pobierz jako PDF - Biuletyn Informacyjny Studentów AGH

ISSN 1899-2536 

miesięcznik 

kwiecień 2010 

Nowe inwestycje uczelni s. 12 

Praca w kieszeni! s. 18 

AGH inkubatorem 

wynalazców s. 28 

2010 

s. 6

Wszystkimi Polakami wstrząsnęła katastrofa prezydenckiego samolotu. 

Żadne słowa nie oddadzą bólu i żalu obliczu tej straty. 

Na liście Ofiar tragedii, na czele 

Z Panem Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej 

prof. Lechem Kaczyńskim 

wraz z Małżonką Marią, 

Są Wybitni Politycy, Przedstawiciele Urzędów Państwowych, Wojska, Kościoła, 

Rodzin Katyńskich i wielu wartościowych Ludzi. 

Społeczność Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie łączy się w smutku i bólu 

z Rodzinami Ofiar tej ogromnej tragedii. 

Wyrazy najgłębszego współczucia składają 

Rektor, Senat oraz cała społeczność 

Akademii Górniczo-Hutniczej 

im. Stanisława Staszica 

w Krakowie 

10 kwietnia wszyscy wstrzymaliśmy oddech. 

Wydarzenia ostatnich dni odbiły się 

szerokim echem także w społeczności studenckiej. 

W niedzielę 11 kwietnia na Miasteczku 

Studenckim AGH mogliśmy zobaczyć 

w oknach akademików krzyże – znak 

pamięci o Ofiarach i solidarności z Ich Rodzinami. 

Ostatnie wydarzenia zmieniły także kalendarz 

studencki w AGH. Nie odbył się, 

zaplanowany na 14 kwietnia, pierwszy wykład 

z cyklu Inżynier z Kulturą, przesunięty 

został także termin naszej kampanii ekologicznej. 

To już czwarta edycja Zielonej 

Uczelni – więcej przeczytacie na stronach 

6-7. Poza elementami, które dobrze znacie z poprzednich odsłon, przygotowaliśmy 

dla Was także wiele nowości. Jedną z nich jest nietuzinkowa 

promocja zdrowego trybu życia. Aerobik na plaży i pakiety bezpłatnych 

badań – to tylko niektóre z atrakcji, które będą na Was czekać na 

Miasteczku Studenckim już od 4 do 6 maja. Równolegle z naszą kampanią 

startują Juwenalia. Ich program znajdziecie w tym numerze. Przypominamy 

Wam o corocznym pochodzie na Rynek. Wszyscy ci, którzy 

„wpiszą” w swoje przebranie motyw związany z uczelnią, mają szansę 

znaleźć się w kolejnym numerze BIS-u, w którym poruszymy m.in. temat 

identyfikacji studentów z naszą uczelnią. Życzymy udanych Juwenaliów. 

Do zobaczenia w majowym BIS-ie! 

Biuletyn Informacyjny Studentów AGH: www.bis.agh.edu.pl 

Samorząd Studentów AGH ul. Czarnowiejska 32a, 30-059 Kraków 

Redaktor Naczelna: Aleksandra Pękala redakcja.bis@gmail.com 

Zastępca Redaktora Naczelnego ds. Promocji: Bartosz Grad 

Zastępca Redaktora Naczelnego ds. Strony Internetowej: Paulina Depczyńska 

Sekretarz Redakcji: Magdalena Hodurek 

Redakcja: Marta Bakaj, Paweł Bobrowski, Sylwia Bocianowska, Karolina Borkiewicz, Kamila 

Buczyńska, Ewelina Czechowicz, Karolina Diakow, Paulina Grabska, Magdalena Hodurek, 

Ewa Hołysz, Piotr Janus, Janusz Kamieński, Kinga Klimowicz, Agnieszka Kostelecka, 

Bartosz Krawętkowski, Ewa Nowacka, Wojciech Skibiński, Anna Sokulska, Magdalena Żaba 

Korekta: Agnieszka Kostelecka 

Dział promocji: Anna Golonka (bis.promocja@gmail.com) 

Redaktor techniczny: Piotr Góral Webmaster: Janusz Kamieński 

Zdjęcia: Krakowska Studencka Agencja Fotograficzna AGH (www.ksaf.agh.edu.pl). 

Nakład: 3000 bezpłatnych egzemplarzy. Numer zamknięto 19 kwietnia 2010 roku. 

Redakcja zastrzega sobie prawo do zmieniania tytułów i adiustacji tekstów. 

Za treść ogłoszeń i reklam redakcja nie odpowiada. 

Nie zamówionych materiałów nie zwracamy. 

fot. KSAF AGH, Katarzyna Gola 

10.04.2010 

– pamiętajmy! 

Aleksandra 

Pękala 

redaktor naczelna 

www.bis.agh.edu.pl 

Spis treści: 

Aktualności: 

AGH INFO – 4 

Inżynier z kulturą – 5 

Zielona Uczelnia 2010 – 6 

Pokaż swoje wnętrze – 8 

Igrzyska/ Zarządzanie jakością – 10 

Juwenalia – 11 

Nowe AGH – 12 

Dzielnicowy radzi – 14 

Festiwal informatyczny – 15 

Kariera: 

Od pomysłu do biznesu – 16 

Losy zawodowe absolwentów AGH – 18 

Kultura: 

Klub Dobrej Książki – 19 

Rekomendacje/ Recenzje muzyczne – 20 

Film – klasyka i nowości – 21 

Społeczeństwo: 

Jestem z AGH – to widać? – 22 

AGH na YouTube – 24 

Okiem przybysza – 25 

Dymek zakazany – 26 

Nauka i technika: 

AGH – inkubator wynalazców – 28 

Sport: 

Siatkarki/ Karate – 30

aktualności 

Egzaminy językowe wcześniej! 

Studium Języków Obcych wychodząc naprzeciw oczekiwaniom 

żaków ogłosiło, że tegoroczny egzamin na poziomie B-2 z 

języka obcego dla studentów III roku studiów 6-semestralnych 

(którzy kończą studia w semestrze letnim 2009/10) odbędzie się 21 

maja (część pisemna) oraz 24-28 maja (część ustna). Dwa egzaminy 

poprawkowe zorganizowane zostaną do 23 czerwca. 

Dotychczas wszyscy studenci naszej uczelni zdawali egzamin 

z języka obcego w trakcie sesji egzaminacyjnej, a poprawki odbywały 

się w sesji poprawkowej, co tym, którzy nie zdali egzaminu w 

pierwszym terminie, uniemożliwiało obronę pracy licencjackiej 

przed wakacjami (i tym samym utrudniało dostanie się na Studia 

Uzupełniające Magisterskie). Dzięki wprowadzonym zmianom tego 

typu problemów już nie będzie. Studenci studiów inżynierskich 

zdają egzamin z języka obcego normalnie, w trakcie letniej sesji 

egzaminacyjnej. 

Plaża na Miasteczku 

Uczelniana Rada Samorządu Studentów spełnia marzenia 

wszystkich, którzy chcieliby odpocząć pod gołym niebem na plaży z 

palmami! Od 4 do 9 maja 

na terenie miasteczkowych 

kortów funkcjonować 

będzie prawdziwa plaża z tropikalnym barem. W ciągu dnia będzie 

można się zrelaksować na leżakach lub pograć w siatkówkę plażową 

(na specjalnie przygotowanym boisku), wieczorem natomiast 

będą tu rozbrzmiewać zachęcające do zabawy, egzotyczne i wakacyjne 

rytmy. W środę i niedzielę odbędą się koncerty szantowe. 

5 i 6 maja w godzinach przedpołudniowych plaża będzie także 

miejscem, gdzie skorzystacie z atrakcji, które przygotowaliśmy dla 

Was w ramach kampanii Zielona Uczelnia (szczegóły na str. 6-7). 

Darmowe szkolenia – IAESTE Engineers Case Study 

Jeśli jesteś studentem, który nie boi się wyzwań i lubi pracę w 

zespole to już niebawem będziesz miał szansę się sprawdzić. 

Szkolenia IAESTE Engineers Case Study to pierwszy w Polsce 

projekt organizowany przez międzynarodową organizację IA- 

ESTE, wdrażający warsztaty w formule case study – studium przypadku. 

To coś więcej niż zwykłe szkolenia. W ostatnim tygodniu 

AGH INFO 

Co? Gdzie? Kiedy? I dlaczego? 

Czyli najważniejsze 

informacje 

w telegraficznym skrócie. 

Opracowały: Aleksandra Pękala 

i Agnieszka Kostelecka 

kwietnia kilka zaproszonych firm przeprowadzi na AGH warsztaty, w 

czasie których studenci będą rozwiązywać praktyczne zadania. Firmy 

będą miały okazję wyłonić najbardziej kreatywnych studentów, 

wręczyć atrakcyjne nagrody, a nawet zaproponować staże. 

To świetna szansa na nawiązanie bliższego kontaktu z pracodawcami 

i sprawdzenie samego siebie. Skorzystaj z niej. Wstęp jest 

całkowicie bezpłatny. Decydować będzie kolejność zgłoszeń. Już 

niebawem na stronie internetowej pojawią się terminy szkoleń. Nie 

przegap swojej szansy! 

Więcej informacji na: www.iaeste.pl/caseweek oraz www.iaeste.agh.edu.pl. 

ArtBuzz – cenna wiedza 

w zasięgu ręki! 

29 kwietna odbędzie się ArtBuzz – 

pierwsze spotkanie z cyklu otwartych 

szkoleń z zakresu nowoczesnych technologii 

internetowych, grafiki komputerowej i 

efektów specjalnych. Organizatorem wydarzenia 

jest Studenckie Koło Naukowe 

MediaFrame. 

Pierwsza edycja ArtBuzz-a będzie podzielona na dwa bloki tematyczne 

– technologii internetowych i grafiki komputerowej. 

Uczestnicy pierwszego z nich będą mieli okazję poznać zasady 

tworzenia nowoczesnych aplikacji internetowych w technologii 

(Adobe) Flex 4 oraz zaznajomić się z trendami panującymi w dzisiejszym 

webdesignie. Słuchacze bloku grafiki komputerowej zgłębią zagadnienia 

kreacji i animacji wirtualnej rzeczywistości, między innymi 

w programach (Autodesk) Maya, (Autodesk) Mudbox oraz (Side Effects 

Software) Houdini, a także poznają kulisy pracy w studiu filmowym. 

Wykłady odbędą się w Centrum Dydaktyki Akademii 

Górniczo-Hutniczej w Krakowie przy ul. Reymonta 7. Poza możliwością 

zdobycia cennej wiedzy, na przybyłych czekają atrakcyjne 

nagrody m.in. licencje na oprogramowanie, ufundowane przez 

sponsorów wydarzenia. 

Blok IT potrwa od 8:45 do 15:30, a zaraz po nim, w godzinach 

od 15:45 do 20:30 odbędą się zajęcia w ramach bloku grafiki komputerowej. 

Szczegółowy program spotkań znajdziecie na stronie 

artbuzz.edu.pl. BIS jest patronem tego wydarzenia! 

Inżynier z Kulturą 

– szkolenia trwają 

Uważacie, że „inżynier” i „kultura” to zestawienie dwóch przeciwstawnych 

znaczeniowo słów? Nic bardziej mylnego! Dzięki akcji „Inżynier z Kulturą”, 

każdy student Akademii Górniczo-Hutniczej ma szansę wziąć udział w profesjonalnych 

szkoleniach z zakresu savoir-vivre’u. 

Natalia Roś, rzecznik prasowy IzK 

W 

związku z żałobą narodową 

zmianie uległ program III 

edycji otwartych szkoleń 

„Inżynier z Kulturą”. Organizatorzy odwołali 

pierwszy wykład. Jego nowy termin 

zostanie wkrótce ogłoszony. Pozostałe spotkania 

odbędą się według planu. 

Jak co roku zainteresowanie akcją 

jest ogromne. Przed wszystkimi, którym 

udało się zakwalifikować na szkolenia, 

spora dawka wiedzy z etykiety 

biznesowej do przyswojenia. A wszystko 

po to, aby student AGH nie był tylko 

ekspertem w swojej dziedzinie, ale by 

mógł również pochwalić się biznesowym 

obyciem. 

Precedencja – co to takiego? 

„Etykieta w Biznesie” to pierwsze z 

trzech zaplanowanych spotkań cyklu. 

Jak już zostało 

wspomniane, nie 

mogło się ono odbyć 

w zaplanowanym 

terminie. Nie 

znamy jeszcze nowej 

daty szkolenia, 

wiemy jednak co 

znajdzie się w jego 

programie. Każdy 

z słuchaczy dowie 

się podczas wykładu 

m.in. czym 

jest precedencja. 

Pod tą tajemniczo brzmiącą 

nazwą kryją się zasady udzielania 

pierwszeństwa. W jaki sposób 

witać się na spotkaniach 

formalnych i nieformalnych? 

Jak powinno się przedstawiać 

siebie i innych gości? Na te i inne 

pytania uzyskają odpowiedź uczestnicy 

szkolenia. 

Innym z zagadnień, które zostaną 

poruszone, będą zasady doboru stroju 

na poszczególne okazje. Nasz wygląd 

zewnętrzny ma wielkie znaczenie w 

kontaktach międzyludzkich. To 

pierwsze sekundy spotkania decydują 

o rozwoju sytuacji. Mając na uwadze 

rady trenerki firmy szkoleniowej 

BERNDSON, w inny sposób dobierzemy 

krawat w zależności od tego, 

czy będziemy wybierać się na przyjęcie 

oficjalne czy koktajlowe. Nie zapominajmy 

o kolorach! One również odgrywają 

ważną rolę w kontaktach biznesowych. 

Czy wypada przyjść na oficjalne 

spotkanie w różowej koszuli? 

Czy czarny krawat jest ciągle w modzie? 

Inżynierowie z kulturą już wkrótce 

się o tym dowiedzą! 

aktualności 

Jak ciekawie opowiedzieć o 

teorii strun? 

21 kwietnia odbyło się pierwsze 

(według nowego planu) ze spotkań 

„IzK”. Poprowadził je znany dziennikarz 

radiowy i telewizyjny, Wiktor Niedzicki. 

Na warsztatach poruszano zagadnienia 

dotyczące poprawnej prezentacji 

i mowy ciała. Drugie spotkanie 

będzie miało charakter praktyczny, 

gdyż uczestnicy przećwiczą umiejętność 

autoprezentacji, prowadząc konferencję, 

pisząc tekst do gazety czy wygłaszając 

prezentację. Bo oprócz wie- 

dzy, istotna jest umiejętność jej ciekawego 

zaprezentowania. 

Cenna wiedza do zdobycia 

Dzięki bezpłatnym szkoleniom „Inżynier 

z Kulturą”, ich uczestnicy będą 

mogli kształtować swój wizerunek, a to 

niewątpliwie pierwszy krok do sukcesu. 

Zapewne każdy nauczył się podczas 

pierwszego spotkania „IzK” czegoś innego, 

jednak wiele osób zdało sobie 

sprawę, że savoir-vivre to pewien kom- 

Pokój 907 w Olimpie, który wygrał w zeszłorocznej 

edycji konkursu. 

plet umiejętności, które pozwalają na 

swobodne odnalezienie się w każdej sytuacji. 

I właśnie o aktywne podnoszenie 

naszych kwalifikacji zawodowych 

zadbali organizatorzy akcji: Akademia 

Górniczo-Hutnicza, Firma Szkoleniowa 

BERNDSON, Uczelniana Rada Samorządu 

Studentów AGH oraz BIS 

AGH i KSAF. 

Zapraszamy na kolejne spotkania z 

cyklu „Inżynier z Kulturą”. Odwiedźcie 

stronę inzynierzkultura.pl oraz profilu 

szkoleń na Facebooku, gdzie znajduje 

się szczegółowy harmonogram warsztatów. 

4 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Przemysław Henryk Pawełek 

BIS - kwiecień 5

aktualności 

aktualności 

Zielona Uczelnia 2010 

Przed nami czwarta edycja kampanii ekologicznej Zielona Uczelnia. Również w tym roku przygotowaliśmy 

dla Was wiele niespodzianek, nie zapominając jednocześnie o Waszych ulubionych, tradycyjnych już 

akacjach Zielonej Uczelni. Szczegóły przedstawiają koordynatorzy poszczególnych akcji. 

Ekipa ZU 

Imprezujesz? 

Sprzątaj! Segreguj! 

Imprezujesz? Sprzątaj! Segreguj! – to najważniejsza akcja naszej 

kampanii. W jej ramach przypominamy o tym, dlaczego i jak powinniśmy 

dbać o naszą grilloprzestrzeń. 

Bartosz Grad 

O 

tym, że „przestrzeń grillowa” Miasteczka Studenckiego 

niejednokrotnie przypomina wysypisko 

śmieci, nie trzeba nikogo przekonywać. Mało 

kto wie jednak, jak daleko idące konsekwencje niesie 

to ze sobą. Podwyżki za użytkowanie pokoi w akademikach 

to wynik m.in. studenckiej ignorancji. Comiesięcznie 

koszty wody i energii, a także opłaty za porządkowanie 

grilloprzestrzeni przez wykwalifikowane firmy 

znacznie obciążają budżet MS. Oczywiście nie namawiamy 

do nauki przy świeczce i rezygnacji z kąpieli, ale 

zapewniamy, że racjonalne korzystanie z mediów i kulturalna 

zabawa mogą wpłynąć na zahamowanie wzrostu 

kosztów wynajmu. Mamy nadzieję, że razem z nami 

podejmiecie wyzwanie: sprzątajmy, segregujmy i 

oszczędzajmy, a wszyscy na tym zyskamy! 

