Hala sportowa

More documents

Recommendations

Info

8 MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NASZA GMINA • Nr 7 (17) / Lipiec-Sierpień 2013 BIZNES Moje życie to praca Z wiceprezesem Adampolu*, Adamem Byglewskim, rozmawia Wioleta Zalewska. Skąd wziął Pan pomysł na swój biznes? Przypadek, mój kolega, zresztą również Supraślanin, przebywając w Nowym Jorku, zadzwonił do mnie w 1989. roku i zapytał, czy mógłbym zorganizować przewóz 300 samochodów, które on wyśle z portu Elizabeth pod Nowym Jorkiem do Bremerhaven. Samochody należało następnie dostarczyć do Gliwic. Oczywiście powiedziałem – tak. Jak wyglądała Pana kariera zawodowa? Moja aktywność zawodowa rozpoczęła się w 1977 r. i trwa do chwili obecnej. Czyli ponad 35 lat. W tym czasie byłem mechanikiem, murarzem, kamieniarzem… W październiku 1984 roku wyemigrowałem do Australii, punktem pośrednim były Niemcy i tam zostałem. Jakie chwile były najtrudniejsze? Dużo było trudnych chwil, ale nigdy się nie poddałem, wiedziałem, że jest jak jest, a my musimy iść dalej – noc, śnieg, cały czas, bez przerwy. Aby do przodu. Czemu zawdzięcza Pan swój sukces? Czy osiągnąłem sukces…? Ciągle do niego dążę. Powiem inaczej – to co mam, co ma Firma ADAMPOL i jak jest postrzegana przez naszych Kontrahentów, zawdzięczam ciężkiej pracy całego zespołu. To oczywiste, że na sukces pracują wszyscy, że nie jest on rezultatem działań jednej osoby. Na razie udaje nam się sprostać oczekiwaniom Klientów i wyprzedzać potrzeby rynku. Myślę, że przede wszystkim trzeba lubić pracować. Powtarzam, nieważne o której skończyłeś pracę o 20.00 czy 5 rano. Ważne, aby o 8.00 być znowu na swoim stanowisku. dla autorytetów, los mnie samego uczynił autorytetem.” Jakimi wartościami kieruje się Pan w swoim życiu? W mojej pracy zawsze kierowałem się uczciwością, solidnością i zaangażowaniem. Nasze osiągnięcia oglądane przez osoby postronne często wyglądają na sukces. Ale przed nami jest kolejny dzień. Czym się Pan kieruje przy zatrudnianiu pracowników? Zdrowym rozsądkiem i zasadą nieograniczonego zaufania. A tak poważnie – staramy się dobierać mądrych współpracowników, oczywiście, z kompetencjami i przede wszystkim ze znajomością języków obcych, które w branży transportowej są niezbędne. I zawsze pytam o najważniejsze – czy kandydat w ogóle chce pracować. Czy poszukuje pracy czy tylko zatrudnienia. Czy sytuacja w kraju sprzyja przedsiębiorcom? Dzięki tym niedobrym politykom mamy dzisiaj idealne warunki do prowadzenia biznesu, idealne w porównaniu z rokiem 89. Możliwości są ogromne. Tylko cieszyć się i pracować, rozwijać i poprawiać błędy – swoje i cudze. Jak się udaje Panu godzić życie prywatne i zawodowe? Moje życie i praca toczą się w niesamowitym tempie, w szybko zmieniającym się otoczeniu i realiach. Granica między życiem prywatnym i zawodowym już dawno się zatarła. Moje życie to praca, a praca jest moim życiem. Mam rodzinę, dzieci, wnuka… Wiem, jak wyglądają i pamiętam o rodzinnych uroczystościach, rocznicach. Już dawno nie panuję nad częścią prywatną. Mam nadzieję, że moi bliscy się z tym pogodzili, i przynajmniej w niewielkim stopniu zostało mi to wybaczone. Czuję, że razem ze mną cieszą się moją radością, sukcesami moimi i moich współpracowników. Co lubi Pan robić w wolnych chwilach? Pracuję. Pracoholizm to nie jest coś, czym należy się chwalić. Najlepszym rozwiązaniem jest harmonia i równowaga. Boję się, że u mnie te proporcje zostały bardzo zachwiane. Znam kilka osób, które potrafią je zachować i nie ukrywam, że im zazdroszczę. Niestety w moim przypadku hobby stało się pracą, a praca hobby. Od kogo się Pan uczył? Poznałem wielu dobrych, pracowitych i uczciwych rzemieślników, miałem dużo szczęścia. Czy