2022 05 14 In Search of Haydn - Orkest van de 18e Eeuw + Nicolas Altstaedt

Za 14 Mei 2022
Grote Zaal
20.15 uur
Serie
Kamerorkesten
In Search of Haydn
Orkest van de Achttiende
Eeuw + Nicolas Altstaedt
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
In Search of Haydn
Orkest van de Achttiende
Eeuw + Nicolas Altstaedt
Serie
Kamerorkesten
Serie Orkest
van de 18e Eeuw
Za 14 mei 2022
Grote Zaal
20.15 – 22.15 uur
ca. 60 minuten voor de pauze
ca. 40 minuten na de pauze
Nicolas Altstaedt cello, muzikaal leider
Alexander Janiczek concertmeester
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Programma
Joseph Haydn (1732 - 1809)
Celloconcert nr. 1 in C Hob.VIIb:1 (1761/1765)
··
Moderato
··
Adagio
··
Allegro molto
Symfonie nr. 60 in C ‘Il distratto’ Hob.I:60 (1774)
··
Adagio – Allegro di molto
··
Andante
··
Minuet – Trio
··
Presto
··
Adagio
··
Finale. Prestissimo
Pauze
Symfonie nr. 97 in C Hob.I:97 (1792)
··
Adagio — Vivace
··
Adagio ma non troppo
··
Menuetto. Allegretto — Trio
··
Finale. Presto assai
3

Toelichting
Joseph Haydn overleed in 1809 op zijn zevenenzeventigste. Voor die tijd was dat stokoud.
Hij heeft – op de laatste paar jaar na – waanzinnig hard gewerkt. En hij werd zelden geplaagd
door gebrek aan inspiratie. Al die factoren hebben een megaoeuvre opgeleverd.
Haydn heeft zoveel gecomponeerd dat het op
veel mensen ontmoedigend werkt. Waar moet
je in vredesnaam beginnen in het oerwoud
van 68 strijkkwartetten, 104 symfonieën,
62 pianosonates en 42 pianotrio’s? En dan
hebben we het nog niet eens over zijn talrijke
vocale composities. Opusnummers, of in
Haydns geval Hobokennummers, zeggen
de meeste mensen niets. Daarom worden
bijnamen voor composities zo ongeveer
besprongen. Die kan iedereen tenminste
onthouden. Dus bestaan er veel werken van
hem met soms uiterst vergezochte bijnamen.
Het vervelende is alleen dat die composities
helemaal niet altijd de beste hoeven te zijn.
Maar die met bijnamen worden nu eenmaal
onthouden en de rest blijft vaak onaangeroerd.
Wie de moeite neemt om goed te zoeken
in Haydns gigantische oeuvre kan veel
schitterende muziek tegenkomen, die zelden
of nooit wordt uitgevoerd. Vandaag horen we
een symfonie mét een bijnaam, Symfonie nr.
60 ‘Il distratto’, een die het zonder bijnaam
moet doen, en dus helaas niet zo vaak
wordt gespeeld, Symfonie nr. 97, en het
Eerste celloconcert, dat wel geregeld op de
lessenaars staat.
Celloconcert nr. 1
Voor hetzelfde geld hadden we dit nu
zeer populaire celloconcert nooit te
horen gekregen. Want lange tijd wisten
musicologen alleen dat Haydn tussen 1761 en
’65 een celloconcert had gecomponeerd voor
zijn goede vriend Joseph Weigl, de virtuoze
solocellist uit het orkest van de familie
Esterházy. Het was nooit in druk verschenen
en ze dachten dat de partituur verloren was
gegaan.
Maar in 1962 doken de manuscripten van de
losse partijen op in een museum in Praag.
Cadensen voor de solist komen daarin niet
voor, want Haydn vertrouwde waarschijnlijk
op Weigl om er iets moois van te maken.
Dat vrijlaten, en dus vertrouwen geven,
was ook een van Haydns manieren om zijn
orkestmusici te vriend te houden. Ze liepen
met hem weg en noemden hem niet voor niets
‘Pappa Haydn’.
Het Celloconcert opent stevig. Weigl kon
waarschijnlijk erg goed dubbelklanken spelen
en Haydn maakte daar dankbaar gebruik
van. Het tweede thema is meer lyrisch van
karakter. In het hoffelijke Adagio zwijgen de
hobo’s en de hoorns. De cellist krijgt hier
ruimschoots de gelegenheid om te laten horen
hoe mooi hij kan ‘zingen’ op zijn instrument. In
de Finale komt een ander aspect van Weigls
virtuositeit aan bod. De muziek vereist veel
acrobatiek met de strijkstok en we horen
razendsnelle loopjes en ijzingwekkend hoge
noten. Het soms bijna met de snelheid van
het licht wisselen tussen de hoogste en de
laagste registers van de cello heeft ook vaak
4

