Goue Munt Uitgawe 2

Gratis Kimberley Geselstydskrif
Februarie / Maart 2023
Gloria: `n Ma vir baie
Bl.20
Welkom Griquas rugbyspeler
Tertius Kruger & gesin
Carmen le Grange
mode-ontwerper met passie
Gesin leef voluit na ongeluk
Bl.28
Theané Willemse
verteenwoordig SA in Miami

Medewerkers: Skapie, Annemarie de Greeff, Lenie Heuer, Gerrit
de Boer, Fransa en Cilius van der Merwe, Magda en Fires van
Niekerk, Nelmarie van der Merwe, Nerine Steenkamp, Nicqie
Robinson, Neree Botha, Margie, elkeen wat sy/haar storie
gedeel het, Brauteseth Blasng en elke adverteerder.
Baie dankie!
Inhoud
Bl.
4. Redakteursbrief
5. Gi Ideas
6. Ferdie en Heleen:
van skerwe na `n pragge mosaïek
13. Family Foundaons
17. Verandering
19. Die filosoof en die ou visserman
20. Gloria - `n ma vir baie
28. Gesin leef voluit na ongeluk
33. Carmen: mode-ontwerper met passie
36. Theané verteenwoordig SA by
Miss Teen Universe
40. Leer jou kind Christelike waardes
43. Ligte, kamera, aksie!
45. Tuinmaak in 40 ᵒC
46. Welkom Terus en gesin
Redakteur
Elzabé van Niekerk
elzabe@gouemunt.co.za
076 239 6811
Mede-redakteur
Charné Cronje
charne@gouemunt.co.za
Stuur jou advertensie, nuus,
storie, idees, voorstelle,
kommentaar en/of foto’s aan
ons. Die volgende uitgawe
verskyn in April 2023.
www.gouemunt.co.za
Digitale tydskrif
Voorbladspan
Stylering: Nicqie Robinson 072 359 2422
Hare: Margie - Hair Worx 079 096 5332
Foto’s: Neree Botha, Zoomink Creave Studio 083 923 2091

Maakditsaak?
Een van my gunsteling drome is nie my eie nie. My mentor het een aand gedroom van
sy tannie wat al oorlede is. In die droom was sy besig om tuin te maak. (Sy het ook van
tuinmaak gehou, terwyl sy op aarde geleef het.) Sy het na hom gekyk en gesê: “Do
what maers.” Hy het wakker geword en die woorde onthou.
“Doen dit wat saakmaak”, dié woorde is dringend en daag my uit. Dit klink asof ons tyd - en
dít wat ons daarmee doen - belangrik is. Ons tyd op aarde is kort.
“I am a flower quickly fading, here today and gone tomorrow…” Ek het hierdie ou Casng
Crowns liedjie vandag, die hele dag, gesing (in my hart, nie hardop nie). Die blom in die
liedjie is broos - en vir daardie rede dink `n mens dat dit nie baie werd kan wees nie. Die
woorde van die liedjie sê verder: “Sll, You hear me when I’m calling, Lord, You catch me
when I’m falling. And You’ve told me who I am: I am Yours.”
Dit is die wonderlikste gevoel om iemand s’n te kan wees - iemand wat jou waarlik ken en
lief is vir jou. Dit voel veilig. Hoe ongelooflik is dit om te weet dat die Een wat mý kies, Jesus
is. Ek is vir Hom waardevol en Hy vra my om Hóm te kies. Hy kan storms slmaak en my
broosheid toevou, indien ek Hom toelaat. Hy het die dood reeds oorwin!
Mag jy tussendeur die blaaie van hierdie uitgawe die broosheid van ander se stories raaklees
en jou eie broosheid ook toegevou word in liefde.
Vandag wil ek uit Sy liefde leef en dít doen wat saakmaak. Aan Jesus al die eer!
Elzabe
Brauteseth Blasng is Goue Munt se hoof adverteerder vir 2023. Ons is baie
dankbaar! Hou die middelblad van elke uitgawe dop vir hulle advertensies.

Giftideas
1 10
2
14
9
8
11
3
16
12
4
15
13
6
7
5
ProPlants: 1. Slab of seeds, 2. Bird feeder, 3. Braai utensils, 4. Decorave planter,
5. Hot plate, 6. Portable gas stove, 7. Potjie server and potjie.
Gily Surprize: 8. & 9. Carrol Boyes canisters, 10. & 11. Decorave ornaments,
12. Decorave planter, 13. Plant holder.
Vermeulens: 14. Bird feeder, 15. Door stop. PNA: 16. Leather braai miens.

FerdieenHeleen
vanskerwena‘npragtige mosaïek
Deur ELZABé VAN NIEKERK, Foto’s deur ZOOMINK CREATIVE STUDIO
Ferdie (52) en Heleen (51) se storie saam het al op skool begin. Hulle was toe nog
net kennisse. Eers na matriek, toe hy ‘n boskursus op Maleoskop moes bywoon, het
hy haar gereeld begin bel. Hulle het in 1990 die knoop deurgehaak en hulle paadjie
saam het begin. Ferdie en Heleen het die trotse ouers geword van drie kinders en gaan
in Februarie ook grootouers word.
So, julle is al lank getroud? Ferdie antwoord, “Nee ons is nie, dít is die lekker van ons
getuienis...”
Eerste 14 jaar
Ferdie verduidelik, “Ons huwelik was op
die verkeerde fondasie gebou.” Hulle het
albei geweet van die Here, maar nooit `n
verhouding met Hom gehad nie. “Ons
het nou en dan kerk toe gegaan. Heleen
het selfs op `n stadium Sondagskool klas
gegee, maar ons het nooit werklik die
Here geken nie.” Hulle huwelik het begin
met voorhuwelikse seks en Ferdie vertel
hoe dit reeds krake in hulle fondasie
gelaat het. “Ons het `n vrot huwelik
6 Goue Munt
gehad, ek het baie gekuier en gedrink.”
Ferdie het op daardie stadium konstruksiewerk
gedoen. “Dit was `n rowwe leefstyl.
Ek het baie weg van die huis gewerk
en die drinkery het al hoe erger geraak, al
hoe rowwer. Jy raak brawer… Jy doen
goed wat jy nooit sou gedoen het nie.”
Vir hom was die rede vir die baie drink ‘n
soeke na iets, maar ook om sosiaal te
wees. “Jy wil nie uit wees nie”, verduidelik
hy.

Naweke tuis het hy die drink en kuier voortgesit. “Ek het my vrou en kinders verbaal
mishandel en ek het fisies geraak. Ek het nooit my vrou geslaan nie, maar baie naby
gekom, ek het haar rondgestamp. My persoonlikheid het heeltemal verander wanneer
ek gedrink het, ek het soos `n monster opgetree. Jy raak spyt oor wat jy gedoen het,
maar volgende keer doen jy dit maar net weer.”
Dit het té erg geraak. Ferdie en Heleen het gesukkel met vertroue in hulle huwelik en op
24 September 2004, het Heleen gesê sy wil skei. Hulle is amptelik deur die hof op 3 Desember
2004, geskei.
Heleen voeg by: “Ek het `n vriend gehad toe ons
huwelik so vrot was. Ek het my hart met hom gedeel;
hy het my bygestaan en my vertel hoe oulik ek is. Vir
baie lank wou ek verskriklik
graag `n verhouding met
hom gehad het.” Ferdie
het haar telkens gevra
om die vriendskap te
beëindig, maar sy kon
nie.
“Die oomblik wanneer
jy jou hart met iemand
anders deel en nie met
jou man nie, is daar rooi
ligte in ‘n huwelik. Naas
die Here moet jou man jou
nommer een wees.”, vertel
Heleen.
Vier jaar geskei
Ferdie en Heleen het gedurende
2004 tot 2008 ses keer weer
probeer. Hy het ses keer teruggetrek
na hulle huis, maar dit het elke keer
net erger gegaan. In Mei 2008, verloor
Ferdie sy werk en sy hele wêreld
tuimel ineen. Hy het vir Heleen vertel
dat hy bedank het en sy het hom finaal
gevra om uit te trek.

Ferdie se keerpunt
“Ek het alles verloor. Dít was my
laagtepunt.” Ferdie het op `n Maandagoggend
teruggekeer na sy ouerhuis in
Pietermaritzburg. “Ek het niks gehad nie.
Ek dink ek het `n TV saamgevat.”
Sy ouers dien die Here al vandat hy 5 jaar
oud was. Daardie Sondag het hulle hom
saamgenooi kerk toe en hy het ingestem.
Hy het niemand daar geken nie. “Ek het
by die deur ingestap en my nekhare het
regop gestaan. Ek het gedink: ‘Sjoe, wat
gaan in hierdie kerk aan?’”
Ferdie vertel dat dit daardie oggend
gevoel het asof hy alleen in die kerk was
en die pastoor nét met hom gepraat het.
Hy het my lewe beskryf – tot in die fynste
besonderhede. “Ek het gedink my ouers
het voor die tyd met hom gepraat, maar
hulle het my verseker dat hulle hom nie
gekontak het nie.” Die pastoor het nie
Ferdie se storie geken nie, maar die Here
het. Die boodskap het Ferdie geruk.
Daarna het hy weer dít ervaar wat hy as
kind beleef het. Almal het saam gebid en
hy het die Heilige Gees se liefde gevoel.
“Dit was amazing…” Ferdie het in die
tweede bank van voor gesit, in die
regterblok. In die linkerblok heel agter,
het `n jongman gesit. Die jongman het op
en af in die paadjie geloop en bid. Hy het
reg voor Ferdie gaan staan en met outoriteit
in tale gepraat. Dit was doodsl in
die kerk. “Ek het daar besef, die Here
praat met my!” Die pastoor het daarna
die uitleg van die tale gegee. “Die Here
het vir my gesê dat Hy my drie keer in my
8 Goue Munt