Już wkrótce podczas grillowania na Miasteczku 

będziecie mogli spotkać „MS Patrol”. Ta nowoutworzona 

przez Uczelnianą Radę Samorządu Studentów AGH jednostka 

jest jednym z partnerów tegorocznej Zielonej Uczelni. 

„MS Patrol”, to specjalne służby porządkowe, które będą 

się zajmować nie tylko wspomaganiem sprzątania MS, ale 

także zwrócą uwagę na kulturę grillujących. Jego członkowie 

rozdadzą Wam worki na śmieci, przypomną o obowiązku 

posprzątania i zachowania ciszy nocnej. W przypadku 

zagrożenia bezpieczeństwa osób przebywających na 

Miasteczku, włączą do działania odpowiednie służby. 

Nic nie szwankuje tak jak pamięć, dlatego przygotowaliśmy 

odpowiednie „przypominacze”. Aby pomóc 

Wam w segregowaniu śmieci, stworzyliśmy specjalny 

gadżet – oryginalna ulotkę – lokomotywę z wagonami 

prosto ze stacji AGH. Treść (zawarta na wagonikach) dotyczyć 

będzie reguł segregowania odpadów. Również i 

w tym roku na Miasteczku zawiśnie „zielonouczelniany” 

baner. Tym razem będzie on szczególnie inspirujący – 

zwłaszcza dla panów. Wierzymy, że przesłanie zawarte 

w tym obrazie skutecznie wpłynie na proekologiczne 

zachowania studentów AGH. W związku z Waszymi licznymi 

prośbami, ponownie rozdamy zielone naklejki, 

które będziecie mogli przykleić na swoje włączniki 

światła i urządzenia elektryczne. Ten mały gadżet będzie 

Wam przypominał o wyłączaniu urządzeń, w czasie 

gdy z nich nie korzystacie. 

W tym roku nasza akcja startuje razem z Juwenaliami, 

które są czasem wyjątkowo wzmożonego zaśmiecania 

terenu Miasteczka. Zastanówmy się, czy tym 

razem nie może być lepiej? Czy poranny krajobraz miasteczka 

nie może nas choć raz zachwycić? Bądźmy solidarni 

i dbajmy o swój dom i własną kieszeń, bo przecież 

aby dobrze się bawić, nie trzeba przy tym śmiecić. 

Więcej informacji o naszych akcjach znajdziecie na 

www.zielonauczelnia.pl. 

Szukajcie nas także w serwisie Facebook. 

Naturalnie 

na zakupy 

Sprzedaż toreb ekologicznych to 

działanie bez którego trudno wyobrazić 

sobie kampanię Zielona 

Uczelnia. Jak co roku, w ramach akcji 

„Naturalnie na zakupy” będziemy 

zachęcać Was do korzystania z 

tych ekologicznych gadżetów. 

Marta Bakaj 

Zakupy z torbą bawełnianą to niezwykle ekonomiczne 

i ekologiczne rozwiązanie, przyczyniające 

się zarówno do oszczędności w portfelu 

jak i do ochrony naszego naturalnego otoczenia. 

Możemy uznawać bawełnianą torbę jedynie za 

przedmiot wielokrotnego użytku, ale warto zdać 

sobie sprawę z tego, jak dobra dla naszej planety 

może być rezygnacja z „foliówek”. Według statystyk, 

każdy Polak zużywa dziennie jedną foliową 

reklamówkę. W samym tylko Krakowie liczba ta 

sięga więc aż 800 tysięcy. Jeśli uświadomimy sobie, 

że czas rozkładu „foliówki” to blisko 400 lat, bez trudu 

wyobrazimy sobie, jak bardzo wyrzucanie toreb 

foliowych może wpłynąć na nasza planetę 

Aby zwrócić uwagę na ten problem i jednocześnie 

mu choć częściowo zaradzić, ponawiamy cieszącą 

się w ubiegłych latach ogromną popularnością 

akcję Naturalnie na zakupy. Również i tym razem 

stworzyliśmy specjalnie dla was cztery nowe 

oryginalne i niepowtarzalne wzory toreb. Jak pokazały 

doświadczenia poprzednich edycji, największym 

zainteresowaniem cieszą się torby z elementami 

bezpośrednio odnoszącymi się do AGH i to 

właśnie taki akcent znajdziecie na najnowszych 

wzorach. Dzięki dofinansowaniu z uczelni ekologiczne 

gadżety będą sprzedawane poniżej kosztów 

produkcji, czyli za symboliczne 2,5 zł. Serdecznie 

zachęcamy do nabycia limitowanej serii toreb ekologicznych 

i życzymy udanych, a przede wszystkim 

naturalnych zakupów. 

Zapraszamy w dniach 4-6 maja do drewnianej 

budki URSS przy ul. Rostafińskiego. 

Na zdrowie! 

Przyszła wiosna, więc „na zdrowie!” Drodzy Koledzy Studenci! I „na 

zdrowie!” Szanowni Profesorowie! Tym razem zawołanie to nie oznacza 

toastu, a działania na rzecz wprowadzenia pewnych zasadniczych zmian – 

w stylu życia i sposobie odżywiania, które wszystkim nam mogą wyjść „na 

zdrowie”. 

Karolina Borkiewicz 

Jedną z części realizowanej również w tym roku, 

a bardzo dobrze Wam już znanej kampanii Zielona 

Uczelnia jest akcja Na zdrowie! Ma ona na 

celu popularyzację aktywności fizycznej i zdrowego 

odżywiania. Wiosna to bardzo dobry czas, by w 

końcu się ruszyć, wyjść z akademika czy mieszkania 

na świeże powietrze i pobiegać, pograć w piłkę, pospacerować 

lub poćwiczyć. Ciało człowieka składa 

się z kilkudziesięciu mięśni. Ograniczenie się tylko 

do ćwiczenia bicepsa prawej ręki, wykorzystywanego 

przy wznoszeniu tradycyjnego toastu lub 

mięśnia poprzecznego brzucha, na kształt którego 

zasadniczy wpływ mają fast-foody i piwo, jest zdecydowanie 

niewystarczające! Czas poruszyć w koń- 

Zakrętki z tworzyw sztucznych, co jest sprawą 

raczej oczywistą, są w naszych domach równie 

często używane jak butelki. Podczas gdy 

te ostatnie można wyrzucać z czystym sumieniem 

do dzwonów służących segregacji odpadów, 

warto zadbać o to, by towarzyszące im zakrętki 

tam jednak nie trafiły. 

W wielu miejscach w Polsce, również w Krakowie, 

organizowane są zbiórki zakrętek na cel charytatywny. 

Działa to w następujący sposób – grupa 

ludzi znajduje osobę, która potrzebuje pomocy oraz 

firmę, skupującą zakrętki. Potem potrzeba dobrej 

woli i zaangażowania, zarówno ze strony zbierają- 

cu także inne partie ciała. Mamy nadzieję, że zachęcą 

Was do tego atrakcje, które będą towarzyszyć 

akcji. 

Ruch to nie wszystko. By mógł on tak naprawdę 

wpłynąć na zdrowie, musi być połączony z odpowiednią 

dietą. W ramach Na zdrowie! poradzimy co 

jeść. Przyjrzymy się stołówkowemu menu oraz studenckim 

lodówkom. Sezon grillowy w pełni, podpowiemy 

więc co z grilla jest dobre dla zdrowia, a 

czego lepiej unikać. Zweryfikujemy ile ważą studenci 

najlepszej w Polsce uczelni technicznej i jaki 

jest stan ich tkanki tłuszczowej. Opublikujemy dane 

z badań na temat znajomości wartości odżywczych 

pokarmów oraz zwyczajów żywieniowych studen- 

Zakrętka – mały krok dla Ciebie, 

wielki dla ludzkości 

W ramach tegorocznej odsłony akcji Zielona Uczelnia zorganizujemy na Miasteczku 

zbiórkę plastikowych zakrętek. Oprócz wymiaru czysto ekologicznego, 

przedsięwzięcie to będzie miało również wydźwięk charytatywny. 

Anna Sokulska 

cych, jak i oddających oraz trochę wolnego miejsca 

do gromadzenia zakrętek. Przykładów pomocy udzielonej 

dzięki funduszom zebranym poprzez takie zbiórki 

jest sporo – od wózków dla niepełnosprawnych, poprzez 

protezy ręki, po zabiegi rehabilitacyjne. 

Firmy skupujące zakrętki płacą za ich kilogram 

kilkadziesiąt groszy. Często jednak, aktywnie włączając 

się w akcję, zawyżają one cenę kupna, by 

zwiększyć dochód ze zbiórki. Mimo wszystko, aby 

zebrać odpowiednią ilość pieniędzy potrzebne jest 

od kilku do kilkudziesięciu ton zakrętek. 

Podczas akcji organizowanej w ramach tegorocznej 

Zielonej Uczelni możecie przynosić plastiko- 

O R G A N I Z A T O R Z Y 

aktualności 

tów AGH. Postaramy się dostarczyć zdrowe „menu 

na co dzień”. Na naszej stronie internetowej znajdziecie 

proste przepisy na szybkie w przygotowaniu, 

ale zdrowe posiłki. Będziemy także dużo mówić 

o piciu wody i soków oraz o warzywach i owocach. 

Zastanowimy się, jak ułożyć sobie plan zajęć, 

tak, aby mieć czas na obiad w ciągu dnia. Może 

stworzenie ogólnouczelnianej „przerwy obiadowej” 

o określonej godzinie byłoby dobrym pomysłem? 

Spytamy o to władze AGH. 

5 maja na Miasteczku Studenckim stanie Miasteczko 

Zdrowia, w ramach którego będziecie mogli 

skorzystać między innymi z bezpłatnych badań i 

porad dietetyka, a 6 maja zaprosimy Was na poranną 

gimnastykę. Obie te akcje realizowane będą 

równolegle z projektem „Plaża” przeprowadzanym 

przez URSS AGH. Rano i w ciągu dnia zadbacie o 

kondycję fizyczną w ramach akcji Na zdrowie!, a 

wieczorem w tym samym miejscu pobawicie się w 

ramach projektu „Plaża” – lepszego połączenia być 

nie może. 

To tylko niektóre z atrakcji, które będą towarzyszyć 

akcji Na zdrowie! Już wkrótce dalsze informacje 

na jej temat. Znajdziecie je na plakatach i na 

naszej stronie internetowej. Będzie się działo! 

we zakrętki do wyznaczonego miejsca na Miasteczku. 

Zostaną one przekazane Uczelnianej Radzie 

Samorządu Studentów Uniwersytetu Rolniczego, 

która jest organizatorem całorocznej zbiórki 

zakrętek w Krakowie. URSS UR może się już poszczycić 

dwiema akcjami zakończonymi sukcesem 

– kupiono wózek dla Wojtka chorego na 

dystrofię mięśniową oraz zebrano fundusze na rehabilitację 

Grzesia. 

Kolejnym plusem akcji jest to, że kupione przez 

firmy recyklingowe zakrętki nie trafią na wysypisko. 

Na kilogram wchodzi około 450 zakrętek. Mając 

świadomość, że na naszej uczelni studiuje około 35 

tysięcy osób, liczymy że zbiórka zakończy się dużym 

sukcesem. Razem możemy coś zmienić! 

Dokładne informacje na temat miejsca i daty 

przeprowadzenia akcji wkrótce znajdą się na 

plakatach. Będą także dostępne na stronie Zielonej 

Uczelni. Już teraz zachęcamy do zbierania 

plastikowych zakrętek. Na najlepszych „zbieraczy” 

czekają atrakcyjne nagrody ufundowane 

m.in przez naszego partnera, Sklepik AGH. 

Zbiórka zakrętek przeprowadzana będzie w dniach 

4-6 maja. 

6 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Przemysław Henryk Pawełek 

BIS - kwiecień 7

aktualności 

Rywalizacja zakończona 

22 marca został rozstrzygnięty konkurs „Pokaż swoje wnętrze”. Jury odwiedziło sześć zakwalifikowanych do finału pokoi 

i wyłoniło zwycięzców rywalizacji. 8 kwietnia odbyło się uroczyste wręczenie dyplomów i symbolicznych czeków. 


L iczyła się estetyka, wrażenie 

ogólne, zgodność z regulaminem,pomysłowość, 

detale i funkcjonalność. W każdej 

z kategorii członkowie jury przyznawali 

od 1 do 10 punktów. Ostatecznie, 

to poniedziałkowe marcowe popołudnie 

okazało się szczególnie szczęśliwe 

dla mieszkanek pokoju numer 317B 

w domu studenckim „Alfa”. Klaudia 

Pyzik i Adriana Kozak okazały się bezkonkurencyjne 

i zdobyły pierwsze 

miejsce w tegorocznej, czyli drugiej 

edycji konkursu „Pokaż swoje wnętrze”. 

Od kwietnia do końca roku akademickiego 

mogą się cieszyć darmowym 

mieszkaniem w akademiku. Dlaczego 

ten pokój wygrał? Poprosiliśmy o komentarz 

Gabrielę Borkiewicz, specjalistkę 

od aranżacji wnętrz: – Po pierwsze, 

w tym pokoju panowała wyjątkowa 

atmosfera i wydaje mi się, że podobne 

odczucia mieli wszyscy członkowie jury. 

Odniosłam wrażenie, że wszystkie detale 

wystroju zostały dokładnie przemyślane 

i dzięki temu zaskakiwały oryginalnością. 

Moją szczególną uwagę przykuł 

element ozdobny z kapsli przy oknie, 

parapet oraz lustro. Pokój zrobił dobre 

wrażenie, był bezkonkurencyjny wobec 

innych w tym dniu odwiedzanych. 

Drugie miejsce przypadło Justynie 

Cieślachowskiej i Agacie Ciapale z pokoju 

numer 1210A w „Babilonie”. Jury 

szczególnie doceniło tu detale dekora- 

I miejsce 

cyjne i wrażenie ogólne. Dzięki temu 

dziewczyny przez najbliższe dwa miesiące 

nie muszą płacić za swoje mieszkanie. 

Czy warto było wziąć udział w 

konkursie? – Odpowiedź jest oczywista! 

O pokój dbamy na co dzień. Musiałyśmy 

go jedynie wzbogacić o drobne ele- 

menty dekoracyjne, przesłać zdjęcia i 

spotkać się z komisją. Nagroda, którą są 

dwa miesiące mieszkania w akademiku 

za darmo, stanowi ogromną ulgę finansową 

dla skromnego budżetu studenckiego 

– mówi Agata. Co czuły mieszkanki 

„Babilonu”, kiedy dowiedziały się 

o wygranej? – Nieskromnie powiem, że 

byłyśmy pewne, że wnętrze naszego pokoju 

przykuje uwagę jury. Mimo to wyniki 

były zaskoczeniem, ponieważ nie 

sądziłyśmy, że zdobędziemy tak wysokie 

miejsce. Informacja bardzo nas ucieszyła 

i skłoniła do otwarcia szampana – 

wspomina Justyna. 

Trzecia nagroda trafiła do pokoju 

121A w DS „Alfa”, którego lokatorkami 

są Patrycja Kurczab i Maja Wołowicz. 

Jak dziewczyny wspominają swój udział 

w konkursie „Pokaż swoje wnętrze”? – 

Była to dla nas przede wszystkim dobra 

zabawa i motywacja do stworzenia w 

pokoju takiego klimatu, który da nam 

energię i wyzwoli pozytywne emocje – 

mówi Maja. – Ale zrobiłyśmy to też dla 

siebie – wtrąca Partycja – żeby się nam 

przyjemniej spędzało czas w akademiku. 

Mogłyśmy zaszaleć z kolorami i wzorami, 

wykorzystać naszą wyobraźnię. Miło 

jest też słyszeć od znajomych, że mamy 

oryginalny i bardzo ładny wystrój. 

To, co w tym konkursie było również 

ważne, to fakt, że wspólne urządzanie 

pokoju zbliżyło nas jako współlokatorki 

– dodają dziewczyny. W tym wypadku 

korzyścią poza satysfakcją z wygranej 

jest miesiąc darmowego mieszkania. 

Byłoby dużym nietaktem, gdybyśmy 

nie wspomnieli o pozostałych 

trzech pokojach, które zakwalifikowały 

się do finałowej szóstki. Matematyka okazała 

się tu bezwzględna, ale nie ulega wątpliwości, 

że ich lokatorzy zasługują na 

wyróżnienie wyrażone w słowach uznania 

na łamach naszego magazynu. I tak 

gratulacje kierujemy do mieszkańców 

pokoju numer 32 w DS „Alfa”, pokoju 

numer 1505A w DS „Babilon” oraz pokoju 

numer 13 w DS „Promyk”. Pierw- 

aktualności 

szy z wymienionych to urocze lokum 

dziecięce. Drugi stylizowany jest na 

schronisko górskie, jest to równocześnie 

jedyny „męski” reprezentant w finale. 

Trzeci pokój zaskoczył prostotą i 

estetyką. Lokatorki trzeba docenić również 

za to, że nie narzekają na uciążliwe 

sąsiedztwo placu grillowego. 

Drugą edycję konkursu „Pokaż 

swoje wnętrze” uważamy za zakończoną. 

Już dziś zaczynamy myśleć o kolejnej 

– trzeciej. Chcemy by nasz konkurs 

rozwijał się i z każdym rokiem był dla 

Was atrakcyjniejszy. W jednym ze zgłoszeń 

przeczytaliśmy, że „mężczyźni 

inaczej rozumieją piękno i estetykę”. 

Postanowiliśmy wziąć sobie te słowa do 

serca i już dziś planujemy, by w przyszłym 

roku zorganizować osobną rywalizację 

dla przedstawicieli płci męskiej 

i żeńskiej. 

Jeśli macie inne pomysły lub sugestie, 

piszcie na adres: pokazswojewnetrze@gmail.com 

lub komentujcie ten tekst na naszej 

stronie: www.bis.agh.edu.pl. 

