recorda

colaboracións agosto 13Fai case un mes sucedía un tráxicoaccidente ferroviario nanosa Comunidade. Un tren Alviaque circulaba con destino a Ferrol,descarrilaba a escasos quilómetrosda capital galega,deixando ao seu paso 80 falecidose máis de un centenar de feridos,dos que a maioría arestoraxa están nos seus fogares.Moitas son as incógnitas que seabren paso a raíz desta traxedia.Búscanse culpables, preguntasepola seguridade, ...Pero o certo é que agora, aíndaque atopemos resposta, nin vítimas,nin familiares, nin feridospoderán estar satisfeitos. E é queaínda que se queira, en ocasiónsa xustiza é imposible. Non se poderávolver atrás no tempo parapoder dar solucións ao que pareceser unha cadea continuadade erros; as vítimas non volveráná vida, os familiares non poderánesquecer esa dor e os feridos quedaráncon múltiples secuelas coasque terán que convivir para sempre.Por iso a xustiza faise imposible.Pero ¿que esta a pasar ou que vaipasar agora?O dereito prevé que cando alguéncausa un dano a outro, ben sexapor imprudencia ou culposamentetena obriga de compensar aoprexudicado. Esa compensaciónpasa por devolver as cousas aoestado anterior antes de producirVelaí unha nova ocorrencia(chamarlle idea é moito chamarlle)da presidenta do Fondo MonetarioInternacional: reduciónsalarial dun 10%en dous anos.Ao abeiro dosseus 468.000euros de soldo(complementosvarios aparte),meses despoisde ser investigadaxudicialmenteporamaños financeirospresuntamenteilícitos,outras explosivasdeclaraciónschegan do FIMpara aconsellarunhas diminucióndos salariosdun 10% endous anos.Cara a cara coa xustiza Consultorio legalCando a xustiza se fai imposible...Chove sobremollado! (comoescribiu Rosalíade Castro nunfermoso poema). Un exemploben coñecido dos chairegos deIsabel Campello Areso dano ou ben, pagar unha indemnizaciónen diñeiro. Nestecaso como a primeira das opciónsé imposible, tanto aos familiaresdas vítimas como aos feridos sólles queda a segunda alternativa.Pero ¿canto diñeiro correspondepor vítima ou por unha lesión?Para calcular esta suma, os tribunaisespañois soen aplicar poranaloxía o baremo que actualmenteexiste para os danos causadosen accidente decirculación. Según o mesmo osfamiliares das vítimas que teñendereito a reclamar son os familiaresmáis directos, polo xeral, cónxuxe,fillos, pais e/ou irmáns. Aindemnización pode chegar a superaros 172.000 € por persoa. Encanto aos feridos, éstes teñen dereitoa reclamar tanto polos díasde hospitalización, como polosdías ata a súa total curación,como polas secuelas.Pero antes de todo iso haberá quesaber quen son os culpables;quén vai pagar esas cantidades.Aquí tamén temos que faceralgún inciso. Hai que ter moi enconta que seguramente existanvarios responsables, todos elesresponsables da morte ou lesiónsa varias persoas por imprudencia,isto quere dicir, que foroncausadas por unha falta de dilixenciaou coidado nas obrigasque implicaba o seu traballo.Efectivamente as consecuenciashai uns meses: o intentos de UR-BASER dunha redución dos soldospara os seus empregados noservizo do que é concesionarioen Vilalba aínda maior da porcentaxeque citou Christine La-foron moi, moi graves; pero nonpor eso o grado de implicaciónpasa a ser de culpable, entendidono sentido máis estrito da palabra;e dicir, non foi feito adrede.En este sentido existe aberto unprocedemento penal nos Xulgadosde Santiago, no que se aclararáque parte de culpa teñencada un dos implicados neste accidente,maquinista, técnicos deAdif, técnicos de Renfe ou inclusiveresponsabilidade política.No suposto de que Adif e Renfesexan declarados responsables enalgunha medida, intervirá un segurode responsabilidade civilque teñen concertado.O certo é que sempre temos queaprender a base de golpes, e nestaocasión non ía ser distinto. Asíagora falase de instaurar máismedidas de seguridade, como osistema ERTMS, revisar a velocidadenos tramos de vía e unhamellor sinalización entre outrasmoitas medidas. Por desgrazachega tarde.Consultorio legalEnvíe as súas preguntas ao correoe l e c t r ó n i c ofm@fmpublicidade.com ou benna nosa páxina web www.terrachaxa.come un profesional responderána próxima edición destexornal de xeito gratuíto e anónimo.Resolver as súas dúbidasnunca foi tan sinxelo.Enchoupados nesta Grande Recesióne enleados na gravísimacrise institucional do Estado, aonoso País non lle queda moitotempo para enfrontar os reptosfundamentais do seu futuro, quepoden ser as únicas oportunidadesreais de atoparmos un lugarna especialización internacionaldo traballo e