Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Nuno Fernandez Torneol (A 71, B 184; 106,4)<br />
Am’ eu tan muito mia senhor,<br />
que sol non me sei conselhar!<br />
E ela non se quer nembrar<br />
de min... e moiro-me d’ amor!<br />
5 E assi morrerei por quen<br />
nen quer meu mal, nen quer meu ben!<br />
E quando lh’ eu quero dizer<br />
o muito mal que mi-amor faz,<br />
sol non lhe pesa, nen lhe praz,<br />
10 nen quer en min mentes meter.<br />
E assi morrerei por quen<br />
nen quer meu mal, nen quer meu ben!<br />
Que ventura que me Deus deu,<br />
que me fez amar tal molher<br />
15 que meu serviço non me quer!<br />
E moir’, e non me ten por seu!<br />
E assi morrerei por quen<br />
nen quer meu mal, nen quer meu ben!<br />
E veede que cuita tal,<br />
20 que eu ja sempr’ ei a servir<br />
molher que mi-o non quer gracir,<br />
nen mi-o ten por ben, nen por mal!<br />
E assi morrerei por quen<br />
nen quer meu mal, nen quer meu ben!<br />
Amo yo tanto a mi señora / que no sé ni qué resolución<br />
tomar / Y ella no quiere acordarse / de mí… ¡y me muero<br />
de amor! / ¡Y así moriré por quien / ni quiere mi mal ni<br />
quiere mi bien! //<br />
Y cuando yo quiero decirle / el gran mal que amor me<br />
causa / ni le pesa, ni le place / ni quiere pararse a pensar en<br />
mí / ¡Y así moriré por quien / ni quiere mi mal ni quiere mi<br />
bien! //<br />
¡Qué ventura Dios me dio / que me hizo amar a tal mujer /<br />
que mi servicio no quiere! / ¡Y muero y no me acepta<br />
como suyo! / ¡Y así moriré por quien / ni quiere mi mal ni<br />
quiere mi bien! //<br />
¡Y ya veis que tamaña pena, / que yo siempre tendré que<br />
servir / a una mujer que no me lo quiere agradecer / ni me<br />
lo toma a bien ni a mal! / ¡Y así moriré por quien / ni<br />
quiere mi mal ni quiere mi bien! //<br />
Bernal de Bonaval (B 1063, V 654; 22,10)<br />
Pero m’ eu moyro, mha senhor:<br />
non vos ous’ eu dizer meu mal,<br />
ca tant’ ey de vós gram pavor<br />
que nunca tan grand’ ouvy d’ al.<br />
5 E por én vos leix’ a dizer<br />
meu mal, e quer’ ante morrer<br />
por vós ca vos dizer pesar.<br />
E por aquesto, mha senhor,<br />
vyv’eu en gram coyta mortal<br />
10 que non poderia mayor.<br />
Ay, Deus! quen soubess’ ora qual<br />
é, vo-la fezess’ entender,<br />
e non cuydass’ y a perder<br />
contra vós, por vos hi falar!<br />
15 E Deu-lo sabe, mha senhor,<br />
que, sse m’ el contra vós non val,<br />
ca mi seria muy melhor<br />
mha morte ca mha vid’, en tal<br />
que fezess’ y a vós prazer<br />
20 que vos eu non posso fazer,<br />
nen mh-o quer Deus nen vos guysar.<br />
E con dereyto, mha senhor,<br />
peç’ eu mha morte, poys mi fal<br />
todo ben de vós e d’ amor.<br />
E poys meu temp’ assy me fal<br />
25 amand’ eu vos, dev’ a querer<br />
ante mha morte ca viver<br />
coytad’, e poys non gradoar<br />
de vós, que me fez Deus veer<br />
por meu mal, poys, sen benfazer,<br />
30 vos ey já sempre desejar.<br />
Aunque me muero, mi señora, / no me atrevo a contaros<br />
mi mal, / pues tanto es el temor que os tengo / que nunca<br />
otro tan grande tuve de nada. / Y por eso dejo de contaros /<br />
mi mal, y prefiero morir / por vos antes que contaros pesares.<br />
//<br />
Y por esto, mi señora, / vivo yo en gran pena mortal / que<br />
no podría (ser) mayor. / ¡Ay, Dios! ¡Si quien supiese cómo<br />
/ es, os la hiciese conocer / y no creyese con ello salir perdiendo<br />