Toelichting
iets komisch en daar was Haydn niet vies van.
Maar zo nu en dan is er ook nog wat ruimte
voor lyriek.
Symfonie nr. 60 ‘Il distratto’
Het gigantische Versailles-achtige paleis
van de vorst Esterházy, waar Haydn zomers
werkzaam was als Kapellmeister, ligt
van God en alle mensen verlaten in een
moerasgebied, niet ver van de Oostenrijkse
Neusiedlersee. Het was zo rijk gedecoreerd
en van zoveel gemakken voorzien dat het
tijdens haar bezoek de jaloezie opwekte
van Keizerin Maria Theresia.
Het paleis bestaat nog steeds en ligt
tegenwoordig in Hongarije. Er zijn 125
luxueuze vertrekken met prachtige
plafondschilderingen, een kapel, een
bibliotheek met 75.000 boeken, een café
met een biljart en een klein museum met
schilderijen van Italiaanse en Hollandse
meesters. Er is een concertzaal voor een paar
honderd man publiek en een schouwburg,
tevens operatheater, met vierhonderd
zitplaatsen. Naast opera’s werden er ook
vaak toneelstukken opgevoerd. Zo ook de
Duitstalige versie van de Franse komedie
Le distrait (de verstrooide man) van Jean-
François Regnard en Haydn kreeg opdracht
om daar toneelmuziek bij te schrijven.
Die partituur heeft hij in 1774 omgetoverd
tot een zesdelige symfonie. Haydn was dol
op muzikale grappen en heeft met hoorbaar
genoegen geprobeerd dat verstrooide
karakter te vatten in muziek. Zo lijkt het
tweede thema van het openingsdeel twee
keer zoetjesaan in slaap te vallen, tot het
bijna onhoorbaar is, waarna het plotseling
wordt wakker geschud door het voltallige
orkest. En even later doet Haydn alsof hij zelf
is vergeten met welke symfonie hij ook weer
bezig was. We horen namelijk een duidelijk
citaat uit zijn ‘Abschiedssinfonie’, nr. 45. Het
menuet is boers en in het middendeeltje
– het Trio – loopt er door verstrooidheid
weer wat mis: de strijkers nemen de
zaak al hardhandig over als de hobo nog
niet uitgesproken is. Het woeste vierde
deel is een potpourri van Oost-Europese
volksliedjes. En het Adagio daarna heeft
wel wat van een oud gregoriaans gezang.
In de finale horen we weer wat slapstick.
Want daarin stokt de muzikale voortgang
plotseling, omdat de violen zogenaamd zijn
vergeten om te stemmen en dat alsnog even
pontificaal doen.
Waarschijnlijk vanwege alle muzikale
kolder werd deze Zestigste symfonie al
snel mateloos populair. Toen Keizerin Maria
Theresia jaren later aan Haydn vroeg of
hij hem nog een keer wilde uitvoeren, was
hij daar niet zo blij mee. Hij schaamde zich
blijkbaar een beetje voor deze jeugdzonde
en betitelde de symfonie als ‘oubollige
flauwekul’.
Symfonie nr. 97
Als Haydn zijn Zevenennegentigste
symfonie componeert zijn we achttien jaar
verder. In september 1790 wordt Haydn
ontheven van zijn drukke werkzaamheden
5

