ENAP-CO Tablets COMPOSITION - Pharma Dynamics

More documents

Recommendations

Info

Hemodialise Pasiënte Die gebruik van hierdie kombinasie medikasie is nie aangedui in pasiënte wat dialise vir nierversaking benodig nie (sien Dosis en Gebruiksaanwysings). Anafilaktoïede reaksies is in pasiënte gerapporteer tydens dialise met hoë-vloei membrane (byvoorbeeld AN 69®) wat gelyktydig ‘n AOE-inhibeerder ontvang het. ‘n Ander soort dialise membraan of ‘n ander klas antihipertensiewe middel moet oorweeg word wanneer hierdie pasiënte behandel word. Hepatiese Siekte Tiasiede moet met omsig gebruik word in pasiënte met ingekorte lewerfunksie of progressiewe lewersiekte, omdat klein veranderings in vloeistof- en elektrolietbalans, hepatiese koma mag presipiteer. Hipersensitiwiteit/Angioneurotiese Edeem In sommige pasiënte is angioneurotiese edeem van die gesig, ekstremiteite, lippe, tong, glottis en/of larinks gerapporteer. Staak behandeling in sulke gevalle en moniteer pasiënte om volkome verligting van simptome te verseker. In gevalle waar die swelling tot die gesig en lippe beperk is, mag die toestand sonder behandeling herstel. Antihistamienbehandeling was nuttig om hierdie simptome te verlig. Angioneurotiese edeem wat met laringeale edeem geassosieer is, mag fataal wees. Indien betrokkenheid van die tong, glottis of larinks, wat moontlik lugwegobstruksie kan veroorsaak, sou voorkom, behoort gepaste terapie soos subkutane adrenalienoplossing 1:1 000 (0,3 ml tot 0,5 ml) onmiddellik toegedien te word. ‘n Geskiedenis van angio-edeem, onverwant aan AOE-inhibeerderterapie, mag pasiënte aan ‘n groter risiko vir angio-edeem blootstel terwyl hulle ‘n AOE-inhibeerder ontvang (sien Kontra-indikasies). Tiasiedterapie mag sensitiwiteitsreaksies in sekere pasiënte, met óf sonder, ‘n geskiedenis van allergie of brongiale asma, veroorsaak. Berigte van verergerings of aktiverings van sistemiese lupus eritematose is al met die gebruik van tiasiede geassosieer. Hipotensie en Elektroliet-/Vloeistofwanbalans Sommige pasiënte mag simptomatiese hipotensie ontwikkel. Sulke pasiënte behoort vir kliniese tekens van vloeistof- of elektrolietwanbalans gemoniteer te word, b.v. volume-uitputting, hiponatremie, hipochloremiese alkalose, hipomagnesemie of hipokalemie wat tydens bykomende diarree of braking mag voorkom. Serumelektroliete behoort periodiek op geskikte tussenposes gemoniteer te word tydens behandeling van hierdie pasiënte. Indien hipotensie voorkom, behoort die pasiënt in ‘n rugliggende posisie geplaas te word, en indien nodig moet ‘n intraveneuse infusie van standaard soutoplossing toegedien word. ‘n Verbygaande hipotensie reaksie is nie ‘n teenaanduidings vir addisionele dosisse nie. Op voorwaarde dat bloedvolume en -druk effektief herstel is, kan her-instelling van terapie teen verminderde dosisse oorweeg word; as alternatief kan een van die twee komponente as monoterapie toegedien word. Metaboliese en Endokriene Uitwerkings Glukosetoleransie mag deur tiasiedterapie ingekort word. Dit mag nodig blyk te wees om dosering van antidiabetiese middels, insluitend insulien, aan te pas. Tiasiede mag urinêre kalsiumuitskeiding verminder en wisselvallige en klein verhogings van serumkalsium veroorsaak. Dit moet in gedagte gehou word dat uitgesproke hiperkalsemie ‘n teken van verborge hiperparatiroïedisme mag wees. Staak tiasiede alvorens toetse vir paratiroïedfunksie uitgevoer word. In sommige gevalle mag tiasied diuretika-terapie met verhogings in cholesterol- en trigliseriedvlakke geassosieer wees. In sekere pasiënte mag tiasiedterapie hiperurisemie en/of jig presipiteer, maar enalapriel mag egter urinêre uriensuur verhoog en dus die hiperurisemiese uitwerking van hidrochloortiasied verswak. Pediatriese gebruik Die veiligheid en doeltreffendheid van die kombinasie medikasie in kinders is nog nie vasgestel nie. Inkorting van Nierfunksie Sien Dosering in Nierontoereikendheid onder Dosis en Gebruiksaanwysings.
