Zajrzyj do książki (*.pdf) - Wydawnictwo FLOS CARMELI

PIERWSZY STAN MODLITWY 13
serce tak dalece, że cały dzień mój umysł powtarzał
bez końca słowo: „Jezus, Jezus”.
Dzięki gorliwości w słuchaniu Jego świętego
słowa, Bóg dawał mi wiele światła, ogarniającego
moje serce w dzień i w nocy. Sprawiało to, że rozmawiałam
z Bogiem w sposób wewnętrzny, nowy
dla mnie i nieznany. Słyszałam, że do modlitwy
myślnej niezbędna jest medytacja, ale nie sądziłam,
że było nią to, co, kierując się wewnętrznym wezwaniem,
moje serce mówiło Bogu 7 . Wiedziałam
jedynie, że poruszenia, które słowo Boże wywoływało
w mojej duszy były dobre i skłaniały mnie,
by coraz częściej Go słuchać. [...]
Kiedyś, gdy w czasie Wielkiego Postu pewien
ojciec kapucyn głosił kazanie o Męce Pana Jezusa,
mój duch w ciągu dnia i nocy był tak bardzo
pochłonięty tą tajemnicą, że nie byłam w stanie
słuchać niczego innego.
7
Trudno byłoby jaśniej wyrazić, że posiadała już łaskę modlitwy
wlanej, to znaczy stan, w którym przeważa działanie Boga,
gdy słowa, a czasem nawet myśli są w zawieszeniu, a duszy pozostaje
jedynie wyrażenie zgody. Jest to rodzaj modlitwy mistycznej,
która uniemożliwia zwyczajną medytację.