Δήμου στο Άλσος με πρόσχημα την
προστασία από την πανδημία. Την ίδια
στιγμή σχεδιάζει να παραχωρήσει το
ΠΑΛΑΙ για εκδηλώσεις του Christmas
Theater και το Άλσος στους διοργανωτές
του Survivor. Οι δημόσιες εκδηλώσεις,
βλέπετε, είναι επικίνδυνες για τη δημόσια
υγεία, οι ιδιωτικές όχι. Και όσοι στο
δημοτικό συμβούλιο διαφωνούν με αυτή
την πρακτική βρίσκονται αντιμέτωποι με
χαρακτηρισμούς και ύβρεις, («κακοήθεις» ή
«άσχετοι» καθώς δεν έχουν «ασκήσει
διοίκηση». Αυτά αποτελούν ενδεικτική
εικόνα της κατρακύλας της συζήτησης στο
Δημοτικό Συμβούλιο.
Eκπαιδευτική διεργασία
Ίσως οι σκέψεις και εικόνες που
παρουσιάστηκαν να έχουν μικρή σημασία
αν ως «Αυτοδιοίκηση και Δημοκρατία»
έρχεται στο νου ο σημερινός ξεπεσμός των
εννοιών σε διεργασίες που υπηρετούν
ανορθολογισμούς και βαρβαρότητα. Δεν
πρόκειται για αυτό. Αυτό που πλήττεται
είναι η δυνατότητα να οραματιζόμαστε τη
ζωή και την πόλη μας σύμφωνα με τις
ανάγκες μας.
Με αυτή την έννοια η Αυτοδιοίκηση-
Δημοκρατία δεν υφίσταται πλήγματα ως
μια αποστεωμένη και ανούσια διεργασία.
Ως τέτοια υπάρχει και διαιωνίζεται.
Υφίσταται πλήγματα ως μια εκπαιδευτική
διεργασία βαθύτερων μετασχηματισμών της
κοινωνίας και τελικά του ίδιου του
ανθρώπου. Και το δραματικό είναι αυτό .
Δραματικό και ταυτόχρονα σημείο
αφετηρίας για νέες σκέψεις, πρωτοβουλίες
και συμμετοχή.

αυτοδιοικητικά
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
7
αΝτιδηΜοκρατικοΣ ο ΝεοΣ ΝοΜοΣ Για τηΝ τοΠικη αυτοδιοικηΣη
Η ΝΔ νομοθετεί με βάση τις φοβίες της
Του Γιώργου Μπαλάφα
Περιφερειακού Συμβούλου
Με τη «Δύναμη ζωής» της ρένας Δούρου
Πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση της
ΝΔ ψήφισε ένα νομοσχέδιο που
αφορά τις εκλογές σε Δήμους και
Περιφέρειες. Πρόκειται άραγε για
εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση, όπως
υποστηρίζει ο εισηγητής του, υπουργός
Εσωτερικών, Μ. Βορίδη, ή μήπως
οπισθοδρόμηση;
Με το νέο εκλογικό σύστημα ο δήμαρχος
και ο περιφερειάρχης εκλέγεται με 43%. Ας
μας απαντήσει ο κ. Βορίδης, σε ποια χώρα
της Ευρώπης μπορεί να εκλεγεί κάποιος
δήμαρχος ή περιφερειάρχης με 43% και όχι
με 50% + 1 ψήφο, ενώ η παράταξή του θα
καταλαμβάνει το 60% των εδρών; Ας μας
απαντήσει, επίσης, γιατί 43% και όχι 44% ή
42% και πόσο δημοκρατικό είναι αυτό;
Ο ίδιος νόμος μειώνει τον αριθμό των
δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων.
Από τη στιγμή που κανένας δημοτικός ή
περιφερειακός σύμβουλος δεν έχει
αντιμισθία, για ποιο λόγο η κυβέρνηση της
ΝΔ προχώρησε σε αυτή τη μείωση; Είναι
καθαρό πως η ΝΔ θέλει μια τοπική
αυτοδιοίκηση με απουσία της κοινωνικής
συμμετοχής και ένα μονοπρόσωπο,
δημαρχοκεντρικό ή γύρω από τον
περιφερειάρχη, σύστημα.
Αυξάνει τη συμμετοχή υποψηφίων στα
δημοτικά και περιφερειακά ψηφοδέλτια την
ίδια στιγμή που εισάγει και το πλαφόν του
3%. Με αυτό τον τρόπο, σε μικρότερα
δημοτικά συμβούλια, κάποια δημοτικά
σχήματα δεν θα μπορέσουν να
συμπληρώσουν ψηφοδέλτια ενώ είναι
δυνατόν ένα δημοτικό σχήμα, σε
συνδυασμό με το γεγονός πως η
πλειοψηφούσα παράταξη θα λαμβάνει το
60% των εδρών να μην αντιπροσωπεύεται
στο συμβούλιο, ακόμα και με ποσοστό
πάνω από το 3%.
Η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει πως
νομοθετεί με βάση τις φοβίες της και όχι
γιατί πιστεύει στην αποκέντρωση και στην
τοπική αυτοδιοίκηση. Θέλει ένα κράτος
είναι καθαρό πως η Νδ
θέλει μια τοπική
αυτοδιοίκηση με απουσία
της κοινωνικής συμμετοχής
και ένα μονοπρόσωπο,
δημαρχοκεντρικό ή γύρω
από τον περιφερειάρχη,
σύστημα
συγκεντρωτικό και κομματικά ελεγχόμενο.
Την ίδια στιγμή γνωρίζει πως οι
συντηρητικές ιδέες που εκπροσωπεί είναι
μειοψηφία στην ελληνική κοινωνία και
φοβάται την συσπείρωση των
προοδευτικών δυνάμεων στον 2ο γύρο.
Μία κυβέρνηση της Αριστεράς είναι
αναγκαίο να προτείνει και να εφαρμόσει
μια ουσιαστική μεταρρύθμιση του
διοικητικού συστήματος και γενικά της
Δημόσιας Διοίκησης σύμφωνα με τις
σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις.
Η μεταρρύθμιση θα πρέπει να έχει ως
στόχο την αποτελεσματικότητα του
κρατικού μηχανισμού, την εξοικονόμηση
πόρων με παράλληλη στήριξη για την
ενίσχυση της απασχόλησης και της
ανάπτυξης, την εδραίωση της διαφάνειας,
τη λογοδοσία και την ενίσχυση των
δημοκρατικών θεσμών, καθώς και την
ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών. Ο
στρατηγικός στόχος μιας τέτοιας
μεταρρύθμισης θα είναι η δημιουργία ενός
δημοκρατικά διαρθρωμένου πολιτικούδιοικητικού
συστήματος σε τρία διακριτά
επίπεδα: το Κεντρικό Κράτος, τις
Περιφέρειες και τους Δήμους.
Κρίνεται ως απαραίτητο ένα σταδιακό
ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων, με διάθεση
ενίσχυσης της αποκέντρωσής τους προς το
βασικό επίπεδο, αυτό του πολίτη, και
ασφαλώς με αντίστοιχες μεταφορές
αρμοδιοτήτων και πόρων.
"Να γίνουν αλλαγές στο κράτος και τους θεσμούς για να μην ξανάρθει η αριστερά
στην εξουσία" είχε δηλώσει παλαιότερα ο Μάκης Βορίδης και σήμερα προσπαθεί
να εφαρμόσει το σχέδιο του με την αγαστή συμπαράσταση του του περιφερειάρχη
Γιώργου Πατούλη.

8 ρεπορτάζ
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
αυθαιρετο Στο αλΣοΣ Βεικου
Οι παρανομίες συνεχίζονται
Άρης Παπαδοκωστόπουλος
τ. Δημοτικού Συμβούλου
Στις 19 και 20 Ιανουαρίου 2021, σε περίοδο κορύφωσης
της πανδημίας, ο Δήμαρχος Γαλατσίου
κος Μαρκόπουλος, με την υπεροψία που τον διακρίνει
μετά τις εκλογές, προχώρησε σε μια πρωτόγνωρη
και αυθαίρετη ενέργεια, κατασκευάζοντας
μέσα στο άλσος Βεΐκου τσιμεντένια πλατφόρμα, πάνω
στην οποία τοποθέτησε ένα παράνομο οίκημα προοριζόμενο
για ναΐσκο. Όταν αυτό καταγγέλθηκε στο επόμενο δημοτικό
συμβούλιο, με περισσό θράσος και κομπασμό άλλων εποχών
ομολόγησε ότι ήταν προσωπικό του τάμα, ότι δεν ενημέρωσε
ούτε τους δικούς του συμβούλους και ότι θα το νομιμοποιήσει
εκ των υστέρων, με τις πολιτικές γνωριμίες που διαθέτει. Δεν
είναι μόνο η υπεροψία του κου Μαρκόπουλου αλλά και η συνένοχη
σιωπή όλης της διοίκησης που ανέχονται όχι μόνο να
προσβάλλεται όλο το Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και οι ίδιοι
ενώ γνωρίζουν την παρανομία να σιωπούν. Δεν έχουν όλοι
τους ίδιους «πολιτικούς φίλους», αλλά σιωπούν. Τι ακριβώς
κρύβει αυτή τους η σιωπή;
Αμέσως έγιναν καταγγελίες στις 21 Ιανουαρίου τόσο στο Δασαρχείο
όσο και στην αστυνομία και την υπεύθυνη πολεοδομία
της Ν. Ιωνίας.
Στις 18 Μαρτίου 2021 υπάλληλοι της πολεοδομίας πήγαν για
αυτοψία στο Άλσος, αλλά «έλειπαν» οι φύλακες από την πύλη και
το Άλσος ήταν κλειστό λόγω της πανδημίας. Έγινε ορισμός νέας
ημερομηνίας για τις 22 Απριλίου και μια μέρα πριν ο Δήμος ζήτησε
αναβολή προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και ορίστηκε
νέα ημερομηνία για τις 26 Μαΐου.
Στις 10 Μαΐου στάλθηκε σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς
επιστολή διαμαρτυρίας από 34 πολίτες του Γαλατσίου για την
διαφαινόμενη κωλυσιεργία των υπευθύνων αλλά και του Δήμου,
ώστε επιτέλους να κινηθούν εφαρμόζοντας τις νόμιμες διαδικασίες.