Komisja podczas wizytacji jedynego 

męskiego pokoju w konkursie 

8 BIS - kwiecień fot. Zbigniew Sulima 

fot. archiwum uczestników 

BIS - kwiecień 9 

II miejsce 

Zdobywczynie I miejsca odbierają nagrodę 

III miejsce

aktualności 

Wyzwania 

Zarządzania Jakością 

W dniach 28 i 29 kwietnia na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie odbędzie 

się VII Ogólnopolska Sesja Naukowa z cyklu „Wyzwania Zarządzania Jakością”. 

Jest to jedna z najważniejszych tego typu konferencji o tematyce zarządzania 

jakością w Polsce. 

Maciej Nowosielski 

Inicjatywa organizacji przedsięwzięcia 

leży po stronie członków 

Koła Naukowego Zarządzanie Jakością, 

działającego przy Uniwersytecie 

Ekonomicznym w Krakowie. W realizacji 

wydarzenia pomagają, podobnie 

jak i w poprzednim roku, osoby należące 

do Studenckiego Koła Naukowego 

Doskonalenie Jakości na Wydziale 

Metali Nieżelaznych. W ciągu tych 

dwóch dni na licznych sesjach spotkają 

się studenci, wykładowcy oraz przedstawiciele 

świata biznesu, dla których 

jakość stała się pasją, pracą i sposobem 

na życie. Przedsięwzięcie honorowym 

patronatem objęli Prorektor AGH ds. 

Kształcenia prof. dr hab. inż. Zbigniew 

Rok temu drużyny z wydziałów 

naszej uczelni 

wzięły udział w pierwszych 

igrzyskach studenckich. 

Dziewięćdziesięciu śmiałków 

stanęło przed nie lada wzywaniem, 

podejmując się między innymi 

testowania wytrzymałości 

prezerwatyw czy konstrukcji pomnika 

Rektora z puszek po piwie 

(w pełnej gamie kolorystycznej). 

A Ty gdzie byłeś kiedy Bombaaasy, 

chluba Wydziału Inżynierii 

Kąkol oraz prof. UEK dr hab. inż. Andrzej 

Chochół – Prorektor ds. Studenckich. 

Strategię firmy należy tworzyć na 

solidnych fundamentach, zakorzenionych 

w amerykańskim systemie produkcyjnym, 

a usystematyzowanych 

i spisanych przez japońskich 

inżynierów jakości. 

Na rynku przedsiębiorstw 

produkcyjnych ciągle 

czuć oddech konkurencji 

na plecach. Audyt klienta 

zbiera żniwo wśród firm słabo 

przystosowanych do dzisiejszych 

wymagań jakościowych. 

Czasem trudno uwie- 

II Międzywydziałowe 

Igrzyska Studenckie 

Komitet Lokalny IAESTE przy współpracy Radia17 organizuje II Międzywydziałowe 

Igrzyska Studenckie – zapraszamy 29 maja 2010. 

Opracowała: Agnieszka Kostelecka 

rzyć, że kilka prostych kroków wystarczy, 

aby nasza firma nie tylko miała 

mocne podstawy, ale stała się również 

rekinem biznesu na wodach bezlitosnego 

wolnego rynku. 

– W tegorocznej edycji nasze zaangażowanie 

jest o wiele większe niż w 

ubiegłym roku. Książka, która jest zbiorem 

referatów z konferencji, będzie drukowana 

w naszym uczelnianym wydawnictwie. 

Wydarzenie objęły patronatem 

media studenckie. Mamy nadzieję, że 

wszystko się uda, a słuchacze wyjadą z 

Krakowa zadowoleni z uczestnictwa w 

sesji naukowej – mówi Joanna Mrowca, 

członek zarządu Studenckiego Koła 

Naukowego Doskonalenie Jakości. 

Serdecznie zapraszamy! 

Materiałowej i Ceramiki, wśród ogłuszających 

okrzyków „NENU NENU” zdobywali 

mistrzostwo? Przegapiłeś to? 

Jeszcze nic straconego! W tym roku 

gwarantujemy jeszcze ciekawsze konkurencje, 

atrakcyjniejsze nagrody dla 

zwycięzców oraz publiczności, a także 

mnóstwo dobrej zabawy. Jeśli 12 prac 

Heraklesa to dla Ciebie błahostka i 

chcesz spróbować swoich sił w prawdziwych 

zmaganiach na międzywydziałowej 

arenie – dołącz do 

nas! 

Zarejestruj swoją drużynę! 

Zdobądź wystarczającą 

ilość głosów! Walcz w finale 

o atrakcyjne nagrody i wieczną 

chwałę swojego wydziału!!! 

www.igrzyska.agh.edu.pl 

START IMPREZY: 29 

maja 2010, godzina 15:00 

MIEJSCE: Miasteczko Studenckie 

AGH 

aktualności 

10 BIS - kwiecień fot. archiwum AIESEC 

BIS - kwiecień 11

aktualności 

Nowe AGH 

Wraz z długo oczekiwaną wiosną przyszedł w AGH czas na rozbudowy, i remonty, a także na kolejne inwestycje, 

które pozwolą rozwinąć badania naukowe i warunki kształcenie, ale również usprawnią życie studentów 

i pracowników. Jakie niespodzianki przygotowały dla nas władze uczelni? Gdzie już niedługo zobaczyć będzie 

można efekty prac modernizacyjnych? 

Magdalena Hodurek 

Praca wre 

W październiku informowaliśmy, 

że obecny rok akademicki będzie obfitował 

inwestycje, mające na celu rozbudowę 

zaplecza dydaktycznego naszej 

uczelni. Jak się okazuje prace na terenie 

Akademii Górniczo-Hutniczej idą pełną 

parą, a nowe projekty już czekają w 

kolejce do realizacji. W grudniu ubiegłego 

roku oddano do użytku Certyfikowane 

Laboratorium Naukowo-Badawcze 

Oceny Efektywności Energetycznej 

i Automatycznej Budynków. 

Obecnie jest ono wyposażane w specjalistyczną 

aparaturę. Gołym okiem możemy 

również zobaczyć przebieg remontu 

Cyfronetu przy ulicy Nawojki, 

gdzie przebudowano już elewację i wymieniono 

okna, a w kolejnym etapie 

odremontowane zostaną również następne 

piętra budynku, włącznie z nową 

instalacją. 

Inną, widoczną już inwestycją budowa 

nowoczesnego Centrum Informatyki, 

które będzie się znajdować pomiędzy 

ulicami Nawojki i Kawiory. Jest 

to jedno z największych przedsięwzięć 

władz naszej uczelni. W budynku tym 

będą się mieścić dwie sale wykładowokonferencyjne 

na 250 miejsc, jedna na 

155 miejsc, sale seminaryjne, laboratoria, 

pokoje pracowników naukowych 

oraz pomieszczenia administracyjne i 

techniczne. Całkiem niedaleko, w pobliżu 

budynków Studium Języków Obcych 

rozpoczęto budowę Akademickiego 

Centrum Materiałów i Nanotechnologii. 

Znajdą się w nim pomieszczenia 

laboratoryjne, administracyjnobiurowe, 

sale konferencyjne oraz sala 

Centrum Komputerowe AGH 

seminaryjna. Zakończenie obu tych inwestycji 

planowane jest na marzec 2012 

roku. Na bieżąco przebudowywane są 

również sale wykładowe i pawilony, 

między innymi w budynku D-1, a w 

najbliższym czasie odremontowane zostaną 

elewacje kolejnych budynków. 

Przyszłość całkiem bliska 

Mimo wielu przedsięwzięć już 

podjętych w celu zwiększania jakości 

zaplecza dydaktycznego naszej Alma 

Mater, władze AGH nie spoczęły na 

laurach i podejmują kolejne wyzwania. 

W najbliższych dniach na ulicy Akademickiej 

rozpocznie się budowa Centrum 

Ceramiki. Rozstrzyga się również 

przetarg na przebudowę D-4. Planowana 

jest także kolejna bardzo wymagająca 

inwestycja, a mianowicie budowa 

dużego kompleksu laboratoriów, mającego 

służyć aktywności AGH w Energetyce. 

Obiekt ten powstanie w połączeniu 

budynków C-3 i C-4. Na dofinansowanie 

ze środków unijnych czekają 

również Wydział Zarządzania oraz 

Wydział Humanistyczny. W obu przypadkach 

decyzje o rozbudowie budynków 

zostały już podjęte. 

Jeszcze w tym roku rozpoczęta zostanie 

modernizacja Biblioteki Głównej 

AGH. Na początku remont będzie 

obejmował dach oraz elewację budynku, 

w planach jest jednak także jego 

rozbudowa. Natomiast w pawilonie 

A-0 wybudowana zostanie winda dla 

niepełnosprawnych, dostępna bezpośrednio 

z dziedzińca. W planach na 

najbliższą przyszłość znajduje się również 

modernizacja Domu Gościnnego 

AGH – „Sienkiewiczówka” przy ulicy 

Piłsudskiego 16. 

By było nam lepiej 

Studenckiej uwadze nie umkną 

również przebudowy i remonty na Miasteczku 

Studenckim. W październiku 

tego roku do użytku oddany zostanie 

aktualnie remontowany akademik 

Olimp. Rozpoczęły się prace przy prze- 

aktualności 

budowie boiska sportowego w centrum 

Miasteczka. Władze Akademii Górniczo-Hutniczej 

pracują także nad zupełnie 

inną inwestycją – nowym akademikiem 

na MS. Zgodnie z planami miałby 

to być budynek rozciągający się wzdłuż 

ulicy Piastowskiej, przy boisku sportowym, 

w przyziemiu połączony z zadaszonymi 

kortami. Dom studencki standardem 

przypominałby co najmniej te 

aktualnie remontowane. 

Jak łatwo zauważyć, Akademia 

Górniczo-Hutnicza realizuje wiele inwestycji 

istotnych dla jej bieżącego 

funkcjonowania, myśląc zarazem o 

przyszłości i zapewnieniu studentom i 

pracownikom AGH jak najlepszych laboratoriów 

i sal wykładowych. Dzięki 

modernizacji poszczególnych sal i 

sprzętów nasza uczelnia wyrasta na 

jednego z liderów pośród uczelni technicznych, 

nie tylko w Polsce. Realizacja 

takich projektów możliwa jest w dużej 

mierze dzięki dofinansowaniu ze środków 

unijnych. Dlatego też władze AGH 

dbają o to, aby nie zabrakło nas w takich 

przedsięwzięciach jak Program 

Operacyjny Innowacyjna Gospodarka. 

Inwestycje podejmowane i planowane 

dzisiaj będą przynosić owoce jeszcze 

przez długie lata. 

Za udzielenie informacji dziękujemy 

Panu Kanclerzowi mgr inż. Henrykowi 

Zioło. 

12 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Maciej Woźniak; grafika: archiwum AGH 

BIS - listopad 13

aktualności 

Dzielnicowy radzi 

Wraz ze zbliżającą się wiosną budzi się w nas studencki duch. Rozpoczęliśmy wiosenne grillowanie, 

myśli zaczynają krążyć swobodniej. O tym jak „nie stracić głowy”, a co najgorsze portfela przestrzega 

aspirant Roman Żuławiński – nasz dzielnicowy. 

Kamila Buczyńska 

Chyba nikogo nie trzeba przekonywać o tym, 

że utrata portfela i dokumentów jest bardzo 

uciążliwa. Codziennie przez korytarze naszej 

AGH przetacza się tłum ludzi. Stłoczeni przemieszczamy 

się komunikacją miejską, na Miasteczku Studenckim 

odpoczywamy wśród tłumu innych studentów. 

Wszystko to stwarza idealne warunki dla złodziei 

– postanowiliśmy utrudnić im pracę. Rozpoczynamy 

w BIS-ie „cykl spotkań z dzielnicowym”. W tym numerze 

znajdziecie kilka porad dotyczących tego, jak 

dbać o swoje mienie na terenie budynków dydaktycznych, 

w kolejnych wydaniach poruszymy problematykę 

życia na Miasteczku Studenckim oraz 

zagadnienia związane ze strefą parkowania. 

Do jakich wykroczeń na terenie Akademii 

Górniczo-Hutniczej dochodzi najczęściej? 

Od początku roku odnotowaliśmy wzrost częstotliwości 

kradzieży mienia wśród studentów. Już 

w pierwszym tygodniu marca miało miejsce 5 tego 

typu zdarzeń. Najczęściej sprawa dotyczy kradzieży 

portfela. Na pobliskiej trasie MPK odnotowano 7 

kradzieży (cały czas mówimy tu o pierwszym tygodniu 

miesiąca). Dla porównania, na terenie uczelni 

oraz wokół niej od początku tego roku mieliśmy tylko 

3 zgłoszenia dotyczące rozbojów. O ile jednak 

zmniejsza się ilość przestępstw przeciwko zdrowiu 

lub życiu, o tyle zwiększa się liczba zdarzeń przeciwko 

mieniu. Dlatego apelujemy, aby każdy student 

zwrócił większą uwagę na swoje rzeczy osobiste. 

Od początku 2010 roku otrzymaliśmy już ponad 

100 zgłoszeń dotyczących drobnych kradzieży. 

Jak ustrzec się przed utratą portfela i telefonu 

komórkowego? 

Bardzo często do kradzieży portfela lub komórki 

dochodzi w komunikacji miejskiej. Niestety 

ofiarami tych zdarzeń są najczęściej kobiety, które 

przechowują portfele w nie pilnowanych torebkach, 

na ramieniu. Studenci nie zdają sobie sprawy, 

jak łatwo jest wyjąć takie niewielkie obiekty z plecaka 

czy torebki. Często jesteśmy zaaferowani rozmową 

z kolegami czy koleżankami i nie zdajemy 

sobie sprawy, że ktoś niepostrzeżenie może wyjąć 

telefon komórkowy lub inne cenne przedmioty z 

naszego bagażu. Powinniśmy trzymać te rzeczy w 

wewnętrznych kieszeniach ubrania, aby mieć z nimi 

kontakt i wyczuwać, gdy ktoś próbuje się do nich 

dostać. Nie powinno się również bez potrzeby co 

chwilę sięgać do bagażu, aby sprawdzić na komórce, 

która jest godzina. Ktoś może nas obserwować, 

a przez takie działania stajemy się łatwym celem. 

Rozumiem, że w uczelnianych murach 

możemy czuć się bezpieczniej? 

Niestety nie. Również w budynkach dydaktycznych 

często dochodzi do kradzieży. Najczęściej 

scenariusz jest następujący: student czeka zestresowany 

przed salą na egzamin, w momencie, gdy 

jest proszony do środka zostawia przed gabinetem 

materiały oraz swoje rzeczy osobiste, wiedząc, że 

przecież nie będzie go tylko kilka minut. Gdy rozluźnieni 

żacy opuszczają salę egzaminacyjną okazuje 

się, że torebka czy kurtka została przeszukana. 

Wielokrotnie słyszałem w takich sytuacjach, że na 

ławce w pobliżu siedzieli koledzy i koleżanki, a poszkodowany 

prosił wcześniej o popilnowanie rzeczy. 

Musimy wziąć pod uwagę fakt, że tak duża liczba 

studentów na uczelni gwarantuje anonimowość, 

a współtowarzysze egzaminu są równie podenerwowani 

jak my i każdy koncentruje się na swoich 

sprawach. Taka sytuacja sprzyja potencjalnemu 

sprawcy. W czasie sesji, choć może się to wydać nieprawdopodobne, 

są momenty, gdy notujemy nawet 

kilka takich przypadków w ciągu jednego 

dnia. 

Co pana zdaniem determinuje takie nieodpowiedzialne 

zachowania studentów? 

Na pewno ważnym czynnikiem jest stres. Skala 

takich przypadków spowodowała, że zrobiłem 

wywiad na uczelni chcąc dowiedzieć się, czy studenci 

mają obowiązek wchodzić na salę egzaminacyjną 

wyłącznie z długopisem. Okazało się, że nie 

ma przepisów, które zabraniałyby studentowi 

wnieść na salę swoje rzeczy osobiste. Zmieńmy w 

związku z tym powyższe przyzwyczajenie na inne 

– zasadę ograniczonego zaufania. Większość żaków 

wychodzi z założenia, że wszyscy razem tworzą 

silnie powiązaną, bezpieczną wspólnotę. Niestety 

musimy mieć świadomość, że studenci, jak 

każda grupa, również są przekrojem całego społeczeństwa. 

Niejednokrotnie złodziejami okradającymi 

studentów są po prostu inni studenci. To 

smutne, ale nadmierne zaufanie może być dla nas 

dotkliwe w skutkach. Absolutnie nie chcę tu namawiać 

do podejrzliwości i śledzenia naszych znajo- 

mych. Najlepszym zabezpieczeniem przed kradzieżą 

jest zdrowy rozsądek. 

W jaki sposób powinniśmy się zachować, 

będąc ofiarą takiego zdarzenia? 

W sytuacji, gdy spotkał nas taki smutny wypadek, 

przede wszystkim powinniśmy zachować zimną 

krew. Zgłośmy problem do najbliższego punktu 

ochrony na uczelni. Ochroniarze zabezpieczą monitoring 

i odnotują zdarzenie. Czas przechowywania 

taśm z monitoringu jest bowiem ograniczony. Zdarza 

się, że takie nagranie mogłoby być dowodem w 

sprawie, ale niestety już go po prostu nie ma. Film z 

kamer podnosi szanse na złapanie złodzieja. Powinniśmy 

podjąć działania, które ułatwią znalezienie 

sprawcy. W momencie, gdy zorientujemy się, że 

zostaliśmy okradzieni, zapytajmy osoby w bezpośrednim 

sąsiedztwie miejsca zdarzenia, o to czy nie 

widziały czegoś podejrzanego. Zanim przyjedzie 

policja, ślady po złodzieju mogą się „rozpłynąć”. 