/ ante vos, por haberos hablado! //<br />
Y Dios lo sabe, mi señora, / que si él no me ayuda con vos<br />
/ más me valdría la muerte que la vida con tal /de daros<br />
con ello el placer / que yo no os puedo dar / ni que ni Dios<br />
ni vos me quiere proporcionar //<br />
Y con derecho, mi señora, / pido yo mi muerte, pues me<br />
falta / todo bien de vos y de amor. / Y pues mi tiempo así<br />
fracasa / amándoos, debo desear / antes mi muerte que<br />
seguir viviendo / apenado, y sin ser agradecido //<br />
De vos, a quien Dios me hizo ver / para mi mal, pues, sin<br />
hacer bien , / os habré de desear por siempre. //<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 1
Pero Garcia Burgalês (A 87, B191; 125,2)<br />
Ay eu coitad’! e por que vi<br />
a dona que por meu mal vi!<br />
Ca Deus lo sabe, poila vi,<br />
nunca ja mais prazer ar vi,<br />
5 per boa fe, u a non vi;<br />
ca de quantas donas eu vi,<br />
tan boa dona nunca vi.<br />
Tan comprida de todo ben,<br />
per bõa fe, esto sei ben,<br />
10 se Nostro Sennor me dé ben<br />
dela! que eu quero gran ben,<br />
per bõa fe, non por meu ben!<br />
Ca pero que ll’ eu quero ben,<br />
non sabe ca lle quero ben.<br />
15 Ca llo nego pola veer,<br />
pero nona posso veer!<br />
Mais Deus que mi a fezo veer,<br />
rogu’ eu que mi a faça veer;<br />
e se mi a non fezer veer,<br />
20 sei ben que non posso veer<br />
prazer nunca sena veer.<br />
Ca lle quero mellor ca min,<br />
pero nono sabe per min<br />
a que eu vi por mal de min,<br />
25 Nen outre ja, mentr’ eu o sen<br />
ouver; mais se perder o sen,<br />
direi o con mingua de sen;<br />
Ca vedes que ouço dizer<br />
que mingua de sen faz dizer<br />
30 a ome o que non quer dizer!<br />
¡Ay, pobre de mí! ¡Por qué habré visto yo / a la mujer que<br />
por mi mal vi! / Pues, Dios lo sabe, desde que la vi / nunca<br />
más placer ya vi, / a fe mía, donde no la vi; / porque de<br />
cuantas mujeres yo vi, / tan buena mujer nunca vi. //<br />
Tan llena de todo bien, / a fe mía, esto lo sé muy bien, / así<br />
Dios me dé bien / de ella, a quien yo quiero tan bien, / a fe<br />
mía, no por mi bien. / Pero, aunque yo la quiero bien / no<br />
sabe que la quiero bien.//<br />
Porque se lo niego por verla /¡pero no puedo verla! / Pero,<br />
a Dios que me hizo verla / le ruego que me haga verla / y<br />
si no me hace verla / sé muy bien que no puedo ver / nunca<br />
placer sin verla. //<br />
Pues la quiero más que a mí / pero no lo sabe por mí, / la<br />
que yo vi por mi mal, //<br />
Ni por otro, mientras yo juicio / tenga; pero si yo pediera<br />
el juicio / lo diré por la pérdida de juicio; //<br />
Porque veis lo que oigo decir / que la pérdida de juicio<br />
hacer decir / al hombre lo que no quiere decir. //<br />
Martin Soarez (A 61, B 151; 97,30)<br />
Pero que punh’ en me guardar<br />
eu, mha senhor, de vus veer,<br />
per rem non mh-o querem sofrer<br />
estes que non poss’ eu forçar:<br />
5 meus olhos e meu coraçon<br />
e Amor: todos estes son<br />
os que m’ en non leixam quitar.<br />
Ca os meus olhus van catar<br />
esse vosso bon parecer,<br />
10 e nonus poss’ end’ eu tolher<br />
neno coraçon de cuidar<br />
en vos; e a toda sazon<br />
ten con eles amor, e non<br />
poss’ eu con tantus guerrear.<br />
15 Ca lhi non poderei guarir<br />
nelhur, se o provar quiser;<br />
e por esto non mh-a mester<br />
de trabalhar en vus fogir,<br />
ca eu como vus fugirei<br />
20 pois estes, de que tal med’ ei,<br />
