tarapaty

Index 3753 49– ISSN 1644-9835 www.tylkogorzow.com, tel.: 95 736 6222 

Bezpłatny miesięcznik ięcz 

• Nr 4 • piątek, 27 kwietnia 2012r. 

raport „tg” 

Również dla Słubic i Kostrzyna 

Karty na tarapaty, 

czyli rozkmiń wróżkę! 

Nie ma co 

czarować, nie trafi do niej szczęśliwy, 

raczej ten, kto trzęsie się na myśl o przyszłości. 

Chce wiedzieć, czy wybrał dobre rozwiązanie. 

– 

Na początek tłumaczę, skąd tarapaty 

– mówi Jadwiga Urbaniak, gorzowianka wróżąca 

z kart runicznych. Czy sama boi się tego, co ją 

czeka? – Absolutnie nie – zapewnia z uśmiechem. 

R E K L A M A 

W naszym 

raporcie astrolog 

Paweł Florczak 

ujawnia, 

co będzie 

z Gorzowem

NR 4/2012

Stop! Stłuczka i karambol! 

Pamiętam jak dziś, jeszcze w tygodniku we wstępie wymyśliłem sobie historię 

o „wojnie” między Staszica a Piaskami. Areną potyczek miała być Słowianka, 

ale najbardziej zacięte walki miały się toczyć o mostek nad średnicówką. 

W szarpaninie uczestniczyli, jakże by inaczej, politycy – też mieli na kładce 

swoje sprawy do załatwienia. Nie do końca przypominam sobie, kto wygrał 

tę potyczkę, ale miały być kolejne. Nie wróciłem do tego „projektu”, bo 

z daleka było od niego czuć anarchią i rewanżyzmem. Teraz, gdy mowa o 

coraz większym Gorzowie – takim po horyzont – trzeba wrócić do „wojny”. 

Łatwo wyobrazić sobie jak powstaje Ludowe Wojsko Gorzowskie z oddziałem 

desantowym z ulicy Piłsudskiego. Gdzieś przy Armii Polskiej kręcą kolejne 

odcinki „Jednego pancernego z psem”. Partyzantka z Deszczna próbuje 

wysadzić Stilon, pomagają im Tajwańczycy. Tymczasem regularna armia gorzowska 

nie daje za wygraną – najpierw się dogaduje i ostatecznie wzmacnia 

pułkami z Kłodawy. Nasi, właściwie nawet nie wiadomo czyi, kontratakują. To 

oczywiście zabawa, ale właśnie tak makabryczne skojarzenia mam, gdy słyszę 

o wielkim Gorzowie…. 

I oto zaczynamy długi weekend. Nie mam złudzeń. To nie będzie odpoczynek. 

Co by się nie robiło czy robiło, i tak do pracy wrócimy rozbici, skruszeni 

i wszystko trzeba będzie zaczynać od nowa. A teraz najważniejsze: trzeba uważać 

na swoje i nie swoje samochody – żeby nie było stop, stłuczka i karambol! 

Tymczasem „tylko gorzów” wraca w piątek, 25 maja. Już się bierzemy do roboty! 

wydawca „tylko gorzów” : 

Adam Oziewicz 

Bachalski Port24 Spółka Komandytowa 

redakcja: Adam Oziewicz (redaktor naczelny), 

Marcin Cichoń, Przemysław Mazurek, Filip Górecki 

redakcja kostrzyńsko-słubicka: Krzysztof Ryłko, 

Jerzy Mieczysław Jabłoński (tks-insert@o2.pl, 

korekta: Michał Słupczyński 

specjalista ds. rozliczeń: Beata Kurlus 

skład DTP: Robert Nowicki, www.nowik.net.pl 

dział reklamy: Marcin Mazur (95 736 62 22 w. 103) 

druk: Presspublica sp. z o.o., drukarnia w Koninku, Gądki k/Poznania 

adres redakcji gorzowskiej: 

ul. Łokietka 32/40 (kaskada III p.), 66-400 Gorzów Wielkopolski, 

tel./fax. 95 736 62 22 e-mail: redakcja@tylkogorzow.com 

sekretariat@tylkogorzow.com 

reklama: 95 736 62 22 reklama2@tylkogorzow.com 

Redakcja zastrzega sobie prawa autorskie projektów reklam. 

Za treść ogłoszeń miesięcznik nie ponosi odpowiedzialności. 

tylko na pierwszy ogień 

tylko gorzów - nr 4, 27 kwietnia 2012 

4 tylko opinie 

felietony: Jacek Bachalski, 

Jan Kochanowski 

5-8 tylko raport 

Karty na tarapaty, 

czyli rozkmiń wróżkę! 

9-11 tylko reportaż 

Miasto wywaliło inwestora 

na śmietnik! 

12-14 tylko polityka 

Jacek Bachalski /Marcin Cichoń/ 

Mariusz Śpiewanek 

17 tylko piękny Gorzów 

Dwudziestodwulatka oszalała 

na punkcie zumby! 

22-26 tylko kostrzyn, tylko słubice 

Nie płacisz? Wylatujesz! 

W Celulozie spuścili powietrze 

z piłki 

26 tylko na sportowo 

Gorzowskie orliki? 

Grają nawet Chińczycy! 

27 tylko medialni 

Hanna Kaup: Dziennikarz ma iść 

pod prąd! 

30 tylko dwa profile, tylko 

Nasze ukochane teatry 

– Jan Tomaszewicz 

Przemysław Wiśniewski 

32 tylko zdrowie 

Logopedia w Medi–Raj 

34 tylko odjechana historia 

www.tylkogorzow.com 

- 3 - 

bezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW

Political fiction? 

Wierzymy w pracę 

– nie w partie! 


Mamy deklarację programową. My 

– osoby ze stowarzyszenia Tylko 

Gorzów uznaliśmy, że nie deklaracja 

ideowa, jak w przypadku partii, 

ale deklaracja programowa jest właściwym 

kierunkowo dokumentem – 

drogowskazem dla przyszłych działań 

naszej organizacji. Deklaracja 

tylko opinie 

jest krótka i jasna. Mówi, o co nam 

– społecznikom – chodzi. Nie wierzymy 

w partie polityczne jako siłę 

sprawczą, gdy chodzi o rozwój miasta, 

o dobrobyt GORZOWIAN czy 

wysokie płace. Nie dyskryminujemy 

się wzajemnie – my członkowie – ze 

względu na swój światopogląd. Obce 

są nam ideologie, gdy mówimy o naszym 

mieście. Za to, nie stronimy od 

ostrej wymiany zdań, gdy spieramy 

się o priorytety budżetowe i filozofię 

traktowania tego wora z pieniędzmi 

jako głównego narzędzia stymulacji 

rozwoju gospodarczego miasta. Nie 

mamy złudzeń, że marna edukacja 

jest do zmiany, a miejska architektura 

do poprawy. Że każdy talent gorzowianina 

jest do wykorzystania, a każdy 

urzędnik jest wart przepytania…. 

Niżej, prezentuję wspomniany dokument, 

który polecam mieszkańcom 

zainteresowanym wstąpieniem do naszego 

stowarzyszenia (djb@jdj.com.pl) 

Jacek Bachalski 

Deklaracja programowa 

Stowarzyszenia Tylko Gorzów: 

Tylko Gorzów jest stowarzyszeniem, 

które w swoim działaniu abstrahuje 

od wszelkich ideologii. Jest otwarte 

na wszystkich, niezależnie od poglądów 

politycznych. 

TG działa na rzecz rozwoju 

Gorzowa Wielkopolskiego. 

Rozumiemy 

przez to działania na 

rzecz poprawy warunków 

życia i pracy mieszkańców 

miasta. Powyższe 

cele uwarunkowane są 

podniesieniem poziomu 

nauczania w szkołach 

i uczelniach wyższych, co 

służyć powinno lokalnej 

gospodarce. 

TG będzie budować 

zdrowe i życzliwe relacje 

władz miasta i województwa z lokalną 

społecznością, które powinny 

stymulować powstawanie aktywnej 

miejskiej wspólnoty Gorzowian. 

Według TG, nasze miasto ma być 

miejscem, z którym będą chcieli na 

trwale związać się ludzie ambitni 

o nieprzeciętnych aspiracjach zawodowych 

i społecznych. 

TG ma być organizatorem debat 

społecznych o mieście i lokalnej społeczności, 

ma badać lokalne zjawiska 

i generować dyskusje między różnymi 

środowiskami politycznymi. 

sporządził: 

Jacek Bachalski, 

przewodniczący Stowarzyszenia 

Gorzów Wielkopolski, 

dnia 23 kwietnia 2012 roku 

Political reality 

Agonia gorzowskiego sportu trwa. 

Bijemy na alarm! 

Radni na sesji budżetowej 

przyjęli budżet na 2012 rok 

– jest najgorszy w historii 

naszego miasta. Prezydent 

zaproponował cięcia w najważniejszych 

dziedzinach naszego 

życia. 

Zmniejszono nakłady na inwestycje 

z 60 do 20 mln zł, 

zmuszając mieszkańców do 

jazdy po dziurawych drogach. 

Efekt? W mieście zabraknie 

uzbrojonych terenów. Będzie 

o połowę mniej pieniędzy na 

gospodarkę komunalną, co 

spowoduje odłożenie na kilka 

lat remontów starej substancji 

mieszkaniowej. 

W innych dziedzinach naszego życia 

również nie obyło się bez znaczących 

cięć, a w szczególności na działalność 

NR 4/2012 

gorzowskich klubów sportowych. 

Można by powiedzieć, że sport gorzowski 

otrzymał o jedną trzecią 

środków mniej niż przed rokiem, 

to znaczy zamiast 9.2 mln zł – 6.2 

- 4 - 

mln zł. Ale dlaczego kluby 

uczestniczące w rozgrywkach 

ogólnopolskich otrzymały tylko 

600 tys. zł? Sport był zawsze 

czymś ważnym w życiu miasta. 

Szczyciliśmy się osiągnięciami 

naszych sportowców. Ich przywiązanie 

do Gorzowa budziło 

szacunek. Witaliśmy naszych 

bohaterów wraz z całymi zespołami 

trenerów i działaczy. 

Najlepsi otrzymywali mieszkania, 

wiążąc się z Gorzowem 

na dalsze życie. Nasze kluby 

z powodzeniem rywalizowały 

w najwyższych klasach rozgrywek. 

Dorobiliśmy się żeńskiej 

drużyny koszykarek na światowym 

poziomie. Inne zespoły, jak drużyna 

piłki ręcznej czy siatkowej, po wielu 

latach nawiązały kontakt z czołówką 

krajową, a piłkarze nożni rozpoczęli 

wszystko od nowa, na własny rachunek. 

Ponadto jest wiele dyscyplin, 

o których nie wspominam, a mają 

duże osiągnięcia na niwie sportowej. 

Pytam, czy rzeczywiście cały ten dorobek, 

zaangażowanie ludzi związanych 

z gorzowskim sportem nic nie 

znaczy dla miasta? Radni miejscy 

i cały magistrat z pewnością przeoczyli 

fakt, że koszt utrzymania prezydenta 

i jego trzech zastępców przewyższa 

sumę przyznaną klubom uczestniczącym 

w rozgrywkach ogólnopolskich. 

Zatem łatwo się tnie koszty innym…. 

Teraz nie wszystko jeszcze stracone 

– kluby, zawodnicy, kibice i działacze 

oczekują od miasta niewielkiej pomocy. 

Nikt nie ma prawa zniszczyć 

w ciągu roku tego, co budowało wielu 

przez całe lata. Jestem przekonany, 

że wszystkie kluby wystartują w najbliższych 

rozgrywkach sportowych 

w oczekiwaniu na wspomnianą przeze 

mnie pomoc. Tej sprawy nie można 

zostawić samej sobie. 

pozdrawiam 

Jan Kochanowski

Karty 

na tarapaty, 

czyli rozkmiń 

wróżkę! 

tylko raport 

Z czym idziemy do wróżki? Jak przebiega 

rozmowa? Co chcemy wiedzieć? 

Czy wychodzimy szczęśliwi? 

Okazuje się, że każdy ma trochę co 

innego do załatwienia. Jednak najczęściej 

interesuje nas własna przyszłość 

oraz to, co czeka naszych bliskich. 

Zatem chyba nie ma zaskoczenia. 

A może…? 


Nie ma co czarować, nie trafi do niej szczęśliwy, raczej ten, kto 

trzęsie się na myśl o przyszłości. Chce wiedzieć, czy wybrał dobre 

rozwiązanie. – Na początek tłumaczę, skąd tarapaty – mówi Jadwiga 

Urbaniak, gorzowianka wróżąca z kart runicznych. Czy sama 

boi się tego, co ją czeka? – Absolutnie nie – zapewnia z uśmiechem. 

Mówią, że na tarapaty 

najlepsza wróżka 

Nie trafi do niej szczęśliwy, raczej 

ten, kto szuka rozwiązania, gdy jest 

zawodowy dylemat czy uczuciowa 

rozterka. Do wróżki zachodzą ludzie 

w kulminacyjnym momencie, przed 

podjęciem ważnej decyzji. Obawiają 

się tego, co nieznane. Chcą potwierdzenia, 

czy ich wybór jest słuszny. 

– Wtedy moją rolą jest uświadomienie, 

dlaczego trafiła się trudna 

sytuacja – mówi Jadwiga Urbaniak, 

gorzowianka wróżąca z kart runicznych. 

Z reguły na pierwszy rzut 

oka widzi, w czym problem, ale tak 

naprawdę wszystko zaczyna się od 

podania daty urodzenia. Niektórzy 

traktują karty na luzie. Jednak gdy 

- 5 - 



już ktoś trafi do pani Jadzi, z miejsca 

kończą się żarty. Nasza rozmówczyni 

podkreśla, że na wróżbie każdy powinien 

sobie uświadomić, że nie będzie 

satysfakcjonującej przyszłości bez 

chęci zmian na lepsze. – Przekazanie 

tej prostej idei to też rola wróżki, być 

może najważniejsza – zauważa. 

NR 4/2012 

tylko raport 

Pani Jadwiga przyznaje, że słowo tarot 

kojarzy się negatywnie. Głównie 

dlatego, że w literaturze występuje 

jako element towarzyszący złym siłom. 

Uważa jednak, że to zestawienie 

ze złem nie jest trafione. Tłumaczy, 

że każda religia ma swoje tajemnice, 

gdy ktoś pragnie je poznać, 

omijając powszechnie uznawane zasady 

– korzystając z tarota czy kart 

runicznych – zwykle jest potępiany. 

Przyjmuje księdza, ale podczas wizyt 

duszpasterskich unika rozmów 

o tym, co robi. – Zawsze jest o czym 

pogadać…. Nie zajmuję się tylko 

kartami – podkreśla. Według niej, 

największym ekspertem w dziedzinie 

run jest właśnie kościół. Zauważa, 

że na prawosławnych ikonach jest 

cała masa znaków runicznych. Zatem 

kościół posiada i tę wiedzę, ale 

z jakichś przyczyn nie przedstawia jej 

wiernym. Opinie duchownych i na 

ten temat są podzielone. – Są ortodoksyjni 

księża, ale i tacy, którzy uwasze 

powody zmartwień gorzowian. 

Podkreśla, że wśród jej gości nie 

przeważa żaden typ osób. Nie prowadzi 

statystyk, ale wie, że ani określony 

wiek, ani płeć, ani jakiś szczególny 

problem nie wysuwa się na pierwszy 

plan wśród ludzi, którzy trafiają do 

niej na wróżbę. Podobnie jest z wykształceniem 

czy statusem społecznym, 

bo tak naprawdę każdy potrzebuje 

wsparcia, a gdy w grę wchodzi 

sfera emocjonalna, karty wydają się 

uniwersalnym rozwiązaniem. 

Nikt nie wierzy, 

ale tylko do czasu 

Już nie raz przytrafił się jej ktoś, kto 

zaręczał, że to, co pokazały karty, 

jest absolutnie niemożliwe. Wcale 

nie musiała długo czekać na telefon 

– głos w słuchawce z entuzjazmem 

oznajmiał: to niesamowite, wszystko 

się sprawdziło! Co do joty! Jadwi- 

Staronordyjski 

– język z grupy języków 

germańskich, którym 

posługiwali się Wikingowie 

od VIII wieku do ok. 1300 

roku. Powstał z pranordyckiego 

w VIII w. Z niego 

rozwinęły się współczesne 

języki skandynawskie: islandzki, 

norweski, farerski, szwedzki 

i duński oraz wymarły 

język norn z Szetlandów. 

Najbardziej podobny do 

niego jest współczesny język 

islandzki. 

Przepowiada przyszłość od kilkunastu 

lat. Trafiają do niej młodzi ludzie, 

ale równie często osoby w podeszłym 

wieku – nawet po osiemdziesiątce. 

Zwraca uwagę, że na wróżbę przychodzą 

nie tylko kobiety. – Ostatnio 

może częściej osoby między 30. a 50. 

rokiem życia, bo właśnie wtedy najwięcej 

się dzieje: codzienna gonitwa, 

zawirowania zawodowe, rodzinne 

nieporozumienia – wylicza najczęstga 

Urbaniak przestrzega jednak, że 

wróżba nie jest wyrocznią. Osoby, 

które się na nią decydują, powinny 

wiedzieć, że bez względu na to, co 

powiedzą karty, to ostatecznie sami 

kierujemy swoim życiem. – Może być 

tak, że wyjdzie kolorowa przyszłość, 

wygrana w totka, a raptem zmienimy 

jakiś życiowy detal i wszystko diabli 

wezmą – zauważa. Ma przyjaciela, 

tarocistę – czasami wróżą sobie nawzajem. 

Nieraz mają niezły ubaw, bo 

nic im się nie sprawdza. Dlaczego? 

– dopytujemy. – Wiele zależy od 

naszego wzajemnego nastawienia. 

Wróżba ukierunkowuje, informuje, 

jakie mamy przed sobą możliwości. 

Tylko od nas zależy, czy wszystko 

się spełni – odpowiada pani Jadwiga. 

Przyznaje, że jest „oswojona” z przyszłością 

i właśnie dlatego wcale nie 

boi się tego, co przepowiada. A gdy 

w kartach zobaczy coś wyjątkowo 

złego, to po prostu nikomu ani słowa, 

bo czasami lepiej nie wiedzieć…. 

Wspomina, że kładła różnego rodzaju 

karty – przede wszystkim anielskie 

i tarota, rzadziej runy. Mówi, że ludzie 

szukają różnych sposobów na 

wróżbę – jeden trafi do runisty, inny 

chce kart anielskich, bo uważa, że są 

łagodniejsze, z kolei tarot mu się źle 

kojarzy. Jednak w przepowiadaniu 

przyszłości ostatecznie najważniejsza 

jest interpretacja znaków. Teraz wróży 

tylko i wyłącznie z run, bo świetnie 

potwierdzają się w astrologii. Uważa, 

że właśnie one skrywają najwięcej 

tajemnic i emitują specyficzną energię. 

Legenda mówi, że narodziły się 

w Gotlandii. – Znaki runiczne można 

znaleźć w piśmie staronordyckim, 

nawet jeszcze wcześniej, w staroaramejskim 

– zauważa J. Urbaniak. 

- 6 - 

Astrologia jest poszukiwaniem znaków, 

które są świadectwem łączności 

człowieka z tym wszystkim, co 

otacza go poza ziemską sferą. Setki 

symboli (choć większość ludzi zna 

tylko 12 znaków Zodiaku), które 

wykształciła tradycja astrologiczna 

na przestrzeni kilku tysięcy lat 

są odzwierciedleniem tej subtelnej 

łączności i jedności człowieka 

z ogromem stworzenia sięgającego 

po krańce Wszechświata. Wystarczy 

spojrzeć w rozgwieżdżone 

nocą niebo, aby wszystko niemal 

w okamgnieniu zrozumieć. 

W całym tym ogromie kosmicznego 

przekazu astrologia stara się 

odszukać pojedynczego człowieka 

i niejako udowodnić całemu 

doszczętnie zmaterializowanemu 

i rozpędzonemu światu, że życie 

wraz z narodzinami człowieka 

i procesami, które w nim zachodzą, 

nie jest dziełem przypadku, lecz 

tętnieniem i pulsowaniem, które 

dotyczy nie tylko samego człowieka, 

ale i najdalszego zakątka 

Wszechświata, zsynchronizowane 

i sterowane siłą, o której, jak to 

ktoś powiedział, nie śniło się filozofom. 

Astrolog Paw 

zdradza nam, co bę 

żają, że jeżeli ktoś potrzebuje pomocy 

i znajduje ją w kartach, to nie ma 

w tym nic złego – przedstawia sytuację 

J. Urbaniak. 

I wierzcie mi, że gdy astrologowi 

udaje się odnaleźć na kartce papieru 

z wyrysowaną mapą nieba taki 

„punkt styczności” człowieka z 

Kosmosem, jest to piękna chwila, 

która daje zwyczajną zawodową 

satysfakcję. Przyjęto w astrologii 

zasadę, że najważniejszy jest początek 

– zetknięcie się w czasoprzestrzeni takich 

związków przyczynowo-skutkowych lub 

innych czynników, które zaowocowały zaistnieniem 

jakiegoś wydarzenia i jego odbiciem 

się na ziemsko-materialnym planie. 

Stąd też w astrologii przyjęto sporządzać 

kosmogram na czegoś początek. Kosmogram, 

czyli zapis poszczególnych składowych 

nieba otaczającego naszą planetę 

w danej chwili. 

Bardzo popularne są więc kosmogramy urodzeniowe, 

które sporządza się na moment 

i miejsce narodzin człowieka – to dzięki 

nim astrologowie znają potencjał urodzeniowy 

(wyjściowy) człowieka i wiedzą, jak 

może on realizować się w dorosłym życiu. 

Znane są również horoskopy państw obliczane 

na początek ich istnienia (jeżeli chodzi 

o Polskę, jest to data przyjęcia Chrztu 

przez Mieszka I – 14 kwietnia 966 roku). 

Niestety, mniej znane, niemal niespotykane 

są horoskopy dla miast i astrologia 

jako narzędzie predykcyjne nie znajduje 

na tym polu najlepszego zastosowania, 

a i nawet fakt, że znamy datę założenia miasta 

(2 lipca 1257 r.) 

nie wydaje się tu 

szczególnie pomocny. 

Gdy 

zostałem poproszony 

przez redakcję 

„Tylko 

Gorzów” o 

horoskop 

dla naszego 

Widzi w kartach to, 

czego nikt inny nie znajdzie 

Przyznaje, że z reguły jej goście są 

trochę spięci. Dlatego proponuje im 

relaksującą muzykę. Czasami zapala 

kilka kadzidełek. Proponuje kawę, 

herbatę. Zaczyna od zwyczajnej rozmowy. 

Chodzi o to, aby się rozluźnić. 

Pyta o datę urodzenia, sprawdza 

imię. Szczegółowo opowiada o tym, 

co zamierza robić, w końcu przechodzi 

do kart. – Wróżce, jak spowiednikowi, 

można powiedzieć wszystko. 

Zamykamy drzwi i nikomu ani słowa 

– tajemnica zawsze pozostaje tajemnicą 

– podkreśla. 