Może ktoś będzie w stanie podać rysopis czy jakieś 

charakterystyczne elementy ubioru podejrzanego. 

Liczy się wszystko. Jeśli się da, spróbujmy zabezpieczyć 

miejsce zdarzenia. W pokoju, w domu studenc- 

Stowarzyszenie Studentów BEST AGH Kraków 

ma przyjemność zaprosić na pierwszą edycję 

Festiwalu Informatycznego BAIT czyli BEST Information 

Technology Festival. Impreza odbędzie się w 

dniach 14-15 maja w klubie muzycznym Studio. 

Koncepcja BAIT-a jest inspirowana projektem 

De:Coded, stworzonym przez grupę BEST z Lwowa. 

Cieszy się on ogromną popularnością wśród żaków 

z tamtejszych uczelni technicznych. Festiwal podzie- 

kim jest to znaczenie łatwiejsze do zrobienia – wystarczy 

nikogo nie wpuszczać. Jednak i w strefie publicznej 

pamiętajmy o śladach. Może na naszej torbie 

złodziej pozostawił odciski. Skontaktujmy się z 

dyżurnym jednostki policji, a otrzymamy odpowiednie 

instrukcje, jak należy się zachować. Teren 

uczelni obsługuje komisariat IV, mieszczący się przy 

ulicy Królewskiej 4. 

Jakie inne wykroczenia, poza kradzieżami 

portfela i telefonu komórkowego, zdążają 

się w obrębie uczelni? 

Studenci coraz częściej są wyposażeni w wysokiej 

jakości sprzęt multimedialny. Noszą przy sobie 

kosztowne aparaty fotograficzne i laptopy. To właśnie 

notebooki, zaraz po telefonach komórkowych i 

portfelach tworzą kolejną co do liczebności kategorię 

przedmiotów cieszących się zainteresowaniem 

złodziei w AGH. Na samej uczelni nie mieliśmy jeszcze 

w tym roku zgłoszenia o utracie laptopa, natomiast 

na Miasteczku Studenckim odnotowano już 

kilka takich zdarzeń. 

Kim najczęściej są sprawcy takich kradzieży? 

Muszę z przykrością stwierdzić, że w większości 

przypadków sprawcami są sami studenci. Zło- 

Nie graj sam! 

Zagraj z nami! 

Interesujesz się informatyką? Chcesz poznać nowinki z branży IT i dowiedzieć się 

z jakich technologii korzystają firmy? Masz ochotę wziąć udział w LAN Party? To 

projekt właśnie dla Ciebie! 

Magdalena Maniara 

lony jest na trzy części. Pierwsza z nich to wykłady i 

warsztaty, które poprowadzi profesjonalna kadra z Katedry 

Informatyki oraz Katedry Automatyki Wydziału 

Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki 

AGH oraz pracownicy zaproszonych firm z branży IT. 

Dokładne informacje na temat terminów pojawią się 

niebawem na stronie festiwalu pod adresem www. 

BAIT.best.krakow.pl. W drugiej części imprezy odbędzie 

się grupowy konkurs programistyczny. Kilkuosobowe 

aktualności 

dziejowi łatwo jest wtopić się w tłum. Tak duża 

uczelnia gwarantuje anonimowość i bogaty obszar 

do działania. 

Czy pana zdaniem uczelnia mogłaby podjąć 

jeszcze jakieś działania, aby poprawić bezpieczeństwo 

na swoim terenie? 

Nawet zwiększenie ilości środków technicznych 

będzie działaniem, które nie przyniesie rezultatu, 

jeśli nie uświadomimy studentów i nie zmienimy 

ich mentalności. Musimy bardziej dbać o swoje 

mienie. Nawet najlepsze technologie nie zastąpią 

człowieka i jego zdrowego rozsądku. Monitoring 

jest oczywiście rzeczą ważną, podobnie zresztą 

jak ochrona obiektów. Ale żadne z tych narzędzi nie 

zagwarantuje, że proceder kradzieży mienia całkowicie 

zaniknie. Dlatego moim zdaniem bardzo 

istotną rolę odgrywa sam student. 

Jeśli macie jakieś pytania do pana dzielnicowego 

to napiszcie mail na naszą redakcyjną 

skrzynkę: pytania.bis@gmail.com lub 

skontaktujcie się bezpośrednio z dzielnicowym, 

aspirantem Romanem Żuławińskim 

pod numerem telefonu: (0-12) 61 51 044. 

zespoły sprawdzą swoje umiejętności z zakresu programowania 

i tym samym wezmą udział w intelektualnej 

zabawie. 

Festiwal BAIT zakończy całonocne LAN Party, 

nie lada gratka dla miłośników gier komputerowych. 

Organizatorzy przewidują, że w tej części 

weźmie udział 150 zawodników. Uczestnicy będą 

mieć niepowtarzalną okazję do rywalizacji na wirtualnych 

arenach podczas całonocnej imprezy zaplanowanej 

na noc z 14 na 15 maja. Gracze będą 

konkurować ze sobą w przeróżnego rodzaju grach 

komputerowych, począwszy od ukochanej w latach 

90-tych CONTRY, po przebojowego CS-a. Festiwale 

gier komputerowych cieszą się wśród polskich studentów 

dużą popularnością. Świadczyć o tym może 

fakt, że to właśnie Polacy w 2006 i 2009 roku zdobyli 

Counter-Strike – AGAiN, złoty medal na Światowych 

Igrzyskach Cybernetycznych World Cyber 

Games w Chinach. 

Wszystkich zainteresowanych informatyką, a 

w szczególności programowaniem oraz zwolenników 

gier komputerowych zapraszamy na stronę festiwalu 

www.BAIT.best.krakow.pl. Informacje o rejestracji 

pojawią się już wkrótce, dlatego zaglądajcie 

tam regularnie. Na zwycięzców czekają atrakcyjne 

nagrody. To także szansa na świetną zabawę! BIS 

patronuje temu wydarzeniu. 

14 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Piotr Nosek fot. archiwum organizatora 

BIS - kwiecień 15

kariera 

Gdy pomysł staje 

się biznesem 

Masz innowacyjny pomysł, ale brak Ci środków na rozpoczęcie biznesu? Chcesz 

rozwijać własną firmę, ale potrzebujesz wsparcia w zarządzaniu? A może prowadzisz 

innowacyjne badania naukowe i szukasz możliwości ich komercjalizacji? 

Rozwiązanie twoich problemów może być łatwiejsze niż myślisz. 

Anna Golonka 

Przy zakładaniu firmy niezbędny 

jest odpowiedni kapitał. W jego 

zdobyciu nieocenione są wszelkiego 

rodzaju programy pomocy finansowej. 

Aby z nich jednak skorzystać, 

trzeba najpierw jasno sprecyzować, jaki 

ma być profil firmy. Pomysł musi nabrać 

konkretnych, realnych kształtów. 

Dopiero wtedy można zająć się poszukiwaniem 

środków na start. Okazuje 

się, że jest wiele „źródeł” umożliwiających 

pozyskanie pieniędzy na założenie 

własnej działalności gospodarczej. 

Warto zapoznać się z ofertami Urzędu 

Pracy, Unii Europejskiej oraz z możliwościami, 

jakie oferują organizacje 

działające w AGH. 

Polska „Dolina Krzemowa” 

Krakowski Park Technologiczny 

wyszedł naprzeciw oczekiwaniom młodych 

naukowców którzy mają pomysły, 

ale nie posiadają kapitału. Poprzez projekt 

Sieć Inwestorów Krakowskiego 

Parku Technologicznego sprzyja rozwojowi 

innowacyjnych branż, a także 

pozyskiwaniu funduszy na realizację 

własnych, nowatorskich pomysłów. 

Sieć Inwestorów KPT to platforma, 

która łączy innowacyjnych przedsiębiorców 

i pomysłodawców z inwestorami 

kapitałowymi, chcącymi zainwestować 

środki finansowe oraz czas w ciekawe 

przedsięwzięcia. Projekt ten zapewnia 

pomysłodawcom nie tylko dostęp 

do bazy potencjalnych inwestorów 

oraz informacji branżowych, ale także 

szkolenia przygotowujące do kontaktu 

z inwestorem i pomagające stworzyć 

odpowiednie dokumenty finansowe 

(biznes plan, rachunek przepływów, 

prognozę zysków). Sieć otwarta jest na 

projekty z różnych branż, preferowane 

są jednak firmy działające w obszarze 

nowoczesnych technologii (m.in. informatyka, 

automatyka, inżynieria, robotyka, 

telekomunikacja). Warunkiem 

koniecznym jest innowacyjność przedsięwzięcia. 

Projekt „Sieć Inwestorów 

KPT jako platforma wspierania inwestycji 

w MSP” realizowany jest w ramach 

Programu Operacyjnego Innowacyjna 

Gospodarka. 

Dzięki nowoczesnemu systemowi 

informatycznemu możliwa jest prezentacja 

pomysłów i bezpośrednie kontakty 

z inwestorami, zarówno prywatnymi 

(aniołami biznesu) jak i kapitałowymi 

(funduszami zalążkowymi czy funduszami 

Venture Capital). Polecamy stronę 

www.siecinwestorowKPT.pl, na której 

znajdują się zapowiedzi przyszłych 

wydarzeń oraz informacje o tym, jak 

zarejestrować się do Sieci Inwestorów 

KPT. Wkrótce rozpoczną się pierwsze 

szkolenia. Krakowski Park Technolo- 

giczny stanie się tym samym polską 

„Doliną Krzemową” – mekką innowacyjności 

i rozwoju nowych technologii. 

Być może i w AGH znajdą się tacy studenci 

jak Larry Page i Siergiej Brin – 

twórcy i właściciele Google, których pomysł 

nie ujrzałby światła dziennego, gdyby 

nie pewien inwestor – dobroczyńca. 

Granty z Urzędu Pracy 

Urzędy Pracy mogą wspomóc nas 

jedynie symbolicznie. Oferują 6-krotność 

średniej krajowej (około 18 tys. zł) 

na „start”. O tego typu dofinansowanie 

najlepiej jest ubiegać się we własnym 

Urzędzie Pracy, na początku roku kalendarzowego 

(bowiem wtedy są jeszcze pieniądze). 

Wypłata „stypendium” jest jednorazowa, 

bezzwrotna, przy czym należy 

rozliczyć się z Urzędem na podstawie 

faktur. Środki z Urzędów Pracy są przeznaczone 

wyłącznie dla bezrobotnych. 

Rejestrując się jako osoba bezrobotna 

zaraz po studiach, zachowamy ubezpieczenie 

zdrowotne – będzie ono opłacane 

przez Urząd Pracy. Niestety w takiej 

sytuacji nie możemy jednak pracować 

na umowę zlecenie. 

Pieniądze pochodzące z Urzędu 

Pracy są przyznawane indywidualnie, a 

regulamin i przepisy zależą od konkretnej 

instytucji – w jednej pewne kwestie 

będą traktowane priorytetowo, w drugiej 

inne. Status absolwenta przysługuje 

nam przez 12 miesięcy od zakończenia 

studiów. Warto wykorzystać ten 

czas, ponieważ dla tego typu osób przewidziano 

„szczególne przywileje”. Trzeba 

podkreślić, że działalność Urzędu 

Pracy obejmuje wyłącznie osoby w nim 

zarejestrowane. Doktoranci nie są traktowani 

jako bezrobotni, w konsekwencji 

więc nie mogą ubiegać się o pomoc 

finansową z UP przy zakładaniu własnego 

przedsiębiorstwa. 

UE ratunkiem dla przedsiębiorców 

Z pomocą początkującym przedsiębiorcom 

może przyjść Unia Europejska. 

Przygotowała ona programy, 

których celem jest pobudzenie gospodarki 

i rozwój nowych technologii. 

Pierwszy z nich, Program Operacyjny 

Kapitał Ludzki, nastawiony jest na „inwestycje” 

w ludzi. Finansuje go Europejski 

Fundusz Społeczny, a jego celem 

jest wyrównywanie różnic, zwiększanie 

szans na zatrudnienie, a także zapobieganie 

wykluczeniu. Z tego programu 

najłatwiej uzyskać pieniądze na szkolenia, 

warsztaty, kursy oraz sprzęt. 

Drugi program, Innowacyjna Gospodarka, 

związany jest z „infrastuktrą 

przedsiębiorstwa i ma na celu podnie- 

Działanie 6.2 

By w ramach działania 6.2 zdobyć pieniądze na własną firmę, trzeba 

spełnić następujące warunki: 

Nie można prowadzić działalności gospodarczej. 

Należy spełnić warunki szczegółowo określone – różne dla różnych instytucji 

(np. płeć, pochodzenie, ograniczenia wiekowe). Wybieramy tę instytucję, 

w której mamy największe szanse na to, że złożony wniosek zostanie 

pozytywnie rozpatrzony. 

Informacje o rekrutacji ogłaszane są na stronach instytucji. Wnioski 

składamy zgodnie ze wzorem, osobiście bądź przez formularz elektroniczny. 

Kolejnym etapem jest szkolenie. Warsztaty obejmują napisanie biznes planu, 

zakładanie własnej działalności, opodatkowanie, zarządzanie firmą. Po zakończeniu 

szkolenia pisze się profesjonalny biznes plan. 

Panel ekspertów ocenia złożony projekt i wybiera osoby, które uzyskają 

dofinansowanie. Osoby te są zobowiązane do założenia działalności gospodarczej, 

realizują biznes plan, rozliczają się z otrzymanych pieniędzy, przedstawiając 

faktury. 

Udział w szkoleniach jest bezpłatny. By je ukończyć wystarczy w nich 

uczestniczyć. Dotacja jest bezzwrotna i wynosi 40 tys. zł, o ile wypełni się 

warunki projektu. W przeciwnym wypadku należy zwrócić pieniądze wraz z 

odsetkami. Założona przez nas firma musi istnieć około 2 lata. W tym okresie 

przysługuje nam prawo do niższej podstawy rozliczenia – wówczas pełny 

ZUS wynosi 400 zł (zamiast 1300 zł). 

kariera 

sienie innowacyjności, a co za tym 

idzie, wzrost konkurencyjności. Aby 

uzyskać z niego pieniądze musimy wypełnić 

wniosek. Wymaga on prawnej 

konsultacji, którą może nam zapewnić 

m.in. punkt konsultacyjny znajdujący 

się przy Politechnice Krakowskiej, w 

którym przeszukuje się wszelkie możliwe 

źródła dofinansowania, by zwiększyć 

szanse na uzyskanie pomocy. W 

programie operacyjnym mamy wymienione 

pewne priorytety, w ramy których 

włączone są określone działania. 

Dotacje zawsze są związane z priorytetami. 

Wszyscy studenci mają prawo do 

skorzystania z usług punktu za darmo. 

Jedynym warunkiem koniecznym, by 

skorzystać z tego typu wsparcia, jest 

posiadanie założonej wcześniej firmy. 

Chyba, że nasz wniosek dotyczy kwestii 

związanych z „wsparciem i promocją 

samozatrudnienia” (działanie 6.2). W 

ramach tego punktu Urzędy Pracy 

ogłaszają nazwy instytucji, które takie 

projekty będą prowadzić, to znaczy będą 

dysponować pieniędzmi z UE – do 

nich należy składać wnioski. Inkubator 

Przedsiębiorczości AGH w 2008 pełnił 

rolę takiej właśnie instytucji. 

Inkubator AGH 

Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości 

AGH jest instytucją, która 

może nam pomóc w założeniu własnej 

firmy. Współpracuje z wieloma specjalistami 

i zapewnia z nimi bezpłatny albo 

„promocyjny” kontakt. Doradza, jak 

napisać profesjonalny biznes plan, a także 

informuje o możliwościach pozyskania 

funduszy na naszą działalność. Ponieważ 

państwo poprzez liczne paragrafy i komplikujące 

się przepisy nie ułatwia młodym 

przedsiębiorcom założenia własnej 

firmy, warto skorzystać z tego typu pomocy. 

Działalność AIP AGH w dużej 

mierze jest pro bono. Natomiast Fundacja 

Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości 

jest zupełnie czymś innym. 

To prywatna organizacja, w której 

pracuje się na umowę zlecenie. Innymi 

słowy prowadzimy swoją działalność 

„pod kimś”, by ten „ktoś” odprowadzał 

za nas składki i wystawiał faktury. 

Jak widać, aby założyć firmę, realizować 

projekty i spełniać swoje marzenia 

nie trzeba wcale tak dużo. Wystarczy 

chcieć oraz zapoznać się bliżej z 

16 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Mateusz Siatrak 

BIS - kwiecień 17

kariera 

Praca w kieszeni! 

77% absolwentów AGH znalazło pracę w niecałe dwa miesiące od obrony pracy dyplomowej. Większość pracuje w zawodzie, 

do którego przygotowywała się podczas studiów. W skali kraju to jeden z najlepszych wskaźników. 

Opracował: Piotr Janus 

Badania, przeprowadzone przez 

Centrum Karier i Ośrodek Monitorowania 

Kadry Zawodowej 

AGH, objęły grupę 660 absolwentów z 

11 wydziałów. Zatrudnienie na umowę 

o pracę lub umowę cywilno-prawną 

podjęło 70% absolwentów, 18% wciąż 

poszukiwało pracy (w chwili odbierania 

dyplomu), zaś 5% należy do kategorii 

„inne” (były to najczęściej osoby kontynuujące 

edukację lub wychowujące dzieci). 

Poza wskaźnikiem zatrudnienia, który 

jest niewątpliwie imponujący, cieszyć 

mogą również bardziej szczegółowe dane, 

jak na przykład czas poszukiwania 

pracy. 64% zatrudnionych absolwentów 

znalazło pracę w czasie krótszym niż jeden 

miesiąc, a zaledwie 9% zostało zatrudnionych 

po więcej niż trzech miesiącach 

poszukiwań. 

