Ημερολόγιο Τ΄σεπης 2022

κωμοῦ. Στούς χρόνους τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.
Ἡ Ἑλλάδα σείεται κυ ριο λεκτικά. Φλέγεται ἀπ’ ἄκρη
σ’ ἄκρη. Οἱ ραγιάδες τῶν τετρακοσίων χρόνων
ὄρθωσαν τό ἀνάστημά τους καί ζητοῦσαν ἐπίμονα
λευτεριά. Σέ κάθε γωνιά τῆς πολύπαθης γῆς βροντᾶ
τό κανόνι καί τό καριοφύλι.
Ἡ Χίος δέν μένει ἀμέτοχη. Ἔχει ἔλθει ἀπό τή
Σάμο ὁ Λυκοῦρ γος ὁ Λογοθέτης καί ἔχει ξεσηκώσει
τό νησί. Ἀκολουθεῖ ἡ Ἐπα νάσταση καί ἡ καταστροφή
τῆς Χίου.
Ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπό τή Χίο εἶναι τό φέουδο
τοῦ Ἐλιέζογλου, ὅπου βρισκόταν τό Ρεΐζντερε καί
πιό πάνω στή χερσόνησο Καραμπουρνοῦ τό φέουδο
τοῦ Μποσταντζόγλου. Οἱ ὀρδές τοῦ Ἐλιέζογλου
καί τοῦ Μποσταντζόγλου, πού ἦταν ὀνομαστές
γιά τήν ἀγριότητα καί τά βάρβαρα ἔνστικτά
τους, ἔτρεξαν νά συνδράμουν στό ἔργο τῆς καταστροφῆς.
Συμπαρέσυραν βιαίως καί ἀρκετούς χριστιανούς
τῆς περιοχῆς. Τούς χρησιμοποίησαν σάν
βαστάζους. Σακκουλιέρηδες τούς ἔλεγαν. Ἔσφαξαν,
ἐρήμω σαν τά μοναστήρια τῆς Χίου, πού ἦταν ξακουστά
γιά τήν ὀμορφιά καί τόν πλοῦτο τους.
Ἅρπαξαν ἱερά σκεύη, ἄμφια, κορίτσια καί τά πέρασαν
στίς ἀπέναντι παραλίες.
Δύο Ρεϊζντεριανοί, πού εἶχαν παρασυρθεῖ ἀπό
τούς Τούρκους, τό ὄνομα τοῦ ἑνός ἦταν Καζανάκης,
ἀφοῦ ξέφυγαν, προσπαθοῦσαν νά φύγουν, γιά νά
ἐπιστρέψουν στόν τόπο τους. Κρυβόταν ὅμως,
γιατί φοβοῦνταν. Ἦταν τόσο φρικτά ὅσα εἶδαν!
Ἀλλά ξαφνικά βλέπουν ὅτι ἕνας Τοῦρκος τούς εἶχε
ἀντιληφθεῖ καί ἐρχόταν πρός τό μέρος τους.
Μέ μεγάλη κατάπληξη ὅμως δέν εἶδαν τόν βάρβαρο
ἐκδικητή στό πρόσωπο τοῦ Τούρκου. Μέ
πρόσωπο ἤρεμο τούς πρότεινε μία εἰκόνα, λέγοντάς
τους: «Πάρετε αὐτή τή Μεριέμ». Ἦταν μιά εἰκόνα
τῆς Παναγίας.
Δέν τόλμησαν ὅμως οἱ χριστιανοί νά ἁπλώσουν
τό χέρι τους. Φοβήθηκαν μήπως ὁ Τοῦρκος ἤθελε
νά τούς δοκιμάσει καί χρη σιμοποιοῦσε τήν εἰκόνα
σάν δόλωμα.
Μπροστά σ’ αὐτό τό δισταγμό ὁ Τοῦρκος τούς
διηγήθηκε τήν ἑξῆς ἱστορία: «Προσπάθησα μέ ἕνα
τσεκούρι νά κομματιάσω τήν εἰκόνα γιά νά βάλω
τά σανίδια στή φωτιά. Τό τσεκούρι ἔπεσε πολλές
φορές πάνω στήν εἰκόνα, ἀλλά ἡ εἰκόνα δέν ἔπαθε
τίποτε. Κοίταξα καλά τήν εἰκόνα καί εἶδα τή Μεριέμ
νά μοῦ χαμογελᾶ. Κατάλαβα ὅτι ἡ πίστη σας εἶναι
μεγάλη καί ὅτι ἡ εἰκόνα αὐτή δέν πρέπει νά καταστραφεῖ.
Πάρετε τήν εἰκόνα νά τήν βάλετε στήν
ἐκκλησία σας».
Σταυροκοπήθηκαν οἱ δύο Ρεϊζντεριανοί, ἀσπάσθηκαν
τήν εἰκόνα, τήν ἔκρυψαν σ’ ἕνα σακί, πού
βρέθηκε κοντά τους καί πα ρεκάλεσαν τήν Παναγία
νά τούς σώσει. Ξαφνικά ἔνιωσαν δυνατοί. Ὁ φόβος
λές καί χάθηκε. Κατηφόρισαν στήν παραλία γιά νά
βροῦν τρόπο νά φύγουν. Οἱ Τοῦρκοι τούς εἶδαν
καί τούς πυροβόλησαν, ἀλλά ὅλες οἱ σφαῖρες ἀστόχησαν.
Βρῆκαν μία βάρκα καί ἀνοίχτηκαν.