me non leixan de vos partir?<br />
E pois m’ alhur non leixan hir,<br />
estar-lhis-ei, mentr’ eu poder,<br />
hu vus vejan, se vus prouguer;<br />
25 e aver-lhis-ei a conprir<br />
esto que lhis praz, eu o sei,<br />
e outro prazer lhis farei:<br />
morrer-lhis-ei, poys vus non vir.<br />
Aunque lucho por evitar, / mi señora, veros, / de ninguna<br />
manera me lo permiten / estos a quines no puedo yo dominar:<br />
/ mis ojos y mi corazón / y Amor: todos estos son / los<br />
que no me dejan renunciar. //<br />
Porque mis ojos van a ver / ese buen parecer vuestro / y no<br />
los puedo yo apartar de eso, / ni al corazón de pensar / en<br />
vos; y siempre / los acompaña amor, y no / puedo yo contra<br />
tantos pelear.//<br />
Y no podré protegerlos / en parte alguna, aunque quisiera<br />
intentarlo; / y por eso, no me merece la pena / afanarme en<br />
huir de vos / puesto que, ¿cómo huiría / si estos — a<br />
quienes tanto temo— / no me dejan alejarme de vos?//<br />
Y, puesto que no me dejan irme a otra parte, / por ellos<br />
estaré, mientras pueda, / donde puedan veros, si os place; /<br />
y les cumpliré cuanto les agrada, lo sé, / y aun otro gusto<br />
les daré: / moriré para ellos, cuando deje de veros //<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 2
Johan Soarez Coelho<br />
1 En grave dia, senhor, que vus vi,<br />
por mi e por quantos me queren ben!<br />
E por Deus Senhor, que vos non pes én!<br />
E direi-vus quanto per vos perdi:<br />
5 perdi o mund’, e perdi-me con Deus,<br />
e perdi-me con estes olhos meus;<br />
e meus amigos perden, senhor, mi.<br />
E mia senhor, mal-dia eu naci<br />
por tod’ este mal que me por vos ven!<br />
10 Ca per vos perdi tod’ est’ e o sen,<br />
e quisera morrer e non morri;<br />
ca me non quiso Deus leixar morrer<br />
por me fazer mayor coita soffrer<br />
por muito mal que me lh’ eu mereci.<br />
15 Essa mia coita, pero vus pesar<br />
seja, senhor, ja-quê vus falarei,<br />
ca non sei se me vus ar veerei:<br />
tanto me vej’ en mui gran coit’ andar<br />
que morrerei por vos, u non jaz al.<br />
20 Catade, senhor, per vos est’ é mal,<br />
ca polo meu non vus venh’ eu rogar.<br />
E ar quero-vus ora conselhar,<br />
per bõa bõa fé, o melhor que eu sei.<br />
Metede mentes no que vos direi:<br />
25 Quen me vus assi vir’ desamparar<br />
e morrer por vos, pois eu morto for’,<br />
tan ben vus dirá por mi "traedor"<br />
come a min por vos, se vus matar’.<br />
E de tal preço vos guarde-vus Deus,<br />
30 senhor e lume d’ estes olhos meus,<br />
se vus vos én non quiserdes guardar!<br />
En mala hora, señora, os he visto, / para mí y para cuantos<br />
me quieren bien. / Y por Dios, Nuestro Señor, ¡que no os<br />
pese por ello! / Y os diré cuanto por vos perdí: / perdí el<br />
mundo, y me perdí ante Dios, / y me perdí ante estos ojos<br />
míos; / y mis amigos pierden, señora, a mí. //<br />
Y, mi señora, en mal día yo nací / por todo este mal que<br />
por vos me viene. / porque por vos perdí todo eso y el<br />
juicio, / y quisiera haber muerto y no morí, / porque no<br />
quiso Dios dejarme morir / por hacerme mayor pena sufrir<br />
/ por el mucho mal que yo he merecido. //<br />
De esa pena mía, aunque os cause pesar, / señora, yo os<br />
voy a hablar, / pues no sé si os volveré a ver: / en pena tan<br />
grande me veo andar / que por vos moriré, si nada lo impide.<br />
/ Mirad, señora, que para vós esto está mal / pues por<br />
