15.11.2015 Views

vAn je Leven

kracht31-november-2015-enkel

kracht31-november-2015-enkel

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

30 Interview - tekst ilse ariëns fotografie linelle deunk<br />

Over<br />

Elkaar<br />

“Er komt bloed in voor en het gaat stinken.” Roy Looman<br />

en kinderboekenschrijver Edward van de Vendel waren<br />

het snel eens. Roy zou het eerlijke en complete verhaal<br />

over kanker vertellen.Veertig zondagmiddagen zat<br />

Edward met hem in een café in Leiden, waar hij luisterde<br />

en noteerde. Het resulteerde in het alom geprezen<br />

<strong>je</strong>ugdboek Het kankerkampioenschap voor junioren.<br />

Edward (51)<br />

“Toen Roy en ik al heel wat gesprekken<br />

hadden gehad, kreeg mijn<br />

moeder longkanker. Ze zat regelmatig<br />

met vragen over haar ziekte<br />

maar wilde liever niet Googelen. In<br />

plaats daarvan vroeg ze aan mij wat<br />

Roy in zo’n situatie deed. In de tijd<br />

dat Roy ziek was, gaf de vrouw van<br />

zijn elftalleider hem Wijze Woorden,<br />

een spreukenbundelt<strong>je</strong> met op de<br />

voorkant een peinzende chimpansee.<br />

Op een van de zondagen gooide<br />

hij dat opeens op tafel: ‘Voor <strong>je</strong> moeder’.<br />

Ze heeft het naast zich in haar<br />

nachtkast<strong>je</strong> bewaard tot ze stierf.<br />

Ik heb Roy ontmoet via mijn beste<br />

vriendin. Ze kende zijn verhaal en<br />

vond het zo bijzonder dat ze hoopte<br />

dat ik het op zou schrijven. Dat het<br />

zoveel tijd zou kosten, wist ik gelukkig<br />

niet van tevoren. Ik verbaasde<br />

me over Roy’s beeldspraak, zijn<br />

bijzondere kijk op de dingen. Stop!<br />

“Hij gaf me een<br />

verhaal dat<br />

ertoe doet, een<br />

invulling van mijn<br />

schrijverschap”<br />

riep ik dan, dit moet ik precies zo<br />

opschrijven. Je komt als schrijver<br />

zelden zo dichtbij iemand. Dat Roy<br />

zich helemaal gaf, was voor mij een<br />

cadeau. Hij gaf me een verhaal dat<br />

ertoe doet, een invulling van mijn<br />

schrijverschap.<br />

Voordat ik Roy’s verhaal ging<br />

opschrijven, had ik nog nooit van<br />

dichtbij met kanker te maken gehad.<br />

Ik ben er minder bang voor geworden,<br />

omdat hij liet zien dat kanker<br />

<strong>je</strong> leven verandert, maar in de kern<br />

ook weer niet. Door Roy kon ik mijn<br />

moeder beter begrijpen, bijvoorbeeld<br />

als ze zei: ‘Ik wil dat de dingen<br />

gewoon blijven.’ ‘Mijn werk ging<br />

door, ook toen het steeds slechter<br />

met haar ging, en ik wist dat ik me<br />

daar niet schuldig over hoefde te<br />

voelen.’ Roy bewees ook dat kanker<br />

soms wat van <strong>je</strong> waardigheid kan<br />

wegnemen, maar nooit de waardigheid<br />

aantast van jou als persoon.<br />

Het hielp dat Roy heel makkelijk<br />

vertelde, met veel grappige details.<br />

Het boek is eerlijk en soms hard,<br />

maar daardoor niet zwaar. Gelukkig,<br />

want de opzet was een <strong>je</strong>ugdboek te<br />

maken dat iedereen kan lezen. Dat is<br />

gelukt, bewees de vader van Roy: ‘Je<br />

weet dat ik zelden een boek lees’, zei<br />

hij tegen Roy, ‘maar dat van jou las ik<br />

helemaal uit’.”

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!