Τελικά στις 26 Μαΐου έγινε η αυτοψία από την πολεοδομία και
στις 31 Μαΐου κοινοποιήθηκε η έκθεση αυτοψίας που έκρινε
παράνομη την κατασκευή και επιβλήθηκε πρόστιμο ανέγερσης
12.404,69 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης 6.202,35 ευρώ το
χρόνο.
Ταυτόχρονα στις 17 Φεβρουαρίου έγινε έκθεση αυτοψίας από
Παρά την απόφαση κατεδάφισης οι παρανομίες στο Άλσος Βεϊκου συνεχίζονται, με την τοποθέτηση σταυρού στο αυθαίρετο
κτίσμα.
το Δασαρχείο και στις 22 Απριλίου βγήκε εντολή κατεδάφισης
και επιβλήθηκε πρόστιμο 15 ευρώ για κάθε ημέρα παρανομίας
(5.475 ευρώ το χρόνο).
Επίσης, είναι σε εκκρεμότητα το ποινικό μέρος της υπόθεσης
που είναι στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα. Μετά από όλα αυτά,
είναι δίκαιη η απαίτηση της άμεσης απομάκρυνσης της παράνομης
κατασκευής από το Άλσος, χωρίς να επιβαρυνθεί το
Δημοτικό ταμείο ούτε ένα ευρώ. Πρέπει, επιτέλους, ο κος Μαρκόπουλος
και όλη η Διοίκηση να σταματήσουν να αυθαιρετούν,
κάνοντας επίκληση στα θρησκευτικά αισθήματα των πολιτών
του Γαλατσίου, κρύβοντας τις επιχειρηματικές δραστηριότητες
που είναι πίσω από αυτή την παρανομία, καθώς κάθε νοήμων
άνθρωπος σε αυτή την πόλη αντιλαμβάνεται γιατί επιλέχθηκε η
συγκεκριμένη τοποθεσία που έχει θέα στο λεκανοπέδιο.
ερΓα Μετρο
Δημοσίευμα ταράσσει το καλό κλίμα
του Δήμου Τουρκοβουνιώτη
“Ε
ίναι ένα έργο ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων
ευρώ. Θα εξυπηρετήσει σχεδόν
400.000 συμπολίτες μας. Θα καλύψει τις
πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του λεκανοπεδίου.
Θα προσδώσει σημαντική
αξία στις περιουσίες σε αυτές τις περιοχές”. Αυτό φέρεται να
είπε καθώς την εκδήλωση δεν κάλυψαν δημοσιογράφοι αλλά
τα ρεπορτάζ έγιναν μέσω των δελτίων τύπου του εκδόθηκαν,
ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του κατά
την υπογραφή της σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία των έργων
για την κατασκευή της Γραμμής 4 του Μετρό η οποία θα
έχει την αφετηρία της στο Γαλάτσι.
Το καλό κλίμα για την κυβέρνηση, τάραξε προς στιγμή,
δημοσίευμα της έγκυρης οικονομικής ιστοσελίδας capital.gr
στο οποίο ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η
οποία, όπως έχει ανακοινωθεί, θα καλύψει το μεγαλύτερο
μέρος της χρηματοδότησης του έργου, ύψους 1,2 δισ. Ευρώ,
δεν έχει εγκρίνει ακόμα το ποσό. Το δημοσίευμα αποσύρθηκε
χωρίς όμως να αντικατασταθεί, και το θέμα παραμένει σε
εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό, τα έργα για το Μετρό
θα χρειαστούν οκτώ χρόνια για να ολοκληρωθούν, αλλά
πουθενά δεν αναφέρεται πότε ακριβώς θα αρχίσουν.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρωθυπουργός ανέφερε
ότι “θα χρειαστούμε τη στήριξη και των Δήμων έτσι ώστε να
μπορέσουμε αυτή η αναστάτωση να έχει την μικρότερη
δυνατή επίπτωση στην κοινωνική και στην οικονομική ζωή
των γειτονιών από τις οποίες θα περάσει το Μετρό”.

ρεπορτάζ
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
9
εΠιΣκεψη ΠαΝου Σκουρλετη Στο δηΜοτικο αΜαξοΣταΣιο
Καλά κρυμμένα μυστικά
του Δήμου Τουρκοβουνιώτη
Όλες οι μικρές ή και λίγο μεγαλύτερες
κοινότητες είθισται να
έχουν τα καλά κρυμμένα, ένοχα
μυστικά τους, που όλοι
γνωρίζουν και κανείς δεν αναφέρει.
Στο δικό μας το χωριό, το πάρκινγκ
απορριμματοφόρων του δήμου στη δασική –
αναδασωτέα περιοχή του λόφου Κόκκου είν’
ένα από αυτά.
Καταργημένο από το 2015, επειδή η εγκατάστασή
του σε δασική περιοχή ήταν παράνομη
κι ο δήμος έπρεπε να πληρώσει τσουχτερό
πρόστιμο, νομιμοποιήθηκε εν μια νυκτί στην
κυριολεξία, το Δεκέμβριο του 2020, ως Σταθμός
Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων. Η τροπολογία
τελευταίας στιγμής του τότε υπουργού
Χατζηδάκη προς ικανοποίησιν διαφόρων πελατειακών
αυτοδιοικητικών συμφερόντων,
προξένησε σοκ σε μεγάλο μέρος των Γαλατσιωτών
– όταν βέβαια η παράταξη «Γαλάτσι
Από Κοινού» έφερε το ζήτημα στο δημοτικό
συμβούλιο, που το αγνοούσε, παρόλο που ο
δήμαρχος, Γιώργος Μαρκόπουλος, παραδέχτηκε
ότι έκανε ότι ήταν δυνατόν για να συμπεριληφθεί
και το Γαλάτσι στην παραπάνω
ρύθμιση. Η πίεση των αντιδράσεων ανάγκασε
τον δήμαρχο να δηλώσει, εκ των υστέρων, ότι
δεν θα προχωρήσει στην εγκατάσταση ΣΜΑ,
παραμένοντας πάντως ιδιαίτερα ευχαριστημένος
που «σώσαμε το γκαράζ».
Το γεγονός ότι πρόκειται στην ουσία για
μια χωματερή μπάζων, σαπισμένων αυτοκινήτων,
λαδιών και άλλων λυμάτων που χύνονται
στο χώμα, ρυπαίνοντας τον υδροφόρο
ορίζοντα όλης της περιοχής (καθώς αποχέτευση
δεν υπάρχει) καθώς και δυνητική
«καλά πώς μένει τόσα χρόνια αυτό το χάλι» είπε ο βουλευτής επικρατείας και πρώην υπουργός εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης,
στην αγγέλικα Σαπουνά και στους κοσμά Παυλίδη και δημήτρη Σκούντζο, μέλη της οΜ Γαλατσίου του ΣυριΖα-Π.Σ..
εστία πυρκαγιάς, δεν φαίνεται να ενοχλεί τη
δημοτική αρχή. Στην ίδια λογική άλλωστε τα
κλαδέματα της πόλης, ανάμεικτα με σκουπίδια,
πετάγονται συστηματικά στο παλιό λατομείο
της ΛΑΤΟ, τύποις ελεύθερο χώρο
πρασίνου.
Η επίσκεψη του βουλευτή Επικρατείας και
πρώην υπουργού Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-
ΠΣ, Πάνου Σκουρλέτη, στο παραπάνω υποτιθέμενο
αμαξοστάσιο του δήμου, για να συνομιλήσει
με τους εργαζόμενους εν όψει της επικείμενης
τότε ψήφισης του αντεργατικού νόμου
(και πάλι) Χατζηδάκη, έφερε στην επιφάνεια
και άλλες πτυχές του προβλήματος.
Εκπρόσωποι των εργαζομένων δήλωσαν τόσο
στον έκπληκτο βουλευτή όσο και ενώπιον
του δημάρχου ότι, αν και οι συνθήκες εργασίας
στον χώρο αυτό απέχουν παρασάγγας
από το να είναι ανθρώπινες, οι ίδιοι δεν θεωρούν
ότι το γκαράζ πρέπει να φύγει από το σημείο
αυτό, αλλά απλώς να βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις
(γεγονός που σημαίνει αναγκαστικά
την παγιοποίηση της καταπάτησης της δασικής
έκτασης). Κι αυτό επειδή άλλοι ελεύθεροι
χώροι στο Γαλάτσι δεν διατίθενται και η
μεταφορά του αμαξοστασίου σε όμορο δήμο
θα δημιουργήσει προβλήματα στη συνεννόηση
μεταξύ των εργαζομένων.
Όπως πληροφορείται το «Κ», οι απόψεις αυτές
των παραπάνω εκπροσώπων του σωματείου
δεν απηχούν το σύνολο των εργαζομένων
του δήμου. Εν τούτοις, κάπου υπάρχει
μια δυσκολία έκφρασης, κάπου οι κριτικές
στη δημοτική αρχή εκ μέρους δημοτικών
υπαλλήλων είναι πάντα χαμηλόφωνες, άλλες
φωνές πάλι λένε ότι αν φύγει από κει η «δική
μας» χωματερή, θα αισθανθούν «ανασφάλεια»
οι κάτοικοι του λόφου Κόκκου, τα σπίτια των
οποίων επίσης δεν είναι εντελώς αδειοδοτημένα
– αφού η περιοχή είναι δασική.
Και κάπως έτσι συντηρείται και ο γαλατσιώτικος
μύθος του «καθαρού δήμου», με τα
σκουπίδια κάτω απ’ το χαλί ή, για την ακρίβεια,
μέσα στο δάσος, το οποίο τόσο αγαπάμε
κατά τ’ άλλα…
Το Παλαί στη δίνη των συμφερόντων
Του Νίκου χωριανόπουλου
Δημοτικού Συμβούλου
ολυΜΠΙΑΚο ΑΚΙΝΗΤο ΓΑλΑΤΣΙου: Μια διαρκής σύγκρουση
ανάμεσα στη βούληση των κατοίκων, οι χώροι του Παλαί
«να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά και μόνο για πολιτιστικούς,
αθλητικούς και εν γένει κοινωφελείς σκοπούς» (όπως
αναφέρεται σε ψήφισμα των όμορων δήμων του 2011 και σε
ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Γαλατσίου του
2015) και στην επιθετική βουλιμία μικρών και μεγάλων κερδοσκοπικών
συμφερόντων.
