منظومه قیام

با صدایی زخمی
از خراش خونین گلوي شان
کلام آخرین را به سرودي فریاد زدند .
□
از فرمانی که در برابر خویش یافتند
نهراسیدند
و بی هیچ شُبهه اي
خود را در بستر تقدیر سپردند.‏
□
ریسمان بلندي
دست هایشان را به گرهی
از پشت به هم بست
و سپاهیان در پیشِ‏ چشم شان
یکدست
به آرایش در آمدند.‏
□
فرمان واپسین را فریاد برآورد
_ آتش
دوازده گلوله
باز
فرود آمد،‏
و خون از حفره هاي گشاده پیکرشان
بر گذشت.‏
8