De Rewi huet eng Mèck

De Rewi huet eng Mèck
Guy Rewenig, Muschkilusch,
Geschichte fir Kanner, Esch/Sauer,
op der Lay, Dezember 1990
De Rewenigs Guy as ee wi e grousst Kand. E Kand,
dat mat deesabiiseiertem Erstaunen di Grouss erlieft
(zu deenen hien awer net domm genuch as, sech
selwer net ze zielen). Awer di Grouss sin dei, di
d'Wouerecht net an d'Ae kucke welle (kennen?), di
hir Meenung an der Tasch halen, di I idderech doruechter
hucken, di eréischt haart jaitze wann d'Gefor
48
1,1n1111410n6118MIAMPIN,
AIN
forum nr 125

scho neess wait ewech as... An deser Geschich as
dat eenzecht richteg Grousst e Kand.
Nemmen en Erwuessenen, dee genug Kand
bliwwen as, konnt esou e Buch schreiwe wi Muschkilusch
eent as.
D'Catherine Musch huet et deck do setzen: well
keen - suguer sai Papp net - hatt fir voll hellt; well
jidfereen - suguer sai Schoulmeeschter - sech abillt,
mat him a sengem Numm kenne Schlittschong ze
fueren; well awer och net een - a scho guer net sai
Frend Glenn - hatt a seng Welt esou akzepteiert wei
se sin. D'(Primarschouls)kand wellt als dat behandelt
gi, *at et as: e Mensch; nach kleng, awer
Mensch. A sou wait as hatt ganz secher eng Figur,
mat dar e Kand sech kann identifizeieren. Ma wi un
su vine Kanner haut, schaffen urn Catherine Musch
nach e puer aner Misaren: as et seng Schold, dass
seng Mamm sóch scho viru Joren ewechgemaach
huet "well si net mei wollt bei (s)engem Papp
bleiwen. Well (s)ai Papp si Schemmel a Bless vernannt
huet"? Wat kann hatt dofier, dass sai rietst A
him an di lenks Jhileestasch kuckt? A wann suguer
d'Kollegen an der Schoul de Geck mat engem man,
da muss ee sech endgalteg wieren.
D'Catherine wiert sech op seng Maneier: spontan,
am Spill. Als Reaktioun op den Uz vu senge Komeroden
zaubert hatt en Anti-Held aus sengem Hutt.
Keen Tiger, keen Elephant a keng Leibwach, dem
Katt sai Superjhemp as eng Meek, d'Muschkilusch.
Eng Frendin jhust fir hatt eleng.
D'Catherine heescht ewei eng Meek, as also eng
Meek, a lo huet et och nach eng. Wi am Dram graife
beim Meedche Fantasi a Realiteit aneneen.
Duerch di eenzel "Geschichte fir Kanner" zitt sech
- wi e roude Fuedem, deen dat Ganzt hallt - d'Zesummeliewe
vum klenge Meedche mat sengem gescheete
Papp op der Sich no enger neier Mamm a
Frendin. An hir Relatioun bleift net stoen, si
kommen een deem anere mi no. D'Muschkilusch as
net onschelleg drun.
Dobai get di Meek de Pretexte fir eng ganz Rei
Aventuren. Eng Hellewull Personnagen trieden op,
ee mei geckech wi deen Aneren, ee mei versiess
drop, dat komescht Deier Cm dee bertihmten Eck ze
brengen: de Beierseffer Panzi, den Har Schasslamusch,
de Monsieur Fiimmlapipp asw. Frenn a Bekannter
vum Catherine spillen eng Roll, Fabeldeieren
a richteg Leit, suguer sai Schutzengel hechstperséinlech
bekemmert sech em d'Seef an d'Zannpasta.
Wien hat da scho mol Geleenheet, mat sengem
Engel ze rolzen!?
A wi emmer geet et mam Guy Rewenig doduerch,
seng Fantasi kennt kee Pardon. Do as z.B. de Glenn,
dat verwinntent Schwengche vu niewendrun, der
Nopesch hire videogeteitschte Jóngelchen. Do as,
eben, de Schutzengel, dee postmoderne Ritter vun
der Uerdnung an der Hijhian, fir mech dee scheinste
Personnage. An do as, natiirlech, d'Schoul. Heizou
wir villes ze soen, och manner guddes. Mir kennt et
fir, wi wann de Rewe:nig, e bdsse platt, verschidde
Klisched giff opwiermen, di cc scho besser gelies
huet. Den obligaten Zikkolog, Meeschter am Kurdiere
vun dislexdsc he Kanner, as do scho mi erfraschent.
Deen theerapeiert, vu lauter Nvrosen, jhust nach sain
eegene Portmonni.
Bal all di Geschic:hte gi vum Rende Weber a jee
engem Bild zesummegefaasst an illustreiert. Selig
Zeechnunge si meeschtens gelongen an drodn, niewt
gudder Mise-en-pages, wesentlech dozou bai,
dass dat Buch s;e'ch agreabel a seier liest. Ech hat
jhust dem Renee Weber sai Num och op den Deckel
geschriwwen.
Muschkilusch as also en echte Rewenig, "erste
Sahne" wi eng bekannte Komiksfigur gad soen. Slapstick
a Poetesches, Karikatur a Fantasi, Liichtes a mi
Deiwes leie beieneen.
Muschkilusch as also en echte
Rewenig. Slapstick a Poetesches,
Karikatur a Fantasi, Liichtes a mi
Deiwes leie beieneen.
An dach, trotz all den trukulenten Ideen dierft et dem
Auteur am Fong em eppes aneres gaange sin,
namlech Cm d'Sprooch, Om d'Utzebuergescht. Engersaits
mecht en de Geck mat der Flappechkeet vun
eisem Nationaldialekt (aus "Catherine vu au lit" get
"Katt an d'Bett"). Anerersaits jongldiert hie mat de
Sonoriteite, spillt mat de Wieder a kombindiert se zu
neieM Liewen. Hie reimt his eran an d'Prosa, aus
purer Loscht urn Spill.
D'Kanner iere sech do net: "Superwieder sin an deem
Buch", seet de klengen Pit, an eis zwee Schillerbeitrag
bestategen (lat.
Renee Weber
tebruar 1991 49

