Rozpoczynamy bielską inwestycję |5 - Południowy Koncern ...

More documents

Recommendations

Info

Podróże 26 <strong>Koncern</strong> • Grudzień 2009 Kawałek słońca w środku zimy Są takie miejsca w Europie i na świecie, które niejako instynktownie kojarzą nam się z pewnymi obrazami, smakami, dźwiękami czy kulturą. Do takich miejsc należy z pewnością Toskania. >> Tomasz Leśniowski Wspaniała włoska prowin- cja, łącząca w sobie czar zabytków, zapierających dech widoków i jednej, nieco krzywej, wieży. Każdy turysta znajdzie tu coś dla siebie – góry, mo- rze, zabytkowe miasta, wspaniałą wło- ską kuchnię, ciepły klimat i to unikalne „coś”, co sprawia, że urlop zapada w pamięć na wiele, wiele lat... Obcowanie z tak wspaniałą kulturą w toskańskiej scenerii, to coś więcej niż nauka języka czy poznawanie smaków włoskiej kuchni. Przebywanie tu choć przez krótki czas, oznacza zanurzenie się w pięknie włoskiej sztuki, kultury, tradycji i tego wszystkiego, co Włosi określają mianem „Dolce Vita”! Jednym z piękniejszych miast jest na pewno Florencja, stolica Renesan- su, która sama jest jednym wielkim za- bytkiem. Znajduje się tu słynne Muzeum Uffizi, gdzie zebrano dzieła Micha- ła Anioła, Leonarda da Vinci, Rafaela, Rembrandta i wielu innych znakomitych twórców epoki renesansu. Przepiękna katedra Santa Maria del Fiore z górującą nad miastem kopulą Brunelesciego i dzwonnicą Giotta, stanowi wizytówkę toskańskiej stolicy. Jak mo- żemy się dowiedzieć z tabliczki na wej- ściu do dzwonnicy na szczyt prowadzi 456 schodów i...nie ma windy! Podobna tabliczka w trzech językach umieszczo- na jest przy wejściu na kopule katedry. Warto pokonać te wszystkie schody, aby ze szczytu zobaczyć panoramę Florencji. Jeżeli jednak chcecie zobaczyć jeszcze bardziej spektakularny widok tego miasta, szczególnie o zachodzie słońca – gorąco polecam oddaloną o ok. 7 kilometrów od centrum wioskę Fiesole. Na samym jej szczycie znajduje się cam- ping, na końcu którego umiejscowiony jest basen i mała trattoria. Spojrzenie z nad basenu na położoną w dole Flo- rencję o zachodzie słońca z kieliszkiem toskańskiego Brunello w ręku – poezja. A w Toskanii przecież jeszcze tyle do zwiedzenia. Słynne z win Chianti i Montepulciano, czy małe średnio- wieczne miasteczko San Gimignano, wyróżniające się wysokimi średniowiecz- nymi wieżami, zwane „Manhattanem średniowiecza”, czy zadeptywana przez turystów Pisa. Odległości między miasta- mi możemy pokonać wijącą się wśród wzniesień drogą. Trudno znaleźć w Euro- pie piękniejsze od toskańskich pejzaże: soczysta zieleni wzgórz usianych winni- cami, na szczytach których znajdują się maleńkie średniowieczne kościółki, wille patrycjuszy lub ruiny zamków. ■ Rytuał jest odwieczny i niezmienny – tydzień po świętach Bożego Narodzenia jest Nowy Rok. Nawet gdybyśmy chcieli in- aczej, nie da się. W pierwszym dniu Nowego Roku, w więk- szości wypadków budzimy się na większym lub mniejszym kacu i po niesmaku panującym w ustach przypominamy sobie, co i z kim ostatnio piliśmy. Z reguły wybór jest dość szeroki, a udzielenie konkretnej odpowie- dzi nie jest takie proste. Pamięć, tak jakby jeszcze nie do końca się sprawdzała, sprawia nam niespodzianki. Wiemy jedno, nie pierwszy raz przechodzimy ten błogi stan, więc zbytnio się nim nie przejmujemy. Szuka- my wokół siebie czegoś mokre- go, a gdy udaję nam się natra- fić na butelkę wody mineralnej, odczuwamy trudny do opisania stan wniebowzięcia. Do łazien- ki też staramy się wchodzić de- likatnie i ostrożnie, aby nie wy- straszyć się widokiem osoby, której twarz wita nas w lustrze. Te oczka jakieś takie zamglone, całkiem inne od tych z piosen- ki Pietrzaka. Rączki rozdygota- ne. Niby ci sami a jednak inni wkraczamy w Nowy Rok. Jesz- cze sobie do końca nie uświa- damiamy, że minęła tylko jedna Sylwestrowa noc, a my jesteśmy o cały rok starsi. Tak mają jedni. Są podobno również tacy, którzy budzą się rześcy, zwarci i go- towi do działania, pełni wigoru z jasnym i otwartym umysłem. Trudno mi sobie to wyobrazić, ale słyszałem o takich przypad- kach. Wiem, że jest to swoistego rodzaju zwyrodnienie. No cóż, różne przypadłości ludzi doty- kają. Jednak zarówno jedni jak i drudzy mają to samo. Mają na- dzieję, że ten nowy, kolejny rok będzie lepszy od tego, którego odejście właśnie skończyliśmy świętować. I tutaj zaczynają się czarodziejskie obrzędy. Roz- poczyna się tworzenie swoistego rodzaju listy, a czasem nawet książki, pobożnych życzeń i postanowień. Wiadomo, ludzka wyobraźnia nie zna granic, więc