Στο πιο πρόσφατο επεισόδιο, μετά τη λήξη της παλαιότερης
σύμβασης παραχώρησης από την ΕΤΑΔ στο δήμο Γαλατσίου,
ο δήμαρχος Γαλατσίου, Γ. Μαρκόπουλος, έφερε στο δημοτικό
συμβούλιο, στις 3 Νοεμβρίου 2020, ένα σχέδιο Σύμβασης, η
οποία χαρακτηρίστηκε από την Αντιπολίτευση, και όχι μόνον,
λεόντεια και αποικιοκρατική. Ενδεικτικά τα ανεπίτρεπτα βάρη
και οι ευθύνες που φορτώνει η ΕΤΑΔ στο δήμο:
«…η Εκμισθώτρια δεν φέρει καμία ευθύνη για φανερά ή λανθάνοντα,
πραγματικά ή νομικά ουσιώδη ή επουσιώδη ελαττώματα
είτε αυτά υπάρχουν κατά τη σύναψη της παρούσας σύμβασης
ή την παράδοση του μισθίου, είτε προκύψουν στο μέλλον…».
Η 5ετής διάρκεια της σύμβασης και η δυνατότητα παράτασης
για άλλα πέντε είναι επισφαλής αφού, όπως αναφέρεται
στη συνέχεια, ο Δήμος οφείλει να αποδώσει οποτεδήποτε χωρίς
αποζημίωση τις εγκαταστάσεις, εάν του το ζητήσει η ΕΤΑΔ,
«για λόγους δημοσίου συμφέροντος».
Φυσικά η έννοια του «δημόσιου χώρου Αθλητισμού και Πολιτισμού
με ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση των νέων και
όλων των πολιτών όχι μόνο του Δήμου μας αλλά και των όμορων
περιοχών» (βλ. ψηφίσματα) πάει περίπατο, καθώς στις
προβλεπόμενες λειτουργίες περιλαμβάνονται χρήσεις όπως
εμπορικά καταστήματα, χώροι εστίασης κοινού και θεματικός
χώρος ψυχαγωγίας.
Το σχέδιο παραχώρησης ψηφίστηκε από την πλειοψηφία
του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά η σύμβαση υπογράφηκε τελικά
στις 24 Απριλίου του 2021. Ενδιαμέσως, ο δήμος Γαλατσίου
είχε ήδη παραχωρήσει μεγάλο τμήμα του Παλαί για την
εγκατάσταση της ΙΓ’ ΔΟΥ Αθηνών, υπό την στέγη της οποίας
έχουν συγχωνευτεί 4 εφορίες της Αθήνας, μεταξύ των οποίων
και του Γαλατσίου.
Το εξωφρενικό στην ιστορία είναι ότι το κείμενο που υπογράφηκε
είναι διαφορετικό και μάλιστα χειρότερο από εκείνο
που εγκρίθηκε στο δημοτικό συμβούλιο: Ο δήμος υποχρεούται
να αποδώσει το χώρο, εάν του ζητηθεί, όχι πλέον για λόγους
δημοσίου συμφέροντος, αλλά εφόσον η ΕΤΑΔ βρει πιο συμφέρουσα
συνεργασία με ιδιώτη για «αξιοποίηση»!
Όσο για το τίμημα, καταρρίπτει πανηγυρικά την έννοια της
παραχώρησης. Πρόκειται για ενοικίαση και μάλιστα με σκληρούς
όρους, αφού η ΕΤΑΔ, πέρα από το 30% των εσόδων του
δήμου από τυχόν υπομισθώσεις, αποτιμά ως «αποδεκτό» επιπλέον
ποσό, από την ενοικίαση της στέγης σε εταιρείες κινητής
τηλεφωνίας, τις 140.000 ευρώ ετησίως, ποσό που ο δήμος
θα πρέπει να εγγυάται και αν το ποσό είναι μικρότερο θα πληρώνει
ο ίδιος το υπόλοιπο στην ΕΤΑΔ !!!
Η ευθύνη του Γιώργου Μαρκόπουλου που κατ’ εξουσιοδότηση
του δημοτικού συμβουλίου διαπραγματεύτηκε τη σύμβαση,
καθώς και όλης της πλειοψηφίας αλλά και μέρους της
μειοψηφίας που την υπερψήφισαν εξαρχής, είναι κομβική.
Πόσο μάλλον που το τελικό, υπογεγραμμένο «συμβόλαιο ενοικίασης»
δεν έχει ψηφιστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο, το
οποίο μέχρι τέλους αγνοούσε το πλήρες περιεχόμενό του.

10
θέμα
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
δεΝ αρκεί ο εθελοΝτιΣΜόΣ
Πυρασφάλεια: Το ζητούμενο για
το μητροπολιτικό πάρκο Τουρκοβουνείων
ανεκτίμητο πνεύμονα πρασίνου για τους κατοίκους του
όλου του λεκανοπεδίου αποτελεί το περιαστικό δάσος
Γαλατσίου, τμήμα του μητροπολιτικού πάρκου
τουρκοβουνίων, μαζί με το αττικό άλσος και το πεδίο
του Άρεος. τώρα που το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά,
κι ενώ κατακλυζόμαστε διαρκώς από τα ΜΜε με σποτ
για το τι πρέπει να προσέχουμε για τις πυρκαγιές και ότι
ο κρατικός μηχανισμός είναι «επί ποδός», έννοιες
ασαφείς για τους περισσότερους, στο μικρόκοσμό μας,
στο δήμο Γαλατσίου τι γίνεται;
το «κ» ζήτησε από τρεις ενεργούς πολίτες του Γαλατσίου,
ιδιαίτερα γνωστούς για την εθελοντική τους προσφορά,
να μας καταθέσουν τις απόψεις τους για τα δέοντα, με την
ιδιαίτερη γνώση και εμπειρία του ο καθένας.
Οι ερωτήσεις δίνουν
τις απαντήσεις
Ηλίας Κίρκος
Αξιωματικός Πολεμικού
Ναυτικού
Φυσιολατρική Πεζοπορική
ομάδα Γαλατσίου
οΓιώργος Μαρκόπουλος, δήμαρχος
Γαλατσίου και πρόεδρος της
Περιφερειακής Ένωσης Δήμων
Αττικής, όταν ερωτάται για τη
δασοπροστασία και την πυρασφάλεια
αναφέρεται αόριστα και μόνον στο Άλσος
Βεΐκου. Όμως, το Άλσος Βεΐκου είναι μία μικρή
έκταση σε σχέση με τον ορεινό όγκο του
οποίου αποτελεί τμήμα και ο οποίος βρίσκεται
σε πλήρη εγκατάλειψη. Σε περίπτωση φωτιάς
στην περιοχή, το όνομα του υπεύθυνου θα είναι
ένα και μόνο: δήμαρχος Γαλατσίου . Και τότε ο
Εισαγγελέας δεν θα ρωτήσει αν «ήταν καλό
παιδί και άξιο παλικάρι» αλλά τι ενέργειες είχε
κάνει για τη διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου.
Στο μεταξύ, οι δασικοί δρόμοι του βουνού μας
είναι σε άθλια κατάσταση, με αδυναμία πρόσβασης,
σε αρκετές περιπτώσεις, των οχημάτων της
Πυροσβεστικής. Οι δρόμοι αυτοί διασφαλίζουν
τόσο την πρόσβαση των οχημάτων όσο και τη
διαφυγή σε περίπτωση ανάγκης πυροσβεστών
και περιπατητών. Άλλωστε, λίγες μόλις μέρες
πριν άρχισαν οι αποκαταστάσεις των σπασμένων
δέντρων εξαιτίας της χειμωνιάτικης καταιγίδας
«Μήδεια».
Έθεσα στο δήμο Γαλατσίου και τους λοιπούς
αρμοδίους (Δασαρχείο, Αποκεντρωμένη Διοίκηση,
Πυροσβεστική, Αστυνομία) τα παρακάτω
ερωτήματα, ως τώρα αναπάντητα.
Το σχέδιο Ιόλαος της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής
Προστασίας για την αντιμετώπιση των
πυρκαγιών, θα μπορούσε να είναι έτοιμο και στο
Γαλάτσι από πέρυσι. Γιατί κατατέθηκε και ψηφίστηκε
στο τέλος Ιουνίου 2021;
Έχει συσταθεί το Τοπικό Συντονιστικό Όργανο
Πολιτικής Προστασίας (ΣΟΠΠ) Γαλατσίου
για το 2021; Αν ναι, πότε και ποιες είναι οι
αποφάσεις του; Αν όχι, για ποιον λόγο;
Το Γαλάτσι δεν συμμετείχε στο ΣΟΠΠ του Κεντρικού
Τομέα της Περιφέρειας Αττικής, μέσω
τηλεδιάσκεψης, λόγω τεχνικής ανεπάρκειας,
όπως ειπώθηκε στο δημοτικό συμβούλιο. Σε περίπτωση
απαγόρευσης κυκλοφορίας στο δάσος,
λόγω κινδύνου πυρκαγιάς, με ποιο σχέδιο δράσης,
επικυρωμένο από το ΣΟΠΠ και κατατεθειμένο
στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, θα λειτουργήσει
ο δήμος;
Στις 14 Ιουνίου, ανακοινώθηκε διαγωνισμός
για την πρόσληψη 12 ατόμων για την πυροπροστασία
του δήμου Γαλατσίου δίμηνης
διάρκειας. Πότε θα προσληφθούν αυτοί οι άνθρωποι,
πότε θα εκπαιδευτούν, τι ακριβώς και
με ποια μέσα θα κάνουν για δυο μήνες – και
για ποιους μήνες όταν η αντιπυρική περίοδος
άρχισε την 1η Μαΐου και τελειώνει 31 Οκτωβρίου;
Έχει γίνει αίτημα από τον δήμο προς την Πυροσβεστική
Υπηρεσία και, συγκεκριμένα, στον
9ο πυροσβεστικό σταθμό που μας καλύπτει ως
περιοχή, για στάθμευση δασικού περιπολικού
εντός των Τουρκοβουνίων; Η εμπειρία έχει δείξει
ότι εάν υπήρχε ένα τέτοιο όχημα θα είχε σβήσει
πολλές φωτιές εν τη γενέσει τους – και θα
απέτρεπε εκ των προτέρων περιπτώσεις, όπως
οι πρόσφατες αναφορές για αγνώστους που βάζουν
φωτιές στην περιοχή των "υιοθετημένων
της Δράσης".
