Dvaravati Siihi Srivichai

่สถาปัตยกรรมที ่พบสมัยทวารวดีร่องรอยของโบราณสถานมาปรากฏหลักฐานแน่ชัดอายุเก่าที่สุดตั้งแต่สมัยทวารวดีอายุประมาณพุทธศตวรรษที่11 เป็นต้นมา โบราณสถานส่วนใหญ่สร้างขึ้นเนื่องในพุทธศาสนาสถูป1. สถปที่มีองค์ระฆังเป็นรปโอควํ่าหรือครึ่งวงกลม สถูปทมองคระฆงเปนรูปโอควาหรอครงวงกลม มียอดเป็นกรวยแหลมเรียบอย่ข้างบน มยอดเปนกรวยแหลมเรยบอยูขางบน ได้รับอิทธิพลศิลปะไดรบอทธพลศลปะอินเดียสมัยปาละ2. สถปที่มีองค์ระฆังคล้ายหม้อนํ้าหรือบาตรควํ่า สถูปทมองคระฆงคลายหมอนาหรอบาตรควา ยอดทําเป็นแผ่นกลมเรียงซ้อนกันขึ้นไปตอนบน ยอดทาเปนแผนกลมเรยงซอนกนขนไปตอนบน บนยอดสดมี บนยอดสุดมลูกแก้วหรือดอกบัวตูมประดับ ที่แท่น (หรรมิกา) ที่ตั้งฉัตรมีจารึกคาถา เย ธมมาวิหาร1. วิหารรปสี่เหลี่ยมผืนผ้า วหารรูปสเหลยมผนผา ฐานสง ฐานสูง เชนวหารวดโขลง เช่นวิหารวัดโขลง ทคูบว ที่คบัว จังหวัดราชบรี จงหวดราชบุร มีบันไดขึ้นด้านทิศตะวันออกส่ลานมบนไดขนดานทศตะวนออกสูลานประทักษิณ ฐานประดับเสาอิงและซุ ้ม แต่เดิมคงจะมีภาพปูนปั้นประดับอยู2. วิหารรปสี่เหลี่ยมจัตรัส วหารรูปสเหลยมจตุรส มมุขยนออกมาทงสดาน มีมขยื่นออกมาทั้งสี่ด้าน คือวิหารที่วัดพระเมร คอวหารทวดพระเมรุ จงหวดนครปฐม จังหวัดนครปฐม มฐานรองรบ มีฐานรองรับ มมุข มีมขทางเข้าทั้งสี่ทิศตรงกับพระพุทธรูปสี่องค์ที่ประดิษฐานอยู ่หน้าผนังทึบตันสี่ด้านภายในวิหาร