KAMINI_DEC_2021

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜπΑΓιΑΝΝΗΣ
Να είμαστε καχύποπτοι απέναντι
σε κάθε ρητορεία «νόμου και τάξης»
Σελ. 16
KAMINI
Γ Α Λ Α Τ Σ Ι
περιοΔιΚΗ εΚΔοΣΗ ΔιΑΝεΜεΤΑι ΔΩρεΑΝ
ΓερΜΑΝοΣ ΜελιΣΣοΥρΓοΣ
Τα έργα του μετρό
βρήκαν την πόλη
απροετοίμαστη
ειρΗΝΗ ΝΤΑΗ
Η γενιά των 30
μεταξύ αβεβαιότητας
και επιβίωσης
Σελ. 7 Σελ. 6
Αρ. ΦΥλλοΥ: 7 • ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
Δήμαρχε, διαβάζεις
αυτά που υπογράφεις;
Σε αρθρο το οποίο
φέρει την υπογραφή του
δημάρχου Γαλατσίου και
προέδρου της ΠεΔα, και
δημοσιεύτηκε σε ειδικό
ένθετο της εφημερίδας
των Συντακτών,
αναφέρονται ενέργειες
που πρέπει να γίνουν
για τη Βιώσιμη
ανάπτυξη τις οποίες ο
Γιώργος Μαρκόπουλος
είτε δεν έχει εφαρμόσει
είτε έχει απορρίψει όταν
η αντιπολίτευση
κατέθεσε ανάλογες
προτάσεις.
ανάλυση και σχόλια:
• αγγέλικα Σαπουνά
• Νίκος Χωριανόπουλος
• Σπύρος Παναγιώτου
Σελ. 8-9
εΚπΑιΔεΥΣΗ επιχειρhΣειΣ
Μαθητές και καθηγητές
μιλούν για τη ζωή στο σχολείο
• ρεπορτάζ: Βασιλική Λύγκα
• Άποψη: Νίκος Μαγκανάρης
ΣAκηΣ αΓΓελIΔηΣ:
Tα μέτρα
και το μετρό
γονατίζουν
καταστηματάρχες
ΜοΥΣιΚh
Οι «Ψιλό γαζί»
βγαίνουν
από τα όρια
του Γαλατσίου
και εμπόριο
Σελ. 15
• Σχόλιο: Κώστας Βογιατζής
Σελ. 10-11 Σελ. 5

2
ενΚαμίνω
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
Τα 200 πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα
Σε λΙΓεΣ ΜερεΣ τελειώνει το 2021 και
δεν αισθανθήκαμε ότι γιορτάσαμε, όπως θα
έπρεπε, τα 200 χρόνια από την Επανάσταση
του 1821. Η εύκολη απάντηση που θα
δώσουν κάποιοι είναι «δεν μας επέτρεψε η
πανδημία να διοργανώσουμε και να
πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις αντάξιες
της επετείου, γι’ αυτό καλύτερα που δεν
έγινε τίποτα».
Έχω τις επιφυλάξεις μου. Δεν νομίζω ότι
μας εμπόδισε η πανδημία ή η δεινή
οικονομική κατάσταση της χώρας να
γιορτάσουμε. Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση
του Κυριάκου Μητσοτάκη σπαταλάει
αφειδώς χρήματα για τόσες και τόσες
εξυπηρετήσεις φίλων και γνωστών της.
Νοιώθω ότι η κυβέρνηση δεν πίεσε να
πραγματοποιηθούν όσες εκδηλώσεις είχαν
προγραμματιστεί να γίνουν, επειδή
καταλάβαινε πολύ καλά ότι θα εύρισκε
απέναντί της πολύ μεγαλύτερη μερίδα
ανθρώπων από το σύνολο των ανθρώπων
που ψήφισαν τα κόμματα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης. Διότι ούτε οι ψηφοφόροι
της Νέας Δημοκρατίας είναι υπερήφανοι
για το σημείο που βρίσκεται η χώρα, ώστε
να θελήσουν να γιορτάσουν τις κατακτήσεις
και τις επιτυχίες της.
Έχοντας περάσει μια δεκαετία οικονομικής
και κοινωνικής κρίσης, κατάρρευσης
θεσμών και αξιών και ζώντας τα δύο
τελευταία χρόνια σε συνθήκες πανδημίας, ο
κόσμος έχει ξεμάθει από τη χαρά. Ο αγώνας
για την επιβίωση τον οδηγεί σε μονοπάτια
δύσβατα χωρίς προφανή κατάληξη. Και τα
μονοπάτια αυτά δεν χρειάζεται να τα ψάξει,
του τα δείχνει η καθημερινότητα του.
Δεν είναι, μόνον, οι θάνατοι από τον
κορονοϊό που θα μπορούσαν να έχουν
αποφευχθεί. Δεν είναι, μόνον, η κατάρρευση
του δημόσιου συστήματος υγείας. Δεν είναι
το κάψιμο των βιβλίων, η βία και ο
τραμπουκισμός στο όνομα του
Συντάγματος, ο διάχυτος ανορθολογισμός
και η συνωμοσιολογία.
είναι αυτό το πέπλο της επίπλαστης
κανονικότητας που σοκάρει περισσότερο.
Αυτή η προβαλλόμενη αίσθηση ότι η ζωή
συνεχίζεται σαν να μη συμβαίνει και τίποτε
ιδιαίτερο. Αυτός ο κυνισμός που
ανερυθρίαστα κάνει το μαύρο άσπρο.
Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να γιορτάσει η
χώρα όπου μπήκαν τα θεμέλια της
δημοκρατίας –όταν ο Σόλωνας μετέτρεψε
τους σκλάβους σε πολίτες διαγράφοντας τα
χρέη τους προς τους πλούσιους– τη στιγμή
εφημερίδα «καμίνι»
που οι κυβερνώντες εξανδραποδίζουν τη
δημοκρατία, «χαρίζοντας» τα χρέη των
πλουσίων προς το δημόσιο (δηλαδή τους
πολίτες) και επιβάλλουν δυσβάστακτη
φορολογία στους φτωχότερους; Όταν οι
τράπεζες παίρνουν τα σπίτια των ανθρώπων
για χρέη, ενώ οι Βένετοι που βρίσκονται
στην κυβέρνηση τους χρωστάνε ένα ποσό
που δεν θα μπορέσουν να ξοφλήσουν ούτε
τα επόμενα 200 χρόνια, όπως ακριβώς και οι
Πράσινοι που αλλάζουν ονόματα και φέρουν
και αυτοί μεγάλη ευθύνη για το χάλι στο
οποίο βρίσκεται η χώρα;
και πώς να γιορτάσει το «πνεύμα» των
αρχαίων προγόνων, όταν το πνεύμα του
σήμερα το διαμορφώνουν άνθρωποι,
όπως ο έμπορος που έχτισε πολιτική
καριέρα πουλώντας «ελληνική γραμματεία,
γλώσσα και πολιτισμό» από την
τηλεόραση, η αρχαιολόγος που
τσιμέντωσε την Ακρόπολη κι όλοι αυτοί,
με επικεφαλής τον πρωθυπουργό,
θεωρούν τις δαπάνες για την υγεία των
φτωχών αχρείαστη σπατάλη;
αυτή η αρρωστημένη κατάσταση είναι η
εκδότης – Διευθυντής: Νίκος Σερβετάς
Σχεδιασμός – Παραγωγή: Μάνος Συμεωνάκης
εκδίδεται από την EirMa M.εΠε. Έδρα: κριναγόρου 14, 11745 αθήνα
Τηλέφωνο: 210 9342 539, E-mail: kamini@eirma.gr
Συνδρομές – Δωρεές:
εθνική Τράπεζα, ΙΒαΝ GR 8601 1015 3000 0015 3470 3138 5
αιτία που δεν μας αφήνει να γιορτάσουμε.
Και αυτή την κατάσταση τη διαμορφώνουν
άνθρωποι οι οποίοι παλαιότερα αποκόμιζαν
κέρδη υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής
μας και σήμερα τζογάρουν την ίδια μας τη
ζωή.
Το ερώτημα που με τον τρόπο του θέτει ο
καθένας μας στον εαυτό του, πρώτα απ’
όλα, είναι «υπάρχει διέξοδος;»
Η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που
αντιδράμε, ο καθένας και όλοι μαζί,
ψάχνοντας τη διέξοδο. Όταν εύκολα
χαρακτηρίζουμε τον ένα «ανόητο», τον άλλο
«δοτό», τον τρίτο κάτι ανάλογο και με τον
τρόπο αυτό αποστασιοποιούμαστε από τα
κοινά, το αποτέλεσμα είναι να αφήνουμε
τους ανόητους και τους δοτούς να μας
κυβερνάνε. Πρέπει να μην ψάχνουμε ήρωες
να μας σώσουν και φωστήρες να μας
φωτίσουν, αλλά καθένας με τον τρόπο του
να προσπαθήσουμε να πετύχουμε αυτό που
λέμε ότι θέλουμε να γίνει. Ο τρόπος που θα
δώσει ο καθένας τον αγώνα του και τα μέσα
τα οποία θα χρησιμοποιήσει, παίζει τον πιο
αποφασιστικό ρόλο για το πόσους και το
ποιους θα πάρει μαζί του. Είναι δε το πρώτο
αλλά σαφές δείγμα για το τι θα κάνει αν
τελικά νικήσει.
καλή γιορτές να περάσουμε.
Και για να είναι η νέα χρονιά καλύτερη απ’
όλες τις προηγούμενες, ας μην περιμένουμε
την εξ ύψους βοήθεια.
Νίκος Σερβετάς

Ασβεστorial
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
Το αίμα νερό δεν γίνεται
(κι άμα γενεί δεν πίνεται)
ΣΤοΝ ΠρΩΤο γύρο των εκλογών του ΚΙΝΑΛ
ψήφισαν 1468 Γαλατσιώτες, σύμφωνα με τοπικά
δημοσιεύματα,. Μεταξύ αυτών και η κα Έλενα
Ζέρβα-Γκιουρτζιάν, επικεφαλής της δημοτικής
παράταξης «Γαλάτσι του Αύριο». Δεν εξέπληξε, επί
της ουσίας, κανέναν η κίνησή της αυτή, είχε
υπάρξει άλλωστε το 2012 υποψήφια βουλεύτρια
με το ΠΑΣΟΚ στη Β’ Αθήνας, από τον χώρο αυτό
προέρχεται και δεν το κρύβει, κι ας είχε πολιτευτεί
στο δήμο και με τον δεξιό δήμαρχο, τον αείμνηστο
Τσίρο, το 2014. Έκπληξη είχε αποτελέσει η
ηλεκτρονική εγγραφή της στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το
2020, στο πλαίσιο της «Διεύρυνσης».
Έγκυρες πηγές έλεγαν τότε ότι η κίνησή της
αυτή είχε γίνει σε συνεννόηση με την πρώην
βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, γνωστή και μη εξαιρετέα
κα Ελένη Αυλωνίτου. Κι απ’ αυτή την κολεγιά
υποστήριζαν ότι είχε προκύψει, στις εσωτερικές
εκλογές της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ
Γαλατσίου, αριθμός ψήφων ικανός για να εκλέξει
τη συντρόφισσα Ζέρβα, μέλος του συντονιστικού
της οργάνωσης, όπως κι έγινε.
Γεγονός είναι ότι η Έλενα Ζέρβα δεν κατάφερε να
«τακιμιάσει» τελικά με τους συριζαίους του
Γαλατσίου, αφού δημοσίως, ως δημοτική
σύμβουλος, ήρθε σε αντίθεση με κεντρικές
επιλογές της οργάνωσης και της παράταξης που
υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές
εκλογές, «Γαλάτσι Από Κοινού». Άλλωστε, οι
έγκυρες πηγές μας λένε ότι στον ένα χρόνο που
θήτευσε ως μέλος της οργάνωσης και του
συντονιστικού της, εμφανίστηκε δυο φορές,
τσακώθηκε και δεν ξαναπάτησε. Οπότε και η
αποχώρησή της από το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με e-mail,
την παραμονή των εκλογών του ΚΙΝΑΛ, δεν τους
έθλιψε και πολύ. Ωστόσο, παραμένουν
αναπάντητα δυο ερωτήματα:
• Πώς στο καλό της έκαναν «μπούλινγκ» οι
συριζαίοι εντός της οργάνωσης, όπως, κατά τις
ίδιες πηγές, η τελευταία τους κατηγόρησε με
δεύτερο μέιλ, τη μέρα της αποχώρησής της, αφού
απέφευγε συστηματικά τις επαφές μαζί τους;
• Οι ψηφοφόροι της για το συντονιστικό της
οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ Γαλατσίου, ψήφισαν
επίσης στο ΚΙΝΑΛ, κάποιοι, τουλάχιστον, όπως
υποστηρίζουν αυτόπτες μάρτυρες; Κι αν ναι,
γιατί δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους;
Σκοπεύουν να πατάνε μονίμως σε δυο «βάρκες»
ή μήπως τώρα που βγήκε ο Ανδρουλάκης, και
όχι ο ΓΑΠ, το ξανασκέφτονται να ξαναγαπήσουν
τον Τσίπρα;
Δ.Τ.
Κάπου πήγα, κάτι είδα,
κάποιος μου ’πε να σας πω
Τσαμπουκάς
στα πιτσιρίκια
αΝ ο ΔηΜαρΧοΣ έδειχνε και κατά
των διπλοπαρκαρισμένων στη Βείκου την
ίδια (και, στην προκειμένη περίπτωση,
ανεπίτρεπτη από κάθε άποψη) ζέση που
έδειξε κατά μικρών μαθητών οι οποίοι
έκαναν κατάληψη στο σχολείο τους, η
καθημερινότητα όλων μας στο Γαλάτσι θα
ήταν πολύ καλύτερη, πιο ήρεμη και
κυρίως πιο ασφαλής.
Δ.Τ.
[f\
Mea Culpa
ΜεΓAλΩΣα με τον Λεωνίδα Κύρκο
και στα μεγάλα μου παρακολουθώ
την αρθρογραφία του
πανεπιστημιακού Κύρκου Δοξιάδη.
Δεν έπρεπε, λοιπόν, να παρασυρθώ
από τη γραφή του ονόματος με
λατινικά στοιχεία, που τη βλέπω
συχνά στο Facebook και να θεωρήσω
ότι το όνομα του Ηλία Κύρκου, ο
οποίος μας έγραψε και υπέγραψε με
το όνομα και την ιδιότητα του ένα
εξαιρετικό άρθρο στο προηγούμενο
φύλλο, γράφεται με γιώτα (ι). Το
λάθος είναι δικό μου και όχι «της
διόρθωσης». Συγνώμη Ηλία.
Νίκος Σερβετάς
[f\
Τέρμα στη λάσπη,
κα Αυλωνίτου
Την ώρα που το Καμίνι έφευγε για το
τυπογραφείο τέθηκε υπ’ όψη μου άρθρο
τοπικής εφημερίδας με τίτλο «Τέρμα η
Λάσπη», στο οποίο η υπογράφουσα κα
Ελένη Αυλωνίτου, πέραν των όσων
εξαπολύει εναντίον εκείνων που η ίδια
θεωρεί ως πολιτικούς της αντιπάλους,
Η αντικειμενική αξία αυτού του οικοπέδου είναι 575.215,20 ευρώ, σύμφωνα
με τα στοιχεία του δήμου Γαλατσίου. Βρίσκεται μεταξύ των οδών Αγίας Γλυκερίας
και Αγίων Αναργύρων, ακριβώς δίπλα στο προαύλιο της εκκλησίας. είναι
ένας από τους «ελεύθερους χώρους» που υπάρχουν στο Γαλάτσι και θέλει
ο δήμαρχος να τους αγοράσει. Αλλά παρ’ όλο που για να συγκεντρωθεί το ποσό
έχει ήδη αυξήσει τα δημοτικά τέλη, δεν έχει πει τι θα το κάνει. Ίσως πίστα
αναρριχήσεων, μπορεί και κάτι άλλο που δεν βάζει το μυαλό μας.
εκτοξεύει ψεύδη και ανυπόστατες
κατηγορίες εις βάρος μου, περί δήθεν
προπηλακισμού της κ.α. Εκ μέρους μου,
θα αποσταλεί εξώδικη διαμαρτυρία στην
αρθρογράφο με την οποία θα ζητείται να
ανακαλέσει δημοσίως όλους τους
ανυπόστατους εις βάρος μου
ισχυρισμούς .
Νίκος Σερβετάς
[f\
ευχαριστούμε για
την εμψύχωση
ΜαΤαΙα προσπαθώ να πείσω τους
συνεργάτες του Καμινιού ότι η έκδοση
της εφημερίδας μας μπορεί να γίνεται πιο
τακτικά και όχι μόνο όταν
συγκεντρώνουμε τα απαιτούμενα
χρήματα για τα έξοδα του τυπογραφείου,
του ατελιέ, της διανομής. Κι έρχεται ο
έγκριτος και αντικειμενικός
αρθρογράφος του Παλμού, στο φύλλο
της 8/10, και μας λέει ότι το
«προπαγανδιστικό έντυπο» μας, αρχίσαμε
να το κυκλοφορούμε νωρίς και αν «το
βγάζουμε κάθε μήνα έως τις εκλογές θα
ματώσουμε οικονομικά εκτός αν ισχύει το
“λεφτά υπάρχουν” που έλεγε ο ΓΑΠ».
Για να γράφει ο άνθρωπος «λεφτά
υπάρχουν» σίγουρα κάτι παραπάνω από
εμάς γνωρίζει.
Ν.Σ
[f\
Τα πάντα ρει…
3
αΝεξαρΤηΤοΠοΙηΣεΙΣ,
αποχωρήσεις, προσχωρήσεις, εκλογές,
συνέδρια, διεύρυνση από δω,
διεύρυνση από κει, ρουτίνα δεν την
λες. Σαν την Γαλατσίου και την Βεΐκου
σε κυκλοφοριακή συμφόρηση φεύγει
το 2021 κι έρχεται το 2022 ορμητικό,
πολλά υποσχόμενο, με αγωνίες,
φόβους αλλά και πολλές ελπίδες
φορτωμένο. «Τα πάντα ρει και ουδέν
μένει» κι εμείς εδώ να τα ζήσουμε με
υγεία και δύναμη.
καλη ΧροΝΙα!
Β.κ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Ε. ΒΛΑΧΟΣ
Οπτικός
Εφαρμοστής
Φακών Επαφής
Αγ. Γλυκερίας 22, Tηλ.: 210 2135098