Na początek przygotowuje tzw. portret 

runiczny. – To ogólny zarys – 

wskazuje, że nasza data urodzenia 

i imię nie trafia nam się przypadkiem 

– podkreśla. Następnie dopytuje o to, 

co się ciągnie po rodzie, na przykład, 

jakie występowały choroby. Tłumaczy 

przyczyny. Wyjaśnia, że już sama 

data urodzenia podpowiada nam, 

co powinniśmy zmienić w swoim 

życiu, wskazuje też, co powinniśmy 

osiągnąć i dlaczego wybieramy takie,

eł Florczak 

dzie z Gorzowem: 

miasta na rok 2012, znów dotarło do mnie, 

że ludzie chcą traktować astrologię jako 

narzędzie wróżebne. Astrologia, i tu może 

zmartwię co niektórych, nie jest narzędziem 

wróżebnym i nie służy przewidywaniu przyszłości, 

nic nie ma wspólnego ze szklanymi 

kulami, wróżkami, kartami czy jasnowidzeniem. 

Można starać się zrobić z niej użytek prognostyczny, 

lecz nie jest to łatwe i obarczone 

jest pewnymi niedogodnościami, 

z których każdy astrolog zawsze zdaje sobie 

sprawę. Zawsze jednak ogólny rys energetyczny 

można wyłuskać z układu planet. 

I tak na pierwszy rzut oka widać 90-stopniową 

odległość pomiędzy Uranem a Plutonem. 

Aspekt ten budzi niepokój, gdyż 

przynosi zazwyczaj zamieszanie (o globalnym 

rozmiarze), przetasowanie układów 

sił, rewolucjonizm przeplatany ogromną 

siłą totalnej transformacji. W najbardziej 

wymiernym wydaniu energetykę tego układu 

mieliśmy możliwość ujrzenia w marcu 

zeszłego roku w Japonii, gdy tsunami przewróciło 

życie w tym kraju do góry nogami. 

Podobny układ miał miejsce w przeszłości 

około 80 lat temu… 

mniej więcej wtedy 

Adolf Hitler przejmował 

władzę 

w Niemczech. 

W 2012 roku 

energetyka 

tego układu 

ma kulminację 

w 

miesiącach 

a nie inne doświadczenia. Dopiero 

po przygotowaniu portretu kładzie 

karty. Wyjaśnia, że runy to 25 kart. 

– Pierwsza to sowilo. Ma zła sławę, 

bo została wykorzystana do swastyki 

hitlerowskiej, ale jest też świętym 

znakiem Indii, zatem nie jest z nią aż 

tak źle – pociesza. 

letnich, warto więc obserwować 

wtedy wydarzenia na świecie szczególnie 

uważnie. Powiedzieć w tym 

miejscu trzeba, że układ ten dezaktywuje 

się zupełnie dopiero za 

kilka ładnych lat. Może znaczyć to, 

że żyjemy w dość ważnym etapie 

ziemskiej historii, będąc świadkami 

jakiejś istotnej metamorfozy. Warto 

również zauważyć, że Uran tradycyjnie 

przypisany jest również elektryczności 

i zagadnieniom energetyce 

pochodnym, stąd też ciekawa 

jest zbieżność zakłóceń elektromagnetycznych 

w ziemskim polu spowodowana 

koronalnymi wybuchami 

na Słońcu z wyżej wymienioną 

astrologiczną konfiguracją. 

Jeżeli chodzi o Gorzów, to z jego 

horoskopu nie wynika, że byłby 

szczególnie uwikłany w te zmiany, 

choć pamiętać należy, że siłą rzeczy 

jesteśmy związani we wszystkie 

ogólne procesy zachodzące na 

naszej planecie, jak i w kraju czy 

regionie. Nie miejmy zaraz katastroficznych 

wizji apokaliptycznej 

zagłady i jakże modnego ostatnio 

końca świata, miejmy jednak świadomość, 

że nasza cywilizacja potrzebuje 

zmian, które dzieją się na 

naszych oczach. 

Oby wszystkie zachodzące zmiany, 

zarówno te globalne, jak i osobiste 

szły w dobrym kierunku. Tego 

życzę serdecznie czytelnikom i sobie…. 

A co gdy data urodzenia jest ta sama, 

a życiorysy inne? Co robi różnice? 

– dociekamy. – Oczywiście imiona. 

To bardzo ważne – zaznacza. Tłumaczy, 

że imię jest predyspozycją i 

wibracją. – Bliźniaki to świetny przykład. 

Weźmy na warsztat ich datę 

urodzenia. Każda cyfra jest podporządkowana 

runie. Oto niemal ci 

sami ludzie, ale o różnych imionach 

– mają zbliżone potencjały, ale przy 

tym są inni – mówi, jednocześnie 

rozpisując na kartce cyfry. Dodaje, 

że w obu przypadkach dzień urodzenia 

wskazuje, że doświadczą 

wielu sukcesów, ale jest jeden warunek: 

dużo osobistej pracy. Ponadto 

mają talent rozwojowy oraz silnie 

rozwinięte poczucie wolności. Widać 

też predyspozycje do nowatorskich 

pomysłów, świetne możliwości 

zarobkowania. To ludzie 

nad wyraz uczuciowi i energiczni, 

jednak spełnić się mogą tylko jako 

osoby wolne. Dlatego będą szukać 

partnera nie dla samego bycia z kimś, 

ale takiego, który ich uzupełni. – Co 

do zmiany? – pyta samą siebie i natychmiast 

odpowiada: – Na pewno 

będą trudne związki. Nie łatwo będzie 

im znaleźć idealną dla siebie osobę. 

Muszą się nauczyć harmonijnego 

życia bez dominowania nad kimś. To 

dla nich lekcja do odrobienia – jeżeli 

tylko chcą być szczęśliwi. Ich celem 

jest połączenie strefy materii ze sferą 

uczuć oraz strefy rodzinnej z poczuciem 

bezpieczeństwa. Wszystko 

wskazuje, że się to uda. 

A teraz imię. Pani Jadwiga wskazuje 

na znaczenie poszczególnych liter. 

Postępuje podobnie jak z cyframi. 

Pierwsze mówią o dzieciństwie. 

Środkowe o okresie dorosłości. 

A ostatnie oznaczają wszystko to, co 

wydarzy się po 49 roku życia. Pierwsze 

litery imion wyraźnie pokazują, 

że w obu przypadkach było zagrożenie 

w momencie urodzenia oraz 

to, że mają predyspozycje do nauki. 

Przy tym obaj mieli małą wiarę 

w siebie. Ponadto łączy ich duża inteligencja 

i zdolności językowe. W 

okresie dorosłości, u jednego z nich, 

już na początku jest ostrzeżenie – 

musi szczególnie uważać, gdy wsiada 

do auta, tam czeka na niego sporo 

pułapek. U drugiego karty podpowiadają, 

że jest słabszy psychicznie, 

bardziej wszystko przeżywa. Ponadto 

ma bardzo silną potrzebę założenia 

rodziny. I u jednego, i drugiego wychodzą 

dziewiątki – to altruiści. Reasumując, 

imię ma znaczący wpływ 

na ich życie. –Zatem popatrzmy dalej, 

bo zaczynają się różnice – zaleca. 

W przypadku jednego z nich cokolwiek 

będzie się działo, i tak spadnie 

na cztery łapy. Niestety, jest egoistą, 

ale da się to naprawić. Jednak zanim 

tak się stanie, będzie całkiem nieświadomie 

krzywdził ludzi. Głównym 

przeznaczeniem drugiego jest 

nauczyć siebie współistnienia z innymi 

ludźmi. –Numerolog powiedziałby, 

że to bardzo stara dusza – ma do 

załatwienia odległe sprawy. Jeżeli wyciągnie 

dobre wnioski, to wszystko 

będzie dobrze. Na razie tyle – nasza 

rozmówczyni przerywa opowieść. 

Zapewnia, że tak można by bardzo 

długo. 

Runy jak terapia 

Pani Jadwiga nie ma wątpliwości, że 

ludzie przychodzą do niej po wróżbę, 

ale też po to, aby znaleźć zrozumienie. 

Chcą zmieniać siebie i często im 

się to udaje. Dowiadują się, że to, co 

na pozór było tragiczne, wcale takim 

nie jest. Bo trudne doświadczenia 

wnoszą wiele do naszego potencjału. 

– Po wizycie u mnie już nie mówią, 

że wszystko byłoby dobrze, gdyby 

nie ktoś tam. Za to wiedzą, że dla 

własnego dobra sami muszą poprawiać 

siebie – relacjonuje. 

Chcemy też wiedzieć, czy można postawić 

wróżbę większej społeczności, 

na przykład całemu miastu? – Tak, 

można coś takiego przygotować. 

Ale najpierw trzeba jasno wytłumaczyć, 

że cokolwiek ma się stać, trzeba 

aktywnie działać na rzecz zmian. 

Zatem są możliwe wróżby nie tylko 

indywidualne, ale też dla zjawisk 

o ogólniejszym charakterze, większych 

procesów – odpowiada pani 

Jadwiga. Przyznaje też, że da się 

przepowiedzieć przyszłość samemu 

sobie. Czy próbuje? – pytamy. – 

Niektórzy uważają, szczególnie przy 

tylko raport 

Aramejski – języka tego 

używali początkowo jedynie 

Aramejczycy, ale na 

początku I tysiąclecia p.n.e. 

rozpowszechnił się na całym 

Bliskim Wschodzie. Sukces 

tego języka był w dużej 

mierze zasługą asyryjskich 

władców, którzy swoimi 

przesiedleniami rozproszyli 

Aramejczyków po asyryjskim 

imperium. Z kolei staroaramejski 

to jezyk zadokumentowany 

w inskrypcjach 

zapisanych pomiędzy IX a VII 

wiekiem p.n.e. na terenie 

południowej Turcji, Syrii, 

Iranu, Izraela. 

tarocie, że nie powinno się samemu 

sobie kłaść kart, ale z doświadczenia 

wiem, że wielu tarocistów nie przestrzega 

tej reguły. Czasami kładę 

sobie karty – gdy pojawia się jakieś 

zawirowanie, to chcę wiedzieć, czego 

się spodziewać – wyjaśnia. Zatem 

nic złego nigdy się pani nie przytrafi? 

– dopytujemy. – Nie! Tak to nie 

działa. Mogę jedynie zminimalizować 

szkody. Każdy musi doświadczyć życia, 

nie ma innej opcji. Nie wszystkie 

pułapki są do uniknięcia – podkreśla. 

Tarot na miękko 

Zawód: fryzjer, ledwie po dwudziestce. 

Przyznaje, że nie ma wielkiego 

doświadczenia w przepowiadaniu 

przeszłości. Wróżenie dla niego to 


- 7 - 


tylko raport 


tylko hobby. Jedna z klientek któregoś 

razu zdradziła mu, że kładzie 

karty. Zainteresował się. Trafił do 

niej na wróżby. Spodobało mu się. 

Bywał regularnie. – Kładła mi nie 

tylko tarota, także inne karty, wśród 

nich anielskie. Któregoś razu pokazała 

mi ulotkę z informacją o salonie 

ezoterycznym. Tak poznałem 

panią Jadzię – opowiada. Ilu osobom 

położył karty? Czterem, najwyżej 

pięciu zaufanym znajomym. – Zawsze 

jest tak samo. Mówią: słuchaj, 

kompletnie nie wiem, co zrobić… to 

może połóż mi karty – przedstawia 

sytuację nasz rozmówca. Zwykle się 

zgadza. Ale znacznie częściej sam 

trafia do wróżek. Zaznacza zdecydowanie, 

że nie kładzie kart obcym. 

Mówi, że bardziej mu chodzi o siebie, 

niż innych. – Tarot to okazja, aby 

sprawdzić samego siebie – podkreśla. 

Wśród garstki tych, którym przepowiada 

przyszłość, zdecydowanie 

przeważają sceptycy. Nawet tacy, którzy 

o wróżbach mówią, że nie ma nic 

głupszego. Ale spróbowali i ni stąd, 

ni zowąd wszystko im się sprawdza. 

Nasz rozmówca niespecjalnie wgłębia 

się w ich podejście do kart, mówi 

to, co widzi, a oni sami po jakimś 

czasie potwierdzają, że jest tak, jak 

wywróżył. 

Nie utkwiło mu w pamięci jakieś 

szczególnie zaskakujące pytanie. – 

Ludzie chcą wiedzieć, jak ułożą się 

ich relacje z partnerami, jaka będzie 

sytuacja zawodowa, finansowa. Chodzi 

o przyziemne sprawy – relacjonuje 

przebieg takich spotkań. 

Uważa, że tarot wcale nie jest trudny. 

Zapewnia, że gdy ma się niezłą intuicję, 

to umiejętność wróżenia przychodzi 

łatwo. – Każda karta mówi 

co innego. Trzeba się ich nauczyć, 

a potem pozostaje trafna interpretacja 

znaków – tłumaczy. Dodaje, 

że tarot do złudzenia przypomina 

zwykłe karty. Są cztery kolory: buławy, 

kielichy, miecze i denary. Jest 

król, królowa, walet i karty z oczkami 

– od dziesiątek do dwójek. Dziesiątki 

oznaczają ważne sprawy, dwójki to 

błahostki. Jeżeli po rozłożeniu kart 

jeden z kolorów przeważa, to znaczy, 

że więcej będzie się dziać w sferze 

emocjonalnej lub zawodowej. 

Niejednokrotnie przekonał się, że 

ludzie szukają odpowiedzi w różnych 

miejscach. Jeden znajdzie wsparcie 

w kościele – pójdzie na mszę, wyciszy 

się. Kto inny będzie wolał rady 

zaufanych znajomych, jeszcze inny 

znajdzie odpowiedź w kartach. Nie 

sądzi, aby każdy potrzebował wróżb 

i wróżki. Za to zna wielu takich, 

którym wydaje się, że potrzebują. 

Tymczasem ocenia, że bardziej niż 

wróżka pomógłby im psycholog lub 

terapeuta. – To osoby zagubione, 

o niskiej samoocenie – zauważa. Ale 

chyba nie tylko takie osoby trafiają na 

wróżby? – dopytujemy. – Rzeczywiście 

nie tylko. Także ludzie, których 

życie diametralnie się zmieniło – są 

autentycznie zaskoczeni rozwojem 

sytuacji. Nie wiedzą, jak się w niej 

odnaleźć. Ale są też tacy, którzy przychodzą 

z błahostkami – wyłącznie 

dla zabawy. Zapewniam, bardzo różne 

typy trafiają do wróżek. Czasami 

można się zdziwić…. 

Ezoteryczny Gorzów 

Czy w Gorzowie jest dużo osób wróżących? 

– pytamy. – Bardzo dużo 

– odpowiada, bez zastanowienia wymienia 

pięć nazwisk i imion. Zapewnia, 

że mógłby wymienić znacznie 

więcej. – Jeżeli ktoś chce i potrzebuje 

wróżb, to na pewno bez problemu 

trafi na taką osobę. 

Zauważa, że nie są to starsze panie 

siedzące przy szklanej kuli z kotem 

na ramieniu. 

Zwraca też uwagę, że właśnie dzięki 

pani Jadzi poznał masę młodych 

osób, które interesuje ezoteryka 

i chcą się rozwijać duchowo. – Jedna 

nieźle kładła karty anielskie, druga 

runy, jeszcze inna miała świetną intuicję, 

kolejna świetnie radziła sobie 

z numerologią. Jadzia ma cały sztab, o 

dziwo, bardzo młodych ludzi. Na co 

dzień pracują w bankach, w sądach, 

w urzędach – zatem uprawiają bardzo 

racjonalne zawody – opowiada. 

Gdy w kartach widzi wyjątkowo 

złą informację, nie ma wątpliwości, 

mówi wszystko jak leci, bo nawet gdy 

dowiemy się o czymś bardzo złym, 

to możemy temu jakoś zaradzić. 

– Najgorsze to być nieświadomym 

niebezpieczeństw. Trzeba zawsze 

o tym pamiętać, że karty nie pokazują 

gotowych sytuacji, za to wskazują 

najbardziej prawdopodobne rozwiązania 

– podkreśla. 

A jak sobie wróżą nawzajem? On 

i pani Jadzia? – Po prostu spotykamy 

się, trochę się pośmiejemy, pogadamy 

o życiu. Pytam, co tam u mnie 

słychać dobrego, wtedy ona kładzie 

mi swoje runy i opowiada. Z kolei ja 

jej swojego tarota. Prawda, że proste? 

Adam Oziewicz 

NR 4/2012 

- 8 -

Miasto wywaliło 

inwestora na 

śmietnik! 

Ta sprawa śmierdzi z daleka! Inwestor, gorzowska firma budowlana nie owija w bawełnę, 

uważa, że urzędnicy wyprowadzili ją w pole, bo na działce kupionej od miasta nie da się 

nic wybudować. Magistrat nie poczuwa się do winy. Sytuacja jest poważna – przedsiębiorstwo 

na fatalnej transakcji co miesiąc traci dziesiątki tysięcy złotych! 

Nieco ponad rok temu, w marcu firma 

Olejnik wpłaciła wadium i przystąpiła 

do przetargu organizowanego 

przez miasto. Wygrała bez problemu. 

Wystarczyło jedno postąpienie. Kupiła 

miejską działkę za 1 mln 600 tys. 

zł i chciała z miejsca ruszyć z budową 

mieszkań. Przedsiębiorstwo natychmiast 

przystąpiło do organizacji 

inwestycji. Najpierw zleciło robotę 

geologom. Chodziło o standardowe 

sprawdzenie stanu podłoża – wykonuje 

się je jeszcze przed pracami projektowymi. 

Bo miastu bardzo zależało… 

Magistrat sam poinformował firmę 

o swojej ofercie. Ponadto, jak zawsze, 

ogłoszenie było ogólnie dostępne 

w urzędzie miasta. – To prawda, byliśmy 

w rozterce – nasze wątpliwości 

budził fakt, że jest to już piąte podejście 

do przetargu. Na pierwsze cztery 

nikt nie odpowiedział, a na ostatni 

zgłosiliśmy się tylko my – zdradza 

Izabela Szczepaniak–Herbet z firmy 

Olejnik. Dziwiło ją, że nikt nie zainteresował 

się tym gruntem, ale nie 

miała pojęcia, że krył się pod nim aż 

tak duży problem. Już po wstępnych 

badaniach wyszło szydło z worka…. 

Nieco wcześniej, ale już po zakupie, 

inwestor otrzymał pierwsze niepokojące 

sygnały, że w latach 70. była tam 

niecka o głębokości 30 metrów. Teraz 

nie ma po niej śladu – budowniczy 

osiedla Staszica wypełnili ją odpadami 

i gruzem, a na koniec wyrównali 

ziemią. Analiza za 17 tys. zł zlecona 

przez inwestora potwierdziła obawy. 

Firma Olejnik jest przekonana, że 

miasto dobrze wiedziało o podziemnym 

składowisku. Także o tym, że 

tylko reportaż 

działka nie nadaje się pod budowę. 

Argumentuje, że skoro ogromną 

dziurę zasypano w latach 70., to jest 

niemal pewne, że w magistracie pamiętają 

taką historię. Urzędnicy bronią 

się przed zarzutami – powołują 

się na zapis, że stan nieruchomości 

został przedstawiony inwestorowi 

jeszcze przed przetargiem. – Zgadza 

się, ale poinformowali nas o stanie 

ogólnym działki. W karcie nieruchomości 

jest zapis o możliwości ist- 


- 9 - 

Mieszkańcy bloku przy ulicy 

Młodych z ulgą przyjęli 

informację, że na sąsiedniej 

działce nie będzie budowy. 

Ale nadal czują niesmak 

po tym, jak miasto 

bezpłatny miesięcznik zignorowało TYLKO ich GORZÓW protesty

nienia niewskazanych na mapie sieci 

i urządzeń podziemnych. Jest to zapis 

standardowy, gdyż często zdarza 

się, że podczas prowadzenia robót 

ziemnych okazuje się, że trafiamy na 

instalacje sanitarne czy elektryczne, 

których nie ma na mapie. Trudno jednak 

za takowe uznać wysypisko śmieci 

– podkreśla I. Szczepaniak–Herbet. 

Fatalny grunt 

Chodzi o nieruchomość położoną 

przy ul. Kotsisa, między Osiedlem 

Młodych a nowo budowanym Archiwum 

Państwowym – to działka 

nr 1296/6 o powierzchni 5.001 m2. 

Anna Zaleska, rzeczniczka magistratu, 

przekazała nam, że miasto przed 

sprzedażą terenu nie robiło badań 



Wątpliwości spółdzielni 

Marek Puchalski, wiceprezes SM Staszica, 

popierał protesty mieszkańców. 

Zwrócił nam uwagę, że decyzję o warunkach 

zabudowy prezydent miasta 

wydał jakby sam sobie. – Prawo i rozsądek 

nie lubi takich sytuacji – podkreślał. 

Potępił brak jakichkolwiek konsultacji 

społecznych, gdy ludzie uważają, 

że przyszła budowa będzie miała negatywny 

wpływ na ich życie. Wicepregeologicznych 

gruntu, stąd nie miało 

informacji o tym, co się w nim znajduje. 

Wyjaśnia, że firma Olejnik przed 

przystąpieniem do przetargu została 

poinformowana o możliwości istnienia 

niewskazanych na mapie sieci 

i urządzeń podziemnych oraz innych 

przedmiotów, które nie zostały zinwentaryzowane. 

– Takie dane zawarte 

zostały w karcie nieruchomości odczytanej 

przed rozpoczęciem licytacji 

w dniu przetargu, w protokole podpisanym 

przez nabywcę oraz notarialnej 

umowie sprzedaży. Ponadto nabywca 

oświadczył, że stan nieruchomości 

jest mu znany i nie wnosi co do niego 

żadnych zastrzeżeń – zapewnia 

A. Zaleska. W magistracie dobrze 

wiedzą, że po wykonaniu ekspertyzy 

geologicznej wyszło, że w gruncie 

występują nasypy części niebudowlanych 

z domieszką gruzu i śmieci. 

Także to, że inwestor odstępuje od 

umowy sprzedaży ze względu na 

wadę ukrytą nieruchomości i zgłosił 

roszczenia z tytułu rękojmi za wady 

fizyczne przedmiotu sprzedaży. Jednak 

prezydent miasta nie zgodził się 

na odstąpienie od umowy sprzedaży 

i zapłatę odszkodowania. 

Ostrzeżenie od sąsiadów 

O sporze między miastem a firmą 

Olejnik dowiedzieliśmy się przypadkiem. 

Najpierw do redakcji trafił 

Sławomir Ligęcki, mieszkaniec bloku 

położonego dwadzieścia parę metrów 

od sprzedanej działki. Przekazał nam, 

że lokatorzy są zbulwersowani pomysłem 

budowy. – Tu już nie ma miejsca 

na taki blok. Ogromna koncentracja 

– Kierownik naszego działu technicznego zna tamte realia. Bardzo dobrze pamięta głęboki rów…. W czasach 

budowy osiedla zwożono tam gruz, wybrakowane prefabrykaty, bo na wufcie była fabryka domów – wspomina 

Marek Puchalski, wiceprezes SM Staszica 

ludzi, samochodów, parkingów, konieczność 

wycinki drzewa – wskazywał 

na niedogodności związane z nowym 

budynkiem S. Ligęcki. Do tego 

podkreślił, że decyzja o warunkach 

zabudowy jest nielegalna, bo działka 

nie ma dostępu do drogi publicznej 

oraz uzbrojenia. Jednak mieszkańców 

najbardziej wkurzył fakt, że magistrat 

nie uznał ich za stronę postępowania 

administracyjnego i nie chciał wysłuchać 

ich opinii na temat budowy nowego 

bloku. 