lewe geroep het en dat ek elke keer my rug
op Hom gedraai het. Hy het my op kruispaaie
gebring en in plaas daarvan dat ek
die regte afdraai gevat het, het ek weer
teruggegaan op die pad vanwaar ek gekom
het. Maar nou gaan Hy my sit op die pad
wat Hy vir my gekies het. Hy het vir my `n
baie groot toekoms beplan.”
“Ek het besef dat ek platgeslaan was en ek
kon nie laer nie. Die enigste Een wat my
kon ophelp, was God. Ek het ‘n besluit
gemaak en gesê: ‘Dit is reg, Here, ek vat U
hand. Ek kies U.’ My lewe het daar handomkeer
verander.”
“Ek het by die kerk uitgestap en soos `n
nuwe mens gevoel. Ek was soos `n gestroopte
voertuig wat by `n spreiverokkie
ingegaan het. Vooraf het ek niks
gehad nie, ek was sonder kleur. Aan die anderkant
was ek splinternuut en bloedrooi.
Ek het drank en sigaree heeltemal gelos.”
Ferdie se pad van heelword het begin en
hy het gereeld afsprake met die pastoor
gehad. Tydens een so ‘n afspraak vra die
pastoor hom: “Wat as die Here jou wil
terugstuur Kimberley toe? Wat as die Here
weer vir jou en jou vrou bymekaar wil
bring?” Ferdie het geantwoord: “Ek dink
nie dit is die Here se wil nie. Daar het al
soveel goed gebeur, ek dink nie ons huwelik
is herstelbaar nie.” Die pastoor het weer
gesê: “Maar wat as dit die Here se plan is?”
Hy het Ferdie gevra om dit in sy agterkop te
hou.
Een van die aksiestappe wat Ferdie moes
neem in sy proses van heelword, was om
‘n brief te skryf vir Heleen en sy kinders. In
die brief het hy vir hulle verduidelik wat
met hom gebeur het. Hy het jammer gesê
vir alles wat hy gedoen het en vir dit wat
hulle deurgemaak het. Hy het hulle gevra
om hom te vergewe.
Heleen se keerpunt
Heleen sê sy het die brief ontvang en
gedink: “Wat ookal, hy sal nooit verander
nie. Hy sal net nooit verander nie.” Sy het
nog nie `n verhouding met die Here gehad
nie en het nie gedink dit was moontlik vir
Ferdie om te verander nie.
Sy het Ferdie se laaste goed wat nog by die
huis was, gepak en vir hom geneem. Sy het
die kinders ook vir `n gedeelte van die
naweek by hom afgelaai, sodat hulle weer
kon kuier. Self het sy by haar suster in Pinetown
gaan kuier.
Maandagaand, het sy hom gebel en vertel
dat sy die hele pad terug, van Pietermaritzburg
tot Kimberley, gehuil het en nie
geweet het hoekom nie. Ferdie vertel
verder: “Sy het gesê sy kon sien dat ek
heeltemal anders was - fisies ‘n ander
mens. Sy wou weet wat dit was wat ek
gehad het, want sy wou dit ook só graag
hê.” Ferdie het geantwoord: “Dit is Jesus.
Gaan net na `n kerk toe in Kimberley en
gaan ontmoet Jesus.”
Heleen vertel: “Ferdie se hele gelaat het
verander, alles omtrent hom het verander.
Die verandering was soos van nag na dag.”
Sy het die Sondag na AGS Huis van Restourasie
gegaan, vir Jesus ontmoet en ook
haar lewe vir Hom gegee.
Goue Munt
9

Ferdie en Heleen het begin gesels oor die Here en Heleen het besluit om vir hom `n
buskaartjie na Kimberley toe te koop. Hulle het dit só beplan dat hy in Kimberley sou wees
vir hulle dogter se verjaardag. Hulle het saam kerk toe gegaan en daardie naweek het die
Here hulle gesin weer herstel. Ferdie vertel: “Ons hele gesin het voor in die kerk gaan staan
en hulle het vir ons gebid…” Iemand in die kerk het ook vir hom werk aangebied en hulle
lewens het in plek geval.
Heleen sê: “Dit was net amazing hoe hy verander het. Ek kan dit nie eers beskryf nie. Die
man vir wie ek so bang was dat ek party aande met `n mes onder my kussing geslaap het,
was nou die een wat my beskerm het – vir die eerste keer in my lewe.”
Tweede 14 jaar
Ses maande later, op 13 Desember 2008, het Ferdie en Heleen weer getrou. God het hulle
huwelik herstel en hierdie keer het hulle dit op die regte fondasie gebou. “My lewenskreet
is: Wanneer die fondasie in jou lewe Jesus is, sal Hy ook die fondasie in jou huwelik wees.”
- Ferdie
God se guns tydens hulle tweede bruilof het hulle verbaas. Hy het van al hulle hartsbegeertes
geweet:
Heleen wou graag `n trourok met `n spesifieke
soort kant en moue gehad het. ’n
Vriendin se suster het `n rok vir haar
gehad en die rok het haar perfek gepas.
Dit was asof dit vir haar gemaak was. “En
die suster was eintlik korter as ek!”, skerts
Heleen. Iemand het haar hare en grimmering
gras gedoen en hulle fotograaf
was ook gras. Dit was baie spesiaal, want
hulle het op daardie stadium finansieel
gesukkel. Heleen kry lekker soos sy vertel:
“God het vir ons ‘n fantasese troue
gegee!”
Hulle bediening begin
“Die Here skil jou af soos `n ui – genesing
gebeur stukkie vir stukkie, soos wat jy dit
kan hanteer.” - Heleen
`n Jaar later, terwyl hulle gesin by ‘n
pastoor in Kuruman gekuier het, was Fer-
Ferdie en Heleen se tweede bruilof
10 Goue Munt

Die Kimberley Family Foundaons Internaonal beradingspan. Van links na
regs: Bennie en Madele Ackerman, Barend en Lee-Anne Vermeulen, Magda
Erasmus, Ferdie en Heleen Hamann.
die en Heleen gekonfronteer met die seer
wat hulle kinders steeds gedra het. “Ons
het besef hoe stukkend ons kinders was en
dat ons nog werk gehad het om te doen.”
Hulle het daarna begin om Family Founda-
ons Internaonal seminare by te woon:
Ancient paths, Covenant Marriage, Communicaon
in Marriage en Overcoming
anger. “Nadat ons dit gedoen het, het ons
besluit dat ons die beste vir ons kinders
wou hê - ook vir ons kleinkinders en ons
agterkleinkinders. Ons het gekies om ons
nageslag te verander.”
Ferdie en Heleen het in Junie 2010 die
seminare ook in Kimberley begin aanbied
en só het hulle seisoen van bediening
afgeskop. “Ons het opgehou tel, maar
meer as 5000 mense het al hierdie seminare
in Kimberley bygewoon.” Daar is
soveel getuienisse wat vertel kan word -
mense se lewens wat verander het - maar
dit is stories vir `n volgende keer. Daar is
ook `n span beraders wat hulle help met
elke seminaar. “Die Here het ons geseën
met ‘n span wat saam met ons ‘n passie vir
mense en huwelike het.” - Heleen
`n Bom bars
Heleen vertel verder: “Ons het gesukkel
met openlikheid en eerlikheid in ons
huwelik.”
Een van die seminare wat Ferdie en Heleen
bygewoon het, het gegaan oor inmiteit
deur deursiggheid. Hulle het besef dat
hulle nie ten volle inem kon wees, indien
daar goed was wat hulle vir mekaar
weggesteek het nie. Heleen het ‘n boodskap
aan haar vriendin gestuur en haar
gevra om vir Ferdie se hart te bid, want
daar was iets wat sy met hom moes deel.
Ferdie voeg by: “Vandag weet ons hoe belangrik
gebed is. Heleen het vir haar
Goue Munt
11

vriendin gevra om vir my hart te bid, sodat ek met `n oop hart dít kon ontvang wat sy met
my wou deel. Niemand het vir haar hart gebid nie…en sy was nie gereed om die skok te
hanteer van dit wat ek met haar wou deel nie.”
Heleen het met Ferdie iets gedeel wat jare terug gebeur het, net nadat hulle die eerste
keer getrou het. Net daarna het Ferdie sy nuus met Heleen gedeel. Ferdie het gedeel dat
hy ses keer seksueel ontrou was aan haar, terwyl hulle die eerste keer getroud was.
Heleen onthou: “Dit was vir my erg… ‘n Mens weet seker, maar ek het hom altyd beskerm
en gedink hy sou dit nooit doen nie.”
Die Here het ook hierdie seer in hulle genees. Heleen moes gekies het om te glo dat Ferdie
iemand anders was – hy was nie meer dieselfde mens nie. Ferdie kon dit ook met sy kinders
deel en hy het hulle gevra om hom te vergewe. Openlikheid en eerlikheid - ook met hulle
kinders – is nou een van hulle kernwaardes.
Laaste gedagtes
Ferdie: “Die Here kan enige huwelik herstel, maar beide partye moet wil. Elkeen moet
100% gee. Dit help nie een gee 50% nie. Altwee moet ten volle inkoop in die Here se restourasie
proses.”
“Ons was geskei. Ek het `n drankprobleem gehad en dit was ernsg. Ek was `n alkoholis. Ek
het my vrou en kinders fisies en verbaal so mishandel. Ek was ontrou aan my vrou en het
gevoel soos `n gemors. Tog het die Here my gevat en my verander. Die Here kan enige iemand
verander. As jy Hom toelaat, kan Hy jou verander.”
Heleen sê gereeld hoe verstom sy is dat God hulle kon lieê. Haar boodskap aan ander is:
“God gaan altyd lief wees vir jou, Hy gaan altyd vir jou wag. Sy uitnodiging is altyd: ‘Ek is
hier, kies My.’”
“Elke mens se pad is anders, solank jy net in jou storie die Here se lig laat skyn. Of jy geskei
is of nie, of jy `n mamma is wat vroeg swanger geraak het en of jy `n alleenouer is. Hy moet
altyd jou nommer een wees - dit is die belangrikste.”
God het Ferdie en Heleen opgetel, uitgeskud en weer neergesit. Hy het hulle gelei op `n
pad van genesing en die herstel van hulle huwelik. Vandag strek hulle getuienis baie wyer
as dié van hul eie huwelik. God gebruik hulle storie van genesing om ook hoop te bring vir
baie ander.
Ferdie en Heleen bied ook vanaf verlede jaar die kursus: Divorce care, aan. Die kursus is vir
mense wat stukkend is en seer het as gevolg van huwelike wat misluk het. “Soms gebeur
goed in die lewe waarvoor ons nie antwoorde het nie. In sulke tye is dit belangrik om te
weet dat Hy vir jou lief is en dat jy Hom kan vertrou - jy kan Hom 100% vertrou.” – Heleen
12 Goue Munt