86% respondentów deklaruje, iż 

wykonywana przez nich praca jest 

zgodna z uzyskanym w trakcie studiów 

wykształceniem, zaś 9% pracuje w zawodzie, 

którego wymagania nie są 

zbieżne z tym, czego uczyli się podczas 

studiów. Co ciekawe, trzy czwarte pracujących 

absolwentów uważa, że ukończenie 

AGH było dodatkowym atutem 

podczas rekrutacji. 

Najważniejszy kierunek 

Spośród wielu czynników, które 

zdaniem badanych zadecydowały o 

przyjęciu do pracy najważniejszy był 

kierunek studiów (75%). Następne w 

kolejności to: znajomość języków obcych 

(48%) oraz motywacja (47%). 

Fakt, że to właśnie ukończony kierunek 

studiów absolwenci uważają za najważniejszy, 

jest niezwykle ważny, ponieważ 

świadczy o tym, jak wielką wagę w rozwoju 

kariery zawodowej ma trafny wybór 

studiów. Wiedzą o tym również i 

władze uczelni. - Staramy się reagować 

jak najszybciej na potrzeby rynku, co roku 

otwieramy kilka nowych kierunków i 

specjalności, zapraszamy praktyków do 

udziału w zajęciach. To procentuje – 

podkreśla prof. Jerzy Lis, Prorektor ds. 

Współpracy i Rozwoju. 

O trafności obranej przez władze 

uczelni drogi świadczą kolejne statystyki. 

88% absolwentów potwierdza, że 

wiedza i kwalifikacje uzyskane podczas 

studiów są wykorzystywane w ich obecnej 

pracy. 54% respondentów nie planuje 

w najbliższym czasie zmiany obecnie 

wykonywanej pracy (24% nie ma 

na ten temat zdania). 

Absolwent-informatyk 

Największą „popularnością” wśród 

absolwentów cieszą się branże: informatyczna, 

naftowa, budowlana oraz 

motoryzacyjna. Nie znaczy to jednak, 

że po ukończeniu studiów pracę znajdziemy 

jedynie w którejś z nich. Lista 

dziedzin, w których można znaleźć zatrudnienie 

po ukończenia AGH jest 

naprawdę imponująca. Ponadto trzeba 

pamiętać, że przewaga branży informatycznej 

wynika przede wszystkim ze 

specyfiki małopolskiego rynku pracy, 

na którym w zdecydowanej większości 

(64%) są aktywni nasi absolwenci, oraz 

z metodyki badań, która nie obejmuje 

losowych prób absolwentów danego 

wydziału, a tylko tych obecnych na rozdaniu 

dyplomów. 

Zaprezentowane przez Centrum 

Karier wyniki badań dowodzą niewątpliwie, 

że jedno z haseł promocyjnych 

AGH – „Uczelnia, która daje pracę” było 

jak najbardziej trafne. Wiadomo, że 

sa to najlepsze wskaźniki w Krakowie i 

jedne z najlepszych w Polsce, jednak 

dokładne porównanie jest niemożliwe 

z powodu braku prowadzenia podobnych 

badań przez inne polskie uczelnie 

(lub obawą przed ujawnieniem wyników). 

Można mieć nadzieję, że tzw. 

monitoring losów zawodowych absolwentów 

uczelni wyższych zostanie w 

końcu uznany przez Ministerstwo Nauki 

i Szkolnictwa Wyższego za obowiązek 

ustawowy, a same wystandaryzowane 

wyniki okażą się znakomitym 

wskaźnikiem, zwłaszcza dla kandydatów 

na studia. Tymczasem Ośrodek 

Monitorowania Kadry Zawodowej pracuje 

nad kolejną edycją badań (absolwenci 

2009 roku), których efekty, obejmujące 

już wszystkie wydziały AGH, 

zostaną zaprezentowane jesienią bieżącego 

roku. 

kultura 

Klub Dobrej Książki 

W cyklu Klub Dobrej Książki prezentujemy co miesiąc ważne dzieła literackie - od wybitnych klasyków 

po znakomitych pisarzy współczesnych. To lektury obowiązkowe każdego Bardzo Inteligentnego Studenta. 

Książka Borisa Akunina, która zyskała ogromny rozgłos i została przetłumaczona na ponad 30 języków, 

już na wstępie zaskakuje czytelnika swą oryginalnością. Choć to powieść kryminalna, nie jest to „klasyka 

gatunku”. 

Autor już na pierwszych stronach przedstawia nam nietypową zbrodnię – w posiadłości bogatego 

francuskiego kolekcjonera sztuki w niewyjaśnionych okolicznościach zostaje zamordowanych 10 osób. Znaleziony 

na miejscu zbrodni drobiazg wskazuje, że morderca wybiera się luksusowym statkiem w rejs do 

Kalkuty. Na pokładzie „Lewiatana” rozpoczyna się śledztwo, które ma wskazać mordercę. Detektyw wraz z 

bohaterami, próbując rozwikłać tajemnicę zbrodni, natrafia na kolejne poszlaki to przybliżające, to oddalające 

go od rozwiązania zagadki. Lektura fascynuje i rozbudza wyobraźnię, dając czytelnikowi szansę na 

przeprowadzenie własnego śledztwa i wytypowanie mordercy. Z każdym kolejnym rozdziałem książka zaskakuje 

nietypowymi zwrotami akcji i pojawianiem sie kolejnych podejrzanych. 

Warto przeczytać powieść, nie tylko ze względu na świetny styl pisarza ale przede wszystkim przez 

wzgląd na doskonale opowiedzianą historię, która dużo czerpiąc z powieści kryminalnych, potrafi też zaskoczyć 

oryginalnością odróżniającą ją od klasyków gatunku. To powinno zachęcić do jej przeczytania nie tylko 

fanów kryminałów ale także każdego, kto pragnie na chwilę oderwać się od rzeczywistości i zagłębić w niesamowicie 

realistycznie przedstawiony przez Akunina świat. 

Małgorzata Wojtasik 

Do Hamdirholm, siedziby rodu Hamdira, przybywa gnom Baugi razem z tajemniczą elfką. Jego pradziadek 

Dolgthrasir, zarządzający majątkiem rodu, dowie się wkrótce, że Arien została żoną jego potomka. 

To jednak jest dopiero początek kłopotów, jakie spadną na tę prastarą, krasnoludzką siedzibę. Gnomy z sąsiedniego 

klanu znowu zaatakują, pojawi się problem z niechcianym wampirem i umarlakami, którzy wybrali 

sobie Hamdirholm na centrum rekreacji, a pewna dziewięcioosobowa trupa artystów ucieknie przed 

sektą tolkistów. I jak nieszczęsny krasnolud ma to wszystko ogarnąć? 

„Kłopoty w Hamdirholm” to debiutancka książka Wojciecha Świdziniewskiego, która oparta jest na 

opowiadaniu opublikowanym sześć lat wcześniej na łamach magazynu "Science Fiction". Książka, choć w 

pierwszych rozdziałach może wydawać się nieco monotonna, bardzo szybko rozkręca się i wręcz przytłacza 

licznymi i różnorodnymi wątkami. Niesamowity, dobitny humor, jakim posłużył się autor, zwala czytelnika z 

nóg. Na każdym kroku spotykamy się z prześmiesznymi gagami i wydarzeniami, które niejednokrotnie zaskakują 

swoją oryginalnością i pomysłowością. Książkę polecam wszystkim poszukiwaczom licznych i mocnych 

dawek dobrego humoru. 

Janusz Kamieński 

Odnośnie kondycji czytelniczej przeciętnego studenta można postawić pytanie: jak często sięgamy po 

poezję? I odpowiedzieć zapytaniem: dlaczego tak rzadko? Lekarstwem na taki stan mogą być „Kolonie” Tomasza 

Różyckiego. 

Tytułowe kolonie to nic innego jak upragnione wyjazdy, na które wybieramy się w najszczęśliwszych 

momentach naszego dzieciństwa. Kiedy już zaś przestaniemy być „przepotwornie głodnymi potworami”, 

wracają one do nas w przesiąkniętych zapachem przypraw wspomnieniach – listach, wysłanych z odległego 

skolonizowanego lądu. Tomik wierszy „Kolonie” ma charakter albumu wielobarwnych pocztówek, z których 

każda stanowi orientalny i absorbujący wyobraźnię wiersz. Twórczość Różyckiego nie posiada nic z poetyckiej 

butności, nie jest przeładowana niezrozumiałymi znaczeniami, jest przejrzysta w wymowie i niezwykle 

urokliwa. Poruszane na wiele sposobów zagadnienia podróży, dzieciństwa, relacji kobieta-mężczyzna, 

wreszcie sprawy tak trudne i delikatne jak wojna i jej dziedzictwo – wszystko to ubrane w sugestywne 

i niepokojące obrazy – takie oto elementy stanowią poetycką materię, którą autor chce się z nami niebezpośrednio 

podzielić. Jest tylko jeden warunek: czytelnik sam musi wysilić się w poszukiwaniu drogowskazów 

ukrytych na mapie koloni, gdzie tylko dziecko „mówi prawdę”. 

„Kiedy zacząłem pisać, nikt mi nie powiedział/ że to taka choroba, że mnie będą leczyć/ znajomi i rodzina, 

a także kobiety /(…) że to aż taki wstyd jest, i jak trzeba być głupim (…)” – spowiada się Różycki w 

utworze „Woda ognista”. „Kolonie” Różyckiego mogą do poezji nie tyle zachęcić, co zarazić ową „chorobą” i 

„głupim” uczynić. Takich objawów, a ponadto ogromnego „wstydu” z owej lektury gorąco Wam życzę. 

Jolanta Pilch 

Boris Akunin, 

Lewiatan, 

liczba stron: 206, 

Warszawa 2003, 

Świat Książki. 

Wojciech 

Świdziniewski, 

Kłopoty 

w Hamdirholm, 


Lublin 2009, 

Wydawnictwo 

Fabryka Słów. 

Tomasz Różycki, 

Kolonie, 


Kraków 2006, 

Wydawnictwo Znak. 

18 BIS - kwiecień BIS - kwiecień 19

kultura kultura 

Florence and the Machine 

Wyd. Island Records 

Data wydania: 6 lipca 2009 

Swoją najnowszą płytę nazwali „Lungs”, 

czyli „płuca” i choć tytuł wydaje się 

dziwny, po wysłuchaniu krążka uważam, 

że jest całkowicie trafny. Od dawna nie 

odczułam takiej świeżości i spokoju za 

przyczyną muzyki. Florence and the 

Machine, jest moim najnowszym odkryciem. 

Ten jeszcze mało popularny 

zespół tworzy innowacyjny indie pop. 

Na debiutanckiej płycie Florence Welsz 

(tak, takie jest prawdziwe nazwisko tej brytyjskiej wykonawczyni) 

można znaleźć rozmaite dźwięki: harfy, chóry, bębny, szyby windowe, 

uderzające kawałki metalu, fajerki, kwartety smyczkowe, 

stepowanie, westchnięcia, dziwne elektroniczne zawodzenie, ryk 

lwów, tłuczenie szkła, wodę i… ciszę. Wszystkie te brzmienia słyszane 

na raz są jak wnikanie w głąb oceanu. Spośród trzynastu hitów 

najbardziej uwiodła mnie piosenka „Cosmic Love”. Polecam! 

Kult – Your Eyes 

wyd. S.P. Records 

data wydania: wrzesień 1991 

Sylwia Bocianowska 

„Your Eyes” to nieco zapomniany album kultowego zespołu. Niestety 

zapomniany, bo zdecydowanie na ową pamięć zasługuje. 

Dwa lata po obaleniu systemu Kazik nie musiał już ograniczać swoich 

pisarskich fantazji, czego efektem są takie utwory jak „Generał 

Ferreira” czy „Zgroza”. Płyta utrzymana jest w jednym, bardzo charakterystycznym 

dla Kultu klimacie, co sprawia, że słuchacz może 

przez nią przepłynąć wpław i nie odczuje zmęczenia, a nawet wgłębi 

się w nią ponownie. Godne polecenia są perełki, takie jak „Marność” 

– melancholijne rozliczenie z przeszłością, „6 lat później” – piosenka, 

której magia oddziałuje na mnie niezmiennie, 

odkąd, wiele lat temu, usłyszałem 

ją po raz pierwszy oraz „Parada 

wspomnień” – żywa opowieść o totalitaryzmie 

„pół żartem, pół serio”, w której 

Kazik przedstawia siebie jako działacza 

opozycyjnego podziemia. Osobom, które 

nie znają, zdecydowanie polecam, tych 

natomiast, którzy znają, lecz zapomnieli, 

zapraszam na kultową podróż we wspomnienia. 

Michał Kulpa 

WYDARZENIA: 

22-25 kwietnia 

35. Krakowskie Reminiscencje Teatralne. 

Jubileuszowa edycja festiwalu 

pod nazwą „Demontaż Utopii”, w 

ramach którego wystąpią m. in. laureaci 

Europejskiej Nagrody Nowych 

Rzeczywistości Teatralnych. Rotunda. 

Więcej na www.reminiscencje.pl. 

14-15 maja 

Krakowska Noc Muzeów. Możliwość 

obejrzenia muzeów w niecodziennej, 

wieczorno-nocnej scenerii z ciekawymi 

wydarzeniami towarzyszącymi. 

KONCERTY: 

24 kwietnia (sobota) 

Waglewski, Fisz, Emade. Klub studencki 

Żaczek. 

27 kwietnia (wtorek) 

Audiofeels. Kino Kijów. Godz. 19. 

Wstęp 65 zł. 

29 kwietnia (czwartek) 

Ania Dąbrowska. Kijów Centrum. 

Godz. 20.15. Wstęp 55/65 zł. 

30 kwietnia (piątek) 

Wieczór koncertowy Janusza Radka 

„Królowa Nocy”. Klub Alchemia. 

Godz.19:00. Wstęp 30 zł. 

6 maja (czwartek) 

Basia Trzetrzelewska. Kijów Centrum. 

Godz. 20. Wstęp 160/220/240 zł. 

11 maja (wtorek) 

Kayah & Royal Quartet. Kijów Centrum. 

Godz. 20. Wstęp 60/80/100 zł. 

Film - klasyka i nowości 

Gdy pojawia się nowy film tak znanego i utytułowanego reżysera jak Martin Scorsese 

(„Taksówkarz”, „Chłopcy z ferajny”, „Kasyno”) wszyscy spodziewają się dzieła z 

najwyższej półki. Pytanie tylko, czy nadzieje są uzasadnione, gdyż Scorsese od paru 

dobrych lat nie nakręcił żadnego naprawdę chwalonego przez krytykę filmu (mimo, że 

dostawał Oscary, m.in. za „Infiltrację”). Pewne jest jednak, że jego kino poniżej dobrego 

poziomu nie schodzi. Tak jest i w przypadku „Wyspy tajemnic”. Ten thriller psychologiczny 

można uznać za udany, przede wszystkim dzięki świetnej grze aktorskiej. 

Główny bohater, szeryf federalny badający sprawę zaginięcia więźniarki przebywającej 

w szpitalu dla obłąkanych (którzy są „przy okazji” groźnymi kryminalistami) odkrywa 

ciemną stronę szpitala – więzienia, znajdującego się na tytułowej wyspie. W roli głównej 

DiCaprio, moim zdaniem jeden z najlepszych aktorów młodego pokolenia. Perfekcyjny 

wprost występ dał w filmie Ben Kingsley – aktorska rewelacja! 

Mamy tutaj i teorię spiskową, i mroczne wspomnienia z II wojny światowej (akcja 

filmu rozgrywa się w 1954 roku), a nawet tajemniczą śmierć żony bohatera i dużo innych 

zagadek. Klimat filmu jest mroczny, historia trzyma w napięciu do ostatnich 

scen, kiedy to reżyser wszystko klarownie wyjaśnia, nie pozostawiając niestety żadnej 

możliwości na własne rozwiązania czy domysły. To mój główny zarzut kierowany w 

stronę tego bardzo mocnego filmu. 

Wyspa tajemnic (Shutter Island), USA 2010, reż. Martin Scorsese, scen. Leata Kalogridis, zdj. 

Robert Richardson; wyst. Leonardo DiCaprio, Mark Ruffalo, Ben Kingsley, Max von Sydow, Michelle 

Williams, Emily Mortimer, Patricia Clarkson. 

Nawet ci, którzy nie interesują się tak zwanym „ambitnym kinem”, prawdopodobnie 

choć raz w życiu słyszeli o „Śmierci w Wenecji”. 

Byłoby jednak poważnym niedopatrzeniem, gdyby swoją znajomość tego dzieła ograniczyć 

do skromnej (ale przyznam – zabawnej) wzmianki o filmie w popularnym „Chłopaki 

nie płaczą”. Wszyscy ci, którzy nie mieli wcześniej okazji zapoznać się z jednym z 

najsłynniejszych obrazów Luchino Viscontiego, mają teraz do tego doskonały powód – 

pod koniec kwietnia film wchodzi na ekrany polskich kin. Dzieło jest adaptacją powieści 

Tomasza Manna o tym samym tytule. Gustav von Aschenbach to kompozytor, który właśnie 

przeżywa kryzys twórczy. Postanawia wybrać się do Wenecji by odpocząć. Tam poznaje 

polskiego chłopca, Tadzia, który go urzeka. Tymczasem w mieście wybucha epidemia 

cholery. Na ekranie widzimy monumentalne i hipnotyzujące obrazy. Niewyjaśniona 

jest natura fascynacji Gustava, zakończenie zaś nie napawa optymizmem. Nie jest to film 

sensacyjny, tak jak zakładali bohaterowie słynnej polskiej komedii – po obejrzeniu „Śmierci 

w Wenecji” obraz jeszcze długo pozostaje w pamięci. 