el mío no vengo yo a rogaros. //<br />
Y ahora quiero aconsejaros / a fe mía, lo mejor que yo sé. /<br />
Prestad atención a lo que os voy a decir: / Quien me viese<br />
así de vos desamparado / y morir por vos, una vez haya<br />
muerto yo, / tanto os llamará a vos “traidora” / como (lo<br />
llamaría) a mí si yo os matase a vos. //<br />
Y de tal fama os guarde Dios, / señora y luz de estos mis<br />
ojos / si vos no os quisierais guardar!//<br />
Bonifaci Calvo (A 266, B 450; 23, 2)<br />
Ora non moyro, nen vyvo, nen sey<br />
como mi vay, nen ren de mi, se non<br />
atanto que ey no meu coraçon<br />
coyta d’ amor qual vus ora direy:<br />
5 tan grand’ é que mi faz perder o sen<br />
e mha senhor sol non sab’ ende ren.<br />
Non sey que faço, nen ei de fazer,<br />
nen en que ando, nen sey ren de mi,<br />
se non atanto que sofr’ e sofri<br />
10 coita d’ amor qual vus quero dizer:<br />
tan grand’ é que mi faz perder o sen<br />
e mha senhor sol non sab’ ende ren.<br />
Non sey que é de min, nen que será<br />
meus amigus, non sei de mi ren al<br />
15 se non atanto que eu sofra atal<br />
coyta d’ amor qual vus eu direy ja:<br />
tan grand’ é que mi faz perder o sen<br />
e mha senhor sol non sab’ ende ren.<br />
Ahora no muero, ni vivo, ni sé / cómo estoy, ni (sé) nada<br />
de mí, salvo / que tengo en mi corazón / pena de amor<br />
como ahora os voy a contar: / tan grande es que me hace<br />
perder el juicio / y mi señora no sabe nada.//<br />
No sé qué hago, ni que voy a hacer / ni en qué ando, ni sé<br />
nada de mí / salvo que sufro y sufrí / pena de amor como<br />
ahora os quiero contar: / tan grande es que me hace perder<br />
el juicio / y mi señora no sabe nada.//<br />
No sé qué es de mí, ni qué será, / amigos míos, no sé nada<br />
más de mí / salvo que sufro tal / pena de amor como ahora<br />
os voy a contar ya: / tan grande es que me hace perder el<br />
juicio / y mi señora no sabe nada.//<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 3
Johan Zorro (B 1158bis, V 761; 83,1)<br />
Baylemos agora, por Deus, ay velidas,<br />
sô aquestas avelaneyras frolidas<br />
e quen fôr velida, como nós velidas,<br />
s’ amigo amar,<br />
5 sô aquestas avelaneyras frolidas<br />
verrá baylar!<br />
Baylemos agora, por Deus, ay loadas,<br />
sô aquestas avelaneyras granadas<br />
e quen fôr loada, como nós loadas,<br />
10 s’ amigo amar,<br />
sô aquestas avelaneyras granadas<br />
verrá baylar!<br />
Bailemos ahora, por Dios, ay garridas, / bajo estos avellanos<br />
en flor / y la que sea garrida, como nosotras garridas, /<br />
si a amigo amase, / bajo estos avellanos en flor / ¡vendrá a<br />
bailar! //<br />
Bailemos ahora, por Dios, ay elogiadas, / bajo estos avellanos<br />
granados / y la que sea elogiada, como nosotras<br />
elogiadas, / si a amigo amase, / bajo estos avellanos granados<br />
/ ¡vendrá a bailar!//<br />
Bernal de Bonaval (B 1135; V 726; 22,9)<br />
1 Fremosas, a Deus grado, tan bon dia comigo!<br />
Ca novas mi disseron ca ven o meu amigo.<br />
Ca ven o meu amigo tan bon dia comigo.<br />
Tan bon dia comigo, fremosas, a Deus grado!<br />
5 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado.<br />
Fremosas, a Deus grado, ca ven o meu amado.<br />
Ca novas mi disseron que ven o meu amigo,<br />
E and’ end’ eu muy leda poys tal mandad’ ey migo,<br />
poys tal mandad’ ey migo, ca ven o meu migo.<br />
10 Ca novas mi disseron que ven o meu amado,<br />