Toenames in bloedureum en serumkreatinien is waargeneem in sommige pasiënte met bilaterale renale arteriestenose of stenose van die arterie na ‘n enkele nier wat behandeling met AOEinhibeerders ontvang het; hierdie simptome is omkeerbaar na staking van terapie. Chirurgie/Narkose Dit is bekend dat enalapriel angiotensien-II-vorming sekondêr tot kompensatoriese renienvrystelling blokkeer in pasiënte wat majoor chirurgie ondergaan of gedurende narkose met middels wat hipotensie veroorsaak. Indien hipotensie sou voorkom en dit word vermoed dat dit die gevolg van hierdie meganisme is, kan volume-uitsetting gebruik word om die val in bloeddruk te korrigeer. Interaksies: Gelyktydige gebruik van die volgende geneesmiddels mag interaksies met tiasied-diuretika veroorsaak: Antidiabetiese medisyne (orale middels en insulien) - dit mag nodig wees om die dosering van die antidiabetiese medikasie aan te pas. Alkohol, Barbiturate en Narkotika - mag ortostatiese hipotensie versterk. Kortikosteroïede, AKTH - verhoogde elektroliet-uitputting, veral hipokalemie, mag voorkom. Nie-steroïedale Anti-inflammatoriese Middels - vermindering van die diuretiese, natriuretiese en antihipertensiewe uitwerkings van diuretika in sekere pasiënte. Pressoramiene (bv. Adrenalien) - ‘n verminderde reaksie teenoor pressoramiene mag voorkom, maar dit is gewoonlik nie van so ‘n aard dat dit hulle gebruik uitskakel nie. Ander Interaksies: Litium Die kombinasie van litium en diuretika behoort vermy te word. Nieropruiming van litium word deur diuretika en AOE-inhibeerders verminder, wat pasiënte aan ‘n hoë risiko vir litiumtoksisiteit blootstel. Verwys na die voubiljette van litium-preparate alvorens sulke middels gebruik word. Nie-depolariserende Spierverslappers Reaksie tot tubokurarien mag tydens tiasiedterapie verhoog word. Ander Antihipertensiewe terapie Die kombinasie van enalapriel met ganglioniese blokkeerders of adrenergiese blokkeerders moet alleen oorweeg word indien die pasiënte onder sorgvuldige toesig gehou kan word. Serumkalium Die uitwerking van enalapriel verswak gewoonlik die uitputting van kalium deur tiasied-diuretika. Serumkaliumvlakke mag beduidend verhoog wees, veral in pasiënte met ingekorte nierfunksie indien kaliumsupplemente, kaliumsparende middels, of kalium-bevattende soutvervangers, gebruik word. Die toediening van enalapriel aan pasiënte met nierversaking mag lei tot ‘n verhoging in serumkalium. ‘n Beduidende toename in serumkalium mag voorkom met die gebruik van kaliumsupplemente of kaliumsparende diuretika, of kalium-bevattende soutvervangers, veral in pasiënte met ingekorte nierfunksie. Indien gelyktydige gebruik van bogenoemde middels nodig geag word, moet dit met sorg en gereelde bepaling van serumkaliumvlakke gepaard gaan. BEKENDE SIMPTOME VAN OORDOSERING EN BESONDERHEDE VAN DIE BEHANDELING DAARVAN: Geen spesifieke inligting oor die behandeling van oordosering met die kombinasie medikasie is beskikbaar nie. Behandeling is simptomaties en ondersteunend. Die volgende maatreëls word voorgestel: induksie van emese en/of maagspoeling, korrigering vn dehidrasie, elektrolietwanbalans en hipotensie deur gebruik te maak van bewese prosedures wat binne 2 uur na inname ingestel behoort te word.
Page 1 and 2: SCHEDULING STATUS: S3 PROPRIETARY N
Page 3 and 4: Respiratory Dyspnoea Gastro-intesti
Page 5 and 6: See Dosage in Renal Insufficiency u
Page 7 and 8: SKEDULERINGSTATUS: S3 EIENDOMSNAAM
Page 9: Hipersensitiwiteit/Angioneurotiese

ENAP-CO Tablets COMPOSITION - Pharma Dynamics

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?