4 Άποψη
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
προΒλΗΜΑΤιζει Το Νεο ΣΚΗΝιΚο ΜεΤΑ ΤιΣ εΚλοΓεΣ ΣΤο ΚιΝΑλ
Επιβεβαίωση της ασάφειας
του πολιτικού λόγου
οι εκλογές για την ανάδειξη του
νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ
στις 5 του Δεκέμβρη και η προοπτική
ανασύστασης του ΠΑ-
ΣΟΚ, αποτελούν αναμφίβολα
ένα από τα κορυφαία πολιτικά γεγονότα του
2021. Μια πρώτη ανάγνωση όσων συνέβησαν
την περίοδο που μεσολάβησε μεταξύ του
αιφνίδιου θανάτου της Φ. Γεννηματά και της
ημέρας της εκλογής, μας επιτρέπει να επισημάνουμε
τα εξής:
Οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν τον
Νοέμβριο έδειξαν ξεκάθαρα την προτίμηση
των κέντρων εξουσίας που τις παρήγγειλαν
στο πρόσωπο του Α. Λοβέρδου και, ταυτόχρονα,
ανάδειξαν για μια ακόμη φορά την «αδυναμία»
των δημοσκοπικών μοντέλων να αποτυπώσουν
την πραγματική βούληση του εκάστοτε
εκλογικού σώματος.
Ο πολιτικός λόγος και των
τριών βασικών υποψηφίων
ήταν σκόπιμα ασαφής, στρογγυλός
και απέφυγε συστηματικά
οποιονδήποτε απολογισμό
του κοινοβουλευτικού έργου
Του κοσμά
Παυλίδη*
του ΚΙΝΑΛ, καθώς και οποιαδήποτε
αιχμηρή κριτική στις
αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές
της κυβέρνησης Μητσοτάκη,
αφού πολλές από αυτές τις στήριξε στο Κοινοβούλιο
τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
Αντίθετα, ήταν ξεκάθαρη η προσπάθεια και των
τριών να «επαναπατρίσουν» ένα τμήμα των
πρώην ψηφοφόρων τους που εντάχθηκε στον ΣΥ-
ΡΙΖΑ-ΠΣ, λασπολογώντας ασύστολα, αλλά και να
επιδιώξουν την στήριξη δεξιών ψηφοφόρων,
όπως ανερυθρίαστα δήλωσε στις 8/12 ο κ. Λοβέρδος
στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ: «Υπήρχε
γραμμή από τον ΣΥΡΙΖΑ υπέρ συγκεκριμένου
υποψηφίου στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών
εκλογών, από τον ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν οργανωμένα
και ψήφισαν, αλλά δεν ψήφισε ο κόσμος της
ΝΔ, πέρα από σποραδικές εμφανίσεις κάποιων
από το κυβερνών κόμμα».
Οι νύξεις για επιστροφή στο νέο ΠΑΣΟΚ
στελεχών, όπως ο κ. Βενιζέλος και η κ. Διαμαντοπούλου,
κάθε άλλο παρά συνάδουν με τις
επανειλημμένες διακηρύξεις και των τριών
για προγραμματική και στελεχιακή ανανέωση
του κόμματος και υπονομεύουν κάθε προσπάθεια
«προοδευτικής διακυβέρνησης».
Και οι τρείς υποψήφιοι απέφυγαν συστηματικά
οποιαδήποτε ξεκάθαρη αναφορά για την θέση
που θα πάρουν στο κεντρικό πολιτικό ζήτημα,
το οποίο απασχολεί την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία
και που δεν είναι άλλο από την στήριξη
που θα παράσχει στην εφαρμογή του «επικαιροποιημένου»
Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο
σχεδιάζει η νέα γερμανική κυβέρνηση σε βάρος
των λαών της Ευρώπης συνολικά.
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν την νίκη του
Ν. Ανδρουλάκη, την δεύτερη θέση του Γ. Παπανδρέου
και τον αποκλεισμό του Α. Λοβέρδου
από τον δεύτερο γύρο, διαμορφώνουν ένα
πολιτικό σκηνικό, το οποίο φαινομενικά αποδυναμώνει
την ιδέα μιας «προοδευτικής συμμαχίας»
της ευρύτερης αριστεράς, ικανής να
αντικαταστήσει την νεοφιλελεύθερη δεξιά του
κ. Μητσοτάκη στην διακυβέρνηση της χώρας.
Στις δηλώσεις αυτές και οι τρεις πολιτικοί
εκφράζουν, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας,
μια καθολική άρνηση διαλόγου και πιθανής
μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ-
ΠΣ, στο όνομα της ανάδειξης, μέσα από τις
επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή
αναλογική, μιας ισχυρής «σοσιαλδημοκρατικής
παράταξης» η οποία θα πρωταγωνιστήσει
ξανά στην πολιτική σκηνή της επόμενης
μέρας.
Οι μέχρι τώρα εξελίξεις μας επιτρέπουν να
ισχυριστούμε βάσιμα ότι, αν η επόμενη ηγεσία
του υπό ανασύσταση ΠΑΣΟΚ επιμείνει
στην άρνηση αυτή, θα λειτουργήσει ουσιαστικά
υπέρ της παραμονής του κυβερνώντος
κόμματος στην εξουσία για μια τουλάχιστον
τετραετία ακόμη, με ανυπολόγιστες συνέπειες
στο εισόδημα, στην ποιότητα ζωής και γενικότερα
στις συνθήκες διαβίωσης των οικονομικά
και κοινωνικά ασθενέστερων στρωμάτων
της ελληνικής κοινωνίας.
Η πιθανότητα επιβεβαίωσης του παραπάνω
ισχυρισμού υποχρεώνει τόσο την ηγεσία όσο
και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια ουσιαστική
και σε βάθος επανεξέταση του πλαισίου που
διέπει την προσπάθειά μας να διευρύνουμε
την επιρροή του κόμματος στην ελληνική κοινωνία,
προσαρμόζοντας κατάλληλα τόσο την
στρατηγική όσο και τις επιλογές τακτικής στις
οποίες κάθε φορά καταλήγουμε.
Μια προσαρμογή που θα πρέπει να στοχεύει,
μεταξύ άλλων, στην πολιτική επανενεργοποίηση
του τμήματος εκείνου του εκλογικού
σώματος που συστηματικά απέχει από τις
εκλογικές διαδικασίες από τον Σεπτέμβρη του
2015 και μετά.
*Mέλος της Συντονιστικής επιτροπής της
οΜ ΣΥρΙΖα-ΠΣ Γαλατσίου
ο NεοΣ ειΔιΚoΣ ΣΥΝερΓΑΤΗΣ ΤοΥ ΓιΩρΓοΥ ΜΑρΚοποΥλοΥ
Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια
Tης Βάσως κοκότη*
Μια
πρόσληψη που
προκάλεσε
αίσθηση στο Γαλάτσι ήταν
αυτή του δημοσιογράφου
Πέτρου Κατσάκου, μέλους
της Συντακτικής Ομάδας και
πολιτικού αρθρογράφου της
εφημερίδας «η αυγή», ως «ειδικού
συνεργάτη/δημοσιογράφου, για θέματα
ενημέρωσης και προβολής του έργου της
δημοτικής αρχής» του δημάρχου Γαλατσίου
Γιώργου Μαρκόπουλου, «απευθείας στην
ιεραρχική εξάρτηση του Δημάρχου τον
οποίο επικουρεί», με διάρκεια «από
23/09/2021 μέχρι το πέρας της τρέχουσας
Δημοτικής Περιόδου, ήτοι μέχρι
31/12/2023…», που σημαίνει ότι
περιλαμβάνει και την προεκλογική περίοδο
των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών.
Οι πληροφορίες αυτές αναφέρονται στη
Διαύγεια στην ανακοίνωση πρόσληψης
(31/05/2021) και σύμβασης εργασίας
(22/09/2021) του Πέτρου Κατσάκου.
Όπως είναι φυσικό, αυτή η πρόσληψη
δημιούργησε ποικίλα σχόλια, πολιτικές
αναλύσεις και προβλέψεις για κάποια
πιθανή συνεργασία στις επερχόμενες
αυτοδιοικητικές εκλογές. Για να
σταματήσουν τα αυτοδιοικητικά σενάρια
και να λυθούν οι όποιες παρεξηγήσεις, ο
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ του οποίου είναι μέλος ο
Πέτρος Κατσάκος, μέσω ανακοίνωσης της
Νομαρχιακής Επιτροπής Βόρειας Αθήνας
(ΝΕΒΑ) στις 19/11/2021 ανέφερε:
«Η επιλογή του Πέτρου Κατσάκου, για την
οποία κανένα κεντρικό, περιφερειακό ή
τοπικό κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ -
ΠΣ, ούτε ενημερώθηκε ούτε πολύ
περισσότερο συναίνεσε, συνιστά πολιτικό
και ηθικό ασυμβίβαστο και δημιουργεί
σύγχυση και εύλογες απορίες στους
πολίτες. Για τους λόγους αυτούς
διευκρινίζουμε ότι η κίνηση του Πέτρου
Κατσάκου αποτελεί προσωπική του
επιλογή, δεν αποτελεί πολιτική επιλογή του
χώρου μας και βρίσκει τη Νομαρχιακή
Επιτροπή Βόρειας Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
απολύτως αντίθετη. Πολύ δε περισσότερο
δεν σηματοδοτεί κανένα πρόκριμα
αυτοδιοικητικής συνεργασίας με τον
Γιώργο Μαρκόπουλο, ο οποίος τόσο ως
δήμαρχος Γαλατσίου όσο και ως πρόεδρος
της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής
(ΠΕΔΑ), υπηρετεί και εφαρμόζει με
συνέπεια τις πολιτικές και αυτοδιοικητικές
στοχεύσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε
πλήρη και δημόσια εκφρασμένη αντίθεση
με τις επιλογές του κόμματός μας.»
Σε μια εποχή με διαρκείς πολιτικές και
αυτοδιοικητικές αλλαγές, αποχωρήσεις,
παραιτήσεις, προσχωρήσεις και άλλες
μετακινήσεις, ξεκαθάρισε το τοπίο όσον
αφορά και την επιλογή του Πέτρου
Κατσάκου να συνεργαστεί με τον Γιώργο
Μαρκόπουλο και τις όποιες υποψίες για
περαιτέρω αυτοδιοικητικές συνεργασίες.
Λένε ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να
είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται. Γι’ αυτό και
οι καλοί λογαριασμοί πρέπει να γίνονται στην
ώρα τους.
*Μέλος του Συντονιστικού και υπεύθυνη
επικοινωνίας της οΜ Γαλατσίου Σύριζα -
ΠΣ