Urząd Miasta już w 2008 roku wydał 

decyzję o warunkach zabudowy 

dla działki przy ul. Kotsisa. Zgodnie 

z nią, może tam powstać obiekt sześciokondygnacyjny 

na cele mieszkalne 

z dopuszczeniem funkcji usługowych 

na parterze oraz nowe miejsca 

parkingowe. Wszystko to raptem 

dwadzieścia parę metrów od ściany 

frontowej starego budynku. To typowy 

blok z przełomu lat 60’ i 70’ 

– sześć klatek, w sumie 60 mieszkań. 

Zatem protestowało kilkaset osób. 

Wspólnie złożyli wniosek do Samorządowego 

Kolegium Odwoławczego 

o stwierdzenie nieważności decyzji 

o warunkach zabudowy wydanej 

przez miasto. – Niestety, i w pierwszym, 

i w drugim postępowaniu odmówiono 

uznania nas za stronę, mimo że 

część mieszkańców ma prawo własności 

lokalu – zaznaczał S. Ligęcki. 

Dariusz Jeziorny z wydziału urbanistyki 

urzędu miasta uzasadniał nam wtedy, że 

opinie przy wydaniu warunków zabudowy 

mogą składać bezpośredni właściciele 

działek graniczących. 

Na mapce wskazał jedynie Archiwum 

Państwowe, szkołę podstawową nr 15 

oraz Urząd Dozoru Technicznego. 

– To strony postępowania, nie ma wśród 

nich nawet Spółdzielni Mieszkaniowej 

Staszica, bo bezpośrednio nie graniczy 

ze sprzedaną działką – podkreślał 

D. Jeziorny. Na dowód pokazał na planie 

wąski pas gruntu należący do miasta 

między sprzedaną działką a terenem 

pod starym blokiem. 

zes przypomina, że rok temu było 

spotkanie zorganizowane z inicjatywy 

miasta – urzędnicy wystąpili 

do zarządu spółdzielni o zgodę na 

przejazd ciężarówek do nowo budowanego 

Archiwum Państwowego. 

Wpadli na pomysł, aby na plac 

budowy dojeżdżać ulicą wzdłuż 

budynku przy ulicy Młodych 1-6. 

Spółdzielnia przeprowadziła ankietę, 

ale mieszkańcy nie wyrazili 

zgody. Wtedy też dowiedzieli się, 

że pobliską działkę kupiła firma 

Olejnik, a decyzję o warunkach 

zabudowy miasto wydało już dwa 

i pół roku wcześniej. – Zawrzało…. 

Pojawiła się inicjatywa, aby 

oprotestować zamiar budowy – 

wspomina M. Puchalski. 

Spoglądamy na plan osiedla zawieszony 

w gabinecie wiceprezesa. 

– To jedna z większych działek 

niezagospodarowanych w okolicy? 

– zagadujemy wiceprezesa SM Staszica. 

– Zgadza się. Ale na pewno 

wie pan dlaczego? Nasz kierownik 

działu technicznego zna tamte realia 

– w spółdzielni jest prawie od 

zawsze. Bardzo dobrze pamięta 

głęboki rów…. W czasach budowy 

osiedla zwożono tam gruz, wybra- 

NR 4/2012 

- 10 -

kowane prefabrykaty, bo na wufcie 

była fabryka domów – wspomina 

M. Puchalski. 

Mogli się dogadać 

Firma Olejnik nie chciała drzeć kotów 

z magistratem – wystąpiła do 

prezydenta o zamianę działki. Wskazała 

miejski grunt przy Prądzyńskiego 

– również przeznaczony do przetargu 

i o niemal identycznej wartości. – Zaproponowaliśmy 

zamianę, deklarując 

rezygnację z odszkodowań i zwrotu 

kosztów fatalnej dla nas transakcji. 

Chodziło nam tylko o to, aby zrealizować 

pierwotny cel, czyli budowę 

mieszkań – zaznacza I. Szczepaniak– 

Herbet. 

Firma budowlana uzyskała nawet 

pisemną zgodę prezydenta miasta 

na zamianę gruntu. Miasto wycofało 

wskazaną przez przedsiębiorstwo 

działkę przy ul. Prądzyńskiego 

z przetargu zaplanowanego na styczeń 

2012 roku. Następnie zażądało 

od firmy Olejnik udokumentowania 

poniesionych do tej pory dodatkowych 

nakładów związanych z zakupem 

nieruchomości, które mogłyby 

stanowić podstawę roszczeń odszkodowawczych 

oraz pisemnej deklaracji 

o rezygnacji z tych roszczeń w 

przypadku zamiany gruntu. Firma 

bezzwłocznie dokumenty dostarczyła. 

Po czym otrzymała od prezydenta 

informację, że wartość gruntu 

przy ul. Prądzyńskiego wzrasta do 3.5 

mln. złotych, a zamiana może dojść 

do skutku tylko przy dopłacie różnicy 

wartości zamienianych działek! 

– Dwukrotny wzrost wywołał szok 

w firmie. Na tym samym przetargu, 

z którego wycofano działkę przeznaczoną 

do zamiany, sprzedano sąsiedni 

grunt za cenę odpowiadającą 

pierwotnej wartości działki, na którą 

chcieliśmy się zamienić. Czy miasto 

tak znacząco obniżyło wartość działek 

do przetargu, czy tak znacznie zawyżyło 

jej wartość by nie dopuścić do 

zamiany działek? – zastanawia się I. 

Szczepaniak–Herbet. 

Inwestor uważa, że gdyby nie nagły 

i nieuzasadniony wzrost ceny, pewnie 

doszłoby do zamiany. Tymczasem 

jest w sporze z miastem – odstąpił od 

sprzedaży i żąda zwrotu poniesionych 

kosztów. – Miesiąc temu wystosowaliśmy 

wezwanie do zapłaty, ale jak 

dotąd nikt z magistratu nam na nie 

odpowiedział – informuje I. Szczepaniak-Herbet. 

Przedsiębiorstwo zamierza 

skierować sprawę do sądu, bo w 

maju kończy się okres rękojmi – po 

upływie roku nie będzie mogło odstąpić 

od umowy, pozostanie mu jedynie 

ubieganie się o odszkodowanie. W firmie 

dowiadujemy się, że to nie pierwsza 

transakcja z miastem. Budują od 

25 lat i nigdy wcześnie nie było tak, 

aby magistrat nie poczuwał się do najmniejszej 

nawet odpowiedzialności. – 

Sprzedali nam bezwartościowy teren 

i umywają ręce, to nie do przyjęcia – 

podkreśla I. Szczepaniak–Herbet. 

. 

Wyprowadzili nas w pole 

Inwestor nie ma wątpliwości – miasto 

chce mu wmówić, że z pełną świadomością 

kupił trefną działkę za ponad 

półtora miliona złotych. Także to, że 

na własne życzenie zdecydował się na 

kolosalny wydatek, czyli fundamentowanie 

za kolejny milion. – To absolutnie 

niepoważne podejście – ocenia 

I. Szczepaniak–Herbet z firmy Olejnik. 

Zwraca uwagę, że miasto ujawniło 

tak zdecydowane stanowisko 

dopiero po wynikach badań gruntu, 

zatem dopiero gdy okazało się, że 

budowanie czegokolwiek na sprzedanej 

działce jest absolutną abstrakcją. 

Kompleksowe badania geologiczne 

jednoznacznie wskazały, że dawną 

nieckę wypełniają fragmenty betonowych 

stropów, gruz, elementy 

żelbetowe, również zanieczyszczenia 

ropopochodne. Specjaliści ocenili, że 

budowa mieszkań nie jest tam zalecana 

także ze względów zdrowotnych. 

Dla przedsiębiorstwa budowlanego 

fatalna transakcja z miastem oznacza 

poważne kłopoty. W marcu kupiło 

działkę, a już we wrześniu planowało 

przedsprzedaż mieszkań – realizacja 

budowy pozwoliłaby na samoistną 

spłatę rat kredytu. W nowej sytuacji 

musiało wycofać z obrotu znaczną 

cześć kapitału. – Cały czas kulejemy 

z tego powodu – nie ukrywa 

I. Szczepaniak–Herbet. Firma Olejnik 

na kredyt co miesiąc wydaje ponad 

20 tys. zł – nie licząc głównych 

rat! Dlatego deklaruje, że nie zrealizuje 

żadnych prac projektowych ani 

budowlanych na zakupionym od miasta 

gruncie. Działka ma wyjątkowo 

trudne podłoże – budowa wiąże się 

z bardzo kosztownym palowaniem, 

nawet na głębokość kilkunastu metrów. 


Adam Oziewicz 


66-400 Gorzów Wlkp - ul.Staszica 1F tel.: 95 735 63 29 www.tech-dom.pl 

MYCIE OKIEN I ELEWACJI 

Mamy przyjemność przedstawić Państwu nowoczesną technologię PURAQLEEN, 

służącą do czyszczenia powierzchni przy wykorzystaniu wody zdemineralizowanej 

i systemu szczotek na długich kijach karbonowych. 

Obecnie wiele nowoczesnych obiektów budowlanych posiada elewacje wykonane ze szkła, 

tworzyw sztucznych. PURAQLEEN z powodzeniem stosowany jest do czyszczenia fasad szklanych, 

aluminiowych, klinkierowych, szyb wystawowych, ekranów dźwiękochłonnych, 

kasetonów reklamowych. Technologia PURAQLEEN dzięki wykorzystaniu wody zdemineralizowanej 

podnosi jakość czyszczenia. Istnieje możliwość czyszczenia samą wodą jak i również możliwość 

zastosowania środków chemicznych, szczególnie przy silnie zabrudzonych powierzchniach. 

Urządzenie z łatwością usuwa zabrudzenia zaschnięte, dzięki zastosowaniu różnych końcówek 

powierzchnie mogą być myte w pionie, w poziomie, pod różnym kątem oraz w miejscach 

trudnodostępnych. Dużą zaletą mycia jest brak konieczności wycierania do sucha 

czy polerowania czyszczonej powierzchni. 

- 11 - 


Oskarżam Tuska! 

To słowa Palikota, dotyczą postawy w kwestii 

retoryki Kaczyńskiego i PiS-u w sprawie tragedii 

w Smoleńsku 

Trudno się z tymi słowami nie zgodzić. 

Tusk nie reaguje na niebezpieczne 

dla Polski i Polaków słowa, bo 

mu się to opłaca. Totalna hipokryzja 

premiera. Szef rządu kalkuluje jak 

pokerzysta, ale to poker nie na pieniądze, 

tylko „na Polskę” – to bardzo 

nieetyczna gra. Tusk chce kolejny raz 

– Smoleńskiem i emocjami. To jest, 

tak zwane, zarządzanie innymi przez 

kryzys. Nieważne, że kryzys sztuczny, 

wymyślony przez sprytnych polityków. 

Cwaniaków znających wszelkie 

historie intryg, zamachów, skrytobójczych 

morderstw…. Wszak, to historycy 

z zawodu. 


tylko polityka tylko polityka 

straszyć Polaków dzikim i „psychicznie” 

chorym Kaczyńskim. A raczej 

pozwala na to swoją zimną i wyrachowaną 

bezczynnością. Tymczasem Kaczyńskiemu 

w to graj! Dlatego jeden 

i drugi nakręcają spiralę nienawiści, 

nieufności, nietolerancji i wrogości. 

Ustawiają Polaków przeciwko sobie 

Sytuacja kryzysowa pozwala liderom 

swoich ugrupowań na więcej. Na 

drogę na skróty, bez konsultacji, bez 

demokratycznej akceptacji swoich 

członków, bez cywilizowanych procedur 

itd. Wtedy liczy się szybkość 

i skuteczność – bo trzeba zabić wroga. 

Tak mówi literatura konfliktów. 

Oto taktyka szefa rządu i partii Platforma 

Obywatelska. Tusk czeka, aż 

sytuacja napęcznieje, zagrozi naszemu 

komfortowi, wielu przestraszy, 

a niektórych sparaliżuje. A wtedy…. 

Wtedy… to na koniec felietonu. 

NR 4/2012 

 

LCD 40” SHARP model: LC-40SH340 

 

 

 

 

 

 

 

- 12 - 

Znam Donalda Tuska. Nieźle go 

znam. To nie jest polityk bezradny. 

To mistrz bezszelestnej, skrytej reakcji, 

która już wielu „zabiła” – choć na 

razie zabijała „swoich”, czyli „niebezpiecznych” 

kolegów z własnej partii. 

A jednak teraz Tusk zwleka z reakcją. 

On gra! Sytuacja w Polsce z opinią 

o „Smoleńsku” przestaje być śmieszna 

i staje się mega niebezpieczna. 

Nie pisałbym tak stanowczo o swoich 

obawach, gdybym nie zderzył się 

z opiniami ludzi rozsądnych, których 

znam od kilkudziesięciu lat, z którymi 

łączę budowanie nowej Polski, a którzy 

zaczynają się zastanawiać… „coś 

jednak w tym wypadku nie tak było” 

– mówią ludzie umysłowo trzeźwi, ludzie 

z mojego spokojnego, rzeczowego 

i zrównoważonego świata. Donaldzie 

Tusku! Ty wiesz, że my wiemy, 

że Ty grasz Polską, bo znowu chcesz 

zgarnąć głosy Wyborców przestraszonych 

„dzikim” PiS-em i chorym 

Kaczyńskim. 

Udało Ci się wcześniej i liczysz, że uda 

Ci się znowu w niedalekiej przyszłości. 

Ogłosisz przyspieszone wybory, 

wzywając naród do werdyktu w sprawie 

„Smoleńska”, bo chcesz utrzymać 

znaczną cześć poparcia przed zjaz- 

dem w dół. Sondażowym zjazdem 

w dół twojej partii PO. Oskarżam 

Cię – za Palikotem – o bezczynność! 

O zaniechanie i brak woli wyjaśnienia 

„do końca” smoleńskiego wypadku. 

To jasne, że chcesz zepchnięcia PiS 

w totalną otchłań niecywilizowanej 

retoryki i trzecioświatowych standardów 

uprawiania polityki. Chcesz całkowitej 

kompromitacji tego ugrupowania. 

Tylko że nawet jeżeli Ty i PO 

znowu na tym wygracie – to Polska 

przegra. Bo zwątpienie w przypadkowość 

okoliczności w czasie wypadku 

na wieki zostanie w polskich 

umysłach, sercach i emocjach. A ja 

nie chcę być więcej synem narodu – 

ofiary rosyjskiej mściwości czy przebiegłości. 

Nie chcę skonfliktowanej na śmierć 

i życie nowej Polski. Nie kupię Twojej 

nowej taktyki politycznej walki już 

więcej w imię mniejszego zła…. Tusku 

– zacznij działać, a nie grać! Grać 

Polską i Polakami. Do Kaczyńskiego 

nie piszę, bo… bo jego już na pewno 

nie przekonam do myślenia o Polsce. 

Jacek Bachalski 

były szef PO 

w województwie lubuskim

Gorzów: 

Kentucky 

Fried City 

Zapowiada nam się gorąca końcówka roku szkolnego i to bynajmniej 

nie za sprawą smażonych kurczaków z Kentucky, którymi gorzowianie 

czy raczej (g)łodzianie (barwy marki gorzów przystań pasują idealnie… 

do miasta Łódź) od 18 kwietnia mogą się delektować w największym 

centrum handlowym województwa lubuskiego. 

Notabene, zobaczycie państwo, że ta 

chwalebna data wyryje się, czy może 

lepiej, wysmaży się tłustymi zgłoskami 

w historii naszego miasta – obserwując 

kolejki do KFC, można by 

stwierdzić, że inwestor Nova Park 

zastał Gorzów głodny, a zostawi syty, 

by nie rzec, wypasiony. No cóż, jeżeli 

tego właśnie potrzebujemy do szczęścia 

i taki zestaw z sześciu skrzydełek 

i czterech nóżek sprawi, że będziemy 

się do siebie częściej uśmiechać, to 

jestem za. W końcu kurczak uświęca 

środki… nie tylko w Wielkanoc. 

Frekwencja podczas pierwszych dni 

funkcjonowania NP może napawać 

optymizmem inwestorów. Tego samego 

nie może powiedzieć prezydent 

Jędrzejczak, któremu zaczyna się 

coraz mocniej sypać na głowę gruz 

podjętych wcześniej decyzji. Urzędniczy 

układ lojalności zaczyna pękać 

i na światło dzienne zaczynają wyłazić 

różne sprawy. A propos Nova Parku, 

to prezydent, zwany pieszczotliwie 

w magistracie „małym”, zawarł umowę 

ustną z Caelum Development, 

zgodnie z którą Irlandczycy mieli 

sypnąć ze swej kiesy cztery polskie 

bańki po tym, jak się okazało, że w 

galerii handlowej nie powstanie miejski 

ośrodek sztuki. Urzędnicy, sprzedając 

teren pod budowę NP, zastrzegli, 

że miejsce dla kultury musi być i 

basta. Na dowód, że irlandzkie rekiny 

biznesu nie mają do czynienia z byle 

idiotami, umowę zadośćuczynienia 

opiewającą na 4 miliony El Komendante 

przyklepał „paszczowo”. Są 

cisi świadkowie, którzy wskazują, że 

dla uprawomocnienia układu przybił 

piątkę i poprawił żółwiem. Podobno 

sześć zer zostało już przelanych, miasto 

nie doczekało się jedynie czwórki 

z przodu. Podobno, jak twierdzi najbardziej 

lubuska z lubuskich gazet, 

kasa ma wpłynąć na konto Centrum 

Edukacji Artystycznej Filharmonia 

Gorzowska. No cóż, pożyjemy, zobaczymy, 

ile w doniesieniach gazety 

będzie „faktów autentycznych”, a ile 

faktów zwykłych. W razie czego będzie 

można powiedzieć wzorem pewnej 

telewizji, „to już wszystkie fakty 

w Faktach. Na więcej faktów zapraszamy 

w Faktach Po Faktach.” 

W każdym razie nie zmienia to jednak 

faktu, że w urzędzie źle się dzieje – 

brakuje na papier, tusz do drukarek 

i wkłady do długopisów. 

Jak dołożymy jeszcze do tego wyniki 

wewnętrznego audytu, który zakończył 

się rok temu raportem, a ujrzał 

dopiero teraz światło dzienne na żądanie 

radnego Roberta Surowca, to 

robi się coraz ciekawiej. Dokument 

wskazuje nieprawidłowości, do jakich 

w latach 2009-2010 dochodziło 

w wydziale kultury, któremu szefowała 

wtedy Lidia Przybyłowicz. Naruszenie 

przepisów o finansach, brak 

odpowiedniego nadzoru nad wydziałem 

i konflikt interesów dotyczący 

przydzielania stowarzyszeniom dotacji, 

to niektóre z grzechów, jakie obciążają 

sumienie byłej prezydenckiej 

urzędniczki, która obecnie pracuje 

w CEA FG. 

– Do godz. 15 pracownik wydziału 

zasiadał w komisji konkursowej 

- 13 - 

i przydzielał pieniądze stowarzyszeniu, 

a po godz. 15, jako członek 

tego stowarzyszenia, konsumował te 

pieniądze. Brakowało też wewnętrznych 

procedur rozliczania dotacji dla 

stowarzyszeń. Dochodziło do tego, 

że organizacja dostawała 95 tys. zł 

i rozliczała 50 tys. A dyrektora nie interesowało, 

co się stało z pozostałymi 

45 tys. zł – opisywał mechanizm finansowy 

na łamach gazety wyborczej 

radny Sebastian Pieńkowski. 

O tym, że jednak nie tak łatwo dać 

preziowi skutecznie w przysłowiowe 

„ryło”, radny przekonał się podczas 

jednej z rozmów na antenie Radia 

Zachód, gdzie, powołując się na artykuł 

„Prezydent nie chciał ugody. 

Teraz miasto zapłaci kupcom 2,6 

mln zł!” zamieszczony na portalu 

gorzow24.pl, nie do końca przyswoił 

zawarte w nim informacje. Portal 

ustalił, że miasto przegrało proces ze 

spółką Domy Kupca. Chodzi o dzierżawę 

obiektów przy ul. Składowej. 

Kupcy domagali się zwrotu poniesionych 

tam nakładów. 28 marca br. zapadł 

prawomocny wyrok: miasto musi 

zapłacić spółce 2,6 mln zł, z czego 

ponad 1,2 mln zł to odsetki i koszty 

sądowe, których można było uniknąć, 

zawierając odpowiednio wcześniej 

ugodę. Radny Pieńkowski wyprowadził 

piękny cios powołując się na artykuł. 

Jędrzejczak próbował sparować, 

twierdząc, że gdyby nie poszedł do 

sądu, to dopiero byłoby gadanie, że 

nie broni interesów miasta. Prezydent 

szybko się otrząsnął i zapytał radnego 

PiS o to, kto podpisał tak niekorzystny 


Marcin Cichoń 

(fot. Michał Kapuściński) 

dokument w 1997 roku, no i tu radny 

PiS pobłądził, wskazując błędnie na 

ówczesnego wiceprezydenta Szmytkiewicza, 

a nie mogąc przyswoić sobie 

(co podane było wyraźnie w artykule), 

że umowę zawarł Marek Lewandowski, 

były dyrektor OSiR-u. Zapewne 

trudno było przełknąć radnemu Pieńkowskiemu, 

że to człowiek związany 

z Prawem i Sprawiedliwością podpisał 

niekorzystną dla miasta umowę. 

W każdym razie wszystkie brudy, które 

zapewne zaczną wypływać z magistratu, 

to i tak pikuś w porównaniu 

z tym, co się stanie pod koniec czerwca. 

20 dnia tego pięknego miesiąca 

o losie prezydenta Jędrzejczaka zadecyduje 

sąd apelacyjny. Dowiemy się, 

czy obecny włodarz trafi za kratki, 

czy dalej będzie zarządzał miastem. 

Dopóki sąd nie wyda prawomocnego 

wyroku, nie możemy, zgodnie 

z prawem, przesądzać, co się wydarzy, 

wiemy natomiast jedno, że bez względu 

na to, co się stanie, prezydentowi 

Jędrzejczakowi spadają obecnie na 

głowę kamienie będące odpryskami 

podejmowanych wcześniej autorytarnie 

decyzji, m.in. kwestia nieprawidłowości 

przy budowie filharmonii 

i parkingu podziemnego przyległego 

do FG. Bez względu na to, jak postąpi 

sąd apelacyjny w Szczecinie, łatwo 

prezydentowi już nie będzie. 

bezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW 

www.tylkogorzow.com

Co dalej 

z podgorzowskimi 

gminami? 

Tocząca się już od dłuższego czasu dyskusja dotycząca 

pozycji i roli Gorzowa na mapie województwa lubuskiego 

musi także odpowiedzieć na pytanie: co dalej z gminami 

podgorzowskimi w obecnym kształcie terytorialnym? 



Nadszedł czas na rozpoczęcie dyskusji 

i podjęcie decyzji administracyjnej na 

temat włączenia gmin podgorzowskich: 

Bogdańca, Deszczna, Lubiszyna, 

Kłodawy i Santoka w granice 

miasta Gorzowa. Skutkować to będzie 

poszerzeniem granic miasta i zwiększeniem 

liczby mieszkańców. Z takim 

potencjałem Gorzów leżący między 

Berlinem, Poznaniem a Szczecinem 

będzie godnym partnerem do wszelkiej 

współpracy i stanie się silną metropolią 

na zachodzie Polski. 

