Ölümden Bahseden Kitap - Blogdan

Ölümden bahseden kitap
Cumartesi günü, uyku saatine yakın içimden geliyor, kulağına eğiliyorum, en sevdiğimiz şarkılardan
birini söylüyorum:
“Aheste çek kürekleri, mehtab uyanmasın,
Bir alem-i hayale dalan ab uyanmasın”
Şarkı bitince babam “Bravo! Güzel ses” diyor bir hakem ya da öğretmen edasıyla. Ne oldu? 2
dakikayı birleştirebildi mi zihninde? Şarkıyı duyabildi mi tek tek notaların yerine? “Güzel ses! Tekrar
söyle!” diye emrediyor. İkinci bir kez söylüyorum.
“Aheste çek kürekleri, mehtab uyanmasın,
Bir alem-i hayale dalan ab uyanmasın”
Eskiden güzel bir müzik dinlerken yaptığı gibi “keyifçi” bir ifade alıyor yüzü. Üçüncü seferi babamla
beraber söylüyoruz. Sözler, makam… Herşey yerli yerinde. Birlikte şarkı söylediğimizi duyan annem ve
ablam mutfaktan geliyorlar, gözleri yaşlı. Ben duruyorum. Babam durmaksızın kantolar ve eski
şarkılarla devam ediyor:
“Bir bakış baktın, kalbimi yaktın,
Aşkın kemendini boynuma attın,
…
Canım fedadır senin yoluna,
Günahlarınsa benim boynuma,
…
Sen bir şahinsin, ben garip serçe,
Attın boynuma demir pençe”
Bir kaç şarkının ardından Fuzulî’den beyitler okuyor, eksiksiz, hatasız:
“Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı
Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı
Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
www.derindusunce.org
Fikir Platformu
36