ρεπορτάζ
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
5
ΤΑ ΜεΤρΑ ΚΑι Το ΜεΤρο ΓοΝΑΤιζοΥΝ ΤοΥΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑρχεΣ
«Κρατάμε την ψυχραιμία μας, το χαμόγελο
μας και προσπαθούμε να δουλέψουμε»
οΣάκης Αγγελίδης είναι ο ιδιοκτήτης
του καφέ- μπαρ Βαλκανιζατέρ
που βρίσκεται στην
αρχή της Αγίας Γλυκερίας. Είναι
δυό βήματα από το σπίτι
μου, συνήθως πηγαίναμε εκεί με τη συμβία
μου αργά τα απογεύματα του Σαββάτου για να
κάνουμε το πρώτο ξεφύλλισμα των Κυριακάτικων
εφημερίδων, που μόλις είχαμε αγοράσει.
Το μαγαζί ήταν πολύ ζωντανό, με κόσμο
να μπαινοβγαίνει, γκρουπάκια να παίζουν
μουσική, που μας έκαναν να θυμόμαστε τα
νιάτα μας και μας παρέσυραν από το απογευματινό
τσάι, στις μπύρες και στα Jack, κρατώντας
μας εκεί έως τις πρώτες πρωινές ώρες.
Πριν από μερικές ημέρες είδα τον Σάκη πάνω
σ’ ένα μηχανάκι να μοιράζει καφέδες. «Δυσκολεύεται
κι αυτός», σκέφτηκα και με το θάρρος
που έχουμε μεταξύ μας, του ζήτησα να μιλήσουμε
για τη δουλειά του. Κατά καιρούς, έχω
μιλήσει με διάφορους καταστηματάρχες, έχω
συλλέξει τις πληροφορίες μου, που όλες συγκλίνουν
σε ένα σημείο, έχω σχηματίσει μία εικόνα
για την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα
και θέλησα να του υποβάλω μερικές ερωτήσεις.
Δεν θα μπορούσα να το κάνω με άλλον, διότι ως
κάτοικος Γαλατσίου μπορεί να δημιουργούσα
ερωτήματα και καχυποψίες, χίλια δυό μπορεί.
Έχει πέσει η δουλειά
«Με τα μέτρα που έχουν πάρει για τον κορονοϊό
έχει πέσει η δουλειά, έχει πέσει αρκετά»
μου λέει στην αρχή της συζήτησης μας.
Και συνεχίζει: «Αυτό, βέβαια, δεν ισχύει μόνο
στο δικό μου μαγαζί. Μιλάω σχεδόν καθημερινά
με συναδέλφους μου, με άλλους
περισσότερο με άλλους λιγότερο. Αγωνιούν
και εκείνοι, είναι δύσκολο. Αυτή τη στιγμή
δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Κρατάμε την
ψυχραιμία μας, το χαμόγελο μας και προσπαθούμε
να δουλέψουμε».
Την αγωνία του όμως για το μέλλον την επιβεβαιώνει
με ξεκάθαρη κουβέντα: «Η επιχείρηση
μου είναι το μεροκάματο μου και όχι μόνο
το δικό μου αλλά και των ανθρώπων που απασχολώ,
όλοι ζούμε από αυτό το μαγαζί». Ομολογεί
ότι δεν έχει μειώσει το προσωπικό του, δεν
έχει απολύσει εργαζόμενους αλλά έχει γίνει
μείωση μισθών διότι ο τζίρος έχει πέσει κάτω
από 60% σε σχέση με 2 – 3 χρόνια πριν. «Μετά
την κρίση είχε αρχίσει να ανεβαίνει αλλά από
την επιδημία και μετά, πάνω που πήγε να πάρει
επάνω της η αγορά έφαγε νέο χαστούκι. Ο
κορονοίος μας έριξε τελείως».
Στην ερώτηση μου αν φοβάται νέο lockdown
η απάντηση που μου δίνει με εκπλήσσει:
«Αυτό που θα γινόταν είναι ότι θα μας επηρέαζε
πολύ ψυχολογικά. Οικονομικά, όμως,
ίσως να είναι καλύτερα για τους μαγαζάτορες,
να κλείσουμε και να αποζημιωθούμε,
διότι σήμερα είναι σαν να είμαστε κλειστά
και δεν αποζημιωνόμαστε. Τώρα είναι σαν
άτυπο lockdown για μας και απλά τρέχουν τα
έξοδα τα οποία είναι πολύ αυξημένα, έχει αυξηθεί
το κόστος του εμπορεύματος, το ρεύμα
ακόμα και τα δημοτικά τέλη. Και βέβαια είναι
και ο κόσμος που δύσκολα διαθέτει χρήματα
για καφέ και ποτό. Να περάσει γρήγορα η πανδημία
να ξαναμπούμε στην κανονικότητα».
Νέο χαστούκι
Γνωρίζοντας ότι θα τον φέρω σε σχετικά
δύσκολη θέση του βάζω ένα νέο πρόβλημα:
«Τώρα θα έρθει το χαστούκι του Μετρό,
τα έργα θα κρατήσουν πάνω από οκτώ
χρόνια, οι δρόμοι θα γεμίζουν φράκτες,
χώματα και μπουλντόζες, τι θα κάνεις;»
«Θα κάνω υπομονή, δεν έχω να κάνω και
πολλά. Θα δω ποιοι δρόμοι θα κλείσουν
εδώ γύρω και θα πράξω ανάλογα. Δυσοίωνα
τα πράγματα αλλά θα τα καταφέρουμε,
είναι όμως δυσοίωνα».
Τα περισσότερα απ’ όσα μου είπε στη συζήτηση
μας ο Σάκης Αγγελίδης, τα είχα ξανακούσει
από συναδέλφους του. Κρατάω όμως
μία ξεχωριστή κουβέντα, την απάντηση του
στην ερώτηση αν σκέφτεται κάποιες εναλλακτικές
λύσεις, κάποια άλλη δουλειά ή μεταφορά
της επιχείρησης του κάπου αλλού:
«Όχι, όχι δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Προς το
παρόν τουλάχιστον. Θα δω τι θα γίνει πραγματικά,
πώς θα διαμορφωθεί η γειτονιά και
τότε θα αποφασίσω».

6
Καθημερινότητα
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
Η ΓεΝιΑ ΤΩΝ 30 ΜεΤΑξΥ ΑΒεΒΑιοΤΗΤΑΣ ΚΑι επιΒιΩΣΗΣ
Εγώ, εσύ και όλοι εμείς
Tης ειρήνης - ακριβής Νταή*
οι γονείς μας, όπως λένε, «είχαν
παιδιά και οικογένειες στις ηλικίες
μας». Μα ακόμη κι αν αυτό
δεν είναι το δικό μας όνειρο, το
ζήτημα είναι ότι δεν μπορούμε
να διανοηθούμε κανένα όνειρο…
Τα τελευταία 10-15 χρόνια η αλλαγή στον τρόπο
με τον οποίο ζουν, σχεδιάζουν το μέλλον και κοινωνικοποιούνται
οι νέοι άνθρωποι, είναι σαρωτική.
Οι νέες και οι νέοι της γενιάς μου, οι σημερινοί
30άρηδες, δεν είναι η γενιά που γεννήθηκε
και μεγαλώνει μέσα στην κρίση. Είναι η γενιά
που ενηλικιώθηκε, σπούδασε και κλήθηκε να ξεκινήσει
μια νέα ζωή μέσα στην κρίση.
Όταν τελειώναμε το σχολείο, εκείνα τα χρόνια,
μετά τους Ολυμπιακούς, όταν είχε αρχίσει να χαράζει
απλώς στον ορίζοντα η υποψία ότι η οικονομική
άνοδος δεν θα κρατήσει για πολύ, τίποτε
δεν προμήνυε τις δυσάρεστες εξελίξεις που ακολούθησαν.
Τίποτε δεν μας προειδοποιούσε ότι η
κατάσταση θα εξελισσόταν τόσο αρνητικά για τη
χώρα, για την οικονομία και το μέλλον μας. Όταν
ξέσπασε η οικονομική κρίση και μπήκαμε στο
ΔΝΤ, κάποιοι από εμάς, 25άρηδες τότε 35άρηδες
σήμερα, μόλις μπαίναμε στο πανεπιστήμιο και
κάποιοι ολοκληρώναμε τότε τις σπουδές μας.
Ήμασταν η γενιά που καλούνταν να κάνει το
επόμενο βήμα και σιγά-σιγά να ξεκινήσει τη δική
της ζωή. Είχαμε στο συλλογικό μας ασυνείδητο
την οικονομική ευμάρεια της γενιάς των γονιών
μας και τη σκέψη ότι όποιος θέλει να τα καταφέρει
μπορεί, πάνω-κάτω.
Όσα ακολούθησαν από το 2010 και έπειτα στη
χώρα, επιβεβαίωσαν το σχέδιο του να γίνουμε
μια «χαμένη γενιά». Η επίθεση που δέχθηκαν
τα εργασιακά δικαιώματα –με επίκεντρο τα δικαιώματα
των νέων– από την κατάργηση των
συλλογικών εξασφαλίσεων μέχρι τη θέσπιση
του ντροπιαστικού υποκατώτατου μισθού και
την εξάπλωση της «μαύρης εργασίας» υπήρξε
σφοδρή.
Η γενιά μας ζει και αναπνέει μέσα στην επισφάλεια.
Εγώ, εσύ και όλοι εμείς ζούμε μέσα στην
ανασφάλεια. Οι σημερινοί νέοι, δυνάμει εργαζόμενοι,
ή δεν θα είναι εργαζόμενοι ή θα δουλεύουν
στην γκρίζα ζώνη της ανασφάλιστης και επισφαλούς
εργασίας, ή –στην καλύτερη περίπτωση– θα
απασχολούνται τυπικώς εξασφαλισμένοι, μα
στην πραγματικότητα θα ζουν για να δουλεύουν.
Κανένα από τα σενάρια αυτά δεν αφήνει χώρο
για προσωπική εξέλιξη, για δημιουργία, για τον
σχεδιασμό ενός μέλλοντος πιο αισιόδοξου.
Οι σημερινοί 30άρηδες ή δεν θα έχουμε τη δυνατότητα
να φύγουμε από το πατρικό μας, γιατί
δεν έχουμε τη δυνατότητα να εργαστούμε και να
εξασφαλίσουμε τα βασικά, ή θα δουλεύουμε όλη
μέρα για να πληρώνουμε το νοίκι, τους λογαριασμούς,
την τυπική ανεξαρτησία μας. Οι γονείς
μας, όπως λένε, «είχαν παιδιά και οικογένειες
στις ηλικίες μας». Μα ακόμη κι αν αυτό δεν είναι
το δικό μας όνειρο, το ζητούμενο είναι ότι δεν
μπορούμε να διανοηθούμε κανένα όνειρο.
Εγώ, εσύ και όλοι εμείς.
*Mαθηματικός – οικονομολόγος, κάτοικος
Γαλατσίου

ΑυτοΔιοικητικά
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
7
ο λΑϊΚιΣΜοΣ ΚΑι ΤΑ ΦΑρΑΩΝιΚΑ «ΣχεΔιΑ επι χΑρΤοΥ» ΥποΝοΜεΥοΥΝ
ΤΗΝ ποιοΤΗΤΑ ΤΗΣ ζΩΗΣ ΜΑΣ
Απροετοίμαστοι περιμένουμε το μετρό
Του Γερμανού
Μελισσουργού*
είναι γεγονός ότι η κατασκευή
του μετρό στην πόλη μας και,
μάλιστα, με τρεις σταθμούς, θα
βοηθήσει σημαντικά την μετακίνηση
των πολιτών του Γαλατσίου
και όχι μόνον. Πρόκειται για ένα έργο
υπερτοπικής σημασίας και συνάμα το μεγαλύτερο
έργο που πραγματοποιείται στη χώρα
μας, προϋπολογισμού περίπου 2.000.000.000
ευρώ: Πραγματικά τα μηδενικά είναι πολλά.
Ταυτόχρονα ξεκινά η επέκταση της λεωφόρου
Κύμης, με τη μεγαλύτερη υπόγεια αστική
σήραγγα, μήκους 2,1 χιλιομέτρων, η
οποία θα φτάνει μέχρι την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας,
στο ύψος της
Λυκόβρυσης. Αυτή η κατάσταση
αναμένεται να
δημιουργήσει ένα πρωτόγνωρο
χάος στους δρόμους
του Γαλατσίου και
φυσικά στην καθημερινότητα
της πόλης μας. Εδώ,
λοιπόν, αρχίζουν τα τοπικά
προβλήματα, για τα
οποία ο λαός του Γαλατσίου
έχει εκλέξει δήμαρχο και δημοτικούς
συμβούλους να τα επιλύσουν.
Στο Γαλάτσι θα δημιουργηθεί κεντρικό εργοτάξιο
για την κατασκευή του μετρό, που θα
επιβαρύνει την πόλη για τουλάχιστον δέκα
χρόνια έως την ολοκλήρωση του έργου, περισσότερα
από οποιονδήποτε άλλο δήμο της
Αττικής. Δυστυχώς, από το 2017 και μετά η
διοίκηση του δήμου δεν έκανε τίποτε για να
ελαφρύνει αυτό το βάρος, αλλά και να διεκδικήσει
αντισταθμιστικά οφέλη, για την ταλαιπωρία
που θα υποστούν οι πολίτες του
Γαλατσίου κατά την κατασκευή αλλά και κατά
την λειτουργία του μετρό. Η μόνιμη επωδός
της διοίκησης είναι ότι δεν μπορούσε να
παρέμβει. Αναληθές: Ενδεικτικά ο σταθμός
της οδού Ελικώνος εντάχθηκε στα σχέδια
κατασκευής το 2018, άρα περιθώρια υπήρχαν,
δυστυχώς, όμως, δεν υπήρχε πολιτική
βούληση και σθένος.
Τι θα μπορούσε να έχει γίνει
Α. Κυκλοφοριακή μελέτη κατασκευής κυκλικών
κόμβων, προκειμένου να υπάρχει συνεχόμενη
ροή οχημάτων από την λεωφόρο
Βεϊκου μέχρι την οδό Πρωτοπαπαδάκη, με
τις ανάλογες διαβάσεις πεζών.
Β. Διεκδίκηση απαλλοτριώσεων από την Αττικό
Μετρό, επ’ ωφελεία του δήμου: απαλλοτρίωση
των οικοπέδων στο Παλαιό Τέρμα (Goodys) για
την κατασκευή κεντρικής πλατείας.
Γ. Έγκαιρη ενημέρωση των πολιτών για όλ’
αυτά τα ζητήματα που τίθενται τώρα, προκειμένου
να διεκδικηθούν εγκαίρως λύσεις.
Δ. Δημιουργία θέσεων στάθμευσης.
Ε. Μαζί με την κατασκευή του μετρό θα μπορούσε
να γίνει μελέτη κατασκευής υπόγειου
κόμβου στην διασταύρωση Βεϊκου – Γαλατσίου
– Πρωτοπαπαδάκη.
Κι αν κάποια απ’ αυτά φαντάζουν υπερβολικά,
ισχύει ότι για να πάρεις λίγα πρέπει να
διεκδικήσεις πολλά!
Μια μοναδική ευκαιρία αναβάθμισης του
Γαλατσίου χάθηκε, επειδή οι διοικούντες δεν
έδειξαν τον ζήλο και την υπευθυνότητα που
έπρεπε. Αντ’ αυτών, επειδή αντιλαμβάνονται
τις συνέπειες των παραλείψεων τους, τελείως
προσχηματικά και στο παρά πέντε η διοίκηση
ορίζει αντιδήμαρχο Δημοσίων Σχέσεων &
Διασύνδεσης Πολιτών με την Αττικό Μετρό.
Παράλληλα, προχωρά σε σύναψη δανείου
τεσσεράμιση εκατομμυρίων ευρώ για να αγοράσει
το κτίριο των Goodys και τα οικόπεδα
από πίσω χάριν της κεντρικής πλατείας, ενώ
τα δυο όμορα κτίρια παραμένουν αναπαλλοτρίωτα.
Ο δήμος θα χρεωθεί για κάτι που θα
είναι μη αξιοποιήσιμο για τα επόμενα δέκα
χρόνια. Ταυτόχρονα, βέβαια, κτίζονται και τα
ελάχιστα εναπομείναντα ελεύθερα οικόπεδα,
όπως πχ ένα στρέμμα στις οδούς Νιόβης και
Αγίας Ειρήνης.
Δυστυχώς, όταν ο λαϊκισμός και τα φαραωνικά
«σχέδια επί χάρτου» επικρατούν έναντι
της ουσιαστικής πολιτικής –κάτι που έχουμε
ζήσει κατά κόρον στον δήμο μας– έρχεται η
στιγμή που χάνεται το ευ ζειν και μένει απλά
το ζειν.
Η ενασχόληση με τα κοινά είναι δικαίωμα,
αλλά πρωτίστως καθήκον κάθε πολίτη. Οι
νέοι και γενικότερα οι συμπολίτες μας πρέπει
να βγουν από την αδράνεια και να συμμετάσχουν
ενεργά στα κοινά. Μόνον έτσι θα
διαμορφωθεί ένα κλίμα που θα θέτει προϋποθέσεις
για ένα καλύτερο αύριο. Είναι
ανάγκη για ριζικές αλλαγές. Αλλαγές παντού.
Αλλαγές σε παγιωμένες νοοτροπίες, τακτικές
και μικροπολιτικές συμπεριφορές.
*ο Γερμανός Μελισσουργός, πρώην
δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου.
χΩριΣ ορΑΜΑ Η ΔιοιΚΗΣΗ πΑΤοΥλΗ ΣΤΗΝ περιΦερειΑ ΑΤΤιΚΗΣ
Όπισθεν ολοταχώς
Του Γιώργου Μπαλάφα*
ΠεραΣαΝ πάνω από δυο χρόνια από την ανάληψη
της διοίκησης των δήμων και των περιφερειών
από τις νέες δημοτικές και περιφερειακές
αρχές. Δύο χρόνια με οικονομική κρίση, πανδημία
και οικολογικές καταστροφές. Το καλοκαίρι
είχαμε τις καταστροφικές πυρκαγιές τόσο στη
Δυτική και Ανατολική Αττική όσο και στη Βόρεια
Αθήνα, στην περιοχή των Αδαμών, ενώ πολλές περιοχές
της Αττικής αντιμετώπισαν έντονα πλημμυρικά φαινόμενα κατά
την επέλαση του φαινομένου «Μπάλος».
Η κλιματική κρίση δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας αλλά
μια δυσάρεστη πραγματικότητα και καμία χώρα στον πλανήτη
δεν μπορεί να ξεφύγει από το φαινόμενο. Η κυβέρνηση
του κ. Μητσοτάκη αποδεικνύεται αναποτελεσματική στην
αντιμετώπιση των επιπτώσεων, ενώ για την Περιφέρεια Αττικής
το πρόβλημα είναι διπλό, καθώς εκτός από την κυβέρνηση
του κ. Μητσοτάκη, η Περιφέρεια Αττικής έχει την ατυχία
να διοικείται από την παράταξη του κ. Πατούλη.
Δύο χρόνια μετά τις αντιδημοκρατικές νομοθετικές ρυθμίσεις
της κυβέρνησης, που μετέφερε αποφασιστικές αρμοδιότητες
από τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια στις Οικονομικές
Επιτροπές, Επιτροπές Πολιτισμού και Επιτροπές Ποιότητας
Ζωής, έχουμε μια διοίκηση στην Περιφέρεια Αττικής που δεν
μπορεί, όχι μόνο να διαχειριστεί το τεράστιο έργο της μεγαλύτερης
περιφέρειας της χώρας, αλλά δεν έχει και κανένα όραμα.
Η διοίκηση Πατούλη παρέλαβε ένα τεράστιο έργο που
όφειλε να συνεχίσει. Αντίθετα, σήμερα, πολλά έργα έχουν
βαλτώσει. Η διοίκηση της «Δύναμης Ζωής» παρέδωσε
168 αντιπλημμυρικά έργα, ύψους σχεδόν 500 εκατ. ευρώ,
στο σύνολο της Αττικής. Ήταν μια τεράστια αύξηση κονδυλίων
για την αντιμετώπιση του φαινομένου πολλών
περιοχών της Αττικής, που πλημμυρίζουν κατά τη διάρκεια
βροχοπτώσεων. Δεν ήταν μόνο το έργο στον Φαληρικό
Όρμο, που εκτός από έργο ανάπλασης είναι και ένα αντιπλημμυρικό
έργο που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί,
αλλά και έργα για τα όμβρια ύδατα, σε όλες τις γειτονιές
της Αττικής. Στον Βόρειο Τομέα ιδιαίτερα έτρεχαν 27 αντιπλημμυρικά
έργα, ύψους 53 εκατ. ευρώ.
Πριν λίγες ημέρες είδαμε πολλές περιοχές της Αττικής να
αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα εξαιτίας των βροχοπτώσεων,
με το πέρασμα του φαινομένου «Μπάλος». Έχει
ενδιαφέρον να μάθουμε τι απαντάει η διοίκηση της Περιφέρειας
Αττικής, όταν συναντάει τους κατοίκους αυτών των
περιοχών, που έχουν πλημμυρίσει τα σπίτια τους και οι επιχειρήσεις
τους ή ακόμα και τα σχολεία των παιδιών τους. Θα
τους πουν ότι υπάρχουν χρήματα από τον προϋπολογισμό
της Περιφέρειας για να χρηματοδοτηθούν δράσεις, όπως μελέτες
για τις επιπτώσεις του κορονοϊού και την αντιμετώπισή
του με ρινικές πλύσεις ύψους 700.000 ευρώ ή 300.000 ευρώ
για πολιτιστικά προγράμματα για το 1821, αλλά δεν
υπάρχουν χρήματα για την επένδυση στη λύση των υπαρκτών
προβλημάτων;
Την ίδια στιγμή, σημαντικά αντιπλημμυρικά έργα παραμένουν
στα συρτάρια. Μελέτες για οριοθετήσεις ρεμάτων στον
Βόρειο Τομέα έχουν μείνει πίσω, το έργο στο ρέμα Σαπφούς
ακόμα δεν έχει δημοπρατηθεί και στο Πεντελικό όρος, αντί να
γίνονται μελέτες ανάσχεσης των υδάτων και αποκατάστασης
του φυσικού τοπίου, γίνονται μελέτες για «αξιοποίηση».
Ωστόσο, κανείς δεν δικαιούται να εθελοτυφλεί και να μην
αντιλαμβάνεται πως η κλιματική κρίση μας οδηγεί σε ένα
νέο υπόδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης, με όρους κοινωνικής
και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Κι αυτό είναι ένα πολιτικό
σχέδιο που μπορεί να εφαρμόσει μόνο μια προοδευτική κυβέρνηση
και προοδευτικά σχήματα στις διοικήσεις των Δήμων
και Περιφερειών.
*Περιφερειακός σύμβουλος Βορείου Τομέα αθηνών, μέλος
της οικονομικής επιτροπής της Περιφέρειας αττικής