Obecnie mieszkańcy gmin podgorzowskich 

są ściśle związani z Gorzowem 

poprzez korzystanie z placówek 

oświatowych, kulturalnych, 

bazy sportowo-rekreacyjnej oraz 

z usług lecznictwa szpitalnego i specjalistycznego. 

Miasto jest przede 

wszystkim ogromnym zakładem pracy 

dla mieszkańców gmin. Kilka lat 

temu podgorzowskie gminy wspólnie 

z Gorzowem powołały Związek 

Celowy Gmin MG-6, w celu 

podniesienia poziomu życia swoich 

mieszańców. Gminy wspólnie wykonują 

zadania z zakresu ochrony 

środowiska, w dziedzinie gospodarki 

odpadami, infrastruktury technicznej 

i społecznej, gospodarki komunalnej 

i turystyki. Realizację tych działań 

widać m.in. w budowie wspólnego 

systemu kanalizacji. 

Ważnym argumentem przemawiającym 

za włączeniem gmin podgorzowskich 

w granice miasta jest fakt, 

że w najbliższych latach tylko metropolie 

będą mogły otrzymywać znaczące 

środki finansowe z Unii Europejskiej 

na realizację określonych 

zadań inwestycyjnych. Przyczyni się 

to znacząco do szybszego powołania 

Akademii Gorzowskiej, rozbudowy 

infrastruktury drogowej i zwiększenia 

terenów dla nowych inwestycji. 

Atrakcyjność metropolii gorzowskiej 

pomoże zatrzymać odpływ młodych, 

wykształconych ludzi. 

Modelem ustrojowym dla nowej metropolii 

gorzowskiej może być przykład 

ustroju miasta stołecznego Warszawy. 

Metropolią rządzi prezydent 

i rada miasta, a w dawnych gminach 

władzę sprawować będą wójtowie 

powoływani przez prezydenta miasta 

i rady dzielnic wybrane przez mieszkańców. 

Mieszkańcy gmin podgorzowskich 

mogą obawiać się większych 

podatków przy połączeniu 

z miastem. Dlatego proponuję podatek 

miejski w granicach obecnego 

miasta oraz podatek podmiejski dla 

włączonych gmin. 

Mariusz Śpiewanek, Stowarzyszenie Tylko Gorzów, radny Powiatu 

Gorzowskiego – wybrany z okręgu wyborczego gmin: Lubiszyn, Kłodawa 

i Santok 

Co dalej z Powiatem Gorzowskim? 

Od samego początku powstanie 

powiatów budziło moje wątpliwości. 

Powiatom dano uprawnienia 

i kompetencje przy braku dostatecznych 

środków finansowych. Dlatego 

powiat nie jest partnerem dla gmin. 

Powołanie powiatu gorzowskiego 

z Kostrzynem, Witnicą oraz z gminami 

podgorzowskimi było błędem. 

Jest to rozległy teren administracyjny, 

który ma różne cele i problemy. 

Mieszkańców podgorzowskich gmin 

nie interesuje funkcjonowanie szpitala 

powiatowego w Kostrzynie czy 

rozbudowa placówek oświatowych 

w Kostrzynie i Witnicy. Problemem 

dla nich jest ogromne zadłużenie powiatu, 

które uniemożliwia realizację 

zadań inwestycyjnych w drogownic- 

twie. Samorządowcy z Kostrzyna 

i Słubic podjęli dyskusję w sprawie 

utworzenia powiatu nadodrzańskiego, 

który reprezentowałby interesy 

mieszkańców gmin przygranicznych. 

Uważają, że mają wspólne cele 

i mało ich łączy z gminami podgorzowskimi. 

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, 

chciałbym rozpocząć dyskusję 

wśród parlamentarzystów, samorządowców, 

mieszkańców Gorzowa 

i gmin podgorzowskich na temat 

powołania metropolii gorzowskiej. 

Liczę na merytoryczną dyskusję. 

Mariusz Śpiewanek 

R E K L A M A 

Lubuska Fundacja Zachodnie Centrum Gospodarcze 

 

 

 

 

NR 4/2012 

 

- 14 -

Giganci polskiego rocka zagrają w Gorzowie! 

Już 11 maja 

w gorzowskim 

amfiteatrze 

koncert 

Perfectu 

Usłyszymy na nim zarówno utwory 

z najnowszej płyty „XXX”, jak 

i z przekroju całej działalności zespołu. 

Niezwykła scena, niepowtarzalne 

brzmienie oraz charakterystyczny 

głos lidera Grzegorza 

Markowskiego to gwarancja niezapomnianego 

wydarzenia muzycznego 

w naszym mieście. 


Perfect to jeden z największych polskich 

zespołów wszech czasów. Jest 

autorem takich przebojów jak „Kołysanka 

dla nieznajomej”, „Idź precz”, 

„Autobiografia”, „Chcemy być sobą”, 

czy z ostatniej płyty „Raz po raz” 

i „Hej, ty”. Początków Perfectu należy 

szukać na przełomie 1977 i 1978 roku, 

jednak chyba za ich właściwy debiut 

należy uznać występ w warszawskim 

klubie studenckim Stodoła w sylwestra 

1980 roku, kiedy to po raz pierwszy 

zagrali w składzie: Zbigniew Hołdys, 

Grzegorz Markowski, Ryszard Sygitowicz, 

Piotr Szkudelski i Zdzisław 

Zawadzki. Zespół w kilka miesięcy 

zdobył ogromną popularność i już 

w 1981 roku wydał pierwszą płytę 

długogrającą pod nazwą „Perfect”, 

która sprzedała się w nakładzie ponad 

miliona egzemplarzy. W tym okresie 

autorem większości tekstów piosenek 

był Bogdan Olewicz, który poruszał 

w nich polityczne i społeczne problemy. 

Na koncertach publiczność, 

traktując to jako rodzaj protestu przeciwko 

ówczesnej sytuacji w Polsce, 

śpiewała sztandarowe piosenki Perfectu 

takie jak „Chcemy być sobą” słowami 

„Chcemy bić ZOMO”, a „Nie 

bój się tego wszystkiego” jako „Nie 

bój się tego Jaruzelskiego”. Natomiast 

„Autobiografia” szybko stała się nieformalnym 

hymnem polskiego rocka. 

W marcu 1983 roku Zbigniew Hołdys 

ogłosił decyzję o rozwiązaniu zespołu 

i przez cztery lata każdy z członków 

zespołu usiłował działać indywidualnie. 

W 1987 roku zespół połączył się 

na krótko i w ramach „Perfect Day” 

zagrał trzy koncerty, w tym jeden na 

Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie, 

który przyciągnął prawie 50 tysięcy 

osób – pobito wtedy rekord w liczbie 

ludzi zgromadzonych na koncercie 

polskiego artysty. W 1992 roku Zbigniew 

Hołdys definitywnie rozwiązał 

zespół i sam na wiele lat wycofał się 

z życia muzycznego. Jednak rok później 

Perfect powrócił, już bez Hołdysa, 

na tournée w Kanadzie. Po sukcesach 

i namowach fanów, zespół postanowił 

się reaktywować na stałe i przypomniał 

o sobie wspaniałym koncertem 

w katowickim Spodku, wydanym potem 

na krążku „Katowice Spodek Live 

’94”. W tym samym roku wydali płytę 

„Jestem”, a trzy lata później „Geny” 

(zawierała m.in. przebój „Niepokonani”), 

która otrzymała status złotej 

płyty. Krótko po tym nastąpiły zmiany 

w składzie zespołu: Ryszarda Sygitowicza 

zastąpił Dariusz Kozakiewicz, 

a Andrzeja Nowickiego – Piotr Urbanek. 

W 1999 roku wyszła płyta „Śmigło”, 

a dwa lata później „Live 2001”, 

która stanowiła ukoronowanie 20-letniej 

koncertowej działalności zespołu. 

Grupa poszukuje coraz to nowych 

- 15 - 

środków wyrazu, czego dowodem jest 

chociażby płyta „Perfect – symfonicznie” 

(2002 r.) nagrana z Polską Orkiestrą 

Radiową, na której znalazły się 

głównie orkiestrowe wersje znanych 

przebojów. Album był nominowany 

do Fryderyka 2002 i uzyskał status 

platynowej płyty już po dwóch tygodniach 

sprzedaży, bijąc dotychczasowy 

rekord na polskim rynku muzycznym. 

W październiku 2003 roku, około 

ósmej rano, w Warszawie, zagrał koncert 

na dachu budynku „Cepelii”. Happening, 

wzorowany na słynnym pomyśle 

zespołu The Beatles, zakończył się 

aresztowaniem przez policję wokalisty 

Grzegorza Markowskiego, którego zatrzymano 

za zakłócanie porządku publicznego. 

W 2004 roku Perfect, jako 

pierwszy polski zespół, zdecydował się 

na wydanie swojej premierowej płyty 

wyłącznie w Internecie. 

W listopadzie 2004 roku na znak solidarności 

z narodem ukraińskim Perfect 

wystąpił na Placu Niepodległości 

w Kijowie, gdzie wykonał takie utwory 

jak: „Idź Precz”, „Niepokonani” 

i „Chcemy być sobą”. Warty wspomnienia 

jest również występ wokalisty 

Grzegorza Markowskiego w Sopocie 

w 2005 roku, kiedy to w duecie z legendarnym 

niemieckim zespołem 

The Scorpions zaśpiewał po polsku 

fragment piosenki „Wind of change”. 

Bilety na koncert 

Perfectu 

są do nabycia 

od 1 kwietnia 

w punkcie obsługi klienta 

w Galerii Askana 

(poziom 0). 

Cena w przedsprzedaży: 50 zł. 

Więcej informacji na stronie: 

www.perfect-gorzow.pl 

oraz pod numerem 

518 053 146 

W 2010 roku, po długich zapowiedziach, 

miała miejsce premiera najnowszego, 

siódmego już albumu 

studyjnego zespołu zatytułowanego 

„XXX”, który szybko osiągnął status 

złotej płyty. 

Mimo wielu lat pobytu na scenie, 

w muzyce Perfectu brak jest jakiejkolwiek 

wtórności, a zespół gra z taką 

samą werwą jak kilkadziesiąt lat temu 

i za każdym razem serwuje nam dobry, 

klasyczny rock. Muzycy utrzymują 

w czasie występu wspaniały kontakt 

z publicznością, bawiąc się co najmniej 

tak dobrze, jak ona. Dlatego też każdy 

ich koncert jest tak wyczekiwany przez 

fanów – a czekaliśmy długo, bo Perfect 

ostatni raz był w Gorzowie dziesięć 

lat temu. 



tylko piękny Gorzów 

NR 4/2012 

- 16 -

Dwudziestodwulatka oszalała 

na punkcie zumby! 

W ostatnim czasie polskimi parkietami zatrzęsła 

zumba. Nie inaczej jest w Gorzowie – coraz więcej 

osób chce kręcić biodrami i pośladkami 

przy latynoskich rytmach. 22-letnia gorzowianka 

wyjaśnia, skąd wzięła się jej 

miłość do tego tańca oraz jakie atuty 

posiada zumba. 

Agnieszka Mrozowicz od kilku lat 

zafascynowana jest tańcem, który 

wywodzi się z Kolumbii. – Zumbę 

tańczę od trzech lat. Na pierwszych 

zajęciach kompletnie się gubiłam, ale 

cały czas uśmiech nie schodził mi 

z twarzy. Wszystko dzięki instruktorce, 

która świetnie prowadziła zajęcia 

i zaraziła mnie miłością do tej formy 

fitness. Spodobała mi się wówczas 

muzyka, energia, atmosfera, podejście 

instruktora Wróciłam na kolejne 

zajęcia i tak już zostałam – wspomina 

Agnieszka Mrozowicz. 

Zumba dla 22–latki stała się nie tylko tańcem, 

ale i sposobem na życie. Swoją miłością do 

tańca stara się zarażać znajomych. – Zumba 

dla mnie to coś więcej niż taniec. To styl życia. 

Tutaj najważniejsza jest zabawa. Kroki tak 

naprawdę są nieważne. Zumbą uwielbiam rażać innych – dodaje tancerka. a. Mrozowicz 

za- 

nie tylko sama tańczy, ale też uczy. Zajęcia 

prowadzi na Słowiance oraz na PWSZ. – stem instruktorką zumby. Mam tytuł Offi- 

Jecial 

Zumba Instructor Basic Steps Level 1. 

Ale w maju idę na drugi poziom. om. Na ich zajęciach liczy się dobra zabawa. Czło- 

mowiek 

ma się wyluzować oraz zapomnieć 

R E K L A M A 

22–letnia 

gorzowianka 

zachęca do ruszania 

biodrami 

i pośladkami 

(fot. archiwum prywatne 

Agnieszki Mrozowicz) 


w. wty 

o problemach. Staram się, żeby ludzie 

wychodzili z moich zajęć z wielkim 

uśmiechem na twarzy. Zajęcia również 

cieszą się coraz większym zainteresowaniem 

wśród panów, którzy 

bardzo dobrze sobie radzą – dodaje. 

jakbyśmy właśnie byli na 

party. Większość osób mówi, 

że podczas treningu świetnie 

się bawi i nie uświadamia sobie 

tego, że ćwiczy. Zumba świetnie 

kształtuje ciało, m.in. ujędrnia pośladki. 

Dzięki ruchowi można stracić 

też na wadze – wylicza Mrozowicz. 

Agnieszka Mrozowicz prowadzi darmowe 

zajęcia dla studentów w hali 

PWSZ (ul. Chopina) wponiedziałek 

o godz.20.15 i czwartek o godz.12.30. 

Tancerka zaprasza też wszystkich zainteresowanych 

do klubu Nautilus 

(Słowianka) na zumbę czy inne formy 

fitness lub spinning. 

Tancerka widzi w zumbie same korzyści. 

– Nauka zumby nie odstrasza, 

ponieważ kroki taneczne są łatwe do 

wykonania, a ich uczenie się odbywa 

się w atmosferze dobrej zabawy, 

Przemysław 

Mazurek, 

- 17 - 



NR 4/2012 

- 18 -


- 19 - 



Nie próbuj chudnąć. Schudnij 

Zawiodłeś się na poradach w siłowniach, dietach z gazet, odżywkach za 

kilkaset złotych i swojej silnej woli? Jeśli tak, to nasz kurs jest dla Ciebie. 

Zrzucisz zbędne kilogramy dzięki ukrytej w Tobie mocy, z której nawet nie 

zdajesz sobie sprawy. 

tylko zdrowie 

wany, miałeś dużo siły, chwalili Cię 

znajomi i… nagle zawiodła Twoja 

silna wola, a Ty wróciłeś do starych 

nawyków. 

Koniec z tym wszystkim! A raczej 

KONIEC!!! Nasi specjaliści bran- 

Skoro czytasz ten artykuł, to prawdopodobnie 

doszedłeś do wniosku, że 

zwyczajne podejście do odchudzania 

nic nie daje. Może zwykły trener na 

siłowni powiedział Tobie, ile masz 

jeździć na rowerku, ile biegać po bieżni 

i… zostawił Cię z tym wszystkim. 

A może przez pierwsze dwa tygodnie 

Twoje odchudzanie szło perfekcyjnie, 

zrzuciłeś kilka kilo, byłeś zmotywoży 

fitness, żywienia, motywacji, coachingu 

i wywierania wpływu na 

siebie opracowali rewolucyjny kurs 

„fitcoaching – odchudzanie z opieką 

medyczną”. Znajdziemy w Tobie to 

COŚ, co pozwoli Tobie schudnąć tyle, 

ile chcesz. Dziesięć, 20, 50 albo i więcej 

kilo. I zrobisz to dzięki mocy, która 

w Tobie drzemie. My tylko zdradzimy 

Tobie, jak z niej korzystać. 

Wycisz się, weź głęboki oddech, zamknij 

oczy i przenieś się w czasie do 

przodu o dziesięć, 20 albo i 50 kilo 

mniej. Osiągnąłeś to dzięki ukrytej 

mocy, która w Tobie drzemie. Tak, 

tak, możesz mieć powody do dumy. 

Jak się z tym czujesz? Jak jest Tobie 

bez zbędnego tłuszczu? Co myślisz 

o tej osobie ze zbędnymi kilogramami, 

którą byłeś wcześniej? Co byś jej 

powiedział, poradził? 

Nasz kurs trwa 36 godzin przez 12 tygodni. 

Jego miejscem jest Gorzowskie 

Centrum Medyczne Medi-Raj przy 

ul. Górczyńskiej 17. To nowoczesna 

i znakomicie wyposażona placówka 

medyczna. O odchudzaniu wiemy 

praktycznie wszystko. Zajmujemy się 

tym od lat. Odchudziliśmy około 500 

gorzowian! Dzięki nam schudli oni razem 

około 2,5 tony! 

Kurs zaczyna się od badań lekarskich 

u psychologa i internisty. Później 

spotkasz się jeden na jeden z naszym 

fitcoachem. Porozmawia on z Tobą, 

wysłucha Ciebie. Opowiesz, jak do 

tej pory żyłeś, co i jak jadłeś, co masz 

w lodówce, co najbardziej lubisz jeść, 

czy lubisz gotować, jak spędzasz wolny 

czas, jak pracujesz, czy jesteś zestresowany, 

czy jesteś szczęśliwy, jak 

akceptujesz swoje ciało i swoje życie, 

itp. Fitcoach przeprowadzi także analizę 

Twojego składu ciała. 

Na każdych zajęciach będą rozmowy 

R E K L A M A 

i szkolenia na określony temat (około 

15 minut), m.in. jak jeść przy braku 

czasu, jak jeść „na mieście” i nie 

przytyć, dlaczego ludzie tyją, jak jeść 

smacznie i chudnąć, jak walczyć ze 

stresem (stres jest częstą przyczyną 

obżarstwa), jak utrzymać motywację, 

małe kroki w drodze do dużego celu, 

pokochaj siebie, pewność siebie, jak 

być szczęśliwym. Edukacja z zakresu 

żywienia jest zgodna z Instytutem 

Żywności i Żywienia, a także Światową 

Organizacją Zdrowia. Do tego 

kurs przewiduje ćwiczenia na każdych 

zajęciach (około 45 minut). Będą one 

dostosowane do Twojego poziomu 

sprawności. Wszystko pod okiem 

fitcoacha, który będzie na bieżąco 

rozmawiał z pacjentami, pytał o ich 

problemy i o poziom motywacji, mobilizował 

i doradzał. 

Zespół fitcoachów z Medi-Raju 

Zapisz się już dziś! 

Pierwszy kurs rusza już 7 maja. 

Potrwa 12 tygodni. Odbywać się 

będzie w małych grupach. Nie musisz 

już wydawać kilka tysięcy złotych na 

drogie wyjazdy odchudzające. My zapewniamy 

atrakcyjne ceny. Zapisz się 

już dziś i zasięgnij więcej informacji 

pod numerem telefonu: 95 715 11 01 

(rejestracja Medi-Raj). 

 

 

 

- 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Projekt „ 

 

 

 

. 

NR 4/2012 

- 20 -

Walcz ze stresem 

razem z Medi–Rajem! 

Napięcie nerwowe, obawa, czy wszystko pójdzie po naszej myśli, czy poradzimy sobie 

z czekającymi nas zadaniami – oto syndromy stresu. Czym jest, co go wywołuje, jak działa 

na nasze ciało i w jaki sposób możemy sobie z nim radzić? 

Na krótką metę stres dodaje naszemu 

ciału sił i mobilizuje do większej 

aktywności. Przewlekły działa jednak 

destrukcyjnie, osłabia, zamiast 

wzmacniać, powoduje różnego rodzaju 

dolegliwości fizyczne, jak ból 

głowy, wzmożone napięcia mięśni, 

bóle kręgosłupa, zmęczenie psychiczne 

i fizyczne. Jak potwierdza wiele 

badań medycznych, utrzymujący się 

długotrwały stres jest przyczyną powstawania 

90 procent chorób współczesnej 

cywilizacji. 

Program specjalnie na stres 

Odwiedź Centrum Medyczne Medi– 

Raj. Właśnie tam są zajęcia: „Zdrowy 

kręgosłup”! To specjalny program 

ćwiczeń przywracających równowagę 

ciała – umysłu – ducha. Zajęcia 

stanowią świetną profilaktykę w zapobieganiu 

dolegliwości bólowych 

w obrębie kręgosłupa. W czasie zajęć 

nauczysz się, jak prawidłowo oddychać 

– statystyki wskazują, że większość 

ludzi oddycha płytko. Nigdy 

się nad tym nie zastanawiamy, robimy 

to automatycznie, wykorzystując tylko 

połowę możliwości swoich płuc, 

tymczasem oddech to życie. Ponadto 

wyrobisz w sobie nawyk prawidłowej 

postawy, wzmocnisz gorset 

mięśniowy kręgosłupa. Poprzez ćwiczenia 

wzmacniające, rozciągające 

i rozluźniające kręgosłup poznasz 

ćwiczenia równoważące i relaksujące. 

Celem tego programu jest przywrócenie 

równowagi mięśniowej 

poprzez wzmocnienie mięśni osłabionych, 

rozciągnięcie skróconych 

i rozluźnienie napiętych, mobilizację 

kręgosłupa, naukę poczucia własnego 

ciała, wyrobienie umiejętności 

wykonywania ćwiczeń we własnym 

zakresie, a także naukę prawidłowego 

oddychania i sztukę relaksu. Zajęcia 

prowadzone są przy spokojnej muzyce, 

z przyborami (wałki, paski do 

jogi, kostki, krzesła, ciężarki) lub bez. 

Z oferty zajęć mogą skorzystać panie 

i panowie. Więcej informacji na temat 

zajęć „Zdrowy kręgosłup” można 

uzyskać w rejestracji Gorzowskiego 

Centrum Medycznego Medi–Raj pod 

numerem 95 715 11 01. 

Odpoczywajmy aktywnie 

Ogromnym źródłem stresu może 

być praca, nieudane życie rodzinne, 

problemy z akceptacją własnego 

wyglądu, własnej choroby lub izolacja 

społeczna związana z emigracją. 

Przewlekły stres to dla naszego organizmu 

ogromne obciążenie. Stałe napięcie 

nerwowe jest prostą drogą do 

różnych zaburzeń psychologicznych 

– depresji, nerwic. Aby nie dopuścić 

stresu do naszego życia lub zredukować 

jego poziom, musimy zadbać 

o prawidłowy odpoczynek. Odpoczywajmy 

aktywnie: spacery, pływanie 

lub inna dowolna forma aktywności 

fizycznej to świetny sposób na rozładowanie 

stresu. Zadbajmy o satysfakcjonujące 

kontakty z przyjaciółmi, 

nie żałujmy czasu na chwile spędzone 

- 21 - 

w gronie bliskich. Nie wymagajmy od 

siebie rzeczy niemożliwych, dajmy 

sobie prawo do popełniania błędów. 

Stres nie zniknie tak długo, jak długo 

będziemy prowadzić aktywne życie, 

ale poprzez właściwą higienę pracy, 

aktywność fizyczną, zdrowy sen 

i prawidłowe odżywianie możemy go 

znacznie zmniejszyć. 

Podejście holistyczne 

Obecnie nikt już nie kwestionuje 

związku psychiki z ciałem człowieka. 