E and’ end’ eu muy leda poys migu’ é tal mandado,<br />
poys migu’ é tal mandado, que ven o meu amado.<br />
Hermosas, gracias a Dios, ¡qué buen día tengo! / porque<br />
noticias me dijeron que viene mi amigo. / Que viene mi<br />
amigo, ¡qué buen día tengo! //<br />
Que buen día tengo, hermosas, ¡gracias a Dios! / porque<br />
noticias me dijeron que viene mi amado! / hermosas, ¡gracias<br />
a Dios!, que viene mi amado //<br />
Porque noticias me dijeron que viene mi amigo, / y por eso<br />
estoy yo tan contenta, pues tal mensaje tengo, / pues tal<br />
mensaje tengo, /que viene mi amigo.//<br />
Don Denis (B 568; V 171)<br />
Ai flores, ai flores do verde pino,<br />
Se sabedes novas do meu amigo!<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
Ai flores, ai flores do verde ramo,<br />
5 Se sabedes novas do meu amado!<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
Se sabedes novas do meu amigo,<br />
Aquel que mentiu do que pos conmigo,<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
10 Se sabedes novas do meu amado,<br />
Aquel que mentiu do que mh’ a jurado,<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
Vós preguntades polo voss’ amigo,<br />
E eu bem vos digo que é san’ e vivo<br />
15 Ai, Deus, e u é?<br />
Vós preguntades polo voss’ amado,<br />
E eu bem vos digo que é viv’ e sano.<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
E eu bem vos digo que é san’ e vivo<br />
20 E será vosc’ ant’ o prazo saido.<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
E eu bem vos digo que é viv’ e sano<br />
E será vosc’ ant’ o prazo passado.<br />
Ai, Deus, e u é?<br />
Ay flores, ay flores del verde pino(alvar), / si tenéis noticias<br />
de mi amigo, / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Ay flores, ay flores del verde ramo, / si tenéis noticias de<br />
mi amado, / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Si tenéis noticias de mi amigo, / aquel que mintió en su<br />
compromiso conmigo / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Si tenéis noticias de mi amado / aquel que mintió en lo que<br />
ha jurado, / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Vos preguntáis por vuestro amigo / y yo bien os digo que<br />
está sano y vivo. / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Vos preguntáis por vuestro amado / y yo bien os digo que<br />
está vivo y sano. / Ay, Dios, ¿y dónde está? //<br />
Y yo bien os digo que está sano y vivo / y que estará con<br />
vos antes de que se acabe el plazo. / Ay, Dios, ¿y dónde<br />
está? //<br />
Y yo bien os digo que está vivo y sano / y que estará con<br />
vos antes de que el plazo haya pasado. / Ay, Dios, ¿y<br />
dónde está? //<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 4
Pero Meogo (B 1192, V 797; 134, 2)<br />
— Digades, filha, mha filha velida,<br />
por que tardastes na fontana fria?<br />
— Os amores ei.<br />
— Digades, filha, mha filha louçana,<br />
5 por que tardastes na fria fontana?<br />
— Os amores ei.<br />
— Tardei, mha madre, na fontana fria,<br />
cervos do monte á auga volvían.<br />
Os amores ei.<br />
10 Tardei, mha madre, na fria fontana,<br />
cervos do monte volvían a auga.<br />
Os amores ei.<br />
— Mentir, mha filha, mentir por amigo,<br />
nunca vi cervo que volvess’ ó río.<br />
15 — Os amores ei.<br />
— Mentir, mha filha, mentir por amado,<br />
nunca vi cervo que volvess’ o alto.<br />
— Os amores ei.<br />
