Bernard Hałaczek

Przegląd Antropologiczny – Anthropological Review • Vol. 69, 55-68 (2006)
Kronika (Chronicle)
Nowi członkowie honorowi PTA
KSIĄDZ PROFESOR BERNARD HAŁACZEK
Urodzony 14 września 1936 roku w Katowicach,
emerytowany profesor antropologii
w Instytucie Ekologii i Bioetyki Uniwersytetu
Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW)
w Warszawie oraz Instytutu Antropologii
Uniwersytetu Zuryskiego.
Studiował w latach 1954–1959 filozofię
i teologię w Wyższym Śląskim Seminarium
Duchownym w Krakowie, a w latach 1960–
1964 filozofię przyrody na Katolickim Uniwersytecie
Lubelskim. Jego głównymi nauczycielami
tego okresu byli profesorowie
ks. Kazimierz Kłósak w Krakowie oraz
ks. Włodzimierz Sedlak w Lublinie, pod kierunkiem którego napisał pracę magisterską
na temat antropogenezy w ujęciu o. Teilharda de Chardin. Jako asystent
w Katedrze Biologii Teoretycznej KUL został w 1966 roku skierowany na specjalistyczne
studia z antropologii przyrodniczej. Odbył je w Szwajcarii, w Instytucie
Antropologii Uniwersytetu Zuryskiego i zakończył w 1972 roku rozprawą doktorską
Die Langknochen der Hinterextremität bei simischen Primaten (pod kierunkiem
prof. Josefa Biegerta).
Po promocji na doktora filozofii w zakresie nauk przyrodniczych (tzw. Philosophie
II) Uniwersytetu Zuryskiego odbył kilkumiesięczne staże w kolejnych ośrodkach
naukowych. Odwiedził w tym celu Institut d’Antropologie de la Sorbonne
w Paryżu, Peabody Museum Yale University w New Haven, University of the
Witwatersrand Medical School w Johannesburgu i Uniwersytet w Regensburgu.
Kontakty naukowe kontynuował poprzez współudział w badaniach Uniwersytetu
Lowańskiego na stanowiskach neolitycznych z Masywu Chauveau w Belgii, wykłady
gościnne na uniwersytetach w Tybindze i Moguncji oraz przez udział w redakcji

56
Nowi członkowie honorowi PTA
mediolańskiego „KOS. Rivista di Scienza e Etica” i stałą współpracę z Instytutem
Antropologii i Instytutem Socjologii Uniwersytetu Zuryskiego.
Z początkiem 1974 roku został zatrudniony jako adiunkt na Wydziale Filozofii
Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie. Tu, na podstawie
dorobku naukowego, zdobył w 1980 roku stopień doktora habilitowanego.
Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1991 roku. Od 1982 roku był kierownikiem
Katedry Historii i Filozofii Nauki, a od 1992 roku, do dziś – kierownikiem Katedry
Filozofii Człowieka w Instytucie Ekologii i Bioetyki. Pełnił funkcje prodziekana,
a następnie dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej. Poza ATK (obecnie UKSW),
od 1973 roku wykładał filozofię przyrody i filozofię człowieka w Wyższym Śląskim
Seminarium Duchownym w Katowicach.
Jego dorobek zawiera wiele prac naukowych, w których podejmuje problematykę
z kilku dziedzin: filogenezy człowieka i historii paleoantropologii, antropologii demograficznej,
ekofilozofii i bioetyki oraz historii i filozofii nauki.