ma Pan jakieś autorytety? Pozwoli Pani, że jako odpowiedź zacytuję Alberta Einsteina: „Aby ukarać mnie za pogardę *ADAMPOL – spółka prowadzi działalność w zakresie międzynarodowego i krajowego transportu samochodów od roku 1989. Specjalizuje się w transporcie samochodów osobowych, dostawczych i pół ciężarowych. Korzystając z własnych pojazdów oraz taboru sprawdzonych i zaufanych podwykonawców, ma obecnie do dyspozycji kilka tysięcy autotransporterów oraz setki specjalistycznych wagonów. Prestiż ADAMPOL SA został zbudowany poprzez profesjonalny przewóz wszystkich marek samochodów, które trafiają praktycznie do każdego zakątka Europy i Azji. Firma daje zatrudnienie ponad 650 osobom.
BIZNES MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NASZA GMINA • Nr 7 (17) / Lipiec-Sierpień 2013 9 Alkierz odchodzi? Założyciele supraskiego Alkierza ogłosili na swoim profilu Fb, że 31 sierpnia zamykają klub. Napisali, że są zmęczeni ponad 2-letnim bojem o lokal przy ul. Piłsudskiego 11 w Supraślu. Jako bezpośrednią przyczynę wskazali „atak prac remontowych” związanych z modernizacją Domu Ludowego, w którym zajmują nielegalnie pomieszczenia. Ta niezbyt przyjemna historia mogła jednak potoczyć się zupełnie inaczej. Mogła Alkierz niewątpliwie wzbogacał kulturalny i kulinarny pejzaż Supraśla. Dla wielu osób był obowiązkowym miejscem biesiadowania, debatowania, słuchania koncertów, oglądania wystaw czy filmów. Państwo Łasiewiccy zdobyli grono wiernych fanów. Niestety swój dorobek roztrwonili angażując się w niepotrzebne awantury, z użyciem nie odpowiadających prawdzie argumentów. O lokal w Domu Ludowym Państwo Łasiewiccy nie musieli walczyć. Mieli długoterminową umowę dzierżawy. Walczyć trzeba było natomiast o klienta, słaba frekwencja w lokalu oznaczała bowiem brak pieniędzy na czynsz. Właściciele Alkierza notorycznie spóźniali się z opłatami. W rezultacie mój poprzednik, Krzysztof Stawnicki, rozwiązał z nimi umowę 17 stycznia tego roku. Alkierz zalegał wówczas z czynszem za okres dłuższy niż dwa miesiące i opłatami za gaz za dwa lata. Najgorsze było jednak to, że Państwo Łasiewiccy pism od Krzysztofa Stawnickiego nie odbierali. Nie mogli, nie mieli okazji, nie chcieli? Nie wiem. Ostatecznie umowa zgodnie z obowiązującym prawem została rozwiązana automatycznie, w momencie gdy Centrum Kultury i Rekreacji w Supraślu otrzymało dwukrotnie zwrotkę z poczty. Po moich wezwaniach do opuszczenia lokalu, Państwo Łasiewiccy spłacili ponad 10 tys. zł zaległości. Skąd wzięli tę sporą sumę? Jacek Łasiewicki w jednym z wywiadów wyznał, że sprzedał srebra rodowe… Po prośbach licznych zwolenników Alkierza podjąłem negocjacje z jego właścicielami. Zaproponowałem nową umowę na okres próbny. Propozycja przewidywała, że po pół roku przestrzegania umowy (regularnego płacenia), zostanie zawarte nowe długoterminowe porozumienie. Najpierw Państwo Łasiewiccy na te warunki się zgodzili w obecności świadków, co potwierdzili w oświadczeniu w Internecie. Następnie jednak wycofali zgodę, co nawet dla ich obrońców było niezrozumiałym posunięciem. Mimo braku umowy i moich wezwań Państwo Łasiewiccy nie zechcieli opuścić nielegalnie zajmowanych pomieszczeń w Domu Ludowym. Znów zalegają z opłatami (ponad 6 tys. zł). Przestali odbierać telefony. Decyzję o opuszczeniu Alkierza ostatecznie podjęli po, jak to określają – „ataku remontu” zabytkowego budynku. Początkowo zresztą zagrozili mi na piśmie sądem, jeśli nie przestanę ich nękać robotami budowlanymi. Tak się szczęśliwie złożyło, że gmina Supraśl dostała niemal 3 mln zł dotacji unijnej na modernizację blisko 80-letniego Domu Ludowego. Państwo Łasiewiccy o tym wiedzieli. Nie tylko ode mnie. Tłumaczyłem im nawet, że odnowiony