Kannerstömmen
liM1103.1
Ech perseinlech hun d'Buch zimlech gutt font.
Et as witzeg wann de Guy Rewenig mat de Wieder spillt. Hie schreiwt di
franseisch Satz oder Wieder an eiser Aussprooch a kuckt net no der richteger
Orthografi. Dobai musse mir Lötzebuerger zimlech laachen. Den
Auteur leisst seng Fantasi vill spillen. Datt ee Meedche sech mat enger
Meck ufrend, heiert ee jo net all Dag. De Guy Rewenig get der Meck
suguer Gefiller, wei zum Beispill: si as verleift.
Mir gin och zimlech iwer dat Meedche, wat Catherine heescht, gewuer. Di
Relatioun, di d'Catherine zu sengem Papp huet, get zimlech leschteg
erzielt, besonnesch wann de Papp seng Frendin viirstellt. D'Catherine as
e Meedchen, dat sech net kleng krOie lOisst a sech mat aller Kraaft duerchsetzt:
mat sengem Schutzengel brengt den Auteur des Qualiteiten
zum Viirschain.
Ech hat viii Spaass mat deem Buch an hu mech op vine Plaze kapott
misse laachen. Dat Buch, gêif ech soen, as net nemme fir Kanner (wei vir
urn Deckel steet), mee och fir di Grouss. Ech geif och deene Kanner at rekommandeieren,
di schons franseisch Kenntnisser hun, soss versti se net
viii vum Witz deen dat Buch do huet.
Chantal Biwer, V3 aus dem Lye-6e vun Dikrech
Meng Joffer sot, ech soll en Aufsatz iwer dat Buch Muschkilusch schreiwen.
Mir krute Photokopie vun deem Buch. An der lötzebuergescher
Stonn hu mer se duerchgeholl. Si sin immens flott a leschteg. Virun allem
di Geschicht op der Sait 23, vum Panzi, dem Meckefankert, an op der Sait
34, vun der Tata, di alles kleng mecht. Och dei vum Schutzengel, deen
ernmer iwer d'Katt (Catherine) jaitzt an eppes un him auszesetzen huet,
as jheenial. An dei vum Glenn, deen di ganz Zait esst an urn Video Ufo-
Filmer kuckt.
Et as och gutt, wann d'Wieder geschriwe sin, esou wi se ausgeschwat gin.
Un desem Buch as wierklech naischt, dat mir net gefallt. Ech versti jhust
net, wei dass d'Muschkilusch emmer beim Katt as. Awer soss as alles
gutt drun.
Luc Dockendorf, 5. Schouljor vun der Joffer J. Ludwig, Dikrech-Sauervviss
Et kann ee sech virstellen, dass Kanner, no der
Lektgr vu Muschkilusch, Loscht kreien, och Wieder
ze erfannen: Meckenimm oder aner "Schwengereien".
Besonnesch wat d'Fluchen ubelaangt: hei
erfennt de Rewenig Wieder, wann ee bis ausgeflucht
huet, kann ee scho net mi rosc sin.
An der Sprooch schangt mir och deen cleifste Write
vun desem Buch ze leien. De Rewenig brengt et
fardeg, dass Kanner sech "spillens" mat hirer
Sprooch ausernanersetzen. Et as jo gewosst, class
d'Sprooch grad fir Kanner eent vun de wichtegste
Mettel as, séch an hir (Em)welt an de Greif ze
kreien. Dass e gutt letzebuergescht Kannerbuch do
besonnesch Dingschter leescht, lait op der Hand,
grad och an engem Schoulsystem, wou Letzebuergesch
bal inexistent as.
Da/us elo kee bellege Nationalismus, mee dat
spijhelt eng permanent Suerg erem, déi Leit wi
Rewenig, Manderscheid (Schappo fir de "Batty
Weber"!) oder Helminger (Frascht ) g it hei urn
Desch) sech selwer schengen operluegt ze hun:
d'Erhalen an d'Erneiere vun eiser moderner literarescher
Sprooch.
E Buch fir Kanner also. Net su secher.
Et gat der jo (wi de Michel Tournier), di behaapten,
et geife guer keng eigentlech Kannerbicher gin, mee
jhust eng Parti Bicher, dei gutt genuch wiren, dass
och Kanner se keinte liesen. Muschkilusch as eent
vun deenen.
Frank Kirsch