Γνωρίζει ο δήμος τους ερασιτέχνες μελισσοκόμους
των Τουρκοβουνίων, τους έχει καταγράψει
ώστε να μπορεί να τους ενημερώσει για τις ημέρες
επικινδυνότητας που ανακοινώνει η Γενική
Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, για απαγόρευση
καπνίσματος των μελισσίων τους; Ενημερωτικά,
με κατάσταση επικινδυνότητας 2 και
μετά τη δωδεκάτη πρωινή απαγορεύονται οι μελισσοκομικές
εργασίες!
Τι κονδύλια για πυροπροστασία έχουν διατεθεί
από το 2014 έως σήμερα στο δήμο Γαλατσίου
και πώς έχουν αξιοποιηθεί;
Οι φωτιές που ξέσπασαν στα Τουρκοβούνια το
2016 και 17 οφείλονταν σε βραχυκυκλώματα
εξαιτίας επαφής των δένδρων με τα καλώδια της
ΔΕΗ. Τι ενέργειες έχουν γίνει από το δήμο Γαλατσίου
προς τη ΔΕΗ για τη συντήρηση και τον καθαρισμό
βιομάζας του δικτύου που διαθέτει στα
Τουρκοβούνια και στις παρυφές τους; Πότε έγινε
τελευταία φορά συντήρηση; Τι θα γίνει με την
υπογειοποίηση των καλωδίων που έχει εξαγγελθεί
από τον ΔΕΔΔΗΕ;
Πότε θ’ αρχίσει και πότε θα ολοκληρωθεί το
έργο αναβάθμισης της πυρασφάλειας του Άλσους
Βεϊκου, που έχει εξαγγελθεί από το δήμαρχο;
Η τελευταία αδειοδότηση του συστήματος
πυρασφάλειας από την Πυροσβεστική
Υπηρεσία χρονολογείται από το 2017 (με την
ευκαιρία, τότε, του τελικού ενός Reality show
στο Άλσος!) κι από τότε παραμένει άγνωστο
εάν έχει επικαιροποιηθεί και σε τι κατάσταση
βρίσκεται.
Κι ένα ερώτημα προς φίλους: Όταν μιλάμε για
«υιοθετημένη έκταση» τι εννοούμε; Θεωρώ ότι
η περιβαλλοντική ομάδα Δράση έπρεπε να έχει
καταθέσει στο δασαρχείο σχέδιο συνοδευόμενο
από μελέτη σχετικά με το τι θέλουν να κάνουν
στην περιοχή. Δεν πρέπει να γίνονται αυθαίρετες
κατασκευές η φυτεύσεις με κάθε λογής μη
δασικών φυτά και δένδρα, χωρίς άδεια του Δασαρχείου,
ακόμη κι αν πρόκειται για βοτανικό
κήπο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Όταν κάποιος
αυθαιρετεί, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις
του, δίνει έρεισμα και σε άλλους να κάνουν το
ίδιο.

θέμα
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
11
Απαραίτητες ενέργειες
Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρόεδρος της «Δράσης για την
κοινωνία, τον πολιτισμό και
την ποιότητα ζωής»
Το ΓΑλΑΤΣΙ έχει την ευλογία να εφάπτεται
με την λοφοσειρά των Τουρκοβουνίων (Αγχεσμός
κατά την παλιά του ονομασία), το ανώτερο
υψόμετρο της οποίας είναι 337 μέτρα. Με το
Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής
(Ν.4277/2014), η έκταση από την οδό Καποδιστρίου
στην Καλογρέζα μέχρι την περιφερειακή
του Πολυγώνου, εμβαδού περίπου 3000
στρεμμάτων, χαρακτηρίσθηκε ως Μητροπολιτικό
Πάρκο Τουρκοβουνίων – Αττικό Άλσος.
Εκκρεμούν τα Προεδρικά Διατάγματα που θα
ορίζουν τις χρήσεις γης εντός αυτού, δεδομένων
των υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων,
των λατομείων που έχουν εγκαταλειφθεί
και των δύο οικισμών (Λόφου Κόκκου και Γ.
Παπανδρέου). Στο Μητροπολιτικό Πάρκο
Τουρκοβουνίων περιλαμβάνεται το Άλσος Βεϊκου,
έκτασης 219,2 στρεμμάτων, το οποίο έχει
παραχωρηθεί από την Δ/νση Δασών Αθηνών
«κατά χρήση και χωρίς αντάλλαγμα» στο δήμο
Γαλατσίου, διατηρώντας στο ακέραιο το δασικό
του χαρακτήρα, με την προϋπόθεση ότι το πράσινο
δεν μπορεί να μειωθεί πέραν του 80% της
έκτασης (επιτρέπονται κάποιες εγκαταστάσεις
μέχρι το 20%). Η όλη έκταση των Τουρκοβουνίων,
με μια σειρά διοικητικών πράξεων από το
1915 μέχρι το 1994, έχει κριθεί δασική – αναδασωτέα.
Από το 2008 (ΦΕΚ 2334) ιδρύθηκε
από τους όμορους Δήμους Γαλατσίου, Ν. Ιωνίας
και Φιλοθέης–Ψυχικού ο Σύνδεσμος Προστασίας
και Ανάπλασης των Τουρκοβουνίων
(ΣΠΑΤ), με εναλλασσόμενη προεδρία μεταξύ
τους, με σκοπούς μεταξύ άλλων την αναδάσωση
και την προστασία τους.
Η «Δράση» για την κοινωνία, τον πολιτισμό
και την ποιότητα ζωής, εδώ και 15 χρόνια έχει
υιοθετήσει μια μεγάλη έκταση πάνω από το
Λόφο Κόκκου μέχρι τον αυχένα των Τουρκοβουνίων,
που αρχικά ήταν ένας γυμνός χώρος,
κυριολεκτικά κρανίου τόπος, που δεχόταν παράνομα
για δεκαετίες μπάζα οικοδομών. Σήμερα
από τη ΔΡΑΣΗ, με σοβαρή και συνεχή προσπάθεια
και σε συνεργασία με τον Δήμο Γαλατσίου
και τον ΣΠΑΤ, έχει δημιουργηθεί ένα
όμορφο δάσος, πνεύμονας πρασίνου και χώρος
αναψυχής για τους συμπολίτες μας.
Τώρα που αρχίζει το καλοκαίρι, με τους κινδύνους
των πυρκαγιών, είναι απαραίτητο:
Να οργανωθεί από τον ΣΠΑΤ 24ωρη φύλαξη-κατόπτευση
του δάσους για έγκαιρη ειδοποίηση
της Πυροσβεστικής σε περίπτωση εμφάνισης
πυρκαγιάς
Να επισκευασθούν όπου χρειάζονται οι
εσωτερικοί δρόμοι για να είναι προσβάσιμοι
από τα πυροσβεστικά οχήματα
Να πληρωθούν με νερό οι υφιστάμενες δεξαμενές
για τις πρώτες ενέργειες κατάσβεσης
Να ολοκληρωθεί η αποψίλωση του δάσους
και να απομακρυνθούν τα ξερόκλαδα από τα
κλαδέματα
Ζητούμενο είναι η δημιουργία ομάδας εθελοντών
για την προστασία του δάσους.
Οι κίνδυνοι για το δάσος
Ίκαρος Πετρόπουλος
«Δράση για την κοινωνία, τον
πολιτισμό και την ποιότητα
ζωής»
Δυο ΚIΝΔυΝοΙ απειλούν το περιαστικό δάσος
Γαλατσίου, τμήμα του μητροπολιτικού
πάρκου Τουρκοβουνίων.
Α. ο κίνδυνος οικοπεδοποίησης.
Ο δημόσιος χαρακτήρας της περιοχής
έχει υποστεί ρωγμή από αποφάσεις δικαστηρίων
που έχουν αναγνωρίσει κυριότητα
σε ιδιώτες («κληρονόμοι», προάστιο
Αθηνών κλπ). Αυτό που διασώζει,
μέχρι τώρα, την περιοχή είναι ο δασικός–αναδασωτέος
χαρακτήρας της.
Στην υπεράσπιση αυτού του χαρακτήρα
οφείλουν να επικεντρωθούν ο Δήμος, οι
ενεργοί πολίτες, οι συλλογικότητες, το
όποιο κίνημα της πόλης. Οφείλουν να
στέκονται απέναντι και να εναντιώνονται
σε κάθε απόπειρα μικρού ή μεγαλύτερου
μεγέθους, αμφισβήτησης αυτού
του χαρακτήρα.
Δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτοί συμψηφισμοί,
δεν επιτρέπονται ακόμη και ελάχιστου
μεγέθους πράξεις παραβίασης της δασικής–αναδασωτέας
έκτασης, όπως έχει
συμβεί με την εγκατάσταση, από τον Δήμο
Γαλατσίου, τσιμεντένιας εξέδρας μέσα στο
Άλσος Βεϊκου και τοποθέτηση επ’ αυτής ναϊδρίου.
Είναι υποχρέωση του Δημάρχου να
προβεί άμεσα στην απομάκρυνσή του, μετά
τις αποφάσεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης,
της Δασικής υπηρεσίας και της Πολεοδομίας.
Διαφορετικά η ήδη τραυματισμένη
έννοια της νομιμότητας και η άνθιση της
παρανομίας θα γιγαντώσει.
Β. ο κίνδυνος πυρκαγιάς
Καθοριστικός ο ρόλος της δημοτικής αρχής,
που χαρακτηρίζεται, ωστόσο, από αποσπασματικές
ενέργειες (καθυστερημένη αφαίρεση
χόρτων, απουσία αυτοκινήτου περιπολίας,
ανενεργό πυροφυλάκιο, ανεπάρκεια αγροτικών
– δασικών δρόμων, παρόμοια έγγραφα
που ανταλλάσσονται κάθε χρόνο μεταξύ αρμόδιων
υπηρεσιών και Δήμου). Στην ιστοσελίδα
του Δήμου, όμως, στην πολιτική προστασία,
προβλέπονται τα … πάντα!
