ALL MY LOVING

Kjell Olavs Sanghefte
Pål sine høner
D G D
Pål sine høno på haugæin utsleppte,
A7 D A7 D
hønun så lett over haugæin sprang;
D G D
Pål på hønom kunna fornemme
Em A7 D Hm Em A7 D
at røven va ute med rompun så lang:
D Hm E7 A
%"Klukk, klukk, klukk!" sa høna på haugom. %
D D7 G D
Pål han flaug og rengde mæ augom:
Em A7/C# D Hm7 Em A7 D
"Nå tør e ikkje komå heim åt 'n mor!"
Pål hæin gjekk lite lenger utpå haugæin,
fekk hæin sjå røven på hønun og gnog;
Pål hæin tok se ein stein uti nevæin,
dugle' hæin da te røvé slo.
Røven flaug, så rompa ho rista,
Pål hæin gret for høna hæin mista:
"Nå tør e ikkje komå heim åt 'n mor!"
"Ha e nå nebb, å ha e så klø,
å visste e berre kor røvæin låg,
skull e døm både rispe å klore
frama te nakke å bak over lår.
Skam få æille røvæin raue,
Gu' gje at døm æille var daue,
så skull e komå heim åt 'n mor!
Ikkje kæinn 'o verpe, å ikkje kæinn 'o gålå,
ikkje kæinn 'o krupe, å ikkje kæinn 'o gå.
E fær gå me åt kvæinn å målå
å få att mjølé e forliste igår."
"Men skitt," sa 'n Pål, "e æ ikkje bange,
kjeften å mo'e ha hjòlpé så mange.
Nå tør e nok komå heim åt 'n mor!"
Pål hæin køinne på kvæinné te å sleppe,
så at dæ jomma i kòr ein væigg,
så atte agnæin tok te å fuke
å døm vart lange som geiteræigg.
Pål hæin ga se te læje å knæiggje:
"Nå fekk e like for høna å æiggjé,
nå tør e trygt komå heim åt 'n mor!"
Side 140