Nieważne w jakim jesteś wieku 

– regularna aktywność fizyczna jest 

kluczem do zachowania zdrowia. Holistyczne 

podejście do człowieka jako 

integralnej całości ciała – umysłu 

– duszy, to nie tylko moda, ale ogólnoświatowy 

trend wynikający z naturalnych 

potrzeb człowieka. Zacznij 

podążać za modą. Ćwicz codziennie, 

wystarczy wygospodarować 10 – 15 

tylko zdrowie 

minut. Niech ruch stanie się twoim 

nawykiem, jak poranna toaleta. Najważniejsze 

są ćwiczenia rozciągające 

i zwiększające zakres ruchomości w 

stawach – wykonuj je, aby zachować 

elastyczność, przeciwdziałać usztywnieniu 

ciała. 

Mniejsza waga i lepszy sen 

Ćwiczenia aerobowe – marsze, jazda 

na rowerze, pływanie, nordic-walking 

– pozwolą zachować odpowiednią 

kondycję oraz prawidłową wagę, która 

jest ważnym czynnikiem w utrzymaniu 

zdrowia. Bo im więcej ważysz, 

tym większy nacisk wywierasz na 

kręgosłup. Jeżeli masz nadwagę, utrata 

10–15 procent masy ciała może 

pomóc zachować zdrowy kręgosłup. 

Obniżenie wagi ciała sprawi również, 

że poczujesz się komfortowo i łatwiej 

będzie ci zachować dobrą kondycję. 

Wszyscy dobrze wiemy, jak ważny 

dla zdrowia jest nocny odpoczynek. 

Równie istotne dla naszego kręgosłupa 

jest to, na czym śpimy. Źle dobrany 

materac, zbyt duża poduszka, 

nieprzewietrzona sypialnia nie zapewnią 

spokojnego snu i prowadzą 

do zmęczenia mięśni. Zadbaj o swój 

spokojny sen! Gdy masz problemy 

z zaśnięciem, połóż się wygodnie i zacznij 

delikatnie oddychać brzuchem – 

to cię odpręży. Oddychaj przez nos 

i pozwól, aby powietrze delikatnie 

przepływało przez nos. Świadomy 

oddech spowoduje, że twoje ciało 

odpręży się, umysł uspokoi i szybciej 

zaśniesz. 

Adam Oziewicz 


www.tylkogorzow.com

Blok przy ulicy Kilińskiego. Tutaj zaległości rosną 

szybko ze względu na dostarczane przez miasto 

centralne ogrzewanie i ciepłą wodę 

Nie płacisz? 


Wylatujesz! 

Słubice. Gmina przestaje bawić się w ciuciubabkę z dłużnikami, którzy od miesięcy zalegają 

z czynszem. – Nie możemy dłużej bezczynnie patrzeć – twierdzi burmistrz Słubic Tomasz 

Ciszewicz. – Do połowy roku planujemy wykonać sześć eksmisji – mówi Krzysztof 

Radkiewicz, dyrektor Zakładu Administracji Mieniem Komunalnym. – Dostałem pismo. 

Przeoczyłem. Nie zapłaciłem – przyznaje się jeden z listy dłużników ZAMK-u. 

16 listopada ubiegłego roku weszły 

w życie przepisy, które nie pozwalają 

spać spokojnie lokatorom zalegającym 

z zapłatą czynszu i pozostałych 

opłat. Zmiana ta jest związana z wyrokiem 

Trybunału Konstytucyjnego, 

który obowiązuje od 17 listopada 

2011 r. – Kwestia mieszkań i zaległości 

za nie to nie jest temat nowy. 

Trwa to już wiele lat. Są osoby, które 

nagminnie nie płacą czynszu. Nie możemy 

tego dłużej tolerować. Nie może 

być tak, że jest gro osób oczekujących 

na mieszkania, a z drugiej strony trwa 

swawola lokatorów, którzy mogą sobie 

nie płacić i nic z tym nie robić. 

Zmieniły się przepisy i ja z tego skorzystam 

– mówi T. Ciszewicz. 

Co szef słubickiego magistratu 

ma na myśli? 

Według nowych zapisów, dłużnicy 

nie będą w nieskończoność czekać 

na eksmisję z mieszkania. Dotyczy 

to zarówno tych, którym sąd przyznał 

prawo do lokalu socjalnego, jak 

i tych, którym tego prawa odmówił. 

Jak wyjaśnia Krzysztof Radkiewicz 

z ZAMK-u, nowelizacja ustawy 

o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym 

zasobie gminy i o zmianie 

kodeksu cywilnego pozwala gminie 

zmienić podejście do dłużników. 

– Zgodnie z nią, komornik zajmujący 

się eksmisją osoby niepłacącej 

za mieszkanie sprawdzać będzie w 

pierwszej kolejności, czy dłużnik 

nie jest właścicielem innego lokalu. 

Jeśli nie będzie miejsca, do którego 

nie może się wyprowadzić, komornik 

poczeka, aż znajdzie się dla niej 

pomieszczenie tymczasowe, które 

powinna zapewnić gmina. Poprzednie 

przepisy nie precyzowały, czy 

na pomieszczenie takie trzeba 

czekać miesiąc, pół roku czy 

rok. Wykonując obowiązek 

opróżnienia lokalu komornik 

wstrzymywał się z egzekucją 

do czasu, aż gmina 

wskazała tymczasowe 

pomieszczenie lub dłużnik znalazł je 

sam. Trwało to nawet kilka lat, a często 

bez skutku,. W tym czasie gmina 

traciła dochody, ponieważ nie mogła 

przydzielić i wynająć mieszkania innej 

osobie, takiej, która wnosiłaby opłaty 

za mieszkanie regularnie. Należy pamiętać, 

że opłaty za mieszkanie to nie 

tylko czynsz, ale również opłaty za 

wodę, nieczystości odprowadzone do 

R E K L A M A 

INFORMACJA 

 

 

 

 

 

 

- 

 

 

NR 4/2012 

- 22 -

kanalizacji, śmieci wyrzucone do pojemnika 

na odpady, koszty ogrzewania 

z miejskiej ciepłowni, jak i koszty 

utrzymania części wspólnej nieruchomości, 

której gmina jest współwłaścicielem. 

Teraz prawo precyzuje, 

że wstrzymanie egzekucji może 

trwać do sześciu miesięcy. Po tym 

terminie komornik może usunąć 

dłużnika do schroniska, noclegowni 

lub innej placówki zapewniającej 

miejsca noclegowe, gdzie dłużnik 

będzie czekał, aż gmina przydzieli 

mu tymczasowe pomieszczenie, 

a i ono nie będzie na zawsze, lecz na 

okres od jednego do sześciu miesięcy 

– podkreśla dyrektor ZAMK-u. 

Co z osobami, które nie dostosują 

się do ponagleń? – Z tej grupy będziemy 

wybierali osoby, które są na 

najlepszych lokalach. Złożymy im 

najpierw ofertę, aby przenieśli się 

do lokalu socjalnego, pomieszczenia 

tymczasowego lub noclegowni dobrowolnie. 

Jeżeli odmówią, to zlecamy 

wówczas sprawę komornikowi, 

który za te czynności pobiera spore 

opłaty. Zadłużenie wzrasta więc dodatkowo 

o te pieniądze. Mamy sporo 

osób, które wiedzą, że są zadłużone 

i przychodzą, by szukać jakichś rozwiązań. 

Rozkładamy zaległości na 

raty, kierujemy do Ośrodka Pomocy 

Społecznej, który, między innymi 

w imieniu burmistrza przyznaje dodatki 

mieszkaniowe – kontynuuje 

K. Radkiewicz. 

Eksmisja goni eksmisję 

W Słubicach z komunalnego zasobu 

mieszkaniowego na eksmisję czeka 

ponad czterdziestu najemców, 

wśród których nie wszyscy mają prawo 

do lokalu socjalnego. Na dziś już 

dla piętnastu kolejnych przygotowywane 

są pozwy sądowe. W samym 

kwietniu powinno się odbyć około 9 

spraw o eksmisję. W ubiegłym roku 

przeprowadzono tylko pięć eksmisji. 

W tym już dwie, a do pierwszego 

półrocza mają być jeszcze cztery. 

Jeśli dłużnicy wywiążą się ze swoich 

zobowiązań, zostaną one wstrzymane. 

– To właśnie dla nich nasza ekipa 

remontowa szykuje kolejne lokale 

socjalne. Na pierwszy rzut idą między 

innymi ci, którzy zajmują piękne 

wielopokojowe, dobrze zlokalizowane 

mieszkania. Tym, których los zaprowadził 

lub dopiero zaprowadzi do budynku 

socjalnego przy ulicy Jagiellończyka 

4, może spotkać niespodzianka. Otóż 

w przypadku spłacenia długów, mają 

oni szansę na przeniesienie do lokalu 

socjalnego o standardzie zbliżonym 

do typowych mieszkań, które będą 

zlokalizowane w innych budynkach – 

dodaje K. Radkiewicz. Dłużników jest 

jednak znacznie więcej. Łącznie zalegają 

około 2,5 mln złotych plus należne 

odsetki, a w roku 2011 zaległości te 

wzrosły o ponad 80 tys. zł. Wzmożona 

w ostatnim czasie windykacja daje doskonałe 

rezultaty. W 2011 dłużnicy oddali 

gminie ponad 230 tys. zł zaległych 

czynszów i od tego ponad 110 tysięcy 

zł odsetek. Znaczną rolę odgrywa tu 

również działanie komornika, który od 

niepłacących wyegzekwował ponad 45 

tys. złotych do gminnej kasy. – Wśród 

dłużników mamy takich, którzy do 

swoich zaległości podeszli uczciwie 

i w zależności od możliwości finansowych, 

spłacają je w całości, części lub 

rozkładają na raty. Łącznie wszyscy 

zobowiązali się spłacić 230 tys. złotych. 

Pozostaje jednak grupa najemców, 

którzy do tej pory nie reagowali 

na nasze wezwania i działania. Często 

trudno zrozumieć ich obojętność. Zajmują 

ładne mieszkania, w które niejednokrotnie 

zainwestowali sporo pieniędzy, 

dostosowując je do własnych 

indywidualnych potrzeb i ambicji. Nikomu 

nie zamierzamy robić krzywdy. 

Każdy z dłużników ma swoją szansę, 

do każdego podchodzimy indywidualnie. 

Jednak nie zamierzamy obojętnie 

przyglądać się ich obojętności wobec 

wywiązywania się z obowiązku płacenia 

za zajmowane mieszkanie – wyznaje 

dyrektor ZAMK-u. 

Priorytety dla najemców 

Dziś dłużnicy otrzymują kolejną 

szansę. Burmistrz wprowadza 

w życie nowy program, którego 

celem jest umożliwienie odpracowania 

powstałych zaległości. 

To dla części z nich ostatnia 

szansa. Drukowane są właśnie 

dla nich informacje, 

do których dołączone jest 

oświadczenie dłużnika o 

chęci odpracowania długów 

i krótka ankieta. 

Będzie ona dostarczana 

do każdego indywidu- 

Do dłużników 

kierowane 

są wezwania 

- 23 - 

Chcę tę sprawę załatwić 

ostatecznie – wyjaśnia burmistrz 

Słubic Tomasz Ciszewicz 

alnie przez pracowników ZAMK-u 

lub do skrzynek pocztowych. – Odpowiedzi 

będziemy oczekiwać przez 

okres 14 dni od doręczenia, jednak 

nie dłużej niż do końca maja. Dzięki 

temu będziemy mieli rozeznanie, 

do jakich prac możemy ich kierować 

– precyzuje K. Radkiewicz. Dotarliśmy 

do jednej z rodzin przy ulicy 

Kilińskiego. Tutaj w bloku visa’vis 

szkoły podstawowej znajduje się kilku 

dłużników. Ich zaległości narastają 

bardzo szybko. Do bloku dostarczane 

jest centralne ogrzewanie i ciepła 

miejska woda. – Fakt, nie płacimy 

regularnie, mamy pewne zaległości. 

Dostaliśmy ponaglenie, a w lokalnej 

telewizji obejrzeliśmy materiał, który 

mocno nas zmobilizował do spłaty 

zadłużenia. Nie chcemy być eksmitowani. 

– twierdzi małżeństwo z bloku 

przy wspomnianej ulicy Kilińskiego. 

– Po zmianach przepisów prawa eksmisja 

z zadłużonego mieszkania nie 

powinna przysparzać nam większych 

trudności, więc bieżące regulowanie 

opłat za mieszkanie powinno stać się 

priorytetem każdego najemcy, gdyż 

utrata mieszkania będzie nieunikniona 

– kończy K. Radkiewicz. 

Chcę sprawę załatwić 

ostatecznie 

W Słubicach na dzień 31 grudnia 

2011 r. zarejestrowanych było 511 

wniosków o przydział lokalu, weryfikowanych 

na bieżąco przez Społeczną 

Komisję Mieszkaniową. Na 

koniec ubiegłego roku liczba lokali, 

które są własnością Gminy Słubice, 

wynosiła 1026. Administruje nimi 

Zakład Administracji Mieniem Komunalnym. 

Obecnie jest to o cztery 

lokale więcej (dane z końca lutego 

2012 r.) Ilość dłużników, którzy 

nie płacą za mieszkania powyżej 91 

dni, wynosi 352, to jest ponad 30%. 

ZAMK zrobił podział zalegających. 

Najwięcej jest tych, którzy za najem 

nie płacą czynszu powyżej trzech 

miesięcy. Najmniejszą grupę stanowią 

lokatorzy, którzy zalegają od 1 do 30 

dni. Są to typowe sytuacje wynikające 

z sytuacji materialnej, zależne od 

dnia wpływu pensji, otrzymania rent 

czy emerytur. W 2010 roku wysłano 

do najemców 506 wezwań na kwotę 

niecałych 2 mln zł, natomiast w roku 

2011 wysłano 445 wezwań na kwotę 

ponad 1,55 mln. złotych. – Uważam, 

że przyszedł czas, aby przestać tolerować 

tego typu sytuacje związane 

z niepłaceniem za czynsz. Chcę tę 

sprawę załatwić ostatecznie. Albo 

dług zostanie spłacony, zawrzemy 

jakąś ugodę, albo rozpoczynamy procedurę 

eksmisji. Wiele osób, które są 

na cenzurowanym, dostanie zawiadomienia. 

Następnym krokiem będą 

kolejne eksmisje – dodaje burmistrz. 

– Czekam na przydział większego 

mieszkania od kilku lat. Popieram 

działania administracyjne dotyczące 

surowego egzekwowania zaległych 

należności. Ja płacę zawsze terminowo, 

choć mi się nie przelewa, a ktoś 

ma dobre mieszkanie i nie reguluje 

płatności na czas. To nie jest etyczne 

– mówi pani Aneta, która jest na liście 

oczekujących na mieszkanie. 

Krzysztof Ryłko 

R E K L A M A 

 

 

 

 

 

 

 


www.tylkogorzow.com

W Celulozie spuścili 

powietrze z piłki 


Kostrzyn nad Odrą. Sypią się nasze zespoły. Najpierw z występów 

na drugoligowym froncie zrezygnowała Polonia Słubice. Nie minęło 

wiele czasu, a taką samą decyzję musiał podjąć zarząd trzecioligowej 

Celulozy Kostrzyn nad Odrą. Papierowi zniknęli 

z seniorskiej futbolowej mapy. 

O bardzo trudnej sytuacji kostrzyńskiej 

piłki pisaliśmy pod koniec ubiegłego 

roku. Odbyły się walne zebrania, na 

których powołano nowy zarząd. Miał 

on dotrzymać wszelkich starań, żeby 

Celuloza nie tylko mogła dokończyć 

sezon 2011/2012 w dolnośląsko-lubuskiej 

trzeciej lidze, ale i nie spaść z niej 

do IV ligi. O przygotowaniach do rundy 

wiosennej i zimowych sparingach 

mało kto chce mówić. Przyszedł czas 

na wiosenną inaugurację. Do Kostrzyna 

nad Odrą zawitał Motobi Bystrzyca 

Kąty Wrocławskie. Przyjechał i… 

wbił papierowym gwóźdź do trumny. 

Na boisko wyszło zaledwie dziewięciu 

Kiedy teraz seniorzy Celulozy 

wyjdą na plac gry? Czy będzie 

to tegoroczna jesień i rozgrywki 

klasy okręgowej? 

graczy Celulozy. Wiadomo było, że 

mecz będzie dla nich ciężki, ale nikt 

nie sądził, że zakończy się katastrofą. 

Nasi byli bladym tłem dla piłkarzy 

z Kątów Wrocławskich. Wynik do 

przerwy 0:7 mówi sam za siebie. Ci, 

którzy tego dnia przybyli na mecz, 

zastanawiali się, z jak dużym bagażem 

bramek Motobi odprawi Celulozę. 

Skończyło się na siedmiu. Nasi 

nie wyszli na drugą połowę. Kilka dni 

później pełniący obowiązki prezesa 

klubu Sławomir Wieczorek poinformował 

pisemnie Dolnośląski OZPN 

we Wrocławiu, że Celuloza rezygnuje z 

kontynuacji rozgrywek w III lidze. Nie 

ma się co oszukiwać – o pojedynku 

Celulozy z Motobi będzie się mówiło 

w piłkarskim światku przez lata. Takie 

mecze zdarzają się bowiem niezwykle 

rzadko. 

W geście solidarności 

Kibice zastanawiali się, dlaczego na 

murawę wybiegło tylko dziewięciu 

zawodników, a w zasadzie juniorów. 

Dowiedzieliśmy się, że zarząd przeżywającego 

ogromne problemy finansowe 

klubu nie zgłosił pięciu zawodników, 

którzy zimą trenowali w zespole 

Krzysztofa Wasilkiewicza. Trzeba było 

zapłacić za ich rejestrację, a i na to nie 

było funduszy. W geście solidarności 

z gry zrezygnowali trzej pozostali gracze, 

w tym Artur Anioł. W przerwie 

trzech zawodników Celulozy skarżyło 

się na kontuzję i niemożność kontynuowania 

dalszej gry. Z dziewięciu zostało 

więc sześciu. Tak mało grać nie 

może. Sytuację zgłoszono arbitrowi, 

który z powodu zdekompletowania 

składu naszej drużyny przerwał mecz 

w budynku MOSiR-u. Świadomi sytuacji 

Celulozy piłkarze Motobi przyszli 

do szatni gospodarzy i podziękowali 

im za grę. Tak zakończył się ostatni 

mecz Celulozy na szczeblu centralnym 

rozgrywek. Kiedy będzie następny? 

Nikt się nad tym nie zastanawia. Teraz 

padają pytania, czy zespół seniorski w 

ogóle będzie istniał. 

Wróćmy do przeszłości 

W 2007 roku prezesem klubu został 

Adam Wróblewski. Dużo obiecywał, 

ale, niestety, na tym się skończyło. 

Udało mu się jednak pozyskać jako 

członka zarządu Stefana Bilińskiego, 

znanego kostrzyńskiego biznesmena 

oraz – jako kierownika klubu – Józefa 

Sikorę, wieloletniego nauczyciela 

i działacza społecznego. Gdy A. Wróblewski 

postanowił zrezygnować, 

uparty w dążeniu do celu S. Biliński 

poszukał nowych partnerów. I tak 

7 marca 2008 roku do klubu dołączyli 

kostrzyńscy przedsiębiorcy: Krzysztof 

Wojciechowski, Grzegorz Moczulski 

i Jeremi Filuś. Jako piąty doszedł Sławomir 

Wieczorek. 

Nowy zarząd zastał w klubie spore 

długi, stare zobowiązania, pustą kasę, 

dwóch drogich i zbędnych Brazylijczyków 

i miejsce na końcu tabeli IV 

ligi. Tylko dzięki szybkiej zrzutce jego 

członków udało się zapłacić najpilniejsze 

zobowiązania i w ogóle rozpocząć 

rundę. A ponieważ członkowie zarządu 

wykładali ciągle niemałe pieniądze, 

sytuacja klubu stopniowo zaczęła się 

poprawiać. Spłacono stare długi, zakupiono 

nowe stroje, powrócono do 

tradycji organizacji obozów letnich 

dla młodzieży. Wróciła normalność. 

W 2009 roku po dobrym sezonie Celuloza 

awansowała do III ligi. Udało 

się pozyskać dotacje z miasta, rosła 

ilość sponsorów i przyjaciół klubu. 

Sezon 2009/2010 Celuloza ukończyła 

w bezpiecznym środku tabeli. Po wielu 

chudych latach i grze w ogonach lubuskich 

rozgrywek, klub z tradycjami powrócił 

na, wydawać by się mogło, należyte 

miejsce. Miał je zagrzać na dłużej. 

Nikt nie sądził, że dwa sezony później 

sam się z niego wycofa. 

W miarę jedzenia, apetyt rósł 

Mimo usilnych starań, by klub jak 

najlepiej funkcjonował, nie udało się 

uniknąć wielu problemów. Powoli 

dawało się odczuć rosnące napięcie 

pomiędzy trenerem Heppnerem i istniejącym 

zarządem. A jeszcze kilka 

miesięcy temu jedni i drudzy nie szczędzili 

sobie komplementów. Ponadto 

zawodnicy z drużyny seniorskiej skarżyli 

się na niskie płace, nieudolność 

zarządu w pozyskiwaniu środków 

i rzekomy brak kontaktu z władzami 

klubu. 24 stycznia 2011 r. zarząd 

otrzymał pismo podpisane przez siedemnastu 

członków klubu, wzywające 

go do ustąpienia. Podjęto rozmowy 

z zawodnikami, wypłacono zaległe 

pensje oraz zobowiązano się do ustąpienia 

po zakończeniu sezonu. Wydawało 

się, że konflikt jest zażegnany. 

Tymczasem podczas następnego spotkania 

z zawodnikami zarząd otrzymał 

kolejne pismo wzywające do ustąpienia. 

Przyparci do muru jego członkowie 

postanowili, że skoro taka jest 

wola większości, to zrezygnują. Wydawać 

by się mogło, że w najmniej oczekiwanym 

momencie: po trzech latach 

pracy, osiągnięciu finansowej stabiliza- 

NR 4/2012 

- 24 -

cji i awansie do III ligi. Na zdobycie 

następnego celu, czyli awansu do II 

ligi, nie starczyło już czasu. A były takie 

plany. 

Nie od tego tutaj jesteśmy 

Na początku marca odbyło się walne 

zebranie, podczas którego wybrano 

nowy zarząd. Jedynym jego członkiem 

pozostał Sławomir Wieczorek. 

Dołączyli do niego Józef Parys, Janusz 

Błażejczak, Ireneusz Suchomel, 

Leszek Statkiewicz i Jerzy Sak. Trzech 

ostatnich natychmiast się jednak wycofało. 

Pozostali zabrali się do roboty. 

Zatrudniono nowego trenera, Krzysztofa 

Wasilkiewicza, a dotychczasowy, 

R. Heppner, został dyrektorem do 

spraw sportowych. – Za swoje stanowisko 

nie pobierał nawet złotówki – 

wyjaśnia prezes Sławomir Wieczorek. 

– Ze względów finansowych nie stać 

nas było na zatrudnienie kierownika, 

dlatego stworzyliśmy takie stanowisko, 

żeby osoba za nie odpowiedzialna 

miała możliwość kontaktów z OZPN 

i pełnomocnictwo w sprawach, które 

spoczywają na kierowniku. 

Z takiego obrotu sprawy nie byli zadowoleni 

zawodnicy. – Miało być lepiej, 

a jest tylko gorzej – mówili piłkarze. 

– Podczas wyjazdów sami sobie kupujemy 

jedzenie. Dochodzi nawet do 

sytuacji, że to my staramy się szukać 

sponsorów. Z marnym skutkiem, bo 

przecież nie od tego tutaj jesteśmy. 