Ferdie en Heleen fasiliteer
die volgende Family
Foundaons Internaonal
seminare saam met `n
span beraders:
FamilyFoundationsSeminare
Covenant Marriage Retreat: Die wegbreek is vir alle getroude, asook verloofde
paartjies - of jy probleme in die huwelik ervaar, of net die tyd wil uitkoop om mekaar
te geniet. Ons span wil jou bederf met fantasese verblyf en baie lekker kos.
Die naweek bestaan uit sessies deur Craig Hill, die sgter van Family Foundaons Internaonal,
Bob en Audrey Meisner asook Dave en Maxine Broom. Die Sondag tydens
die wegbreek, is daar ‘n opsie om huweliksbeloes te hernu - met ‘n hele bruilof!
Datums vir 2023 se Covenant Marriage wegbreek geleenthede:
14-16 April en 15-17 September
Communicaon in Marriage: Ons almal sukkel met kommunikasie en maak mekaar
onbewustelik seer met woorde. Tydens die seminaar leer ons paartjies om veilig hulle
harte met mekaar te deel en gee ons vir hulle ‘gereedskap’ wat hulle kan gebruik om
mekaar beter te hoor en uitdrukking te gee aan behoees.
Ancient Paths 1 en Ancient Paths 2: Beide Ancient Paths seminare gaan oor dít wat
God van die begin af vir ons beplan het: om `n seën vir mekaar te wees. Tydens die
seminare wys God vir jou waar jy gewond is en bring genesing.
Queson for men & Queson for women: Wie is ek? Wat is my doel? Hoekom is ek
hier? Seminaar vir kinders vanaf 13. God bevesg vir jongmense hulle doel en Sy wonderlike
plan vir elkeen se lewe.
Divorce Care: Gaan jy deur 'n egskeiding of het jy al deur een gegaan maande of selfs
jare gelede? Hoe tel ‘n mens die stukke op na die tyd? Kom leer van genesing en vergifnis.
Laat die Here toe om herstel te bring in elke area van jou lewe - of dit finansieel
of emosioneel is. Die ondersteuningsgroep is daar om jou te help, sodat jy weer kans
sien om die wêreld in die oë te kyk.
Vir meer inligng en om plek te bespreek by die seminare kontak:
Ferdie Hamann: 082 652 2161 of Heleen Hamann: 083 233 3350

Verandering
Deur ANNEMARIE DE GREEFF
Verandering gebeur nie net op Oujaarsaand nie. 'n Groot deel van verandering gebeur
onbewustelik, soos jou hart wat geruisloos voortklop: Een oomblik 'n vol hartkamer,
die volgende oomblik feitlik leeg. Leerlik en soms ook figuurlik. Selfs die woorde wat
jy nou lees is 'n hele paar keer verander voor dit uiteindelik hier, swart op wit, gedruk is.
Soms is verandering so voorspelbaar soos knope wat moeiliker vasmaak na die vakansie,
maar meermale staan verandering ewe skielik en ongenooid voor jou deur. Soos toe my
ma op 63 onverwags oorlede is, vyf maande voor ons Simeon seun se geboorte. Of toe ek
op 'n mooi somersaand my elmboog gebreek het en 8 steke in my voorkop moes kry, dít
nadat ek doodonskuldig oor my skouer vir ons kinders geroep het “Laaste een by die kar is
'n vrot eier!”. Die plan was om loshande te wen en met 'n skaterlag in die kar te klim, maar
toe haak my plakkie aan die wye soom van my blommetjies broek en daar verander
skaterlag in 'n oogwink in bloed en hospitale.
Verandering is eintlik nog altyd deel van die groter prentjie. Heel aan die begin is die
vormlose, chaoese waters skouspelagg verander deur Sy woorde. Jesus se dood aan die
kruis en Sy opstanding het vir altyd die toekoms verander vir die wat in Hom glo. Die
karakter van Maria sê dit so mooi in die Chosen reeks: “I was one way and now I'm
completely different. And the thing that happened in between was Him.” Is dit dalk die
geheim van verandering? Hoe dit óns verander. Wat sal die punt daarvan wees om te
verander, as dit ons nie nader bring aan God – die Een wat deur die eeue onveranderd bly
- nie?
Hy is die anker wat keer dat ons net doelloos meegesleur word tot by die volgende
maalkolk van die lewe (Johannes 16:33). Ons dink ons het allerhande dinge nodig om
verandering te vermy of te oorleef, maar verandering kan tot ons beswil meewerk
(Romeine 8:28) en net Een is nodig. In 'The Weight of Glory' sê C.S. Lewis “He who has God
and everything else has no more than he who has God only”. Mag ek en jy soos klei wees
in Sy hande, wat Hy kan vorm en brei in elke verandering om meer soos Jesus te wees.
Join as a family or individually, from ages 8 - 99yrs
Weekly lessons & Practice range available
Qualify for National Colours
For more info contact
Dawid 073 030 2909 / dawid@adventurearchery.co.za
Schalk 082 762 9838 / schalk@adventurearchery.co.za
Goue Munt
17

Diefilosoofendieouvisserman
‘n Stukkie van Skapie se lappieskombers
Die ruggraat van die vissersnet lyk
of dit gevleg is uit seebamboes.
Dis grof en knou my hande en die
seewater laat dit brand. Ek reken dié net
is honderde meters diep en honderde
meters lank, met ‘n boog in die see gespan.
Sewe mans en ‘n klein bootjie het
dit deur die loop van die oggend geset
en nou help ons hulle om dit na die
strand te trek. Ons is ‘n paar studente
wat ‘n blaaskans vat na ‘n kort sending
uitreik in Tanzanië. Die vissermanne het
ons vriendelik verwelkom met ons versoek
om hulle te help. Dis harde werk,
baie harder as wat ek verwag het en dit
vat lank – baie lank.
Die vissies word teen die strand uitgetrek
waar die goeies van die slegtes
geskei word. Die vissermanne verdeel
die vissies onder mekaar en bied vir ons
ook ‘n porsie aan, maar is tevrede as ons
dit van die hand wys.
“Dis ‘n mors van tyd!” skreeu my
gedagtes.
Dit was sulke harde werk en elkeen kry
maar net ‘n kwart goiingsak vol vissies.
Toeskouers laat die strand met opgewondenheid
druis, maar dis seker vir die
ou visserman te besig. Hy vat sy sak
vissies en vlug eenkant, weg van die rumoer.
Ek hou hom dop waar hy gaan sit
onder ‘n palmboom. Hy staar oor die
branders die verte in en stop sy pyp.
Goue Munt
Stadig vat hy ‘n diep teug en sit terug.
Rusg, tevrede.
Ek besef die man het seker genoeg vir ‘n
dag of twee, met so ietsie ekstra om nog
te ruil vir ander benodighede. Sy rusge
tevredenheid is vir my opvallend en die
oomblik word in my hart geskryf. Rusg,
tevrede.
Nietzsche het gesê: “He who possesses
lile, is so much less possessed.” Ek het
op daardie dag die filosoof se woorde in
my dagboek gegriffel. Soos ek deur die
lewe stap, besef ek, dat dit nie goeters
en dinge is wat jou vashou nie, maar jou
eie hart in die saak. Jesus leer ons bid vir
ons benodighede vir vandag. God voorsien,
maar soms is dit nie presies wat
ons wil hê nie, ons soek gewoonlik
bietjie meer – maar God weet, Hy weet
presies wat ons nodig het. Die toepassing
is snoeiend en rof, maar vir Hom is
jou karakter belangriker as jou gemak.
God herinner my soms aan daardie ou
visserman as ek my lewe wil stuur en
soos die wind wil aanjaag. Ek onthou my
gedagtes met die son se ondergang
daardie dag; Vanaand gaan die ou visserman
lekkerder as ek slaap; lekkerder
dalk as wat ek ooit kan slaap.
Rusg, tevrede.
In Jesus ons Verlosser se naam bid ek:
“Mag julle tevrede gaan slaap, en opgewonde
wakker word; elke dag.”
19

GLORIA
Deur ELZABé VAN NIEKERK, Foto’s deur SKAPIE
Ek stop voor die baksteenhuis en `n sonnige Gloria wag my by die hekkie in. Sy lyk net
so vrolik soos haar huis en met die groet kry ek `n drukkie. Dadelik voel ek Jesus se
liefde en ek besef later dit is omdat sy oorloop daarvan. Sy loop oor van Sy liefde, omdat
sy dit gedurig uitdeel en Hy haar gedurig weer volmaak. Haar storie daag my uit op `n
baie goeie manier:
Gloria (66) is `n geliefde ouma en die
trotse ma van drie kinders (twee
dogters en ‘n seun). Sy het grootgeword
in Kimberley en gematrikuleer aan St
Boniface High School, `n Rooms Katolieke
skool in Galeshewe. Sy was een
van ses kinders en dit was die naaste
skool aan hulle huis. Sy kon skool toe
stap. Gloria onthou hoe sy karton onder
haar enigste paar skoolskoene geplak
het, toe dit deurgeloop het. Daar was
nie geld vir nuwe skoene nie. Sy het ook
honger-wees geken. “Óns het darem
nog pap gehad en het dit gewoonlik
saam met melk, morogo of derms
geëet.” Na skool het sy indiensopleiding
vir hulpverpleging gedoen by St Conrad’s
hospitaal in Taung. Sy kon ongelukkig
nie haar opleiding voltooi nie.
‘NMavirbaie
20 Goue Munt

Gloria se ouma het baie siek geword en sy moes sak
en pak terugkeer om haar ouma te versorg. Haar ma
het op daardie stadium `n inslaap huishulp werk
gehad. Daar het ‘n abses in haar ouma se mond ontwikkel
waar sy `n tand getrek het en dit het ontaard in
kanker. Haar ouma is opgeneem in Chris Hani Baragwanath
Hospitaal in Johannesburg en het weer
teruggekeer na Kimberley Hospitaal waar sy uiteindelik
gesterf het.
Gloria het daarna begin werk om haar familie finansieel
te help. Sy het huishulp werk gekry by `n gesin
wat op die militêre basis gewoon het en het vir baie
jare by hulle gewerk. Sy was later die enigste broodwinner,
want haar Ma was gediagnoseer met kanker
en haar sussies het nie werk gekry nie. Sy het in die
aande, na werk, haar ma versorg en kos gekook vir
haar sussies. Dit was `n uitdagende tyd in haar lewe,
maar dit is ook waar haar passie gegroei het om
mense in nood te help.
In 1990 het die huisgesin by wie Gloria as huishulp
gewerk het, verhuis. Gloria, toe 33, het aansoek gedoen
vir werk by `n Shoprite wat hulle besig was om
te bou in Bulonteinweg. Dit was die eerste Shoprite
in Kimberley en sy was per telegram genooi vir `n onderhoud.
By die onderhoud het sy hulle beïndruk met
haar energie en wil om te werk. Sy het die werk gekry
en haar blink loopbaan, van 29 jaar, het afgeskop as
pakkie toonbankdame.
Gloria het fluks gewerk en haar goeie reputasie het
haar vooruit geloop. Sy is bevorder tot verskillende
posisies in Shoprite. Sy het beskeie begin en daarna
deur die range beweeg: sakkie pakker, kassiere, rakpakker
(by verkillende afdelings) en later het hulle
haar gevra om te help in die kontantkantoor.
Gloria vertel `n staaltjie uit haar rakpak-dae:
Sy het `n natuurlike aanvoeling gehad vir rakke pak en
het haar eie inisiaef gebruik terwyl sy die produkte
Goue Munt
21

