WoNo Magazine 15.1

WoNo Magazine 15.1
Gelukkig voor mij waren er vele
nummers uit de beginjaren (o.a. War
album) te horen waarbij de (akoestische)
Sunday Bloody Sunday voor mij toch
altijd weer de kers op de taart is. Voor
mij heeft deze song nog meer betekenis
gekregen toen ik paar jaar geleden met
mijn dochters Belfast bezocht en daar de
taxitour gedaan had met een katholieke
chauffeur. Het bleek dat er wel vrede is
maar nog steeds haat.
Bono nam twee willekeurige
toeschouwers op het podium wat in de
grote hal toch een intiem gevoel gaf. The
Edge blijft mij verbazen met zijn
(herkenbare) gitaarspel. Die man speelt
Eén riff en je weet dat hij het is.
O ja het was zonder voorprogramma een
avondvullende show en zo hoort het ook.
Jan de Bloois
Prikkebeen. Boudewijn de
Groot & Elly Nieman
Lang geleden las ik een boek van mijn
vader, een van zijn jeugdboeken, over
'Mijnheer Prikkebeen' en zijn boze zuster
Ursula. Altijd dromen en met zijn netje
achter vlinders aan, tot dat zijn zuster zo
boos op hem wordt, dat zij ontploft van
woede. Inclusief een prachtige tekening
van de ontploffende zuster.
Lang heb ik aangenomen dat Prikkebeen
over die Prikkebeen ging. Dat is toch niet
zo, met uitzondering van de titel en
schreven De Groot en Nijgh later ook een
nummer genaamd 'Dag zuster Ursula'
voor Rob de Nijs.
Waarom begin ik hierover? Heel simpel,
ondat ik voor €4,= het dubbelalbum 'Vijf
jaar Hits' kocht, deze week. Als eerste
nummer van kant 4 komt "Meester
Prikkebeen" voorbij en opnieuw vroeg ik
mij af, is dit het beste Nederlandstalige
nummer naar mijn bescheiden mening?
Er is er nog een die in aanmerking komt,
ook van de twee al eerder genoemde
12