ﮔﻨﺎد در ﻣﻮﺷﻬﺎي ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻣﺎده ـ ﻣﺤﻮر ﻫﻴﭙﻮﻓﻴﺰ ﻫﺎي ﻫﻮرﻣﻮن

اثرات اسپيرونولاكتون بر محور هيپوفيز گناد در موش صحرايي مرادي و ...1اينهيبين و فوليستاتين كاهش مييابد (16). Ganie وهمكاران در سال 2004 بيان كردند اسپيرونولاكتون درزنان مبتلا به سندروم تخمدان پليسيستيك باعث كاهشسطح سرمي LH/FSH ميشود.(17) Backstrom وهمكاران در سال 2003 نشان دادند كه اسپيرونولاكتونهمانند آگونيستهاي GnRH در افزايش LH مؤثر است.(18)با توجه به مصرف داروي اسپيرونولاكتونبخصوص در زنان براي درمان هيرسوتيسم و آكنه يابهبود بعضي از عوارض ناشي از بيماريهايي چونسندروم تخمدان پليكيستيك،‏ سندروم پيش از قاعدگيو آندومتريوزيز از يك طرف و عدم مطالعه منسجمي دررابطه با اثر اين دارو روي ميزان ترشح هورمونهايمحور هيپوفيز-گناد در جنس مونث ضروري است اثراحتمالي داروي اسپيرونولاكتون بر اين محور در جهتشناخت و تعيين اثرات جانبي و اختلالت هورمونياحتمالي ناشي از مصرف آن به ويژه در امر باروري ويا بروز ناباروري زنان بررسي شود.‏ به همين منظوراين مطالعه با هدف بررسي اثرات احتمالي داروياسپيرونولاكتون روي ميزان هورمونهاي محورهيپوفيز-گناد در موشهاي ماده انجام گرفت.‏روش بررسيدر ابتداي تحقيق 50 سر موش صحراييماده از (rat)نژاد ويستار با وزن 180-200g و با سن 2/5-3 ماه ازشعبه انستيتو تحقيقات واكسن و سرمسازي رازيشيراز تهيه شد.‏ موشها علامتگذاري شده و به مدتيك هفته در شرايط آزمايشگاهي شامل دماي 21±2°Cو دورههاي نوري12 ساعتهقرار گرفتند.‏ سپس جهتهم سيكل كردن آنها ابتدا 1mg استروژن والرات‏(شركت داروسازي عبيدي،‏ ايران)‏ بهصورت عضلاني بهآنها تزريق شد.‏ بعد از42 ساعت 500mg پروژسترون‏(شركت داروسازي عبيدي،‏ ايران)‏ به طور مجدد تزريقگرديد.‏ پس از 6 ساعت از واژن موشها اسمير تهيهگرديد.‏ براي اين منظور بوسيله پيپت پاستور استريلشده مقداري سرم فيزيولوژيك به داخل واژن تزريقشد و با همان پيپت،‏ سرم فيزيولوژيك به همراهسلولهاي شستشو شده از ديواره رحم جمع گرديد.‏ ازمحلول حاصل از واژن گسترش تهيه شد و پس ازخشك شدن،‏ گسترشها توسط الكل تثبيت شده و با رنگگيمساي England) (BBDHE,رقيق شده با نسبت1 به20، به مدت 15 دقيقه رنگآميزي شدند.‏ سپس نمونههابه آرامي با آب مقطر شستشو و با ميكروسكوپ نوريGermany) (Zeiss, جهت هم سيكل شدن مورد رؤيت وبررسي قرار گرفتند.‏ از50 موش45 موش در فازاستروس قرار داشتند و تعداد 5 سر موش كه درفازهاي پرواستروس،‏ مت استروس يا دي استروسبودند و با بقيه هم سيكل نبودند از آزمايش حذفشدند.‏ سپس 45 سر موش باقي مانده بهو هر 5 گروهگروه شامل 9 سر موش شامل گروه كنترل،‏ شم وگروههاي دريافتكننده دارو با دوز حداقل 25 و دوزمتوسط 50 و دوز حداكثر 100mg/kg تقسيم شدندسپس داروي اسپيرونولاكتون تهيه شده از شركتGermany) (Merck, باغلظتهاي مشخص فوق درسرم فيزيولوژيك حل شده و به ترتيب به گروههايتيمار با دوز حداقل،‏ متوسط و حداكثر توسطسرنگهاي معمولي 5ml مجهز به لوله دهاني حلقي وبه ميزان 3ml در روز به هر موش خورانده شد.‏ ضمناً‏موشهاي گروه كنترل هيچگونه دارويي دريافت نكردند،‏اما موشهاي گروه شم فقط حلال دارو ‏(سرمفيزيولوژي)‏ دريافت كردند.‏ پس از پايان دوره آزمايش،‏موشها توسط اتر ‏(شركت كيميا مواد،‏ ايران)‏ بيهوششده و خونگيري از قلب انجام گرفت.‏ نمونههاي خونيبا دور 3000rpm به مدت 5 دقيقه سانتريفيوژ شدند وسرم آنها جدا و در دماي 20°C- تا زمان سنجشDownloaded from http://www.jri.ir1- Inhibin19فصلنامه باروري و ناباروري/‏ بهار 88