8 ρεπορτάζ
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
ο ΓιΩρΓοΣ ΜΑρΚοποΥλοΣ λεει Σε ΑλλοΥΣ ΝΑ ΚΑΝοΥΝ ΑΥΤΑ ποΥ ο ιΔιοΣ ΔεΝ εΦΑρΜοζει
Δήμαρχε, διαβάζεις
αυτά που υπογράφεις;
εξεπλAΓΗΣΑΝ ορισμένοι
Γαλατσιώτες αναγνώστες της
εφημερίδας των Συντακτών,
όταν διάβασαν το άρθρο που
φέρει την υπογραφή του
δημάρχου Γαλατσίου και
προέδρου της πεΔΑ, Γιώργου
Μαρκόπουλου. Το άρθρο
δημοσιεύτηκε στην ειδική
έκδοση της εφημερίδας με τίτλο
«Βιώσιμη Ανάπτυξη» στις 27
Νοεμβρίου 2021.
Η έκπληξη των Γαλατσιωτών
αναγνωστών μπορεί να
συμπυκνωθεί στη φράση:
«Καλά, είναι επτά χρόνια
δήμαρχος, γιατί δεν κάνει αυτά
που λέει ότι πρέπει να γίνουν
και, κυρίως, γιατί απορρίπτει
ανάλογες προτάσεις, όταν
κατατίθενται στο Δημοτικό
Συμβούλιο;»
Το ΚΑΜιΝι ζήτησε από τρεις
δημοτικούς συμβούλους, δύο
παρατάξεων, που γνωρίζουν
καλά το θέμα, να συγκρίνουν τα
γραφόμενα, τα οποία υπογράφει
ο δήμαρχος, με τις ενέργειές του.
Εξοικονομούμε ρυπαίνοντας
«Με πρόγραμμα και συγκεκριμένο πλάνο
σχεδιάζουμε και προωθούμε μια νέα
αντίληψη στη διαχείριση των στερεών
αποβλήτων, η οποία προωθεί την
ανακύκλωση, την επανάχρηση, τη διαλογή
στην πηγή, τη δημιουργία πράσινων
σημείων. Όλ’ αυτά στόχο έχουν την
ελαχιστοποίηση του υπολείμματος που
καταλήγει στη χωματερή. Αυτή η νέα
αντίληψη απαιτεί ένα νέο μοντέλο
διαχείρισης των απορριμμάτων, στο οποίο
κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχουν οι δήμοι»
(Γιώργος Μαρκόπουλος,
Εφημερίδα των Συντακτών, 27/11/2021)
Το πώς εφαρμόζεται το παραπάνω πλάνο,
όταν ο υπογράφων λειτουργεί με την
πρωταρχική πολιτική του ιδιότητα, ως
δήμαρχος Γαλατσίου, είναι γνωστό σε όλη
την πόλη:
• Στερεά απόβλητα συσσωρεύονται στη
δασική περιοχή του λόφου Κόκκου, υπό
μορφή πεταμένων στρωμάτων,
παλιοσίδερων, μπάζων,
κατεστραμμένων κάδων και μεγάλων
ξύλινων τεμαχίων.
• Στο χώρο της ΛΑΤΟ πετιούνται κλαδιά,
μπάζα, ελαστικά αυτοκινήτων κ.α.
• Μηχανόλαδα και άλλα υγρά από
σαπισμένα σκουπίδια χύνονται στο
χώμα του πάρκινγκ απορριμματοφόρων
και απορροφώνται από τον υδροφόρο
ορίζοντα.
• Τα «ανακυκλώσιμα» των μπλε κάδων
δεν ανακυκλώνονται τελικά ή
ανακυκλώνονται ελάχιστα γιατί είναι
ανακατεμένα, βρώμικα, συσκευασμένα
ή κατεστραμμένα.
Η διοίκηση του δήμου δεν ενημερώνει
τους κατοίκους για το τι ακριβώς πρέπει να
κάνουν, ούτε φροντίζει για την εξασφάλιση
των μέσων, διακριτούς κάδους για μέταλλο,
χαρτί, γυαλί, πλαστικό, χαρτί/χαρτόνι ή/και
ξεχωριστές σακούλες ανά υλικό, για τη
διαλογή στην πηγή. Κι ενώ ο δήμος
Γαλατσίου –δηλαδή οι δημότες– δαπανούν
από τα μεγαλύτερα ποσά στην Αττική για
τη μεταφορά και το θάψιμο στη Φυλή των
απορριμμάτων, η διοίκηση του δήμου
απλώς διπλασίασε τους μπλε κάδους και
αγόρασε καινούργια απορριμματοφόρα, να
‘χει ήσυχη την περιβαλλοντική της
συνείδηση.
Γεγονός είναι ότι απευθυνόμενος στους
αντιπροσώπους της πόλης ο δήμαρχος τα
λέει πιο σταράτα:
«Αν εννοείτε ότι τόσο καιρό δεν
πηγαίναμε τα πράσινα στην Φυλή, να ξέρετε
ότι, κάνοντας έναν λογαριασμό, ο Δήμος
ήταν κερδισμένος. Δεν θέλω να ανοίξω
αυτή την συζήτηση τώρα, γιατί δεν έχει
νόημα. Όσοι ασχολείστε με την
αυτοδιοίκηση, γνωρίζετε ότι αυτό το
επικαιροποιημένο Τοπικό Σχέδιο
Διαχείρισης Αποβλήτων είναι μία τυπική