Śmierć w Wenecji (Morte a Venezia) 1971, reż. Luchino Visconti, scen. Luchino Visconti, Nicola 

Badalucco, zdj. Pasqualino De Santis, muz. Ludwig van Beethoven, Gustav Mahler; wyst. Dirk Bogarde, 

Silvana Mangano, Bjørn Andresen. 

Paulina Grabska 

Małgorzata Pytlowska 

Nawet ci, którzy nie interesują się tak zwanym „ambitnym kinem”, prawdopodobnie 

choć raz w życiu słyszeli o „Śmierci w Wenecji”. 

Byłoby jednak poważnym niedopatrzeniem, gdyby swoją znajomość tego 

dzieła ograniczyć do skromnej (ale przyznam – zabawnej) wzmianki o filmie w 

popularnym „Chłopaki nie płaczą”. Wszyscy ci, którzy nie mieli wcześniej okazji 

zapoznać się z jednym z najsłynniejszych obrazów Luchino Viscontiego, mają teraz 

do tego doskonały powód – pod koniec kwietnia film wchodzi na ekrany polskich 

kin. Dzieło jest adaptacją powieści Tomasza Manna o tym samym tytule. 

Gustav von Aschenbach to kompozytor, który właśnie przeżywa kryzys twórczy. 

Postanawia wybrać się do Wenecji by odpocząć. Tam poznaje polskiego chłopca, 

Tadzia, który go urzeka. Tymczasem w mieście wybucha epidemia cholery. Na 

ekranie widzimy monumentalne i hipnotyzujące obrazy. Niewyjaśniona jest natura 

fascynacji Gustava, zakończenie zaś nie napawa optymizmem. Nie jest to 

film sensacyjny, tak jak zakładali bohaterowie słynnej polskiej komedii – po 

obejrzeniu „Śmierci w Wenecji” obraz jeszcze długo pozostaje w pamięci. 

Śmierć w Wenecji (Morte a Venezia) 1971, reż. Luchino Visconti, scen. Luchino Visconti, 

Nicola Badalucco, zdj. Pasqualino De Santis, muz. Ludwig van Beethoven, Gustav 

Mahler; wyst. Dirk Bogarde, Silvana Mangano, Bjørn Andresen. 

Paulina Grabska 


społeczeństwo 

Jestem z AGH – to widać? 

Wszyscy znają dowcip o tym jak „idą dwie dziewczyny, jedna brzydka, druga brzydka, a trzecia też z 

AGH”. Nikt go już jednak nie opowiada, bo się mocno zdezaktualizował. Warto się jednak zastanowić jakby 

brzmiał podobny dowcip o chłopakach z Akademii Górniczo-Hutniczej. Z których cech ich wyglądu czy 

sposobu bycia można by pożartować? 


Artykuł, który czytacie nie jest do 

końca obiektywny, bo nie dotyczy 

wszystkich chłopaków studiujących 

w Akademii Górniczo-Hutniczej. 

Ze smutkiem jednak stwierdzam, 

że odnosi się do zdecydowanej większości. 

Powiem więcej, niektóre opinie i obserwacje 

można by przenieść na całą 

męską część polskiej populacji. Nie jest 

to żaden manifest feministyczny, ale wynik 

obserwacji i zasłyszanych opinii. Jaki 

jest portret studenta AGH? Czy jest to 

inżynier z kulturą? Jak wygląda AGcHłopak 

w oczach płci przeciwnej? Czego 

nie wie o kobietach? Zachęcam do 

lektury! 

CZEŚĆ PIERWSZA: to widać? 

Zacznijmy od wyglądu zewnętrznego. 

Choć teoretycznie nikt nie zwraca na 

niego uwagi, bo w człowieku liczy się 

tylko wnętrze i charakter, pokuszę się o 

stworzenie swoistego portretu pamięciowego 

inżyniera z AGH. Okazuje się, 

że dziewczyny czasami patrzą… nie tylko 

na twarz, ale i na ubranie, paznokcie, 

fryzurę i buty. Zwracają też uwagę na 

pasek, torbę, plecak, kurtkę i nakrycie 

głowy. Próbują się nawet doszukać biżuterii 

i dojrzeć lub poczuć ślady użycia 

kosmetyków. Patrzą, co macie na talerzu, 

w szklance i co zazwyczaj trzymacie w 

ręce. Wynik takiej wstępnej syntezy przedstawiam 

poniżej w formie analizy przyjętych 

przeze mnie kategorii, uzupełnionych 

o wypowiedzi moich rozmówczyń, 

studentek AGH. 

GATUNEK: facet (Oni wszyscy są 

tacy sami, a na AGH to potoczne stwierdzenie 

trzeba potraktować wyjątkowo 

dosłownie! – Kamila) 

TYP: chłopek-roztropek (Jak mama 

nie da jedzenia to nie jedzą, jak nie upierze 

to chodzą w brudnym, myć się myją, 

bo mieszkam w akademiku i widzę, ale 

co to zmienia skoro chodzą cały tydzień 

w tym samym ubraniu? – Agnieszka) 

WYSTĘPOWANIE: Akademia Górniczo-Hutnicza 

i cała Polski (Jak patrzę 

na polskich chłopaków i mężczyzn, to 

często się zastanawiam jak to jest genetycznie 

możliwe, że Polki są takie ładne? 

– studentka przebywająca na wymianie 

Erasmus) 

GÓRNA CZĘŚĆ GARDEROBY: koszula 

w kratę, ewentualnie bluzka bawełniana 

z długim rękawem, kurtka 

sportowa, u niektórych osobników pojawia 

się bluza polarowa lub bawełniana 

z kapturem (Oni są strasznie oryginalni! 

Normalnie każdy ma swój styl. Mam jednak 

wrażenie, że koszulki polo, sweterki z 

dzianiny i podobnego rodzaju kamizelki, 

płaszczyki zimowe i wiosenne, marynarki 

pół sportowe zdają się dla nich nie istnieć 

– Magda; Jak to się mówi? Te… no, 

to są takie dresiarze – Monika) 

DOLNA CZĘŚĆ GARDEROBY: jeansy 

lub sztruksy (Zauważyłaś, że praktycznie 

wszyscy mają spodnie postrzępione 

na nogawce, na dole, tak od tyłu, jakby 

od przydeptywania jej butem przy 

chodzeniu – Ola) 

Obserwatorki zwróciły tu też uwagę 

na kolorystyczne ubóstwo stroju. Stereotyp 

znajomości sześciu kolorów zostaje 

prawie udowodniony. Pojawiają 

się: czarny, niebieski, szary, biały, khaki, 

brązowy i zgniła zieleń. 

BUTY: koniecznie sportowe! czasami 

z elementami odblaskowymi (Często 

te wielkie adidasy robią wrażenie o numer 

za dużych. Czyżby nasi chłopcy leczyli 

w ten sposób jakieś kompleksy, 

hmmm…? – Kasia) 

OKULARY: zwykłe! (To głupie, ale 

zdaje mi się, że nasi chłopcy boją się nowości. 

Wstydzą się być oryginalni. A mogłoby 

im to wyjść zdecydowanie na dobre! 

– Natalia) 

FRYZURA: tzw. „cięcie polskie”, 

czyli modny nieprzerwanie od 3 lat „irokez” 

– krótko po bokach dłużej na górze, 

inna opcja to „nie wiem gdzie jest 

fryzjer”, czyli włosy przerośnięte, fryzura 

nie mająca konkretnego kształtu; obserwatorki 

zwróciły też uwagę na często 

występujące zjawisko włosów przetłuszczonych 

(jedno słowo, trzy sylaby: ma – 

sa –kra! – Ania) 

WYRAZ TWARZY: zmęczony życiem 

(Piękne są oczy inżyniera z AGH, 

ale smutne są to oczy i bardzo zmęczone 

– Wiola; Gdybym miała w dwóch słowach 

określić wyraz twarzy przeciętnego 

chłopaka spotykanego na Miasteczku, to 

powiedziałabym, że jest ona bez wyrazu 

– Kasia) 

USPOSOBIENIE: pesymista (Pamiętam, 

że to był jeden z pierwszych ciepłych 

dni w tym roku. Siedziałam na 

ławce na Miasteczku i dosiadło się do 

mnie dwóch chłopców. Jeden mówi: „Ty, 

ale w *** ciepło dzisiaj”, a drugi na to:” 

no tak ***, ale wieje!” – Karolina) 

ZNAKI SZCZEGÓLNE: „Perła” 

spożywana przez przeciętnego studenta 

AGH o każdej porze dnia i nocy – grzechem 

byłoby ją nazwać zwykłym piwem 

(Moje pierwsze skojarzenie z chłopakiem 

z AGH? Zawsze trzyma w ręku „Perłę”! 

– Alina) 

HOBBY: komputer, internet i grillowanie 

z kolegami (Każdego roku w Juwenalia 

doznaję szoku, kiedy spotykam nagle 

całe stada chłopaków, których widzę 

pierwszy raz na oczy… Ma się wrażenie, 

że na co dzień pochłonięci przez cyberprzestrzeń, 

nagle budzą się do życia i… 

nawet zagadać potrafią – Marta) 

SPORT: piłka nożna, ale najlepiej w 

telewizji 

INNE: powszechnie spotykane plucie, 

bekanie i przekleństwa 

W tym miejscu powinien się znaleźć 

błyskotliwy komentarz autora. Ale zakładam, 

że piszę dla ludzi inteligentnych, 

którzy zrozumieją ten przekaz bez 

komentarza. W ramach pointy zadam 

pytanie: czy wiecie skąd pochodzą najpiękniejsze 

kobiety świata? Tak, macie 

rację, z Polski. I Polacy są dumni ze swoich 

kobiet. My też chcemy być z Was – 

naszych mężczyzn – dumne! Chcemy 

się Wami chwalić, a nie tylko powtarzać 

między sobą utarte „w sumie spoko, ale 

jeszcze sobie go muszę wychować”, albo 

„z charakteru fajny, ale jak się bliżej poznamy 

to koniecznie muszę go wziąć na 

zakupy”. 

CZĘŚĆ DRUGA: Co ty wiesz o kobietach? 

Amerykański psycholog Alan Lavell 

Francis, opierając się na wieloletnich badaniach 

i sondażach przeprowadzonych 

wśród tysięcy mężczyzn, starał się odpowiedzieć 

na pytania, co wiedzą oni o przyjaźni 

z kobietami, budowaniu intymnej 

relacji, zaspokajaniu potrzeb partnerki, 

emocjonalnym zaangażowaniu, pielęgnowaniu 

uczuć. Efekt tych dociekań zawarł 

w książce pt. Wszystko, co mężczyźni 

wiedzą o kobietach, która… zawiera wyłącznie 

puste strony. I to jest właśnie 

kwintesencja. 

Kobiety są z natury dobre, a poza 

tym mamy wiosnę i każda z nas marzy, 

żeby się zakochać albo przeżyć swoisty 

renesans uczuć, chcemy więc Wam – 

mężczyznom uchylić rąbka tajemnicy. 

Po pierwsze: kobietę należy szanować. 

Po drugie: ogromnym błędem jest założenie, 

że wszystkie jesteśmy takie same! 

Możemy oczywiście przyjąć pewną 

ogólną charakterystykę statystycznej 

Polki. Jest ona ładna, zaradna, inteligentna, 

zgrabna, dobrze wykształcona, 

zadbana, gustownie ubrana i… jest zupełnie 

niedoceniana. A my kochamy 

komplementy! Szkoda więc, że słyszymy 

je od Was zdecydowanie za rzadko. 

Sztampowe „ładnie dziś wyglądasz”, jest 

fajne, ale nie jedyne i zbyt ogólne. Nie 

podkreśla wyjątkowości, o którą zabiega 

każda kobieta. Czasami warto spojrzeć 

na twarz swojej wybranki czy koleżanki, 

przyjrzeć się jej sylwetce z bliska i z perspektywy 

kilku kroków (aprobata wyrażona 

spojrzeniem też nam pochlebia). 

W wyniku tak poczynionych obserwacji 

można łatwo dostrzec, że oto zmieniła 

uczesanie albo kolor włosów, ma dziś 

ładnie zrobione paznokcie, ubrała spódnicę 

i pokazała swoje ładne nogi, że jej 

oczy są zielone, albo że się po prostu 

uroczo uśmiecha i robią jej się wtedy takie 

fajne dołeczki w policzkach… Drodzy 

panowie, piękno tkwi w szczegółach! 

Postarajcie się je odkryć! Wymarzone, 

wysportowane, opalone ciało, o 

wymiarach 90/60/60 za kilkanaście lat 

zmieni się i zestarzeje. A takie światełko 

w oczach? 


kultura 

Jeśli zapraszacie koleżankę czy sympatię 

na spotkanie, nie pytajcie proszę: 

„Gdzie idziemy?”. Wiele dziewczyn w 

takiej chwili chętnie odpowiedziałoby: 

„Nie wiem gdzie ty, ale ja do domu!”. 

Umiejcie podjąć tzw. męską decyzję! To 

prawda, że coraz popularniejsze stają się 

feministyczne hasła walki o niezależność. 

Kobiety częściej myślą o spełnieniu 

zawodowym, dążą do obalenia patriarchatu 

i ustalenia relacji partnerskich 

w związkach. Ale mimo to, nie znam 

chyba żadnej dziewczyny, która chciałaby, 

by jej facet zawsze się z nią zgadzał i 

miał takie samo zdanie jak ona na każdy 

temat. Szczególnie teraz, kiedy musimy 

wchodzić w nowe role społeczne, czujemy 

się nieco zagubione i potrzebujemy 

silnego, prawdziwie męskiego ramienia, 

które zapewni nam poczucie bezpieczeństwa. 

Lubimy być czasem nie-independent 

woman. I dlatego właśnie bardzo 

nam się podoba, kiedy odprowadzacie 

nas do domu (szczególnie jak jest 

ciemno), jak przepuszczacie w drzwiach 

czy pomagacie ponieść ciężką walizkę. 

Przy okazji warto pamiętać o zakazanych 

tematach, czyli mówieniu o swoich 

byłych dziewczynach oraz chwaleniu się 

tym, ile alkoholu jest się w stanie wypić i 

do czego jest się potem zdolnym. W zamian, 

jeśli już naprawdę brakuje tematów 

do rozmowy – przytul ją, bo lubi to. 

Jak się okazało, w trakcie wywiadów 

przeprowadzonych na potrzeby tego felietonu, 

damsko-męska tematyka poruszona 

w artykule wzbudziła wiele emocji 

wśród zapytanych o zdanie studentek. 

Co to oznacza? Po prostu jest o 

czym mówić! Ostatecznie, mimo toczącej 

się od zarania dziejów walki płci, 

musimy sobie pomagać. Dlatego też 

wszystkie uwagi, nawet te najbardziej 

złośliwe mają służyć Waszemu – mężczyzn 

i naszemu – kobiet, dobru. Poza 

tym mam nadzieję, że znacie się na żartach 

oraz, że znajdziecie na tyle odwagi, 

by spojrzeć krytycznie w lustro. Liczę, że 

rady okażą się trafne, z niecierpliwością 

czekam na opinie i komentarze, którymi 

możecie się podzielić wchodząc na www. 

bis.agh.edu.pl. 

W kolejnym numerze przeczytacie 

co o studentkach AGH sądzą studiujący 

tu mężczyźni. 

22 BIS - kwiecień fot. KSAF AGH, Marcin Milcarz 

BIS - kwiecień 23

społeczeństwo kultura 


AGH na YouTube 

Czy chcielibyście być bardziej na bieżąco z tym, co dzieje się w 

AGH? Od kwietnia będzie to znacznie prostsze, bo rusza oficjalny 

kanał na serwisie YouTube, z filmami dotyczącymi szeroko pojętego 

życia AGH. Uzupełnieniem tego źródła informacji i sposobu 

promocji będą konta uczelni na Facebooku i Blipie. 

Anna Sokulska 

Rzecznik Prasowy AGH, Bartosz Dembiński, 

który jest pomysłodawcą 

projektu, twierdzi, że taki kanał to 

świetny sposób na promowanie Akademii: 

- Wiele uniwersytetów zagranicznych 

już od jakiegoś czasu ma takie kanały. Jednak 

w Polsce tylko niektóre uczelnie zdecydowały 

się na taki krok. Bardzo dobrze opracowanym 

i ciekawym kanałem, zarówno 

pod kątem merytorycznym jak i graficznym, 

może pochwalić się np. amerykański Stanford 

University, który dołączył do YouTube’a 

w 2006 roku i od tego czasu uzyskał ponad 

milion wyświetleń. Zagranicznych uczelni, 

które mają swoje kanały jest naprawdę dużo. 

Wymieńmy choćby te, których nazwy na 

pewno obiły się nam studentom o uszy, są 

to: UCLA, Berkeley, Harvard i Cambridge. 

Jeśli chodzi o polskie przykłady, to Politechnika 

Śląska jest na YouTube od ponad 

roku – obecnie jej kanał ma ponad 12 tysięcy 

wyświetleń. Innym przykładem jest 

Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z 

siedzibą w Rzeszowie. 

Pozytywna Promocja 

Na YouTube bez większych problemów 

można znaleźć wiele filmików związanych 

z naszą uczelnią. W numerze BIS-u 

z października 2008 poruszany był temat 

twórczości studenckiej umieszczanej na 

YouTube. Oprócz ciekawych i często 

śmiesznych amatorskich filmików, które w 

pozytywny sposób zadziwiają czy rozśmieszają, 

pojawiają się niestety również i takie, 

którymi nie można się poszczycić. Dlatego 

oficjalny kanał YouTube ma za zadanie pomóc 

w budowaniu pozytywnego wizerunku 

naszej uczelni – aby kojarzyła się ona z 

profesjonalizmem, ciekawymi pomysłami, 

humorem na poziomie, a nie np. pijanymi 

studentami w akademikach czy podpalaczami 

Malucha na Miasteczku. 