Toelichting
voor het vorstenhuis Esterházy. De nieuwe
vorst Anton heeft niet zoveel met muziek
en heft het geldverslindende orkest en koor
grotendeels op.
Haydn wordt, als dank voor dertig jaar
trouwe dienst, in feite gepensioneerd en
krijgt een ruim jaargeld. Maar hij zit nog
vol leven en staat op het hoogtepunt van
zijn compositorische kunnen. Dan staat
impresario en violist Johann Peter Salomon
bij hem op de stoep en nodigt hem uit om
een concertreis naar Engeland te maken.
Salomon heeft al een tijd een bloeiende
concertorganisatie in Londen, op dat
moment de muzikale hoofdstad van Europa.
Haydn en hij worden het eens over een
minimumhonorarium van 1200 pond. Om
een idee te krijgen over de hoogte van dat
bedrag: 50 à 100 pond is in die tijd voldoende
als jaarinkomen voor de kleine bourgeoisie
en een gentleman heeft zo’n 300 pond per
jaar nodig om in stijl te kunnen leven.
In Londen wordt Haydn
als een popster vereerd en
heeft hij de beschikking
over een orkest met de
beste musici ter wereld.
Als Haydn zijn plannen vertelt aan zijn
dierbare, 24 jaar jongere vriend Wolfgang
Amadeus Mozart, is die doodsbang dat de
58-jarige Haydn zo’n riskante onderneming
niet zal overleven. De lange reis ging namelijk
ook door het revolutionaire Frankrijk. Daarom
probeert Mozart Haydn op andere gedachten
te brengen en zegt: ‘Maar Pappa, je spreekt
nauwelijks vreemde talen’. Waarop Haydn
antwoordt: ‘O, maar mijn taal verstaan ze
over de hele wereld’. En hij krijgt gelijk
want hij wordt in Londen als een popster
vereerd – en betaald. Hij heeft daar de
beschikking over een veel groter orkest dan
hij gewend is en dat bemand wordt door de
beste musici ter wereld. Salomon zit aan
de eerste lessenaar. Voor dit topensemble
schrijft Haydn een aantal op maat gesneden
symfonieën, waaronder de vandaag te spelen
Zevenennegentigste. Omdat de deadline
angstig dichtbij komt moet Haydn alles uit
de kast halen om hem op tijd af te krijgen.
Zijn liefje in Londen, Rebecca Schroeter,
schrijft hem in een brief dat ze zich ernstig
zorgen maakt over zijn gezondheid, omdat
ze hoorde dat hij vijf uur achtereen aan het
componeren was en zich de dag daarop niet
goed voelde. ‘En waarom zou je? Jij, die al
zoveel prachtige en betoverende composities
hebt geschreven’.
In die Zevenennegentigste symfonie doet
Haydn een aantal opmerkelijke dingen.
De langzame inleiding is op zich al een
harmonisch wonder en eindigt met een
akkoord dat vol spanning in de lucht blijft
hangen. Verderop hoor je hoe hij de blazers
laat groeien door ze een hoofdrol te geven,
zachtjes begeleid door de strijkers. Zoals
eerder vermeld wist Haydn erg goed hoe
je een orkest te vriend moest houden.
In het Andante bouwde hij een andere
aandachtstrekker in: hij laat de violen in de
6