Αναγράφεται, επίσης, ότι καθήκοντα άμισθου
Εντεταλμένου Συμβούλου του Δήμου
Γαλατσίου ασκεί ο Ταξίαρχος ε.α. Ευστάθιος
Μπριόλας. Δεν γνωρίζω ούτε τους λόγους ούτε
τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Μαρκόπουλος
προσλαμβάνει συμβούλους .
Καθοριστικός και ο ρόλος των φορέων και
των διάσπαρτων εθελοντικών δυνάμεων
που, μαζί με τη δημοτική αρχή, θα έπρεπε να
είναι συναγωνιστικές. Επιθυμητό θα ήταν
να αποκτήσουν ενιαίο συντονισμό και δράση
με την δημιουργία ενός Οικολογικού φορέα
με δραστηριότητα στην περιοχή και πέραν
αυτής. Ένας καθαρά Οικολογικός φορέας
Γαλατσίου, πέραν της θεσμικής ισχύος
του, θα μπορούσε με την θεσμική παρουσία
του να επιβάλει στον Δήμο την άσκηση μίας
πραγματικά περιβαλλοντικής πολιτικής αντί
της δημοσιοσχεσίτικης, όπως τώρα συμβαίνει,
μετά από μία μικρή (ευτυχώς μέχρι τώρα)
πυρκαγιά.

12
διαστάσεις
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
δεΝ υΠηρξε ΣΧεδιαΣΜοΣ τωΝ αΠαραιτητωΝ δραΣτηριοτητωΝ
Αθλητισμός σε Καραντίνα
Του Νίκου Αποστόλου
Καθηγητή Φυσικής Αγωγής,
Μέλος Δ.Σ. του Αθλητικού
οργανισμού του Δήμου
Γαλατσίου
Aθλητική διαρροή: Η
αυξημένη πιθανότητα της
απώλειας μιας ολόκληρης
γενιάς αθλητικών ταλέντων
προδιαγράφεται ως συνέπεια
της αντιμετώπισης του αθλητισμού από την
κυβέρνηση και τους τοπικούς παράγοντες
εν μέσω Covid.
Σε πρώτη φάση η αναγκαιότητα της άθλησης
για τη στήριξη της κοινωνίας θεωρήθηκε
δεδομένη (εξ ου και το κουτάκι 6 στο έντυπο
εξόδου), στη συνέχεια, όμως, δεν υπήρξε σχεδιασμός,
που να εξασφαλίζει τη συνέχεια των
αθλητικών δραστηριοτήτων.
Κλειστά στάδια, κλειστά σχολεία, κλειστά τα
περισσότερα πάρκα και άλση, σποραδικές
διατάξεις για τον αθλητισμό στα ΦΕΚ, χωρίς
προοπτική. Σχολικός αθλητισμός μέσω WE-
BEX, δηλαδή μερικές ώρες στον υπολογιστή,
χωρίς καμία πρόβλεψη για την κινητική δραστηριότητα
των μαθητών. Οι περσινές διατάξεις
για τη συστηματική άθληση των εφήβων
άνω των 13 ετών, με δελτίο αθλητή, κάρτα
υγείας και ιατρική βεβαίωση covid-19, στην
πράξη αποδείχτηκαν ανεφάρμοστες. Οι ιδιαιτερότητες
της λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων
και ο βαθμός ετοιμότητας της
τοπικής αυτοδιοίκησης δεν ελήφθησαν υπόψη
ούτε και υπήρξε επαρκής οικονομική ενίσχυση
ή επιπλέον κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Έτσι οι διαχειριστές των αθλητικών εγκαταστάσεων
συχνά δήλωναν αδυναμία λόγω έλλειψης
Austris Augusts
προσωπικού, αγνοούσαν τη νομοθεσία, ερμήνευαν
τις ΚΥΑ κατά το δοκούν και απέφευγαν να
τις εφαρμόσουν. Παράλληλα, τοπικοί άρχοντες
πουλούσαν ως εξυπηρέτηση το δικαίωμα εισόδου
στις αθλητικές εγκαταστάσεις.
Τα αθλητικά σωματεία έσπευσαν να εναρμονιστούν
με τα πρωτόκολλα ασφαλούς επανεκκίνησης
του αθλητισμού (ιατρικές εξετάσεις,
σταθερές ομάδες κλπ).
Ωστόσο, το Υφυπουργείο Αθλητισμού δίνοντας
προτεραιότητα στις επαγγελματικές κατηγορίες,
στις ομάδες Α. Ε., στο Στοίχημα, στα
τηλεοπτικά συμβόλαια και με την προσοχή
στραμμένη στον έλεγχο των εκλογών των
ομοσπονδιών, αγνόησε και πάλι τον αγώνα
του ερασιτεχνικού αθλητισμού για επιβίωση.
Δυστυχώς, η αδυναμία συνεννόησης της
αθλητικής ηγεσίας με την τοπική αυτοδιοίκηση
προκειμένου να λειτουργήσουν έγκαιρα
και σωστά οι αθλητικές εγκαταστάσεις επιδείνωσε
την ήδη δυσχερή θέση του ερασιτεχνικού
αθλητισμού.
Το αποτέλεσμα: Οι αθλητικοί σύλλογοι στο
σύνολό τους, δυσκολεύονται να εκκινήσουν,
όχι μόνον τις ακαδημίες τους, αλλά κυρίως τα
αγωνιστικά τους τμήματα. Αθλούμενοι, αθλητές,
εργαζόμενοι, διοικήσεις βρίσκονται σε
διαρκή πίεση.
Ενάμιση έτος μετά την πρώτη καραντίνα, ο
αθλητισμός προσπαθεί να επαναλειτουργήσει
τις βασικές δομές του, ενώ οι οθόνες κινητών
και Η/Υ τείνουν να κυριαρχήσουν
στον ελεύθερο χρόνο των νέων ανθρώπων κι
ο δρόμος από τη συμμετοχή και τη διάκριση
σε πανελλήνιο επίπεδο, έως την οριστική εγκατάλειψη
του αθλητισμού έχει μικρύνει
επικίνδυνα!
Η πιθανότητα νέας καραντίνας και κλεισίματος
των εγκαταστάσεων από φθινόπωρο θα
είναι καταστροφική.
Μiα αΓΝωΣτη, EωΣ ΠριΝ ΜερικA ΧρOΝια, ιΣτορiα τηΣ ΠOληΣ ΜαΣ
Ομαδικός τάφος στα Τουρκοβούνια
Της Κατερίνας Αρβανιτάκη
Tο καλοκαίρι του 1944 και μέχρι
την αποχώρησή τους από την
Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου, οι
Γερμανοί με τους Έλληνες συνεργάτες
τους κλιμακώνουν ραγδαία
τη βία με καθημερινές εκκαθαρίσεις στις
συνοικίες. Τα μπλόκα: Γούβα, Περιστέρι, Πετράλωνα,
Πετρούπολη, Γκύζη, Βύρωνα, Ν. Κόσμος,
Καλλιθέα, Κοκκινιά, με δεκάδες έως εκατοντάδες
θύματα τη φορά.
«Εκτελεσμένοι από τους Γερμανούς στις
29/9/1944» αναφέρει η επιτύμβια πλάκα στον
ομαδικό τάφο πάνω στα Τουρκοβούνια, τέρμα
Πρωτοπαπαδάκη δίπλα στη στάση. Μέχρι
πρόσφατα άγνωστη η ιστορία τους.
Το 2017 η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Αθήνας
έφερε στη δημοσιότητα όσα από τα κομμάτια
του χαμένου παζλ κατάφερε ν’ ανασυνθέσει
μετά από 4χρονη έρευνα και με τη βοήθεια
εν ζωή αυτοπτών μαρτύρων-συγγενών
των 2 από τους ως τότε επώνυμους νεκρούς.
Εδώ μια μικρή περίληψη: Στο τέρμα της οδού
Λαρίσης στους Αμπελόκηπους, στην κορυφή του
υψώματος που οι κάτοικοι της περιοχής ονόμαζαν
Τουρκοβούνι και σε σημείο που είχε το τοπωνύμιο
«Κολωνάκι», υπήρχε σκοπιά του ΕΛΑΣ.
Σύμφωνα με μαρτυρία του αγωνιστή Κωνσταντόπουλου
(ΑΣΚΙ), «Γερμανικό τάγμα
επετέθη για την κατάληψη των θέσεων &
στους Αμπελόκηπους που κρατούσε το 1ο
τάγμα του 3ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Τριγωνομετρικό
Τουρκοβούνι. Τα τμήματά μας
ηρωικά υπερασπίσθηκαν το ύψωμα. Οι Γερμανοί
είχαν πολλές απώλειες. Στη μάχη οι
Γερμανοί χρησιμοποίησαν όλμους και ελαφρύ
πυροβολικό, τα τμήματά μας υποχρεώθηκαν
να υποχωρήσουν στον Γκύζη. Με την
κατάληψη της γειτονιάς οι Γερμανοί συγκέντρωσαν
όλους τους άνδρες που βρήκαν 13
και τους εξετέλεσαν στο Τουρκοβούνι. Μεταξύ
των εκτελεσμένων και ο γραμματέας της
ΚΟΒ Αμπελοκήπων Μήτσος Αβούρης»
Τις επόμενες μέρες οι οικογένειες αναζητούν
εναγώνια τα παιδιά τους σε φυλακές, νοσοκομεία
και στρατόπεδα. Καταφέρνουν να εντοπίσουν
τον πρόχειρο λάκκο, με παραμορφωμένα
κι αλλοιωμένα απ’ τον ασβέστη κι από αγέλες
σκύλων υπολείμματα.
Στις 22-10-1944 γίνεται η εκταφή των πτωμάτων
και η ιατροδικαστική τους εξέταση στο
Γ΄ Νεκροταφείο. Η ιατροδικαστική έκθεση-νεκροψία
αναφέρεται σε 13 σωρούς (Μ. Χαραλαμπίδης).
Απαγορεύτηκε στους συγγενείς
των εκτελεσθέντων να μετακινήσουν τις σωρούς
και έτσι θάφτηκαν στο χώρο της εκτέλεσης.
Η οικογένεια Ασβεστά τοποθέτησε ένα
μεγάλο ξύλινο σταυρό.
Το 1983, με τη διάνοιξη της Λ. Πρωτοπαπαδάκη,
οι μπουλντόζες ξέθαψαν τα οστά των νεκρών.