Niestety, prawda jest taka, że od przyszłego 

roku na 99% klub chyba przestanie 

istnieć. A to byłaby porażka dla 

wszystkich. Nie rozumiemy, by w tak 

uprzemysłowionym mieście nie było 

pieniędzy na spokojną grę w trzeciej 

lidze. Klub z takimi tradycjami niedługo 

chyba zniknie z piłkarskiej mapy 

– wypowiadający te słowa w grudniu 

2011 roku nie wierzył chyba do końca, 

że tak właśnie się stanie. Jesień obecnego 

sezonu Celuloza zakończyła na 

ostatnim miejscu w tabeli.– Ogromny 

żal, że tyle naszej pracy się marnuje. 

Przykład Celulozy pokazuje, niestety, 

dobitnie, jak łatwo jest oszukać ludzi, 

przekonać ich, że białe jest czarne. 

Ludzie, którzy po nas przejęli władzę 

w klubie, wcześniej mu wręcz szkodzili, 

a w najlepszym przypadku niczym 

pozytywnym się nie zasłużyli. Katastrofa 

była kwestią czasu – powiedział 

nam były prezes, Jeremi Filuś. 

W wyniku omamienia i manipulacji 

z udziałem kadry szkoleniowej, 

zawodników i kilku działaczy, doszło 

do próby storpedowania poprzedniego 

zarządu. Zabito w ten sposób 

kurę znoszącą papierowe pieniądze, 

bo miało być jeszcze lepiej i więcej 

– uważa Zygmunt Mendelski 

Trzy tury 

15 grudnia 2011 rozpoczęło się walne 

zebranie. Trwało kilka tygodni i miało 

trzy tury. Zakończyło się wyborem 

nowego zarządu, który jednak nie podołał 

ciężkiej sytuacji, choć starał się, 

jak mógł. Efekt jest taki, że Celuloza 

została wycofana z rozgrywek III ligi. 

– Problemy, mimo wycofania, dalej są 

ogromne. Po rezygnacji z kontynowania 

gry w III lidze możemy przyszły 

sezon zacząć od okręgówki. W tej 

klasie rozgrywek, zgodnie z uchwałą 

Rady Miasta, nie możemy liczyć na 

dotację miejską. Jest to za niska liga 

i nie jest to szczebel centralny. Liczymy 

więc na to, że jak co roku, od początku 

Przystanku Woodstock otrzymamy od 

miasta jeden z parkingów obsługujących 

przyjeżdżających gości. Chcemy 

pozyskać nowych sponsorów, którzy 

wsparli by tym razem w pełni amatorską 

drużynę. Oznacza to, że chłopcy, 

którzy teraz grają w zespole juniora 

starszego, przejdą do pierwszego zespołu 

i nie będą otrzymywać żadnego 

wynagrodzenia. Na koszt utrzymania 

drużyny ma składać się tylko pensja 

trenera, koszty transportu na mecze, 

delegacje sędziowskie i – o ile to możliwe 

– zakup sprzętu piłkarskiego. Do 

tych chłopców chcemy namówić kilku 

starszych zawodników, którzy grają 

na podobnym szczeblu rozgrywek 

w ościennych miejscowościach – zdradza 

Sławomir Wieczorek. 

Czujemy się oszukani 

Frustracji nie kryją kibice. Czują się 

oszukani. Na nieoficjalnej stronie klubu 

napisano wprost: – Nie docenialiśmy, 

co mieliśmy. Klub z półwiekową 

tradycją umarł. A jeszcze dwa lata 

temu wszystko układało się, w tych 

ciężkich czasach, jeśli chodzi o finanse, 

jak należy. Był pełen skład, były 

komplety nowych strojów i były emocje…. 

Nie docenialiśmy tego…. Ludzie 

którzy byli w „starym” zarządzie, 

potrafili sobie poradzić w tych, jak widać, 

trudnych czasach. Nowy zarząd, 

niestety, nie potrafił się odnaleźć. Jako 

kibice Celulozy czujemy się oszukani! 

Nie mogę sobie wytłumaczyć, jak 

takie miasto jak Kostrzyn nad Odrą, 

nie może mieć klubu na poziomie III, 

a de facto IV ligi! Gdzie teraz będą 

grali wyróżniający się młodzi zawodnicy? 

W lidze okręgowej? Tam szybciej 

można nauczyć się brutalnego faulowania 

niż porządnego rozgrywania 

piłki na równej murawie. Niech spojrzą 

sobie w twarz ci, którzy rozwalili 

ten klub i odejdą od kostrzyńskiego 

sportu jak najdalej. Kostrzyńska piłka, 

po 55 latach od chwili powstania 

na bazie założonego w 1957 roku 

KS Unia oraz po 30 latach od daty 

historycznego awansu zespołu do II 

ligi, zniknęła z seniorskiej futbolowej 

mapy. Klub, z którego wywodzą się 

reprezentanci Polski, zawodnicy grający 

w ekstraklasie, czy w klubach II 

i III-ligowych, jest teraz już tylko na 

„papierze”. 

Zabito kurę znoszącą papierowe 

pieniądze 

Zygmunt Mednelski, który od lat jest 

związany z kostrzyńską piłką, przyznaje, 

że z wielkim żalem przyjął 

decyzję o wycofaniu seniorów z centralnych 

rozgrywek. – W mojej ocenie, 

w wyniku omamienia i wspólnej 

manipulacji z udziałem kadry szkoleniowej, 

zawodników i kilku działaczy, 

doszło do próby storpedowania poprzedniego 

zarządu, składającego się 

z osób działających w biznesie. Zabito 

w ten sposób „kurę znoszącą papierowe 

pieniądze”, bo miało być jeszcze 

lepiej i więcej. W wyniku tej wojenki 

doprowadzono do sytuacji patowej, 

w której to „buntownicy” sami stanęli 

pod murem. Doszło do wzajemnego 

zarzucania winy. Nonsensem były też 

trwające blisko trzy miesiące posiedzenia 

walnego zebrania z udziałem bardzo 

skromnej ilości członków klubu. 

I jak się okazuje, co innego na nich 

mówiono, a co innego pokazało życie. 

W klubie tym pracowałem od 1981 do 

1997 roku, z czego blisko siedem lat 

mu dyrektorowałem. Prowadziliśmy 

bardzo szeroką działalność gospodarczą, 

głównie na terenie Kostrzyńskich 

Zakładów Papierniczych, (kilkudziesięcioosobowy 

zakład remontowo-budowlany), 

na własnym garnuszku, bez 

złotówki z miasta, utrzymywaliśmy 

stadion sportowy oraz funkcjonujące 

w klubie sekcje sportowe: piłkę nożną, 

zapasy w stylu klasycznym, tenis stołowy, 

brydż sportowy, lekką atletykę, prowadzona 

była także rekreacja. Wówczas 

zespół grał z powodzeniem w III 

lidze centralnej (dzisiaj odpowiednik II 

ligi). Później w wyniku przemian gospodarczych, 

poza sprzedażą żużla paleniskowego, 

zmuszeni byliśmy „likwidować” 

brygady remontowe. Klub nie 

pozostał jednak obojętny dla władz 

miasta i wydatną pomoc w dalszym 

funkcjonowaniu. Od chwili powstania 

Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji 

w latach 1998 – 2003 wszystkie 

sportowe sekcje młodzieżowe prowadzone 

i rozliczane były przez nasz 

ośrodek. W wyniku kolejnych ustaw 

prawnych sekcje przeszły na garnuszek 

powstałych stowarzyszeń. Uważam, 

że klub miał stworzone dobre 

warunki do dalszego funkcjonowania. 

Od kilku lat, dzięki otrzymywanej dotacji 

z miasta na sport młodzieżowy 

i kwalifikowany, stworzonej możliwości 

pozyskiwania środków finansowych, 

i to nie małych, z parkingów 

podczas Przystanku Woodstock, przy 

całkowicie nieodpłatnym korzystaniu 

z bazy sportowej MOSiR oraz z pozyskanymi 

pieniążkami od sponsorów 

i przyjaciół klubu, oczekiwało się stabilizacji 

i normalności w jego funkcjonowaniu. 

To były atuty, o których 

w wielu innych miastach i miejscowościach 

kluby mogły tylko pomarzyć. 

Potem doszły nieporozumienia finansowe, 

zaczęły się kłopoty z drużynami 

piłkarskimi. Dzisiaj nie ma pieniędzy 

na III-ligowy zespół. Ba, nawet na 

realizację najprostszych zadań. Brakowało 

prawdy. Zarząd nie potrafił poradzić 

sobie z pozyskaniem środków 

od sponsorów, prawidłowo rozliczyć 

miejskich dotacji oraz zabezpieczyć 

równoważnię kwotową do dotowanych 

pieniędzy. Co dalej? Mam wiele 

obaw co do dalszych działań. Czy klub 

po wycofaniu zespołu III ligi w ogóle 

wystartuje jesienią w klasie okręgowej? 

Powodów do tego niepokoju jest coraz 

więcej. Reanimowanie trupa nie 

ma sensu. Uważam, że przy obecnej 

fatalnej sytuacji organizacyjno-finansowej 

KKP „Celuloza” jedynym rozwiązaniem 

jest utworzenie nowego 

stowarzyszenia lub reaktywowanie 

„zawieszonego” Towarzystwa Sportowego 

„Celuloza”, by od rundy jesiennej 

przystąpić do rozgrywek od klasy 

„B”. Naprawdę nie ma się czego wstydzić, 

bo nie takie kluby, po osiągnięciu 

dna, zaczęły tworzyć nową piłkarską 

historię, na zdrowych, normalnych 

i prawidłowych zasadach. Nie można 

już powtórzyć scenariusza zmarnowania 

wieloletniej pracy i oszukania 

ludzi. Wierzę, że wrócą sponsorzy, zawodnicy, 

którzy dziś grają na boiskach 

w niższych klasach, że znajdą się działacze 

i kibice, którzy oddadzą serce dla 

kostrzyńskiej piłki, że powstanie nowy 

silny zarząd, że będzie też wsparcie 

ze strony kostrzyńskich firm i wpływowych 

osób. – kończy wypowiedź 

dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu 

i Rekreacji. 

Krzysztof Ryłko 


- 25 - 


Od pięciu lat w kraju pojawiają się nowe obiekty piłkarskie. Nie inaczej jest w naszym 

mieście – doczekaliśmy się trzech orlików. W piłkę nożną, a nawet koszykówkę czy siatkówkę 

mogą grać wszyscy, i to za darmo! 


(fot. Michał Kapuściński) 

Czy lepsza baza sportowa wpłynie 

na to, że z roku na rok do polskiego 

sportu będzie trafiać więcej talentów? 

Tego na razie nie wiadomo. Jak 

tylko na sportowo 

zauważył Zenon Burzawa, wieloletni 

trener piłkarski – do klubów będą trafiać 

dzieci lepiej rozwinięte piłkarsko, 

ponieważ orliki doskonale uczą techniki. 

Rządowy pomysł na wyrównywanie 

szans 

Moje boisko Orlik 2012 to rządowy 

plan budowy boisk w każdej polskiej 

gminie. Obiecał je w swoim exposé 

w 2007 roku premier Donald Tusk. 

Celem programu jest udostępnienie 

dzieciom i młodzieży nowoczesnej 

infrastruktury sportowej w celu 

sprzyjania aktywnemu rozwojowi 

fizycznemu oraz uprawiania sportu 

pod okiem trenera – animatora 

oraz popularyzacja aktywnego stylu 

życia, a więc rodzinnych zawodów 

sportowych, weekendów ze sportem 

i turystyką. Na tych obiektach ma wychować 

się też przyszła kadra klubów 

NR 4/2012 

sportowych i reprezentacji narodowej. 

Wcześniej sport w naszym kraju był 

elementem dzielącym społeczeństwo. 

Na uprawianie sportu stać było ludzi 

dobrze usytuowanych. Dzieci z mniej 

zamożnych domów nie miały dostępu 

do dobrej klasy boisk, klubów fitness 

czy środków na zakup strojów oraz 

sprzętu. Mnóstwo dzieci oglądało w 

telewizji sławnych piłkarzy, ale nie 

miało szans, żeby pójść w ich ślady, bo 

brakowało im boiska. Był co najwyżej 

kawałek podwórka oraz kiepskiej 

jakości piłka. Orliki na szczęście ten 

frustrujący kontrast osłabiły. Boiska 

w końcu nie przeminą, tak jak same 

Mistrzostwa Europy w piłce nożnej. 

W Gorzowie funkcjonują trzy 

orliki. Grają tu nawet Chińczycy 

Ogólnopolska akcja budowy boisk nie 

ominęła naszego miasta. W Gorzowie 

funkcjonują obecnie trzy orliki. 

Pierwszy powstał pod koniec 2008 

roku przy Zespole szkół Technicznych 

i Ogólnokształcących (ul. Czereśniowa), 

drugi w kwietniu 2011 r. 

przy Zespole Szkół nr 13. Najmłodszy 

jest orlik na Zakanalu, działający 

przy Szkole Podstawowej nr 4. Jeden 

profesjonalny kompleks sportowy ze 

sztuczną trawą do gry w piłkę, placem 

do gry w koszykówkę oraz siatkówkę 

i zapleczem sanitarnym kosztował 1,6 

mln złotych. Jak się okazuje, dostęp 

- 26 - 

do tych trzech boisk mają wszyscy 

mieszkańcy naszego miasta i nie tylko. 

– Z boisk od godz. 8 rano korzystają 

uczniowie naszej szkoły, którzy są 

pod opieką nauczycieli wychowania 

fizycznego. Później baza sportowa, aż 

do godziny dziesiątej wieczorem jest 

dostępna dla wszystkich. W weekendy 

w godzinach między 8 rano a 18 

również można przyjść i pograć. Żeby 

zagrać na orliku wystarczy chociaż 

dzień wcześniej przyjść i zapisać się 

u jednego z trenerów. Obiekt jest udostępniany 

na półtorej godziny. Oczywiście 

bezpłatnie – wyjaśnił Roman 

Opryszko, kierownik obiektów sportowych 

działających przy „Chemiku”. 

Na takich samych zasadach działają 

orliki przy „trzynastce” i „czwórce”. 

Jak przyznaje Opryszko, jest duże zainteresowanie 

boiskami. – Miesięcznie 

przez nasz obiekt przewija się ok. 400 

osób. Widać, że ludzie chętnie przychodzą 

i spędzają wolny czas w aktywny 

sposób. Z orlika korzystają nawet 

Chińczycy z TPV, którzy grają najczęściej 

w koszykówkę – dodaje kierownik 

obiektów sportowych działających 

przy „Chemiku”. 

Czy nowa baza sportowa sprawi, że do gorzowskiego sportu będzie trafiać więcej talentów? Jak zauważył 

Zenon Burzawa, wieloletni trener piłkarski – orliki doskonale uczą techniki piłkarskiej 

Miejsce, które uczy kultury 

i wychowania 

Dzięki orlikom pracę w naszym mieście 

znalazło kilka osób. Na obiekcie 

przy „Chemiku” pracuje dwóch trenerów 

środowiskowych: Daniel Górski i 

Waldemar Popek. Daniel Górski jest 

dodatkowo animatorem. Taki animator, 

a właściwie trener ma za zadanie 

organizować zajęcia na boisku oraz 

dbać o sprzęt i nie tylko. – Na mojej 

głowie spoczywa spora odpowiedzialność. 

Odpowiadam w końcu za bezpieczeństwo 

wszystkich uczestników. 

Przeszedłem też kurs pierwszej pomocy, 

więc w razie jakiegoś urazu jestem 

w stanie szybko udzielić pomocy 

– wyjaśnia Górski. Trenerzy uczą też 

tych młodszych, jak i tych starczych 

dyscypliny. – Zwracamy szczególną 

uwagę na zachowanie. Zawodnik za 

przeklinanie dostaje żółtą kartkę. Jeżeli 

się nie uspokoi, to musi odpocząć 

od gry przez dwie minuty lub w ogóle 

zostaje wydalony z boiska. Należy też 

przestrzegać regulaminu obiektu oraz 

posiadać odpowiedni strój oraz obuwie 

– tłumaczy animator z „Chemika”. 

Dzięki temu, że za dwa miesiące 

odbędą się w Polsce Mistrzostwa Europy 

w piłce nożnej, to wiele zyskała 

infrastruktura sportowa kraju oraz 

naszego miasta. Na razie jest jednak 

za wcześnie, by jednoznacznie stwierdzić, 

że nowe boiska zachęciły młodzież 

do większego zaangażowania 

w sport. Cieszy fakt, że dostęp do korzystania 

bezpłatnego z dobrej klasy 

boisk mają wszyscy mieszańcy naszego 

miasta. W Gorzowie przez cztery 

ostatnie lata powstały trzy nowe orliki 

oraz dwanaście innych mniejszych boisk. 

Jest to na pewno duży plus. Takie 

boiska posiadają jeszcze jeden atut. 

– Orliki uczą techniki. Do klubów trafiają 

dzieci, które są lepiej rozwinięte 

piłkarsko. Jest to też dobry wstęp do 

przygody z prawdziwą piłką, na normalnym, 

trawiastym boisku – podsumował 

Zenon Burzawa, wieloletni 

trener piłkarski. Miastu brakuje jednak 

wciąż pełnowymiarowych boisk 

piłkarskich, gdzie dzieci oraz młodzież 

mogą podnosić swoje sportowe 

umiejętności. 

Przemysław 

Mazurek

Hanna Kaup: 

Dziennikarz 

ma iść pod prąd! 

– Współczesne dziennikarstwo wymaga precyzji, odpowiada mi to 

– zaznacza Hanna Kaup prowadząca portal egorzowska.pl. 

Według niej, zdobycie informacji i podanie ich w atrakcyjnej 

formie to najważniejsze elementy dziennikarskiego rzemiosła. 

Kilka lat temu zamieniła papier na 

Internet, ale nie zmieniła strategii 

pracy nad tekstem. Na WWW może 

wrzucić wszystko, ale dobrze wie, że 

z drugiej strony musi być ktoś, kto zechce 

przeczytać artykuł. Właśnie dlatego 

uważa, że każde zdanie powinno 

być nasycone treścią bądź emocjami. 

Zgadza się z opinią, że informacja 

w mediach, a szczególnie w Internecie, 

żyje krótko, dlatego wielu autorów 

emanuje sensacją. Tymczasem 

wcale nie trzeba kopać się z koniem. 

– Nie muszę być sensacyjna, by to, 

co piszę, się obroniło. Jeżeli trafię na 

ciekawy temat, to wierzę, że internauta 

dotrze do tego, co chcę przekazać, 

bez względu na to, czy będę 

krzyczała tytułem, czy też spokojnie 

poinformuję o tym, co zaszło – zauważa 

H. Kaup. Interesują ją sprawy 

kulturalno-społeczne, ale za równie 

ciekawe i kontrowersyjne uważa tematy 

związane z funkcjonowaniem 

służby zdrowia czy polityki. – Pisanie 

o wszystkim to komfort, a nie udręka 

– ocenia. Przyznaje, że miałaby problem, 

gdyby musiała wybrać przedstawianie 

tylko jednej dziedziny życia. 

Sądzi, że gorzowski dziennikarz – z 

uwagi na wielkość miasta, w którym 

żyje – nie musi się specjalizować, 

może pisać o wszystkim, pod warunkiem, 

że jest uważnym obserwatorem 

tego, co wokół się dzieje. Zastrzega 

też, że powinien dobrze przygotować 

się do każdego tematu. – Nieraz byłam 

świadkiem dziennikarskiego dyletanctwa 

i zapewniam, że efekt był 

opłakany – mówi. 

Jak trafiła do zawodu? Twierdzi, że 

to nie przypadek, ale jako dziewczynka 

wiedziała, że będzie nauczycielką. 

Interesował ją też zawód celniczki 

i policjantki. O dziennikarstwie tylko 

marzyła. Nie przypuszczała, że to 

marzenie się spełni. Była pewna, że na 

zawsze zostanie w małym rodzinnym 

Myśliborzu. Skończyła więc filologię 

polską i zaczęła uczyć, lecz kilkanaście 

lat temu, gdy poziom kształcenia 

znacznie się obniżył, postanowiła, 

że odejdzie z oświaty. Wtedy zdecydowała 

się na dziennikarstwo. Ale 

swój pierwszy wywiad przygotowała 

jeszcze w czasie studiów – rozmawiała 

ze Stanisławem Barańczakiem 

– znanym poetą i założycielem 

KOR-u, naukowcem wyrzuconym 

z UAM–u. – To były lata 80. Strajkowaliśmy. 

Rok wcześniej profesora 

Barańczaka przywrócono do pracy 

na uniwersytecie. Rozmawiałam 

z nim, nie mówiąc, kim jestem. Gdy 

po wywiadzie zdradziłam, że jestem 

jego studentką, ocenił, że rozmowę 

poprowadziłam profesjonalnie – 

wspomina. Na początku współpracowała 

z gorzowskimi redakcjami. 

Uprawiała – dziś byśmy powiedzieli 

– dziennikarstwo obywatelskie, bo 

tylko medialni 

– Gdy nagłaśniam fakt, że urzędnik czy lekarz popełnia błąd, to nie robię 

tego dla przyjemności czy taniej sensacji, tylko dlatego, że po drugiej 

stronie stoi poszkodowany przez złą decyzję zwykły człowiek 

– podkreśla Hanna Kaup 

sytuacja zdrowotna nie pozwoliła 

jej, by na całego zajęła się tą pasją. 

Wszystko zmieniło się dekadę temu – 

zaczęła pracę dla tygodnika „Ziemia 

Gorzowska”, a dwa lata temu powoła 

ła do życia portal egorzowska.pl. 

Co pani Hanna przekazuje adeptom 

dziennikarstwa? – pytamy. – Podstawa 

to rzetelność i wytrwała praca 

nad warsztatem. Tylko tyle i aż tyle. 

Dziennikarz ma być uczciwy i umieć 

rozmawiać z drugim człowiekiem. 

Młodzi ciągle powtarzają ten sam 

błąd: nie przykładają wagi do szczegółu. 

A to właśnie detal buduje konkret 

i powoduje, że przykuwa uwagę 

– odpowiada. Według niej, młodzież 

karmiona jest telewizyjną papką. 

– Dzieciak siedzi, ogląda i mówi sobie, 

że skoro na ekranie jest tak fajnie, 

to może też zostanie reporterem. 

Większość z nich nie ma pojęcia, że 

robota dziennikarska wymaga czasu, 

wiedzy, dyspozycyjności, cholernej 

kondycji i odwagi, by iść pod prąd – 

podsumowuje H. Kaup. 

Adam Oziewicz 

(fot. iga&wojtek krajnik) 


- 27 - 



* * * * * 

Koncert z cyklu : Muzyka Krajów 

Świata – Viva Espana! 