Toelichting
derde variatie een passage ‘sul ponticello’
spelen – dat wil zeggen dicht bij de kam
gestreken – waardoor er een snerpend geluid
ontstaat. Haydn maakte dat stukje expres
zo lelijk mogelijk, om het publiek – zo’n
duizend man – in verwarring te brengen.
In het Menuet haalt hij een andere truc uit.
Tegen het einde van het tussenstuk, het
Trio, horen we de concertmeester – in die
tijd dus Salomon – een octaaf hoger spelen
dan de rest van de eerste violen. Haydn
was Salomon dankbaar, omdat hij hem naar
Londen had gehaald. Maar typisch voor hem
schreef hij er een beetje pesterig boven:
‘Salomon solo, ma piano’. Dus: ‘Je mag even
opvallen, maar hou het wel bescheiden, hè’.
Dit Trio doet trouwens een beetje denken
aan een dorpsorkest. In de briljante en bijna
supersonisch snelle Finale komen we flarden
tegen uit de voorafgaande delen, waardoor
de symfonie een hechter bouwwerk wordt.
Een procedure waar Ludwig van Beethoven,
die een paar jaar later bij Haydn in de leer
ging, veel van heeft geleerd. En Haydn
probeert de verwachtingen van het publiek
onderuit te halen door het slot een paar keer
uit te stellen.
Thijs Bonger
7

Biografieën
Componist
Joseph Haydn
Joseph Haydn (1732 - 1809)
werd geboren in een arme
Oostenrijkse familie. Op
achtjarige leeftijd werd hij
sopraan in het knapenkoor
van de Stephansdom in
Wenen. Omdat hij de baard
in de keel kreeg en hij maar
kattenkwaad bleef uithalen,
werd hij door de dirigent uit
het koor gezet.
Haydn besloot componist
te worden. Hij speelde
mee in ensembles, gaf
muziekonderricht en
begeleidde zangers als
Nicola Porpora, die hem
in contact bracht met
bekende operacomponisten
als Christoph Willibald
Gluck en Karl Ditters von
Dittersdorf. In 1755 kreeg
Haydn een vaste betrekking
als kapelmeester aan het
hof van graaf von Morzin in
Lukawitz. Toen dit orkest in
1761 werd opgeheven, trad
Haydn in Eisenstadt in dienst
van de familie Esterházy,
waar hij tot 1790 zou blijven.
Haydn kreeg er volop de
gelegenheid muzikaal te
experimenteren en stond aan
de wieg van de sonatevorm,
de klassieke symfonie en het
strijkkwartet. In de laatste
jaren van zijn leven schreef
hij vooral religieuze muziek,
waaronder Die Schöpfung en
een aantal missen.
8

Biografieën
Uitvoerenden
Nicolas Altstaedt
Cello
De Duits-Franse cellist
Nicolas Altstaedt (1982)
ontving de Borletti
Buitoni Trust Fellowship
in 2009. Hij won een
duizelingwekkend aantal
concoursen en prijzen,
waarvan de Beethovenring
Bonn (2015), de Musikpreis
der Stadt Duisburg (2018)
en de Credit Suisse Young
Artist Award (2010) er maar
enkele zijn.
Laatstgenoemde prijs
lanceerde zijn internationale
carrière nadat hij
debuteerde met de Wiener
Philharmoniker onder leiding
van Gustavo Dudamel bij het
Lucerne Festival. Als BBC
New Generation Artist 2010-
2012 soleerde hij met alle
BBC-orkesten en ook met
de belangrijkste orkesten
in andere Europese landen,
Rusland, Zuid-Amerika,
Japan, Australië en Nieuw-
Zeeland. In 2012 werd hij
artistiek leider van het
Lockenhaus Chamber Music
Festival, op aanbeveling
van zijn voorganger Gidon
Kremer. In 2014 werd hij
artistiek directeur van
de Haydn Philharmonie,
waarmee hij regelmatig
optreedt in het Weense
Konzerthaus, het Esterházy
Festival en onlangs op
tournee ging in zowel
China als Japan. Atstaedt is
eveneens artistiek directeur
van de Pfingstfestspiele
Ittingen 2019 en 2023. Hij
was artist in residence 19/20
bij het SWR Symphonie
Orkest onder leiding van
Teodor Currentzis en Artist
in Fokus bij de Alte Oper
Frankfurt. Andere recente
foto: Marco Borggreve
hoogtepunten waren een
tournee met B’Rock en René
Jacobs. Altstaedt brengt veel
nieuwe muziek in première
van componisten als Thomas
Adès, Jörg Widmann,
Thomas Larcher, Fazil Say,
Sebastian Fagerlund en
Helena Winkelman. Nieuwe
concerti van Erkki-Sven
Tüür en Márton Illés zijn in
opdracht. Als dirigent werd
hij uitgenodigd door het SWR
Symphonieorchester, het
Orchestre Philharmonique
de Radio France, het Aurora
Orchestra, het Zürcher
Kammerorchester, het
Scottish Chamber Orchestra
en het Orquesta Nacional de
España.
9

