Ημερολόγιο Τ΄σεπης 2022

Πρόσφυγες πάνω σέ πλοῖο.
Ἡ Παναγία δέν εἶχε στέγη. Ἔμεινε στό σπίτι τοῦ
ἱερέως Συγγροῦ.
Ὁ μεγαλοπρεπής ἅγιος Δημήτριος δέχτηκε τήν
πρώτη Κυριακή τούς χριστιανούς γυμνός καί ἐρειπωμένος.
Οἱ εἰκόνες τοῦ τέμπλου δέν εἶχαν ἐπιστρέψει
ἀκόμα. Μοναδική εἰκόνα ἡ Ἐλεούσα. Καί
ἐκεῖ πού ἄλλοτε ἄστραφταν τά ἀσημένια πολυκάνδηλα,
τώρα τό τρεμάμενο φῶς ἑνός φαναριοῦ
φώτιζε πρόσωπα χλωμά, τσακισμένα ἀπό τόν πόνο,
σέ μιά ἔκσταση ψυχικῆς ἀνάτασης.
Ἀλλά ἡ πίστη τῶν Ρεϊζντεριανῶν ἔκαμε ὄμορφες
σάν πρῶτα τίς ἐκκλησίες τους. Τό Μοναστήρι ζωντάνεψε
πάλι. Οἱ καλόγριες μαζεύτηκαν. Ἡ Ἐλεούσα
βρῆκε τή θέση της. Ὅλοι μπῆκαν στό σωστό δρόμο
τους.
Ἦρθε ὅμως ὁ δεύτερος διωγμός, ἡ μεγάλη συμφορά,
τό ὁριστικό ξερίζωμα. Ἦρθε ἡ καταστροφή,
φοβερός σίφουνας, νά καταποντίσει τά πάντα.
Μέσα σ’ αὐτή τή δίνη τοῦ ὀλέθρου οἱ Ρεϊζντεριανοί
δέν λησμόνησαν τήν Παναγία τους.
Εἶναι βαθιά ριζωμένη σ’ ἐμᾶς τούς Ἕλληνες ἡ
πίστη. Αὐτή ἀκριβῶς ἡ προσήλωση στά ἰδανικά, ἡ
ἀφοσίωση στήν πίστη καί στήν πατρίδα, μᾶς ἔχει
σώσει πολλές φορές καί ἐκεῖ ὀφείλομε τήν ὕπαρξή
μας ὡς Ἔθνος.
Ἔχαναν τά πάντα οἱ Ρεϊζντεριανοί. Ἔφευγαν διωγμένοι,
κυνηγημένοι ἀπό τή φωτιά καί τό μαχαίρι, κουρελῆδες
καί ξυπόλητοι, χωρίς πνοή. Δέν ἔσωσαν
τίποτε. Καί τή ζωή τους ἔχασαν πολλοί. Δέν ἐγκατέλειψαν
ὅμως τήν Παναγία τους. Δέν ἐπέτρεπαν
στόν ἑαυτό τους ὅ,τι ἱερώτερο εἶχαν νά βεβηλωθεῖ
ἀπό τά χέρια τῶν ἀπίστων. Ἡ Ἐλεούσα ἦταν πάνω
ἀπό τή ζωή τους. Ἔπρεπε νά σωθεῖ. Καί τήν ἔσωσαν.
Τό φοβερό ἐκεῖνο βράδυ τῆς καταστροφῆς,
ὅταν οἱ περισσότεροι Ρεϊζντεριανοί εἶχαν μαζευτεῖ
στό σπίτι τοῦ Ρηγάκη καί στόν ἅγιο Δημήτριο, κατέφθασαν
ἐκεῖ δύο τρομαγμένες καλόγριες. Εἶχαν
φέρει ἀπό τό Μοναστήρι τήν εἰκόνα τῆς Ἐλεούσας,
κρυμμένη κάτω ἀπό μία πετσέτα. Ὅλοι κινητοποιήθηκαν,
σταυροκοπήθηκαν καί ζήτησαν τήν προστασία
Της. Τήν ἔκρυψαν ὅσο καλύτερα μποροῦσαν.
Ἀκολούθησε ἡ νύχτα τῶν βασάνων καί τῶν σπαραγμῶν.
Τό πρωί οἱ φλόγες εἶχαν ζώσει τό Ρεΐζντερε.
Ἡ ἀπόγνωση εἶχε φθάσει στό κατακόρυφο. Ὅρμησαν
πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις. Μία γυναίκα ἡ