ρεπορτάζ
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
9
διαδικασία και ο απώτερος στόχος
είναι η μείωση του κόστους,
ιδιαίτερα λόγω της νέας
τιμολόγησης από την σημερινή
Κυβέρνηση και λόγω των λοιπών
περιβαλλοντολογικών εισφορών»
(Γιώργος Μαρκόπουλος, στη
συζήτηση για το Τοπικό Σχέδιο
Διαχείρισης Αποβλήτων, 23
Μαρτίου 2021, απόσπασμα από τα
πρακτικά του δημοτικού
συμβουλίου).
Έτσι απλά και ξεκάθαρα.
Εξοικονομούμε ρυπαίνοντας και
δίνουμε και 50 χιλιάδες από το
Πράσινο Ταμείο σε φιλική μας
ΜΚΟ για να «εκπαιδεύσει» τους
Γαλατσιώτες σε κατ’ οίκον
«κομποστοποίηση», κάποια στιγμή
στο μέλλον…
Όπως ακριβώς διατυπώνεται και
στο μότο του άρθρου στην ΕφΣυν:
«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει
αποστολή να δίνει λύσεις,
πρακτικές, άμεσες, χειροπιαστές…
ΠΩΣ αληθεΙα λέγεται εκείνη η πολιτική συμπεριφορά
που επιμένει να παρουσιάζει βαρύγδουπες διακηρύξεις,
τη στιγμή που για επτά και πλέον χρόνια αδιαφορεί
συστηματικά για την ανακύκλωση των απορριμμάτων
και περιφρονεί τις προτάσεις της αντιπολίτευσης;
Ο κ. Δήμαρχος δήθεν ανακάλυψε τα οφέλη της ανακύκλωσης
και θεωρεί πρώτιστη υποχρέωση τη συμβολή της
Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε αυτή.
Τι συμβαίνει, όμως, στο δήμο μας;
Οι δημότες πληρώνουν κάθε χρόνο περισσότερα από 4
εκατομμύρια ευρώ για τέλη καθαριότητας. Πληρώνουμε
ετησίως 197,92 ευρώ για κάθε τόνο που μεταφέρεται και
θάβεται στη Φυλή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΔΣΝΑ (ο Σύνδεσμος των
δήμων και της Περιφέρειας Αττικής, που συντονίζει τη
διαχείριση των απορριμμάτων) η συνολική παραγωγή
απορριμμάτων στην πόλη μας είναι περίπου 18 χιλιάδες
τόνοι και από αυτούς ανακυκλώνονται 842 τόνοι, μόλις
4,68%. Ο δήμος μας κατέλαβε μια από τις τελευταίες θέσεις
μεταξύ των δήμων της Αττικής, για τις «επιδόσεις»
του στην ανακύκλωση, και γι’ αυτόν το λόγο οι πολίτες
επιβαρύνθηκαν την προηγούμενη χρονιά με ένα επιπλέον
πρόστιμο 120.000 ευρώ.
Η διοίκηση Μαρκόπουλου διαβεβαίωνε προεκλογικά
ότι η «ανακύκλωση στο Γαλάτσι διπλασιάστηκε γιατί διπλασιάστηκαν
οι μπλε κάδοι». Πρόκειται για την απόλυτη
παραπλάνηση των πολιτών. Σύμφωνα με τα επίσημα
στοιχεία του ΕΔΣΝΑ, στις εγκαταστάσεις της ΕΕΑΑ (της
Αυτό μετράει και όχι η ‘υψηλή
πολιτική’».
Ο δήμαρχός μας λειτουργεί με
ρεαλισμό και πρακτική σκέψη. Αν,
όμως, χρειαστεί, καταφεύγει και
στην «υψηλή πολιτική», όπως
ακριβώς έπραξε στην περίπτωση
της νομιμοποίησης του παράνομου
πάρκινγκ απορριμματοφόρων, για
το οποίο εξασφάλισε υπουργική
τροπολογία που το μετέτρεψε εν
μια νυκτί σε Σταθμό
Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων
(ΣΜΑ). Αγόρασε και το ειδικό
απορριμματοφόρο συμπίεσης των
συμμείκτων για τη μείωση του
όγκου και του κόστους της ταφής –
Βεβαίως, η συμπίεση των
σύμμεικτων απορριμμάτων, χωρίς
να έχει προηγηθεί διαλογή όσων
μπορούν να ανακυκλωθούν ή και
να επαναχρησιμοποιηθούν,
μειώνει το κόστος της ταφής στη
«χωματερή», ενώ πολλαπλασιάζει
τη ρύπανση. Αφαιρεί, επίσης,
δυνητικά έσοδα από την
αξιοποίηση των «καθαρών»
απορριμμάτων.
Γι’ αυτό ακριβώς εμείς, όπως και
άλλες παρατάξεις στο δημοτικό
συμβούλιο, καταγγείλαμε τη
μεθόδευση του δημάρχου να
«νομιμοποιήσει» το πάρκινγκ
απορριμματοφόρων ως ΣΜΑ. Η εκ
των υστέρων διαβεβαίωσή του, ότι
το «νομιμοποίησε» για να μην
μπορεί κανείς να καταγγείλει ότι
δεν επιτρέπεται πάρκινγκ
απορριμματοφόρων σε δασική
αναδασωτέα έκταση, συνάδει
προφανώς με το συνολικό πνεύμα
της πολιτικής του:
• Εξοικονομούμε ρυπαίνοντας
• Νομιμοποιούμε τις
παρανομίες δια των επαφών
μας
• Άλλωστε, πρόκειται για
«τυπικές» διαδικασίες
αγγέλικα Σαπουνά,
Νίκος Χωριανόπουλος
«Γαλάτσι από κοινού»
Προτεραιότητα στα λόγια
Αδιαφορία για έργα
εταιρείας διαχείρισης των μπλε κάδων) μεταφέρονται κάθε
χρόνο περίπου 1.000 τόνοι απορριμμάτων και αποσπώνται
για ανακύκλωση μόλις οι 37. Στην πραγματικότητα,
ο δήμος μας «βγάζει βόλτα» τα απορρίμματά του σε
βάρος των πολιτών. Τα μεταφέρει στον Ασπρόπυργο (εγκαταστάσεις
ΕΕΑΑ) και από εκεί στη Φυλή με έξοδα των
πολιτών.
Η διοίκηση Μαρκόπουλου για 7 χρόνια ειρωνεύεται τις
προτάσεις της αντιπολίτευσης για άμεσα και ρεαλιστικά
βήματα που θα βελτίωναν την εικόνα. Στην πραγματικότητα
περιφρονεί και τις δικές της «προτάσεις». Στη συζήτηση
σχετικά με το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων
(23/3/21) ο κ. Δήμαρχος παρουσιάζοντας την εισήγηση
της διοίκησης δήλωσε ότι «πρόκειται για τυπική
διαδικασία για την οποία είμαι συγκρατημένα απαισιόδοξος»,
ακυρώνοντάς την στην πράξη. Στην ίδια συζήτηση
είχε υποστηρίξει ότι είναι «πιο οικονομικό να πετάμε
τα κλαδιά στη ΛΑΤΟ παρά να τα μεταφέρουμε στη Φυλή».
Αδιαφορία για τις εστίες πυρκαγιάς μέσα στον ιστό της
πόλης, αδιαφορία για το περιβάλλον και την προστασία
των δασικών εκτάσεων.
Τώρα ο ίδιος «ρίχνεται στη μάχη» της ανακύκλωσης και
της προστασίας του περιβάλλοντος.
Πως είπαμε ότι λέγεται; Απλά υποκρισία και υποτίμηση
της νοημοσύνης των πολιτών!
Σπύρος Παναγιώτου
«Γαλάτσι ο τόπος μου»
Διαχείριση
Απορριμμάτων
στο Γαλάτσι
με αριθμούς
Το ΔηΜοΤΙκo ΣΥΜΒοΥλΙο Γαλατσίου έχει ψηφίσει
δυο Τοπικά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΤΟΣΔΑ), ένα
το 2015 και ένα το 2021. Και στα δυο αναφέρεται λεπτομερειακά
ο τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων και το ποσοστό
ανά κατηγορίες που καταλήγει στην ταφή ή ανακυκλώνεται.
Και στα δυο κατατίθεται ένα μεσομακροπρόθεσμο
πλάνο εκσυγχρονισμού της διαδικασίας και βελτίωσης των
αποτελεσμάτων. Παραθέτουμε μερικά στοιχεία:
Το 2015 υπολογιζόταν ότι επί συνόλου 21000 τόνων των
συμμείκτων στερεών αποβλήτων του δήμου Γαλατσίου,
19000 τόνοι περίπου θα μπορούσαν να μην θάβονται στη
Φυλή και να εκτραπούν σε κάποια μορφή ανακύκλωσης και
επεξεργασίας βιοαποβλήτων. Το 2014 συλλέγονταν ξεχωριστά
με σκοπό κάποια μορφή ανακύκλωσης 735 τόνοι (3,5%
του συνόλου των αποβλήτων). Ο στόχος για το 2020 ήταν να
συλλέγονται προς ανακύκλωση 9185 τόνοι, δηλαδή το
43,7% του συνόλου των αποβλήτων (ΤΟΣΔΑ, 2015, σ. 44).
Το 2019* σε σύνολο 20337 τόνων συμμείκτων στερεών
αποβλήτων, οδηγούνται προς κάποια μορφή ανακύκλωσης
1984,7 τόνοι (9,8% του συνόλου των αποβλήτων) αλλά, τελικά,
μόνον 953 τόνοι ανακυκλώνονται (4,68% επί του συνόλου),
ενώ τα υπόλοιπα απόβλητα (19384 τόνοι, 90,2%) οδηγούνται
για ταφή (ΤΟΣΔΑ, 2021, σ. 14).
Πιο συγκεκριμένα, το 2019 τα προς ανακύκλωση απόβλητα
αποτελούνται από: 1967 τόνους μπλε κάδων, 14,5 τόνους
γυαλί από τους ειδικούς κάδους, 0,23 τόνους λαμπτήρες,
0,15 τόνους μπαταρίες και 2,82 τόνους ηλεκτρικών συσκευών
(σύνολο: 1984,7 τόνοι).
Όμως, από τους 1967 τόνους που οδηγούνται σε Κέντρα
Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών δια των μπλε κάδων, μόνον
τα μισά (935 τόνοι) κρίνονται κατάλληλα προς ανακύκλωση.
Έτσι το σύνολο των ανακυκλούμενων υλικών διαμορφώνεται
σε: 935 συν τα υλικά από τους υπόλοιπους ειδικούς
κάδους = 953 τόνοι. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ταφή
στο ΧΥΤΑ (ΤΟΣΔΑ, 2021, ο.π.)
Ο νέος στόχος του ΤΟΣΔΑ 2021 για το έτος 2025 είναι να
εκτρέπεται προς ανακύκλωση περίπου το 53% των ανακυκλώσιμων
από μπλε κάδους, το 60% ηλεκτρικών συσκευών,
γυαλιού, μπαταριών, ρούχων κ.λπ, ενώ προβλέπει και χωριστή
συλλογή βιοαποβλήτων, που μέχρι στιγμής δεν υφίσταται
(καφέ κάδος) (ΤΟΣΔΑ, 2021, σ. 15)
Σύμφωνα με στοιχεία του 2019, για τη διαχείριση των
ΑΣΑ, ο Δήμος δαπανά περίπου 4,02 εκατ. ευρώ και οι δαπάνες
αυτές περιλαμβάνουν τη συλλογή, τη μεταφορά, την επεξεργασία
και την ταφή.
Όλες οι αντιπολιτευόμενες δημοτικές παρατάξεις έχουν
υποστηρίξει την αναγκαιότητα περιβαλλοντικά ορθής διαχείρισης
των απορριμμάτων του δήμου και όλες έχουν καταγγείλει
την προσχηματική διαχείριση του ζητήματος από
την δημοτική αρχή. Την 23/3/2021 οι τέσσερεις από τις πέντε
αντιπολιτευόμενες παρατάξεις καταψήφισαν το ΤΟΣΔΑ
2021, ενώ η παράταξη «Γαλάτσι Από Κοινού» απείχε από την
ψηφοφορία, με το σκεπτικό ότι το εν λόγω Σχέδιο Διαχείρισης
δεν περιγράφει τις πραγματικές ενέργειες της διοίκησης
του δήμου.
Πηγή: Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων Δήμου Γαλατσίου
επεξεργασία των δεδομένων από τα ΤοΣΔα:
Αγγέλικα Σαπουνά
* Τα στοιχεία που αναφέρονται στο ΤΟΣΔΑ 2021 αφορούν
στο 2019*

10
Θέμα
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
ΜΑΘΗΤεΣ ΚΑι ΚΑΘΗΓΗΤεΣ ΚΑΤΑΘεΤοΥΝ ΤιΣ εΜπειριεΣ ΚΑι ΤιΣ ΑποψειΣ ΤοΥΣ
Απο ΤΗ ζΩΗ ΣΤο Σχολειο ΤΑ ΔΥο ΤελεΥΤΑιΑ χροΝιΑ
Η κληρονομιά της καραντίνας
Mαθησιακά κενά, έλλειψη
επικοινωνίας, απομόνωση,
εσωστρέφεια, άγχος,
φοβίες, στέρηση ελευθερίας,
οξυθυμία, περιορισμός,
είναι λέξεις που κυριαρχούν όταν μιλάμε
για την καθημερινότητα στο σχολείο. Οι ελλείψεις
σε εκπαιδευτικούς, οι συγχωνεύσεις τμημάτων
μέσα στον Οκτώβριο, η ατέλειωτη γραφειοκρατία
που διογκώνει
ανούσια την ουσιαστική
δουλειά των εκπαιδευτικών,
η έλλειψη πόρων, τα
αναγκαστικά μέτρα υγειονομικής
προστασίας είναι
τα σοβαρότερα προβλήματα
που εμποδίζουν
το σχολείο να λειτουργεί
ρεπορτάζ
Της Βασιλικής
λύγκα*
ομαλά. Το κλίμα εκφοβισμού
και αυταρχισμού που
εκπορεύεται από το Υπουργείο
για να εφαρμοστεί η
νεοφιλελεύθερη πολιτική
του δημιουργεί ένα δυσάρεστο κλίμα άγχους
και ανησυχίας στους εκπαιδευτικούς και απορρίφθηκε
από την πλειοψηφία μέσω της συμμετοχής
τους στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση.
Πώς βιώνεται από καθηγητές/τριες και μαθητές/τριες
η νέα αυτή κατάσταση; Οι επιπτώσεις
της καραντίνας που βιώσαμε παραμένουν
νωπές. Εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων
στο γυμνάσιο και στο λύκειο, μαθητές
και μαθήτριες, καταθέτουν τις μαρτυρίες τους.
Λογική η τήρηση της ανωνυμίας, τα ονόματα
τους είναι στη διάθεση της εφημερίδας.
Παλιά προβλήματα, ατελέσφορες λύσεις
Σε καΙρo ΠαΝΔηΜIαΣ δεν κάνουν
διορισμούς στα νοσοκομεία ούτε στα σχολεία
ώστε να περιορίσουν τους κινδύνους
μετάδοσης.
Ανεπάρκεια σχολικών κτιρίων, έλλειψη
εκπαιδευτικού προσωπικού, χαμηλοί μισθοί.
Η δεκαετία του ’80 χαρακτηρίζεται
από κτίσιμο σχολικών κτιρίων, αυξημένες
προσλήψεις μονίμων, αλλά και την
επινόηση του θεσμού των «αναπληρωτών».
Τη δεκαετία του ’90 επιχειρείται και
εντέλει νομοθετείται η κατάργηση της
επετηρίδας μονίμων διορισμών, με αποτέλεσμα
περίπου 8.000 κενά εκπαιδευτικών
στην αρχή κάθε χρονιάς. Την περίοδο
των μνημονίων τα κενά εκτοξεύονται,
καθώς οι παλαιοί συνταξιοδοτούνται, και
ως απάντηση θεσμοθετείται η αύξηση
των ωραρίου των εκπαιδευτικών και η
αύξηση των μαθητών ανά τμήμα.
Σήμερα, ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός
εμπνέει την κυβέρνηση Μητσοτάκη
να πράττει ακριβώς το αντίθετο από
αυτό που υπαγορεύουν οι συνθήκες.
Δεν την ενδιαφέρει η αναζήτηση αιθουσών
γιατί αν υπήρχε αραίωση των μαθητών
θα προέκυπταν ανάγκες μεγαλύτερου
αριθμού εκπαιδευτικών. Αυξάνει
τον αριθμό των μαθητών ανά σχολική
αίθουσα και προχωρεί σε συγχωνεύσεις
τμημάτων για να εξοικονομήσει εκπαιδευτικούς.
Συχνά οι συγχωνεύσεις γίνονται
με προφορικές εντολές ώστε την
ευθύνη να χρεώνονται οι διοικήσεις
των σχολείων που αρνείται να πάρει
οποιαδήποτε μέτρα αποσυμφόρησης
των σχολικών αιθουσών.
κώστας Βογιατζής,
πρώην μέλος Δ.Σ. ολΜε
Μας έλειπε το χαμόγελο τους
«Νιώθουμε τεράστια ανασφάλεια στο σχολείο.
Οι συγχωνεύσεις των τμημάτων επιδείνωσαν
την κατάσταση. Αισθάνομαι ότι γίνεται
μετάβαση προς κάτι άγνωστο, μη γνώριμο.
Μπροστά μας είναι οι μαθητές που ξέρουμε,
αλλά δεν είναι ακριβώς οι ίδιοι»
«Η εξ’ αποστάσεως διδασκαλία μας στερούσε
την δυνατότητα να δούμε τα πρόσωπα των
παιδιών, τις αντιδράσεις τους, την έκφρασή
τους. Η απόσταση που είχαμε από τους μαθητές
δημιουργούσε και συναισθηματική απόσταση
ανάμεσά μας, αλλά και μεταξύ τους.
Έχουμε σχεδόν ξεχάσει τα πρόσωπα των μαθητών
μας, τα οποία και τώρα δεν μπορούμε
να τα δούμε εξαιτίας της μάσκας. Μας λείπει
το χαμόγελό τους»
«Αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι τα παιδιά
έχουν κατακτήσει μερικά πράγματα που δεν
έχουν διδαχθεί, έχουν καλύτερη επαφή με την
πραγματικότητα. Πιθανόν οι συζητήσεις μέσα
στο σπίτι να βοήθησαν, καθώς και η ανάγκη
να αντιμετωπίσουν μαζί έναν κοινό κίνδυνο.
Στο τέλος, μετά από διεργασία έχουμε ως συνέπεια
την ωριμότητα. Μια ακόμη παρατήρηση
είναι ότι όλο αυτό δεν βγήκε σε επιθετικότητα.
Τα παιδιά μπήκαν σε μια διαδικασία συνειδητοποίησης,
ότι κάπως πρέπει να αντιμετωπίσουν
αυτή την ειδική κατάσταση που
βιώνουν»
«Η καραντίνα δυσκόλεψε ιδιαίτερα το μάθημα
της γυμναστικής. Με τη νέα σχολική χρονιά
παρατηρώ ότι αρκετά παιδιά έχουν παχύνει,
όπως άλλωστε και κάποιοι από μας. Επίσης
κάποια παιδιά ανησυχούν και είναι πολύ
επιφυλακτικά. Στη γυμναστική, ενώ μπορούν
να μη φοράνε τη μάσκα δεν αισθάνονται
ασφαλή και γι’ αυτό δεν την αποχωρίζονται»
«Υπήρχε απόσταση κατά τη διάρκεια της καραντίνας,
δεν υπήρχε αμεσότητα. Η διδασκαλία
ήταν μονόπλευρη, ήταν περισσότερο διάλεξη,
δεν υπήρχε διάδραση. Αυτό που μου
έλειπε πιο πολύ ήταν η συλλογικότητα. Δρούσε
ο καθένας μόνος του, ατομικά, επειδή
απουσίαζε η συζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων
για παιδαγωγικά ζητήματα, όπως γίνεται
συνήθως στις συνεδριάσεις του Συλλόγου
Διδασκόντων. Αυτό ήταν ιδιαίτερα δύσκολο
όταν, εκτός των άλλων, βρισκόσουν για πρώτη
χρονιά στο σχολείο. Τους μαθητές μου εγώ
τους γνώρισα το Μάϊο. Η λέξη που κυριαρχεί
στο μυαλό μου σχετικά με την πανδημία είναι
η μοναξιά»
«Τα παιδιά είναι αποσυντονισμένα. Στη Γ’
Λυκείου, πέρυσι, τους βόλεψε το webex, φαινόντουσαν
παρόντες αλλά δεν ήταν. Η σχέση
με το κινητό τα έχει αποδιοργανώσει τελείως.