Kanał ma ciekawą oprawę graficzną, 

nawiązującą w oczywisty sposób do AGH. 

Pracował nad nią grafik związany z URSS. 

W najbliższej przyszłości przeprowadzony 

ma zostać podział na działy tematyczne 

(np. studencki, naukowy), przez co nawigacja 

będzie łatwiejsza. Każdy spot, podobnie 

jak na kanale Stanforda, ma być 

poprzedzony stworzoną przez Wojciecha 

Wojciechowskiego z URSSTV czołówką, 

której motywem przewodnim będzie 

Akademia Górniczo-Hutnicza. Zgodnie ze 

słowami Rzecznika AGH: - Oficjalny kanał 

AGH ma mieć charakter otwarty. Będą się 

na nim pojawiać zarówno amatorskie filmy 

studentów, jak i te profesjonalne, np. z telewizji, 

które dotyczą naszej uczelni. Jeśli 

chodzi o treść – na początek na YouTube 

zamieszczone zostaną archiwalne materiały 

telewizyjne oraz spoty nakręcone 

przez URSSTV, a także najciekawsze filmy 

amatorskie. W przyszłości rzecznik widzi 

na YouTube także wykłady czy wizualizacje 

tworzone przez studentów. 

- Chciałbym żeby kanał zaczął żyć własnym 

życiem, żeby dzięki zaangażowaniu 

studentów i pracowników AGH był aktualny 

i interesujący – dodaje. 

Mała rzecz, a dużo daje 

Oprócz oficjalnego kanału na YouTube, 

AGH jest obecne również na portalach 

społecznościowych Facebook i Blip. Dzięki 

kontom na tych stronach można śledzić 

aktualności związane z naszą uczelnią, 

oglądać ciekawe zdjęcia i filmy oraz zapraszać 

znajomych na przeróżne uczelniane 

wydarzenia. - Szkoda byłoby nie skorzystać 

z możliwości zrzeszania wirtualnej 

społeczności i promocji, którą oferuje nam 

internet, a które tak naprawdę wymagają 

głównie zaangażowania i poświęcenia odpowiednich 

nakładów pracy – mówi Bartosz 

Dembiński. 

Dobrym przykładem ciekawego pomysłu 

na konto na Facebooku jest strona 

Krakowskiego Rynku. Główny krakowski 

plac, upersonifikowany przez publikację 

tekstów w pierwszej osobie, informuje 

nas o wydarzeniach mających miejsce na 

nim, lub ogólnie w Krakowie, a nawet załącza 

swoje przemyślenia dotyczące pogody, 

czy tłumów turystów przewalających 

się po Starym Mieście. 

Nasz magazyn również posiada swój 

profil na Facebooku i dzięki niemu na 

pewno łatwiej, szybciej, a w rezultacie i 

efektywniej trafiamy do naszaych odbiorców, 

niż gdybyśmy bazowali tylko na stronie 

BIS-u. 

Mamy nadzieję, że każda z opisanych 

przez nas stron AGH będzie się prężnie 

rozwijać, działając na korzyść naszej 

uczelni. Do obejrzenia ich zawartości oraz 

dołączenia do grupy fanów i znajomych 

zapraszamy na: 

www.youtube.com/tvagh, 

http://aghkrakow.blip.pl 

oraz na facebook.com. 

Zapraszamy także na www.bis.agh. 

edu.pl – za pośrednictwem naszej strony 

możecie zostać fanami BIS-u oraz naszych 

akcji na Facebooku. 

Spontaneously 

helpful Poles 

This time for the article “Eye of the foreigner” we talked with 

Barbara Gysbrechts from Belgium about her feelings and thoughts 

connected with Poland. 

Anna Sokulska 

I 

am student of the 4th year of Solid State 

Physics at Leuven University which is close 

to Brussels. My home town is Antwerp situated 

up north from our capital. I came here, to 

Poland thanks to Erasmus Student Exchange 

Programme. I had a possibility to choose between 

a lot of destinations, but my favourite 

where Spain and your country. I decided Poland 

will be more interesting since I speak your 

language because my mum is a Pole and coming 

to Poland will also be a perfect occasion 

to improve my Polis. It is not the first time I have 

visited Poland though – I have family in Sanok 

and I visit them each year. I talk with my 

cousins, aunts and uncles in Polish and that is 

why I know the language which makes my stay 

here a lot easier. 

Help at first sight 

I came to Poland by bus and it took me 17 

hours so I was a bit tired. In the beginning I was 

very nicely surprised because the Dean of my 

Faculty organized for me a “helper” from the 

Students Reps – Paweł. He helped me with 

getting student ID card, with dormitory and I 

appreciated his assistance a lot because in the 

beginning everybody is a bit lost. The ESN team 

is also taking care of us – they organized a trip 

to Zakopane and a walk to Kopiec Kościuszki 

which I attended and which enabled me to 

meet a lot of Erasmus and Polish students who 

are now my friends. 

Generally I think you Poles are very helpful 

and one does not have to ask you for help. You 

offer your assistance freely and spontaneously 

whereas in Belgium people will also help 

others but when asked. My fellow students are 

open and also curious so it was not that hard to 

become part of the group. There are many Polish 

people in my country, mostly coming for 

work and they are considered efficient and 

hard working employees. 

24 BIS - kwiecień BIS - kwiecień 25 

fot. KSAF AGH, Maciej Grzymek 

Belgium vs. Poland 

Doing sport and playing music are very 

important for me. At home I do more sports 

than here – for example I go swimming or jogging 

at least 3 times a week. Here I did not find 

the time yet to sport frequently, but in Cracow 

I walk a lot (because we do not have bikes). It is 

a pity but I was not able to bring my violin with 

me so I do not play an instrument which I love 

at home. I go out more in Kraków with friends 

or alone to just wander around. I like this city 

very much. Kraków is not too big – it’s possible 

to get on foot everywhere and it is for sure a 

city of culture with many museums and interesting 

sites. To have so many posters about festivals, 

parties or other events like you have here 

is a very good idea. We do not have them in 

such an amount in Belgium. These information 

posters helped me a lot during my first day here 

when I did not know where to go or what to 

see but I could chose from many possibilities 

presented in the advertisements. 

When it comes to studying, here you have 

much more classes and laboratories than we in 

Leuven. This makes learning more practical 

and interesting but also time-consuming because 

you have to prepare yourself for the classes. 

Here I learn a lot from the field of Medical 

Physics which is very interesting. At Leuven 

University such a course was not available so it 

is something new for me. In Belgium we have 

grades only from the exams at the end of each 

semester and before the exams there is always 

time without any classes to prepare. 

When it comes to weather, I arrived here in 

February and back then you had lots of snow 

whereas in Belgium it mostly rained – so it was 

different. In general I like the Polish weather 

because in winter I love the snow, and in summer 

it can be warmer than in Belgium! I enjoy 

Polish cuisine – my favourite are placki ziemniaczane. 

I think a lot of your dishes are very 

time-consuming when it comes to prepara- 

tion, that why at the dormitory I prefer pasta 

which is quick. Polish customs connected with 

festivals like Easter or Christmas are very interesting 

and I know many of them – like 12 dishes 

at Christmas Eve because we came a few 

times to Poland during this period. The first time 

I attended a POLISH Christmas Eve, I was 

quite surprised by this. Putting ‘groszy’ in the 

‘uszki’ to bring good luck to the one who finds 

them, is a nice tradition. 

What next? 

I will stay in Poland till July and till then I 

plan to visit other Polish cities like Gdańsk or 

Wrocław. During my former stays with my family 

I was in Toruń and Lublin and I enjoyed 

these places. I am taking a Polish course for 

more advanced students since I speak Polish 

and I hope by the end of my stay in Poland I will 

have made a good progress. Before coming 

back to Belgium I have to pass 3 exams – I hope 

none of these will be in the very beginning 

of the exam session since I will not have the 

amount of time to learn, that I am used to at 

home. 

I will spend the Easter time with my relatives 

in Sanok and I do not plan to come back 

home to Belgium till July. For the holidays nothing 

is planned yet, but I am thinking about 

going to Croatia with my Belgian friends.


społeczeństwo społeczeństwo 

Dymek 

zakazany 

Większość Polaków opowiada się za wprowadzeniem zakazu palenia papierosów w miejscach 

publicznych. Mówi się też o tym, że mamy aktualnie „modę na niepalenie”. Kiedy jednak bliżej 

przyjrzymy się naszemu otoczeniu, bez trudu zobaczymy, że nie brakuje studentów wychodzących 

między zajęciami „na dymka”, a w akademikach na parapetach można znaleźć litrowe słoje pełne 

petów. Głosy w dyskusji są podzielone. 

Ewelina Czechowicz 

Ustawa, która nic nie zmienia 

W marcu Senat odrzucił poprawkę 

ustawy o zakazie palenia w miejscach 

publicznych. Debata dotycząca palenia, 

która pojawiła się w mediach, bardzo 

mocno spolaryzowała społeczeństwo. 

Sondaże pokazały, że ponad 76% Polaków 

opowiada się za wprowadzeniem 

zakazu palenia papierosów w miejscach 

publicznych. To sporo, wystarczająco 

dużo, żeby ustawodawcy zajęli się tym 

problemem jak najszybciej. Komisja 

sejmowa w pierwszej wersji projektu 

tzw. ustawy antynikotynowej przygotowała 

bardzo radykalne zmiany – zakaz 

palenia miał obejmować wszystkie 

miejsca publiczne. W ostatnim czasie 

przepisy były stopniowo złagodzone 

przez Sejm, a w rezultacie zupełnie 

zmienione przez Senat. Zgodnie z obecnymi 

zapisami, właściciele lokali gastronomicznych, 

które mają co najmniej 

dwie sale konsumpcyjne, będą 

mogli wydzielić miejsce dla osób palą- 

cych. Pomieszczenie takie musi być zamykane 

i posiadać dobrą wentylację, 

by dym nie przedostawał się do innych 

sal. Przepisy wprowadzają również zakaz 

palenia w środkach transportu publicznego 

– taksówkach, samochodach 

służbowych, na przystankach komunikacji 

miejskiej oraz w publicznych 

miejscach przeznaczonych do wypoczynku 

i zabawy dzieci. Aż tak poważne 

złagodzenie ustawy senatorowie tłumaczą 

brakiem poparcia na drodze legislacyjnej. 

Wszystko jednak odbywa 

się wbrew opinii publicznej, bowiem 

większość społeczeństwa jest za radykalnym 

wprowadzeniem zakazu palenia 

w miejscach publicznych. 

Wolność do palenia czy wolność 

do czystego powietrza? 

Projekt nowelizacji ustawy o ochronie 

zdrowia przed następstwami używania 

tytoniu i wyrobów tytoniowych 

wzbudził wśród palaczy protesty, jako- 

by ograniczał wolność palenia. Każdy 

dorosły Polak ma prawo palić i nie palić 

(także biernie). Tymczasem ustawa 

nie miałaby zabraniać palenia, ale 

uwolnić określone przestrzenie od dymu 

tytoniowego. Chodzi tu głównie o 

miejsca, w których przebywają najmłodsi, 

takie jak place zabaw czy parki. 

Dlatego też Senat wprowadził poprawki, 

dzięki którym w szkołach, zakładach 

opieki zdrowotnej i placówkach 

oświaty nie będzie można wydzielać 

pomieszczeń na palarnie. Możliwe jednak 

będzie utworzenie palarni w hotelach, 

domach pomocy społecznej i 

obiektach służących obsłudze podróżnych. 

Z drugiej strony, warto zwrócić 

uwagę, że w szkołach, szpitalach i innych 

miejscach pracują ludzie, którym 

powinno się zapewnić realizację swoich 

osobistych potrzeb. Osoby palące 

nałogowo często nie są w stanie wytrzymać 

bez papierosa kilku godzin. 

Uniemożliwiając tworzenie palarni na- 

wet dla pracowników, ustawodawcy 

automatycznie skazują ten zapis na porażkę. 

Kiedy zlikwidują palarnie, pracownicy 

będą ukradkiem palić w łazienkach, 

bądź za przysłowiowym 

„winklem”. Podobne sytuacje można 

spotkać w akademikach, w których teoretycznie 

obowiązuje zakaz palenia, a 

mimo to studenci palą w kuchniach czy 

na korytarzach, narażając tym samym 

zdrowie innych współmieszkańców. 

Wszystko dlatego, że brakuje tam 

miejsc wydzielonych do palenia. 

Wprawdzie specjalnie traktowanie 

palaczy i tworzenie dla nich osobnych 

pomieszczeń też jest pewnym przywilejem 

dla tej grupy, jednak chyba takie 

pośrednie formy są lepsze niż restrykcyjne 

zakazywanie i udawanie, że problem 

nie istnieje. Stworzenie stref dla 

palących umożliwi wyeliminowanie 

biernego palenia. Za granicą istnieją 

tzw. kabiny dla palących – specjalne 

pomieszczenia, które można znaleźć w 

zakładach pracy, bądź w miejscach publicznych, 

na ulicach czy lotniskach. W 

Polsce takie kabiny są również produkowane 

i dostępne, jednak mało popularne. 

Pracodawcy wolą ustawiać popielniczki 

na klatkach schodowych albo 

w toaletach, wydzielając prowizoryczne 

palarnie, które notabene są niezgodne 

z prawem. W świetle prawa 

obowiązkiem każdego pracodawcy, zatrudniającego 

powyżej 20 pracowników, 

jest udostępnienie osobom palącym 

palarni w miejscu pracy. Badania 

jednak jednoznacznie pokazują, że wydajność 

palących pracowników jest 

mniejsza niż tych, którzy nie palą, co 

więcej żadne przepisy nie upoważniają 

pracownika do opuszczania stanowiska 

i palenia tytoniu w czasie pracy – taką 

możliwość ma on jedynie na przerwach. 

W ramach społecznej odpowiedzialności 

biznesu część pracodawców, 

w trosce o zdrowie swoich pracowników, 

„pomaga” im w rzuceniu palenia. 

Można spotkać się z seminariami antynikotynowymi 

organizowanymi dla 

pracowników, finansowaniem kosztów 

farmakoterapii rzucania palenia, a nawet 

motywacyjnymi premiami pieniężnymi 

dla tych, którzy dotychczas palili 

nałogowo i podjęli decyzję o walce z 

nałogiem. 

Gdy dziś oglądamy filmy z „zamierzchłych 

czasów PRL-u”, szokują 

nas zdjęcia osób palących w urzędach, 

środkach transportu czy nawet w gabinetach 

lekarskich. Tak samo jak dziwi 

przyjeżdżających dziś do Polski Anglików, 

Francuzów czy Irlandczyków widok 

ludzi palących w pubach czy restauracjach. 

W wielu krajach Europy 

zakazy wprowadzono już kilka lat temu. 

Są to dość świeże zapisy, które zostały 

przyjęte przez tamte społeczeństwa 

z aprobatą. Stało się tak nawet we 

Francji, która słynie z dość liberalnego 

podejścia do palenia tytoniu (gdzie 

prawie 70% społeczeństwa pali papierosy). 

Istotną sprawą jest panująca w 

danym społeczeństwie „kultura palenia”, 

która w naszym kraju pozostawia 

wiele do życzenia. Polacy palą w miejscach, 

w których przebywają dzieci, 

osoby starsze oraz niepalące, w parkach, 

na przystankach, klatkach schodowych 

albo w toaletach. Przeszkodami 

w uchwaleniu ustawy są bardzo wy- 

sokie wpływy do budżetu państwa, a 

także lobby dwóch środowisk o przeciwnych 

sobie interesach – czyli koncernów 

tytoniowych i firm farmaceutycznych, 

produkujących środki wspomagające 

rzucenie palenia, których 

sprzedaż wzrośnie po wprowadzeniu 

zakazów. Miejmy jednak nadzieję, że 

politycy znajdą kiedyś odpowiednie 

rozwiązanie i stworzą optymalne warunki 

koegzystencji osób palących i 

niepalących, tak by mogli się dobrze 

czuć we wzajemnym towarzystwie. 

Zdaniem internautów 

Gdyby projekt ustawy proponowany 

pierwotnie wszedł w życie, okazałoby 

się, że jest to jedna z najbardziej restrykcyjnych 

ustaw jakie powstały na świecie, 

traktująca palaczy jak ludzi drugiej kategorii. 

W końcu z ustawy wyszło to, co 

wyszło – wylano dziecko z kąpielą. 

Użytkownik: karl.luna 

Wiele lat temu byłem barmanem. 

Praca w knajpie, gdzie ludzie dymią to 

koszmar dla niepalącego. Po jednym 

dniu ciuchy są żółte, a skóra śmierdzi 

tak, że jak się kładziesz to nie można zasnąć. 

Dzięki wprowadzeniu zakazu, 

pracownicy takich miejsc na pewno odetchnęliby 

z ulgą. A właściciele niewiele 

by stracili, bo ruch w pubach jest duży, 

dopóki jest tam alkohol. Jeśli w żadnej 

knajpie nie będzie wolno palić, ludzie i 

tak będą do nich chodzić, no bo gdzie 

pójdą, skoro w parku już pić nie wolno? 

Ustawa nie zakazywałaby palenia, tylko 

zasmradzania miejsc publicznych. 