— Decidme, hija, hija mía garrida, / ¿por qué habéis tardado<br />
en la fontana fría?/ — Amores tengo. //<br />
— Decidme, hija, hija mía lozana, / ¿por qué habéis tardado<br />
en la fría fontana?/ — Amores tengo. //<br />
— Tardé, madre mía, en la fontana fría, / ciervos del<br />
monte el agua (re)volvían / Amores tengo //<br />
— Tardé, madre mía, en la fría fontana, / ciervos del<br />
monte (re)volvían el agua / Amores tengo //<br />
— Mentir, hija mía, mentir por el amigo, / nunca vi ciervo<br />
que (re)volviese el río. / — Amores tengo.//<br />
— Mentir, hija mía, mentir por el amado, / nunca vi ciervo<br />
que (re)volviese el alto. / — Amores tengo.//<br />
Don Denis (B 575; B 576; V 179; 25, 13)<br />
— Amigo, queredes vos ir?<br />
— Si, mha senhor, ca nom poss’ al<br />
fazer, ca seria meu mal<br />
e vosso; por end’ a partir<br />
5 mi convem d’ aqueste logar;<br />
mais que gram coita d’ endurar<br />
me sera, pois me sem vos vir!<br />
— Amigu’, e de mim que sera?<br />
— Bem, senhor bõa e de prez;<br />
10 e pois m’ eu fôr d’ aquesta vez,<br />
o vosso mui bem se passará;<br />
mais morte m’ é de m’ alongar<br />
de vós e ir-m’ alhur morar.<br />
— Mais pois é vós ũa vez ja,<br />
15 Amigu’, eu sem vós morrerei.<br />
— Nom o queirades esso, senhor;<br />
mais pois u vós fôrdes, nom fôr:<br />
o que morrerá, eu serei;<br />
mais quer’ eu ant’ o meu passar<br />
20 ca assi do voss’ aventurar,<br />
ca eu sem vós de morrer ei.<br />
— Querdes-mh’, amigo, matar?<br />
— Nom, mha senhor, mais por guardar<br />
vós, mato mi que mho busquei.<br />
— Amigo, ¿queréis iros? / — Sí, mi señora, que no puedo<br />
otra cosa / hacer, porque sería mi mal / y el vuestro; por<br />
eso me conviene / partir de este lugar; / pero ¡que gran<br />
pena tendré que soportar, / cuando me vea sin vos! //<br />
— Amigo, y de mí, ¿qué será? / Bien, señor buena y de<br />
prestigio; / y cuando esta vez me haya ido, / a vos os irá<br />
muy bien, / pero para mí será la muerte al alejarme / de vos<br />
e irme a otra parte morar. / — Pues que así lo habéis decidido,<br />
//<br />
Amigo, yo sin vos moriré. / — No queráis eso, señor, pues<br />
a donde vayáis, no iré: / quien morirá, yo seré. / Pero<br />
prefiero pasarlo yo mal / antes que arriesgaros a vos /<br />
porque yo sin vos moriré. //<br />
— Queréis, amigo, matarme? / — No, mi señor, pero por<br />
guardaros / a vos, me mato yo, que me lo busqué//<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 5
Johan Airas (B 1012, V 602; 63, 37)<br />
1 Meu amigo, vós morredes<br />
porque vos non leixan migo<br />
falar, e moir’ eu, amigo,<br />
por vós, e, fe que devedes,<br />
5 algun conselh’ i ajamos,<br />
ante que assi moiramos.<br />
Ambos morremos sen falha<br />
por quanto nos non podemos<br />
falar, e, pois que morremos,<br />
10 amigo, se Deus vos valha,<br />
algun conselh’ i ajamos,<br />
ante que assi moiramos.<br />
De mia madr’ ei gran queixume<br />
porque nos anda guardando,<br />
15 e morremos i cuidando,<br />
ai meu amigu’ e meu lume,<br />
algun conselh’ i ajamos,<br />
ante que assi moiramos.<br />
E ¿por que o non guisamos,<br />
20 pois nós tant’ o desejamos?<br />
Amigo mío, vos morís / porque no os dejan conmigo /<br />
hablar, y muero yo, amigo / por vos, y, por la fe que debéis,<br />
/ alguna solución busquemos / antes de que así muramos.<br />
//<br />
Ambos moriremos sin falta / por cuanto no podemos /<br />
hablarnos, y, pues nos morimos / amigo, que Dios os valga,<br />