Όσοι συγγενείς ενημερώθηκαν, έσπευσαν
και τα μάζευαν ένα-ένα σκάβοντας με τα
χέρια μέσα στις πέτρες και τα χώματα. Στήθηκε
ένας υποτυπώδης τάφος πάνω απ’ το δρόμο,
ακριβώς δίπλα στη στάση του λεωφορείου. Ο
ακριβής αριθμός των θυμάτων δε μπορεί πια
να προσδιοριστεί.
Υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα στην περιοχή, λόγω
και των νεκρών που θάφτηκαν πρόχειρα
εκεί λίγο καιρό μετά, κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών,
αλλά ίσως και άλλων ακόμα. Αυτός
είναι μάλλον ο λόγος που στη μαρμάρινη
πλάκα αναφέρονται «45 πατριώτες»
Τον Οκτώβρη του 2017 ο Δήμος Γαλατσίου τοποθέτησε
αναθηματική πλάκα με τα ονόματα των
θυμάτων που προέκυψαν από την έρευνα:
Αβούρης Δημήτριος
Αλατσεράκης Γεώργιος, ετών 24
Ασβεστάς Νικόλαος, ετών 16
Γραμμάτικας Ηλίας, ετών 24
Ζεμπεκές Νικόλαος
Μπρούνης Πέτρος
Νικηφόρου Ιωάννης
Τουρλος Δημήτριος
Τσομπανίδης Γεώργιος, ετών 49
Χρυσόγελος Δημήτριος, ετών 20
Αιώνια η Μνήμη τους!

διαστάσεις
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
13
Τα θαύματα της υπουργού Παιδείας
χρήστος Κανλής
Επικεφαλής της δημοτικής ομάδας
«Ενότητα για τη Νέα Ιωνία»
Η ΠΕρΙΒoΗΤΗ μεταρρύθμιση Κεραμέως,
που μεταξύ άλλων εξισώνει τα ιδιωτικά κολέγια
με τα ελληνικά δημόσια εκπαιδευτικά
ιδρύματα και θεσμοθετεί πανεπιστημιακή
αστυνομία, θέσπισε κι έναν επιπλέον «κόφτη»
στους εισακτέους των δημοσίων πανεπιστημίων.
Το όνομα αυτής της λεπίδας που
“κόβει” χιλιάδες νέους από την πρόσβαση
στη δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση
είναι η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής
(ΕΒΕ) ή κοινώς η βάση του 10.
Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΟΛΜΕ και
ΟΙΕΛΕ επεξεργάστηκαν τα αριθμητικά δεδομένα
των υποψηφίων μαθητών και κατέληξαν
σε αποκαλυπτικά συμπεράσματα: Φέτος
θα υπάρχουν 20.000 λιγότεροι εισακτέοι στη
δημόσια δωρεάν εκπαίδευση σε σχέση με
πέρυσι, ενώ δεν θα συμπληρωθούν οι θέσεις
που ανακοίνωσαν ότι μπορούν να υποστηρίξουν
οι πανεπιστημιακές σχολές. Σε αντίστοιχα
συμπεράσματα καταλήγουν δημοσιογραφικά
άρθρα αλλά και μελέτες που κατατέθηκαν
στη Βουλή από την αξιωματική
αντιπολίτευση.
Το βασικό επιχείρημα των εμπνευστών του
εθνικού κόφτη περικλείεται στην ακόλουθη
φράση: «Δεν είναι δυνατόν να γίνεσαι φοιτητής
έχοντας γράψει κάτω από τη βάση. Με 8
ή 9 δεν περνάς την τάξη, είναι δυνατόν να
μπαίνεις στο πανεπιστήμιο;»
οι εξετάσεις δεν χαρακτηρίζουν
τους μαθητές
Όσοι επικαλούνται αυτό το επιχείρημα δεν
είναι καλά πληροφορημένοι. Οι Πανελλαδικές
Εξετάσεις είχαν τη δομή διαγωνισμού. Η είσοδος
στις σχολές γινόταν με συγκριτική βαθμολογία.
Ο τελικός βαθμός εισαγωγής είναι συνάρτηση
της δυσκολίας των θεμάτων και δεν
χαρακτηρίζει απόλυτα τις δυνατότητες των
μαθητών που κρίνονται, σε πανελλήνια κλίμακα,
μέσα σε λίγες ώρες, μέσα από 4 μόνον μαθήματα.
Πόσο μάλλον όταν οι εξετάσεις γίνονται
υπό την σκιά της πανδημίας και μιας ολόκληρης
σχολικής χρονιάς υπό καθεστώς τηλεκπαίδευσης.
Η μεταρρύθμιση Κεραμέως θα δημιουργήσει
μία εκρηκτική κατάσταση στον πυρήνα της ελληνικής
κοινωνίας, τη νέα γενιά. Όποιος/α
αποκλείεται, λόγω ΕΒΕ, από το δημόσιο πανεπιστήμιο,
μπορεί να εγγραφεί σε ιδιωτικό κολλέγιο,
αν έχει να πληρώσει τα δίδακτρα. Σε τρία
χρόνια θα αποκτά με πτυχίο τυπικά ισότιμο με
το δημόσιο πανεπιστήμιο. Το πανεπιστήμιο
που δηλώνει ότι θα μπορούσε να υποστηρίξει
τη φοίτηση του/της, αλλά η βάση του 10
τον/την απέκλεισε.
Η ΕΒΕ δημιουργεί προβλήματα και στην πανεπιστημιακή
κοινότητα, καθώς συνεπάγεται
λιγότερους εισακτέους, ειδικά στις σχολές της
περιφέρειας, όπου οι βάσεις εισαγωγής ήταν
συνήθως χαμηλές, κάτω από τον μέσο όρο των
επιδόσεων. Διαγράφεται ο κίνδυνος αρκετές
σχολές να οδηγηθούν σε λουκέτο, με επιπτώσεις
και στην οικονομική ζωή της περιφέρειας,
την οποία «αιμοδοτεί» η λειτουργία των πανεπιστημιακών
τμημάτων.
ο ρόλος της Πολιτείας
Η πολιτεία αντί να λάβει υπόψη όλα τα παραπάνω
και να δώσει διεξόδους σε όλους τους νέους
ανθρώπους, θεσπίζει παράλληλες διεξόδους μόνον
για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα
να φοιτήσουν σε ιδιωτικά κολέγια και όλους τους
υπόλοιπους. Παράλληλα, ο νομοθέτης λειτουργεί
με την αντίληψη ότι η ποιότητα των πανεπιστημίων
εξαρτάται από το βαθμό εισαγωγής των φοιτητών
τους. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
Η ποιότητα των πανεπιστημίων χαρακτηρίζεται
από την επιστημονική επάρκεια των φοιτητών-επιστημόνων
που παραδίδει στην κοινωνία
και η επάρκεια αυτή καθορίζεται κυρίως από
το πρόγραμμα σπουδών, την επάρκεια του διδακτικού
προσωπικού και την ποιότητα της διδακτικής
διαδικασίας.
Αν η κυβέρνηση και η υπουργός ήθελαν να
παρέμβουν ουσιαστικά θα φρόντιζαν να βελτιώσουν
αυτές τις μεταβλητές και θα έκαναν
την πρόσβαση στην δημόσια, δωρεάν, τριτοβάθμια
εκπαίδευση ευκολότερη για τους νέους
ανθρώπους. Ακόμα και αν αυτοί επιλέξουν
να σπουδάσουν Κοινωνιολογία.

14 Πολιτισμός
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
EΝα δihΓηΜα του λοΓοτEΧΝη
ΓιωρΓου ΜΠEτη
Απρόσμενη
βοήθεια
Eίχαν περάσει αρκετοί μήνες
από τη μέρα που κι η δική μας
χώρα προσπαθούσε, μέσ’ από
μύριες δυσκολίες προσπαθούσε
να ξεπεράσει την πρωτόγνωρη
συμφορά που της προκάλεσε αναπάντεχα η
πανδημία. Τα νοσοκομεία ήταν γεμάτα κρούσματα
του νέου κολλητικού και θανατηφόρου
ιού, οι γιατροί πάλευαν με τη δική τους άγνοια
και τις ελλείψεις υποδομών, αφού για πρώτη
φορά συναντούσαν τέτοια ασθένεια. Η κοινωνία
πανικόβλητη πάλευε να επιβιώσει, καθώς
καθημερινά πεθαίνανε εκατοντάδες άνθρωποι.
Η οικονομία, σ’ αδιέξοδο κι αυτή, έβλεπε
τις επιχειρήσεις κλειστές, τους πολίτες ανέργους,
τα έσοδα να μηδενίζονται και τα έξοδα
να γίνονται βουνό!
Η κυρία Πόπη, πενηντάρα σχεδόν, βρέθηκε
ξαφνικά να κολυμπά σ’ αυτή τη θάλασσα προβλημάτων!
Δεν είχε περάσει μήνας από τη μέρα
που ο Νίκος, ο άντρας της, χαιρέτησε τον
κόσμο τούτο και τα προβλήματά του χτυπημένος
από τον ιό! Πότε αρρώστησε, πότε πέρασε
την πόρτα του νοσοκομείου, πότε διάβηκε
στον άλλο κόσμο ούτε που πρόλαβε να το καταλάβει!
Κι έμεινε αυτή μόνη της να κουμαντάρει
την επιχείρηση που εκείνος διηύθυνε
χρόνια.
Δεν ήταν βέβαια τεράστια, αλλά ζούσαν απ’
αυτή αξιοπρεπώς δέκα οικογένειες. Εμπόρευμά
της, αν μπορούσε να πει κανείς κάτι τέτοιο,
η παροχή υπηρεσιών. Ό,τι χειρότερο, δηλαδή,
για κάποιον άσχετο που θα ήθελε να συνεχίσει
τις δραστηριότητές της! Μέρες και νύχτες
προσπαθούσε να βρει τρόπο να βγει από το
αδιέξοδο. Πώς θα επιβιώσουν; Πώς θα κρατήσουν
την επιχείρηση;
Όταν ζούσε ο Νίκος, τα πράγματα κυλούσαν
φυσιολογικά. Ο Γιάννης, o μεγάλος τους
γιος, είχε κάνει ανάλογες σπουδές, αφού
προοριζόταν για διάδοχος του πατέρα του.
