Kurier Siewierski Nr 60/ 04 /2012 - Siewierz

More documents

Recommendations

Info

18 HISTORIA POWSTANIE LISTOPADOWE NA ZIEMI SIEWIERSKIEJ - CZ.5 Pisząc dzieje siewierskiego pożarnictwa natrafi łem na dokument z 5 września 1832 r., w którym burmistrz Siewierza Jakub Kobyliński wymienił nazwiska siedemnastu siewierzan, członków obywatelskiej straży przeciwpożarowej, którzy zbiegli przed Delegacją Zaciągową, a która decydowała o losach poborowych. Uciekli, bo obawiali się nie tylko służby w obcym wojsku ale także represji za udział w powstaniu w oddziałach liniowych lub paramilitarnych. Poniżej podaję nazwiska zbiegłych siewierzan i ich dane personalne ustalone w oparciu o księgi parafi alne: 1) Konstanty Gałuszka, ur. w 1811 r. syn Jakuba i Katarzyny Żak; 2) Jan Erbiński ur. w 1811 r. syn Kajetana i Rozalii Zaręba; 3) Bartłomiej Haręza ur. w 1803 r. syn Michała i Teresy; 4) Błażej Konopski ur. w 1805 r. syn Kazimierza i Rozalii; 5) Paweł Kijewski ur. w 1812 r. syn Franciszka i Salomei Wójcickiej; 6) Antoni Kopiński ur. w 1801 r. syn Andrzeja i Katarzyny; 7) Walenty Lisowski ur. w 1808 r. syn Jakuba i Franciszki; 8) Antoni Łukasik ur. w 1809 r. syn Józefa i Marianny Gwoździewicz; 9) Wincenty Płażyński ur. w 1798 r. syn Józefa �� Z HISTORII SIEWIERZA i Rozalii Kotuła; 10) Wincenty Sroka ur. w 1802 r. syn Karola i Małgorzaty; 11) Michał Łukasik ur. w 1788 r. syn Antoniego i Teresy Kopińskiej; 12) Jan Najmar ur. w 1801 r. na Śląsku Pruskim; 13) Walenty Kostrzewa ur. w Pankach k. Częstochowy. Pozostali zbiegli to: Wojciech Płaszczyk, Jan Styczyński (zbiegł na Śląsk Pruski), Jan Wójcik i Feliks Najmar. Jak widać z wykazu, wiek zbiegłych siewierzan był bardzo zróżnicowany. Najstarszy Michał Łukasik miał 44 lata a najmłodszy Paweł Kijewski 20 lat. Losy niektórych siewierzan ustalone w oparciu o zapisy w księgach parafi alnych przedstawiam poniżej: Błażej Konopski ożenił się z Józefą Pucek ur. w 1807 r. Mieli dzieci: Mariannę – 1828 r., Jana – 1830 r. i Barbarę – 1832 r. Zbiegł przed poborem do Koclina, ale został ujęty i wcielony do armii rosyjskiej. W akcie zgonu żony Józefy z 1852 r. napisano, iż służy od kilkunastu lat w Wojsku Cesarsko-Rosyjskim. W akcie ślubu syna Jana z 1854 r. napisano, iż służy w wojsku od 20 lat i nie ma od niego żadnych wiadomości. W księgach siewierskich brak adnotacji o jego zgonie w Siewierzu. O Antonim Kopińskim ur. w 1801 r. nie ma żadnych zapisów w księgach parafi alnych, aż do 1858 r., kiedy to ożenił się z Zofi ą Kubisa. Zmarł w 1873 r., a w akcie zgonu napisano, iż był zdymisjonowanym żołnierzem. Walenty Kostrzewa pochodził ze wsi Panki pod Częstochową. Osiedlił się w Siewierzu. Po powstaniu został wcielony do armii rosyjskiej, z której powrócił. Jest zapis w księgach o ślubie w 1850 r. Walentego Kostrzewy, żołnierza nieograniczenie urlopowanego z Marianną Rydzy wdową po Józefi e Kaimie, zmarłym w 1848 r. w lazarecie polowym Pułku Briańskiego Jegierskiego. Prawdopodobnie Kostrzewa służył w tym samym pułku. Stare dokumenty siewierskie wymieniają Kostrzewę jako policjanta w 1854 r. Zmarł w 1866 r., a w akcie zgonu napisano, iż był to wysłużony żołnierz Wojsk Cesarsko-Rosyjskich. Michał Łukasik, najstarszy ze zbiegłych żenił się dwukrotnie. W 1713 r. ożenił się z Marianną Kołodziejczyk lat 29, a po jej śmierci wziął ślub w 1832 r. z Zofi ą Hąc lat 37. Z uwagi na wiek nie został zmobilizowany. Zmarł w 1850 r. Bracia Jan i Feliks Najmarowie synowie Ignacego i Katarzyny z Muchów urodzili się w Gliwicach na Śląsku Pruskim i przybyli do Siewierza z rodziną w cz czas czasach as asac ac ach na napo napoleońskich. po pole le leoń oń ońsk sk skic ic ich. h. F FFel Feliks el elik ik iks Najmar ajmar ar z zzbi zbiegł bi b eg egł pr prze przed ze zed d poborem po pobo bo bore re rem na a Ślą Śląsk lą ląsk sk i nie ie powrócił p ppow ow owró ró róci cił ł do S SSie Sie- ie wierza. er erza za Jan Ja Jan Najmar Na Najmar został ujęty i postawiony przed Delegacją Zaciągową. Nie został jednakże zmobilizowany i pozostał w Siewierzu, może dlatego, iż był dawnym poddanym pruskim. Ożenił się w 1832 r. z Teklą Fidyczyn z Siewierza. Zmarł w 1862 r. w Siewierzu. Nie znalazłem w księgach żadnych informacji jak akta ślubów czy akta zgonów pozostałych zbiegłych siewierzan, być może zostali wcieleni do armii rosyjskiej i nie powrócili do swych rodzin. Podany przeze mnie wykaz siewierzan, uczestników powstania listopadowego na pewno nie jest pełny. Aby go uzupełnić należałoby przeprowadzić dodatkowe kwerendy w archiwach polskich i rosyjskich. W następnym zrywie niepodległościowym, jakim było powstanie styczniowe w 1863 r. także brali udział siewierzanie, a po jego upadku represje władz carskich objęły nie tylko powstańców, ale także samo miasto. W przyszłym roku mija 150 rocznica wybuchu powstania styczniowego, co powinno być okazją do przypomnienia tamtych wydarzeń. �� mgr inż. Edward Sołtysik
��
Page 1 and 2: MIESIĘCZNIK MIASTA I GMINY SIEWIER
Page 3 and 4: c.d. ze str. 2 „Finał Wojewódzk
Page 5 and 6: cd. ze str. 4 „Wspieramy rodzicó
Page 7 and 8: INFORMACJE POMOC DLA GŁUCHONIEMYCH
Page 9 and 10: cd. ze str. 8 „Doskonalenie... Do
Page 11 and 12: REDAGOWANY PRZEZ LICEALISTÓW Z TER
Page 13 and 14: c.d. ze str. 12 Został również r
Page 15 and 16: OGŁOSZENIA REFERAT PODATKÓW I OP
Page 17: SPIRALA KREDYTOWA - jak sobie z ni

Kurier Siewierski Nr 60/ 04 /2012 - Siewierz

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?