zabytek będzie cieszyć się jeszcze większym zainteresowaniem mieszkańców i turystów. Projekt modernizacji został przygotowany przed moim powołaniem. Co ciekawe nie przewidziano remontu wnętrza Alkierza, aby zbytnio nie utrudniać działalności klubu. O tym wszystkim właściciele Alkierza w swoim piśmie nie wspominają. W budynku mieści się jeszcze jedna firma, ale jej właściciele nie protestują przeciw remontowi. Także historię dwuletnich bojów Państwa Łasiewickich o lokal w Domu Ludowym należy między bajki włożyć. Walka była owszem, ale o nie spłacane przez nich zaległości. W tym momencie warto po raz kolejny przypomnieć, że supraskie Centrum Kultury niejednokrotnie wspierało finansowo organizowane przez Alkierz imprezy kulturalne, użyczaliśmy salę, sprzęt nagłośnieniowy i oświetleniowy oraz pracowników. Na zakończenie przypomnę tylko, że w poprzednim lokalu, który Państwo Łasiewiccy wynajmowali w Supraślu, właściciele Alkierza zostawili kilkadziesiąt tysięcy złotych długu. Takie są fakty o tych animatorach kultury… Adam Jakuć – dyrektor CKiR w Supraślu KULTURA Milion przygód z książką 27.08.2013 w Bibliotece w Supraślu walczyliśmy ze strachami i uczyliśmy się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. Bazą do zajęć była baśń braci Grimm „Jaś i Małgosia”. Na jej podstawie najstarsze przedszkolaki z grup wakacyjnych odegrały scenę improwizowaną „Magia lasu”. Dzieci wylosowały postacie, które miały przedstawić. Zadanie było na tyle trudne, że przedszkolaki musiały się wcielić w role różnych elementów przyrody, a przede wszystkim lasu, a więc w bibliotece wyrosły drzewa, paprocie, dmuchał wiatr, padał deszcz, a na brzegu jeziorka szumiały trzciny, kumkały żaby i klekotał bociek. Nad lasem wschodziło i zachodziło słońce, pojawił się księżyc i rozpętała się burza z grzmotami. Jaś i Małgosia wędrowali leśną ścieżką zbierając jagody, rozrzucając białe kamyczki i szukając drogi do domu. Ta mini drama dostarczyła dzieciom wielu emocji i była dobrym wstępem do rozmowy o naszych lękach i o tym, jak sobie z nimi radzić. Na koniec dzieci narysowały to, czego się najbardziej boją i z ekscytacją zmieliły swoje obrazki w niszczarce biurowej do papieru, krzycząc głośno hurra! Zajęcia zostały przeprowadzone w ramach akcji zainicjowanej przez Fundację LOTTO Milion Marzeń i realizowanej wspólnie ze Stowarzyszeniem Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL oraz Fundacją Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego Jej celem jest propagowanie i upowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży. Biblioteka w Supraślu wykazała się bowiem refleksem i znalazła się wśród 100 placówek przyjętych do projektu, w ramach którego otrzymaliśmy 50 książek od Wydawnictwa Media Rodzina. Są wśród nich baśnie braci Grimm i Andersena, przygody Kota Prota, książki edukacyjne promujące zawody z serii „Mądra Mysz” i „Ja wiem”, cykl książek „Nazywam się…” przedstawiających sylwetki ludzi, którzy zmienili świat, a także książki dla chłopców i dziewczyn poruszające ważne sprawy wieku dojrzewania. Urszula Szypluk
Page 1 and 2: Darmowy Internet s. 4 Fotorelacja z
Page 3 and 4: GMINA MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NAS
Page 5 and 6: TURYSTYKA MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL
Page 7: BIZNES MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NA
Page 11 and 12: KULTURA MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL N
Page 17 and 18: HISTORIA MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL
Page 19 and 20: SPORT MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NAS
Page 21: SPORT MIESIĘCZNIK • SUPRAŚL NAS

Hala sportowa

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?