op die rakke gepak het. Op `n dag het die
streeksbestuurder hulle winkel besoek en
haar ingeroep. Sy het gedink: “Vandag is
hier moeilikheid, vandag word ek hier
weggejaag.”
Maar sy woorde was die teenoorgestelde:
“Baie dankie, Gloria, hierdie is die beste
winkel wat ons vandag besoek het. Hoe
gebeur dit dat die soliede tuna blikkies so
goed verkoop by julle? Wat doen jy?”
Sy het verduidelik dat sy agtergekom het
dat die blikkies nie verkoop het wanneer
sy dit, volgens hulle uitleg, op die onderste
rak gepak het nie. Sy het toe besluit om dit
te skuif na `n ander rak - een op ooghoogte.
Kort voor lank het hulle blikkies
vanaf ander takke gekry om te verkoop –
blikkies wat naby hulle vervaldatums was.
Gloria het die blikkies verkoop gekry en
uiteindelik moes die ander takke ook hulle
rakke gepak het volgens Gloria se uitleg.
Sukses het Gloria ook tydens haar tyd in
die kontantkantoor gevolg en sy is later
bevorder tot toesighouer by die Shoprite
Checkers in Diamond Pavilion Mall. Sy het
opleiding aan ander werkers gegee en
uiteindelik gegroei tot die bestuurder van
die Shoprite drankwinkel in New Park. Onder
haar bestuur is die winkel aangewys as
die top winkel uit 15 winkels in die streek.
In September, 2019, het Gloria afgetree. Sy
was 63.
Terwyl sy nog by Shoprite gewerk het, het
Gloria se jonger sussie ook kanker gekry –
borskanker. Die dokters het nie hoop vir
haar sussie gehad nie. Hulle het vir haar
gesê dat haar tyd naby was en dat sy sou
sterf van die kanker.
Gloria het vuriglik vir haar sussie begin bid:
“Cancer, this is your last performance in
this family. We shall live, we shall not die.”
Gloria het na werk haar sussie gaan versorg
en vir haar gekook. Daarna is sy weer
huis toe en het vir haar eie kinders gesorg.
Sy het ook haar sussie bemoedig in tye wat
sy moed wou opgee: “Daar is jou Bybel,
bid vir jouself, ons sal ook bid vir jou. Jy sal
lewe, sus.”
Later het haar sussie weer die kliniek besoek
en haar wond het verrassend beter
gelyk. Hulle het haar Bloemfontein toe
gestuur waar sy `n operasie en verdere
kankerbehandeling ontvang het. Sy het
maer geword en haar hare het begin uitval.
Haar sussie het op ‘n dag gesê: “Ek
gaan dood.” Gloria het die gedagte in die
kiem gesmoor en gesê: “Haal net die
woord ‘dood’ uit jou mond. Jy gaan lewe,
al het jy een bors, maar lewe gaan jy lewe.”
Gloria het aanhou bid vir haar.
22 Goue Munt

Een aand in 2016 het God vir Gloria `n
droom gegee. In die droom was daar ‘n
tafel met `n wit tafeldoek voor haar. Daar
was `n klomp borde op die tafel. In die
borde was verskillende produkte, waaronder
knoffel, komkommer, gemmer,
blaarslaai ens. Gloria vra toe: “Here, wat is
dit wat U my wil wys?”
Sy het die bestanddele wat sy in die droom
gesien het gaan koop, `n gesondheidstoebroodjie
gemaak en dit vir haar sussie geneem.
Haar sussie het later vir haar kom
sê: “Weet jy, ek het so lekker geëet. Wil jy
nie môre saam met my KH (Kimberley Hospitaal)
toe gaan nie? Daar is pasiënte by
die onkologie afdeling wat van ver af kom
vir behandeling - Springbok, Calvinia,
Kathu… Hulle het nie kos nie, hulle het
niks. Hulle het met die ambulans gekom en
hulle is so honger. Die chemo maak hulle
ook swak en dit is seer, veral op `n nugter
maag.”
Gloria het toe vir God gevra: “Here, is dít
wat U my gewys het in die droom met die
borde en die kos? Moet ek vir hierdie
mense gaan sorg?” Sy het alles gaan koop
wat nodig was vir 50-60 gesondheidsbroodjies.
Sy het die volgende dag die
broodjies, jogurt en appelsap vir die
pasiënte gaan uitdeel. Gloria het daarna
elke Maandagoggend om 7:30 vir die
onkologie pasiënte kos geneem. Haar
ouma, ma en oom het gesterf aan kanker,
maar haar sussie het die stryd gewen. God
het haar begin gebruik om ander te help
wat siek was.
Later het sy ook vir die onkologie pasiënte
maaltye voorsien: bruin rys, skaapvleis, vis
of hoender, slaai en appels. Sy het self die
Goue Munt
kos gekoop en dit in haar klein kombuis
gaan kook. Genoeg vir 50 – 80 mense. Elkeen
het elke keer iets gekry en wat oorgebly
het, het hulle gebêre vir dié wat later
sou kom. Sy het ook aansoek gedoen om
as NGO te registreer en in Februarie 2020,
net voor die Covid-19-inperkings, is haar
NGO geregistreer. Die naam van die NGO is
Shining Light Health Nutrion and Hygiene
(Registrasie nommer: 240-973 NPO).
Gloria het baie aanmoediging gekry by die
pasiënte, die verpleegpersoneel en ook
die dokters. Niemand het meer flou geval
nie en ‘n onkologie dokter het op `n keer ‘n
aanmerking gemaak: “You think you are
just giving the people food, but you are not
just giving them food. You are preparing
them for their medicaon. Thank you very
much.”
Gloria het later ook `n span gehad wat
haar gehelp het om die kos uit te deel. Dit
het haar die geleentheid gegee om vir die
pasiënte te bid, te moveer en vir hulle uit
die Bybel te lees. Gloria het steeds al die
kruideniers self gekoop en sy vertel met
groot waardering van die kere wat ander
aangebied het om haar trollie-inhoud te
betaal. Een van dié kere het vir haar gevoel
soos `n wonderwerk: sy was besig om haar
kaart te soek by die betaaltoonbank, toe
die kassiere haar stop en sê dat die persoon
agter haar reeds vir alles betaal het!
Die Covid-19 pandemie het in 2020 Gloria
se werk by die hospitaal gekniehalter. Die
inperking het veroorsaak dat sy nie meer
vir die pasiënte kos kon neem nie. Sy het
ook in 2019 afgetree en het tuis gewonder
oor die pasiënte en wat haar te doen
staan. In daardie tyd het honger mense
23

v a n
S a m a r i a
by haar
begin aanklop
vir kos. Hulle het
naderhand te veel
geraak en sy het besluit
om die omstandighede in
Samaria te gaan ondersoek.
Baie van die mense
wat daar gewoon het,
het hulle werk verloor tydens
die pandemie, van
hulle het ook van ander
dorpe gekom en kon nie
werk kry nie.
Tuis het sy vir God gesê:
“Die bietjie wat ek het sal ek
deel, maar ek het self nie.” Sy het Hom
gevra om haar te help om vir die mense te
sorg. ‘n Vrou het nog dieselfde dag vir haar
stampmielies, bone, `n pampoen en kool
gebring en Gloria het begin kook. Dit was
tydens die inperking en Gloria skerts: “Nou
moet jy weet, ons dra die kos hier af met
`n Checkers trollie!” Hulle was gewapen
met maskers en ontsmengsmiddels en
vir Gloria het dit gevoel asof hulle met kos
smokkel.
Die mense by Samaria het haar begin
vertrou en met haar begin praat oor hulle
probleme. “Vandag is dit soos `n kerk.”
Pastoor Corné van TD kerk het ook een
Woensdag saamgegaan om te kyk wat sy
doen en daarna het die kerk begin help.
“Die mense kan nou ook met die pastoor
praat oor hulle probleme. Hulle het baie
seer.” Daar is soveel getuienisse van
mense wat Jesus ontmoet het, heel
geword het, gesond geword het en
dwelms gelos het.
Gloria en haar span besoek Samaria elke
Woensdag om 12:00 met kos en gebed.
Woensdae kondig hulle ook af of hulle die
Donderdag of Vrydag sal kan kom – dit
hang altyd af van die kosskenkings wat
hulle ontvang het.
Gloria lewer ook kos af vir siek- en
oumense by Caravan Park en De Beers. Sy
sal graag ook weer kos vir die pasiënte by
onkologie wil neem, indien sy die nodige
kosskenkings kan kry.
Gloria vertel van die dag wat sy haar hart
vir die Here gegee het:
Terwyl sy by Shoprite gewerk het, was daar
`n bestuurder wat gereeld vir hulle gebid
het. Die bestuurder was in TD kerk en het
hulle saamgenooi kerk toe. Een middag
het Gloria en nog twee van haar kollegas
besluit om die kerk te besoek en het sommer
direk na werk gegaan. Gloria sê sy het
grootgeword in ‘n kerk, maar het nooit vir
Jesus geken nie.
Daar was `n uitnodiging gewees vir die
mense wat hulle harte vir Jesus wou gee.
Gloria het nie dadelik op die uitnodiging
gereageer nie, sy wou nie voor in die kerk
gaan staan het nie. Die uitnodiging is die
derde keer gemaak en sy vertel hoe iets
haar toe uit haar sitplek gelig het. Sy het
daardie middag haar hart vir Jesus gegee
en haar pad saam met Hom begin loop.
Om betrokke te raak by die bediening of
om kosskenkings te maak, skakel TD Kerk
tydens kantoorure (8:00 – 16:00):
053 831 2345

Gesinleefvoluit
naOngeluk
Deur ELZABé VAN NIEKERK, Foto’s verskaf
Die du Plessis gesin is `n rusge gesin. Mariska en Marco het `n dogter, Nadia (`n
eerstejaar student), en `n seun Aidan (graad 11). Hulle woon vanaf 2020 in Kimberley
en is lief vir tent-opslaan en kamp. Marco en Aidan vang graag vis en Nadia hou van
lees. ‘n Jaar gelede, op `n dag wat rusg en normaal begin het, was Mariska en Nadia in `n
ernsge motorongeluk. Die wonderwerke en liefde wat hulle op dié dag en die daaropvolgende
maande beleef het, het vir altyd ‘n merk op hulle gelaat.
Nadia vertel: “’n Mens kan iemand
só vining verloor en jy besef dit nie
altyd nie - totdat so iets gebeur. Na
die tyd besef jy ook eers hoe lief jy
vir die mens (of mense) is.”
Foto: Emer-G-Med
Die ongeluk het gebeur op Maandag,
17 Januarie 2022 - die dag
voor die skool begin het. Mariska
het van haar huis af gewerk en het
`n paar take gehad om af te handel
gedurende haar etensuur. Sy het
28 Goue Munt