Θέμα
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
11
πολλά παιδιά
κλείστηκαν στον
εαυτό τους, το
πρωί στο webex,
μετά στο e-class
και ύστερα στην
οθόνη του κινητού
ή στην τηλεόραση
Δεν καταλαβαίνουν γιατί απαγορεύεται το κινητό
στο σχολείο, από τη μια τους ζητούσαν
να κάνουν μάθημα με το κινητό, από την άλλη
απαγορεύεται. Αντιδρούν στην Ελάχιστη Βάση
Εισαγωγής (ΕΒΕ), αφήνει πολλά παιδιά
έξω από το Πανεπιστήμιο. Ήταν ένας από
τους λόγους κατάληψης.»
Από τη Γ’ Γυμνασίου φθάσαμε
στις πανελλήνιες
«Τα διαδικτυακά μαθήματα ήταν πιο βαρετά.
Είχαμε λιγότερη όρεξη, μας έλειπε η ζεστασιά
και η αγάπη που έχουμε με τους συμμαθητές
μας. Βλέπαμε το γκρι της οθόνης, σα να μιλάμε
σε ντουβάρι. Νιώθουμε πίεση και άγχος. Με
την ΕΒΕ δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Η τηλεκπαίδευση
μας έβγαλε από το πρόγραμμα,
χάσαμε δύο χρονιές. Από τις εξετάσεις της Γ’
Γυμνασίου φτάσαμε στις Πανελλήνιες»
«Όταν είχαμε καραντίνα, τόσο εγώ όσο και
πολλά παιδιά, δε βγαίναμε έξω, να πάμε μια
βόλτα να μας χτυπήσει ο ήλιος. Πολλά παιδιά
κλείστηκαν στον εαυτό τους, το πρωί στο webex,
μετά στο e-class και ύστερα στην οθόνη
του κινητού ή στην τηλεόραση βλέποντας σειρές
ή ταινίες. Κάποια παιδιά δεν μπορούσαν
να συγκεντρωθούν να παρακολουθήσουν το
webex με αποτέλεσμα αργότερα να μην καταλαβαίνουν
το μάθημα και να έχουν απορίες».
«Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, πολλές
φορές, οι γονείς τσακώνονταν με τα παιδιά,
καθώς ήταν όλοι κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι.
Άλλες οικογένειες εκμεταλλεύτηκαν το χρόνο
που ήταν μαζί και απέκτησαν ωραίες οικογενειακές
στιγμές. Τώρα, ενώ μπορούμε να βγαίνουμε
βόλτα ή να πηγαίνουμε σχολείο, φοβόμαστε
μήπως κολλήσουμε τον ιό και τον μεταδώσουμε
στους παππούδες και τις γιαγιάδες
μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
«Αρκετά παιδιά έχουν γίνει επιθετικά και άλλα
απέκτησαν εξάρτηση από το κινητό και
οδηγήθηκαν σε κέντρα απεξάρτησης. Τέλος ο
κορονοϊός έφερε υγειονομική και οικονομική
κρίση και πολλές οικογένειες έφτασαν σε οικονομικό
αδιέξοδο. Αυτό επηρέασε άμεσα τα
παιδιά, καθώς οι γονείς τους δεν μπορούσαν
να τους προσφέρουν τα απαραίτητα»
Ο καθένας και η κάθε μία εστιάζει αλλού,
όσοι καταθέτουν τις σκέψεις, τις απόψεις και
τα συναισθήματά τους, μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε
το κλίμα που κυριαρχεί στο σχολείο,
σήμερα, την κάθε μέρα. Οι απαιτήσεις
πολλές, σε χρόνο, σε ενέργεια και σε «αποδοτικότητα»,
από όλους/ες τους εμπλεκόμενους/ες
αλλά είναι η μόρφωση, η ανάπτυξη
κριτικής σκέψης, η συμπερίληψη και η αλληλεγγύη
ο στόχος; Ένα δημοκρατικό σχολείο,
χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, με διαθέσιμους
πόρους ανάλογους των αναγκών σε
ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό είναι, σίγουρα,
ακόμα ζητούμενο.
*εκπαιδευτικός
Σχολεία σε Πανδημία
Του Νικολάου
Μαγκανάρη
εκπαιδευτικού,
Διευθυντή του
22ου Δημοτικού
Σχολείου
αθήνας
η ΣηΜερΙΝη χρονική συγκυρία βρίσκει τη
χώρα και τα σχολεία σε κατάσταση επιδείνωσης
σε σχέση με τις συνθήκες διαφύλαξης
της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών.
Τα κρούσματα καθημερινά αυξάνονται, η μετάλλαξη
«Ο» προκαλεί
ιδιαίτερη ανησυχία στην
εκπαιδευτική κοινότητα,
αφενός γιατί παρουσιάζει
μεγαλύτερη μεταδοτικότητα
και αφετέρου γιατί
πλήττει περισσότερο
τα μικρά παιδιά. Τα σχολεία
συνεχίζουν να λειτουργούν,
όπως την περίοδο
πριν την πανδημία,
ενώ το ΥΠΑΙΘ δεν
κατάφερε να διαμορφώσει
τις αναγκαίες και
απαραίτητες συνθήκες
υγειονομικής προστασίας.
Δεν υιοθέτησε τις
σχετικές προτάσεις των εκπαιδευτικών και
άλλων φορέων για τη μείωση του αριθμού
των μαθητών ανά τάξη, αλλά προχώρησε σε
συγχωνεύσεις τμημάτων, πυκνώνοντας τον
αριθμό των μαθητών/τριών ανά τετραγωνικό
μέτρο σχολικής αίθουσας, ακόμα και μέσα
στο Νοέμβριο.
Παράλληλα, προχώρησε στην υιοθέτηση ενός
υγειονομικού πρωτοκόλλου, το οποίο προβλέπει
το κλείσιμο τμημάτων στην περίπτωση που
η ανίχνευση κρουσμάτων στους/ις μαθητές/
τριες υπερβαίνει το 50% +1, συνθήκη που προφανώς
και δεν αντιστοιχεί σε μια ουσιαστική
προφύλαξη. Σε περίπτωση διασποράς των
κρουσμάτων σε αρκετά τμήματα ενός σχολείου,
όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα, η συνθήκη
αυτή δε μπορεί να έχει προφανώς καμία
εφαρμογή. Την ίδια στιγμή μεταθέτει όλη την
ευθύνη σε εκπαιδευτικούς και γονείς, που
έχουν αναλάβει το σύνολο των ενεργειών (τήρηση
μέτρων, self-test, ιχνηλατήσεις, εγγραφή
στην πλατφόρμα καταγραφής εμβολίων και
τεστ edupass) μειώνοντας περαιτέρω το μαθησιακό
χρόνο.
Σε αυτές τις ειδικές συνθήκες οι εκπαιδευτικοί
καλούνται να υλοποιήσουν πρωτόκολλα,
που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν
λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα της
σχολικής μονάδας. Η τήρηση των αποστάσεων,
παρά την εφαρμογή των ενδιάμεσων διαλειμμάτων
σε πολλές σχολικές μονάδες, δεν είναι
εφικτή ούτε στα διαλείμματα, πόσο μάλλον
Η ευθύνη αφορά
όχι μόνο την
εκπαιδευτική
κοινότητα και τις
οικογένειες, αλλά
πρωτίστως την
τοπική
αυτοδιοίκηση και
την πολιτεία.
σε μικρές τάξεις με 25 μαθητές. Η παραμονή
των μαθητών στον ίδιο χώρο είναι αδύνατη,
καθώς οι μαθητές μετακινούνται στην αίθουσα
πληροφορικής, ενώ στο ολοήμερο σχολείο, καθώς
δεν υπάρχει ένας εκπαιδευτικός για κάθε
πρωινό τμήμα, δημιουργούνται μεικτά τμήματα
με αποτέλεσμα τον αναπόφευκτο συγχρωτισμό
των μαθητών.
Ωστόσο, παρά τις αδυναμίες του συστήματος,
καθώς υπάρχουν έντονες επιφυλάξεις για το
αν και κατά πόσον διενεργούνται πραγματικά
τα self-tests, τη δυσκολία των οικογενειών
προσφύγων μαθητών χωρίς ΑΜΚΑ να προμηθευτούν
τα self-test, ακόμα και την αδυναμία
πολλών οικογενειών να προμηθεύονται καθημερινά
μάσκες προσώπου, είναι κοινός τόπος
ότι τα σχολεία πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά
για πολλούς λόγους: μαθησιακούς, παιδαγωγικούς,
κοινωνικούς και ψυχολογικούς.
Έστω και καθυστερημένα είναι άμεση ανάγκη
ουσιαστική αποτελεσματική προστασία μαθητών
και εκπαιδευτικών. Η ευθύνη αφορά όχι
μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα και τις οικογένειες
(αρκετές από τις οποίες πλήττονται από
την οικονομική ανέχεια και την ακρίβεια), αλλά
πρωτίστως την τοπική αυτοδιοίκηση και την
πολιτεία.

12
Αθλητισμός
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
Του κώστα κοντώση*
Ερασιτεχνικός αθλητισμός, εθελοντισμός
και άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε
Εθελοντές
στον αθλητισμό
είναι όλοι αυτοί
οι περίεργοι τύποι που, χωρίς να έχουν
κανένα οικονομικό όφελος, προσφέρουν τον
ελεύθερο χρόνο τους, τις όποιες δεξιότητές
τους και γνώσεις τους για την ύπαρξη, κατ’
αρχάς, και την ανάπτυξη στη συνέχεια, του
ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Αυτοί οι τύποι που ενώ βλέπουν γύρω
τους τη ρεμούλα και την αρπαχτή, την
προσπερνούν, γιατί απλά η ιδέα και η
προσφορά τους είναι μη διαπραγματεύσιμη!
Αυτοί οι τύποι που κρατούν ζωντανό τον
συλλογικό αθλητισμό στην Ελλάδα. Τον
συλλογικό, ερασιτεχνικό αθλητισμό που
πασχίζει να κρατήσει το κύτταρο του
ελληνικού αθλητισμού ζωντανό και υγιές,
και το προστατεύουν ώστε να μη
μετατραπεί σε καρκινικές μεταστάσεις.
Εθελοντής δεν σημαίνει κατά συνείδηση
δούλος. Συνήθως ο εθελοντής διακατέχεται
από ένα «εξωγήινο» συναίσθημα
αλληλεγγύης και είναι πρόθυμος να
προσφέρει δωρεάν βοήθεια ανά πάσα
στιγμή. Και όταν ο εθελοντής προσφέρει
μέσα σε ένα σύνολο ανθρώπων που, παρά
την αντίθετη δήλωσή τους, απολαμβάνουν
οικονομικά οφέλη από «ερασιτεχνικές
καταστάσεις», δεν υπάρχει κανένας
απολύτως λόγος να του συμπεριφέρονται
σαν να είναι ο ηλίθιος της παρέας. Γιατί ο
εθελοντής προσέχει και σέβεται πρωτίστως
τον εαυτό του.
Τα τελευταία δώδεκα περίπου χρόνια,
αρκετοί από μας προσπαθήσαμε να
σταθούμε πάντα δίπλα στη νεολαία, να
φωνάξουμε για τα παιδιά, να παλέψουμε με
κατεστημένα και κολλημένες απόψεις, για
τα παιδιά. Δεχθήκαμε απειλές από
«αθλητικούς παράγοντες» επειδή παίρναμε
το μέρος των παιδιών. Προσπαθήσαμε να
προσφέρουμε ότι μπορούσαμε, πάντα
εθελοντικά, σε συλλόγους της περιοχής μας.
Και κατακρίναμε όλους αυτούς που με
εφαλτήριο το Συλλογικό Αθλητισμό
σκόπευσαν και σκοπεύουν σε «πολιτική»
καριέρα.
Αλλά ο εθελοντισμός, αν και ακούγεται
καλά στα αυτιά των αμέτοχων πολλών,
γίνεται πραγματικά αντιληπτός σε λίγους
και προκαλεί καχύποπτα και μικρόψυχα
ερωτηματικά στους ελάχιστους μόνιμους
παράγοντες των αθλητικών, κυρίως,
πραγμάτων και της τοπικής εξουσίας. Από
την αρχή φωνάζαμε και πιέζαμε για νέες,
σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις.
Δυστυχώς, ακόμα και τώρα το ίδιο κάνουμε:
δώδεκα χρόνια τώρα οι τοπικοί άρχοντες
έκαναν ότι μας άκουγαν, μετρούσαν τα
ψηφαλάκια τους, αλλά πραγματική λύση δεν
υπήρξε ποτέ!
Τι κι αν κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις,
με συγκεκριμένες προσφορές και σχέδια
από την ελεύθερη –κι εννοούσαμε χωρίς
μίζες– αγορά!
Δώδεκα χρόνια, δηλαδή δύο διαφορετικοί
δήμαρχοι, δύο τρία διαφορετικά δημοτικά
συμβούλια, πληθώρα αντιδημάρχων, και το
Γαλάτσι δεν έχει ακόμη ένα σοβαρό κλειστό
γήπεδο προδιαγραφών. Όσοι νόμισαν ότι με
το ΠΑΛΑΙ θα λυθεί το πρόβλημα,
απογοητεύτηκαν οικτρά!
Κάποιοι θεωρούν, ακόμα και σήμερα, τις
προχειρότητες και τα ψίχουλα που τους
πετάει ο Δήμαρχος, επιτυχία. Κι έτσι
πορεύονται. Γιατί ο "εθελοντισμός" των
τοπικών παραγόντων περνάει πρώτα από
την τσέπη και ό,τι περισσέψει, αν
περισσέψει, φτάνει και στο "Σύλλογο"... Καλή
Χρονιά το 2022! Χωρίς πανδημία και με πιο
υγιεινή διαχείριση, ιδιαίτερα στον
αθλητισμό της πόλης μας!
* Ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας
GalatsiSports
Tara Glaser
«Αττικό Άλσος – Άθληση για λίγους»
Της ελένης Παπαδοπούλου*
Πριν
τρεις μήνες, έπειτα από την προκλητική
απόφαση της Περιφέρειας Αττικής και της
Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.) να παραχωρήσει τα
τέσσερα γήπεδα του τένις του Αττικού Άλσους σε ιδιωτικό
σωματείο της Νέας Ιωνίας και, συγκεκριμένα, στον «Όμιλο
Αντισφαίρισης Νέας Ιωνίας» (Ο.Α.Ν.Ι.), εκατοντάδες
αθλούμενες και αθλούμενοι του Αττικού Άλσους αντίκρισαν
λουκέτα στον χώρο όπου αθλούνταν ελεύθερα και δωρεάν.
Το πρόγραμμα «Αττικό Άλσος – Άθληση για μικρούς και
μεγάλους» υλοποιούνταν μέχρι τότε μέσα από τη
συνεργασία της Περιφέρειας Αττικής και της Γενικής
Γραμματείας Αθλητισμού (απόφαση του Περιφερειακού
Συμβουλίου Αττικής της 19 Δεκεμβρίου 2013). Βασικό
μέλημα της συνεργασίας των δύο φορέων αποτέλεσε η
αθλητική αξιοποίηση του Αττικού Άλσους, από χιλιάδες
πολίτες, όλων των ηλικιών, που συμμετείχαν δωρεάν στα
προγράμματα εκμάθησης τεσσάρων δημοφιλών αθλημάτων
(ποδόσφαιρο, βόλεϊ, τένις, μπάσκετ).
Το πρόβλημα εμφανίστηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021, με
την τροποποίηση της σύμβασης μεταξύ Περιφέρειας
Αττικής και Γ.Γ.Α, και έγινε δημόσια γνωστό στις 17
Οκτωβρίου 2021 από τις διαμαρτυρίες των ελεύθερα
αθλουμένων που κατήγγειλαν την απόφαση της
Περιφέρειας Αττικής για την παραχώρηση των γηπέδων σε
ιδιώτη. Οι αθλούμενοι/ες κατήγγειλαν την επί της ουσίας
«έξωσή» τους από τις αθλητικές εγκαταστάσεις που
χρησιμοποιούσαν μέχρι πρόσφατα δωρεάν.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής της 3 Νοεμβρίου
2021, με διαφορά μιας μόλις ψήφου (48-49), δεν υιοθέτησε
την εισήγηση σχεδόν σύσσωμης της αντιπολίτευσης, η
οποία ζητούσε από την Γ.Γ.Α. την ανάκληση της
παραχώρησης των γηπέδων τένις στον Ο.Α.Ν.Ι. Η
διοικούσα παράταξη Πατούλη αναγκάστηκε να παραδεχτεί
στο συμβούλιο ότι «έχουν δημιουργηθεί δυσχέρειες, έχουν
ανακύψει σοβαρά προβλήματα από την εφαρμογή της
Προγραμματικής Σύμβασης ανάμεσα στην Περιφέρεια και
την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού» και κλήθηκε η
Επιτροπή Παρακολούθησης της Σύμβασης να δώσει το
πόρισμά της σε έναν μήνα.
Στις 6 Δεκεμβρίου 2021 ο Όμιλος Αντισφαίρισης Νέας
Ιωνίας, με την αποδοχή της Γ.Γ.Α., ανάρτησε εβδομαδιαίο
πρόγραμμα με αισθητά μειωμένες ώρες για ελεύθερη και
δωρεάν άθληση για τους πολίτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο
πίνακας δεν απεικονίζει τις ώρες των ιδιωτικών
προπονήσεων, κατά συνέπεια δε γνωρίζουμε το οικονομικό
όφελος του ιδιωτικού σωματείου.
Επομένως, ένας ιδιώτης εκμεταλλεύεται έναν δημόσιο
αθλητικό χώρο όπως τον βολεύει, καταρτίζει το δωρεάν
ωρολόγιο καθημερινό πρόγραμμα εκμάθησης τένις με
προπονητές υπαλλήλους της Γενικής Γραμματείας
Αθλητισμού, δεν πληρώνει τίποτε ούτε καν το ρεύμα,
χρησιμοποιεί για ατομικές και ομαδικές προπονήσεις και
τα τέσσερα γήπεδα τένις για όλη την ημέρα, λαμβάνοντας
άγνωστο αντίτιμο για κάθε ώρα χρήσης του κάθε γηπέδου .
Σε μια χρονική περίοδο που κυριαρχεί η υγειονομική και
η οικονομική αβεβαιότητα, η Γενική Γραμματεία
Αθλητισμού και η Περιφέρεια Αττικής ιδιωτικοποιούν τους
ελεύθερους χώρους άθλησης, χωρίς κανένα κέρδος για το
Δημόσιο με την ανοχή των χωροταξικά όμορων δήμων
(Αθήνα, Γαλάτσι) που νίπτουν τας χείρας τους ως
«αναρμόδιοι», αν και οι δημότες τους είναι οι κατ’ εξοχήν
ωφελούμενοι από την άθληση στα παραπάνω γήπεδα. Η
υλοποίηση του Προγράμματος «Αττικό Άλσος – Άθληση για
λίγους» μόλις ξεκίνησε!
Η οφειλόμενη αντίδραση των ενεργών πολιτών και όλων
των φίλων και φορέων του ερασιτεχνικού αθλητισμού είναι
αυτονόητη. Όταν η κοινωνική και η αθλητική απαξίωση
θεωρείται δεδομένη, τότε η διεκδίκηση να απομακρυνθεί
κάθε ιδιωτικός φορέας από τη διαχείριση των γηπέδων του
Αττικού Άλσους γίνεται καθήκον.
* η ελένη Παπαδοπούλου είναι γυμνάστρια, πρώην
αθλήτρια