abrir unha vía a uincrecemento equilibrado e sostíbel.Reptos todos eles onde a dependenciapolítica e social deGalicia a respecto do Estadoamosouse inconveniente aolongo dos nosos máis de trintaanos de limitada autonomía política.Esencial para o noso futuro é poren valor o noso sistema portuario.Porque, a dous anos da aperturada nova Canle de Panamá,Galicia pode ser un grande hubpara as mercadorías europeas.Compre asumirmos plenas competenciasnormativas, tarifariase de xestión. O mesmo ca no aeroportos,onde precisamos rachara ineficiencia de AENA econstruirmos un sistema aeroportuariogalego autónomo edescentralizado, que atenda basicamenteá promoción dun turismointenso, mais de calidadecontrastada.Na promoción dos nosos principaissectores económicos, com-Ollo ó dato! curruncho de economíaBaixar os salarios un 10%? Manuel Roca CendánCADERNOS DA VIAXEQuo Vadis, Galicia?Xoán Antón Pérez-Lema5pre unha fonda reforma da ordenaciónterritorial e a potenciacióndo crédito e das políticasde inovación para reestruturar erelanzar os nosos sectores estratéxicos: enerxético, mar-industriae construción naval,monte-industria, produciónsagroalimentaria de calidade, tecnoloxíasda información e comunicación,industriasaudiovisuais...A reapertura docrédito empresarial pasaría,dende logo, pola subsistenciacomo marca e estrutura propiade Nova Galicia Banco, maisesixirá, asemade, unha potenteAxencia financeira pública. E aaposta do I máis D máis i é fulcral:Galicia non pode permitirque os recurtes anulen a capacidadede xeración de conhecementoe riqueza da súaUniversidade e da súa industria.É evidente que estes reptos precisanda operatividade dun autogobernomoito máis amplo. Noproceso constituínte que, máiscedo ca tarde, se vai abrir no Estado,Galicia ha decidir sermoito máis autónoma e gobernaro seu propio futuro. Non haioutro xeito para enfrontarmosestes reptos e sobrevivir nestemundo tan complexo, porque adependencia demostrou abondoonde nos leva.garde, empeorando ademais outrosaspectos da relación laboral(complementos por antigüidade,xornada de traballo, eta).Onte, en Vilalba. Hoxe,en A Coruña. A mesmaempresa, con beneficiosmultimillonarios, presentouun plan que pasa polodespedimento de máis devinte persoas empregadasen URBASER, unhaforte redución salarialpara que as que conserveno emprego e o empeoramentosde variascondicións laborais distintasda económica.As estatísticas do InstitutoNacional de Estatísticasobre a variación docusto laboral son claras:baixou a media dos salariosun 5% en 2012(tendo en conta a inflación).Non foi abondopara algúns insaciablesgrandes empresarios,multiexplotadores desdeas súas multinacionais?Perdeu un gran ocasión de quedarcalado o comisario de Economíada UE, Olli Rhen, queaxiña se sumou ao carro dos defensoresda proposta de diminucióndos soldos da presidenta doFIM. Se a clave da loita contra acrise económica estivese aí, osEstados que peor estarían en Europaserían Noruega, Suíza, Alemaña,Finlandia, Gran Bretaña eun longo etcétera que teñen salariomedio moi por riba do español(e moito máis do galego,que está un 18% por baixo doestatal).Quedoume unha dúbida na propostada presidenta do FMI. Osfuncionarios do Estado españoltivemos, como media, unha reduciónno último trienio do 24%nos salarios reais (os que teñenen conta a inflación). Vai saírnos“a devolver” o 14% restante?En Galicia, case sempre porbaixo do promedio estatal nostemas económicos (salarios, doimporte das pensións, eta.) logramospor unha vez estar nosprimeiros postos en algo. Dadoque o presidente Feijoo aproboudescontar un 40% as dúas pagasextra dos funcionarios en 2013(mentres hai conxelación salarialno Estado), perdemos aproximadamenteun 30% desde aprimeira diminución, a aprobadapolo goberno de Zapatero enmaio de 2010.Despois, conxelación salarial en2011, un 7,2% de diminución en2012, un 5,8% de rebaixa en Galiciaen 2013. E para complemento,recorte de dereitos dostraballadores do sector público:empeoramento das condiciónseconómicas nas baixas laborais,redución dos días de “asuntospropios” e do período vacacional,non reposición dun 90% dopersoal público que se xubile,etc.Nestas andamos. Máis de seismillóns de persoas desempregadasno Estado español, variosmillóns que conservaron o seuemprego aceptando rebaixas salariais...ementres, desde a súaatalaia de 468.000 euros anuaise unha chea de complementoseconómicos e sociais, a presidentado FMI pontifica...e un lacaiodo goberno da UniónEuropea ao que lle pagamos oseu soldo os contribuíntes da UElimítase a dicir: “Si, Wuana”.