/ alguna solución busquemos / antes de que así muramos.<br />
//<br />
De mi madre tengo grandes quejas / porque nos anda vigilando<br />
/ y morimos pensando, / ¡ay mi amigo y mi luz! /<br />
alguna solución busquemos / antes de que así muramos. //<br />
Y, ¿por qué no lo arreglamos / pues tanto lo deseamos? //<br />
De Don Fernan Díaz Estaturão (B 1649, V 1183;<br />
120,6)<br />
Pero da Ponte<br />
De Don Fernan Díaz Estaturão<br />
oí dizer novas, de que mi praz:<br />
que é ome que muito por Deus faz<br />
e se quer ora meter ermitão;<br />
5 e fará bon feito, se o fezer;<br />
de mais, nunca lh’ ome soube molher,<br />
des que nasceu, tant’ é de bon cristão.<br />
Este ten o Paraíso en mão,<br />
que sempr’ amou, con sen cristão, paz,<br />
10 nen nunc’ amou molher nen seu solaz,<br />
nen desamou fidalgo nen vilão;<br />
e mais vos en direi, se vos prouguer:<br />
nunca molher amou, nen quis nen quer,<br />
pero cata, falagueir’ e loução.<br />
15 E atan bõo dia foi el nado<br />
que tan ben soub’ o pecad’ enganar,<br />
que nunca por molheres ren quis dar,<br />
e pero mete-s’ el por namorado;<br />
e os que o non conhocemos ben<br />
20 cuidamos d’ el que folia manten,<br />
mais el d’ aver molher non é pensado.<br />
Que se oj’ ele foss’ empardeado,<br />
non se saberia melhor guardar<br />
de nunca já con molher albergar,<br />
25 por non se riir d’ ele o pecado,<br />
ca nunca deu por molher nulha ren;<br />
e pero vedes: se o vir alguen,<br />
terrá que morre por seer casado.<br />
E, pois s’ en tal castidade manten,<br />
30 quand’ el morrer, direi-vos ua ren:<br />
Beati Oculi será chamado.<br />
De don Fernán Díaz Estaturão / tengo noticias, lo cual me<br />
alegra: / que como es un hombre muy temeroso de Dios, /<br />
que ahora se quiere meter a ermitaño; / y bien hecho estará,<br />
si lo hiciese; / además, nunca nadie le conoció mujer /<br />
desde que nació, tan buen cristiano es. //<br />
Este tiene el Paraíso en la mano / porque siempre amó, con<br />
espíritu cristiano, la paz, / y nunca amó mujer ni sus placeres<br />
/ ni quiso mal a hidalgos ni villanos; / os diré más, si<br />
tenéis a bien: / nunca amó mujer, ni la quiso ni la quiere, /<br />
aunque las mira, lisonjero y elegante.//<br />
Y en tan buen día nació / que tan bien supo al pecado engañar,<br />
/ que nunca se interesó en las mujeres / aunque él se<br />
tiene por enamorado; / y los que no lo conocemos bien /<br />
creemos que soporta gran deseo / pero él no tiene intención<br />
de tener mujer.//<br />
Si hoy fuese él emparedado, / no sabría guardarse mejor /<br />
de acostarse con una mujer, / para que el pecado no se ría<br />
de él, / pues nunca le importó nada ninguna mujer; / pero<br />
fijaos: si alguien lo viese, / creerá que muere por casarse. //<br />
Y, ya que tal castidad guarda, / cuando se muera, una cosa<br />
os diré: / Beati Oculi le llamarán.//<br />
______________________________________________<br />
BIBLIOGRAFÍA. M. Brea (coord.), Lírica profana galegoportuguesa.<br />
Corpus completo das cantigas medievais, con<br />
estudio biográfico, análise retórica e bibliografía específica,<br />
Santiago de Compostela, Xunta de Galicia - Centro de Investigacións<br />
Lingüísticas e Literarias Ramón Piñeiro, 2 vols.,<br />
1996. En línea: MedDB (http://www.cirp.es).<br />
Elvira Fidalgo Francisco (Universidad de Santiago de Compostela) | Introducción a la poesía medieval gallego-portuguesa 6