Wystąpią: Sergio Sorrentino – gitara; 

Rita D’Arcangelo – flet; Orkiestra Filkwiecień/maj 

wydarzenia kulturalne 

Teatr, repertuar: 

Norymberga – scena kameralna 

28 kwietnia (sobota), g. 19.00 

29 kwietnia (niedziela), g. 18.00 

Norymberga – scena kameralna 

3 maja (czwartek), g 18.00 

4 maja (piątek), g. 19.00 

5 maja (sobota), g. 19.00 

tylko w gajerach 

Dzień Godności Osoby Niepełnosprawnej 

Intelektualnie 

8 maja (wtorek), g. 10.30 

Złota Kaczka 

9 maja (środa), g. 10.00 

Kabaret Moralnego Niepokoju 

9 maja (środa), g. 18.00 i 20.30 

Złota Kaczka 

10 maja (czwartek), g. 10.00 

Mayday 

11 maja (piątek), g.19.00 


13 maja (niedziela), g. 19.00 

Korowód Wrażliwości 

14 maja (poniedziałek), g. 10.00 

XI Przegląd Teatrzyków Przedszkolnych 


Trzy Razy Piaf – scena kameralna 


XI Przegląd Teatrzyków Przedszkolnych 

16 maja (środa), g. 9.30 

Trzy Razy Piaf – scena kameralna 

16 maja (środa), g. 19.00 


Kochać 



Mayday – gościnnie wystąpi Grażyna 

Wolszczak 




Zespół Tańca Ludowego „Mali Gorzowiacy” 

27 maja (niedziela), g. 15.00 i 18.00 

XI Gimnazjalne Konfrontacje Teatralne 


Koncert Jubileuszowy z okazji XV-lecia 

Szkoły o Profilu Artystycznym 


Złota Kaczka 

30 maja (środa), g. 10.00 


Miejski Ośrodek Sztuki 

Galeria BWA 

Sławomir Sajkowski – Fotografia 

wystawa czynna do 13 maja 

* * * * * 

36. Konfrontacje Fotograficzne 

organizator – Gorzowskie Towarzystwo 

Fotograficzne, Związek Polskich 

Artystów Fotografików. Otwarcie wystawy 

(czynna do 17 czerwca) 


Galeria Sztuki Najnowszej 

„Save as art” 

Artyści: Zygmunt Rytka, Zbigniew 

Tomaszczuk, Romuald Kutera, Anna 

Kutera, Jerzy Treliński, Krzysztof 

Żwirblis, Marek Janiak, Łódź Kaliska, 

Piotr C. Kowalski i Joanna Janiak, 

Bruce Barber, Mary Averill, Tomasz 

Sikorski, Tomasz Konart, Wojciech Jastrzębski, 

Dorota Nieznalska, Izabela 

Cieszko, Anka Leśniak, Norbert Trzeciak, 

Maciej Bohdanowicz, Agnieszka 

Cholewińska, Ewa Surowiec. Kuratorki: 

Karolina Jabłońska, Anka Leśniak 

wystawa czynna do 27 maja 

Kino 60 krzeseł 

„Lily”, reż. Fabienne Berthaud; wyst.: 

Diane Kruger, Ludivine Sagnier, Francja 

2010, 103 min, dramat 

27, 29 kwietnia, g. 20.00 

29 kwietnia, g. 16.00 

28, 30 kwietnia, g. 18.00 

* * * * * 

„Elena”, reż. Andriej Zwiagincew; 

wyst.: Yelena Lyadova, Nadezhda 

Markina, Aleksey Rozin, Rosja 2011, 

109 min, dramat 

27, 29 kwietnia, g. 18.00 

28, 30 kwietnia, g. 20.00 

28 kwietnia, g. 16.00 

* * * * * 

„Dokąd teraz?”, reż. Nadine Labaki; 

wyst.: Claude Moussawbaa, Leyla Hakim, 

Nadine Labaki, Francja/Liban 

2011, 100 min, komediodramat 

4, 6, 8, 10 maja, g. 20.00 

5, 7, 9 maja, g. 18.00 

* * * * * 

„Wszystkie odloty Cheyenne’a”, reż. 

Paolo Sorrentino; wyst.: Sean Penn, 

Frances McDormand, Judd Hirsch/ 

Francja/Irlandia, Włochy 2011, 

118 min, dramat/komedia 

4, 6, 8 maja, godz. 17.50 

5, 7, 9 maja, godz. 20.00 

* * * * * 

11-13 maja, Weekend z Festiwalem 

Planete+ Doc 

„Miliard szczęśliwych ludzi”, reż. Maciej 

Bochniak, Polska 2011, 64 min 

11 maja, g. 18.30 

„Pułapki rozwoju”, reż. Mathieu Roy, 

Harold Crooks, Kanada 2011, 86 min 

11 maja, g. 19.45 

„Pocałunek Putina”, reż. Lise Birk Pedersen, 

Dania 2011, 85 min 

12 maja, g. 18.15 

„Zurbanizowani”, reż. Gary Hustwit, 

Wielka Brytania 2011, 85 min 

12 maja, g. 20.00 

„Bert Stern. Prawdziwy Madman”, 

reż. Shannah Laumeister, USA 2011, 

93 min 

13 maja, g. 18.15 

„Wodne dzieci”, reż. Aliona van der 

Horst, Holandia 2011, 75 min 

13 maja, g. 20.00 

* * * * * 

„Wszystko płynie”, reż. Piotr Ivan Ivanov, 

Krzysztof Dziomdziora; wyst.: 

Piotr Kamon, Polska 2011, 74 min, 

dokument fabularyzowany 

14, 16 maja, g. 20.10 

15 maja, g. 18.30 

17 maja, g. 16.30 

* * * * * 

„Minister”, reż. Pierre Schoeller; wyst.: 

Arly Jover, Zabou Breitman, Michel 

Blanc, Belgia/Francja 2011, 112 min, 

komediodramat 

14, 16 maja, g. 18.00 

15, 17 maja, g. 20.00 

* * * * * 

„Życie to jest to”, reż. Alex de la Iglesia; 

wyst.: Salma Hayek, Santiago Segura, 

Nacho Vigalondo, Hiszpania 2012, 


18, 20, 22, 24 maja, g. 20.00 

19, 21, 23 maja, g. 18.15 

* * * * * 

„Happy, happy”, reż. Anne Sewitsky; 

wyst.: Agnes Kittelsen, Henrik Rafaelsen, 

Maibritt Saerens, Norwegia 2010, 

85 min, komedia 

18, 20, 22 maja, g. 18.15 

19, 21, 23 maja, g. 20.00 

* * * * * 

„Coś pięknego”, reż. Paolo Virzi; 

wyst.: Valerio Mastandrea, Micaela 

Ramazzotti, Claudia Pandolfi, Włochy 

2010, 122 min, obyczajowy 

25, 27, 29, 31 maja, g. 20.00 

28, 30 maja, g. 17.50 

26 maja, g. 18.10 

* * * * * 

„Wyspa skazańców”, reż. Marius 

Holst; wyst.: Stellan Skarsgard, Benjamin 

Helstad, Trond Nilssen, Norwegia/Francja/Szwecja/Polska 

2010, 


25, 27, 29 maja, g. 17.50 

28, 30 maja, g. 20.00 

26 maja, g. 20.15 

Dyskusyjny Klub Filmowy Megaron 

„She monkeys”, reż. Lisa Aschan; 

wyst.: Mathilda Paradeiser, Linda Molin, 

Isabella Lindquist, Szwecja 2011, 


10 maja, g. 18.00 

* * * * * 

„Spiskowcy rozkoszy”, reż. Jan Svankmajer; 

wyst.: Petr Meissel, Gabriela 

Wilhelmova, 

Barbora Hrzanova, Czechy/Wielka 

Brytania/Szwajcaria 1996, 85 min, 

czarna komedia 

17 maja, g. 18.00 

* * * * * 

„Attenberg”, reż. Athina Rachel Tsangari; 

wyst.: Ariane Labed, Vangelis Mourikis, 

Evangelia Randou, Grecja 2010, 


24 maja, g. 18.00 

* * * * * 

Słyszę – Jestem Widzem 

„Mała Moskwa”, reż. Waldemar Krzystek; 

wyst.: Swietłana Chodczenkowa, 

Lesław Żurek, 

Dmitrij Ulianow, Polska 2008, 119 

min, dramat (pokaz z audiodeskrypcją 

i z napisami dla niedosłyszących; wstęp 

wolny) 

26 maja, g. 16.00 

* * * * * 

seans niespodzianka 

31 maja, g. 18.00 

Niezależne Kino 

pokaz filmu niezależnego 

29 maja, g. 18.00 

Filharmonia Gorzowska 

Koncert z cyklu: Beethoven 

Artyści: Emilian Madey – fortepian, 

Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej, 

Piotr Borkowski –dyrygent. 

W programie: L. van Beethoven – 

Uwertura “Król Stefan”; II Koncert 

Fortepianowy B-dur; II Symfonia 

D-dur, op.36 

27 kwietnia (piątek), g. 19.00 

* * * * * 

Koncert wyjazdowy: Sulęcin Rynek 

Wystąpią: Tomasz Tomaszewski – solista 

i dyrygent oraz Orkiestra Filharmonii 

Gorzowskiej 


NR 4/2012 

- 28 -

harmonii Gorzowskiej; Piotr Borkowski 

– dyrygent 

Program: 

Emmanuel Chabrier – „Espana” Rapsody; 

Manuel de Falla – Taniec „Jota” 

z suity ”Trójgraniasty kapelusz”; Joaquin 

Rodrigo – „Concierto de Aranjuez” 

cz. II – Adagio; Manuel de Falla – Homenaje 

– „Pour le tombeau de Claude 

Debussy” na gitarę solo; Sergio Sorrentino 

– “Aforisma e Danza” – utwór dedykowany 

J. Rodrigo na gitarę solo; Joaquin 

Rodrigo – “Concierto pastoral”; 

Maurice Ravel – „Bolero” 


* * * * * 

Koncert z okazji pierwszej rocznicy 

CEA – Filharmonii Gorzowskiej 

Wystąpią: Adam Makowicz – fortepian; 

Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej; 

Piotr Borkowski – dyrygent. 

Program: Jeajoon Ryu – „il Nome Della 

Rossa” – uwertura do opery na motywach 

powieści Umberto Eco „ Imię 

Róży”; Bela Bartok – Muzyka na smyczki, 

perkusję i czelastę; Tadeusz Baird – 

Elegia na orkiestrę; Georges Gershwin 

– Błękitna Rapsodia na fortepian i orkiestrę 


* * * * * 

Koncert Familijny „Dyplomanci w Filharmonii” 

Wystąpią: Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej, 

Piotr Borkowski – dyrygent. 

Program: Max Bruch – I Koncert 

skrzypcowy g-moll, op. 26 cz. II; Felix 

Mendelson – Bartholdy – Koncert 

skrzypcowy e-moll, op. 64 cz. I; 

W. A. Mozart – Koncert fortepianowy 

A-dur KV 414 cz. I; Sergiej Rachmaninow 

– II koncert fortepianowy c-moll, 

op.18 

Wykonawcy: Katarzyna Kmieciak – 

skrzypce; Aleksandra Dąbrowska – 

skrzypce; Emilia Sługocka – fortepian; 

Milena Polkaj - fortepian 


Jazz Klub „Pod Filarami” 

Moreland & Arbuckle (USA) 


* * * * * 

Paweł Wszołek 


* * * * * 

Tone Row – młody zespół złożony 

z muzyków, studentów Akademii Muzycznych 

z Odense i Berlina 


* * * * * 

Frank Morey & His Band 


* * * * * 

Gorzów Jazz Clebrations – Lee Ritenour 

na jedynym koncercie w Polsce! 

Lee Ritenour – gitara; Dave Grusin 

– fortepian, instrumenty klawiszowe; 

Tom Kennedy – gitara basowa; Sonny 

Emory – perkusja. 

Sala Filharmonii Gorzowskiej 


Miejskie Centrum Kultury 

XX Regionalne Spotkanie Wykonawców 

Piosenki Kresowej „Kresoviana 

2012”. Współorganizator: Towarzystwo 

Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, 

Oddział Gorzów. Sala 

widowiskowa MCK. 

28 kwietnia (sobota), g. 10.00 – Przegląd 

zespołów i solistów 

12 maja (sobota), g. 10.00 – Przesłuchanie 

wybranych zespołów i solistów 

12 maja (sobota), godz. 18.00 – Koncert 

galowy z udziałem laureatów „Kresoviany 

2012” 

* * * * * 

Alte Kameraden 2012 – VI Międzynarodowe 

Spotkania Orkiestr Dętych 

Program 

5 maja (sobota): 

13.30 – koncerty poszczególnych orkiestr 

w wybranych punktach przestrzeni 

miejskiej Gorzowa 

15.30 – 17.30 – Uroczyste Otwarcie VI 

Międzynarodowych Spotkań Orkiestr 

Dętych Alte Kameraden 2012; Hejnał 

Gorzowa w wykonaniu wybranych 

muzyków wszystkich orkiestr; wspólne 

wykonanie utworów „Alte Kameraden” 

Carla Teike i wiązankę „Krakowiak” 

przez wszystkie orkiestry (miejsce: Stary 

Rynek); konkurs marszowy – przemarsz 

orkiestr na trasie: ul. Hawelańska, ul. 

Wł. Jagiełły, ul. Dzieci Wrzesińskich, ul. 

Sikorskiego (start: Stary Rynek) 

18.00 – pokaz musztry paradnej (miejsce: 

Plac Grunwaldzki); koncert dedykowany 

mieszkańcom Gorzowa oraz 

uczestnikom VI Międzynarodowych 

Spotkań Orkiestr Dętych „Alte Kameraden” 

2012. 

6 maja (niedziela): 

14.30 – 19.00 – konkurs na program 

koncertowy (miejsce: wschodni Bulwar 

nad Wartą) 

19.00 – występ laureata V Międzynarodowych 

Spotkań Orkiestr Dętych Alte 

Kameraden 2011 – Orkiestra Miasta 

Poznania przy MPK Sp. z o.o.; po ogłoszeniu 

werdyktu jury i wręczeniu nagród 

Finał: wspólne wykonanie utworów 

„Alte Kameraden” Carla Teikiego i wiązanki 

„Krakowiak” przez wszystkie orkiestry 

(miejsce: wschodni Bulwar nad 

Wartą) 

* * * * * 

Waldemar Malicki i Filharmonia Dowcipu 

Live in… Gorzów!!! 

Live in… Gorzów w amfiteatrze! Premiera 

nowego programu Waldemara 

Malickiego i Filharmonii Dowcipu. 

Znakomita muzyka, wyśmienity hu- 

tylko w gajerach 

mor, adrenalina do potęgi, perfekcyjny 

dźwięk, gra świateł tworzą widowisko 

godne XXI wieku. Wszystko będzie na 

żywo i dziać się będzie na oczach widzów! 


Adam Oziewicz 


Dorota Janczewska mówi, że miasto opanują dęciaki 

Długi weekend. Miejskie Centrum Kultury przygotowało Międzynarodowy Festiwal Orkiestr 

Dętych Alte Kameraden. – Już szósty raz gorzowianie bawić się będą przy muzyce marszowej – 

zapowiada Dorota Janczewska, szefowa MCK. 

Organizatorzy przygotowali szczególną 

atrakcję. – To będzie coś wyjątkowego 

coś, co przyciągnie do festiwalu – 

fanfarzyści, trębacze z sześciu orkiestr 

zagrają hejnał Gorzowa z wieży katedry 

– zapowiada Dorota Janczewska, 

dyrektor MCK 

Będzie po nowemu, impreza wchodzi 

do ścisłego centrum – organizatorzy 

przenieśli festiwal z placu Grunwaldzkiego 

na Bulwar Wschodni 

i na Stary Rynek przed katedrą. Chcą, 

aby impreza żyła w samym środku 

miasta. Ale to nie wszystko. Będą 

też występy zapowiadające festiwal 

w wielu punktach miasta – poszczególne 

zespoły przed konkursem 

zagrają na osiedlach. – Parada? 

Oczywiście, że będzie – orkiestry 

pomaszerują w centrum, a nie wokół 

urzędu wojewódzkiego, jak podczas 

zeszłorocznej edycji – zauważa D. 

Janczewska. 

Zagra sześć zespołów. Tyle samo 

co w ubiegłym roku. Będą Węgrzy, 

Czesi, orkiestra sił powietrznych 

- 29 - 

z Koszalina, muzycy z Wrześni, 

z Rudy Śląskiej oraz orkiestra miasta 

Poznania, która w zeszłym roku 

zdobyła Grand Prix festiwalu. – To 

całoroczna mozolna praca – mówi o 

przygotowaniach do imprezy dyrektor 

Janczewska. Przyznaje, że tym razem 

MCK miało utrudnione zadanie, 

bo mniej pieniędzy. – Tak poukładaliśmy 

budżet, aby wszystkie tegoroczne 

imprezy miały pełną wartość 

artystyczną – dodaje. Miejskie Centrum 

Kultury wybrało najbardziej 

wartościowe przedsięwzięcia i właśnie 

na nie przeznaczyło takie środki, 

aby gwarantowały odpowiedni 

poziom. – Nie będzie tak, że tym razem 

festiwal Alte Kameraden będzie 

gorszy. Sądzę nawet, że powinien być 

lepszy niż poprzednia edycja – mówi 

z przekonaniem D. Janczewska. 

Gorzowianie powinni zapamiętać, że 

sercem Alte Kameraden będzie scena 

przy bulwarze wschodnim, część 

występów będzie można posłuchać 

i zobaczyć na starym rynku przy katedrze. 

Właśnie wokół tych punktów 

będą maszerować orkiestry. Ale 

jeszcze przed otwarciem imprezy, 

poszczególne zespoły zagrają w kilku 

punktach miasta. Gdzie? Na boisku 

przy Zubrzyckiego, na skwerze przy 

ulicy Budowlanych, przy ulicy Ogińskiego, 

przy ulicach Reja i Zapolskiej 

oraz przy Pułaskiego. 

Adam Oziewicz 



Jan Tomaszewicz (źródł: www.teatr-gorzow.pl 

tylko dwa profile, tylko 

NR 4/2012 

Nasze 

ukochane 

teatry 

Jan Tomaszewicz, 

dyrektor Teatru 

im. Juliusza Osterwy: 

– Jestem zauroczony sposobem prowadzenia Teatru Współczesnego 

w Warszawie – nie ukrywa entuzjazmu nasz rozmówca. Podkreśla, że to scena 

z tradycjami, a jej szef, Maciej Englert to nadzwyczajny artysta, menadżer 

i reżyser, który z powodzeniem kontynuuje myśl wielkiego wizjonera teatru 

– Erwina Axera. J. Tomaszewicz z uznaniem mówi też o zespole i doborze 

repertuaru. Zauważa, że „Współczesny” świetnie odnajduje się w nowej 

rzeczywistości. Gdy jest w Warszawie, zawsze chętnie go odwiedza i ogląda 

spektakle. – Uczciwie mówię: to jest mój wzorzec – przyznaje. Uważa, że 

propozycje repertuarowe są tam wyjątkowo pięknie rozkładane – każdy widz 

znajdzie na scenie „Współczesnego” coś dla siebie. 

Co Jan Tomaszewicz sądzi o manifeście „Teatr nie jest produktem. Widz 

nie jest klientem”? (nie tak dawno podpisali go niektórzy aktorzy, reżyserzy 

i dyrektorzy w obronie teatru artystycznego). – Gdy zostałem szefem teatru 

w Zielonej Górze, miałem wtedy trzydzieści parę lat, chciałem pokazywać 

tylko nowatorskie pomysły i tylko nową dramaturgię…. Wspominając tamte 

decyzje – podejmowałem je z moim pedagogiem i przyjacielem Waldemarem 

Matuszewskim – włos mi się jeży na głowie. Młodzież zawsze jest rewolucyjna, 

chce zmian i trzeba to uszanować – zauważa. Ze zrozumieniem podchodzi 

do akcji. Mówi, że problem dotyczy określonego kręgu ludzi i teatrów, 

gdzie zostały naruszone relacje między administracją a artystami – chodzi 

o Dolny Śląsk i Warszawę. Podkreśla jednak, że emocje są złym doradcą i że 

trzeba siąść do rozmowy. Z kolei z opinią, że teatr nie jest produktem, a widz 

nie jest klientem, chętnie by polemizował. – Jeżeli widz przychodzi do kasy 

i prosi o zwrot pieniędzy za bilet, bo spektakl mu się nie podobał, to znaczy, 

że mamy do czynienia z relacją handlową między stronami – argumentuje. 

Ponadto jest zdecydowanym przeciwnikiem „wrzucania” ideologii na scenę. 

Według J. Tomaszewicza, teatr ma być niezależny i daleki od wpływów politycznych. 

– W życie wprowadzane są nowe ustawy dotyczące teatru i kultury 

w ogóle. Co prawda, przepisy dotyczące kontraktów menedżerskich dla 

dyrektorów nie są jeszcze precyzyjne i do końca jasne…. Na przykład, nie 

wiadomo jak będą wyglądać relacje między organizatorem kultury a osobą 

prowadzącą teatr. Zatem trzeba czasu i ostudzenia emocji – podkreśla. 

Jest taki spektakl, może autor, którego chciałby pokazać gorzowianom, 

a z jakichś powodów się nie udaje? – pytamy dyrektora Teatru im. Juliusza 

Osterwy. Odpowiada zdecydowanie, że jest wiele takich tytułów i wielu takich 

twórców. – Przyczyna zawsze ta sama: ekonomia. O niej zawsze trzeba 

pamiętać – mówi. Wśród marzeń Jana Tomaszewicza jest „Burza” Szekspira. 

Według naszego rozmówcy, ta sztuka także dziś wyjątkowo precyzyjnie trafia 

w rzeczywistość. Chciałby także, aby na naszej scenie pojawił się Juliusz 

Słowacki. – To marzenia, ale jestem pewien, że się spełnią – podsumowuje. 

- 30 - 

Przemysław Wiśniewski, 

założył i prowadzi 

Teatr Kreatury: 

Pytamy go o ulubiony polski teatr. – Szczerze? Nigdy o tym nie myślałem…. 

Mój gust się zmienia. Wychowałem się na Teatrze Ósmego Dnia, na ścieżce 

dźwiękowej spektaklu o Mandelsztamie. Kiedyś przepadałem za Akademią 

Ruchu. Ponadto mam wielki sentyment do sceny offowej…. Ale gdy byłem 

młodszy, chodziłem na Gorzowskie Spotkania Teatralne i widziałem tam 

wyśmienite przedstawienia, na przykład „Kubusia fatalistę i jego pana” ze 

Zbigniewem Zapasiewiczem, czyli Teatr Dramatyczny. Zatem chyba nie mam 

ulubionego teatru, raczej ukochane spektakle – zauważa. 

P. Wiśniewski zwraca uwagę, że obecnie teatry zawodowe, chcąc uniknąć stagnacji, 

przejmują wiele pomysłów z offu. Niektóre wręcz przekształciły się 

z niezależnych i trafiły do głównego nurtu – myśli na przykład o scenie Jacka 

Głąba z Legnicy. Słyszał nawet, że jurorzy oceniający na festiwalach przedstawienia 

teatrów offowych – zawodowi reżyserzy – adaptowali podpatrzone 

pomysły na swoje profesjonalne sceny. – To źle czy dobrze? – pytamy. – Chyba 

nienajlepiej, bo gdy ktoś nie ma pomysłów i kradnie cudze, to robi plagiat 

– odpowiada wprost. Dodaje jednak, że w teatrze zawodowym i tak sporo 

się zmieniło na lepsze. – Aktorzy to coraz częściej świetni rzemieślnicy. Gdy 

przyjeżdża reżyser i każe zaśpiewać w spektaklu piosenkę, to aktorzy śpiewają, 

gdy każe zatańczyć, to tańczą. Jeszcze dziesięć lat temu zupełnie inaczej to 

wyglądało – zauważa. 