`n kwitansie gaan haal vir Nadia se Rekeningkunde
boeke en het daarna vir Nadia
by die skoonheidsalon gaan oplaai. Hulle
wou dadelik teruggery het huistoe, maar
die verkeer huiswaarts was baie besig en
hulle besluit toe om eers wegneemetes te
gaan koop.
Mariska kan onthou dat sy verby Lenmed
hospitaal gery het. Sy het by die stopstraat
gestop, sodat sy by `n besige straat kon indraai.
Die volgende wat sy kan onthou, is
toe sy weer bewus geraak het van haar
omgewing en die dak van hulle motor voor
haar gesien het. Sy kan glad nie die ongeluk
onthou nie. Haar eerste gedagtes
was: “Hierdie is nie werklik nie. Dit is nie ek
en Nadia nie, dit is nie besig om met ons te
gebeur nie.” Nadia onthou niks van wat die
dag gebeur het nie.
Die ongeluk was niemand se skuld nie. ‘n
Bakkie het bo-op hulle voertuig te lande
gekom, nadat die bestuurder, ‘n geliefde
Kimberliet, `n hartaanval gekry het.
Mariska onthou: “Ek het sirenes gehoor,
maar nie regg besef wat rondom my besig
was om te gebeur nie. Dit was `n baie
snaakse gevoel.” Mariska en Nadia kan die
gebeure nie onthou nie en ervaar daarom
self geen trauma nie. Dit is wel vir hulle
enorm om daaraan te dink, want hulle besef
hoe ernsg die ongeluk was.
Mariska vertel: “Ons altwee se sitplekke
het plat gelê, ons was in `n lê-posisie gewees.
Hoe dit so uitgewerk het dat ons in
`n lê-posisie gekom het, weet ek nie. Dit is
vir my onverklaarbaar.” Mariska en Nadia
glo dit was `n wonderwerk dat die sitplekke
meegegee het en een van die redes
Goue Munt
hoekom hulle nie ernsg seergekry het
nie.
Mariska het vir die mediese personeel op
toneel gevra om vir Marco te bel. Marco
was by sy werk toe hy die oproep ontvang
het. Hy werk by padinstandhouding en
noodoproepe is nie vir hom vreemd nie.
Nadat die dokter homself voorgestel het,
het Marco gewag om te hoor waar die ongeluk
was, sodat hy mense kon uitstuur
om die toneel op te ruim. Die dokter het
daarna aan hom die nuus gebreek dat dit
sy eie vrou en dogter is, wat in die ongeluk
was.
Marco: “’n Mens verwag nie so iets nie.
Die dokter het gesê dat dit `n ernsge ongeluk
was, maar definieer ernsg? Oppad
na die toneel het ek die hele tyd gewonder,
hoe gaan dit lyk? Hoe gaan dit wees?
Ek het `n halfuur nadat die ongeluk gebeur
het daar aangekom, maar toe ek dit sien…”
`n Gelaaide slte volg en Mariska voltooi
sy sin: “Sy eerste gedagte was dat dit verby
was. Hy het nie gedink dat daar `n kans
was dat ons sou lewe nie.” Marco vertel
verder: “Ek hoor toe gelukkig vir Nadia
skree.”
Aanvanklik was Nadia nie sigbaar gewees
nie en die mediese personeel het Mariska
gevra of daar nog iemand saam met haar
in die motor was. Later het Nadia uitgewikkel
en was haar kop en arm sigbaar.
Nadia kan dié nie onthou nie, maar Marco
vertel dat Nadia geskree het: “Kry my uit,
kry my uit!”.
Marco het nie dadelik geweet of Aidan ook
in die motor was nie. Hy kon vir Mariska en
Nadia sien, maar nie vir Aidan nie. Mariska
29

het hom gerusgestel dat Aidan by `n maat was en Marco het hom daarna gebel en gereël
dat hy versorg word.
Mariska het nie enige pyn ervaar terwyl hulle vir die reddingspan gewag het om hulle uit
die motor te kry nie. Sy onthou die groot wiel van die bakkie wat bo-op hulle motor was.
“Die wiel was sigbaar en ek kon daaraan vat”, vertel sy. Mariska het baie vrede en kalmte
ervaar terwyl hulle gewag het. Sy het ook ander mense hoor bid en dit het gehelp om
rusgheid te bring. Sy het self ook gebid, want sy het nie geweet wat om te verwag nie en
het ook nie die woorde gehad om Nadia te bemoedig nie.
30 Goue Munt
Marco vertel dat daar `n dominee van
`n ander dorp was, wat alles gesien
gebeur het. Hy het ‘n groep van ongeveer
30 mense, uit dié wat daar saamgedrom
het, bymekaar gehark. Hulle
het ‘n kring gemaak en begin bid.
Die ongeluk het ongeveer half twee die
middag gebeur en hulle was net na vier
uit die motor gesny. Dit het nie vir
Mariska so lank gevoel nie. Dit het vir
haar gevoel asof alles vining gebeur
het. “Ek kan nie beskryf hoe groot die
verligng was nie. Eerstens toe hulle
die bakkie van ons motor afgelig het en
tweedens toe hulle die wrak aan Nadia se kant begin sny het - en haar daarna uitgelig het.
Ek weet nie of ek my verbeel het nie, maar dit het vir my geklink asof mense hande geklap
het.
Marco onthou sy eie verligng toe hulle Nadia uitgelig het. Hulle het nie geweet hoe haar
bene sou lyk nie, maar daar was nie `n skrapie aan haar bene nie. Nadia het haar pelvis op
nie-gewigdraende plekke gebreek. Sy het ook `n rib gebreek en brandwonde op haar arm,
nek en rug opgedoen. Mariska het ‘n paar ribbes gebreek, ‘n kopwond gehad en `n besering
op haar been opgedoen waar die weefsel losgeskeur het van die spier.
Nadia is opgeneem in Lenmed hospitaal en Mariska in Kimberley hospitaal. Dit was vir
Mariska sleg dat sy nie saam met Nadia kon gaan nie. Marco was tussen hospitale en dit
was vir Mariska gerusstellend dat Marco by Nadia kon wees.
Nadia se geheue van die drie dae in die hospitaal is vaag. Marco vertel dat die verpleegster
hom gevra het waer taal hulle tuis gepraat het, want Nadia het `n vreemde taal gepraat.
Marco sê Nadia het hom in die oë gekyk, asof sy hom nie herken het nie en in `n ander taal
gepraat.

Mariska sê dit was vir haar skokkend om te sien hoe haar goed net so gestaan het toe sy
na drie weke teruggegaan het kantoor toe. Sy het die middag van die ongeluk gedink sy
gaan net gou vir Nadia haal en dan sou sy weer aangaan waar sy gelos het. Mariska sê: “Dit
is nie te sê nie. Een van die grootste leuens wat ons glo is dat ons altyd tyd sal hê – daar sal
nog tyd wees om reg te maak en tyd wees om te vergewe.” Dit het haar laat dink: “Is ek reg
vir die tyd hierna?” Sy sê sy leef nou elke dag voluit asof dit haar laaste dag is.
Die gesin se kerk, familie, vriende en werkskollegas het hulle prakes ondersteun en selfs
kos voorsien vir `n geruime tyd na die ongeluk. Elke aflewering, salfie, roompie en olie het
vir hulle so baie beteken. Hulle het ook geen groot onkostes gehad na die ongeluk nie.
Dit was Nadia se matriekjaar. Sy vertel hoe vriendinne, vriende en onderwysers haar ondersteun
het, terwyl sy tuis aangesterk het en ook nadat sy teruggekeer het skool toe. Haar
Wiskunde onderwyseres het, terwyl sy nog by die huis was, deur middel van Google Meet
haar op datum gehou met Wiskunde. Haar Fisiese Wetenskap, Biologie en Rekeningkunde
onderwysers het ook ekstra tyd ingesit om haar te help om die werk in te haal. Mariska sê
dit het ook gehelp dat Nadia pligsgetrou was en hard gewerk het om die eerste kwartaal
se werk in te haal.
Terwyl Nadia nog by die huis was, het haar maats dit op hulle geneem om alles wat hulle
in die klas gedoen het, tot in die fynste detail, neer te skryf en in lêers te organiseer. Terug
by die skool, het haar maats haar tas op en af met die trappe gedra. Iemand het ook vir
Nadia `n tas met wieletjies geskenk.
As gevolg van transmissie vloeistof wat op haar gedrup het, het Nadia derdegraadse
brandwonde aan haar arm, nek en rug opgedoen. Sy het vir `n paar maande die wondsuster
besoek om haar wonde te behandel. Nadia vertel: “Daar was `n groot stuk dooie vel.
Dit het swart geword en die suster moes dit arap. Dit was vir my spesiaal en simbolies.
Die suster moes die dooie vel arap, sodat die lewe kon deurkom. Vir my het dit beteken
dat `n mens ontslae moet raak van die dooie goed, sodat die lewe weer kan kom. Jesus het
vir dié rede ook vir ons gesterf.”
Nadia: matriekafskeid
Goue Nadia: Muntdanskonsert
31

Nadia het weer in Mei 2022 begin dans. Haar pelvis het gebreek, maar omdat dit op niegewigdraende
plekke was, het dit die herstelproses makliker gemaak. Haar dansskool se
konsert het plaasgevind op 2 en 3 Desember 2022. Nadia het hard geoefen - sy het elke
oggend gedurende haar eindeksamen 5:00 opgestaan om te strek, sodat sy weer plat kon
split vir die konsert. Haar deursengsvermoë is beloon en sy kon die split uitvoer in haar
dans tydens die konsert.
Nadia het heerlik gerus tydens haar matriekvakansie saam met `n vriendin by Cannon
Rocks, in die Oos-Kaap. Nadia se naam beteken ‘hoop’ en haar matriekuitslae onderstreep
die gesin se getuienis van hoop. Sy het ses onderskeidings behaal en gaan vanaf Maart
studeer om `n geoktrooieerde rekenmeester te word. Dit gaan sy doen terwyl sy haar
klerkskap doen by `n firma in Cradock.
Die du Plessis gesin weet nie wat 2023 alles inhou nie. Een ding weet hulle vir seker: Hulle
kan God onvoorwaardelik vertrou. “Hy voorsien altyd. Hy is so verskriklik getrou.” - Mariska
Ons dink ook aan die ander betrokke gesin - in hulle verlange na ‘n geliefde en pa.
Mag julle elke dag `n diepe troos ontvang.