Υπολόγιζαν πως, άμα τέλειωνε το μεταπτυχιακό
του και τη στρατιωτική του θητεία, θα
έμπαινε σιγά σιγά στην εταιρεία και ομαλά
θα έφτανε ως τη θέση του αφεντικού! Αυτά
τότε που ο άντρας της ήταν ο τιμονιέρης του
σπιτιού και της επιχείρησης· τότε που δεν
ξέρανε τι είναι κορωναϊός και τι “υποκείμενα
νοσήματα” και ΜΕΘ!
Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν ριζικά!
Ποιος θα κουμαντάρει το καράβι; Ο Γιάννης;
Δεν είχε την εμπειρία, αφού δεν πρόλαβε καλά-καλά
να πάει στη δουλειά. Αυτή; Πώς; Ούτε
λόγος! Αδιέξοδο! Αυτά και μαζί ο πόνος για
την απώλεια του Νίκου της έκλεβαν τον ύπνο
και μαύριζαν τις μέρες της. Προσπαθούσε να
μην το δείχνει, αφού δεν ήθελε να φορτώνει
με πίκρες τα παιδιά της.
Η επιχείρηση, βέβαια, άνοιξε τρεις μέρες μετά
την κηδεία του Νίκου. Την επόμενη μέρα
το προσωπικό τηλεφώνησε για να συλλυπηθεί
την οικογένεια. Παρασκευή ήταν και η κυρία
Πόπη τους παρακάλεσε τη Δευτέρα ν’ ανοίξει
το γραφείο. Έπρεπε οι πελάτες να νιώθουν
πως δε σταμάτησαν τα πάντα με το χαμό του
αφεντικού και πως υπάρχει εξίσου αξιόπιστη
διάδοχη κατάσταση.
- Βολέψτε τα μόνοι σας για λίγες μέρες, τους
είπε κι αμέσως μετάνιωσε για τα λόγια που ξεστόμισε.
Τι θα πει “για λίγες μέρες”, σκέφτηκε. Μετά
τι; Θα ’ρθει ο Νίκος; Δάκρυσε. Κι αν το προσωπικό
σκεφτεί πως θα κλείσει η επιχείρηση;
Όμως τα λόγια είναι σαν το νερό. Από τη στιγμή
που θα τα ξεστομίσει κανείς, μοιάζουν με
το νερό που βγήκε από το μπουκάλι και χύθηκε
στο πάτωμα. Δε μαζεύεται πια. Το μόνο
που μπορεί κανείς να κάνει είναι να περιορίσει
τη ζημιά. Ξανασήκωσε το ακουστικό και
πήρε το Μανόλη, έναν τριαντάχρονο υπάλληλο,
που ο Νίκος τον εκτιμούσε πολύ.
- Μανόλη, του είπε, εννοείται πως το γραφείο
θα συνεχίσει να δουλεύει. Επειδή, στην
κατάσταση που είμαι, δεν μπορώ για κάποιες
μέρες ν’ ασχοληθώ και μ’ αυτό, σας παρακαλώ
να βοηθήσετε, ώστε να μη φανεί το κενό στους
πελάτες.
- Μην ανησυχείτε! Είπε εκείνος. Να περάσει
ένα διάστημα και μετά συζητούμε τι θα γίνει
και πώς.
Ήταν κεραυνός μια τέτοια απάντηση. Να συζητήσουν
τι θα γίνει και πώς με το δικό της
γραφείο! Δεν πάνε καλά τα πράματα! Σκέφτηκε.
Τον ευχαρίστησε κι έκλεισε το τηλέφωνο,
αλλά τη ζώσανε τα φίδια. Καινούριο αδιέξοδο!
Σε δυο μέρες τα πράγματα έγιναν πιο συγκεκριμένα.
Το κουδούνι του σπιτιού χτύπησε κι
εμφανίστηκε ο Τόλης, ο παλιότερος υπάλληλος
του γραφείου. Στους προγραμματισμούς
του ο Νίκος δεν τον συμπεριλάμβανε, αφού
ετοιμαζόταν για συνταξιοδότηση. Αυτός, λοιπόν,
ενημέρωσε την κυρία Πόπη για τις που
είχαν κάποιοι υπάλληλοι με ανταγωνιστές με
στόχο τη συγχώνευση των γραφείων και την
εξασφάλιση υψηλών αποδοχών. Πρωτεργάτης;
ο Μανολάκης!
Σαν την είδε σαστισμένη, ο Τόλης πήρε το
λόγο.
-Κυρία Πόπη, της είπε, ήρθα για να σου κάνω
μια πρόταση. Εγώ παιδιά, σκυλιά δεν έχω.
Έλεγα να φύγω με σύνταξη, για να ξεκουραστώ.
Δε μου πάει όμως να παρατήσω το καράβι
τώρα που βουλιάζει. Απ’ αυτό το γραφείο
έζησα. Σκέφτηκα, λοιπόν, να μείνω και να το
παλέψω για έναν χρόνο ακόμα, μέχρι να
στρώσει κι ο Γιάννης.
- Ευχαριστώ, είπε εκείνη και την πήραν τα
κλάματα.
MAksyM kAhArlytskyi

αντιθέσεις
ιουλιοΣ 2021 KAMiNi
15
τα αΠορρiΜΜατα δεΝ ειΝαι Για ΠEταΜα
Παράδειγμα προς μίμηση
Ένα καινοτομικό και ριζοσπαστικό
τρόπο για να ξεπεράσουν την
κρίση που έπληξε την πόλη
τους, όταν έκλεισαν οι βιομηχανίες
χάλυβα, βρήκαν οι κάτοικοι
της μικρής σουηδικής πόλης Εσκιλστούνα. Με
τον συντονισμό των δημοτικών αρχών δημιούργησαν
το μεγαλύτερο στον κόσμο πλήρες
κέντρο ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης
σκουπιδιών και παλαιών αντικειμένων:
Το Κέντρο Ανακύκλωσης της ReTuna. Re από
το πρώτο συνθετικό της Ανα-κύκλωσης και
Tuna από το δεύτερο συνθετικό της πόλης
τους. Ας δούμε πώς λειτουργεί:
Σε κάθε σπίτι, κατάστημα, χώρο εργασίας
υπάρχουν επτά (7) κάδοι απορριμμάτων, όπου
διαχωρίζονται ακόμα και οι ποιότητες του
χαρτιού. Πράσινος για υπολείμματα από το
φαγητό, ροζ για κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα,
γκρι για μέταλλο, πορτοκαλί για πλαστικό,
κίτρινο για χαρτί, μπλε για εφημερίδες και
μαύρο για όλα τα υπόλοιπα. Μία ακόμα κατηγορία
είναι τα μεγάλα αντικείμενα, παλιά έπιπλα,
ηλεκτρικές συσκευές, στρώματα, κλαδέματα
από τους κήπους και γυάλινα αντικείμενα.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλ’ αυτά οι
ίδιοι οι πολίτες τα παραδίδουν συσκευασμένα
στη ReTuna, με τον τρόπο που τους έχει υποδειχθεί.
Στη ReTuna υπάρχει ο χώρος αποθήκευσης,
επιμέρους διαλογής καθώς και εργαστήρια συσκευασίας
των ανακυκλώσιμων ειδών. Το
πρωτοποριακό στοιχείο είναι ότι υπάρχουν
εργαστήρια επισκευής των επαναχρησιμοποιούμενων
υλικών, τα οποία πωλούνται σε ειδική
έκθεση – κατάστημα που υπάρχει μέσα στο
Κέντρο. Εκεί μπορεί να βρει κάποιος τραπέζια,
καρέκλες αλλά και διακοσμητικά, φωτιστικά,
είδη για τον κήπο και τον ελεύθερο χρόνο. Η
δημιουργία της ReTuna έγινε αφορμή να αρχίσουν
να λειτουργούν ειδικά τμήματα στη
σχολή επαγγελματικής επιμόρφωσης για ενήλικες,
που υπάρχει στην πόλη, όπου οι σπουδαστές
εκπαιδεύονται για όλο τον κύκλο της
επεξεργασίας απορριμμάτων και της πράσινης
οικονομίας.
Η επιτυχία της ReTuna ήταν διπλή: Αφενός
να μην συσσωρεύονται τα οικιακά απόβλητα
σε χώρους υγειονομικής ταφής και αφετέρου
να δίνουν δεύτερη ευκαιρία ζωής στην πόλη
του χάλυβα. Εκτός από την προσφορά επαναχρησιμοποιημένων
προϊόντων, προϊόντων με
ανακυκλώσιμα υλικά καθώς και την εξυπηρέτηση
του στόχου της δημόσιας εκπαίδευσης σε
θέματα περιβάλλοντος, η ReTuna έγινε αφορμή
να δημιουργηθούν περισσότερες από 50 νέες
θέσεις εργασίας, ενώ οι πωλήσεις του το 2018
έφεραν στην επιχείρηση έσοδα 1,2 εκατομμυρίων
ευρώ. Στόχος, εκτός από την εμπορική κίνηση,
ήταν να γίνουν τα καταστήματα αυτά
σημεία αναφοράς ώστε το κοινό όχι μόνο να
έχει τη γενική γνώση της ανακύκλωσης αλλά
να έρχεται σε άμεση επαφή με αυτό που ονομάζεται
«βιωσιμότητα και κυκλική οικονομία».
Το εμπορικό κέντρο έχει γίνει πόλος έλξης
για ρεπορτάζ διεθνών μέσων ενημέρωσης, θέμα
για ντοκυμαντέρ ενώ προσελκύει τουρίστες
από όλο τον κόσμο.
… και προς αποφυγή
ΣΕ ΠΑρΑΤHρΗΣH ΜΑΣ, σε πρόσφατο Δημοτικό
Συμβούλιο, ότι για την ανακύκλωση ως
Δήμος δεν έχουμε κάνει σχεδόν τίποτα, ο δήμαρχος
επικαλέστηκε το ότι έχουν διπλασιαστεί
οι μπλε κάδοι! Επισημάναμε ότι στο Τοπικό
Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΤοΣ-
ΔΑ) Γαλατσίου του 2015 έμπαινε ως στόχος,
για το 2020, να φτάσουν τα ανακυκλώσιμα στο
65% και άρα να πηγαίνει για ταφή το 35%.
