ENAP-CO Tablets COMPOSITION - Pharma Dynamics

Hemodialise Pasiënte
Die gebruik van hierdie kombinasie medikasie is nie aangedui in pasiënte wat dialise vir nierversaking
benodig nie (sien Dosis en Gebruiksaanwysings). Anafilaktoïede reaksies is in pasiënte gerapporteer
tydens dialise met hoë-vloei membrane (byvoorbeeld AN 69®) wat gelyktydig ‘n AOE-inhibeerder
ontvang het. ‘n Ander soort dialise membraan of ‘n ander klas antihipertensiewe middel moet oorweeg
word wanneer hierdie pasiënte behandel word.
Hepatiese Siekte
Tiasiede moet met omsig gebruik word in pasiënte met ingekorte lewerfunksie of progressiewe
lewersiekte, omdat klein veranderings in vloeistof- en elektrolietbalans, hepatiese koma mag
presipiteer.
Hipersensitiwiteit/Angioneurotiese Edeem
In sommige pasiënte is angioneurotiese edeem van die gesig, ekstremiteite, lippe, tong, glottis en/of
larinks gerapporteer. Staak behandeling in sulke gevalle en moniteer pasiënte om volkome verligting
van simptome te verseker. In gevalle waar die swelling tot die gesig en lippe beperk is, mag die
toestand sonder behandeling herstel. Antihistamienbehandeling was nuttig om hierdie simptome te
verlig. Angioneurotiese edeem wat met laringeale edeem geassosieer is, mag fataal wees. Indien
betrokkenheid van die tong, glottis of larinks, wat moontlik lugwegobstruksie kan veroorsaak, sou
voorkom, behoort gepaste terapie soos subkutane adrenalienoplossing 1:1 000 (0,3 ml tot 0,5 ml)
onmiddellik toegedien te word.
‘n Geskiedenis van angio-edeem, onverwant aan AOE-inhibeerderterapie, mag pasiënte aan ‘n groter
risiko vir angio-edeem blootstel terwyl hulle ‘n AOE-inhibeerder ontvang (sien Kontra-indikasies).
Tiasiedterapie mag sensitiwiteitsreaksies in sekere pasiënte, met óf sonder, ‘n geskiedenis van allergie
of brongiale asma, veroorsaak. Berigte van verergerings of aktiverings van sistemiese lupus
eritematose is al met die gebruik van tiasiede geassosieer.
Hipotensie en Elektroliet-/Vloeistofwanbalans
Sommige pasiënte mag simptomatiese hipotensie ontwikkel. Sulke pasiënte behoort vir kliniese tekens
van vloeistof- of elektrolietwanbalans gemoniteer te word, b.v. volume-uitputting, hiponatremie,
hipochloremiese alkalose, hipomagnesemie of hipokalemie wat tydens bykomende diarree of braking
mag voorkom. Serumelektroliete behoort periodiek op geskikte tussenposes gemoniteer te word
tydens behandeling van hierdie pasiënte.
Indien hipotensie voorkom, behoort die pasiënt in ‘n rugliggende posisie geplaas te word, en indien
nodig moet ‘n intraveneuse infusie van standaard soutoplossing toegedien word. ‘n Verbygaande
hipotensie reaksie is nie ‘n teenaanduidings vir addisionele dosisse nie. Op voorwaarde dat
bloedvolume en -druk effektief herstel is, kan her-instelling van terapie teen verminderde dosisse
oorweeg word; as alternatief kan een van die twee komponente as monoterapie toegedien word.
Metaboliese en Endokriene Uitwerkings
Glukosetoleransie mag deur tiasiedterapie ingekort word. Dit mag nodig blyk te wees om dosering van
antidiabetiese middels, insluitend insulien, aan te pas. Tiasiede mag urinêre kalsiumuitskeiding
verminder en wisselvallige en klein verhogings van serumkalsium veroorsaak. Dit moet in gedagte
gehou word dat uitgesproke hiperkalsemie ‘n teken van verborge hiperparatiroïedisme mag wees.
Staak tiasiede alvorens toetse vir paratiroïedfunksie uitgevoer word.
In sommige gevalle mag tiasied diuretika-terapie met verhogings in cholesterol- en trigliseriedvlakke
geassosieer wees.
In sekere pasiënte mag tiasiedterapie hiperurisemie en/of jig presipiteer, maar enalapriel mag egter
urinêre uriensuur verhoog en dus die hiperurisemiese uitwerking van hidrochloortiasied verswak.
Pediatriese gebruik
Die veiligheid en doeltreffendheid van die kombinasie medikasie in kinders is nog nie vasgestel nie.
Inkorting van Nierfunksie
Sien Dosering in Nierontoereikendheid onder Dosis en Gebruiksaanwysings.