Foto: ZOOMINK
Carmen
mode-ontwerper met passie
Deur ELZABé VAN NIEKERK, Foto’s verskaf
Carmen le Grange is `n passievolle mode-ontwerper en die eienaar van Carmen Couture.
Couture beteken: “Die maak en pas van deige damesklere, volgens u smaak en
figuur.” – Carmen glimlag breed terwyl sy die definisie opsê. Sy ken dit uit haar kop
uit.
Sy het al van skool af ‘n passie vir mode gehad. “Op skool was ek altyd skaam gewees -
maar wanneer dit by mode gekom het, was dit net asof ek nie skaam was nie.” Sy het vir
van die meisies in haar klas rokke geteken en dan het hulle haar sketse na ontwerpers geneem
om die rokke vir hulle te maak. Sy het ook graag op skool naaldwerk gedoen. Wanneer
iemand by haar kom kuier het, het sy die masjiene weggesteek, want sy was `n bietjie
skaam daaroor. Sy onthou dat sy gedink het: “’n Skoolkind behoort nie naaldwerk te doen
nie, want dit is vir ou tannies.” Carmen het haar eerste omkapmasjien op haar sesende
verjaardag gekry en gebruik dit vandag nog. Twee van haar tannies en haar ouma het loopbane
gehad in ontwerp. Carmen het in graad 10 besluit sy wou graag anders wees as die
ontwerpers in haar familie – en het besluit sy wou graag `n veearts word. Dié idee het by
die deur uitgewaai, nadat sy op `n keer by `n veearts gaan uithelp het. Carmen het gevlug
en opgeëindig in die veearts se kombuis, waar sy gehelp het om aartappels te skil. Sy het
daar besef dat sy dít moet doen wat sy eintlik weet sy moet doen – sy moet `n mode-ontwerper
word.
Sukses het Carmen gevolg tydens haar studies. Sy was die top student by Victoria Toma
Instute of Fashion Design in Bloemfontein. Carmen het besluit om juis daar modeontwerp
te gaan studeer, want die instuut het jaarliks deelgeneem aan internasionale
kompesies.
In Carmen se eerstejaar het hulle `n huiswerkopdrag gekry om vyf uitrusngs te ontwerp.
Die aand voordat sy die opdrag moes inhandig, het sy voor die televisie gesit en haar
huiswerk op die laaste minuut gedoen. Op die televisie was ‘n program met Chinese karak-
Goue Munt
33

ters en dit het haar geïnspireer om vyf Chinese
uitrusngs te skets. Die volgende dag
in die klas, het die dosent aangekondig dat
die sketse ingestuur sou word as inskrywings
vir die internasionale kompesie.
Carmen moes haar ontwerpe voltooi en
story boards uiteensit vir die ontwerpe. Sy
was 18 jaar oud en was gekies as een van
sewe Suid-Afrikaanse studente om deel te
neem aan die internasionale kompesie in
België.
Carmen sou `n tegniese kunsrigng soos
argitektuur gekies het as sy nie `n modeontwerper
was nie. Sy het `n sterk tegniese
aanleg (van haar pa geërf) en het
98% behaal vir patroonontwerp by die
mode instuut waar sy studeer het.
Die eerste trourok wat Carmen gemaak
het, was haar eie trourok in 2003. Dit was
`n wonderlike patroon en het vir verskillende
figure gepas – van nr. 28 tot nr. 38.
Sy het die rok, na afloop van haar troue,
uitverhuur en besit dit nog steeds. Dit is
nou al gelerig en sy dink daaraan om dit te
kleur en weer nuut te maak.
Carmen is ook lief vir teken. Haar kliënte
hou baie van haar sketse, want dit is baie
realises. Carmen sê dit gebeur outomaes
dat sy kliënte se figure akkuraat
teken, sonder dat sy noodwendig kyk hoe
hulle gebou is. Dit gee dan vir die kliënt `n
goeie idee of die rok wat die persoon in
gedagte gehad het vleiend vir haar figuur
sal wees. Carmen onthou hoe `n kliënt een
keer hardop uitgebars het van die lag. Die
lang lyne van haar droomrok het heelwat
korter vertoon op haar korter lyf in die
skets. Sy kon dadelik sien dat die rok nie
mooi sou lyk aan haar figuur nie.
‘n Pastoor het op `n keer vir Carmen gesê
sy moet dagboek hou van alles wat God in
haar lewe gaan doen. “Daar het al so baie
wonderwerke in my winkel gebeur!” Twee
van die wonderwerke het as volg gebeur:
1
Carmen het op `n keer materiaal gaan
koop saam met `n kliënt vir `n spesifieke
rok wat die kliënt wou gehad het. Nadat sy
die rok gemaak het, het die kliënt besluit
sy wou nie meer die rok hê nie. Daar was
‘n prentjie van `n rok, met ander materiaal,
wat sy verkies het. Die Here het vir Carmen
gehelp: nog voordat die betrokke kliënt die
rok kom pas het, het daar `n ander kliënt
die winkel binnegestap. Carmen het die
einste rok, waarmee sy op daardie stadium
nog besig was, vir dié persoon gewys. Die
vrou was mal daaroor en het gesê: “Kon dit
nie maar mý kind se rok gewees het nie!”
Nadat die kliënt - wie se rok dit oorspronklik
was - dit van die hand gewys het, het sy
die vrou gebel wat so van die rok gehou
het. Sy was verskriklik opgewonde en Carmen
ook.
Die tweede kliënt wou haar dogter al die
volgende dag bring om die rok te pas. Carmen
het nodig gehad om `n paar verstellings
aan die rok te maak en het besluit
om na-ure te werk daaraan. Sy was haasg
en die werkers in die winkel was al huis
toe. Sy was besig op `n masjien wat zigzags
sk - en daar breek die naald van die
masjien toe! Sy het nie geweet waar die
34 Goue Munt

kort naalde van die spesifieke masjien was nie en
het solank opgespring om `n ander deel van die rok
by ‘n ander masjien te gaan sk.
Carmen was so verdiep in die werk – sk-sk-sk,
werk-werk-werk. Op `n stadium was daar weer `n
deel wat sy met zigzags moes sk. Sy het opgespring
om te gaan sk - by die masjien wat se naald
`n rukkie gelede gebreek het. Dit het haar skielik
bygeval dat die naald nie meer gebreek was nie en
sy het uitgeroep: “Wag `n bietjie! Here, u het
hierdie naald vir my vervang!’ Carmen sê die Here
is só betrokke by haar werk, Hy het tot haar
masjien se gebreekte naald vervang. Jesus het ook
die koper vir haar voorberei. Hy weet hoeveel
moeite sy met elke werkstuk doen en het ook geweet
dat die ander persoon nie die rok sou geneem
het nie.
2
Carmen het `n pragge winkel gehad. In Februarie
2020, het God dit een oggend op haar hart gedruk
om haar besigheid na haar huis te skuif. Sy het nie
geweet hoekom nie, want sy was mal oor haar
winkel. Sy het weer die dringendheid van God se
stem in haar hart gehoor: “Nou Carmen, nou.” Sonder
om verder te skroom het sy ‘n eiendomsagent
gebel en voor die einde van die dag was daar `n
huurder vir haar winkel. Die Here het haar gehelp
om haar besigheid na haar huis te skuif, net voordat
die inperkings in Maart 2020 begin het.
Carmen vertel hoe sy op `n keer vir God gevra het:
“Wat is my gawes?”. ‘n Pastoor het haar kort daarna,
op `n Sondag, direk in die oë gekyk en gesê:
“Carmen, jy wat rokke en uitrusngs maak, dit is `n
gawe van God. Dit is jou gawe!” God het haar vraag
so direk beantwoord. Dit is vir Carmen belangrik
om haar passie vir mode-ontwerp te stook. Elke
uitrusng is vir haar `n projek en `n kunswerk.
Goue Munt
35

Theane é
verteenwoordigSAbyMissTeenUniverse
Grimmering: Micayla Smith, Foto: Zoomink
Uitrusng: Carmen Couture
36 Goue Munt
Theané Willemse (17) is in Maart 2022,
by die Coastlands Musgrave Hotel in
Durban, gekroon as Miss Teen Universe
South Africa. Sy het in November 2022, na `n
bedrywige jaar, ook Suid-Afrika verteenwoordig
by Miss Teen Universe in Miami, Florida.
Goue Munt het met haar gaan gesels.
Wanneer het jy begin met gimnasek- dans
en modelklasse?
Ek het in al my laerskooljare gimnasek
gedoen en ook vyf jaar gelede met modelwerk
begin. Intussen het ek ook leer dans en
myself afgerig. Ek is mal daaroor om met
kleiner kinders te werk en het daarom begin
om dans- en modelklasse aan te bied. Dit is
ook ‘n droom van my om eendag my eie
model-, dans-, fiksheid- en afrondingskool te
begin.
Ek het die afgelope vyf jaar aan baie skoonheidskompesies
deelgeneem, waaronder
van die groter kompesies die volgende was:
Top model 2018, Miss TV Star 2019 (algehele
wenner) wat in Egipte was, Toddler and Tween of the World 2019 (algehele wenner) en
Miss Teen Universe SA 2022.
Jy het so hard gewerk voor en na jou kroning as Miss Teen Universe South Africa 2022.
Wat was jou gunsteling deel van die reis?
Dit was ‘n baie lang journey en ek het baie hard gewerk vir die tel, maar my gunsteling
deel van die kompesie was om die deelnemers van 26 verskillende lande te ontmoet. Ek
kan nou sê dat ek vriendinne van regoor die wêreld het. Iets wat vir my baie oulik was, was

die feit dat ons nie almal dieselfde taal gepraat het
nie. Ons het deur middel van Google Translate met
mekaar gekommunikeer.
Wat was van die uitdagings wat jy moes oorkom?
Ons moes deur die loop van 2022 hard gewerk het
en verskillende take uitgevoer het vir die kompesie.
Ons het onder andere liefdadigheidswerk
gedoen, geleenthede bygewoon en het self ook
geleenthede gereël. Ons moes ‘n gemeenskapsprojek
geloods het en ons bedrywighede op sosiale
media geplaas het as bewyse van die projek. Daar
was ook baie onderhoude, fotosessies, promosiewerk
ens.
Jy het in November Suid-Afrika verteenwoordig
by Miss Teen Universe in Miami, Florida. Wat het
die kompesie behels?
Die kompesie self was ‘n week lank. Ons het elke
dag verskillende akwiteite gehad - daar was baie
onderhoude, fotosessies en oefengeleenthede vir
die finale aand. Ons het elke oggend om vyfuur opgestaan
en elke aand na een gaan slaap. Daar was
ten minste drie uitrusng veranderinge gedurende
die dag, so dit was regg ‘n rowwe week. Micayla
Smith het my grimmering gedoen en foto’s geneem
gedurende die week.
Grimmering: Micayla Smith,
Foto: Zoomink, Uitrusng: Carmen Couture
Hoe berei jy voor om druk te hanteer en moeilike
vrae te beantwoord?
Ek het klasse gehad waarin ek die kursus ‘Making a
Champion’ gedoen het. Dit het my baie gehelp met
die onderhoude en ek het verder net seker gemaak
dat ek altyd myself bly en ook posief bly.
Wat was jou gunsteling rok in die kompesie?
Definief my finale aandrok wat deur Carmen Couture
gemaak is. Ek was ook mal oor my pienk rokkie
Goue Munt
Grimmering en foto: Micayla Smith,
Uitrusng: Marelize Mathewson
37

wat ek na die Sugar Factory in Miami aangetrek het vir een van ons aandfunksies. Dit is
deur Marelize Mathewson gemaak.
Was jou besoek aan Amerika alles wat jy gedroom het dit sou wees?
Die kompesie was in Miami en daarna het ons bietjie rondgetoer in Amerika. Dit was ongelooflik
mooi en definief ‘n droom wat waar geword het om in New York en Disney
World te kon wees.
Grimmering en foto’s: Micayla Smith
Beskryf jou rol as Miss Teen Universe South Africa. Wat is die boodskap wat jy graag wil
oordra?
Ek dink die rol van ‘n Miss Teen Universe is baie belangrik. Die persoon in die posisie moet
iemand wees wat `n voorbeeld vir ander kan stel. Dit is vir my baie belangrik om altyd
vriendelik met ander te wees en altyd posief te bly. Sosiale media speel veral in vandag
se lewe so ‘n groot rol en daarom maak ek seker dat ek ander altyd opbou en moveer op
Instagram, Facebook en TikTok.
Dit is ook ‘n baie groot verantwoordelikheid om in die rol te staan, want jy word van so baie
kante af dopgehou. Een verkeerde opmerking, plasing of storie op sosiale media, kan jou
reputasie verwoes. Ek wil vir mense wys dat as jy goed is vir ander, dit terug sal kom na jou
toe en ook dat ‘n aanhouer wen. Ek sê altyd: “you can never beat the person who never
gives up”.
Wat beplan jy vir 2023 en die toekoms?
Uitrusng: Marelize Mathewson
Ek wil in 2023 baie meer tyd en aandag gee aan my akademie, omdat dit my matriekjaar
is. Ek wil ook my Teacher’s kwalifikasie in dans en modelwerk doen, sodat ek dit eendag
kan afrig.
Goue Munt wens jou net die beste toe, Theané.
38 Goue Munt