Διαστάσεις
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
13
ο ΦoΒοΣ ειΝΑι ΜιΑ πΑΝιΣχΥρΗ πολιΤιΚΗ ιΔεΑ
Μην τους φοβάσαι!
Μπορεί το ευρύ κοινό να
γνώρισε τους «Θεματοφύλακες
του Συντάγματος»
από το λυντσάρισμα
του διευθυντή στην Πιερία,
ωστόσο αυτοί οι φασιστικοί και ρατσιστικοί
θύλακες είχαν από πριν την τιμητική
τους στη δημόσια ζωή, κυρίως μέσω της κακής
τηλεόρασης και ιστοσελίδων που δεν
υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο περιεχομένου,
ξαναφέρνει στη μνήμη την περίοδο της
οργανωμένης εμφάνισης της Χρυσής Αυγής.
Τότε που –βλέπαμε, και ορισμένοι από
εμάς νοιώσαμε στο πετσί μας– τόσο οργανωμένες
ομάδες όσο και μεμονωμένα άτομα να
κυκλοφορούν στους δρόμους και να συμπεριφέρονται
σαν να είναι οι μπράβοι κάποιου
αδιόρατου αφεντικού. Σαν να είναι βέβαιοι
ότι η βίαιη συμπεριφορά τους όχι μόνο δεν
θα βρει αντίσταση αλλά θα επιβάλλει την λογική
και την ηθική τους.
Παρόμοια κατάσταση διαφαίνεται ότι μπορεί
να αντιμετωπίσουμε και στο εγγύς μέλλον. Μόνο
που αυτή τη φορά δεν θα μας βρει απροετοίμαστους,
διότι τώρα ξέρουμε. Αναγνωρίζουμε
και τα χαρακτηριστικά της βίας, πριν αυτή ξεσπάσει,
και τις συνέπειες που θα υπάρξουν αν
επιτρέψουμε, στον εαυτό μας ως οργανωμένη
κοινωνία, να εκδηλωθεί.
Με κάθε επιφύλαξη, αναφορικά με ορισμένες
διατυπώσεις, δημοσιεύουμε ένα κείμενο που
γράφτηκε τον Νοέμβριο του 2012, αναρτήθηκε
σε πολλές ιστοσελίδες και δεν μπορέσαμε να
διαπιστώσουμε με ακρίβεια ούτε την αρχική
του προέλευση ούτε τον συντάκτης του:
«Aν περπατάς στο δρόμο και αλλάζεις την
πορεία σου για να μην περάσεις από κοντά
τους, έχουν πετύχει ήδη μια νίκη.
Αν φοβάσαι να κυκλοφορήσεις σε κάποια
μέρη γιατί είσαι κάπως διαφορετικός, έχουν
πετύχει ήδη μια νίκη.
Αν κοιτάς αυτόν που κάθεται απέναντί σου
ή που έρχεται προς το μέρος σου και σκέφτεσαι
“τι να 'ναι αυτός τώρα”, έχουν πετύχει
ήδη μια νίκη.
Αν κάθεσαι σε ένα καφέ και ακούσεις μια
συζήτηση όπου ρατσιστικά και φασιστικά
στερεότυπα αναμασώνται με ρυθμούς δελτίου
των 8 και δεν παρέμβεις, έχουν πετύχει
ήδη μια νίκη.
Αν είσαι στο λεωφορείο ή το μετρό και αρχίσει
κάποιος να βρίζει ένα μετανάστη αλλά
εσύ σκέφτεσαι “που να μπλέκω τώρα”, έχουν
πετύχει ήδη μια νίκη.
Ο φόβος είναι μια πανίσχυρη πολιτική
ιδέα. Εμφυτεύεται έντεχνα διαρκώς και καθημερινά
στις καρδιές των ανθρώπων. Επηρεάζει
τις σκέψεις μας και τις συζητήσεις
μας. Καθορίζει τη διασκέδασή μας και τη
στάση μας στη σχολή ή στη δουλειά.
Οι κυρίαρχοι ξέρουν να παίζουν το παιχνίδι
του φόβου. Μέσω των χιλιάδων καναλιών
διάχυσης της πληροφορίας που σε τελική
ανάλυση εξουσιάζουν το δηλητήριο αυτό λίγο
λίγο συσσωρεύεται. Το αποτέλεσμα πετυχαίνει
γιατί κανένας σε αυτή την αλυσίδα
δεν αμφισβητεί το μήνυμα, αλλά “κάνει απλά
τη δουλειά του”. Όταν ένα κανάλι πουλήσει
φόβο, το άλλο δεν μπορεί να μην μπει και αυτό
στην αγορά φόβου δυναμικά - ο ανταγωνισμός
βλέπεις είναι αμείλικτος.
Οι φασίστες κάνουν το φόβο πραγματική
διαχωριστική γραμμή στην κοινωνία. Η ισχύς
που δήθεν έχουν (με τις πλάτες του κράτους
και της αστυνομίας) στέλνει το εξής μήνυμα:
Αν είσαι με μας δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι,
ίσα ίσα οι άλλοι πρέπει να σε φοβούνται. Η
τρομοκρατία στα λόγια συναντιέται με την
τρομοκρατία στην πράξη. Τα αλήτικα και
άνανδρα χτυπήματα σε ανυπεράσπιστους ή
σε μοναχικούς ανθρώπους πολλαπλασιάζουν
την ένταση του μηνύματος. Η βία ως status
quo κάνει το φόβο καθημερινότητα.
Η αντίσταση αρχίζει από την ίδια την καθημερινότητα.
Η μάχη δίνεται με όρους στάσης
ζωής. Όταν ακούς να αναπαράγονται τερατώδη
ψέματα με τη μορφή «κοινότυπων
διαπιστώσεων» οφείλεις να παρέμβεις. Εδώ
που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν νοείται
ιδιωτική συζήτηση ώστε να ντραπείς μήπως
και ενοχλήσεις. Ζούμε σε μια διαρκή δημόσια
σφαίρα.
Απέναντι στους νεοσκοταδιστές και στους
ελληναράδες ταλιμπάν μπορούμε να ορθώσουμε
το ανάστημά μας. Είμαστε περισσότεροι,
αλλά είμαστε φοβισμένοι. Είμαστε περισσότεροι,
αλλά επειδή είμαστε ανώτεροι
ηθικά και πολιτισμικά, δεν είμαστε αποφασισμένοι
να καταφύγουμε στη βία και αυτό
ακριβώς εκμεταλλεύονται».
Τηλ: 215 5002880 - Κιν: 6994 825202

14 πολιτισμός
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
ΔιΗΓΗΜΑ ΤοΥ ΓΑλΑΤΣιΩΤΗ
λοΓοΤεχΝΗ ΓιΩρΓοΥ ΜπεΤΗ
Ο Ιός
και ο υιός
Το σπιτάκι ήταν μικρό –ούτε
καν πενήντα τετραγωνικά–
και φτωχικό. Μονοκατοικία
παλιάς κατασκευής, με μια μεγάλη
αυλή, με έντονα τα σημάδια
της παραμέλησης. Πολλά λουλούδια και
δέντρα ακλάδευτα συντροφευμένα από ξερά
χόρτα άκοπα. Αυτή η καλοκαιριάτικη συνύπαρξη
έκανε τη μονοκατοικία επικίνδυνη
για τη γειτονιά, αφού η παραμικρή σπίθα θα
μπορούσε να γίνει αιτία να καούν άνθρωποι,
σπίτια κι επιχειρήσεις.
Το ζευγάρι των γερόντων που κατοικούσε
στο σπίτι δεν είχε τη δύναμη, τη δυνατότητα
να το καθαρίσει και να το περιποιηθεί.
Τα προηγούμενα χρόνια το φρόντιζε αλλά,
τώρα, λίγο η φυσική εξασθένιση λόγω ηλικίας,
λίγο η έλλειψη διάθεσης λόγω του φόβου
και του πανικού, δεν του επέτρεπαν
ούτε καν να σκεφτεί να βγει στον κήπο και
να τον καλλιεργήσει. Γιατί πανδημία σκέπασε
τη χώρα και οι ειδικοί το είπαν καθαρά:
Όσοι ήταν πάνω από εβδομήντα χρονών
ή είχαν υποκείμενα νοσήματα κινδύνευαν
περισσότερο!
- Τι απειλή κι αυτή! Λες κι υπάρχει γέρος
χωρίς υποκείμενα νοσήματα! είπε ο κύριος
Στέλιος, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού.
Ήταν συνταξιούχος οικονομολόγος, γύρω
στα εβδομήντα πέντε, αλλά φαινόταν μεγαλύτερος.
Ασπρομάλλης, γεματούλης, κάπως
δύσκολα κινούνταν, αφού τα χρόνια και οι
αρρώστιες τον ταλαιπωρούσαν. Το μόνο που
δούλευε κανονικά ήταν το μυαλό του. Ενώ οι
κινήσεις του ήταν αργές, η πνευματική του
διαύγεια του επέτρεπε άμεσα ν’ αντιλαμβάνεται
και γρήγορα ν’ αντιδρά.
Η γυναίκα του πάλι, η Μίνα, ήταν το ακριβώς
αντίθετο. Λεπτή πάντα, μα τώρα είχε
αδυνατίσει ακόμα πιο πολύ. Δεν μπορούσε
να καταλάβει τι ήταν τούτο το θανατικό που
μακέλευε τον κόσμο. Οι γνώσεις της δεν τη
βοηθούσαν, αφού είχε τελειώσει μόνο το δημοτικό.
Βρήκε, λοιπόν, αποκούμπι στον Θεό
και την εκκλησία. Τον τελευταίο καιρό έφερνε
στο σπίτι έναν ιερομόναχο, τον Αμβρόσιο,
για να της εξηγεί τις Γραφές και να τη βοηθήσει
να πλησιάσει το Θεό.
- Τ’ είναι τούτο που κουβάλησες; της είπε
μια μέρα ο κύριος Στέλιος.
- Ποιο; Ο γέροντας; Σα δε ντρέπεσαι!
Δε ντρεπόταν, βέβαια, μα δεν ήθελε να κάνει
και καυγά. Του έφτανε μονή η καραντίνα.
Δεν ήθελε να την κάνει διπλή, να μην έχει
σχέσεις και με τη Μίνα.
Όταν, μετά από λίγο καιρό, ανακοινώθηκε
από την τηλεόραση ότι ήρθαν επιτέλους τα
εμβόλια κι έπρεπε να κλείσουν ραντεβού για
να εμβολιαστούν, εκείνη αντέδρασε.
- Είδες τι κάνουν οι Αντίχριστοι; είπε με
αγανάκτηση.
- Τι κάνουν, καλή μου;
- Μας βάζουν τσιπάκια ηλεκτρονικά στις
φλέβες, για να μας ελέγχουν τη ζωή και όταν
θέλουν, χαπ! μας σκοτώνουν!
- Τι λες, βρε παιδάκι μου; Και ποιος σου τα
είπε εσένα αυτά;
- Ο Αμβρόσιος!
- Είναι και γιατρός ο Αμβρόσιος; Και γιατί,
παρακαλώ, να σε σκοτώσουν εσένα και να
μη σ’ αφήσουν να πεθάνεις από τον ιό; Ή νομίζεις
πως θ’ αντέξεις άμα κολλήσεις;
- Θ’ αντέξω! Γιατί θα με φυλάει ο Υιός του
Θεού, ο Κύριός μας!
- Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Υιός του Θεού, αλλά
ξέρω πως αυτές τις κουταμάρες σου τις
είπε ο υιός του διαβόλου. Αντί να ευχαριστείς
την επιστήμη και το Θεό, που υπάρχουν
οι ειδικοί και καταφέρνουν να μας δίνουν
ένα όπλο να πολεμήσουμε το σατανά
που σκοτώνει χιλιάδες κάθε μέρα, κάνεις και
τσαλιμάκια!
Τα είπε και ξεθύμανε. Ύστερα, όμως, σκέφτηκε
πως δεν αρκούν οι φωνές για να νουθετήσεις
ένα φανατικό. Τηλεφώνησε, λοιπόν,
στον παπα Δημήτρη, που ήταν μορφωμένος,
σοβαρός και εφημέριος της ενορίας
τους. Του εξήγησε την κατάσταση και σε λίγο
έφτασε στο σπίτι τους.
- Ο Θεός, είπε στη Μίνα, προίκισε τους ανθρώπους
με μυαλό, για να το καλλιεργούν, να μορφώνονται
και ν’ αποχτούν όπλα για τις δυσκολίες
της ζωής. Έτσι φτιάξανε οι επιστήμονες τα
εμβόλια, που σε βοήθησαν να γίνεις γριά και να
μην πεθάνεις μωρό, τα φάρμακα για την πίεσή
σου και τις άλλες αρρώστιες και τον τελευταίο
καιρό, τα εμβόλια για τον ιό.
- Μα δε θα μας προστατέψει ο Υιός του Θεού;
τόλμησε να ρωτήσει η Μίνα.
Την κοίταξε αυστηρά ίσια στα μάτια.
- Σε προστατεύει ήδη! Αλλά εσύ αρνείσαι
να προστατευτείς! Δε χρειάζεται να σου κόψει
φέτες το ψωμί. Σου δίνει μαχαίρι να το
κάνεις μόνη σου. Σου δίνει την επιστήμη και
σου λέει να ζήσεις. Να πας, λοιπόν, στο γιατρό!
Καλό είναι να μην μπλέκουμε τον Υιό
του Θεού με τους άλλους ιούς και υιούς.
Κι έφυγε.
Η Μίνα πείστηκε περισσότερο από την
αυστηρότητα του παπα Δημήτρη, τον
οποίο εμπιστευόταν απόλυτα, και λιγότερο
από την επιχειρηματολογία που την είχε
ξανακούσει από τον κύριο Στέλιο.
- Δε σ’ αφήνω στον υιό του διαβόλου! την
πείραξε.
- Είσ’ εσύ ένας …
Hakan nural