Podkreśla, że teatr offowy, czyli ten, z którym w pełni się utożsamia, to teatr, 

gdzie najważniejszy jest zespół. Przyznaje, że jest liderem „Kreatur” i właśnie 

od niego sporo zależy. Ale zarazem wiele energii czerpie ze swojej grupy. 

– Moje przedstawienie jest takie, jacy ludzie w nim występują. Nie zależy nam 

na tym, aby wszystko było absolutnie doskonałe, bo wtedy zatraca się autentyczność 

wyrazu. Tymczasem dla mnie najistotniejsza jest prawda – mówi 

z przekonaniem. To paradoks? Wcale nie. Uważa, że aktorzy ciągle coś odgrywają, 

ale przy tym chodzi o to, żeby grali tak, aby widz absolutnie uwierzył 

w to, co przekazują. P. Wiśniewski zwraca uwagę, że tematy, które porusza na 

scenie, muszą być przejmujące i autentyczne, a nie po wielokroć powielane. 

Ponadto dużą wagę przywiązuje do tego, aby dobrze się czuć w swoim zespole. 

– Nie dobieram sobie najlepszych, bo przecież z każdego można zrobić 

aktora – mówi. 

Zauważa, że hasło „Teatr nie jest produktem. Widz nie jest klientem” jakby go 

nie dotyczy. Według niego, opinia zawarta w manifeście to problem teatrów 

zawodowych i tego środowiska. Podkreśla jednak, że protest jest wypadkową 

tego, co się dzieje w kraju. – Mamy jeden wielki bałagan. Widać to w naszym 

mieście. Upada Grodzki Dom Kultury – miejsce, gdzie się wychowałem. 

Tu zaczynałem swoją edukację teatralną. Byłem w grupie Eli Kuczyńskiej. 

Nieprzerwanie od 1986 roku mam kontakt z GDK. Tymczasem miasto sobie 

wymyśliło, że w przyszłym roku 

nie będzie już domu kultury, a ta 

forma działalności w żaden sposób 

nie będzie zastąpiona przez 

inną instytucję kultury – kończy Adam Oziewicz 

ze smutkiem. 

Przemysław Wiśniewski (fot. Anna Kukułowicz)

tylko zdrowie 


- 31 - 



Logopeda nie jest tylko dla dzieci! 

Specjaliści nie mają wątpliwości, do logopedy warto pójść w każdym wieku. Przekonują, 

że przy odpowiedniej determinacji można się pozbyć każdej wady wymowy, 

o ile nie jest spowodowana poważną anomalią w budowie krtani czy ust. 

Dziennikarze, urzędnicy, bankowcy, 

rzecznicy prasowi, politycy, prawnicy, 

lekarze, księża, biznesmeni, specjaliści 

public relations, nauczyciele, specjaliści 

działów sprzedaży, ankieterzy powinni 

zrozumiale mówić oraz dbać o higienę 

głosu. Ważne jest to zarówno z troski 

o swoją karierę, ale też z szacunku dla 

swoich klientów i współpracowników. 

Słuchając osób z wadą wymowy lub 

z tak zwaną mową niechlujną, zbyt 

tylko zdrowie 

szybką czy zbyt wolną – trzeba włożyć 

o wiele więcej wysiłku w zrozumienie 

poszczególnych słów. Często jest 

to kosztem zrozumienia sensu całej 

wypowiedzi. Jak wówczas wykonać 

prawidłowo zalecenia czy wyciągnąć 

wnioski z rozmowy? Tu ma swój początek 

wiele nieporozumień…. 

Fakt, że są i tacy, którzy odnieśli sukces 

mimo wad wymowy. Przykłady? Premier 

Donald Tusk, Jan Maria Rokita, 

Lucjan Kydryński, Nina Terentiew, Joanna 

Senyszyn, Adam Michnik, Jurek 

Owsiak. Ale znacznie więcej jest takich, 

którzy swoje osiągnięcia w dziedzinie 

mowy wypracowali. Przykładem może 

tu być wielu aktorów, dziennikarzy, 

Bezpłatne konsultacje logopedyczne 

Od 4 do 8 czerwca w GCM Medi-Raj odbędą 

się bezpłatne konsultacje logopedyczne. 

Z kolei między 11 a 29 czerwca pacjenci będą 

mogli skorzystać z konsultacji logopedycznych 

w promocyjnej cenie 50 zł (standardowy 

koszt porady to 120 zł). Terminy bezpłatnych 

i promocyjnych konsultacji logopedycznych: 

dr Bożena Chwiłkowska – 5 czerwca (wtorek) 

12.30 – 17.30; mgr Ewa Bieniek – 6 czerwca 

(środa) 12.30 – 17.30; Jedna konsultacja trwa 

60 min. Ilość miejsc ograniczona. Obowiązuje 

wcześniejsza rejestracja. Rejestracja na bezpłatne 

badania – od 28 maja. 

polityków, którzy ćwiczyli pod kierunkiem 

logopedy, by lepiej wykonywać 

swoją pracę. Otwarcie mówią o tym 

Ilona Felicjańska, Jolanta Pieńkowska, 

Tomasz Zubilewicz. 

Skąd zaburzenia mowy? 

Zaburzenia mowy przejawiają się 

w różnorodny sposób i występują 

w różnym stopniu. Mogą dotyczyć 

tylko artykulacji niektórych głosek 

lub wszystkich. Mogą też polegać na 

częściowej lub całkowitej niemożności 

mówienia (afazja, alalia, anartria, 

głuchoniemota). Zaburzenia mowy 

i wady mowy mogą dotyczyć wszystkich 

aspektów mowy (tj. leksykalnego, 

gramatycznego, syntaktycznego, fonetycznego 

i ekspresyjnego), natomiast 

wady wymowy – tylko aspektu fonetycznego. 

Jak we wszystkich dziedzinach życia, 

tak i w przypadku mowy ważna jest 

profilaktyka, czyli wszystkie czynności, 

które wpływają na jej prawidłowy 

rozwój i pomagają dbać o głos i narządy 

mowy. Duże znaczenie ma choćby 

sposób karmienia noworodków i niemowląt. 

Te same mięśnie, bowiem, są 

odpowiedzialne zarówno za jedzenie, 

jak i za mówienie. Podczas ssania pokarmu 

z piersi matki, ruchy języka 

i żuchwy są takie same jak w trakcie 

artykulacji. Z kolei starsze niemowlę, 

które potrafi już gryźć, powinno to robić 

przy każdej okazji. Dziecko ucząc 

się gryzienia i żucia, ćwiczy mięśnie 

odpowiedzialne za artykulację. Często 

rodzice zapominają lub nie wiedzą 

o tym i podają posiłki zmiksowane i 

papkowate. Tak jest szybciej i wygodniej, 

ale mało usprawnione narządy 

mowy mają potem trudności w prawidłowym 

wypowiadaniu głosek. 

W profilaktyce mowy ważny jest też 

sposób, w jaki zwracamy się do dziecka. 

Powinna to być swoista „kąpiel 

słowna”. Bogactwo słownika malucha 

zależy w dużej mierze od różnorodności 

wypowiadanych do niego słów, 

przeczytanych bajek, wierszyków, książeczek, 

zaśpiewanych piosenek. Piękna 

polszczyzna i pozytywne emocje zachęcające 

do komunikowania się wpływają 

na intensywność rozwoju mowy. 

Z kolei brak dobrego wzorca, częste 

spieszczanie wyrazów, zaniedbywanie 

kontaktu z dzieckiem ze względu na 

tryb życia, pracę, zmęczenie, problemy 

natury ekonomicznej, społecznej, niekorzystnie 

wpływają na rozwój mowy. 

Specjaliści podkreślają, że bardzo 

istotne jest wczesne zaobserwowanie 

nieprawidłowości, konsultacja logopedyczna 

oraz wprowadzenie ćwiczeń 

w celu zapobiegania opóźnieniom rozwoju 

mowy lub ich wyrównania. Nie 

wszyscy rodzice zdają sobie sprawę, 

że istnieje związek pomiędzy nieprawidłową 

wymową a pojawieniem się 

trudności w nauce czytania i pisania. 

Badania wskazują, że 60 procent dzieci 

mających wady wymowy ma kłopoty 

z nauką czytania i pisania w początkowych 

klasach szkoły podstawowej, 

a często i w klasach starszych, nawet 

Informacja o poradni logopedycznej w Gorzowskim 

Centrum Medycznym Medi-Raj Specjaliści 

zajmują się leczeniem zaburzeń mowy 

u dzieci i dorosłych. W Centrum oferowane są 

kompleksowe usługi w zakresie diagnozy i terapii 

logopedycznej/neurologopedycznej oraz 

neuropsychologicznej w zaburzeniach mowy 

i języka u osób z dysfunkcją ośrodkowego 

układu nerwowego taką jak: afazja/dysfazja 

u osób dorosłych, afazja rozwojowa, opóźniony 

rozwój mowy, dyzartria, jąkanie, dysleksja 

rozwojowa i nabyta; zaburzenia pamięci 

i koncentracji uwagi. Ponadto prowadzona 

jest diagnoza i terapia logopedyczna dla osób 

przygotowujących się do występów w telewizji, 

radiu, na scenie, kandydatów na studia 

aktorskie, dziennikarskie oraz dziennikarzy, 

pracowników mediów, prawników, nauczycieli, 

duchownych i osób występujących publicznie, 

między innymi rzeczników prasowych, 

pracowników PR, menadżerów. Także terapie 

trudności szkolnych takich jak dysleksja, dysgrafia 

i dysortografia. 

w gimnazjum. Warto też wiedzieć, że 

opóźniony rozwój mowy może być 

przyczyną wystąpienia dysleksji. Konsekwencje 

wadliwej wymowy przejawiają 

się zarówno w sferze poznawczej 

jak i emocjonalnej, co dodatkowo 

utrudnia osiąganie sukcesów szkolnych. 

Co warto wiedzieć o logopedii? 

Logopedia jest nauką o kształtowaniu 

prawidłowej mowy, usuwaniu wad 

mowy, nauczaniu mowy w przypadku 

jej braku lub utraty; usuwa też trudności 

w czytaniu i pisaniu. Logopedia 

może być teoretyczna i praktyczna. 

Praktyczna dzieli się na logopedię 

ogólną i logopedię specjalną. W specjalnej 

wyróżniamy surdologopedię 

i neurologopedię. Surdologopedia zajmuje 

się kształtowaniem i rozwojem 

mowy osób wykazujących zaburzenia 

słuchu i postępowaniem z tymi osobami. 

Neurologopedia zajmuje się diagnozowaniem 

i terapią zaburzeń mowy 

i języka, czytania i pisania u pacjentów 

(również dorosłych) z uszkodzeniami 

neurologicznymi w obrębie ośrodkowego 

i obwodowego układu nerwowego 

oraz z zaburzeniami psychicznymi. 

Ponadto neurologopeda zajmuje się 

kształtowaniem rozwoju mowy i języka 

u dzieci z dysfunkcją ośrodkowego 

układu nerwowego, począwszy od 

okresu niemowlęcego. 

oprac. Adam Oziewicz 

R E K L A M A 

KASACJA POJAZDÓW 

 

 

 

 

 

 

NR 4/2012 

- 32 -

Gorzów Wlkp. 

DAM PRACĘ 

Firma Kurierska „Siódemka” O/Gorzów, 

ul. Kostrzyńska 89 - ZATRUDNI osoby 

do rozwozu przesyłek posiadające samochód 

dostawczy, działalność gospodarczą 

+VAT oraz niekaralność – Tel. 507 003 

200 

NAUKA 

GITARA – nauka – T: 514 805 568 

LEKCJE rysunku odręcznego- www.rysunekgorzow.pl 

– T: 608697989 

J.POLSKI – korepetycje – T: 692256986 

KOREPETYCJE z matematyki i chemii – 

T: 512 051 220 

MOTORYZACJA 

Skup samochodów za gotówkę – tel. 533 

292 729 

KUPIĘ/ SPRZEDAM 

KUPIĘ złoto, srebro, monety. Złom i 

wyroby –T: 600686050 

USŁUGI 

PRZEPROWADZKI - TANIO 3 samochody. 

Tel. 500 139 895. 

USŁUGI DEKARSKIE ! Blachodachówka, 

dachówka, papa. Ocieplenia 

budynków i poddaszy – tel. 787 249 983 

PRZEPROWADZKI – 607 915 180 

WWW.przeprowadzki.gorzow.pl 607 

915 180 

Remonty! Kuchnie, łazienki, lokale – T: 

721750394 

PIASEK, kamyki, humus – wywrotka 6 

ton – T: 508056551 

Panele podłogowe NAJTANIEJ – 

Montaż gratis – Tel. 501 592 027 

ELEWACJE, DOCIEPLENIA – Tel. 668 

353 980 

NIERUCHOMOŚCI 

Mieszkanie 2-pokojowe na os. Słonecznym 

DO WYNAJĘCIA – 500 zł +opłaty 

– tel. 604 371 376 

KOSTRZYN / SŁUBICE 

DAM PRACĘ 

ZATRUDNIĘ – fryzjera lub fryzjerkę w 

Kostrzynie n/Odrą – tel. 95 752 09 41 

lub 601 570 638 

NAUKA 

NAUKA gry na pianinie, klarnecie, saksofonie 

– tel. 515 827 505 

Korepetycje, nauka języka niemieckiego 

dla dzieci w wieku szkolnym, Kostrzyn n/ 

Odrą. Tel. : 507 187 163 

KUPIĘ/SPRZEDAM 

KUPIĘ złoto, srebro, monety. Złom i 

wyroby –T: 600686050 

REPERTUAR KINA HELIOS 27.04-03.05.2012 

PREMIERY 

TULISIE. PRZYGODA W SŁONECZNEJ KRAINIE 3D (b/o, dubbing) – 9.00, 10.45, 

12.30, 14.15 

DOM W GŁĘBI LASU (od 15 lat) – 9.15, 13.30, 15.30, 19.45, 21.45 

IRON SKY (od 15 lat) – 16.00, 18.00 

AMERICAN PIE: ZJAZD ABSOLWENTÓW (od 15 lat) – 18.30 

POZOSTAŁE TYTUŁY 

BATTLESHIP: BITWA O ZIEMIĘ (od 15 lat) – 10.45, 13.30, 16.15, 18.45, 21.30 

REC 3 (od 15 lat) – 11.00, 13.00, 15.00, 17.00, 19.00, 21.00 

TITANIC 3D (od 15 lat) – 20.00 

NIETYKALNI (od 15 lat) – 11.15, 17.30, 20.45 

WSZYSTKIE ODLOTY CHEYENNE’A (od 15 lat) – 19.00* 

*tylko w kinie konesera 02.05.2012 

FILMY DLA DZIECI 

PIRACI (b/o, dubbing) – 10.30, 14.30, PIRACI 3D (b/o, dubbing) – 12.30, 16.30 

SPRZEDAM lub 

WYDZIERŻAWIĘ 

lokal użytkowy pow. 120m 2 

- Park 111 - Ip., 

ul. Sikorskiego 

kontakt: 601 886 086 

Kino Helios – Al. Konstytucji 3 Maja 102, 66-400 Gorzów Wlkp. tel. 95 737 27 38, 

rezerwacja tel. 95 737 27 37, fax. 95 737 27 40, gorzow@heliosnet.pl 

Kino Helios jest sponsorem konkursu dla naszych 

czytelników. Proszę zadzwonić w piątek 

27.07.2012 r., między godziną 11 a 11:10, do naszej 

redakcji – numer telefonu 95 7366 222 i odpowiedzieć 

na pytanie: 

1. Który z komików telewizyjnych zyskał status 

gwiazdy po roli w filmie “Nietykalni”? 

2. Jaka to była rola? 

Pierwszych sześć odpowiedzi zostanie nagrodzonych 

wejściówkami na wybrany film do kina Helios. 

ODPOWIEDŹ NA PYTANIE Z POPRZEDNIEGO 

MIESIĘCZNIKA: 

1. Seria o przygodach Stephanie liczy 14 tomów 

2. “Jak upolować faceta” jest adaptacją I części. 

Spółdzielnia Mieszkaniowa „Morena” 

w Kostrzynie nad Odrą 

zaprasza do składania ofert na remont 

pokrycia dachowego w budynku mieszkalnym 

M. Konopnickiej 1-15. 


Oferty należy składać 

w siedzibie Spółdzielni Mieszkaniowej „Morena” 

ul. Wschodnia 1, 66-470 Kostrzyn nad Odrą 

do dnia 11.05.2012r. do godz. 12.00, 

w zamkniętych kopertach, z dopiskiem DACH 

z danymi kontaktowymi oferenta. 

Wszelkie informacje dotyczące ww. robót 

uzyskać można w siedzibie 

Spółdzielni Mieszkaniowej „Morena” ul. Wschodnia 1, 

66-470 Kostrzyn nad Odrą lub telefonicznie 095 752 29-17 w. 14 

- 33 - 

bezpłatny miesięcznik ę TYLKO GORZÓW


Romeo i Julia w stawie przy Błotnej 

Oto mironicka wersja Romea i Julii. Młodzi kochają się szaleńczo, ale z jakichś przyczyn 

nie mogą być razem – postanawiają skończyć ze sobą. U Szekspira zażywają truciznę, 

a w Mironicach postanawiają się utopić. Historię o dwojgu miejscowych kochankach 

znajdziemy w „Klechdach gorzowskich” opracowanych przez Zbigniewa Milera. 

„Po prawej stronie ulicy Błotnej błyszczy 

tafla maleńkiego jeziorka Błotnego, 

zwanego dawniej Chwalęcickim. 

Mówiono, że jest tak głębokie, że 

nikt nie zdoła wysondować jego dna. 

Inni twierdzili, że głębokość równa 

jest wysokości kościoła mariackiego, 

a zatem 60 metrów. Wędkarze siedzący 

na brzegu jeziorka słyszeli czasami 

wesoły śmiech dobiegający gdzieś 

tylko odjechana historia 

z głębin. Pewien rybak urodzony 

w niedzielę widział nawet o północy 

siedzącą na brzegu zakochaną młodą 

parę w starych średniowiecznych strojach. 

Oboje przepadli, gdy zegar na 

wieży kościelnej wybił godzinę pierwszą 

Jak wieść gminna głosi, zaczarowanym 

kochankom wolno wynurzyć się z 

wód jeziora tylko jeden raz na sto lat, 

na jedną godzinę o północy. Dziewczyna 

była córką bogatego zarządcy 

dóbr klasztornych w Mironicach, a jej 

ukochany biednym leśniczym. Dlatego 

szlachecka panna nie mogła go poślubić. 

Zrozpaczony młodzieniec porwał 

podstępem dziewczynę i oboje uciekli 

powozem z Mironic. Gdy przejeżdżali 

w pobliżu jeziorka Błotnego skierowali 

konie prosto w błękitne lustro wody 

– pragnęli, aby śmierć na zawsze ich 

połączyła. W noc świętojańską wynurzają 

się szczęśliwi z odmętów jeziora 

i wówczas może ich zobaczyć każde 

dziecko urodzone w niedzielę.” 

Pokombinujmy. Na początek wypada 

zastanowić się nad tłem historycznym 

i wpasować w nie bohaterów. Średniowieczny 

zarządca dóbr kościelnych 

wcale nie był takim wielkim panem, 

jak go chce przedstawiać klechda opracowana 

przez Z. Milera. Wcale nie ma 

też pewności (załóżmy, że akcja rozegrała 

się we wczesnym średniowieczu 

na pograniczu cesarstwa Niemiec 

i Polski), że istniała posada leśniczego. 

Ów młodzieniec był raczej mieszkańcem 

okolicznych lasów i żywił się tym, 

co zdołał upolować. Mieszkał w szałasie 

i wiódł w sumie nieciekawy żywot. 

Kilka słów o pannie. Ponieważ Nowa 

Marchia była jedną z najuboższych 

prowincji cesarstwa, możemy śmiało 

założyć, że szczytem marzeń dla 

panny mogło być zrobienie zakupów 

u wędrownego Żyda na przykościelnym 

targu, gdzie mogła nabyć podrobione 

srebro albo inne tandetne błyskotki. Ci, 

którzy mają problemy z wyobraźnią, 

mogą przypomnieć sobie filmowych 

„Krzyżaków” i scenę, gdy Jagienka ze 

Zbyszkiem jadą do kościoła. 

---- 

Mamy już scenografię. Potrzebujemy 

jeszcze fabuły. Co mogło być rzeczywistą 

przyczyną tragicznego końca 

młodych mironiczan? Dlaczego rzucili 

się w otchłań stawku przy Błotnej? 

Oto hipotetyczna wersja wydarzeń 

– zresztą całkiem wiarygodna. „Leśnik” 

po prostu zbałamucił pannę na 

bazarze. Sprzedał miód z barci, po 

czym kupił jej jakąś błyskotkę. Potem 

już spotykali się regularnie. Ona 

opowiadała mu o prywatnym życiu 

zakonników, a on jej o różnych zjawach 

i widziadłach, które można zobaczyć 

w lesie. Tu pomijamy wątek 

erotyczny opowiastki, pozostawiając 

czytelnikom dowolność interpretacji. 

Teraz najważniejsze. Co mogło 

doprowadzić do tragicznej eskapady 

powozem, która zawiodła młodzież 

w otchłań topieli. Chłopak popisywał 

się przed panną opowieściami, że potrafi 

jeździć konno. Ta powiedziała, że 

wspaniale byłoby ujrzeć go na rumaku 

w zbroi rycerskiej. Traf chciał, że jedyną 

w okolicy posiadał jej ojciec. Postanowili, 

że podprowadzą mu na jedną 

noc powóz i zbroję, by przez chwilę 

poczuć się jak królewicz i księżniczka. 

Plan miałby spore szanse na realizację, 

gdyby młodzian nie był wątły i potrafił 

prowadzić powóz. Ledwo wyjechali 

poza Mironice, poniosły ich konie, 

a tragiczna galopada zakończyła się 

w stawku. Panna nie umiała pływać. 

Zbroja okazała się za ciężka i mimo że 

rycerzyk próbował ratować swoją skórę 

– być może, że i panny – wszystko 

na nic. Oboje utonęli. 

Adam Oziewicz 

bajoportaż 

Kangurzyca 

i Zając 

Niewielemniejszy 

– Ach, ta wiosna – rozmarzyła się 

Kangurzyca i odłożyła zimowe buty. 

Nie mogła już dłużej czekać, migiem 

rozłożyła stopy. Zając nie chciał być 

dłużny, przez komórkę zamówił: 

– Atlas, ale taki ze wszystkim – zaznaczył. 

Tymczasem… – Idziemy 

na pole? – zaproponowała Australijka. 

Zając zignorował, był pewien, że 

znowu będzie nocne skakanie przez 

ogrodzenie – nie chciał kolejnego 

NR 4/2012 

skandalu. Mówił o tym już setki razy. 

Z kolei Kangurzyca nie znosi sama. 

– O, już jest – Zając zauważył światła 

taksy przed domem. Wyszedł, zapłacił, 

wyrwał rulon map z rąk kierowcy 

owcy i wrócił. – Tylko Karpaty. Porażka. 

Nie wiem, kto dla nich jeździ 

– mówi wkurzony. – Dobrze, że futra 

nie chciała ci wcisnąć – zauważa rozbawiona 

Australijka. 

Smyk 

- 34 - 

Po lewej – stara 

opowieść. Z kolei po 

prawej... Przypominamy: 

z zakładów mięsnych 

pozostało niewiele, 

raptem tylko wieża 

zdjęcie za zdjęcie

ezpłatny miesięcznik TYLKO GORZÓW

tarapaty

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?