Deur LENIE HEUER
Leerjoukind
Christelike waardes
Waardes begin en eindig by God.
Sonder God sal goeie morele
waardes nie bestaan nie.
Christelike waardes staan vas, maak nie
saak wat die situasie is, of in waer era jy
leef, of waer generasie dit uitleef nie. As
ouer moet jy weet hoe om Christelike
waardes aan jou kinders te leer.
Jou waardes het ‘n groot invloed op jou
emosionele stabiliteit. Wanneer kinders
die regte waardesisteme aanleer, kan dit
ook ‘n posiewe invloed hê op hulle
emosionele ontwikkeling. Waardes word
aangeleer of jy daarop fokus of nie,
daarom kan kinders baie maklik die
verkeerde waardes aanleer.
Andrew Murray het gesê: “When we live
what we teach, we are able to teach other
to live.” Omdat waardes so ‘n belangrike
rol speel in die emosionele ontwikkeling
van die kind, het ek ‘n reeks boeke geskryf
wat juis hieroor handel. Die boeke is uniek
daarin dat dit ouerleiding bevat wat die
ouer help om waardes beter te verstaan
en dit aan hulle kinders te leer. Die reeks
bevat ook akwiteite, teksverwysings en
stories wat die kind help om die waardes
vas te lê.
In die volgende paar uitgawes van Goue
Munt gaan ek kortliks idees aan jou gee
om sekere waardes te begin ontwikkel by
jou kind.
Hierdie keer bespreek ons eerlikheid.
Eerlikheid behels dat ek nie iets sal vat
wat nie aan my behoort nie; dat ek sal
kan erken as ek skuldig is en ‘n fout
gemaak het; dat ek die waarheid sal
praat; dat ek nie feite sal verdraai en
skinderstories sal aandra nie.
Waarheid is baie belangrik om ons veilig te
hou. Ons kan nie iemand vertrou wat vir
ons leuens vertel nie. Waarheid en ‘n
goeie vertrouensverhouding in die gesin is
baie belangrik. Maak seker dat jou kind
kan ervaar dat jy die waarheid praat en
leef. Waarheid is ook belangrik in ons
verhouding met God en daarom moet ons
van jongs af leer om in waarheid te
wandel.
Beloon jou kind as hy/sy die waarheid
praat. Kinders neem dikwels iets wat nie
aan hulle behoort nie, hulle het nog nie
grense om te onderskei wat ‘joune’ is en
wat ‘myne’ is nie. Die ‘myne’ fase is dus ‘n
goeie fase waar die kind sy eie grense
aanleer en ook besef wat wel syne is. Leer
jou kind dit. Ouers moet die fase van
ontwikkeling nie minag nie, maar juis reg
gebruik. Leer die kind dat die speelding
syne is, maar dat hy hom kan deel met ‘n
maat of boee/sussie. Dit is belangrik dat
die kind toestemming moet gee voordat
dit geneem en daarmee gespeel kan word,
maar hy moet ook vir toestemming vra om
40 Goue Munt

met ander se speelding te speel. Indien die
kind nie sy speelding wil deel nie, kan
daarop gewys word dat dit sal maak dat
maatjies nie meer met hom/haar sal wil
speel nie.
Hanteer oneerlike optrede deur dit rusg
en met begrip aan die kind te verduidelik.
Verduidelik hoekom dit verkeerd is en wat
die gevolge van die oneerlike gedrag sal
wees. Die ouderdom van die kind sal ook
bepaal wat die presiese gevolge sal wees.
As die kind uitgevang word dat hy ‘n leuen
vertel het, moet die gevolge van ‘n leuen
aan die kind verduidelik word en indien
moontlik moet die kind die gevolge van die
leuen dra. Die storie van renostertjies wat
gejok het om uit die moeilikheid te kom, in
die boek Leer jou kind Christelike waardes,
Deel 1, is spesiaal geskryf om die gevolge
van leuens aan kinders voor te hou.
Wanneer jou kind oneerlik optree,
probeer vasstel hoekom die gedrag
voorkom. Het die kind nie van beter
geweet nie, soek hy/sy aandag, is die kind
jaloers op ‘n maatjie se mooi speelding,
vertel die kind dalk ‘n leuen om uit die
moeilikheid uit te kom? Wanneer jy
presies weet hoekom ‘n kind verkeerd
opgetree het, is dit makliker om die gedrag
korrek aan te spreek. Wees geduldig met
jou kind, dit neem lank om waardes aan te
leer.
Meer inligling hieroor is beskikbaar in die
boekie Leer jou kind Christelike waardes,
Deel 1. Daar is ook 2 pragge eg Suid-
Afrikaanse stories geskryf, om elke
waarde te onderstreep. Kinders 5 tot 10
jaar sal die stories geniet.

Ligte, kamera, aksie!
Deur NERETTE BOTHA,
ZOOMINK CREATIVE STUDIO
liefie, ek is nie lus vir die
“geposery” en “fake smiles”
“Maar
nie. Kan jy en die kinders nie
maar gaan nie? Ek moet werk, dit gaan
nou weer te lank vat.” – Klink die woorde
dalk bekend?
Is daardie familie fotosessie nie maar altyd
iets wat soos ‘n berg voor ons lê nie? Ons
los dit dan eerder, net om die familietwis
te vermy. Om almal betyds, gemoveerd
en lus vir die fotosessie te kry is harde
werk - ek weet - maar uit en uit DIE
MOEITE WERD! Wanneer jy daardie foto’s
teen jou huis se muur kan hang, bars jou
hart van trots. Wanneer jy ‘n moeilike dag
gehad het en jy kyk teen daardie foto vas,
kry jy ‘n kalmte oor jou wat sê, “Jy is skatryk”.
ideale gewig nie. Nee nie nou nie, ek het ‘n
puisie. Nee nie nou nie, my werk is tans te
besig”. Dit is alles verskonings wat die
vyand wil gebruik, sodat ons nie ‘n oomblik
vat om onsself raak te sien en daarna
te kan waardeer wat ons het nie.
Ons vat nie meer die tyd om, in die gejaag
van ons alledaagse lewens, net sl te staan
en rond te kyk na dít wat ons al bereik het
nie. Ons vat ook nie tyd om al die seëninge
raak te sien wat deur die jare oor ons pad
gekom het nie. Daar is so baie om voor
dankbaar te wees en ook so baie wat ons
al oorkom het.
Vandag wil ek vir julle sê: Julle is mooi,
uniek en spontaan. Julle is liefde! Jesus het
jou lief, maak nie saak hoe jy lyk nie.
Die herinnering van wat ons is wanneer
ons saam is, wat ons kan wees en wat ons
na streef om te wees, is ‘n God-gegewe
geskenk. Vir my is die foto wat hang nie
net ‘n versiering vir die muur nie, nie net ‘n
herinnering nie, maar dit vertel `n storie
van ONS. Dit prikkel ons om te vra: Wie is
ons? Waarheen is ons op pad? Wat maak
ons, óns?
Somtyds luister ons na leuens wat uitstel
bring: “Nee nie nou nie, ek’s nog nie by my
Goue Munt
Sien vandag julleself as ‘n gesin of familie
raak en wees trots. Al is jou hare nie perfek
nie, jou naels nie gedoen nie en jou gesin
nie altyd lus vir die moeite nie, wees sterk
en druk deur! Maak hierdie jaar ‘n jaar vol
wonderlike herinneringe.
Of jy nou gaan vir ‘n professionele fotosessie,
of ‘n tuis selfoonsessie - neem
daardie foto’s en hang dit op teen jou
muur! God wil hê julle moet raaksien hoe
mooi julle is.
43

Tuinmaak in40 ᵒC
Die Noord-Kaap het ‘n besonderse klimaat. Dit raak bierwarm in die somer tot yskoud
in die winter. Voeg daarby beperkte reënval en skielik raak dit nie so maklik
om daardie mooi tydskrif-tuin te skep of te onderhou nie. Alles is darem nie verlore
nie. Deur ‘n paar maklike riglyne te volg, kan sukses wel behaal word.
1. Grond voorbereiding
Kimberley se natuurlike grond is ‘n rooi en sanderige leemgrond - dit is van nature nie
geskik vir ornamentele tuinbou nie. Die rooigrond is geneig om vas te slaan en daarom
moet ons baie organiese materiaal inwerk om die grond los te hou. Ek stel voor neutdoppe,
organiese kompos of ‘n goeie kraalmis.
2. Skep ‘n mikro-klimaat
Dit is tot 10ᵒC koeler onder ‘n skaduboom. Daarom is dit belangrik dat ons bome of
groot struike aan die westekant van ons tuin aanplant - om die warm middagson af te
keer. Sodra ons skadu areas in ons tuin skep, raak ons tuin koeler en gebruik ons tuin
ook baie minder water. Dit vergroot natuurlik ook dan die keuses rondom geskikte
plante.
3. Plant keuses
Inheemse plante doen besonders goed in ons area. Dié plante is van nature gehard en
pas makliker aan by plaaslike omstandighede. Die hoeveelheid tyd en moeite wat jy
aan jou tuin wil spandeer bepaal natuurlik ook waer pe plante goed sal werk vir jou.
Rose is byvoorbeeld baie lief vir ons klimaat en doen goed, maar rose verg baie werk
en moet gereeld gesnoei en bespuit word. Indien u nie hiervoor kans sien nie, is daar
meer as genoeg ander plante om van te kies wat minder moeite verg.
4. Deklaag
Die gebruik van ‘n deklaag in jou tuin se beddings is ‘n absolute moet en bied verskeie
voordele. Dit beskerm eerstens die grond teen die skerp son en hou die boonste 10cm
grond koeler. Dit help ook dat die vog vir langer in die grond bly. Verder het ‘n deklaag
die voordeel dat onkruid versmoor en minder ontkiem. Daar is verskeie produkte op
die mark wat goed werk as ‘n deklaag, byvoorbeeld neutdoppe, mulch, bas, kompos
of selfs jou grassnysels.
Indien jy jou grond genoegsaam voorberei en jou tuin se mikro-klimaat bou deur die aanplant
van groot struike en bome, sal jy werklik ‘n groot verskeidenheid van plante hê om
vanuit te kies. Sodoende sal jy slaag om daardie prag tydskrif-tuin te skep en suksesvol te
onderhou. Moenie die deklaag vergeet nie - dit is jou tuin se sonskerm.
Klop gerus by Proplants aan vir enige advies en raad. Ons vriendelike span help graag.
Tuinmaak-groete, GERRIT DE BOER
Goue Munt
45