Biografieën
Orkest van de
Achttiende Eeuw
Het Orkest van de
Achttiende Eeuw werd in
1981 door Frans Brüggen,
Lucy van Dael en een
aantal vrienden opgericht.
Het orkest bestaat uit
circa vijftig leden uit de
gehele wereld, twintig
nationaliteiten.
Zes of meer keer per jaar
komt het orkest bijeen voor
internationale tournees. De
musici, individueel bekend
als specialisten op het
gebied van de achttiende
en vroeg negentiendeeeuwse
muziek, spelen op
authentieke instrumenten of
kopieën. In augustus 2014
moest het orkest afscheid
nemen van Frans Brüggen.
Door zijn overlijden kwam
aan de samenwerking van
het orkest en zijn Founding
Father een einde. De
orkestleden hebben besloten
om de traditie van zes of
meer tournees per jaar te
continueren met gasten en
gastdirigenten.
10

Biografieën
Eerste viool
Alexander Janiczek
(concertmeester)
Marc Destrubé
Franc Polman
Irmgard Schaller
Annelies van der Vegt
Hannah Visser
Sophie Wedell
Tweede viool
Sayuri Yamagata
Matthea de Muynck
Hans Christian Euler
Guya Martinini
Paula Perez
Dirk Vermeulen
Gustavo Zarba
Altviool
Emilio Moreno
Marten Boeken
Antonio Clares
Yoshiko Morita
Cello
Albert Brüggen
Bartolomeo Dandolo-
Marchesi
Rainer Zipperling
Contrabas
Margaret Urquhart
Robert Franenberg
Fluit
Michael Schmidt-Casdorff
Ingo Nelken
Hobo
Frank de Bruine
Alayne Leslie
Fagot
Hugo Arteaga
Bernat Gili
foto: Annelies van der Vegt
Hoorn
Stefan Blonk
Nina Daigremont
Trompet
Nicolas Isabelle
Jonathan Impett
Pauken
Lola Mlacnik
11

Verwacht
Beethovens revolutie en een
krankzinnig vioolconcert
Scottish Chamber Orchestra
+ Vilde Frang
Serie
Kamerorkesten
Do 22 mei 2022
Grote Zaal
20.15 uur
Een wereld van detail en intimiteit gaat schuil achter
Beethovens grootse Eroica en Schumanns Vioolconcert.
Het Scottish Chamber Orchestra brengt deze
meesterwerken tot leven in de slanke bezetting waarvoor
de werken ooit geschreven zijn. Schumanns vioolconcert
is tijdens zijn leven wel aangevoerd als bewijs voor zijn
krankzinnigheid; violiste Vilde Frang tovert het om tot
pure lyriek. De Schotse componist James MacMillan legt in
Eleven een verband tussen voetbal en muziek.
Het Scottish Chamber Orchestra maakt al furore sinds de
oprichting in 1974. Jonge dirigenten zoals Jukka-Pekka
Saraste en Ivor Bolton zetten er hun eerste schreden naar
bekendheid, nu houdt de briljante Rus Maxim Emelyanychev
het orkest jong en nieuwsgierig. Niet voor niets schreef BBC
Music Magazine dat het Scottish Chamber Orchestra ‘een
van de beste ensembles in zijn soort ter wereld moet zijn.’
Met de passie die Emelyanychev bij zijn musici oproept, krijgt
Beethovens Derde symfonie de gloedvolle vertolking die het
revolutionaire werk verdient.
Vilde Frang
foto: Marco Borggreve
Programma: James MacMillan Eleven (Nederlandse
première) / Robert Schumann Vioolconcert in d WoO 23
Ludwig van Beethoven Symfonie nr. 3 ‘Eroica’
12