Użytkownik: Spokojny 

Problem polega na tym, ze wielu Polaków 

chciałoby wprowadzić pewne 

„słuszne” rozwiązania na skróty. Na zachodzie 

do takich rzeczy dochodzono 

drobnymi krokami. Tam też najpierw 

wprowadzono osobne lokale z wentylacją, 

ale okazało się, że były one puste, bo 

żaden palacz nie lubi wdychać cudzego 

dymu. Dziś te śmieszne pomieszczenia 

zginęły, a palacze wychodzą grzecznie 

przed drzwi restauracji i zatruwają powietrze 

przechodniom. Ale do grzeczności 

też trzeba dorosnąć. Polak po prostu 

pójdzie do toalety i tam nasmrodzi, podwójnie. 

Użytkownik: Jantur 


fot. KSAF AGH, Piotr Nosek

nauka i technika 

Zastanawialiście się kiedyś, w jaki sposób 

powstają urządzenia ułatwiające życie? 

W ostatnim czasie, w murach naszej AGH 

zrodziło się kilka bardzo ciekawych projektów. 

Przedstawiamy rodzime wynalazki, 

które mogą zrewolucjonizować świat. 

Kamila Buczyńska, Ewelina Czechowicz 

AGH inkubatorem 

wynalazców 

BEZZAŁOGOWY ROBOT LATAJĄCY 

Doktor Grzegorz Chmaj z Katedry Robotyki 

i Mechatroniki, po pięciu latach 

pracy nad swoim projektem doktorskim, 

zbudował prototyp bezzałogowego robota 

latającego, opartego na modelu śmigłowca 

sterowanego autonomicznie. 

Wszystko zaczęło się dość niepozornie. 

Profesor Tadeusz Uhl, który był opiekunem 

merytorycznym projektu, zakupił kolekcjonerski 

model śmigłowca. Zaczęto 

prace nad aplikacjami, które uwolnią człowieka 

od konieczności pilotażu tak, by 

mógł pracować jedynie nad powierzonym 

mu zadaniem, na przykład obserwacją terenu. 

Szybko okazało się, że wszelkie dotychczasowe 

próby budowy takiego urządzenia 

w Polsce były fiaskiem. – W Polsce 

jest kilka ośrodków badawczych zajmujących 

się bezzałogowymi statkami powietrznymi, 

ale opartymi głównie o model samolotu, 

który jest znacznie prostszy pod względem 

sterowania niż śmigłowiec – mówi dr 

Grzegorz Chmaj. 

Polski feedback dla Kanady 

Za granicą konstruowanie bezzałogowych 

robotów latających jest bardziej popularne, 

podobne rozwiązania funkcjonują 

na skalę komercyjną w Stanach Zjedno- 

czonych, Izraelu czy Japonii. Udało się nawiązać 

kontakt z firmami we Francji i w 

Kanadzie, które na co dzień zajmują się takimi 

projektami i po odbytych tam specjalistycznych 

szkoleniach młody doktorant 

z AGH zaczął pracę nad budową pierwszego 

modelu. Wiedza przydatna do stworzenia 

projektu i wszystkie podzespoły, z 

których zbudowany jest helikopter, zostały 

pozyskane z zagranicy. Część z nich była 

wdrażana po raz pierwszy, jak np. elementy 

odpowiedzialne za sterowanie, 

które pochodzą z Kanady. Prowadzono 

swego rodzaju pilotaż i test tych części, a 

dzięki feedbackowi z Polski, Kanadyjczycy 

mogli usprawniać swoje podzespoły. 

– Najtrudniejszym zadaniem, które zajęło 

nam pięć miesięcy, było stworzenie układu 

wibroizolacji. Stworzyliśmy wiele jego prototypów, 

używaliśmy bardzo różnych materiałów, 

żeby osiągnąć zamierzony efekt. W 

tym samym czasie nad takim zadaniem 

pracowali Włosi i Kanadyjczycy. Tylko tym 

drugim udało się znaleźć rozwiązanie podobne 

do naszego – mówi Grzegorz 

Chmaj. 

W czasie prac robot rozbił się jedynie 

dwa razy, jednak każda taka sytuacja bardzo 

opóźniała i wstrzymywała rozwój badań, 

ze względu na konieczność ściągania 

nowych części z zagranicy. Loty testowe 

tego urządzenia mogły odbywać się tylko 

na zewnątrz, w okresie wiosenno-letnim, 

zatem także czynnik pogodowy miał wpływ 

na termin zakończenia prac. Stworzony prototyp 

można sterować manualnie w zasięgu 

wzroku. Powyżej tej granicy helikopter leci 

autonomicznie, zaplanowaną wcześniej trasą, 

jednak możliwy jest podgląd do stacji 

bazowej, dzięki czemu znamy parametry 

lotu i możemy je zmieniać. Powyżej 10 km 

nie ma podglądu do stacji i helikopter leci 

wyłącznie wcześniej zaplanowaną trasą. 

Na swój pokład może zabrać do 6 kg różnego 

sprzętu, w zależności od sposobu 

wykorzystania maszyny. 

Jeden wynalazek 

– wiele możliwości 

Robot może mieć wiele zastosowań – 

począwszy od przeznaczenia cywilnego: 

przy monitoringu, ochronie mienia, robieniu 

zdjęć fotogrametrycznych, po użycie 

przez służby wojskowe, straż graniczną, 

czy straż pożarną. Bardzo ważną częścią 

tego urządzenia jest wbudowany autopilot, 

dzięki któremu operator nie musi skupiać 

się na pilotowaniu, a jedynie na wykonaniu 

danego zadania. Najważniejszą zaletą 

śmigłowca jest jego cena – zagraniczne 


fot. KSAF AGH, Dorota Zalitacz 

rozwiązania są kilka razy droższe. Zastąpienie 

bezzałogowym robotem zwykłych czarterowanych 

lotów śmigłowca również 

znacznie obniżyłoby koszty realizacji zadań 

wspomnianych wcześniej służb. 

W planach jest także praca nad rozwojem 

i ulepszeniem prototypu. Doktor 

Chmaj razem z prof. Tadeuszem Uhlem 

chcą założyć firmę typu spin-off, czyli zająć 

się transferem tej technologii do spółki 

zarządzanej zewnętrznie. Głównymi inwestorami 

będą twórcy robota oraz Akademia 

Górniczo-Hutnicza. Dzięki temu, urządzenie 

będzie mogło wejść na rynek komercyjny. 

Zainteresowanie helikopterem 

już teraz jest bardzo duże. 

ROBOT REHABILITACYJNY 

Innym przykładem niezwykłej pomysłowości 

studentów i pracowników Akademii 

Górniczo-Hutniczej są projekty 

urządzeń ułatwiających życie pacjentom, 

powstające od lat na Wydziale Inżynierii 

Mechanicznej i Robotyki. Trwają prace 

nad stworzeniem robota rehabilitacyjnego, 

który w znaczący sposób polepszyłby 

sytuację dzieci chorujących na porażenie 

mózgowe. Koncepcja wykracza jednak 

ponad skonstruowanie samego robota. 

Innowacyjność projektu polega na połączeniu 

robota z ideami telemedycyny i telerehabilitacji. 

Specyfika porażenia mózgowego polega 

na tym, że pacjent cierpi na regularne 

skurcze. Praca rehabilitanta opiera się na 

serii ćwiczeń pomagających zmniejszyć 

napięcie mięśniowe. Zwykle stosowane są 

ściśle określone ruchy z użyciem odpowiedniej 

siły. Aby zabiegi były sensowne i 

skuteczne, ćwiczenia muszą być powtarzane 

codziennie. Dobrze jeśli pacjent 

mieszka blisko dużego ośrodka zdrowia, 

ale jeśli zachodzi konieczność częstego 

dowożenia go do odległej placówki medycznej, 

proces leczenia staje się bardzo 

męczący. Dlatego pracownicy katedry 

WIMiR-u stworzyli koncepcję systemu zrobotyzowanej 

telerehabilitacji, dzięki której 

chory mógłby samodzielnie wykonywać 

ćwiczenia. 

O projekcie opowiada nam prof. Mariusz 

Giergiel: - Chcemy stworzyć i przetestować 

urządzenie, które pacjent będzie 

mógł posiadać w domu. Rehabilitacja przeprowadzana 

będzie w sposób wygodny, we 

własnym środowisku. Jednocześnie poprzez 

system teleopieki urządzenie przekaże in- 

archiwum własne 

formacje bezpośrednio do bazy. Dzięki temu 

robot będzie poddany nadzorowi, a wyniki 

badań będą na bieżąco kontrolowane 

przez pracownika medycznego. Urządzenie 

znacząco wpłynie na poprawę jakości życia 

pacjenta, ułatwi też pracę personelowi 

medycznemu. Zgromadzone wyniki będą 

przechowywane w bazie danych, dzięki 

czemu w wygodny sposób lekarz będzie 

miał do nich całodobowy dostęp. Pozwoli 

to śledzić na bieżąco postępy pacjenta 

oraz dopasowywać dalszy tok leczenia. 

Drugą zaletą takiego rozwiązania jest 

możliwość udostępnienia wyników specjaliście 

czy diagnoście wyższego stopnia, 

który w bardzo przystępny sposób będzie 

mógł spojrzeć na dane chorego. - W ten 

sposób wiedza i umiejętności wysokiej klasy 

lekarza będą efektywniej wykorzystywane 

dla potrzeb większej liczby pacjentów, niż 

obecnie. Ułatwi się mu pracę, pozbawiając 

go wielu niepotrzebnych czynności administracyjnych. 

Będzie miał wgląd w historię 

choroby w sposób syntetyczny i wygodny. 

Otrzyma również narzędzia, które ułatwią 

mu porównywanie wyników i wyciąganie 

wniosków – podkreśla profesor. 

Na wydziale praca wre 

Projekt aktualnie jest w „fazie wirtualnej”. 

Model robota powstał już w programie 

AutoCAD. Natomiast sama platforma 

„tele”, która będzie służyła do komunikacji 

urządzenia z bazą, jest na etapie testów. – 

Sprawdzamy obecnie podzespoły. Między 

innymi system rozpoznawania mowy, który 

będzie wykorzystany jako część integrująca 

program teleopieki. Projekt cieszy się pewnym 

zainteresowaniem, dlatego myślę, że 

nauka i technika 

w przeciągu roku będziemy w stanie testować 

konkretny system – mówi profesor. 

Aby myśleć o praktycznym zastosowaniu 

urządzenia niezbędne jest przeprowadzenie 

testów klinicznych na szeroką skalę. 

Ponieważ sprawa dotyczy żywego człowieka, 

wiąże się z koniecznością zachowania 

ostrożności oraz przeprowadzenia naprawdę 

szczegółowych badań. Dlatego 

zespół naukowców podjął współpracę z 

Zarządem Specjalistycznego Szpitala Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego 

„Górka” w 

Busko-Zdroju. 

Idea: sprzęt niedrogi i ogólnodostępny 

Wyprodukowanie pojedynczego 

urządzenia, na którym można by przeprowadzić 

testy to sprawa kosztowna. Profesor 

Mariusz Giergiel zaznacza: - Chcielibyśmy, 

aby urządzenia – te które będą trafiać 

bezpośrednio do pacjentów – były tanie. Taki 

projekt ma bowiem sens wtedy, gdy urządzeń 

jest dużo i dzięki temu program teleopieki 

można optymalnie wykorzystać. Z 

ekonomicznego punktu widzenia, system 

musi przejść pozytywnie następujący bilans: 

z jednej strony musimy wziąć pod uwagę 

koszt codziennych dojazdów pacjenta 

do ośrodka zdrowia na zabiegi rehabilitacyjne, 

a z drugiej koszt wykorzystania naszego 

systemu. Robot ma pomóc zaoszczędzić 

pacjentowi czas i pieniądze oraz 

pomóc w zmianie organizacji działań pracowników 

medycznych. System pozwoli 

na bardziej dogodne analizowanie wyników 

przez lekarzy specjalistów. Urządzenie 

będzie indywidualnie dopasowane do 

pacjenta. 

Powyższe przykłady świadczą o tym, 

że w AGH nie brakuje ciekawych i ważnych, 

nie tylko dla nauki, inicjatyw. Dzięki 

takim projektom o naszej uczelni głośno jest 

na arenie międzynarodowej. Będziemy śledzić 

dalsze losy obu przedsięwzięć i informować 

Was na bieżąco o postępach prac.

sport 

Siatkarki AZS AGH 

najlepsze w Małopolsce 

22 marca w hali Uniwersytetu Ekonomicznego odbył 

się finał Małopolskiej Ligii Akademickiej siatkówki kobiet. 

Podczas rozgrywek zawodniczki AZS AGH obroniły 

tytuł mistrzowski, wygrywając w meczu finałowym z 

Akademią Wychowania Fizycznego 3:1. 

Magdalena Żaba 

Presja, która działała na siatkarki AGH, 

jako na obrończynie tytułu, nie przeszkodziła 

im w ponownym wywalczeniu 

pierwszego miejsca w rozgrywkach. Mocno 

zmieniony skład, mający 8 nowych zawodniczek, 

jednocześnie grających w II-ligowej 

AGH Wisła Kraków, nie miał sobie równych 

w meczach na arenie wojewódzkiej. 

Liczyło się tylko zwycięstwo 

Finałowe spotkanie z AWF Kraków zapowiadało 

się bardzo interesująco. Mimo świadomości, 

że jest to zespół bardzo doświadczony 

i groźny, cel akademiczek z AGH był jasno 

określony: Trzeba wygrać ten mecz! Dwie pierwsze 

partie potwierdziły wielką determinację naszych 

dziewczyn, co przełożyło się na zwycię- 

Sekcja karate zaprasza 

Kata to jeden z elementów treningu, 

który doskonali technikę, precyzję, 

siłę uderzenia i umiejętność użycia 

wszystkich swoich zalet w walce. Dojście 

do perfekcji wymaga wiele czasu, ale nikt 

z trenujących się nie poddaje. Podobnie 

jak na sobotnich treningach, kiedy ćwiczy 

się techniki walki. Po rozgrzewce wszyscy 

zakładają ochraniacze, ponieważ w każdej 

chwili przeciwnik może zaserwować silny i 

celny cios. A to może zaboleć. 

Po grupie zaawansowanej wchodzą 

początkujący. W zajęciach uczestniczą 

stwo. W trzeciej odsłonie spotkania nastąpił 

„przestój” w grze AZS AGH, bardzo dobrze spisywały 

się natomiast wuefistki, które wygrały 

tego seta. Jednak ostatnia odsłona pokazała, 

kto jest górą w tym meczu i ostatecznie nasze 

dziewczyny pokonały AWF Kraków 3:1. 

Szanse w Akademickich Mistrzostwach 

Polski 

Mecze w MLA były tylko przedsmakiem 

emocji i pewną formą przygotowań 

do docelowej imprezy, którą są Mistrzostwa 

Polski Szkół Wyższych. Najpierw jednak 

siatkarki AZS AGH w dniach 16-19 

kwietnia zmierzą się w rozgrywkach strefowych 

odbywających się na Uniwersytecie 

Ekonomicznym. W grupie znajduje się 

Hajime rozlega się w Dojo i dwadzieścia osób w kimonach zaczyna 

poruszać się zgodnie w rytmie Kata Seipai. Blok, uderzenie, kopnięcie. 

Na twarzach ćwiczących widać ogromne skupienie, ich mięśnie 

są napięte, a każde kolejne posunięcie jest wykonywane z maksymalną 

precyzją. Tak ćwiczy we wtorkowe wieczory grupa zaawansowana 

sekcji Karate Kyokushin UOS Sokół, działającej przy AGH. 

Katarzyna Piłat 

przede wszystkim studenci. Każdy, kto 

trenuje sumiennie około trzech miesięcy, 

może przystąpić do pierwszego egzaminu 

podczas zgrupowania sekcji. Obóz to intensywne 

treningi, które ostatecznie przygotowują 

wszystkich do sprawdzianu umiejętności 

i zdobycia następnego stopnia, w karate 

zwanego kyu. Mimo dużych wymagań, 

wysiłku włożonego w pracę nad sobą i 

drobnych kontuzji, wszyscy wracają ze 

zgrupowania zadowoleni i spełnieni. 

Treningi Karate Kyokushin uczą nie tylko 

technik walki. To także szkoła wytrwa- 

16 drużyn uczelnianych z czterech województw: 

małopolskiego, podkarpackiego, 

lubelskiego i świętokrzyskiego. Cztery 

najlepsze drużyny z każdej strefy będą 

walczyć w turnieju finałowym, który odbędzie 

się we Wrocławiu w dniach 1-3 maja. 

Trzymamy kciuki za nasze „Złotka” i życzymy 

powodzenia! O wynikach rozgrywek 

będziemy informować na naszej stronie 

www.bis.agh.edu.pl. 

Skład: Agata Bartuzi, Justyna Chochorowska, 

Gabriela Gasidło, Magdalena 

Mokrzycka, Aleksandra Nowak, Anita Olszonowicz, 

Sabina Rusinek, Joanna Rzepka, 

Paulina Stojek, Natalia Środa, Karolina 

Tokarczyk, Magdalena Żaba. 

Trener: Irina Bogdanowa 

łości, silnej woli oraz dobra zabawa i możliwość 

poznania nowych, sympatycznych 

ludzi. Treningi karate to także świetny sposób 

spędzania wolnego czasu, relaksu po 

pracy czy zajęciach, poprawienia sprawności 

fizycznej oraz doskonalenia umiejętności 

walki i realnej samoobrony. 

Treningi prowadzi wieloletni trener Karate 

Kyokushin Sensei, Witold Zurzycki, który 

z wielkim zaangażowaniem przekazuje 

adeptom wiedzę na temat tej sztuki walki. 

Więcej informacji znajdziecie na stronie: 

www.sokol.agh.edu.pl. 

Konkursu biletowego 

szukajcie na stronie 

www.bis.agh.edu.pl 

w zakładce Kultura

pobierz jako PDF - Biuletyn Informacyjny Studentów AGH

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?