można sobie pofolgować. Zaczy- na się wyliczanka tego, co będzie- my chcieli zrobić w tym roku, tego, czego nie będziemy chcieli robić, tego, co będziemy chcieli zyskać, tego, czego będziemy chcieli unik- nąć... Paleta wyliczanek jest długa. Przypomina to swoistego rodzaju wagę, gdzie na jednej szali stawia- my zaplanowane plusy, na drugiej mogące nas dopaść minusy i wa- żymy. Oczywiście staramy się tak ważyć, aby plusów było więcej. Po co nam rok, który, mimo, że nazywa się nowy, będzie gorszy od tego, który nazwaliśmy starym i o którym Noworoczne postanowienia chcielibyśmy jak najszybciej zapo- mnieć. Po pewnym czasie przeko- nujemy się, że ta nasza nowa lista jest w większości przypadków bliź- niaczo podobna do tej sprzed roku, sprzed dwóch lat, trzech… Wcale się nie przejmujemy, że tamtych zamie- rzeń i planów w większości wypad- ków nie udało się nam dotychczas zrealizować. No cóż, siła wyższy – mówimy sobie, nie udało się wtedy, za to w tym roku, to nie ma siły, nie ma zmiłuj. I już jesteśmy nakręceni jak budzik na budzenie. A jakie są nasze najczęstsze za- mierzenia? Z pewnością wielu z nas chciałoby schudnąć – do tego grona zaliczam się również ja. Inną grupę będą stanowić ci, którzy chcieliby rzucić palenie – do tego grona się nie zaliczam. Uda- ło mi się to zrealizować pięć lat temu i pośrednio, dzięki temu znalazłem się w tej wcześniej wspomnianej grupie. Jeszcze inni planują wymienić żonę lub dziewczynę – do tego grona… Na ten temat cicho, bo można zaro- bić w dziób. Oczywiście problemów i nałogów, z którymi planujemy wal- czyć w nowym roku jest wiele. Cho- ciaż dobrze o tym wiemy, że walka z nimi nie jest wcale prosta, to z upo- rem maniaka jeszcze raz sobie skła- damy solenne przyrzeczenia. A póź- niej no cóż, samo życie, szarość. Większość pomysłów i przyrze- czeń ma to do siebie, że o nich za- pominamy albo same w jakiś dziw- ny sposób wyparowywują z naszych głów. Pozostaje po nich wspomnienie jak po toastowym kieliszku szampa- na wypitym w Sylwestrową noc. Takie, a nie inne nasze postępowanie, które- go podłożem są przyrzeczenia i obie- canki, związane jest z tym, co nazywa- my potocznie mentalnością Polaka. Nikt z nas nie lubi zmian w swoim ży- ciu, a zwłaszcza tych drastycznych. O dyscyplinie i silnej woli, jaka jest potrzebna do realizacji większości naszych zamierzeń i planów, też raczej zapomnijmy. Gdy wspomnimy jeszcze o wysiłku fizycznym, który przydałby się przy zamiarze zrzucenia kilku kilo- gramów, to już w ogóle przerasta nasze chciejstwo. Pojawia się syndrom wyższo- ści wygodnictwa i lenistwa nad wysiłkiem i wszystko bierze w łeb. Zadajemy sobie sakramentalne pytania; po co mi to, czy tak jest źle? Z przekonaniem, że jest dobrze wracamy do starych przy- zwyczajeń i rytmu, jaki przez lata wypracowaliśmy i do którego przywykliśmy. Wszystko jednak przed Wami, dlatego może uda Wam się dotrzymać lub wypełnić jakieś postanowienie. Życzę Wam jak ze standardo- wej kartki noworocznej; wszystkiego najlepszego, realizacji zamierzeń, planów i oby ten nowy 2010 był lepszy od tego, co się kończy. (Piotr) <strong>Koncern</strong> • Grudzień 2009 27
Page 1 and 2: Nr 12 (108) • Grudzień 2009 ISSN
Page 3 and 4: Miesiąc w skrócie ► 1 grudnia G
Page 5 and 6: Rozpoczynamy bielską inwestycję P
Page 7 and 8: Perły Polskiej Gospodarki dla PKW
Page 9 and 10: Celem spotkania z największymi kli
Page 11 and 12: Najnowszy certyfikat W PKE SA - Ele
Page 13 and 14: Wydarzenia Koncern • Grudzień 20
Page 15 and 16: ►►► 12 maja O godzinie 23 roz
Page 17 and 18: Dyrektywa IED ważna nie tylko dla
Page 19 and 20: W skład części dołowej wchodzą
Page 21 and 22: W trosce o człowieka Prezes Stowar
Page 23 and 24: I Mistrzostwa Polski Energetyków w
Page 25: Krzysztof Smalcerz - uczeń Gimnazj

Rozpoczynamy bielską inwestycję |5 - Południowy Koncern ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?