Ωστόσο, στο ΤοΣΔΑ του 2020 αναφέρεται ότι
τα ανακυκλώσιμα είναι, σήμερα, μόλις 9% και
ο νέος στόχος είναι να φτάσουν στο 60% το
2030. Ο δήμαρχος τότε είπε το αδιανόητο: Τα
Σχέδια αυτά είναι τυπικές υποχρεώσεις και ως
τέτοιες τις αντιμετωπίζει!
Δεν είναι, ασφαλώς, εύκολη υπόθεση η ανακύκλωση
και γενικότερα η διαχείριση των
αποβλήτων Είναι, όμως, ένα πολύ σημαντικό
θέμα με διαστάσεις περιβαλλοντικές, ποιότητας
ζωής και, βεβαίως, οικονομικές, οι συνέπειες
των οποίων καταλήγουν στους πολίτες
κάθε δήμου. Χρειάζεται για την προώθησή της
πολιτική βούληση και συμμετοχή.
Ανακύκλωση, λοιπόν, στην πηγή για να μην
είναι τα απορρίμματα χρυσός για κάποιες
ιδιωτικές εταιρείες και ταυτόχρονα ενοχλητικά
και επιβαρυντικά σκουπίδια για τις γειτονιές
και τους δημότες. Η μεταφορά και το θάψιμο
του μεγάλου όγκου σύμμεικτων απορριμμάτων
στο ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής
Απορριμμάτων) της Φυλής, πέραν όλων των
άλλων, κοστίζει ακριβά στο δήμο, άρα στους
δημότες, και αφαιρεί ταυτόχρονα δυνητικά
οφέλη που μπορούν να προκύψουν για ένα
δήμο με την προώθηση της ανακύκλωσης,
ακόμη και μέσω της ελάφρυνσης των δημοτών
από τα πρόσθετα έξοδα και τα πρόστιμα
που συνεπάγεται σήμερα η συνέχιση της ταφής.
Πρέπει να είναι κεντρικός ο ρόλος της πολιτείας
και της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου
βαθμού, στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση
της διαχείρισης των αποβλήτων. Δεν
πρέπει να οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
σε ιδιωτικοποίηση.
Υποχρέωση των δήμων είναι όχι μόνον να
εκπονούν τυπικά, αλλά κυρίως να υλοποιούν
τα Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων,
που είναι συμπληρωματικά στους εθνικούς
και περιφερειακούς σχεδιασμούς. Ο δήμος
οφείλει να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες
δράσεις του Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης, μέχρι
και την επωφελή διάθεση των ανακτήσιμων
υλικών.
Νίκος χωριανόπουλος
Δημοτικός Σύμβουλος, «Γαλάτσι Από
Κοινού»

Σε τελική ανάλυση 16
KAMiNi ιουλιοΣ 2021
το εΓκληΜα Στα Γλυκα Νερα
«εκθετει» τουΣ ορΓαΝωτεΣ
του ΣυΝεδριου Για τη ΓοΝιΜοτητα
τωΝ ΓυΝαικωΝ
Η Κοκκινοσκουφίτσα
δεν βγήκε από το δάσος
«’Άντε
τι κάθεσαι; Πότε θα
παντρευτείς; Πότε θα γίνεις
μάνα;’. Κι αναρωτιέσαι: Πέρασες στο
πανεπιστήμιο. Έπιασες μια καλή δουλειά.
Γνώρισες τον άνδρα των ονείρων σου. Και
ξαφνικά μαθαίνεις ότι αυτό το 4 στον διψήφιο
αριθμό της ηλικίας σου, δεν σου επιτρέπει να
γίνεις μητέρα. “Τι έχω κάνει λάθος;”. Τίποτα δεν
έχεις κάνει λάθος. Απλά δεν γνώριζες. Αν
ονειρεύεσαι να κάνεις την δική σου οικογένεια
αύριο, φρόντισε να ενημερωθείς σήμερα»,
αναφερόταν στο διαφημιστικό σποτ του
Συνεδρίου για τη Γονιμότητα. Eπρόκειτο να
διεξαχθεί υπό την αιγίδα της
Προεδρίας της Δημοκρατίας και
τελικά ακυρώθηκε, αφού πρώτα
ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών
για το ρατσιστικό και
αναχρονιστικό περιεχόμενό του.
Με άλλα λόγια, η γυναίκα που έχει
κλείσει τα 40 εμφανίζεται ως
απολογούμενη στον εαυτό της και
στην κοινωνία για το γεγονός ότι
επένδυσε στην εκπαίδευσή και την
καριέρα της αντί να κάνει
οικογένεια. Το σίγουρο είναι ότι η
μητρότητα πρέπει να είναι επιλογή
συνειδητή και ώριμη. Δικαίωμα κι
ελεύθερη απόφαση που δεν χωρά
συμψηφισμούς κι εκπτώσεις. Για αυτό και
δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μέσον
εξουσίας ή να υπαγορεύεται με όρους
κοινωνικού «καταναγκασμού».
Η δολοφονία της 20χρονης Καρολάιν, από
μια μοιραία σύμπτωση έμελλε να
«σφραγίσει» με τον πιο τραγικό τρόπο τις
αντιδράσεις που είχε προκαλέσει ένα μήνα
νωρίτερα, το πολυδιαφημισμένο συνέδριο,
αναδεικνύοντας, πέραν των άλλων, και
κάποιες συνήθως αποσιωπούμενες πτυχές
της πρόωρης γονικότητας. Σαν τα παραμύθια
που δεν έχουν happy end.
Ντίνα Τσουκαλά
Δημοσιογράφος,
ΕρΤ
Παραμύθι πνιγμένο στη χρυσόσκονη
Μια 20χρονη που θα μπορούσε να ήταν το
δικό μας παιδί, η αδελφή ή η φίλη μας. Ένα
νέο κορίτσι που δολοφονήθηκε από τον
άνδρα ο οποίος της έταζε τον ουρανό με τα
άστρα, κι όλοι ζήλευαν την τύχη της. Τον
γνώρισε στην ηλικία των 16 ετών.
Μαγεύτηκε από τη στολή και τη λάμψη του
28χρονου τότε πιλότου της και τον
ακολούθησε. Μάζεψε, ίσως, στις αποσκευές
της, τις νουθεσίες και τις προσδοκίες που
ένοιωθε πως είχαν οι άλλοι από εκείνη.
Μόνο που το όνειρο, όχι μόνον
δεν κράτησε πολύ, αλλά γρήγορα
έγινε εφιάλτης.
Η μεζονέτα στο προάστιο,
μετατράπηκε σε «φυλακή» για την
20χρονη, η οποία
διακινδυνεύοντας ακόμη και την
υγεία της, λίγο μετά την πρώτη
αποβολή που είχε, έμεινε πάλι
έγκυος, φέρνοντας τελικά στον
κόσμο, το μωρό της. Ένα μωρό, 11
μηνών σήμερα, που γεννήθηκε με
προβλήματα και χρειάστηκε να
υποβληθεί αμέσως σε χειρουργική
επέμβαση και να νοσηλευτεί επί
ενάμιση μήνα.
Το παραμύθι «πνίγει» με τη χρυσόσκονη το
νεαρό κορίτσι το οποίο, στη λαχτάρα του να
χαρεί τη ζωή και τον έρωτα, γίνεται μονομιάς
γυναίκα και μάνα, μαζί. Δύο ρόλοι, κομμένοι
και ραμμένοι στα κοινωνικά στερεότυπα, από
τα οποία δύσκολα μπορεί στα 20 χρόνια της,
να ξεφύγει. Κι ας μην τα αντέχει, στην
«άγουρη» νιότη της.
Το τέλος είναι γνωστό. Ο άλλοτε πρίγκιπας
του παραμυθιού, με το οποίο τη νανούριζε η
δική της μητέρα, μεταμορφώνεται στον κακό
λύκο. Γίνεται ο δολοφόνος της.
Χρόνια μετά, ένα άλλο παιδί ψάχνει να βρει
τι έφταιξε για την ορφάνια του.
φΩΤο ναΤαλια παπαδοπουλου
Ανάμεσα στο όλα και στο τίποτα
(συνέχεια από τη σελίδα 2)
ΣΤΗΝ ΠολΙΤΙΚΗ πενία της εποχής,
που πηγάζει, βέβαια, τόσο από την οικονομική
κατάσταση της χώρας όσο
και τη διεθνή συγκυρία, αυτού του είδους
την πολιτική πρακτική, μερίδα
πολιτικών και ανθρώπων των ΜΜΕ
οι οποίοι κάνουν σαν να μην έχουν
καταλάβει τι έχει συμβεί στη χώρα τα
τελευταία 10 χρόνια και την ευθύνη
που βαραίνει καθέναν τους ξεχωριστά,
την ονομάζουν «εκσυγχρονισμένη»
σοσιαλδημοκρατία. Επικαλούνται
έναν όρο που, εκ των πραγμάτων,
φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν, για να
σηματοδοτήσουν μία συμπεριφορά
που βρίσκεται μακριά, πολύ μακριά
από την αριστερά κάθε απόχρωσης.
Εδώ είναι που η αριστερά, με όποια
μορφή και σχήμα έχει κατά περίπτωση,
θα πρέπει να δώσει μάχες για να
υπερασπιστεί τις αρχές και τις αξίες της. Οι
Σουηδοί έδειξαν ότι η τελική έκβαση της
διαμάχης τους βρίσκει νικητές αναφορικά
και με την επιρροή τους στην κοινωνία και
στα μάτια των ομοϊδεατών τους στις υπόλοιπες
ευρωπαϊκές χώρες. Το σημαντικό,
όμως, δεν είναι οι πρόσκαιρες νίκες. Το σημαντικότερο
δίδαγμα από την κίνηση των
Σουηδών είναι η επιβεβαίωση ότι υπάρχουν
τρόποι, πέραν της ρητορικής και των
ανακοινώσεων, να μην γίνει η αριστερά ούτε
περιθωριακή δύναμη αλλά ούτε μέρος
του συστήματος.
Η ΑρΙΣΤΕρΑ, μπορεί και πρέπει να συνεχίσει
να υποστηρίζει και να αγωνίζεται για
συλλογικές λύσεις στα κοινωνικά ζητήματα,
να δείχνει τη θέση και την τόλμη που
πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, απέναντι σε
ένα σύστημα που για λογαριασμό των ισχυρών
διαχειρίζονται καιροσκόποι πολιτικοί.
Νίκος Σερβετάς