πολιτισμός
ΔεΚεΜΒριοΣ 2021 KAMINI
15
ΔΥΝΑΜιΚΗ πΑροΥΣιΑ ΣΤοΝ χΩρο ΤΗΣ ΜοΥΣιΚΗΣ
Γαλατσιώτικες νότες σε ψιλό γαζί
Του κώστα θεοδώρου
Για εμάς όλα ξεκίνησαν πριν από
περίπου δυόμιση χρόνια, εδώ
στο Γαλάτσι, όταν συναντηθήκαμε
οι τρεις μουσικοί σύντροφοι.
Με όρεξη για δουλειά και πολλά
όνειρα, ξεκινήσαμε καθημερινές πολύωρες
πρόβες ώστε να καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε,
πρώτα απ’ όλα μεταξύ μας κι έπειτα να
επικοινωνήσουμε και μουσικά. Μετά από
συγκλίσεις, αλλά και αρκετές διαφωνίες, καταλήξαμε
σε μια σταθερά, ότι μας ενώνει η αγάπη
για τον ελληνικό στίχο και τους ποιητές, για
τον ηλεκτρικό ήχο και τα παιχνίδια μαζί του,
ακόμη και μέσα σε παραδοσιακά κομμάτια.
Κι ενώ γινόντουσαν όλα αυτά, μας ήρθε η
πρόταση από το Βαλκανιζατέρ Βar στο Γαλάτσι,
για να εμφανιστούμε ζωντανά και να παρουσιάσουμε
την δουλειά μας. Εκεί το κοινό
μας αγκάλιασε πολύ ζεστά και συνειδητοποιήσαμε
ότι η προσπάθεια μας άξιζε τον
κόπο.
Δυστυχώς, οι επιτυχημένες εμφανίσεις
μας διακόπηκαν απότομα λόγω της πανδημίας.
Μετά το πρώτο μούδιασμα και χωρίς
να το καταλάβουμε, κλειστήκαμε στα σπίτια
μας για περίπου ενάμιση χρόνο. Δύσκολο
διάστημα για εμάς, όπως και για όλο τον
υπόλοιπο κόσμο, γεμάτο αγωνία και ανασφάλεια,
αφού σχεδόν βίαια αναγκαστήκαμε
να διακόψουμε όλες μας τις ασχολίες και κυρίως
τις ζωντανές εμφανίσεις. Δεν έλειψε,
όμως, η επικοινωνία μεταξύ μας και οι ιδέες
για καινούργια πράγματα που θα πραγματοποιούσαμε
με την πρώτη ευκαιρία.
Κυνηγήθηκε ο πολιτισμός
Έτσι κι έγινε. Με τη λήξη των lockdown κατεβήκαμε
σε ένα από τα πιο αγαπημένα μας
σημεία στην Αθήνα. Έτσι, από τα μέσα Νοεμβρίου,
είμαστε στα Εξάρχεια, στον ζεστό και φιλόξενο
χώρο Μαριονέτα, ώστε να παίξουμε ξανά
και να συναντήσουμε όλους αυτούς που
αγαπάνε την μουσική μας και τον τρόπο μας.
Κάθε Σάββατο εκεί συνειδητοποιούμε πόσο
μας είχε λείψει η διάδραση και η επαφή με το
κοινό και πόσο είχε λείψει στον κόσμο η επαφή
με τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία. Να
υπενθυμίσουμε εδώ πως ο πολιτισμός ουσιαστικά
κυνηγήθηκε από την σημερινή κυβέρνηση,
με αποφάσεις αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές
μεταξύ τους, ακατανόητες, που στέρησαν
από τον κόσμο αυτή την επαφή. Το βλέπουμε
σήμερα στα μάτια τους, την ώρα που
παίζουμε ζωντανά.
Αλλά ποιοι είμαστε εμείς επάνω στην σκηνή;
Με αυτά και μ’ εκείνα ξέχασα τις συστάσεις.
Στις κιθάρες μας είναι ο Θεοδόσης Δραγώνας
της γνωστής οικογενείας. Ένας εξαιρετικός
μουσικός- κιθαρίστας, που πάντα λέω ότι είναι
το άλλο μου μουσικό μισό, καθώς συνυπάρχουμε
μουσικά τα τελευταία 12 χρόνια. Δεν το
λες και μικρό διάστημα… Πάντα συγκινητικός
και σπουδαίος. Με τα κρουστά του, τον ρυθμό
και την απαραίτητη ένταση δίνει ο Γρηγόρης
Καμπύλης. Πολύτιμος συνεργάτης πια και φίλος
καρδιακός. Όσο για εμένα; Από μικρός με
μια κιθάρα κρεμασμένη πάνω μου, να ονειρεύομαι
όλα αυτά που ονειρεύεται ένας πιτσιρικάς
που σπούδασε τη μουσική και ασχολείται
μανιακά μ’ αυτή. Όσοι με ξέρουν μπορούν
να το επιβεβαιώσουν.
Αυτό που αγαπάμε
Εμείς, λοιπόν, φτιάξαμε τους «Ψιλό Γαζί» και
στόχος μας είναι να συνεχίσουμε για πολλά
χρόνια ακόμη. Ξέρετε εξάλλου ότι όλα σχεδόν
τα συγκροτήματα έχουν μικρό χρόνο ζωής.
Εμείς ελπίζουμε να διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες,
ώστε ν’ ανανεώνουμε το διαβατήριο
που μας δίνει ο κόσμος που έρχεται να μας
ακούσει και να έχουμε μια συνέχεια κάνοντας
αυτό που αγαπάμε. Δίπλα μας είναι μια
ομάδα συνεργατών που μας συμβουλεύει και,
βέβαια, μας ανέχεται! Δεν αναφέρω τα ονόματά
τους γιατί είναι σεμνά παιδιά και δεν θέλουν.
Καμία σχέση με εμάς τους τρεις δηλαδή.
Χωρίς αυτούς όμως, πραγματικά τίποτε δεν
θα ήταν το ίδιο.
Φέτος στη Μαριονέτα παρουσιάζουμε κάποια
δικά μας τραγούδια που ονειρευόμαστε
να βρουν τον δικό τους δρόμο, αλλά και τραγούδια
που αγαπάμε και εμείς και το κοινό, με
βασικό πυρήνα το ελληνικό τραγούδι, τους
ηλεκτρικούς ήχους και τις ροκ αναφορές. Από
τον Πουλικάκο και τον Σαββόπουλο στους
αδερφούς Κατσιμίχα κι από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου
και τις Τρύπες στα Διάφανα
Κρίνα και πολλά ακόμα που σας προσκαλούμε
να έρθετε για να τα μοιραστούμε παρέα.
«Ο Κώστας Θεοδώρου και οι
«Ψιλό Γαζί» από τα μέσα περίπου
του Νοέμβρη και τα Σάββατα
του Δεκέμβρη, έως τις 18,
παίζουν την Παρτίδα από την
Αρχή όπως λέει και το ομώνυμο
τραγούδι τους, στο καφέ-μπαρ
«Μαριονέτα». (Ακαδημίας 74
και Κιάφας 4 – Αθήνα ) Παρέα
με τον Αχιλλέα από το Κάιρο,
ταξιδεύουν πάνω σε Ποδήλατα
Δίχως Φρένα, ψιθυρίζουν Τραγούδια
Αμερικάνικα και
ψάχνουν να βρουν το μυστικό
που κρύβεται στον Λύχνο του
Αλλαδίνου, στην σκηνή, σαν
ροκ συγκρότημα. Κι όλα αυτά
στην έναρξη του πιο απροσδιόριστου
και δύσκολου χειμώνα.»
ΣΥΝΤελεΣΤEΣ:
κώστας θεοδώρου
κιθάρα - φωνή
θεοδόσης Δραγώνας
ηλεκτρική κιθάρα
Γρηγόρης καμπύλης
κρουστά

Σε τελική ανάλυση 16
KAMINI ΔεΚεΜΒριοΣ 2021
ΝΑ ειΜΑΣΤε ΚΑχΥποπΤοι ΑπεΝΑΝΤι Σε ΚΑΘε ρΗΤορειΑ «ΝοΜοΥ ΚΑι ΤΑξΗΣ»
Αλλού το Έγκλημα και Αλλού η Τιμωρία
Του θανάση καμπαγιάννη*
Πριν
μερικές ημέρες, περίπου 200
μέτρα από το σπίτι μου, στο
Γαλάτσι, ένας άντρας έπεσε νεκρός από
πυροβολισμούς την ώρα που έβγαινε από
ένα γυμναστήριο.
η αστυνομία άφησε να διαρρεύσει ότι
πρόκειται πιθανότατα για «ξεκαθάρισμα
λογαριασμών». Δεν περνάει πλέον μήνας
που να μην ακούσουμε για ένα αντίστοιχο
περιστατικό: Ένας πόλεμος μαίνεται στον
χώρο της νύχτας και οι δολοφονίες αυτές
δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου,
που μας θυμίζει ότι το έγκλημα δεν είναι
παραστράτημα φτωχοδιαβόλων, αλλά
οργανωμένες επιχειρήσεις που
ανταγωνίζονται μεταξύ τους με σκοπό το
κέρδος.
Όσο και αν η σημερινή κυβέρνηση εξελέγη
με σύνθημα τον νόμο και την τάξη, αυτό
που παρατηρούμε, στις μέρες της, είναι μια
έξαρση της δράσης του οργανωμένου
εγκλήματος και των «παράπλευρων
απωλειών» που συνοδεύουν τη λυσσαλέα
σύγκρουση στο εσωτερικό του.
και τι μπορεί να κάνει η Αστυνομία;
Δυστυχώς, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε,
υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ανώτεροι
αξιωματικοί της ΕΛΑΣ συνδέονται με τα
κυκλώματα προστασίας καταστημάτων της
νύχτας. Η ανοιχτή δικογραφία, για την
οποία λίγα έχουμε ακούσει στα ΜΜΕ,
ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση
κατόπιν εντολών στην ΕΥΠ να
παρακολουθήσει αξιωματικούς της ΕΛΑΣ.
Κι όμως, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, οι
δικαστικές έρευνες καθυστέρησαν, την ίδια
στιγμή που οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί
μετακινήθηκαν από τη μία θέση στην άλλη!
Δυστυχώς, καμία κυβέρνηση δεν επέδειξε
την απαιτούμενη πολιτική βούληση να
σπάσει το απόστημα της εγκληματικότητας
μέσα στην ίδια την ΕΛΑΣ. Και αυτό το
πληρώνουμε, ιδίως σήμερα.
Την ίδια στιγμή που το οργανωμένο
έγκλημα μεγαλώνει, με ευθύνη της
κυβέρνησης το βασικό καθήκον της
Αστυνομίας εδώ και δύο χρόνια έχει
«Σύμφωνα με όσα
γνωρίζουμε,
υπάρχουν ισχυρές
ενδείξεις ότι
ανώτεροι
αξιωματικοί της
ΕΛΑΣ συνδέονται
με τα κυκλώματα
προστασίας
καταστημάτων
της νύχτας»
*θανάσης καμπαγιάννης, Δικηγόρος και εκλεγμένο μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου αθηνών με την «εναλλακτική Παρέμβαση –
Δικηγορική ανατροπή».
γίνει η στοχοποίηση των μαζικών
κινητοποιήσεων και τα πρόστιμα για
την πανδημία. Το υπουργείο
Προστασίας του Πολίτη προτίμησε να
εξαντλήσει την κατασταλτική του
δεινότητα στις διαδηλώσεις των
φοιτητών, στις αντισυνταγματικές
απαγορεύσεις των συναθροίσεων καθ'
άπασαν την επικράτεια, στην
καταπάτηση της ιδιοκτησίας των
νησιωτών όταν τα ΜΑΤ αποβιβάστηκαν
στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για
να επιβάλλουν τα κλειστά στρατόπεδα
συγκέντρωσης προσφύγων και
μεταναστών και, βέβαια, σε αμέτρητους
τσαμπουκάδες ενάντια σε νεολαίους σε
πλατείες ανά την Ελλάδα. Τα γεγονότα
της Νέας Σμύρνης, στα οποία μια
ολόκληρη πόλη ξεχύθηκε στους δρόμους
αγανακτισμένη από τις αστυνομικές
προκλήσεις και τα όσα ακολούθησαν με
τον τραυματισμό του αστυνομικού,
έδειξαν στην κυβέρνηση ότι υπάρχει
κόκκινη γραμμή απέναντι στην όξυνση
της καταστολής.
η αστυνομία δεν μπορεί να αξιώνει
οποιαδήποτε νομιμοποίηση από τους
πολίτες, που την πληρώνουν μέσω των
φόρων τους, όταν δεν τηρεί στο ακέραιο
τις νόμιμες υποχρεώσεις της. Η
αστυνομική βία και αυθαιρεσία είναι
δυστυχώς ενδημικό φαινόμενο, μόνο
που στην Ελλάδα έχουμε το προνόμιο
να διαθέτουμε και μια διεθνώς
αναγνωρισμένη συστημική ατιμωρησία.
Η δολοφονία του 18χρονου Ρομ Νίκου
Σαμπάνη, στο Πέραμα, από
αστυνομικούς που έριξαν 36 (!) σφαίρες
στα πλαίσια καταδίωξης και ο τρόπος
που την αντιμετώπισε η κυβέρνηση, με
επευφημίες και επισκέψεις στα
κρατητήρια, είναι άλλη μια απόδειξη ότι
η Αστυνομία, αντί να κολάζει την
εγκληματικότητα, αποτελεί και η ίδια
ψηφίδα της. Ο Νίκος Σαμπάνης είναι
άλλο ένα όνομα που προστίθεται στη
λιτανεία δολοφονιών για τις οποίες
ευθύνεται (και) το κράτος: Αλέξανδρος
Γρηγορόπουλος, Βασίλης Μάγγος, Ζακ
Κωστόπουλος και παλιότερα Μιχάλης
Καλτεζάς, Ιάκωβος Κουμής, Σταματίνα
Κανελλοπούλου και τόσοι άλλοι.
Μέχρι να μπει φρένο σε αυτή την
αυθαιρεσία και να βρεθεί η πολιτική
βούληση να σπάσει το απόστημα, θα
πρέπει να είμαστε καχύποπτοι απέναντι
σε κάθε ρητορεία «νόμου και τάξης», που
–να είστε βέβαιοι– δεν αφορά την
επόμενη μαφιόζικη δολοφονία για την
οποία θα ακούσετε, κάπου κοντά στο
σπίτι σας.
PHOTO: ΑλeξΑνδρος Κaτςης