Welkom
Tertiusengesin
Deur CHARNé CRONJE en ELZABé VAN NIEKERK, Foto’s verskaf
Goue Munt het by Griquas rugbyspeler, Terus Kruger (29), sy vrou Müncke en hulle
dogtertjie, Ivanka, gaan inloer. Hulle is nuwe inwoners van die Diamantstad en het in
Augustus 2022 hier kom nesskrop.
Terus en Müncke is skoolliefdes en
het al in Graad 7, tydens `n Desembervakansie,
by Diaz se waterpark
in Mosselbaai, ontmoet. Hulle het
daarna op Mxit gesels en het aan
die einde van graad 8 begin uitgaan.
Hulle was in Januarie vyf jaar
getroud.
Terus was in Hoërskool Oudtshoorn
en Müncke was in Hoërskool
Punt in Mosselbaai. Sy het die
Oudtshoornpad goed geken.
Müncke het spesiaal aan tweekamp
in Oudtshoorn deelgeneem, sodat
sy Terus op Woensdae vir `n kort
rukkie kon sien.
Terus het in graad 11 van skool verander.
Hy het geskuif na `n groter
skool, Hoërskool Outeniqua in
George, omdat die skool beter
rugby geleenthede gebied het. Hy
het daardie jaar vir die skool se
eerste rugbyspan gespeel en is
daarna gekies vir die onder 18
Cravenweek-span.
46 Goue Munt

Na matriek het Terus en Müncke albei Menslike Bewegingskunde gaan studeer by
Kovsies. Müncke het ook haar Honneurs in Biokineka voltooi. Terus het gekies om by
Kovsies te studeer, sodat hy professioneel rugby kon speel vir die Vrystaat Cheetahs.
Müncke onthou hoe hy aan die slaap geraak het, terwyl sy vir hom die hartvloeiproses verduidelik
het - hy het van vroegoggend tot laatmiddag geoefen.
Terus speel graag binnesenter (12) of buitesenter (13) en het in 2012 vir die Vrystaat onder
19 span gespeel. In 2013 het hy vir die Vrystaat onder 21 span gespeel en daarna, in
2014 en 2015, verteenwoordig hy die universiteit en speel hy vir die UFS Shimlas. Hy het
daarna `n twee jaar kontrak geteken en weer by die Cheetahs aangesluit. In 2015 het hy
saam met sy broer, De Wet, vir die Cheetahs in die Currie Cup gespeel.
Griquas het hom by die Cheetahs geleen in 2017 - en dit was `n baie goeie jaar vir Terus.
Hy het daarna `n groot kontrak gekry by die Southern Kings in Port Elizabeth, waarna die
Covid-19-pandemie uitgebreek het.
Terus se kontrak by die Southern Kings sou in Junie 2020 geëindig het. Borge het onrek
na die Covid inperkings en die klubs het nie meer geld gehad nie. ‘n Suid-Afrikaner in Hong
Kong het hom gekontak en `n geleentheid gebied om rugby te speel in Hong Kong. Die
Kruger-gesin was in Hong Kong vanaf Oktober 2020 tot einde Junie 2022, waarna hulle
teruggekeer het na Suid-Afrika. Op 1 Augustus 2022 het hy weer by die Griquas aangesluit.
Vertel ons meer oor jou grootwordjare saam met jou twee broers.
Ek is die jongste van 3 broers en het in `n rugby-omgewing grootgeword. Hulle sê mos die
jongste kind is altyd die hardste. Ons het tuis rugby op die gras gespeel en my broers het
my plat geduik. Ek het gehuil, maar steeds aangehou speel.
Ons broers was baie kompeterend teenoor mekaar. My oudste broer – hy is agt jaar ouer
as ek – het baie kwaad geraak as ek hom gewen het in ‘n Fifa Playstaon speletjie. Dan het
ons sommer regte rugby buite gaan speel om dit uit te sorteer.
Hoe voel jy wanneer jy op die veld uithardloop en jy al die ondersteuners sien en hoor
skree?
Ek hoor hulle nie regg nie, want ek is op daardie stadium nog te gespanne. Die spanning
verdwyn eers nadat ek die eerste opponent platgeduik het, of wanneer ‘n opponent met
my in kontak kom. Ek raak dan van `n bietjie adrenalien ontslae en kan die spel en die skare
se reaksie begin geniet.
Hoe het jy Hong Kong ervaar?
Ek, Müncke en Ivanka was in Hong Kong tydens die Covid-19-pandemie - die parke en
strande was meestal toe in daardie tyd. Ons dogtertjie was klein en daar was nie eintlik
Goue Munt
47

plek waar sy kon speel nie. Ek en Müncke het albei Engels gegee by ‘n internasionale skool
en ek het ook rugby gespeel. Finansieel het dit goed gegaan. Ek het klubrugby gespeel vir
HKU Sandy Bay. Ek sou ook graag wou deelneem aan Rapid Rugby, maar dit het nie gerealiseer
tydens Covid nie.
Het jy al enige ernsge beserings opgedoen en indien wel, hoe het jy dit hanteer?
Ek het tydens `n wedstryd in Hong Kong `n anterior skouer ontwrigng opgedoen. Dit was
baie seer. My skouer was vir drie en `n half ure uitgehaak. Die skouerkop het uit die holte
geskuif en my labrum het ‘n bietjie geskeur. Dit kon vinniger herstel het met `n operasie,
maar ons het besluit om die konserwaewe rehabilitasie proses te volg.
Hoe voel jy oor Kimberley en sy mense? Pas julle aan?
My ouers en my broer, De Wet, bly in Kimberley - so dit was vir ons maklik om terug te keer
na Kimberley. Ek is eintlik ‘n introvert en hou van familietyd. Ons braai graag saam met my
ouers en kuier tuis. Ek sien uit na die Currie Cup wat op 11 Maart begin!
Sou jy die see verkies of die bosveld?
Die see - 100%. My skoonouers bly ook by die see en dit is lekker om daar te gaan kuier. Dit
is ook altyd koeler by die kus. Ek hou van die strand en swem, maar solank ek net die see
kan sien terwyl ek ‘n koffie drink, is ek gelukkig.
Waer stokperdjies het jy?
Vandat ek `n pa is, speel ek graag met my dogtertjie. Ek moet sê ons speel baie! Müncke
sê altyd ek speel bietjie te rof wanneer ons duik op die matras en met watergewere skiet.
Ek hou ook van golf, maar kry nie altyd tyd daarvoor nie.
Wie is vir jou ‘n inspirasie en hoekom?
My oudste broer, Ernie Kruger. Sy getuienis en sy lewe is vir my `n inspirasie. Hy was `n baie
goeie rugbyspeler - maar kon nie meer rugby speel nie, as gevolg van beserings wat hy
opgedoen het. Nadat hy radikaal tot bekering gekom het, het hy sy vrou - Katy - ontmoet.
Iemand in sy kerk het hulle aan mekaar voorgestel. Sy is `n Amerikaner en het sendingwerk
in Suid-Afrika gedoen. Ernie en Katy woon nou in Amerika en Ernie is `n jeugpastoor by `n
universiteit in Amerika. Ons het `n goeie verhouding, al sien ons mekaar min. Hy het vir my
en Müncke gedoop toe ons in Bloemfontein gebly het.
My broer is geestelik sterk en ek kyk op na hom. Ons wil ook, soos hy, warm wees en nie
lou wees nie. Ek was altyd lou, want ek was bang dat ek rugby sou moes los vir sendingwerk
as ek my hart heeltemal vir Hom gegee het. Ek was bang om voluit vir God te gaan…
48 Goue Munt

Wat is een van jou hoogtepunte in jou loopbaan sover?
Ons het eenkeer in 2017 teen WP rugby gespeel. Ek het baie gebid voor die wedstryd, want
ons het teen goeie spelers gespeel. Ek het nooit moeg geraak in daardie wedstryd nie. Ek
onthou dat ek baie kragg en sterk gevoel het. Dit was definief die Heilige Gees wat my
krag gegee het. Ons het die wedstryd gewen daardie dag.
Wat is 2 lewenslesse wat jy al geleer het wat jy met ander sal wil deel?
• Moenie geld najaag nie.
• Voordat jy `n belangrike besluit neem, word eers rusg en bid - raadpleeg God en jou
gesin.
Wat is 2 dinge wat mense nie van jou weet nie?
• Ek is doof in my linker-oor.
Müncke: Dit het hom gehelp om lekker te slaap na ons dogtertjie se geboorte – hy het
eenvoudig net op sy regteroor geslaap en die klank uitgedoof.
• Ek het baie plat voete. (Hy wys vir ons `n voet en daar is regg geen brug nie)
Wat sal die een ding wees wat heelbo aan jou "bucket list" is?
Ek en Müncke het nooit op `n wiebrood gegaan nie - ek sal graag op `n bootreis wil gaan.
Ek sal ook graag by my broer in Amerika wil gaan kuier.
Wat is jou grootste vrees?
Fear of failure. Vrees dat ek nie my volle potensiaal in rugby sal bereik nie en vrees dat ek
nie vir my gesin sal kan gee wat ek graag wil nie.
Wat beplan jy om te doen na rugby?
Ek het kontakte in Hong Kong en Amerika. Ek sal rugby afrigng daar kan doen, maar sal
nie ‘n besluit maak voordat ons nie eers by God gehoor het nie. Ek het al voorheen besluite
geneem wat nie die beste vir ons, of my verhouding met God, was nie.
Müncke vertel dat Terus altyd eers die wapenrusng (van Efesiërs 6) opsit, voordat hy op
die veld draf.
Ons wens jou `n uitstekende rugby seisoen toe, Terus. Mag dit jou beste jaar nóg wees.
Goue Munt
49