w_pogoni_za_nazista_2

More documents

Recommendations

Info

Freudego alianci usiłowali dorwać już w czterdziestympiątym roku, ale Perón i jego przyjacielenie dopuścili do tego i przyznali mu w trybie przyśpieszonymargentyńskie obywatelstwo. Zapewnenowy prezydent nigdy nie żałował swojej decyzji,bowiem Rudi odwdzięczył mu się w dwójnasób.I nie chodziło jedynie o wybory, ale także o problemy,które przyniósł Argentynie czterdziesty piątyrok. Spragnieni demokracji ludzie wyszli na ulice,a wewnątrz rządu dochodziło do coraz większychspięć, zwłaszcza gdy pewnego dnia zdesperowanyPerón przywrócił stan wojenny. Wówczas jegokoledzy oficerowie pozbawili go wszystkich trzechstanowisk: wiceprezydenta, ministra wojny i ministrapracy. Wydawało się, że faszyzujący politykjest skończony, ale kiedy pojawiły się duże pieniądze,Perón zdobył władzę. Rudi zaś zadomowił sięw Casa Rosada jako szef Biura Informacyjnego prezydentaoraz CIDE, Centralnej Państwowej AgencjiWywiadu. I właśnie w tym momencie Argentynaotworzyła na oścież drzwi dla uciekających nazistów.– Teraz to będzie prostsze niż wypicie piwa. – Jedenz mężczyzn siedzących przy stole w salonieksiężnej zacierał ręce.Omawiali plan ewakuacji, bo wbrew pozoromprzedostanie się do Hiszpanii, Portugalii czy włoskichportów mogło nie okazać się takie proste,— 21 —
a to dopiero tam niektórzy mogli dostać paszportyi wizy.– Sądzicie, że Amerykanie są ślepi i głusi? – zirytowałsię Langer. – Oni doskonale wiedzą, że teraznastąpi prawdziwy exodus naszych ludzi, i myślę,że nie będą na to spokojnie patrzeć. Tak samo, jakwiedzą, że największym zagrożeniem są argentyńskieambasady, gdzie lawinowo wydaje się wizymimo istnienia list poszukiwanych zbrodniarzy.– Uważasz, Martinie, że będą bacznie obserwowaćambasady?– Sądzę, że tak. Dlatego nie mogę się tam pojawiaćcodziennie, bo od razu mnie zawiną.– A nie da się załatwić tego zaocznie?– Jest jeden sposób, który wydaje się najbezpieczniejszy…– jakby na głos myślał Martin.– Księża katoliccy, dostojnicy kościelni? – dopytywałjeden z obecnych mężczyzn.– Tak. I uważam, że nie powinienem teraz przedostaćsię do Madrytu, ale do Rzymu. Miałem zamiarto zrobić zaraz po wyjściu z obozu, ale musiałemprzecież zabezpieczyć wszystko, co sięznajdowało w Mittenwaldzie i okolicach.– Chłopie, a mogłeś się już od dawna cieszyć cisząi spokojem – dodał kolejny.– Mógłbym, bo wówczas był taki burdel, że nawetHitler zdołałby uciec, ale teraz pętla się zaciska.Sytuacja jest jednak o tyle lepsza, że dysponujemy— 22 —
Page 5 and 6: RedakcjaAnna SewerynProjekt okładk
Page 8 and 9: 1.Mittenwald, 1947Poszukiwania osó
Page 10 and 11: życie Dwighta Eisenhowera zostały
Page 12 and 13: - Za dużo wypiłem.- Nie zapytam,
Page 14 and 15: - Daleko się wybierasz? - zapytał
Page 16 and 17: Nazajutrz po południu siedział w
Page 18 and 19: - Tak jest, pułkowniku. A co z tym
Page 20 and 21: 2.Monachium, 1947Pobyt Martina Lang
Page 24 and 25: funduszami i nie musimy żywić oba
Page 26 and 27: menty wystawione na Josefa Brennera

w_pogoni_za_nazista_2

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?