Seizoen 2022-2023
Serie Kamerorkesten
De serie Kamerorkesten biedt de beste internationale kamerorkesten en solisten,
die volledig tot hun recht komen in de akoestiek van de Grote Zaal. Holland Baroque,
Amsterdam Sinfonietta, Concerto Copenhagen en de Akademie für Alte Musik klinken
als een klok en solisten als Lucie Horsch, Kristian Bezuidenhout en Isabelle Faust worden
opgetild tot grote hoogte. Symfonische allure met kamermuzikale verfijning.
zo 4 dec / 20.15 uur
Slotconcert Pianoduo Festival Amsterdam
Pianoduo Scholtes & Janssens, Silver Garburg Piano Duo + New European Ensemble
za 11 feb / 20.15 uur
Lucie in the Sky with Diamonds
Amsterdam Sinfonietta + Lucie Horsch
di 14 feb / 20.15 uur
Bach & Eisler
Holland Baroque + Thomas Oliemans
vr 17 mrt / 20.15 uur
De essentie van Mozart en Beethoven
Concerto Copenhagen + Kristian Bezuidenhout
zo 14 mei / 20.15 uur
Swinging Thirties
Symfonieorkest Vlaanderen
vr 2 juni / 20.15 uur
De grote Telemann
Akademie für Alte Musik Berlin + Isabelle Faust
13

Verwacht
za 21 mei / 20.15 uur
Zonsondergangen
Brodsky Quartet +
Virpi Räisänen
zo 29 mei / 20.15 uur
Songs of Nature
B’Rock Orchestra en
Muziektheater Transparant
Mei
Kijk Muziek
zo 15 mei
13.30 uur
Dromenblazers (6+)
Oorkaan + Nieuw
Amsterdams Klarinet
Kwartet
13.30 + 15.30 uur /
Kleine Zaal
ImpulZ (2+)
Theater de Spiegel
ma 16 mei / 20.30 uur
Anouar Brahem Quartet
do 19 mei / 20.15 uur
MARS
Klangforum Wien
vr 20 mei / 20.15 uur
FIBER X The Rest is Noise
Edition 2022
za 21 mei / 14.15 uur
Rhapsody in red-white-blue
IJ-Salon
zo 22 mei / 16.00 uur /
Kleine Zaal
Born in the USA
Nieuw Amsterdams Peil
zo 22 mei / 20.15 uur
Beethovens revolutie
en een krankzinnig
vioolconcert
Scottish Chamber Orchestra +
Vilde Frang
wo 25 mei / 20.15 uur
#uncut
Nederlands Kamerkoor
vr 27 mei / 20.15 uur
Herr Tartüff (1925)
Olga Pashchenko + Jed
Wentz
za 28 mei / 20.15 uur
Een weergaloos duo
Leif Ove Andsnes + Marc-
André Hamelin
zo 29 mei / 11.00 uur /
Kleine Zaal
Huygens’ Cosmotheoros
Melle Weijters + Ere
Lievonen
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen. Elke zondag,
13.00 uur in de Atriumzaal.
Kaartjes via muziekgebouw.nl.
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand klinkt om
20.00 uur het geluidsmonument
Huil van de Wolff van Martijn
Padding ter herinnering aan
oprichter van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
Zie voor meer informatie
muziekgebouw. nl/huilvandewolff
14

Foto: Erik van Gurp
4’33 grand café
Kom voor of na het concert eten
in 4’33 Grand café. Reserveren:
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Steun het Muziekgebouw
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten. Word vriend
of doneer: met jouw extra steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven?
Blijf op de hoogte van nieuw
geboekte concerten of ander
nieuws. Volg ons via onze
e-nieuwsbrief (aanmelden op
muziekgebouw.nl), Facebook,
Twitter of Instagram.
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15