Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
str. 41<br />
Rozdział 4<br />
STACJA DYSKóW<br />
Stacja dysków jest urządzeniem zewnętrznym przeznaczonym do<br />
zapisu i odczytu programów i danych w celu ich przechowywania na<br />
dyskietkach elastycznych o średnicy 5,25 cala. Jest ona<br />
podstawowym rodzajem pamięci masowej dla komputerów <strong>Atari</strong> XL i<br />
XE, które posiadają pamięć o pojemności ponad 16 KB. Korzystanie<br />
ze stacji w przypadku komputerów o mniejszej pojemności pamięci<br />
jest kłopotliwe, gdyż po odczytaniu DOS-u pozostaje zbyt mało<br />
miejsca na <strong>programy</strong>.<br />
Dyskietka elastyczna jest to krążek tworzywa sztucznego<br />
pokryty materiałem magnetycznym (podobnie jak taśma w kasecie).<br />
Krążek ten jest umieszczony w zamkniętej plastikowej kopercie.<br />
Koperta ta posiada podłużny otwór, który umożliwia głowicy<br />
zapisująco—odczytującej dostęp do powierzchni dyskietki. W<br />
pobliżu jednego z rogów koperty znajduje się prostokątne<br />
wycięcie ochrony przed zapisem. Jego zaklejenie uniemożliwia<br />
zapisanie na dyskietce jakiejkolwiek informacji. Ponadto, obok<br />
otworu dla osi mechanizmu napędowego wykonany jest mały, okrągły<br />
otwór indeksowy. Jest on wykorzystywany tylko przez stacje XF551<br />
i CA-2002 (patrz rozdział 4.1).<br />
Do stacji dysków <strong>Atari</strong> nadają się wszystkie dyskietki oprócz<br />
bułgarskich, które są bardzo złej jakości. Mogą to być również<br />
najtańsze dyskietki, tzw. bezfirmowe. Dyskietki należy chronić<br />
przed kurzem i wilgocią oraz wysokimi i niskimi temperaturami.<br />
Nie wolno zginać dyskietki, ani dotykać palcami do jej<br />
powierzchni czynnej. Dyskietki powinny być przechowywane w<br />
oryginalnych kopertach papierowych, w połażeniu pionowym i z<br />
dala od źródeł pól magnetycznych i elektrycznych.<br />
Fabrycznie nowa dyskietka nie nadaje się bezpośrednio do<br />
zapisu informacji i trzeba ją do tego przygotować. Wyobraź<br />
sobie, że masz zapisać dane w tabelce, a dysponujesz tylko<br />
czystym arkuszem papieru. Pierwszą czynnością będzie oczywiście<br />
narysowanie tabelki, czyli podzielenie powierzchni arkusza na<br />
wiersze i kolumny. Podobną operację, zwaną formatowaniem, trzeba<br />
wykonać dla każdej dyskietki.<br />
Podczas formatowania na dyskietce są zaznaczane<br />
współśrodkowe okręgi zwane ścieżkami, a każda ścieżka jest z<br />
kolei dzielona na części, które nazywamy sektorami. Zaznaczenie<br />
to polega na zapisaniu w warstwie magnetycznej dyskietki<br />
zakodowanych informacji określających numer ścieżki, numer<br />
sektora, liczbę bajtów danych w sektorze, sumę kontrolną<br />
zawartości sektora, znak początku danych i inne informacje<br />
niezbędne do prawidłowej pracy stacji.<br />
Wszystkie stacje <strong>Atari</strong> zapisują 40 ścieżek na jednej stronie<br />
dyskietki. Mogą one jednak zapisywać różne liczby sektorów i<br />
różne liczby bajtów w każdym sektorze. Zależnie od tych<br />
parametrów można wyróżnić cztery różne gęstości zapisu na<br />
dyskietce stosowane w <strong>Atari</strong>, przy czym dostępność tych gęstości<br />
zależy od typu stacji i rodzaju zastosowanego DOS-u.